'00
98!
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN
k"'
»o,d« 69c I
-COATS)
gnoirsI
72« Jaargang
Dit blad verschijnt dagelijks behalve'opZon enFeestdagen
1’5
Rotterdam
BOSKOOP, GOUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPELLE,
enz.
LICHTHAt
- JAPANSCHE
95
495
BERGAMBACHT, BERKENWÓUDE, BODEGRAVEN, BÖ5KÖÖF, GvUDEHAïi, H^aSTRECHÏ, «iGöRDRECRT, mGERCAFE
NIEUWERKERK, OUDERKERK, OUDEWATER, REEUW1JK, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADDINXVEEN, ZEVENHUIZEN,
Lgeo
Door smart gelouterd
De export van Duitschland naar de Vereenigde Staten
De Joodsche bevolking van New-York. De campagne voor den boycot
der Duitschers. WeBicht een goede kans voor Holland.
BUITENLANDSCH NIEUWS.
(Wordt vervolgd).
reld maakt. Er is niets meer van hem ver
nomen, sinds hy op 14 Juni uit Habarofsk
in Siberië naar Nome, in Alaska is vertrok
ken. Zooals men zich zal herinneren, heeft
hy zelf dit traject het moeilykste deel van
fcyn tocht genoemd.
CORSET
»re ro»«
it stevige
•n binnen-
2 peer
tellet
H.ONA CORSET
prime broché-dof,
elastiek in de
taille, met 2 paar
jarretelles
voor de
worden, dan zal men
er
van opname verzekerd te
(jOlDSCHE (01 HIM.
Verder wordt nog voorgesteld ai» stimulans
voui de verlaging dfer tolmuren het sluiten
van bilateralen verdragen met als basis de
meest begunstigings clausule.
De Poolsche delegatie ste't voor ten eerste
een overeenkomst tot verbetering en gelei
delijke afschaffing der valuta beperkingen
voor handelsbetalingen, en ten tweede een
overeenkomst tot afschaffing van invoer-be-
perkingen en invoerverboden.
Een nota van de Vereenigde Staten
aan Frankrijk.
De Amerikaansche Regeering heeft zich
met een nota tot de Fransche Regeering
gewend, waarin er op gewezen wordt dat
de Fransche- Regeering in gebreke is ge
bleven haar .schuld op 15 Juni te voldoen.
In de nota wordt er aan herinnerd dat
Frankryk ook op 15 December niet voor
betaling heeft zorg gedragen en dat tot nog
toe tusschen de beide landen deze aangele
genheid nog niet besproken is.
Het verluidt dat hoewel Roosevelt niet de
Fransche démarches in. zake de schulden
kwestie zal ignoreeren, hy van meening is,
dat Frankrijk zich op denzelfden grondslag
moet plaatsen als de andere landen, die al
thans een gedeeltelijke betaling hebben ver
richt. Voordien kan de Fransche schuld niet
aan een nieuw onderzoek worden onderwor
pen.
Gelijkluidende nota’s als aan Frankryk
zyn ook gezonden aan België en Polen. Ook
deze landen zijn in gebreke gebleven te be
talen.
Tegelijkertijd is ook aan-den Italiaan
se ben gezant een nota overhandigd, waarin
■wordt gezegd, dat ofschoon de door Italië
verrichte betaling van 1.000.000 dollar wel
licht door het Congres als onvoldoende zou
kunnen worden beschouwd, het Amerikaan-
sche volk en zyn president bereid zijn, over
de feweètie der Italiaansche oorlogsschulden
aan de Vereenigde Staten in onderhandelin-
gen te treden.
DEUWONINGEN. I
4, SCHKBRO6K
n 17, HILLEGERSBERG.
t> van 10 tot 5 uur
TE BEZICHTIGEN. 1
van 1 tót 5 uur). J
ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal ƒ2.25, per week 17 cent, met Zondagsblad
öer kwartaal ƒ2.90, per week 22 cent, overal watr de bezorging per looper geschiedt.
Franco per post per kwartaal ƒ3.15, met Zondagsblad 3.80.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 31, GOUDA,
by onze agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren.
Onze bureaux zyn dagelijks geopend van 96 uur. Administratie en Redactie Telef.
Interc. 2745. Postrekening 48400.
ADVERTENTIEPRIJS! Uit Gouda en omstreken (behoorende tot den bexorgkring)
i5 regels 1,30, elke regel meer ƒ0.25. Van buiten Gouda en den bezorgkrng
1—5 regels 1.55, elke regel meer KBfl. Advertantiin in het Zaterdagnummer 2» Ik
bijslag op den prjjs. Idefdadigheide-advertentiAn de helft van den prfls.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEK: 1—4 regels 2.25, elke regel meer ƒ0.50. Up
voorpagina 50 hoogex.
Gewone advertenUën en ingezonden mededeelingon bfl eoottwt tot zeer gereduceerde»
pxys. Groote letters en randen worden berekend naar plaatsruimte.
Advertentiën kunnen worden ingezonden door tusschenkomst van «oliede Boek-
handelaren, Advertentiebureux en onze agenten en moeten daags vóór de plaatluu
san het Bureau zyn ingekomen, teneinde van opname verzekerd te zijn.
- -T--
NACHTHEMD,
gekleurd batist met
pofmouwtjes en ge*
bloemde garnewmg
r
^•bofduurd, <4 K I
yn .1.95
of I
•n dessins.
9 «borduur d. A 5Q
ooto maten
•Né, geheel
Ik E.nda., 50
OEN.
«n
aan het bewind kwam enJoden en Negers en soms wel tegen Katho
lieken. Misschien zitten de Negers wel het
meest in de verdrukking, maar er zijn, zon
der dat het daarom luide verkondigd
wordt, plaatsen genoeg, waar Joden niet
toegelaten worden flatwoningen, restau
rants, hotels, clubs en zelfs wel heele bad
plaatsen'. Om die reden is het New-York-
sche protest tegen Hitler dan ook veel meer
een zuiver Joodsch protest te noemen, dat
zoowel met openbare betoogingen en met
een toenemende boycot bezig is de Duitsch-
Amerikaansche relaties een gevoeligen
knak toe te dienen. Want van alle kanten
wy'zen de verschijnselen er op, dat de ko
lossale handelsstad New-York, waar min
stens dertig op de honderd bewoners
Joodsch zijn, zich langzaam maar zeker
losmaakt van zaken doen met Duitschers
eenvoudig als een represaillemaatre
gel tegen het Hitlerisme. Vooraanstaande
Amerikaansche Joden, als Samuel Unter-
meyer, dringen nog steeds op een openlyke
en volmaakte boycot aan *van alles wat
Duitsch is. Zoover is het nog niet geko
men en zal het Waarschijnlijk wel niet ko
men ook. Althans niet in zuiver Ameri-
kaanschen zin. Maar volgens alle mogelyke
winkeliers, Joden en niet-Joden, bestaat er
aldus de correspondent van het Utr. Dagbk,
een groeiende tegenzin tegen artikelen, die
het stempel „Made in Germany” dragen,
zoowel by Joodsche als by Christelijke koo-
pers. Zoo blijkt het, dat de antipathie van
twee kanten komt, ofschoon het groote pu
bliek nog al vergeetachtig is. Toen in De
cember van het vorige jaar Frankryk wei
gerde zÜn deel van de oorlogsschuld te be
talen, waren er waarachtig patriottische
Amerikanen, die geen Parjjsch parfum
vdór hun vrouw’s Kerstboom kochten en
voor een tijdje werd dat druk aangewak-
kerd door de kranten van William Ran
dolph Hearst, die de groote voorstander
van het „Buy American” of „Koopt Ameri-
kaansch product” is. Op den duur kwam
er van deze Fransche boycot niets terecht
en wanneer de Joodsche gruwelverhalen
Duitschland ook niet minder plaats in het
dagelyksche nieuws zullen krygen, zal het
publiek geen bordjes of handtasschen meer
ondersteboven draaien op zoek naar
„Made in Germany”. Maar men heeft bij
deze heele geschiedenis in Duitschland
oezien. hnezeer het groote zakenleven de
warenhuizen e.d. in Joodsche handen
waren, om maar te zwygen van de rest,
In New-York is dat niets minder waar,
I eerder komt het nog meer voor. GimbeFs
J en Macy’s, de twee allerbekendste waren
huizen, zyn in Joodsche handen en vrywel
I dev heele bont-, kleeding- en diamantindu-
Amerika gaat minder tarwe verbouwen.
Belasting op den verkoop om de
boeren vergoeding te geven.
Reuter meldt uit Washington, dat de re
geering maatregelen neemt tot verminde
ring van den tarwe- en katoenbouw.
Henry Wallace, de minister van Land
bouw, heeft aangekondigd, dat met ingang
van 1 Augustus a.s. een addltioneeie belas
ting van o koopers van tarwe zal worden
geheven vun maximaal circa 30 dollarcent
per bushel. De opbrengst van deze belasting'
zal dienen om het plan voor de jjeperking
van den tarwe-oogst te financieren. Er is
nog geen beslissing genomen over de vraag
met welk percentage de met tarwe bebouw
de oppervlakte zal worden beperkt, maar
.bet is zeker, dat dit meer dan 2U<percent
zal zyn.
Volgens dit plan zal gedurende dit jaar
aan de farmers een „bonus” van in totaal
150 millioen dollar worden uitgekeerd, riet
tarweplan zal voor een periode >an dri«
jaren gelden. Er zullen geen pogingen wor
den gedaan om de thans reeds mei. tarwe
beplante oppervlakte te verminderen.
Op 17 dezer zal een additioneele belasting
van ca- 4 dollarcents per pond katoen, te
heffen van de koopers, alsmede een plan om
de met katoen beplante oppervlakte te re-
1 duceeren, worden aangekondigd.
De minister van landbouw verklaarde, dat
het graanplan vrije prijsvorming op all^.
markten van de Vereenigde Staten mogelyk
maakt. Hy voegde hieraan toe, dat indien
deze pryzen en de wereldprijzen in overeen
stemming zyn gekomen, de weg weer open
zal staan voor den uitvoer van giaan uit
Amerika.
strieën, voor een zeer groot deel ook de
geldhandel, banken e.d. Wanneer het plan
van Untermeyer en consorten al
helft doorgevoerd zou
in Duitschland alleronaangenaamste
va ringen opdoen in den exporthandel. En
welk land is er dezer dagen niet op uit
om zyn export te vergrooten, in plaats van
dien achteruit te zien gaan? Handelaren
in het groot en in het klein, die vroeger
voor kapitalen in Duitschland kochten,
richten nu hun blikken naar elders, naar
Czecho-SIowakye, naar Japan, naar Bel
gië en natuurlyk naar Holland. Holland-
sche fabrikanten en zakenlui moeten dus
niet verwonderd zyn, wanneer zy aanvra
gen krygen uit Amerika om zaken te doen
onder de mededeeling, dat de schrijver
vroeger altyd gewoon was zyn artikelen
uit Duitschland te betrekken. Zy moeten
vooral niet achterdochtig gaan vragen,
waarom die relaties afgebroken zijn, maar
even bij zichzelf te rade gaan, wat et op
het oogenblik in de wereld te koop is. En
dan moeten zy per ommegaande hun secre
taresse een antwoord dicteeren, dat klinkt
als een klok, omdat zij misschien ik
zeg, misschien, want voorzichtigheid blyft
geboden kans hebben een nieuwe han-
deisbetrekking aan te knoopen, waarop zij
in later jaren met de grootste voldoening
zullen terugzien. Schrijver zou dege
nen, die niets uit Amerika hooren,
willen aanraden om daar diet op te gaan
zitten wachten, maar zelf te probeeren er
in te komen onder het motto: „den eenen
zyn dood...” Ons land Behoeft werkelijk
geen égards in dat opzicht voor Duitsch
land te hebben, dat onzen export naar dat
land zachtjes aan dooddrukt en onderwijl
probeert, onze markt met zyn eigen goede
ren te overstroomen. Indien er ooit een ge
legenheid was om onzen voet steviger op
Amerikaanschen handelsbodem te zetten,
dan is het nu. Maar ook niet morgen of
overmorgen...
dut zij nu alleen was.
Het pad slingerde rich diep en breed tus
schen gioote stapels turf, waarvan de be
haarde toppen ruisqhten in den wind. Zij
kon zich niet in den. weg vergissen, want
Griff had haar verteld, dat wanneer zij dit
hreedë pad bereikt had lang geleden ge-
nftaakt voor hen, die turf voor brandstof af
staken haar weg recht naar den straat
weg leidde. Toch bracht die wetenschap
^aar geen troost. Zij zou even, gaarne ver-
■IwaalcNgijn in het veen, dacht zij als af
hankelijk worden van de twijfelachtige gun
sten van haar bloedverwanten daar in Har
lifax.
Eens en nog eens struikelde rij, terwijl
zij liep, maar telkens herstelde zij zich met
moedige inspanning. Toen zij den tweeden
keer gestruikeld was, keek zij. naar den
grond en zag, dat Trash nog bij haar was.
Ga terug, jongen, mompelde rij. Je be
hoort van hem, weet je, en misschien
misschien zal hij zich nu verlaten voelen.
Maar Trash wilde haar niet begrijpen
Hij liep toch verder naast haar en zij ver
gat hem spoedig, alleen de inspanning, die
het haar kostte, haar ledematen in bewe-
ging te houden, nam al haar aandacht in
beslag.
Ik heb hem lief hij zal er niet slech
ter aan toe zijn, als hij dat weet Griff,
ik heb je lief!
HOUDERS. HEUPBANOEN,
CORSETTEN, row. blao.
itoHen, ««tin en kant
man de busteomvang «n
□n gemeten) op te geven.
door
HALLIWELL SUTCLIFFE
Voor Nederland bewerkt door
J. P. Wesselink—van Rossum.
85 (Nadruk verboden)
•Eindelijk vestigde rij weer haar blik op
Gabriel Hirst, en hij was verbaasd over het
vuur, dat e? in schitterde.
Ik zal gaan, zei zij.
God heeft uw hart geroerd. Het is
goed, antwoordde de ander zonder triomf,
Diaar meer alsof» hij aldoor geweten had,
dat hij den strijd zou winnen. Zult gij van-
daa« gaan - dadelijk t
Denkt gij, dat ik het zou wagen tot
borgen te blijven? schreeuwde zij in plot-
Sel>nge drift. Ja, ik dadelijk gaan pf-
^hoon de zon ondergaat en de heide ultger
8trekt is tusschen hier en Halifax, waar ik
mijn mijn vrienden zal vinden.
Haar stem brak bij het woord „vrien-
,ïn In iwaaxheid had zij slechts één vriend
10 4e wereld en dien moest rij verlaten,
hulp té<zoeken bij hen, die slechts met
verwant waren
Ik heb aap, uw welzijn gedacht, ging
Predikant voort met zijn kalmte, die
i(mand gek maakte. Gij zult met mij terug-
Amerijkaansthe memorandum
over de tarievenveiiaging.
De Amerikaansche e i Puolsche delegaties
hebben den voorzitter de’ Economische con
ferentie Dr. H. Colyn, me ooranda over haar
voorstellen doen tofekom*':». In het Ameri
kaansche memorandum wordt een verlaging
der tolmuren'door veelzijdige overeenkom- j
sten voorgesteld, en wel allereerst ten ver
laging van 10% van alle tollen, incluss’ef
de bijzondere rechten en and are irtvoerrech-
ten. Verder wordu gewezen op de wensche-
lykneid van het vermindere.i der invoerbe
perkingen alsmede voorgeitdd een uitbrei- J
ding van het tarievenbestand tot na den af-
loop der Economische wereldconferentie, op
dar intusschen -«constructiemaatregelen 1
kunnen worden uitgewerkt v.'or de verbete
ring der internationale handelsbetrekkingen j
hij uit het gezicht was; toen keek rij naar
Trash met een vragende, doffe ellende in
haar blik. Hij deed zijn best haar te troos
ten, 'maar 'hij kon weinig meer doen dan
met zijn staart kwispelen en haar hancten
likken en rijn harig, erystig gericht naar
het hare oprichten.
Ik zal gaan dadelijk, zei zij, als een,
die in haar slaap praat. Ik moet niet bij de
hut blijven niet, ééns voor een vaarwel
/ƒ- want ik zou mijn belofte kunnen ver
geten. Daarenboven zou hij kunnen terug-
keeren en dan maar het is voor zijn ge
luk dat zwarte man kwam en heeft mij
dat verteld, en ik moest het eigenlijk niet
erg vinden en dan: hij beminde mij niet
er is veel, waar ik dankbaar voor kan
zijn.
Zwakte, de plotselinge inspanning, die
gevolgd was op lange dagen van geluk on
veiligheid, de wanhopig moed, die er noo
dig was, om die eenvoudige belofte „ik zal
gaan” te geven alles vocht tegelijk tegen
haar, van voren„ van rechts, van links en
van achteren met fle slagen van een laf
aard. Zij voelde, dat zij, wanneer rij geen
krachtige poging tot herstel zou aanwenden,
h&x verstand spoedig zou verliezen. Zij
deed éen poging en stond op, aoo koud 'als
ijs en zonder hoop., maar dapper als het
uiterste te kunnen verdragen.
Alleen één afscheid nam zij en dat vaar
wel werd gesproken op het kleine grgf op
den heuveltop. Juist ondter het graf was een
vallei gevuld met geknotte eiken- en elzen
stronken, aan welker wortels det sleutelbloe
men bloeiden. Griff had' zq haM eenige
dagen geleden getoond.
aan het Utr.
Dagblad, dat de Joden in Amerika hebben
ingezien, dat zy met openlyke demonstraties
o£ de tusschenkotast van de regeering in
Washington in te roepen niet veel verder
kwamen. Toch is er nog niet lang geleden
een’ monster-optocht van honderdduizend
Joden door de stad gehouden als protest
tegen de behandeling van hun rasgenooten
in Duitschland. Natuurlijk is de heele toe-
atand in Duitschland voortdurend te lezen op
de frontpagina van de kranten en het com
mentaar hierop is zonder onderscheiding in
de scherpste bewoordingen.
De heele manier van doen der
Nazi’s gaat vierkant tegen het democrati
sche ideaal van Amerika in, ook al is men
daar allerminst ideaal wat betreft rassen
haat. Integendeel! Toen het optreden tegen
de Duitsche Joden bekend werd en sommige
lieden hier verontwaardigd gingen roepen:
daar moeten we een stokje voor steken,
waren er vele anderen, die bedenkelyk ke
ken en zeiden: laten we eerst eens de hand
in eigen boezem steken, zyn we zelf wel
zoo onschuldig? Nog niet zoo heel lang
geleden bloeide hier de Ku Klux Klan, die
o-a. op het program had, alle Katholieken»
Joden en Negers, als zijnde niet-Kaukasiërs
en niet behoorende tot het blanke, prote-
stantsche Angelsaksische en Germaansche
ras, op de tweede, zoo niet op de derde
plaats te zetten. En ofschoon deze bond, die
destijds millioenen leden telde, die gemas- gezien, hoezeer het groote zakenleven
herd in lange witte nachtjaponnen een j WRiwnhniaAn p H .Tnndschp hi
ware terreur uitoefenden op ieder, die hen
niet beviel, aan eigen bederf te gronde is
gegaan, werd het blanke protestante, van
West-Europa afkomstig, Amerika niets
Miendelijker gestemd. En zoo bestaan er
een heele massa „restrictions” tegen j
Doe met spoed af, wat géén haast heeft,
ten einde tijd te winnen voor wat wél
I haast heeft.
FEUILLETON.
g DUITSCHLAND.
Mbeidsdienstplicht van studenten*
Te beginnen 1 Augustus.
Minister Rust heeft gistermiddag op het
plein vóór de Staatsopera te Berlyn, waar
op honderden studenten verzameld waren,
medegedeeld, dat de arbeidsdienstplicht der
studenten op 1 Augustus zal beginnen.
Minister Rust verklaarde, dat men bij de
invoering van dezen arbeidsdienst uitge
gaan was van de gedachte, om dóór een
dienstjaar de overvulling van de hoogescho-
len tegen te gaan, en de academiale jeugd
in het volle leven te brengens Van den nood
is een deugd gemaakt.
Spr. kwam op tegen de bewering te Ge
nève geuit, dat de arbeidsdienst verbloemd
militarisme was.
keeren en mijn vrouw zal u voor dezen
nacht herbergen.
-""Zij keerde zich naar hem toe. Hij was in
staat geweest haar van*één zaak te overtui
gen, omdat hij het had laten voorkoïnen,
dat Griff’s geluk zulk een opoffering eisch-
te, maar zijn macht had haar grenzen be
reikt.
Teruggaan met u? vroeg zij. Een on
derdak vragen van den man, die mij dit
aangedaan heeft? Luister naar mijgij
meent het oprecht, dat weet ik, maar van
dezen dag af zal ik mèt afschuw aan u deu
ken. Ge hebt mij beroofd en geeft mij niets
terug, en in de komende tijden zult gij des
nachts somtijds ontwaken, naar ik hoop,
en huiveren en. u herinneren,, dat gij een
vrouw de heide hebt ingestuurd.
Nell Nethercliff deed met haar mengsel
van Ifracht en zwaklyjid den predikant ont
stellen. Menschelijke hartstochten, hoop,
begeerten waren alle niets voor hem, zoo
lang het geestelijk vuur nog in hem brand
de; hij kon de bitterheid dezer Vrouw niet
begrijpen, daar zij hem uit eigen vrijen wil
beloofd had te gaan. Hjj zou er op aange-
drongen hebben, dat rij een onderdak in
Ling Crag zou zoeken en hij zou haat dan
nog raad gegeven nebben, maar zij sneed
hem de woorden af.
- Ga! zeide zij, naar de heide wijzend.
En dat God het u vergeve, zoo gij mij ver
keerd geraden hèbt.
Hij ging, Rijgend en beschaamd. Hij
voelde niets verhevens in zichhij' was weer
een man en bedroefd, dat hjj dit wjerk heden
had' moeten doen.
Mevrouw Nethercliff sloeg 'hem gade, tot
Zoodra Hitler Zi
zyn vervolging tegen het Duitsche Joden
dom begon, is er een kreet van verontwaar
diging door New-York gegaan, die zich
vooral liet hooren door een. massa-demon-
stratie in de Madison Square Gardent waar
aan alle mogelyke sprekers van elke denk
bare politieke en godsdienstige gezindte
meededen. Kort daarop volgde een optocht
door de stad van Joodsche oud-stryders in
het Amerikaansche leger, die door den (ler-
schen) burgemeester O’Brien ten stadhuize
ontvangen en toegesproken werden. In
dien tijd waren de Duitsche Nazi’s sterk
verontwaardigd over- ’n zoogenaamde
lastercampagne in het buitenland en er
is geen twyfel aan of zy hadden daarbij
vooral Amerika en in het bijzonder New-
York op het oog. Wat er precies gebeurd
is, heeft men niet aan de groote klok ge
hangen, maar het is een feit, zoo schryft
een medewerker uit New-York
VEREENIGDE STATEN.
Weer een ontvoering van een kind.
Uit St. Paul (Minnesota) wordt gemeld,
dat de zoon van een rijken brouwer, Hamm
geheeten, door een bandietenbende is ont
voerd. De ouders kregen de mededeeling,
dat het kind zou worden gedood, indien niet
onmiddellyk 100.000 dollar op een bepaalde
plaats werd neergelegd.
1 Nader wordt uit St, Paul nog gemeld, dat
de familie Hamm het dreigement van de
bandieten in den wind heeft geslagen en de
politie op de hoogte heeft gebracht van het
gebeurde, 4
De wereldvlieger Mattenvis zoek..
Reuter meldt uit New-York,\dat men ern
stig ongerust is over Mattem, den Ameri
kaanschen vlieger, die een tocht om de we-
Ze verzamelde een handvol van de bloe-1
men en legde ze op het graf.
Goeden dag, mijn jongen, zei zij. Ik
wilde, dat ik je bij mij had, ofschoon gij
zwaar te dragen zoudt zijn, heelémaal naar
Halifax, zou je niet, mijn lieve jongen?
Meer dan eens had zij Griff gevraagd,
of e’r geen weg door het moeras naar Hali
fax liep. Dat was in de dagen toen zij er
over dacht hem den volgenden, morgen te
verlaten dien gelukkigen, vagen volgen
den morgen en. hij had haar het pad ge- I
wezen, dat hTaar het dichtst bij zijndeh.
hoofdweg zou brengen.
Dit pad volgde zij nu Een broos, klein
figuurtje als vermorzeld door de stille heu
vels rondom haar, dat dapper voorwaarts
ging, tot zij de laatste kromming bereikte
van het pad, vanwaar Lostwithens nog ge
zien kon worden. Hier hield rij stil en keer
de rich om en keek terug naar de plaats,
waar haar kind en haar geluk begraven lag
en ging toen haastig verder. Het was zeer
droevig
Trash bleef,dicht naast'haar; hij herin
nerde zich zijn taakmaar 'zij wist nauwe
lijks, dat hij bij haar was. Zij keek met
vage verbazing naar de heide en de. lucht.
De zon trok haar gazen nachtgewaad aan,
geweven uit saffraan, goud en purper, even
als zij den vorigen avond gedaan had.; de
maan lag rond en wit tegen het oosten,, ook
evenals gisteren, ofschoon zij later opgeko
men iwas en nauwelijks de Ludworth heu
vels verlatenhad, de heidevogels zongen
hun klaaggezang en een late bij snorde
huiswaarts. Alles was gelijk het den vori
gen avond geweest was; alles behalve,