'00 98! NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN k"' »o,d« 69c I -COATS) gnoirsI 72« Jaargang Dit blad verschijnt dagelijks behalve'opZon enFeestdagen 1’5 Rotterdam BOSKOOP, GOUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPELLE, enz. LICHTHAt - JAPANSCHE 95 495 BERGAMBACHT, BERKENWÓUDE, BODEGRAVEN, BÖ5KÖÖF, GvUDEHAïi, H^aSTRECHÏ, «iGöRDRECRT, mGERCAFE NIEUWERKERK, OUDERKERK, OUDEWATER, REEUW1JK, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADDINXVEEN, ZEVENHUIZEN, Lgeo Door smart gelouterd De export van Duitschland naar de Vereenigde Staten De Joodsche bevolking van New-York. De campagne voor den boycot der Duitschers. WeBicht een goede kans voor Holland. BUITENLANDSCH NIEUWS. (Wordt vervolgd). reld maakt. Er is niets meer van hem ver nomen, sinds hy op 14 Juni uit Habarofsk in Siberië naar Nome, in Alaska is vertrok ken. Zooals men zich zal herinneren, heeft hy zelf dit traject het moeilykste deel van fcyn tocht genoemd. CORSET »re ro»« it stevige •n binnen- 2 peer tellet H.ONA CORSET prime broché-dof, elastiek in de taille, met 2 paar jarretelles voor de worden, dan zal men er van opname verzekerd te (jOlDSCHE (01 HIM. Verder wordt nog voorgesteld ai» stimulans voui de verlaging dfer tolmuren het sluiten van bilateralen verdragen met als basis de meest begunstigings clausule. De Poolsche delegatie ste't voor ten eerste een overeenkomst tot verbetering en gelei delijke afschaffing der valuta beperkingen voor handelsbetalingen, en ten tweede een overeenkomst tot afschaffing van invoer-be- perkingen en invoerverboden. Een nota van de Vereenigde Staten aan Frankrijk. De Amerikaansche Regeering heeft zich met een nota tot de Fransche Regeering gewend, waarin er op gewezen wordt dat de Fransche- Regeering in gebreke is ge bleven haar .schuld op 15 Juni te voldoen. In de nota wordt er aan herinnerd dat Frankryk ook op 15 December niet voor betaling heeft zorg gedragen en dat tot nog toe tusschen de beide landen deze aangele genheid nog niet besproken is. Het verluidt dat hoewel Roosevelt niet de Fransche démarches in. zake de schulden kwestie zal ignoreeren, hy van meening is, dat Frankrijk zich op denzelfden grondslag moet plaatsen als de andere landen, die al thans een gedeeltelijke betaling hebben ver richt. Voordien kan de Fransche schuld niet aan een nieuw onderzoek worden onderwor pen. Gelijkluidende nota’s als aan Frankryk zyn ook gezonden aan België en Polen. Ook deze landen zijn in gebreke gebleven te be talen. Tegelijkertijd is ook aan-den Italiaan se ben gezant een nota overhandigd, waarin ■wordt gezegd, dat ofschoon de door Italië verrichte betaling van 1.000.000 dollar wel licht door het Congres als onvoldoende zou kunnen worden beschouwd, het Amerikaan- sche volk en zyn president bereid zijn, over de feweètie der Italiaansche oorlogsschulden aan de Vereenigde Staten in onderhandelin- gen te treden. DEUWONINGEN. I 4, SCHKBRO6K n 17, HILLEGERSBERG. t> van 10 tot 5 uur TE BEZICHTIGEN. 1 van 1 tót 5 uur). J ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal ƒ2.25, per week 17 cent, met Zondagsblad öer kwartaal ƒ2.90, per week 22 cent, overal watr de bezorging per looper geschiedt. Franco per post per kwartaal ƒ3.15, met Zondagsblad 3.80. Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 31, GOUDA, by onze agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren. Onze bureaux zyn dagelijks geopend van 96 uur. Administratie en Redactie Telef. Interc. 2745. Postrekening 48400. ADVERTENTIEPRIJS! Uit Gouda en omstreken (behoorende tot den bexorgkring) i5 regels 1,30, elke regel meer ƒ0.25. Van buiten Gouda en den bezorgkrng 1—5 regels 1.55, elke regel meer KBfl. Advertantiin in het Zaterdagnummer 2» Ik bijslag op den prjjs. Idefdadigheide-advertentiAn de helft van den prfls. INGEZONDEN MEDEDEELINGEK: 1—4 regels 2.25, elke regel meer ƒ0.50. Up voorpagina 50 hoogex. Gewone advertenUën en ingezonden mededeelingon bfl eoottwt tot zeer gereduceerde» pxys. Groote letters en randen worden berekend naar plaatsruimte. Advertentiën kunnen worden ingezonden door tusschenkomst van «oliede Boek- handelaren, Advertentiebureux en onze agenten en moeten daags vóór de plaatluu san het Bureau zyn ingekomen, teneinde van opname verzekerd te zijn. - -T-- NACHTHEMD, gekleurd batist met pofmouwtjes en ge* bloemde garnewmg r ^•bofduurd, <4 K I yn .1.95 of I •n dessins. 9 «borduur d. A 5Q ooto maten •Né, geheel Ik E.nda., 50 OEN. «n aan het bewind kwam enJoden en Negers en soms wel tegen Katho lieken. Misschien zitten de Negers wel het meest in de verdrukking, maar er zijn, zon der dat het daarom luide verkondigd wordt, plaatsen genoeg, waar Joden niet toegelaten worden flatwoningen, restau rants, hotels, clubs en zelfs wel heele bad plaatsen'. Om die reden is het New-York- sche protest tegen Hitler dan ook veel meer een zuiver Joodsch protest te noemen, dat zoowel met openbare betoogingen en met een toenemende boycot bezig is de Duitsch- Amerikaansche relaties een gevoeligen knak toe te dienen. Want van alle kanten wy'zen de verschijnselen er op, dat de ko lossale handelsstad New-York, waar min stens dertig op de honderd bewoners Joodsch zijn, zich langzaam maar zeker losmaakt van zaken doen met Duitschers eenvoudig als een represaillemaatre gel tegen het Hitlerisme. Vooraanstaande Amerikaansche Joden, als Samuel Unter- meyer, dringen nog steeds op een openlyke en volmaakte boycot aan *van alles wat Duitsch is. Zoover is het nog niet geko men en zal het Waarschijnlijk wel niet ko men ook. Althans niet in zuiver Ameri- kaanschen zin. Maar volgens alle mogelyke winkeliers, Joden en niet-Joden, bestaat er aldus de correspondent van het Utr. Dagbk, een groeiende tegenzin tegen artikelen, die het stempel „Made in Germany” dragen, zoowel by Joodsche als by Christelijke koo- pers. Zoo blijkt het, dat de antipathie van twee kanten komt, ofschoon het groote pu bliek nog al vergeetachtig is. Toen in De cember van het vorige jaar Frankryk wei gerde zÜn deel van de oorlogsschuld te be talen, waren er waarachtig patriottische Amerikanen, die geen Parjjsch parfum vdór hun vrouw’s Kerstboom kochten en voor een tijdje werd dat druk aangewak- kerd door de kranten van William Ran dolph Hearst, die de groote voorstander van het „Buy American” of „Koopt Ameri- kaansch product” is. Op den duur kwam er van deze Fransche boycot niets terecht en wanneer de Joodsche gruwelverhalen Duitschland ook niet minder plaats in het dagelyksche nieuws zullen krygen, zal het publiek geen bordjes of handtasschen meer ondersteboven draaien op zoek naar „Made in Germany”. Maar men heeft bij deze heele geschiedenis in Duitschland oezien. hnezeer het groote zakenleven de warenhuizen e.d. in Joodsche handen waren, om maar te zwygen van de rest, In New-York is dat niets minder waar, I eerder komt het nog meer voor. GimbeFs J en Macy’s, de twee allerbekendste waren huizen, zyn in Joodsche handen en vrywel I dev heele bont-, kleeding- en diamantindu- Amerika gaat minder tarwe verbouwen. Belasting op den verkoop om de boeren vergoeding te geven. Reuter meldt uit Washington, dat de re geering maatregelen neemt tot verminde ring van den tarwe- en katoenbouw. Henry Wallace, de minister van Land bouw, heeft aangekondigd, dat met ingang van 1 Augustus a.s. een addltioneeie belas ting van o koopers van tarwe zal worden geheven vun maximaal circa 30 dollarcent per bushel. De opbrengst van deze belasting' zal dienen om het plan voor de jjeperking van den tarwe-oogst te financieren. Er is nog geen beslissing genomen over de vraag met welk percentage de met tarwe bebouw de oppervlakte zal worden beperkt, maar .bet is zeker, dat dit meer dan 2U<percent zal zyn. Volgens dit plan zal gedurende dit jaar aan de farmers een „bonus” van in totaal 150 millioen dollar worden uitgekeerd, riet tarweplan zal voor een periode >an dri« jaren gelden. Er zullen geen pogingen wor den gedaan om de thans reeds mei. tarwe beplante oppervlakte te verminderen. Op 17 dezer zal een additioneele belasting van ca- 4 dollarcents per pond katoen, te heffen van de koopers, alsmede een plan om de met katoen beplante oppervlakte te re- 1 duceeren, worden aangekondigd. De minister van landbouw verklaarde, dat het graanplan vrije prijsvorming op all^. markten van de Vereenigde Staten mogelyk maakt. Hy voegde hieraan toe, dat indien deze pryzen en de wereldprijzen in overeen stemming zyn gekomen, de weg weer open zal staan voor den uitvoer van giaan uit Amerika. strieën, voor een zeer groot deel ook de geldhandel, banken e.d. Wanneer het plan van Untermeyer en consorten al helft doorgevoerd zou in Duitschland alleronaangenaamste va ringen opdoen in den exporthandel. En welk land is er dezer dagen niet op uit om zyn export te vergrooten, in plaats van dien achteruit te zien gaan? Handelaren in het groot en in het klein, die vroeger voor kapitalen in Duitschland kochten, richten nu hun blikken naar elders, naar Czecho-SIowakye, naar Japan, naar Bel gië en natuurlyk naar Holland. Holland- sche fabrikanten en zakenlui moeten dus niet verwonderd zyn, wanneer zy aanvra gen krygen uit Amerika om zaken te doen onder de mededeeling, dat de schrijver vroeger altyd gewoon was zyn artikelen uit Duitschland te betrekken. Zy moeten vooral niet achterdochtig gaan vragen, waarom die relaties afgebroken zijn, maar even bij zichzelf te rade gaan, wat et op het oogenblik in de wereld te koop is. En dan moeten zy per ommegaande hun secre taresse een antwoord dicteeren, dat klinkt als een klok, omdat zij misschien ik zeg, misschien, want voorzichtigheid blyft geboden kans hebben een nieuwe han- deisbetrekking aan te knoopen, waarop zij in later jaren met de grootste voldoening zullen terugzien. Schrijver zou dege nen, die niets uit Amerika hooren, willen aanraden om daar diet op te gaan zitten wachten, maar zelf te probeeren er in te komen onder het motto: „den eenen zyn dood...” Ons land Behoeft werkelijk geen égards in dat opzicht voor Duitsch land te hebben, dat onzen export naar dat land zachtjes aan dooddrukt en onderwijl probeert, onze markt met zyn eigen goede ren te overstroomen. Indien er ooit een ge legenheid was om onzen voet steviger op Amerikaanschen handelsbodem te zetten, dan is het nu. Maar ook niet morgen of overmorgen... dut zij nu alleen was. Het pad slingerde rich diep en breed tus schen gioote stapels turf, waarvan de be haarde toppen ruisqhten in den wind. Zij kon zich niet in den. weg vergissen, want Griff had haar verteld, dat wanneer zij dit hreedë pad bereikt had lang geleden ge- nftaakt voor hen, die turf voor brandstof af staken haar weg recht naar den straat weg leidde. Toch bracht die wetenschap ^aar geen troost. Zij zou even, gaarne ver- ■IwaalcNgijn in het veen, dacht zij als af hankelijk worden van de twijfelachtige gun sten van haar bloedverwanten daar in Har lifax. Eens en nog eens struikelde rij, terwijl zij liep, maar telkens herstelde zij zich met moedige inspanning. Toen zij den tweeden keer gestruikeld was, keek zij. naar den grond en zag, dat Trash nog bij haar was. Ga terug, jongen, mompelde rij. Je be hoort van hem, weet je, en misschien misschien zal hij zich nu verlaten voelen. Maar Trash wilde haar niet begrijpen Hij liep toch verder naast haar en zij ver gat hem spoedig, alleen de inspanning, die het haar kostte, haar ledematen in bewe- ging te houden, nam al haar aandacht in beslag. Ik heb hem lief hij zal er niet slech ter aan toe zijn, als hij dat weet Griff, ik heb je lief! HOUDERS. HEUPBANOEN, CORSETTEN, row. blao. itoHen, ««tin en kant man de busteomvang «n □n gemeten) op te geven. door HALLIWELL SUTCLIFFE Voor Nederland bewerkt door J. P. Wesselink—van Rossum. 85 (Nadruk verboden) •Eindelijk vestigde rij weer haar blik op Gabriel Hirst, en hij was verbaasd over het vuur, dat e? in schitterde. Ik zal gaan, zei zij. God heeft uw hart geroerd. Het is goed, antwoordde de ander zonder triomf, Diaar meer alsof» hij aldoor geweten had, dat hij den strijd zou winnen. Zult gij van- daa« gaan - dadelijk t Denkt gij, dat ik het zou wagen tot borgen te blijven? schreeuwde zij in plot- Sel>nge drift. Ja, ik dadelijk gaan pf- ^hoon de zon ondergaat en de heide ultger 8trekt is tusschen hier en Halifax, waar ik mijn mijn vrienden zal vinden. Haar stem brak bij het woord „vrien- ,ïn In iwaaxheid had zij slechts één vriend 10 4e wereld en dien moest rij verlaten, hulp té<zoeken bij hen, die slechts met verwant waren Ik heb aap, uw welzijn gedacht, ging Predikant voort met zijn kalmte, die i(mand gek maakte. Gij zult met mij terug- Amerijkaansthe memorandum over de tarievenveiiaging. De Amerikaansche e i Puolsche delegaties hebben den voorzitter de’ Economische con ferentie Dr. H. Colyn, me ooranda over haar voorstellen doen tofekom*':». In het Ameri kaansche memorandum wordt een verlaging der tolmuren'door veelzijdige overeenkom- j sten voorgesteld, en wel allereerst ten ver laging van 10% van alle tollen, incluss’ef de bijzondere rechten en and are irtvoerrech- ten. Verder wordu gewezen op de wensche- lykneid van het vermindere.i der invoerbe perkingen alsmede voorgeitdd een uitbrei- J ding van het tarievenbestand tot na den af- loop der Economische wereldconferentie, op dar intusschen -«constructiemaatregelen 1 kunnen worden uitgewerkt v.'or de verbete ring der internationale handelsbetrekkingen j hij uit het gezicht was; toen keek rij naar Trash met een vragende, doffe ellende in haar blik. Hij deed zijn best haar te troos ten, 'maar 'hij kon weinig meer doen dan met zijn staart kwispelen en haar hancten likken en rijn harig, erystig gericht naar het hare oprichten. Ik zal gaan dadelijk, zei zij, als een, die in haar slaap praat. Ik moet niet bij de hut blijven niet, ééns voor een vaarwel /ƒ- want ik zou mijn belofte kunnen ver geten. Daarenboven zou hij kunnen terug- keeren en dan maar het is voor zijn ge luk dat zwarte man kwam en heeft mij dat verteld, en ik moest het eigenlijk niet erg vinden en dan: hij beminde mij niet er is veel, waar ik dankbaar voor kan zijn. Zwakte, de plotselinge inspanning, die gevolgd was op lange dagen van geluk on veiligheid, de wanhopig moed, die er noo dig was, om die eenvoudige belofte „ik zal gaan” te geven alles vocht tegelijk tegen haar, van voren„ van rechts, van links en van achteren met fle slagen van een laf aard. Zij voelde, dat zij, wanneer rij geen krachtige poging tot herstel zou aanwenden, h&x verstand spoedig zou verliezen. Zij deed éen poging en stond op, aoo koud 'als ijs en zonder hoop., maar dapper als het uiterste te kunnen verdragen. Alleen één afscheid nam zij en dat vaar wel werd gesproken op het kleine grgf op den heuveltop. Juist ondter het graf was een vallei gevuld met geknotte eiken- en elzen stronken, aan welker wortels det sleutelbloe men bloeiden. Griff had' zq haM eenige dagen geleden getoond. aan het Utr. Dagblad, dat de Joden in Amerika hebben ingezien, dat zy met openlyke demonstraties o£ de tusschenkotast van de regeering in Washington in te roepen niet veel verder kwamen. Toch is er nog niet lang geleden een’ monster-optocht van honderdduizend Joden door de stad gehouden als protest tegen de behandeling van hun rasgenooten in Duitschland. Natuurlijk is de heele toe- atand in Duitschland voortdurend te lezen op de frontpagina van de kranten en het com mentaar hierop is zonder onderscheiding in de scherpste bewoordingen. De heele manier van doen der Nazi’s gaat vierkant tegen het democrati sche ideaal van Amerika in, ook al is men daar allerminst ideaal wat betreft rassen haat. Integendeel! Toen het optreden tegen de Duitsche Joden bekend werd en sommige lieden hier verontwaardigd gingen roepen: daar moeten we een stokje voor steken, waren er vele anderen, die bedenkelyk ke ken en zeiden: laten we eerst eens de hand in eigen boezem steken, zyn we zelf wel zoo onschuldig? Nog niet zoo heel lang geleden bloeide hier de Ku Klux Klan, die o-a. op het program had, alle Katholieken» Joden en Negers, als zijnde niet-Kaukasiërs en niet behoorende tot het blanke, prote- stantsche Angelsaksische en Germaansche ras, op de tweede, zoo niet op de derde plaats te zetten. En ofschoon deze bond, die destijds millioenen leden telde, die gemas- gezien, hoezeer het groote zakenleven herd in lange witte nachtjaponnen een j WRiwnhniaAn p H .Tnndschp hi ware terreur uitoefenden op ieder, die hen niet beviel, aan eigen bederf te gronde is gegaan, werd het blanke protestante, van West-Europa afkomstig, Amerika niets Miendelijker gestemd. En zoo bestaan er een heele massa „restrictions” tegen j Doe met spoed af, wat géén haast heeft, ten einde tijd te winnen voor wat wél I haast heeft. FEUILLETON. g DUITSCHLAND. Mbeidsdienstplicht van studenten* Te beginnen 1 Augustus. Minister Rust heeft gistermiddag op het plein vóór de Staatsopera te Berlyn, waar op honderden studenten verzameld waren, medegedeeld, dat de arbeidsdienstplicht der studenten op 1 Augustus zal beginnen. Minister Rust verklaarde, dat men bij de invoering van dezen arbeidsdienst uitge gaan was van de gedachte, om dóór een dienstjaar de overvulling van de hoogescho- len tegen te gaan, en de academiale jeugd in het volle leven te brengens Van den nood is een deugd gemaakt. Spr. kwam op tegen de bewering te Ge nève geuit, dat de arbeidsdienst verbloemd militarisme was. keeren en mijn vrouw zal u voor dezen nacht herbergen. -""Zij keerde zich naar hem toe. Hij was in staat geweest haar van*één zaak te overtui gen, omdat hij het had laten voorkoïnen, dat Griff’s geluk zulk een opoffering eisch- te, maar zijn macht had haar grenzen be reikt. Teruggaan met u? vroeg zij. Een on derdak vragen van den man, die mij dit aangedaan heeft? Luister naar mijgij meent het oprecht, dat weet ik, maar van dezen dag af zal ik mèt afschuw aan u deu ken. Ge hebt mij beroofd en geeft mij niets terug, en in de komende tijden zult gij des nachts somtijds ontwaken, naar ik hoop, en huiveren en. u herinneren,, dat gij een vrouw de heide hebt ingestuurd. Nell Nethercliff deed met haar mengsel van Ifracht en zwaklyjid den predikant ont stellen. Menschelijke hartstochten, hoop, begeerten waren alle niets voor hem, zoo lang het geestelijk vuur nog in hem brand de; hij kon de bitterheid dezer Vrouw niet begrijpen, daar zij hem uit eigen vrijen wil beloofd had te gaan. Hjj zou er op aange- drongen hebben, dat rij een onderdak in Ling Crag zou zoeken en hij zou haat dan nog raad gegeven nebben, maar zij sneed hem de woorden af. - Ga! zeide zij, naar de heide wijzend. En dat God het u vergeve, zoo gij mij ver keerd geraden hèbt. Hij ging, Rijgend en beschaamd. Hij voelde niets verhevens in zichhij' was weer een man en bedroefd, dat hjj dit wjerk heden had' moeten doen. Mevrouw Nethercliff sloeg 'hem gade, tot Zoodra Hitler Zi zyn vervolging tegen het Duitsche Joden dom begon, is er een kreet van verontwaar diging door New-York gegaan, die zich vooral liet hooren door een. massa-demon- stratie in de Madison Square Gardent waar aan alle mogelyke sprekers van elke denk bare politieke en godsdienstige gezindte meededen. Kort daarop volgde een optocht door de stad van Joodsche oud-stryders in het Amerikaansche leger, die door den (ler- schen) burgemeester O’Brien ten stadhuize ontvangen en toegesproken werden. In dien tijd waren de Duitsche Nazi’s sterk verontwaardigd over- ’n zoogenaamde lastercampagne in het buitenland en er is geen twyfel aan of zy hadden daarbij vooral Amerika en in het bijzonder New- York op het oog. Wat er precies gebeurd is, heeft men niet aan de groote klok ge hangen, maar het is een feit, zoo schryft een medewerker uit New-York VEREENIGDE STATEN. Weer een ontvoering van een kind. Uit St. Paul (Minnesota) wordt gemeld, dat de zoon van een rijken brouwer, Hamm geheeten, door een bandietenbende is ont voerd. De ouders kregen de mededeeling, dat het kind zou worden gedood, indien niet onmiddellyk 100.000 dollar op een bepaalde plaats werd neergelegd. 1 Nader wordt uit St, Paul nog gemeld, dat de familie Hamm het dreigement van de bandieten in den wind heeft geslagen en de politie op de hoogte heeft gebracht van het gebeurde, 4 De wereldvlieger Mattenvis zoek.. Reuter meldt uit New-York,\dat men ern stig ongerust is over Mattem, den Ameri kaanschen vlieger, die een tocht om de we- Ze verzamelde een handvol van de bloe-1 men en legde ze op het graf. Goeden dag, mijn jongen, zei zij. Ik wilde, dat ik je bij mij had, ofschoon gij zwaar te dragen zoudt zijn, heelémaal naar Halifax, zou je niet, mijn lieve jongen? Meer dan eens had zij Griff gevraagd, of e’r geen weg door het moeras naar Hali fax liep. Dat was in de dagen toen zij er over dacht hem den volgenden, morgen te verlaten dien gelukkigen, vagen volgen den morgen en. hij had haar het pad ge- I wezen, dat hTaar het dichtst bij zijndeh. hoofdweg zou brengen. Dit pad volgde zij nu Een broos, klein figuurtje als vermorzeld door de stille heu vels rondom haar, dat dapper voorwaarts ging, tot zij de laatste kromming bereikte van het pad, vanwaar Lostwithens nog ge zien kon worden. Hier hield rij stil en keer de rich om en keek terug naar de plaats, waar haar kind en haar geluk begraven lag en ging toen haastig verder. Het was zeer droevig Trash bleef,dicht naast'haar; hij herin nerde zich zijn taakmaar 'zij wist nauwe lijks, dat hij bij haar was. Zij keek met vage verbazing naar de heide en de. lucht. De zon trok haar gazen nachtgewaad aan, geweven uit saffraan, goud en purper, even als zij den vorigen avond gedaan had.; de maan lag rond en wit tegen het oosten,, ook evenals gisteren, ofschoon zij later opgeko men iwas en nauwelijks de Ludworth heu vels verlatenhad, de heidevogels zongen hun klaaggezang en een late bij snorde huiswaarts. Alles was gelijk het den vori gen avond geweest was; alles behalve,

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1933 | | pagina 1