JN
Zaterdag-Editie
Deze Courant komt
vele duizenden gezinnen. Gegarandeerde oplage 6500 ex
-1-
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN
Zaterdags Juli 1833
No. 18340
72; Jaargang
BOSKOOP,
Dit blad verschijnt dagelijks behalveop Zon-en Feestdagen
in
EERSTE BLAD,
■MSMT
I
Losse bladen uit het Dagboek
van een Gouwenaar.
VRAAG EN AANBOD
betreffende
HUUR EN VERHUUR
IN EN VERKOOP
Door smart gelouterd
bergambacht,
r^IEUWERKERK, OUDERKERK, OUDEWATER, REEUW1JK, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADD1NXVEEN, ZEVENHUIZEN, enz.
BERKENWOUDE. BODEGRAVEN. BOSKOOF, GOUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAFELLE,
H
■s
aanwezig.
arkt 81, Gouda.
ƒ0.50. Op
ziel U
(Buiten verantwoordelijkheid der Redactie)
Woensdag 5 Juli.
RLEM
lijk succes is
HOOFDSTUK XXIIï.
Als het schemert.
30
(Wordt vervolgd).
hel
taal
vóór
ot U
ind-
raar
lijke
ver
in? Ge
terheid,
gheden
een
het
b a
gen
nautiek, zonder dieet,
itwendig gebruik. Hef
.EN BRANDER, Over-
ichUiig, oiir|.-r ■siriKie
ral zenden.
't Grootste geluk baat niet, als men
niet beseft en erkent gelukkig te zijn.
Il.I.ETON.
„Nichts Heiliges ist mehr, es lösen
Sich alle Bande frommer SelenI”
FRIEDRICH VON SCHILLER.
Ie zaken, een
suikerwerken
Personeel aanwezig,
kooper wenscht ter
De Wilde Jatter was niet voor niets voor
bij gegaan, ofschoon zijn boodschap dezen
keer in ieder geval niet voor Lostwithens
bestemd was. Het was nutteloos en dat
wisten de menschen uit ’t veen zeer goed
om aan dezen vreemden lang gerekten kreet
die nu en dan in het geluid van den wind
meeklonk, een andere uitlegging te geven
of er om t© lachen, of alle vrees weg te
redeneeren. Het was inderdaad een klank,
die. al had men hem slechts ééns als kind
gehoord, nooit met |ete anders verward,
noch vergeten kon worden in alle volgende
jaren en wanneer hij weerklonk, dan wisten
de menschen. die ter markt vingen, dat ze
voor den dag ten einde liep, zouden hoo-
ren, dat deze of gene veenbewoner gestor
ven was.
Actieve naastenliefde-
Op een van die omljjste spreuken, zooals
men ze vaak in de étalages van boekwinkels
ziet hangen, las ik dezer dagen in een ge
dichtje de regels:
„Het kost u zoo weinig te geven,
Woord, glimlach en helpende hand.”
We denken meestal weinig aan die waar
heid. We zjjn in doorsnee niet zoo egoïs
tisch, dat we niets voor onze mede menschen
over hebben. Alleen, we hebben er gewoon-
Hjk geen groote offers voor over. En daar
om blijft elke daad achterwege ,maar ook
vaak elk ijjoord, elke blik. Wanneer we be
dachten ma(t hoe weinig moeite we vaak
onze naasten helpen en steunen konden, met
hoe weinig we dikwijls zijn leven helderder
en zonniger konden maken, misschien dat
we dan ook vaker een poging aanwenden
hem tegemoet te komen en zjjn leven wat
meer glans te geven. Een woord, een glim
lach, een toegestoken hand z'tfn zoo dikwijl
voldoende. Wat kost dat ons weinig! En hoe
velen zjjn er niet, die die hulp, dien steun
noodig hebben!
Maar het is niet alleen het gebrek aan
besef van die behoefte, en van de weinige
moeite, die het ons zou kosten die behoefte
althans eenigszins te vervullen, die on&
terug houdt. Het is daarnaast ook het ont
breken van het besef, wat het is dat de man
of de vrouw, die naast ons leven, behoeven,
wat de helpende hand kan zijn, die ons wer
keloos doet bljjven. En dit is oen gevolg,
althans voor een groot deel, een gevolg
hiervan, dat we ons te weinig indenken in
het leven van anderen.
„Het kost u zoo weinig te geven,
Woord, glimlach' en helpende hand."
En toch kost het misschien vaak veel.
Want het kost de moeite ons in te denken,
in te leven in anderer leven en denken en
voelen. Dat wil zeggen, dat het ons kost het
opgeven van onze egoïstische, of wil men
liever, van onze sterk egocentrische houding
ia het leven. Wij moeten ook aan anderen
denken op de wijze, zooals we aan ons zelve
denken. Dit wil zeggen, dat men die anderer.
n, of hij
Jerzoek
fheid is.
lij voor
ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal ƒ2.25, per week 17 cent, met Zondagsblad
per kwartaal ƒ2.90, per week 22 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt.
Franco per post per kwartaal ƒ8.15, met Zondagsblad ƒ3.80.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 31, GOUDA,
hjj onze agenten, en loopers, den boekhandel en de postkantoren.
Onze bureaux zijn dagelijks geopend van 96 uur. Administratie en Redactie Telef.
Interc. 2745. Postrekening 48400.
PLAATS VOORAL UW
KLEINE ADVERTENTIES
van
in onze
18 regels 1.
Het grootst nu
daarvan verzekerd c
Ieder leest ze en schenkt er aan
dacht aan.
Zend ze in aan het
BUREAU: MARKT 31.
ander man slaperig gemaakt zou hebben»,
had op zulke tijden een stalenden invloed
op Reddhiough.
,De nacht ging voorbij, tot het koude uur
kjwam, dat het aanbreken van den dag ken
merkt. Griff sliep schijnbaar rustig. Trash
lag naast hem en trok van tijd tot tijd met
zijn harige ooren, wanneer een of andere
handeling hem in zijn droomen stoorde.
Hoop niet te vlug, zei Reddhiough, zelf
een weinig onder den invloed van dit ake
ligste uur van den geheelen nacht. Hij ver
laat zich enkel op die andere kracht, zooals
ik u al zei. Het ijlen zal terugkomen en
zich weer herhalenmaar als hij de volgen
de vier en twintig uur doorworstelt, dan is
hij zoo goed als gered.
Nell wilde hem juist antwoorden, en hem
de verzekering geven van de onwrikbaar
heid van die andere kracht, die haar kracht
was, toen ze plotseling recht overeind in
haar stoel ging zitten en de gladde eiken
armleuningen omklemde en haar hoofd
naar het venster wendde.
Uit de rust daarbuiten> uit de diepte van
de stilte van den dageraad, kwam een
stormwind,, hevig en wild, alsof hij door iets
schrikwekkends voortgejaagd werd en zijn
achterhoede bij de vlucht in de klam maak
te.
God heb medelijdien, het is de Wind
van den Jager! Dat voorspelt de dood.
Haar kracht om te helpen was voor een
oogienblik gebroken. Ze had sinds haar
kindsheid de legende van den Jager gekend
en Griff had het oude geloof in het boven
natuurlijke nog in haar helpen bevestigen.
Niet van zijn dood, zei Redd-hiough.
in anderer leven en anderer wezen, dat we
gaan begrijpen, althans iets ervan begrijpen
wat die anderen noodig hebben.
Wanneer we anderen iets zien ondergaan,
dan moeten we trachten ons ervan bewust
te worden, welken invloed dat op de ziel,
den geest, het gemoed van die anderen zal
uitoefenen en daarbij zullen we dan natuur
lijk moeten uitgaan van den indruk, die wij
ervan zouden ondervinden. We moeten
trachten ons in de plaats van den naaste
te stellen en van die plaats uit het leven te
zien en te ondergaan en speciaal dat leven,
dat die naaste te zien en te ondergaan heeft.
Dat zal allereerst ons helpen ons een beter
oordeel over dien naaste en zijn mogelijke
fouten en tekortkomingen te vormen en ons
beter terughouden van een veroordeeling.
En het zal ten slotte ons leeren, welk woorS,
welke glimlach, welke helpende hand die
ander noodig heeft. Want niet alleen het
leven van allen is zoo verscheiden, maar
ook de aard, de aanleg en de houding, waar
in we tegenover het leven staan. Wat den
een moeite kost of verdriet aan doet, laat
den ander soms onberoerd. En daarom is
het niet alleen noodig, dat we bereid zijn
anderen de. helpende hand te bieden, maar
ook dat we den naasten en zijn leven trach
ten te kennen en te begrijpen en weten op
welke wijzen we hem kunnen toegemoet
komen. En dat kost wel wat meer inspan
ning vaak. Dat eischt liefde tot den naaste
en de kracht uit den kring van eigen per
soonlijk leven in dien van den ander te
treden.
Maar wanneer we die moeite, dien arbeid
ons getroosten, welk een voldoening kunnen
we dan daarin vinden. Het is zoo wonderlijk
mooi een glimlach van geluk te kunnen too-
veren op een zorgelijk en smartelijk gelaat.
Het geeft ons zelven een zoo heerlijk geluk
wanneer we weer iets van den zonneschijn
van het leven aan anderen kunnen terug-
geven of wanneer we anderen sterker, beter,
gelukkiger kunnen maken. En daarbij ver
geleken, ja dan kost het maar zoo weinig
een woord, een glimlach, een helpende hand,
die doel treft. Dan moeten we niet denken,
„ja >,maar dat is kinderachtig of zwak of
dwaas, dat iemand aan zoo’n hulp behoeft?
zou hebben”.
met als voorwerpen njoet^n zien, zooals men De menschen zijn
zoo vaak doet, of als enkel factoren, die h
ons leven een rol spelen, maar dat we één
oogenblik in een ande’r middelpunt moeten
gaan staan, in het wezen van die anderen
met als voorwerpen moeten zien, zooals we
zoo vaak doen. We moeten ons zoo inleven
het vaste vertrouwen van een ander. En ze
was sterk, ofschoon Ze in dl1 benauwde uur
alle krachten, die ze morgen en overmorgen
en nog vele dagen later noodig zou hebben,
scheen. te gebruiken.
Hij zal er bovenop komen, zei Red-
dhiough na een uur.
Grifi was weer diep in slaap, maar Nell
Nethercliff sloop naar de deur en keek naar
het, opiïomen van de zon o vér Dead Lad^s
Rigg, en ze vroeg zich af. of haar krachten
wel ooit weer terug zouden komèn.
door
HALLIWELL SUTCLIFFE
Voor Nederland bewerkt door
J. P. Wesselink—van Rossum.
101 (Nadruk verboden)
En zoo ging de avond voorbij, terwijl
Griff beurtelings dommelde en ijlde. Red
dhiough had gewild, dat de vrouw zou
trachten een beetje te gaan slapen, maar
daar iwilde ze niets van weten. De eenige
vreugde, die ze kende, was om te waken en
af te wachten en half vergeten gebeden te
prevelen. Tegen drie uur 's morgens raakte
Reddhiough even haar arm aan, doch ze
sliep niet, maar haar oog en waj$n gesloten
en Zq wandelde in gedachten over de heide
velden, waar zij én (ïriff samen geloopen
hadden.
Wat is er? Is hij erger? vroeg z© op-
springepd.
Neen; het gaat beter.
^Er was nu geen ruwheid meer in de ma
nieren van den dokter.
Zal hij blijven leven? Ik heb het al
gezegd o, ik heb het al gezegd, dat hij
zou leven.
Hij kan blijven leven. Het scheen eerst
of er heelemaal geen kans op wns. maar
hij is altijd een jongen geweest, die anders
kracht en moed en kennis en vaardigheid
aan kracht en daarmee aan zekerheid in
hun leven en aan levensgeluk winnen. Wer
kelijk de helpende hand kan op zoo velerlei
wijzen geboden worden. Mits we onze mede
menschen maar trachten:te begrijpen, ook
hun zwakheden en fouten, en ons in hun
positie trachten in te denken. Juist het
teruggeven of versterken van iemands zelf
vertrouwen is vaak zoo’p steun en zoo’rt
verhooging van het levensgeluk. En we kun
nen dat dikwijls zoo gemakkeljjk met een
woord ,een blik, een enkel hewijs van erken
ning en vertrouwen. Het ipjn niet alleen de
diep on^elukkigen of door leed en verlies
verbijsterden, die de helpende hand noodig
hebben. De meeste menschen hebben die wel
eens noodig. En wanneer we dat eenmaal
begrijpen en voldoende met anderen mee
leven om te voelen, waar en wanneer ze
onze helpende hand behoéven, dan kost het
zoo weinig ze die toe te steken. Wanneer
we dat begrijpen, dat het niet enkel het
geven van geld of goed, van woorden of
daden van troost of medelijden Is, dat de
actieve naastenliefde van ons eischt, dan
kunnen we voor zoovelen wat zijn of wat
doen en kunnen we zoovelen het voor hen
toch vaak moeilijke leven vergemakkelijken
en nieuwen glans geven.,
„Het kost u zoo weinig te geven
Woord, glimlach en helpende hand.”
Wanneer we daarnaar ons leven willen
richten, dan zullen we eigen leven en dat
van anderen gelukkiger en zonniger maken.
K.
nu eenmaal allemaal an
ders. En wat ons zoo eenvoudig of gemak
kelijk lijkt, biedt onzen naasten soms on
overkomelijke moeilijkheden. Hoeveel men
schen staan er niet zwak en hulpeloos in
het leven, die door een woord van erken
ning, van vertrouwen van anderen in hun
deed dan men van hem verwacht had. Er
drukt nog slechte een groote last op hem,
voegde hij er bij, terwijl hij haar uitvor-
schend aanstaarde, maar ik geloof, dat er
een groot geluk over hem gekomen is, wat
zijn behoud zal zijn. Als hij dat niet had
gehad, zou hij zeker gestorven zijn; er is
een onzichtbare kracht die hem door het
ergste oogenblik heen heeft geholpen
Nell’s oogen, schitterend door de tranen,
blikten geheel tot den dokter op. Hij had
haar in die enkele woorden gezegd, dat zij
het was, die Griff kracht had gegeven, toen
hij ze zelf niet meer bezafr. En die gedachte
klonk als muziek in haar hart.
- U hebt gelijk, dokter, antwoordde ze,
nauwelijks bewust van hetgeen ze zei. Hij
heeft een groot geluk dat hem er door heen
zal helpen.
Reddhiough knikte levendig. Hij hield
van deze vrouw, wie ze ook 'zijn mocht,
en waardoor ze^ook daar was gekomen. Ku
ren zou ze wel hebben, besloot hij, omdat
ze nu eenmaal een vrouw was, maar van
nacht wa© zij oprecht, eerlijk en gevoelig
genoeg.
Geef me een snede brood met kaas of
zooiets, fluisterde hij plotseling. Ik héb
sind8 gister twaalf uur niets meer gehad.
Ze maakte een maal gereed, zwijgchd en
handig, zoodat Reddhiough zich steeds
meer verwonderde over haar kennis van
hetgeen een man noodig heeft., toen ze rum
en warm water klaar zette bij het eenvou
dig© gastmaal. Hij schonk zich een beker
in. dronk hem leeg en vulde hem weer, al
vorens te gaan eten want het hield zijn
moeheid in bedwang en een borrel, die een
van ivoren knop, daalde eetie vredige
stemming in mijn gemoed neder en nïllde
blikken om mij henen werpende, kuierden
wij genoegelijk langs de avondlijke grach
ten ,nu en dan een kennis minzaam groe
tende.
Toen wij zoodoende op de Bleekers-
singel de Schouwburglaan passeerden,
ontwaarden wij eene kleine verzameling
lieden die door een politiedienaar ernstig
werden gadegeslagen. Longavita, wien
het niet mogelijk is op straat eene samen
scholing van meer dan 1 persoon voorbij
'te gaan zonder zich met hen te bemoeien,
stelde aanstonds eenige vragen en zoo
ervoeren wij dat in de zaal „Kunstmin”
eenige heeren bijeen waren gekomen om
het Vaderland te redden.
Aanstonds gaf Lucas den wensch te
kennen deze vergadering met een per
soonlijk bezoek te'vereeren.
Wars van alle politieke drijverij wei
gerde ik in den aanvang de frissche at
mosfeer der grachten te verwisselen voor
de van nicotine verzadigde stikstofsfeer
eener samenzweerders bijeenkomst.
Nochtans, overwegende dat men als
burger nu eenmaal zekere plichten heeft
te vervullen en overmits Longavita toch
Het scheen, dat deze vrouw toch haar
kuren bezat. I© hij dan de eenige zieke
man in het veen?
Neen, neen, stemde Nell toe, zich vast
klampend© aan de hoop; ’t liet kaar on
verschillig wie er ook ging sterven, als Griff
slechts gered ,werd. Natuurlijk is het niet
voor hem, hoe zou ’t ook kunnen.
Intusschen was Griff wakker geworden.
Ook Traah. Beiden keken angstig naar het
raam en Trash trilde over zijn leden, Griff
draaide zich langzaam om en evenals te
voren keek hij Reddliiough met een ernstig
onderzoekenden blik aan.
Heb je hem gehoord, Reddhiough? 'tls
een verre kreet van Wyecollar naar Lost-
fwithens, maar de „Jager” kent hem wel.
Trash heeft hem ook gehoord. Welnu, ik
moet sterven, dat is al - maar wat zal er
nu van mijn ontginningen daarginds wor
den? Reddhiough, ze hadden ’t me eerst
moeten laten voleindigen.
Voor ’t eerst wenschte Nell den dokter
ergens anders. Als Griff zou moeten ster
ven, dan wilde zij zijn eenig gezelschap zijn.
Laat me naar hem toegaan, zei ze hef
tig, toen Reddhiough naar den grond staar
de.
Hij aarzelde, keek haar weer aan en viel
toen in zijn stoel achterover. U zult hem
meer goed doen dan ik .zei hij.
Nell Nethercliff, hoe dapper ze ook was.
had haar moed, nooit zoo noodig gehad als
nu. Zwak gemaakt door het bijgeloof, dat
ook Griff awak maakte, ging z© naar hem
toe, hield zijn beide handen vast omklemd,
en gaf hem geen, valsche hoop door woor
den, maar die hoop, welk© voortkomt uit
(ilOMHE COURANT.
niet van zijn voornemen was of te bren
gen ,gaf ik toe.
Wij betraden de zaal en bemerkten on
geveer 150 personen, die allen tegelijk
met luider stem het woord voerden.
Eenige heeren, gekleed in zwarte over
hemden, betoogden tegen andere heeren
mef gewone overhemden en,de stemming
was nauwelijks prettig te noemen, of
schoon de omgangsvormen ongedwongen
waren en vrij van plichtplegingen.
Nadat eenige zwarthemden betoogd
hadden dat het Fascisme de redding van
ons Vaderland inhield, werd dit door
andere heeren ernstig betwijfeld. Enkelen
van hen beschouwden zelfs het commu
nisme als de meest heilzame samen
levingsvorm; zij wezen daarbij op de
Unie der Socialistische Sovjet-Republie-
ken, hetgeen een bewijs levert hoe slecht
sommige lieden nog steeds de couranten
lezen.
Ook werd het woord gevoerd door een
zeer jeugdige knaap, gekleed in smaak
vol en flatteus paars overhemd. Deze ont
popte zich als de leider eener andere fas
cistische beweging, zoadat bleek dat ook
hier de splijtzwam weeg woekerde.
Het was ons niet wil mogelijk een in
zicht te verkrijgen in het doel der ver
gadering en wij ye/lieten daarom weer
spoorslags de zdal, om bij de Kleiweg-
brug wat na te kouten met eenige geest
verwanten.
Dit werd ons aller ondergang
Want nu volgde, men zal het in de
bladen kunnen lezen en ik bedek het ook
maar liever met de mantel der Liefde,
want dat een algemeen geacht burger,
wien men toch wel eenige dankbaarheid
mag toedragen, een slag met een gummi
slang op hét hoofd moet ontvangen, dat
is toch waarlijk al te kras. Steeds ben ik
een paladijn geweest voor vrede en vei
ligheid en toen de sterren mij gister voor
de oogen dansten en ik genoodzaakt was
mij op handen en voeten naar het trottoir
te begeven, waren mijn eenigste gedach
ten die van tucht en orde, maar mij dunkt
ddt de politie zich toch voortaan iets
beter zou kunnen beheerschen.
Het zal 't beste zijn als ik mij voor
eenigen tijd uit het openbare leven terug-
frek.
ADVERTENTIEPRIJS; Uit GoudA en omstreken (behoorende tot den bezorgkring)
1—5 regels 1.30, elke regel meer 0.25. Van buiten Gouda en den bezorgkringi
1—5 regels 1.55, elke regel meer 040. Advertenti&n in het Zaterdagnummer 20
bijslag op den prijs. Liefdaéigheids-advertentiën de helft Van den prijs.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN1—4 regels 245, elke regel meer
de voorpagina 50 hooger.
-advertentiën en ingezonden mededeelingen bjj contract tot zeer gereduceerden
en randen worden berekend naar plaatsruimte.
Advertentiën kunnen worden ingezonden door tusschenkomst van,
handelaren,
aan het Bui
Terwijl ik met geheel verbonden hoofd,
omwoeld met natte zwachtels, met bon
zende slapen en een gevoel alsof mij de
edele hersenen uit den schedel zullen ber
sten, omringd door de teedere zorgen
mijner bewondereriswaardige huishoud
ster, mijne gedachten tracht te ordenen,
overweeg ik hoe gevaarlijk, zelfs voor
het leven, in onze dagen een nobel stre
ven kan worden voor den onschuldigen
burger.
Helaas, ik herhaal: Helaas, wie had
het kunnen bevroeden dat de avond van
gister zulk een rampzalig einde zou vin
den, toen Lucas Longavita mij in den
zochten nanoen kwam overhalen tot een
wandeling-
Argeloos lijk eene duive ging ik op
zijn voorstel in en alleenlijk gewapend
met de sierlijke wandelstok, voorzien
knop, daalde eetie vredige
Gewone advertentii
prijs. Groote letters
IT,„ soliede Boek-
Advertentiebureux en onze agenten en moeten daags vóór de plaatsing
ireau zijn ingekomen, teneinde van opname verzekerd te zijn.