JN Zaterdag-Editie Deze Courant komt vele duizenden gezinnen. Gegarandeerde oplage 6500 ex -1- NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN Zaterdags Juli 1833 No. 18340 72; Jaargang BOSKOOP, Dit blad verschijnt dagelijks behalveop Zon-en Feestdagen in EERSTE BLAD, ■MSMT I Losse bladen uit het Dagboek van een Gouwenaar. VRAAG EN AANBOD betreffende HUUR EN VERHUUR IN EN VERKOOP Door smart gelouterd bergambacht, r^IEUWERKERK, OUDERKERK, OUDEWATER, REEUW1JK, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADD1NXVEEN, ZEVENHUIZEN, enz. BERKENWOUDE. BODEGRAVEN. BOSKOOF, GOUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAFELLE, H ■s aanwezig. arkt 81, Gouda. ƒ0.50. Op ziel U (Buiten verantwoordelijkheid der Redactie) Woensdag 5 Juli. RLEM lijk succes is HOOFDSTUK XXIIï. Als het schemert. 30 (Wordt vervolgd). hel taal vóór ot U ind- raar lijke ver in? Ge terheid, gheden een het b a gen nautiek, zonder dieet, itwendig gebruik. Hef .EN BRANDER, Over- ichUiig, oiir|.-r ■siriKie ral zenden. 't Grootste geluk baat niet, als men niet beseft en erkent gelukkig te zijn. Il.I.ETON. „Nichts Heiliges ist mehr, es lösen Sich alle Bande frommer SelenI” FRIEDRICH VON SCHILLER. Ie zaken, een suikerwerken Personeel aanwezig, kooper wenscht ter De Wilde Jatter was niet voor niets voor bij gegaan, ofschoon zijn boodschap dezen keer in ieder geval niet voor Lostwithens bestemd was. Het was nutteloos en dat wisten de menschen uit ’t veen zeer goed om aan dezen vreemden lang gerekten kreet die nu en dan in het geluid van den wind meeklonk, een andere uitlegging te geven of er om t© lachen, of alle vrees weg te redeneeren. Het was inderdaad een klank, die. al had men hem slechts ééns als kind gehoord, nooit met |ete anders verward, noch vergeten kon worden in alle volgende jaren en wanneer hij weerklonk, dan wisten de menschen. die ter markt vingen, dat ze voor den dag ten einde liep, zouden hoo- ren, dat deze of gene veenbewoner gestor ven was. Actieve naastenliefde- Op een van die omljjste spreuken, zooals men ze vaak in de étalages van boekwinkels ziet hangen, las ik dezer dagen in een ge dichtje de regels: „Het kost u zoo weinig te geven, Woord, glimlach en helpende hand.” We denken meestal weinig aan die waar heid. We zjjn in doorsnee niet zoo egoïs tisch, dat we niets voor onze mede menschen over hebben. Alleen, we hebben er gewoon- Hjk geen groote offers voor over. En daar om blijft elke daad achterwege ,maar ook vaak elk ijjoord, elke blik. Wanneer we be dachten ma(t hoe weinig moeite we vaak onze naasten helpen en steunen konden, met hoe weinig we dikwijls zijn leven helderder en zonniger konden maken, misschien dat we dan ook vaker een poging aanwenden hem tegemoet te komen en zjjn leven wat meer glans te geven. Een woord, een glim lach, een toegestoken hand z'tfn zoo dikwijl voldoende. Wat kost dat ons weinig! En hoe velen zjjn er niet, die die hulp, dien steun noodig hebben! Maar het is niet alleen het gebrek aan besef van die behoefte, en van de weinige moeite, die het ons zou kosten die behoefte althans eenigszins te vervullen, die on& terug houdt. Het is daarnaast ook het ont breken van het besef, wat het is dat de man of de vrouw, die naast ons leven, behoeven, wat de helpende hand kan zijn, die ons wer keloos doet bljjven. En dit is oen gevolg, althans voor een groot deel, een gevolg hiervan, dat we ons te weinig indenken in het leven van anderen. „Het kost u zoo weinig te geven, Woord, glimlach' en helpende hand." En toch kost het misschien vaak veel. Want het kost de moeite ons in te denken, in te leven in anderer leven en denken en voelen. Dat wil zeggen, dat het ons kost het opgeven van onze egoïstische, of wil men liever, van onze sterk egocentrische houding ia het leven. Wij moeten ook aan anderen denken op de wijze, zooals we aan ons zelve denken. Dit wil zeggen, dat men die anderer. n, of hij Jerzoek fheid is. lij voor ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal ƒ2.25, per week 17 cent, met Zondagsblad per kwartaal ƒ2.90, per week 22 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt. Franco per post per kwartaal ƒ8.15, met Zondagsblad ƒ3.80. Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 31, GOUDA, hjj onze agenten, en loopers, den boekhandel en de postkantoren. Onze bureaux zijn dagelijks geopend van 96 uur. Administratie en Redactie Telef. Interc. 2745. Postrekening 48400. PLAATS VOORAL UW KLEINE ADVERTENTIES van in onze 18 regels 1. Het grootst nu daarvan verzekerd c Ieder leest ze en schenkt er aan dacht aan. Zend ze in aan het BUREAU: MARKT 31. ander man slaperig gemaakt zou hebben», had op zulke tijden een stalenden invloed op Reddhiough. ,De nacht ging voorbij, tot het koude uur kjwam, dat het aanbreken van den dag ken merkt. Griff sliep schijnbaar rustig. Trash lag naast hem en trok van tijd tot tijd met zijn harige ooren, wanneer een of andere handeling hem in zijn droomen stoorde. Hoop niet te vlug, zei Reddhiough, zelf een weinig onder den invloed van dit ake ligste uur van den geheelen nacht. Hij ver laat zich enkel op die andere kracht, zooals ik u al zei. Het ijlen zal terugkomen en zich weer herhalenmaar als hij de volgen de vier en twintig uur doorworstelt, dan is hij zoo goed als gered. Nell wilde hem juist antwoorden, en hem de verzekering geven van de onwrikbaar heid van die andere kracht, die haar kracht was, toen ze plotseling recht overeind in haar stoel ging zitten en de gladde eiken armleuningen omklemde en haar hoofd naar het venster wendde. Uit de rust daarbuiten> uit de diepte van de stilte van den dageraad, kwam een stormwind,, hevig en wild, alsof hij door iets schrikwekkends voortgejaagd werd en zijn achterhoede bij de vlucht in de klam maak te. God heb medelijdien, het is de Wind van den Jager! Dat voorspelt de dood. Haar kracht om te helpen was voor een oogienblik gebroken. Ze had sinds haar kindsheid de legende van den Jager gekend en Griff had het oude geloof in het boven natuurlijke nog in haar helpen bevestigen. Niet van zijn dood, zei Redd-hiough. in anderer leven en anderer wezen, dat we gaan begrijpen, althans iets ervan begrijpen wat die anderen noodig hebben. Wanneer we anderen iets zien ondergaan, dan moeten we trachten ons ervan bewust te worden, welken invloed dat op de ziel, den geest, het gemoed van die anderen zal uitoefenen en daarbij zullen we dan natuur lijk moeten uitgaan van den indruk, die wij ervan zouden ondervinden. We moeten trachten ons in de plaats van den naaste te stellen en van die plaats uit het leven te zien en te ondergaan en speciaal dat leven, dat die naaste te zien en te ondergaan heeft. Dat zal allereerst ons helpen ons een beter oordeel over dien naaste en zijn mogelijke fouten en tekortkomingen te vormen en ons beter terughouden van een veroordeeling. En het zal ten slotte ons leeren, welk woorS, welke glimlach, welke helpende hand die ander noodig heeft. Want niet alleen het leven van allen is zoo verscheiden, maar ook de aard, de aanleg en de houding, waar in we tegenover het leven staan. Wat den een moeite kost of verdriet aan doet, laat den ander soms onberoerd. En daarom is het niet alleen noodig, dat we bereid zijn anderen de. helpende hand te bieden, maar ook dat we den naasten en zijn leven trach ten te kennen en te begrijpen en weten op welke wijzen we hem kunnen toegemoet komen. En dat kost wel wat meer inspan ning vaak. Dat eischt liefde tot den naaste en de kracht uit den kring van eigen per soonlijk leven in dien van den ander te treden. Maar wanneer we die moeite, dien arbeid ons getroosten, welk een voldoening kunnen we dan daarin vinden. Het is zoo wonderlijk mooi een glimlach van geluk te kunnen too- veren op een zorgelijk en smartelijk gelaat. Het geeft ons zelven een zoo heerlijk geluk wanneer we weer iets van den zonneschijn van het leven aan anderen kunnen terug- geven of wanneer we anderen sterker, beter, gelukkiger kunnen maken. En daarbij ver geleken, ja dan kost het maar zoo weinig een woord, een glimlach, een helpende hand, die doel treft. Dan moeten we niet denken, „ja >,maar dat is kinderachtig of zwak of dwaas, dat iemand aan zoo’n hulp behoeft? zou hebben”. met als voorwerpen njoet^n zien, zooals men De menschen zijn zoo vaak doet, of als enkel factoren, die h ons leven een rol spelen, maar dat we één oogenblik in een ande’r middelpunt moeten gaan staan, in het wezen van die anderen met als voorwerpen moeten zien, zooals we zoo vaak doen. We moeten ons zoo inleven het vaste vertrouwen van een ander. En ze was sterk, ofschoon Ze in dl1 benauwde uur alle krachten, die ze morgen en overmorgen en nog vele dagen later noodig zou hebben, scheen. te gebruiken. Hij zal er bovenop komen, zei Red- dhiough na een uur. Grifi was weer diep in slaap, maar Nell Nethercliff sloop naar de deur en keek naar het, opiïomen van de zon o vér Dead Lad^s Rigg, en ze vroeg zich af. of haar krachten wel ooit weer terug zouden komèn. door HALLIWELL SUTCLIFFE Voor Nederland bewerkt door J. P. Wesselink—van Rossum. 101 (Nadruk verboden) En zoo ging de avond voorbij, terwijl Griff beurtelings dommelde en ijlde. Red dhiough had gewild, dat de vrouw zou trachten een beetje te gaan slapen, maar daar iwilde ze niets van weten. De eenige vreugde, die ze kende, was om te waken en af te wachten en half vergeten gebeden te prevelen. Tegen drie uur 's morgens raakte Reddhiough even haar arm aan, doch ze sliep niet, maar haar oog en waj$n gesloten en Zq wandelde in gedachten over de heide velden, waar zij én (ïriff samen geloopen hadden. Wat is er? Is hij erger? vroeg z© op- springepd. Neen; het gaat beter. ^Er was nu geen ruwheid meer in de ma nieren van den dokter. Zal hij blijven leven? Ik heb het al gezegd o, ik heb het al gezegd, dat hij zou leven. Hij kan blijven leven. Het scheen eerst of er heelemaal geen kans op wns. maar hij is altijd een jongen geweest, die anders kracht en moed en kennis en vaardigheid aan kracht en daarmee aan zekerheid in hun leven en aan levensgeluk winnen. Wer kelijk de helpende hand kan op zoo velerlei wijzen geboden worden. Mits we onze mede menschen maar trachten:te begrijpen, ook hun zwakheden en fouten, en ons in hun positie trachten in te denken. Juist het teruggeven of versterken van iemands zelf vertrouwen is vaak zoo’p steun en zoo’rt verhooging van het levensgeluk. En we kun nen dat dikwijls zoo gemakkeljjk met een woord ,een blik, een enkel hewijs van erken ning en vertrouwen. Het ipjn niet alleen de diep on^elukkigen of door leed en verlies verbijsterden, die de helpende hand noodig hebben. De meeste menschen hebben die wel eens noodig. En wanneer we dat eenmaal begrijpen en voldoende met anderen mee leven om te voelen, waar en wanneer ze onze helpende hand behoéven, dan kost het zoo weinig ze die toe te steken. Wanneer we dat begrijpen, dat het niet enkel het geven van geld of goed, van woorden of daden van troost of medelijden Is, dat de actieve naastenliefde van ons eischt, dan kunnen we voor zoovelen wat zijn of wat doen en kunnen we zoovelen het voor hen toch vaak moeilijke leven vergemakkelijken en nieuwen glans geven., „Het kost u zoo weinig te geven Woord, glimlach en helpende hand.” Wanneer we daarnaar ons leven willen richten, dan zullen we eigen leven en dat van anderen gelukkiger en zonniger maken. K. nu eenmaal allemaal an ders. En wat ons zoo eenvoudig of gemak kelijk lijkt, biedt onzen naasten soms on overkomelijke moeilijkheden. Hoeveel men schen staan er niet zwak en hulpeloos in het leven, die door een woord van erken ning, van vertrouwen van anderen in hun deed dan men van hem verwacht had. Er drukt nog slechte een groote last op hem, voegde hij er bij, terwijl hij haar uitvor- schend aanstaarde, maar ik geloof, dat er een groot geluk over hem gekomen is, wat zijn behoud zal zijn. Als hij dat niet had gehad, zou hij zeker gestorven zijn; er is een onzichtbare kracht die hem door het ergste oogenblik heen heeft geholpen Nell’s oogen, schitterend door de tranen, blikten geheel tot den dokter op. Hij had haar in die enkele woorden gezegd, dat zij het was, die Griff kracht had gegeven, toen hij ze zelf niet meer bezafr. En die gedachte klonk als muziek in haar hart. - U hebt gelijk, dokter, antwoordde ze, nauwelijks bewust van hetgeen ze zei. Hij heeft een groot geluk dat hem er door heen zal helpen. Reddhiough knikte levendig. Hij hield van deze vrouw, wie ze ook 'zijn mocht, en waardoor ze^ook daar was gekomen. Ku ren zou ze wel hebben, besloot hij, omdat ze nu eenmaal een vrouw was, maar van nacht wa© zij oprecht, eerlijk en gevoelig genoeg. Geef me een snede brood met kaas of zooiets, fluisterde hij plotseling. Ik héb sind8 gister twaalf uur niets meer gehad. Ze maakte een maal gereed, zwijgchd en handig, zoodat Reddhiough zich steeds meer verwonderde over haar kennis van hetgeen een man noodig heeft., toen ze rum en warm water klaar zette bij het eenvou dig© gastmaal. Hij schonk zich een beker in. dronk hem leeg en vulde hem weer, al vorens te gaan eten want het hield zijn moeheid in bedwang en een borrel, die een van ivoren knop, daalde eetie vredige stemming in mijn gemoed neder en nïllde blikken om mij henen werpende, kuierden wij genoegelijk langs de avondlijke grach ten ,nu en dan een kennis minzaam groe tende. Toen wij zoodoende op de Bleekers- singel de Schouwburglaan passeerden, ontwaarden wij eene kleine verzameling lieden die door een politiedienaar ernstig werden gadegeslagen. Longavita, wien het niet mogelijk is op straat eene samen scholing van meer dan 1 persoon voorbij 'te gaan zonder zich met hen te bemoeien, stelde aanstonds eenige vragen en zoo ervoeren wij dat in de zaal „Kunstmin” eenige heeren bijeen waren gekomen om het Vaderland te redden. Aanstonds gaf Lucas den wensch te kennen deze vergadering met een per soonlijk bezoek te'vereeren. Wars van alle politieke drijverij wei gerde ik in den aanvang de frissche at mosfeer der grachten te verwisselen voor de van nicotine verzadigde stikstofsfeer eener samenzweerders bijeenkomst. Nochtans, overwegende dat men als burger nu eenmaal zekere plichten heeft te vervullen en overmits Longavita toch Het scheen, dat deze vrouw toch haar kuren bezat. I© hij dan de eenige zieke man in het veen? Neen, neen, stemde Nell toe, zich vast klampend© aan de hoop; ’t liet kaar on verschillig wie er ook ging sterven, als Griff slechts gered ,werd. Natuurlijk is het niet voor hem, hoe zou ’t ook kunnen. Intusschen was Griff wakker geworden. Ook Traah. Beiden keken angstig naar het raam en Trash trilde over zijn leden, Griff draaide zich langzaam om en evenals te voren keek hij Reddliiough met een ernstig onderzoekenden blik aan. Heb je hem gehoord, Reddhiough? 'tls een verre kreet van Wyecollar naar Lost- fwithens, maar de „Jager” kent hem wel. Trash heeft hem ook gehoord. Welnu, ik moet sterven, dat is al - maar wat zal er nu van mijn ontginningen daarginds wor den? Reddhiough, ze hadden ’t me eerst moeten laten voleindigen. Voor ’t eerst wenschte Nell den dokter ergens anders. Als Griff zou moeten ster ven, dan wilde zij zijn eenig gezelschap zijn. Laat me naar hem toegaan, zei ze hef tig, toen Reddhiough naar den grond staar de. Hij aarzelde, keek haar weer aan en viel toen in zijn stoel achterover. U zult hem meer goed doen dan ik .zei hij. Nell Nethercliff, hoe dapper ze ook was. had haar moed, nooit zoo noodig gehad als nu. Zwak gemaakt door het bijgeloof, dat ook Griff awak maakte, ging z© naar hem toe, hield zijn beide handen vast omklemd, en gaf hem geen, valsche hoop door woor den, maar die hoop, welk© voortkomt uit (ilOMHE COURANT. niet van zijn voornemen was of te bren gen ,gaf ik toe. Wij betraden de zaal en bemerkten on geveer 150 personen, die allen tegelijk met luider stem het woord voerden. Eenige heeren, gekleed in zwarte over hemden, betoogden tegen andere heeren mef gewone overhemden en,de stemming was nauwelijks prettig te noemen, of schoon de omgangsvormen ongedwongen waren en vrij van plichtplegingen. Nadat eenige zwarthemden betoogd hadden dat het Fascisme de redding van ons Vaderland inhield, werd dit door andere heeren ernstig betwijfeld. Enkelen van hen beschouwden zelfs het commu nisme als de meest heilzame samen levingsvorm; zij wezen daarbij op de Unie der Socialistische Sovjet-Republie- ken, hetgeen een bewijs levert hoe slecht sommige lieden nog steeds de couranten lezen. Ook werd het woord gevoerd door een zeer jeugdige knaap, gekleed in smaak vol en flatteus paars overhemd. Deze ont popte zich als de leider eener andere fas cistische beweging, zoadat bleek dat ook hier de splijtzwam weeg woekerde. Het was ons niet wil mogelijk een in zicht te verkrijgen in het doel der ver gadering en wij ye/lieten daarom weer spoorslags de zdal, om bij de Kleiweg- brug wat na te kouten met eenige geest verwanten. Dit werd ons aller ondergang Want nu volgde, men zal het in de bladen kunnen lezen en ik bedek het ook maar liever met de mantel der Liefde, want dat een algemeen geacht burger, wien men toch wel eenige dankbaarheid mag toedragen, een slag met een gummi slang op hét hoofd moet ontvangen, dat is toch waarlijk al te kras. Steeds ben ik een paladijn geweest voor vrede en vei ligheid en toen de sterren mij gister voor de oogen dansten en ik genoodzaakt was mij op handen en voeten naar het trottoir te begeven, waren mijn eenigste gedach ten die van tucht en orde, maar mij dunkt ddt de politie zich toch voortaan iets beter zou kunnen beheerschen. Het zal 't beste zijn als ik mij voor eenigen tijd uit het openbare leven terug- frek. ADVERTENTIEPRIJS; Uit GoudA en omstreken (behoorende tot den bezorgkring) 1—5 regels 1.30, elke regel meer 0.25. Van buiten Gouda en den bezorgkringi 1—5 regels 1.55, elke regel meer 040. Advertenti&n in het Zaterdagnummer 20 bijslag op den prijs. Liefdaéigheids-advertentiën de helft Van den prijs. INGEZONDEN MEDEDEELINGEN1—4 regels 245, elke regel meer de voorpagina 50 hooger. -advertentiën en ingezonden mededeelingen bjj contract tot zeer gereduceerden en randen worden berekend naar plaatsruimte. Advertentiën kunnen worden ingezonden door tusschenkomst van, handelaren, aan het Bui Terwijl ik met geheel verbonden hoofd, omwoeld met natte zwachtels, met bon zende slapen en een gevoel alsof mij de edele hersenen uit den schedel zullen ber sten, omringd door de teedere zorgen mijner bewondereriswaardige huishoud ster, mijne gedachten tracht te ordenen, overweeg ik hoe gevaarlijk, zelfs voor het leven, in onze dagen een nobel stre ven kan worden voor den onschuldigen burger. Helaas, ik herhaal: Helaas, wie had het kunnen bevroeden dat de avond van gister zulk een rampzalig einde zou vin den, toen Lucas Longavita mij in den zochten nanoen kwam overhalen tot een wandeling- Argeloos lijk eene duive ging ik op zijn voorstel in en alleenlijk gewapend met de sierlijke wandelstok, voorzien knop, daalde eetie vredige Gewone advertentii prijs. Groote letters IT,„ soliede Boek- Advertentiebureux en onze agenten en moeten daags vóór de plaatsing ireau zijn ingekomen, teneinde van opname verzekerd te zijn.

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1933 | | pagina 1