IUB
lening
Doorzitten
bij Wiel rijdend
ikbank
PUROL
uvijk
vele duizenden gezinnen. Gegarandeerde oplage 6500
ex
hl
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN
NO. 18352
^Zaterdag 22 Juli 1833
72a Jaargang
BOSKOOP,
tylEUWERKERK, OUDERKERK, OUDEWATER, REEUWIJK, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADDINXVEEN, ZEVENHUIZEN,
Dit blad verschijnt dagelijks behalveop Zon- en Feestdagen
f
Deze Courant komt
in
1SKK8TE BLAD.
.760.854.05
GROOTE UITVERKOOP
ZOMERMANTELS
ZOMERJAPONNEN
EN
REGENMANTELS
Bammann
Brieven Hit de Hofstad.
MCLxixvi.
BP.RK.?NW0L'DE- BODEGRAVEN, BOSKOOP, GOUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPELLE,
Door smart gelouterd
door
■SS
I 1933
*7 wi/uvj ivn t uiiUU01Y W1 j vz u rv vxxii. j lirtrtO i ivjljvzH xuvv/ivi/*n-'v»« ij x
start.
oopen.
END.
Dit nummer bestaat uit twee bladen.
;e prjjzen z«n
K.
>lijk
i
113
of Drogist.
verstandig
(Wordt vervolgd.)
L HOORWEG.
htend 6 uur, van
van Zondagavond
sr het de aan-
loed drukwerk
moet worden
KERIJ
AN ZOON.
GOUDA.
eer
en
Advei
handela
aan het
GOUDA
tot dag wordt
men met
Doo* 30-60 90 cl. Tube «0 cl
Bi) Apoth. en Drogisten J
Griff keek met onnatuurlijke groote, don
kere oogen den ander in het gelaat en glim-
Komst en toen oeoroeiue nei. naar, -
niets kon doen om hem te helpen.
Wanneer hij beter is, zei ze, toen ze
i in het zadel zag stijgen, dan
Na regsn komt zonneschijn.
Na dagen van regen is weer het blauw ge
komen aan de wolkige lucht, schynt weer de
zon haar koesterende warmte om ons heen
en glinstert op struik en boom en bloem
opnieuw de zomersche zonneschijn. Dat is
’t beeld van het leven. Na regen komt zonne
schijn. En het is goed ook. Dat wil zeggen
niet alleen de zonneschijn, ook de regen is
goed. Niet alleen in de natuur, ook in het
menschenleven. Wij waardeefen voort
durende zonneschijn niet langer als een
vreugde. Integendeel, hy vermoeit ons. Maar
wanneer na dagen van regen en donkerte zullen er wel weinigen onder ons ijn, die,
wanneer ze ouder geworden zyn, niet ook
de regenereerende, de herstellende kracht
van het leed ervaren hebben, die niet over
hun leven een ryker en warmer en voller
glans hebben zien spreiden door ondervon
den leed.
Mits we ons niet door het leed gebroken
voelen, mits we vertrouwen blijven, mits we
gelooven, dat na regen zonneschijn komt.
Want dit is wat we ten slotte het meest
noodig hebben, het vast vertrouwen, dat in
het leven licht en duisternis wisselen en dat
na den overvloedigen regen, die ons zwaar
moedig maakt, na het leed, dat ons neer
drukt, de zon van het geluk weer zal door
breken door de wolken. Dat na regen zonne
schijn, maar ook na zonneschijn regen komt,
is noodig in het leven. Maar het allernoo-
digst wellicht is het vertrouwen, dat uitge-
D_jegde, in deze spreuk:
„Na regen komt zonneschijn’’. H%ngt die
spreuk op in uw woon-, in uw werk-, in uw
slaapkamer. Maar veel meer nog, draagt ze
in *lw hart. Zoolang men gelooft, da’t na
regen zonneschijn komt, is, hoe drukkend
toestand
moge zyn, de kracht tot herstel nog aan
wezig en het leven zelf nog vol gehoopte
en verwachte heerlijkheden. En die kracht,
die verwachtingen hebben we noodig om te
streven en te werken. Alleen wie aan
den goeden uitslag gelooft, blijft doorwer
ken. Maar zijn die verwachtingen eigenlijk
niet vanzelf sprekend? Het geloof aan een
betere toekomst is niet anders als een on
vermijdelijke uiting van.-jden drang naar
zelfbehoud, is ten slotte niet anders als de
uitdrukking van de levenskracht zelve. In
„na regen komt zonneschijn” spreken we
ons onverwoestbaar vertrouwen in het leven
uit, maar Inanifesteert ook het leven zelf
zyn onverwoestbare krachten.
de schoonheid en de bewegelijkheid vaï
leven ervaren doet. Van wat we voortdurend
zien of ondervinden, worden we de aantrek
kelijkheid, de bekoring niet meer gewaar.
Dat voelen we het duidelijkst, wanneer
in vreemde landen en vreemde omgeving
komen of wanneer we na lang verblijf el
ders in de eigen omgeving terugkeeren. Uit
wat we boven zeiden omtrent het ervaren
van het wordende en de inwerking van het
voortdurend veranderende op onzen geest,
volgt dat trouwens reeds. De regen ook, kan
mooi zijn, mits we niet dagen lang in regen
gezeten hebben.
Of uren duren eeuwigheden, dat ligt
'em aan ’t besteden.
ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal ƒ2.25, per week 17 cent, met Zondagsbla
per kwartaal 2.9Q, per week 22 cent, overal waar de bezorging per looper geschied
Franco per post per kwartaal ƒ8.15, met Zondagsblad ƒ8.80.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 31, GOUDA,
bjj onze agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren.
Onze bureaux zijn dagelijks geopend van 9—6 uur. Administratie en Redactie Telef.
latere. 2745. Postrekening 48400.
bezoek. Reeds was er heel veel besproken en
men lacht daag natuurlijk in zijn vuistje.
Of er veel geneigdheid bestaat om in
eigen land te blijven, valt moeilijk te zeg
gen. Hier en daar hoort men er wel van,
maar van een groote algemeene strooming
daarvan bespeurt men niets. Te begrijpen is
dat wel, want het is nu eenmaal een ver-
f schijnsel in ons land, dat men graag dat
vlakke uitzicht eens kwijt wil en eens van
een andere lucht wil genieten.
Het behendigheidsspel op Schevenin.
gen.
Op Scheveningen gaat het niet best. Dat
blijkt al aanstonds aan hen, die er wel heen
gaan, want er is plaats voor logies te kust
en te keur, op zich zelf geen goed teeken
natuurlijk. Men kan het de hotels ook wel
aanzien, dat zij niet bezet zijn; gansche ver
diepingen zien er zpo gesloten uit en het
geroezemoes dat alty'd om een hotel heen
hangt is niet groot. Het befaamde behen
digheidsspel waarover al veel te doen is,
trekt aardig publiek. Men zit echter in de
kabinetten van de heilige Bureaucraticus
druk te broeden op maatregelen er tegen.
Nederland moet weer gered worden! Het
eind zal wel weer een verbod zyn en dan is
Scheveningen weer een attractie die het ein
delijk had veroverd, kwijt.
We hebben nu eenmaal zoo’n brave re-
geering, die als een vader over ons waakt!
Er is heel veel animo voor en van ontred
dering der, zeden valt nog niets te bespeuren.
Het yertier langs de zee hangt natuurlijk
heelemaal van de weersgesteldheid af en
die liet wel wat te wenschen over.^De goede
tyd moet nog komen, maar het perspectief
is in het algemeen niet best: er is weinig
besproken voor de maanden Juli en Augus
tus. Wel neemt ontzaglijk het autoverkeer
toe; dagelijks voeren ettelijke groote auto
bussen gansche legers gasten aan, maar zij
zyn er slechts enkele uren en veel financieel
profijt brengen zy in den regel niet, want
de bus is ook hun fouragewagen. Van deze
moderne klanten valt niet veel te halen.
Op de boulevard wordt op de spitsuren
als het mooi weer is het auto-gery bijna
ondragelijk en het wor-dt hoe langer hoe
komst en toch bedroefde het haar, dat ze
de zon doorbreekt, dan is het, of een nieuw
geluk zijn heerlijkheid voor ons openvouwt,
of We het leven anders, mooier, beter, bly-
der zien dan zooeven nog, of we staren in
een nieuw en wonder verschiet van geluk
zaligheden. Dat is een van de redenen, waar
om we regen naast zonneschijn noodig heb
ben. Het leven is rijk door zyn verscheiden
heid, maar is ook alleen te leven door zijn
verscheidenheid. Wy beseffen dat niet altijd
voldoende duideltyk. Maar stel U eens een
altijd voortdurende gelijk blijvende toestand
voor. Hy zou tenslotte ondragelijk worden.
Er is nog een andere reden voor de nood
zakelijkheid van den regen van het men
schenleven als in de natuur. Het is toch ook
hier de regen vaak, die den wasdom geeft.
Wy moeten ook het lyden kennen, willen we
mensch worden in den vollen zin van het
woord en willen we de krachten in ons ont
wikkelen, die anders vaak sluimeren blyven.
Nood leert bidden, nietwaar? Maar ook
leed, dat diep de voren ploegt door ons hart
en ons leven, leert ons het beroep op eigen
krachten en eigen energie. Ik weet wei, dat
het leed de meeste menschen wel wat over
vloedig wordt toegemeten. Er is maar zoo
weinig geluk, maar zoo weinig vreugde in
de meeste menschenlevens en wat er ïs
wordt nog zoo vaak overschaduwd door
vrees en zorg voor de toekomst. Maar er
Een zomerslaap.
Het onderwijs is zyn zomerslaap inge
gaan; vrjjwel alle scholen zyn gesloten en
vóór September gaan ze niet open, ’t Is een
benydenswaardige tyd van zes a zeven
weken, dat deze rentenierstoestand duurt.
Het is dus vacantie en het reisseizoen is
aangebroken, ’t Zou wel eens interessant zyn
om daarover eens gegevens te hebben, maar
voor de statistiek-wellustelingen zal het
uiterst moeilijk zijn de cijfers daarvoor bij
elkaar te harken. Enkele <age aanduidingen
zyn er natuurlijk: het aantal verkochte
spoorkaartjes, het aantal passen em bewijzen
van Nederlanderschap, het aantal nationa-
liteitsbewijzen voor auto’s enz., maar’daar-
mede krygen wij geen volledig beeld. In de
eerste plaats weet men daarmede den duur
der vacantiereizen niet en aan de bereke
ning ontgaat het toenemend cijfer der auto
tochten. Eén ding kan men zonder cijfers
wel constateeren, n.l. dat er ontzaglijk veel
wordt gereisd eh dat het nog geregeld toe
neemt.
Het waiji Zaterdag j.l. toen de eerste
stroom vacantie-gangers wegtrok ontzet
tend druk aan het Hollandsche Spoorstation
met name aan de z.g. Bazel-trein van half
negen, die een prachtige verbinding met
België, Luxemburg en Zwitserland geeft.
Het ligt voor de hand dat het verkeer naar
Zwitserland thans by voorkeur langs de
Belgische route gaat: de verhalen over
Duitschland zyn van dien aard, dat men
maar liever deze route kiest dan die langs
den Ryn. Trouwens België zal er wel bij
varen, hetgeen blijkt uit het zeer groote
aantal bewijzen van Nederlanderschap dat
al is afgegeven en dat ongetwijfeld voor
reizen naar België is bestemd. Naar wij zelf
reeds ter plaats vernamen, verwacht men
in België dit jaar zeer veel Hollanders op
laqhte flauwtjes spottend.
Ja, zei hij, als de huisfeeën komen
goede God, Reddhiough, je schijnt niet te
zóó, dat deze het raam bedekte. Hoe zacht,
de hamerslagen ook waren geweest, wen
slopen ze steelswijze Griff’s droomen bin
nen en hij begon zich onrustig te bewegen.
Wat is dat daargjndg voor leven? Klop,
klop o God, dat is het houweel dat ginds
op den molensteen slaat. Ik kan den steen
er niet uit krijgenik zal het nooit kunnen
en het veen grijnst me met zijn zwarte, be-
geerige kaken aan, om me te zeggen, dat
ik niet op dien molensteen gerekend had.
Nell zou hem kunnen optillen, als ze ge-
de
warme zon en, het purper, dat zich tegen
hoven. Ze luisterde naar den langgerekten de schemering over Bouldsworth Hill uit
spreidt. Ik zou Nell zoo liefhebben als
ik slechts durfde-, maar ik durf niet, nu ik
mijn taak onvoltooid' heb gelaten.
Nell had den adem ingehouden. Het was
voor ’t eerst sinds vele dagen, dat hij haar
naam had uitgesproken, voor het eerst in
hun leven behalve rijn vurige bekente
nis op den nacht, toen ze Lostwithens had
verlaten dat hij' zei, dat hij haar liefhad;
en ofschoon ze het wel wist klonk het haar
prettig in de ooren.
Nel! zal met den steen helpen, zood'ra
ze bij mij kan komendan zal ik het klaar
krijgen en de schande zal van me afgewen
teld wordenen ik zal haar alles kunnen
vertellenze zal de geschiedenis hooren en
dan over me oordeelen. Arm meisje! Tk
vrees, dat het haar verdriet zal doen.
beeld is het andere waard.
Maar veronderstel eens, dat ze het
I deden. Zou je dat voldoening geven?
Griff keek met onnatuurlijke groote
UOUIIStlIE COURANT.
- enz,
wiekslag van de snip, die opgeschrikt was
1 door den hoèfslag van het paard. Toen
wendde ze zich weer naar de hut.
Dat is alles, herhaalde ze. Hij telt zijn
leven veel te licht, geloof ik, maar ik weet,
wat hij voor Griff gedaan heeft en ééns
zal Griff het ook weten.
Ze sloot de deur van de hut, gaf Trash
een tikje, die in deze dagen niet op zijn
gemak was, nu hij zijn meester zoo aanhou
dend zag slapen gedurende de werkuren
en ging toen bij dé rood gloeiende turven
zitten. Haar gedachten waren als de wind,
rennend van hier naar ginds, maar steeds
keerden zij tot hetzelfde punt terug
n-:»r ri
toch één zouden rijn.
Nell knikte ernstig. Zeker als ze er van
was, dat het geluk voor Griff en haar nog j
meer de vraag of dit niet aan banden gelegd
moet worden. Veel kans daarop is er mis
schien niet, nu men de fout heeft begaan
een zeer groot en duur verkeersterrein aan
den boulevard te maken. Men had dit elders
moeten aanleggen, zoodat men gemakkelijk
op bepaalde uren het autoverkeer op den
boulevard had kunnen uitschakelen. Mis
schien was al veel te bereiken ihet één
richting-verkeer. Het is toch voor hen die
eens willen wandelen, of op de terrassen
der café’s zitten, een afgryselyk gedraai van
de auto’s die in een onafgebroken file maar
heen en weer rijden. Moest men den boule
vard nog aanleggen, men zou zeker een
ander systeem daarbij volgen en het uit
zicht op de zee niet laten belemmeren door
een autooptocht die dit voortdurend afsnijdt.
In buitenlandsche badplaatsen heeft men het
anders gedaan en daar ondervindt men min
der ongerief van deze wandel-ryders, die in
den regel geen financieel voordeel voor de
ondernemingen aan den boulevard afwerpen.
Zij ryden maar wat op en neer en verdwij
nen dan weer. Slechts een klein gedeelte
stapt uit en bezoekt de café’s. Juist wan
neer het druk is van wandelaars, is het ook
op z’n drukst van de auto’s en die twee
soorten harmonieeren niet al te best.
Het verkeer.
Gelijk bekend is, is voor onze stad de ma
ximum snelheid voor de auto’s afgeschaft.
Gevolgèn daarvan hebben wij nog niet be
speurd. Er wordt, zoo op het oog, op de
zelfde wy'ze gereden als vóór dien. Hier en
daar kunnen de auto’s wat vlugger ópschie
ten, maar het zigzag-verkeer dwingt hen
wel zeer op hun hoede te zyn. Gestadig
breidt het aantal regelingen zich uit; steeds
meer wordt één-richting-verkeer ingevoerd
waar dit noodig is en wordt het links af
draaien tegengegaan. Het aantal automa
tische seinen is weer uitgebreid en zal nog
steeds worden aangevuld. Het wordt voor
een vreemdeling wel moeilijk om den weg
te vinden, omdat hij telkens voor gesloten
punten komt te staan. Maar duidelijke bor
den vooral voor doorgaand verkeer zullen
de behulpzame hand moeten bieden.
HAGENAAR.
ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (behoorende tot den bezorgkring):
1—5 regels ƒ1.80, elke regel meer 0.25. Van buiten Gouda en den be zorg kring i
1—5 regels 1.55, elke regel meer 0.80. Advertentiön in het Zaterdagnummer 20
beslag op den prys. Liefdadigheids-advertentiën de helft van den prijs.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN: 1—4 regels ƒ2.25, elke regel meer ƒ0.50. Op
de voorpagina 50 hooger.
Gewone advertentiön en ingezonden mededeelingen bij contract tot zeer gereduceerden
prys. Griote letters en randen worden berekend naar plaatsruimte.
pntiën kunnen worden ingezonden door tusschenkomst van soliede Boek-
[n, Advertentiebureux en onze agenten en moeten daags vóór de plaatsing
Bureau zijn ingekomen, teneinde van opname verzekerd te zijn.
FEUILLETON.
HALLIWELL SUTCLIFFE
Voor Nederland bewerkt door
J. P. WesseJink—van Kossum.
Nadruk verboden.
Reddhiough keek in groote verslagenheid
naar den slapenden man, ofschoon hij wist,
dat ergens in een verborgen hoekje van zijn
geest een goed plan aan het rijpen was.
We moeten, een middel bedenken, om hem
van dien»waan te genezen, zei hij. Zijn
eenig behoud zit in het omspitten van dien
hoek. De man is gezond genoeg, zooals alle
inenschen zijnwat hem het meeste doet
lijden, dat i8 juist wat u me gezegd hebt
die gedachte, die hem belet weer op
krachten te komen.
Het toéval wilde, dat Griff op dit oogen-
blik wakker /werd, en recht overeind! in bed
ging zitten, de oogen gericht op de ontgin
ningen, die zijn droomen hadden gevuld.
Er is nog maar zoo weinig te doen,
mompelde hij. Nauwelijks twee maanden
werk. Het is om te vloeken, dat ik hier als
een blok lig en dat stuk grond: me uitlacht.
*Iet beteekent, dat het teó slotte toch nog
den strijd heeft gewonnen. O, je kunt naar
den duivel Ipopen, Reddhiough, brak hij af.
loep hjj zijn hqofd omwendde en den dokter
weten, wat dit alle8 voor me beteekent. Je Reddhiough
hebt te diep in de flesch gekeken, man; j zal ik hem vertellen, iwat u allemaal voor
I hem hebt gedaan uw slapelooze nachten
en het lange rijden, ^vanneer u te moe was
om te paard te zitten.
Stil, brolnde Reddhiough. Vertel dat
I maar aan de feeën, als ze komen. Die man
is mijn vriend ik heb behoefte om hem te
redden; dat is al. ---
Néll keek hem na, toen hij de heide op- wild hadNell is als de leeuweriken en
reed met den diepen, stillen hemel daar warme zon en. het purper,
rij rit l.cterildó - dat
èn in ziekte èn in gezondheid, Griff en zij
Het laatst van al. voor ze haar eenVcm-
dige toebereidselen voor den nacht maakte.
die ze in den grooten stoel zou dborbrengen,
nam ze een stuk van. een mat, die in een
hoek van de kamer lag, vond een paar spij
kers en den hamer, en bevestigde de mat
dicht naast zich zag staan, je zegt, dat ik
niet in staat ben om op te' staan. Man, je
weet niet wat er afhangt van het voltooien
van dien hoek.
Ja, dat weet ik wel, zei Reddhiough.
Hier Lomax, geef me eens een stevigen
handdrukje hebt me altijd in elkaar kun
nen drukken, is 't niet?
Griff’s .hand sloot zich om die van den
dokter enlhij trachtte zijn spieren in wer
king te brengenEens zou hij de huid er af
gehaald hebben door een eenvoudigen dtruk,
maar nu moest Reddhiough glimlachen om
dien zwakken greep.
Dat moet je het bewijs zijn, Loma.x.
Blijf nog een tijdje rustig, tot je krachten
zijn weergekeerd.
Ja, lig rustig! herhaalde Griff knie
zend. ’t Ts zoo gemakkelijk, niet waar Red
dhiough. wanneer je niet stil kimt blijven
liggen. Hoor je dan niet, hoe het veen me
uitlacht? Tk wel en dat zal me nog gek mar
ken.
Het middel om hem te genezen, dat hem
eerst flauw en zwak >omlijinid voor den geest
stond, werd Reddhiough plotseling duide
lijk.
Lomax, zei hij, veronderstel eens. dat
de huisfeeën over het veen kwamen aange
trippeld en dat heetje werk voor je afmaak-
ten!
I Veronderstel, dat jij een verstandig
-mensch bent, ReddhioughHet eene denjk-
gen,
noodig.
Maar deze verscheidenheid, deze wisse
ling, die onze geest behoeft, schept ook de
schoonheid en de heerlijkheid van het leven, i
Het is de tegenstelling, die ons niet alleen
duidelijker doet waarnemen, maar ons ook j 00k het leed, hoe hopeloos ook de toes
nrhet
urend
Zonnebrand, Smetten en Stukloapen van Huid
en Voeten, verzacht en geneest
Hy zou ook alle verdere ontwikkeling tegen 1
houden. De voortdurende verandering werkt
op onzen geest in. Het is niet het zynde,
maar het wordende dat we ervaren. En wil
onze geest levendig en werkzaam blyven,
dan hebben we telkens nieuwe aandoenin- t
nieuwe ervaringen, nieuwe emoties I drukt staat in dit gezegde, in deze spreuk:
jdt de cellen
jwt deze op tol
isgestel.
«veer kerngezond
Sanatogen-gebruik
beter voelen - lei
oeidheid verdwijnt
beter -e/tzien. En
15 cent per dag -
gij U daardoor
krachtig voek
dat is altijd je groote fout geweest.
Nell staarde angstig den dokter aanzij
verwachtte schaamte en boosheid! op zijn
gelaat te zullen zien, maar Reddhiough J
lachte slechts, want hij kende rijn eigen I
fouten even, goed als die van rijn buurlui
en dat zei niet weinig.
Altijd, stemde hij vroolijk toe. Maar
misschien rijn de feeën wel uit de flesch
gekropen. - Wat„ begin je nu weer slape
rigste worden?
Ik ben nooit anders, mompelde Griff.
Als ik denk een oogenblik rust te zullen
hebben, dan.komen de droomen 'weer en
ik zweet weer opnieuw van al die afgravin
gen, met dien grooten molensteen, die daar
midden in de greppel ligt.
Hij was al weer haast aan het droomen
en spoedig was hij weer in slaap. Voor Redt-
dhiough goeden nacht had gewensoht en
zijn paard weer had bestegen, dat ongedul
dig aan de deur op hem stond te wachten,
vertelde hij mevrouw Nethercliff welke
plannen hij in rijn hoofd had.
Het is mogelijk, dat het rijn redding
is, zei hij, in ieder geval kan ik u belóo-
ven, dat er geen gebrek aan helpers zal zijn.
dat het geluk voor Griff en haar nog
komen zou, zeker als zij zich voelde in dit
weergevonden vertrouwen het vertrou
wen, dat ’s wihters de bejdie heeft-, als ze
op den zomer wacht en zeker is van zijn
