JLOGNE uwe15 en UWE 15 LOON NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN 72B Jaargang enen Dit blad verschijnt dagelijks behalve opZon en Feestdagen r Uit het oord der ST BESTE LADEN jden o I hittegolven /een an VRIJDAG. iwijk k Te laat gekomen geluk. BERGAMBACHT, BERKENWOUDE, BODEGRAVEN, BOSKOOP, GOUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPELLE, NIEUWERKERK, OUDERKERK, OUDEWATER, REEUWIJK, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADDINXVEEN, ZEVENHUIZEN, enz. flOOSCHE COURANT It DA buiten en FEUILLETON. ACgU Uil huwelijk nog te UNSDAG in -TEL. 2745. VEEL! lij een hierbij ZOON JUDA. merende New-Yorkers zich al niet kunnen wennen. van enkele, vooral in de binnenstad zeer tal rijke deksels, dan bemerkt men zelfs op de warmste dagen de gloed, die deze deksels uitstralen! zamen begaf daarvan Schyns, rouw van gebleven om hem te bespieden. Toen hij naar buiten WOENSDAG, publiciteit 4 cent per K.M. 'Onibel. lan het Station. IVE MARKT 4. Naar het Duitsch van maegarethe von sydow met autorisatie bewerkt door J. P. Wesselink—van Rossum. Nadruk verboden. was zoo verlamd, dat ik op dit alles iwuMvilja nvxu Wij 8 vraagd of ik hem lief had. Spoorwagons zonder deuren... Zy helpen elkaar zoo goed zij kunnen over de' hitte heen, welke ieder jaar vele menschenlevens kost! De voornaamste bond genoot in den stryd tegen de te hooge tem peraturen is de tocht, die overal met de meest geraffineerde kunstmiddelen veroor zaakt wordt. In de spoorwegwagens b.v. zyn niet alleen alle vensters open, maar, als de deuren niet opengeschoven kunnen worden, heeft men die er gewoon maar uitgenomen, uit de hengsels gelicht! Ik beb tevergeefs getracht in een wagon een plaatsje te vinden, waar in het niet, stormachtig tocht! In de open stationshallen van de hoogbanen (viaduct- sporen) zjjn de vensters in den achterwand gewoon weggenomen. Dat hoort tot het zomerplan. In de ondergrondsche is de ven tilatie en de door de „fars” (waaierventila- toren) veroorzaakte trek zoo sterk, dat de dames de rokken moeten vasthouden, anders waaien deze boven, hun hoofd uit! Komt men van de gloeiende straten in de een of andere gesloten ruimte, kamer, bureau, lift, tram of winkel, dan vindt men overal een hevige luchtstrooming, die men niet kan ontvluchten. Aan deze plotselinge afkoeling, terwyi men zoo sterk, transpi reert, moet men eveneens in het eerst „ge wennen”. De talryke rheumatische ziekten, zomerverkoudheden en zenuwpijnen, waar aan de New-Yorkers lijden, zyn hier beslist het gevolg van. Maar op een dergelyke op merking antwoordt de ras-New-Yorker doodnuchter „Ach, daar moet men aan wen nen!”... De groote bioscopen en restaurants ma ken gebruik van door ys gekoelde ventila toren, zoodat men een jas moet meenemen, om niet het slachtoffer te worden van deze plotselinge temperatuurwisseling. De warm- teverschillen der binnenlucht en der straat- lucht is soms meer dan 10 graden Réaumur! De Amerikanen trekken zich hiervan echter niets aan... Wy, Europeanen, moeten eehter grondig wennen aan deze afkoeling. In ieder geval kan men in iedere afgesloten ruimte ver koeling vinden en dat is in zekeren zin wel een voordeel. in Amerika werd geboren. Want hier ziet men kleine kinderen, die nauwelijks kunnen loopen, niet met een... speen in den mond, maar met hun „pup cycle”, dat is een ais „dot” voor het zuigen gevormde portie yc. „Baby” wordt al vroeg getraind... Dat men als „foreigner” (buitenlander) als een zonderling wordt nagewezen, wan neer men water of vruchtensap zónder ys vraagt, is vanzelfsprêkend. De Amerikanen moeten naar de hoeveelheid te rekenen, die zy in den zomer overdag aan ysdranken en yscrême verzwelgen kunnen, wel blikken magen hebben, om dat te kunnen verdragen. Zy verdragen het dan ook niet en een maag zweer is daar aan de orde van den dag. Desondanks zullen zy het ijswater drin ken nooit afleeren en zelfs de armsten der armen drinken daar ijswater en eten hum, in ys gekoelte portie meloen. (Nadruk verboden). ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal ƒ2.25, per week 17 cent, met Zondagsblad per kwartaal /2.9t, per week 22 cent, overal wan de bezorging per looper geschiedt franco per post per kwartaal 8.15, met Zondagsblad 3.80. Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 31, GOUDA, bjj onze agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren. Onze bureaux zijn dagelijks geopend van &—6 uur. Administratie en Redactie Telef Interc. 2745. Postrekening 48400. „Verwarmde straten” Een bijzonderheid van New-York is het onvrijwillige, maar onvermijdelijke ver warmen der straten. De moderne huizen en de notels en wolkenkrabbers worden door enorme stoominrichtingen voorzien vrri warm water. De leidingsbuizen loopen onder het straatdek door en hebben toegangen, die met ijzeren deksels afgesloten zyn. Deze deksels hebben gaten, om de damp door te laten en worden door die damp sterk ver hit! Als men per ongeluk de voet op zou’n deksel zet, zal men die al spoedig verwon derd terugtrekken. Staat men in de buurt zou zich wel laten over plaatsen. Wat ter loops gezegd heel goed voor hem was, want lang kon hij toch niet bij zoo’n duur regi ment blijven. Daartoe was hij tot dusver re slechts in staat gesteld door de teder heid zijner stiefmoeder. Maar ik moest beproeven hem zoo spoe dig mogelijk te vergeten. Dat, was heel een voudig. als ik maar ernstig wilde. Op mijn leeftijd was een liefde nog niet zoo onover komelijk, niemand was ooit aan een onge lukkige liefde gestorven. Ik kreeg zooveel strenge en harde woor den en zooveel liefdevolle vermaningen en zooveel onwezenlijke trootstwoorden, te hoe ren, dat ik er duizelig van werd, al mijn begrippen zich verwarden en ik in een doffe apathie verviel, waaruit pas na verscheiden dagen een snijdend gevoel van smart mij wekte. Nu, nadat ik op mijn langen levensweg, rijk aan ervaringen ben geworden, -weet ik, dat wij toch wel hadden kunhen trouwen. Onze middelen zouden toereikend zijn ge wéést voor een zuinige, bescheiden huishou ding, in een eenvoudig garnizoen, bij een goedkoop regiment. En mettertijd zouden wij toch ook meer hebben gekregen. Ik weet dat ik zuinig en eenvoudig had kun nen leven en heb het in andere omstan- *digheden ook moeten en kunnen doen en dat ik er gelukkig bij zou zijn geweest. En ik geloof hetzelfde van Hans Malte. Maar mijn ouders wilden nu eenmaal met hun eenige dochter aan een armen luite nant geven. Zij wilden hooger op met mij. In moesf een „goede partij” dóen. Zij wa ren niet alleen eerzuchtig ten mijnen koste S Ik ««en woord kon zeggen. Eindelijk werd mij gevraagd of ik hem lief had. ik antwoord; Ja. Ban was het nog onbegrijpelijker, nog onverantwoordelijker, dat ik niets had ge- ik mij dan eigenlijk had voorge- ik had toch moeten weten. da^ ik in het geheel niets wist, gemeend had, dat alles „in de beste i Was> dat ik misschien in liet geheel «t over deze dingen had nagedacht. pn i* ^Vaa een bewijs, hoe onrijp kmderachtig ik was. Maar nu wist ik T en nu moest ik mij deze dingen “®r uit het hoofd zetten. “on^?-i0na&n^ename zaak was helaas nu D en de gevolgen zouden aanaeriAjin! i - In de „verwarmde straten” van de stad New-York. Zelfs baby’s met een... ys-dotje! Inplaats van „vuurwater” ijs-water! Zy, die bij 20 graden in de schaduw reeds van de hitte versmachten, moest men eens naar New-York sturen voor hun zomerva- cantie! Ik geloof, dat zij onmiddellyk een sterk verlangen naar hun Europeesche hit- teglofjes zouden krygen. De New-Yorkers hebben in den zome haast altyd zonnig en warm weer. De onderbrekingen zyn kort. Dagenlange regenval kent men daar niet. Een kort, maar hevig onweer met storm wind en regenslag, dikwijls slechts enkele minuten aanhoudend, brengt byna geen af koeling te weeg, maar vergroot slechts de warme vochtigheid van de lucht. Drie millioen slachtoffers! Ik wil hier niet spreken over de New- Yorkers, die zich de luxe kunnen veroorlo ven, by het begin van de jaarlyksche zomer hitte hun gemakkeiykgi en luxueus-ingerich- te woonpaleizen te venvisselen met een prachtig jacht, een zomervilla, een bunga low aan het strand of in de bergen. Deze, nog steeds vrjj talryke zynde New-Yorkers en hun levenswyze is ons, Europeanen, ge noegzaam bekend. Ik wil ook niet spreken over de New-Yorkers, die hoewel zy door hun zaken aan New-York gekluisterd zyn toch -een auto bezitten, die men in de avonduren en bij het weekend in een oog- r'-. wenk naar de zee, naar een meer, een ri- r vier of een gebergte brengt! i Tot deze soort behoort zeker nog steeds I een derde der New-Yorksche bevolking. p Maar wat gebeurt er met hem, die van dit I comfort zyn uitgesloten? Over deze men- schen Wensch ik het thans eens te hebben. Hen heb ik gadegeslagen en hen nagegaan in den stryd tegen de helsche temperaturen van New-York. Het is een stryd, die al onze I begrippen te boven gaan. Door het opeen- hoopen van geweldige menschenmassa’s op I een betrekkelyk geringe bodemoppervlakte wordt de New-Yorksche zomer wreeder en ondraaglijker, dan waar ook ter wereld. R Hoewel New-York op de breedtegraad van Napels is gelegén, wordt er overdag ge- t werkt, alsof men te Parys of te Londen I was. In het werk wordt geen rekening ge- I houden met de Zuidelijke ligging!? van de stad! Het leven op straat is zelfs op de I heetste dagen gejaagd en druk. De zomer hitte is nooit een verontschuldiging voor het verslappen der werkzaamheid. De lucht in de zomersche straten van New-York is niet alleen vochtig-warm, maar vuil-heet! Zy is vol koolstof, roet en benzinedampen. Zelfs zij, die geen lichame lijke arbeid verrichten, zyn na een kort ver blijf op straat met een vuile zweetlaag be dekt! „Men went daaraan!”, verzekerde men o’Ü, toen ik over dit feit klaagde en het is verbazingwekkend, waaraan de overzo- Hoop is de ademhaling der ziel; daar in zoolang de rnensch leeft, blijft hij hopen. ADVERTENTIEPRIJSVit Gouda «n omstrakan (bahoorande tot dan bazorgkring) i—6 regels l^B, elke regel meer ƒ6.25. Van buiten Gouda an den oexorgkring. 1—6 regels /L55, elke regel mew Advartantiin in bot Satardagnummei 2| tt> beslag op den prijs. Liefdadigheid^-advartonuin de helft ran dan prijs. INGEZONDEN MEDEDEELINGEK: 1—-4 regels 2.25, elke regel meer ƒ0.50. üt» oe /oorpagina 50 hooger. Gewone edvertenüën en ingezonden mededeeUngsn bij «mtract tot teer gereduceerd piys. Groote letters en randen worden berekend naar plaatsruimte Advertentie kunnen worden ingezonden door tueschenkoinat ven eoliede Boek- kandelaren, Advertentiebureux en onze agenten en moeten daaga vóór de plaataing' aan net Bureau zyn mgekomen, teneinde van opname verzekerd te zQn. wnmaaj gebeurd Mdk&an*enaani Z|jn' De ouders van Hans had t a?u^en on8 de vriendschap opzeggen, ik zoo gespeeld had mei hun zoon jWfter? Ir‘oeten steede lijden onder de aasheden hunner dochter. Hans Malte Straatbad voor jong en oud.' De New-Yorker stads-aütoriteiten doen alles om de onbemiddelden een kostelooze afkoeling te bezorgen. In de armere w ijken, die dikwijls onmiddellyk aan de rijkste stadsdeelen grenzen, speelt het zomerleven zich geheel en al op straat af. De s .raat is een groote kinderspeelplaats, maar even eens de sociëteit der volwassenen,» (he in den schaduw op de naar boven leidende trap pen van het trappenhuis der huurkazernes z tten en hun vrije tyd daar onder gezelli- g(n kout doorbrengen. In deze zijstraten zyn kranen aange bracht, die echter niet alleen dienen om de talryke brandjes te bestrijden, maar^die in den zomer op eenvoudige wijze verkoeling verschaffen. In den zomer schroeft men op deze brandkranen douche-mondstukken, die het water verstuiven. Zij Jnogen ten allen ty ie opengedraaid worden. Kinderen en volwassenen dansen dan in badpak in deze over de heele straat spuitende douchêstraal en hebben het grootste plezier. De New- I orksche waterreservoirs zijn enorm groot en een der grootste bezienswaardigheden. Iedere New-Yorker mag per dag 800 gallon water gebruiken! By de reeds genoemde waterverspilling echter 3600 Liter per hoofd en per dag!) is echter ook dat meest al niet voldoende en dan gaat men plotse- rf ling sparen en wordt dit on^chuldig^^ater^. t hqjd djUjrdewis dan vermaak voor eenigen tijd -geremd etTvef- oad. Wat op warme dagen"* stoor.d. De openbare bronnen en fonteinen zyn, zelfs Wanneer zy «hooger liggen, dan het trottoir, bestemd tot speelbad voor de kin deren en de „Cop” (politie-agent) zorgt met vaderlijke bezorgdheid ervoor, dat de kleine badgasten zich niet bezeeren. Daar entegen heerscht er voor alle wateren in Centraal New-York, waar het water zóó diep is, dat er slechts gezwommen kan wor den, een streng zwem- en badverbod! Benijdenswaardige volksdiscipline... Om een uur 's middags, als ’s Zaterdags voor velen het weekend begint, begint de storm op de verkeersmiddelen, welke voor 5 of voor 10 cents de door de hitte gekwel de, werkende bewoners van de Hudson-stad met vrouwen en kinderen naar de kust, naar de zee of een meer brengen, die vrij talrijk zyn in de omgeving. Dit vertrek uit de stad is met de zelfde onaangenaamheden verbonden als by ons. Men perst zich in overgevulde trams, in tjokvolle bussen en treinen. Maar by het terugrijden, als alle, evenals by ons, terzelfder tyd terug willen zyn, treft ons de geregelde en eerlijke wijze, waarop dit geschiedt en waaraan men by ons nog wel eens een voorbeeld zou kunnen nemen. By de haltes is door enkele streken verf een soort toegang tot de respectieve lijke vervoermiddelen aangegeven en wie het eerst aankomt, mag ook het eerst in- integendeel, zij bedoelden er ook mijn best wil mede, een aangenaiam, onbe zorgd leven, een vrije gewaarborgde positie in de wereld. Zij meenden en hadden het wellicht ondervonden, dat vaak de liefde kwijnt en sterft aan de grauwe alledaagsche zorgen en het rampzalig gebrek aan geld, en daarvoor .wilden zij mij behoeden. Karin vatte die zaak anders op. Zij wist natuurlijk alles. Hans Malte had’ met‘ zijn vader gesproken en zich door hem laten be vestigen, wat de mijne mij reedg had ge zegd, daf, hij mij moest vengeten, dat een huwelijk met een arm meisje voor hem ón mogelijk was, en dat hij niets kon doen om hef toch mogelijk te maken. Karin schreef: „Ik begrijp je niet en hem ook niet Als ge elkaar werkelijk zoo lief hebt gaat er dan toch eenvoudig van door en handelj zelfstandig, ik zou er zeker van <joor zijn gegaan met mijn man, als men ons had willen scheiden.” Dat schreef Karin, die toen enkelb maan den was getrouwd en die nu haar huwelijk weer heeft ontbonden en in de omgekeer de richting er van „doorgegaani” is! Acht ,dagen duurde de marteling. Er had den eindelooc&e onderhandelingen plaats, mondeling inet mij» schriftelïjk met Hans Malte. Het eindresultaat was hetzelfde afs het begin rondweg „Neen”. Ik was blijde toen het eindelijk zoover was. Ik mocht gedurende die dagen het huis ternauwernood verlaten daar een weer zien met Hans Malte werd gevreesd en be slist vermeden moest -worden Ofschoon ik geloofde, nooit meer vrede te kunnen vin- 7 BUITENLANDSCH NIEUWS. BELGIë. Vrouw in de duinen levend begraven. Officier-marconist gearresteerd. Reuter meldt uit Ostende dat de politie een officier-marconist der marine heeft ge arresteerd, die ervan wordt verdacht een vrouw te hebben vermoord door haar levend te hebben begraven in de duinen by Ostende. Den avond van den moord, die deze werd gepleegd, had men de vrouw, genaamd Mar- guérite Schyns, en den officier te. gezien. Zy gingen uiteen en de mat rndfiTaar ïeen café, in dè "tfabljheicri de moord plaats had. Marguéritiy verdenking koesterend tegen de haar vriend, was in de nabyjjeii kwam, sprak de vrouw hem aan, waarop beiden naar de duinen gingen. Na een eind- weegs gegaan te zyn zouden de man en de vrouw ruzie gekregen hebben. Plotseling ontstak de man in woede en in het verlan gen zich van zyn vriendin te ontdoen, zou hy zich op haar geworpen hebben, haar met het gezicht in het zand hebben gedrukt in een diepen kuil, door kinderen gegraven. Hy zou haar in deze houding hebben gehouden en zand op haar hebben opgehoopt totdat de vrouw onder een voldoende laag bedolven was, byna een meter, om haar te beletten ook maar de geringste beweging te maken of zich te bevryden. Belgische Staatsfinanciën. Dekking van tekorten door uitgifte van schatkistpapier. In de Belgische „Staatscourant” van Zon dag is een K. B. verschenen, waarbij de re- geering wordt gemachtigd, het tekort van de begrootingsjaren 1931 en 1932 alsmede het tekort van de buitengewone begrooting van 1933, door leeningen te dekken. De uit te geven schatkistbiljetten moeten uiterlyk binnen vyf jaar worden afgelost. De leenin gen mogen zoowel in het binnen als in het buitenland worden afgesloten. mijn tweede ziel naakt en bevend voor hem stond. Ik kwam om afscheid tg nemen, zeide Hans Malte heel kalm; zijn stém klonk al lee» onzekerder en dieper, dan ik ze ooit had gehoord. Het was eigenlijk niet noodig geweekt, sprak hij verder; het is misschien ftelfs dwaas en tactloos. Maar ik wilde niet gaan al8 een vijand of als iemand - die gemin acht wordt. Daartoe ben ik te trotsch, weet je. Ik hoorde slechts het eene, dat hij wilde ï.gaan”. Waar wil je dan heen? vroeg ik en kon die paar armzalige woerden door hart kloppingen bijna met uitbrengen. Ik heb overplaatsing gevraagd naar de koloniale troepen, zeide hij. De overste heeft mijn verzoek ingewilligd. Hij zeide, dat dewijl er daor gebrek aan officieren was. mijn overplaatsing binnen veertien dagen kon geschieden. Tot zoolang ga ik hi&r of daar heen met verlof het doet, er njet to« waar heen in elk geval van hier. Naar de koloniale troepen over de zee - naar Afrika. Dat was zoo goed als dood voor mij. Uit en voorbij nu en voor al tijd. Het moest ook zoo zijn. Dan was het maar: ho» sneller en grondiger, hoe beter Hans Malte, zeide ik met plotaelingsn heldenmoed - het is nu todi alles uit Ik smeek je vergeet mij Neen, nooit, zeide hij luid en vast; het klonk bijna als epn koppige kreet. Daarbij greep hij mijn hand nu pas en drukte ze lang en smartelijk. (Wordt vervolgd). stappen. Hoogstens één enkele beambte houdt het toezicht. Zelden komt het tot j dringen of tot andere vergrypen tegen het recht Van de eerstaangekomenen. Het New- Yorksche publiek heeft een veel grootere zelfdiscipline, dan het Europeesche en zou den indringer dadelyk op zyn plaats weten te zetten. De badplaatsen, zoowel die aan de meren, als aan zee, welke niet particulier bezit j zijn, worden overal gebruikt als kampplaats. Bereden „corps” houden het toezicht op orde en zedelykheid. De mannen mogen het bo venlijf niet ontblooten, zwempakken zyn j voorgeschreven. Treft men er een aan, die het toch gedaan heeft, dan kry’gt hy een „ticket” d.w.z. een uitnoodiging van de po litie om een boete ter hoogte van zoo en zooveel te komen voldoen, onder bedreiging met gevangenisstraf by herhaling van het feit! De Amerikaansche straffen voor ver- grijpen tegen de goede orde en de zedelyic- heid zyn zeer streng. Spuwen op den grond b.v. wordt bestraft met een geldboete van ten hoogste 500 Dollars(!) of vier weken gevangenisstraf. Wat zouden wij,'Europea nen, niet allemaal op ons geweten moeten hebben, om zoo gestraft te worden?... Baden, niet steeds een genot De meest-geliefde badplaats van de New- Yorkers is Qoney-Island, dat tevens ook een reusachtig Lunapark is. Het is een ongeveer zeven Kilometer lange zandplaat, die een halve tot drie Kilometer breed is. De Oost zijde is de lu^e badplaats, die in evenredig- ---dagen daar samenkomt, is voor Europeesche manifesteerende volks discipline te danken, dat alles van een leien dakje gaat. Ongelukken hebben betrekkelyk weinig plaats. Op een der heetste zondagen van dezen zomer, waarop naar schatting twee-en-een half millioen New-Yorkers hun stad verlieten, verdronken er zes personen en verongelukten er twaalf door auto’s. Prettig is eigenlijk slechts het baden in den oceaan. De drukbezochte kusten van de rivier zyn op sommige plaatsen rotsig en op andere gedeelten bedekt met een vuil- gi'ijzig zand. Gebroken flesschen, conser- venbusjes, en allerlei afval spreken van de talryke bezoeken van „wilde” badgasten, die het aan de vloed overlaten, het strand te zuiveren. Achter het slechts vijftien tot 20 Meter breede strand begint dadelyk de uit dichte grassen en schaduwrijke boomen bestaande plantengordel. Gevaarlijk is hier de klimopsoort, die na de lichtste aanraking binnen enkele dagen sterk jeukende, etten- de builen veroorzaakt, die eerst pa tien tot veertien dagen genezen. Bij windstilte zyn de zandvliegen en groote muskieten een on aangename plaag.. Een maag van blik reeds als zuigeling... De uitwendige afkoelingsmethoden, als tocht en baden, worden versterkt door de met ysgekoelde dranken en vruchten. Ook daaraan moet men „wennen”, als men niet den, wanneer ik zonder nadere uiteenzet ting van hem gescheiden zou worden, schrikte ik toch terug voor een weerzien, dat heimelijk of door list plaats had. Ik was schuw gemaakt, gebroken naar lichaam en ziel. Toen ik op zekeren middag alleen thuis was, voor het raam stond en treurig naar de in grauwe Noveniberscheniering gehulde straat staarde, zag ik Hans Malte van de andere zijde, over den rijweg op ons huis toekomen. Ikt herkende hem dadelijk on danks nevel en schemering. Onwillekeurig zonder dat het mijzelf duidelijk was wat ik doen ^ou, doen moest, liep ik naai' de voor deur en opende haar. Ik wilde verhinderen, dat hij aan dediel trok en het dienstmeisje b.em opende. Ik stond achter d6 deur en hoorde hem langzaam met zware schreden de trap opkomen, toen hij de hand naar de bel uitstrekte rukte ik de deur open. Ik sprong, toen hij mij zag, achteruit, en •iij keek mij verward aan. Hij was besluite loos, hetgeen ik bij hem nog nooit had ge zien. Kom toch binnen. Hans Malte, zeide ik. Hij gehoorzaamde werktuigelijk. Ik drukte de deur zacht achter hem toe en zeide Ik ben alleen thuis ;ik mag je niet mee naar binnen nemen. Maar ik wilde je tenminste zien Het was zoo donker op het portaal het gaslicht brandde laag, ik had er niet aan gedacht het vol op te draoien, en het was ook veel prettiger zoo dat ik zijn gezicht nauwelijks kon herkennen, maar ik voelde zijn oogen op mij, en het was mij, alsof 40

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1933 | | pagina 1