rsil lerneming leekbank V EN OMSTREKEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA N. 84B0 J 1.760 864 06 -4 ex EERSTE BLAD. I Inderdaad, d Te trotsch en te arm. MOORDRECHT, KfOERCAPELLE, enz. f e n i Voor St. Nicolaas- Cadeaux naar Verzijl K. Tiende weg 1, VRIJHEID. d 1OO\ s stoffen ebruik Brieven uit de Hofstad. Deze Courant komt in vele duizenden gezinnen Gegarandeerde oplage 6500 3 TZaterdaq 26 November 'IB33 72«^Ja»r®»no BERGAMBACHT, BERKENWOUDE, BODEGRAVEN, BOSKOOP, GOUDÏJRAK, HAASTRECHT, MUUKDKECHT, mOEKCAPE fllEUWERKERK, OUDERKERK, OUDEWATER^ REEUWIJK, SCHOONHOVEN, STOLWUK, WADD1NXVEEN, ZEVENHUIZEN, Dit blad verschijnt dagelijks, behalve Zon- en Feestdagen Koopt of bestelt zoo’n fijne GEROOKTE PALING voor ST. NICOLAAS CADEAU (probeer ze nu reeds) P. G. SCHARLEMAN Jr., L. Tiendeweg 75, Telef. 3202. l, kunnen ten beste geven. Het zal nu en dan K. i i te prijzen zijn HAGENAAR. is vooral bekeek zij nu nader. Het PF1TI I ETON I ®N. 4 (Wordt vervolgd). KKERIJ KAN ZOON. GOUDA. Naar het En gel ach. Het kost minder moeite een goeden in- druk te maken dan een slechten indruk uit te wisschen. tot dag wordt I Ik ben dien Reuben dan wel zeer dank baar! ik zou hem graag eens zien. Ik zal zeggen, dat hij morgen bij u aanloopt, maar ik denk, dat hij uit zich- zelven vandaag al komt, want ik heb et hem over gesproken, dat u vanmiddag ver wacht werd. Dank u zeer. Nu geloof ik, dat het verder wel za] gaan ser het de aan- Goed drukwerk moet worden van soliede Boek- vóór de plaatsing zijn. Ie Jutphoas bij Utt:l ittyi. En dit gezag, t lian steunen, is het, itaat tot de vrijheid. GROOTSTE SORTEERING. I schaving heeft mogelyjr gemaakt, niets meer gemeen, maar is de uitdrukking der willekeur, immers in strijd met de natuur lijke ontwikkelingswet! dat alleen op de macht dat in tegenstelling «L Maar dit gezag kan slechts destructief zijn in het leven der mensch}ieid en het is niet dit gezag, dat we behoeven. Tegen dit ge- z^ig is het daarentegenïnoodig de vrijheid als het hoogste goed d£r menschheid, im mers als de eerste voorwaarde voor de mo gelijkheid van haar ontwikkeling, te ver dedigen. aan den eigen wil, aan zich zelf, aan de zelf gestelde wetten, geen onderworpenheid aan anderen wie ook. En deze vrijheid en deze onderworpenheid zijn de natuurlijke uit vloeisels van de zelfordening, die de roode draad is, die door de beschavingsgeschiede nis der menschheid loopt. Wanneer we ons uit den primitieven oertoestand hebben op gewerkt tot de cultuurhoogten van het te genwoordige leven, dan is dat ten slotte in laatste instantie het gevolg van de zelf ordening van den mensch. En deze zelfor dening veronderstelt vrijheid. Immers zelf ordening onder dwang is geen zelfordening meer. Maar de mogelijkheid van zelforde ning is ook alleen bestaanbaar, wanneer de mensch of het dier of de plant zich kan ontwikkelen volgens de wetten, die in dien mensch of dat dier zelf besloten liggen. Ieder wezen is anders gedifferentieerd en heeft daarom eigen levenswetten, die in meerdere of mindere mate van de levens wetten van anderen afwijken. Overeenkom stig, die in* het voorwerp zelf neergelegde wetten moet de ontwikkeling onvermijdelijk loopen. En dé mensch heeft die ontwikke lingsmogelijkheden, in hem besloten, tot het uiterste te ontwikkelen en uit te buiten. Maar dit is alleen mogeljjk door zelforde ning. En deze zelfordening schept daarom de ware vrijheid. Die vrijheid is, als gezegd, in een samenleving van meerderen slechts bestaanbaar, wanneer een gezag ieder kan vrijwaren voor de aanranding dier vrijheid, zoodat vrijheid en gezag onvermijdelijk zijn. Maar wat velen tegenwoordig onder gezag verstaan is een gezag, dat niet dient ter bescherming van het maatschappelijk leven en handhaving van de maatschappelijke orde, waarin ieder individu zich naAr eigen wetten kan ontwikkelen, voorzoover hij niet in botsing komt met anderen vrijheid van ontwikkeling en waarin dus ieder van zijn vrijheid iets moet af staan juist om de eigen vrijheid mogeïyk te maken en te waarbor gen, maar dat zich zelf alleen ten doel heeft en dus met de mogelijkheid van ont wikkeling van mensch en menschheid, waarvoor feitelijk het gezag dient, geen oogenblik rekening heeft te houden en zelfs die individueele rechten kan aantasten, die voor deze ontwikkeling noodzakelijke voor waarden zijn. Dit gezag is niet de voort zetting van de individueele zelfordening in het gemeenschapsleven, maar het geweld, dat zich zelf met macht handhaaft en dat daarom den ontwikkelingsgang der mensch heid alleen kan stremmen. Dit gezag heeft met de zelfordening, die wet van alle leven, met de zelfbeheersching, die alleen de be- Miss Merrlak, zei wien de cliënte een al ly k reeds bekend is. Het is wel geen groote figuur geweest in ’s lands politiek maar toch iemand, die een belangrijke rol heeft gespeeld in dagen van liberalisme, die al vele jaren achter ons liggen. Het meest bekend is hy geweest als de spreker op politieke debatavonden. Hy wist het publiek te boeien on was als debater bekend om zyn slagvaardigheid en zyn hu- moristischen geest. Waar hy sprak liep het vol in de vergaderzaal en het was geen ge- makke lijke taak met hem slaags te raken. Later is hy lid der Tweede Kamer gewor den maar daar is hij geen belangryke fi guur geweest. Hy behoorde er tot de goede leden, naar wie te luisteren een aangenaam genoegen was maar een stuwende kracht in 's lands vergaderzaal is hy niet geweest Het verloop der interne aangelegenheden in het liberate kamp heelt er toe geleid, dat hy weer de Kamer uitging en sinds dien heeft hy zich aan de politieke journalistiek gewyd. Natuuriyk stelt journalistieke voor lichting» andere eischen dan een redevoering in een openbare vergadering; is een hoofd artikel iets anders dan een propagandistische oiatie en dit yerschil is in de journalistiek van den heer Roodhuyzen niet altijd duide lijk uitgekomen. Het waren zeer genoege- lyke causenen die hy schreef, waarin histo rische beschouwingen de overwegende plaats innamen; op hun waarde als zoodanig be- oorueeid, waren zy zeer te waardeeren, maar leidinggevende staatsmanskunst ontplooide zich uaarin niet. Met het verdwijnen van den heer Rood hui) zen gaut een laatste herinnering aan oude dagen in de politiek heen. Na Borge- sius was hy het nog, die den naam van de aloude Liberale Urne in het leven hield. Voor goed is die nu verdwenen, al loopt er hier en daar nog een figuur uit dien tyd, motio cum dignitate rond. Wel zeer zijn de tijden veranderd sedert de dagen van 1897 en 1905 om maar,eens de twee belangrijkste jaren te noemen. Van de groote breede stroomingen is nog maar een kabbelend beekje over. En in dat gemoedelyk beekje zat de heer Roodhuyzen als eenzame vis- scher te hengelen. Erkennend, dat hy eenmaal een figuur beteekenis is geweest, gedenken wy hem. Voor hem zelf is het te betreuren, dat hij niet eerder in een verdiende rust de Zorgen van zich heeft afgeschud en de politieke voorlichting aan jongeren heeft overgelaten die minder gebonden aan de historie, meer het oog hebben op de ontwikkeling van het heden en de verwachtingen van de naaste toekomst. waranda, geheel overgroeid met witte en roode klimroosjes. O, hoe mooiDeze kamer vind ik het gezelligst Ja, die is ook heel aardig. Aardig! herhaalde Bobby verontwaar digd. Zegt u maar (gerust: mooi, en dan is ze nog met genoeg geprezen! Lachende viel zij toen zichzelve m de rede: Don, dat komt, dat ik zoo'n echt stadsmenseh ben en na de hitte en het stof van Londen lijkt het hier een Paradijs! De tuin was vol geurige en kleurige bloembedden; een weelde van geraniums, fuchsia’s, begonia’s, hehothroop, ja, wat met al! Een dikke haag volgdie, dan de moestuin, waar aardappelen, uien, radijs jes, kool, boon en, latuw en nog meer groen ten groeiden, terwijl de boomgaard een d/toonde van appels, peren, prui- i /tégen de muren abrikozen én. per- bettdeni anrd beien en fram- rtfrep op de afscheiding1 van boom» n moestuin. Het geheel was ondier- De vrijheid begint den laatsten tyd lee- Hjk in het gedrang te komen. En dit is on getwijfeld de oorzaak ervan, dat ze zooveel over de tong gaat. Zoowel voor- en tegen standers der vryheid, maar de eersten z^ker wel het meest, spreken en schrijven over de vrijheid en trachten, of haar goed recht te verdedigen, of haar gevaarlijkheid aan te toonen. We hebben een heelen tyd lang gemeend, dat dit pleit eens en voor al beslist was en dat de vrijheid als een noodwendig bestand deel van alle leven werd erkend en haar verheven beteekenis voor de menschheid en de ontwikkeling van het menscheltfk ge slacht niet meer, althans niet meer van be teekenis werd aangevochten. De oorlog, die zooveel vernietigde van wat ons onaantast baar scheen, heeft ook dezen waan vernield. Want de oorlog was het, die de macht, het geweld ten troon verhief, die niet meer het recht, maar deze macht als maatstaf ter beoordeeling van daden deed aanleggen en die ons bovendien in een zoodanigen nood toestand bracht, dat we, alleen oog hebbend -voor het onmiddellyk gevaar, het belang van den staat een voldoende reden achtten om elkanders levenskracht uit te schakelen en de vryheid zelfs als gevaarlijk voor dit belang te stellen. Sindsdien is^e vrijheid van het aureool beroofd, dat haar zoo lang had gekroond. En ook nu de oorlog al lang I tot het verleden behoort, blijft men nog altijd op eenigszins gespannen voet met de vrijheid en stelt de noodzakelijkheid van een sterk gezag op den voorgrond. Joist deze tegenstelling tusschen vrijheid en gezag toont al pit welken hoek de wind waait en hoe het de tegenstanders der vrij heid zijn ,die door een scheeve voorstelling van het begrip vrijheid te geven, deze in discrediet trachten te brengen. Immers vrij heid en gezag zijn onafscheidelijk aan elkaar verbonden en vrijheid is zonder gezag, dat die vrijheid kan handhaven onbestaanbaar. Maar aan den anderen kant Is ook gezag i in moreelen zin, ander gezag dan dat wat op de bajonetten steunt, tonder vryrfid niet denkbaar. Vryheid is niet willekeur of bandeloos heid, maar onderworpenheid. Immers vrij heid is recht en recht is zonder onderwor penheid aan dat recht zinloos .Maar deze onderworpenheid is de onderworpenheid 100— Hel was/een stevig roodsteenen gebouwtje; aan ie/eren kant van de deur waren twee venr ■^jjérs, met luiken afgesloten. Mr. Richard deed de deur open ne heette Bobby welkom in haar woning. Dl nep zij opgetogen, wat is het hier heerlijk koel! Wilt u mij even helpen met de luiken? He^ voile daglicht stroomde nu de beide voorvertrekken binnen, die waren eenvou dig, maar soliede gemeubile<5df met maho niehout, en aan de muien hingen ouderwet- sche schilderijen. Dank u zeer, dat u mij zoo geholpen heeft, Mr. Thew, maar nu mag ik niet lan ger beslag leggen op uw tijd. Richard Thew, die veel liever een praatje j maakte met too'n aardigfe cliënte, ant- woordde beleefd: Maar dit ia geen tijd verknoeien, Mias Merrick. Ik stq u immers in het bezit van uw huis. O, zoufdt tf dan misschien nog even met mij de ronde willen doen, voor het ge val, er soms in brekers of spoken verblijf hielden? Hu lachte eens en vergezelde haar op haar inspectietocht. Op de eerste verdieping .waren vier slaap- kamers, ook even solbede gemeubileerd, en dan op den zolder nog verscheidene klel- nere slaapgelegenheden. Bobby zette ieder venster open en. toen gingen ze weer naar beneden. Aan den achterkant van het huis waren de keuken en de derde zitkamer met een ••rail Is nie( alleen een* oudl9 In het gebruik, war ook hygiënisch, rant het bezit waard*, olle deslnfectoerende ^genschappen. i zuinige 'olie alle ka Pers‘l MCQLV. De ouderavonden. Het is misschien wel eens goed en nuttig te wyzen op de ontwikKeung, me een nieuw instituut op onderwysgebied heelt genomen. Het kan zyn, dat ook in andere gemeenten deze ontwiKKuiing valt waar te nemen. Maai voor het geval uat met zoo mocht zyn, is een memoreermg daarwi niet onuienshg. Het is het instituut der ouder-avonuen by de verscnillende schoten. Zoowel by het lager als by het middelbaar en gymnasiaal ondetwys zyn deze ouder-avonuen steeds meer in trek gekomen. Er is volgens de wet een ouder-commissie aan iedere schooi. Maar een dergelyk instituut kan een dood ding zyn of het kan een deel van het gehee- le schooi-orgamsme zyn. De bedoeling ervan is diudeiyk n.1. de bevordering van het con tact tusschen de onderwyzers en de ouders der onder hun appèl staande kinderen. Op gezette tyden komt een dergelyke commis sie eens byeen en worden allerlei punten be sproken. Maar veel verder gaat het ais op gezette tyden alle ouders bijeengeroepen worden om gezamenlijk de belangryke pun ten te behandelen. Het is natuuriyk van veel beteekenis of die besprekingen een geregeld karakter heb ben dan wel ontaarden in een soort univer seel klachtenboek. Dit laatste is onge- wenscht en gelukkig ging en gaat de ont wikkeling van dit instituut veel eer in de richting van het eerste. Het onderwijzend personeel stelt zich be schikbaar om onderwerpen in te leiden naar aanleiding waarvan de ouders hun vragen kunnen stellen, hun op- en aanmerkingen ,J R HOORWEG I '4- 1 bezit zou stellen, van haar eigendom, maar nu veranderde hij van opvatting en vroeg hoffelijk Mag ik u er heen geleiden? ÏDat zou heel vriendelijk van u zijn, luidde het antwoord. En binnen een paar minuten stonden zij samen weer in de war me straat. Uw huis ligt op vijf minuten afstand van hier, zei Richard Thew. Het was een robuste jonge man, met een blozend, goedmoedig gezicht, eigenlijk leek gen» op eon drempel zaten en Kooi- ver- hij veel meer op een boer dan op een RchrlU. 7. fonrlirlaz.1,4 R/lRR., rechtskundige, docht Bobby Merrick U is hier zeker eens een kijkje komen nemen? vroeg hij weer Neen, ik ben van plan, eenigen tijd op den „Bongerd” te blijven, om eens te zien, hoe het er mij bevalt. Cromford is wel een aardig plaatsje, aj is het er dan ook iwac saai. Het buitenleven lokt mij bij onder aan. Is het dit soms? Ze stond stil voor een deurtje in een ouden, roodsteenen muur. Juist, Miss Merrick I Mag ik de deur even voor u opendoen? En Roberta trad haar „heerlijkheid” bin nen, naar alle kanten rondkijkend. Onstui mig begon haar hort te kloppen bij hetgeen zij zag- Vóór haar een groot en daar middenin leidde een paadje recht naar het huis toe. Om dat grasperk heen waren perken met allerlei bloeiende struiken: se ringen, sneeuwballen, magnolia’s en vele, waarvan Roberta den naam niet eens ken de. overvloed/ men, en ziken, tei l’OW'n wr gaard en moestuin. Het geheel was onder houden op een manier, dat menig buiten mensen er jaloersch op zou zijn. l Nu hoef ik nooit meer groenten of vruchten te koopenMaar wie heeft ©r i l'.unjien ven oenve geven, nev zul nu ch u<m> wel de noodige tact eischen om tusschen alle klippen door te zeilen, trant vele ouders Itven nog altyd heel sterk onder den indruk van de waan, dat hun uil een miskende valk is. De jaren lange niet-goede verhouding tusschen huis en school waarbjj de laatste zich als een zelfstandig instituut achtte dat slechts in uiterste gevallen met het eerste overleg pleegde meestal als de wagen al leelyk scheef liep deze jaren liggen nog te kort achter ons dan dat zy geheel ver geten zyn. "Een groot deel van hen, die thans de functie van ouder bekleeden zijn onder het oude régime opgegroeid en de her innering daaraan is niet altyd even aange naam. i Op de middelbare scholen is men met de ouderavonden nog een-stapje verder gegaan tn heeft men buitenstaanders bereid gevon den tot medewerking. Zoo is hier ter stede verleden jaar het plan uitgevoerd om ver tegenwoordigers van bepaalde beroepen, waartoe de middelbare school de opleiding geeft, uit te noodigen eens een causerie over hüW vak te geven zoodat de jongelui daar- oro^ent iets meer te hooren krijgen dan zy zoo van den buitenkant der beroepen te I zien krygen. du systeem is wel zeer aanbevelenswaar- dig. Hoe weinig jongelui zyn besloten ©en bepaalde levensrienung te kiezen Wat weten zy van net voor en tege’n, het aange name en minder aangename, van de muei- lyaneuen en d^ scnauuwzydqn Wanneer een man van het vak daarover eens praat en de leerlingen zoowel ais de ouders kry- gen de geiegenneid daarover vragen te stel len, dan is dat voor velen weluent een be slissende ure. Hier zou een beroepsvooi lich ting ontstaan die lieel wat nutt.ger is dan in veie gevallen kleven kan worden. Het Kiezen van is de gewichtigste levensdaad èn geschiedt dit maar al te dikwyls 1-uk-nfV»/ Wy hebben owdit feit eens de aandacht willen vestigen ©n misschien vindt elders het voorbeeld navolging, in iedere stad is wel een dokter, een advocaat, een dominee I of wie dan ook te vinden, die de jongelui eens op eenwpudige wyze over zon en scha duw van zipx beroep kan inlichten. De sa menwerking tusschen school en maatschap- j pij zou er een aardige aanwinst door gekre gen hebben. Er bestaat helaas maar al te dikwyls zeer weinig contact en vandaar dan ook, dat het onderwys zich op vele punten zoc weinig aansluit by de eischen, die het maatschappelyk leven stelt. ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (behoorende tot den bezorgkring) 1—5 regels ƒ1.30, elke regel meer ƒ0.25. Van buiten Gouda en den bezorgkring: 15 regels 1.55, elke regel meer 0.30. Advertentiën in het Zaterdagnummer 25 bijslag op den prijs. Liefdadigheids-advertentiën de helft van den pry’s. INGEZONDEN MEDEDEELINGEN: 14 regels ƒ2.25, elke regel meer ƒ0.50. Op de voorpagina 50 hooger. Gewone advertentiën en ingezonden mededeelingen by contract tot zeer gereduceerden prijs. Groote letters en randen worden berekend naar plaatsruimte. Advertentiën kunnen worden ingezonden door tusschenkomst handelaren, Advertentiebureaux en onze agenten en moeten daags aan het Bureau zyn ingekomen, teneipde van opname verzekerd te Dit nummer bestaat uit drie bladen. Zy was het eemg levend wezen op si raat, behalve dam een paar kinderen, die er- sahrik^ aanstaarden. Ze droeg een hoogstr eenvoudig blauw cheviot pakje, ofschoon I wat de temperatuur betrof, veel beter een liehter stofje had kunnen dragen, maax de wasdh was ook een punt op het budget, dat zeker steeds meer bezuiniging eischte. Eindelijk werd zij een koperen plaatje Bewaar, waarop stond: „RÏahard Thew Zoon" ey moedig stapte zij het huis bin nen. Er verseheen een klerk, di^ haar in oen Primatvertrek van den jongen Mr. Thew het^ aan wien zij izich onmiddellijk voor- Neemt u plaats, Riohwd Thew, op v. leraangenaamste indruk mankte. Graag. Maar eingedijk heb ik geen j te verli©aen, want ik verlang on- “’’’(tftQfelijk om naar den „Bongerd te gaan. Voordat de zaakwaarnemer Roberts had i genen; was hi| van plan, geweest, een klerk t© sturen, die Miss Merrie^ dan in het ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal ƒ2.25, per week 17 cent, met Zondagsblad per kwartaal 2.90, per week 22 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt. Franco per post per kwartaal ƒ8.15, met Zondagsblad ƒ3.80. p Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 31, GOUDA, bij onza agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren. Onze bureaux zyn dagelijks geopend van 96 uur. Administratie en Redactie Telef. Interc. 2745. Postrekening 48400. liOllMHE (OIRAVr. Wy willen een enkel woord aan de nage dachtenis wyden van den heer Roodhuyzen, wiens overlijden uit de dagbladen natuur- ZATERDAG en ZONDAG DUN GESNEDEN MAKREEL VOOR RECLA"ME 12 cent pei ons. toch zoo heerlijk voor alles gezorgd? Miss Sara Merrick had een afspraak gemaakt met Reuben Jeeven, dat hij zoo veel uren per week in haar tuin zou wer ken en hy kreeg daarvoor in nul, meen ik, d$n appelotogst. O! En is hy dan al diem tijd blijven kijken naar den tuin, toen mijn nicht al overleden was? Het was immers zondie en jammer, om den boel te venwaarloozen. Miss Bora Mer rick was een uitstekende tuinierster 1 Ik moet het tuinieren nog leeren. En is er ook een kippenren aan 't einde van den boomgaard? Ja, Miss Mernck hield'kippen. En nu denk ik, dat Reuben ook naar de dieren gekeken heeft en de eieren in ruil daarvoor heeft genomen.

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1933 | | pagina 1