I
>rsH
~1
li
k
ten
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN
I
BERGAMBACHT, BERKENWOUDE, BODEGRAVEN,
NIEUWEKKERK, OUDERKERK, OUDEWATER, REEUWIJK, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADDINXVEEN, ZEVENHUIZEN, enz.
Dit blad verschijnt dagelijks, behalve Zon- en Feestdagen
MIDDEL
ngrijk:
TEN
DA^^
STAND
Te trotsch en te arm.
BOSKOOP, GOUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPELLE,
De oude Volkenbond ligt op sterven I
EEN KLEINTJE
EEN KWARTJE
Dinsdag 12 December 183872» Jaargang
WO. 18474
ju-1--1
iirri TWVDIffDïZ AïTnnnTznr»ir uvonuui vivr u ivejIkmiy, rin/io i iwcii a, iiiuvnuiwun i, nivuivvni
IET BUREAU
PLAATS
(Nadruk verboden).
BUITENLANDSCH NIEUWS.
L
'L
zei Roberta hulpeloos.
r zacht te maken j
ders
jgi's
i Mussolinische basis
tomen.
«eren in onze
rp de bewoners
t wilt brengen.
geweest, dat het miJ 7<eer goed to pa« zou
zijn gekomen.
Jocelyn herinnerde zich nu. hoe zij van
Italië hier eenvoudig de
den almachtigen Duce
EUWIJK-
lDDINXVEEN
bliciteit.
Naar het Engelsch.
Het ie moeilijker, maar groöter, het
ongeluk te dragen, dan er zich aan
over te geven.
FEUILLETON.
’*a van belangstellend toehoorder bij
de Geneefsche beraadslagingen tot een daad-
werkelijk lid van den Volkenbond om te
tooveren, dan is zijn roem voorgoed ge-
de schilderij een goeden pnjs opbrengt.
Hebt u er eenig idee van, hoeveel het
zal zijn?
Vijf jaar geleden werd er eeni Raeburn
■erkocht voor vijf duizend pond.
Vijf duizend pond! Maar dat aou een
fortuin zijn! Had ik er ook maar een!
Hecht u dan zooveel aan geld?
Neen, daj, niet, maar als je met moeite
ner voor de som van naven duizend pond.
Is dat nu een droom of niet? vroeg zij.
Zal dat geen verrassing voor.Jiaar zijn?
v,.. afscheid
—Hij blijft in Engeland ter wille van,
Zg Clangarry bij den arm, toen
de hamer viel en Roberta's schilderij het
voor 2’/j-3
r) water. Geen
Ier eraan foe
lies overbodig
oodigde hoe-
et een beetje
tot een dun
geen klontjes
inden.
asch" steeds een
sr bereiden. Het
zeer goed benut
i van bont goed
ligingsdoeleinden.
kon zij 's nadiite slapen in het heerlijk be
wustzijn, dat zij althans nooit meer gebrek
zou hoeven lijden. en .-
- Nu kap ik er een dienstbode op nahou
den. als ik'er een kan vinden, die met bang
is, om s nachts met Richard en mij alleen
te blijven. Terwijl hier dan de pijpen ge
maakt worden., ga ik naar Londen, om klee-
ren te koopen.
Haar rijk worden had in het eerst de
gedachte aan Pat wat op den achtergrond
gedrongen, maar, t-oen zij uit Londen terug
keerde met koffers vol kleeren en een net
'hensnieasje. kwam Ellery haar weer in de
gedachten
Ofschoon ze dikwijls van hem gehoond
had. had zjj hem vele weken na den ver
koop van haar schilderij niet gezien, tot op
een mooien middag in Mei. Zij maakte een
wandelin?. vergezeld van Richard, toen een
auto stilhield, om den „onafscheidelijke”
met te overrijden. In dien auto zaten Mrs
Scarlett en Pat.
O, het is de hond van Miss Merrick
riep Rosa. Hoe gaaf, 't u? Maar u moeet
waarlijk uw fok vasthouden.
Dank u. mij (gaat het goed En u. Mr.
Ellery? een verrukkelijke dag.' Richard
en, ik hebben een heerlijke wandeling ge
maakt en hij wilde zich zeker juist nog
eens overtuigen, of er geen konijnenholen
waren aan den anderen kant van den weg,
toen uw auto aagereden kwam.
(Van onzen bijzonderen correspondent).
Genève, 10 Dec. 1933.
Dat het met den Volkenbond niet erg
boterde, nu, dat wisten wy allen, buiten-
landsche dagbladschrijvers, werkzaam by
oen Volkenbond te Genève, zoo langzamer
hand meer dart voldoende. De hoogere amb
tenaren van den Volkenbond hadden goed
praten, maar geen van ons allen, door den
loop der tijden en den loop der gebeurtenis
sen, wat erg critisch en een beetje cinisch
geworden courantenmenschen, kon men nog
langer knollen voor citroenen verkoopen.
Onze landgenoot, de uit Zaandam afkom
stige heer Pelt, die een hoog ambt in den
Volkenbond door noesten ijver heeft ver
worven, kon nog zoo bezwerend vertellen,
dat alles goed ging, wy knikten beleefd
heidshalve maar instemmend om zijn illu
sie, ons te hebben overtuigd, niet te ver
storen, maar ook de heer Pelt kon ons het
wankele geloof in den Volkenbond niet
meer by brengen. Het is te Genève een alle-
mans-geheim, dat de Engelsche secretaris
generaal van den Volkenbond, Sir Eric
Drummond, zwaar teleurgesteld zyn-ambt
heeft moeten neerleggen, toen zyn tyd van
gaan gekomen was. Hy neeft den Volken
bond voortreffelijke diensten bewezen, maar
het geloof in die instelling was hem gelei
delijk, door ontgoocheling op ontgoocheling,
ontschoten.
Daarom was het zoo goed, dat zyn Fran-
sche opvolger, Avenol, de administratieve
leiding van den Volkenbond in handen
kreeg. Nieuw bloed zou nieuwe kracht in
den Volkenbond brengen.
De heer Avenol is echter nauwelijks aan
het bewind gekomen, of hy zal het roer
heelemaal moeten omgooien, omdat de al
machtige „Duce’’ nu een nieuwen Volken
bond heeft ontworpen. Hoe dit alles in zyn
werk gegaan is, kan voor de lezers in Ne
derland belangwekkend wezen te vernemen.
Waaraan zich dan vanzelf vast kan knoopen
oogenblik „bonne mine a mauvais jeu” te
maken.
Niet voor niets is dit een typeerend Fran-
sche uitdrukking: Men kan er dus zeker
van zyn, dat straks, als de beraadslagingen
te Genève zoo ver zyn gekomen, Boncour
met hoofsch gebaar zyn instemming met die
v&n de Quai d Orsay en die van „La belle
trance” te hooren betuigen. In dat opzicht
laten de Franschen met hun onmiskenbare
1 ransciie gratie en Franschen geest alle
landen ver en ver achter zich.
De groote Engelsche conservatieve bla
den, zooals Daily Telegraph en Morning
1 ost, zyn al volkomen voor het Italiaansch
pian gewonnen, waarbij het orgaan van
MacDonald, Daily Herald, zich eensgezind
aansluit. Dertien jaren. teleurstelling wetti
gen een nieuwe richting in de werkwyze en
de politiek van den Volkenbond. Natuurlijk
zijn de liberale Engelsche bladen, zooals
New Chronicle en Manenester Guardian,
niet te vinden voor Mussolini's plannen, die
het groote vryhandelsblad te Manchester
zelfs in bedekte termen een nieuw soort
chantage noemt, maar wat is de macht van
de liberale party en van de liberale pers in
Engeland, vergeleken met vroeger dagen
Van die zyde is er dus voor den „duce” wei
nig of geen gevaar te duchten.
Hoe ernstig de toestand is, moge blijken
uit het feit, dat de secretaris van den Vol
kenbond, Avenol, zyn fraaie villa aan het
Lac Leman heeft verlaten, dezelfde villa,
die vóór hem door Sir Eric Dummond was
bewoond, om naar Londen te vertrekken,
waar hij lezingen zal gaan houden voor het
koninklijk instituut voor buitenlandsche po
litiek. Wanneer wy in het groote kamp van
de buitenlandscne pers te Genève dergelyke
berichten door den specialen pers-attaché
van den Volkenbond hooren mededeelen,
glimlachen wy alleen maar eens stil voor
ons heen.
Maar mag ik U allen een grappig voor
val verklappen? Wie van Genève naar Lon-
den reist, moet natuurlijk Parys passeeren.
Maar nooit of te nimmer kan Lausanne op
j zyn weg liggen. Want Lausanne ligt nu
eenmaal Oostelyk van Genève en Parys en
Londen nog steeds in Westelijke richting.
1 Toch is de heer Avenol naar Lausanne ge
gaan, aleer de reis naar Londen te aan
vaarden, want in Lausanne vertoeft op het
oogenblik de heer Béranger, senator en
vborzitter van de commissie voor buiten
landsche aangelegenheden van den Fran
schen senaat. Na hetVnderhoud is de heer
Avenol naar Londen ^gaan, voor lezingen
moet U goed begrijpen. Dat hij daarbij Pa
rijs moet passeeren, waar hy natuurlijk op
de Quay d’Orsay kind aan huis is (dezelfde
Quay d’Orsay heeft hem indertijd als haar
geliefde candidaat op den zetel van Sir
Eric Drummond geholpen!) en dus ginds
een bezoek zal moeten brengen ware het
slechts uit pure beleefdheid nu, dat be-
tegendeei van saai is. Met dat hoenderpark
en de tuinderij leven we telkens in de groot
ste spanning betref Pende liet succes van
broedmachines, voedsel, broeikassen, be
mesting en wat niet al! Saai?. Ons leven'
is voj afwisseling.
gr ijpt ieder kind te Genève, dat in de plant
soentjes voor hotel Beau Rivage loopt te
spelen, waar ook dat weet het Geneef
sche kind heel zeker al de groote Lon-
aensche politieke heeren plegen te logeeren.
Bezien wy de komende hervorming van
zuiver Nederlandsch standpunt dan kan
men er slechts afwijzend tegenover staan.
Want aan de kleine mogendheden wordt
iedere feitelijke macht in dert Volkenbond
ontnomen. Maar was dit niet reeds langen
t(jd in feite ook het geval?
Summa summarum, het ziet er, zooals wy
te Genève de zaken bekijken, wel naar uit,
dat in het begin van 1934, zeg zoo tegen de
gewone voorjaarsvergadering, de hervor
ming zyn beslag zal krygen.
Met den ouden Volkenbond was het toch
al lang niets meer gedaan; een goedwillend,
maar machteloos orgaan.
Daarom zy de ijieuwe leze: De oude Vol
kenbond is dood, leve de- nieuwe Volken
bond!
Julphua» bij Utrecht-
17
Laat mij haar eens een heerlijke ver
rassing bezorgen' riep Jocelyn. Nu moet u
haar zeggen, dat al de sohilderijen op één
na zijn verkocht dew den kunstkenner,
dien u geraadpleegd hebt en voor hoe
veel ook weer? zei ze.
Voor zes-en-twintig pond. Dat waren
M niet waard1 maar de man gaf het er enkel
voor, omdat hij 'in contact wilde blijven
met dQ Raeburn.
Voor zes-en-twin tig pond dus. En die
andere gaat daar de auctie, omdat u denkt
dat ze zóó meer zal opbrengen. Als dateens
700 W, stel u dan eens voor die vreugde
van Robby! En wanneer wij er haar nu al
ran spraken en de schilderij vond soms
£een kooper. dan zouden wij haar voorniet*
b»j gemaakt hebben.
Goed, zei Dudley, ik zal precies doen,
u daar zegt, maar dan moet u mij be-
ov®. dat u mee naar de auctie gaat.
Zeker heel graag. Die arme Bobs zit
100 vneedalijk krapDat mag ik u gerust
’•tellen.
Leve <ie nieuwe Volkenbond! Mussolini houdt het jonge wicht ten doop!
uuarna de Groote Raad als zyn meemng
uitsprak, dat het verder blyven van Italië
in den V oikenbond van een radicale hervor
ming van den Volkenbond afhankeiyk. was,
welke hervorming in korten tyd diende vol
trokken te woruen en die den Volkenbond
in zyn samenstelling, zyn functie en zyn
doeleinden moest betreffen. Het is aan geen
twyfel onderhevig, dat de groote fascisti
sche Raad van
denkbeelden van
heeft aanvaard.
De Italiaansche
Jocelyn had geen woorden, om haar blijjd- 1 wei moest aannemen, dat de schilderij haar I
Clytie had gehoord, dat hij zee jaar lang schap uit te drukken over dif, geluk van
haar vriendin. Ze dronken thee en spraken
af, dat Clangarry persoonlijk de bod^ van
dat g°ede nieuws zou iwwzen
Komt u van den zomer weer in Crom-
ford- vroeg hij. j
Als Robby nog op den ..Bongerd" is, i
ja. Maar nu zij zoo rijk is, zal zij er mis
schien niet meer blijven. Zal u op het Witte
Huis zijn?
Ja. antwoordde hij.
Ik meende, dat u weg ging.
Tk héb er we] eens over gedacht, maar
eigenlijk hén ik nog niet vast besloten.
Zou ik de aanleiding zijn tot die be
sluiteloosheid? vroeg Jocelyn zich. af.
Op dif, oogenblik trof haar blik den zijne
zij bloosde en vroeg gauw
Vindt u ’t leven op zoo’n klein plaatsje niet toe ovaiwaan. het aan Mr. Thew toe
over <ïe heele wereld gezworven had en1
toen op een goeden dag ziek en uitgeput I
en verarmd bij zijn broer was aangekomen
en verzocht had, daar een paar weken te
mogen blijven. Clytae en haar man hadden!
Iitem zeer goed ontvangen hij was er meer
dan een jaar gebleven en scheen zelfs nog
niet van plan, te gaan.
Hij hielp zijn broer en zijn schoonzuster
met <len tuin en met het hoenderpark;
droeg ook wei een kleinigheid bij aan het
huishouden, ©n. ofschoon Clytie vond, dat
hij zijn tijd verbeuzelde op het Witte Huis
had zij den moed niet, om tegen haar zwa
ger te zeggen, dat hij liever naar een an
dere bezigheid moest uitadem.
Op dat oogenblik zag Clangarry er ech
ter zeer goed verzorgd uit. of dit nu was
ABONNEMENTSPRIJSper kwartaal 2.25, per week 17 cent, met Zondagsblad
per kwartaal ƒ2.90, per week 22 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt.
Franco per post per kwartaal ƒ3.15, met Zondagsblad ƒ3.80.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 31, GOUDA,
by onza agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren.
Onze bureaux zyn dagelijks geopend van 9--6 uur. Administratie en Redactie Telef.
Interc. 2745. Postrekening 48400.
ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (behoorende tot den bezorgkring)
15 regels ƒ1.30, elke regel meer f0.25. Van buiten Gouda en den bezorgkring
15 regels 1.56, elke regel meer 0.30. Advertentiën in het Zaterdagnummer 25
byslag op den prijs. Liefdadigheids-advertentiën de helft van den prya.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN: 1—4 regels ƒ2.25, elke regel meer ƒ0.50. Op
de voorpagina 50 hooger.
Gewone advertentiën en ingezonden mededeelingen by contract tot zeer gereduceerden
pryg. Groote letters en randen worden berekend naar plaatsruimte.
Advertentiën kunnen worden ingezonden door tusschenkomst van soliede Boek
handelaren, Advertentiebureaux en opze agenten en moeten daags vóór de plaatsing
aan het Bureau zijn ingekomen, teneinde van opname verzekerd te zyn.
DUITSCHLAND.
Geëxamineerde straatzangers.
In Bremen is het beroep van straatzan
ger thans officieel gereglementeerd. Er
worden slechts 30 straatzangers toegelaten,
dit door deskundigen der politie geëxami
neerd worden. Om toegelaten te worden
moet men een goede stem hebben en min
stens twee jaar in Bremen hebben gewoond.
Voor alles moet echter het repertoire wor
den goedgekeurd, want er moet worden ver
hinderd, dat minderwaardige schlagers door
de straatzangers by het volk populair zou
den worden. Ook de straatzangers, heet het
in een gewichtig document °P onze
schrijftafel waaide, hebben een taak. Zy
moeten het Duitsche volkslied beoefenen en
by de massa bekend maken.
Als Hollander moet je even lachen, en
ook vele Duitschers zullen een ironische op
merking maken. Maar... wat is er eigenlijk
tegen. Waarom zou het lied van de straat
niet veredeld kunnen worden. Wacht .nog
een paar jaar, en ge zult op de Duitsche
straten Caruso’s het Duitsche volkslied hoo
ren vertolken.
beurtenissen van nabij plegen te volgen, die houd te Rome met den Russischen minister
komende gebeurtenissen zich zien afteeke- van buitenlandsche zaken, Litwinof, moest
hy aan Sovjet-Rusland iets kunnen aanbie
den: een mogelyke heel gemakkelyke toe
treding tot den Volkenbond. Dat heeft
ww Mussolini ontegenzeggelyk bereikt en is de
dat de voorjaarsvergadering van den Vol- zooveelste pluim op Litwinof’s hoed, bij ’s
kenbond niet veel anders te doen zal hebben mans „blijde inkomste” straks te Moskou,
flan den Volkenbond te liquideeren en den Weet Mj» de almachtige Mussolini, die al
vestigd en zyn naam alg staatsman van
waarlyk internationale reputatie en allure
voorloopig blijvend gevestigd. Maar hij
reikt ook aan het Derde Ryk te Berlyn een
voor de hand liggend motief in den Volken
bond terug te keeren. Voor Hitler was het
ónmogelijk in den huidigon Volkenbond te
rug te keeren. Voor Hitler was het onmoge
lijk in den huidigen Volkenbond terug
te komen, zonder een soort gang
naar Canossa te doen. Zijn binnenkomen in
uen volkomen veranderden Volkenbond, die
niet meer steunt op het verdrag van Ver
sailles, hetgeen voor de Duitschers altijd
een steen des aanstoots is geweest, zal een
soort triomphale zegetocht senijnen.
Naar vier zijden, Rome, Moskou, Was
hington en Berlyn, maakte Mussolini der
halve winstpunten. Eb zyn om minder winst
punten in de internationale politiek onein
dig meer moeilijke plannen op touw gezet!
En dan is er-nog in de vijfde plaats maar
dat is heel ver weg gelijk Japan ver van
Europa verwijderd is een welwillend
lonkje in de richting vaa Tokio. Hoe men
d« zaken beky'kt, het potje, dat Mussolini
op het vuur gezet heeft, belooft een sma
kelijk soepje te worden, behalve daai voor...
Frankrijk natuurlijk.
Vatten v^ij thans de voornaamste punten,
die Mussolini gewijzigd wiï zien, samen, dan
zyn het de volgende:
1. Het handvest van den Volkenbond
wordt volledig gescheiden van het Verdrag
van Versailles;
2. De Voikenbondsraad bestaat alleen en
uitsluitend uit (waarschijnlijk) zeven groote
mogendheden (Engeland, Fra-nkryk, Italië,
Duitschland, Rusland^ Amerika en Japan)
3. Geen gelijk stemrecht meer voor de
groote en de kleine mogendneden;
4. Vereenvoudiging van de gebruikelijke
procedure by den Volkenbond;
5. Verandering van alle artikelen, die de
Volkenbondsraad krachtens de ervaring
niet vermag uit te voeren;
6. Levering van bepaald grondstoffen
aan landen, die deze grondstoffen missen,
zoo in tyd van vrede, als in tijd van oorlog,
door alle andere landen, tegen niet te hoog-
opgevoerde prijzen. j
In die zes punten ligt heel de Mussolini-
sche wijsheid als in een notedop verscho
len!
Nu heeft Parijs er al op gewezen, dat
hervorming van den Volkenbond alleen mo-
geljjk is, mits met algemeene instemming
van alle leden van den Volkenbond
Frankrijk dus inbegrepen. Maar, gesteld,
dat alle landen ten deze eendrachtig zjjn,
wat kun Frankrijk dan anders doen dan zijn
goedkeurende stem te geven?
Met tegenzin waarschijnlijk, maar dit
moet men de Fransche politiek door alle
eeuwen heen toegeven, dat zy een wonder-
baarlyk talent bezit om op een gegeven
8<ihap voor haar voelde.
Ongeveer een maand later had de bewuste
I auctie plaats, waarbij zij dus ook tegen
woordig was. Toen Roberta’s schilderij aan
bod kwan. herkende zij die haast niet, zóó
zeer was ze veranderd en verduidelijkt door
de restauratie. De inzet was honderd pond, Jocelyn lachte en 7e namen
maar liep weldra op tot duizend. I TJ;; ^i;;n m
Jocelyn hield den adem in en onwillekeu- mij. dacht zij. Maar toen deed zij toch ook
je geld verdienen moet, dan leer je het wel rig greep C!?“-l'""” ---
wat op pnjs stellen. de hamer viel en Roberta's schilderij het
In ieder geva] is het een aardig som- eigendom werd van een eersten kunatkenr
metje, gaf hij toe. Er is ook wel een tijd
VOOR
OPGAVEN WORDEN VOOR
DONDERDAGAVOND fl UUR
INGEWACHT
nieuwen Volkenbond op Mussolinische basis te graag aan de touwtjes van de gfoote
in het leven te verwelkomen. Europeesche politiek trekt, nu ook nog
Het begin van alles is geweest een ver- Amerika
gadering van den grooten fascistischen
Raad te Jlome, die van 10 uur des avonds
tot 2 uur des nachts heeft geduurd en
Daf moet voor u belegd worden, ant-
i woordde Clan
Ik weet niets af van geldbeleggingen.
zei Koberta hulpeloos.
TTw zaakwaarnemer zou u daarbij kun-
nen raden stelde1 hij voor.
Ik heb wel eens edhoord van zaak
waarnemers, die zich het van anderen
j toeëigendén. Dus zoo gauw zou ik er nog
niet f-np nveflVxann friAt a.nn TTv Tho™. Iai»
601JBSCH E COURANT.
bladen waren er den vol
genden dag als de kippen by te verklaren,
dat de Volkenbond de onderlinge rivalitei
ten der mogendheden neeft gecrystaliseerd
en dat door het gebrek aan solidariteit het
faillissement van den Volkenbond, in diens
tegenwoordigen vorm, in het leven is ge
roepen. De uittreding uit den Volkenbond
van Japan en Duitschland, de afzijdigheid
van twee der allergrootste landen, Rusland
er. de Vereenigde Staten van Noord-Ameri-
ka, zyn voldoende bewys, dat de Volken
bond, die onverbrekelijk gekoppeld is aan
het vredesverdrag van Versailles, in wezen
is een instelling van de overwinnaars in
den wereldoorlog, hoofdzakelyk bestemd
ter consolideering van de in dien oorlog be
haalde voordeelen. Voeg daarby d^ twee
ontzettend groote mislukkingen van de
economische conferentie té Londen en de
ontwapeningsconferentie te Genève, dan zal
aldus de groote Italiaansche bladen
er voor Italië niets anders opzitten dan den
Volkenbond te verlaten.
Nu heeft men te Genève heel goed be
grepen, dat het voor Mussolini oneindig
beter was, dat de Groote Raad der fascis
ten dit besluit nam, dan dat d^ ,4uce” per
soonlijk het aldus formuleerde. Gaat de
Italiaansche hervorming mogelijkerwijze
met door, dan wascht de groote man te
Rome zijn handen in onschuld, gaat het her
vormingsplan van den Volkenbond wel door,
waaraan zien uan vaneen v«*»v non mwpv" geloof mij vrij, dat Mussolini dan de*vruch-
een uitstippeling van de gebeurtenissen, I ten er van ruimschoots persoonlijk zal in-
zooals zij, die te Genève de dagelyksche ge- zamelen. Maar er is meer! Na syn onder-
rtón zlio l.Daaiolwn Tviiniat.AI*
komende gebeurtenissen zich zien afteeke-
nen, wellicht niet meer in het ten einde
spoedende jaar 1933, maar toch ongetwij
feld in de eerste jnaanden van 1934, zoodat
dt onderstelling niet al te gewaagd schijnt,
i weer haar beet. die. gedadhte te verdringen,
want hét was immers ongerijmd, dat zij
heiden liefde voor elkaar zouden voelen.
Toen de geluksbode Roberta het nieuws
meedeelde, kon die het in ’t e» rst niet g®-
loovcn. Maar toen zij langzamerhand todi
wel moest, ss.nnome.n rls.t. de sz-hild«rii haar i
een fortuin had beooigd. greep zij Clangar-
ry bij de hand en betuigde uit den grond
van haar hart „ik kan u nooit genoqg dank
zeggen voor al wat u voor mij gedaan heeft.
Zeven duizend pond! Wat moet ik daarmee
doen
Ze ging zitten en staarde hem aan met
de grootste grijzp oogen. die hij ooit gezien I
had.
I
(Wojdt vervolgd).
had we] eens den indruk gekregen, dat
Clangarry Dudley meer dan gewone vriemd-
Nu, u kmn a,. van Op aan «fait ik al-
*1 doen» wat in mijd vermogen is, dat
Tk houd van kleine plaatsen en ik ver- niet willen helpen?
zeker u» dat het leven op ’t Witte Huis het Bobby’s geld werd degelijk belegd en zoo