I >rsH ~1 li k ten NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN I BERGAMBACHT, BERKENWOUDE, BODEGRAVEN, NIEUWEKKERK, OUDERKERK, OUDEWATER, REEUWIJK, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADDINXVEEN, ZEVENHUIZEN, enz. Dit blad verschijnt dagelijks, behalve Zon- en Feestdagen MIDDEL ngrijk: TEN DA^^ STAND Te trotsch en te arm. BOSKOOP, GOUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPELLE, De oude Volkenbond ligt op sterven I EEN KLEINTJE EEN KWARTJE Dinsdag 12 December 183872» Jaargang WO. 18474 ju-1--1 iirri TWVDIffDïZ AïTnnnTznr»ir uvonuui vivr u ivejIkmiy, rin/io i iwcii a, iiiuvnuiwun i, nivuivvni IET BUREAU PLAATS (Nadruk verboden). BUITENLANDSCH NIEUWS. L 'L zei Roberta hulpeloos. r zacht te maken j ders jgi's i Mussolinische basis tomen. «eren in onze rp de bewoners t wilt brengen. geweest, dat het miJ 7<eer goed to pa« zou zijn gekomen. Jocelyn herinnerde zich nu. hoe zij van Italië hier eenvoudig de den almachtigen Duce EUWIJK- lDDINXVEEN bliciteit. Naar het Engelsch. Het ie moeilijker, maar groöter, het ongeluk te dragen, dan er zich aan over te geven. FEUILLETON. ’*a van belangstellend toehoorder bij de Geneefsche beraadslagingen tot een daad- werkelijk lid van den Volkenbond om te tooveren, dan is zijn roem voorgoed ge- de schilderij een goeden pnjs opbrengt. Hebt u er eenig idee van, hoeveel het zal zijn? Vijf jaar geleden werd er eeni Raeburn ■erkocht voor vijf duizend pond. Vijf duizend pond! Maar dat aou een fortuin zijn! Had ik er ook maar een! Hecht u dan zooveel aan geld? Neen, daj, niet, maar als je met moeite ner voor de som van naven duizend pond. Is dat nu een droom of niet? vroeg zij. Zal dat geen verrassing voor.Jiaar zijn? v,.. afscheid —Hij blijft in Engeland ter wille van, Zg Clangarry bij den arm, toen de hamer viel en Roberta's schilderij het voor 2’/j-3 r) water. Geen Ier eraan foe lies overbodig oodigde hoe- et een beetje tot een dun geen klontjes inden. asch" steeds een sr bereiden. Het zeer goed benut i van bont goed ligingsdoeleinden. kon zij 's nadiite slapen in het heerlijk be wustzijn, dat zij althans nooit meer gebrek zou hoeven lijden. en .- - Nu kap ik er een dienstbode op nahou den. als ik'er een kan vinden, die met bang is, om s nachts met Richard en mij alleen te blijven. Terwijl hier dan de pijpen ge maakt worden., ga ik naar Londen, om klee- ren te koopen. Haar rijk worden had in het eerst de gedachte aan Pat wat op den achtergrond gedrongen, maar, t-oen zij uit Londen terug keerde met koffers vol kleeren en een net 'hensnieasje. kwam Ellery haar weer in de gedachten Ofschoon ze dikwijls van hem gehoond had. had zjj hem vele weken na den ver koop van haar schilderij niet gezien, tot op een mooien middag in Mei. Zij maakte een wandelin?. vergezeld van Richard, toen een auto stilhield, om den „onafscheidelijke” met te overrijden. In dien auto zaten Mrs Scarlett en Pat. O, het is de hond van Miss Merrick riep Rosa. Hoe gaaf, 't u? Maar u moeet waarlijk uw fok vasthouden. Dank u. mij (gaat het goed En u. Mr. Ellery? een verrukkelijke dag.' Richard en, ik hebben een heerlijke wandeling ge maakt en hij wilde zich zeker juist nog eens overtuigen, of er geen konijnenholen waren aan den anderen kant van den weg, toen uw auto aagereden kwam. (Van onzen bijzonderen correspondent). Genève, 10 Dec. 1933. Dat het met den Volkenbond niet erg boterde, nu, dat wisten wy allen, buiten- landsche dagbladschrijvers, werkzaam by oen Volkenbond te Genève, zoo langzamer hand meer dart voldoende. De hoogere amb tenaren van den Volkenbond hadden goed praten, maar geen van ons allen, door den loop der tijden en den loop der gebeurtenis sen, wat erg critisch en een beetje cinisch geworden courantenmenschen, kon men nog langer knollen voor citroenen verkoopen. Onze landgenoot, de uit Zaandam afkom stige heer Pelt, die een hoog ambt in den Volkenbond door noesten ijver heeft ver worven, kon nog zoo bezwerend vertellen, dat alles goed ging, wy knikten beleefd heidshalve maar instemmend om zijn illu sie, ons te hebben overtuigd, niet te ver storen, maar ook de heer Pelt kon ons het wankele geloof in den Volkenbond niet meer by brengen. Het is te Genève een alle- mans-geheim, dat de Engelsche secretaris generaal van den Volkenbond, Sir Eric Drummond, zwaar teleurgesteld zyn-ambt heeft moeten neerleggen, toen zyn tyd van gaan gekomen was. Hy neeft den Volken bond voortreffelijke diensten bewezen, maar het geloof in die instelling was hem gelei delijk, door ontgoocheling op ontgoocheling, ontschoten. Daarom was het zoo goed, dat zyn Fran- sche opvolger, Avenol, de administratieve leiding van den Volkenbond in handen kreeg. Nieuw bloed zou nieuwe kracht in den Volkenbond brengen. De heer Avenol is echter nauwelijks aan het bewind gekomen, of hy zal het roer heelemaal moeten omgooien, omdat de al machtige „Duce’’ nu een nieuwen Volken bond heeft ontworpen. Hoe dit alles in zyn werk gegaan is, kan voor de lezers in Ne derland belangwekkend wezen te vernemen. Waaraan zich dan vanzelf vast kan knoopen oogenblik „bonne mine a mauvais jeu” te maken. Niet voor niets is dit een typeerend Fran- sche uitdrukking: Men kan er dus zeker van zyn, dat straks, als de beraadslagingen te Genève zoo ver zyn gekomen, Boncour met hoofsch gebaar zyn instemming met die v&n de Quai d Orsay en die van „La belle trance” te hooren betuigen. In dat opzicht laten de Franschen met hun onmiskenbare 1 ransciie gratie en Franschen geest alle landen ver en ver achter zich. De groote Engelsche conservatieve bla den, zooals Daily Telegraph en Morning 1 ost, zyn al volkomen voor het Italiaansch pian gewonnen, waarbij het orgaan van MacDonald, Daily Herald, zich eensgezind aansluit. Dertien jaren. teleurstelling wetti gen een nieuwe richting in de werkwyze en de politiek van den Volkenbond. Natuurlijk zijn de liberale Engelsche bladen, zooals New Chronicle en Manenester Guardian, niet te vinden voor Mussolini's plannen, die het groote vryhandelsblad te Manchester zelfs in bedekte termen een nieuw soort chantage noemt, maar wat is de macht van de liberale party en van de liberale pers in Engeland, vergeleken met vroeger dagen Van die zyde is er dus voor den „duce” wei nig of geen gevaar te duchten. Hoe ernstig de toestand is, moge blijken uit het feit, dat de secretaris van den Vol kenbond, Avenol, zyn fraaie villa aan het Lac Leman heeft verlaten, dezelfde villa, die vóór hem door Sir Eric Dummond was bewoond, om naar Londen te vertrekken, waar hij lezingen zal gaan houden voor het koninklijk instituut voor buitenlandsche po litiek. Wanneer wy in het groote kamp van de buitenlandscne pers te Genève dergelyke berichten door den specialen pers-attaché van den Volkenbond hooren mededeelen, glimlachen wy alleen maar eens stil voor ons heen. Maar mag ik U allen een grappig voor val verklappen? Wie van Genève naar Lon- den reist, moet natuurlijk Parys passeeren. Maar nooit of te nimmer kan Lausanne op j zyn weg liggen. Want Lausanne ligt nu eenmaal Oostelyk van Genève en Parys en Londen nog steeds in Westelijke richting. 1 Toch is de heer Avenol naar Lausanne ge gaan, aleer de reis naar Londen te aan vaarden, want in Lausanne vertoeft op het oogenblik de heer Béranger, senator en vborzitter van de commissie voor buiten landsche aangelegenheden van den Fran schen senaat. Na hetVnderhoud is de heer Avenol naar Londen ^gaan, voor lezingen moet U goed begrijpen. Dat hij daarbij Pa rijs moet passeeren, waar hy natuurlijk op de Quay d’Orsay kind aan huis is (dezelfde Quay d’Orsay heeft hem indertijd als haar geliefde candidaat op den zetel van Sir Eric Drummond geholpen!) en dus ginds een bezoek zal moeten brengen ware het slechts uit pure beleefdheid nu, dat be- tegendeei van saai is. Met dat hoenderpark en de tuinderij leven we telkens in de groot ste spanning betref Pende liet succes van broedmachines, voedsel, broeikassen, be mesting en wat niet al! Saai?. Ons leven' is voj afwisseling. gr ijpt ieder kind te Genève, dat in de plant soentjes voor hotel Beau Rivage loopt te spelen, waar ook dat weet het Geneef sche kind heel zeker al de groote Lon- aensche politieke heeren plegen te logeeren. Bezien wy de komende hervorming van zuiver Nederlandsch standpunt dan kan men er slechts afwijzend tegenover staan. Want aan de kleine mogendheden wordt iedere feitelijke macht in dert Volkenbond ontnomen. Maar was dit niet reeds langen t(jd in feite ook het geval? Summa summarum, het ziet er, zooals wy te Genève de zaken bekijken, wel naar uit, dat in het begin van 1934, zeg zoo tegen de gewone voorjaarsvergadering, de hervor ming zyn beslag zal krygen. Met den ouden Volkenbond was het toch al lang niets meer gedaan; een goedwillend, maar machteloos orgaan. Daarom zy de ijieuwe leze: De oude Vol kenbond is dood, leve de- nieuwe Volken bond! Julphua» bij Utrecht- 17 Laat mij haar eens een heerlijke ver rassing bezorgen' riep Jocelyn. Nu moet u haar zeggen, dat al de sohilderijen op één na zijn verkocht dew den kunstkenner, dien u geraadpleegd hebt en voor hoe veel ook weer? zei ze. Voor zes-en-twintig pond. Dat waren M niet waard1 maar de man gaf het er enkel voor, omdat hij 'in contact wilde blijven met dQ Raeburn. Voor zes-en-twin tig pond dus. En die andere gaat daar de auctie, omdat u denkt dat ze zóó meer zal opbrengen. Als dateens 700 W, stel u dan eens voor die vreugde van Robby! En wanneer wij er haar nu al ran spraken en de schilderij vond soms £een kooper. dan zouden wij haar voorniet* b»j gemaakt hebben. Goed, zei Dudley, ik zal precies doen, u daar zegt, maar dan moet u mij be- ov®. dat u mee naar de auctie gaat. Zeker heel graag. Die arme Bobs zit 100 vneedalijk krapDat mag ik u gerust ’•tellen. Leve <ie nieuwe Volkenbond! Mussolini houdt het jonge wicht ten doop! uuarna de Groote Raad als zyn meemng uitsprak, dat het verder blyven van Italië in den V oikenbond van een radicale hervor ming van den Volkenbond afhankeiyk. was, welke hervorming in korten tyd diende vol trokken te woruen en die den Volkenbond in zyn samenstelling, zyn functie en zyn doeleinden moest betreffen. Het is aan geen twyfel onderhevig, dat de groote fascisti sche Raad van denkbeelden van heeft aanvaard. De Italiaansche Jocelyn had geen woorden, om haar blijjd- 1 wei moest aannemen, dat de schilderij haar I Clytie had gehoord, dat hij zee jaar lang schap uit te drukken over dif, geluk van haar vriendin. Ze dronken thee en spraken af, dat Clangarry persoonlijk de bod^ van dat g°ede nieuws zou iwwzen Komt u van den zomer weer in Crom- ford- vroeg hij. j Als Robby nog op den ..Bongerd" is, i ja. Maar nu zij zoo rijk is, zal zij er mis schien niet meer blijven. Zal u op het Witte Huis zijn? Ja. antwoordde hij. Ik meende, dat u weg ging. Tk héb er we] eens over gedacht, maar eigenlijk hén ik nog niet vast besloten. Zou ik de aanleiding zijn tot die be sluiteloosheid? vroeg Jocelyn zich. af. Op dif, oogenblik trof haar blik den zijne zij bloosde en vroeg gauw Vindt u ’t leven op zoo’n klein plaatsje niet toe ovaiwaan. het aan Mr. Thew toe over <ïe heele wereld gezworven had en1 toen op een goeden dag ziek en uitgeput I en verarmd bij zijn broer was aangekomen en verzocht had, daar een paar weken te mogen blijven. Clytae en haar man hadden! Iitem zeer goed ontvangen hij was er meer dan een jaar gebleven en scheen zelfs nog niet van plan, te gaan. Hij hielp zijn broer en zijn schoonzuster met <len tuin en met het hoenderpark; droeg ook wei een kleinigheid bij aan het huishouden, ©n. ofschoon Clytie vond, dat hij zijn tijd verbeuzelde op het Witte Huis had zij den moed niet, om tegen haar zwa ger te zeggen, dat hij liever naar een an dere bezigheid moest uitadem. Op dat oogenblik zag Clangarry er ech ter zeer goed verzorgd uit. of dit nu was ABONNEMENTSPRIJSper kwartaal 2.25, per week 17 cent, met Zondagsblad per kwartaal ƒ2.90, per week 22 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt. Franco per post per kwartaal ƒ3.15, met Zondagsblad ƒ3.80. Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 31, GOUDA, by onza agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren. Onze bureaux zyn dagelijks geopend van 9--6 uur. Administratie en Redactie Telef. Interc. 2745. Postrekening 48400. ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (behoorende tot den bezorgkring) 15 regels ƒ1.30, elke regel meer f0.25. Van buiten Gouda en den bezorgkring 15 regels 1.56, elke regel meer 0.30. Advertentiën in het Zaterdagnummer 25 byslag op den prijs. Liefdadigheids-advertentiën de helft van den prya. INGEZONDEN MEDEDEELINGEN: 1—4 regels ƒ2.25, elke regel meer ƒ0.50. Op de voorpagina 50 hooger. Gewone advertentiën en ingezonden mededeelingen by contract tot zeer gereduceerden pryg. Groote letters en randen worden berekend naar plaatsruimte. Advertentiën kunnen worden ingezonden door tusschenkomst van soliede Boek handelaren, Advertentiebureaux en opze agenten en moeten daags vóór de plaatsing aan het Bureau zijn ingekomen, teneinde van opname verzekerd te zyn. DUITSCHLAND. Geëxamineerde straatzangers. In Bremen is het beroep van straatzan ger thans officieel gereglementeerd. Er worden slechts 30 straatzangers toegelaten, dit door deskundigen der politie geëxami neerd worden. Om toegelaten te worden moet men een goede stem hebben en min stens twee jaar in Bremen hebben gewoond. Voor alles moet echter het repertoire wor den goedgekeurd, want er moet worden ver hinderd, dat minderwaardige schlagers door de straatzangers by het volk populair zou den worden. Ook de straatzangers, heet het in een gewichtig document °P onze schrijftafel waaide, hebben een taak. Zy moeten het Duitsche volkslied beoefenen en by de massa bekend maken. Als Hollander moet je even lachen, en ook vele Duitschers zullen een ironische op merking maken. Maar... wat is er eigenlijk tegen. Waarom zou het lied van de straat niet veredeld kunnen worden. Wacht .nog een paar jaar, en ge zult op de Duitsche straten Caruso’s het Duitsche volkslied hoo ren vertolken. beurtenissen van nabij plegen te volgen, die houd te Rome met den Russischen minister komende gebeurtenissen zich zien afteeke- van buitenlandsche zaken, Litwinof, moest hy aan Sovjet-Rusland iets kunnen aanbie den: een mogelyke heel gemakkelyke toe treding tot den Volkenbond. Dat heeft ww Mussolini ontegenzeggelyk bereikt en is de dat de voorjaarsvergadering van den Vol- zooveelste pluim op Litwinof’s hoed, bij ’s kenbond niet veel anders te doen zal hebben mans „blijde inkomste” straks te Moskou, flan den Volkenbond te liquideeren en den Weet Mj» de almachtige Mussolini, die al vestigd en zyn naam alg staatsman van waarlyk internationale reputatie en allure voorloopig blijvend gevestigd. Maar hij reikt ook aan het Derde Ryk te Berlyn een voor de hand liggend motief in den Volken bond terug te keeren. Voor Hitler was het ónmogelijk in den huidigon Volkenbond te rug te keeren. Voor Hitler was het onmoge lijk in den huidigen Volkenbond terug te komen, zonder een soort gang naar Canossa te doen. Zijn binnenkomen in uen volkomen veranderden Volkenbond, die niet meer steunt op het verdrag van Ver sailles, hetgeen voor de Duitschers altijd een steen des aanstoots is geweest, zal een soort triomphale zegetocht senijnen. Naar vier zijden, Rome, Moskou, Was hington en Berlyn, maakte Mussolini der halve winstpunten. Eb zyn om minder winst punten in de internationale politiek onein dig meer moeilijke plannen op touw gezet! En dan is er-nog in de vijfde plaats maar dat is heel ver weg gelijk Japan ver van Europa verwijderd is een welwillend lonkje in de richting vaa Tokio. Hoe men d« zaken beky'kt, het potje, dat Mussolini op het vuur gezet heeft, belooft een sma kelijk soepje te worden, behalve daai voor... Frankrijk natuurlijk. Vatten v^ij thans de voornaamste punten, die Mussolini gewijzigd wiï zien, samen, dan zyn het de volgende: 1. Het handvest van den Volkenbond wordt volledig gescheiden van het Verdrag van Versailles; 2. De Voikenbondsraad bestaat alleen en uitsluitend uit (waarschijnlijk) zeven groote mogendheden (Engeland, Fra-nkryk, Italië, Duitschland, Rusland^ Amerika en Japan) 3. Geen gelijk stemrecht meer voor de groote en de kleine mogendneden; 4. Vereenvoudiging van de gebruikelijke procedure by den Volkenbond; 5. Verandering van alle artikelen, die de Volkenbondsraad krachtens de ervaring niet vermag uit te voeren; 6. Levering van bepaald grondstoffen aan landen, die deze grondstoffen missen, zoo in tyd van vrede, als in tijd van oorlog, door alle andere landen, tegen niet te hoog- opgevoerde prijzen. j In die zes punten ligt heel de Mussolini- sche wijsheid als in een notedop verscho len! Nu heeft Parijs er al op gewezen, dat hervorming van den Volkenbond alleen mo- geljjk is, mits met algemeene instemming van alle leden van den Volkenbond Frankrijk dus inbegrepen. Maar, gesteld, dat alle landen ten deze eendrachtig zjjn, wat kun Frankrijk dan anders doen dan zijn goedkeurende stem te geven? Met tegenzin waarschijnlijk, maar dit moet men de Fransche politiek door alle eeuwen heen toegeven, dat zy een wonder- baarlyk talent bezit om op een gegeven 8<ihap voor haar voelde. Ongeveer een maand later had de bewuste I auctie plaats, waarbij zij dus ook tegen woordig was. Toen Roberta’s schilderij aan bod kwan. herkende zij die haast niet, zóó zeer was ze veranderd en verduidelijkt door de restauratie. De inzet was honderd pond, Jocelyn lachte en 7e namen maar liep weldra op tot duizend. I TJ;; ^i;;n m Jocelyn hield den adem in en onwillekeu- mij. dacht zij. Maar toen deed zij toch ook je geld verdienen moet, dan leer je het wel rig greep C!?“-l'""” --- wat op pnjs stellen. de hamer viel en Roberta's schilderij het In ieder geva] is het een aardig som- eigendom werd van een eersten kunatkenr metje, gaf hij toe. Er is ook wel een tijd VOOR OPGAVEN WORDEN VOOR DONDERDAGAVOND fl UUR INGEWACHT nieuwen Volkenbond op Mussolinische basis te graag aan de touwtjes van de gfoote in het leven te verwelkomen. Europeesche politiek trekt, nu ook nog Het begin van alles is geweest een ver- Amerika gadering van den grooten fascistischen Raad te Jlome, die van 10 uur des avonds tot 2 uur des nachts heeft geduurd en Daf moet voor u belegd worden, ant- i woordde Clan Ik weet niets af van geldbeleggingen. zei Koberta hulpeloos. TTw zaakwaarnemer zou u daarbij kun- nen raden stelde1 hij voor. Ik heb wel eens edhoord van zaak waarnemers, die zich het van anderen j toeëigendén. Dus zoo gauw zou ik er nog niet f-np nveflVxann friAt a.nn TTv Tho™. Iai» 601JBSCH E COURANT. bladen waren er den vol genden dag als de kippen by te verklaren, dat de Volkenbond de onderlinge rivalitei ten der mogendheden neeft gecrystaliseerd en dat door het gebrek aan solidariteit het faillissement van den Volkenbond, in diens tegenwoordigen vorm, in het leven is ge roepen. De uittreding uit den Volkenbond van Japan en Duitschland, de afzijdigheid van twee der allergrootste landen, Rusland er. de Vereenigde Staten van Noord-Ameri- ka, zyn voldoende bewys, dat de Volken bond, die onverbrekelijk gekoppeld is aan het vredesverdrag van Versailles, in wezen is een instelling van de overwinnaars in den wereldoorlog, hoofdzakelyk bestemd ter consolideering van de in dien oorlog be haalde voordeelen. Voeg daarby d^ twee ontzettend groote mislukkingen van de economische conferentie té Londen en de ontwapeningsconferentie te Genève, dan zal aldus de groote Italiaansche bladen er voor Italië niets anders opzitten dan den Volkenbond te verlaten. Nu heeft men te Genève heel goed be grepen, dat het voor Mussolini oneindig beter was, dat de Groote Raad der fascis ten dit besluit nam, dan dat d^ ,4uce” per soonlijk het aldus formuleerde. Gaat de Italiaansche hervorming mogelijkerwijze met door, dan wascht de groote man te Rome zijn handen in onschuld, gaat het her vormingsplan van den Volkenbond wel door, waaraan zien uan vaneen v«*»v non mwpv" geloof mij vrij, dat Mussolini dan de*vruch- een uitstippeling van de gebeurtenissen, I ten er van ruimschoots persoonlijk zal in- zooals zij, die te Genève de dagelyksche ge- zamelen. Maar er is meer! Na syn onder- rtón zlio l.Daaiolwn Tviiniat.AI* komende gebeurtenissen zich zien afteeke- nen, wellicht niet meer in het ten einde spoedende jaar 1933, maar toch ongetwij feld in de eerste jnaanden van 1934, zoodat dt onderstelling niet al te gewaagd schijnt, i weer haar beet. die. gedadhte te verdringen, want hét was immers ongerijmd, dat zij heiden liefde voor elkaar zouden voelen. Toen de geluksbode Roberta het nieuws meedeelde, kon die het in ’t e» rst niet g®- loovcn. Maar toen zij langzamerhand todi wel moest, ss.nnome.n rls.t. de sz-hild«rii haar i een fortuin had beooigd. greep zij Clangar- ry bij de hand en betuigde uit den grond van haar hart „ik kan u nooit genoqg dank zeggen voor al wat u voor mij gedaan heeft. Zeven duizend pond! Wat moet ik daarmee doen Ze ging zitten en staarde hem aan met de grootste grijzp oogen. die hij ooit gezien I had. I (Wojdt vervolgd). had we] eens den indruk gekregen, dat Clangarry Dudley meer dan gewone vriemd- Nu, u kmn a,. van Op aan «fait ik al- *1 doen» wat in mijd vermogen is, dat Tk houd van kleine plaatsen en ik ver- niet willen helpen? zeker u» dat het leven op ’t Witte Huis het Bobby’s geld werd degelijk belegd en zoo

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1933 | | pagina 1