nneming
•s
I
1
NIEUWS. EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN
mJSvS BERKENWOUDE. BÖDEGRAVEN, BOSKOOP, j GOUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPELLE,
IN1EUWEKKEKK, OUDERKERK, OUDEWATER, REEUWIJK, SClTOONHOVEN, STOLWIJK, WADDINXVEEN, ZEVENHUIZEN, enz.
No. 18488
Zaterdag 3
December 1933
72s Jaargang
-
BERGAMBACHT, BERKENWOUDE, BODEGRAVEN',
Dit blad verschijnt dagelijks, behalve Zon- en Feestdagen
Deze Courant komt in vele duizenden
BALANS
UITVERKOOP
jnhandel
IGARETTEN-
f.
Zalm
i
stoffen
bruik
Een Mysterie
Ballmann
naerdaad,
Brieven uit de Hofstad.
Van Oud en Nieuw.
EERSTEBLAD.
een PRACHT
EKJE.
I - 1 - --
gezinnen Gegarandeerde oplage 6500 ex
ZONDAG, Oudejaarsdag van 4 tot 8 uur GEOPEND.
Bestellingen VOORUIT opgegeven, worden op elk gewenscht uur thuis-
bezorgd, ook op Nieuwjaarsdag.
Paling - Makreel - Zuurwaren, enz. enz.
P. G. SCHARLEMAN Jr., L. Tiendeweg 75, Telef. 3202.
---
Dit
6
stijgend ontwikkeling dier persoonlijkheid
K.
prijzen zijn
in 's hemelsnaam! mompelde hij
de straatlantaarn, die Dijna vlak voor
FEUILLETON.
en
even uit,
(Wordt vervolgd.)
bed en uitge-
het de aan-
>ed drukwerk
noet worden
JERIJ
kN ZOON.
GOUDA.
oogenbllk kwam er een voor het late
uur tamelijk groote verkeersstroom die
AB01
per kwi
dacht aan het verkeer.
naar den Hoek van Holland ia het eerste
wat w\j noodig hebben, en daaraan sluit zich
de rest gemakkelijk aan.
aangeeft, waar binnen dan de architect zyn
fantasie kan botvieren.
We beleven hier al heel weinig plezier
1 van
de verkeersongelukken is te wijten aan de
Op des levens reize zij Nauwlettendheid
Uw anker, Plichtsbesef Uw gids.
i
Uit het Engelsch van
BEN BOLT.
HOOFDSTUK I
GOUDA
at dag wordt
sll is niet alleen een-
lig in het gebruik,
r ook hygiënisch,
t het bezit waarde-
desinfecteerend*
mschappen.
Pe"‘l
Kinderconfecte
voor de laagst
denkbare prijzen
1 tengewone beteekenis. Het gaat niet enkel
in westelijke richting gaande den
weg naar den overkant versperde, zoo-
dat hij moest wachten. Terwijl hij een
ning van de samenleving door het recht
vindt, of dat die menschheid moet omkee-
ren op den weg en met onderdrukking van
politieagent dien hem dadelijk groette
en familiaar tegen hem grinnikte.
MCCIX.
Nog geen stvdebouwkitndige.
Voorshands neeii onze gemeentel «ad het
aansvenen van een steuvuuuWKunuige van
de Daan geScnoven. Er is een lange geneime
vergadeung aan gewyd en net ei<*d is ge
weest, dat net dageiytcscn bestuur het Vuor-
stej nog eens zal overwegen. Naar verluidt
wenscht men de aanstelling slecnts voor
1 orten duur zoodat de gemeente niet voor
goed aan een functionaris vastzit. Ook is
1
De taxi hield stil aan den verkeerden
kant van de straat, wat Dick Singleton,
die juist uit een dutje wakker werd, een
beetje uit zijn humeur bracht, toen hij
juist voorbij kwam, onttrok den man
voor een oogenbllk aen zijn blik, doen
voor het volgende er langs reed, zag
Singleton hem snel, en onderzoekend het
leege trottoir en de straat af Rij ken en
toen het derde voertuig voorbij was, was
I de deur van Belvoir Flats weer gesloten
en spoedde de man zich over de straat
tot het einde van het opgebroken ge
deelte, waar het achterlicht van een
taxi, die daar stilstond, een rood schijn
sel verspreidde.
Topper heelt -zich bepaald vergist,
mompelde hij, maar wie.
De man, die zooeven uit«de Mansions
was gekomen, was van meer dan ge
wone lengte, doch dit zei op zlchzelt
niets, daar dit bij vier van de vijf bewo
ners het geval was en het was te donker
om de voortsnellende gestalte beter op
te hemen; een oogenbllk later was Sin
gleton den man reeds vergeten doordat
Iets anders zijn aandacht trok. Op een
van de étages had iemand het licht op
gedraald op de derde étage!
Maar de ramen van de derde verdie
ping waren die van zijn elgenkamers!
Hij kon zijn oogen niet gelooven en
bule en bleef toen, met de hand.aan den
i deurknop staan luisteren
Alles was doodstil! De huisbewaarders
I wier kamers In het sous-terraln lagen,
waren blijkbaar al naaj-
Voordat hij de vraag geheel uitgespro
ken had kwam het antwoord reeds.
Voor een der verlichte vensters verscheen
plotseling de gestalte van een meisje;
zij wierp een sneüen blik naar de straat
en liet daarop de zware gordijnen val
len. Hij nad slechts een glimp van de
indringster opgevangen en van haar ge
zicht had hij niets gezien, doch in het
licht zag hijden glans van het haar, dat i
stil werd dichtgedaan of doordat het
licht was"ultgedraald, wist hij niet.
Weer luisterde hij. De smak was zoo
luid geweest, dat een doode er door ge
wekt had kunnen worden en hij was er
zeker van, dat de vrouw, die In zijn ka
mers was binnengedrongen, er door ge
waarschuwd was. Maar noch boven, noch
in het sous-terraln hoorde hij eenige
beweging en. nadat hij een minuut lang
in de nu volslagen duisternis onbewege
lijk was blijven staan, kroop hij naar de
lift, doch toen hij die bereikt had. be
dacht hij zich nogmaals en liep op den
tast naar de wenteltrap en zich aan de
leuning vasthoudend, begon hij den
tocht naar boven.
In huls was het doodstil en op een
ilauw straaltje sterrenlicht- na, dat door
een klein raampje viel, lag alles in diepe
duisternis. Zachtjes ging hij over de eet-
ste gang, kwam op de tweede, waar hij
bleef staan luisteren.
Dezer dagen heeft het Hoofdbestuur der
Posterijen een beroep gedaan op de mede
werking van het puüiieK om toen met ailen
tegelyk op de postkantoren te komen. De
lange files voor de loketten zijn een incon
venient voor publiek en personeel. Wij heb
ben inderdaad henhaaidelyn geconatateeid
dat op bepaalde dagen er een algemeene
verstopping is op de kantoren, maar het
lijkt ons nogal naïef om het publiek in deze
een taak te geven bij de oplossing der moei-
lykheden Van zoo’n beroep komt nooit, iets
terecht.
Wat ons altijd een gebrek heeft geleken
op deze kantoren is hierin gelegen, dat de
administratieve handelingen, die het perso
neel aan de loketten heef^ te vervullen,
veel te ingewikkeld en te omslachtig zijn.
Alle deze worden verricht in den tijd, dat
het publiek staat te wachten. Het betalen
van belasting aan de loketten houdt veel
te veel op en deze manier van betalen was
geheel onnoodig omdat dit door de giro of
door storting kan geschieden. Het uitbeta-
len van de ouderdomsrente is ook al zoo’n
inconveniënt. Laat men die twee verstop-
l»ende werkzaamheden c~
Ieder nieuw jaareinde is als een tolboom
op den weg van ons leven. In den snellen
en al snelleren rit van ons leven worden?
we een oogenblik tot stilstand gedwongen,
moeten we wachten tot de tol voor ons ge
opend wordt. Het is dezelfde weg, die daar
ginds voor ons uitligt, het is dezelfde gang
van uren en dagen en weken, de weg, die
ons wegvoert het onbekende, een ongeweten
toekomst tegemoet. En het is maar een
kunstmatige slagboom, opgericht door ons
menschen zelf, waarvoof we staan. Maar
die slagboom schijnt niettemin den weg in
tweeën te deelen. Wat achter ons ligt is
het oude, en voor ons is de nieuwe weg der
toekomst. En hier staan wij voor den boom,
die oud en nieuw scheidt en wachten. O, het
zal niet lang zijn. We 'hebben geen tijd om
lang te wachten. We moeten vooruit. Maar
wachten moeten we.
Is het niet goed zoo Is het niet goed zoo,
dat we een oogenblik worden opgehouden,
tot stilstand gedwongen in den snellen
autorit van ons leven. De rit zelf eischt al
onze aandacht. We «jen nauwelijks rechts
bTlftrés. Aften Jaagt’ aan tms Vborbtf. En
we zien zoo weinig van het aantrekkelijke
of indrukwekkende of blije of sombere van
de streek, waardoor we heenjagen. We mer
ken niet hoe het leven is, waardoor we
voortrazen, en geven ons geen rekenschap.
Maar hier moeten we stilstaan. En nu krij
gen we den tijd om achter ons te zien langs
den weg, dien we voortjoegen, en om ons
heen door het leven, en om ons te bezinnen
over den weg, die voor ons uitligt en het
doel, dat we najagen. In de schemering van
den Oudejaarsavond staan we als rechters
«ver ons leven. Dat is het wat aan dien
avond zjjn diep-ernstige, zijn vaak benau
wende beteekenis geeft.
Éeker, er is iets wonder teers in het her
denken van de dingen en menschen, die
voorbijgingen. Een vreemde weemoed om
vangt ons, terwijl we weer leven in de da
gen van weleer. We herkennen weer al wat
eens onze ziel beroerde, het leed en de
liefde, de zorg en de uitkomst, de verdrie
telijkheden en genietingen. En menig lief
gezicht krijgt opnieuw leven voor ons. Een
onstilbaar verlangen naar wat voor altijd
voörbij is en nooit kan wederkeren, kan
ons met een wonderlijk heimwee, een hef-
risis en het oecono-
H der wereld, maar
ran vragen van on-
ekkende beteekenis.
rr de gebeurtenissen
de
kissen van het laat-
ekenis gekregen, de
d voort moet gaan
het Buitenhof een grove fout is gebleken,
dan zijn wij uiterst huiverig om er weer
- --o» zoo’n hooggeleerden bouwkundige in te ha-
uitgaande van de hooge waarde der men- len. Laat men het liever eens probeeren met
schelijke persoonlijkheid en den mensche- 1 een verkeerstechnicus, die de hoofdlijnen
lijke ziel, heenleidt naar een steeds hooger WQar h;nnOn An_ „iim
stijgende ontwikkeling dier persoonlijkheid
en die langs deze ^ontwikkeling door de
GOD DSCHE COURANT.
namner bestaat uit drie bladen.
“WSPJUJS: per kwartaal ƒ2.26, per week 17 cent, met Zondagsblad
rtaal 2.90, per wéék 22 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt,
per post pér Wartaal ƒ8.15, met Zondagsblad ƒ3.80.
abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 31, GOUDA,
bij onza agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren.
Onze bureaux zfln dagelijks geopend van 9—6 uur. Administratie en Redactie Telef.-
Interc. 2745. Postrekening 48400.
zelfordening van het rfhdividu de zelforde- 1 van al die fantaslet‘n en een groot deel
(lp vAr.lnAAT-cnnrröl.iIxlrnm Ja
i omstandigheid, dat men knus heeft getee-
i tend en gefantaseerd maar niet heeft ge-
7 .T 75 7 7 I dacht aan het verkeer. Een verkeersweg
de persoonlijkneid den weg moet zoeken
van' het geweld, of wij in onderlinge samen
werking het heil der gemeenschap moeten
zoeken door zelfbehe^rsching en gemeen
schapsgevoel, dan w^l pf het recht van den
sterkste, het geweld, ons moet dwingen. En
voor de beantwoording van die vraag is ook
ons antwoord van l>eïang. Aan het einde
van dit jaar mqeten/we ons daarvan goed
bewust maken. Want l&ten we hieraan den-
rat flthfen-doen de toekomst
geboren wordt, even goed als uit ons ver
leden dit heden ontstaan is.
zonderd een Hauw lichtje boven aan de
open trap, was het overal stikdonker.
Hij hield de deur iets minder stevig
vast, zoekend naar den schakelaar om
het licht op te draaien, maar hij bedacht
zich weer en even laten werd de deur
door den tocht uit zijn hand gerukt en
viel met een harden smak dicht.
Een zachte kreet van ergernis ont
snapte hem en. naar boven kijkend, be
merkte hij, dat het lichtje verdween; of
dit kwam doordat er een deur vlug en
Dames en
men
voor
dit werk. Is het zoo razend moeilijk? Men
maakt het alleen maar nr'*“i1511'
niet eenvoudig te houden.
het merkte, even later opende de chauf
feur het portier.
Het spijt me, meneer. Verder kon
ik niet komen. De straat is opgebroken.
Belvoir Mansions is Juist aan den over
kant en hier vlakbij is wel een door-s
lang
De passagier stapte uit.
Zet dien koffer er eens
tel hij ik zal wel zien hoe ik er door
scharrel.
De chauffeur zette den koffer op het
trottoir, kreeg zijn geld
spitsuren zetten.
lydioovena voor publiek en personeel is
'Uitbetaien. va»., posteneq^eq. «J&M
zoeljc de ambtenaar in aiienei paxjes naar
Wt „contramerK en als ny dat gevonden
heelt gaat hy aan het stempelen en paia-
feeren. Dan o hemeiscne goedneiu, hoe
heelt men het verzonnen! gaat hy de
twee stuKKen met een linje gom aan eikaar
plakken. Dan vult hy nog een rytje cyiers
in zyn boek in en eindelyx volgt de uit
betaling. Zou dat alles nu heusch met een
voudiger kunnen?
Zoo zyn er nog tal van bureaucratische
rompslompen aan te wyzen, die heel lang
ophouden. Vroeger af doen en later het ad
ministratieve werk ware toch in vele ge
vallen mogelijk.
Wil de P.T.T. alvorens een deel van de
schuld op het publiek af te schuiven, niet
eens nagaan óf zy haar administratie niet
- --r- kan vereenvoudigen? Waarom betaalt men
op vaste uren, niet- I ’s middags na een veel te vroeg uur geen
rood was of goudblond en ook de blank
heid van haar opgeheven armen. Stom
van verwondering keek zij opnieuw en
gedurende eeft vluchtig oogenblik. ter
wijl zij van bezijden door het licht be
schenen werd, zag hij een bleek gezicht
met oogen, die hij had er op kunnen
zweren wild van vrees stonden. Weer
hief zij de blanke armen op. aan een
der handen schitterde een ring als een
kleine ster; daarna sloten zich ook hier
de gordijnen en hij zag niets meer.
Wel, allemachtig!
Het drong tot hem door, dat de weg
naar de Belvoir Mansions nu vrij was;
haastig greep hij zijn koffer en holde
naar den overkant. Even later stond hij
voor de deur van de vestibule naar zijn
sleutel te grabbelen. Nadat hij dien ge-
axu «.w» ovonden had, maakte hij heel ?acht de
staarde maar steeds naar boven; inmid- deur open, droeg zijn koffer ln^e vestl-
dels kwam pr juist een opening in.de
lile van rijtuigen en kreeg hij dus de
gelegenheid om'over te steken, waarop
hij reeds zoojang gewacht, had; maar
hij merkte het niet eens.
ttottoir. kreeg zijn geld en een fooi,
groette en tutte weg. Dick Singleton be
studeerde eerst de straat en toen Bel-
'oir Mansions, waar zijn flat zich be
vond Het was al laat, het blok hulzen
w&s in duisternis gehuld. Maar op dat
tige pijn soms benauwen. Het kan gebeuren,
dat we dè handen wringen en in pynlyk
herdenken de armen strekken naar het voor
bije en zoo biddend vragen, dat het nog
eens terug moge keeren, dat we nog een»
die kans mochten hebben, d^t we nog eens
de gelegenheid kregen om het goed te ma
ken. Maar die herinnering ep qok; dat zelf
verwijt, dat in dit terugverlangen vaak
verborgén ligt, zal alleen dieperen en ern
stiger baarde krijgen voor ons leven, wan
neer ze tevens de bezinning insluit, wan
neer ze ons dringt en gebiedt ons reken
schap te geven, rekenschap over ons zelven
en over ons leven. Stüstaande op den Weg
van ons leven moeten we ons zelVen af
vragen, hoe en waarom we hier gekomen
zyn en hoe we verder zullen gaan.
Er is wellicht nooit een tijd geweest in
ons aller leven, dat deze vragen een zqo
ernstige en indringende beteekenis hadden
als aan het jaareinde van 1933. De gebeur
tenissen van ieder leven zijn verschillend
en de ernst en beteekenis van het vooraf
gaande jaar voor het persoonlijk 'leven van
ieder onzer is alleen aan ons zelven bekend.
Die ernst en die beteekenis hebben we zelf
alleen te begrijpen en te beoordeelen. Wij
zelven alleen, ieder in de stilte van eigen
binnenkamer, hebben in eigen leven de
krachten na te speuren, die er werkten en
gericht te houden over eigen leven'en wer- ken, dat üit-Wi
ken. Wij zelven moeten ons duidelijk maken
wat er aan schortte, vfat we tekort kwamen
en wat we misdeden en welke conclusies
we voor eigen leven daaruit moeten trek
ken. Maar daarnaast is er ook iets, dat ons
allen aangaat, zyn er dingen en gebeurte
nissen in het leven der menschheid, die
ieder Jaar en iedere tijd hun eigen beteeke
nis geven. Ook daarop dienen we acht te
slaan. De dingen, die ons allen raken, raken
ook ons. En we zijn er ons niet altijd vol
doende van bewust, dat ons leven in sterke
mate onder den invloed staat van het groote
leven der menschheid. Dat heeft maar al
te vaak tot gevolg gehad, dat we ons van
het leven buiten eigen kring heel weinig
aantrokken en ons van onze verantwoorde-
lijkheid voor den goeden gang van zaken,
niet enkel van onze éigen zaken, maar ook
van de zaken der menschheid, zyn we ons
veelal slecht bewust geweest. Dat heeft
op dien gang van zaken een noodlottigen
invloed geoefend. Maar het moet vooral nu
funest werken.
De tegenwoordige tijd heeft door de vra
gen, die aan de orde zyn gesteld, een bui-
vast omdat die al zijn aangeduid. Er valt
daaraan niet veel meer te veranderen want
her nieuwe moet bij het bestaande aanslui
ten. Het is in de eerste plaats het verkeer,
dat zal hebben aan te geven hoe de aanleg
orde TOSteld en m°et a'jn en h<it zeer 06 vraa* of eCn ar'
s chitect nu wel altijd met die belangrijke
kwestie in de eerste plaats zal rekening
houden. Als wy zien hoe het prachtige plan
van den grooten bouwmeester Berlage op
verscheen, zooalls hij Öij net licnt van
üe straatlantaarn, die öijna viak voor vol verbazing, wie kan daar..
aai nij muesi wmvuwm. den ingang der vestibule stond, dulde-
cigaret opstak, hoorde hij achter zich de lijkkon onderscheiden. Een rijtuig, dat
gedempte 6tap van rubberzolen. Zien rv,Qr'
omkeerend. stond hij vlak tegenover een
om de opheffing der c
misch of politiek herst
om de beantwoording 1
eindig veel verder sti
De vraag is feiteiijk da
der laatste jaren aan;
heeft door de gebeurt®
ste jaar dringende beti
vraag of de menschh®
op den weg, dien ze sinds eeuwen ging en
die den lichteijden gang der menschelyke
beschaving heeft geteekend, den weg, die,
r men
den mensche-
ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (behoorende tot den bezorgkring)
J5 regels ƒ1.30, elke regel meer ƒ0.25. Van buiten Gouda en den bezorgkring:
15 regels 1.55, elke regel meer 0.30. Advertentiën in het Zaterdagnummer 25
bijslag op den prijs. Liefdadigheids-advertentiën de helft van den prijs.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN: 14 regels ƒ2.25, elke regel meer ƒ0.50. Op
de voorpagina 50 hooger.
Gewone advertentiën en ingezonden mededeelingen bij contract tot zeer gereduceerden
pry’s. Groote letters en randen worden berekend naar plaatsruimte.
Advertentiën kunnen worden ingezonden door tusschenkomst van soliede Boek
handelaren, Advertentiebureaux en onze agenten en tnoeten daags vóór de plaatsing
aan het Bureau zijn ingekomen, teneinde van opname verzekerd te zyn.
zich het doffe gestap van zijn rubber-
schoenen In het gonzen der auto’s op-
gelost. Dick Singleton keek oiïgeduldlg
naar den overkanten er kwam opeens
iets speurends In zijn oogen. De deur
van Belvoir Mansions, die. toen hij er
zooeven naar gekeken had. nog dicht
was geweest, stond nu op een kier en
scherper toeziende merkte hij. dat In
de donkere opening een mannengezicht
Oppassen is de boodschap, hè me
neer? Een mooie boel, zooals die grond- 1
werkers hier In Londen alles op stelten
zetten. Als het niet deze straat is. is het
een volgende en als ze daar klaar zijn
beginnen ze hier weer.
Kapitein Dick Singleton lachte
\Toeg. terwijl hij naar den donkeren
gevel van Belvoir Mansions keek:
is er niemand thuis, agent?
Ik geloof het niet, meneer U bent
de eerste, die weer terug is. maar de
concierge vertelde me gisteren, dat hij
de meeste heeren Zaterdag verwachtte.
Singleton knikte verstrooid, keek naar
den stroom van voertuigen en vroeg:
Wat beteekent toch al dat gerij?
Ik denk, dat het naar het Paleis
gaat, meneer Er 18 vanavond hofbal.
De agent liep verder en even later had
'-til
I het gebleken, dat men maar eventjes een
salaris van vijf en twintig mille op het oog
had voor den man, die den Haag weer eens
een uitbreidingsplan zou moeten bezorgen,
waaraan men zich op den duur toch niet
houdt.
Het is ons niet duidelijk waarom
zoo’n geweldige kracht noodig heeft
dit werk. Ir het zoo razend moeilijk?
maakt het alleen maar moeilijk door het
De richtingen
Waarin onze stad zich uitbreidt, staan alle
