0 In de schaduw van de Alpen. Tirol. Dorothea Wïeck's Levensgeschiedenis. Een nieuwe pijnstiller in een nieuwen vorm AKKEP.CACHETS HONIG'S JULIENNESOEP 6 borden voor 20 ets. Nuttige Wenken. Veilige en Economische HANDEN, Twee smaakvolle avondtoiletten. 4 Een land, dat niét zakelijk, niét burgerlijk noch evenwichtig is... door Dr. WIJNAND FRANS. Wanneer wjj onder romantiek ver staan de heerschappij van scherpe tegenstellingen', het optreden van ex cessen de (werkelijke of schijnbare) ongebondenheid en aan den anderen kant het pretlomineeren van stemming boven begrip, van gevoel en fantasie boven verstandelijk denken, dat is Tirol wel echt een romantisch land. De natuur vertoont hier die heftige contrasten en uitersten, brengt hier aan den mensch die sterke stemmin gen, dat vol worden van gevoel en zich uiten in ongebreidelde verbeel dingen. De in deze atmosfeer en op dezen bodem gegroeide Tiroler ver toont die symptomen: hij is gevoelig tn aan stemmingen onderhevig tot hel sentimenteele of het pathetische toe, h(j fantaseert graag en is vooral niet evenwichtig, niet zakelijk en niet burgerlijk. Wij menschen zijn van nature allen romantici: alleen een speciaal gecul tiveerde zelfbeheersching brengt ons tot de olympische hoogte van „klas siek evenwicht", alleen het over onzen geest en onze ziel getriomfeerd heb bende materialisme bracht ons tot nuchterheid, zakelijkheid en practi- schen zin, alleen de noodzaak om in gemeenschap te leven brengt ons tot fatsoen en goede manieren, maar in ons hart zyn wij allen uit-den-Lund- springers, dionysische bacchanten, die vóór alles léven willen. En omdat wjj onzen dyonisischen levensdrang onderdrukt hebben, springt die soms in de wonderlijkste verschijningsvor men te voorschijneen van ons sticht plotseling brand in een telefponcen- tiale, een ander richt een politieke partij op, een derde raast met den Fern-D-Zug zoo snel mogel/jk uit dit land van vlakke vlakten en donzige mistwazen naar de wonderlijke uitge- kartelde Alpen van Tirol. En die derde aan zijn coupéraampje ziet in snelle glijding voorbijschuiven de caleidoscoop van het Rijnland met zijn burchten eA ruïnes, met ge- kr u isbloemde Apollinar skerken blauwgeleidakte zomerhotels, bruin- grauwe Bacharach's en alles over woekerende wijndruiven. Hij ziet een roodaehtigen Frankfurter Kaiserdom in de blanke Main spiegelen en pas seert een stad, die alleen maar stee- nen sprookje heeten kan: Neuren berg. En als het donker geworden is in den avond, moet hij aan het wijde, sombere, vijf-en-twintig perrons tel lende station van München uitstap pen en overnacht daar in Parkhotel ol Kaisérhof of misschien in een Christliches Hospir. En den volgen den morgen vindt hij een electrischen trein met breede uitkijkramen, dooi den trein fladderende reclamepapie ren en nu en dan een kellner met broodjes, bier en worstjes. Dan ver laat hij de Beiersche hoogvlakte, rent voorbij het heldere blauw van het Starn berger meer en een Italiaansch aandoende witheid van het dorp Mur- nau, dringt tusschen de ongelooflijk gespleten grijsheid der kalkalpen en ziet zich in Garmisch-Partenkirchen tusschén de natuurdecors van een \V eber-opera. Ik neem aan, dat hij in Garmisch „omstijgt" en met een klein electrisch treintje, dat sedert voor jaar 1933 bijna geen reizigers meer vervoert, bezuiden Griessen mid- i den in het stille, door dennen be- I zwaai'de wanden nauw geflankeerde j Loisachdal den Oostenrijksche 1 grens overgaat en aan het station Ehrwald Tirol bereikt. Dan bevindt hij zich in het district Auszerfern, waarvan een klein Spitzwegstadje, het kleurige Reutte, de hoofdstad is. Hij kan in. het ruime Ehrwald bek ken blijven, in Lermoos, het voor- raam-toeristieke, of in Ehrwald, de aangewezen plaats voor tochten naar Zugspitze of Milninger toppen, zoo ais Sonnenspitze, Tajakopf, Grün- stein. Hy kan ook in Reutte gaan geeren of wellicht nog beter aan den smaragd groenen Plansee, het milde, stille meer (anderhalf uur ten noord oosten van Reutte) in een der Bunte- Hotels. (Want die zijn even béroemd als het meer zelf en trouwens wie aan den Plansee kwam en geen Bunte- Hotel bezocht, zou moeten honger'ij- den en langs den weg slapen!). Maar de uit den band gesprongen, nu reiziger in Tirol, zet zich hier plot seling in een groote postauto en laat zich over densparrengroenen, in sa- genstemming gedrenkten Fernpasz rijden naar het dal van den lnn en be zoekt het gouden Innsbruck, waar hij een eenheid van stad en bergen waar neemt, zooals hij die bijna nergens in Europa vinden kan; waar hij in den di oom van marmerbarok en goud- rococo rondwandelt en nauwelijks ge- looven kan aan den bronzen waarach tigheid van acht-en-twintig meer dan levensgroote keizerbeelden, dien men den „laatsten ridder" noemt (Maxi- miliaan I)waar hij op den lagen berg Isel by het standbeeld van den mas-l sieven Andreas Hofer misschien^ denkt, dat Tiroolsche vrijheid iets an ders is dan wat er na 1919 van ge maakt werd; waar hij in den groen- gekoepelden Hofbrug de conclusie kan maken, dat de Habsburgsche eeuwen voor Tirol nog zoo slecht niet waren; en waar hij het grijsparelende Hafe- lekar beklimt en noordelijk in de eeuwige rotsengrillen der Karwendel schouwt, zuidelijk op de bruingouden hoofdstad van Tirol neerkijkt. Of zal die losgelaten dyonisiër mis schien ook hier weer een vervoermid del nemen, den trein naar het Oosten b.v. en in Jenbach uitstappen om het veelbezongen Zillertal in te reizen? Dan zal hij iets leeren kennen, dat hom in de kletterend en dreunend be- w ogen veelheid der watervallen, in^e malsche groenheid van het zonnige dal, in de strak oprijzende berg hoogte, wonderlijk hoog begroeid, maar nog hopger met sneeuwtoppen en ook in de stemming van vroolijk- heid, zang en dans en in de tooneel- sfeer van schilderachtige dorpen als Mayrhofen, een herinnering voor zijn gansehe leven wordt. De reiziger kan ook in den wintet naar Tirol gaan om langs de berghel lingen naar omlaag te skiën of te ro- cleln. Misschien is dit wat minder ro mantisch in opzet, omdat het „doen aan wintersport" meer en meer tot den goeden toon gaat behooren. Maal ais spel of sport is het rijk genoeg aan nuanceeringen om tot het gebied der romantiek te behooren. Vooral net schuifloopen en springen op die wonderlijk lange sneeuwschaatsen, die men ski's noemt. (U behoef* niet deftiglijk „sji" uit te spreken, hoor, want b.v. de Deensche uitspraak is doodgewoon: ski!) Hfet meest bijzon dere is dan eigenlijk het wintersche dichtbesneeuwde berglandschap. De wintersport (behalve natuurlijk voor de professionals) is meer middel dan doel, middel tot het genieten van de zuivere winterberg-natuur en tot het ondervinden van den geestèlijk en li chamelijk verfrisschenden en verster kenden invloed daarvan. Dit alles ter inleiding van eenige opstellen over Tirol, die naar een vier tal gezichtspunten zullen worden ge ordend: bergbestijging, au tob,. :t winter en wintersport, stadsbeschrij ving. Daarmee wordt althans iets gedaan om het mooie land, dat nog Tirol h ten mag (het Oostenrijksche des'; een ander deel immers is er afgesne den en heet b.v. „Alto Adige'"), b - kend te maken, bij wie het niet ka - nen, inniger bekend te maken bij me er niet onbekend mee zijn. Tot de jeugdige artisten, die aan liet succes van de Europeesche film in sterke mate bijdroegen, behoort Dorothea Wieck, Paramount's .laatste uit Europa gehaalde aanwinst. Het was de film „Madchen in Uni form", welke haar een enormen, en even onverwachten roW deed beha len. Het eigenaardige, in den opzet van dit filmwerk was in het feit ge legen, dat alle medewerkenden by voorbaat hadden afgesproken, dal deze film er een zonder „sterren" zou worden. Het feit, dat Dorothea Wieck als een van de twee sterren van deze iilm het meest de internationale aan dacht trok, leg afdoende getuigenis af van de waarde eener prestatie, waar door 'n nieuw vrouwen-type tot stand kwam. De kunstenaares, die dit volbracht, werd 25 jaar geleden, op 3 Januari te Davos uit Duitsche ouders geboren. Haar vader was een kunstschilder, haar moeder een pianiste. De omstan digheden waarin de familie Wieck verkeerde maakten het mogelijk, dat zii zich zorgèloos door Europeesche kunstcentra ten behoeve van de ar tistieke ontwikkeling kon bewegen dat dit op den innerlijken groei van Dorothea Wieck van beslissenden in vloed bleek, is duidelijk. Reeds op elf-jarigen leeftijd legde zij een onmiskenbare begaafdheid aan den dag, welke zich vooral in het zeg gen van verzen uitte. Maar ook de muziek trok Dorothea onweerstaan baar aan, wat verklaard wórdt uit merkten Dorothea Wieck onmiddellijk op, zij teekende een contract, dat haar j voor twee jaar aan de bekende Paier- fcche onderneming bond. Filn s als „Klettermaxe" en „Ich nab' mein Herz in Heidelberg verloren", werken, waarvan men moeilijk zou kunnen zeggen, dat zij o°n hooge artistieke waarde bezitten, stelden Dorothea Wieck in staat zich de noodige film routine eigen te maken. Het is een eigenaardige bij-omstandigheid, dat Werner Fütterer, een van de Emelka- rogisseurs, haar wist ove<; te halen r.et een blonde pruik op te treden, hij was van meening dat daardoor haar type zou winnen. In die periode speelde zij twaalf zwijgende films voor genoemde onderneming. In 1928 besloot Dorothea Wieck naar het Miinchener theater terug te keeren, zij voelde zich ten slotte in sterkere mate tot het tooneel, dan tot de film aangetrokken. Het daarop volgend jaar verbond zij zich aan het Frankfurter Schau- spielhaus, waarmede een nieuwe pe riode van haar ontwikkeling als too- neel-artiste werd ingeluid. Zy speelde niet alleen Shakespaerre, maar trad cok als zangeres in operettes op. Als Metella in Offenbach's „La vie pari- sienne" behaalde zij een triomfante lijk succes. Toen Carl Froehlich en Leontine Sagan, de beide kunstenaars, aan wie men de film „Madchen in Uniform" dankt, tot de rolverdeeling van hun werk overgingen, hadden zy aller- SPORT EN WEDSTRIJDEN. VOETBAL. Programma voor Zondag 21 Januari K. N. V. B. AFDEEDING I. ie klasse: Haarlem--'t Gooi; H-DV8— ZFC; ADO Spartaf HFC-Feijenoord- VSV—Ajax a- „D,: Amsvordc—Oulemborgf Elinckwijkr ZeistZNC-Bodegraven' Baarn—H VCVi lendenschaar—Holland' 4e klasse F: Quick—Laren; EAC- Amersf. Boys. APWC-PVC; Voorwaarts —Kampong: Woerden—aoest. AFDEELING II. Wl|i« van ï.n rinding tui Apolh.V.r Dumonl die geneeskrachtige sloffen op soodenioe wij» samenvoegde, del daaruit omstoid ehn uiterst veeliqdlg werkend middel, dei snel pijnen shit en toch onschadelijic is. Bovendien aijn hei géén harde tabletten doch fijn en daardoor dadelijk oplossend poeder dei omgeven is door een smaakloos omhulsel ven ouwel. Qe proeft nietsl 3 wt.f h0Md.n 2. dan achter op 0. tone 3. doorslikken mat 'n Uug wot.r Slechts 50 cent per buisje van 12 stuks! "AKKERTJES" werken verrassend snel bij t N»d»rland»ch Hoofdpijn, Migraine, Zenuw pijn, Kiespijn, Spierpijn, Rheu- matische pijnen, Vrouwenpijn en bij gevatte kou, Griep, ens. Volgent recept fort Apotheker Dumont Ie klasse: ExcelsiorStormvogels; I Xerxes—DI-'U, KFC—KCH; DCH—HBH' Hilversum—VUC. I 2e klasse ACWQuickRFC—VIOS OlymplaSVVHVV-Alphen; Unitas-^ het feit, dat een van haar voorvade ren, de vermaarde Friedrich Wieck was, de leermeester van Robert Schu mann. Zy stamt in rechte ly n van diens dóchter Clara af, de echtgenoote van den grooten componist der Duisch- romantische school. Zy was veertién jaar, toen de fa milie Wieck naaij Davos terugkeerde, waaa- zy met d<jn dichter Klabund kennis maakte. Zy las diens werk bij voorkeur en het was Klabund, die haar ouders er toe wist over te halen Dorothea bij de Kunstakademie te Hellerau in te schrijven. Zes maanden lang studeerde zy aans en muziek, in 1924 kon zy als resultaat van energiek doorgevoerde studies aan het gezelschap van het Weensche Josephstadter Theater wor den toegevoegd, datdestijds door Max Reinhardt werd geleid. In Ibsen's Wilden te maakte Dorothea Wieck in druk op den genialen regisseur, hy hoorde haai* enkele fragmenten daar van lezen bij gelegenheid van de toe lating tot zyn troep. Na een half jaar te Weenen te heb ben gespeeld, vertrok zy naar Mtin- chen, waar zy eveneens succesvol werkzaam was. De leiders van het Emelka-coiicei n minst eenige aandacht aan Dorothea minst eenige aandacht aan Dorothea Wieck gewyd. Het toeval wilde, dat Froehlich juist in dien tyd een vriend- schapsbezoek aan Wieck Senior bracht. By die gelegenheid bladerde de regisseur in een familie-album, dat een portret van Dorothea zonder haar Emelka-pruik bevatte. Froehlich merkte op, dat zy een nieuw, origi neel type voor de film beteekende, de persoonlijke kennismaking sterkte hem in deze opvatting. Men kent het overrompelende suc ces van de film „Madchen in Uniform" waarin Dorothea Wieck de rol van de onderwijzeres vervulde. De film „Anna und Elizabeth", welke haar wederom samenbracht met Hertha Thiele, bevestigde de verwachtingen aangaande Dorothea Wieck. Op 31 Maart 1933 teekende zy het contract met Paramount. In „Wiege lied" zal het Nederlandsche bioscoop publiek Dorothea Wieck voor het eerst in een Paramount-film zien. Vermelding verdient tevens het feit, dat zij in den loop van 1933 met Baron Ernst van Decken huwde. Hol lywood kent haar echter alleen als „the Wieck", waardoor tevens haar iilmnaam op een, het? verleden in aan merking nemende wyze, is* vastge legd. Wanneer men een of ander bonten kleedingstuk uit de mottenkist te \oorschijn haalt, moet men niet zel den tot de onaangename ontdekking komen, dat motten de kans hebben ge zien in de schijnbaar afgesloten ruim te door te dringen. Niet altijd is het mogelijk een bont mantel zoodanig te bewaren, dat er geen motten iii kunnen komen, alhoe- men de la^ge of korte jas eerst heeft uitgeklopt, bestoven met een of ander preparaat en geheel en al in courantenpapier gepakt heeft. In een kist of in een cartonnen doos gaat het pakken van deze jassen al heel be zwaarlijk, daar zy dan langen tijd op gevouwen moeten blijven, hetgeen het bont niet ten goede komt. Men kan het met succes het volgen de middel toepassenn.l. heete klei of warm zand luchtig op het bont in wrijven. Men laat het op het bont koud wrorden, schudt het bont daarna voorzichtig uit en borstelt het met de lichting van het haar mede. Het bont ziet er als nieuw uit en de haren zijn los en luchtig. Is het bont door sneeuw of regen nat geworden, dan mag men het nim mer by een warme kachel te drogen hangen, daar de huid dan hard wordt en spoedig afscheurt. Het beste is de mantel of het bont over een kleer hanger te hangen en bij de nol-male temperatuur te drogen, daarna zacht jes uitschudden en met een zachten borstel, al naar den aard en de loop van de draden borstelen. Borstelt men het bont, terwijl het nog vochtig is, dan kleven de haren aan elkander vast en valt spoedig uit. Heeft men bont, dat uitvalt en sporen achterlaat op onze kleeding; dan nemen we dit het beste met een vochtige spons af. de Hollandiaan. ze klasse B; Overmaas -DCL; Neptu- nus—BEC, öteeds Hooger—VDLOD8— Gouda; Fortuna—ONA. •ie klasse A: AlpniaZanövoort; Hil- llnen—R vcLaakkwartier—HUlegom A8CSchpten. 3e klasse O: Transvalla—RDM; VFC— GSV; DHSOWCoal—Scheveningen; St. Volhardende Musschen. 4e klasse D: DOV—Gouderak; Wad- dlnxveenOLIVIO; Schoonhoven-Haas trecht. Res. 2e klasse A: Alphen z—Gouda 2; BEC 2HVV 2; BMT 2—H-DVS 2; HBS 3 Feijenoord 3; Quick 2—Fortuna Res. 2e klasse B- Sparta 3—UnltaMé Excelsior öt. Hooger 2; DFU 2—RFC 'i Xerxes 3—Neptunus 2; DCL 2—Olympla 2 Kes. 3e klasse A: Bodegraven Z—VUC 3. HVV 3LFC 2; UVS 2—Alphla 2; ADO 3—ASU 2. Kes. 3e klasse D: VOC 2—DCV 2; GSV 2—Neptunus 3; UNA *z—Overmaas 2; RDM 2—BW 3. Junlores-competitieNeptunus—Spar ta; St. Hooger—H-DVS; Gouda—RFC; FeijenoordDFC. j AFDEELING III. j le klasse; VitesseHeracles; Tubantia Ensch. Boys; AGOVV—Hengelo; We- I genlngen—BEC; Enschede—Go Ahead I AFDEELING IV. Ie klasse: Willem II—NAC; Bleijerhei- de—LONGA; PSVNOAD; MW—Eind hoven. AFDEELING V. ie klasse: üVAV—Frlsia; Leeuwarden I Friesland; AlcldesVeendam; Veloci- I tas—Achilles; Sneek—Be Quick, j G. V. B. Ie klasse: Gouda 3—O.N.A. 3, 11 uur; Zwervers 1—Olympla 3; Moercapelle 1— Gouda 4; Nieuwerkerk 1—Bosk. Boys 2; Bosk. Boys 1—Dilettant 1. 2e klasse A: Moordrecht 2Woerden z; Oudewater l—G.S.V. 3; O.N.A. 4—Gouda 6. li uur. 2e klasse B: Ammerstol 1—Stolwijk 1; G.S.V. 4Schoonhoven 3, li uur; Gou derak 2Zwervers 2; Lekkerkerk 2— Bergambacht i; Dilettant 2—O.N.A. 5. 3e klasse A: Moercapelle 2—Moor drecht 3, 12 uur; Zwervers 3Nieuwer kerk ^12 uur. 3e Masse B: Schoonhoven 5Groot- Ammers 1, 12 uur. Stolwijk 2—Ammer stol 2. 3e klasse C: Gouda 6Bodegraven 3,^ 11 uur; Bosk. Boys- 4—Waddinxveen 3, 12 uur. 3e klasse D: Groot-Ammers 2Berg ambacht 2; Groeneweg 2Nieuwerkerk 4 Stolwijk 3—Schoonhoven 4, 12 uilr. 3e klasse E: Voorwaarts 2—Nieuwveen 2; Bodegraven 5—Bosk. Boys 5, 12 uur; S Olympla 5—Woerden 4, 11 uur. 3e-klasse F: Nieuwerkerk 3—Gouderak 4, 12 uur; Ammerstol 4—G.S.V. 5, 12 uur; Bergambacht 3—Oudewater 3; Moor drecht 4—Stolwijk 4, 12 uur. Hoe zal de voetbal Zondar rollen? Belangrijke wedstrijden voor Gouda en ü.N.A. Nk het minder aangename bezoek van Pluvlus aan de velden is het met het oog op de afwerking der competitie te- hopen dat we Zondag weer eens echt voelbalweer zullen hebben met... hooge - es voor de Gouwenaars Dit geldt Sal voor Gouda en O.N.A. Eerstge noemde krijgt de zware taak om O.D.S. n mede runner-up) te gaan bestrlj- n Bij een nederlaag van onze stad- nooten is de kleine kans op de begeer- riP eerste plaats voor 90 pet. verkeken, venals dit het geval is met O.D.S. Beide nioegen zullen dus wel alles op alles zet ten Van evengroot belang is Fortuna— o N A Ook hier zijn er twee ploegen die aan elkaar gewaagd zijn. Mocht de wed- J rijd voor ü.N.A. In het nadeel uitvallen dan is voor hen het pleit zoo goed als beslist De wedstrijd Olympla—S.V.V kan een mooi partijtje worden. G8V., die op het uiterst smalle paad- ie naar de eerste plaats gaat, zal ook alles in het werk moeten stellen om de ede Koers te kouden. Een nederlaag Tegen VF.C. is voor hen lunest, maar de DjijV-ers hebben de beste kansen. Bij de reserves gaat het nu er op ot er onder. Gouda 2 zal het tegen Alphen wel niet bolwerken, terwijl in de andere atdeeling de ülympia-reserves plezier, van hun trip naar de D.C.L.-reserves kunnen hebben De GS.V.-reserves heb ben tegen Neptunus 3 een goede kans, terwijl O.N.A. het tegen het leidend Overmaas 2 wel niet klaar zal kunnen spelen. Alles tezamen een vooral bij de hoofd- ploegen, spanning gevend programma. WANDELEN. Propagandamarach-Serie „de Vierdaarache". Ofschoon het nieuwe jaar nog slechts en- «ie éaje" oud is, heeft de Haags,-he Wan- „clsportvereeniging „de Vierdaujrache" haar plannen voor 1934 reeds kant en klaar en rij ral ook dit jaar op wandelsportgebied weer „voor elck wat wils" brengen. I)e tot nu toe gevolgde methode van trainiags- usrscnem Zondags om de 14 dagen met z.g. clubwandelingen op de daartusschen liggende Zondagen, welke in alle opzichten uitstekend heeft voldaan, zal ook dit jaar weer worden aangehouden, terwijl Voor. en Najaarsserie, zoomede Nationale VN andel- dag, zullen worden ingelascht. „De Vierdaagsche" vraagt thans reeds de aandacht voor haar Voorjaarsserie over af standen van 1°1520 en 25 K.M., waar van de verschillende tochten zullen worden gehouden op de Zaterdagen 10 en 24 Fe bruari, 10 en 24 Maart en op de Zondagen 18 Februari, 11 en 18 Maart en 8 April a.s. De gelegenheid tot deelname aan deze tochten is voor een ieder opengesteld. Voor alle tochten van déze serie zal wor den vertrokken vanaf „He^ Parkhotel", Parkweg 13. (Rijwiel-, motor- en autostal ling. L(jn 8 halte Promenade, lijn 14 h&Jte Kanaalweg, lijn 11 halte Duinstraat, bus L. halte Scheveningscheweg). Des Zondags wordt gestart om 10 uur v.m. en des Zaterdags om 3 uur n.m. Deze tochten kunnen speciaal worden aanbevolen voor hen die de wandelsport tot nu toe niet beoefenden, omdat de vorenge noemde afstanden door ieder normaal mensch, zonder speciale voorafgaande trai ning, kunnen worden geloopen, temeer waar met een matigen afstand wordt be gonnen en het tempo slechts ca. 6 K.M. per uur zal bedragen. Voor ongeoefenden, die- plannen tot deelname aan de Vierdaag sche Afstandsmarschen 1934 te Nijmegen hebben, biedt deze „kleine serie" een bij uitstek gunstige gelegenheid om hun trai ning reeds thans te beginnen. Voor hen, die 4 van de uitgeschreven tochten, nJ. van elk der genoemde afstan den één, met succes volbrengen, wordt het fraaie „Vierdaagsche-Diploma", voorzien \an de handteekening van den Weled. Gestr. Heer Jl. N. Breunese, Secr. van den Neder landschen Bond voor lichamelijke Opvoe ding, beschikbaar gesteld. Het inschrijfgeld beraagt; 0.50, welk bedrag kan worden voldaan door storting op postrekening van „de Vierdaagsche" No. 175600, onder op- gave van haam en adres, en recht geeft op deelname aan alle tochten, zoowel op de Zaterdagen als op de Zondagen. belegging van Uw Kas- en Spaargelden. j Spaarbank 8 GEMEENTE J Giro-, Stortte*»-) 2.62 J en Ophaaldienst GOUWE 2 - GOUDA. EVENTJES LACHEN. De slechtste helft I NVelgedaan rolt de familie Zwijn door de modder... Daar trippelt een trotsch kippetje voor bij... „Grootvader, waarom kijkt U altijd zoo bedroefd, als er een kip voorbij komt?" vraagt een rose biggetje aan den familie Patriarch... I éWel kind,.dan moet ik steeds denken aan roereiere-rf met ham!" Tan twee kwallen het ergste! Waarom heb je je Eigenlijk van je vrouw laten scheiden 1 i ^nóat ik me moeilijk van mijn schoon moeder kon laten scheiden! Sport. Toffelman heeft een heel blauw scheen been. Speelt U voetbal? vraagt de dokter. Neen, Bridge! Goed. Maar ik bedoel vanwege dat blauwe scheenbeen! Waar hebt.U d&t van? Van het Bridgen! Dat is toch onmógelijk! Toffelman zucht: „Speelt U maar eens met Uiw eigen vrouw als maat en gooi dan Per ongeluk een verkeerde kaart op...!" door WILLY CORSARI. Wat heeft u tegeri hem, Contessa? Hij ls jong en knap, danst uitstekend en is de beste ski-looper van ons allen. U houdt van dans, sport en alles wat mooi is. De Italiaansche glimlachte. Haar groote oogen dwaalden over het terras van het Grand Hotel en dan naar de be sneeuwde bergen Ze antwoordde, vèr weg turend: Hij heeft geen mooie handen. De man tegenover haar glimlachte. U overdrijft uw feeling "voor han den, lieve Contessa Gelooft u nu wer kelijk dat men een karakter lezen kan uit al of niet welgepolijste nagels, wel gevormde handen? Ze maakte een licht ongeduldige geste. Ah gepolijste nagels. Ik heb ver waarloosde, vuile handen gezien, die mooi waren, een keurige gemanicuurde hand. die ik leelijk vond... zooals van dezen heer Engln. Ik kan het niet pre cies uitleggen.. Het ls alsof men vraagt, waarom vind je de uitdrukking van die oogen lief of leelijk? Het is niet te zeg gen. Handen hebben voor mij hun uit drukking, evengoed, néér, neer dan de oogen. En de uitdrukking van zijn han den zijn leelijk volla. Arme Engln, zei de ander. Ze luisterde niet meer. Een lichte blos overtoog haar wangen, in haar oogen verscheen een dieperen glans. Een Jon geman was op het terras gekomen Hij ging langs het tafeltje heen, zag haar en in zijn oogen verscheen dezelfde uit drukking als in de hare, alsof deze blik- ken elkander weerkaatsten. Toen hij de treden afgeloopen was en zijn slanke figuur om den hoek verdwe nen was vroeg de vrouw: „Wie ls hij toch?" Ik weet het niet. een of andere zon derling. Waarom zonderling? Wel, hij doet aan geen enkele win tersport mee, danst niet, eet op zijn kamer maakt geen bergtoeren, hemel, voor een paar wandelingen kom je toch niet naar hier toe? Misschien houdt hij veel van ber gen, zei de jongevrouw peinzend Dan zou hij toch wel bergklimmenah, daar ls Engin. Eeh zeer knappe en Innemende Jonge man stapte op hen toe. Hij had nog een gedeelte van het gesprek opgenomen en zeide: „U spreekt zeker van Eron Friedland?" Kent u hem? De buitengewone belangstelling van ie jongevrouw viel beide mannen op. Oppervlakkig, zei de ander onver schillig, een beetje terughoudend. Hij moet vroegèr een goed skilooper geweest zijn en een bekend bergbeklimmer. Nu doet hij doet h(j aan niets meer. Wat hij eraan vinden kan, hier zoo rond te loo- pen als een figurant, is mij ook een raadsel. Wilt u mij aan hem voorstellen? De jongeman boog. Die gelukkige Friedland! Waarmee heeft hij zooveel belangstelling ver diend? De Contessa speelde nerveus met haar ketting. Een klein glimlachtje speelde om haar mooien mond. HIJ heeft Iets aan zijn gezicht, dixt ml! zeer aantrekt, zeide ze eenvoudig. Hm hij heeft inderdaad het type van wat men zegt „een goeie Jongen" zei Engln geringschattend. Er zijn zoo weinig goede menschen, dat ik „een goeie jongen" zeer hoog schat. Er viel even een stille. De man aan het tafeltje rookte en keek met een zeker genoegen van de een naar den andgr. Tenslotte zei hij lachend: U bent niet consequent, Contessa, wanneer u oordeelt naar het gezicht. Wat zeggen u zijn handen? Ze lachte. Die heb'ik nog alleen maar van verre gezien. Dan moet u vanavond op haar uit drukking letten, als Engln hem u voor stelt. De ander glimlachte nu ook en her haalde met nadruk, die iets buitenge woons hatelijk aan de woorden gaven: JA, let op de uitdrukking van zijn handen, Contessa. U danst niet? Ze stonden op het tferras, daar waar de Jonge vrouw gezeten had, toen Fried land kwam voor zijn dagelijksche wan deling. Achter hen bewogen zich de anderen, rulschte de muziek Voor hen stegen in den nacht de bergen op, mysterieus en machtig. De oogen van den man hingen aan die bergen met een eigenaardlgen blik, waarin verlangen lag en weemoed. Neen, ik dans niet, zei hij zacht. Even zwegen beiden.Ze leunde zoo dicht mogelijk naast hem tegen de ba lustrade, dat haar arm hem raakte. Een vreemde warmte leek hen te omhullen, een sfeer van vreugde en teederheid. Ha^r stem was ongewoon zacht als ze tegen hem sprak en zijn oogen gleden nu en dan langs haar gezicht en dan dacht zijHij heeft iets aan zijn ge zicht, alsof hij nooit tot een laagheid ln staat zou zijn. Toen vielen haar de woorden van En gin in. Onwillekeurig keek zij ernaar. Het waren handen, die door het maan licht bleek beschenen waren, levenloos. Ze huiverder opeens. „De uitdrukking van zijn handen"het was alsof ze nu den hatelijken nadruk hoorde, dien Engin haar toegeworpen had. En plot seling begreep ze... deze handen hadden geen uitdrukking. Ze rukte haar blik ervan los en keek naar zijn gezicht, bijna angstig. Zijn blik ontmoette de hare en het was alsof hij begreep, dat in dat moment van zwij gen iets tusschen her. was getreden. Het spijt mij zoo verschrikkelijk, zei hij met lets aando(enlijk-hulpeloos in zijn stem. Wat spijt u? Dat ik niet dans. Waarom leert u het dan niet? Hij zweeg. Waarom danst u niet en doet u aan niets mee men ziet u altijd toekijken. U bent toch jong en gezond. Ja, zei hij. Laten we morgen gaan skiën. Wilt u, ik kan er nog niet veel van. Ik wil het graag goed leeren van u. Ja? Er Kwam weer die vreemde hulpelooze uitdrukking in de oogen. Ze voelde, dat hij wilde weigeren. Toeom mij een plezier te doen. Ze drong aan als een onbedorven kirid dat geen weigering velen kan en greep met vleiende beweging zijn hand. Een lange huivering ging over haar rug en de man, die naast haar stond werd plotseling bleek. Ze stonden een moment, belden starend naar de bergen. Dan zei hij eenvoudig U begrijpt wel, dat ik niet kan. Ze trachtte een antwoord te vinden, trachtte haar gezicht te beheerschen, haatte zichzelf, omdat ze voelde, dat hij haar afschuw voelen moest. Maar zij kon geen woord uitbrengen, kon zich niet losmaken van den weerzin, die haar plotseling bevangen had nu zij deze handen beroerd had, deze mooie han den, die niet echt waren Ze trachtte hem aan ln zien, de be koring terug te vinden, die zijn gelaat voor haar gehad had, vanaf het eerste oogenblik. Maar steeds gevoelde ze die zelfde koude handen, die vreeselijke aanraking en het was, alsof zijn blik versteende voor haar blik, leelijk werd, afstootend. Ze voelde, dat-haar zwijgen een wreed heid was en vroeg eindelijk, moeilijk de woorden vormende met een uiterste krachtsinspanning probeerend ze vrien delijk te doen klinken: Hoe komt dat zoo...? Hij antwoordde vaag, bijna onverschil lig: Een ongeluk Dan keek hij haar aan, boog en ging. De Contessa kwam terug van het skl- loopen. Ze was moe en down. Engin, die haar in de hal ontmoette, zei eenige on beduidende wóórden tegen haar. Ze voelde het als een inleiding en hij ein digde dan ook met een schijnbaar schertsende vraag: En heeft u al ge let op de uitdrukking van Friedland's handen? Een oude dame, die toevallig deze woorden hoorde, wierp hem een verwij tenden blik toe. De arme. zei ze zacht. Hij gaat ove rigens weg vandaag... ik hoorde toeval lig dat hij naar Gstaad vertrekt om drie uur. De Contessa keek langs haar heen met onbewogen gelaat. Ze vroeg zich aï, of het niet ontzet tend wreed was ien onnatuurlijk van haar, dezen afschuw te voelen voor een man, die haar zooveel sympathie mijn God, ja voor het eerst van haar leven had zij aan liefde gedachthad belang ingeboezemd. Maar die vreeselijke, uit- drukkingslooze, doode handen, verwron gen, misvormden zijn beeld in haar ge dachten Ze waren als een masker, dat alles verbergen kan, wreedheid, bruut heid, misdaad... Hoe komt hij eigenlijk zoo ver minkt, vroeg Engin, terwijl hij een siga ret opstak. Een ongeluk, zei de Contessa. po gend even vluchtig te spreken. Een ongeluk, zei de oude dame, als men het maar zoo noemen wil. Hij maakte een bergtoer met een vriend. Deze gleed uit ep bleef boven den af grond hangen. Ook Friedland viel, maar greep het touw, dat hem verbond. Hij kon zich nu niet meer oprichten, kon het touw niet loslaten, want dan zou het gewicht van dat hangend lichaam hem langzaam naar beneden getrokken hebben. Er bleef niets anders over, dan het touw doorsnijden of het vasthouden. Hij hield het vast, vier uur lang. Toen men hem door een gelukkig toeval vond, waren zijn handen bevroren Hij was i' Het eene toilet if van zwarte moirêe zijde, het decolleté wordt opgehouden door wit moirêe zijden biezen. Het andere toilet is van rose crêpe georgette, pUssèe's sieren de rok, de mouwen zijn geheel van smalle plissêe's ver vaardigd. GEEN OUDE TOESTELLEN MEER Ruil het oude in! De uitwerking van 'ie economische crisis is op menig gebied opmerkelijk geweest. Men kan terecht zeggen, dat zij ons geleerd heeft, de dingen meer' op hun juiste waarde te schatten. Om de verhoudingen in de ra dio-industrie te beoordeelen, kunnen wy het eenvoudigst een vergelijking maken met de automobielindustrie. In deVereenigde Sta ten was het b.v. gebruikelijk, om een auto hoogstens twee jaar te houden; deze ge woonte deed tegenover oudere auto's een zoodanige geestesgesteldheid ontstaan, dat een derdehands auto practisch niet meer verkocht kon worden. Het is voorts alge meen bekend, op welk een groote schaal l ord oude-.auto's opkocht en geheel liet af takelen, zonder zelfs maar de bedoeling te hebben om nog iets met de onderdeelen te doen. Deze handel wyze was niet alleen voor zyn eigen bedryf, doch voor de geheele Amerikaansche auto-industrie van vérstrek- kenden invloed. Thans zyn de toestanden aanmerkelyk veranderd en het publiek begint er steed3 meer naar te streven om de oude auto's, die zy eenmaal hebben, zoolang mogelyk mee te laten gaan. Zy zullen er hun best voor doen, die auto's van tyd tot tyd te moderni se eren, doch zy wachten zeer lang, voordat zy een nieuwe koopen, zoo zy dit laatste al doen. Tot zoover bestaat er overeenkomst tus schen een autobezitter en een luisteraar; verder gaat deze overeenkomst o.i. echter niet. De eischen, die men in 1930 en in 1933 aan een auto stelde, zyn ongeveer de zelfde. De wegen zyn dezelfde gebleven, evenals de snelheid, de af te leggen afstan den, enz., waaraan de betrokken eigenaar den voorkeur geeft. Wanneer de kwaliteit van de auto in den loop der jaren door goed onderhoud op peil is gebleven, is zy nog even bruikbaar. Van een radiotoestel geldt dit niet, omdat de uitwendige omstandighe den niet dezelfde zyn gebleven Zoowel het aantal zenders als hun energie is toegeno- meni Aan de selectiviteit van epn ra mtoe stel moeten tegenwoordig geheel andere eischen worden gesteld dan nog slechts twee jaar geleden. Het is niet ieders werk, een oud toestel te moderniseeren en wanneer men er niet teveel aan ten koste wil leggen, b!yft het resultaat vaak toch nog onbevre digend. De luisteraar is echter tm opzichte van zijn radiotoestel veeleisender gewoi- oen, dan hy twee jaar geleden was. Fn dat is goed; wy moeten veeleisch-.ad zyn. Wy kunhen ons echter niet ontve'nzen, dot wy daardoor ook des te eerder komen tol aan schaffing van een nieuw toestel, dan wel van onderdeelen om het bestaande te mo- aerniseeren. toen al tot aan den rand getrokken. Men moest zijn handen amputeeren. Sindsdien... ze stokte opeens en keek de jonge vrouw aan, verwonderd over de uitdrukking van haar gezicht. Excuseer mij, zei de Contessa met een zwakken glimlach. Ze snelde de trap op, haar kamer bin nen en riep de kamenier. Pak mijn koffers. Ik neb nog een half uur tijd om den trein te halen naar Gstaad. De kamenier staarde haar aan. Maar in een half uur... kan'mevrouw niet wachten tot den avondtrein? De Contessa draalde zich om op haar had' en begon haar japonnen uit te spreiden Neen, zei ze (Nadruk verboden). RKCHIZAKEN. Broederliefde. Ken zeer wonderlijke ui^ng van broc- derlielde neelt zich vourgertaan in de gemeente Moordrecht op it> December De wateren waren bevroren en heel Holland was op de schaats, üok Kika K. genoot van de wuiEersport. Zij maakte mooie ilguurtyes met den tuinier A. de K., een degelijk jongmensch, met wlen zü wonderwel overweg kon. Maar vader R. haa tot Rika gezegd Vóór donker thuis zijn! Ais Je echter eenmaal aan het rijden bent en je bent met alleen, dan vergeet je wei eens hoe laat het precies ls. Het was in Kika's hart zoo stralend licht, dat ze er heeiemaai niet op lette, toen de zon onderging. De galante tuinier braent net melske thuis, t9en het reeds lang donker was. Nauwelijks waren ze voor de deur ol Mkas broer kwam buiten. De 2U-jarige Teunis had den heelen dag hard moeten werken en kon eerst thans van het us gaan genieten. Hy droeg de ijzers om zyn hals. in plaats van zijn zusje en haar cava lier vriendelijk te groeten, werd 'leunls spinnijdig. HU nam een scnaats en sloeg ale met kracht tegen het hoofd van den armen De K. De K. werd duizelig. HU voelde zich wee worden Maar hij hield zich flink. Dadelijk lletste hu van Kika's huis weg. Toen hij een eindje van de woning was verwijderd, voelde hu iets vreemds. Re gende het? HU kreeg zoo n warm gevoel, ln het licht van een lantaarn merkte hu. wat er aan de hand was. Het bloed stroomde uit een hooidwonde over zyn kleeren, over het irame van de fiets en over den grond. DoodelUk verschrift hU dacht niets anders ol hij zou dood bloeden stapte hU al en begat zich naar een boerderu. waar behulpzame menschen hem dadeluk verbonden. Het zag er heel leelUk met nem uit, het bleek dat zUn halve oor erbU hing. De wond moest met een scherp vcorwerp zun toegebracht. Gistermorgen moest de 20-jarige Teu nis aan den politierechter vertellen, 'waarom hU zoo n onbekookte daad had verricht. HU antwoordde vaag, dat nu ongerust was geweest wegens zijn zus ter. Toen ze zoo laat thuiskwam, vreesde hU, dat haar een ongeluk was overko men. Maar ze was toch gezond en wel, toen je haar zag? vroeg de politierech ter. Er was toch geen reden om onge rust te wezen? Ze werd zelts heel netjes door dezen meneer thuisgebracht. Verd. stamelde wat. Heel duidelijk was het niet HoogstwaarschljnlUk ls hU op de eer van zijn zuster bedacht geweest. Overeenkomstig den elsch werd verd. veroordeeld tot f 40 boete of io dagen hechtenis. WETENSWAARDIGHEDEN Indien bouillon te zout is, raspt men 'l 1 a 2 wortelen peen) in de vloeistof, j Deze trekken het zout tot zich en i geven de bouillon een heerlijke smaak en tevens een mooie kleur. Koolgerechten winnen aan smaak, j wanneer men de buitenste bladeren I eenigen tijd vooraf kookt en later het j grof gesneden hart bijvoegt, daarna j hakken en op de gebruikelijke wijze afmaken.

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1934 | | pagina 4