0
In de schaduw van de Alpen. Tirol.
Dorothea Wïeck's Levensgeschiedenis.
Een nieuwe pijnstiller
in een nieuwen vorm
AKKEP.CACHETS
HONIG'S JULIENNESOEP 6 borden voor 20 ets.
Nuttige
Wenken.
Veilige en Economische
HANDEN,
Twee smaakvolle avondtoiletten.
4
Een land, dat niét zakelijk, niét
burgerlijk noch evenwichtig is...
door
Dr. WIJNAND FRANS.
Wanneer wjj onder romantiek ver
staan de heerschappij van scherpe
tegenstellingen', het optreden van ex
cessen de (werkelijke of schijnbare)
ongebondenheid en aan den anderen
kant het pretlomineeren van stemming
boven begrip, van gevoel en fantasie
boven verstandelijk denken, dat is
Tirol wel echt een romantisch land.
De natuur vertoont hier die heftige
contrasten en uitersten, brengt hier
aan den mensch die sterke stemmin
gen, dat vol worden van gevoel en
zich uiten in ongebreidelde verbeel
dingen. De in deze atmosfeer en op
dezen bodem gegroeide Tiroler ver
toont die symptomen: hij is gevoelig
tn aan stemmingen onderhevig tot
hel sentimenteele of het pathetische
toe, h(j fantaseert graag en is vooral
niet evenwichtig, niet zakelijk en niet
burgerlijk.
Wij menschen zijn van nature allen
romantici: alleen een speciaal gecul
tiveerde zelfbeheersching brengt ons
tot de olympische hoogte van „klas
siek evenwicht", alleen het over onzen
geest en onze ziel getriomfeerd heb
bende materialisme bracht ons tot
nuchterheid, zakelijkheid en practi-
schen zin, alleen de noodzaak om in
gemeenschap te leven brengt ons tot
fatsoen en goede manieren, maar in
ons hart zyn wij allen uit-den-Lund-
springers, dionysische bacchanten,
die vóór alles léven willen. En omdat
wjj onzen dyonisischen levensdrang
onderdrukt hebben, springt die soms
in de wonderlijkste verschijningsvor
men te voorschijneen van ons sticht
plotseling brand in een telefponcen-
tiale, een ander richt een politieke
partij op, een derde raast met den
Fern-D-Zug zoo snel mogel/jk uit dit
land van vlakke vlakten en donzige
mistwazen naar de wonderlijke uitge-
kartelde Alpen van Tirol.
En die derde aan zijn coupéraampje
ziet in snelle glijding voorbijschuiven
de caleidoscoop van het Rijnland
met zijn burchten eA ruïnes, met ge-
kr u isbloemde Apollinar skerken
blauwgeleidakte zomerhotels, bruin-
grauwe Bacharach's en alles over
woekerende wijndruiven. Hij ziet een
roodaehtigen Frankfurter Kaiserdom
in de blanke Main spiegelen en pas
seert een stad, die alleen maar stee-
nen sprookje heeten kan: Neuren
berg. En als het donker geworden is
in den avond, moet hij aan het wijde,
sombere, vijf-en-twintig perrons tel
lende station van München uitstap
pen en overnacht daar in Parkhotel
ol Kaisérhof of misschien in een
Christliches Hospir. En den volgen
den morgen vindt hij een electrischen
trein met breede uitkijkramen, dooi
den trein fladderende reclamepapie
ren en nu en dan een kellner met
broodjes, bier en worstjes. Dan ver
laat hij de Beiersche hoogvlakte, rent
voorbij het heldere blauw van het
Starn berger meer en een Italiaansch
aandoende witheid van het dorp Mur-
nau, dringt tusschen de ongelooflijk
gespleten grijsheid der kalkalpen en
ziet zich in Garmisch-Partenkirchen
tusschén de natuurdecors van een
\V eber-opera. Ik neem aan, dat hij in
Garmisch „omstijgt" en met een klein
electrisch treintje, dat sedert voor
jaar 1933 bijna geen reizigers meer
vervoert, bezuiden Griessen mid- i
den in het stille, door dennen be- I
zwaai'de wanden nauw geflankeerde j
Loisachdal den Oostenrijksche 1
grens overgaat en aan het station
Ehrwald Tirol bereikt. Dan bevindt
hij zich in het district Auszerfern,
waarvan een klein Spitzwegstadje,
het kleurige Reutte, de hoofdstad is.
Hij kan in. het ruime Ehrwald bek
ken blijven, in Lermoos, het voor-
raam-toeristieke, of in Ehrwald, de
aangewezen plaats voor tochten naar
Zugspitze of Milninger toppen, zoo
ais Sonnenspitze, Tajakopf, Grün-
stein. Hy kan ook in Reutte gaan
geeren of wellicht nog beter aan den
smaragd groenen Plansee, het milde,
stille meer (anderhalf uur ten noord
oosten van Reutte) in een der Bunte-
Hotels. (Want die zijn even béroemd
als het meer zelf en trouwens wie aan
den Plansee kwam en geen Bunte-
Hotel bezocht, zou moeten honger'ij-
den en langs den weg slapen!).
Maar de uit den band gesprongen,
nu reiziger in Tirol, zet zich hier plot
seling in een groote postauto en laat
zich over densparrengroenen, in sa-
genstemming gedrenkten Fernpasz
rijden naar het dal van den lnn en be
zoekt het gouden Innsbruck, waar hij
een eenheid van stad en bergen waar
neemt, zooals hij die bijna nergens in
Europa vinden kan; waar hij in den
di oom van marmerbarok en goud-
rococo rondwandelt en nauwelijks ge-
looven kan aan den bronzen waarach
tigheid van acht-en-twintig meer dan
levensgroote keizerbeelden, dien men
den „laatsten ridder" noemt (Maxi-
miliaan I)waar hij op den lagen berg
Isel by het standbeeld van den mas-l
sieven Andreas Hofer misschien^
denkt, dat Tiroolsche vrijheid iets an
ders is dan wat er na 1919 van ge
maakt werd; waar hij in den groen-
gekoepelden Hofbrug de conclusie kan
maken, dat de Habsburgsche eeuwen
voor Tirol nog zoo slecht niet waren;
en waar hij het grijsparelende Hafe-
lekar beklimt en noordelijk in de
eeuwige rotsengrillen der Karwendel
schouwt, zuidelijk op de bruingouden
hoofdstad van Tirol neerkijkt.
Of zal die losgelaten dyonisiër mis
schien ook hier weer een vervoermid
del nemen, den trein naar het Oosten
b.v. en in Jenbach uitstappen om het
veelbezongen Zillertal in te reizen?
Dan zal hij iets leeren kennen, dat
hom in de kletterend en dreunend be-
w ogen veelheid der watervallen, in^e
malsche groenheid van het zonnige
dal, in de strak oprijzende berg
hoogte, wonderlijk hoog begroeid,
maar nog hopger met sneeuwtoppen
en ook in de stemming van vroolijk-
heid, zang en dans en in de tooneel-
sfeer van schilderachtige dorpen als
Mayrhofen, een herinnering voor zijn
gansehe leven wordt.
De reiziger kan ook in den wintet
naar Tirol gaan om langs de berghel
lingen naar omlaag te skiën of te ro-
cleln. Misschien is dit wat minder ro
mantisch in opzet, omdat het „doen
aan wintersport" meer en meer tot
den goeden toon gaat behooren. Maal
ais spel of sport is het rijk genoeg
aan nuanceeringen om tot het gebied
der romantiek te behooren. Vooral
net schuifloopen en springen op die
wonderlijk lange sneeuwschaatsen,
die men ski's noemt. (U behoef* niet
deftiglijk „sji" uit te spreken, hoor,
want b.v. de Deensche uitspraak is
doodgewoon: ski!) Hfet meest bijzon
dere is dan eigenlijk het wintersche
dichtbesneeuwde berglandschap. De
wintersport (behalve natuurlijk voor
de professionals) is meer middel dan
doel, middel tot het genieten van de
zuivere winterberg-natuur en tot het
ondervinden van den geestèlijk en li
chamelijk verfrisschenden en verster
kenden invloed daarvan.
Dit alles ter inleiding van eenige
opstellen over Tirol, die naar een vier
tal gezichtspunten zullen worden ge
ordend: bergbestijging, au tob,. :t
winter en wintersport, stadsbeschrij
ving.
Daarmee wordt althans iets gedaan
om het mooie land, dat nog Tirol h
ten mag (het Oostenrijksche des';
een ander deel immers is er afgesne
den en heet b.v. „Alto Adige'"), b -
kend te maken, bij wie het niet ka -
nen, inniger bekend te maken bij me
er niet onbekend mee zijn.
Tot de jeugdige artisten, die aan
liet succes van de Europeesche film
in sterke mate bijdroegen, behoort
Dorothea Wieck, Paramount's .laatste
uit Europa gehaalde aanwinst.
Het was de film „Madchen in Uni
form", welke haar een enormen, en
even onverwachten roW deed beha
len. Het eigenaardige, in den opzet
van dit filmwerk was in het feit ge
legen, dat alle medewerkenden by
voorbaat hadden afgesproken, dal
deze film er een zonder „sterren" zou
worden. Het feit, dat Dorothea Wieck
als een van de twee sterren van deze
iilm het meest de internationale aan
dacht trok, leg afdoende getuigenis af
van de waarde eener prestatie, waar
door 'n nieuw vrouwen-type tot stand
kwam.
De kunstenaares, die dit volbracht,
werd 25 jaar geleden, op 3 Januari te
Davos uit Duitsche ouders geboren.
Haar vader was een kunstschilder,
haar moeder een pianiste. De omstan
digheden waarin de familie Wieck
verkeerde maakten het mogelijk, dat
zii zich zorgèloos door Europeesche
kunstcentra ten behoeve van de ar
tistieke ontwikkeling kon bewegen
dat dit op den innerlijken groei van
Dorothea Wieck van beslissenden in
vloed bleek, is duidelijk.
Reeds op elf-jarigen leeftijd legde
zij een onmiskenbare begaafdheid aan
den dag, welke zich vooral in het zeg
gen van verzen uitte. Maar ook de
muziek trok Dorothea onweerstaan
baar aan, wat verklaard wórdt uit
merkten Dorothea Wieck onmiddellijk
op, zij teekende een contract, dat haar
j voor twee jaar aan de bekende Paier-
fcche onderneming bond. Filn s als
„Klettermaxe" en „Ich nab' mein
Herz in Heidelberg verloren", werken,
waarvan men moeilijk zou kunnen
zeggen, dat zij o°n hooge artistieke
waarde bezitten, stelden Dorothea
Wieck in staat zich de noodige film
routine eigen te maken. Het is een
eigenaardige bij-omstandigheid, dat
Werner Fütterer, een van de Emelka-
rogisseurs, haar wist ove<; te halen
r.et een blonde pruik op te treden, hij
was van meening dat daardoor haar
type zou winnen. In die periode
speelde zij twaalf zwijgende films
voor genoemde onderneming. In 1928
besloot Dorothea Wieck naar het
Miinchener theater terug te keeren,
zij voelde zich ten slotte in sterkere
mate tot het tooneel, dan tot de film
aangetrokken.
Het daarop volgend jaar verbond
zij zich aan het Frankfurter Schau-
spielhaus, waarmede een nieuwe pe
riode van haar ontwikkeling als too-
neel-artiste werd ingeluid. Zy speelde
niet alleen Shakespaerre, maar trad
cok als zangeres in operettes op. Als
Metella in Offenbach's „La vie pari-
sienne" behaalde zij een triomfante
lijk succes.
Toen Carl Froehlich en Leontine
Sagan, de beide kunstenaars, aan wie
men de film „Madchen in Uniform"
dankt, tot de rolverdeeling van hun
werk overgingen, hadden zy aller-
SPORT EN WEDSTRIJDEN.
VOETBAL.
Programma voor Zondag 21 Januari
K. N. V. B.
AFDEEDING I.
ie klasse: Haarlem--'t Gooi; H-DV8—
ZFC; ADO Spartaf HFC-Feijenoord-
VSV—Ajax a-
„D,: Amsvordc—Oulemborgf
Elinckwijkr ZeistZNC-Bodegraven'
Baarn—H VCVi lendenschaar—Holland'
4e klasse F: Quick—Laren; EAC-
Amersf. Boys. APWC-PVC; Voorwaarts
—Kampong: Woerden—aoest.
AFDEELING II.
Wl|i« van
ï.n rinding tui Apolh.V.r Dumonl
die geneeskrachtige sloffen op soodenioe
wij» samenvoegde, del daaruit omstoid
ehn uiterst veeliqdlg werkend middel, dei
snel pijnen shit en toch onschadelijic is.
Bovendien aijn hei géén harde tabletten
doch fijn en daardoor dadelijk oplossend
poeder dei omgeven is door een smaakloos
omhulsel ven ouwel. Qe proeft nietsl
3 wt.f h0Md.n
2. dan achter op 0. tone
3. doorslikken mat 'n Uug wot.r
Slechts 50 cent per buisje van 12 stuks!
"AKKERTJES" werken verrassend snel bij t
N»d»rland»ch Hoofdpijn, Migraine, Zenuw
pijn, Kiespijn, Spierpijn, Rheu-
matische pijnen, Vrouwenpijn
en bij gevatte kou, Griep, ens.
Volgent recept fort Apotheker Dumont
Ie klasse: ExcelsiorStormvogels;
I Xerxes—DI-'U, KFC—KCH; DCH—HBH'
Hilversum—VUC.
I 2e klasse ACWQuickRFC—VIOS
OlymplaSVVHVV-Alphen; Unitas-^
het feit, dat een van haar voorvade
ren, de vermaarde Friedrich Wieck
was, de leermeester van Robert Schu
mann. Zy stamt in rechte ly n van diens
dóchter Clara af, de echtgenoote van
den grooten componist der Duisch-
romantische school.
Zy was veertién jaar, toen de fa
milie Wieck naaij Davos terugkeerde,
waaa- zy met d<jn dichter Klabund
kennis maakte. Zy las diens werk bij
voorkeur en het was Klabund, die
haar ouders er toe wist over te halen
Dorothea bij de Kunstakademie te
Hellerau in te schrijven.
Zes maanden lang studeerde zy
aans en muziek, in 1924 kon zy als
resultaat van energiek doorgevoerde
studies aan het gezelschap van het
Weensche Josephstadter Theater wor
den toegevoegd, datdestijds door
Max Reinhardt werd geleid. In Ibsen's
Wilden te maakte Dorothea Wieck in
druk op den genialen regisseur, hy
hoorde haai* enkele fragmenten daar
van lezen bij gelegenheid van de toe
lating tot zyn troep.
Na een half jaar te Weenen te heb
ben gespeeld, vertrok zy naar Mtin-
chen, waar zy eveneens succesvol
werkzaam was.
De leiders van het Emelka-coiicei n
minst eenige aandacht aan Dorothea
minst eenige aandacht aan Dorothea
Wieck gewyd. Het toeval wilde, dat
Froehlich juist in dien tyd een vriend-
schapsbezoek aan Wieck Senior
bracht. By die gelegenheid bladerde
de regisseur in een familie-album,
dat een portret van Dorothea zonder
haar Emelka-pruik bevatte. Froehlich
merkte op, dat zy een nieuw, origi
neel type voor de film beteekende, de
persoonlijke kennismaking sterkte
hem in deze opvatting.
Men kent het overrompelende suc
ces van de film „Madchen in Uniform"
waarin Dorothea Wieck de rol van de
onderwijzeres vervulde. De film
„Anna und Elizabeth", welke haar
wederom samenbracht met Hertha
Thiele, bevestigde de verwachtingen
aangaande Dorothea Wieck.
Op 31 Maart 1933 teekende zy het
contract met Paramount. In „Wiege
lied" zal het Nederlandsche bioscoop
publiek Dorothea Wieck voor het
eerst in een Paramount-film zien.
Vermelding verdient tevens het
feit, dat zij in den loop van 1933 met
Baron Ernst van Decken huwde. Hol
lywood kent haar echter alleen als
„the Wieck", waardoor tevens haar
iilmnaam op een, het? verleden in aan
merking nemende wyze, is* vastge
legd.
Wanneer men een of ander bonten
kleedingstuk uit de mottenkist te
\oorschijn haalt, moet men niet zel
den tot de onaangename ontdekking
komen, dat motten de kans hebben ge
zien in de schijnbaar afgesloten ruim
te door te dringen.
Niet altijd is het mogelijk een bont
mantel zoodanig te bewaren, dat er
geen motten iii kunnen komen, alhoe-
men de la^ge of korte jas eerst
heeft uitgeklopt, bestoven met een of
ander preparaat en geheel en al in
courantenpapier gepakt heeft. In een
kist of in een cartonnen doos gaat het
pakken van deze jassen al heel be
zwaarlijk, daar zy dan langen tijd op
gevouwen moeten blijven, hetgeen
het bont niet ten goede komt.
Men kan het met succes het volgen
de middel toepassenn.l. heete klei of
warm zand luchtig op het bont in
wrijven. Men laat het op het bont
koud wrorden, schudt het bont daarna
voorzichtig uit en borstelt het met de
lichting van het haar mede.
Het bont ziet er als nieuw uit en
de haren zijn los en luchtig.
Is het bont door sneeuw of regen
nat geworden, dan mag men het nim
mer by een warme kachel te drogen
hangen, daar de huid dan hard wordt
en spoedig afscheurt. Het beste is de
mantel of het bont over een kleer
hanger te hangen en bij de nol-male
temperatuur te drogen, daarna zacht
jes uitschudden en met een zachten
borstel, al naar den aard en de loop
van de draden borstelen.
Borstelt men het bont, terwijl het
nog vochtig is, dan kleven de haren
aan elkander vast en valt spoedig uit.
Heeft men bont, dat uitvalt en
sporen achterlaat op onze kleeding;
dan nemen we dit het beste met een
vochtige spons af.
de Hollandiaan.
ze klasse B; Overmaas -DCL; Neptu-
nus—BEC, öteeds Hooger—VDLOD8—
Gouda; Fortuna—ONA.
•ie klasse A: AlpniaZanövoort; Hil-
llnen—R vcLaakkwartier—HUlegom
A8CSchpten.
3e klasse O: Transvalla—RDM; VFC—
GSV; DHSOWCoal—Scheveningen;
St. Volhardende Musschen.
4e klasse D: DOV—Gouderak; Wad-
dlnxveenOLIVIO; Schoonhoven-Haas
trecht.
Res. 2e klasse A: Alphen z—Gouda 2;
BEC 2HVV 2; BMT 2—H-DVS 2; HBS 3
Feijenoord 3; Quick 2—Fortuna
Res. 2e klasse B- Sparta 3—UnltaMé
Excelsior öt. Hooger 2; DFU 2—RFC 'i
Xerxes 3—Neptunus 2; DCL 2—Olympla 2
Kes. 3e klasse A: Bodegraven Z—VUC
3. HVV 3LFC 2; UVS 2—Alphla 2; ADO
3—ASU 2.
Kes. 3e klasse D: VOC 2—DCV 2; GSV
2—Neptunus 3; UNA *z—Overmaas 2;
RDM 2—BW 3.
Junlores-competitieNeptunus—Spar
ta; St. Hooger—H-DVS; Gouda—RFC;
FeijenoordDFC.
j AFDEELING III.
j le klasse; VitesseHeracles; Tubantia
Ensch. Boys; AGOVV—Hengelo; We-
I genlngen—BEC; Enschede—Go Ahead
I AFDEELING IV.
Ie klasse: Willem II—NAC; Bleijerhei-
de—LONGA; PSVNOAD; MW—Eind
hoven.
AFDEELING V.
ie klasse: üVAV—Frlsia; Leeuwarden
I Friesland; AlcldesVeendam; Veloci-
I tas—Achilles; Sneek—Be Quick,
j G. V. B.
Ie klasse: Gouda 3—O.N.A. 3, 11 uur;
Zwervers 1—Olympla 3; Moercapelle 1—
Gouda 4; Nieuwerkerk 1—Bosk. Boys 2;
Bosk. Boys 1—Dilettant 1.
2e klasse A: Moordrecht 2Woerden z;
Oudewater l—G.S.V. 3; O.N.A. 4—Gouda
6. li uur.
2e klasse B: Ammerstol 1—Stolwijk 1;
G.S.V. 4Schoonhoven 3, li uur; Gou
derak 2Zwervers 2; Lekkerkerk 2—
Bergambacht i; Dilettant 2—O.N.A. 5.
3e klasse A: Moercapelle 2—Moor
drecht 3, 12 uur; Zwervers 3Nieuwer
kerk ^12 uur.
3e Masse B: Schoonhoven 5Groot-
Ammers 1, 12 uur. Stolwijk 2—Ammer
stol 2.
3e klasse C: Gouda 6Bodegraven 3,^
11 uur; Bosk. Boys- 4—Waddinxveen 3,
12 uur.
3e klasse D: Groot-Ammers 2Berg
ambacht 2; Groeneweg 2Nieuwerkerk 4
Stolwijk 3—Schoonhoven 4, 12 uilr.
3e klasse E: Voorwaarts 2—Nieuwveen
2; Bodegraven 5—Bosk. Boys 5, 12 uur; S
Olympla 5—Woerden 4, 11 uur.
3e-klasse F: Nieuwerkerk 3—Gouderak
4, 12 uur; Ammerstol 4—G.S.V. 5, 12 uur;
Bergambacht 3—Oudewater 3; Moor
drecht 4—Stolwijk 4, 12 uur.
Hoe zal de voetbal Zondar rollen?
Belangrijke wedstrijden voor
Gouda en ü.N.A.
Nk het minder aangename bezoek van
Pluvlus aan de velden is het met het
oog op de afwerking der competitie te-
hopen dat we Zondag weer eens echt
voelbalweer zullen hebben met... hooge
- es voor de Gouwenaars Dit geldt
Sal voor Gouda en O.N.A. Eerstge
noemde krijgt de zware taak om O.D.S.
n mede runner-up) te gaan bestrlj-
n Bij een nederlaag van onze stad-
nooten is de kleine kans op de begeer-
riP eerste plaats voor 90 pet. verkeken,
venals dit het geval is met O.D.S. Beide
nioegen zullen dus wel alles op alles zet
ten Van evengroot belang is Fortuna—
o N A Ook hier zijn er twee ploegen die
aan elkaar gewaagd zijn. Mocht de wed-
J rijd voor ü.N.A. In het nadeel uitvallen
dan is voor hen het pleit zoo goed als
beslist
De wedstrijd Olympla—S.V.V kan een
mooi partijtje worden.
G8V., die op het uiterst smalle paad-
ie naar de eerste plaats gaat, zal ook
alles in het werk moeten stellen om de
ede Koers te kouden. Een nederlaag
Tegen VF.C. is voor hen lunest, maar de
DjijV-ers hebben de beste kansen.
Bij de reserves gaat het nu er op ot
er onder. Gouda 2 zal het tegen Alphen
wel niet bolwerken, terwijl in de andere
atdeeling de ülympia-reserves plezier,
van hun trip naar de D.C.L.-reserves
kunnen hebben De GS.V.-reserves heb
ben tegen Neptunus 3 een goede kans,
terwijl O.N.A. het tegen het leidend
Overmaas 2 wel niet klaar zal kunnen
spelen.
Alles tezamen een vooral bij de hoofd-
ploegen, spanning gevend programma.
WANDELEN.
Propagandamarach-Serie „de Vierdaarache".
Ofschoon het nieuwe jaar nog slechts en-
«ie éaje" oud is, heeft de Haags,-he Wan-
„clsportvereeniging „de Vierdaujrache" haar
plannen voor 1934 reeds kant en klaar en
rij ral ook dit jaar op wandelsportgebied
weer „voor elck wat wils" brengen. I)e tot
nu toe gevolgde methode van trainiags-
usrscnem Zondags om de 14 dagen met
z.g. clubwandelingen op de daartusschen
liggende Zondagen, welke in alle opzichten
uitstekend heeft voldaan, zal ook dit jaar
weer worden aangehouden, terwijl Voor. en
Najaarsserie, zoomede Nationale VN andel-
dag, zullen worden ingelascht.
„De Vierdaagsche" vraagt thans reeds de
aandacht voor haar Voorjaarsserie over af
standen van 1°1520 en 25 K.M., waar
van de verschillende tochten zullen worden
gehouden op de Zaterdagen 10 en 24 Fe
bruari, 10 en 24 Maart en op de Zondagen
18 Februari, 11 en 18 Maart en 8 April a.s.
De gelegenheid tot deelname aan deze
tochten is voor een ieder opengesteld.
Voor alle tochten van déze serie zal wor
den vertrokken vanaf „He^ Parkhotel",
Parkweg 13. (Rijwiel-, motor- en autostal
ling. L(jn 8 halte Promenade, lijn 14 h&Jte
Kanaalweg, lijn 11 halte Duinstraat, bus L.
halte Scheveningscheweg).
Des Zondags wordt gestart om 10 uur
v.m. en des Zaterdags om 3 uur n.m.
Deze tochten kunnen speciaal worden
aanbevolen voor hen die de wandelsport tot
nu toe niet beoefenden, omdat de vorenge
noemde afstanden door ieder normaal
mensch, zonder speciale voorafgaande trai
ning, kunnen worden geloopen, temeer
waar met een matigen afstand wordt be
gonnen en het tempo slechts ca. 6 K.M.
per uur zal bedragen. Voor ongeoefenden,
die- plannen tot deelname aan de Vierdaag
sche Afstandsmarschen 1934 te Nijmegen
hebben, biedt deze „kleine serie" een bij
uitstek gunstige gelegenheid om hun trai
ning reeds thans te beginnen.
Voor hen, die 4 van de uitgeschreven
tochten, nJ. van elk der genoemde afstan
den één, met succes volbrengen, wordt het
fraaie „Vierdaagsche-Diploma", voorzien
\an de handteekening van den Weled. Gestr.
Heer Jl. N. Breunese, Secr. van den Neder
landschen Bond voor lichamelijke Opvoe
ding, beschikbaar gesteld. Het inschrijfgeld
beraagt; 0.50, welk bedrag kan worden
voldaan door storting op postrekening van
„de Vierdaagsche" No. 175600, onder op-
gave van haam en adres, en recht geeft op
deelname aan alle tochten, zoowel op de
Zaterdagen als op de Zondagen.
belegging van Uw Kas- en Spaargelden.
j Spaarbank 8
GEMEENTE J Giro-, Stortte*»-) 2.62
J en Ophaaldienst
GOUWE 2 - GOUDA.
EVENTJES LACHEN.
De slechtste helft I
NVelgedaan rolt de familie Zwijn door de
modder...
Daar trippelt een trotsch kippetje voor
bij...
„Grootvader, waarom kijkt U altijd zoo
bedroefd, als er een kip voorbij komt?"
vraagt een rose biggetje aan den familie
Patriarch... I
éWel kind,.dan moet ik steeds denken
aan roereiere-rf met ham!"
Tan twee kwallen het ergste!
Waarom heb je je Eigenlijk van je vrouw
laten scheiden 1 i
^nóat ik me moeilijk van mijn schoon
moeder kon laten scheiden!
Sport.
Toffelman heeft een heel blauw scheen
been.
Speelt U voetbal? vraagt de dokter.
Neen, Bridge!
Goed. Maar ik bedoel vanwege dat
blauwe scheenbeen! Waar hebt.U d&t van?
Van het Bridgen!
Dat is toch onmógelijk!
Toffelman zucht: „Speelt U maar eens
met Uiw eigen vrouw als maat en gooi dan
Per ongeluk een verkeerde kaart op...!"
door WILLY CORSARI.
Wat heeft u tegeri hem, Contessa? Hij
ls jong en knap, danst uitstekend en is
de beste ski-looper van ons allen. U
houdt van dans, sport en alles wat mooi
is.
De Italiaansche glimlachte. Haar
groote oogen dwaalden over het terras
van het Grand Hotel en dan naar de be
sneeuwde bergen Ze antwoordde, vèr
weg turend:
Hij heeft geen mooie handen.
De man tegenover haar glimlachte.
U overdrijft uw feeling "voor han
den, lieve Contessa Gelooft u nu wer
kelijk dat men een karakter lezen kan
uit al of niet welgepolijste nagels, wel
gevormde handen?
Ze maakte een licht ongeduldige
geste.
Ah gepolijste nagels. Ik heb ver
waarloosde, vuile handen gezien, die
mooi waren, een keurige gemanicuurde
hand. die ik leelijk vond... zooals van
dezen heer Engln. Ik kan het niet pre
cies uitleggen.. Het ls alsof men vraagt,
waarom vind je de uitdrukking van die
oogen lief of leelijk? Het is niet te zeg
gen. Handen hebben voor mij hun uit
drukking, evengoed, néér, neer dan de
oogen. En de uitdrukking van zijn han
den zijn leelijk volla. Arme Engln, zei
de ander.
Ze luisterde niet meer. Een lichte blos
overtoog haar wangen, in haar oogen
verscheen een dieperen glans. Een Jon
geman was op het terras gekomen Hij
ging langs het tafeltje heen, zag haar
en in zijn oogen verscheen dezelfde uit
drukking als in de hare, alsof deze blik-
ken elkander weerkaatsten.
Toen hij de treden afgeloopen was en
zijn slanke figuur om den hoek verdwe
nen was vroeg de vrouw: „Wie ls hij
toch?"
Ik weet het niet. een of andere zon
derling.
Waarom zonderling?
Wel, hij doet aan geen enkele win
tersport mee, danst niet, eet op zijn
kamer maakt geen bergtoeren, hemel,
voor een paar wandelingen kom je toch
niet naar hier toe?
Misschien houdt hij veel van ber
gen, zei de jongevrouw peinzend Dan
zou hij toch wel bergklimmenah, daar
ls Engin.
Eeh zeer knappe en Innemende Jonge
man stapte op hen toe. Hij had nog een
gedeelte van het gesprek opgenomen en
zeide:
„U spreekt zeker van Eron Friedland?"
Kent u hem?
De buitengewone belangstelling van
ie jongevrouw viel beide mannen op.
Oppervlakkig, zei de ander onver
schillig, een beetje terughoudend. Hij
moet vroegèr een goed skilooper geweest
zijn en een bekend bergbeklimmer. Nu
doet hij doet h(j aan niets meer. Wat hij
eraan vinden kan, hier zoo rond te loo-
pen als een figurant, is mij ook een
raadsel.
Wilt u mij aan hem voorstellen?
De jongeman boog.
Die gelukkige Friedland! Waarmee
heeft hij zooveel belangstelling ver
diend? De Contessa speelde nerveus met
haar ketting.
Een klein glimlachtje speelde om haar
mooien mond.
HIJ heeft Iets aan zijn gezicht, dixt
ml! zeer aantrekt, zeide ze eenvoudig.
Hm hij heeft inderdaad het type
van wat men zegt „een goeie Jongen"
zei Engln geringschattend.
Er zijn zoo weinig goede menschen,
dat ik „een goeie jongen" zeer hoog
schat.
Er viel even een stille.
De man aan het tafeltje rookte en
keek met een zeker genoegen van de
een naar den andgr.
Tenslotte zei hij lachend:
U bent niet consequent, Contessa,
wanneer u oordeelt naar het gezicht.
Wat zeggen u zijn handen?
Ze lachte.
Die heb'ik nog alleen maar van
verre gezien.
Dan moet u vanavond op haar uit
drukking letten, als Engln hem u voor
stelt.
De ander glimlachte nu ook en her
haalde met nadruk, die iets buitenge
woons hatelijk aan de woorden gaven:
JA, let op de uitdrukking van zijn
handen, Contessa.
U danst niet?
Ze stonden op het tferras, daar waar
de Jonge vrouw gezeten had, toen Fried
land kwam voor zijn dagelijksche wan
deling.
Achter hen bewogen zich de anderen,
rulschte de muziek Voor hen stegen in
den nacht de bergen op, mysterieus en
machtig. De oogen van den man hingen
aan die bergen met een eigenaardlgen
blik, waarin verlangen lag en weemoed.
Neen, ik dans niet, zei hij zacht.
Even zwegen beiden.Ze leunde zoo
dicht mogelijk naast hem tegen de ba
lustrade, dat haar arm hem raakte. Een
vreemde warmte leek hen te omhullen,
een sfeer van vreugde en teederheid.
Ha^r stem was ongewoon zacht als ze
tegen hem sprak en zijn oogen gleden
nu en dan langs haar gezicht en dan
dacht zijHij heeft iets aan zijn ge
zicht, alsof hij nooit tot een laagheid ln
staat zou zijn.
Toen vielen haar de woorden van En
gin in. Onwillekeurig keek zij ernaar.
Het waren handen, die door het maan
licht bleek beschenen waren, levenloos.
Ze huiverder opeens. „De uitdrukking
van zijn handen"het was alsof ze
nu den hatelijken nadruk hoorde, dien
Engin haar toegeworpen had. En plot
seling begreep ze... deze handen hadden
geen uitdrukking.
Ze rukte haar blik ervan los en keek
naar zijn gezicht, bijna angstig. Zijn
blik ontmoette de hare en het was alsof
hij begreep, dat in dat moment van zwij
gen iets tusschen her. was getreden.
Het spijt mij zoo verschrikkelijk,
zei hij met lets aando(enlijk-hulpeloos in
zijn stem.
Wat spijt u?
Dat ik niet dans.
Waarom leert u het dan niet?
Hij zweeg.
Waarom danst u niet en doet u aan
niets mee men ziet u altijd toekijken.
U bent toch jong en gezond.
Ja, zei hij.
Laten we morgen gaan skiën. Wilt
u, ik kan er nog niet veel van. Ik wil
het graag goed leeren van u. Ja?
Er Kwam weer die vreemde hulpelooze
uitdrukking in de oogen. Ze voelde, dat
hij wilde weigeren.
Toeom mij een plezier te doen.
Ze drong aan als een onbedorven kirid
dat geen weigering velen kan en greep
met vleiende beweging zijn hand.
Een lange huivering ging over haar
rug en de man, die naast haar stond
werd plotseling bleek. Ze stonden een
moment, belden starend naar de bergen.
Dan zei hij eenvoudig U begrijpt
wel, dat ik niet kan.
Ze trachtte een antwoord te vinden,
trachtte haar gezicht te beheerschen,
haatte zichzelf, omdat ze voelde, dat hij
haar afschuw voelen moest. Maar zij
kon geen woord uitbrengen, kon zich
niet losmaken van den weerzin, die haar
plotseling bevangen had nu zij deze
handen beroerd had, deze mooie han
den, die niet echt waren
Ze trachtte hem aan ln zien, de be
koring terug te vinden, die zijn gelaat
voor haar gehad had, vanaf het eerste
oogenblik. Maar steeds gevoelde ze die
zelfde koude handen, die vreeselijke
aanraking en het was, alsof zijn blik
versteende voor haar blik, leelijk werd,
afstootend.
Ze voelde, dat-haar zwijgen een wreed
heid was en vroeg eindelijk, moeilijk de
woorden vormende met een uiterste
krachtsinspanning probeerend ze vrien
delijk te doen klinken:
Hoe komt dat zoo...?
Hij antwoordde vaag, bijna onverschil
lig: Een ongeluk
Dan keek hij haar aan, boog en ging.
De Contessa kwam terug van het skl-
loopen. Ze was moe en down. Engin, die
haar in de hal ontmoette, zei eenige on
beduidende wóórden tegen haar. Ze
voelde het als een inleiding en hij ein
digde dan ook met een schijnbaar
schertsende vraag: En heeft u al ge
let op de uitdrukking van Friedland's
handen?
Een oude dame, die toevallig deze
woorden hoorde, wierp hem een verwij
tenden blik toe.
De arme. zei ze zacht. Hij gaat ove
rigens weg vandaag... ik hoorde toeval
lig dat hij naar Gstaad vertrekt om drie
uur.
De Contessa keek langs haar heen met
onbewogen gelaat.
Ze vroeg zich aï, of het niet ontzet
tend wreed was ien onnatuurlijk van
haar, dezen afschuw te voelen voor een
man, die haar zooveel sympathie mijn
God, ja voor het eerst van haar leven
had zij aan liefde gedachthad belang
ingeboezemd. Maar die vreeselijke, uit-
drukkingslooze, doode handen, verwron
gen, misvormden zijn beeld in haar ge
dachten Ze waren als een masker, dat
alles verbergen kan, wreedheid, bruut
heid, misdaad...
Hoe komt hij eigenlijk zoo ver
minkt, vroeg Engin, terwijl hij een siga
ret opstak.
Een ongeluk, zei de Contessa. po
gend even vluchtig te spreken.
Een ongeluk, zei de oude dame, als
men het maar zoo noemen wil. Hij
maakte een bergtoer met een vriend.
Deze gleed uit ep bleef boven den af
grond hangen. Ook Friedland viel, maar
greep het touw, dat hem verbond. Hij
kon zich nu niet meer oprichten, kon
het touw niet loslaten, want dan zou
het gewicht van dat hangend lichaam
hem langzaam naar beneden getrokken
hebben. Er bleef niets anders over, dan
het touw doorsnijden of het vasthouden.
Hij hield het vast, vier uur lang. Toen
men hem door een gelukkig toeval vond,
waren zijn handen bevroren Hij was
i'
Het eene toilet if van zwarte moirêe zijde, het decolleté wordt opgehouden
door wit moirêe zijden biezen. Het andere toilet is van rose crêpe georgette,
pUssèe's sieren de rok, de mouwen zijn geheel van smalle plissêe's ver
vaardigd.
GEEN OUDE TOESTELLEN MEER
Ruil het oude in!
De uitwerking van 'ie economische crisis
is op menig gebied opmerkelijk geweest.
Men kan terecht zeggen, dat zij ons geleerd
heeft, de dingen meer' op hun juiste waarde
te schatten. Om de verhoudingen in de ra
dio-industrie te beoordeelen, kunnen wy het
eenvoudigst een vergelijking maken met de
automobielindustrie. In deVereenigde Sta
ten was het b.v. gebruikelijk, om een auto
hoogstens twee jaar te houden; deze ge
woonte deed tegenover oudere auto's een
zoodanige geestesgesteldheid ontstaan, dat
een derdehands auto practisch niet meer
verkocht kon worden. Het is voorts alge
meen bekend, op welk een groote schaal
l ord oude-.auto's opkocht en geheel liet af
takelen, zonder zelfs maar de bedoeling te
hebben om nog iets met de onderdeelen te
doen. Deze handel wyze was niet alleen voor
zyn eigen bedryf, doch voor de geheele
Amerikaansche auto-industrie van vérstrek-
kenden invloed.
Thans zyn de toestanden aanmerkelyk
veranderd en het publiek begint er steed3
meer naar te streven om de oude auto's, die
zy eenmaal hebben, zoolang mogelyk mee
te laten gaan. Zy zullen er hun best voor
doen, die auto's van tyd tot tyd te moderni
se eren, doch zy wachten zeer lang, voordat
zy een nieuwe koopen, zoo zy dit laatste al
doen.
Tot zoover bestaat er overeenkomst tus
schen een autobezitter en een luisteraar;
verder gaat deze overeenkomst o.i. echter
niet. De eischen, die men in 1930 en in
1933 aan een auto stelde, zyn ongeveer de
zelfde. De wegen zyn dezelfde gebleven,
evenals de snelheid, de af te leggen afstan
den, enz., waaraan de betrokken eigenaar
den voorkeur geeft. Wanneer de kwaliteit
van de auto in den loop der jaren door goed
onderhoud op peil is gebleven, is zy nog
even bruikbaar. Van een radiotoestel geldt
dit niet, omdat de uitwendige omstandighe
den niet dezelfde zyn gebleven Zoowel het
aantal zenders als hun energie is toegeno-
meni Aan de selectiviteit van epn ra mtoe
stel moeten tegenwoordig geheel andere
eischen worden gesteld dan nog slechts twee
jaar geleden. Het is niet ieders werk, een
oud toestel te moderniseeren en wanneer
men er niet teveel aan ten koste wil leggen,
b!yft het resultaat vaak toch nog onbevre
digend. De luisteraar is echter tm opzichte
van zijn radiotoestel veeleisender gewoi-
oen, dan hy twee jaar geleden was. Fn dat
is goed; wy moeten veeleisch-.ad zyn. Wy
kunhen ons echter niet ontve'nzen, dot wy
daardoor ook des te eerder komen tol aan
schaffing van een nieuw toestel, dan wel
van onderdeelen om het bestaande te mo-
aerniseeren.
toen al tot aan den rand getrokken.
Men moest zijn handen amputeeren.
Sindsdien... ze stokte opeens en keek de
jonge vrouw aan, verwonderd over de
uitdrukking van haar gezicht.
Excuseer mij, zei de Contessa met
een zwakken glimlach.
Ze snelde de trap op, haar kamer bin
nen en riep de kamenier.
Pak mijn koffers. Ik neb nog een
half uur tijd om den trein te halen naar
Gstaad.
De kamenier staarde haar aan.
Maar in een half uur... kan'mevrouw
niet wachten tot den avondtrein?
De Contessa draalde zich om op haar
had' en begon haar japonnen uit te
spreiden
Neen, zei ze (Nadruk verboden).
RKCHIZAKEN.
Broederliefde.
Ken zeer wonderlijke ui^ng van broc-
derlielde neelt zich vourgertaan in de
gemeente Moordrecht op it> December
De wateren waren bevroren en heel
Holland was op de schaats, üok Kika K.
genoot van de wuiEersport. Zij maakte
mooie ilguurtyes met den tuinier A. de
K., een degelijk jongmensch, met wlen
zü wonderwel overweg kon.
Maar vader R. haa tot Rika gezegd
Vóór donker thuis zijn!
Ais Je echter eenmaal aan het rijden
bent en je bent met alleen, dan vergeet
je wei eens hoe laat het precies ls. Het
was in Kika's hart zoo stralend licht, dat
ze er heeiemaai niet op lette, toen de
zon onderging.
De galante tuinier braent net melske
thuis, t9en het reeds lang donker was.
Nauwelijks waren ze voor de deur ol
Mkas broer kwam buiten. De 2U-jarige
Teunis had den heelen dag hard moeten
werken en kon eerst thans van het us
gaan genieten. Hy droeg de ijzers om
zyn hals.
in plaats van zijn zusje en haar cava
lier vriendelijk te groeten, werd 'leunls
spinnijdig. HU nam een scnaats en sloeg
ale met kracht tegen het hoofd van den
armen De K.
De K. werd duizelig. HU voelde zich
wee worden Maar hij hield zich flink.
Dadelijk lletste hu van Kika's huis weg.
Toen hij een eindje van de woning was
verwijderd, voelde hu iets vreemds. Re
gende het? HU kreeg zoo n warm gevoel,
ln het licht van een lantaarn merkte
hu. wat er aan de hand was. Het bloed
stroomde uit een hooidwonde over zyn
kleeren, over het irame van de fiets en
over den grond. DoodelUk verschrift
hU dacht niets anders ol hij zou dood
bloeden stapte hU al en begat zich
naar een boerderu. waar behulpzame
menschen hem dadeluk verbonden.
Het zag er heel leelUk met nem uit,
het bleek dat zUn halve oor erbU hing.
De wond moest met een scherp vcorwerp
zun toegebracht.
Gistermorgen moest de 20-jarige Teu
nis aan den politierechter vertellen,
'waarom hU zoo n onbekookte daad had
verricht. HU antwoordde vaag, dat nu
ongerust was geweest wegens zijn zus
ter. Toen ze zoo laat thuiskwam, vreesde
hU, dat haar een ongeluk was overko
men.
Maar ze was toch gezond en wel,
toen je haar zag? vroeg de politierech
ter. Er was toch geen reden om onge
rust te wezen? Ze werd zelts heel netjes
door dezen meneer thuisgebracht.
Verd. stamelde wat. Heel duidelijk was
het niet HoogstwaarschljnlUk ls hU op
de eer van zijn zuster bedacht geweest.
Overeenkomstig den elsch werd verd.
veroordeeld tot f 40 boete of io dagen
hechtenis.
WETENSWAARDIGHEDEN
Indien bouillon te zout is, raspt men
'l 1 a 2 wortelen peen) in de vloeistof,
j Deze trekken het zout tot zich en
i geven de bouillon een heerlijke smaak
en tevens een mooie kleur.
Koolgerechten winnen aan smaak,
j wanneer men de buitenste bladeren
I eenigen tijd vooraf kookt en later het
j grof gesneden hart bijvoegt, daarna
j hakken en op de gebruikelijke wijze
afmaken.