heekbank
i.
ien—
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD/VOOR GOUDA EN OMSTREKEN
^Sr°UDE' BODEGRAVEN, boskoop, GOUDERAK, haastrecht, moordrecht, MOERCAPELLE,
jjflEUWEKKEKK, OUDERKERK, OUDEWATER, REEUWIJK, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADD1NXVEEN, ZEVENHUIZEN, enz.
r -r
Zaterdag 21 April 1934
73* Jaargang.
s f 1.823.26844
Dit blad verschijnt dagelijks, behalve Zon- en Feestdagen
Deze Courant komt in vele duizenden gezinnen Gegarandeerde oplage 6500
ex.
MODELLEN
EERSTE BLAD.
.-4
J gebruikt I’
cveen
ven
■cht
lizen
telle
MIDDEL*
IDA^a^a
STAND
ü^h/mann
a loi’i,
100.—.
erbranding I
Voorwaarden en I
VOOR LIJIVEI
anvrage koatelou
Gouwe 73 Gouda
y». JBB8I
LENTEWEELDE.
I Brieven uit de Hofstad.
P. G. SCHARLEMAN Jr., L. Tiendeweg 75, Teief. 3202.
ren,
Buj
mt nunfmer bestaat wit twee bladen.
NIEUWE
K.
IN ALLE AFDEELINGEN
voiKing en zyn veei te grot
deerden, toch weinig groote
i
D
HOOFDSTUK X.
V Wat hem drogen opende.
(Wordt vervolgd)?
D
0
aafai
ÉT BUREAU
EU WIJK -
.DDINXVEEN
bliciteit.
eeren in onw
•p de bewoner»
t wilt brengen
GOUDA
y,Waarde heer Cardon, luidde het brief
je. .fik weet niet, wat uw plannen op het
oogeholik zijn, maar indien het u schikt
ons een bezoek te brengen, zouden wij u
gaarne Vrijdag a.s.. verwachten vpor
minstens een week. Het zou een mooie
gelegenheid zijn om u van A tot Z met
de Hall en omgeving bekend te maken.
Wij hebben nogeen paar aardige kerf-
tie:
r. P. R. HOORWEG.
Franco per post per kwartaal ƒ8.15/ met Zondagsblad ƒ3.80. P g
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 31 GOUDA
bij onza agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren.
9“6 “t™* - Redactie Teief.
ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (be'hoorende tot den bezorgkring)
15 regels 1.30, elke regel meer 0.25. Van buiten Gouda en den bezorgkring:
V 15 regels 1.55, elke regel rffeer 0.30. Advertentiën *in het Zaterdagnummer 25
bijslag op den prijs. Liefdadigheids-advertentiën de helft van den» prys.
INGEBONDEN MEDEDEELINGEN: 1—4 regels ƒ2,25, elke regel meer ƒ0.50. Op
de voorpagina 50 hooger.
Gewone adVertehtiën en ingezonden mededeel ingen by «on tracr tot zeer gereduceerden
prijs. Groote letters en randen worden berekend iraar plaatsruimte.
Advertentiën kunnen worden ingezonden door tusschenkomst van soliede Boek
handelaren, Advertentiebureaus en onze agenten en moeten daags vóór de plaatsing
aan het Bureau zijlij ingekomen, teneinde van opname verzekerd te zijn.
wat ook is hy nimmer. Wy maken ons sterk
dat drie kwart vap de Hagenaars onzen
tegenwoordigen burgemeester niet kennen
en by hun weten nog nooit hebben gezien,
laat staan ontn^et. Vandaar dat eenerzijds
de beteekenis wan zijn functfe gewichtiger
is geworden in/ar anderzijds lijn aanraking
met de gemeentenaren zóó zfeer is vermin
derd, dat hy niet meer die belangrijke plaats
in het gemeenteleven inneemt als altijd wel
wordt beweerd dat de bedoeling is. Doordat
de politieke kwesties hem opgeslokt hebben
is hij ook gee» figuur van beteekenis' meer’’
op ander gebied.
Het is te begrypen, da^ de aantrekkelijk-
heid van de functie daardoor ernstig is ver
minderd en alleen nog maar bestaat voor
hen, die de bestuurstaak, s4fciale taak en
de politiek willen dienen erf daarin bevre
diging vinden.
Ten nauwste hiermede verband houdt de
derde vraag* die wy opperden of n.l. de
wjjje van keuze wel juist is?
De keuze wordt' beperkt als meh alleen
degenen zoekt, die voor de laatstgenoemde
gebieden zich byzonder interesseeren. |let
zou wel eens interessant zyn te Veten wie
het lijstje persopen vormden waaruit ten
slotte de ebn^nissaris der Koningin in
Utrecht werd gKjcozen. En men kan ons niet
w\js mak^n dat er in ons land niet tal van
personen zijn die op voortreffelijke wyze
een dergelyk. ambt zouden kunnen vervul
len, Maar wie zat xe-uftlfoeken alè -de uit-
zoeker zelf iemand is die zich alleen in het
kleine',kringetje van de politiek bewoog en
op geen enkel ander terrein^enige bekend
heid beeft
Wie zal onze nieuwe burgemeester zyn?
Straks begint het weer: de kranten laten
namen los, die genqemd worden, door wie
Het is niet altijd zeker dat die namen ooit
genoemd zyn. Hoe wordt nu door de be
trokken minister zyn zoek-par^y geopend
j?n gevoerd Het blyjft een ^mysterie van een
ministerie hoe men daar Jot de keuze ge
raakt ,maar 'hetrfe allernfinst zeker dat het
stelsel deugdelijk is. V
Hqt is jammer dat een burgemeester in
een grootere stad zoo zeer in beslag ge
nomen wordt door een deel der’ bestuurstaak
en dat hij derhalve een groot gedeelte varT'
zijn beteekenis heeft verloren. Hoe daarir|
ate voorzien zou zijn, is niet gemakkelijk te
zeggen. Het oude Duitsche van de ober-
(iOIbSC IIE COURANT.
lokkende melodiën. Laten we luisteren en
luisteren blyven, wannéér straks de toover-
wereld rondom ons verdwijnt. Dan heeft de
dag, dien we plukten,» nog een andere waar
de dan een dag* van vrqugde alleen en kan
het licht van dezen dag en deze vreugde,
om lenteweelde uit^chyi|e^ over geheel ers
leven. Dan wordt de lenteweelde, die in ons
hart ontbloeide tot meer dan lente- tot
levenskracht.
In geen jaren en jaren hebben we een
^voorjaar gekend als dit. Onze lentes zyn
altijd koud en guur, vaak ook nat en onge
durig. Het is al mooi, als we, afgezien van
een enkelen voorjaarsdag in Februari of
Maart of April, eind Mei, gaat het heel
goed dan begin Mei, wat warmer weer
krijgen en in een zoele voorjaarslucht de
boomen en struiken uitloopen. Gewoonlyk
genieten we maar weinig van dat eerste
lente-ontwaken en komen de eerste lente
boden als huiverend en angstig naar buiten,
terwjjl wtf nog dicht by de warme kachel
schuiven, en wekt dit eerste ontwaken oris
medelijden met de jonge knoppen, die open
gaan pn met de blqAdjes, die zich kron
kelen in/de vorstige koude.
Maar di| jaar is het anders. We hebben
niet maar een mooien voorjaarsdag, maar
een mooie lente. Het is nauwelijks half
April en de kachels worden niet meer aan
gekeken en buiten hult uzich de wereld in
een wonderlijk teer ^aas van ragfijne
blaadjes .en broze bloeseming. Zal het lang
duren? Laten we daaraan niet denken. O,
het is mogelyk dat de verongelijkte kachels
opnieuw zullen worden opgestookt. -Maar
dat is voor later. Nu is het lente, nu lacht
het leven. Laten we het tegenlachen met
onzen blijdsten en vfibndelijksten glimlach.
Waarom altijd vragln: wat zal hpt morgen
zijn? We moeten Lèeren wat de Latynsche
dichter allen raadt: Garpe diem, pluk deii
dag. We moetén leeren feet oogenblik te
genieten en ons deze genieting niet te laten
bederven door gisteren en morgen. Geen tijd
leert ons dat duidelijker dan de lente. Ze
duurt zoo kort deze verrukkelijke lente
weelde. De fijne nauw-zichtba're blaadjes,
’s morgens zijn het nog knoppen en ’s avonds
kleurt het gele groen al om de takjes, ze
zijn jn enkele dagen gegroeid tot de vol
slagen bladen, en de tere bloesems worden
door een enkelen ruwen windstoot ontbla
derd en zetten zich in een paar dagen tot
degelijke vruchten, waarin niets meer van
hun wondere frêle pracht herkenbaar is.
Voor mjjn raam staat een wyd-uitgespréide
prunus-struik. Ze was deze dagen een won
dere reusachtige bouquet van witte bloese-
ping, een bloesemweelde van ongekende
bekoring. Nu is al een deel, een groot deel
zelfs van die wonderpracht verwaaid en
onder den boom is de grond wit van bloe^
Tracht vóór alles naar dit ééne:
..Leer blijde te‘zijn”.
stukken in de kamer. Op zij hiervan ,op
een standaard tegen den muur was eerï
vierkante kast aahgebracht, die ver
scheidene laden bevatte, welke door een
metalen band, die er voor langs liep, met
veen slot waren afgesloten, ’t «Wafi net ge
schikt als bewaarplaats van brieven èn
particuliere documenten en ’t trota’Êlgen-
Tijk alleen Richard’s aandacht doordat
het zoo’n praktisch meubelstuk was in
die) rommelige omgeving.
L lederen keer neem ik me voor die
laderf.eens op te ruimen om te zien wat
er.pog bewaard moet blijven, merkte Ar-
ch®*op Maar ik heb er haastegeen tijd
voor
Toen ze de laatste kam^r gezien had
den, dankte Richard ’t jneisje voor haar
geléide.
11 Het is een’ degelijk huis, ik had
geen idee.dat ’t zooveel-aardige kamers
bevatte.
Q ja, ahtwoordde ze een wéinig ge
drukt, ’t is een gezellig Jiuis.
En toch bevalt het je niet? Zijn
vraag'w.as het natuurlijk gevolg van den
toon, waarop zij sprak.
Ze lachte Soms houd, ik ef van, zei
!iijn|fc‘tijden, ‘dat Ik Bet er
tijd overblyft om iets
in het andere leven in de
knen. Ee4i figuur'
^grootefstad is
^met anders dan
een 4tuk decor, die aangevoerd wordt ter
opsiering van de een of anderb-gebeurtenis
in de stad, maar ee? integreërend deel van
i bqckepkast en defr gebruikelijken inhoud, j
jan een römmelkamer, die in leder bui
tenhuis te vindea^is.
Onder het raam eiüiter, weinig passend - -r,
bij de rest, stond eerr practlsche eiken - vandaag hóud ik er .heel veel van.
tafel met aan beide zijden kastdeurtjes Met* een vlugge beweging keerde zil
en die er heel wat minder stdfflg en on- zich om en voor hij een wyerd kon zeg-
gebruikt uitzag ‘dan de andere meubel- gen, was ze box en aan de trap. Hij volg-
-.I..».,.»- haar jn ten drukkend .zwijgen naar*
bAeden. In de hall ^gekomen, nam ze
brief van de' tafel?
v voor jou, sprak. Ie, terwijl ze glim
lachend naar hem omk^k. Van de Hall.
ft* trad da huiskamer binnen, terwijl
hij achterbleef om (ien brief te openen.
Nadat hij 'hem gelezei) 'rfad, volgde hij
haar. Marion stond, aan'de tafel blpemen
t<? schikken. u
’t Is een uiinoodiglng óm op de Huil
te komen logeeren, deelde hij jnede/
Logeeren?
Ze had dnel en vol vertyizing opge-
kekén en hij merkte op, dat ze heel bleek
geworden was.
k MOCXV.
Het a.s. vertrek van den Burgemeester.
We zullen in <fe residentie onzen burge
meester verliezen. Slechts drie en een half
jaar heeft hy de stad gediend en th^ns
reeds wordt hij naar elders geroepen. De
eerste vraag, die nu natuurlijk rijst is die:
wie zal zijn ‘opvolgjer zyn Het schynt erg
moeilyk 4e zyn om voo/ de groote steden
en voor een plaats als cwmmissaris deV Ko
ningin geschikte titularissen te viqden, ge
zien het verschijnsel, dat de benoeming al
tijd lang op zich laat dachten. Ligt het
hieraan, dat ons land ondanks zyn overbe
volking en zijn veel te groot aantal bestu-
en op den voor-,
grond tredende figuren heeft? Off ligt de
oorzaak in het weinig begeerensw^arAige
van deze functies Of Meogt het stelsel der
uitkiezing van personen voor deze ambten
niet?
Het is ook moge’lyk, 'dpt van MIe drie
deze oorzaken iets meewerkt of beter
gezegd jets tegenwerkt bij de verkiezing
van deze functionarissen. Het |ijkt, dat een
groot aantai voldoende geschoolden een
keuze gemakkelijker maakt, maar dat is
niet zoo. Door dien overvloed is het juist
minder gemakkeltfk omdat het gedrang der
tweedera/I^slïtachtèn altijd heel sterk is.
Het wojMt heel moeilijk voor de werkelijk
eerste rangs figuren om'de gelegenheid te
krijgen voor'/
citeiten. De^ sjanv^ngsleeftijd
carrière is in c"" k0'10'
verhoogd en menig bekwame kracht is nim-
mer tot vollen bloei gek
gave van de Jenty j gelegenheid voor* was.
nieuwe verlangen ook j
iwe kracht geeft, dat
gesnedeh spekbokking van 12 voor 8 cent per
Je houdt ervan, sprak hij met har
telijke sympathie, als de zon schijnt; niet
op eep donkeren dag als vandaag.
't Antwoord °P machten toon.
vlind
Met* een
bürgfemeester, die de representatieve taak
in de eerste plaats vervult, As ook niet in
alle opzichten afdoendejt maar in ieder ge
val bewaart een dergelyke functionaris
meer het contact met die groepen van ge-
meent§naren, di« geen lust gevoelen om
aan ^et politiek# deel der algemeene be-
stuursleiding wenschen deel tq» nemen.
By de keuze van een burgemeester van
,den Haag heeft men ongetwyfeld met alfer-
Jei byzondere omstandigheden rekMteg te
houden en daardoor wordt de keu^nil be
perkt. Toegegeven dat het niet gemakkelyk
is, blyven wij toch van meening, dat het
systeem der keuze niet probaat is. Dikwijls
is1 <|e vraag gesteld of een gemeente zelf
meer inyïqed moet hebjpen tip de benoeming.
Te vreezen vfel, dat die invloed zou moeien
uitgaan van den gemeenteraad, die zelf
door en door verpolitiekt is en waarin £een
enkel ander belang dan dat der politiek op
behoorlijUt wijze woryit behartigd. In die
richting waje zeker niet veel heil te vinden.
Als er een college is i dat geheel en al het
contact met het grootste deel der burgerij
mist, dan is het wel de gemeenteraad, hoe
paradoxaal dit moge klinken.
f HAGENAAR.
BON 13 ’t Was een enorm spcces, daarom nog eenmaalJjWECHINAAL
DUN GESNEDEN PALING van 50 voor 40 CENT per ons.
Éracbt plakken van reuze dikke paling (alleen met bpn).
EXTRA RECLAME. Tegen inlevering van deze onderste strook riyii
x orts.
nissen voor het week-end gevraagd %n*
wij geloover\wel, dat u het hier naar u»
zin zult h(^ben.,#ij hopen,'dat u met»
verhindert zult zijn.’
1 y Sir Percy Brayshaw.’*’
•d liet het briefje aan Marian
'Aas ’het door e<j gaf het^iem
genoeg hebt van de Grange
iftejkta zij luchtig op, heeft u nu
te gelegenheid om weg te komen,
p de Hall bepaald-oen pretttgen
aoJ- Qiv- Porou'c IncxA’S!,
Marion, wierp tyij tegen, Je bent on-
en onblHMk Jegen mij.
isL)eg hasir oegen snel naar hem oïJ.
NeSi
ze' ronduit
gen. Ik wu
FEUILLETON.
Wolven in SChaaDSVaeht.' opgeborgen. Oude haveloftze jachtu.^
ieelen ery/zoo, die ik na den noodlgen
Naar het Engelsch van 1 strijd uitJde kamers - beneden verbannen
SIR W.ILLIAM JdAGNAY
f Nadruk verbeen.
Beste Marion, protesteerde ■wij. zoo
haastig en ongeduldig ben Ik nier.
Maar als man van zaken
Kennis te nemen van alles wat j^fcigen- j
ao|n is, hield ze aan op een toon, waar
van hij niet zeker wist of hij ernstig was
01 niet. We moeten eerlijk zijn en je al-
laten zien, zelfs op gevaar af dat je
oeslult onze huur te verhoogen.
Dat is niet waarschijnlijk lachte hij.
Kom, noodigde ze, reeds halverwege
ka -8inS met hem van de eene
^ndere- Je ziet, ’t is een
-■ .onregelmatig gebouwd huls, merk-
h,,.?e °.p onverschilligen toon op. Van
’f bezien, zou je niet zeggen, dat
1 wo ruim'-ls, hè?
^°e’ va^ ontze^end
1 mero K^k’ *daar ls nog een heele ka“ schuine kanten, efi een vrij groot raam.
In een van de hoeken stond een oude
Ja. ga maar mee. L tafel, opgehoopt met muffe documenten
bn/irF°ekeken nOg verscheidene onge- en/rollen. Overal in het rond tegen den
^kte en half gemeubellde vertrekken. wand stonden stoffige, vervallen schilde-
wptoJv dat *Je toch precies moest j rijen, in groepjes van vier en drie tegen
Mar/1 hoe..gröo't de Grange is, vervolgde elkaar. Verder verscheidène afgedankte ze. Maar er zi
°n, terwijl hem even aankeek en' stoelen, een oude lessenaar, een wrakke saaj vlnd,»O.
■de ontplooiing van hun capa-
-vsor iedere
ons land op bedenkelyke wyze
tot vollen bloei gekomen, omejat er geei\
Dé aantrekkelijklieid van het burgemees
tersambt is er ook niet l>p‘ vooruitgegaan.
Met de dagelijksche werkzaamheden en ntet
I de politiek hebben zy zooveel te stellen,
dat er haast geen t“J =-*-
deel te nemen^ar
gemeente die zy willen dj
als de burgemeester in
buiten zyn eigenlijke taal
Richarc
«zien. Ze'
terugei
A1Sd
en ons, np
e^n goe«
L' zult'Op
tijd hebben met Sir Percy's logé’s.
en onblHMk wtegen mij.
me niet kwalijk, Richard, zej
bDat had ik ijiet moeten zeg-
is natuurlijk aan het visschen,
ees aardige manier. Het spijt
mij, maar iedereen praat zijn moncf wel
eens voorbij wanneer..'.
Ze zweég en' haalde de schouders op.
Hij wadhtte of zij den zin s;ou afmaken,
m^ar ze begon een nieuwen.
He* is ergerlijk, ja vernederend,
wanneer mpn niet opgewassen is tegen,
menschen van een hooge jnafttS(-'hat)Pe-
lijke^ positie. De trilling in haar stem
verdweènjte sprak nu koel en scherp!
We'»hebben ons best gedaan Dm het je
aangenaam en comfortabel te maken.
Ik heb het hier fteel e?g naar mijn
zin. Als Ik er over bacht die uitnoodiging*
aan te neipen, was het alleen^onidat ik
<bang|w'as langer te blijven, dan. jullie
aangenaam whs
I -
semblaadjes. Zoo snel gaat het niet alty'd,
maar snel gaat het wel. Daarom pluk den
dag, geniet van deze lenteweelde, 'die zoo
kort duurt, juist misschien omdat ze zoo
wonderlijk-teer'is en broos. Pluk den dag,
dat moet de lente ons leeren. We moeten
ze opzuigen met volle teugen, genieten met
al onze zinnen die' wondere, maar korte
lenteweelde.
Is het niet vol heerlijkheid om(dns, heer
lijkheid van kieurz en gëur en' jeugd en
broosheid De teere,. licht-gróene blaadje.-.,
de kleurige bloesems, de uitbarstende knop
pen, de boomen, omsluierd met een bruids-
waas van groen en goud, de heggen die zich
kleuren met een nieuw kleed van groene
blaadjes, de rulle aarde, die te geuren be
gint, de goud-tintige weiden, de hooge blau
we lucht, waarin de^aoele lentewinden als
spelend varen, de, geur van herlevend hout,
het zongespeel door de wazige takken, het
is alle» een wondere heerlijkheid. Het is
of de natuur en het leven hoogtij vieren en
hun schoonste ^wonderheden den menschen
toonen willen. Lenteweelde, vollArjjke lente
weelde.
A|aar de rykate lenteweelde bloeit in ons
eigfen hart. Dat is de vreug^fe om' al die
heerlijl^eid en de nieuwe vreugde, om het
leven. Maar het is mees! vaji al het nieuwe
verlangen, dat in ons hart ontwaakt. Of we
jong zyn of oud, in deze dagen van op-
bloejende lentevreugde en lentesphopnheiy,
worden in ons oude verlangens wakker en
nieuwe, die wij verwonderd aanstaren, sta
ken het hoofd op. We weten, ja vapdaag
weten we het, morgen misschien niet meer,
dat het leven heerlik ife en nog heerlyker
worden zal en dat het eens zijn za^ahs we
lang verwachtten. Oude verlangens zien ons
aan en oude liefden rj^we strekjeen opnieuw
glimlachend de armwi uit in bly vertrou
wen. We gelooven weer aan het lev^n ^n I
vertrouxven weer,*wat we ook in dat leven i
ervoeren. En een nieuwe gracht wordt in
on.4 wakker en maakt zich gereed voor het
werk.
Dat ia wel de rykste
dat ze tens in het nie
nieuwen moed en» nieuwe Kracm, geen, uai
ze ons verjongt en^ernieuwt en ryp maakt
voor nieuwe daden? Wanneer er geen ver-
langen ipegr is, js er ook geen l^t tn geen
kracht voor de daad. Maar nu is het ver
langen opnieuw opgestaan en strekt répd^
de begeerige handml uit. Een tooversprookje
is het leven om oAs geworden in de ver
blindende lentepfScht. En niety-e Mover-
sprookjes zingen ook in ons hart hun ver-
toen haar oogen afwende.
'Aan het'eind van <W deur was efen^a-
i mer, waarvan de deur op slot was. Ik
1 weet niet., waarom, zei Marion: Ik ver
moed dat vader daar eenige Van zijn min
of meer belangwekkende schaften hqeft
en. Oude haveloóze jachttafe-
i celen eiy*zoo,
&L11JU uió/de
I heb.
j ‘Juist op dat oogenblik kwam Archer
Cardon aan den anderen kant van de*
gang voorbij. k
I Vader' *riep Marion, ik ben bezig
loor je Richard het huis te laten zien. Ts er Iets
heiligs if die gRloten kamer?
Archer had zich omgedraaid en kwam
i nu op hen ‘toe, terwijl hij zijn sleutels'
i voor den dag haalde,
Een rommelltamer, dat is alles,
merkte hij op. Matiger staan wat oude
dingen »in, waarvanfik uit een soort van
sentimentaliteit niet wil, dat de bedien
den er aan 'komen. 1
Met een eigenaardiger* langen, dunnen
sleutel ontsloot hij de deur en wierp
haar open.
Daar is niet veel te zien.
’t Was een ruim groot vertrek fn den
hoek van het gebouw. Jïet had twee
