<>4 maar dit is niets biedt ede, zuivere jk voor de heekbaw Deze Courant komt in vele duizenden gezinnen Gegarandeerde oplage 6500 RADIONisgoedengeeftbesparing NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN *00*48621 Zaterdagss Juni 1034 sn BERGAMBACHT, Dit blad verschijnt dagelijks, behalve Zon- en Feestdagen ex. Brieven uit de Hofstad. EERSTE BLAD. I feuilleton. UZULT HET LEEDEN UIT ERVARING I 73* Jaargang V Wolven in schaapsvacht. J HET LIEF! P. G. SCHARLÈMAN Jr., L. Tiendeweg 75, Telef. 3202. s t mrzwjw l JtlijeikMcUf s pAtedecs I Per stuk 8 ct. Doos 45 ct. Bij Uw drogist BERKENWOUDE, BODEGRAVEN, BOSKOOP, GOUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPELLE, 1, enz. isteekeuen. t ij;,1) V/OI\ V.7 vzL IjrvziJ L»IuIvx\IY, 11x1 xxö 1 IvJCiV'ïl AIVlvJV/Ivl/IvjLuv>ll 1iTiV/CilvV/xlI 1 JJIEÜWERKERK, OUDERKERK,”OUDEWATER, REEUW1JK, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADD1NXVEEN, ZEVENHUIZEN, exame 9— met- grijpen nét toe. En doen we het QQN Tegen inlevering Wordt het beter als Ik Je vertel dat ik HAARLEM- kaï (Wordt vervolgd). koopen en de opbrengst onder de armen verdeelen en eerst den wensoh van Jezus in, dat de jon geling arm en beroofd zou volgen, sprak er zich niet de afkeer tegen rijkdom in uit, Dit nummer bestaat uit twee bladen en een Bijvoegsel. aan’ Voel je Je brgd Ik merkte ik je niet meer lastig vallen Geef me één kus Neen. neen, riep ze, achteruit wij- I is te wachten. Het publiek heeft het land aan de tram en voelt dus niets voor de gemeentelijke po gingen om die te protegeeren. Voorts be- •bakWBI k fiibyl. h begon hij 10O— tie: -. F. R HOORWEG- w «ehcde- aan bederf lindi 1 564 zjjti-aoitjei; Ik gemaakt, n tijd aan el wordt, o zekerheid en samen- den lijdenden, den hulpvaardigen het medelijden met den broeder, die gebrek hun leven aanbieden, dat dezen niet noodig hebben, weigeren hun het geld, dat ze wel noodig hebben”, las ik onlangs. De woorden toekenen ongetwijfeld de geringe hulpvaar digheid, het groote tekort aan naastenliefde bij de meesten onzer en daarnaast ook de weinige opofferingsgezindheid en het bru tale egoïsme, dat ons beheerscht. Dat aan bod van eigen bloed en leven is natuurlijk maar een rhetorische figuur. Maar afge hand uit. Zij helpen uit een soort plichts gevoel, van uit de overtuiging of soms ook I vanuit het dogma, dat helpen een plicht en een noodzakelijkheid is. De meeste van de publiek bekende filantropen behooren tot dit soort. Hun werk heeft ongetwijfeld waarde in zooverre het hun medemenschen i veel leed en zorg en kommer kan besparen. Ik had zoo’n idee dat hij verdwenen was, t ik heb hem de laatste dagen niet meer gezien. Vanmiddag nog zag Ik hem rond speuren. In het park? Ja. in het park! Brayshaw liet een lach van ergernis hooren. Die kerel geeft het niet op. Hij heeft een goede reuk en wil meedoeri. zooals Ik je al eerder vertelde. Mijn ver haal van Slbfl’s erfenis was te doorzich tig: Ja: hij Is niet gek. Des te meer reden om te zien aan zijn lastige nieuwsgierigheid te ontko men. vond Archer Ik houd den man voor I een groot gevaar. ■B^Lwat scheelt n |PUfoed vroeg hij bes dat er Iets niet in den haak was Wat is er? Ik heb vreeselijke hoofdpijn, ant- een gelukkige uitdrukking .n Sibyl’» gezicht verwacht had. was hij wel teleurgesteld. De ironie van zijn woor den gaven haar een steek van pijn Haar lippen trilden, haar namelooze ellende maakte haar sprakeloos. Sibyl^H^fste. fluisterde hij, zeg' je nu niets? werteimij Ze had blch loggemaakt uit den arn, dien hij orV haar had heengeslagen t Nu niet, klonk het. nauwelijks ver staanbaar.-Laat me nu gaan. Ik.. Ik kan niet helder dénken door de hoofdpijn. Ga naar de zitkamer terug. Het spijt mij zoo vreeseiljk, zei hij I i I taan het huis uitliep en op de tram sprong naar het station, maar in het station niet den trein nam naar den in nood verkeeren den kennis, maar de tram terug naar hu s, ten brengen. Dan biedt ren, maar het geld, de zorg, de liefde, de steun, die noodig zyn, biedt hij niet. Dat wil zeggen, hij wil wel wat doen, maar hy wil niet dat doen, wat noodig is en wat alleen helpen kan, omdat het hem een offer kost, een werkelijk zwaar offer. Ik weet van iemand, die, toen hy van den nood van een kennis hoorde, spon- £en reusachtige, in briljanten gevatte Parel was het pronkstuk van de collec- 1 ti«. Deze overdadige parade van edel- steenen scheen Marlon's bewering te be- vestigen, Sibyl’s hart verkilde, de kolos- t.tSaie speld scheen voor haar benevelde '■blik te 4aasen, soodat ze alleen maar^ '- ten gestamelde begroeting kon uitdrei^B •»»gen Toen de indrukwekkende eindelijk op haar tteten - va* van thee en g ^«leat^kaerde areyBhaw sloh to iWat Ucseggen wü. kmdjfc op een toon, die het heelel gezelschap Naar het Engelse h van SIR WILLIAM MAGNAY. Nadruk verboden. ^Jlaar tyoop begon juist op te leven. menschen, die door den nood van anderen, wanneer ze dien werkelijk zien, geheel on- )>ewogen blijven. By verreweg de meesten spreekt wel een zeker medegevoel, een zeker medelijden. Hét is ongetwijfeld de eerste onontbeerlijke voorwaarde voor goede Wie is wijs? Hij, die van ieder leert! Wie is machtig? Hij, die zichzelf be- neerscht! aan licht, aan warmte, aan steun. Her mist de innerlijke ontferming, waarmee Jezus, de scharen ziende, bewogen werd ,en maar beteekende het, dat Jezus eerst het njet van foet veri wat hem, den ryken jon- I maakt. En het mist ,boi **~i Want nietwaar? het medelyden is niet voldoende. Hoe menigeen steekt, door deze innerlyke ontferming bewogen, reeds de Ijand uit, maar trekt die op het laatste oogenblik nog terug, omdat het egoïsme zyn stem verheft en hem wy'st op het of fer, dat hjj zal moeti i hy wel bloed en levf ^KMkaau eF eenlge minuten later begroet had. Ik ben blij dat je gekomen bent, want ik zou zeggen dat het verstandig Is om van avond een voorlooplge Inspectie te hou den. Archer knikte. Ik ben even komen aanloopen om dat een andere zaak onze aandacht vraagt Brayshaw fronste de wenkbrauwen. orde Is? Als hij toeo de deur openging, maar het volgend oogenblik trok een krampachtige trek van pijn over haar gezicht, die de pas ..ontloken hoop weer deed uitdoven Me vrouw Mountflson werd aangekondigd en terwijl deze dame glimlachend de ka- •mer binnenkwam, werd door het ver schuiven van haar sabelbont, de rijke luweelenlool alchtbaar dien zij torste. wind te wachten tot er weer een wagen komt aansjokken. Nu passeeren daar telkens leege taxi’s en de verleiding voor de wachtenden is heel groot om er een aan te roepen en daar mede het wachten te doen eindigen. Voort durend pikten zóó taxi’s de klanten van de tram weg. Sommige verhuurders maakten daar een sport van. Op allerlei manieren heeft men getracht dit tegen te gaan, maar het staat juridisch technisch onmogelijk een artikel zóó te construeeren dat het snor ren er onder viel. Men heeft zich in dit op zicht uitgesloofd om de meest gedetailleer de artikelen samen te stellen, maar het baatte niet. Telkens volgde voor den Kan tonrechter weer vrijspraak. Nu heeft men het uiterste middel ter hand genomen, waartoe wetgevende on macht kan komen, n.l. dictatuur. Het be drijf van taxiverhuren vereischt goedkeu ring van het gemeentebestuur. Ziezoo nu kan men iedere boosdoener onmiddellyk met brood-roof bedreigen als hy het waagt iets te doen dat het gemeentebestuur niet aanstaat. Het heet nu dat als voorwaarde voor het verleenen van vergünn ng allerlei overwe gingen zullen gelden van orde, veiligheid en redelijkheid, maar die praatjes kennen we. Het begint al dat een aanvrage geru»- men tyd op afdoening moet wachten, dat allerlei onleesbare formulieren moeten wor- den ingevuld, dat eischen van z.g. orde wor den gesteld, die daarmede feitelijk niets hebben te maken. Alles is onder het woord orde te brengen. Het valt te verwachten dat deze dicta tuur nog niet afdoende is, want er is één factor waarop deze geen invloed heeft, n.l. op het publiek, waarvan geen medewerking I z'n eigen land nwet niet, die weten te ver- nen en Berlijn hebben zelfs den Oeeaan zijn I het dlgen mooie land! land! Geniet van zijn zijn blonde duinen en in en zijn deftig oud- 50) en fe verkrijgbaar Brinkman Zoon. wjjksche Plassen niet, enieten Gij daar kunt r leeren kennen, koon CHEYGROND, dat U eten. Zoowel voor den ai voor den Wandelaar "•diomiddig, «onder w| |a en Leera«dwn Li, «M.N1SCHE SOHOoT censeten; MCCXXXII. Het Trambedrijf. Al vele jaren is ons gemeentebestuur bezig aan het taxibedrijf zooveel mogelijk moeilijkheden in den weg te leggen. Dat is natuurlijk sedert de gemeente zich den strop om den hals heeft gehaald van deel te nemen in het gemengd trambedrijf. Vóór dien dacht men er anders over, want toen haal den we zelfs particuliere busbedrijven in om de tram die ook een particuliere maatschap pij was te dwarsboomen. Het was de bedoe ling te laten gevoelen, dat van een mono polie op verkeersgebied geen sprake was. Na deelneming in het kaptaal der tram is de ethiek van de gemeente plotseling ge wijzigd; de particuliere bussen zyn wegge stuurd, het monopolie is hersteld en van dien tyd of dateert de voortdurende achter uitgang. Eenerzijds is de exploitatie veel duurder geworden; de salarissen zyn ver hoogd, de diensttijden verlaagd; allerlei vriendelijkheden zyn ingevoerd en daar naast kwam de nieuwe concurrent op, de taxi. Met een volslagen gemis aan vooruit- zienden blik op de ontwikkeling van het auto-bedrijf in het algemeen is men toen voortgegaan en bij het toenemen der con currentie heeft men allerlei kleine middelen bedacht om dit tegen te gaan. Vermakelyk richtte dat kleine gedoe zich tegen het z.g. snorren. Dat woord heeft een erg ongunstige beteekenis gehouden uit den tyd van de aapjes koetsiers, die er op uit waren de straatvrachtjes op te pikken zon der een vaste standplaats in te nemen. Het snorren heeft echter een heel ander karak- ter aangenomen sedert de auto’s er zyn. i De zaak is deze: de tram rydt slecht, veel te lang duurt het eer er weer een komt, i Midden op de straat op hachelijke vlucht- I heuveltjes staat het publ'ek in weer en hulp. Maar van daar tot die'hulp is 1 bemin nog een lange weg. Er zyn ook menschen, die helpen, beter gezegd aan anderen, aan hulpbehoevenden, aan armen ,aan zieken geven, zonder dat die voorwuarde by hen vervuld is. Zy voe- «n zich niet door innerlijke ontferming be wogen en steken dan de hand der hulp u.t. ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (behoorende tot den bezorgkring) 15 regels 1.30, elke regel meer ƒ0.25. Van buiten Gouda en den bezorgkring: 15 regels ƒ1.55, elke regel meer ƒ0.30. Advertentiën in het Zaterdagnummer 25 jjyslag op den prys. Liefdadigheids-advertentiën de helft van den prijs. INGEZONDEN MEDEDEELINGEN: 1—4 regels ƒ2.25. elke regel meer ƒ0.50. Op de voorpagina 50 hooger. Gewone advertentiën en ingezonden mededeelingen by contract tot zeer gereduceerden prijs. Groote letters en randen worden berekend naar plaatsruimte. Advertentiën kunnen worden ingezonden door tusschenkomst van soliede Boek handelaren, Advertentiebureau* en onze agenten en moeten daags vóór de plaatsing aan het Bureau zijn ingekomen, teneinde van opname verzekerd te zyn. Maar het mist niettemin, wanneer het al leen automatisch en wordt, die schoonste trek der menscheltfk- heid, die aan weldoen vooral zijn moreele waarde geeft, het innig medegevoel met i mensen, en die verder den bedreigden kennis zelfs 1 met geen woord te hulp kwam. Die man was ook voor het offer teruggedeinsd. Het medelijden had sterk genoeg gesproken, want het was geen inan met een bizonder ontvankelijk gemoed j niet een, wiens impul sieve natuur en onevenwichtigheid hem ge- 1 makkelijk van het eene besluit naar het andere dreef, maar $en, die placht te over- I wegen en wiens aard hem niet spontaan dreef naar lijdende ^medemenschen. Alleen 1 door den sterken dr$ng van dit medelyden was hij het huis uitgedreven. Maar uit zyn eigen egoïsme kon het hem niet uitdryven. Het offer dat van hem gevraagd zou wor den, verschrikte hem. En hy ging als de i ryke jongeling, misschien ook wel bedroefd, heen, want hy had vele goederen. plichtmatig gedaan I die het helpen en hdt weldoen tot een zaak rstind, maar van het hart ivqjdien nog zoo heel i netnijverheid. rbereidend en het 2e i B. N. A. n eiken Zaterdag in de 1 Jzn., Fred. Hendrikstraat 92 Cardon kwam binnen. Hij knikte zijn neet toe. Zoo, Richard, hoe staat het leven? Neen, vervolgde hij. Ik kopt niet in den salon, mijn schoenen zijn modderig, ik ben door de velden gekomen. Ik wou Sir Percy heel even spreken, over werklui I die morgen in de stallen moetej zijn j van deze Advertentie NIEUWE GEROOKTE - ZALM van 50 voor 40 CENT per ons. Machinaal zeer dun gesneden. DIKKE GEROOKTE PALING, machinaal zeer dun gesneden op een aparte machine van 50 voor 40 CENT pér ons, zonder vel of graat. Nieuwe Haring, Zoutevisch, Keelen en lippen, enz. enz. Zie Etalage. woordde ze, zijn liefkoozlng ontwijkend Ik ga tot het eten rusten. Arme lieveling. Wat vind Ik dat naar Het komt zeker door dien val van gisteren. Je zult de gevolgen daarvan misschien nog wel een tijdje voelen. ling vinden Zoo’n charmante baas, Wil son; dit meer speciaal tot mevrouw Mountflson diende bU het 18de regi ment huzaren, logeert nu heel rustig In de herberg, om aan de jachtpartijen deel te nemen. Mevrouw Mqjmftlson\Kiheen zeer onder den Indruk te zijn, én vlui den edelman, dien zij mlsaeloopen was, ëh-yan den ex- cavalerlst. <yen ze zou ontmoeten. Id ge dachten ze hem al bij zich aan hüH; hij zou ^vel een chic type zijn, haar voor naamste bezigheid bestond In het aan- knoopen van dergelijke aanzienlijke rela ties Met een wee gevoel sch.een Sibyl het doel van deze snoevende manier van bedrukt. Ga maar gauw liggen, dan zal spreken te doorzien. Zoo spoedig ze maar --- eenigszlns kon. stond ze op en verliet de iet voortdurend moeten gllm- kgneepraten overallerlel onbe- werd haar een marteling kans even na haar te ver- WjhaaTde haar in de groote lien van dan de gevallen, waarin zij niets «egt en dus louter figuur bly'ft, ligt er veelal een bereidwilligheid om te helpen in uitgedrukt, maar een zeer eng-begrensde bereidwilligheid. Toen Jezus den ryken jongeling de voor- waarde .telde, dat hij zün goed zou. ver- gebrek niet altijd in fmantieelen- of dan volgen, hield dit njgt aller- pde, von .Tov.na in Hat. rin inn- ABONNEMENTSPRIJS, per kwartaal ƒ2.25, per week 17 cent, met Zondagsblad per kwartaal 2.90, per week 22 cent, overal waar de bezorging per ioufier geschiedt. Franco per post per kwartaal ƒ3.15, met Zondagsblad ƒ3.80. Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 31, GOUDA, by onza agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren. I ter26 2745 ap* t^dagelyks^geopend van 9—uur. Administratie en Redactie Telef. HELPEN „Velen, die hun vrienden hun bloed en Maar zy steken als ’t ware automatisch die hand uit. Zii hplnt*n nit npn anntet r»lrr>k?t-o_ ook hun is, evenals den ryken jongeling, het geld het liefst. En dit liefste kunnen ze niet afstaan, niet eens een deel ervan. Dat teekent hun gebrek aan naastenliefde en opo/feringszin. En dit gebrek maakt het hun feitelyk ónmogelijk bloed en leven, dat ze aanbieden, maar dat niemand behoeft, te offeren, maakt het hun onmogelijk te hel pen. Want hulp is datgene voor iemand doen, hem datgene te geven, wat hij noodig heeft, n’et dat, wat wy te missen hebben en wat we wel doen willen. Er zyn toch betrekkelyk maar weinig I Jft bedaart spoedig met kon verstaan, ik vergat je nog te vertel len dat ik vanmiddag een telegram heb ontvangen van Lord Stranraer, dat hij kou heeft gevat en verhinderd is te ko men. Omdat we daardoor een heer te weinig hadden, heb ik kapitein Wilson ultgenoodlgd om tot Maandag te blijven. Hij zal het wel een aangename afwisse- met je vader gesproken heb en alles In (illUMHE (.(II1U\T. i Dat Is hij zeer gedecideerd, viel I Brayshaw hem bij. Maar toch zie Ik niet l In welk gevaar we zijnerzijds te duchten hebben zoolang hij niet hier In huls Is. I Zoover ik hem ken. vervolgde Ar- 'cher. blijft hij niet voor een gesloten deur staan, als hij denkt dat aan den anderen kant Iets vo^r hem te halen valt. Misschien wil Jij hem even roepen, Ri chard. Maar haast hem niet, als hij in gesprek is. Ik kan wel zoolang In de bi bliotheek wachten. Best, gaf Richard ten antwoord en ze liepen ieder een andere deur binnen. In den salon is het één en al schlt- tering, merkte Brayshaw met een veel- beteekend lachje op. nadat hij Archer kend: en voor hij nog iets zeggen kon. was ze halverwege op de trap. Ontsteld door haar manier van doen, keerde hij zich langzaam om en liep diep ongelukkig naar den salon terug. Het liefst zou hij naar zijn‘eigen kamer zijn gegaan^ hij was allesbehalve in de ■tem ming voor oppervlakkige conversatie Terwijl hij door de hall slenterde, open de een bediende de voordeur en Archer offer eischte van u_, g»Üug, iet liefste we», voor .Ay hem een van zijn volgelingen kon accepteeren: De eisch bleek te zwaar. „En hy ging be droefd heen, want hij had vele goederen.” Zoo gaan de meesten onzer ook heen, maar niet eens bedroefd, wanneer hun het offer van hun geld gevraagd wordt. Bloed en leven by manier van spreken, maar n et hun geld hebben ze aan te bieden. Want Maar als hem, gaat het zoo menigeen. Wij zouden wel -^llen nelpen. blogd en leven willen we aanbieden, maar niet dat eene, dat jpist noodig is en ons het offer kost van wat ons Hef is. Zoo blyven we v vaak, de hand al halverwege uitgestoken, staan en grijpen n'ét toe. En doen we het materieelen zin, maar ook gebrek aan lief- soms na aarzeling en strijd, dan is het óf te laat, óf onder voorwaarden, die aan de hulp haar groote Waarde en draagkracht ontnemen, óf op een wyze, die de moreele waarde ervan verkleint of vernietigt. Wy helpen zoo’i^raag op onze manier, maar we moeten doen op de manier i van hem, die de hulp noodig heeft.. Want helpen ia niet iets doen voor een ander, maar dat doen, wat hjj noodig heeft. Dat maakt juist veelal het offer zoo zwaar. En kunnen we ons zelf en ons egoïsme zoo ver overwinnen, dat we dat offer willen bren gen, dan willen we het gewoonlijk als een offer erkend z’en. Dat ontneemt aan onze daad maar al te vaak haar moreele waarde. „Geef; maar spaar, zoo ge kunt, den arme de schande van de hand te moeten uitstrek ken.” Die regel geldt niet alleen voor het 1 geven, van aalmoezen, maar voor het bren- j gen van alle hulp. En het voldoen daaraan kost ons gewoonlyk een nieuw offer, da*« onze eerzucht, onze ijdelheid brengen moet. Maar we zullen ertoe in staat zyn, wanneer we ons weten te verplaatsen in den toe stand van hem, die onze hulp noodig heeft. Daar hangt ten slotte alles van af, oT onze naastenliefde sterk genoeg en onze eigenliefde zwak genoeg is. We zullen kun nen helpen en goed en doelmatig nelpen, wanneer we onzen naasten liefhebben als ons zei ven. Zoo alleen zullen we het mede lijden voelen en sterk genoeg zyn om de 1 offers te brengen, die alle ware hulp van ons vraagt.

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1934 | | pagina 1