Confectie
Opruiming
OPRUIMING
BERTELS
Anton Coops
I
ONGEREGELDE MANUFACTUREN
MANTELS,
COSTUMES,
JAPONNEN
Do Goudsehe Fruithandel
Fa. N. Verkerk
Het masker van Fu Manchu
FORD AUTOMOBIELEN
Belastingzaken
Veilige en Economische
Een .Regentendagboek uit de 18e eeuw.
VOOR
GROOTE STUKKEN
„M'n STER-TABAK vergeten
dan maar wéér naar beneden".
HONIG'S BOUILLONBLOKJES thans 6 voor l@ct
m
Kameraad.
REÜNIE - GOUDA
De auto duivel
THALIA THEATER
SPOTPRIJZENI
Zeun«»traal A+fc
vanaf heden Kenre-
f 7.50
f 9.75
f 12.50
Bah It
1mann
VERHUIZINGEN «n EXPEDITIE Brandvrije Bergplaatsen
L. N. POLDERVAART,
1 vierdeür Sedan grand luxe 4
1 Coupé met dickyseat 4
J. HULLEMAN - Kleiweg 20 - GOUDA.
■ACCOUNTANTSKANTOOR W. T. J. ABBEMA<
9 U
t.
WISKUNDE
P. S. DAUV1LLIER.
bedrijfs-
KLEEDING
NELLY SOETERS-
Toonkamer „Crabeth"
J. C. LANGEItAAR,
belegging van Uw Kas- en Spaargelden.
Spaarbank8
GEMEENTE Giro-, Stortings-) 0_n ~r
en Ophaaldienst) 2-62
GOUWE 2 GOUDA.
Op de groote fluctuatie in de bevolking,
der residentie hebben wy reeds vaak ge
wezen. Ongehinderd door de tijdsomstandig
heden gaan de geboorten voort, niet noe
menswaard is de daling die daarin valt
waar te nemen. Daarnevens was er al tal
van .jaren een voortdurende uittocht van
andere gemeenten naar de onze en als ge
volg" daarvan kwam er ieder jaar een stadje
by onze stad van ongeveer 9 10 duizend
zielen. Zóó ging het al een kwart eeuw met
eenige stijging en eenige daling, maar altijd
in opgaande lijn.
Voor het eerst na al die jaren is er eens
een maand geweest het was de om zijn
grilligheid bekende maand Maart dat
daarin een verandering is gekomen. Wel
was de stoet van jonge wereldburgers even
groot, wel steeg niet het aantal van hen, I
die uit dit aardsche tranendal heengingen,
wel stroomden nog meer dan twee duizend i
pexsoneji elders naar de hoofdstad toe,
maar de uittocht* was ditmaal grooter, 110
grooter dan die intocht. Nog bezorgde de I
baby-stoet ons een aanwinst van totaal 115 j
zielen, doch in vergelijking met andere J
maanden is dit een enorme daling. Maart
1933 heeft een aanwas van 680 zielen, zes
maal zooveel dus als zijn naamgenoot in
1934, Wat daarvan de reden is, is niet na
te gaan. Men zal allereerst moeten afwach
ten of dit voor één keer een verschijnsel
dan wel pf dit het begin is van een kente
ring. Intusschen is het verschijnsel merk
waardig genoeg om er even de aandacht op
te vestigen. In de detailcijfers valt alleen
op, dat hjet aantal personen dat uit den
Haag naai het buitenland vertrok, zooveel
grooter is jdan het aantal dat daaruit naaj;
ons kwam.lHet kan zijn, dat dit het artikel
dienstmeisjes is, maar zéker is dit niet. In
dit verschil nog niet eens
u maar eens af hoe April
n vooral Mei, dat altijd nog
bij uitnemendheid is.
ling^blyft het, dat in die maand
aanwas van 110 personen
l[an woningen bracht van niet
Men behoeft niet te vra-
tel is. Als wij nog eens aan
en berekenen dat één wo-
l vier personen in onze
stad als norm is te aanvaarden, dan blijkt
dat' er elf duizend woningen in onze stad
te veel zijn, Elf duizend, dat is voldoende
voor een stad van veertig duizend zielen,
die pas in vijf jaar in den Haag zijn te ver
wachten.
En reeds wordt meegedeeld, dat nog ruim
4800 woningen in aanbouw zijn. Het hangt
er dus wel heel erg van af hoe de verdere
ontwikkeling van de bevolking in onze stad
zal zijn, en wij zijn meer dan ooit benieuwd
wat er in de volgende maanden van terecht
komt.
HAGENAAR.
Voor het gemak van de lezers is de
laatstvermelde aanteekening uit het dag
boek weer opgenoipen.
„30 January Camer
„Is gecompareert (verschenen) dHr
„Bailliu van Gouderak en te kenne ge-
„geeven wat le in Syn regthuys is voor-
„gevalle namentlyk dat de Ingesetene
„niet wilde Loten en dus die gestaakt
„2 dat^ Willem Verwey en Willem de
„Lange voerlieden zig Brutaal hebben
„aangesteld en Oranje droege, en ver-
„scheide anderen
„3e dat de Ingesetene [van Gouderak]
„een Oranje Vlag op den Toren hadden
„geset, en meer ongeregeltheden hadde
„gedaan, dat 2 van de voornaamste wa-
„ren geapprehendeert (in hechtenis ge-
„nomen)
„Dat 4e in Brouck Thuyl de Ingesetene
„mede niet hadde willen Lpten, dat zy
„met geweld waren ingedronge, en hy
„met de bloote degen de selve hadde
„uytgedreven
„dat die van Brouckhuysen naderhand
„vrywillig hadden geloot
„versogt maintien over (ip hechtenis
„te mogen nemen) die voerluyde
„nadat den Heer Bailliu was affge-
„gaan (vertrokken), hebbe Heere'n Bur-
„gemeesteren geresolveert (besloten) de
„2 voerluyde tegens S anderendaags te
„ontbieden
„Blanke toesiender (directeur van ge
meentewerken) ontboden en hem gelast
„de Scherpe patroone na te zien
„In ga»sch Rynland en andere plaat
sen waren de boeren Zeer oproerig en
„wilde niet loten,
Mr. Cornelis Nicolaas Plemper van Bree,
baljuw en schout van Gouda, was tegelijker
tijd ook baljuw en schout van Gouderak. In
deze laatste kwaliteit was hy door gecom
mitteerde Raden met de loting in boven
genoemde heerlijkheid belast. Die loting
vond uit den aard der zaak plaats op het
„regthuys". Zoo'n „regthuys" was wat we
nu zouden noemen het gemeentehuis. Het
droeg vroeger dien naam, omdat het be
stuur van de heerlijkheid ook met de recht
spraak was belast en die rechtspraak voor
den gewonen man de belangrijkste taak van
de overheid was. De herinneriag hieraan is
nog niet geheel verloren gegaan. Zoo stond
voor twintig jaar en staat misséhien nu nog
wel voor het gemeentehuis van Aardenburg
het beeld van de gerechtigheid met blind
doek en weegschaal.
Het „regthuys van Gouderak" bevond
zich niet in het dorp zelf, maar stond aan
den Gouderakschen dijk, vlak tegenover
bnze stad. Men kon het bereiken door zich
te laten overzetten met het veerbootje, dat
de verbinding tusschen de Veerstal en den
Gouderakschen dijk onderhield en dat sinds
een betrekkelijk kort aantal jaren niet meer
vaart. Het „regthuys" lag aan den anderen
kant van den Gouderakschen rijk, recht
tegenover de aanlegplaats van het veer en
EN DE GESCHENKENBONS BLIJVEN GEHANDHAAFD!
was gevestigd in een herberg. Die herberg
is nog niet zoo heel lang geleden verdwe
nen. Bij de oudere Gouwenaars genoot hij
een zekere Vermaardheid in verband met
de „Scharrekermis". Boven, gelijk met den
dijk, was, zooals mij is verteld, de gelag
kamer en beneden aan den voet van den
dijk de danszaal, waar Tijs dp Pik en an
dere beroemde violisten in hun tijd de dans
met hun muziek begeleidden.
In 1785 nu was de gelagkamer, of zooals
deze toen heette „de gemeene hayrdt" ook
Veeds boven aan den dijk gelegen en zag
hier op uit. Naast „de gemeene hayrdt" lag
de „fegtkamer".
Het volgende was nu gebeurd: Willem de
Lange, „voerman in het wagenveer van
Gouda op Rotterdam en vice-versa" en in
deze functie door burgemeesters van Gouda
aangesteld, stond op den bewusten 28sten
Januari 1785 met zyn collega Willem Ver
wey en enkele andere personen by de ge
opende Middelpoort aan het Veerstal. Die
Middelpoort bevond zich ter plaatse, waar
nu het trapje is, waarmee men over de
Veerstalmuur klimt en lag alzoo vlak tegen
over het hierboven reeds besproken veer.
Aan den overkant van den dyk stonden de
Gouderaksche „huyslieden (boeren)", die
voor de loting waren opgekomen en. zooals
rechtgeaarde lotelingen betaamt, schreeuw
den en tekeer gingen.
Nu wilde het ongeluk, dat Willem de
Lange in GouderaL was geboren. De stem
des bloeds sprak; hy kon het aan dezen
kant van den IJsel niej langer uithouden en
liet zich met Willem Verwey en Thomas
van Maurik overzetten. Ahn den overkant
gekomen, waren zy met hun drieën „de ge
meene haart" binnengegaan. Het was toen
omstreeks half een. In „de gemeene haart"
bevonden zich verschillende personen, die
„in een gelag waren geraakt". Toen zy even
binnen waren, „kwam de roep", dat in Gou
derak de vlag op den toren stond. Onder
de bezoekers waren er daarop geweest, die
gezegd hadden: „Als de Vlag waaydt mogen
wy ook een Strikje dragen". De meesten
hadden toen „een Orange lintje aan den
hoed off muts gedaan". Willem de Lange
en Willem Verwey hadden zich echter daar
van onthouden. Omstreeks één uur was de
baljuw de gelagkamer komen binnenstap
pen. Hy had dadelijk gezien, dat er ver
schillende personen oranje droegen en on
middellijk gelast, dat „de Oranje linten van
de Mutsen en hoeden gedaan moeste wor
den". Willem Verwey vroeg daarop, waar
om de baljuw dit beval en deze antwoordde:
Omdat de Souverain het dragen van leu-
sen (kenteekenen van politieke gezindheid)
heeft verboden". De meeste bezoekers deden
daarop hun oranje af; een zekere Pieter
Fyn, wonende op Stolwykersluis, die een
groot oranjelint aan zyn schippersmuts had
hangen, weigerde echter na herhaalde aan
maning aan het bevel gehoor te geven. De
baljuw had toen tegen Fyn gezegd, dat,
indien deze het lint niet van de muts af
deed, hy het er. af zou halen. Pieter Fyn
had daarop geantwoord „dat hy dat wel
eens wou sien". Willem de Lange had er
zich ook mee bemoeid en tot den baljuw
gezegd, „dat hy in de Stad eerst de Swarte
Cocardes er af moest halen". De Lange
doelde hiermee op de zwarte cocrades, die
de schutterij-officieren en de patriottische
schutters op hun hoofddeksel droegen en
die het kenteeken waren van de anti-stad
houderlijke party. De baljuw, die blijkbaar
niet benauwd was, had daarop het lint van
de muts van Fyn afgetrokken en in het
vuur" gegooid. De Lange en Verwey waren
toen opgestoven en voor den baljuw gaan
staan. De Lange had toen tegen den baljuw
gezegd: „wat donder smytje Orange in 't
vuur? Nou selien de swarte cocardes ook
na de Donder. Jy Blixem, sal je Orange in
't Vuur gooyen". Ook Willem Verwey had
dergelijke uitdrukkingen gebezigd en even
als de Lange gezegd, „dat de Baljuw hun
reden moest geven dat hy Orange in 't Vuur
wierp". De baljuw had hun daarop ge
raden zich stil te houden. Ook Pieter Fyn
was door den baljuw tot kalmte aange
maand. De Lange en Verwey hadden zich
daaraan niet gestoord en tegen den baljuw
uitdrukkingen gebezigd van den volgenden
aard: ,jHier heb je niets te segge; hier ben
je niet meer als ik; boven op je Rechtkamer
gaat daar, hier is een vrye herberg".
Pieter Fijn was intusschen weer by het
vuur gaan zitten en had een nieuw oranje
lint aan zyn muts bevestigd. Toen dit was
gebeurd, was hy geflankeerd door Verwey
en de Lange, recht op den baljuw toege-
stapt en had dezen uitgedaagd mét de
woorden: „Neem t Orange lint nu nog eens
van myn muts; ik wou voor den donder wel
eens sien, dat je het er nog eens afnam"
Ook de Lange en Verwey hadden den bal
juw met dergelijke woorden uitgetart. Op
dit oogenblik kwamen de „twee Justitie die
naars", Jan Sonneveldt en Jan Snydevaart
boven. De verhouding tusschen den baljuw
en die „Justitiedienaars" was blijkbaar van
zeer gemoedelijken aard, want de baljuw
zei tot een van hen: „Jan, haal die leuse
van de muts". Jan wilde dit bevel uitvoeren,
maar Pieter Fijn, bijgestaan door de Lange
ei\ Vetwey, verzette zich. Ook van andere
zijde kreeg hy hulp; Eeuwout van Es trok
een mes en wilde hem daarmee bystaan.
De .Justitiedienaars" behielden echter de
overhand en het lint werd van de muts
verwijderd. De baljuw verliet daarop „de
gemeene hayrdt" om zich naar de reéhi.
kamer te begeven. Verwey, de Lange en
van Es hadden hem daarheen willen volgen,
om te vragen „waarom hy oranje op 't vuur
had gegooyd". Zy waren hierin echter ver
hinderd door den herbergier Jan van Vleu
ten, die als gerech®>ode van Gouderak,
tevens met het handhaven van de orde op
het „regthuys" was belast. Herhaaldelijk
waren zy vervolgens in de gelagkamer op
gestaan om naar de „regtkamer" te gaan,
maar steeds had de gerechtsbode hen weer
weten tegen te houden, onder mededeeling
dat de heeren zaten te eten. De Lange en
Verwey bleven toen in de gelagkamer, tot
dat het rijtuig voorkwam, waarmee de
Secretaris van Gouderak, Ary Herfst en
„eenige van de Gerechte" naar het dorp
zouden worden teruggebracht. Zy waren
toen op den dijk gekomen en hadden aan
den Secretaris gevraagd, „waarom 3y belet
wierden op de Rechtkamer te komen. Zy
moesten en wilden den baljuw spreke". Ver
volgens waren zy de herberg weer binnen
gegaan en „hadden sig seer luydrugtig ge
dragen met Singen, Schreeuwen, dansen of
springen". Telkens hadden zij geroepen:
„Vivat, Vivat de Prins, Vivat Orange,
Orange boven". Ten'slotte waren zij weer
naar de stad getrokken. Daar hadden rj
met veel ophef „op de publyque Straat"
verteld, dat zy met dgn baljuw „dispuyt
hadden gehad by Jan van Vleuten". Dit
woord „dispuyt" leeft nu nog in den volks
mond voort als „spruut". De Lange had
onder anderen aan de Rotterdamsche poort
gezegd, „dat de Bailliu met het orange lint -
in t vuur te Smyten aldus het gelieele huys
van Nassau in t vuur gooyde". Hy had dit
verhaal ongelukkigerwijze gedaan aan twee
patriottische „pypmakersbaase", Jacob van
der Want en Dirk Dirkx. Jacoo van der
Want had hem daarop gezegd: „Men mag
geen leusen dragen, het zyn Wetten van de
Souverain". De Lange had daarop geant
woord: ,Jy bent er ook soo een, jouw meen
ik".
Tot zoover de rol, die de Lange en Ver
wey by de loting hadden gespeeld.
De baljuw van Gouderak kon uit den aard
der zaak niet als zoodanig tegen de Lange
en Verwey optreden. Maar dadelijk werd
raad geschaft; er werd door burgemeesters
vastgesteld, dat al was Mr. Plemper van
Bree by de relletjes als baljuw van Goude
rak in functie geweest, hy daarmee toch
op dat oogenblik zyn „qualiteyt (hoedanig
heid)" als baljuw van Gouda nxet had ver
loren. Bijgevolg hadden <}e Lange en Ver
wey zich verzet tegen dèn Grudsehen bal
juw en hiervoor stonden huft ernstige straf
fen te wachten.
In Gouderak kon Mr. Plemper van Bree
met kracht optreden; hy liet dan ook dade
lijk twee van de belhamels gevangennemen.
Pieter Fijn was hier echter niet bij, want
by schrijven van 3 Februan 1"S5 deelden
„Mansmannen (de leden van het gerecht)
van Gouderak" aan het Goudsehe stadsbe
stuur mede, daat zij aan 'den baljuw had
den opgedragen bovengenoemden Fyn te
arresteeren. Zij verzochten in dit schryven
tevens de eventueele arrestatie van Fyn
niet te willen beschouwen als een aanslag
op de Goudsehe rechtsmacht
Al bleven de Lange en Verwey voorloopig
nog op vrije voeten, het was te voorzien,
dat zy spoedig boven de Tiendewegspoort
zouden worden opgeborgen.
(Wordt vervolgd.)
Nadruk verboden. Dr. Mr. J. SMIT.
door WILLY CORSARI.
Zoo, kameraad, zei de man, die
in een portiek schuilde voor den re
gen, tegen een wezen, even verwaar
loosd, hongerig en verlaten als hij
zelf een straathond. De hond aar
zelde, schuw en bereid onmiddellijk
Wig te vluchten, als de man maar een
lichte afwerende beweging zou ma
ken. Doch inplaats daarvan stak hij
zijn hand uit en daarin was een stukje
brood. Menschen, die nooit een hond
hadden of er nooit van hielden, zullen
het n-iet gelooven, doch ieder ander
mensch weet, dat een hond diverse
gelaatsuitdrukkingen bezit. De hönd
in den regen keek stom verbaasd,
wantrouwend, vaag hoopvol. Zou het
^n val z\jn? Zou het brood weer weg
getrokken worden, als hij dichterbij
kwam, zou hij dan een trap of een
slag krijgfen? Niét dichterbij komen
was veiliger, maar toch, hij had hon
ger...
Kom maar, ouwe jongen, zei de
man, kameraden doen elkander geen
kwaad en wij zijn kameraden in de
ellende.
De stem 'wekte vertrouwen. De
hond nam het stuk brood en slokte
het op.
Kauwen kerel, zei de man, dan
heb je er meer aan vitaminen en zoo,
weet je. Hier, meer krijg je niet.
De hond slokte het tweede stuk
brood op. Toen streek de man hem
over het ruige haar van den kop en
zei: Kom maar... het is hier ten
minste droog.
De hond kwam aarzelend in de por
tiek en ging zitten, nog altijd op zijn
hoede.*De man zuchtte: Op... ouwe
jongen... niet meer. Maar als het
straks niet meer regent, verdien ik
misschien nog genoeg om je een hapje
warm eten met me te laten deelen.
Alleen is ook niet alles... dan pieker
je teveel-en je krijgt neiging de boel
erbij neer te gooien.
De hond bewoog zijn staart, iets
wat hij in langen tijd niet meer ge
daan had. Het was nog een jong dief.
Ze hadden het op straat gezet, zoodra
het zeven maanden oud was, nu kon
het nauwelijks volwassen zijn, of mis
schien was het, zooals slecht verzorg
de kinderen, achterlijk van bouw.
De regen hield op.
Kom, kameraad, zei de man.
Hü ging de straat op en de hond
volgde hem, aarzelend, nog altijd.niet
bij machte te begrijpen, dat een
mensch goed voor hem was geweest
en dat hij blijkbaar bij dien mensch
mocht blijven. Hij wachtte telkens ge
duldig als de man ergens aanbelde en
probeerde iets te verkoopen.
Soms lukte het.
Aan het einde van een langen, ver-
moeienden dag, had de man zooveel
verkocht of gekregen, dat hij kon
zeggen Kameraad, we gaan het er
eens van nemen. Kom maar mee.
In het volkslogement je, waarin de
hond hem volgde, was het warm.
Wat een mormel! zei de juf
frouw, die bediende, maar ze gaf den
schuwen hond een been.
De man bestelde een warm bord
soep, liet er wat in en zette het voor
zijn nieuwen kameraad neer, die
haastig, schuw en nog altijd ongeloo-
vig de soep opslorpte. Daarna at hij
hutspot, eerlijk gedeeld. Toen zat hij
een tijdje te soezen, terwijl de hond,
die zich plotseling in het paradijs ver
zeild geloofde, op het been kauwde.
Vier jaren, geleden was de man een
goed betaalde employé op een bank.
Malaise, ontslag, mooie getuigschrif
ten* Solliciteeren. Postzegels inslui
ten, advertenties napluizen, weer sol
liciteeren... en zoo verder, verder...
verder!..v Tenslotte een baantje, als
verkooper.
Een halfjaar.
Zaken gaan slecht, ontslagen met
wéér een mooi getuigschrift.
En dan... langzaam naar beneden...
stap voor stap.
Alles probeeren.
Alles aanpakken.
Maar je bent jong, je hoopt nog.
De hoop sterft uit. Op een dag loop
je langs de deur met koopwaar, je
bent geen heer meer en eraan ge
wend, bqnt blij genoeg met een aal
moes, een kopje koffie, met 'n straat
hond als kameraad, met een armoedig
bed, vuile lakens, stinkend kacheltje,
ongezellig kamertje.
Voortaan zijn ze met hun beiden.
Op zonnige dagen ben je opge
fleurd, op leelijke dagen moe, neer
slachtig en verwaarloosd.
Het leven wordt voortgesleept.
Honderden malen denkt de man:
„Ik maak er een eind aan." Twee
bruine oogen zien hem dan aan en
weerhouden hem. De oogen van een
hond. Die wel graag leeft, die blij is
met het geringste, een aai, een been,
een goed woord. Een hond, die je niet
weer tot zoo'n verlaten, verschopt
stakkertje wilt maken, die je ook het
hart niet hebt dood te maken.
En dan... op een dag... een opge
blazen studentje aan het stuur van
zijn auto rijdt als een gek... een wil
van een vrouw... de auto stopt... een
geaffecteerde stem zegt: „Wat een
drukte om dat beest, zeg!" En dan is
er een kerel, die opeens tegenover
hem staat, een hand komt neer en het
studentje ligt op de steenen. Recht
zaak. Studentje verschijnt, nog^met
sporen van het drama op zijn gezicht.
Verschrikkelijk mishandeld door dien
proleet, zeg! en om niets, een straat
mormel, dat onder mijn auto liep, zeg-
Maar een agent verklaart, dat stu
dentje te hard reed, het had evengoed
een kind kunnen zijn als een hond.
Het beest liep niet onder den auto,
het werd aangereden.
Studentje was lang niet zuiver op
de graat.
Andere getuige, een öude dame,
spreekt haar verontwaardiging over
dezen kwajongen uit. Alsof een hond
geen levend wezen is, zijn eenige ka
meraad, een dier, dat het net zoo
Ü&ht heeft als hif en" danTcomter nog*]
zoo'n jongen, die niet droog achter de
ooien is...
De rechter vermaant de oude dame.
oud of niet, ze mag geen beleedigende
dingen zeggen.
Verdachte komt aan het woord.
Hij zegt niet veel.
Daér en daar in betrekking ge
weest, zijn verdediger he$t een ver
klaring van vroegere patroons, die
hem dadelijk zouden- willen terugne
men, als de tijden maÜT-uiet zoo slecht
warén. Ja, het beest wast alles wat i
hij had; en toen hij hét daar zag lig
gen en die r... die eh... meneer dat
hoorde zeggen...
De publieke tribune spreekt het
snel ingeslikte woord voor hem uit.
Vermaning van den rechter en dan
komt de officier aan het woord, houdt
de verdediger een pleidooi, niet eens
zóó slecht, in aanmerking genomen,
dat het een pro deo-zaak is, waar ver
dedigers zich gewoonlijk niet druk om
maken. Maar verdediger houdt van
honden, heeft er zelf twee, is lid van
de Dierenbescherming, windt zich op.
De rechter houdt ook van honden.
Hij geeft een voorwaardelijke
straf. Studentje krijgt een vervolging
wegens roekeloos rijden. De oude
wacht den verdachte op en doet hem
een voorstel.
Ik heb geen baantje voor je, zoo-
ais je verdient, zei ze, maar ik zou er
je wel eentje kunnen verschaffen,
waarin je tenminste je brood ver-,
dient. Voorloopig... Als het je niet te
min is om aan te nemen. Mijn dienst
bode gaat trouwen. Ik heb nog geen
keukenmeid. Natuurlijk kan ik een
andere dienstbode aannemen, maar ik
zie er erg tegen op, als ik zoo om me
heen zie. Wil je het probeeren?
De jonge man kleurt.
Mag ik...
Ja, zei ze hem dadelijk begrij
pend.
Goede hemel, moeder, wat een
mormel heb je nu in huis? vraagt
haar getrouwde dochter een tijdje
later, een rasloozer schepsel heb ik
nog nooit gezien en kreupel ook nog.
Dat gaat wel over, zegt de die
renarts en als het ntét over gaat dan
is hij er toch niet minder gelukkig en
vrooljjk om. Die hond is van mijn
knecht.
De dochter ging er bij zitten.
Heb je nou heusch een knecht in
dienst genomen? En brengt die er
wat van terecht?
Hij is beter dan de doorsnee
Hollandsche dienstbode, zei de oude
dame afgemeten, en een Duitsche
neem ik principieel niet. Dus zeur er
alsjeblieft niet over.
De dochter zeurde niet, haar moe
der kennende.' Overigens was „Kame-
Vanaf VRIJDAG Lm. MAANDAG
KEN MAYNARD en zijn paard TARZAN in:
HAAL. OP TARZAN
Geweldige actie. De groote Wedren. Pracht sensatie.
2DE HQQFDFILM: WALLY REID in
(Racer's bloed.)
Een programma zooals ALLEEN REÜNIE brengen kan
TOEGANG BOVEN 14 JAAR.
WOENSDAG 2 uur MATINEE voor iederen leeftijd
met KEN MAYNARD en TARZAN in „HAAL OP TARZAN!"
raad"
binnen enkele weken ^de lieve-
ling van haar kleine jongens. Kinde
ren kijken niet naar ras, dié kunnen
nog de gelaatsuitdrukkingen van een
hond onderscheiden.
Zonder jou, zei de nieuwbakken
huisknecht soms tegen hem, was ik
misschien al dood. En zonder jou liep
ik misschien ook nog langs de huizen.
Weet je, dat ik eigenlijk een heeleboel
aan jou te danken heb?
Kameraad trok een lip en kwispel
de. Men zou gezworen hebben, dat hij
lachte bij dat ideeDe baas aan hém
iets te danken, de baas, die hem in
het paradijs bracht? Om te lachen...
waf, waf!
Deze week 1.000.000 volt filmspanning
met de verfilming van Sax Róhma's
boek
met BORIS KARLOFF de opvolger van Lon Ctoey
Verder: LAVIS STONE, JEAN HERSHOLT, MYRNA LOY e.a.
In ons voorprogrammade nieuwste groote schaterklucht van
Stan Laurel en Oliver Hardy: SLAAP KINDJE SLAAP.
Toegang boven 18 jaar. Sensatiepi jjzenvan 25 tot 1 gulden.
Aangekocht een reuzepartij ONGEREGELDE MANUFACTUREN,
waaronder
LANDHUISSTOF SCHORTEBONT MATTINGS
MANCHESTER ENZ.
Voorts een SPOTGOEDKOOPE AANBIEDING in:
GEMAAKTE GOEDEREN TRICOTAGES DEKENS
MATTEN —-SCHOORSTEENLOOPERS en MANCHESTER
JONGENSBROEKJES.
BEZOEKT NU ONZE WINKEL en U heeft kans een prachtige
auto of een van de 5000 prijzen GRATIS te ontvangen.
IEDERE BEZOEKER ONTVANGT GRATIS EEN LOT.
5 HOOFDPRIJZEN en 5000 PRIJZEN.
Trekkingslijst van 1 Juni ligt bij ons ter inzage.
De tweede trekking geschiedt op 2 JULI 1934.
Hoofdprijs SALON-AMEUBLEMENT en 1000 PRIJZEN.
Gouds
Het groote succes met onze
mantelaanbieding is aanleiding
dat wij dezelfde aanbieding nog
maals brengen, doch nu ook in
costumes en japonnen.
Uitsluitend ons bekende betere
SERIE 1 van 13.75 - 12.75 - 11.50 thans
SERIE 2 van 17.50 15.75 14.50 thans
SERIE 3 van 23.50 21.50 19.75 thans
SERIE 4 van 32.50 - 29.75 27.50 thans f 17,50
SERIE 5 van 39.50 37.50 - 34.75 thans f 22 50
Bij alles passende HOEDEN voor.,, spotprijzen.
Ook in REGENMANTEL brengen wij een
enorme keuze.
Potter en Moor»» Lavendelwater
BRILLANTINE, POEDERCREME ENZ.
Een O D O^^^EKEIL^rANDBORSjVl" ên TOBE TANDPASTA
verpakt in doos met platen en sprookjes 75 ct.
H F. v. Wijngaarden. - Kleiweg 77. - Telefoon J3315^
VOI LE GARANTIE. LAGE PRIJZEN.
VOLLE GARANTEN AUTomENST
op LEIDEN en HAARLEM en IJMUIDEN
over Bodegraven, Alf en, Koudekerk, Zoeterwoude, Uiden, Oegstgeest,
Sassenheim, Lisse, HiUegom, Bennebroek, Heemstede,
Haarlem, IJmuiden.
GOEDEREN WORDEN AFGEHAALD. Beleefd aanbevelend
TURFMARKT 1 TELEF. 2534
De volgende voorjarige
OFFICIAL FORD DEALER.
INDIEN C NIEI7 TEVREDEN ZIJT over Uw tegenwoordige bleekerji,
dan wordt U aanbevolen de Stoom Wasch- enStriik'nc'chtinKvali
N G ROEST v.h. Gez. Etman, Fluweelensingel 67, ingang ook Buig.
Maitensstidiat. Zendt pwmfwasch. Billijke p,„s.
Z(j: Och, was ik maar een vogelijn!
Hy: Dan zou ik wenschen een jacht
geweer te wezen.
(Muskete, Weenen.)
LID NEDERL. INSTITUUT VAN ACCOUNTANTS
GOUDA CRABETHSTRAAT 61
MINUTEN
(/mm/m
BLAUWE DRUIVEN
perziken
VERSCHE AARDBEIEN
AALBESSEN
POMPELMOES
TAFELPEREN
TAFDLAi™ te adres yoor opGEMAAKTE FRUITMANDEN.
m. DUIvGld.
SINAASAPPELEN
CITROENEN
BANANEN
TOMATEN
NIEUWE VIJGEN
/RUCHTEN IN BLIK EN GLAS
DIVERSE SOORTEN NOTEN
Firma Wad. A. Rlatvo
LANGE TIENPEWEG 27
TELEF. 3316.
Wonscht U 'n aangonaam en rustig uitstaple per auto
b.v. naar het Gooi,
Arnhem en Omatr.,
Nijmegen en Om
streken, enz., of
naar het Buiten
land?
BEL DAN OP
2S06
Kanxemelksloot 80,
GOUDA,
Sla luxe auto's voor sTl' 5 en 7 personen te Uwer beschikking heeft.
Vertrouwd wlrea -— Veie'd^kbetuigingen.
JAM EN GELEI
MDERIANDSCI1 FABRIKAAT
Pakjes a 15 ets bij
DROGIST - WIJDSTRAAT 31.
TELEF. 2482.
DAMESTASSCHEN
GROOTE SORTEERING
NIEUWE MODELLEN
EN KLEUREN.
BOODSCHAP- BAD-en
WANDELTASSCHEN
MET TREKSLUITING.
LAGE P R IJ Z E N.
KLEIWEGSTRAAT 6-8
TELEF. 2166.
leasen aangeboden, op zeer billijke voor
waarden, voor leerlingen H. B. S. en
Gymnasium, voor candidaten BOUWKUN
DIG OPZICHTER, enz. door
VOOR BETERE
NAAR
de kleine winst
KORTE TIHDEWIG EE, GOUD»
VAN BALEN BLANKEN
Lid v. d. Vereen, v. d. Kunst-
nüverheidhandel
Crabethstraat 8 Teief. 2020
MET RUBBER GEVOERDE
BADTASSCHEN
TINWERK
Speciaal voor gevoelige voeten.
Goed voor 4 voetbaden
slechts 20 cent
Gedipt Drogist.