I
too.—.
Reeuwijk
4
ni
„Elfhoeven"
I
sekbank
1
en—
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN
BERKENWOUlJ:. BODEGRAVEN, BOSKOOP., GOUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPELLE,
VEN, STOLWIJK, WADD1NXVEEN, ZEVENHUIZEN, enz.
Deze Courant kom^in vele duizenden gezinnen Gegarandeerde oplage 6500
Bezoekt
Ro* 18833
73;’’ Jaargang
Zaterdag 23 Juni (1834
f 1.823,268.44 I
R. HOORWEG. I
BODEGRAVEN, BOSKOOP,i GOUD
)UDEWATÈR,' REEUWIJK, SCHOONHO
ex.
S
4
len
r
i
KJ
reen
en
feuilleton.
DA.
STAND
sen
11e
Het dorado in den zomer
Eiken Zaterdagavond concert
CONFECTIE
OPRUIMING
MIDDEL
Wolven in schaapsvacht.
'Dit blad verschijnt dagelijks, behalMÖZon- en Feestdagen
BERGAMBACHT,
t^IEUWERKERK, OUDERKERK,
I Baron yin M*ijrcha#J
in Ajutarliistaii
Z’ Kostelijker ïantasi^ 'J-
y jlet streden n^r aulwiiu npl rjn
Gereld steeds gtpdtere afMetingé: j(
aantal landen dat meétyt zijn béltf
beste te dienen ^oor jfich óp hap
$n de buitenwereld afl$e sluitdi ei
>'j|jze kunstmati^Jbeschermüig tjb’iw
aan takken van !h|ljverhfeid, of, höL
)ven van natuurproducten, waarlm
vroeger onder andere, en vaakalj
omstandigheden begonnen is, inn
houden, wordt voortdaregid^paMkaH
Tot welke dwaze gevolgen pw
naar zelfgenoegzaamheid, dat in
een herstel slechts nadeel en ramspi
alleen 'Voor de wereldgemeenschap
geheel, maar ook voor het land ze
EET NL ZOUTËVISCH
P. G. SCHARLEMAN Jr., L. Tiendeweg 75, Telef. 3202.
Haden.
W
i
4-
i
oil
te zullen eeijbiedi-
ponden veroor-
ARLEM
voor
SPOTPRIJZEN
ht
V
70
Braysteaw's vooratellin. ran de zaak.
(Wordt vervolgd).
Bammann
Leuke vlotte
modellen
Bergplaatsen
AGE PRIJZEN.
zende
□Itjes.
eren in onze
i de bewoners
wilt brengen
UWIJK -
IDINXVEEN
liciteit. =«3
aanbevelend,
ERVAART,
GOUDA.
EN
ien, Oegstgeest,
lematede,
ST BUREAU
Naar het Engelsch van
SIR WILLIAM MAGNAY.
Nadruk verboden.
HOOFDSTUK XXXVII
Het is niet, vervolgde Brayshaw, aan
Jou om te beslissen, maat aan hem. Hij
is, ik herhaal het, een man van eer; ik
kan hem vertrouwen. De man heeft er
recht op te weten wat er tusschen jullie
gekomen is. En hij zal het weten, wat de
gevolgen ook voor mij zijn.
Vader, u zult het hem niet vertellen.
U zult hem niet onze schande openbaren,
wierp Sibyl bedroefd tegen. Dat mag
niet. Ik zou liever sterven dan hem te
laten weten wat we zijn.
Wij? weerde hij af. Het raakt jou
toch niet. Jij, lieve kind, bent aan de
heele zaak onschuldig.
Dat was ik, antwoordde ze met een
snik. Als maar
De deur gingopen en Richard stond op
den drempel, aarzelend, maar met een
beslisten trek om zijn mond.
Kon binnen, Cardonwe hadden het
juist over je, zei Brayshaw beheerscht.
Sibyl, kind, ik moet meneer Cardon even
spreken.
Sibyl, smeekte Richard toen ze, naar
^ek 17 cent, met Zondagsblad
•ezorging per looper geschiedt.
I 3.80.
mi/Bureau: MARKT 31, GOUDA, I
tolkantoren.
i Xflministratie en Redactie TeleZ
r deze vréemd-
Le omhoog ge-
Ja
de textielindustrie dan katoen en ten-
ontdekking, gedaan in het
ji- xjen niet gebruikt
maar voor a^nJ
Ier zinspeelt hjer
rtefde mjy, dat onderJ
itan een dikke laag»
ze beter
|t verk|er._ Het leek mjj een
eiland had -v”
beelding gewerkt, maar ik was nog nooit
■MjH te be-
in een
berei-
weinig
in de
n. Het
en- het 1
jjebiadZ
op (je j
ieen|n
/erboU-
tormVe
and te
groeien in ruil voor de koffie, die jullie nu
gebruiken om de broeikassen te verwar
men? Dat zou ongetwijfeld veel goedkoo-
per zyn.”
Een oogenblik stond hij als met stom
heid geslagen. Toen beval hy mij kortaf
hem te volgen. Op het dichtsby zijnde po
litiebureau vernam ik dat ik gezondigd had
tegen de lasterwetten van Autarkistan ,en
dientengevolge ter dood veroordeeld was.
Maar daar ik de eerste vreemdeling was,
die sinds jaren het land bezocht, liet men
genade voor recht gelden. Langer op het
eiiand te blijven was echter uitgesloten.
Mijn schip zou binnen een uur moeten ver
trekken, anders zou ik in de lymgordel
worden geofferd.
Ik haastte my naar de haven. Onderweg
bemerkte ik, dat buiten de huizen allerlei
menschen uit koppen stonden te drinken
cn tusschen elke slok de huismuur kusten.
Enorme keuze Regenmantels
otixe etalages
zon wierp
ligen muurd
Toch wa|iM
Welke de aan-J]
„r*r nog wa.-^l
jjk Aantal fi&iekMchoorstee-
chtier den müür i^tar-den he A?
en Tin gewelttige Betters jietj1
|u-aohu •dro?
kiBkrkisch”. r -
Jdelkust nau^keurigf
eenZbootje kwam ‘lani
I wil in Autarkistan
lang, dn moeiaaam qriflerl
k een speciale^verguiï^ng
den. |Ik moch^ evenwél ij
Bn, eki dan nog 'aU$im
.k strikt de hind zou
rewp >nten en wetten van,/het j
te n Jttemin, dat ik aanjhetffl
pag Verlenging van het verlof y
rygdï en verliet vol verwachd J
(lOUMHE COURANT.
ingre-
nderé
azijn, J
unnenW*
e on-"
1. 1
ser U 9
uivere
wijze
ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (behoorende tot den bezorgkring)
15 regels 1.30, elke regel meer ƒ0.25. Van buiten Gouda en den bezorgkring:
15 regels ƒ1.55, elke regel meer ƒ0.30. Advertentiën in het Zaterdagnummer 25
bijslag op den prijs. Llefdadigheids-advertentlën de helft van den prijs.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN: 1—4 regels ƒ2.25. elke regel meer ƒ0.50. Op
de voorpagina 50 hooger.
Gewone advertentiën en ingezonden mededeelingen by contract tot zeer gereduceerden
prijs. Groote letters en randen worden berekend naar plaatsruimte.
Advertentiën kunnen worden ingezonden door tusschenkomst van soliede Boek
handelaren, Advertentiebureau* en onze agenten en moeten daags vóór de plaatsing
aan het Bureau zijn ingekomen, teneinde van opname verzekerd te zyn.
Ut nummer bestaat uit twee
'l’ en eeti Bijvoegsel
,f L EERSTE BLAD.
—Sibyl, ben je niet wijs?
Met heesche stem slaakte Brayshaw
den uitroep, terwijl vader en dochter
tegenover elkaar In de bibliotheek ston
den. -Hij had Sibyl bij zich laten komen
om haar te waarschuwen dat er een on
gunstige verandering in zijn omstandig
heden was gekomen en dat hij. maatre
gelen moest nemen om zijn verblijf op
Gresford Hall te beëindigen. Ze had haar
vader’s aankondiging zonder eenlge op
merking aangehoordalleen maar ge
zegd dat ze over enkele uren al met pak
ken kon klaar zijn.
Ik zie niet In, waarom jij koffers
moet pakken, kindje, protesteerde Brays
haw. Ik bedoel, dat jullie toch zoo gauw
mogelljk in alle stilte kunnen trouwen,
zoódat jij nier kunt blijven. In leder ge
val zou lady GladsmulrHier was Sibyl
hem in de rede gevallen.
goud'gedekt worden.” Déze verklaring zefcle
hem echter niets. In Autarkistan gebruikt
men n.l. geen ^eld meer, zooals men dat
in d^n ouden tijd deed. Goederen werden
eenvoudig tegen elkaar geruild. Hij gaf mij
den raad ,dat ik, wanneer jk iets wilde koo-
pen, mijn ring of myn horloge in ruil zou
aanbieden. Tegelykertyd gaf hy my’echter
den raad voorzichtig te zyn, want als de
politie my betrapte, dan zou het niet uit
gesloten zyn, dat ik ter dood veroordeeld
werd voor het invoeren van buitenlandsche
goederen. Ik dankte hem en verliet het
kantoor.
Toen ik op straat kwam, drong een heer
lijke lucht van gebrande koffie mij in den
ucus ik vwlde plotseling dat ik uitge-
hongerd was. Het was al over elven, 'en' m I 131
de haast om weg te komen had ik vergeten,
aan boord te ontbijten. Dus vroeg ik den
eersten den besten politie-agent, waar ik
het best een kop koffie kon drinken. „Kof
fie drinken?” herhaalde hy en keek my
aan alsof hij met een gek te doen had.
„Koffie drink je oiiet. Het is het beste var
kensvoer dat er bestaat, maar het kan na
tuurlijk ook gebruikt worden om er stook-
gas van te maken (de verteller zinspeelt
op Brazilië). Maar drinken, niks hoor. Niet
in Autarkistan. Hoe zou dat trouwens
kunnen? Het is niet eens een vloeistof.”
Ik zag in, dat het geen nut ^a<^» hierover
te debatteeren, en vroeg alleen nog, waai
die koffielucht vandaan kwam. De agent
wees naar de geweldige schoorsteenen, die
ik al opgemerkt had, en zeide dat het kwam
van de fabrieken der Nationale Herstel-
industrie van Autarkistan. Zij waren daar
altijd op zoek naail nieuwe methoden om
voor de producten van het land een nieuw
emplooi te vinden. Op het oogenblik bleek
men koffie te verbranden om er broeikas
sen meei te verwarmen, waar men sinds
eenige maanden tropische vruchten kweek
te.
„Maar dat moet afschuwelijk dUur wor
den,” zeide ik. Waarom koopen jullie die
vruchten niet van de landen, waar zy
Tegen inlevering van deze advertentie: Extra kwaliteit Zoutevisch van
60 voor 50 cent per pondFijnste kwaliteit Zoutevisch van 50 voor 40 cent
per pondBeste kwaliteit Zoutevisch van 40 voor 30 cent per pondGoede
kwaliteit Zoutevisch Van 30 voor 25 cent per i>ond; Goedkoope kwaliteit
Zoutevisch van 20 voor 15 cent per pond; Keelen en Lippen van 65 voor
55 cent per pond.
Garnalen en andere soorten visch niet geëtaleerd, in Koelsel voorradig!
de deur gaand, hem met afgewend ge
zicht voorbij liep, heb je geen enkel
woord voor mij?
Ze gaf hem een fel smartelijken blik;
haar lippen bewogen als om een woord
te vormen, maar geen geluid werd ver
neembaar
Toen Richard de deur gesloten had,
kwam Brayshaw met een ernstig gezicht
naar hem toe.
Sibyl heeft me verteld wat er ge
beurd is, zei hij bedaard, en het spijt me
vreeselljk voor jullie.
Ik ben gekomen, begon Richard, om
u. Sir Percy, een verklaring te vragen.
Sibyl heeft me er geen kunnen geven
en
Je hebt er recht op, stemde Brays
haw toe, Ik zal je die geven.
gen wy lajfa
haar eers|&
die het
het nog uid
dacht tr^W
het onnJbM
nen £lie
mei oprefcei
ojfcch^ifEkj
kdjlit: „km
met de
namey, wayj
teLvr agon’ll
te|. Eerst a
deüey, kreefcji
BH
S
ting het (schijf
Ons blootje voer snel de haven door, die
blykbaar alleen geAruikt werd als ligplaats
voor roeibootjes, wluit er was geen teeken
van leven te bekennen. In het midden stond
een groot monument. Het stelde een man
voor, die in een omheining stond en een
sterke gelijkenis vertoonde met het beken
de type der oude wereld ,den commission-
nair in effecten. Myn metgezellen stonden
perplex, dat ik geen kniebuiging voor het
beeld maakte, en legden my uit, dat het
bL Bankroatius, de patroon van het eüaiKi
was. Zy vertelden my dat hy de God van
de hausses was en het middelpunt van de
religie m Autarkistan. De heiligste voor
schriften van dezen godsdienst bepaalden
dat de pryzen zoo hoog mogelyk moesten
zyn; het ideaal zou dèn bereikt zyn wan
neer de pryzen zóó hoog kwamen, dat nie
mand ze meer kon betalen; de loonen daar
entegen moesten zoo laag mogelyk gehou-
den worden. Dit was de beste wyze om het
economisch belang van het land te bevor
deren, indien tengevolge van de hooge pry
zen, de goederenvoorraden toenemen, dan
worden ze geofferd aan St. Bankroetius;
zy worden dan hetzy aan zijn voeten ver
brand, hetzy rondom het monument in zee
geworpen. En om te verhinderen dat de
haven door al die in het water gesmeten
producten allengs in bouwland zou veran
deren, had men een zeer deugdelyk dreg-
systeem bedacht om de offergaven regel
recht naar zee te transporteeren.
Het is de trots van het geheele land, dat
het in staat is dagelyks duizenden tonnen
van zyn beste producten aan zyn godheid
te kunnen offeren.
Terwyl ik my nog aan boord bevond, had
het my reeds getroffen, dat de Autarkische
ambtenaren er zoo vreemd uitzagen. Of
schoon het bejiaald koud was, droegen zy
kleeren van papier. Daarby kwam nog, dat
- Het inwijk zai met eens plaats
vinden, vader.
Wat? Zijn toon verried zoowel angst
als verbazing.
Ik heb onze verloving verbroken.
Sibyl, ben Je niet wijs?
rrrtZn11,1 hef,ft geen Zln om mlJ naar Oe
reden te vragen, zei ze kahn U moest
omstaWnXnh dBt ‘k nlet onder deze
omstandigheden met Richard. Icon trou-
'Hlj staarde haar onthutst »an.
,™standl«heden? bat Ik nu
,Wat he"t dat ermee te ®a-
l»nJt t‘,1 *l?'naar van landgoed, ver
langt hij niet dat «j geld meebrengt
r."' an5w,ord«a Sibyl, maar hij
heelt het reeht op eerlijkheid en een
«oeaen naam te verwachten.
rt.r„aibV1' wat bedoel Je’ Wie heelt
daarover met Jou gesproken? Als Ik geen
én'er “vMn" h'b'tal U 'erluk zlJn
en er geen aanspraak meer op maken
Je zult er niet om geven als je
u wJt"ier'lkelaï?'m he,Ug ln dersde'
dan'
klÏÏ w“ ““«"t«a*ht weg. «by!
Sibyl wankelde toen ze probeerde ant
woord te geven en zonk, hartstochtelijk
schreiend op de divan neer
Alles, vader, snikte ze erbarmslljk.
Brayshaw stond eenlge oogenbllkken
onbewegelijk - oogenbllkken. waarbij al
het kwaad dat hij ln de Jaren. die achter
hem lagen, bedreven had. voor zijn gees
tesoog voorbij trok en hem deed hulve-
Kjkreven
lede van
•fed, met
tn haar
elf moet
beteekenen, leidt, leert de volgende koste
lijke fantasie: Baron' von Munchausen
Autarkistan.
Von Munchausen verhaalde:
„Er gingen heel wat weken overheen,
vrienden, voordat ik een kapitein gevonden
had, die bereid was my op een tocht naar
het e.land Autarkistan te vergezellen. Dit
eiland had al^langeij. tjjd pft. vej-
beeldintr ffpwnrH ik MC"
in de gelegenheid geweest het
zoeken. Het is gelegen midden
wereldzee en is gemakkelyk te
ken. Desondanks hebben maar
reizigers het eiland gezien, want elk bui-
tenlandsch schip dat de haven nadert wordt
terstond aangevallen. Een generatie gele
den was Autarkistan nog een der voor
naamste mogendheden van de wereld. Jaar
in, jaar uit verheugde het zich in een enor
me welvaart. In alle deelen der wereld
werden zijn schepen en goederen aange
troffen en de beste producten van alle lan
den vonden in Autarkistan goeden aftrek.
Toen kwam de wereldoorlog en verstoor
de het oude internationale systeem. In
Autarkistan verrees een nationalistische
beweging onder het motto: „Autarkistan
voor de Autarkiërs”. Zy won zeer snel ter
rein, kwam aan het bewind en gooide het
geheele economische systeem van het land
onderste boven. Op den invoer van buiten
landsche goederen werd de doodstraf ge
steld en sinds dien dag leefde Autarkistan
slechts van zyn eigen voortbrengselen.
Dit dan, vrienden, by wyze van.inleiding.
En nu zal ik vertellen van myn eigen be
vindingen in dit vreemde land.
De reis naar Autarkistan werd zonder
ongelukken volbracht. Den vierden dag kre-
Het Lijden komt tot ons ter Loutering.
>Het Geluk wordt ons gezonden als Be
proeving.
ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal ƒ2.25, per^
per kwartaal ƒ2.90, per week 22 cent, overal waar de
Franco per post per kwartaal 3.15, met Zondagsblfl
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan u
bij on ra agenten ien loopers, den boekhandel en de i
Onze bureaux zyn dagelyks geopend van 96 uur»
Interc. 2745. Postrekening 48400.
jyn aandacht afgeleid
ien<
■erk
•gevoegde beambten,
I zy brocldmag^r waren. Naar gelang ik het
J land naderde, was ik échter hoogst vetbaasd
J te zien dat iedereen pajrieren kleeding
1 droeg. Later ontdekten ik de reden daarvan,
i Autarkistan heeft geen andere grondstoffen
1 voor
f gevqjl|e van een ontd^kkihj
1 jaaj^|?jJ3, wordt deze, kafcoe
voer menschelyke kleeding,
leg |van wegen fde vèrtelle
op de V. S'.). Men yart™.
dei^egen in Aptafk^jtan
kat.
wer
dwl
I hal
U?
so|u
loven, kató^i
een vervaarlijk,loeiend geluid. Mijn
V. S’.). Men vdrt
itoen was aangebradit, wqnrdoor
enden voor hét r
/aas verhaaE- maar laangezien ik beloofd
id|de zeden "des lanjki'
juWde ik ei nieti t^an. In ieder geval
M|de prys van katgbn dolir deze vreemd
£ïti0 handelwijze dermate
wveii, dat sjec^is eeh paar van dè rijkste
Wpnèrs ziqji de weelde
„„.ó|nen lüeer^n tei dragen,
liervolgenp werd mijn aandacht afgeleid
doflr een vervaarlijk,, loeiend geluid. Myn
verbaasdheids bemerkend, vOfklaarde een, van
dé vriéndelijke my tóegevoegde beambten,
dat dit geluid afkomsiig was van de kudde
vee, die dagelijks naat den destructor werd
gedreven om daar in enkele oogenblikken
in lijm veranderd te‘worden. Naaf men my
vertelde, werden .niet minder dan 50.000
stuks gezond vee, sommigen zelfs drachtig,
elke maand in lyna’ veranderd. (De verteller
zinspeelt hier op Nederland en Denemar- -
ken.) s neus en ik voelde plotseling dat ik uitgi
„Maar wat doen jullie met al die lijm?" “-*51
vroeg ik. „Dat is me ook een vraag”,, zei de
man, „weet u dan niet, dat op een afstand
van een myl buiten het eiland een breede
geul van lym is gelegd om te verhinderen,
dat vreemdelingen den muur naderen en er
over klimmen.”
Ik ontdekte al ras, dat er slechts een
nauwe doorgang van een paar meter in
deze wonderlijke „burgwal” is opengelaten,
waardoor het mogelyk was naar binnen te
gaan. Indien een vreemdeling probeert op
een andere plaats binnen te dringen, blijft hij
in de lym steken en komt er even jammer
lijk in om als een vlieg op het vliegenpapier.
Sedert de stichting van het ryk Autarkis
tan is er evenwel nog nooit iemand op deze
wijze gevangen. De verdediging van den
staat wordt echter van zoo groot belang
geacht, dat de inwoners gewillig Wke maand
hun 50.000 stuks vee opofferen.
We waren nu aan den wal gekomen. Ik
was niet in staat geweest, my van Autar
kisch geld te voorzien, dewyl Autarkistan
geen handel met het buitenland dryft; der
halve ging ik terstond naar de voornaam
ste bank om wat geld te wisselen.
„Wat zijn dat voor plaatjes?” vroeg de
kassier. „Dat zjjn geen plaatjes”, ant
woordde ik, „dat zijn bankbiljetten, koste
lijke bankbiljetten, die voor 100 pet. dooi
ren van zichzelf.
Dus je weet het? klonk het eindelijk
heesch. Wie heeft het je verteld?
Ik heb het zelf gezien, sprak Sibyl
met gebroken stem. Toen barstte ze
smartelijk uit: O. vader, hoe kon u? Hoe
kon u dat doen?
Hij wist evengoed als zij dat hij voor
haar wanhopige vraag geen antwoord
had. Het eenlge wat hij kon zeggen was:
Eens zul je het weten en begrijpen kind.
Oorzaken, waarvan jij geen vermoeden
hebt, hebben mij ertoe gedwongen
Sibyl stond op droogde haar oogen en
probeerde dapper de snikken te bedwin
gen.
Ik zal me klaar maken, zei ze. Hoe
eer hoe beter.
Brayshaw riep haar terug.
Je zult je eigen geluk toch niet door
mijn misstap vernietigen, protesteerde hij
Ze keek hem vol verontwaardiging aan.
Wat moet .Ik anders doen? Hoe kunt
u zootets onwaardtgs voorstellen?
Maan je houdt van hem.
Kan er dan een betere reden zijn?
Weet hij - Cardon niets?
Niets van mij. behalve dat alles tus
schen ons uit Is.
Brayshaw hield zijn adem ln.
En dat is mijn werk. En als hij het
weet en toch met je wil trouwen?
Hoe kan hij het-weten? Dat is bul
ten kwestie
Neen, antwoordde haar vader be
slist. Ik wil het rlskeeren. Hij is een man
van eer. Ik zal het hem vertellen.
Vader!
:4i zicAt. De opkaam!
Mralel op een gewe(
MUe eiland omringt
Uéens deze muur U
’Meel indrukwekkende:
tefök Aantal flfiriekM
"■ftcht
iu/|r n^iar.den ht
■idige letters U
op 1
