ii
>1
m m m
m
Veilige en Economische
Damrubriek.
Een Regentendagboek uit de 18e eeuw.
1<*i4ïlE
H0NIG S BOUILLONBLOKJES tharu*6 voor l@cL
Pehedec&ndsche
Wedstrijden.
De Verrader,
Ontspanning voor iedereen.
Voor de Vrouw.
DE WASCI1DM15 NOG STEEDS EEN LAST
VOOR HAAR,DIE NIET HET RAOIOH WA501T
de overhand hebhen, want juist een groot
deel der particuliere auto's staan gedurendi
die uren -■ de kantooruren stil.
Over het algemeen wordt er secuur ge.
reden in onze stad; natuurlek met uitzon
delingen. Altijd weer worden dezelfde fou
ten en onhebbelijkheden begaan, waaraan
sommige chauffeurs nu eenmaal niet schy
nen te kunnen ontkomen. 'Het inhalen int
bochten, op kruispunten, 'vóOr den ingang
van zijwegen blijft altijd gevaarlijk.
Een zeer lastig instrument in het ver
keer zijn de z.g. bakfietsen, die hoe langer
hoe grsoter afmetingen gaan aanemen,
waarbij de fietser steeds verder van het
vóórpunt van zijn vervoermiddel komt af te
zitten. Zij zijn daardoor niet in staat uit te
kiiken dan nadat de ganscfce bak al op het
kruispunt is gekomen. Bij de nieuwe auto
bussen is de „neus" al heelemaal wegge
werkt, maar die bakfietsen krjjgen hoe lan
ger hoe grooter neus Hier dient inderdaad
een paal en perk gesteld te worden en het
is noodig in de motor- en rijwielwet een
maximum-afstand aan te geven tusschen
den voorkant van het vervoermiddel en de
plaats van den rijder. Ook sommige auto's
leveren door hun te lange neuzen een ge
vaar op. Het kan bij botsingen om een paar
centimeter gaan en hier wordt noodeloos
het uitzicht belemmerd.
Trouwens dit uitzicht is bij kruispunten
een zeer voornaam punt, waaraan het ver
keerstoezicht veel te weinig aandacht pleegt
te besteden.
Er is op verkeersgebied nog veel te doen!
HAGENAAE.
belegging van Uw Kas- en Spaargelden.
Spaarbank8
GEMEENTE Giro-, Stortings-)
en Ophaaldienst) 2,62
GOUWE 2 GOUDA.
Onder redactie van de Damclub „Gouda".
Secretaris de la Retflaan 14, lokaal der
club, Markt 49.
Probleem No. 989.
Zwart schijven op: 5/7, 11, 16, 18, 19, 23,
25, dam op 48.
Wit schaven op: 9, 15, 21, 27, 82, 33, 37,
40, 42, 44, 50.
Probleem No. 940.
Zwart schy ven op: 3, 7/10, 12, 17, 19, 20,
24, 26, dam op 14.
Wit schijven op: 21, 27, 29, 30, 32, 33,
35, 38, 39, 43, 45, 48.
Oplossing van Probleem No. 935.
Wit speelt: 32—28, 38—32 (zw. 29:31),
32 21, 30—34, 49—44, 41—36, 36 29.
Oplossing van Probleem No. 986.
Wit speelt: 31—26, 87—81, 50—45 (zw.
48 34), 44—39, 45 34, 35 11, 26 10.
„31 Jenuary 1785 Vroedschap
„Voort is voorgelezen nadat het 8 da-
„gen in t kissie had gelege t Rapport
„van Heeren Burgemeesteren en Oud
„Burgemeesteren rakende de Ampten
„van de Stad
„Na dat men de advisen had aange-
„hoort van 11 Uure tot Smiddags 6
„Uuren is geresolveert (besloten) om te
„versoeke dat de respectieve (verschil
lende) vroedschappen haare advisen
„zoude willen inleveren binnen een
„Maand tyd, wanneer men wader een
„plan zoude bezorgen (in welk geval
„men met een nader voorstel zou ko-
„men), off anders, de Conclusie op te
„maken (óf reeds nu met een voorste!
„te komen), en dat aangenomen
Dit rapport had betrekking op *het voor
stel van Mr. Pieter Leonard Schippers „daar
in bestaande, dat in het begeeven van Amb
ten en bedieningen, binnen deze Stad en
derselver vryheid openvallende voortaan ge-
booren off gezeten Burgers boven vreemde
lingen mogten worden geprefereerd (de
voorkeur mochten hebben)". Het rapport
was „voor veertien dagen, by monde van
den Heer Raad Pensionaris, Mr Hendrik
van Wyn, ter vroedschap uytgebracht en
in het kisje boven op de Secretarye, ter
visie (inzage) en examinatie (onderzoek)
van de Leden der vroedschap gelegt".
De „Heeren Burgemeesteren en Oud-Bur-
gemeesteren" begonnen hun rapport met de
verklaring, dat zy „het geproponeerde (het
voorstel) Zoo (zoowel) by de eerste lecture
(lezing), als by verdere overweging vol
komen hadden moeten laudeeren (pryzen)
en gouteeren (goedkeuren), als Steunende
op het Lofwaardig principe (beginsel) van
billykheyd en rechtmatigheyd, volgens het-
welke Ingeboornen, off alhier geëtablisseer-
de (gevestigde) Burgeren, natuurlyk boven
alle anderen, de eerste aanspraak hebben
op Zodanige ampten en benefitien (betrek
kingen, waarby het stadsbestuur invloed
had), als binnen deeze Stad zyn openval
lende en tot dezelve relatieff (daarmee ver
band houdende)".
Hoewel „in de groote Zaak volstrekt met
den Heer proposant (voorsteller) conve-
nieerende (van gelijke meening zijnde),
kwamen zy, evenals iedere rechtgeaarde
commissie ook nog tegenwoordig doet, met
een reeks van nadere voorstellen. Om te
beginnen wilden zy de bijzondere voor
rechten alleen maar doen gelden voor de
„gebooren off geseten Burgers binnen deze
Stad" en niet voor hen, die waren geboren
of woonden „binnen derselver vryheyd".
Dit wil zeggen, dat zy er tegen gekant wa
ren, dat de Gouwenaars buiten de stads
muren, „die in tochten en wachten geheel
niets droegen", met de overige stadgenoo-
ten gelijk zouden worden gesteld. Het na
dere voorstel van burgemeesters en oud
burgemeesters hield dus een beperking in
van het voorstel van Mr. Schippers.
Aan dei\ anderen kant echter kwamen zy
weer met een uitbreiding. Zy dachten blijk
baar aan de belangen van hun huwbare
dochters en stelden daarom voor, dat ook
tot stedelijke betrekkingen benoembaar zou
den zijn, „zoodanige Persoonen, buyten
deze Stad, t Zy dan in Holland, t Zy in een
der buytenprovintien Ressort (gebied), off
Colonien van den Staat, ofte Zelfs buyten
S Lands geboren, welken, alhier met een
burgeresse huwende, daar door, by bloed
verwantschap, in het Lichaam dezer Stadt
wierden geimmatriculeert (opgenomen),
mits de Zodanige echter een bepaalden tyd
binnen Gouda gewoont en ook ten minsten
by het aangaan van derzelver Huwelyk, hun
Burgerrecht verzogt en verkregen hadden".
De heeren burgemeesters en oud-burgfe-
meesters lichtten dit nog nader toe door op
te merken, „dat, langs deezen weg, een
nieuw faveur (nieuwe gunst) aan de Bur-
gery deeser Stad zoude worden toegebracht,
dat de vreemdelingen hier door, èn naar
herwaarts Zoude worden gelokt, èn de po-
mees-
scht tot scheepsf
op het voo®
sn, „nopens wel-
pulatie (bevolking) vermeerdert, als ook
den inboorlingen deezer Stad, Zich elders
nederzettende, de pas niet zal worden af-
gesneeden, ohi mede aldaar naar gelyke
f aveuren (gunsten) te dingen". Zoöals men
ziet, letten de heeren niet alleen op hun
dochters, maar ook op hun zoons, die zich
buiten Gouda door eventueele huwelijken
openbare betrekkingen zouden kunnen ver
schaffen. Maar behalve aan hun zoons en
dochters, dachten de heeren ook aan de an
dere leden van hun gezin, namelijk aan het
dienstpersoneel. Het was ten slotte altijd
nog eenvoudiger aan de „domesticquen
(huisbedienden)" een stadsbaantje te geven
dan ze te moeten pensioneeren. En dit fwx
zou in vele gevallen niet mogelijk zyn, in
dien het voorstel van Mr. Schippers werd
aangenomen, omdat een groot aantal van
die „domesticqaen" vreemdelingen waren.
Ook hier haddfrh de heeren een doeltreffend
argument by&de hand. Zy zeiden, „dat io-
danige luyden dikwerff meer gelegenheyd
hadden dan andere, om Zich tot het beko
men der nodige kennis, ter bekleding van
eenige Subalterne (lagere) Stads bedienin
gen bekwaam te maken". Hierin zat zonder
twijfel eenige waarheid, al was het argu
ment niet steekhoudend. De „domesticquen"
die hun leven voor een groot deel in de
onmiddellijke nabijheid van burgemeesters,
schepenen en vroedschappen doorbrachtep,
zagen en hoorden veel. Maar daarbij moei
ten zy, wilden zy voor hun werk bereken^
zyn, in de eerste plaats kunnen hooreïL
zien en zwijgen.
Ook nog in de negentiende eeuw was
gewoonte, om de huisknechts van
stadsbestuurders in de lagere openbare
ten te plaatsen. Zie hiervoor de „Camei
Obscura", waarin Hildebrandt burgemee
ter Dikkerdak diens huisknecht tot schee;
jager laat bevorderen.
Hét laatste amendement
van Mr. Schippers was zeer
had betrekking op die posten,
ke de preeferentie (voorkeur) ten favepfe
(gunste) van Stads inboorlingen, Burgers
en inwoonders, Somtyds niet dan tot Stads I
nadeel Zoude kunnen werken". Daarmee I
waren bedoeld die posten, welke „relatieff
waren tot (betrekking hadden op) künstfn
en wetenschappen, waar onder by voórbeelt
Sorteerden (ressorteerden vielen) het
Pensionariaat en het Rectoraat". Dit 'sprak
vanzelf; voor de zeer belangrijke functies
van gemeente-secretaris en rector van de
Latynsche school moest men de functiona
rissen wel van buiten Gouda halen. De ge
meente-secretaris moest bij voorkeur een
rechtsgeleerde van den eersten rang zyn,
terwijl de rector als klassiek geleerde be
hoorde uit te blinken.
De „raad en de vroedschap" Albert Ver
rijst had het voorstel van de commissie uit
het „kissie" gehaald en het eens nader be
studeerd. Als vjpicjit van zijn studie kwam
hy nu voor den d#g met een „Advis" van
twaalf bladzijden folio. Albert Verrijst had
onder anderen een nauwkeurige lyst aan
gelegd van acht an zeventig betrekkingen,
die volgens hem slechts door Goudsche bur
gers dienden te worden bekleed. Verschil
lende van deze betrekkingen hebben nu nog
een openbaar karakter, maar vele zijn
tegenwoordig gewone particuliere beroepen.
Volgens de meening van Verrijst mochten
bijvoorbeeld alleen maar Gouwenaars be
noemd worden tot „Bidder, Doodgraver,
Knaap (bode) van 't Pypmakersgilde, Sto-
vesetster, Voorzanger in de Nederduytsche
Gereformeerde Kerk, Wynsleper, Zoutkra-
mer en Zeepkramer".
Een beslissing omtrent het voorstel van
Schippers werd evenwel nog niet genomen.
„Daarna Camer
I „A Barends een Scherpe correctie
4 „(ernstige berisping) gegeeve over zyne
„uytdrukkingen tegens de Hr Burge
meester v d Hoeve, zyn Ed erkend als
„een eerlyk man en om vergiffenis ver-
„sogt in presentie van de 4 getuygen
Anthony Barends had in den avond van
20 Januari 1785 „in de 3 Nagtegaalties op
den Tiendeweg Burgemeester van dei-
Hoeve op verre gaande manier met voor
de gebrutaliseert". Burgemeester van der
Hoeve had op grond hiervan strenge maat
regelen tegen hem willen nemen. Van die
strenge maatregelen was echter niet veel
gekomen. Ten slotte Was Barends er alleen
met een berisping afgekomen. Barends koti
zich zonder twijfel gelukkig pryzen, want
in den regel konden dergelijke handelingen
alleen worden gebeterd „met honorable en
profitabele amende, dat is eerlyke en voor
delige boeje". „Honorably amende" wilde
zeggen, „dat den Lasteraar schuld bekende,
God en de Regtvaardigheid om vergiffenis
bad, en verklaarde, dat hy die geen van de
welk hy sulks geseid had, niet kende als in
alle Eer ejh Deugd", „Profitable amende"
bestond „diar in, dat den gelasterde sekre
som geld n|emde, mèt een aangeboden Eed,
laster of ongelyk óm soo veel
t sou willen lyden". Hierbij
gelasterde ^als het ware ude
van de lastering. Dit alle? ifad
>k kunnen overkomen; di drie
emeesters waren echter k|o ge-
iem, na een ^berisping ialfiegen-
van vier getuigen, té«laten
foerluyde gehoort op de kljjgt
ill Bailliu
dat hy gel
of meerde
geldswaar
Barends
andere bu
nadig om
woordighei
gaan.
om ook
het „regth
haar ontsclSlld
.geven en j®by provisie' (v<v
haar (hen) yieen gesonde, friet
dat zy n|g met Opzet nog
(ten, bobbin gehaijl nog Öen
rent v
;en Willenf de Lan-
n .Vierfyey1 vobr zich verschijnen,
huji pyde te hooren, \$at er op
rs" van Gouderak was gebeurd
w sl tpt* inhechtenisneming was in
dit stadiuip nog geen sprake; dit kon pas
geschieden nadftt de magistraat' op een
daartoe strekkend rekept van den baljuw
'had beslikt. j
De burgemeesters zullfim uit de verklarin
gen van Verwey jen de (lange wel niet veel
wijzer zijn geworden, wgnt, deze ontkenden
alle hun telasjtegëlegde f<
"„De Collonep 'Dekteer geeft te kennen
„dat hy gemformeert was dat (dat hii
„was ingelicht omtrent hetgeen) on «W
„15 Feb en 8 Maart Stonde geschiede
„versefct voorsieninge (maatregelen)
„aangenome voor notificatie (kennis
„geving)
Op 15 Februari viel de elfde „Geboorte-
Verjaardag van Zyne Doorluchtige Hóór.
heid, Willem George Fredrik", zoon van den
erfstadhouder Willem V; op 8 Maart daar
aanvolgende was de prins zelf jarig. De
kolonel verwachtte op die dagen betoogin
gen gericht tegen de stadsregeeringen uit-
gaande van het Oranjegezinde deel van de"
bevolkifrg. In verband hiermee verzocht hij
nadere ^orders. De burgemeesters zagen de
toekomst blijkbaar niet zoo donker in als
de kolohel, want zy namen diens mededee.
l ngen Alleen maar voor „notificatie"
en gelaitten geen bijzondere maatregelen.
(Wordt vervolgd.)
Nadruk^Jerboden. Dij. Mr. J. SMIT.
DOOS 20 CT TUBE
N 60 CT.
Programma
r Zondig 24
II.
ELI^G IV.
«etitie 2e klas^i 1
Kampioei_
H*eraclesAjax.
VelocitasWillet
AF]
>motieci
MiddelbfirgTeg<
Julifrna-tf-dp Barpnii
«l|n Nederlaiwjsehen Voetba&eker
0 t
Feyenoi
Eii
-Vel<jciti
-t^rrei)
Om d4|n Juni»
(E»lvè cojfrp.
Feyenofw-d—Aj;
FeyenoordWiljjjbm
Ajax—Willèm In
naaer,aan te wyJ
;er vaji Nederland,
Velox-tejrrein).'
voor sla-gerechten, mayon
naise en overal waar slaolie
aan te pas komt, bereikt U met
Saladine de beste resultaten.
J De verstandige huisvrouw die
weet wat goed voor haar gezin
is, zal minstens I maal per dag
sla op tafel brengen.
Doch geen sla zonder Saladine!
Want zij weet dat zij alleen met
Saladine dat fijne, koele sla-gerecht
- zoo zacht en aromatisch van
smaak - verkrijgt, dat haar gezin er
lederen dag opnieuw naar verlangt
Oekunt probeeren wat ge wilt, steeds
zult U weer tot Saladine terugkeeren.
door VINCENT LEROY.
Op een stormachtigen November
avond gebeurde het volgende
Een bejaarde heer, die een flat be
woonde in een voornaam flatgebouw,
wilde zijn zoon opbellen, die met zijn
gezin aan het andere einde van de
stad woonde. Hy zat aan de telefoon,
die op zijn schrijftafel stond en na
een oogenblik riep een vrouwenstem
„Hallo!"
Hier is grootpapa, zei de oude
heer, die binnenkort inderdaad groot
papa hoopte te worden en zichzelf
schertsend nu al zoo noemde tegen
over zyn schoondochter, ik wou vra-
gpn, of jullie zin hebt morgen...
Hij praatte door, stelde voor, dat ze
zouden dineeren bij hem en dan er
gens heengaan, er was een operavoor
stelling.
Opeens werden zijn woorden afge
broken, doordat de vrouwenstem op
schrillen, verschrikten toon roep:
Wat doe je hier? Ben je gek ge
worden? Wat wil je?
De oude heer kwam opeens tot de
I ontdekking, dat het niet de stem van
i zijn schoondochter was en wilde met
een verontschuldiging den hoorn op-
I hangen, doch op datzelfde oogenblik
i bevroor hem het bloed in de aderen
door een vreeselijken kreet, dien hij
j hoorde. Daarop volgde het geluid van
een val.
j Met open mond, starende oogen en
bonzend hart zat de oude heer nog
j een tijd te luisteren, riep eenige ma-
j len verdwaasd „Hallo!" en kreeg
j eindelijk zoover zijn bezinning terug,
i dat hij den hoorn ophing en dadelijk
het politiebureau opbelde. Hij deed
een uitvoerig verslag van wat er ge-
beurd was en van wat hij had ge-
j hoord en kon den heelen nacht niet
slapen van opwinding, 's Morgens las
"hij" de krant door, hoewel er nauwe
lijks al iets in kon staan, ging toen
zijn dagelijksehe wandeling maken en
vond bij zijn terugkeer een inspecteur
van politie op hem wachten. Van deze
hoorde hij tot zijn ontsteltenis, dat
hy getuige was geweest van een
moordDe ongelukkige, wier stem hy
gehoord had, was de mooie, jonge
I vrouw van een bekend financier, ze
keren Lackal, een Amerikaan van ge-
I boorte.
i Zyn vrouw was een bekende socie-
ty-schoonheid geweest. Natuurlijk
gingen er veel praatjes over haar,
zooals over iedere vrouw die sterk op
den voorgrond treedt en bovendien
was de jonge Daisy zeer levenslustig
gewjeest.
Iemand had haar doodgestoken met
een mes, dat op een tafeltje lag als
sieraad, het was een Moorsch wapen,
met een prachtig bewerkt heft. Haar
man was dien avond op zyn kantoor
getveest. Hy was er alleen, de nacht
portier had hem 's avonds zien ko
men. Het was niet ongewoon, dat
Lackal nog 's avonds tot laat in zyn
particulier kantoor zat te werken.
Volgens verklaring van den portier
was meneer vertrokken tegen half
groet en een opmerking gemaakt over
het stormachtige weer en hem een si
gaar gegeven. De moord moest, in
dien het getuigenis van de telefoon
juist was, gebeurd zyn precies om
tien uur. Toevallig had de oude heer
op de klok gekeken, voordat hij op
belde.
Het was een vreemde sensatie voor
dien bedaarden oude man, die nooit
iets romantisch had Meegemaakt, nü
in zekeren zin verwikkeld te zyn in
zoo'n vreeselijke zaak. Geen wonder,
dat hy met hart en ziel meeleefde en
zeer opgewonden was, toen de politie
al binnen enkele dagen een arrestatie
deed. Men had brieven van de jonge
vrouw gevonden, waaruit bleek, dat
ze een vroegeren jeugdvriend weer
ontmoet had en heimelijk bleef ont
moeten.
Eerst ontkende deze jongeman,
zekere Gomez hy was van Spaan-
sche afkomst dat hy dien avond in
het huis van de vermoorde zou zjjn
geweest, doch er daagden getuigen op
die hem in de buurt hadden gezien,
een portier verklaarde, hem kort voor
tien uur te hebben zien binnengaan,
iemand was tegen hem aangeloopen,
ongeveer vijf over tien, toen hij de
straat door rende en had hem gezien
in het licht van een étalage. Hij had
er verschrikkelijk uitgezien, bleek en
verw.ard. Tenslotte bekende Gomez,
dat hij, gedreven door verlangen, bij
de jonge vrouw was gekomen, hoewel
deze hem dringend had verzocht dat
nooit te zullen doen. Uit zijn brieven
bleek, dat hij haar vervolgd had met
smeekbeden om te scheiden en hem
te huwen, doch de jonge vrouw had
dit hardnekkig geweigerd en zijn
brieven waren steeds verbitterder ge
worden, toen hy merkte, dat ze met
hem gespeeld had. Men nam aan, dat
hy in wanhpop en drift had gehan
deld en al zijn verzekeringen, dat hy
volmaakt onschuldig was aan den
moord, waren vergeefsch. De publie
ke opipie zoowel als de politie waren
overtuigd, den dader te hebben.
Slechts één twijfelde, de getuige,
die niéts gezien had, doch alles ge
hoord. Hy zou zelf niet precies kun
nen zeggen waarom, maar hy twij
felde.
Op lange avonden zat hy te pein
zen, las en herlas de krantenberich
ten en vooral de verklaringen van den
verdachte, die hy probeerde te doen
FIETSEN
DOOR BELGIE's BERGEN.
Lungs ravijnen, watervallen en grooten
in de Ardennen.
Prachtige tocht zonder veel hellingen.
Wielrijders worden in ons vlakke land
wèl verwend: zij kunnen honderden kilo
meters aflleggen zonder grooter hoogtever
schillen dan lèlttele tientallen meters te
moeten -overwinnen. Toch zijn er talryke
fietsers, aldus schryft ons de A.N.W.B.-
Toeristenbond voor Nederland, die gaarne
bereid zyn de moeilijkheden van heuvei- en
bergland te aanvaarden in ruil voor een
tocht, welke nu eena natuurschoon^van an
deren aard biedt dan in het vadfcrland te
vinden is. Voor hen en dat zjjjp dus de
geoefenden zyn deze regelen Ibestemd.
Wij hebben den tocht voor u saméngestelcj,
waarin weinife groote hellingen voorkomen,
maar... dat beteekent niet, dat de route
even vlak is als de weg van Amsterdam
naar Haarlem! Echter is op plaateen, waar
langdurige stijgingen niet vermeden kon-
dên worden, vermeld, welke gedeelten men
desgewenscht per trein kan Vleggen.
De heenreis per trein.
Ook de heenreis nadr de grens kan men
per spoor doen, wie over extra veel uit
houdingsvermogen beschikt (W dicht by de
landspalen woont) kan 'evenwel alles per
fiets afleggen. Het gedeelte van Maastricht
naar Luik is niet ntoeilyk, de omgeving
niet onaardig, maar l#>ch oqk niet overrijk
aan afwisseling. Voorby de groote BMgische
industriestad echter tegint^het pfiWed.
Men volgt de dalen vafr Ouröie en Ambl^e,
waarvan vooral de laatste omringd is door
zeer schoone natuurt In Remouchamps
wordt gepauzeerd, o.a .om de prachtige
grotten'te gaa£n" bel
Coo is een mooje waterval,
staan dotor het afsnijden
de rivjjer^ voorbij TroiaftPontS komt
dm, d| wdg stygt
•oie natuur gaat he'
plaats a Deyfeldl p(
emburgsche
iitflQ nistratieve
En tenslotte schieten we Zoo alweer een
flink eind op naar onB uitgangspunt terug;
de natuur In het Ourthedal blijft by voort
during mooi, de wegen bieden nu betrek-
kelijk weinig moeilijkheden meer. Durbuy,
Hamoir en Comblain au Pont moeten nog
even in het bijzonder genoémd worden.
Over afstanden en grenzen.
Gebruikte rijwielen mogen zonder ver
deren omslag over de Belgische greps mede
genomen worden, indien men voorzien! is
van een douanekaart (voor A.N.W.B.-leden
kosteloos verkrijgbaar). Het vervoer van
de fiets met den trein kan heel goedkoop
geschieden, in Nedèrland kost dit q.60
(per sneltrein ƒ1.25).
In België betaalt men voor het vervper
van de fiets fres. 4,
Tpnslotte geven wy een overzicht van de
afstanden, waarbij de geheele rondtoerj is
genomen. Wie den tocht bekort door Van
(even voorby) Salmchateau rechtstreeks
naar Houffalize te tHden, moet van Maas
tricht tot Maastricht 273.1 K.M. afleggèn,
wie van Heinerscheid naar Esch sur le Sure
gaat, m^akt een tocht van 360.4 K.M., èn
wie „het ondèrste uit de kan" wil hebbbn
en dus bovendien den tocht over Larochette
en Luxemburg in zijn programma inlajscnt,
dient te rekenen op 483.6 K.M.
de rivierl v<
«het di$ yjan de
flijk. Dpor een
welke bitsluitei*
nis heeft,
«et
Jprachtige Mül
Voorby Heine^cbeidi\wordt'de weg
vlakker, de omgeving 't bly'ft echter vtfort-
Jwing
ng t, blyjt eenter voort
durend zeer moo\, na e^ i belangrijke (jaling
volgt men het dal vanle^Our, welke links
ligt en de grens vormt) tusschen het Groot
hertogdom en Duitsmiland. Langs bet
mooie oude stadje Vianden, bekroond dooi;
een kasteel, dat' in de geschiedenis vail
Oranje Nassau eeb rol gespeeld heeft, be
reikt men overAjpen zeer steilen weg!
Diekirch, een vayrde bekende Luxemburg-
sche „Sommerfrismien". Hier kan de terug
weg beginnen, fflaar men mist dan den
fraaien rondrit dortr Luxemburg, welke door
het onvergelijkelijk! mooie Müllertal leidt en
zoo verder over Lfrrochette naar de prach
tig gelegen hoofdstad. Maar in elk geval
voert de terugreis door het schoone dal van
de Sure,' dat evenwel de keerzijde der
piedaille! vele steile hellingen bezit.
(Eventueel zou men dus het gedeelte Ettel-
brtick—Bastogne per spoor kunnen afleg
gen.) Een bezoek aan Esch sur le Sure mag
echter in het Ardenner-programma niet
ontbreken, dit ligt waarlijk schilderachtig
in een zeer nauwe rotskloof. Ook Bastogne
is „de moeite waard" (men vindt er o.a. een
merkwaardige kerk met fraaie muurschil
deringen). In Houffalize zou men zeer goed
een paar dagen kunnen blijven, het is een
centraal gelegen punt, uitmuntend geschikt
om vandaar tochten door de omstreken te
Esneux
amove homp»
Cajtado de Cao
rol»
tfieltala
kilacHdfeav
orocht
Efrelbrikk
lUXMlbu
Het Ourthe-dal.
Bijzonder mooi is ook weer de verdere
rit voorbij Houffalize langs de Ourthe, de
weg is zeer heuvelachtig (en hier en daar
minder goed tot vry slecht) tot Laroche,
maar dit gedeelte is slechte een 25 K.M.
lang, zoodat men zonder bezwaar flinke
stukken te voet kan afleggen, wat in deze
omgeving voorwaar geen straf is! Van La
roche uit is het zeer mooie plaatjes Roche-
fort in korten tijd bereikbaar (eventueel
per spoor: ruim 2 uur), daar vindt men
zeer mooie grotten en bovendien zyn de
beroemde Grotten van Han daar „zóó bij
de hand" (eventueel per autocar een ex
cursie maken).
De complete rondrit (totaal 390 K.M.).
MaastrichtEysden (11.7 km)Mouland
(Belg. douane)Visé (4 km))Luik (17.2
km)Tilff (11.7 km)—Esneux (6.2 k.m.)—
Aywaille (1^ km)—Cascade de Co». (25.5
km)Trois Ponts (2.5 km)—Vielsalm (12.2
km)—Heinerscheid (31 km)—Vianden (32
km)—Diekirch (12.5 km)—Esch sur le Sure,
(29.6 km)—'Bastóge (24.7 km)—Houffalize
(17.3 km)—Laroche (24.7 km)— Hotton (17
km)—Durbuy (12 km)—Hamoir (12 km)—
Comblain au Pont (8.3 km)—Esneux (9.7
km)—Luik (17.9 km)—Maastricht (33 km).
Och jee! één witte haar.
De oplossing van het raad
sel, opgenomen in ons blad van
Zaterdag j.l., is door velen op
gelost. Maar er was geen en
kele goede oplossing, zoodat
ditmaal de brÜs niet kon wor
den toegekend.
Het invulraadsel moest er zoo uitzien:
V t i j
v L a
vlies
s t r E v e n
'VLIEGTUIG (Ook verticaal)
kar T ets
KrUit
'k 11
i G
De oplossing van de tweede puZzle is
aldus:
Liefdeloos
ft olievelden
talierepen j,
mielieveld
(apenliefde
doorkliefd
evangelien
peterselie
Thang weer een geheel andere puzzle:
4liet raadselachtige spoor...
ur-speurders! Opgepast! Ditmaal
i krijgt U een probleem, te verwerken, een
Speraduk Holmes, een Raffles of een Geof-
freyjjöll volkomen waardig!... Het '„raad-
gelachtige spoor"... een onderwerp voor de j
meejWdiepgaande studie ovér de erfmina- j
liteitijj^n de criminologie, de statistiek en
de wetenschap der misdaad... j
Wat is namelijk hqt geval? Een onzer
amateur-speurders, wiens verstand door 1
onae* puzzles geschérpt en geoefend was
geworden, wandelde op een den mooiste
Junidagfen op het stjand, langs de zee en
ontde|t4 tegen een duinhelling de afgeleg-
van een jonge dame, die bly'k-
verkoelend bad in de zilte golven
kleeren
baar Voet-
schreef de
„met kuütjes
maar ver
gevet! naar de zee. Maar het eigen-
aardjge was, dat dit voetspöoi4, dat wel een
Meter of tien lang was, op zeker twintig
Meter van de branding plotseling ophield,
zonder dat een ander voetspoor het ook
zelfs maar kruisde! Ook leidde er geen en
kel voetspoor terug... Onze speurder streek
eens door zyn haren en trachtte een aan
nemelijke verklaring te vinden... Toen
schoot hem plotseling dank zy de oefe
ning van onze puzzles schreef hij ons
de oplossing van het vraagstuk te binnen...
Kunt U het ook vinden? Misdaad? Ont
voering... of is de óplossing eenvoudiger?...
(Nadruk verboden).
Ook thans stellen w^eêft bón ter waar
de van 1.50, te bestéden bij een in dit
blad adverteerende ffrma, beschikbaar.
GEMENGDE BERICHTEN.
„Dat kleine Holland".
Typisch Btaal van Duitsche
verwatenheid.
Wy lezen in „Het Centrum":
Ja, dat kleine Holland. ,yEs liegt eben
auch in der Welt". Het is onze goede vrien
din uit Keulen, de „Köllnische Volkszei-
tung", die deze ontdekking plotseling doet!
Uit Keulen heeft ze haar blik laten weiden
over het wereldrond en daar heeft ze ge
heel onverwachte dat kleine ding gevonden,
dat ze Holland noemt, afschoon het Neder
land heet, en waarvan zij hare lezers me
dedeelt: „Es liegt eben auch in der Welt."
Niet alleen ligt het kleine Holland daar
ook nog als een nietig puistje op het aan
gezicht van moeder Aarde, maar de bloed
stroom van het lichaam der aarde, met na
me de bedorven bloedstroom, gaat ook door
dit nietige gezwelletje met zyn kleine ader
tjes, die de teedere naampjes dragen van
Ryn, Maas en Schelde, ofschoon de Ryn by
Wijk by Duurstede van naam verandert,
teneinde niet den Duitschen nabuur te er-
Drie smaakvolle,
eenvoudige middagtoiletjes.
geren, die immers het water van denzelf
den Rijn bewaakte in een thans niet meer
gebruikelijk volkslied.
Ja, „man kann sagen, dasz auch an das
kleine Holland so manche Verwirrungen
nicht vorüber gegangen sind, die in der
groszen Welt Aufsehen erregt haben."
Nietwaar, dat kan men zeggen. Het is
wel een groote eer voor Holland, dat men
in het verre Keulen, waar Holland totaal
onbekend „is, nochtans zoo iets k3n zeggen-
Dat ze in Oost-Azië over Holland praten is
tot daar aan toe, maar zelfs te Keulen
merkt men Holland op, nu zoo menige ver
wikkeling niet aan dit kleine landje voor
bijging.
„So hat beispielweise Holland jetzt auch
seinen Skandal!" Ja, nu tellen wij mee! Wy
hebben ons schandaal! Bedoeld is de Nijen-
rode-affaire door de Kölnische tijdig ont
dekt op 12 Juni 1934, zegge gisteren!
Nu tellen wy mee. Men eet onze kaas in
alle Duitsche restaurants, men drinkt onze
jenever tot aan de boorden der aarde, men
overtreft nergens de snelheid van onze
vliegtuigen, men zendt zijn hongerige kin
deren en Joodsche uitwijkelingen over onze
grenzen, men herbergt ten onzent Zijn kei
zer, maar men wacht op een schandaaltje,
eer men te Keulen iets van ons hoort!
Wij leggen de Zuiderzee droog, wy vlie
gen in vier dagen de halve wereld over en
zijn op tyd terug, wy hebben eenige ha
vens, die men m Las Palmas, in Singapore
en aan de Beringstfaat op zyn duimpje
kent. Maar te Keplen nchrijfttnem „Ja, das
kleine Holland! Es lièg^-eben ayerft in der
Welti"
Eben auch!
passen in wat hijzelf wist. Hij pijnig
de zijn hersens, om zich die enkele
minuten weer te binnen te brengen,
die hjj had meebeleefd.
Gomez beweerde, dat hij, gedreven
door verlangen en ook om nog een
laatste poging te wagen, de jonge
vrouw over te halen, naar een balkon
geklommen was, met de bedoeling,
binnen te dringen, en te zoeken naar
de kamer van Daisy. Hjj voerde die
bedoeling ook in zooverre uit, dat hij
op het balkon klom, de balcondeuren
wist te openen en in een donkere ka
mer kwam. Hij sloop naar de deur,
opende die en keek in de gang. Toen,
zoo beweerde hij, ging een deur open
en hij zag een mannengestalte. Dat
verschrikte hem, niet om zichzelf,
doch orti de jonge vrouw, die hij niet
in gevaar wilde brengen. Hij keerde
gerui8chloos terug en klom naar be
neden. Daarbij leek het hem, of
iemand hem moest hebben gehoord,
hjj meende zelfs, dat hij op hét balcon
iets hoorde en rende weg.
Dit nu klopte niet met de orden,
die de getuige gehoord had „Wat doe
je hier? Ben je gek geworden? Wat
wil je doen?
Die leken volkomen toepasselijk op
Gomez.
„Wat doe je hier?" Ze had hem
herhaaldelijk verboden in haar huis
te komen. „Ben je gek geworden?"
Natuurlijk! hij bracht haar in gevaar
en kon eien schandaal veroorzaken
door zijn ianwezigheid. „Wat wil je
doen?"
Op een avond wandelde de oude
heer naar het groote kantoorgebouw
van Lackal en wist er den nachtpor
tier te spreken te krijgen. Hij was een
beminnelijk oud heertje en de nacht
portier verveelde zich. Hii was ge
makkelijk genoeg uit te hooren over
dien bewusten avond. Neen, hij had
meneer Lackal niet zien weggaan en
terugkomen tusschen negen uur, toen
hij kwam om half twaalf. Maar
hier knipoogde de man om de
waarheid te zeggen u bent toch
niet van de pers? nu, in vertrou
wen, hij kan best weg zijn geweest en
teruggekomen, want ik heb «en tukje
gedaan. Och, er zijn zooveel alarm
signalen, een mensch kan gerust eens
wat slapen, maar u begrijpt, dat ik
geen zin heb dat te vertellen. Waar
om ook? Meneer Lackal heeft er na
tuurlijk niets mee te maken en die
zou me op slag ontslaan, als hij het
wist, begrijpt U? Nou, ze zeiden, dat
hij er gek mee was, op zijn manier...
niet erg demonstratief, U kent dat
wel ,dat gaat meestal zoo als een man,
die zijn heele leven niets doet dan
geld verdienen, tegen de veertig dol
verliefd wordt op een doodgewone
typiste. Wel ja, dat was ze geweest
en die Gomez was half en half met
haar verloofd vroeger in haar ge
boorteplaats, nou en die had Spaansch
bloed en iedereen wist, dat Spanjaar
den altijd met dolken steken...
Den volgenden avond, een afge
legen plek in het bosch. Een oude
heer zit op een bank. Het is half elf.
Er nadert iemand. Een groote man,
in een winterjas met bont. Hij gaat
op de bank zitten. De oude heer neemt
groetend den hoed af.
Hoeveel? gromt de man.
Pardon, U moet me toch ver
keerd hebben begrepen. Ik schreef U
alleen: „Morgenavond zal daar en
daar iemand te vinden zijn, die weet
dat U den avond, dat de vrouw ver
moord werd, in huis was."
Stil, niet zoo hard! Nou, voor
uit, hoe weet U het?
Om U de waarheid te zeggen,
lispelt de oude heer, weet ik het niet,
doch heb heel sterke vermoedens.
Dat alibi van U deugt niet. De por
tier sliep. U kunt heel goed zijn weg
geweest en teruggekomen. Misschien,
was Uw heele weggaan thuis, maar
e«n truc. Misschien was U jaloersch
en wantrouwend. Misschien had U
een of anderen anoniemen brief ge
kregen U reageert erg gauw op
brieven misschien ging U naar
huis om U te overtuigen, binnen, wel
licht door de bedienden-ingang en dat
Uw vrouw daar braaf alleen was,
zag juist, hoe een man het huis uit-
vluchtte door de balcondeuren. Dat
was voldoende.U stormde binnen
j bij Uw vrouw. Zij dacht, dat U op
I kantoor was e» riep, verschrikt door
Uw woedend uiterlijk: „Wat doe jij
hier?" U voelde U bedrogen, want
een man als U beschouwt alles als
koopwaar, ook een vrouw. U greep
het mes en zij gilde„Ben je gek ge
worden? Wat wil je?" En toen hebt
U haar neergestoken en wist het huis
ongemerkt te verlaten en even onge
merkt weer het kantoorgebouw bin
nen te sluipen, zoodat...
Man, jij weet teveel
De woorden kwamen sissend uit
Lackal's mond en het volgend oogen
blik Voelde de oude heer twee ijzer-
sterke handen rond zijn keel. De vol
gende seconden waren heel benau
wend. Later hdfinnerde het oude
heertje zich slechts vaag een groote
verwarring, een vechtpartij, de in
specteur en zijn mannetjes, verbol
gen in de struiken, waren te hulp ge
sneld en toen kwam hij bij in zijn
bed en keek in de bezorgde gezichten
van zijn zoon "en schoondochter en
voelde zich tegelijkertijd onthutst en
trotsch tegelijk.
