B
r.
rekbank
k
J
Deze Courant komt m vele duizenden gezinnen Gegarandeerde oplage 6500 ex.
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN
WIELERBAAN bG O U D A
73" Jaargang
S
I 1.823.268.44
s
BODEGRAVEN
Dit blad verschijnt dagelijks, behalve Zonr en Feestdagen
L
EERSTE BLAD.
een
A.
TAND
1
I
111
■K
iwijk
4ID DEL
r BUREAt
en
le
RVAART
Zaterdag 21 Juli 1334
•ra.
DRUKWERK
1OO
oo.—.
feuilleton.
De man, dia de troeven had
Naar het Amerikaansch bewerkt door
BERGAMBACHT, BERKENWOUDE, BODEGRAVEN, BOSKOOP, GOUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPELLE,
enz.
Kleine Betuwe, en Vliagen met de Pelikaan
Brieven wit de Hofstad.
R. HOORWEG.
OVOIlvVI j Itv/i. L/lult/vx*., rlzx/Vo ILJu/V/IT 1. 1TIzV/iil/Il£>v ll J.irl “z<Lj1KV.>Z1
tylEUWERKERK, OUDERKERK, OUDEWATER, REEUWIJK, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADDINXVEEN, ZEVENHUIZEN,
4
al-
it
99
n
HOOFDSTUK X.
Beschuldigende oogen.
(Wordt vervolgd).
I
Uit nummer bestaat uit twee bladen,
en een Bijvoegsel.
tend*
altjes.
SRLEM
ergplaatses
GE PRIJZEN.
JINX VEEN
dteit.
en in ome
ie bewoners
rilt brengen
des te meer weerstand zal ze bieden en des
te sterker zal haar richt’ng en voim op de
u zoo goed zijn om dit aan miss Fulton
te laten zien en haar te vragen, of zij het
herkent?
Miss Kelly stemde dadelijk toe
Na eenige ©ogenblikken kwam zij terug
Miss Fulton, verklaarde ze, terwijl
zij de schakels aah Bristew teruggaf,
zegt dat dit een deel van den ketting is,
die mevrouw Withers eergisterenavond
om den hals droeg. Zij droeg een ketting
met twee smaragden en achttien vrij
kleine diamanten.
Mooi! riep Greenleaf, terwijl hij zijn
metgezel even aankeek.-Ik denk, dat Per
ry nu niet veel meer te vertellen zal heb
ben
jyeen, sprak Bristew; toen wendde
hij zich tot de verpleegster. Neemt u mij
niet kwalijk, maar is miss Fulton opge
staan of zal zij nog opstaan.
Zij is op het oogenblik bezig zich te
kleeden. Zij wil op zijn om haar vader te
begroeten.
Dan wacht ik wel tot later. Wat ik
graag zou willen weten, is de complete,
gedetailleerde inventaris vim al de ju-
weelen vah mevrouw Withers. Ik verzoek
u haar dat te willen zeggen.
Greenleaf was verlangend om naar zijn
bureau terug te keeren.
Dit laatste bewijsstuk, zei hij, moet
bij de rechtbank borden gedeponeerd.
Het beslist de zaak tegen Perry.
Bristew ging naar zijn huls terug. Van
daar kon hij tot op de Freêman Avenue
zien
N
n, geest,
mstede*
naar no. t» gaan. Ik wil getuige zijn van
de ontmoeting tusschen miss Fulton en
haar vader.
Hij hoefde niet lang te wachten. Om
kwart over negen kreeg hij een groote
auto in het oog, die zich langs Freeman
Avenue spoedde Hij sprong op, rende
naar no. 5, beide aan en was in den salon
toen de auto Manniston Road was inge
reden en aan de voordeur haar eenigen
passagier gedeponeerd had. Hij was een
man van ongeveer vijf-en-zestig jaar met
spierwit haar en een kaarsrechte hou
ding. y
Vader en dochter ontmoetten elkan
der midden in de huiskamer. Bristew, kon
van uit de andere kamer nun gezichten
goed zien. Hij sloeg hen met de uiterste
opmerkzaamheid gade.
In Maria’s oogen lag groote vrees,
maar ook iets smeekends. Het gezicht
van den ouden man vertoonde diepe
groeven; en zijn lippen waren dicht op
eengeklemd, alsof hij zijn best deed om
verwijtende woorden in te houden.
Met gebroken stem riep Maria.
Vader!
De vader scheen, zonder zijn lippen te
openen, toch duidelijk tot het meisje te
zeggen: „eindelijk is het zoover! Het Is
allemaal jouw schuld. Jij hebt haar ge
dood!”
e van
racht,
;ence,
bI om
voor
jte af,
dheid
>OG-
offen
tan bevelend,
GOUDA.
Advertentiebureau* en onze agenten en moeten daags
ireau zijn ingekomen, teneinde van opname verzekerd te
risico van'het leven moeten we ook allen
nemen. Ook hier komt het eiop aan, hoe
we dat nemen, met moed en vertrouwen of i
bang en aarzelend. Dat beslist voor een niet
gering deel toch over het onzekere leven.
st&ndigheden, invloed oefenen.
Risico’s nemen moeten we allen. De
groote vraag is maar hoe we ze nemen. Het
-•-UMV11 wc 11W 1UBVC1VUD VI»
slap en oefenen onze beslissingen geen in-
vlaed uit op den loop der gebeurtenissen.
Want hiervan moeten we ons wel heel
goed bewust zyn, dat alles, wat gebeurt,
VOOR GOED EN GOEDKOOP
IS HET BESTE ADRES
A. BRINKMAN Zn.
MARKT 3) - GOUDA
TELEFOON 2745 -
die zoo klein waren, dat men ze met het
bloote oog haast niet kon onderscheiden.
Bristew deelde in de opwinding van
den commissaris.
Drommels! Dat is de moeite waard!
Waarvan zou het zijn? vroeg Green
leaf. Het ih vast en zeker van mevrouw
Withers geweest, geloof je ook niet.
Er is maar één manier om er achter,
te komen, antwoordde Bristew, terwijl hij
op zijn horloge keek. Het was half negen.
Laten wij het Withers gaan vragen
zes schakels van een gouden ketting,
Zij gjüngen naar de voorzijde van no. 5.
Een van de schakels aan het eind is
gebroken, hernam Bristew, terwijl zij de
stoep opgingen. Ik vermoed, dat dit een
gedeelte Is 1 van de halsketting, die me
vrouw Withers droeg, toen ze vermoord
werd Je herinnert je de krabben achter
in haar hals. Misschien zijn ze ontstaan
doordat er hard aan de ketting is ge
trokken.
Miss Kelly, die hen open deed, vertelde
hun, dat Mr Withers naar het station
was gegaan om Mr. Braceway af te ha
len Bovendien, voegde zij er bij, wordt
de vader van miss Fulton met den trein
van negen uur verwacht. Mr. Withers zal
misschien in de stad op hem wachten.
Dat had ik vergeten, ahtwoordde
I Bristew Wij zullen u moeten vragen ons
ding hadden gediend voor de achtertuin
tjes van no 5, 7 en 9 waren verdwenen
cn in plaats daarvan was een schutting
gekomen Achter deze schutting helde de
heuvel naar het zuld-oosten af, de rich
ting van de negerwflk, waar ook de wo
ning van Lucy Thomas was gelegen. Bris-
J. VAN DER SLUYS.
Nadruk verboden.
Kan ik heusch op u rekenen? drong
de zieke aan, terwijl zij den arm van de
Verpleegster zoo stevig kneep, dat het
pijn deed Beloert u het mij?
Ja, hoor, dat beloof ik u, antwoord
de miss Kélly haar.
En miss Kelly meende wat zij zei want
zij verlangde volstrekt niet in de gehei
men van het jonge meisje door te drin
gen.
temin invloed op dat gebeuren uitoefenen,
dat dus plannen en daden noon geheel ver-
geefsch zyn. En dit brengt vanzelf de nood
zakelijkheid’ mee risico’s te nemen, risico’s
te aanvaarden. We moeten nandelen, niet
willoos toezien, maar we weten niet met
zekerheid, waarheen die handelingen ons
zullen voeren, we kunnen niet alle mogelijk
heden zelfs overzien. Het resultaat van al
ons ondernemen blijft ook by de beste en
nauwkeurigste voorbereidingen en bereke
ningen onzeker. Die<pnzekerheid moeten we
in onze plannen en voorbereidingen betrek-
invloed oefent op den loop der gebeurte-
nissen, al zien we dien invloed niet altyd,
en dat dus ook onze beslissingen, al worden
ze gekruist door gebeurtenissen, die een
tegenovergestelde richting uitstuwen, niet-
Verzuimt geen oogenblik,
Het leven rent voorbij.
niet doen, dan beslissen anderen
andere menschen of omstandigheden
14.m—Z. X-
beslissingen met stelligheid nemen, dat wil
zeggen zoo als hadden we de uitkomst in
de hand, als zouden die beslissingen ons
brengen waarheen we ons wilden richten.
Doen we het niet met die stelligheid, die
venèkerdheid „dan doen we het lusteloos en
(lOIIMlIE (01 RAM.
Wij maken met de Vacante geen groote dure reizen Wij gaan naar de
Groote Speeltuin Prachtige Fruittuin
Da ondernemer W. KOMPIER Telefoon 19 Haastrecht
Om ieder in de gelegenheid te stellen om de groote wedstrijden van
DONDERDAG 26 JULI met de meest strijdlustige renners van Nederland
te kunnen bij wonen, gelden onderstaande populaire prijzen:
1.75 1.25 1.00 0.80 0.50 jongenskaarten 30.
in voorverkoop 1.50 1.10 0.90 0.70 0.40
Bristew bekeek het voorwerp, aar te helpen En zij overhandigden haar de Als ik in de verte een auto zie aan-
Greenleaf gevonden had. Het bestond uit J overblijfselen, van den halsketting. Wilt komen, zoo overdacht hij, zal ik dadelijk
waarvan er drie heel klein en van glad i
goud waren, terwijl de andere drie groo-
ter waren en bewerkt met een buitenge-
woon fraai dessin van laurierbladeren, J
I melijkste taal gesteld en zyn Vol van spel-
i lingfouten. Trouwens ieder die geregeld
correspondentie uit allerlei kringen van het
maatschappelijk leven ontvangt, weet dat
vrijwel pooit een briefje onberispelijk van
taal en spelling is. Of dat in andere landen
ook zoo is, durven wij niet te zeggen. Wel
i hebben wij ervaring dat Duitsche diepst-
1 meisjes heel wat beter hun-moedertaal
schrijven dan de Hollandsche. Trouwens de
ontwikkeling dier meisjes is heelemaal veel
beter dan di§ van,hun collega's hier te lan
de. Zij kennen heel wat meer van'de litte
ratuur van hun land. Schiller, Goethe en
Heine kennen zy heel goed en welk Ned'er-
landsch dienstmeisje weet iets van Vondel,
van Hooft of Huygens? Inderdaad is het
wel eens beschamend en moet men zich af
vragen wat er eigënlyk op de lagere school
wordt geleerd dat eenige blijvende waarde
voor het verdere leven heeft.
Dezer dagen meldden de kranten weer
eens het geval uit Leiden, waar een reken
som voor het toelatingsexamen H .B. S.
werd opgegeven, die belachelijk was. We
Weten dat tal van Volwassenen hebben ge
tracht die op te lossen en hoevelen zal het
gelukt z(jn? Wij weten dat zelfs een zeer
bekwaam ingenieur eerlijk bekende er geen
weg mee te weten!
Andermaal rijst dus de vraag of er nu
eindelijk eens veeg-uit gehouden zal wor
den onder deze oudbakken rommel. Nergens
kost het onderwijs zóóveel geld als in Ne
derland en nergens is het resultaat althans
voor de volksschool zoo bedroevend.
Een stem des roepende in de woestijn?
HAGENAAR.
Risico's nemen
Het. leven is onzeker. Dat weten we
len. We zijn afhankelijk niet alleen van
onzen eigen wil en onze eigen omstandig
heden ,maar van den wil en de omstandig
heden van duizend anderen, van dingen,
waarvan we niet alleen de uitwerking, maar
meestal het bestaan niet kennen of zelfs
maar vermoeden. We kunnen ons een weg
afbakenen door het leven, rekening hou
dend, zoo nauwkeurig mogelijk, met wat we
van het leven weten en de wereld. Maar we
moeten ons steeds voor oogen houden, dat
ieder oogenblik ,ons van dien weg kan af
dringen zoo ver, dat we zelfs de richting
kwijt raken. Dat werkt ontmoedigend en
vaak door de angst, die het wekt, verslap
pend. Wanneer we toch gewoonlyk ergens
andere uitkomen dan waar we wezen wilden,
dan lijkt het zoo weinig doel te hebben ons
een weg af te bakenen, plannen te smeden,
lynen uit te stippelen. Maar we moeten dat
nu eenmaal, willen we ons niet doelloos
laten meedrijven op den stroom, omdat niets
- deen ten-elotte ook iete doen 1», zij het in
omgekeerde richting. We moeten telkens
weer keuze doen, worden telkens opnieuw
voor beslissingen geplaatst. Dat beteekent,
omdat we niet alle gegevens voor een be
slissing in handen hebben, dat we risico’s
nemen, dat we wagen. We kunnen lang of
kort wikken en wegen, ten slotte moeten
we beslissen in allerlei levensvragen en
levensomstandigheden. En wanneer we dat
voor ons,
i of toe-
valligheden. Maar bovendien moeten we die
i te sterker zal naar richt.ng en vorm op <ie
omstandigheden, ook de lijn kruisende om-
MCCXXXVII.
Het toelatingsexamen voor de H.B.S.
in den Haag.
I We hebben onlang# al iets geschreven
over de opgaven die de jonge kinderen die
voor de H.B.S. in den Haag examen moes-
1 ten doen, op te lossen kregen. Aan die op
gaven welke ons verstrekt waren ontbrak
toen nog die voor geschiedenis. We hebben
die nu ook in handen gekregen en we heb
ben wederom paf gestaan.
Zoo vaak leest men over, de zeer gewij
zigde methode van geschiedenisonderwijs,
maar deze examen-opgave is nog volgens
het oer-oude, het historische recept van het
onderwijs in dit vak ingericht. Bijna geheel
is het nog het spelletje van de jaartallen.
Op twee maniertjes wordt dit spelletje ge-
I speeld; eensdeels moeten de kinderen zeg-
gen wat er in een bepaald jaar is gebeurd,
anderdeels welke jaartallen behooren bij een
bepaalde gebeurtenis.
1 Verder moeten ze allerlen geheimzinnige
woorden verklaren: wat of seelusie, wat
navigatie en pacificatie beteekenen. Zelfs
wordt gevraagd een ander woord voor ge
neraal in de combinatie gouvemeur-gene-
raal te geven.
Ook wordt aan de twaalfjarige hersenen
de vraag voorgelegd welke 3 maatregelen
van Napoleon wel het zwaarst op de be
volking drukten.
Wordt het nu niet tijd dat hier eens de
bezem gehanteerd wordt en een eind ge
maakt aan. dit gesar van kinderen met voor
hen of niets zeggende of totaal onbegrijpe
lijke puzzles?
Geen enkele vraag in dit geschiedenis
ge martel wijst op kennis van de cultuur-
gesch edenia; alles is nog staatkundig en
militair gedoe. Er is nog zoo’n fraaie vraag:
de kinderen moeten vyf straatnamen uit
den Haag opnoemen die ontleend zyn aan
bekende persoonlijkheden uit de geschiede-
I nis en ze moeten dan vertellen wat ze van
1 die personen weten. In den Haag zijn er
eenige honderden van die namen en daaruit
moet een kind dan op staanden voet er vijf
kiezen. Juist dat moeten kiezen is hopeloos
moeilijk, Vooral als het onder den druk van
een examen moet geschieden. Laat men ons
nu nooit laten wys maken, dat het geschie
denisonderwijs gemoderniseerd is, want uit
deze examen-opgave blijkt dat het nog de-
Den volgenden morgen kwam de com
missaris van politie Bristew halen om
samen naar de veranda van no. 7, het
huls van de verpleegster te gaan.
De draadomheiningen, die als afschel- en zijn oogen op den grond gericht, liep
zelfde oudbakken koek is die een halve
eeuw geleden ook al werd opgedischt en
toen de hoogste wijsheid heette te zyn.
Niet veel beter waren de opgaven voor
Nederlandsche taal. Altijd nog de ver-
wensehte zins- en woordontleding. met de
malle bargoensche benamingen, die in een
muffe studeerkamer zyn uitgebroed en
waarmede een schijn van geleerdheid wordt
1 gewekt, die alleen maar verwarring kan
I stichten .Ook hier diezelfde oude koek, die
I onverteerbaar is. Ook hjer de dringende
I noodzaak om eens schoon schip te maken,
i opdat er tijd vry komt voor nuttiger ken-
I nis die ook op het verdere levenspad dienst
kan doen. Rationalisatie is een eerste eisch
j voor ons onderwijs, al zal het moeilijk val
len, omdat iederë leeraar altijd zyn vak als
het non plus ultra van cultureele waarde
beschouwt.
We gaan nu misschien een klein stapje
vooruit zetten als er veeg-uit wordt gehou
den in de spelling. In dien rommelhoek is
de bezem dringend vereischt. Helaas stuit
die schoonmaak op he^ stijfkoppig conser
vatisme, maar juist daaruit blykt hoe zeer
hier modgrniseering noodig is. Zoolang men
niet iftziet dat de schrijfwijze een stuk tech-
n.ek ie dat zich heeft aan te passen, komt
men niet verder.
Schrijfwijze heeft met taal niet ujj| te
staan, maar het zal nog lang duren eer die
eenvoudige stelling is doorgedrongen en de
heeren die een soort puzzle-leer voor de
speling op wetenschappelijk-historische
gronden hebben opgebouwd, dit zullen in
zien. Is het nfet meer dan’ bar» dat zelfs in
heel voorname winkels opschriften in de
etalages voorkomèn d e krioelen van de
schrijffouten? Het zyn heusch niet alleen
de minder beduidende winkels waarin dit
het geval is. Hoe mannelijk ook volgens het
woordenboek de haring is,-in Scheveningen
is deze man onveranderd vrouwelyk.
De circulaires die by massa’s in onze
•brievenbus terecht komen, zijn in de erbar-
ken. Wé moeten weten, dat Iwt anders kan
loopen en daarnaar al van te voren ons
richten, voorzoover dat mogelijk is. Maar
j niettemin bly'ft er altijd en overal het on-
I verwachte, het ongedachte. En ondanks die
I onzekerheid over de 'geheele linie moeten
we handelen, aanpakken, werken als wisten
we met zekerheid op Welk doel we'aan&’’
i stevenden. Dat is de groote opgave, die het
i leven ons stelt. We moeten durven, risico’s
i durven nemen, telkens en telkens weer ,ons
geheele leven door.
Is het leven zelf niet zoo’n risico? We
weten niet waarheen het ons voeren zal en
hebben de beslissing daarover feitelijk niet
in onze hand. Dat mag ons niet vreesachtig
maken en doen terugdeinzen voor de reali
teit van het leven ,niet aarzelend en bang
het leven doen ondergaan. We moeten ook
het groote risico van het leven aandurven.
We moeten levensmoed hebben ondanks de
groote onzekerheid, die het leven is. Dat is
de eenige manier om er wat goeds van te
maken. Alleen de vaste, zekere hand kan
vaste lynen trekken over de levenskaart.
Het is mogelijk, dat gebeurtenissen, die we
niet in onze macht hebben en niet konden
vermoeden, die lijn uit de richting duwen
1 én wijzigen. Maar hoe steviger de lijn is,
ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal f2.26, per week 17 cent, met Zondagsblad
per kwartaal ƒ2.90, per week 22 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt.
Franco per post per kwartaal ƒ8.15, met Zondagsblad ƒ8.80.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 31, GOUDA,
bö onza agenten en loepers, den boekhandel en de postkantoren.
Onze bureaux zyn dagelijks geopend van 9—6 uur. Administratie en Redactie Telef.
Interc. 2745. Postrekening 48400.
ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (behoorende tot den bezorgkring)
15 regels ƒ1.30, elke regel meer ƒ0.25. Van buiten Gouda en den bezorgkring:
15 regels 1.55, elke regel meer 0.30. Advertentiën in het Zaterdagnummer 25
bijslag op den prijs. Liefdadigheids-advertentiën de helft van den pry's.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN: 1—4 regels 2.25, elke regel meer ƒ0.50. Op
de voorpagina 50 hooger.
Gewone advertentiën en ingezonden mededeelingen bij contract tot zeer gereduceerden
prijs. Groote letters en randen worden berekend naar plaatsruimte.
Advertentiën kunnen worden ingezonden door tusschenkomst van soliede Boek-
handelaren, Advertentiebureaux en onze agenten en moeten daags vóór de plaatsing
aan het Bureau zjjn ingekomen, teneinde van opname verzekerd te zijn.
tew, duidelijk ontstemd door het verlate
onderzoek, liet Greenleaf voorop gaan.
Ik ben gisteravond naar het sana
torium geweest, begon de chei, en ik heb
een lang gesprek met miss Hardesty ge
had. Zij zegt, dat de man, dien zij eer
gisterenavond gezien hééft, vlak langs
deze veranda liep en het kwam haar
voor, dat hij recht op de schutting af
ging. Dus we moeten hier eens zoeken.
Greenleaf zag niets over het hoofd. De
dorre bladeren van den vorigen winter
waren uit het tuintje verwijderd en het
onderzoek was betrekkelijk eenvoudig,
maar, wanneer hij ook maar een klein
stokje zag liggen, keerde hij het om.
Er is geen spoor geen spoor van
wat ook zei Bristew, terwjjl hij met een
elleboog op de bovenste plank van de
schutting leunde.
Greenleaf liet zich echtef niet ontmoe
digen.
Als die neger haast had om weg te
komen, riep hij plotseling geïnspireerd
uit, dan sprong hij niet in het midden
over de schutting, maar in de richting
Van de negerwijk. Hoogstwaarschijnlijk
is hij er daar in dien hoek over heen ge
klommen. En hij wees naar den zuid-
oostelijken hoek, aan de kant van no. 5
en ziin oocen nn den eirond eerlcht. lieo
hij daarheen. Nauwelijks een schrede van
den hoek af, bukte hij zich snel, raapte
1 Iets op en keerde zich vol vreugde tot
Bristew, die nog steeds tegen de heining
geleund stond.
Kijk eens hier, Bristew! riep hij,
terwijl hij haastig naar hem toeging.
