I
en
I iOOT
I
i'Sl 'I
ujaikMk
JES
DSCOOP
Ma. 18668
au - a
radlfs
iOUDA I
igeunert
4-
‘W“e
aA* en
Duitschland in rouw.
dj® de troeven hed
Naar het Amerlkaansch bewerkt door I
Vrijdag 3 Augustus 1834 73" Jaargang
Dit blad verschijnt dagelijks, behalve Zon- en Feestdagen
I
AG 2 UUR MATINEE.
BRULLEN.
ninuL
ct. Frontbalcon 1.
IDA,
f
'in een
HAARLEM.
i
t« Jutphaas bij
CT
j.elej
leerei
ratis
s. af.
geopende
izijn-oaltjes.
baard had.
De conducteur begon te roepen: ,Jn-
e kei misprojii amma
T e.a.
situaties.
i van Hindenburg.
Führer voor hét leven.’l j^
on Zondaar 19 Auirustus.
;senstallin
lijke ingre-
en andere
die in azijn,
»rii, kunnen
deze on-
idheid.
wanneer
men zuivere
ische wijze
i)
ON JOSé MOJICA In*
$jr het sterfhuis van den rykspresident
éfen diepe stilte. Het geheele verkeer
'F den straatweg FreystadtDeutsch-
doode bewaren.
Duitsche eer en
band "vormen tusschen Oost-Pruiseh en
Hge Duitschland.
sgeering «al evenweleerst hiertoe
ran von Hipden-
seit. 'it a
*udecK.toin-
t
ditik
rd
MARI
Jerol
was vijf minuten voor het vertrek van
den trein. En wat deed je toen?
Niets
Waar ging je toen heen? Wat dacht
je? Vooruit George, haast je! Ik wil dit
allemaal weten, eer je vertrekt.
Ja, zei Withers met een brok in zijn
keel. Ik vond natuurlijk ook, dat je dit fluisterend. Je zou me later verwijten,
behoorde te weten. Ik ik stond daar dat ik
een oogenblik in den regen, verbijsterend,
snakkend naar adem Ik was eerst van j
plan om naar binnen te gaan om het met
Enid uit te vechten. Maar ik-deed dat
niet. Ik geloof, dat ik dacht, dat als ik
het deed, ik mezelf niet zou kunnen be-
heerschen. Ik had er geen flauw idee van
dat er iets met haar gebeurd was, dat
haar iets kwaads was overkomen, bedoel
ik. Daarom ging ik naar het hotel terug.
Mijn plan was later op den dag naar
haar toe te gaan.
Zeg mij even, vroeg Braceway onge
duldig: droeg die man een baard?
Dat geloof ik wel. Ik heb er den
heelen dag over nagedacht. Ik geloof het
wel, maar zeker ben ik er niet van.
Hindenburg op zijn 68ste jaar gestorven,
dan zou de wereld nooit veel omtrent hem
vernomen hebben. In zijn 85ste jaar is hij,
zooals niemand anders, de belichaming van
zijn natie. Hij is niet alleen Duitschlands
legende, de eenige glorieuze en opbouwen-
dt herinnering uit den oorlog, maar tevens
de grootste levende Duitscher”.
Het Geneefsche blad La Tribune schrift
in Mei 1932, dat Hindenburg een groote fi
guur van het hedendaagsche Duitschland
is, een toonbeeld van plichtsbetrachting en
iechtvaardigheid. Zijn soberheid en krach
tige wijze van bewind voeren worden in het
betreffende artikel zeer geprezen.
Huis HohenzoHem contra Hinden
burg, die zich voor den keizer be
reid was op te offeren.
Toen de Ehtente de uitlevering van Wil
helm II eischte, richtte maarschalk Von
Hindenburg op 9 Juli 1919 aan maarschalk
Foch den volgenden brief:
,Als oudste soldaat in dienstjaren, en
op het oogenblik eerste militaire adviseur
van mijn keizer en koning, beschouw ik
het als mijn plicht, uit naam van het oude
Duitsche leger tot u als oppersten ver
tegenwoordiger der legers der geallieerde
en geassocieerde mogendheden, deze re
gels te richten en u te verzoeken, te be
werken, dat van den eisch tot uitlevering
van Z. M. den Keizer afstand wordt ge
daan. Als opperste chef van het leger, dat
gedurende eeuwen de traditie van soldaten-
eet en ridderlijke gezindheid heeft hoog
gehouden, moet gij deze opvatting naar
waarde weten te schatten.
Ten einde deze smadelijke* vernedering
van ons volk en onzen naam ver te hou
den, ben ik bereid elk offer te brengen. In
plaats van mijn keizerlijken en koninklijken
krijgsheer stel ik my ter beschikking van
de geallieerde en geassocieerde Mogendhe
den. Ik ben overtuigd, dat elk ander officier
van het oude leger bereid is hetzelfde te
doen.”
Desniettegenstaande heeft het huis Ho-
henzollern bij de presidentsverkiezing inder
tijd besloten niet de party van Hindenburg,
maar die van Hitler te kiezen.
gebeurde toch. Toen ik weer wakker werd
waren de lichten in de woonkamer nog
aan. In keek op mijn horloge en hoewel
ik niet heel goed kon zien, meende ik dat
het na eenen was. Ik moet minstens een
half uur hebben geslapen. Ik had een be
roerden nacht In den trein doorgebracht,
zie je en een afschuwelijke dag en
Zeker, zeker, dat is te begrijpen, zoo
Arbeidsfront, heeft de volgende bekendma
king verspreid:
„Generaal-veldmaars^halk en Rijkspresi-
dent von Hindenburg is van ons heenge
gaan. De eerste soldaat van het Rijk, de
getrouwe van het Duityche volk is Duitsch
land ontnomen. Hy heeft nog mogen be
leven, dat zijn (liefste wensch, de eendracht
der natie door den leider Adolf Hitler wer-
kelijkhéid is geworden.
„In den oorlog was de veldmaarschalk de
hoop, het vertrouwen en de zege des volks,
in den tijd van schande* en verootmoediging
van na den oorlog het symbool van geloof
en vertrouwen”.
„In het derde rijk was hij voor de Duit-
schers en de politieke soldaten het lichten
de voorbeeld, dat volharding, geloof en
tucht de wederopstanding van ons volk
waarborgen.
„Juist de Duitsche arbeider, die zich iri
den grooten oorlog de trouwste zoon det
natie getoond heeft, verbindt aap de baa^
de herdenking met de belofte met verdub
belden ijver te voltooien, wat hy steeds het
volk predikte, de eenheid van natie en van
volk.”
Dr. Ley heeft tot en met vijf Augustus
alle betoogingen verboden en tot en met
15 Augustus alle betoogingen, die in stryd
zouden zyn met den aangekondigden volks-
rouw.
niet openhartiger tegen je ge
weest was.
Hij had zijn voet al op de treeplank.
De conducteur stond op het punt het
portier te sluiten
Wat bedoel je? beet Braceway hetn
toe, terwijl hij hem aan zijn mouw vast
hield.
In die worsteling.zei Withers nau
welijks hoorbaar, liet ik mijn horloge val
len, geloof ik, of ik verloor het. Iemand
moet hem opgeraapt hebben, weet je
Deksels! barstte Braceway woedend
uit Waarom
De trein zette zich in beweging. De
conducteur nam Withers bij den arm en
duwde hem de coupé in
iWordt vervolgd).
BUITEN LANDSCH NIEUWS.
DUITSCHLAND.
Vijf Duitsche ingenieurs in Rusland
ter dood veroordeeld.
Wegens sabotage en brandstichting.
In een proces tegen de Duitsche inge
nieurs van de Ooeral-machinefabriek in
Swerdlowsk, die beschuldigd waren van ver
schillende daden van sabotage en brand
stichting, zyn vjjf doodvonnnissen geveld.
De veroordeelden zyn de plaatsvervanger
van den technischen directeur der fabriek,
de plaatsvervangende leider van de wals-
fabriek, de leider van de montage werkzaam
heden der uitrustingsafdeeling, de leider
Maar je zag toch het scherpe sil
houet, den om trek van zijn hoofd en
bovenlijf.
Ja, misschien had hij een baard, ik
weet het niet zeker. Hij was zwaar ge
bouwd, met een korten, dikken hals
En toen je met hem worstelde kwam
je toen niet dicht bij zijn gezicht?
Ja, maar hij was langer dan ik
Proclamatie van Rudolf Hess.
De plaatsvervanger van Hitler heeft een
proclamatie tot de nationaal-socialistische
beweging gericht, welke als volgt luidt:
„Hindenburg is dood. Hindenburg leeft
in zyn yblk. Hy leeft Jn onze harten voort
als het symbool van roemrijke Duitsche ge-
■ehiedenis, hij leeft voort als de over
winnaar van Tannenberg, hy leeft voort
a|s de generaal-veldmaarschalk van den
wereldoorlog, hy leeft als de vader van
een groot volk.
De stryders voor Duitschlands vrijheid
laten de vanen in rouw eerbied en dank
baarheid voor den grooten Duitscher zin
ken.
Hindenburg riep den leider Hinden
burg leidde daarmede een nieuwe Duitsche
geschiedenis in.
Hindenburgs levende nalatenschap voor
Duitschland is de Leider.
Trouw aan Hindenburg d.w.z. trouw
aan den Leider d.w.z. trouw aan Duitsch
land.
Wij zetten ons schrap voor nieuwen stryd
cm de toekomst van ons volk.”
Volksstemming in Duitschland.
De „Führeren Rykskanselier heeft het
volgende schrijven doen toekomen aan den
rijksminister van binnenlandsche zaken:
„De wettelyke regeling van de kwestie
van het staatshoofd, noodig geworden door
dt nationale ramp, die ons volk heeft ge
troffen, geeft mij aanleiding tot dl volgen
de beschikbaar:
1. De grootheid van den overledene heeft
troostte Braceway hem En zag je iets,
George?
I Ja. Ik zag wel degelijk iets, en hij
worstelde met zijn woorden. Toen ik op-
keek, zag ik het silhouet van een man
I tegen het gele venttergordijn. Het was
na één uur in den morgen en daar was
1 een man.
Zijn stem stokte Braceway zag hem
onrustig aan.
Het silhouet was heel duidelijk. Het
was zóó scherp, dat ik zien kon, dat hij
een pet droeg Ik kon er de klep van zien
weet je, een lange klep. Het was een goed
gebouwd man met breede schouders.
Toen ik opstond, gingen de lichten uit.
Ik stak de straat over. Ik geloof niet, dat
ik hard liep. Het regende. Ik was van
plan hem te dooden. Dat was mijn eenl
ge gedachte.
Het werd drukker op het perron en
Withers vervolgde:
Hij deed, wat ik had verwacht. Hij
kwam zonder gerucht te maken de stoep
af Ik hoorde hem zelfs de deur niet
dicht doen. Ik kan niet zeggen, dat ik
hem gezien heb. Het was pikdonker en
ik voelde, waar hij was Ik voelde al zijn
bewegingen Toen hij de onderste trede
bereikte, greep ik hem. maar slaan kon
ik niet. Het was te donker. Ik stak mijn
handen uit naar zijn keel, maar ik was
te laag en greep hem bij zijn middel Hij
had een regenjas aan. Dat voelde ik aan I
de stof. Terwijl ik met hem worstelde,
pakte hij mij bij'de keel. Hij was een
groote. sterke kerel, heel wat sterker dan
ik. Wij stonden zoo een paar seconden
ligt
over
Eylau is om gelegd.
De rouwwacht voor het slot Neu<|eck
wordt vraargenom.-n Ml Iét derde batail-
lon van het eerste infanterieregiment uit
Deutsch-Eylau.
Een afdeeling van de Ryksweer heeft de
omgeving afgezet van het kasteel, waar
van, de toegang nog steeds voor iedereen
verboden is. De politie gedraagt ?ich bui
tengewoon streng tegenover elkeen, die de
afsluiting poogt binnen te dringen en al te
ondernemende journalisten worden met ar
restatie’bedreigd.
Geen bloemen, liever giften aan
noodlijdenden!
De familie van den overleden Rykspresi-
dent von Hindenburg heeft het verzoek ge
richt om af te zien van het zenden van
bloemen en bij deze droeve gelegenheid lie
ver een gift te geven voor het noodlijdende
volk.
Wie dit doet,eert het aandenken van den
gryzen en vereerden veldmaarschalk.
Een mausoleum.
De Regeering moet ihet voornemen koes
teren een mausoleum op te richten voor het
stoffelyk overschot van Rykspresident von
Hindenburg op het voormalige slagveld in
launenburg.
Dit mausoleum zou niet alleen een ge-
<tenkteeken voor den veldheer, doch tevens
,l)e ^lechtise uijyaart van het J|offe|ijk överschot van Hindenb|ny.
Hitlji’ Wekert W^titel van Rykspresident. - --
Eejli referendum over Hitler^ benoeming op Zondag 19 Augusta^,
fcen mausoleum voor den overleden President op het slagveld
5 van' Tannentyurg. j
^ffelyk
i naar
oen op
Jgustusllvermoedelijk ^fannenbeife, ter-
|aardebeatellinWéa'l plakte hebben
k op Donderdid&b Augustus.
Istoffelyk <>veh#<>t oj^ebaard.
is g^st
wetjilujb vc iNcuuc^n. oj
Sciéren’l houdeh de eerwacht,
trekken vd i het gelaat van den
spreekt vd komen vrede. t)e hai.
ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal ƒ2.25, per week 17 cent, jnet Zondagsblad
oer kwartaal 2.90, per week 22 cent, overal waar de bezorging per llooper geschiedt.
Franco per post per kwartaal ƒ3.15, met Zondagsblad ƒ3.80.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 31, GDI
by onza ageAten en loopers, den boekhandel en de postkantoren.
Onze bureaux zyn dagelijks geopend van 96 uur. Administratie Redactie Jelef-
Interc. 2745. Postrekening 48400.
VANDAG vertoonen
rogramma
jMP
aker blühl
ei] Alancis bay.
lingers van den
iop U te maken.
met Vreugde!
I onvgrfcetelüke
den titel „Rykspresident” een beteekenis
voor één maal gegeven. Hy is naar ons al
ler gevoelen in datgene, wat hy ons zeicL,
onafscheidelijk verbonden met den naam
van den grooten doode. Ik verzoek U daar
om maatregelen te willen treffen, dat ik in
het officieele en het niet-officieele verkeer
als tot dusverre slechts wordt aangesproken
als „Führer” en Rykskanselier. Deze re
geling geldt voor goed.
2. Ik wil, dat het volgens de grondwet
geldige besluit van het kabinet, waarby ik
en daarmede het ainbt van rykskanse
lier ben belast met de functies van den
vroegeren rykspresident, de uitdrukkelijke
sanctie van het Duitsche volk verkrijgt.
Doordrongen van de overtuiging, dat ieder
staatsgezag van het volk uitgaat en door
dat volk in vrye stemming bevestigd moet
zyn, verzoek ik U het besluit van het ka
binet met de wellicht no# noodzakelyke
aanvullingen onverwijld voor te doen leg
gen aan het Duitsche volk in vrije volks
stemming.”
Het referendum zal, naar wy vernemen,
plaats vinden op 19 Augustus.
Führer voor het leven.
Het verluidt dat Hitler voor hy over kon
gaan tot de samensmelt.ng van de functies
van Rykskanselier en Rykspresident aan
generaal von Blomberg zekere beloften
heeft moeten doen betreffende de positie
van de Ryksweer. In deze kringen acht men
het zelfs zeer waarschijnlijk, dat Generaal
von Blomberg door Hitler zal worden be
noemd als zijn plaatsvervanger, gelijk dit
werd bepaald in de wet betreffende de
staatsleiding.
Het gevolg hiervan zal zyn, dat niet meer
de Nat.-Soc. party doch de Rijksweer de
steunpilaar zou zijn van het Hitlerregime.
Verder merkt men op dat voor de nieuwe
functie van het leiderschap geen termyn
is gesteld. Het moet dan ook in de bedoe
ling liggen van Hitler levenslang Ryks-
Führer te blijven
Buitenlanders over Hindenburg.
Hindenburg bezat in het buitenland veel
vrienden en ook lieden die behooren tot
staten, waarmee Duitschland in oorlog is
geweest, hebben hun waardeering voor
hem uitgesproken.
Zoo werd in een hoofdartikel van het
belangrijke Engelsche blad Times (3 Octo
ber 1929) een welwillende beschouwing aan
Hindenburg gewyd. Het blad sprak zyn be
wondering uit voor de manier, waarop de
grijze president zich van zyn moeilijke en
verantwoordelijke taak kweet. De Duitsche
natie, zoo meende de krant, heeft reden
dankbaar te zyn voor zijn krachtige leiding
waardoor de rust in het land bewaard bleef
en Duitschland gelegenheid kreeg zich te
herstellen van de slagen, die het tijdens en
ne den wereldoorlog waren toegebracht.
In The Egyptian Gazette van 9 Mei 1932
wordt Hindenburg de grootste levende
Duitscher genoemd.^ „Was president von
of minuten dat weet ik niet meer. Ik
kon niets doen. Hij drukte mijn keel zoo
sterK dicht, dat Ik dacht, dat mijn hoofd
zou barsten Toen hij merkte, dat hij ge- 1
wonnen had. gaf hij mij een duw, waar
door ik het pad een pas of tien afstrom
pelde. Hij wachtte niet om te zien, wat
ik deed. Hij liep weg Dat is te zeggen. Ik
geloof, dat hij wegliep Ik hoorde noch
zag hem terug. Hij was opeens verdwe- Ik weet het niet, ik kan het mij niet her-
nen. inneren. Maar ik geloof wel, dat hij een
Braceway keek op zijn horloge. Het uJ
“sir viif miniit.pn vnnr hpf. vprt.rplr van
stappen"!
I Zij zochten een coupé.
I Ik zou je dit alles niet verteld heb
ben als het niet was, dat er zich iets zou
l kunnen voordoen, waar je last mee zou
krijgen, legde Withers uit, nog altijd
ceway mertete op, dat de vader kalmer
en beheerschter was dan de ander. Wl- j
thers was zenuwachtig, ongedurig en
scheen het onmogelijk te vinden, stil te
j blijven staan.
i Hij trok Braceway terzijde.
1 Ik heb je iets te zeggen. Brace, zei
Jhet dverige Duitschland.
I be' ret.
wvergaan, als de familie vt
bprg haar toestemming get
i Rouwbeklag uit het bumejilal
Uit den aarii der za«k Komen er var
kanten telegrammen <an rpuwbeklag
andere' uitingen van rouw te Neudeck;i
Goering, de Pruisische minister-p esi
:.j, van Luchtvaart eett
tide functies een telegrajn van $uw
Lj"i aan kolonel von Hijnden-
maar eerst zou hij naar het station gaan i
om Withers en Fulton goedendag te zeg-
Ren Zooals hij wel verwacht had. vond
“IJ beide mannen veel te vroeg voor den 1
J. VAN DER SLUYS.
^2 Nadruk verboden
Sommige vrienden van Braceway lach-
Ften hem wel eens uit omdat hij, als hij
er zeker vanwas een of ander crimineel
raadsel te hebben opgelost, altijd met
fcen wandelstok liep. Dat.beteekende, dat i
e^n schuldige op het punt stond gearres-
teerd te worden Hij ging nu naar den
noek, waar zij schrijfbureau stond en j
nam de wandelstok op, die hij vastge-
bonden aan zijn valles had meegebracht i
naar Turnvllle. Hij Het het stokje In zijn
hand ronddraaien Zijn gedachten gin
gen terug naar het opderhoud, dat hij
en Bristew dien morgen met Fulton had
den gehad, wiens doorgegroefd gezicht
hem duidelijk voor den geest stond. En
hij herinnerde zich wat de oude man van
zijn dochter gezegd had.
Braceway’s oogen namen een zachtere
ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (behoorende tot den bezorgkring)
15 regels ƒ1.30, elke regel meer ƒ0.25. Van buiten Gouda en den bezorgkring:
1—5 regels 1.55, elke regel meer 0.30. Advertentiën in het Zaterdagnummer 25
bijslag op den prijs. Liefdadigheids-advertentiën de helft van den prijs.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN1—4 regels 2.2ó elke regel meer 0.50. Op
de voorpagina 50 hooger.
Gewone advertentiën en ingezonden mededeelingen by contract tot zeei gereduceerden
prijs. Groote letters en n.nden worden berekend naar plaatsruimte.
Advertentiën kunnen worden ingezonden door tusschenkomst van soliede Boek
handelaren, Advertentiebureau! en onze agenten en moeten daags vóór de plaatsing
aan het Bureau zyn ingekomen, teneinde van opname verzekerd te zijn.
Pen
dent rijksminister
in bei4"
beklag gezoiiden
burg, 1
Dei ryksstadhouder en de Senaat vaa
Hamburg,, de stad Hindenburg, dr. Krupp
van Bohlen und Halbach als president van
■den rij ksstand van de Duitsche industrie en
*’tal van andere overheidspersonen tn
-lichamen, zoowel als kerkelyke hoogwaar
digheidsbekleders betuigden hun’ deelne
ming, sommigen alleen aan kolonel von
Hindenburg, anderen, zooals Krupp, ook
aan Hitler of aan de ryksregeering.
De rijksbisschop van de Evangelische
Kerk heeft een bekendmaking verspreid,
waarin hy eerst Hindenburgs beteekenis in
en np den oorlog schetst en vervolgens op
merkt, dat Hindenburg een vroom man en
cen trouw lidmaat van de Evangelische
Kerk was.
,^yn laatste woord aan den rijksbisschop
luidde: „ZorgL gy er voor, dat Christus in
Duitschland verkondigd wordt!” Deze ver
maning zal de Duitsche Evangelische Kerk
als een heilig erfstuk aan den grooten
Onder deze leus zal de
het Duitsche wezen tot
vpile ontplooiing komdn. In de hand van
o)izen leider, Adolf Hitler, ligt thans het
historische erfdeel, dat Duitschland is ge-
npamd. Met hem bouwen wjj het derde ryk
4”.
Aan Hitler seinde de Rijksbisschop:
‘,,ln deze uren gedenkt met my de geheel-
le Evangelische Rykskerk U en de gewel
dige verantwoordelijkheid, die gij nieuw op
U genomen hebt. Wy smeeken Gods zegen
af voor U en ons volk; gy weet, dat U
onze geheele liefde en trouw behoort".
Voorts zond de Ryksbisschop telegram
men van rouwbeklag aan kolonel von Hin
denburg en aan de Ryksregeering.
Het Beiersche ministerie heeft gister
ochtend een rouwzitting gehouden.
Dr. Ley, de aanvoerder van het Duitsche
Slechte tijden zoeken de goed: kiach- trein. Zij stonden al op het perron. Bra-
(gn uit de groote massa. i
FEUILLETON. j
rt scheen het onmogelijk te vinden, stil te
hij zachtjes en met een bevende stem.
Ik. wilde het je niet zeggen om om
harentwille. Ik dacht, dat het maar noo-
defloos gepraat en schandaal zou geven.
Maar je loopt het vuur uit je sloffen voor
mij en je hebt het recht alles te weten!
L Tob maar niet George, stelde Brace-
way hem gerust Alles zal wel uitkomen.
Pfaat maar niet als je er geen lust in
IKebt
Ik wil het je toch zeggen, sprak Wi
thers haastig Ik was gisteravond vlak
voor het huls tot, tot na eenen. Je weet,
dat ik je verteld heb. dat ik op de stoep
stond aan den overkant van den weg en
naar het hotel terugkeerde, toen Camp
bell naar huls was gegaan Dat was niet
heelemaal juist. Ik wachtte, omdat Enid
de lichten in de woonkamer niet uitdeed
Dat kwam mij vreemd voor En toen viel
i ik in slaap Dat lijkt vreemd, maar het
--o UV5VU UAiurii ccu «ovttw.v
uitdrukking aan Hij hoefde nu niet lan-
Ser te tobben. De oude man kon zich t
wreken Hij zette zijn hoed op en nam
zich voor om in de stad te gaan lunchen, i
J0®HE MML
BERGAMBACHT, BERKENWOUDE, BODEGRAVEN, BOSKOOP, GOUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPELLE,
NIEUWERKERK, OUDERKERK, OUDEWATER, REEUWUK, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADDINXVEEN, ZEVENHUIZEN, enz.
chtig
het gelaat vaft den
t De plechtige uitvaart vAn het stil
overschot Avan Von HiijdUburg zal
jiit Berlijw woj-dt gemelcü plaats heb|
Tli, -j_un. «MTannenben
rlaal
Augüstu;
i<H oi*
U#felyk overscO van *dënj' Ryks-
t won HindenbuO is gistermiddag
iui| te Neude(|k pluchtig ojbg^baard.
- - Q Uit de
vi i het gelaat vaè den m/erledene
vq komen vrede. De handen zijn
ineengevoi} ve®, zooals de Rijksprefeident ze
in ^ijn laat |ten nacht zelf gevouwen had. In
zijn Jaatstè dagen had de Fresidmt
boek nog de spreuk aangestreept
4 „Met de eene hand voerdfe hy het
t zwaard, met de andere werkte hij",
iferavond is het personeel van het huis
mheid gegeven, langs de baar te defi-
