GEN
Deze Courant komt in vele duizenden gezinnen Gegarandeerde oplage 6500
ex.
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN
BERKENWOUDE, BODEGRAVEN, BOSKOOP, GOUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPELLE,
tylEUWERKERK, OUDERKERK, OUDEWATER, REEUWIJK, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADD1NXVEEN, ZEVENHUIZEN, enz.
■o. 18698
Zaterdag 8'September 1934
73< Jaargang
BERGAMBACHT,
BODEGRAVEN,
s
Dit blad verschijnt dagelijks, behalve Zon- en Feestdagen
EERSTE BLAD.
van het
oot succes als het
it, die ieder leest:
ICHE COURANT
EEN KLEINTJE
EEN KWARTJE
gebruiken.
op
i water
en bece,e koud
tonde, k'ontem
Nazomersche dagen.
HET LIEF
n eigen land moet
die weten te ver
en Berlijn hebben
s den Oceaan zijn
t eigen mooie land 1
1 Geniet van zijn
blonde duinen en
n zijn deftig oud-
25 VOOR VIER FLINKE GROOTE STUKKEN
CTS OP ELK PAK EEN BON VOOR FRAAIE GESCHENKEN
De uitgewischte schuld.
VAN GOOR NAAR HELDER
is een flinke afstand I Van den eenen kant van ons
land naar den anderen! Maar de Nederlandsche huis
vrouw weet, dat met Sunlight Zeep de afstand van
goor tot helder heel gauw is afgelegd. Want met
Sunlight Zeep is alles heel gauw helder.
Brieven uit de Hofstad.
I -
‘ersil
bestaat
ineng-oed
ad geweven stoffen
ers die nog droegen.
HELDER
I'
FEUILLETON.
hoofdstuk VII.
(Wordt vervolgd).
Dit nummer bestaat uit twee bladen,
en een Bijvoegsel.
drie tig, dat Sir James haar geen enkel
afscheidswoord had nagelaten, en ze
ische Plassen niet,
ten Gij daar kunt
‘-ren kennen, koon
SYGROND. dat U
Zoowel voor den
wr den wandelaar
verlangen moeten over ons heengaan, eer
we in eigen leven het evenwicht kunnen
vinden, dat ons ons zelf doet zijn en ons de
erkenning brengt van de heerlijke rijkdom
men van het leven. De lente moge wonder
schoon zyn in haar onstuimig verlangen en
eindelooze verwachtingen en de volle zomer
ons de genieting brengen en de vreugde
volle strijd om de vervulling, eerst de na
zomer, wanneer het schoon er enkel nog
schijnt te zijn om haar zelfs wil, brengt ons
de openbaring van het leven in zijn werke
lijke heerlijkheid. Die nazomer komt voor
den een vroeger dan voor den ander. Het
is niet de nazomer van het leven, wanneer
de kracht verslappen gaat en het streven
eindigt, maar het is de tijd der bezinning
en der erkenning, die eerst na veel strijd en
arbeid verkregen worden. We leven dan niet
meer in de wolken der verwachtingen en
niet meer in de felle spanningen der onrust
en der zoekende bewegelijkheid, maar in de
wondere wereld, die we in ons geschapen
hebben, waar eindeloos hoog het blauw van
den hemel spant en waar ook in de stormen,
die het leven wekken kan, de glans niet
wijkt en het evenwicht niet verloren gaat.
Over mjjn tuin drijven in het hooge blauw
der lucht de Wit-brandende zomerwolken,
de bloemen heffen haar kleurige hoofden
als in de volle zomerschheid. Maar tus-
schen het roerlooze loof der boomen gelen
en rjjpen de vruchten, die lente en zomer
hebben voortgebracht. Wanneer wij ook in
den tuin van eigen leven de vruchten rijpen
zien, dan weten we, dat lente en zomer,
verwachting en onrust en strijd niet tever
geefs geweest zyn. En al moeten we erken
nen, dat de oogst grooter had kunnen zyn
dan we straks in onze schuren zullen dra
gen en wje zal dgt niet moeten erken
nen? we zullen toch iets voelen van de
voldoening, die in deze nazomersche dagen
ons aanspreekt en in de stralende schoon
heid rond ons de erkenning vinden van de
ryke heerlijkheid van het wondervolle leven.
K.
PLAATS
water zacht te maken:
sneb»
VOOR
OPGAVEN WORDEN VOOR
DONDERDAGAVOND 6 UUR
INGEWACHT
loor Sanatogen-
en -duidelijk te
iet langer Uw
gewekt zult gij
innen genieten,
iheeren schnftelijk
I voedsel moet U
zal U dóór en
wekt, omdat het
zenuwalapte
vaaer neeiv ei seen uuc&jcs um gc-
wonden. Ik ben erg blij, dat ik besloten
per kwartaal 2.25, per week 17 cent, met Zondagsblad
;k 22 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt.
en Redactie Telef.
Achttienhonderd pond! Hij was al
tijd zoo gul. Maat wat een gekke som!
Het is meer dan ik ooit noodig zal heb
ben. Heeft hij geen groeten gedaan? Dat
zou ik meer op prijs gesteld hebhen dan
het geld.
Geoffrey haalde den brief te voorschijn
en las een tijdje.
Na het flnancieele gedeèlte noemt
hij nog eens je naam.
„Groet Ruth. Jullie belden moesten
Daar houdt de brief op. Ik vermoed
dat hij enkel nog de kracht had om zijn
naam te zetten.
Groet Ruth. Jullie beiden moesten”.
Ze herhaalde de woorden fluisterend en
toen steeg een brandende blos naar hare
wangen.
Lieve Ruth, ik geloof, dat we wel
raden kunnen, wat hij wilde zeggen. Nu
ik terugzie en me alles herinner, geloof
ik. dat het altijd zijn verlangen was, dat
we samen trouwen zouden. Ruth, liefste,
als ik later bewezen heb dat ik wer
en leed en
ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (behoorende tot den bezorgkring)
15 regels ƒ1.30, elke regel meer ƒ0.25. Van buiten Gouda en den bezorgkring:
15 regels 1.55, elke regel meer 0.30. Advertentiën in het Zaterdagnummer 25
byslag op den prjjs. Liefdadigheids-advertentiën de helft van den prys.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN: 1—4 regels ƒ2.25. elke regel meer ƒ0.50. Op
de voorpagina 50 hooger.
Gewone advertentiën en ingezonden mededeelingen by contract tot zeer gereduceerden
pry's. Groote letters en randen worden berekend naar plaatsruimte.
Advertentiën kunnen worden ingezonden door tusschenkomst van
handelaren, Advertentiebureau* en onze agenten en moeten daags vóe
aan het Bureau zyn ingekomen, teneinde van opname verzekerd te zyn.
Er is wonderlijk veel moois in deze na
zomersche dagen. Het onstuimig verlangen
van de lente en de felheid van den zomer
zijn verdwenen. En er is niets dan de stilte
en het blauwe waas langs de lage kimmen
en hoog in de lucht de witte wolken en
rondom het roerlooze, nog groene loof der
boomen. Het duurt maar weinig dagen meer
dan begint het loof te-gelen en dwarrelen
de eerste bladeren naar beneden. Dan krygt
de wereld om ons een ander aanzien en be
gint het langzame wegsterven. Er is schoon
heid ook in dit versterven, maar het is een
ander schoon, het schoon der berusting en
het schoon der felle kleuren, waarin nog
eens de zomer haar felle schoonheid uit doet
laaien. Nu is het leven nog in zijn volheid.
Maar de schatering en de onrustige bewe
gelijkheid zyn verdwenen. Het is als het
ware de voldoening. Het is de wondere rus
tigheid, het evenwicht van den volkrachtigen
me^sch, die het leven niet meer aanziet urn
het te begeeren, maar om er de schoonheid
van te erkennen en te ondergaan. Het is of
alles stiller is en ingetogener. De rumoerig
heid van den zomer is voorbij. De menschen
zyn weggetrokken uit hun vacantieoorden
naar eigen huis en eigen werk. Het leven is
geen feestvieren meer en geen rusten in
dolce farniente waar de golven murmelen
of boven het hoofd de boomtoppen ruischen.
Het is teruggekeerd in de oude banen en
in de sfeer van eigen huis en eigen arbeid.
Maar boven de eigen wereld is de schoon
heid van blauwe zomerluchten en rondom
fluistert nog het loover van de heerlijkheid
van het leven. De genietingen van den zomer
ebben nog na. En terwijl we ons werk weer
opnemen, kijken we nog rondom en erken
nen hoe wonderlijk schoon het leven is. Dit
is het, de erkenning en de genieting van de
levensschoonheid in rustige evenwichtigheid
zonder dat telkens nieuwe verwachtingen
en nieuwe ongedurigheid het volledig onder
gaan dezer schoonheid storen/Een lente vair
verwachtingen en begeeren en een zomer
van felle uitschatering van kracht, v^n zoe
ken en zwerven moest voorafgaan, eer we
tot deze stilheid en deze genieting komen
konden, eer we de werkelijkheid erkennen
konden van de schoonheid van de wereld
om ons en de schoonheid van de realiteit
van het Jeven.
Is het niet altijd zoo? Strijd
Echte l. -vrwwvrvwjz nvyvv ivivivtvviv
verdragen elkander flink de waarheid
en is verkrijgbaar
inkman Zoon
eigenaardige, dat het jpnge vrouwtje, dat
volhield, ten slotte hoe langer hoe meer
aanhang kreeg en de overwinning behaalde
op de tirannie van de oudere dames, die het
vreemde eendje in de-rustige bijt moesten
accepteeren. Het is te begrijpen dat zoo'n
figuur hunkerde naar een vacantie die el
ders wordt doorgebracht.
En zoo omgekeerd koesteren wij in de
groote stad verlangen om te gaan naar de
landelijke rust, waarin wy gelukkig al die
stille intriges van de kleine plaats niet zien.
We krijgen dan wel eens een heel verkeer
den indruk van die landelijke liefelijkheden,
maar dat deert ons niet. Als het zoo eens
te praat komt, hoort men dikwijls de ver-
-zuchting: u moet 's winters eens terug
komen! En dat zegt al genoeg, want al die
schoonheid dié wij 's zomers kunnen bewon
deren, is ’s winters verdwenen en dan over-
heerscht een andere toestand, dien wij ge
lukkig niet zien.
Ontegenzeggelijk heeft de uitwisseling
van stad en land veel invloed gehad op het
land, maar ook dat ontgaat aan den vluch-
tigen bezoeker daarvan. Kan ons ook niet
schelen, want wy zoeken alleen de uiter-
lyke zomersche schoonheid en daarmede zijn
wij tevreden.
Met vacantie! Er gaat by die gedachte
al een vreugde uit en wij spitsen ons op de
genoegens die ons wachten.
Waarheen? Het doet er feitelijk niet toe,
als het maar tydelijk wèg is van hier, vhn
alle straten en menschen, van de telefoon
en de brievenbus, die immers ons voort
durend contact zyn met de buitenwereld!
Vreemd dat verlangen om tydelijk los te
zijn van alles waar je aan vastgegroeid zit
en dat je niet zou willen missen. Maar je
gevoelt dat een weldadige ontspanning al
leen mogelijk is als tijdelyk eens alles opzij
gezet kan worden en geen gedachte noch
aan heden noch aan morgen je behoeft bezig
te houden.
Andere lucht, andere omgeving en als het
kan zoo min mogelyk mfenseben, dat is het
ideaal van de meeste stedelingen, waartoe
ook uw brief schrijver behoort.
Het vooruitzicht naar de vreugde van de
vacantie, het genot daarvan op zich zelf en
ten slotte de herinnering er aan. Misschien
Ik zweer, dat het anders zal worden,
mompelde hij.
Doch weldra besefte hij, op welke wijze
zijn vader hem tot anders worden wilde
dwingen, en haastig las hij den brief ten
einde. En toen fladderden de velletjes
papier- op den grond.
Alle Goden! riep hij en trachtte te
beseffen, wat dit voor hem beteekende.
Het was duidelijk hij moest leven
van twee honderd pond per jaar en zijn
beroep. De eerlijkheid verbood hem, ge
bruik te maken van het onmetelijke for
tuin, dat de wereld zijn eigendom waan
de.
Dus ik ben straatarm, peinsde hij.
Hij stond op en liep naar de deur. Dit
moest hij Ruth vertellen In elk geval
was er goed nieuws voor haar ze zou
achttienhonderd pond per jaar krijgen.
Doch aan de deur bleef hij staan. Neen
het was beter om eerst tijd tot naden
ken te nemen, voor hij iemand vertelde,
dat hij onterfd was want daar kwam
ken kan hij kreeg een kleur wil je
dan. mijn vrouw worden?
Ze kwam naderbij en keek hem strak
aan.
Geoff, vraag je dat, omdat je van
mehoudt of
Alleen omdat ik van je houd, dat
zweer ik.
Dan, lieveling, wil ik graag je vrouw
worden. Ik geloof, dat ik Je altijd heb
liefgehad. Vader vermoedde het, hij
hoopte, dat we zouden trouwen.
Hij trok haar ha^fc_zlch toe en kuste
haar, maar n^et op den mond en dat ver
wonderde haar, doch slechts een oogen-
blik.
- Nu moet ik je verlaten, want ik moet
Dr. Granton spreken. Een wandeling zal
me goed doen, zei hij met geveinsde
vroolijkheld.
Wil je, dat ik meega?
Neen, ik heb zooveel te overdenken.
Ruth, zou je ook met me trouwen als ik
arm was?
Ze lachte hartelijk om die vraag.
Dan zou ik zoo mogelijk nog
meer van je houden. Ik ben eerder bang
voor aMle rijkdom. Maar ik hoorde,
je vanmiddag zei, en ik was trotsch op
je. Geoff, ik ben ervan overtuigd, dat je
een even goed menseh zult worden als je
vader was. en meer kan ik niet zeggen.
Kom gauw terug, liefste.
Geoffrey wandelde snel naar het huis
van den dokter, dat eenlge mijlen verder
lag dan Granhem Court. Hij trof den
dokter thuis.
Naar het Engelsch van
PAUL TRENT.
Nadruk verboden.
had me te beteren, vóór ik dit las.
Neen integendeel. Hij probeerde
me, zooveel in zijn vermogen lag te
helpen.
nalistieken levens. Het is één dier helaas
maar al te weinige glanspunten in het
jaar waarnaar men al lang tevoren kan ver
langen. Het is een gelukkige instelling va
cantie, niet om de eigenschap dat men niet
behoeft te werken, maar wel omdat men
•Zich eens een oogenblik los gevoelt van alle
verband en verbintenissen. Vandaar dat de
z.g. vacantiestemming al eenigen tijd vóór
het gewichtige en gelukkige moment in
treedt, een stemming die al eenigermate de
verbanden losmaakt.
Wat men in de vacantie wil is feitelyk
alleen het tegenovergestelde van hetgeen
men in gewone tyden heeft. Rust willen
allen die altijd in de „herrie” leven; vertier
willen zy, die in het stille stadje leven. Er
is een uitwisseling van de drukke en de
stille centra. Koevele hunkeren het heele
jaar er naai’ om een weekje in den Haag te
vertoeven, te genieten van het strand en van
de mondaine drukte op de boulevard. In vele
provincieplaatsen droomt men het zich als
ideaal om hier te zijn. Vooral het vrouwe
lijk deel dier bevolking verlangt er, naar
het ons toeschynt, zeer naar om eens opge
nomen te worden in de volte, waar niemand
hen kent. Want dat schijnt nu eenmaal een
bbsessie in de kleinere plaatsen te zijn dat
men het gevoel krygt voortdurend onder el
kanders controle te staan en altijd op zijn
hoede te moeten zijn omdat de kritiek mee-
doogenloos is voor haar, die iets durft; die
durft een groote stadsmode na te volgen;
die durft een eigen bevatting te hebben;
die durft zich tegenover het conventioneele
gedoe te stellen.
Wy grootestadsbewoners begrijpen dat
alles niet meer; het ligt te veel van ons.
Het laat ons Siberisch koud wat onze buren
zeggen als wij in bizarre costuums naar het
strand gaan. Misschien zeggen ze heelömaal
niets, maar het deert ons niet. Trouwens
je weet hier niet eens wie je ouren zijn! De
verhalen die uit de kleinere plaatsen wel
eens tot ons doordringen, zijn als fabeltjes
die wy niet anders dan als zoodanig kunnen
aanvaarden. Soms denk je, dat het verhalen
zijn uit de oudheid, van honderd of vijftig
jaar terug, maar als er dan bij verteld
wordt, dat ze van gisteren of verleden week
zyn, sta je even verbluft.
Eenige jaren geleden trouwde een
Haagsch meisje van zoowat 23 jaar met een
piepjongen burgemeester van een kleine ge
meente .Het is hoogst interessant haar we
dervaren in die eerste jaren te hooren. Zy
met haar Haagsche gewoonte, kleeding en
opvattingen viel daar als een bom in het
gezelschap van die plaatselijke autoriteit
jes-, zoowel van het vrouwelyk als het man
nelijk genius. Wdt dat tot verwikkelingen
aanleiding heeft gegeven, was inderdaad
humoristisch. Zelfs een zekeru stille boycot
bleef niet uit. Maar dit is toch ook het
"dat zijn vader wist, wat hij geschreven
I had.
Toen hij op het punt stond, de kamer.
i te verlaten, ging de deur open en trad 1
Ruth de kamer binnen.
Van alle Sunlight Zeep, die de Nederlandsche huis
vrouwen per jaar gebruiken, zou men een weg kunnen
bouwen, die wel 12 maal zoo lang is als de weg
van Goor tot Helder! Zóó goed weten onze huis
vrouwen, dat zij met Sunlight Zeep alles helder ]<rijgenl
MCCXLV.
Met vacantie.
Als uw getrouwe briefschrijver dezen
brief uit de Hofdstad heeft gereedgemaakt,
hoopt hy voor een wyle de historie-pen neer I
te leggen om in een vacantie verstrooiing I
te zoeken van de beslommeringen des jour- l
het practlsch op neer. Nog eens las hij
den brief na en overwoog lederen zin.
„Mijn laatste testament berust bij
mijn notaris te Londen, daaruit erf je
alles, wat ik bezit, onvoorwaardelijk en je
zult milllonair zijn.”
Ik zal milllonair zijn, zei Geoffrey
en hoorde met ontzetting een klank van
triomf in zijn eigen stem.
„Maar ie zult mijn bevel gehoorzamen
en afstand doen van alles op tweedui
zend pond per jaar na twee honderd J
virtzvw (a aratvptillr on Ha rflcIoaronHn
Ben je boos om iets, wat in den
brief staat?
Boos is het woord niet.
Mag ik den brief lezen?
Ik heb liever van niet.
Zij keek zoo teleurgesteld, dat hij
haastig vervolgde:
Vader heeft me opgedragen, een in
komen van achttienhonderd pond per
jaar voor je vast te zetten.
■dienen.
Toen er een uur verstreken was, werd
ze ongerust. Ze herinnerde zich, wat Sir
James gezegd had, en vreesde, dat er iets
e in den brief stond, dat Geoffrey over-
stuur gemaakt had. Hij had misschien
haar troost noodig en ze haastte zich
naar de bibliotheek. Een blik op Geof-
frey’s gezicht zei haar, dat er iets ge
beurd was.
Geoff, wat is er.
Graag had hij zijn hart uitgestort en
alles verteld, maar iets hield de woorden
terug en hij staarde haar zwijgend aan.
Lieve Geoff, riep ze smeekend.
't Is niets, Ruth. Ik ben een beetje j
van streek door het lezen van dezen
brief. i
Kun je me vertellen wat er in staat?
Vader heeft er geen doekjes om ge-
voor je eigen gebruik en de resteerende
achttienhonderd voor Ruth Wynne.”
De woorden waren duidelijk en lieten
geen andere uitleg toe. Weliswaar was
deze brief geen wettig stuk en hij was er
niet aan gebonden. Doch hoe luidde de
voorafgaande zin?
„Ik ben overtuigd, dat je, ondanks je
fouten, een man van eer bent, en ik ver
trouw je volkomen.”
Ja, als man van eer bleef hem geen
andere weg hij moest zijn vaders wen-
schen naar den geest en de letter uit
voeren.
Tweehonderd pond per Jaar! Zijn klee-
ren kostten meer dan dat’ Smithson ver
diende bijna zooveel. Belachelijk, om van
hem te verwachten, dat hij. van vier
pond per jaar kon leven!
Was zijn vader wel bij zijn volle ver
stand geweest, toen hij dezen brief
schreef? Hij had Sir James in geen we-
ken gezien. Misschien had de ziekte zijn
geestvermogens gekrenkt. Hij zou on-
mlddellijk Dr. Granton opzoeken. Hij kon
geen rust vinden, vóór hij zekerheid had.
Ruth had met groot ongeduld op Geof-
I frey’s terugkomst gewacht. Ze was ver-
f ch Tnmnc haar aaon onlml
l twijfelde er niet aan, of hij had dit In
den brief aan Geoffrey gedaan. Aan
eenlg financieel voordeel dacht ze niet,
Ruth gat niets om geld en zou, Indien
noodig. blijmoedig haar brood gaan ver-
enwoordig, voor dj,
ïsch methode toe te
I volkomen gespaard
hard wrijven en
len
zelfwerkende waseb.
enmaal kort koken,
nen een hagelwi»,
‘de wasch.
‘feeds alléén, ronder
ep of zeeppoeder. En
ifzlug het aangeeft
G0UD8CHE COURANT.
i soliede Boek-
jór de plaatsing
ABONNEMENTSPRIJS:
per kwartaal ƒ2.90, per weel o.„0 ir„ o
Franco per post per kwartaal ƒ3.15, met Zondagsblad ƒ3.80.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 31, GOUDA,
by onza agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren.
Onze bureaux zijn dagelijks geopend van 9—6 uur. Administratie
Interc. 2745. Postrekening 48400.
vriendschap moet kunnen
te zeggen.