VoOt Vaten. en^WascA.
tepasf
IE
liftsft
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN
feuilleton.
'vaardigd
te
te
i
i
i
EEN KLEINTJE
EEN KWARTJE
nieuwerkerk, ouderkerk, oudewater, reeuwijk, schoonhoven, stolwijk, waddinxveen, zevenhuizen.
Dit blad verschijnt dagelijks, behalve Zon- en Feestdagen
De uitgewischte schuld.
DE VOLKENBOND.
rl4 Woensdag 26 Sepfrmber 1984 73- Jaargang
BERGAMBACHT, b^woude, bodegraven, boskoop, gouderak, haastrecht, moordrecht, moercapelle,
enz.
Redactie Telef.
söliede Boek-
EIDING 1034
De weg naar haar kamer leek ha,ar
Ze
enten, met
:weging in
.bespelen”.
ante keus
rijzen zoo
r geboden
De vierde commissie van den Volken
bondsvergadering heeft gisteravond vast
gesteld, dat Sovjet-Rusland voor het jaar
1935 79 eenheden tot dekking van de Vol-
kenbondskosten zal hebben te betalen. Dit
is dus hetzelfde bedrag, dat Frankrijk stort,
ruim 2 millioen goudfranken.
Een verzoek om toelating in den Volken
bond van Afghanistan zal na een korte zit
ting aan de politiek ecommissie ter onder
zoek worden doorgegeven. Reeds Donder
dag verwacht men dan de definitieve op
neming van Afghanistan in den Volkenbond.
Er verluidt, dat er geen enkele tegenstand
zal zyn.
en tijd tot
PLAATS
VOOR
OPGAVEN WORDEN VOOR
DONDERDAGAVOND 6 UUR
INGEWACHT
tijd om haar op te vangen. Heel zorg-
maar
zijn eerste zorg gold niet haar. Hij ging
snel terug, nam de blaadjes papier op
en begon te lezen. Toen de beteekenis
ervan tot zijn helder verstand doordrong
voelde hij een hevige triomph in zich
opkomen. Hij wierp een blik op Ruth,
die nog bewusteloos was. en begon de
Naar het Engelsch van
PAUL TRENT
Nadruk verboden.
Ik~vervee?am Speelt' bll^art met Daphne,
de kamer
kijken.
Een nieuw debat tusshen Barthou en Motta. Motta bepleit vergoeding
van oorlogsschade door Zwitsers in oorlogvoerende landen geleden.
Algemeen verzet der groote mogendheden. Afghanistan wil tot den
Bond toetreden. Frankrijk €n de Oostenrijksche kwestie. Bespreking
van Barthou met Litwinof.
Wat ben jij van plan te doen? vroeg
ze op doffen toon.
Ze stond op en ging langzaam naar
de deur.
Ik moet er over denken ^eef me
tot morgen tijd. Ik zal morgen vroeg be
neden komen.
Hoe laat?
Wat doet dat er toe! Zes uur, ant
woordde ze vermoeid. Geef me den
brief alsjeblieft, zei ze met inspanning,
Hij gehoorzaamde haar zwijgend, maar
toen ze den brief uit zijn bevende vin
gers aannam, hernam hij
Ik ben blij, dat je het weet. Het was
een hel op aarde. Beoordeel» me niet te
hard. Als we elkaar morgen spreken, zal
Ik probeeren het je uit te leggen.
Goedennacht, Geoffrey.
Wel-te-rusten. Ruth.
Met den brief stijf in haar hand ge-’
klemd ging ze de hall door. Hurst stond
onder aan de tróp.
1 Weer beter? vroeg hij vriendelijk.
Ja, ik was heelemaal vergeten, dat
Jij erbij was. Ik viel flauw, het is van-
I avond erg warm,, zei ze op zachten toon.
Ja, het is drukkend, gaf hij toe,
ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal f2.25, per week 17 cent, met Zondagsblad
oer kwartaal 2.90, per week 22 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt.
Franco per post per kwartaal ƒ3.15, met Zondagsblad ƒ3.80.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 31, GOUDA,
bij.onza agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren.
Ónze bureaux zjjn dagelijks geopend van 96 uur. Administratie en
Interc. 2745. Postrekening 48400.
moed niet op om een gunstig resaltaat te
bereiken.
Barthou blijft onafgebroken in contact
met de gedelegeerden van Italië, Engeland
en de Kleine Entente»
Vandaag js Barthou bjj het noenmaal de
gast geweest van Munch, den Deenscher.
minister van Buitenlandsche Zaken.
toen ze langs hem heen ging.
De weg naar haar kamer leek ha,ar
eindeloos, maar toen ze eindelijk de deuf
1 gesloten en gegrendeld had, was het met
haar zelfbeheersching gedaan en met
een kreet wierp ze zich op het bed en
snikte hartbrekend. Maar haar oogen
waren droog.
Zoo lag ze langen tijd, terwijl haar
lichaam schokte. De brigf hield ze nog
men zou af zien van zeer bijzondere geval
len, waarbij vooraf toestemming van den
senaat noodig zou zyn.
Men kan er, aldus Doumergue, zeker
van zijn, dat regeeringscrisis zeldzamer
zouden worden, wanneer de vrees voor di
recte ontbinding van het parlement de eer
zucht van ambitieuze elementen zou beteu
gelen. Voorts moest in de grondwet worden
\astgelegd, dat de regeering alleen de
maatregelen kon voorstellen en dat noch
Kamer, noch Senaat daartoe bevoegd wa
ren. Bovendien moest de regeering by ver
ordening de staatsbegrooting voor een jaar
van kracht kunnen verklaren, indien zij
niet tijdig door het parlement werd afge
handeld.
Ten slotte moeten de rechten en ver
plichtingen der ambtenaren in een z.g. amb
tenarenstatuut worden vastgelegd.
Het ging niet aan, dat de ambtenaren
alle vrijheden genoten zonder eenigerlei
verplichting tegenover den staat, die hen
voedt. Anderzijds hadden de ambtenaren
aanspraak op bescherming van Kun speciale
belangen door den staat.
Doumergue wees er op, dat hij ditmaal
niet alle qunesties kon behandelen, maar
de overige volgende week voor de radio zou
bespreken.
Volkenbondsraad wprden gebracht.
Ook Aloisi sloot zich bij dit standpunt
aan, zich daarbij op de woorden van Motta
zelf beroepend, dat van eenig gevaar voor
verstoring der goede verstandhouding tus-
schen Zwitserland en de groote mogendhe
den in dezen geen sprake kan zijn.
Barthou was wederom de heftigste tegen
stander van Motta. Hy liet natuurlijk niet
na Motta duidelijk te verstaan te geven,
dat hy volkomen op de hoogte was van Mot-
ta’s eigen inzichten in vorige jaren, toen
ook Motta zelf tegenover het Zwitsersche
parlement steeds had volgehouden.
Scherp werd Barthou, toen hy de vijftig
millioen goudfranken, die de Zwitsers te
rugverlangen, vergeleek met de milliarden
franken schade, die Frankrijk in den wereld
oorlog hadden geleden. Zou Zwitserland
werkelijk willen, dat Frankrijk een paar
millioen aan Zwitserland betaalt, nadat de
Fransche regeering op Zwitsersch grond
gebied (Lausanne), de spons heeft gehaald
door de reparatiebetalinge-n, die Duitsch-
land aan Frankrijk was verschuldigd
Motta kreeg alleen ondersteuning van de
Madariaga, doch hy kreeg toch deze voldoe
ning, dat het Zwitsersche verzoek niet ter
stond, zooals Eden gewenscht had, van de
hand werd gewezen, doch dat nog overeen
komstig de raadstraditie, een rapporteur
werd aangewezen om in de volgende raads
zitting voorstellen over de verdere behande
ling van het Zwitsersche verzoek te doen.
De Volkenbondsraad heeft gisteren, na
eerst in geheime zitting bijeen te zyn ge
weest, een openbare vergadering gehouden,
waarin een nieuw debat heeft plaats ge
vonden tusschen den Franschen gedelegeer
de Barthou en den Zwitserschen afgevaar
digde Motta, over Sovjet-Rusland’s toetre
ding tot den Volkenbond.
Ofschoon het reeds te voren vaststond,
dat het debat tot geen positief gevolg zou
kunnen leiden, zorgden Barthou en Motta
beiden door hun vlotten debattoon en door
de scherpzinnigheid, waarmee zy elkanders
argumenten bestreden, dat de belangstel
ling tot het einde onverzwakt bleef voort
duren.
Motta verdedigde van het eerste oogen-
blik af een verloren zaak; iedereen wist
toch, dat Motta er zichzelf jaren lang in het
Zwitsersche Parlement tegen verzet had, de
kwestie van de vergoeding der door Zwit
sers geleden oorlogschade voor den Volken
bond te brengen.
De Zwitsersche volkenrechtsgeleerden
zelf hadden Motta er van overtuigd, dat er
geen voldoende rechtstitels bestaan, om
schadevergoeding van de oorlogvoerende
staten, waar Zwitsers wonen, te eischen.
Motta had de zaak dan ook slechts voor den
Volkenbondsraad aanhangig gemaakt, om
dat een resolutie van Kamer en Senaat de
Zwitsersche regeering daartoe had gedwon
gen. Voor Motta was het dus uiterst moei
lijk thans een Volkenbondsbemoeiing in
deze te bepleiten, nadat hy zelf jaren lang
zich tegen een beroep op den Volkenbond
had vérzet>-,
Mocta heeft dè^hem door het Zwitsersche
Parlement opgedrongen taak echter met
groefce bekwaamheid uitgevoerd. Zondér de
Zwijsersche eischen om schadevergoeding
met rechtsgronden, waarvan Motta zelf de
zwakheid moest inzien, toe te lichten, be
pleitte hy alleen, dat de Volkenbondsraad
ér voor zou zorgen, dat in deze kwestie
rechtsklaarheid verkregen wordt, doordat
het advies van het Haagsche Internationale
Gerechtshof zou worden ingeroepen.
Eden was de eerste vertegenwoordiger
van de groote mogendheden, die een heel
beslist neen liet hooren. Hij ontkende, dat
de Zwitsers eenig recht op schadevergoe
ding hebbe-n en was ook tegen het inwinnen
van het advies van het Haagsche Interna
tionale Gerechtshof, omdat de Britsche re
geering het principieel volkomen verkeerd
v.ndt, dat belangrijke''strijdvragen, die toch
de goede betrekkingen tusschen de landen
met in gevaar kunnen brengen, voor den
Wat de vrouw bespaart, heeft even-
v,. marde als hetgeen de man ver
eent.
BUITENLANDSCp NIEUWS.
DUITSCHLAND.
Kolonel von Hindenburg
verlaat het leger.
Kolonel Oscar von Hindenburg, zoon van
wylen president von Hindenburg, heeft met
30 September a.s. zijn ontslag genomen uit
de Rijksweer. Hij zal zich met den rang van
generaal-majoor op het landgoed Neudeck
terugtrekken.
Kolonel Oscar von Hindenburg heeft
eigenlijk al in 1925 zijn militaire carrière
opgegeven om dag en nacht by zyn vader
te kunnen zyn. Waar -Rykspresident von
Hindenburg ook ging .zijh zoon was bij hem
om hem in zijn werk te helpen en hem te
beschermen tegen intriganten. De kolonel
speelde een belangrijke rol bij de onderhan-
delingen, welke uitliepen op het kanselier-
schap van Hitler, maar nooit is gebleken
of hij f het fhet zijn vader eens was of niet.
Geruchten daaromtrent zijn er ook in
Duitschland verspreid, vporal na den dood
van den Rij kspresident, toen Hitler op zoo
verbluffende wy’ze alle macht aan zich trok.
Het maakte toen den indruk dat de kolonel
ir een radiorede het Dttitsche volk aan
spoorde met „ja” voor Hitler te stemmen.
Het is mogelyk dat kolonel Oscar von
Hindenburg dezen verderen tijd zal gebrui
ken om zyn mémoires op te stellen, die on
getwijfeld veel interessante onthullingen
zouden kunnen brengen.
FRANKRIJK.
Wat Doumergue wil.
Uiteenzetting voor de radio.
De minister-president Doumergue heeft
voor de microfoon het Fransche volk toege
sproken.
Doumergue laakte scherp het optreden
van zekere crifeici, die steeds opnieuw pro
beeren hun politiek spelletje te spelen. Hij
verklaarde niet uit zucht naar macht aan
het roer te blyven, doch slechts om de eens
aanvaarde taak tot een goed einde te bren
gen. Voorwaarde hiervoor is wederzij dsch
vertrouwen. Dengene, die de regeering ver
wijt niets groots, tot stand' te hebben ge
bracht, zal men fie niettemin aanzienlijke
I resultaten voor oogen moeten houden.
Doumergue herinnerde vervolgens aan
het sluitend maken an de staatsbegrooting
en het verschaffen ran werk tot een bedrag
van 10 milliard.
Op het gebied der internationale politfr/.
heeft de regeering FrankrQk weer het aan
zien gegeven, dat het noodig heeft.
belangrijkste gedeelten van Sir James’
brief over te schrijven. Toen haastte hij
zich de kamer uit om Geoffrey te zoekexi,
die nog bij Sir John was
Geoff, Ruth is flauw gevallen. Ze
j ligt in de bibliotheek, zei hij.
I Blair haastte zich weg, bijna gek van
j angst, want Ruth was er niet de persoon
I naar om zonder een heel geldige reden
j flauw te vallen. Toen hij haar met een
jDe brief, de brief van vader, fluis
terde ze ontzet.
Hij draaide zich naar de safe om en
de kleur week uit zijn gezicht, toen hij
den brief op den grond zag liggen.
Heb je hem gelezen? vroeg hij op
ruwen toon.
Ja.
Dan sta God me bij.
Arme Geoffrey! fluisterde ze
had haar kracht ^eryggekregen en ging
weer rechtop zitten. Arme Geoffrey! her
haalde ze
Je hebt medelijden met me?
Meer dan ik i»n Zéggen en met
mezelf, voegde ‘ze er zachtjes aan toe.
Wat ben je van plan te doen? vroeg
hij schor.
doodsbleek gezicht en gesloten oogen op
de sofa zag liggen, nam zijn angst toe.
Er stond een kan met water op de tafel
en hij maakte zijn zakdoek na| en bette
haar slapen.
Ze opende spoedig de oogen, maar
herinnerde zich niet direct alles Einde
lijk schoot haar het gebeurde weer te
binnen en ze duwde hem weg.
W^t scheelt eraan, vroeg hij tender.
Het kabinet kan in zekeren, zin zyn oor
spronkelijke taak als geëindigd beschouwen
en zich uit het politieke leven terugtrek
ken. Doch het acht het zyn plicht in de
moeilyke economische crisis te zoeken naar
afdoende middelen ter leniging.
Tijdens het reces van het parlement heeft
men uit party-politieke belangen de onbe
duidendste politieke incidenten probeeren»
uit te buiten en een campagne ingeleid voor
de devaluatie van den frank. Indien deze
campagne, welke door de socialistische en
de communistische partij werd gevoerd, ge
lukt zou zyn, zou zy voor geheel Frankryk
vernietigend zyn geweest.
De aaneensluiting der socialistische en
communistische partij moet worden toege
juicht, daar een uiterst gevaarlijke dubbel
zinnigheid daardoor vervalt. Thans was het
duidelijk en socialisme en comm4ftisme wa
ren hetzelfde!
Indien het Marxistische eenheidsfront
thans krachtiger voor de devaluatie van den
franc ageerde, dan had het daarmee den
algemeenen ondergang des lands op het
'oog, waarop zy haar dictatuur hoopte te
vestigen. Het was te betreuren, dat zelfs
in de gelederen van den Franschen midden
stand stemmen ten gunste van het socialis
me werden gehoord. Deze lieden wisten
stellig niet dat zij de wegbereiders voor het
communisme waren.
Experimenten met de valuta zouden niet
alleen de economische moeilijkheden ver-
grooten ,maar ook Frankryk, waar honderd
duizenden spaarders woonden en flat op de
spaarbanken inleggelden tot een bedrag
van 59 milliard had, benadeelen.
Doumergue schetste de ernstige gevol
gen van een devaluatie van den franc en
vervolgens de hervormingen, welke hy
noodzakelyk acht.
Speciaal achtte hy een regeering noodig,
welke over autoriteit beschikt./
Hij vergeleek daarby de positie vaiï den
Franschen met den Britschen minister
president. Z.i. moest het hoofd der regee
ring in Frankrijk, dat zonder eenige bij
zondere autoriteit is, constitutioneel dezelf
de bevoegdheden bezitten als de premier in
Engeland heeft. In geval van meeningsver-^
schil tusschen de regeering en de meerder
heid in het parlement moet de minister
president zich direct tot de natie kunnen
wenden. Een geringe grondwets
wijziging zou dit mogelijk maken, indien
steeds vast. Hindelijk werd ze kalmer en"
ging rechtop zitten. Ze draaide het licht
op en las den brief nogmaals mét aan
dacht door.
O, Gecff, hoe kon je dat doen? riep
ze hartstochtelijk
1 Ze had hem niet alléén haar liefde ge
schonken, maar ze had ook eerbied voor
hem. Gedurende die lange maandeh, dat
hij zoo, hard had gewerkt, waé zijn leven
één lang bedrog geweest. Het Was geen
bezwijken voor een plotselinge verleiding
maar het tén uitvoer brengen van een
weloverdacht besluit
En toen kwam de gedachte bij haar op
zou hij haar ten huwelijk hebben ge
vraagd, als Sir James dien brief niet had
geschreven? Deed hij dit alleen om zijn
geweten te sussen?' Trouwde hij met
haar, omdat zijn vader dat 'graag gewild
had?
Was het mogplijk om één van zijn
woorden te gelooven? Iemand, die zoo’n
bedrog kon volhouden, was tot alles in
staat. Hij was een misdadiger, zonder dat
hij zelfs de kans liep als een misdadiger
gestraft^e worden Het achterhouden
van dienoPteL^was niet in strijd met de
wet, want voor at^yet was hij niet gel
dig; de brief haiJuSfin moreele kracht.
Hij was volkomen in zijn recht, zijn
vader had hem bij testament al zijn
rijkdom vermafekt. In haar oogen maak
ten dat hem nog verachtelijker.
/Wordt vervolgd).
GOllMHE IOIIH\T.
me- Ruth, zei hij en wandefde
rond om de geschenken te be-
«rhl liikt wel een Juwelierszaak. Tus-
But lWee haakM ik heb nog nooit de
‘^-diamanten gezien. Zijn ze te be-
7 n,Lvroeg hlj glimlachend.
w,1*ggen ’n de safe, daarginds
^Sndlerlchtto''
ma.i^L2^61008 oni die open te laten,
•uvrKce hij op.
hi»TmGe?/frey heeft er een ring ultge-
1 MZyn moeder’s trouwring.
en ze knikte ^uweelen zlen? vroeg
frev^^ÏÏ haar erg verbaasd, dat Geof-
irey en p--—
fpn ‘““'npcii iiju up woe
de f malkaar waren Zij ging naar
hem ae
od ppÜ' PIotSeUng merkte ze, dat de lade
krept w r stond en ze liet een zachten
•reet hooren.
snel Wat 8Cheelt* er aan? vroeg Hurst
ENGELAND.
Het Cunard-White Star-schip.
Heden te waterlating van de „534”.
Koningin Mary zal het reuzenschap
doopen. B
Een nieuwe roemrijke bladzijde zal wor
den toegevoegd aan Engeland’s maritieme
historie, wanneer vandaag koningin Mary,
in tegenwoordigheid van ee.’ kwart millioen
toeschouwers, de nieuwe Cunard-White
Star-boot 534 zal te water laten.
Door op een knop te drukken zal de ko-
ADVERTENTIEPRIJS: Uit .Gouda'en omstreken (behoorende tot den bezorgkring)
15 regels ƒ1.80, elke regel meer ƒ0.25. Van buiten Gouda en den bezorgkring.
15 regels 1.55, elke regel meer 0.30. Advertentiën in het Zaterdagnummei- 25
bijslag op den prijs. Liefdadigheids-advertentiën de helft van den prys.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN: l-*4 tegels 2.25 elke regel meer ƒ0.50. Op
de voorpagina 50 hoogcr.
Gewone advertentiën en ingezonden mededeelingen by contract tot zeei gereduceerden
prijs. Groote letters en r.aden worden berekend naar plaatsruimte.
Advertentiën kunnen worden ingezonden door tpsschenkomst van
handelaren, Advertentiebureau! en ónze agenten en moeten daags vóór de plaatsing
aan het_Burcau zjjningekomen, teneinde van opname verzekerd te zjjn.
Barthou heeft een langdurige conferen
tie gehad met Litwinof over het Oostenryk-
sche vraagstuk en het Oostely|c Verdrag.
In Fransche kringen beperkt men er zich
toe, te verklaren, dat de besprekingen wor
den voortgezet en ofschoon men hun inge-
wikkelden aard toegeeft en de moeilijkhe
den, waarop men gestuit is, geeft men den
Niets, antwoordde ze met moeite.
Hij deed net of hij de juweelen bekeek,
maar al dien tijd bleef hij naar TTaar
kijken .»n zag, dat ze hevig ontroerd was.
Zij stak een hand uit en trok die weer
terug.
Ruth’s hart klopte heftig. Ze voelde,
dat Geoffrey iets voor haar verborgen
i hield, en zc twijfelde er niet aan, of de
brief bevatte de reden van zijn zorggn.
Zou het om zijnentwil niet beter zijn, als
ze de oorzaak kende?'Dan zou ze hem
kunnen troosten.
Maar ze aarzelde nog steeds.
Ik moet het weten, zei ze tegen
zich zelf.
In een oogwenk had ze de lade open
De brief lag boven op en ze trok de
blaadjes haastig uit de enveloppe.
j De eerste regels maakten haar bezorgd'
maar toen ze verder las, greep een jfcevl-
en floot veel- ge angst haar bij de keel. Zij’ las, steeds
j vlugger, tot ze aan het afgebroken slot
kwam toen ontsnapte haar een die
pen snik.
Geoffrey, riep ze vol angst.
Hurst was niets ontgaan, maar hij
wendde zich nu tot haar. Met een paar
groote stappen was hij bij haar, net op
'Ciunoou, uab UCUI- i lyu Uiu naai up uc vaiiucii. xicci
Hurst den laatsten tijd op bete- i v,uldig dfopg hij haar naar de sofa,
met elkaar waren Zij ging naar i ««i»» trn
en hielp hem de étuis eruit te 1
