9 gsche n. G. Wisse de Chr. Gei ef. Jong. leekbank NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN BERGAMBACHT, BERKËNWOUDE, BODEGRAVEN, BOSKOOP, GOUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPELLE, NJEUWERKERK, OUDERKERK, OUDEWATER, REEUWIJK, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADDINXVEEN, ZEVENHUIZEN, enz. N».:iB73I Dit blad verschijnt dagelijks, behalve Zon- en Feestdagen f 1,823.268.44 I ïheel Europa (oppels and Dinsdag 16 October 1934 EEN KWARTJE EEN KLEINTJE 1934 Amsterdam N I EM Pelgrimsreize’ ierland Het overlijden van Poincaré. Oe uitgewischte schuld. 1 1OO'|4 i twee leden van het comité het voor waar- lören.” te MtLEM i jende altjes. om aan minder prettige baantjes te ont komen en waren altijd tot helpen bereid Een week tevoren was Geoffrey tot zijn Jrk, Gouwe 141 ELDOORN VOOR OPGAVEN WORDEN VOOR DONDERDAGAVOND 6 UUR INGEWACHT PLAATS ingre- mdere i azijn, unnen e on 1. ser U uivare wijze GOUDA BUITENLANPSCH NIEUWS. FRANKRIJK. De moord op Koning Alexander. Ook Chalny thans in handen der politie gevallen. De identificatie van Georgief. TOEGANG VRIJ. DUiTSGHLAND. De kerkstrijd in Beieren. Betooging van trouw aan dr. Meiser. Uit München wordt aan de Daily Tele graph gemeld, dat daar Zondag mdrukwek- Kende 'betoogingen van aannaakelykheid aan dr. Meiser, die, zooals men weet, door rijksbisschop dr. Mueller van zijn functie is ontheven, zyn gehouden. Na den kerkdienst hebben de protestanten zich naar het paleis van Dr. Meiser, die „huisarrest heeft, begeven. De bisschop verscheen op het balcon, zegende de geloo- 'igfe schare en vroeg haar met waardigheid stand te willen houden. Hy verzekerde zelf riet nullen toegeven. Generaal von Epp, rijksstadhouder in leieren, en roomsch-katholieke geestelijken^ hebben gisteren, aldus besluit heb blad, twee uren lang met Hitler geconfereerd en er bij Hitler op aangedrongen het geschil te re gelen. Hitler weigerde evenwel te interve ■r.ieeren.j fle port den. Toen hij gesalueerd had, mocht hij gaan zitten. Ze waren alleen en Blalr keek zijn superieur vol verbazing aan (Wordt vervolgd). De begrafenis van Poincaré is gesteld op Zaterdag a.s. Tot dien dag wordt het stof felijk overschot opgebaard in het Pantheon voor het défilé. i was. te kunnen verschaffen, de weelde, j die hü voor zijn geluk onmisbaar had i (iÜUMIIE COtRANT oegang 20 et. •n de pauze.) plaatsbespreking vooraf 5IJNG aan ons Buröau: op ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal ƒ2.26, per week 17 cent, met Zondagsblad per kwartaal 2.90, per week 22 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt Franco per post per kwartaal ƒ3.15, met Zondagsblad ƒ3.80. Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 31. GOUDA, tqj onza agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren. Onze bureaux zyn dagelijks geopend van 96 uur. Administratie en Redactie Telef Interc. 2745. Postrekening 48400. volgens het recht, de rechtvaardigheid en het vredesidee. Bart! matie onzen bonagenooten en vï trouw en werd hierin steeds op energieke wjjze geleid door het respect voor Frank- ryks rechten en zyn. waardigheid. Barthou heeft aan zyn buitenlandsche politiek het groepte deel van zijn populariteit te dan ken, een populariteit die zelfs^aan de an dere zyde van de grenzen voortleeft en hem thans de achting van heel Europa ver schaft. Ik heb in hem myn besten vriend ver- tot 2.'s avonds .50 tot 8.verhoogd teer vele i aan de hand wil daarna in Idezing, tot deel begon ieueu wasser geroepen, hij naa zyn oest gedaan alles t« vergeten, en hard wer- ken had hem geholpen. Nu er maanden waren verloopen, kon hij pijn gedrag beter beoordeelen, en het van Ruth's oogenbllk naar Frankrijk gezonden wor- J den aanslag te Marseille er in geslaagd was aan de gendarmen te ontkomen, is gisteren middag op den landweg even buiten de stad Melun gearresteerd. Het commissariaat van politie te Melun heeft de identiteit van Chalny vastgesteld en den gevangene opgesloten, die zich niet verzette. Chalny had sedert vier dagen niet gegeten en was geheel uitgeput. Chalny zal naar Parys worden overgèbracht Betreffende hetgeen dé Bulgaarsche poli tie omtrent Keleman gevonden had, wordt nog het volgende gem«d: By gebrek aan andere foto’s van den moordenaar, legde men de vrouw van Georgief een krant voor, v/aarin de beeltenis van Keleman voorkwam. De vrouw verklaarde, dat er weliswaar een zekere gelijkenis tusschen haar man en de toto bestond, maar dat zy niet me'‘ zeker heid kon zeggen of hy het werkelijk was. In het verder verloop van het onderzoek gaf zij een nauwkeurig signalement, waar bij men haar in het bijzonder naar verschil lende kenteekenen vroeg. Interessant is het dat van de comm van 5 leden van de poli tie er drie verklaarden, dat zij in Keleman niet Georgief herkenden, terwijl de andere Je moet Geoffrey spreken, voordat hij naar Frankrijk gaat. Dat heb ik be- sloten. Goedennacht, lieveling; tob maar niet! Ethel kuste Ruth liefdevol en ging weg' HOOFDSTUK XXV. De Blankshire waren In tenten onder gebracht en toen Statham de zijne be reikte. was Geoffrey net bezig zich uit te kleeden. Ik heb juffrouw Sherborne gespro- i ken. begon Gerald opgewekt en vervolg de, in antwoord op de vraag in Blair’s oogen. Ja. Ruth was er ook. Ik heb ze een tijdlang gadegeslagen bij hun werk. 1 Zij zijn allebei kranig. Ga je morgen naar de tent? Neen, antwoordde Geoffrey met be- 1 slistheld, terwijl hij ging liggen. Maar hij kon den slaap niet vatten. De aanwezigheid van Ruth had het ver- leden wakker geroepen. Hij had zijn best Von Papen naar Berlijn. Moeilijkheden met Oostenrijksche regeering? Von. Papen is per vliegtuig naar Berlijn vertrokken. „Exchange” deelt mee dat Von Papen met de Oostenrijksche regeering besprekingen heeft gevoerd welke tydelijk zijn afgebro ken. Von Papen zou de regeering om toe stemming verzocht hebben Oostenrijkers toe te staan het swastica teeken te dragen en den Oostenrij kschen nazi’s politieke acti viteit toe te staan. Aan dat verzoek werd door de Oostenryk- geacht. I Nu kon hij zich best begrijpen, waarom Ruth niets meer met hem te maken wil de hebben. Gedurende hun verlovingstijd was zijn leven één leugen geweest. Hij i had haar in de oogen gekeken zonder van schaamte te blozen, terwijl hij wist, dat hij haar belofte onder valsche voor wendsel* had gekregen. Als hij maar naar haar toe was gegaan en bekend had, maar zelfs die troost was hem ontzegd. Waarschijnlijk zou hij met haar get^puwd zijn en volkomen de voordeelen van zijn bedrog genoten hebben. Ruth moest dat wel gelooven, en was hét dan te verwon deren, dat ze hem haar vertrouwen niet waardig keurde En nu was hij vastbesloten geen twee- j de beroep op haar te doen. Zijn inzicht In dergelijke moreele kwesties was zeer veranderd. Ruth en hij konden samen niet gelukkig worden, vóór hij op de een of andere wijze zijn schuld geboèt had Toch was zijn liefde voor haar toege nomen. en hij verlangde ernaar haar waardig te zijn. Geoffrey en Gerald vatten hun taak belden ernstig op en’ stonden met hun kameraden op uitstekenden voet Ze ge- Een groot staatsman heengegaan. Trouw dienaar van zijn land. Zaterdag zal de plechtige uitvaart plaats hebben. ceau, met 483 van 3é 870 stemmen benoemd te worden tot president der republiek. In Februari 1913 aanvaardde Poincaré zyn nieuwe ambt. Twee dagen later benoemde hy Delcassé tot gezant te St. Petersburg. Op den dag dier benoeming sprak de so cialistenleider het bekende woord: „Poin caré, dat beteekent da oorlog”. In de laatste jaren voor den .wereldoorlog had Poincaré contact gezocht met verschil ‘lende andere staatshoofden. Zoo brachten grootvorst Nicolaas en grootvorstin Anasta sia éen bezoek aan Frankrijk. Daarop volg de ,Èoincaré’sr reis naar Petersburg. Kort na zijn terugkeer brak de oorlog uit. In April lbl9 liep het gerucht, dat Poincaré af zou treden, daar hij zich met de bepalingen om trent wapenstilstand en andere beslissingen r.iet kon vereenigen. Daar bleef het echter bü. Na het beëindigen van zyn ambtsperiode stelde Poincaré zich ter beschikking van de schadevergoedingscommissie, waarin de Fransche afgevaardigde het presidium be kleedde. Eenige weken later echter trad hy weer af. Hy nam de leiding van de politieke kro niek van de „Revue des deux Mondes” over en schreef bovendien dikwijls hoofdartike len in de „Matin”. Tijdens de conferentie van Cannes in Januari 1922, toen de En- gelschFransche spanning toenam en Briand genoodzaakt was af te treden, weru roincaré wederom met de vorming van een kabinet belast. In Januari 1923-werd de bezetting van, hei Iluhrgebied ingesteld. Intusschen nam de reputatie van Poincaré toe, toen hij in Maart 1924 aftrad en onmiddellijk daarop met de vorming van het nieuwe ministerie belast werd. De algemeene verkiezingen in Mei 1924 hadden echter zyn aftreden van Juni in dat zelfde jaar tengevolge. Sedert dien trok Poincaré zich terug en trad zelden meer in het openbaar op. Daar entegen toog hy aan het schryven en zijn boeken: „De oorsprong van den oorlog” en „In dienst van Frankrijk” kregen veel be kendheid. Poincaré verdedigde in deze wer ken de politiek, welke hy gedurende de oor logsjaren had gevoerd. Nogmaals echter- zou hij in het openbare leven terugkeeren. In den zomer van 1926, toen verschillende ka binetsformateurs faalden, vormde hij op 23 Juh ïijn tweede kabinet, waarin o.a. naast Priand en Harriot ook Barthou, Pailevé en Tardieu zitting hadden. Poincaré zelf nam de portefeuille van financiën. In 1928 doken weer nieuwe moeilijkheden op bij de behan f lir-g der begrooting en toen in het laatst v;’.n 1928 de radicaal-socialistische ministe b .i portefeuille ter beschikking stelden Wij gaan alleen naar huis om te slapen, antwooTdde Ethel prompt. Nooit een dag vrijaf? Neen, eiken dag een paar uur t- dat is alles. Gerald heb je nieuws? vroeg Ruth zenuwachtig Hij heeft dienst. Is hij bij je? Ja, gelukkig wel! Heb je nog een boodschap? Ik geloof hel niet, antwoordde ze aarzelend. Ik moet weg. Ze sluiten de deur. Het doet me genoegen dat je de uniform mooi vindt. Goedennacht! Hij salueerde en ging vlug heen. Maak vlug voort, ik wil naar huis, zei Ruth en n: Ethel scheen In een roekelooze stem ming te zijn, want ze reed verbazend snelden ze wareii nog niet ver, toen een politieman hen tot stilstand bracht. „Y. M.” riep ze. Dat zie ik. Maar1 niet zoo hard, als j ia. nau xueu. w«u 1 naai- bed ga. Goedennacht, beste. Rith ging naar haar kamer en kleedde zich langzaam uit. Haar oogen keken somber de nabijheid van Geoffrey had I het verleden met al de daaraan verbon den bitterheid bij haar wakker geroepen. Zou hij haar komen opzoeken, en wat moest ze dan tegen hem zeggen? laastte zich naar de kast. doch ook in. het tweede ministerie-Dupuy keerde hy terug (1894—1895) en was in dien tyd minister van financiën. In het ka binet Ribot, dat dit ministerie volgde, ver vulde hy ten tweeden male het ambt van minister van onderwijs. Vervolgens werd hij door de Kamer van Afgevaardigden be noemd tot vice-president en werd m 1903 lid van den senaat. Daarmede trad voor Poincaré een nieuwe phase voor zijn leven in* Van Maart tot October 1906 was hij I wederom minister van financiën. Buiten al zijn staatsbeslommeringen had j I’oicaré evenwel nog tijd zich aan de lite ratuur te wyden en verwierf hy zich als schrijver zelfs veel bekendheid door zyn werk: „Idéés contemporaines". De groote opkomst der figuur van Poincaré dateert intusschen van 1912, toen hij na het aftre- (ion van het kabinet-Caillaux belast werd mot do vorming van een ministerie, waarin hij de portefeuille van buitenlandsche zaken nam, terwijl Delcassé minister van marine was. Reeds in Januari 1913 trad hij af, om, j ondanks heftigen tegenstand van Clemen- Gooi uw teleurstellingen op een hoop don bovenop zitten. FEUILLETON. Naar het Engelsch van PAUL TRENT Nadruk verboden. -Gerald! riep Ruth, maar de lui, die na hem kwamen, duwden hem voort. Hij heeft dus dienst genomen, riep Ethel vroolijk. Maar Ruth keek langs de rij gezichten, verlangend en toch bang den man, dien 86 liefhad, te zien. Ze had echter geen tijd om te denken. Dat Is onmogelijk achter de toonbank van een tent. De stroom ging voort, een stel mannen, hon- tWig en dorstig na hun dagtaak. Ntaar tenslotte sloeg het negen uur en werd er gewaarschuwd De queue liep ten einde, maar er ble ven nog enkele zitten. Er naast weijd een dienst gehouden, en de mannen wamen naar buiten. Een pakje Woodbines, alstublieft Juffrouw Het was Gerald, die sprak. Hij was van den kant genaderd, zonder door een van de meisjes opgemerkt te zijh. Ethel be diende hem en lachte vriendelijk. De uniform staat u goed, zei ze zedig Jat doet me genoegen. Hij past s°ed. Mag ik u eens komen bezoeken? ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (behoorende tot den bezorgkring) 1—5 regels ƒ1.30, elke regel meer ƒ0.25. Van buiten Gouda en den bezorgkring: 15 regels 1.55, elke regel meer 0.30. Advertentiën in het Zaterdagnummer 25 bijslag op den prijs. Ldefdadigheids-advertentiën de helft van den prijs. INGEZONDEN MEDEDËELINGEN: 1—4 regels ƒ2.25 elke regef meer ƒ0.50. Op de voorpagina 50 hooger. Gewone advertentiën en ingezonden mededeelmgen by contract tot zeer gereduceerden prjjs. Groote letters en randen worden berekend naar plaatsruimte. Advertentiën kunnen worden ingezonden door tusschenkomst van soliede Boek handelaren, Advertentiebureau! en onze agenten en moeten daags vóór de plaatsing aan het Bureau zijn ingekomen, teneinde van opname verzekerd te zyn. 100.—. e: P. R. HOORWEG. De tonen van de doodsklok voor Minister Barthou zyn nauwelijks verstorven of op nieuw is Frankrijk in rouw gedompeld. Met Poincaré, wiens verscheiden wij gin teren reeds hebben gemeld, is wederom een groot staatsman heengegaan, een figuur, wiens beteekenis door zijn groote verdien sten, niet alleen van diplomatieken aard, internationaal was. Een staatsman in den waren zin des woords, rasecht politicus, wiens rotsvaste energie gedreven werd door de overtuiging, waarmede hij zijn zware liiak ten uitvoer bracht. Kaymond Poincaré werd op 20 Augustus llJum bar ie Due (departement van de waas) geboren in net oude hertogdom Lot haringen. Aanvankelijk studeerde hij in de rechten en werd advocaat. Al spoedig wyd- t do hy zich aan de staatszaken. Van 1886 tot lt87 bekleedde hy het ambt van chef de ca binet in het ministerie van landbouw. In 1887 volgde zyn verkiezing tot afgevaardig de van het departement van de Maas en, van dat oogenblik af begint zyn feitelyke staatsambtelijke loopbaan. Al spoedig trok hij de aandacht tot zich door de doortas tende en heldere wijze, waarop hij vele fi- nancieele vraagstukken behandelde en in teer vele gevallen een irehikkicm onlossinir aan de hand wisl te 1893 dat hy uit regeering. In het kabinet-Dupuy had hy r_rtefeuille van onderwijs. Toen het mi nisterie in November van hetzelfde jaar af trad, legde ook Poncaré zyn functie neer, een gelukkige oplossing doen. Nogmaals in 1889 volgde zijn herver in April 1893 maken van de- Zij hield nog steeds veel van hem. maar er stond iets tusschen hen. Een ontmoe ting zou alleen pijn doen, en ze kwam in de verleiding, om overplaatsing te vra gen. En toch verlangde ze ernaar hem te i zien. En nog meer om'-* zijn armen om haar heen te voelen. De Blankshires wa- het buitenland genoot, te rechtvaardigen. Het Fransche volk zal hem dankbaar zyn voor de toewijding, waarmee hij het natio naal belang diende en voor zijn pogingen om ons land te vertegenwoordigen, zooals dit behoorde. Niemanu heeft Frankrijk we ten te. vertegenwoordigen zooals hy, het prestige van zijn naam heeft onze democra tie veredeld. Het feit, dat de diplomatie van Barthou door de heele -wereld eenstemmig wordt ge prezen, bewyst trouwens dat ze gevoerd is het vredesidee. Barthou bleef in zijn dipio- 1 M- - -'riepden •-1— schynlyk houden dat Keleman en Georgief een en dezelfde persoon zyn. Heel zeker is men dus hieromtrent nog niet. ZWEDEN. Ex-Prins Sigvard te Stockholm. Ex-pnns Sigvard, die m net Begin van dit jaar getrouwd is met een vuitscfie, Erika Patzig, heelt dezer dagen voor nei eerst in gezelschap van zyn frouw een ue zoeK gebracht aan Stockholm, waar zy zien in hun hotel inschreven als de heer en me vrouw Sigvard Bernadotte. Zy zijn o.a. naar een opvoering van een revue geweest, waar- oy een der medespelenden onmiddellijk toe passelijke grappen op hun aanwezigheid maakte. r Wat moet Ik doen? vroeg ze zichzelf wanhopig af. Zij lag jufêt-.in bed, toen Ethel binnen kwam en naast haar ging zitten. Wij moeten die jongelui eens ont- moeten. In de tent kunnen we niet tegen I hen praten. Ik zal het wel met Statham afspreken. Ik heb morgen de wissel-af- I om zich de luxe, waaraan hij gewoon deeling en dan zal ik het wel klaarspe- len. trad ook Poincaré met het geheele ministe rie ai. Hy werd echter opnieuw mei de vor ming van een kabinet belast, aai thans me* uitsluitend van alle linksche elementen to. stand kwam. De moeilijke taak, die Poin- efere te vervullen had, toen de kwestie van j de ontruiming van het bezette gebied w J zoovele andere belangrijke onderwerpen aan de orde kwamen, roofde een groot uee. van zyn gezondheid. Op 27 Juli 1929 nam de thans overledene ontslag, daar hy op mediscH advies een operatie moest onder gaan. Sindsdien heeft oude staatsman zich teragfetrokken, al oefende hy uit de vertu nog invloed uit op de politiek. Zyn laatste gewichtige daad is geweest het steunen van net kabinet-Doumergue. Met zyn groote ge zag heeft hij ziek geheel achter de regee ring van National Unie geplaatst, die zyn leus van de „eenheid der natie” tot haar politiek program had gemaakt. Poincaré was drie weken geleden van zijn zomerverblijf naar zijn woning in de Rue Marbeau in Parijs teruggekeerd. Zijn ge zondheid scheen niet verontrustend, doch r,yn hart was zwak. Het schynt dat hy zich het drama van Marseille zeer heeft aangetrokken. Hy was zeer gesteld op Koning Alexander en Bar thou was een oud vriend van hem. Een hulde aan de nagedachtenis van Barthou. „Het geheele leven van mijn voortreffe- I lijken vriend BarthoU is één voorbeeld ge 1 weest, zoo schreef Poincaré dezer dagen bij i het verscheiden van den Minister. Barthou I was een onvermoeid werker, die de studie liefhad om de studie twelve, om de gezonde De sedert vier dagen in het bosch van. en groote vreugden die zy geeft; hy was Fontainebleau gezoente Sylvester cualny, een welwillend en energiek man, van een t die by zyn eerste arrestatie in verband met vrywel ongeëvenaarde intelligentie, die hem in staat stelde de moeilykste kwesties on der oogen te zien; hij was een heldere, over wogen, en methodische geest, die niets aan het toeval overliet, een man met volkomen begrip van de menschen en dingen van z(jn tijd, met een onvergelykel(jke ervaring, een trouw en toegewyd vriend en tevens een ge voelig mensch met een goed hart. Deze voortreffelijke staatsman was een groot schrijver en een van die mannen, die zich slechts door gevoelens van zelfver loochening en waarheid laten leiden. Zijn I daden stonden nooit onder invloed van de belangen, compromissen en de slinksche ma noeuvres van de partijen. Altyd stelde hij de eer eu de veiligheid van het vaderland boven het bevredigen van bijzondere ambi ties; dat was zyn eenig streven. Tot zijn laatsten ademtocht toe, heeft Frankryk op dezen oud-strijder kunnen rekenen, op dien goeden en standvastigen „Béarnais", die vertrouwen koesterde in den regeerings- vorm van zijn land, die trouwens onverbre kelijk met hem was verbonden. Alles heeft er toe bijgedragen om het moreele gezag, dat Barthou bij ons er. in nis vragen, omdat"ik zoo onaardig tegen hem ben geweest. Ik heb nooit werkelijk geloofd, dat hij laf was. Ik evenmin, het spijt me. dat de Blankshires gekomen zijn. Ziet meneer Stgtham er niet flink uit? Ik verbaas me erover, dat hij geen officier is. Wat scheelt eraan? Je eet niet. - Ik kan niet. Ik geloof, dat ik maar gedrag - -- Ruth’s standpunt békljken Het leek een kwade droom, dat hij tot zoo’n gemeenen daad in staat was geweest. Hij trachtte niet langer verontschuldigingen te vinden. bruikten geen van beiden hun fortuin Hij had met voorbedachten rade bedrog i gepleegd, dat was niet te ontkennen. Als hij het gedaan had om Ruth te winnen, 1 _v„ j zou het nog te begrijpen zijn. Maar het groote verbazing bij zijn kolonel ontbo- was enkel en alleen om geld gegaan j het u blieft, was het antwoord, dat vrien- ren al een tijd in training en kon^en elk delijk gpnóeg klonk, maar toch een waarschuwing inhield. 1 den. Maar toen ze het kamp achter zich hadden gelaten, gaf ze meer gas en spoe- dig waren ze thuis. I Het is erg pijnlijk, merkte Ethel op, toen ze aan tafel zaten. Wat Is er? vroeg Ruth automatisch. We kunnen geen vrienden hebben. We moeten erg voorzichtig zijn. Ik begrijp je niet Ik wilde meneer Statham vergiffe-

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1934 | | pagina 1