9
gsche
n.
G. Wisse
de Chr. Gei ef. Jong.
leekbank
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN
BERGAMBACHT, BERKËNWOUDE, BODEGRAVEN, BOSKOOP, GOUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPELLE,
NJEUWERKERK, OUDERKERK, OUDEWATER, REEUWIJK, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADDINXVEEN, ZEVENHUIZEN, enz.
N».:iB73I
Dit blad verschijnt dagelijks, behalve Zon- en Feestdagen
f 1,823.268.44
I
ïheel Europa
(oppels
and
Dinsdag 16 October 1934
EEN KWARTJE
EEN KLEINTJE
1934
Amsterdam
N I EM
Pelgrimsreize’
ierland
Het overlijden van Poincaré.
Oe uitgewischte schuld.
1 1OO'|4
i
twee leden van het comité het voor waar-
lören.”
te
MtLEM
i
jende
altjes.
om aan minder prettige baantjes te ont
komen en waren altijd tot helpen bereid
Een week tevoren was Geoffrey tot zijn
Jrk, Gouwe 141
ELDOORN
VOOR
OPGAVEN WORDEN VOOR
DONDERDAGAVOND 6 UUR
INGEWACHT
PLAATS
ingre-
mdere
i azijn,
unnen
e on
1.
ser U
uivare
wijze
GOUDA
BUITENLANPSCH NIEUWS.
FRANKRIJK.
De moord op Koning Alexander.
Ook Chalny thans in handen der politie
gevallen.
De identificatie van Georgief.
TOEGANG VRIJ.
DUiTSGHLAND.
De kerkstrijd in Beieren.
Betooging van trouw aan dr. Meiser.
Uit München wordt aan de Daily Tele
graph gemeld, dat daar Zondag mdrukwek-
Kende 'betoogingen van aannaakelykheid
aan dr. Meiser, die, zooals men weet, door
rijksbisschop dr. Mueller van zijn functie is
ontheven, zyn gehouden.
Na den kerkdienst hebben de protestanten
zich naar het paleis van Dr. Meiser, die
„huisarrest heeft, begeven. De bisschop
verscheen op het balcon, zegende de geloo-
'igfe schare en vroeg haar met waardigheid
stand te willen houden. Hy verzekerde zelf
riet nullen toegeven.
Generaal von Epp, rijksstadhouder in
leieren, en roomsch-katholieke geestelijken^
hebben gisteren, aldus besluit heb blad, twee
uren lang met Hitler geconfereerd en er bij
Hitler op aangedrongen het geschil te re
gelen. Hitler weigerde evenwel te interve
■r.ieeren.j
fle port
den. Toen hij gesalueerd had, mocht hij
gaan zitten. Ze waren alleen en Blalr
keek zijn superieur vol verbazing aan
(Wordt vervolgd).
De begrafenis van Poincaré is gesteld op
Zaterdag a.s. Tot dien dag wordt het stof
felijk overschot opgebaard in het Pantheon
voor het défilé.
i was. te kunnen verschaffen, de weelde,
j die hü voor zijn geluk onmisbaar had
i
(iÜUMIIE COtRANT
oegang 20 et.
•n de pauze.)
plaatsbespreking vooraf
5IJNG aan ons Buröau:
op
ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal ƒ2.26, per week 17 cent, met Zondagsblad
per kwartaal 2.90, per week 22 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt
Franco per post per kwartaal ƒ3.15, met Zondagsblad ƒ3.80.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 31. GOUDA,
tqj onza agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren.
Onze bureaux zyn dagelijks geopend van 96 uur. Administratie en Redactie Telef
Interc. 2745. Postrekening 48400.
volgens het recht, de rechtvaardigheid en
het vredesidee. Bart!
matie onzen bonagenooten en vï
trouw en werd hierin steeds op energieke
wjjze geleid door het respect voor Frank-
ryks rechten en zyn. waardigheid. Barthou
heeft aan zyn buitenlandsche politiek het
groepte deel van zijn populariteit te dan
ken, een populariteit die zelfs^aan de an
dere zyde van de grenzen voortleeft en
hem thans de achting van heel Europa ver
schaft.
Ik heb in hem myn besten vriend ver-
tot 2.'s avonds
.50 tot 8.verhoogd
teer vele i
aan de hand wil
daarna in
Idezing, tot
deel begon
ieueu wasser geroepen, hij naa zyn oest
gedaan alles t« vergeten, en hard wer-
ken had hem geholpen. Nu er maanden
waren verloopen, kon hij pijn gedrag
beter beoordeelen, en het van Ruth's
oogenbllk naar Frankrijk gezonden wor- J
den aanslag te Marseille er in geslaagd was
aan de gendarmen te ontkomen, is gisteren
middag op den landweg even buiten de stad
Melun gearresteerd.
Het commissariaat van politie te Melun
heeft de identiteit van Chalny vastgesteld
en den gevangene opgesloten, die zich niet
verzette. Chalny had sedert vier dagen niet
gegeten en was geheel uitgeput. Chalny zal
naar Parys worden overgèbracht
Betreffende hetgeen dé Bulgaarsche poli
tie omtrent Keleman gevonden had, wordt
nog het volgende gem«d: By gebrek aan
andere foto’s van den moordenaar, legde
men de vrouw van Georgief een krant voor,
v/aarin de beeltenis van Keleman voorkwam.
De vrouw verklaarde, dat er weliswaar een
zekere gelijkenis tusschen haar man en de
toto bestond, maar dat zy niet me'‘ zeker
heid kon zeggen of hy het werkelijk was.
In het verder verloop van het onderzoek
gaf zij een nauwkeurig signalement, waar
bij men haar in het bijzonder naar verschil
lende kenteekenen vroeg. Interessant is het
dat van de comm van 5 leden van de poli
tie er drie verklaarden, dat zij in Keleman
niet Georgief herkenden, terwijl de andere
Je moet Geoffrey spreken, voordat
hij naar Frankrijk gaat. Dat heb ik be-
sloten. Goedennacht, lieveling; tob maar
niet!
Ethel kuste Ruth liefdevol en ging weg'
HOOFDSTUK XXV.
De Blankshire waren In tenten onder
gebracht en toen Statham de zijne be
reikte. was Geoffrey net bezig zich uit
te kleeden.
Ik heb juffrouw Sherborne gespro-
i ken. begon Gerald opgewekt en vervolg
de, in antwoord op de vraag in Blair’s
oogen. Ja. Ruth was er ook. Ik heb ze
een tijdlang gadegeslagen bij hun werk. 1
Zij zijn allebei kranig. Ga je morgen
naar de tent?
Neen, antwoordde Geoffrey met be- 1
slistheld, terwijl hij ging liggen.
Maar hij kon den slaap niet vatten.
De aanwezigheid van Ruth had het ver-
leden wakker geroepen. Hij had zijn best
Von Papen naar Berlijn.
Moeilijkheden met Oostenrijksche
regeering?
Von. Papen is per vliegtuig naar Berlijn
vertrokken.
„Exchange” deelt mee dat Von Papen met
de Oostenrijksche regeering besprekingen
heeft gevoerd welke tydelijk zijn afgebro
ken. Von Papen zou de regeering om toe
stemming verzocht hebben Oostenrijkers
toe te staan het swastica teeken te dragen
en den Oostenrij kschen nazi’s politieke acti
viteit toe te staan.
Aan dat verzoek werd door de Oostenryk-
geacht.
I Nu kon hij zich best begrijpen, waarom
Ruth niets meer met hem te maken wil
de hebben. Gedurende hun verlovingstijd
was zijn leven één leugen geweest. Hij
i had haar in de oogen gekeken zonder
van schaamte te blozen, terwijl hij wist,
dat hij haar belofte onder valsche voor
wendsel* had gekregen. Als hij maar naar
haar toe was gegaan en bekend had,
maar zelfs die troost was hem ontzegd.
Waarschijnlijk zou hij met haar get^puwd
zijn en volkomen de voordeelen van zijn
bedrog genoten hebben. Ruth moest dat
wel gelooven, en was hét dan te verwon
deren, dat ze hem haar vertrouwen niet
waardig keurde
En nu was hij vastbesloten geen twee-
j de beroep op haar te doen. Zijn inzicht
In dergelijke moreele kwesties was zeer
veranderd. Ruth en hij konden samen
niet gelukkig worden, vóór hij op de een
of andere wijze zijn schuld geboèt had
Toch was zijn liefde voor haar toege
nomen. en hij verlangde ernaar haar
waardig te zijn.
Geoffrey en Gerald vatten hun taak
belden ernstig op en’ stonden met hun
kameraden op uitstekenden voet Ze ge-
Een groot staatsman heengegaan. Trouw dienaar van zijn land.
Zaterdag zal de plechtige uitvaart plaats hebben.
ceau, met 483 van 3é 870 stemmen benoemd
te worden tot president der republiek. In
Februari 1913 aanvaardde Poincaré zyn
nieuwe ambt. Twee dagen later benoemde
hy Delcassé tot gezant te St. Petersburg.
Op den dag dier benoeming sprak de so
cialistenleider het bekende woord: „Poin
caré, dat beteekent da oorlog”.
In de laatste jaren voor den .wereldoorlog
had Poincaré contact gezocht met verschil
‘lende andere staatshoofden. Zoo brachten
grootvorst Nicolaas en grootvorstin Anasta
sia éen bezoek aan Frankrijk. Daarop volg
de ,Èoincaré’sr reis naar Petersburg. Kort na
zijn terugkeer brak de oorlog uit. In April
lbl9 liep het gerucht, dat Poincaré af zou
treden, daar hij zich met de bepalingen om
trent wapenstilstand en andere beslissingen
r.iet kon vereenigen. Daar bleef het echter
bü.
Na het beëindigen van zyn ambtsperiode
stelde Poincaré zich ter beschikking van de
schadevergoedingscommissie, waarin de
Fransche afgevaardigde het presidium be
kleedde. Eenige weken later echter trad hy
weer af.
Hy nam de leiding van de politieke kro
niek van de „Revue des deux Mondes” over
en schreef bovendien dikwijls hoofdartike
len in de „Matin”. Tijdens de conferentie
van Cannes in Januari 1922, toen de En-
gelschFransche spanning toenam en
Briand genoodzaakt was af te treden, weru
roincaré wederom met de vorming van een
kabinet belast.
In Januari 1923-werd de bezetting van, hei
Iluhrgebied ingesteld. Intusschen nam de
reputatie van Poincaré toe, toen hij in
Maart 1924 aftrad en onmiddellijk daarop
met de vorming van het nieuwe ministerie
belast werd. De algemeene verkiezingen in
Mei 1924 hadden echter zyn aftreden van
Juni in dat zelfde jaar tengevolge.
Sedert dien trok Poincaré zich terug en
trad zelden meer in het openbaar op. Daar
entegen toog hy aan het schryven en zijn
boeken: „De oorsprong van den oorlog” en
„In dienst van Frankrijk” kregen veel be
kendheid. Poincaré verdedigde in deze wer
ken de politiek, welke hy gedurende de oor
logsjaren had gevoerd. Nogmaals echter- zou
hij in het openbare leven terugkeeren. In
den zomer van 1926, toen verschillende ka
binetsformateurs faalden, vormde hij op 23
Juh ïijn tweede kabinet, waarin o.a. naast
Priand en Harriot ook Barthou, Pailevé en
Tardieu zitting hadden. Poincaré zelf nam
de portefeuille van financiën. In 1928 doken
weer nieuwe moeilijkheden op bij de behan
f lir-g der begrooting en toen in het laatst
v;’.n 1928 de radicaal-socialistische ministe
b .i portefeuille ter beschikking stelden
Wij gaan alleen naar huis om te
slapen, antwooTdde Ethel prompt.
Nooit een dag vrijaf?
Neen, eiken dag een paar uur t- dat
is alles.
Gerald heb je nieuws? vroeg
Ruth zenuwachtig
Hij heeft dienst.
Is hij bij je?
Ja, gelukkig wel! Heb je nog een
boodschap?
Ik geloof hel niet, antwoordde ze
aarzelend.
Ik moet weg. Ze sluiten de deur.
Het doet me genoegen dat je de uniform
mooi vindt. Goedennacht!
Hij salueerde en ging vlug heen.
Maak vlug voort, ik wil naar huis,
zei Ruth en n:
Ethel scheen In een roekelooze stem
ming te zijn, want ze reed verbazend
snelden ze wareii nog niet ver, toen een
politieman hen tot stilstand bracht.
„Y. M.” riep ze.
Dat zie ik. Maar1 niet zoo hard, als
j ia. nau xueu. w«u
1 naai- bed ga. Goedennacht, beste.
Rith ging naar haar kamer en kleedde
zich langzaam uit. Haar oogen keken
somber de nabijheid van Geoffrey had
I het verleden met al de daaraan verbon
den bitterheid bij haar wakker geroepen.
Zou hij haar komen opzoeken, en wat
moest ze dan tegen hem zeggen?
laastte zich naar de kast.
doch ook in. het tweede ministerie-Dupuy
keerde hy terug (1894—1895) en was in
dien tyd minister van financiën. In het ka
binet Ribot, dat dit ministerie volgde, ver
vulde hy ten tweeden male het ambt van
minister van onderwijs. Vervolgens werd hij
door de Kamer van Afgevaardigden be
noemd tot vice-president en werd m 1903
lid van den senaat. Daarmede trad voor
Poincaré een nieuwe phase voor zijn leven
in* Van Maart tot October 1906 was hij I
wederom minister van financiën.
Buiten al zijn staatsbeslommeringen had j
I’oicaré evenwel nog tijd zich aan de lite
ratuur te wyden en verwierf hy zich als
schrijver zelfs veel bekendheid door zyn
werk: „Idéés contemporaines". De groote
opkomst der figuur van Poincaré dateert
intusschen van 1912, toen hij na het aftre-
(ion van het kabinet-Caillaux belast werd
mot do vorming van een ministerie, waarin
hij de portefeuille van buitenlandsche zaken
nam, terwijl Delcassé minister van marine
was. Reeds in Januari 1913 trad hij af, om, j
ondanks heftigen tegenstand van Clemen-
Gooi uw teleurstellingen op een hoop
don bovenop zitten.
FEUILLETON.
Naar het Engelsch van
PAUL TRENT
Nadruk verboden.
-Gerald! riep Ruth, maar de lui, die
na hem kwamen, duwden hem voort.
Hij heeft dus dienst genomen, riep
Ethel vroolijk.
Maar Ruth keek langs de rij gezichten,
verlangend en toch bang den man, dien
86 liefhad, te zien. Ze had echter geen
tijd om te denken. Dat Is onmogelijk
achter de toonbank van een tent. De
stroom ging voort, een stel mannen, hon-
tWig en dorstig na hun dagtaak. Ntaar
tenslotte sloeg het negen uur en werd er
gewaarschuwd
De queue liep ten einde, maar er ble
ven nog enkele zitten. Er naast weijd
een dienst gehouden, en de mannen
wamen naar buiten.
Een pakje Woodbines, alstublieft
Juffrouw
Het was Gerald, die sprak. Hij was van
den kant genaderd, zonder door een van
de meisjes opgemerkt te zijh. Ethel be
diende hem en lachte vriendelijk.
De uniform staat u goed, zei ze
zedig
Jat doet me genoegen. Hij past
s°ed. Mag ik u eens komen bezoeken?
ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (behoorende tot den bezorgkring)
1—5 regels ƒ1.30, elke regel meer ƒ0.25. Van buiten Gouda en den bezorgkring:
15 regels 1.55, elke regel meer 0.30. Advertentiën in het Zaterdagnummer 25
bijslag op den prijs. Ldefdadigheids-advertentiën de helft van den prijs.
INGEZONDEN MEDEDËELINGEN: 1—4 regels ƒ2.25 elke regef meer ƒ0.50. Op
de voorpagina 50 hooger.
Gewone advertentiën en ingezonden mededeelmgen by contract tot zeer gereduceerden
prjjs. Groote letters en randen worden berekend naar plaatsruimte.
Advertentiën kunnen worden ingezonden door tusschenkomst van soliede Boek
handelaren, Advertentiebureau! en onze agenten en moeten daags vóór de plaatsing
aan het Bureau zijn ingekomen, teneinde van opname verzekerd te zyn.
100.—.
e:
P. R. HOORWEG.
De tonen van de doodsklok voor Minister
Barthou zyn nauwelijks verstorven of op
nieuw is Frankrijk in rouw gedompeld.
Met Poincaré, wiens verscheiden wij gin
teren reeds hebben gemeld, is wederom een
groot staatsman heengegaan, een figuur,
wiens beteekenis door zijn groote verdien
sten, niet alleen van diplomatieken aard,
internationaal was. Een staatsman in den
waren zin des woords, rasecht politicus,
wiens rotsvaste energie gedreven werd door
de overtuiging, waarmede hij zijn zware
liiak ten uitvoer bracht.
Kaymond Poincaré werd op 20 Augustus
llJum bar ie Due (departement van de
waas) geboren in net oude hertogdom Lot
haringen. Aanvankelijk studeerde hij in de
rechten en werd advocaat. Al spoedig wyd-
t do hy zich aan de staatszaken. Van 1886 tot
lt87 bekleedde hy het ambt van chef de ca
binet in het ministerie van landbouw. In
1887 volgde zyn verkiezing tot afgevaardig
de van het departement van de Maas en,
van dat oogenblik af begint zyn feitelyke
staatsambtelijke loopbaan. Al spoedig trok
hij de aandacht tot zich door de doortas
tende en heldere wijze, waarop hij vele fi-
nancieele vraagstukken behandelde en in
teer vele gevallen een irehikkicm onlossinir
aan de hand wisl te
1893
dat hy
uit
regeering. In het kabinet-Dupuy had hy
r_rtefeuille van onderwijs. Toen het mi
nisterie in November van hetzelfde jaar af
trad, legde ook Poncaré zyn functie neer,
een gelukkige oplossing
doen. Nogmaals in 1889
volgde zijn herver
in April 1893
maken van de-
Zij hield nog steeds veel van hem. maar
er stond iets tusschen hen. Een ontmoe
ting zou alleen pijn doen, en ze kwam in
de verleiding, om overplaatsing te vra
gen. En toch verlangde ze ernaar hem te
i zien. En nog meer om'-* zijn armen om
haar heen te voelen. De Blankshires wa-
het buitenland genoot, te rechtvaardigen.
Het Fransche volk zal hem dankbaar zyn
voor de toewijding, waarmee hij het natio
naal belang diende en voor zijn pogingen
om ons land te vertegenwoordigen, zooals
dit behoorde. Niemanu heeft Frankrijk we
ten te. vertegenwoordigen zooals hy, het
prestige van zijn naam heeft onze democra
tie veredeld.
Het feit, dat de diplomatie van Barthou
door de heele -wereld eenstemmig wordt ge
prezen, bewyst trouwens dat ze gevoerd is
het vredesidee. Barthou bleef in zijn dipio- 1
M- - -'riepden
•-1— schynlyk houden dat Keleman en Georgief
een en dezelfde persoon zyn. Heel zeker is
men dus hieromtrent nog niet.
ZWEDEN.
Ex-Prins Sigvard te Stockholm.
Ex-pnns Sigvard, die m net Begin van
dit jaar getrouwd is met een vuitscfie,
Erika Patzig, heelt dezer dagen voor nei
eerst in gezelschap van zyn frouw een ue
zoeK gebracht aan Stockholm, waar zy zien
in hun hotel inschreven als de heer en me
vrouw Sigvard Bernadotte. Zy zijn o.a. naar
een opvoering van een revue geweest, waar-
oy een der medespelenden onmiddellijk toe
passelijke grappen op hun aanwezigheid
maakte. r
Wat moet Ik doen? vroeg ze zichzelf
wanhopig af.
Zij lag jufêt-.in bed, toen Ethel binnen
kwam en naast haar ging zitten.
Wij moeten die jongelui eens ont-
moeten. In de tent kunnen we niet tegen
I hen praten. Ik zal het wel met Statham
afspreken. Ik heb morgen de wissel-af- I om zich de luxe, waaraan hij gewoon
deeling en dan zal ik het wel klaarspe-
len.
trad ook Poincaré met het geheele ministe
rie ai. Hy werd echter opnieuw mei de vor
ming van een kabinet belast, aai thans me*
uitsluitend van alle linksche elementen to.
stand kwam. De moeilijke taak, die Poin-
efere te vervullen had, toen de kwestie van j
de ontruiming van het bezette gebied w J
zoovele andere belangrijke onderwerpen
aan de orde kwamen, roofde een groot uee.
van zyn gezondheid. Op 27 Juli 1929 nam
de thans overledene ontslag, daar hy op
mediscH advies een operatie moest onder
gaan.
Sindsdien heeft oude staatsman zich
teragfetrokken, al oefende hy uit de vertu
nog invloed uit op de politiek. Zyn laatste
gewichtige daad is geweest het steunen van
net kabinet-Doumergue. Met zyn groote ge
zag heeft hij ziek geheel achter de regee
ring van National Unie geplaatst, die zyn
leus van de „eenheid der natie” tot haar
politiek program had gemaakt.
Poincaré was drie weken geleden van zijn
zomerverblijf naar zijn woning in de Rue
Marbeau in Parijs teruggekeerd. Zijn ge
zondheid scheen niet verontrustend, doch
r,yn hart was zwak.
Het schynt dat hy zich het drama van
Marseille zeer heeft aangetrokken. Hy was
zeer gesteld op Koning Alexander en Bar
thou was een oud vriend van hem.
Een hulde aan de nagedachtenis
van Barthou.
„Het geheele leven van mijn voortreffe- I
lijken vriend BarthoU is één voorbeeld ge 1
weest, zoo schreef Poincaré dezer dagen bij i
het verscheiden van den Minister. Barthou I
was een onvermoeid werker, die de studie
liefhad om de studie twelve, om de gezonde De sedert vier dagen in het bosch van.
en groote vreugden die zy geeft; hy was Fontainebleau gezoente Sylvester cualny,
een welwillend en energiek man, van een t die by zyn eerste arrestatie in verband met
vrywel ongeëvenaarde intelligentie, die hem
in staat stelde de moeilykste kwesties on
der oogen te zien; hij was een heldere, over
wogen, en methodische geest, die niets aan
het toeval overliet, een man met volkomen
begrip van de menschen en dingen van z(jn
tijd, met een onvergelykel(jke ervaring, een
trouw en toegewyd vriend en tevens een ge
voelig mensch met een goed hart.
Deze voortreffelijke staatsman was een
groot schrijver en een van die mannen, die
zich slechts door gevoelens van zelfver
loochening en waarheid laten leiden. Zijn I
daden stonden nooit onder invloed van de
belangen, compromissen en de slinksche ma
noeuvres van de partijen. Altyd stelde hij
de eer eu de veiligheid van het vaderland
boven het bevredigen van bijzondere ambi
ties; dat was zyn eenig streven. Tot zijn
laatsten ademtocht toe, heeft Frankryk op
dezen oud-strijder kunnen rekenen, op dien
goeden en standvastigen „Béarnais", die
vertrouwen koesterde in den regeerings-
vorm van zijn land, die trouwens onverbre
kelijk met hem was verbonden.
Alles heeft er toe bijgedragen om het
moreele gezag, dat Barthou bij ons er. in
nis vragen, omdat"ik zoo onaardig tegen
hem ben geweest. Ik heb nooit werkelijk
geloofd, dat hij laf was.
Ik evenmin, het spijt me. dat de
Blankshires gekomen zijn.
Ziet meneer Stgtham er niet flink
uit? Ik verbaas me erover, dat hij geen
officier is. Wat scheelt eraan? Je eet
niet.
- Ik kan niet. Ik geloof, dat ik maar
gedrag
- -- Ruth’s
standpunt békljken Het leek een kwade
droom, dat hij tot zoo’n gemeenen daad
in staat was geweest. Hij trachtte niet
langer verontschuldigingen te vinden. bruikten geen van beiden hun fortuin
Hij had met voorbedachten rade bedrog
i gepleegd, dat was niet te ontkennen. Als
hij het gedaan had om Ruth te winnen, 1 _v„
j zou het nog te begrijpen zijn. Maar het groote verbazing bij zijn kolonel ontbo-
was enkel en alleen om geld gegaan j
het u blieft, was het antwoord, dat vrien- ren al een tijd in training en kon^en elk
delijk gpnóeg klonk, maar toch een
waarschuwing inhield. 1 den.
Maar toen ze het kamp achter zich
hadden gelaten, gaf ze meer gas en spoe-
dig waren ze thuis. I
Het is erg pijnlijk, merkte Ethel op,
toen ze aan tafel zaten.
Wat Is er? vroeg Ruth automatisch.
We kunnen geen vrienden hebben.
We moeten erg voorzichtig zijn.
Ik begrijp je niet
Ik wilde meneer Statham vergiffe-