r r r.lfULZEH oplage 7500 n i. r, SIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN BERGAMBACHT, BERKENWOUDE, BODEGRAVEN, BGSKGur, GGUDERaK, liaasikischi, jiuukdkia iii, ivilmskCaku /JIEUWERKERK, OUDERKERK, OUDEWATER, REEUWIJK, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADDINXVEEN, ZEVENHUIZEN, Deze Courant komt in vele duizenden gezinnen Gegarandeerde 10, 18753 Zaterdag 10 November 1934 73*rJaargang Dit blad verschijnt dagelijks, behalve Zon- en Feestdagen ex DIRECTIE M.V.Z. E i Let op onze mededeeling voorkomende op de zakjes, die door H.H. Winkeliers gedurende de Reclame-Weken verstrekt worden. lovemberkoude Novemberprijzen cta. f32. fJïoai Regenmantels BOSKOOP, GOUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPELLE, enz. De uitgewischte schuld. Baklmann ,'N fT l cauo^ j EERSTE BLAD. Uitnoodiging Een onjuiste benaming. vau Ztsufzew'5 Ti&diiig Brieven uit de Hofstad. zelden goed. <4 liefst met een V j HOOFDSTUK XXXVII. (Wordt vervolgd). Uitsluitend betrouwbare kwaliteiten Hoogachtend voorjOames.en Kinderen worden van af- onder- De waarde van den mensch ligt niet in zijn hebben, ook niet in zijn kunnen of weten, maar in zijn zedelijk zijn. aardig te pakken. Wat zouden ze m«t dien Duitschen officier hebben gedaan? FEUILLETON. Naar het Engelsch van PAUL TRENT. Nadruk verboden. wezen. Ruth droomde en in haar droom was Geoffrey dood. Ze kreunde in haar slaap en een hand werd op haar voorhoofd ge legd. Haastige schreden naderden de tent. Is juffrouw Wynne hier? vroeg een hospitaalordonnans. Ruth opende de oogen. Hij Is dood, zei ze met overtuiging. vrouw nie: direct aat’ zal zij nooJt iren rooier. ons istig Dit nummer bestaat uit twee Naden, en een Bijvoegsel. conferentie zou kunnen groeien. Wjj dienen daarbij vooral niet uit het oog te verliezen, dat zulke onderhandelingen volstrekt niet iets buitengewoons zijn in de wereld van thans, integendeel dagelijks plaats vinden, en zich dan ook volstrekt niet tot de landen van het goudblok beperken. Nogmaals, dat zulke onderhandelingen worden gevoerd is prachtig. Maar dat men ze vastkoppelt.aan een verklaring over den gouden standaard is ten eerste onjuist en kan ten tweede zeer nadeelig zijn. Deze erkenning van de waarde van den gouden standaard mag in het geheel geen voor waarde voor onderhandeling worden, want dan zouden wij zulke enorm belangrijke lan den als het Britsche wereldrijk, de Ver- eenigde Staten, het geheele Zuid-Ameri- kaansche continent, Scandinavië, om maar eenige te noemen, van deze onderhandelin- gen uitsluiten. Dan zouden wij de uitbrei- I 'NKERE BLOUSE, No. 783L baar in maat 40 t. Ondergeteekende noodigt V beleefd' uit tot een be zoek aan onze toon kamer Dubbelebuurt No. 2 welke wij zullen openen en waar wij U gaarne zoncler ver plichting de HE. S. PETROLEUM GASKACHEL; demonstreeren Er is in de afgeloopen week weer veel geschreven omtrent de conferentie van de lenden van het goudblok te Brussel. Ge regeld worden mededeelingen verstrekt om trent te plannen voor de toekomst, en het pubM wordt zoodoende onder den indruk fstaacht, dat het hier een samenwerking betreft, die op de een of andere wijze met 1 het goudblok en den gouden standaard ver- bonden is. Bezien wjj echter het voorloopige resultaat der conferentie, deyi komt men tot de ontdekking, dat de quaestie van den gouden standaard geheel en al buiten de conferentie staat. Wat toch is het geval? Men heeft een beleefde buiging gemaakt voor den gouden standaard in de aangenomen resolutie, en men heeft verklaard, dat deze standaard noodig was om de monetaire stabiliteit in de wereld te handhaven. Men heeft voorts verklaard, dat alle betrokken regeeringen van plan waren om hun valuta op de hui dige goudpariteit te handhaven. Had men .«■daarvoor een conferentie noodig? Neen im mers want dat hebben de betrokken regee ringen, ieder voor zich, het laatste jaar alleen wel reeds tienmaal verklaard. Daar voor was het toch waarlijk niet noodig om in Brussel een conferentie met ministers en hooge ambtenaren van alle regeeringen te beleggen. Het komt er dan ook op aan, wat verder is geschied. Na de buiging voor den gouden standaard is men practisch gaan praten, en heeft men besloten om tot onderhande lingen tusschen de deelnemende landen twee I un twee over te gaan, teneinde op eemger- lei wijze het handelsverkeer tusschen hen te vergrooten. Als het resultaat werkelijk in die richting gaat, zou iedereen deze on derhandelingen toejuichen. Maar wat hebben die onderhandelingen met goudbloklanden en gouden standaard uit te staan? Het tweede deel van de reso lutie, dat over de wederzijdsche handels- betrekkingen spreekt, staat volkomen los van het eerste deel, dat de waarde van den gouden standaard verheerlijkt. Men kan het tweede deel lezen, zonder iets van het eerste af te weten, en ontdekt dan precies, het eenige, dat van practisch» wlarde uit die et te zuinig zpn ■n melk, aange- loPr niet alleen 'ens voedzamer okter U moet haar id geven i 63 Het werd donker en vanaf het plaatsje kon ze de lichten van het hospitaal zien. In die zaal lagen alleen de „gevaarlijke” patiënten. Om tien uur had ze nog niets gehoord en, het niet langer kunnende uithouden, ging ze er heen en vroeg weer de directrice te spreken. De toestand is onveranderd. Directrice, mag ik hem niet zien? Er was een misverstand. We gingen uit een, en ze zweeg met een snik en keerde zich af, want de tranen stonden haar In de oogen. -r- Ik zal het gaan vragen. Wilt u hiér een oogenblik wachten? Toen ze weer in het gezicht kwam knikte ze en Ruth liep haar snel tegé- •moet. Ze zeggen, dat het geen kwaad ka£. Kom maar mee. Er stond een scherm om het bed In de zaal en Ruth wist, wat dat beteekendfe. Geoffrey’s gezicht was spierwit en zijn adem ging zwaar. Er werd een stoel vóór haar aangeschoven en ze zette zich, hét ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal ƒ2.26, per week 17 cent, met Zondagsblad per kwartaal 2.90, per week 22 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt Franco per post per kwartaal ƒ3.16, met Zondagsblad ƒ3.80. Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 31, GOUDA, bij onza agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren. Onze bureaux zijn dagelijks geopend van 96 uur. Administratie en Redactie Telef. Interc. 2746. Postrekening 48400. maken, iedere spier van haar lichaam deed haar pijn, maar ze meende, dat hij haar poogde vast te houaen, al was ae druk ook zwak. Een uur verliep en ze voelde zich flauw worden. De zuster, die haar in het oog gehouden had, trad nader en maakte haar hand los. U kunt het niet langer volhouden. U moet een paar uur rust nemen. In elk geval hebt u hem blijkbaar goed gedaan. Kon mee, juffrouw Wynne. Is hij buiten gevaar*' Dat kan ik nu nog niet zeggen. Ik zal u laten roepen als er eenige verande ring is. In de tent was de nachtploeg bezig. Ruth was te uitgeput om wat te vertel len, maar zonk in een stoel en sloot de oogen. Een van de dames dekte haar met mantels toe. Ruth’s lippen bewogen zien in gebed, al was ze het zich niet bewust. Laat me hem behouden, hij is zoo jong en dapper en ik heb hem zoo lief. Hij is alles, wat ik bezit. En toen viel ze in slaap de slaap der uitputting. Een der helpsters kwam en stopte de Jassen om haar in, met diep medelijden op haar neerziende. ZIJ had den heel wat hartroerende tooneelen beschouwd, maar dit persoonlijk verdriet trof hen het meest. Een hospitaaltreln stoomde binnen en de personen in de tent maakten zich klaar, maar ze deden het zachtjes en Ruth sliep door. Een keer riep een bran- cardrager luid om thee, maar hij begon te fluisteren toen de meisjes op Ruth (iOIDSCHE (OUIAM. die te veel ien hebben, het volgend >»og dienst te kunnen dus êkend wor- rmaakt De - kan voor den winter desge- wenscht voorzien neembare mouwen. altyd weer met grimmige kritiek kwamen. Het eind is dan dikwijls dat die criticus een bestuurszetel verovert en maar al te vaak bleek dan weer de waarheid van het gezeg de, dat de kritiek gemakkelijk maar de kunst moeilijk is. Het is wel opvallend, dat in de hooger ontwikkelde kringen de animo voor het ver- eenigipgsleven zoo zeer is verzwakt. Men heeft daar vroeger zijn beste krachten wel willen geven, doch de ervaringen zjjn voor velen van dien aard, dat zij zich op den duur maar terug trokken. Er is geen „aar digheid” meer aan, gelijk men zegt, al is* het dan nooit om de aardigheid begonnen. Er valt zoo weinig positief resultaat te be reiken en de meeste vereenigingen staan op een dood punt. We hadden aanleiding om dit punt nog eens in gedachten te nemen na een merk waardige mededeeling die wy dezer dagen toevallig kregen. Vooral in kleinere plaatsen is er nog wel iets van sommig vereenigingsleven overge bleven. Daar is een vereeniging niet dik wijls één der uitspanningen. We denken maar eens, aan de vele afdeelingen van de Maatschappij tot nut van het algemeen. Op de kleinere plaatsen hebben die ..heel wat prettigte en leerzame avonden georganiseerd en de bevolking heet wat afwisseling irtden eentonigen winter gebracht. Hier is echter ook verandering gekomen. De mededeeling dan*was van één dier vele sprekers die ’s winters den boer op gaan om voor de vereenigingen te spreken of voor te dragen. Deze man vertelde my, dat hij in een klein dorpje ieder jaar eenmaal op trad en daar altyd een volle zaal had. Hy was er nu pas weer geweest en het viel hem op dat het lang zoo vol niet was. Zyn veronderstelling was dat hier de alge- meene bezuiniging zich óók deed gevoelen, maar toen hy in die richting een opmerking U mag niet praten, zei de zuster streng. Goed, ik zal het niet doen zoolang zij hier blijft. Maar zoodra ze weggaat klap ik als een ekster. Mag ik tegen hem praten, zuster, als hij geen antwoord geeft? Jawel, mits u hem niet opwindt. Ik heb Je lief Geoff! fluisterde ze aan zijn oor. Ik wil je vertellen, dat Ik dokter Granton gesproken heb. Hij ver telde me, dat hij den indruk had, dat Je vader, dien brief terug wilde hebben voor hij stierf. Nu kan ik eerlijk zeggen, dat ik hetzelfde voor je voel als het geval was voor ik van het bestaan van dien brief afwist. Ik heb je lief met heel mijn hart en ziel en respecteer Je, zoodat er geen schaduw tusschen ons ligt geen afgrond is te overbruggen. Begrijp je me? Ja. Verdere woorden waren overbodig. Hun oogen zelden genoeg en een zachte blos overtoog Ruth’s wangen. Hoewel ze wist, dat hij nog niet buiten gevaar was, twij felde ze niet langer aan zijn herstel. Hij sloot de oogen, doch sloeg ze weldra weer op. Hij hield haar hand vast alsof hij haar nimmer wilde loslaten. Doch In haar hart was Ruth ongerust, want ze vreesde, dat hij haar van zich zou stoo- ten als hij sterker was. Het scheen alsof een kind, spoedig tevreden, zich aan haaf vastklemde. Uren lang bleef ze zoo bij hem zitten, terwijl hij sliep, tot de zuster haar Weg stuurde. nauwelijks wagend te ademen. Zijn hand lag op de deken en ze nam die in de hare. Zijn pogen waren open, maar za gen niets en ze wenschte maar dat hij ze sloot. Die blik deed haar pijn. Langen tijd bleef ze zoo zitten ze kon niet zeggen hoe lang en weldra sloot hij de oogen, tot haar groote verlichting, en haalde wat rustiger adem. Toen de zuster weer langs kwam knikte ze goed keurend. —Is het wat beter? vroeg Ruth gretig. Denkt u, dat hij genezen zal? We hebben hier weinig sterfgeval len. Ik heb een Jarenlange ervaring en heb nooit in een beter ziekenhuis ge werkt. Een millionalrszoon zou geen be tere verzorging kunnen wenschen. Kapitein Blair is een milllonairs- zoon, zei Ruth, ze wist niet, waarom. Houd goeden moed lichamelijk is hij de sterkste man, dien ik in lang ge zien heb. Dat maakt een groot verschil. De dag brak aan voor dat Geoffrey de de oogen weer opende. Nu lag er herken ning in en hij glimlachte zwak. Geoffrey! fluisterde ze. HIJ ant woordde niet, maar ze voelde dat zijn hand meer kracht had. De zuster kwam en waarschuwde den dokter, die Geof frey’s pols voelde. Goed. Ga zoo voort. Zoo de doktoren bekwaam waren, de zuster was even flink. Ze knikte alleen en streek de lakens glad. Toen gaf ze Geoffrey iets op een lepel. Hij had de oogen weer gesloten. Voor zichtig poogde Ruth haar hand los te Maar Geoffrey was niet dood. Toen hij weer ontwaakte was hij geheel bij be wustzijn. Zat er hier een dame, of had ik dat gedroomd? vroeg hij zwak. Ze was er, en juffrouw Wynne komt aanstonds weer bij u. Ik zal haar laten roepen. Ruth? Zijn stem klonk krachtiger. Ik geloof wel, dat ze zoo heet, gllm- lachte^de zuster en wenkte een oppasser. Geoffrey’s blik bleef na zijn vertrek op de deur gevestigd en toen Ruth binnen trad, helderde zijn gezicht blijkbaar «p. De zuster had den stoel weer naast het bed gezet en Ruth nam plaats! Lieveling, fluisterde hij. Als eenig antwoord drukte ze de lip pen op zijn voorhoofd en een traan viel op zijn wang. Geoff, ik heb je dus terug, zei ze met een onderdrukte hartstocht. Wat er van me over is. Ik heb hét ding van onze handelsbe trekkingen beper ken tot een paar landen, die grootendeels dezelfde structuur als Nederland bezitten, en dus nooit veel van onze producten zullen kunnen afnemen. Wy dienen echter op het terrein van den buitenlandschen handel ten volle bereid te zijn te onderhandelen met ieder land ter wereld, want overal bestaan kansen voor onzen export, wanneer men die kansen maar weet te benutten. En niet alleen dient men paraat te zyn, maar zelfs dienen wy niet achter te blyven by andere landen. Wanneer Engeland met de Scandinavische en Baltische landen handelsverdragen sluit en overeenkomsten treft, moeten wy er te Londen de aandacht op vestigen, dat ook wy gaarne tot dergelyke transacties bereid zyn. Wy dienen initiatief te toonen ten aanzien van de Oslo-staten, vooral nu de economische situatie in de Scandinavische landen, en in Finland, belangrijk is ver- DAMES, U moogt nu niet meer uitstellen, want U zult ’t betreuren. Ga toch naar VAN HULZEN, ga kijken in de etalages, stap er binnen, laat U dien eleganten MANTEL ofl modieuse JAPON aanpas#en. Vaardige handen helpen U daarbij en U zult 'zien, nog nimmer zult U zoo goed en voordeelig zijn geslaagd. Onze collecties zijn wederom aangevuld met de nieuwste snufjes. ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (behoorende tot den bezorgkring) 15 regels ƒ1.30, elke regel meer ƒ0.26. Van buiten Gouda en den bezorgkring: 15 regels 1.55, elke regel meer 0.30. Advertentiën in het Zaterdagnummer 25 byslag op den prijs. Liefdadigheids-advertentiën de helft van den prys. INGEZONDEN MEDEDEELINGEN: 1—4 regels ƒ2.25. elke regel meer ƒ0.50. Op de voorpagina 50 hooger. Gewone advertentiën en ingezonden mededeelingen by contract tot zeer gereduceerden prijs. Groote letters en randen worden berekend naar plaatsruimte. Advertentiën kunnen worden ingezonden door tusschenkomst van soliede Boek handelaren, Advertentiebureau! en onze agenten en moeten daags vóór de plaatsing aan het Bureau zyn ingekomen, teneinde van opname verzekerd te zijn. beterd en de mogelijkheid van grootere uit voer naar die landen bestaat. Wij moeten zorgen, nu Argentinië en ander Zuid-Ame- rikaansche republieken zich weer beginnen te herstellen van de slagen der crisis, dat wij ginds niet geheel van de markt worden verdrongen. Daarom hebben wy er niets dan lof voor, wannéér men met België, Frankrijk, Zwit serland en Italië de mogelijkheid van ver beterde handelsbetrekkingen bespreekt, maar men mag deze mogelijkheid niet aan den gouden standaard koppelen en daar door de veel en veel grootera afzetgebieden elders verwaarloozen. 'loeders zullen eten van aard- irken en deze op -bereid aan de ten. MCCLIII. Het vereenigingsleven achteruit gegaan. We hebben er al eens eer op gewezen, dat het vereenigingsleven achteruit is gegaan. Het is niet alleen de tydsomstaandigneid, die daartoe den stoot gaf en geeft. Ook voor de komst der inzinking van het gansche maatschappelijk leven liep het al niet best meer met den animo voor het vereenigings leven. De groote bloei, dien dit leven een halve eeuw geleden vertoonde, is tot staan gekomen en door allerlei oorzaken is de teruggang ontstaan. Het is op dit oogen blik natuurlijk óók de algemeene bezuini ging, die velen hun lidmaatschap doet op zeggen, al wordt die reden er niet altijd by genoemd. Er is altijd wel een motief te vin den als men er af wil. Maar er is ook geen lust-meer om bijeen te komen en te vergaderen. De animo daar voor is inderdaad tot onder nul gedaald. Er is misschien een tijdlang te veel vergaderd en er is niet altijd een aangename discussie geweest. Sommige lieden, die zich uitsloof den, zagen dat anderen die niets uitvoerden, Het is altijd prak tisch om ietwat afgedragen -japon nen te verandei in een overge Do rpode is bijzonder gunstig gezind door haar voorkeur voor lichte overgooiers, waaronder zoowel 'ichte als donkere blouses gedragen kunnen worden. Onze zomerjapon netjes. geleder om 1 jaar r doen, uitstel don ven blouse l

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1934 | | pagina 1