ng) ige en voor X i Itching zijn. P P ikbank oo'. r DE KERSTINZAMELING sjs? NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN Ro. 18774 Woensdag 8 DaoembarJI884 i I NIEUWERKERK, OUDERKERK, OUD EWATER, REEUWIJK, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADDINXVEEN, ZEVENHUIZEN, enz. Dit blad verschijnt dagelijks, behalve Zon- en Feestdagen Met elkander voor een ander. EN 9 .823.268.44 ets i V De Majesteit van het Recht. IN, HARTEN JTBAKKERIJ Jm” - Telef. 3331- Het accoord over het Saargebied. 73« Jaargang ?!?^ENW0UDE’ BODEGRAVEN, BOSKOOP, GOUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPELLE, 8 IE ,niet gesteunde FEUILLETON. R. HOORWEG. bij (Wordt vervolgd.) dood *AT een cKr, urs> de one teid ifef. Stort dus Uw bijdrage op postrekening Goudsche Courant No. 48400 of zend ons postwissel of breng Uw bijdrage aan ons bureau onder vermelding: KERSTINZAMELING. fed i in de jds Furtwaengler vraagt ontslag. Staatsraad dr. Furtwaengler heeft den rijkBminister dr. Goebbels verzocht om ontslag uit zijn functies van vice-presi dent van de Rijksmuziekkamer en als leider van het Berlijnsche philharmo- nische orkest. Tegelijkertijd heeft hij den Pruisischen minister-president verzocht hem te ont slaan uit zijn functie van eersten diri gent van de Berlijnsche staatsopera. Belde rij ksministers hebben het ver zoek om ontslag aanvaard. Dit ontslag houdt ongetwijfeld ver band met de scherpe critiek, die van of- ilcleele Nazi-zijde op Furtwaengler is ge oefend, omdat hij openlijk den compo nist Hindemith in bescherming heeft genomen. >liede Boek je plaatsing het algemeen van oordeel, dat, al heeft I Duitschland zich belangrijke offers moe- J ten getroosten, het te Rome gesloten verdrag niettemin moet worden toege juicht, aangezien het zeer bevorderlijk is voor een politieke ontspanning. Het vertrouwen te Berlijn is dan ook toege nomen, dat Frankrijk, wanneer het Saargebied zich uitspreekt voor een her - eenlging met Duitschland, achteraf geen pogingen meer zal doen om de conse- I quenties der volksuitspraak teniet te doen. Te Berlijn verwacht men daarom dat de FranschDuitsche toenadering zeer groote vorderingen zal kunnen ma ken, wanneer het Saarvraagstuk een maal definitief zal zijn geregeld. iemand eenlge notitie van hem nam. I Hij griste woedend zijn hoed van de kapstok, plantte dien op zijn hoofd en ging de deur uit, die hij met een dreu nende slag achter zich dichttrok. Lloyd sloeg gemelijk den weg naar de stad in. Hij had geen vast plan, maar dat kon nog komen. Hij had geen lust een van zijn kameraden tegen te komen. Hij vermoedde dat zij wel iets over hem gehoord zouden hebben én hij wist ook, dat, als hij ze ontmoette, ze toch de heele geschiedenis van hem te weten zouden komen, en daartegen kwam zijn familietrots in opstand. Toch hoopte hij dat hij iemand zou kunnen aanklam pen, wie hij zijn narigheid zou toever trouwen en die hem de gewenschte sym pathie zou schenken. Zoo kwam hij op het marktplein. Instinctief keerde hij het witte gerechtsgebouw den rug toe en stak de straat over, en daar ontmoette hij mevrouw Fenwick, een jonge wedu we, die juist uit het warenhuis kwam en naar haar two-seater liep. Lloyd’s oogen rustten een oogenbllk op haar elegante gestalte. Ja, ze had hem gezien, er kwam een schuchter, onzeker lachje in haar gezicht. Lloyd glimlachte terug en ging naar haar toe. Heb ik u niet eerder ontmoet? vroeg hij. Jij, dat geloof ik wel. Ze stak hem haar hand toe. Hoe gaat ’t met u? Ik ■dacht, dat u me eens zoudt komen op zoeken. Mevrouw Fenwick was een bijzonder knappe vrouw en in het gezicht, dat nu uitgaande van de Vereeniging „De Nederlandsche Dagbladpers”, BUITENLANDSCH NIEUWS. DUITSCHLAND. Weer de brand in den Rijksdag. Een document waarin wijlen S.A.- leider Ernst zou bekennen den brand te hebben gesticht. Het Parijsche Journal drukt volgens de N. R. C., onder den titel: „Hoe ik het Rijks- daggebouw in brand heb gestoken’’ een op zienbarend document af van Karl Ernst, Naar het Amerikaansch van MELROD DANNING. Nadruk verboden. chef van de S.A. te Berlyn-Brandenburg, die 30 Juni is doodgeschoten. Deze verkla ring, teekent hy zelf er bij aan, mag alleen op mijn last of in opdracht van twee met name genoemde kameraden of ingeval ik vermoord word openbaar worden gemaakt. Het Journal laat het document vooraf gaan door een toelichting, volgens welke Ernst op 3 Juni, bet stuk voor zijn eigen veilig heid opstelde en het door de twee boven- aangeduide kameraden liet onderteekenen, die met hem op de hoogte waren van het staatsgeheim. Dit document zond hy naar Zweden. Hy meende, dat de vrees deze ont hullingen gepubliceerd te zien zijn vijanden zou verlammen. Zy lieten hem echter niet uitspreken Tegelijk met hem werden de twee vrienden doodgeschoten. Dit stuk zou in handen van den Zweedschen senator Branting geweest zyn. Niettemin bleef het tot nu toe geheim. Het betreft den brand in het Ryksdagge- bouw op 27 Februari 1933. Ernst bekent, op 27 Februari met behulp van zyn twee aan geduide kameraden dat gebouw in brand gestoken te hebben. Dan gaat hy door: Wy hebben gehandeld in de overtuiging nuttig te zyn voor de zaak van den Leider en van dc party. Wy wilden den Leider in staat stellen het marxisme te bestrijden. Zoo lang dit bestaat kan Duitschland niet ge zond worden. Ik betreur mijn daad niet en zou ze zelfs nog eens bedrijven. Wel be treur ik dat de daad er toe bijgedragen heeft individuen als Goebbels en Goering op den voorgrond te schuiven. Zy hebben dt S.A. verraden en zy verraden den Leider nog dagelijks en probeeren hem met hun leugens in hun kuiperijen tegen de S.A. te betrekken. De S.A. zijn het beste wapen van de nationaal-soéiaiiCTfsche beweging. Ik ben overtuigd da^ het nat.-socialisme met de S.A. staat of valt. wiek op een sofa bij het haardvuur, want ’t was vochtig weer en kil. Ze was gekleed in een elegante tea-gown en rookte de eene sigaret naar de andere. Ze slaakte een kreet van verrukking toen hij werd aangediend. Kom hier zitten, verzocht ze, nadat ze hem haar beide handen had toege stoken ter begroeting, en wees op de sofa. Prettig dat je gekomen bent. Ik heb me sinds gisteren erg eenzaam gevoeld. Ik ook. antwoordde Lloyd, ik was bang, dat ik u met mijn narigheid ver veelde. Beste jongen, hernam ze, dat mag je niet zeggen, maar zoo moet Ik je niet noemen, hè? Waarom niet? vroeg Lloyd over moedig. Er scheen een vermoeide trek in mevrouw Fenwick’s gezicht te komen. Mijn beste jongen, dan, vervolgde ze luchtig, je hebt me heusch niet ver veeld. Eigenlijk maar dat doet er niets toe. En daarbij vind ik dat ze je schan delijk behandeld hebben Dat is ook zoo, stemde Lloyd in. Hij staarde een oogenbllk norsch in het vuur. Toen keek hij op. Daarbij wat? Niets. Lloyd wendde zich weer af en zijn denken ging terug naar zijn eigen moei lijkheden. Rechter Kent is zoo verduiveld ver velend met zijn gepreek, en Virginia is natuurlijk op zijn hand, ze is verloofd met zijn zoon. En omdat ik haar giste- Het is te voorzien, dat reeds Donder dag de Volkenbondsraad zijn goedkeu ring zal kunnen hechten aan hetgeen te Rome werd overeengekomen, zonder dat pijnlijke botsingen, die de politieke at mosfeer bederven, plaats vinden. Opti misten zijn dan ook van gevoelen, dat het compromis, hetwelk aantoont, dat zoowel Frankrijk als Duitschland ver zoeningsgezind zijn, de geheele Fransch- Duitsche verhouding gunstig zal beïn- vlieden, waardoor eveneens de kansen weer iets gestegen zouden zijn, dat men het tenslotte ten aanzien van het pro bleem der ontwapening eens wordt. Zelfs wordt aangenomen, dat van het Ro- melnsche accoord eveneens een gunsti ge uitwerking zal uitgaan met betrek king tot het conflict tusschen Boedapest en Belgrado. Ook in Duitsche kringen is men over Het alledaagsche en gewone wordt dik wijls aantrekkelijk en schoon door de wijze waarop het wordt verricht. Het verheugende feit, dat de beide partijen, die in de eerste plaats betrok ken zijn bij het Saarprobleem, tot over eenstemming zijn gekomen wordt alge meen toegejuicht. Merkwaardig is, dat men bij de getrof fen regeling uitgaat van de veronder stelling, dat de volksstemming, die in 't begin van het volgende jaar plaats zal hebben, zal leiden tot den terugkeer van het Saargebied tot Duitschland. Wanneer dit laatste inderdaad een feit wordt, zal, wij berichtten het reeds, de Fransche staat van alle aanspraken (Saarmljnen, spoorwegen en grensstations) afzien en daarvoor een som van Duitschland ont vangen, die 150 millloen R.M (900 mll- lioen Fransche franken) bedraagt. Bo vendien wordt Frankrijk de belasting vrije exploitatie der Warndt-mijnen voor den tijd van vijf jaren toegestaan, waarbij bepaald is, dat een bepaald pro ductiecijfer (gemiddeld 2.2 millloen ton) niet mag worden overschreden. Tevens zyn maatregelen getroffen, teneinde te voorkomen, dat de betalingen in con tanten de deviezenpositie van Duitsch land gevaar doen loopen. Behalve een financieelen kant, heeft het te Rome tot stand gebrachte accoord ook nog een politieke zijde, aangezien men het erover eens is kunnen worden, dat de waarborgen, vervat in de Raads resolutie van 4 Juni, niet alleen voor de stemgerechtigden zullen gelden, maar evenzeer voor de niet stemgerechtigden voor zoover zij op den dag van 't ples- blsclet drie jaren in het Saargebied wo nen. Voorts is bepaald, dat bewoners van ’t Saargebied binnen het tijdvak van een jaar het land kunnen verlaten. Een schikking ten aanzien van de sociale verzekering kon eveneens- worden be reikt. Duitsche voldoening. Een „beslissende stap” ten gunste van den vrede. 13 Dus werd Lloyd alleen gelaten en had gelegenheid in zich zelf te mopperen en te razen. Hij voelde zijn gedachten gere geld met-gevoelens van beleediglng en zelf rechtvaardiging, om het onaange name besef van misschien wel wat on- redelijk en ondankbaar geweest te zijn, weg te dringen. Maar met zich zelf als rechter, is niets gemakkelijker dan zich te verbeelden dat men slecht behandeld is. Virginia en rechter Kent hadden dan tenminste wel wat sympathie kunnen toonen, toen hij uit de gevangenis kwam tenminste zijn zuster. Dat was toch niet te veel gevergd, en dit was, wat hij juist noodig had, sympathie alleen, en zoo praatte hij in zich zelf. Lloyd bleef een poos mokken en nadat hij ontbeten en een paar sigaretten ge rookt had, was hij tot de vaste overtui- Sihg gekomen dat hij wel heel erg te be slagen was. Eindelijk liep hij de eetka mer uit en de hall in, maar er was nle- man. Niemand scheen te beseffen, wat mj had doorgemaakt, en hij had wel °ood en begraven kunnen zijn, voor ren gezegd heb, wat ik van die Kent dacht, wil ze heelemaal niet meer tegen me spreken en ze loopt in het huls ronu, of ze niemand op de wereld meer heeft. De jonge vrouw sloeg hem gade, ter wijl hij sprak. Er kwam een flauw glim lachje in haar oogen en om haar mond en als Lloyd toevallig had opgekeken en die uitdrukking gezien had, zou dat heel wat beter voor hem geweest zijn. Ik vind het vreeselijk lam voor je, sprak ze, maar ik begrijp je tenminste. Dat weet je toch, nietwaar? ja. merkte Lloya op. u cent zoo vriendelijk geweest. Hij raakte even haar handen aan. U bent een goede kameraad, besloot hij. Mevrouw Fenwick maakte een bewe ging In zijn richting. Lloyd zag dit als een impulsieve handeling. Ze keerde haar hand om en legde die over de zijne. Lloyd, zuchtte ze, vind je het erg, als ik je zoo noem? Neen, natuurlijk niet, 't Kwam niet bij hem op. haar te vragen, hoe ze zijn voornaam kende. Hij keek haar aan en schoof naar haar toe, zoo, dat ze dicht naast elkaar op de sofa kwamen te zit ten. Lloyd, ik weet veel van je af. ik heb je maanden lang gade geslagen, al heb Je mij nooit opgemerkt. En ik. o, ik weet niet, hoe ik ’t zeggen moet, maar, ik ben een vrouw en vrouwen zijn vaak open hartiger dan meisjes als hun, hun geluk op ’t spel staat. -fabrieken j in: je-zakjes vorpak- ileffen a 10 conf. i glimlachend naar hem opgeheven werd j hij haar weef. Hij vond mevrouw Fen- lag een uitdrukking van sympahtie. Me vrouw Fenwick had namelijk van haar negerbediende gehoord, waar Lloyd den nacht had doorgebracht. Naar zou Iemand had zij juist gezocht. Ik was van plan u spoedig eens te bezoeken, antwoordde hij en nu ik u ontmoet heb, zal ik ’t zeker doen. Waar gaat u nu heen? vroeg ze lachend. Geen vast plan. Rijd u dan een eindje mee. Hebt u daar lust in? Ze keek hem strak aan en toen ze zijn aarzeling opmerkte, veranderde ze vlug van tactiek. Of nog beter. Kom vanmiddag me theedrinken. Weet u mijn adres? Ja zeker, dank u, ik zal met genoe gen komen Goed, tot ziens dan, tot vanmiddag, ’t zal prettig zijn nog eens met u te pra ten, En nog steeds glimlachend, stapte mevrouw Fenwick in haaf auto’tje en reed weg. De glimlach bleef op haar gezicht, lang nadat Lloyd uit het gezicht was. Ik ben er zeker van, overdacht ze, dat de oude heer een groot vermogen naliet, toen hij stierf, en ik moet er wat van te pakken zien te krijgen; De jongen is nog niet meerderjarig, maar dat duurt niet lang meer. Wat een klap in ’t ge zicht voor al die móéders met huwbare dochters als ik den jongen Fairfax inpik. Lloyd ging dien middag bij haar thee drinken en den volgenden avond bezocht ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal ƒ2.25, per week 17 cent, met Zondagsblad per kwartaal 2.90, per week 22 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt. Franco per post per kwartaal ƒ3.15, met Zondagsblad ƒ3.80. Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 31, GOUDA, bij onza agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren. Onze bureaux zyn dagelijks geopend van 96 uur. Administratie en Redactie Telef. Interc. 2745. Postrekening 48400. van Uw een arm gezin te verblijden, dat in Uw onmiddellijke nabijheid woont: kent Gij een schoonere daad om het jaar 1934 mede te besluiten Opent wijd de beurzen voor den medemensch De tijden zijn zwaar: Wij weten, wij voelen ’t allen... Duizenden en nog eens dui zenden zijn slachtoffer van groo- ten nood. De oorzaken daarvan, behoeven wij niet nader uiteen te zetten. Met Multatuli gesprokenons verhaal zou eentonig wordén! Maar wat nimmer eentonig wordt, is het zoeken naar de op lossing van het brandende pro bleem, dat gansch de wereld vervult: „Hoe kan deze nood verzacht Wij hebben dit te doen voor onze landgenooten en dat is reeds moeilijk genoeg. Doch in dien het ons lukt een lichtstraal te brengen in die gezinnen, waar de armoede heerscht: welk een heerlijk, een dankbaar gevoel zal ons doorstroomen Immerssteeds nieuwe vreug de schenkt het een ieder, wan neer een nieuwe weg gevonden wordt, om den behoeftigen medemensch te steunen, hem door de stormen van dezen be angstigenden tijd heen te hel pen, totdat betere oogenblikken zullen aanbreken... Er wordt nog zoo veel geleden en gestreden door zéér, zéér velen Men hoort hen niet, men ziet hen niet... Zij, deze „niet gesteunde werkeloozen”, strijden hun zwa ren strijd voor zichzelf, in het verborgene, „lijden” hun sober bestaan, zonder dat de groote „men” er iets van merkt... ’t Is nu met de gedachte aan hèn, dat de Nederlandsche Dag bladpers het initiatief neemt om te trachten den nood te lenigen van deze categorie behoeftigen. Gij allen, die het beter hebt dan anderen, hoe weinig wel licht ook, doet daaraan mee Bezorgt Uw medemensch, die ’t op het oogenblik moeilijk heeft, een blijden dag. Draagt bij, om hem een Kerstgave te sturen. Bedenkt, hoeveel goeds Gij daarmee doen kunt! U moge dit op de volgende wijze verwezenlijken: Brengt of zendt ons Uw gel delijke gift hoe klein ook, alles is welkom! Persoonlijk, per giro, per post wissel, onder het opschrift: „Kerstinzameling Nederland sche Dagbladpers”. Uw bijdragen komen uitslui tend en alleen ten goede aan Uw behoeftige plaatsgenooten, die van eiken steun ontbloot zijn, tenzij U ons mededeelt dat Uw gift voor een andere met name genoemde gemeente bestemd is. Dit zijn er meer, dan Gij zoudt denken Let wel: weest er van over tuigd, dat Uw gift in goede han den komt. Wij hebben alles zóó geregeld, dat twijfel daaraan absoluut overbodig is. De Bur gemeesters van alle gemeenten zijn door den Minister van Bin- nenlandsche Zaken verzocht hun volledige medewerking te verleenen. Welaan danhet parool luidt „Met elkander voor een ander” De eerste plicht der Christelijke naastenliefde. Mogen wij een stroom medeleven verwachten plaatsgenoot te steunen. Ook te Londen en te Parijs is men zeer voldaan over de te Rome getroffen schikking en spreekt men als zijn ver wachting uit, dat het nu gemakkelijker zal zijn voor verdere vraagstukken, die nog op een oplossing wachten, een voor beide partijen bevredigende regeling te vinden. Er heerscht in de hoofdsteden van Frankrijk, Engeland en Duitschland i dan ook een gevoel van opluchting en I men ziet de toekomst met meer optimisme tegemoet dan nog maar korten tijd ge leden. In een sfeer van welwillendheid schijnt men thans de tallooze moeilijk heden, die er nog bestaan, uit den weg te willen ruimen. Merkwaardig in dit verband is ook de order, die de Oosten- rijksche pers van officieele zijde heeft ontvangen, om het vraagstuk van het Saargebied en de herbewapening van Duitschland, hetzij in ’t geheel niet te bespreken, hetzij op een voor Duitsch land aangename wijze. Wellicht moet eveneens gewicht worden gehecht aan het feit, dat Laval, de Fransche minister van buitenlandsche zaken, geruimen tijd van gedachten heeft gewisseld met den afgevaardigde Franklin Bouillon, die on langs in de Kamer een felle anti-Duit- sche rede heeft gehouden en daarbij o.m. betoogde, dat overeenstemming met Duitschland behoorde tot de onmogelijk heden. Heeft Laval er bij Franklin Bouillon op aangedrongen zijn verwoede actie tegen Duitschland te staken en een gematigder houding aan te nemen? ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (behoorende tot den bezorgkring): 15 regels ƒ1.30, elke regel meer ƒ0.25. Van buiten Gouda en den bezorgkring: 15 regels 1.55, elke regel meer 0.30. Advertentiën in net Zaterdagnummer 25 bijslag op den prys. Liefdadigheids-advertentiën de helft van den prys. INGEZONDEN MEDEDEELINGEN14 regels 2.26 elke regef meer 0.50. Op de voorpagina 50 hooger. Gewone advertentiën en ingezonden mededeelmgen by contract tot zeei gereduceerden prys. Groote letters en randen worden berekend naar plaatsruimte. Advertentiën kunnen worden ingezonden door tusschenkomst van soli handelaren, Advertentiebureau! en onze agenten en moeten daags vóór d< aan het Bureau zyn ingekomen, teneinde van opname verzekerd te zijn. 60IME ÜUIIANT.

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1934 | | pagina 1