;erd
M
s
ex.
I--
ien
cent
Deze Courant komt in vele duizenden gezinnen Gegarandeerde oplage 7500
ex.
npl.
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN
BERKENWOUDE, BODEGRAVEN, BOSKOOP, GOUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPELLE,
enz.
B AKKERTJES
Tj-W-' Volgens recept van Apotheker ^tnont^
■O. 18793
Zaterdag 29 December 1834
73- Jaargang
BERGAMBACHT, BERKENWOUDE, BODEGRAVEN,
NIEUWERKERK, OUDERKERK, OUDEWATER, REEUWIJK, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADD1NXVEEN, ZEVENHUIZEN.
Dit blad verschijnt dagelijks, behalve Zon- en Feestdagen
Bon 2
I
TEIT,
LME
2745.
"fêüHXeton.
De Majesteit van het Recht.
ter waar
ard maar
EERSTE BLAD.
En een jaar ging voorbjj
hen stemmingsbeeld.
IZEN
'XiiT
SSEL
Brieven uit de Hofstad.
Die
nare Hoofdpijn
behoef! Uw dag niet te vergallen.
Neem een "AKKERTJE" en ge zijl
er van af. Géén last mei Uw maag!
Prettig innemen en onschadelijk
D.
Dit nummer bestaat uit twee bladen.
1
BRANDING
Lloyd, deze Is gisterenavond voor Je
f
J
HOOFDSTUK X.
De tweede storm.
(Wordt vervolgd).
AKKER.CACHETS
„Dat is het lot van de schoonen op
deze aarde!” zuchtte de distel, 'toen
zij door een ezel opgegeten werd.
i
i
hadden een algeheele Inzinking teweeg
gebracht. Dagen aaneen zat Virginia aan
zijn bed. Soms lag hij rustig, in zich zelf
mompelend, dan moest Virginia plotse
ling toesnellen, hem met alle kracht in
bed te houden, waarbij een der neger
bedienden te hulp moest schieten. Des
nachts was er een gediplomeerde-’ver-
Je kunt dien brief niet lezen
O, waarom niet Lloyd?
Omdat ik hem verbrand heb!
Met een hartbrekende jammerklacht
slechts
5
Naar het Amerikaansch van
MELROD DANNING.
Nadruk verboden.
<DER naar keus
.NOOPEN
JOPEN
ES
tfG BOVEN 14 JAAR,
r 1001 Wonderen.”
nne.”
Zevenhuizen
*UDA
presenteert U vanaf
JAN.
eter
ER.
oos James Dunn.
van 500 Personen.
des.
hoort.
m in een steeds
vorst, die in zyn waardige ouderdom hei.
laatste gedeelte van zijn weg af legt, doch
nog streng, met ijzeren vuist regeert. He,
leven rond hem schy'nt gestorven, een stille
gelatenheid ademt hem uit de vredig sla
pende aarde tegemoet die vol teere belofj
onder haar fonkelend wit kleed, droc
het was de winter van het jaar.
En nu, terwijl het oude getij sterft,^
alle klokken deze boodschap veriwndij
wordt er een nieuw geboren. Uit die
kere triestheid wordt weer een licht, nieu'
leven gegeven. Een jong leven, dat nu weer
zal heerschen en dan ook weer zal sterven,
doch niet vóór dat het een nieuw jaar ach
ter zich heeft gereed staan. Over heel de
wereld luiden klokken, booten laten hun
zware basfluiten hooren, schoten knallen!
Een vuurpijl schiet bliksemsnel in het
luchtruim en spat met een luiden knal uit
een en op dat zelfde moment ging een jaar
voorbij...
d GESLOTEN)
van dolle lach.
De volgende dagen zweefde Lloyd tus-
schen leven en dood. Lloyd had zijn sterk
gestel al jaren ondermljnd en de laatste
weken van zich te buiten gaan aan alco
hol, onvoldoende slaap en weinig eten
I niets vermoedende Virginia geen oplos-
sing over de bijzonderheden van den
liep Virginia snel naar den haard toe, diefstal van het halssnoer. Een massa
Het koepeldak werd groen, met haast on
zichtbare kleine vruchtjes er aan. Er
heerschte weer een ander getij; daardoor
een nieuwe schoonheid met z*ch mee bren
gend. De jonge tijd huppelt nog even vroo-
’ijk over zyn weg, al is het geen witrose
looper van vlinderachtige bloesemblaadjes
meer, die zich voor hem uitstrekt; hy is
veranderd in puur zonnegoud. De teere blij
heid van het nieuwe jaar i« verdwenen
maar ze is nu ryper, dieper en inniger. Ze
trilt van levensdurf en levensvreugd en
haar uitstralende, allesdoordringende warm
te, doet de onzichtbare, kleine vruchtjes aan
de hoornen volwassen worden. Het is alles
één weelde, één rijkdom, één ontzagwekken
de, milde overvloed 1 De tyd ylt, als in ver
rukking voor deze stralende zoimewereld
over zijn gouden weg; het is de zomer van
het jaar!
Al heerschte dit feestelijk jaargetijde lan
ger dan het vorige, eens vielen toch de
vruchten in volle rypheid van de zwaar
belaste takken, begon-nën de donkergroene
bladeren heel langzaam te verkleuren tot
een .wazig geel en rood. Het krachtige zon
nelicht verzwakte en de reusachtige boom-
stommen wierpen hier en daar «en flauwe
schaduw op den weg. De tijd tempert zijn
vaart en schrijdt nadenkender voort, Ur-
wyl de zon steeds weer verzwakt, de scha
duwen zich hardnekkiger, in grillige vor
men op zyn pad werpen. De vroolyke,
kleurige wereld is bedroefd over haar ver
val en haar tranen blijven als fonkelende
diamanten aan de boomtakken trillen. De
ernstig geworden tyd laat een grijze som
berheid rond zich heerschen en glimlacht
weemoedig om de verleidelijke, ragfijne
webbennetten die in het kreupelhout opge
steld, het laatste restje van die,, van levens
vreugd bruisende zonnewereld, trachten ge
vangen te houden. Maar die valstrik mis
lukt hopeloos. Hy wordt in flarden uit el
kaar gescheurd door een wilden, roekeloos
razenden storm, die de verwelkte bladeren
droefgeestig naar den vochtigen grond doet
dwarrelen. De weg strekt zich niet meer als
een puurgouden looper voor den tijd uit. Hy
is bedekt met een laag bruine, gestorven
bladeren, waarover de tijd langzaam voort
schrijdt; het was de herfst van het jaar.
Dit droefgeestige jaargetijde leek door
zijn sombere triestheid bijna niet om te
komen. Maar een-1 episode van felle kou en
het neerdwarrelen van witte vlokken uit
een egaalgryzen hemel, deed heiri voorgoed
eindigen. De tijd is nu een stille, grijze
32
's Nachts vonden de wanhopige fami
lieleden van den schuldige een mand vol
eetwaar, of een envelop met geld op de
stoep of over den drempel geschoven en
wie de gever was, kwamen ze nooit te
weten.
Maar Virginia wist het en ze hielp den
rechter met dit werk, blij dat zijn hert
niet dood was, blij iets te hebben, wat
haar gedachten afleidde.
Eens, toen ze den rechter kwam be
zoeken, trof ze hem heen een weer loo
pend in zijn studeerkamer, met een open
brief in de hand. Ze begreep aan de uit
drukking van zijn gezicht, dat hij een
belangrijke beslissing moest nemen en
ze ging voor net raam zitten wachten,
tot het oogenbllk gekomen was, dat hij
den brief neerleggen en tegen haar zou
spreken.
Terwijl ze daar zat, vroeg zij zich be
zorgd af hoe lang de .gezondheid van den
rechter het bij zijn tegenwoordige le
venswijze zou uithouden, want Jonathan
goed te keuren.
Waarom duurt het toch allemaal zoo lang
eer er eens ingegrepen wordt? Hoeveel ge
pensioneerde wethouders heeft den Haag nu
al rondwandelen? Hier is toch een eerste
plaats waar eens aangepast moet worden.
De gemeentewoningen moesten in huur
verlaagd worden, omdat er nieuwe van par
ticuliere zyde werden gebouwd die goed-
kooper zjjn en aangenamer. Als wy eens
een volkomen betrouwbaar overzicht hadden
van wat die woning-afftGre aan de gemeen
te in den loop der jaren heeft gekost, dan
zou men er van schrikken. Door allerlei han
dige camouflages is het nooit mogelyk dat
totaal bedrag eens te weten. Maar het zou
enorm hoog zijn. En wat is er bereikt?
Doordat er alty'd van die woningen leeg
staan, denkt het publiek dat het de gemeen
te een dienst bewyst als het zoo'n woning
betrekt en dat de gemeente erg blij mag zijn
dat zij er weer een kwyt raakt. De bedoe
ling is natuurlijk geweest dat het publiek
erg blij zou zyn als het zoo’n mooie woning
kon huren! Ook hier is gebleken dat het
alleen het eigenbelang is dat bij de men-
schen overheerscht. Zy trekken zich van al
die schoone theorieën niets aan als het niet
in hun voordeel is.
Nog alty'd loopen er velen met schoone
illusies rond, dat het mogelijk is van over-
hefdswege paedagogisch werk te verrichten
en nog maar steeds schijnt de ervaring hen
niet tot ontnuchtering te brengen. Juist het
leveren van allerlei schoone zaken beneden
inkoopsprijs om het maar eens erg com
mercieel, doch ondubbelzinnig uit te druk
ken is gebleken een gansch verkeerd ef
fect te hebben. Men slaat de waarde van
het geleverde dan ook niet hooger aan dan
het bedrag dat men er voor betalen moet.
Het jaar 1935 gaat beginnen; wy zien al
vele gebeurtenissen naderen die op dit jaar
hun stempel zullen drukken. Het geloof, dat
er grondige wijziging in de gansche wereld
pleegster en Virginia kon dan wat sla
pen. Maar met al -zijn Ijlen, kreeg de
onsamenhangende dingen, die hij zei,
maakten haar in de war en verschrikten
haar. Hij sprak veel over een zekere
Gloria, smeekte haar niet boos op hem
te zijn, noémde haar met allerlei lieve
naampjes, zoodat een en ander Virginia
overduidelijk werd, niettegenstaande zij
voortdurend probeerde, niet te luisteren
en niet te begrijpen. Maar wat hij over
een halssnoer zei, was altijd onsamen
hangend en vaag.
Langzamerhand begon hij op te knap
pen en vond Virginia het niet langer
noodig, den heelen dag bij hem te zitten.
Maar ze had genoeg gehoord om diep
bedroefd te zijn over het leven, wat haar
broer geleld had.
In één opzicht was Lloyd’s ziekte goed
vöor Virginia geweest. Tot dien avond
dat hij ziek thuis kwam, had ze zich
aangewend te berusten en was haast
onbewogen geweest als In trance, behal
ve als ze bij rechter Kent was, en hem
probeerde op te beuren, kon ze uren
aaneen thuis zitten, zonder iets te doen,
Qf iets te zeggen. Dan zat ze maar te
denken en te denken.
WlJOSTnJ?
emruMtri® -luajTtnien
17c» i —nM -
[/•■MAARENi
ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal ƒ2.25, per week 17 cent, overal waar de
bezorging per looper geschiedt. Franco per post per kwartaal ƒ3.15.
boomen,
van hun teederen last, de geurende
kruinen naar elkaar toe nijgen, daardoor
een wonderlijk koepeldak vormend van rose
en witte bloesemwolken. Ontelbare vogels
maken er hu-n nestje in en juichen daarbij
in zoete verrukking hun trillend, hoog op-
schallend lied uit. Hier en daar schemert
door den bloesemkoepel een stukje van hel
eerste blauw van den hemel, die overdadig
zyn zonlicht tusschen de jonge, frisch-
groena blaadjes uitstraalt, als wilde hij de
intrede van het nieuwe jaar met een regen
van gouden stralen inzegenen. Den weg,
die^Rij bewandelt is breed en effen. Hij is
bezaaid met vlinderachtige. bloesemblaadjes
en strekt zich als een witrose looper voor
den jongen tijd uit. Deze da-nst dartelend,
een feeder liefdeslied fluitend, in het stra
lende zonlicht, in ,een waas van goud, m
^een sprookjesdroom van lichte bloesems;
het was de lente van het jaar!
Maar die bloesemweg, dien hij bewandel
de duurde niet lang. Die teedero lichte we
reld ging langzamerhand geheel verd-wynen.
dat maakt het economisch vraagstuk mis
schien het moeilykst en het meest ingewik
keld. Want dit hebben deze tijden wel ge
leerd, dat men hoog mag opgeven van de
gevoelens van eenheid en eensgezindheid,
van ’saamhoorigheid der menschen en wat
of/en dies meer y, als puntje bij paaltje komt,
)otnt; i8 iederëen weer de onvervalschte egoïst,
I de enkeling die in de befaamde struggle for
tAnu lift naar zelfbehoud jaagt en zich om ande-
igen, ren niet bekommert.
ddn- In zijn laatste vergadering heeft onze
lieuvk gemeenteraad ook weer een paar van die
wee^Xzakkings-besluiten genomen. De huren der
^gemeentewoningen zyn verlaagd en de sa
larissen der wethouders idem. Wat het
laatste punt betreft, moet het ons van het
.hart, dat ons ontzag voor het wethouders-
ambt hier ter stede nooit zóó hoog is ge
weest als het salaris misschien veronder
stelde dat het verdiende. Wanneer het nw*
gelijk is er Tweede Kamerlid bij te zijn,
moet het wethoudersambt toch wel niet den
geheelen mensch vergen. Wanneer zal de
wetgever toch eens een eind maken aan die
ontoelaatbare combinatie, waarbij het Ka
merlidmaatschap altijd versloft wordt? Cu
mulatie van pensioenen is niet fraai, maar'
combinaties als deze zyn nog veel minder
zwaarden en
OR LIJKVER-
ige kosteloos
>uwe 73 Gouda
Wéér een jaar om! Wéér snelden de da
gen als in vogelvlucht voorbij! Wij be
merken het ai niet meer; wij leven zelf
even snel als de jachtende auto s langs de
wegen, denaen aan geen tyd vóór het jaar
ten ei-nde is. Dan staan we, als hijgend voor
dc eindstreep van een hardioopwedstryd
stil en vragen een beetje bedremmeld: „is
het nu al weer voorbyï" En in die vraag
klinkt een tikje droefheid en teleurstelling,
als moeten we een gediefd, vertrouwd huis,
waarin we gewend waren te wonen, voor
goed verlaten. Pas als de laatste avond van
het jaar is aangebroken, beseffen we het
verlies van het stukje tyd, het stukje
leven, dat achter ons ligt en nimmer meer
terug zal keeren; en we voelen ons vreemd
I ontroerd, als de klok haar twaalf slagen
laat hoeren. En terwijl die slagen over heel
de wereld galmen, zien we als het ware het
haele jaar, dat voor d’een geluk of droef-
I heid, voor d’ander stryd of teleurstelling
meebracht, voor ons oog voorby trekken.
Eerst zien we hem als het pasgeboren
I jaar, lachend en jong over zyn nieuwen weg
dansen. Zyn nieuwgeschapen weg, waar-
i langs slanke, i-n bloei staande
zwaar
gekomen.' Hij is van Jackdon. .Maak hem
alsjeblieft open en vertel me, wat er In
staat.
Bij het ooren van deze woorden zat
Lloyd plotseling met een doodsbleek ge
zicht rechtop In bed en griste haar den
brief uit de hand
Blijf er af, schreeuwde hij, Ik be
doel ga weg Glne en laat me alleen, wil
je?
Virginia ging en liet hem tien minuten
alleen, wat lang genoeg voor hem was,
om den brief telezen, maar langer kon
zij het niet uithouden. I
Toen ze weer naar binnen ging, vond
ze Lloyd nog in bed, trillend en met een
vertrokken gezicht, maar van den brief
geen spoor!
Lloyd, wat heeft hij geschreven?
Waar is de brief? Toe, mag ik hem als
jeblieft lezen?
Lloyd staarde haar een oogenbllk als
versuft aan. Viel hem tegenwoordig
soms moeilijk zijn gedachten te coneen-
treeren.
Toen snauwde hij haar plotseling toe;
Hij zei niet. hij... hij wou wat geld
leenen.
O, Lloyd, toe waar Is de brief? Laat
hem mij toch lezen. Waar Is hij? Maakt
hij ’t goed?
waar zij een klein hoopje asch zag, dat
j plat getrapt was, nadat de brief ver
brand was. Niets was er van over!
Maar, waar is hij Lloyd? Waar is
hij?
Dat weet ik niet, loog haar broer,
ik heb niet op het adres gelet.
Maar dien nacht kwam Lloyd heele-
maal niet thuis, en 's morgens werd hij
door twee mannen uit een taxi het huis
binnen gedragen. En toen de dokter
kwam, uren later zooals het Virginia toe
leek, zei hij dat Lloyd in een toestand
van volslagen uitputting verkeerde en
dat ’t er om zou houden of hij in leven
zou kunnen blijven
MCCLX.
Bij het einde van 1934.
We zouden haast geneigd zijn den laatsten
brief die wy in 1933 schreven nog eens te
herhalen, want alles wat we als beschou
wingen over het toen afgajoopen jaar heb
ben gegeven, is aanstonds ook óp 1934 van
toepassing. Misschien zou er nog wat meer
zwart in de kleur gemengd moeten worden,
want het jaar dat straks van ons scheidt, is
nog somberder geweest dan zyn voorganger.
Wij zullen echter niet in herhaling vallen
en evenmin «jen zwartgallige beschouwing
geven. We weten het allen wel en het is
beter in deze dagen naar het*Iicht te ky'ken
en niet naar de duisternis van het verleden.
We zullen ook niet spreken yan de verliezen
die geleden zyn, er is een voortdurende da
ling op bijkans elk gebied en telkens is er
verlies. We gaan, zeggen de deskundigen,
naar een lager levensniveau. Wat dat nu
precies is, heeft nog nooit iemand ons ver
klaard. In de Tweede Kamer is het een be
kende uitdrukking, maar daaf beteekent het
dat aangezien er minder geld is, er veel
moet worden nagelaten, dat men graag had
willen doen.
Doet het publiek dit nu ook? Wat laat
het dan na? Misschien ieder wat anders;
wat men zeer op prijs dtelt en wat men
aangenaam vindt, schakelt men het laatst
uit en daarom hebben zoovele instellingen
te ly'den, die maar al te gauw worden uitge
schakeld uit de beurs van hen, die genood
zaakt zyn iets na te laten. Iedereen is op
zijn eigen houtje aan het reorganiseeren en
Maar ze bracht den brief In zijn kamer
en liet hem daar liggen. Den volgenden
dag, nadat rechter Kent naar Evans
ville vertrokken was en haar alleen had
gelaten, ging ze naar Lloyd's kamer, nam
de brief en overhandigde, hem dien ter-
tuiglng, dat de verandering goed voor
zijn gezondheid, mogelijk zelfs zijn be-
houd zou zijn, want de rechter was niet
I jong meer en deze slag was een zware
geweest.
i En vreemd genoeg ontving Lloyd Juist
dien avond Jackson’s brief.
i Virginia nam den brief In ontvangst
en. met verdubbelde smart herkende zij
het handschrift. Een brief van Jackson,
niet aan haar!
(lOUMHE COURANT.
AKKER-CACHETS verdrijven spoe
dig Hoofdpijn, Kiespijn, Zenuwpijn,
Vrouwenpijn, rheumalische pijnen,
gevatte koude, Influenza, Griep, enz.
'NedeHandsch Smaakloos ouwel-omhulsel om
Product poeder. Ge proeft daardoor
t- «fr-g, niets. Ze glijden naar binnen.
Per 12 st. 52 et. Zakdoosje 20 ct.
had haar, met tranen In de oogen ver
teld, dat de oude man haast niets at en
ze wist dat de rechter altijd door het
huls dwaalde, terwijl de eenzaamheid
hem steeds meer begon te drukken.
Toen hij zich eindelijk tot haar wend
de en haar den brief gaf, las ze hem en wijl hij in bed lag.
keek hem toen belangstellend aan. De
brief was .van een anderen rechter en
deze behelsde ’t verzoek of rechter Kent
voor eenige maanden zijn werkzaamhe-
j den aan de rechtbank In ’t naastblje
Evansville wilde overnemen.
i Natuurlijk moet u gaan. Ik... Ik zal t
1 u missen vader, maar een verandering
1 zal u, dunkt mij, goed doen, u gaat toch?
I De rechter wilde liever niet gaan. Hij
i wilde-haar liever niet alleen laten, maar
hij moest toegeven, dat hij niet erg goed
I In orde was. ’t Huls was somber wat
eenzaam ook misschien en op ’t laatst
kreeg Virginia haar zin en de rechter
schreef, dat hij het werk zou overnemen
en graag zijn vriend wilde helpen, een j
overweging die van veel invloed was ge- j
weest, hoewel hij dit niet toegaf.
’t Meisje ging weg, zich wel wat een
zaam voelend, maaf gerust door de over- I
ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (behoorende tot den bezorgkring)
15 regels ƒ1.30, elke regel meer ƒ0.25. Van buiten Gouda en den bezorgkring:
15 regels 1.55, elke regel meer 0.30. Advertentiën in het Zaterdagnummer 25
bijslag op den prjjs. Liefdadigheids-advertentiën de helft van den prijs.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN1-—-4 regels 2.25, elke regel meer 0.50. Op
de voorpagina 50 hooger.
Gewone advertentiën en ingezonden mededeelingen bij contract tot zeer gereduceerden
prijs. Groote letters en randen worden berekend naar plaatsruimte
Advertentiën kunnen worden ingezonden door tusschenkomst van spliede Boek
handelaren, Advertentiebureau! en onze agenten en moeten daags vóór de plaatsing
aan het Bureau zijn ingekomen, teneinde van opname verzekerd te zyn.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 31, GOUDA,
by onza agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren.
°me bureaux rijn dagelijks geopend van 9—6 uur. Administratie en Redactie Telef
Interc. 2745. Postrekening 48400.