ATA reinigt vlugger, beter, MEER LICHT HAVERMOUT Veel meer en Voor minder geld. N.V. Utrechtsche Hypotheekbank Alleen H*0 A.D.OVERSTRIJD GOUDSCHE COURANT - VRIJDAG 4 JAN. 1935 - TWEEDE BLAD SSi W ZILVER 16.000*Gezinnen Weg met Het is HET EENVOUDIGST Het is HET GEMAKKELIJKST Het is HET VOORDEELIGST ADVERTENTIE-BUREAU GOUDSCHE COURANT Markt 31 - Gouda - Tel. '2745 j 4#|o pandbrieven a lOO Weet U, waarom elke huisvrouw ATA steeds met dank vermeld^ ATA schuurt en reinigt alles voor minder stroom .POPULAIRE GESCHENKEN IN GERO-ZILVER in Gouda Haastrecht Stolwijk Berkenwoude Bergambacht Gouderak Ouderkerk a. d. IJsel Nieuwerkerk a. d. IJsel lezen ons dagblad GOUDSCHE COURANT en onze Weekbladen Moordrecht Zevenhuizen Moercapelle Waddinxveen Boskoop Reeuwijk Bodegraven DE OMGEVING VAN GOUDA, TOT OP 20 K.M. AFSTAND HET EENIGE JUISTE 7 V EN OOK GOEDKOOPSTE MIDDEL foe pUfUti. XM2M. Kipt peh t7lov$b*6ct OomMu/iAjlIijJt VesUaa/fiU.Ihacuptr De Etudes van Czerny, Berlijn bereidt zich voor op de ontvangst van zijn Olympische gasten. VOOR DE JEUGD. Het geheim van de blauwe bloem gevatte koude, afriep, influenza, trage ontlasting, koorts, gal, slijmhoest, hoofd- of maagpijn, gebrek aan eetlust, slechte spijs vertering of andere ongesteldheden. Gebruikt Wortelboer's Kruiden en Wortelboer's Pillen van Jaco- ba Maria Wortelboer en binnen enkele dagen zijt ge weer frisch en opgeknapt. Vraagt de gebrui kers. dat is het beste bewijs. Overal verkijgbaar a zestig cent. wanneer U in meerdere bladen advertentiën hebt te plaatsen, hetzij hier, of welk blad ook in binnen- of buitenland, dat U de opgaaf daarvan itoezendt aan hetr VAN DE 1 U zijt dan in eens klaar en, de j plaatsing geschiedt naar wensch I HOOGSTPAAT223 ROTTERDAM UTW1CHT Pandbrieven f 64,000.000.. Reserves f 1.823 268 44 DE BANK stelt beschikbaar: in stukken van 1000.f 500.en 100. De Directie: Mr. A. J. S. VAN LIER. Mr. P. R. HOORWEG. De „Bi-ArHta" lamp is de beste en zuinigste lamp, ooit door Philips vervaardigd. Wij zijn te allen tijde beschikbaarom voor iederen gloeilampen- verbruiker met den draagbaren photometer te demonstreeren, hoeveel economischer de Philips Bi-Arlitalamp is tegenover een zooge naamd goedkoopelamp. Bij deze demonstratie zat zonneklaar blijken, dat een zoogenaamd goedkoopelamp gedurende haar levensduur veel meer verspilt dan de aanschaffingsprijs van een Philips Bi-Arlita" lamp bedraagt. Dubbelgespira liseerde gloei draad. Enorme besparing op stroomkosten. Ook in Gero-Zilver wordt thans een serie populaire geschenken gebracht, die ruime keus biedt voor elke beurs* Geen vrouw behoeft zich-nu meer de luxe te ontzeggen van de vele kleine gebruiksvoorwerpen, die de gezelligheid verhoogen van ontbijt- en koffietafel, van thee-uurtje en middagmaal Cadeautjes vanaf 95 ets alle verpakt in elegant etui. Bij alle goede zaken op dit gebied is het boekje „Populaire Geschenken in Gero-Zilver" verkrijgbaar. De uitgebreide collectie wordt U gaarne voorgelegd. €IR€ een menschenleeftijd garantie NEDERLANDSCH FABRIKAAT DE KRIMPENERWAARD DE ZUIDPLAS WEEKBLAD VOOR REEUWIJK WEEKBLAD VOOR WADDINXVEEN ISt De bladen met de meest waardevolle publiciteit. is alleen grondig te bewerken door te adverteeren in onxe 4 weekbladen, die elke week in elk huis in elk dorp de bewoners inlichten omtrent hetgt in gij onder hun aandacht wilt brengen ZEND UW OPDRACHT TERSTOND IN AAN HET BUREAU MARKT 31 TELEF. 2745 N.V. PHILIPS' GLOEILAMPENFABRIEKEN EINDHOVEN VOOR: 1 kinderen om flink op te groeien: zwakken om krachtig te worden; gezonden om gezond te blijven, j door KüTHE RABENER. Myn grootvader is nu dood, ik mag het dus nu wel vertellen. En dat gaat des te gemakkelijker, omdat ik ver tellen wil van een hebbelijkheid, niet van apn onhebbelijkheid, niet van een eigenschap, die hem in de oogen van velen tot een onwaardig of onmen- schelijk sujet zou stempelen. Mijn grootvader was een ouderwet- sche man, wat heel begrijpelijk is bij iemand, die vier en tachtig is gewor den en die nu al meer dan tien jaar dood is. Mijn grootvader was bouwer en hij had daarmee veel geld ver diend, wat niemand behoeft te vei- wonderen, die weet, dat na den oor log van zeventig en een en zeventig, in onze goede stad Berlijn veel werd gebouwd. Hij verdiende geld als wa- ter. Aannemer en bouwer was in die dagen eert goed vak. En mijn groot vader, die in zijn jongen tijd zooiets als timmerman was geweest, liet zich in dien dagen niet de kaas van het brood eten en zorgde dat hij een ste- vigen klont uit de pap kreeg. "Hij werd rijk en liet zich toen bij Wannsee een mooi kapitaal huis bouwen. Hij was niet wat men tegenwoordig ook een O.W.-er noemt, geen parvenu. Hij bleef de eenvoud zelve en stelde zich niet aan. Daaruit bleken zjjn ver standige inzichten. Hij had handen, die wel van een Goliath konden zijn. Ze waren zwaar en lomp en zijn vin gers waren zoo dik als de armen van een klein kind. Het waren de handen van een werkman, die schaaf, zaag, beitel en hout langen tijd had gehan teerd. Hjj schaamde zich er niets voor en z^ide, dat hp zijn grootste fortuin aan zijn arbeid had te danken. Eiken dag ging hij naar zijn kantoor te Ber lijn; temperatuur noch het weder hielden hem er van terug. Tot op hoo- gen leeftijd hield hij het vol. Dat hield hem lenig, zeide hij. Hij had één hobby. Hij hield van muziek. Zooals vele menschen. Hij had er geen verstand van, tot beoor- deelen was hij niet in staat, de melo die bekoorde hem,, De tendenz van een werk eens compQnisten liet hem koud, ontging hem. De bedoeling kon hem niets schelen, als hij maar door de muziek werd bekoord. Een wals van Strauss, mooi uitgevoerd, bracht hem in den Zevenden Hemel, een opera wijsje uit de oude Italiaansche school maakte hem sentimenteel. Dan be woog hij zijn hoofd met een trek van zaligheid op het gelaat, dan neuriede hij de melodie mede en dan streek hij met welbehagen over zijn zorgvuldig geknipten en verzorgden baard. Hij hield ook van de romantische school en zwoer bij Carl Maria von Weber, i En dan Lorzing, een komische opera componist, die zijns gelijke niet had, volgens hem. Toen hij geld genoeg had kreeg hij verlangen muziek te gaan studeeren, dat wil zeggen, hp wilde pianospelen leeren. Een voornemen, dat niemand hem afraadde en waarin niemand hem sterkte. Hem afraden stond ge lijk met hem beleedigen. Hem afraden beteekende ook, dat men hem de mo tieven moest meedeelen, waarom men j het niet verstandig van hem vond, zich aan het pianospel te buiten te gaan. Men kon toch niet zeggen, dat hij vingers had, die niet bepaald ge schikt waren om het klavier te be spelen, dat de lenigheid van zijn han den veel te wenschen over liet, dat zjjn pols wat te stijf geworden was, om nu nog met succes het pianospel te gaan beoefenen, men zeide niets en men liet hem zpn gang gaan. Een leermeester zocht hij niet. Hij vond het wat al te gek om nog op zpn leef tijd les te gaan nemen. Bovendien, hij had zooveel uit zichzelf geleerd, het pianospel zou hp ook- wel onder de knie krpgen. En hp kocht zich eon piano. Doch dat ging minder gemak kelijk, dan hp had gedacht. Een best merk uit te zoeken, een instrument, dat klankvol, mooi van toon is, is niet heel moeilijk. Hij kwam tot de ont dekking dat er geen piano bestond, geschikt voor hem. Zijn dikke vingers waren te dik voor de ruimte tusschen de zwarte toetsen. Doch men wist raad. Hjj liet zich een piano maken, waarvan de zwarte toetsen heel smal waren en zoo ging het wel. En grootvader zette zich aan de studie, nadat hij eenige boeken, van Carl Czerny had gekocht, de leer meester bp uitnemendheid, in die dagen. De études van Czerny. Mpn groot vader heeft ze gespeeld, aren lang. Hjj speelde, ge wilt het niet gelooven, nooit iets anders. Hij gaf het niet op. Hij worstelde er tegen, jaren lang. Eiken avond, als hij van het bureau was teruggekeerd, zijn avondmaal had genuttigd en zijn avondblad had gelezen, dan zette hjj zich aan de piano en speelde de études van Czer ny. Het duurde jaren, jaren van in spanning, doch eindelijk kende hij ze. Avond aan avond speelde hij ze, met een bewonderenswaardige volhar ding, met een, men zou haast zeggen, bovenmenschelfike overgave. Hp ken de ze tenslotte vlot en speelde einde lijk zonder fout en zonder aarzeling. En als hjj zich vergiste, als hjj wel eens „een steekje liet vallen", dan be gon hij opnieuw, tot de fout werd ver meden, geen vergissing meer had plaats gehad. De études van Czerny behoorden tot de levensbehoeften van mpn grootvader. Een ander kan niet zonder pijp, zonder sigaar of pot bier, mpn grootvader niet zonder de études van Czerny. Als grootmoeder aan- stalte maakte om naar bed te gaan, speelde hp de études nog even door, zooals hp zeide. Aan ander werk waagde hjj zich niet. Bang dat dan volkomen zou uitkomen, dat hp niet piano kon spelen. Dat hp slechts de études van Czerny op het instrument kon hameren. De études eindelijk ge kend, eindelijk volkomen beheerscht, waren hem dierbaar geworden. De boeken lagen uit elkaar, waren vettig geworden, verfomfaaid, ver frommeld. Doch ze waren zpn eenig bezit aan muziekwerken. Daarvoor had grootvader een mooi muziekkast je gekocht. In dat kastje hadden de études de ruimte. Ze behoefden het niet met andere te deelen. Zpn kinde ren en kleinkinderen kenden reeds lang zpn door hem uitgevoerde piano- werken. We waren er op getraind ze te hooren. Als kleine kinderen luis terden we al naar wat grootvader ons uit de études voorspeelde en waren eerst in verbazing om de handigheid en de vlugheid waarmede hij ze uit voerde. Doch toen we grooter werden, begrepen we tenslotte, toen we nooit iets anders te hooren kregen, dat grootvader heelemaal geen groot pia nist was, en onze bewondering slonk, naar mate we beter over het spel kon den oordeelen. Als er bezoek was en het bezoek nam afscheid en grootvader werd het gebruikelijke „wel te rusten" toege- wenscht, dan zeide hp met een ern stig lachje: „Ik ga nog een uurtje pianospelen. En dan waren het na tuurlijk de études van Czerny. Plot seling heeft grootvader zpn studies geëindigd. Het was op een kouden winteravond. De salon, waar de piano stond, was niet voldoende verwarmd. Toen hp de kamer binnentrad om zich weer aan zjjn geliefde studies van Czerny te wijden, zeide hp„Neen, hier is niet te spelen, mpn vingers zouden stijf worden van de koude..." Toen was hjj tachtig jaar. „Beste man, zei mijn grootmoeder, die een verstandige vrouw was, de études van Czerny vragen leniger vingers dan een man van tachtig ze heeft. De kou de niet alleen, ook de ouderdom maakt stijve vingers. De études die waren in jou jonge jaren goed... wees tevreden, dat je zoo goed kunt spelen en vooral iemand als jjj, die het zonder leer meester heeft moeten stellen. Ziet U wel, dat ik mocht vertellen wat de hobby van mijn. grootvader was. Het Olympische Dorp bjj Düberitz in aanbouw. Grootere deelneming verwacht dan ooit te voren, door OOR OU RING. Behalve aan de training van de deelne mers, wordt in Duitschland op het oogen- blik hard gewerkt aan de voorbereidende maatregelen voor de organisatie der Olym pische Spelen. De uitbreiding van het Rijks- sportveld is reeds in vollen gang. Thans houdt het Duitsche organisatiecomité zich met het volgend onderdeel bezig. De huis vesting van de 4000 deelnemers, welke men verwacht. Evenals in Los Angeles worden ook in Berlijn de deelnemers in een „Olym pisch Dorp" ondergebracht. De Duitsche weermacht stelt hiervoor de noodige ter reinen ter beschikking en heeft tevens de leiding bij bouw en organisatie. Het Olympische dorp zal in Döberitz ver rijzen, op 14 K.M. afstand van het Rijks- sportveld. Het is ontworpen door Werner March, de schepper van het Rijkssportveld. Gelegen in een heerlijk landschap, begroeid met eiken, sparren en berken, zal het Olym pisch dorp met zijn 134 uit steen opgetrok ken huizen zonder bovenverdieping, witge pleisterd en met roode pannen danken, on getwijfeld een bekoorlijken indruk maken. Het Olympisch dorp is een „verboden Paradijs". Geen onbevoegde heeft toegang tot de groote poort van het ontvangstgebouw aan den ingang van het dorp, want de deel nemers mogen bij hun oefeningen eh trai ning niet door bezoeken gestoord worden. Slechts op deze wijze, afgesloten van de onrust der buitenwereld en deel uitmakend van de groote internationale aportgemcen- schap, die hier op een betrekkelijk kleine oppervlakte wordt bijeengebracht, zal elk der deelnemers zich ongestoord voor de wedstrijden kunnen trainen. De 134 huizen, elk voor 20 man, die twee aan twee een kamer zullen bewonen, benevens de noo dige administratiegebouwen, zijn zoodanig ontworpen, dat het geheel e*n fraai ge sloten dorpsbeeld vormt. Het dorp is verdeeld in 16 wijken, die elk den naam dragen van één der 16 gouwen van het Durtsche Rijk: Brandenburg, Beie ren, Silezië, Westphalen, enz., terwijl de huizen naar de voornaamste steden der ver schillende gouwen worden genoemd. Elk huis zal boven den ingang het wapen dra gen van de stad, waarnaar het genoemd is en de inwendige inrichting zal met het ka rakter dezer verschillende namen in over eenstemming zijn. Ondanks hun afzondering moeten de deel nemers en hun verzorgers een nauw con tact kunnen onderhouden met de buiten- GÓEDE" TAXATIE. Wat denk je dat dit halssnoer waard is? Hoogstens twee jaar cel! GEZICHTSBEDROG. Oude dame, die slecht van gezicht is, tot een gast die spaghetti eet: Mijnheer, U moogt wel oppassen, want U laat telkens wat De deur, die toegang geeft tot de Hemel, door ELLY HARPERTSZ. (Nieuwe Spelling.) Lily heeft hel hekje goed dichtgedaan. Het ging niet zo gemakkelijk, omdat ze tegel(jkertyd de pop vasthield, de nieuwe Pop, die vader haar vanmorgen gegeven heeft. Lily is erg vrolijk vandaag. Het is dan ook haar verjaardag. Het is heerlijk, weer. Zé heeft een pop gekregen, en sttrajks mag ze van die heerlijke taart eten; de taart met zeven kaarsjes, die zij allemaal tegelijk moet uitblazen en dan mag ze een wens doen. Kun je met al die heerlijke din gen dan verdrietig zijn? Lily maakt een wandeling met de pop in haar armen, en onderwijl denkt zij wat ze straks wensen zal. Speelgoed? Een nieuw bedje voor de pop? 'n Telefoontje? Mammie terugwensen Neen, dat kan niet. Dat heeft ze altijd al gewenst, niet alleen op haar verjaardag, maar elke dag. Het heeft alle maal niets gegeven. Mammie is nooit terug gekomen. Vader heeft gezegd, dat dat kwam doordat de hemel zoo mooi is. Ze zijn allebei dikwijls gegaan naar de plek waar Mam mie naar toe is gegaan om de hemel te zoe ken. Het is net een klein tuintje, met mooie bloemen. Andere mensen noemen het een graf, maar Vader heeft gezegd, dat het een deur is, en dat Lily en htf óók op een dag die deur zouden ingaan om Mammie op te zoeken. Wat zou zjj nu wensen? Ze is bij de rivier gekomen. Vader heeft eens gezegd, dat het heldere water hem doet denken aan het blauwe schort van een mooi meisje. „Blauw". Dit woord doet haar denken aan het verhaal, dat Vader haar gisteren ge daan heeft. Het ging ov»er een bloemetje, dat zo blauw als de lacht js. Het bloemetje heeft op vele plaatsen gegroeid, maar slechts weinig mensen, hebben het ooit ge zien. Het gaat nooit dood en oen mens kan het jaren en jaren houden. Ook heeft het een heerlijke reuk. Maar de mensen, die de bloem gevonden hebben., zijn nooit te weten gekomen hoe zij de reuk van het blauwe bloemetje kondeit opweJkken. Dat is het ge heim van de bloem. De kaboutertjes, die kleine mensjes, die een mens bijna nooit ge zien heeft, maar die toch bestaan, dié hebbel aan sommige kin deren verteld, dat die jreuk het heerlijkste is, wat er op de hele wereld te krijgen is. Het maakt je vrolijk en je krijgt lust om te zingen en te dansen. Jen mens moet ech ter eerst uitvinden, hóe je de reuk uit de blauwe bloem moet kr^ gen, en je moest daarom doen wat de bic* mi wilde. Je moet maar net weten wét de doem wil! Lily gaat aan de oever van de rivier zit ten. Zij weet nu wat zei ;zal wensen als ze de kaarsjes van de taart zal uitblazen. Ze zal wensen de bloem te moeten vinden en de reuk uit de bloem te mogen, kunnen opwek ken. Ze staat op en gaat overal zoeken naar de blauwe bloem. Maar ner gens ziet ze haar. O, wat wordt ze moe. 2'e ban haast niet meer lopen. De pop is zo z\ vaar, en het lijkt net, of die al zwaarder ei n zwaarder wordt. Ze zal nu maar -naar huis k Taan. Daar kan zij heerlijk uitrustten en mor^ Ten zal ze wereld, in de eerste plaats wel met het geen er op het Rijkssportveld geschiedt. Daarom kunnen de dorpsbewoners in het hoofdgebouw gasten ontvangen. Verder is er een postkantoor, bankverkeer, restau rants, radio-installaties, kapperswinkels, en een vreemdelingenbureau, dat zeker aan niet geringe eischen zal moeten voldoen. 'Voorts verscheidene badinrichtingen, waar onder de beroemde „Sauna", het Finsche zweetbad en een eigen sportterrein, dat de zelfde afmetingen heeft als het Olympische strijdperk,biedt gelegenheid voor grondige training. Een druk gebruik zal er ook wel gemaakt worden van de groote badvijver, die tevens als verfraaiing van het geheel is gedacht. In het tweede hoofdgebouw, dat op een heuvel gelegen, het géheele dorp over- heerscht, zijn de uitgebreide installaties voor bewassching, proviandeering, brand weer ondergebracht, alsmede de woningen yan het personeel en de garages, enz. Ook de prachtige eetzalen, van waaruit men een I schitterend uitzicht heeft, bevinden zich hier. De reusachtige centrale keuken is ver deeld in veertig afdeelingen overeenkomstig de verschillende nationaliteiten, zoodat alle deelnemers hua nationale gerechten kunnen krijgen. Voor het vervoer van de ongeveer 3000 deelnemers naar het Rijkssportveld zal een geregelde autobusdienst worden ingesteld. De roeiers wonen in Guïnau, de zeilers in Kiel en de 400 vrouwen, die zijn ingeschre ven worden in het studentenhuis van het Rijkss^iortveld ondergebracht. Voor elk huis van het dorp zal een „ee re wacht" ter be schikking staan, samengesteld uit jonge Duitsche sportmannen, die de voor het be treffende huis vereisehte talen spreken en hun buitenlandsche sportbroeders in alle opzichten behulpzaam zullen zijn. Uit dit alles blijkt wel, hoe groot de voor bereidingen voor de ontvangst der Olympia- gasten in Duitschland zijn opgezet. Reeds 50 naties hebben hun deelneming toegezegd, zoodat verwacht kan worden dat de elfde Olympiade te Berlijn at haar voorgangsters, althans wat het aantal deelnemers aangaat, verre zal overtreffen. RAADSELS VOOR DE JEUGD. 1. Ik heb een ronden vorm, Ben toch een lange draaa, Zeg nu maar eens heel gauw, Hoe ik mij noemen laat. wéér gaan zoeken. Nèt staat ze voor het tujnhekje, als ze zich opeens iets herinnert. Iets, dat zij elke dag voor Vader doet. Zij is vergeten om naar het tuintje, hun tuintje te gaan, en een bloem voor Vader te halen. Het is wel erg ver, het tuintje. Zal ze het morgen doen? Maar nee, Vader zou zo teleurgesteld zijn' als hij zijn bloem niet vond! Want als hy zijn bloem ziet, dan is het net of Mammie weer terug is. Daarom gaat Lily nu maar naar het tuintje, heel langzaam, want ze kan haast niet meer. Eindelijk komt ze bij het tuintje. Eerst heeft ze de pop in slaap gezongen, en nu zal zij een bloem plukken. Een roos vandaag, want daar houdt Vader zo veel van. En daar ziet Lily opeens de blauwe bloem. Ze weet niet waar die vandaan is gekomen. Misschien was zij er altijd wel, maar Lily heeft haar nooit gezien; zij is zeker zo maar in één nacht gegroeid. Lily is haar moeheid helemaal vergeten. Ze heeft gauw de blauwe bloem en een rose- knop geplukt en toen is ze gauw naar Vader gelopen. Vader heeft de bloem niet willen hebben. Zij is van Lily, heeft hij gezegd. Ze hebben haar toen samen in een pot gezet en daar na de prachtige taart eens bekeken. Lily heeft alle kaarsjes inééns uitgeblazen en toen gewenst, dat zy de geur van de blauwe bloem zou .vinden. Dagen, weken, maanden zijn voorbij ge gaan. Maar de wens is niet vervuld gewor- f den, net zo min als de wens, dat Mammie terug zou komen vervuld is. Lilyheeft de bloem heel goed verzorgd, maar niets heeft geholpen om de reuk te krijgon. Er zy'n zelfs jaren voorby gegaan en Lily is naar school gegaan. Ze heeft niet mee^ 2. Wanneer gaan de eenden in het water Myn eerste deel is een uurwerk, mijn tweede wordt of is gebouwd en mijn geheel is een deel van sommige vruch- 4. Wat heeft pooten en een rug En kan toch niet springen? Noem mij ook iets anders, lat Zonder stem kan zingen. 5. Vul de rijmwoorden in: Wie kan zeggen: boonestaken, Zonder lippen aan te Wie dat kan, is wel heel knap, Als je koek eet, doe je Als je 's avonds stapt in bed, Is voor dien dag uit de Moeder doet het licht dan uit, Wel te rusten, kleine 6. Mijn geheel noemt een vogel, die met 6 letters geschreven wordt. 6, 2, 3, 4 is een voedzame spijs. Een 1, 5, 3 moet geleerd worden. Een 3, 4, 5, 6 is een hemellichaam. Een 3, 4, 5, 5, 1 is een deel van een bloem of blad. Oplossingen inzenden aan de Redactie van de Goudsche Courant, Markt 31, Gouda. met poppen gespeeld, maar de blauwe bloem is er nog altijd even mooi als vroeger! Op een dag heeft Lily over een klein ge brekkig meisje horen spreken, die de bloem o zo graag wilde zien. Lily is toen naar haar toegegaan, met de bloem. Het meisje zag er bleek en mager uit. Ze heeft de arm pjes naar de bloem uitgestrekt. „Zou je haar graag vast willen houden heeft Lily gevraagd. Het kindje heeft toen gretig „ja" geknikt, haar hele gezichtje is veranderd door de grote blijdschap. ,fi", heeft ze gezegd, „wat is die bloem toch mooi! Mag ik haar niet hebben? Ach toe..." Lily heeft toen niet direct geweten, wat te doen. Ze hield altijd zo van de blauwe bloem. En als ze haar weggaf, hoe zoü ze dan het geheim kunnen ontdekken? Maar aan de andere kant wil ze het zieke kindje graag een plezier doen. Er is een stemmetje in haar dat zegt: „Geef de bloem aan het zieke meisje!" En toen toen he»ft Lily werkelijk de bloem aan het arme stumperdje gegeven! En opeens was daar een heerlijke geur in de kamer, de geur van de blauwe bloem, en Lily voelde zich opeens groeien van ge luk en vreugde, want nu wist ze het ge heim het geheim, dat toch zo eenvoudig is: „alléén maar geven niets meer!"

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1935 | | pagina 3