ATA reinigt
vlugger, beter,
MEER LICHT
HAVERMOUT
Veel meer en
Voor minder geld.
N.V. Utrechtsche Hypotheekbank
Alleen H*0
A.D.OVERSTRIJD
GOUDSCHE COURANT - VRIJDAG 4 JAN. 1935 - TWEEDE BLAD
SSi
W
ZILVER
16.000*Gezinnen
Weg met
Het is
HET EENVOUDIGST
Het is
HET GEMAKKELIJKST
Het is
HET VOORDEELIGST
ADVERTENTIE-BUREAU
GOUDSCHE COURANT
Markt 31 - Gouda - Tel. '2745 j
4#|o pandbrieven a lOO
Weet U, waarom elke huisvrouw
ATA steeds met dank vermeld^
ATA schuurt en reinigt alles
voor minder
stroom
.POPULAIRE GESCHENKEN
IN GERO-ZILVER
in Gouda
Haastrecht
Stolwijk
Berkenwoude
Bergambacht
Gouderak
Ouderkerk a. d. IJsel
Nieuwerkerk a. d. IJsel
lezen ons dagblad
GOUDSCHE COURANT
en onze Weekbladen
Moordrecht
Zevenhuizen
Moercapelle
Waddinxveen
Boskoop
Reeuwijk
Bodegraven
DE OMGEVING VAN GOUDA,
TOT OP 20 K.M. AFSTAND
HET EENIGE JUISTE
7 V
EN OOK GOEDKOOPSTE MIDDEL
foe pUfUti. XM2M. Kipt peh
t7lov$b*6ct OomMu/iAjlIijJt VesUaa/fiU.Ihacuptr
De Etudes van Czerny,
Berlijn bereidt zich voor op de ontvangst
van zijn Olympische gasten.
VOOR DE JEUGD.
Het geheim
van de blauwe bloem
gevatte koude, afriep, influenza,
trage ontlasting, koorts, gal,
slijmhoest, hoofd- of maagpijn,
gebrek aan eetlust, slechte spijs
vertering of andere
ongesteldheden.
Gebruikt Wortelboer's Kruiden
en Wortelboer's Pillen van Jaco-
ba Maria Wortelboer en binnen
enkele dagen zijt ge weer frisch
en opgeknapt. Vraagt de gebrui
kers. dat is het beste bewijs.
Overal verkijgbaar a zestig cent.
wanneer U in meerdere bladen
advertentiën hebt te plaatsen, hetzij
hier, of welk blad ook in binnen- of
buitenland, dat U de opgaaf daarvan
itoezendt aan hetr
VAN DE 1
U zijt dan in eens klaar en, de j
plaatsing geschiedt naar wensch I
HOOGSTPAAT223 ROTTERDAM
UTW1CHT
Pandbrieven f 64,000.000.. Reserves f 1.823 268 44
DE BANK stelt beschikbaar:
in stukken van 1000.f 500.en 100.
De Directie:
Mr. A. J. S. VAN LIER. Mr. P. R. HOORWEG.
De „Bi-ArHta" lamp is de beste en zuinigste lamp,
ooit door Philips vervaardigd.
Wij zijn te allen tijde beschikbaarom voor iederen gloeilampen-
verbruiker met den draagbaren photometer te demonstreeren, hoeveel
economischer de Philips Bi-Arlitalamp is tegenover een zooge
naamd goedkoopelamp. Bij deze demonstratie zat zonneklaar blijken,
dat een zoogenaamd goedkoopelamp gedurende haar levensduur
veel meer verspilt dan de aanschaffingsprijs van een Philips
Bi-Arlita" lamp bedraagt.
Dubbelgespira
liseerde gloei
draad. Enorme
besparing op
stroomkosten.
Ook in Gero-Zilver wordt thans een
serie populaire geschenken gebracht,
die ruime keus biedt voor elke beurs*
Geen vrouw behoeft zich-nu meer de
luxe te ontzeggen van de vele kleine
gebruiksvoorwerpen, die de gezelligheid
verhoogen van ontbijt- en koffietafel,
van thee-uurtje en middagmaal
Cadeautjes vanaf 95 ets alle verpakt
in elegant etui.
Bij alle goede zaken op dit gebied
is het boekje „Populaire Geschenken in
Gero-Zilver" verkrijgbaar. De uitgebreide
collectie wordt U gaarne voorgelegd.
€IR€
een menschenleeftijd garantie
NEDERLANDSCH FABRIKAAT
DE KRIMPENERWAARD
DE ZUIDPLAS
WEEKBLAD VOOR REEUWIJK
WEEKBLAD VOOR WADDINXVEEN
ISt De bladen met de meest waardevolle publiciteit.
is alleen grondig te bewerken door te adverteeren in onxe
4 weekbladen, die elke week in elk huis in elk dorp de bewoners
inlichten omtrent hetgt in gij onder hun aandacht wilt brengen
ZEND UW OPDRACHT TERSTOND IN AAN HET BUREAU
MARKT 31 TELEF. 2745
N.V. PHILIPS' GLOEILAMPENFABRIEKEN EINDHOVEN
VOOR: 1
kinderen
om flink op te groeien:
zwakken
om krachtig te worden;
gezonden
om gezond te blijven, j
door KüTHE RABENER.
Myn grootvader is nu dood, ik mag
het dus nu wel vertellen. En dat gaat
des te gemakkelijker, omdat ik ver
tellen wil van een hebbelijkheid, niet
van apn onhebbelijkheid, niet van een
eigenschap, die hem in de oogen van
velen tot een onwaardig of onmen-
schelijk sujet zou stempelen.
Mijn grootvader was een ouderwet-
sche man, wat heel begrijpelijk is bij
iemand, die vier en tachtig is gewor
den en die nu al meer dan tien jaar
dood is. Mijn grootvader was bouwer
en hij had daarmee veel geld ver
diend, wat niemand behoeft te vei-
wonderen, die weet, dat na den oor
log van zeventig en een en zeventig,
in onze goede stad Berlijn veel werd
gebouwd. Hij verdiende geld als wa-
ter. Aannemer en bouwer was in die
dagen eert goed vak. En mijn groot
vader, die in zijn jongen tijd zooiets
als timmerman was geweest, liet zich
in dien dagen niet de kaas van het
brood eten en zorgde dat hij een ste-
vigen klont uit de pap kreeg. "Hij werd
rijk en liet zich toen bij Wannsee een
mooi kapitaal huis bouwen. Hij was
niet wat men tegenwoordig ook een
O.W.-er noemt, geen parvenu. Hij
bleef de eenvoud zelve en stelde zich
niet aan. Daaruit bleken zjjn ver
standige inzichten. Hij had handen,
die wel van een Goliath konden zijn.
Ze waren zwaar en lomp en zijn vin
gers waren zoo dik als de armen van
een klein kind. Het waren de handen
van een werkman, die schaaf, zaag,
beitel en hout langen tijd had gehan
teerd. Hjj schaamde zich er niets voor
en z^ide, dat hp zijn grootste fortuin
aan zijn arbeid had te danken. Eiken
dag ging hij naar zijn kantoor te Ber
lijn; temperatuur noch het weder
hielden hem er van terug. Tot op hoo-
gen leeftijd hield hij het vol. Dat hield
hem lenig, zeide hij.
Hij had één hobby. Hij hield van
muziek. Zooals vele menschen. Hij
had er geen verstand van, tot beoor-
deelen was hij niet in staat, de melo
die bekoorde hem,, De tendenz van een
werk eens compQnisten liet hem koud,
ontging hem. De bedoeling kon hem
niets schelen, als hij maar door de
muziek werd bekoord. Een wals van
Strauss, mooi uitgevoerd, bracht hem
in den Zevenden Hemel, een opera
wijsje uit de oude Italiaansche school
maakte hem sentimenteel. Dan be
woog hij zijn hoofd met een trek van
zaligheid op het gelaat, dan neuriede
hij de melodie mede en dan streek hij
met welbehagen over zijn zorgvuldig
geknipten en verzorgden baard. Hij
hield ook van de romantische school
en zwoer bij Carl Maria von Weber, i
En dan Lorzing, een komische opera
componist, die zijns gelijke niet had,
volgens hem.
Toen hij geld genoeg had kreeg hij
verlangen muziek te gaan studeeren,
dat wil zeggen, hp wilde pianospelen
leeren. Een voornemen, dat niemand
hem afraadde en waarin niemand
hem sterkte. Hem afraden stond ge
lijk met hem beleedigen. Hem afraden
beteekende ook, dat men hem de mo
tieven moest meedeelen, waarom men
j het niet verstandig van hem vond,
zich aan het pianospel te buiten te
gaan. Men kon toch niet zeggen, dat
hij vingers had, die niet bepaald ge
schikt waren om het klavier te be
spelen, dat de lenigheid van zijn han
den veel te wenschen over liet, dat
zjjn pols wat te stijf geworden was,
om nu nog met succes het pianospel
te gaan beoefenen, men zeide niets en
men liet hem zpn gang gaan. Een
leermeester zocht hij niet. Hij vond
het wat al te gek om nog op zpn leef
tijd les te gaan nemen. Bovendien, hij
had zooveel uit zichzelf geleerd, het
pianospel zou hp ook- wel onder de
knie krpgen. En hp kocht zich eon
piano. Doch dat ging minder gemak
kelijk, dan hp had gedacht. Een best
merk uit te zoeken, een instrument,
dat klankvol, mooi van toon is, is niet
heel moeilijk. Hij kwam tot de ont
dekking dat er geen piano bestond,
geschikt voor hem. Zijn dikke vingers
waren te dik voor de ruimte tusschen
de zwarte toetsen. Doch men wist
raad. Hjj liet zich een piano maken,
waarvan de zwarte toetsen heel smal
waren en zoo ging het wel.
En grootvader zette zich aan de
studie, nadat hij eenige boeken, van
Carl Czerny had gekocht, de leer
meester bp uitnemendheid, in die
dagen.
De études van Czerny. Mpn groot
vader heeft ze gespeeld, aren lang.
Hjj speelde, ge wilt het niet gelooven,
nooit iets anders. Hij gaf het niet op.
Hij worstelde er tegen, jaren lang.
Eiken avond, als hij van het bureau
was teruggekeerd, zijn avondmaal
had genuttigd en zijn avondblad had
gelezen, dan zette hjj zich aan de
piano en speelde de études van Czer
ny. Het duurde jaren, jaren van in
spanning, doch eindelijk kende hij ze.
Avond aan avond speelde hij ze, met
een bewonderenswaardige volhar
ding, met een, men zou haast zeggen,
bovenmenschelfike overgave. Hp ken
de ze tenslotte vlot en speelde einde
lijk zonder fout en zonder aarzeling.
En als hjj zich vergiste, als hjj wel
eens „een steekje liet vallen", dan be
gon hij opnieuw, tot de fout werd ver
meden, geen vergissing meer had
plaats gehad. De études van Czerny
behoorden tot de levensbehoeften van
mpn grootvader. Een ander kan niet
zonder pijp, zonder sigaar of pot bier,
mpn grootvader niet zonder de études
van Czerny. Als grootmoeder aan-
stalte maakte om naar bed te gaan,
speelde hp de études nog even door,
zooals hp zeide. Aan ander werk
waagde hjj zich niet. Bang dat dan
volkomen zou uitkomen, dat hp niet
piano kon spelen. Dat hp slechts de
études van Czerny op het instrument
kon hameren. De études eindelijk ge
kend, eindelijk volkomen beheerscht,
waren hem dierbaar geworden.
De boeken lagen uit elkaar, waren
vettig geworden, verfomfaaid, ver
frommeld. Doch ze waren zpn eenig
bezit aan muziekwerken. Daarvoor
had grootvader een mooi muziekkast
je gekocht. In dat kastje hadden de
études de ruimte. Ze behoefden het
niet met andere te deelen. Zpn kinde
ren en kleinkinderen kenden reeds
lang zpn door hem uitgevoerde piano-
werken. We waren er op getraind ze
te hooren. Als kleine kinderen luis
terden we al naar wat grootvader ons
uit de études voorspeelde en waren
eerst in verbazing om de handigheid
en de vlugheid waarmede hij ze uit
voerde. Doch toen we grooter werden,
begrepen we tenslotte, toen we nooit
iets anders te hooren kregen, dat
grootvader heelemaal geen groot pia
nist was, en onze bewondering slonk,
naar mate we beter over het spel kon
den oordeelen.
Als er bezoek was en het bezoek
nam afscheid en grootvader werd het
gebruikelijke „wel te rusten" toege-
wenscht, dan zeide hp met een ern
stig lachje: „Ik ga nog een uurtje
pianospelen. En dan waren het na
tuurlijk de études van Czerny. Plot
seling heeft grootvader zpn studies
geëindigd. Het was op een kouden
winteravond. De salon, waar de piano
stond, was niet voldoende verwarmd.
Toen hp de kamer binnentrad om zich
weer aan zjjn geliefde studies van
Czerny te wijden, zeide hp„Neen,
hier is niet te spelen, mpn vingers
zouden stijf worden van de koude..."
Toen was hjj tachtig jaar. „Beste
man, zei mijn grootmoeder, die een
verstandige vrouw was, de études van
Czerny vragen leniger vingers dan
een man van tachtig ze heeft. De kou
de niet alleen, ook de ouderdom maakt
stijve vingers. De études die waren in
jou jonge jaren goed... wees tevreden,
dat je zoo goed kunt spelen en vooral
iemand als jjj, die het zonder leer
meester heeft moeten stellen. Ziet U
wel, dat ik mocht vertellen wat de
hobby van mijn. grootvader was.
Het Olympische Dorp bjj Düberitz
in aanbouw.
Grootere deelneming verwacht dan ooit
te voren,
door OOR OU RING.
Behalve aan de training van de deelne
mers, wordt in Duitschland op het oogen-
blik hard gewerkt aan de voorbereidende
maatregelen voor de organisatie der Olym
pische Spelen. De uitbreiding van het Rijks-
sportveld is reeds in vollen gang. Thans
houdt het Duitsche organisatiecomité zich
met het volgend onderdeel bezig. De huis
vesting van de 4000 deelnemers, welke men
verwacht. Evenals in Los Angeles worden
ook in Berlijn de deelnemers in een „Olym
pisch Dorp" ondergebracht. De Duitsche
weermacht stelt hiervoor de noodige ter
reinen ter beschikking en heeft tevens de
leiding bij bouw en organisatie.
Het Olympische dorp zal in Döberitz ver
rijzen, op 14 K.M. afstand van het Rijks-
sportveld. Het is ontworpen door Werner
March, de schepper van het Rijkssportveld.
Gelegen in een heerlijk landschap, begroeid
met eiken, sparren en berken, zal het Olym
pisch dorp met zijn 134 uit steen opgetrok
ken huizen zonder bovenverdieping, witge
pleisterd en met roode pannen danken, on
getwijfeld een bekoorlijken indruk maken.
Het Olympisch dorp is een „verboden
Paradijs".
Geen onbevoegde heeft toegang tot de
groote poort van het ontvangstgebouw aan
den ingang van het dorp, want de deel
nemers mogen bij hun oefeningen eh trai
ning niet door bezoeken gestoord worden.
Slechts op deze wijze, afgesloten van de
onrust der buitenwereld en deel uitmakend
van de groote internationale aportgemcen-
schap, die hier op een betrekkelijk kleine
oppervlakte wordt bijeengebracht, zal elk
der deelnemers zich ongestoord voor de
wedstrijden kunnen trainen. De 134 huizen,
elk voor 20 man, die twee aan twee een
kamer zullen bewonen, benevens de noo
dige administratiegebouwen, zijn zoodanig
ontworpen, dat het geheel e*n fraai ge
sloten dorpsbeeld vormt.
Het dorp is verdeeld in 16 wijken, die elk
den naam dragen van één der 16 gouwen
van het Durtsche Rijk: Brandenburg, Beie
ren, Silezië, Westphalen, enz., terwijl de
huizen naar de voornaamste steden der ver
schillende gouwen worden genoemd. Elk
huis zal boven den ingang het wapen dra
gen van de stad, waarnaar het genoemd is
en de inwendige inrichting zal met het ka
rakter dezer verschillende namen in over
eenstemming zijn.
Ondanks hun afzondering moeten de deel
nemers en hun verzorgers een nauw con
tact kunnen onderhouden met de buiten-
GÓEDE" TAXATIE.
Wat denk je dat dit halssnoer waard
is?
Hoogstens twee jaar cel!
GEZICHTSBEDROG.
Oude dame, die slecht van gezicht is, tot een gast die spaghetti
eet: Mijnheer, U moogt wel oppassen, want U laat telkens wat
De deur, die toegang geeft tot de Hemel,
door ELLY HARPERTSZ.
(Nieuwe Spelling.)
Lily heeft hel hekje goed dichtgedaan.
Het ging niet zo gemakkelijk, omdat ze
tegel(jkertyd de pop vasthield, de nieuwe
Pop, die vader haar vanmorgen gegeven
heeft. Lily is erg vrolijk vandaag. Het is
dan ook haar verjaardag. Het is heerlijk,
weer. Zé heeft een pop gekregen, en sttrajks
mag ze van die heerlijke taart eten; de
taart met zeven kaarsjes, die zij allemaal
tegelijk moet uitblazen en dan mag ze een
wens doen. Kun je met al die heerlijke din
gen dan verdrietig zijn?
Lily maakt een wandeling met de pop in
haar armen, en onderwijl denkt zij wat ze
straks wensen zal. Speelgoed? Een nieuw
bedje voor de pop? 'n Telefoontje? Mammie
terugwensen Neen, dat kan niet. Dat heeft
ze altijd al gewenst, niet alleen op haar
verjaardag, maar elke dag. Het heeft alle
maal niets gegeven. Mammie is nooit terug
gekomen. Vader heeft gezegd, dat dat kwam
doordat de hemel zoo mooi is. Ze zijn allebei
dikwijls gegaan naar de plek waar Mam
mie naar toe is gegaan om de hemel te zoe
ken. Het is net een klein tuintje, met mooie
bloemen. Andere mensen noemen het een
graf, maar Vader heeft gezegd, dat het een
deur is, en dat Lily en htf óók op een dag
die deur zouden ingaan om Mammie op te
zoeken. Wat zou zjj nu wensen? Ze is bij
de rivier gekomen. Vader heeft eens gezegd,
dat het heldere water hem doet denken aan
het blauwe schort van een mooi meisje.
„Blauw". Dit woord doet haar denken aan
het verhaal, dat Vader haar gisteren ge
daan heeft. Het ging ov»er een bloemetje,
dat zo blauw als de lacht js. Het bloemetje
heeft op vele plaatsen gegroeid, maar
slechts weinig mensen, hebben het ooit ge
zien. Het gaat nooit dood en oen mens kan
het jaren en jaren houden. Ook heeft het
een heerlijke reuk. Maar de mensen, die de
bloem gevonden hebben., zijn nooit te weten
gekomen hoe zij de reuk van het blauwe
bloemetje kondeit opweJkken. Dat is het ge
heim van de bloem.
De kaboutertjes, die kleine mensjes, die
een mens bijna nooit ge zien heeft, maar die
toch bestaan, dié hebbel aan sommige kin
deren verteld, dat die jreuk het heerlijkste
is, wat er op de hele wereld te krijgen is.
Het maakt je vrolijk en je krijgt lust om
te zingen en te dansen. Jen mens moet ech
ter eerst uitvinden, hóe je de reuk uit de
blauwe bloem moet kr^ gen, en je moest
daarom doen wat de bic* mi wilde. Je moet
maar net weten wét de doem wil!
Lily gaat aan de oever van de rivier zit
ten. Zij weet nu wat zei ;zal wensen als ze
de kaarsjes van de taart zal uitblazen. Ze
zal wensen de bloem te moeten vinden en de
reuk uit de bloem te mogen, kunnen opwek
ken.
Ze staat op en gaat overal zoeken naar
de blauwe bloem. Maar ner gens ziet ze
haar. O, wat wordt ze moe. 2'e ban haast
niet meer lopen. De pop is zo z\ vaar, en het
lijkt net, of die al zwaarder ei n zwaarder
wordt. Ze zal nu maar -naar huis k Taan. Daar
kan zij heerlijk uitrustten en mor^ Ten zal ze
wereld, in de eerste plaats wel met het
geen er op het Rijkssportveld geschiedt.
Daarom kunnen de dorpsbewoners in het
hoofdgebouw gasten ontvangen. Verder is
er een postkantoor, bankverkeer, restau
rants, radio-installaties, kapperswinkels, en
een vreemdelingenbureau, dat zeker aan
niet geringe eischen zal moeten voldoen.
'Voorts verscheidene badinrichtingen, waar
onder de beroemde „Sauna", het Finsche
zweetbad en een eigen sportterrein, dat de
zelfde afmetingen heeft als het Olympische
strijdperk,biedt gelegenheid voor grondige
training. Een druk gebruik zal er ook wel
gemaakt worden van de groote badvijver,
die tevens als verfraaiing van het geheel is
gedacht.
In het tweede hoofdgebouw, dat op een
heuvel gelegen, het géheele dorp over-
heerscht, zijn de uitgebreide installaties
voor bewassching, proviandeering, brand
weer ondergebracht, alsmede de woningen
yan het personeel en de garages, enz. Ook
de prachtige eetzalen, van waaruit men een
I schitterend uitzicht heeft, bevinden zich
hier. De reusachtige centrale keuken is ver
deeld in veertig afdeelingen overeenkomstig
de verschillende nationaliteiten, zoodat alle
deelnemers hua nationale gerechten kunnen
krijgen.
Voor het vervoer van de ongeveer 3000
deelnemers naar het Rijkssportveld zal een
geregelde autobusdienst worden ingesteld.
De roeiers wonen in Guïnau, de zeilers in
Kiel en de 400 vrouwen, die zijn ingeschre
ven worden in het studentenhuis van het
Rijkss^iortveld ondergebracht. Voor elk huis
van het dorp zal een „ee re wacht" ter be
schikking staan, samengesteld uit jonge
Duitsche sportmannen, die de voor het be
treffende huis vereisehte talen spreken en
hun buitenlandsche sportbroeders in alle
opzichten behulpzaam zullen zijn.
Uit dit alles blijkt wel, hoe groot de voor
bereidingen voor de ontvangst der Olympia-
gasten in Duitschland zijn opgezet. Reeds
50 naties hebben hun deelneming toegezegd,
zoodat verwacht kan worden dat de elfde
Olympiade te Berlijn at haar voorgangsters,
althans wat het aantal deelnemers aangaat,
verre zal overtreffen.
RAADSELS VOOR DE JEUGD.
1. Ik heb een ronden vorm,
Ben toch een lange draaa,
Zeg nu maar eens heel gauw,
Hoe ik mij noemen laat.
wéér gaan zoeken.
Nèt staat ze voor het tujnhekje, als ze zich
opeens iets herinnert. Iets, dat zij elke dag
voor Vader doet. Zij is vergeten om naar
het tuintje, hun tuintje te gaan, en een
bloem voor Vader te halen. Het is wel erg
ver, het tuintje. Zal ze het morgen doen?
Maar nee, Vader zou zo teleurgesteld zijn'
als hij zijn bloem niet vond! Want als hy
zijn bloem ziet, dan is het net of Mammie
weer terug is. Daarom gaat Lily nu maar
naar het tuintje, heel langzaam, want ze
kan haast niet meer. Eindelijk komt ze bij
het tuintje. Eerst heeft ze de pop in slaap
gezongen, en nu zal zij een bloem plukken.
Een roos vandaag, want daar houdt Vader
zo veel van.
En daar ziet Lily opeens de blauwe bloem.
Ze weet niet waar die vandaan is gekomen.
Misschien was zij er altijd wel, maar Lily
heeft haar nooit gezien; zij is zeker zo maar
in één nacht gegroeid.
Lily is haar moeheid helemaal vergeten.
Ze heeft gauw de blauwe bloem en een rose-
knop geplukt en toen is ze gauw naar Vader
gelopen.
Vader heeft de bloem niet willen hebben.
Zij is van Lily, heeft hij gezegd. Ze hebben
haar toen samen in een pot gezet en daar
na de prachtige taart eens bekeken. Lily
heeft alle kaarsjes inééns uitgeblazen en
toen gewenst, dat zy de geur van de blauwe
bloem zou .vinden.
Dagen, weken, maanden zijn voorbij ge
gaan. Maar de wens is niet vervuld gewor-
f den, net zo min als de wens, dat Mammie
terug zou komen vervuld is. Lilyheeft de
bloem heel goed verzorgd, maar niets heeft
geholpen om de reuk te krijgon.
Er zy'n zelfs jaren voorby gegaan en Lily
is naar school gegaan. Ze heeft niet mee^
2. Wanneer gaan de eenden
in het water
Myn eerste deel is een uurwerk, mijn
tweede wordt of is gebouwd en mijn
geheel is een deel van sommige vruch-
4. Wat heeft pooten en een rug
En kan toch niet springen?
Noem mij ook iets anders, lat
Zonder stem kan zingen.
5. Vul de rijmwoorden in:
Wie kan zeggen: boonestaken,
Zonder lippen aan te
Wie dat kan, is wel heel knap,
Als je koek eet, doe je
Als je 's avonds stapt in bed,
Is voor dien dag uit de
Moeder doet het licht dan uit,
Wel te rusten, kleine
6. Mijn geheel noemt een vogel, die met
6 letters geschreven wordt.
6, 2, 3, 4 is een voedzame spijs.
Een 1, 5, 3 moet geleerd worden.
Een 3, 4, 5, 6 is een hemellichaam.
Een 3, 4, 5, 5, 1 is een deel van een
bloem of blad.
Oplossingen inzenden aan de Redactie van
de Goudsche Courant, Markt 31, Gouda.
met poppen gespeeld, maar de blauwe bloem
is er nog altijd even mooi als vroeger!
Op een dag heeft Lily over een klein ge
brekkig meisje horen spreken, die de bloem
o zo graag wilde zien. Lily is toen naar
haar toegegaan, met de bloem. Het meisje
zag er bleek en mager uit. Ze heeft de arm
pjes naar de bloem uitgestrekt. „Zou je
haar graag vast willen houden heeft Lily
gevraagd. Het kindje heeft toen gretig „ja"
geknikt, haar hele gezichtje is veranderd
door de grote blijdschap.
,fi", heeft ze gezegd, „wat is die bloem
toch mooi! Mag ik haar niet hebben? Ach
toe..."
Lily heeft toen niet direct geweten, wat
te doen. Ze hield altijd zo van de blauwe
bloem. En als ze haar weggaf, hoe zoü ze
dan het geheim kunnen ontdekken? Maar
aan de andere kant wil ze het zieke kindje
graag een plezier doen. Er is een stemmetje
in haar dat zegt: „Geef de bloem aan het
zieke meisje!" En toen toen he»ft Lily
werkelijk de bloem aan het arme stumperdje
gegeven!
En opeens was daar een heerlijke geur
in de kamer, de geur van de blauwe bloem,
en Lily voelde zich opeens groeien van ge
luk en vreugde, want nu wist ze het ge
heim het geheim, dat toch zo eenvoudig
is: „alléén maar geven niets meer!"