ISE
LIJNKAMP
A
Prijsvermindering
U.dat
wü/a
Gouda
■kbank
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN
l bergambacht, berkenwoude, bodegraven, boskoop, gouderak, haastrecht, moordrecht, moercapelle,
^lEUWERKERK, OUDERKERK, OUDEWATER, REEUWIJK, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADD1NXVEEN, ZEVENHUIZEN, enz.
•o. 18808
78*Jaargang
Donderdag 17 Januari 1085
Dit blad verschijnt dagelijks, behalve Zon- en Feestdagen
Gedurende JANUARI 10 °|0 KORTING
op onze
I
.823 268 44
gemaakte HEEREN-, JONGE-
KINDERKLEED1NG
De Majesteit van het Recht.
1OO
HEEREN en
Frankrijk eischt demilitarisatie van het Saargebied.
o
rolutie (1790).
Nederland.
echten inbegr.)
ur a 10 cent.
UITSLUITEND
GOEDEREN VAN
DIT SEIZOEN
BUITENLANDSCH NIEUWS.
MH| kqfhE—I
H
erpakklng.
dat
HOORWEG.
(Wordt vervolgd.).
U1 te zeggen
6
naam.
ende costumes.
lee de Vos.
wettig ge-
g vrijwaren.
5 uur
SCHAKELS
J<», in een wilden on-
woordenvloed. Hoe Bob in
FEUILLETON.
Naar het Amerlkaansch van
MELROD DANNING.
Nadruk verboden.
uw woorden terug, o, neem ze
ze.
Hof van Internationale Justitie.
Hij hoopt, dat de Senaat zjjn toestem
ming niet waardeloos zal maken door voor
behouden, die het toetreden doelloos zouden
maken. De souvereiniteit van de Ver. Sta
ten wordt door dezen stap nie^ benadeeld.
Bij den tegenwoordigen toestand der inter
nationale betrekkingen hebben de Ver. Sta
ten de gelegenheid weer eens hun invloed
te doen gelden ten gunste van een pacifica
tie van de wereld.
Onmiddellijk na den oproep van Roose
velt ten gunste van toetreding tot het
Haagsche gerechtshof heeft Johnson in den
Senaat het voorstel hardnekkig bestreden.
Toetreding der Ver. Staten tot het Haag
sche gerechtshof, zeide hy, zou de toetreding
der Ver. Staten tot den Volkenbond na zich
sleepen.
FRANKRIJK.
Violette Nozière naar Haguenau.
Thans definitief ondergebracht.
Violette Nozière, het jonge meisje, dat
haar vader vergiftigde, een poging deed om
haar moeder te vergiftigen en welks dood
straf in levenslangen dwangarbeid werd ge
wijzigd, is thans uit de gevangenis te Fres-
nes overgebracht naar die van Haguenau.
Daar in Frankrijk vrouwen nooit naar het
bagno worden gezonden, zal Violette Noziè-
res dus haar straf in Frankrijk zelf onder
gaan. Het is bezwaarlijk vast te stellen
welke straf zwaarder is: deportatie naar
Cayenne, of gevangenisstraf te Haguenau.
Het korft vrijwel op hetzelfde neer, want
men heeft aldus geredeneerd: vrouwen zijn
niet bestand tegen de zware lichamelijke be
proevingen in het bagno, maar mannen zijn
niqt bestand tegen levenslange opsluiting in
een gevangenis. Het bagno heeft voor hen
het ééne voordeel, dat ze in de open lucht
kunnen werken.
KOFFIE
soort, lager
ook volgens
teerde Hag-
deld.
tie spaart hart
en de ver
sgen namaak
Duitschland gestemd hadden* eenigerlei
moeilijkheden te vreezen zouden hebben
wegens hun vroegere politieke houding,
antwoordde Hitler o.a.:
„Wij vragen nooit wat de enkeling vroe
ger was, maar alleen wat hij thans zijn wil.
Zoo is het ons gelukt de elkaar bestrijden
de Duitsche partijen te ontbinden en een
waarachtige volksgemeenschap op te stel
len. Daarin leven voormalige communisten
en aanhangers van het Centrum thans in
gemeenschappeljjken strijd voor den natio-
naal-socialistischen staat, het nieuwe Rijk.
Een deel van dit Rijk is echter het Saarge-
bied en een deel van ons volk woont daar.
Ik heb dikwijls verklaard, dat na den
terugkeer van het Saargebied Duitschland
geen territoriale eischen meer zal stellen
aan Frankrijk. Ik heb deze verklaring thans
voor de geheele wereld herhaald. Dit is een
historisch moeilijken afstand, welken ik in
naam van het Duitsche volk uitspreek. Ik
doe het om door dit zwaarste offer bij te
dragen tot de pacificatie van Europa. Meer
kan men van Duitschland niet verlangen.
Het is nu aan de overige wereld de conse
quenties te trekken uit een zoodanig besluit.
Nooit zal ik echter of zal het nieuwe
Duitschland goedkeuring hechten aan een
vermindering van de rechten van ons volk.
Wy willen vreedzaam zijn, maar onder geen
omstandigheden eerloos! Wy zyn bereid tot
een zeer groot offer, maar nooit tot het af
stand doen van onze vrijheid.
Wij wijzen ieder onderscheid tusschen
moreele en zakelyke rechtsgelijkheid af. Er
bestaat slechts één rechtsgelijkheid en
is het recht van een souvereinen staat en
van een souvereine natie. Wanneer de we
reld dat erkent, zijn geen groote plannen
noodig om den vrede in Europa te stabili
se© ren.
RUSLAND.
Zinowjev en Kamenev staan terecht.
Hooge functionarissen bekennen lid te zijn
geweest van anti-sovjet organisaties.
Gisteren is het proces begonnen tegen
Kamenev, Zinowjev en 17 anderen, die naar
men weet, beschuldigd worden van hoogver
raad. Alle beschuldigden hebben hooge func
ties in de partij en in de regeering bekleed.
Onder hen moet nog worden genoemd Jaw-
dokikov, lid van de Executieve en bovendien
voormalig chef van de G. P. Oe in den Kau-
kasus. Talrjjke verdachten Rebben vroeger,
vóór hun uitstooting uit de party, ook nog
belangrijke functies in het leger, of in de
Russische grootindustrie bekleed.
Zinowjev was vroeger voorzitter der com
munistische Internationale, Kamenev was
ambassadeur in Rome en later plaatsver
vangend voorzitter van dep raad van volks
commissarissen.
Volgens de dagvaarding hebben alle 19
het nauw gezeten en Jackson om geld had
gevraagd. Hoe deze geweigerd had en Bob
zelf *t geld had bemachtigd. Hoe Bob zich
toen bedacht had en ’t geld terug had ge*
zonden. En hoe hij was weggegaan, tot hy
zyn toelage zou krijgen en nu teruggeko
men was, om zijn schuld te betalen en had
gehoord, dat het geld blijkbaar niet terecht
was gekomen en dat Jackson nu veroordeeld
was.
De jury luisterde met alle aandacht, ter
wijl de geschiedenis verteld werd e-n het
gelukte hen, door met volle aandacht te
luisteren Bob’s relaas te begrijpen, maar
de voorrittêr was een mager, obstinaat man,
met dunne lippen, en, toen Bob geëindigd
had, stond hy op en vroeg permissie aem
te ondervragen. Dit werd toegestaan en hij
wendde zich tot Bob.
I Als U al geld terug gestuurd hebt,
lijmde hy, waar is ’t dan?
Beware me, dat weet ik niet antwoord
de Bob, ik weet alleen, dat ik ’t met onzen
negerbediende, Nicodemus gestuprd heb.
De voorzitter keerde zich nu tot rechter
Kent. Ik vind dat dit onderzocht moet wor
den en de waarheid van dit getuigenis -na
gegaan moet worden, sprak hy op drogen
toon.
Omtrent de reden, waarom de bijeenkomst
van den Volkenbondsraad gisteren ter elf
der ure verdaagd is, werd, naar Reuter
meldt, in bevoegde kringen te Genève ver
klaard, dat deze te zoeken is in. het feit dat
de Fransche regeering de kwestie had op
geworpen der demilitarisatie van het Saar
gebied. Volgens de artt. 4244 van het
Verdrag van Versailles moet het geheelp
Duitsche gebied op den linker Rijnoever ge
demilitariseerd worden en mogen er geen
troepen ondergebracht worden. Bovendien
beweren de Franschen, dat de demilitarisa
tie ook de vernietiging insluit van strate-»
gische spoorwegen en van alle installaties
in spoorwegstations, welke tot het laden en
lossen van militaire treinen kunnen dienen.
Wegen, bruggen, kanalen, enz. kunnen ook
onder zekere omstandigheden worden be
schouwd als hebbende een strategische
waarde.
In aansluiting hierop wordt gemeld dat
de vertegenwoordigers van degFransche en.
Duitsche regeeringen langdurige besprekin
gen hebben gevoerd over de/datum waar
op het bestuur over het Saargebied aan
Duitschland zal worden overgedragen. De
besprekingen, waaraan van Duitsche zijde
de consul-generaal te Genève, Krauel, deel
nam, schynen een gunstig verloop te heb
ben genomen. Dit werd althans zoowel in
Duitsche als Fransche kringen verzekerd.
De Duitsche consul moet thans nog de Duit
sche regeering te Berlyn over de te Genève
in beginsel tot stand gekomen overeenkomst
raadplegen, doch men vertrouwt dat het
antwoord in Berlyn gunstig zal zijn, zoodat
de Volkenbondsraad vandaag of uiïerlylc
morge nzal kunnen bijeenkomen om niet
alleen de beslissing te treffen, dat het
I Saargebied naar Duitschland zal terugkee-
rfli, doch tevens, dat het bestuur over het
Saargebied 1 Maart, misschien zelfs in den
loop van Februari, aan Duitschland zat wor
den overgedragen.
Tegen hedenmiddag 4 uur is de Volken
bondsraad byeen geroepen.
De besprekingen liepen vooral over het
tijdstip van de betalingen door Duitschland
van de afkoopsom voor de 'Fransche mijnen
in het Saargebied, terwyl ook de belangen
van de ambtenaren in het Saargebied onder
werp van bespreking hebben uitgemaakt.
Mocht er geen accoord tot stand komen
over de aanhangige geschillen één week
vóór het eind van Februari, dan zal de Raad
naar men zegt een buitengewone zitting
houden en een besluit nemen over de nog
niet geregelde kwesties.
Duitschland, gelooft men, heeft in begin
sel aangenomen, dat de bepalingen betref
fende de gedemilitariseerde zone uitgebreid
Alle» wat, waar is, is goed. Bij nadere be
schouwing is het ook mooi.
worden tot het Saargebied, maar heeft nog
de Fransche voorstellen niet aangenomen
voor de vernietiging van zekere verbin
dingsmiddelen, die van strategische betee-
kenis worden geacht.
Van Fransche zyde wordt de verzekering
gegeven, dat als tijdstip voor hereeniging
met Duitschland 1 Maart in aanmerking
komt. Er wordt echter aan toegevoegd, dat
dan vóór dien tyd alle nog hangende kwes
ties moeten zjjn opgelost.
Naar verder verluidt, zal Laval, wanneer
overeenstemming bereikt wordt, morgen in
den Volkenbondsraad geen redevoering uit
spreken, maar zich bepalen tot een korte
verklaring, die tegelijkertijd het antwoord
zal vormen op de gisteren door Hitler uit
gesproken redevoering.
De aandacht wordt er nog op gevestigd,
dat op de agenda voor hedenmiddag de
Saarkwestie nog niet geplaatst is.
Tegenover de Fransche pers verklaarde
Laval, naar het D. N. B. meldt, dat hy
hoopte dat men uiterlyk Donderdag tot
overeenstemming zou komen met Duitsch
land. In dat geval kon de Saarkwestie als
nog op de agenda van de raadszitting ge
plaatst worden. In ieder geval hoopte hy,
dat de heele Saarkwestie vóór het einde der
week door den raad kon worden afgedaan.
Dit ia myj
len lull:* i
geleiden?
De mannen kwamen naderbij en voerden,
irginia weg, die nu, geheel gebroken, niet
egenstribbelde, want ze had de foltering op
Jackson’s gezicht gezien, toen ze zoo plot-
1TJg naar voren gekomen was en ’t drong
t haar door, dat ze hem dit had kunnen
wsparen.
Kent stapte van zyn zetel af en
P naar Jackson. Een paar toeschouwers,
®P weg naar buiten, keken om, en wat ze
aangekomene rende de zaal in en naar hem
toe. ’t Was Bob. Hy zag zyn vader.en wierp
zich haast op hem.
Vader, riep hij, wat is er gebeuld.
Vertel ’t me gauw!
Bob, wat voer je hier uit? Waar ben
je de laatste dagen toch'’geweest
Dat komt ér niet opaan. Maar vertel
me alsjeblieft dadelyk wat er gebeurd is.
Hebben ze heïn schuldig bevonden? Is hy
veroordeeld
Lieve deugd, jongen, wat bezielt je?
Bedoel je Morgan?
Ja, ja, natuurlyk.
Ja, ’t spijs me ontzettend, maar hij
heeft tien jaar gekregen. Meneer Evans
dempte zjjn stem. Stil, mjjn jongen, hjj
werd door zijn eigen vader veroordeeld.
Als ik dat geweten had!
Verdraaid! Bob staarde wild van zijn
vader naar rechter Kent en Jackson, maar
de laatste vermeed hem aan te zien. De
bankdirecteur brak af, en keek verbaasd
naar het opgewonden gezicht van zyn zoon.
Wat ter wereld... begon hy, maar Bob viel
hem in de rede.
Vader! schreeuwde hy. Doe toch iets!
Het is heelemaal verkeerd. Hy heeft het
geld niet gestolen, ik heb ’t gedaan. Ver
duiveld, ik deed ’t, zeg ik U. Hoort U ’tj,
niet? Want Meneer Evans staarde hem on«-
geloovig aan.
Rechter Kent had zich met een ruk op- I samenhl
Een interview met Hitler.
De Saarlandsche oppositie zal in de
nationaal-socialistische volksgemeenschap
opgenomen worden.
Duitschland eischt niet enkel theoretische
maar werkelijke rechtsgelijkheid.
Pierre Huss, een correspondent van de
Hearst-pers, heeft een interview gehad met
Hitler, waarin deze o.m. zeide:
„Het resultaat van het plebisciet in het
Saargebied is een veroordeeling achteraf
van het Vredesverdrag van Versailles en
van waarlijk historische beteekenis, want in
dit verdrag werd het gebied van Duitsch
land losfcemaakt met de bewering, dat er
150.000 Franschen woonden. Na vyftien jaar
heerschappij van den Volkenbond en dus in
laatste instantie toch van Frankrijk, werd
thans vastgesteld, dat niet 150.000, maar
nauwelijks 2000 Franschen in dit gebied
woonden, d.w.z. op de duizend Saarlanders
nog geen vier Franschen. Kan men zich dan
verwonderen, dats eert verdrag, dat op zulke
onware argumenten is opgebouwd, de
menschheid geen geluk en geen zegen ver
mag te brengen?”
Op de vraag of de sociaal-democraten of
de communisten van het Saargebied en an
dere niet-socialistische Saarlanders, die voor
zagen vervulde hen met groote verbazing. Plotseling werd meneer Evans zich be-
De rechter trad op den jongeman toe en wus$ dat die stem hem bekend voorkwam,
stak zyn hand uit. My-n zoon, fluisterde hij, Toen werd er plaats gemaakt en de nieuw
Mijn jongen! ««ncraVnmpnA rpnrlp Ho ml in p.. n«nr hem
E«n golf van bitterheid sloeg over Jack-
son heen. Hy nam zyn vader's hand en
stond kaarsrecht voor hem.
Denk er aan Vader, zei hy bitter, het
is de hand van, een misdadiger.
Maar rechter Kent was gebroken. Ik
weet ’t, stamelde hy, maar je bent mijn
zoon, en blijft myn zoon!
Hy legde zyn landen op Jackson’s schou
deys en boog een moment het hoofd, de
oogen gesloten.
Meneer Evans stond dichtbij en hoorde,
wat hy zei.
Nu kwam hij een stap nader, een uitdruk
king van verslagenheid en medelijden in de
oogen.
Is hij Uw zoon? vroeg hy zacht. 1
De rechter antwoordde niet, maar Jack-
son knikte zwygend en de bankdirecteur
trok zich ontsteld terug. Als ’t eens zyn
eigen zoon geweest was? Zjjn sympathie
ging uit naar den verslagen ouden man. Na
een oogenblik keerde hij zich naar de‘deur,
waar de zaalwachters nog met Virginia
wachtten, tot de menigte het gebouw ver
laten zou hebben. En dat mooie meisje was
zyn zuster...
Maar er scheen nu een soort van opwin
ding by de deur te zyn.
Menschen drongen en werden geduwd, en
iemand riep luid: Laat me erin laat me
erin, zeg ik!
47
Dat kunt U niet doen, dat kunt U
niet. 0, dat is afschuwelijk, riep ze uit,
gleeó van haar stoel en rende door de gaan-
«terjj, naar den rechter. Twee zaalwachters
sprongen toe om haar tegen te houden,
maar ze ontweek hen, liep door en klampte
ach vast aan de trffel, waar de rechter ge
zeten was.
Neem
terug, snikte ze. ’t Is niet waar, ik weet,
’t niet zoo is!
rec^ter 8af de zaalwachters een wenk.
dn-mün dochter, sprak hij. Wil-
Jullie haar voor my naar het hotel be-
VEREENIGDE STATEN.
De Ver. Staten en het Internationale Hof.
De boodschap van Roosevelt
aan den Senaat.
Hardnekkige oppositie van Johnson.
President Roosevelt heeft door ee-n bood
schap, die hij gerichf heeft tot den Senaat,
ingegrepen in de ratificeering van het pro
tocol in zake toetreding van de Ver. Staten
tot het Permanente Hof voor Internationale
Justitie. In deze boodschap noemt Roose
velt le kwestie een die boven de partijen
staat en wy'st hij er op, dat ook de repu-
blikeinsche presidenten voorstander geweest
zyn van het toetreden tot het Permanente
gericht, en een licht van hoop scheen in zyn
oogen. Hy liep naar Bob en nam hem bij
den arm.
Wat is dat? Heb jy ’t geld genomen?
riep hij.
Ja, ja, ja, ik heb ’t genomen, alles wat
er was en stichtte ook nog brand in de
bank', als U dat wilt, maar ik heb die vijf
honderd dollar gestolen. Ik... ik stal ze. Ik
heb ze gemeen weggenomen! Jack heeft 't
niet gedaan!
Met een stap, zoo veerkrachtig als van
een jongeman liep hechter Ken^ naar zyn
tafel en sloeg met zijn hamer. De heeren
van de jury werden verzocht hun plaatsen
weer in te nemen.
Davis, vang de heeren op voor ze weg
zjjn.
Er-was de volgende ©ogenblikken een
groote verwarring, maar alle juryleden wa
ren nog te vinden en namen hun plaatsen
weer in en toen was -meteen de orde weer
i-n de rechtzaal hersteld. Rechter Kent ver
hief zich en sprak tot de jury..
Mjjne heeren, zei hij. Het is een on
gewone procedure, maar, in verband met de
nieuwe feiten die aan het licht zijn» gekomen,
ben ik overtuigd dat U uw uitspraak nog
eens in overweging zult willen nemen. Toen
wendde hy zich tot Bob.
Wilt U zoo vriéndelijk <yn hier te
komen’ rechter Ken^ weetf -naar de getuigen
bank, en te vertelled
'Mit?
Erf1 toen kwgm rfles
nhartfcenden woon
ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (behoorende tot den bezorgkring):
1—5 regels ƒ1.30, elke regel meer ƒ0.25. Van buiten Gouda en den bezorgkring:
1—5 regels 1.55, elke regel meer 0.30. Advertentiën in het Zaterdagnummer 25
bijslag op den prijs. Liefdadigheids-advertentiën de helft van den prijs.
INGEZONDEN' MEDEDEELINGENs 1—4 regéls 2.25, elke regel meer ƒ0.50. Op
de voorpagina 50 hooger.
Gewone advertentiën en ingezonden mededeelingen by contract tot zeer gereduceerden
prijs. Groote letters en randen worden berekend naar plaatsruimte.
Advertentiën kunnen worden ingezonden door tusschenkomst van soliede Boek
handelaren, Advertentiebureaux en onze agenten en moeten daags vóór de plaatsing
aan het Bureau zijn ingekomen, teneinde van opname verzekerd te zijn.
Duitschland zou bereid zijn erin toe te stemmen.
Overdracht vAh het Saargebied tusschen 15 Februari en 1 Maart?
De Volkenbondsraad zou heden beslissen.
GIIIIKHE COURANT.
ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal ƒ2.25, per week 17 cent, overal waar de
bezorging per looper geschiedt. Franco per post per kwartaal 3.15.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT' 31, GOUDA,
bij onza agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren.
Onze bureaux zijn dagelijks geopend van 9—6 uur. Administratie en Redactie Telef.
Interc. 2745. Postrekening 48400.
