i met oed 9! en men ex. pi. ir Regenmantels in betrouwbare kwaliteiten Deze Courant komt in vele duizenden gezinnen Gegarandeerde oplage 7500 :en NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN No. 18818 Zaterdag 26 Januari 1935" bergambacht, berkenwoude, bodegraven, AïTTtnr»rmr»wr Dit blad verschijnt dagelijks, behalve Zon- en Feestdagen EERSTE BLAD. Laat ze maar praten maar GEEN STEUN ZONDER ARBEID. houdt één ding op de r OOSTHAVEN in de gaten X :it, OERWOUD- GEHEIMENISSEN. ÏE r45. Brieven uit de Hofstad. 'HT IEL 73"nJ»argana flOlIME Uli Rl\T. BERGAMBACHT, BERKENWOUDE, BODEGRAVEN, BOSKOOP, GOUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPELLE, NIEUWERKERK, OUDERKERK. OUDEWATER, REEUWIJK, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADDINXVEEN, ZEVENHUIZEN, enz. VERWEEK As t ook „Falcon" ONDERDAG Varno 1 r krachtige (Wordt vervolgd). DOOS 30-60. TUBE 45-80 CT BIJ APOTH. EN DSOilSTh REEN! 4 JAN. deren leeftyd. 1.15. ui n bevolen, n 7 tot 9 uur. PAUL KEMP R-Film Dit nummer bestaat uit twee bladen. en een Bijvoegsel. Ze liepen door de beddingen van op- gedroogde rivieren en trachtten zooveel lange strook gras, waardoor zacht ritse- lénd de wind zong, soms kwamen ze langs bezorgkring) i bezorgkring: Bahlmann r van Gouda, i leeftijd. DALEN. Onbereikbaar ideaal? Werkverschaffing op zeer uitgebreide schaal aanbevolen waar een begroeide plek in de schaduw van een paar boomen een geschikte kampplaats aanbood. Toen zette zij zich neer op een steile rots en keek, be schaamd over haar eigen zwakheid, toe, hoe haar metgezel hun bezittingen naar de door hen uitgezóchte plek sleepte. Hij moest driemaal de helling op en af klimmen, .voor hij zoover was, en begon toen de tenten op te slaan en een vuur te maken. Toen dat klaar was en hun maaltijd zijn voltooiing naderde, was er langzaam en onmerkbaar een verandering over het meer en de geheelè omgeving gekomen. In het Westen begon de hemel zich te MCCLXIV. Nieuwe plannen. Ieder diertje heeft zyn pleziertje er. zou waren er ook eens twee architecten die een fantastisch plan voor om-vorming xan onze stad ontwierpen. Met een limaa'. en een potlood gewapend trokken zy. verkeers wegen en ze teekenden er fraaie huizen langs mitsgaders pleinen en versieringen. En in huldigende drommen trokken toen architecten en andere kunstminnaars naar het heiligdom der groote Kunst, Pulchri Studio om daar de fantastische plannen te bewonderen, de toelichtingen aan te höoren en deels glimlachend, deels opgetogen huis waarts te keeren. Ongeveer een derde van den Haag zou moeten worden afgebroken, maar op papier doe je dat heel gemakkelyk. Het is ook ge- makkelyk te zeggen, dat van den bouw van onze stad op dit oogenblik niets deugt. We weten dat wij nu eenmaal hebben te aan vaarden wat eeuwen lang is geworden. Veel is er van het oude al niet over, want er is al een enorm stuk afgebroken. Niet altyd bleek de verandering voldoende voor den groei van het verkeer, maar deze twee fan- tasie-bouwers weten evenmin hoe het ver keer zich in de naaste, laat staan in de verre toekomst zich zal ontwikkelen. We weten ook niet of de groei van de stad zal blyven voortgaan. Het is eerder aanneme lijk dat die geleidelijk zal verminderen en dat er een periode van ruststand zal komen. Er zyn in het plan ook terreinen voor stations, maar men kan zich denken, dat die niet meer noodig Zyn, ornaat de treinen doorgaan en het goedenverkeer geheel per auto geschiedt. Reeds nu zijn de stations al voor een goed deel overbodig. Het sy- dan de internationale arbeidsorga- Keefbxde aandacht van den Volken- p dit laatste punt gevestigd; hebben ooit over SB bedryven stimuleeren, die op hun beurt zelf ook meer werkkrachten zullen noodig hebben. kleuren en al die tinten werden weer- Kaatst in de gladde oppervlakte van het meer... goud en zacntrood en vurig oranje werden gevolgd door paars en lila en deze op hun beurt weer door het die pe donkerblauw, dat in de tropen de komst van den nacht aankondigt. Ergeys in het bosch dat den eenen oever van het meer bedekte, klonk plotseling het schelle gekrijsch van een paaf pape gaaien, die spottend den wegstervenden- dag nahoonden, en spoedig wiekten de donkere vleugels van den nacht over de omgeving. Het meisja. was van moeheid bijna in slaap gevallen, maar het warme voedsel scheen haar weer wat op te wekken en' ingespannen zat ze te luisteren naakten paar vage klanken, die uit het- wóud schenen te komen en die leken op het ge luid van een troep babbelende apen. Luister eens, fluisterde ze. Mannering, die bezig was alles voor den nacht in gereedheid te brengen, keek verbaasd om. Wat...? Ze hief haar hand op om hem te be- j, duiden, dat hij stil zou zijn en terwijl ze tusschen de boonwn uit, zijn geweer, dat dat deed drpng uit het bosch duidelijk hoorbaar de klank van stemmen tot hen door. In hetzelfde oogenblik had Manne ring zijn geweer gegrepen Dat zijn die dieven van dragers, fluisterde hij. Hij" keek haastig om zich heen naar een schuilplaats en zijn oog viel op een paar lage, dichte struiken. Gauw. Ze komen dezen kant uit. Ze glinsterde in den rooden gloed van, het vuur, In de hand; een man, die, te oor- deelen naar zijn witte pak en naar den helmhoed, dleij 1W droeg, een blanke was, hoewel zijn gezicht onder den broe den rand niet te zien was. Hij liep zonder eenlge aarzeling op de tent toe en bleef óp een paar meter afstand stilstaan. Jfl „De Zakenwereld’’ betuigt haar instem ming met het moedige plan van president Roosevelt om te breken met het systeem van steun geven in geld zonder dat daar arbeid tegenover staat, welk plan welis waar de nationale schuld aanmerkelyk zal verzwaren en misschien budgetmoeilyk- heden zal veroorzaken, doch «anderzijds 5 millioen Amerikanen van degeneratie eh zekeren moreelen ondergang zal redden. Volgens het blad mag ook in Nederland geen dag langer worden gewacht met het in toepassing brengen van,het beginsel dat geen steun wordt gegeven zonder tegen prestatie, wil men in ons kleine land niet spoedig komen te staan voor een demora lisatie en degeneratie van een groot deel van het volk, waarbij al onze andere ram pen en tegenslagen in het niet verzinken. Nu rijst allereerst de vraag of het in Nederland mogelyk is om alleen steun te geven tegen tegenpraestaties, m. a. w. of in ons land werkverschaffing zoowel tech nisch als financieel in zoodanigen omvang mogelyk is, dat daardoor het ideaal „geen steun zonder arbeid” wordt bereikt. Ten antwoord zouden wy willen geven, dat zulks ook in Nederland mogelyk is, al zal het met meer moeilijkheden gepaard gaan en in langzamer tempo dan in een land ais Amerika met zyn ontzaglijke nog niet ge ëxploiteerde uitgestrektheden en zyn on- ‘uitputtelijke hulpbronnen. De financieeie zyde. Laat ons eerst de financieeie zyde be zien. Aan werkloosheidssteun, zoowel ditec- ten als indirecten, wordt door ryk en ge meenten in ons land jaarlijks gespendeerd wat in geld uitgedrukt de 200 nullioen zal benaderen. En dit enorme bedrag wordt van jaar tot jaar uitgegeven a fonds perdu, zonder dat men er ooit iets van zal terug zien en zonder dat daardoor iets meer wordt bereikt dan dat eenige honderddui zenden ternauwernood in het leven worden gehouden en door hun degeneratieproces een voor den staat steeds dreigender ge vaar opleveren. Hiertegenover staat, dat werkverschaffing nog duurder is dan direc te steun in geld, zooals op het oogenblik het systeem is. Men schat in andere lan den, dat werkverschaffing twee- of drie maal duurder is dan steun in geld, en by gebrek aan speciale gegevèns voor ons land, willen wy ook voor Nederland een oogenblik deze verhouding aannemen. Het Zeg nooit dat iets „niet kan’’ omdat gy zelf geen kans toe zoudt zien. FEUILLETON. ABONNEMENTSPRIJSper kwartaal 2.25, per week 17 cent, overal waar de bMorgmg per looper geschiedt Franco per post per kwartaal ƒ3.15. Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 31, GOUDA, ba onza agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren. Onze bureaux zyn dagelyks geopend van 96 uur. Administratie en Redactie Telef. Irtwc. 2745. Postrekening 48400. mimosa en cactusachtige boomen, welke „wv, w„v hun groene, leerlge armen zwijgend om- oogenblik Is, maar Ik heb Je lief. Je weet hoog hieven naar den brandenden he- het eh nu we alleen zijn en afhankelijk mei. Steeds gingen ze voort. Meestentijds van elkaar, zal ik al het mogelijke voor I zonder een woord (e zeggen. doen; en Jij... I -- Hij brak af, toen ze een beweging ---- “laakte als een kind, dat in een paar mogelijk de doornige verugeria-struiken Zlhx k!*® ar“en een schuilplaats zoekt. glcuci dws, hij sloeg zijn stonden ze een langen tijd In de duw van de groote bladeren, zwij- want woorden waren overbodig. is duidelyk dat wy, die alreeds ten koste van uns linancieel weerstandsvermogen de huidige 200 millioen opbrengen, met het dubbele of driedubbele van dit bedrag uit ons volksinkomen kunnen persen. Wy zul len dus om financieeie redenen niet met één pennestreek al onze steuntrekkers kun nen o ver hevelen naar de werkverschaffing, gesteld dat zulks uit technisch oogpunt mogelyk ware. Maar wy zullen financieel wél in staat zyn om een oneindig grooter aantal -werklooze steuntrekkers aan het werk te zetten dan op het oogenblik met diverse lapmiddelen aan den arbeid wordt gehouden. Daartoe zullen wy op onze staatsuitgaven enorm veel meer moeten be zuinigen dan tot nu toe het geval is ge weest. Alleen op onze onderwijsuitgaven kunnen wy een kleine 100 millioen per jaar bezuinigen, zonder dat ons onderwys daar door slechter wordt dan het in 1913 was, wanneer maar de wil tot zulke bezuiniging aanwezig is. Maar aan dien wil ontbreekt het in ons land nog ten eenenmale, niet omdat in de meer vooruitziende kringen van 4ons volk de urgentie niet wordt inge zien, doch omdat de politiek het alsnog wint van het gezond verstand. Men durft in Nederland no" niet hardop te zeggen, dat een arbeiden de massa te verkiezen is boven, een tot ontbinding overgaande gemeen schap met een fantastisch onder wijsbudget. Door deze en soortgelijke drastische be zuinigingen zal men het geld voor de werk- verschaliing moeten vinden en wat er nog meer noodig is zal men kunnen vinden door een verstandige leemng-politiek. Wy zyn niet zoo bevreesd dat het crediet van den Nederlandschen staat zulks niet zou toelaten; wy zien in de tegenwoordige situatie een veel grooter gevaar voor dat crediet. Bovendien zal ook het tempo by de financiering een groote rol spelen. Wij kunnen beginnen met 25.Ü0Ü menschen aan den arbeid te zetten, en daarna misschien nog weer eens 25.U00, en wie zal zeggen welk een gunstigen invloed 50.000 of 100.000 weer ingeschakelde arbeiders op den gang van ons economisch leven zul len hebben. Het dubbele, het driedubbele van wat zy tot dusver aan steun ontvin gen, zal onder de menschen worden ge bracht, zooals men het noemt, en de be hoeften, die hun arbeid schept, zal andere de wolfsmelkplanten gebeurd was. Twin tig minuten later waren ze op weg, ter wijl ze hun weinige bezittingen droegen in een soort draagbaar, welke ze ge maakt hadden, door het linnen van de kleinste tent over een paar lange stok ken vast te spijkeren. De richting, welke zij volgden, leidde naar het zuid-westen, langs het woud, maar ze zorgden bulten de boomen te I blijven. De bodem was vol kullen en ga- ten, van tijd tot tijd doorkruisten ze een ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (behoorende tot den 15 regals 1.30, elke regel meer ƒ0.25. Van buiten Gouda en den -- 1—5 regels 1.55, elke regel meer 0.30. Advertentiën in het Zaterdagnummer 25 bijslag öp den prijs. Liefdadigheids-advertentiën de helft van den prijs. INGEZONDEN MEDEDEELINGEN1—4 regels 2^6 elke regel meer ƒ0.50. Op de voorpagina 50 hooger. Gewone advertentiën en ingezonden mededeehngen bij contract tot zeei gereduceerden prijs. Groote letters en randen worden berekend naar plaatsruimte. Advertentiën kunnen worden ingezonden door tusschenkoirtst van soliede Boek, handelaren, Advertentiebureau! en onze agenten en moeten daags vóór de plaatsing aan het Bureau zijn ingekomen, teneinde van opname verzekerd te zijn. te vermijden. Laat in den middag kwa- 1 men ze plotseling bij ’n klein meer, dat voor hen lag als een blanke, glanzende ~-zr^n enkele langzaam be- zrhiSw overheen schoof. Ho nor DonthorilHkeek omhoog naar de wolk, die, naaiSft dacht, de oorzaak van die donkere A* irtoest zijn, doch In plaats daarvan^Mg ze een eenzame gier, die langzaam voortwiekte. Ze huiverde even en besefte op hetzelfde oogenblik, hoe doodmoe ze was. Het was, of alle kracht plotseling uit haar weggevloeid --was en of ze nu voor het eerst de ondra- - ^ht.zonder met efen enkel gelijke pijn In de schouders, haar bran dende voeten en het doffe bonzen van steem der wachtkamers heeft al geen nut meer, omdat de treinen te vlug op elkaar volgen. Men ziet het ook, hoe in de wacht kamers geen sterveling haast zit. Er is geen aanleiding meer voor. Stations zuilen dus niet meer noodig zyn; een halte-paal en een afdakje is al voldoende. De plannen van de beide architecten zyn heel fraai en vermakelyk; het papier is ge duldig dn „een schuldloos spel houdt kin deren zoet”. Het is waar, dat er by den aanleg van onze stad ook in de laatste jaren, toen men den groei van het verkeer al kon zien, zeer weinig doorzicht is getoond. Metiertyd zal er heel wat te verbeteren zyn. Daar doen ze het om, zegt Nurks, want op die wyze blyft er werk voor de architecten, leder, die even de kaart van den Haag bekykt, ziet onmiddellyk dat noodig zyn een groote verkeersweg LeidenDelft en één Leiden Hoek van Holland. In die beide wegen ligt den Haag en het is dus de vraag hoe pas seert men de stad. Geen van beide wegen zyn nog volmaakt, maar zy worden steeds beter en op den duur komen ze er wel. Verbindingen oost-west, dus met de zee zyn ook noodig en die zyn ook al veel ver beterd. Jammer ^lleen, dat men enkele er van met heeft doorgevoerd, maar men mag verwachten dat dit geschieden zal als de tyden beter zyn. Up velschillende punten zyn heel domme fouten aan te wyzen, waar van men niet begrypt hoe men ze kon ma- Ken, maar ook die zullen verdwynen. Het plan der beide fantasf-arcmtecten is natuurlyk niet voor uitvoering gesemkt. hen andere fantastzschatte de kosten ervan op een milliard gulVn. Maar het heeft een oogenblik de geesten in spanning gebracht en geamuseerd. En dat is ook al een ver- dienstelyk werk. Dat zelfde heeft/op den zelfden avond Mr. Kamp op een ander gebied gedaan. Hy heeft de welsprekendheid van alle tyden gedemonstreerd. Een vyftiental, deels be roepskunstenaars, deels aspirant-kunste- naars, deels anderen, heeft hem daarin bij hebben het vuur gezien. Laten we ons verbergen en hun een stevige verrassing bezorgen. Hy oracht haar naar de struiken en wachtte, klaar om te schieten. De klan ken kwamen dichterbij, werden luider en stierven toen onverwachts geheel weg. Mannering trachtte een verklaring te geven van die plotselinge stilte. Ze hebben het vuur in het oog ge kregen en weten niet, was ze doen zuilen. Dat leek Honor ook heel aannemelijk en ze wachtte ademloos op wat volgen zou. Maar het duurde lang, voor er Iets gebeurde. Na een paar minuten klonk uit het woud een Hauw, ritselend geluid, alsof lomand trachtte onopgemerkt hun kamp te naderen. Manneriifg tuurde in de richting, vanwaar net gelula kwam en hief zwijgend zijn geweer op, hoewel er niets te zien was. Het geritsel hield sop, maar plotseling klonk uit de schaduw van de boomen een enkel woord, dat ge tuigde van de verbluftheid van den spre ker: Hola! Een oogenblik later stapte een man Hoe de objecten te vinden. Zal werkverschaffing op de door ons be pleitte zoo uitgebreide schaal in Nederland technisch mogelyk zyn? Ook op deze vraag durven wy een bevestigend antwoord te geven. Wanneer maar weer de wil er is, dan zijn ook de objecten te vinden. Die werkobjecten zyn de hoofdzaak; hun eco nomische waarde komt op het oogenolik eerst in de tweede plaats, al willen wy hiermede geenszins zeggen, dat men kuilen moet laten graven om ze daarna weer te doen dichten. Maar hebben wy in Neder land geen behoefte aan autowegen, moeten het per sé buitenlanders zijn, die zich op onze Zuiderzeegronden vestigen en in onze koloniale gebieden zich nestelen, ligt het zoo voor de hand dat wij onze zuidelijke provincies volkomen jéïbeschermd laten, terwijl België en Frankrijk hun grenzen met geweldige vestinggordels beschermeri Zyn er geen groote internationale openbare werken mogelyk, waaraan Neder land deel zqu kunnen nemen? Niemand minder nisatie bond <A wy er ooit over bedacht Zónder twyfel zullen onze denkbeelden den spotlust opwekken van een grout aan tal financiers en economen, die zonneklaar zullen kunnen aantoonen, dat onze ideeen utopieën zyn, noch financieel, noch tech nisch, noch practisch uitvoerbaar. Over de politici zullen wy maar met spreken; zy behooren altyd en overal tot degenen, die den „veiligen” kant en de lyn van den minsten weerstand prefereeren. Wy richten ons tot hen, die met ons van j oordeel zijn, dat de werkloosheid en de daaruit voortvloeiende degeneratie de grootste ramp is, die een volk kan treffen J en dat tot het keeren van dit ongewone ge vaar, dat onze natie bedreigt, ongewone 1 middelen geboden zyn, al-vallen zy Jan ook buiten het kader dier vooifcichtiga en van ouds beproefde beginselen, welke ons met den dag dichter by den economiscntn en moreelen ondergang brengen. haar hoofd voelde. Mannering zag die plotselinge verandering, keek hoe laag de zon stond en berekende snel, dat het over een uur donker zou zijn. Kom, Honor, zei hij, we zullen hier overnachten. Het meisje gaf geen antwoord. Ze buk te zfch, om het eene uitefnde van de draagbaar op te nemen en besefte toen opeens, dat het haar onmogelijk was. Se keek hem onzeker aan. Ik ben bang, dat... dat... Ze voltooide den zin niet en wankelde even en Mannenng begreep, dat hij te veel van haar geVergd had. We hebben te lang geloopen. Ik had er aan móeten denken. Je bent er niet aan gewend, zulke zware lasten te dra gen. Neem jij de revolver mee. Ik zal wel zorgen, dat dit zaakje beneden komt. Ze keek hem dankbaar aan en liep lang- j zaam naar den oever van het meer, tot 5 Honor, zei hij overredend, tob er niet langer over. Hij had niet gered kun nen worden. En je heele leven ligt nog voor je. Je weet, wat ik... en Walter... hoopten. Liefste, ik weet, dat het droevig het en nu we alleen zijn en afhankelijk üu, itv net, iiiugeiijKe voor doen; en Jij... af, toen ze een beweging een kind, dat in een paar -o- milieu een sc— -- zUn handen gleden weg van haar schou- (Ur. K4. om haar heen; spiegel, waar, - umaereu. zwy- wegende echi Bend, want woorden waren overbodig. Tenslotte maakte Honor zich los uit zijn armen en zei rustig en wel, naar het hem toescheen, met buitengewone zelfbeheer- schlng; I Het wordt tijd voor ons, om weg «aan, George. Ze liepen samen zwijgend de helling af en maakten de laatste toebereidselen voor den wl *oord te zinspelen, op wat daarginds bij

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1935 | | pagina 1