Skitochten in het Sauerland.
Bloeiende planten in den winter.
Thea Rasche in Duitschland terug.
"luchtvaart!
Een filmstad aan de
Kaspische Zee.
FILMNIEUWS.
Verschillende Recepten.
a
Menu voor de week.
Voor de Jeugd.
Waarom de kippen in de
Wad wroeten en de valk
kuikentjes eet.
W etenswaardigheden.
Do vele skiloopers, die 'a winters
van Rijn en Roer en van elders naar
het Sauerland trekken, zullen zich
zelf vaak de vraag hebben gesteld,
welke skitocht in dit gebied wel de
mooiste is.
De kenners komen dan met vele
voorstellen voor den dag, want deze
uitgestrekte bergstreek, welke het
Lenne-, het Ebbe- en het Rothaarge-
bergte, Homert en Haarstrang, het
Siegerland en het Wittgei.steiner
Land omvat, is inderdaad rijk aan
schoonheden.
De trein brengt jonge en oude ski
enthousiasten op den 700 M. hooge.i
Winterberg, het centrum van de win
tersport van het Sauerland. Reeds
aan het station merkt men, dat elke
Wintersport hier op de hoogvlakte,
in het gebied van den Kahlen Ast.
wordt beoefend. Zware bobsleden
worden uit den trein geladen. Spoe
dig zullen zij over de'bob-baan van de
„Kappe" naar het dal suizen. Schaat
senrijden kan men op een nabijgele
gen vjjver. De groote meerderheid
.der wintersport-liefhebbers komt hier
echter om ski te loopen. Spoedig staan
Ze aan het kruispunt van de groote
wegen van het Sauefland, aan de zoo
genaamde „Obere Pforte", waar vele
wegwijzers en een geweldig groot
bord, welke de richtingen vermeiden,
de keus tamelijk moeilijk maken. Ge
lukkig bevindt zich daar een informa
tiebureau voor winter-toeristen. Hier
staat men U met raad en daad ter
zijde.
Laat ons eens een tocht over de
hoogten van de streek ondernemen, j
Een dergelijke tocht kan altijd wor-
den aanbevolen en is typisch vooi het
Sauerland. Vlak bjj het station slaan
hausen met hun zwarte balken, welke
wfl diep in het dai zien liggen, kron
kelt de rook van het houtvuur de hel
dere winterlucht in. Spoedig berei
ken wjj nu het bescheiden dorpje
Küstelberg. De tocht gaat verder naai
den Hillekop. Hier hebben wij weel
de keus tusschen twee wegen. Aan de
eene zijde lokt de ski weg K 2, wel
ke ons over den Grutenberg naar het
skigebied van den Kahlen Pön en
voorts naar het Upland-dorp Usseln
brengt. Deze Krutenberg is een
prachtige kegel. Een mooie weg loopt
i naar omlaag, naar het oude grens
gebied tusschen de provincie West-
falen en het Prinsdom Waldeck. Aan
de andere zij de stijgt de weg echter
tot aan den Knoll en verder naar den
Kahlen Pön. Op dezen massieven top
van het Sauerland, waarop vrijwel
geen enkele boom groeit, staat een
kroot plateau. Wij genieten hier,
vooraleer weer naar het dal te trek
ken, van het uitzicht over de uitge
strekte hellingen. Ginds m de verte
ontspringt de Diemei. Wjj hebben de
watergrens tusschen Rijn en Wezer
op onzen tocht namelijk reeds lang
overschreden. In de uitgestrekte om
geving van Usseln- lokken ons de Os-
terkopf en de met dennen getooide
Seere. Heerlijk wit straalt de Sclinee-
berg in de verte. Hij is o«s een weg
wijzer in het nog weinig bekende ge
bied van de Waldeckische Schweiz.
Te snel bereiken wij nu het lieflijke,
gezellige Usseln.
Een anderen keer zullen wjj op den
Hllekopf den ski weg naar Usseln niet
inslaan, maar in noordelijke richting
verder trekken. In het gebied van den
Hegekopf volgden heldere beuken bos-
kchen op donkere, hooge dennen.
AARDIGE MODELLEN VAN KRAAGJES OM EEN NAMIDDAG
TOILET OP TE FLEUREN.
VOOR DE WINTERSPORT.
wij den ski-weg in. Over het kleine. Heerlijk is deze tocht, ver van de we-
vriendelijke dorpje Küstelberg komen
wij naar de „Waldeckische Schweiz"
en naar het „Upland". Het uitzicht
is heerlijk. Nu kiezen wij den weg
naar den kam van het gebergte. Men
herkent hem aan een groote K. Deze
weg begint te Küstelberg om hoog in
"het Noorden, te Brilon, te eindigen.
Men kan echter reeds eerder in Oos
telijke of Westelijke richting afslaan.
Wij trachten nu Küstelberg te be
reiken. Weinige minuten verwijderd
van den skiweg bevindt zich overi
gens de bron van de.Roer, welke hier
als een beekje dooi* net land kron
kelt, vooraleer haar naam te geven
aan het grootste industriegebied van
de wereld. Aan onze rechterzijde
strekken zich romantische hoogten
met dichte bosschen. de Oude en de
Jonge Grimme, uit. Uit den schoor
steen der witte huizen van Klkering-
reld. Onderweg ontmoeten wij een
piek, waar negen skibanen elkaar
kruisen. „Grosse Grube" heet deze
plek. Het is overigens een goed uit
gangspunt voor een tochtje naar de
reusachtige Mühlenkopf-schans, waai
de groote ski-wedstrijden om de kam
pioenschappen van West-Duitschland
worden gehouden. Wij zetten echter
onzen tocht naar omlaag, naar den
Ettelsberg, met zijn uitstekende hel
lingen, voort. In dezen winter zullen
ook hier talrjjke wedstrijden worden
gehouden. Hier, in het gebied van de
kleine oefenschans, komen wij voor
bij de nieuwe baan, welke dezen
winter werd ingehuldigd. Wij ma
kelt een kleinen omweg en trekken,
uit oefening, langs deze baan naar
naar het dal. Geleidelijk worden de
hellingen vlakker en zoo komen wij
naar het gemoedelijke Willingen.
ZWARTE OOGHAREN.
Het zwart maken der oogharen
vindt in de uitgaande wereld meer en
meer toepassing. De behandeling
daarvan kan men gemakkelijk zelf
doen door een oplossing te maken van
met water vermengde Oost-Indische
inkt, waaraan enkele druppels eau de
cologne worden toegeveogd. Met dit
mengsel moet men met een klein bor
steltje de oogharen bevochtigen.
Niets is in sombere dagen gezelliger
dan een vensterbank met bloeiende
planten. Het geeft zoo'n gezellige
sfeer aan de geheele khmer en verwel
komt de binnentredende als het ware.
We kunnen aan onze behoefte naar
bloeiende planten voldoen, door rose
en witte begonia's, primula's, cycla
men, azalea's en niet t»3 vergeten de
geraniums, die voor den; vorst uit den
tuin genomen moesten worden, een
plaatsje in te ruimen.
De laatste kunnen we bvjna den ge-
heelen winter in blo<ei hebben en
steeds weer zullen we genieten van de
héérlijk frissche hel roode kleur of
het zacht rose of zalmkleurige dezer
dankbaar bloeiende planten. Eenmaal,
hoogstens tweemaal per maand wat
kamermest, volgens de aanwijzingen,
die in de pakjes bijgevoegd zijn, "ver
der veel water en onze mooeite wordt
ruimschoots beloond door een heer
lijke volle toef bloemen. Cyclamen
mogen het water nooit op de boven
aarde hebben, doch moeten in een
bakje geplaatst worden, waarin lauw
water gedaan wordt, eemige c.M.
hoog. Het water, dat na twee uren
niet door de aarde opgenomen is,
wordt weggenomen, hetgeen iederen
dag herhaald wordt.
Primula's moeten niet te zonnig
staan, doch begonia's hebben niet veel
pretentie, bloeien rijkelijk en moeten
steeds natte bovenaarde hebben, de
stelen van de plant nemen veel vocht
in zich op, evenals die van het z.g.
„Vlijtige Liesje", een plant met mooie
roode of terracotta bloempjes.
Kleine azalea's kunnen we even
eens een plaatsje op de vensterbank
geven, grootere liefst op een klein
tafeltje. Ook deze planten plaatsen
we op een aardewerk bakje waarin
iederen dag water wordt gegoten. Zij
mogen echter niet te warm staan;
zoolang de knoppen zich nog niet tot
bloemen gevormd hebben mogen ze
met een bloemenspuit besproeid wor
den, Jater echter niet meer. Meerma
len gelukt het de planten over te hou
den, doch veelal worden wij hierin
teleurgesteld, 's Winters mogen zij
op een zonnige vensterbank staan,
doch 's zomers zet men de plant in
den pot op een schaduwrijke plaats.
Na het bloeien worden de knoppen
allen uitgeknipt en de plant in een
koele kamer gezet, totdat hij in Mei
naar buiten gaat.
Camelia's zien we ook nog al eens,
doch deze „Japansche roos", zooals
hij wel eens naar het land van waar
uit hij geïmporteerd is, genoemd
wordt, vereischt in zijn bloeitijd
■Enthousiaste verhalen over de
Melboitrnerace.
De bekende Duitsche pilote en journa
liste Thea Rasche, die tijdens de Mel-
bournerace als passagier meevloog met
Parmentier en Moll, is thans weer in
Duitschland teruggekomen. Een mede
werker van de Haagsche Crt. was in de
gelegenheid haar bij de aankomst te
Berlijn te interviewen.
De Hamburgsche trein komt het sta
tion binnen. Er in zit de vroegere kunst
en sportvliegenierster Thea Rasche, die
ais passagier deelnam aan de Londen—
Melbourne-race, dah naar Amerika ver
trok, waar zij eenige kameraden opzocht
en van daar uit naar Berlijn terugkeer-
1 de.
j De auto glijdt door de natte straten
van de stad, terwijl Thea Rasche van
haar indrukken vertelt. Overal werd zij
met open armen ontvangen: in Austra
lië, in Mexico, in Noord-Amerika. Overal
i ontmoette zij vrienden, die haar zes jaar
geleden om haar durf en kunst bewon-
I derden en die er allen naar verlangden
haar weer te zien De gastvrijheid, die
zij overal genoten had was volgens haar,
in een woord enorm.
Natuurlijk vroegen wij haar naar de
Indrukken tijdens de Londen—Melbour
ne-race opgedaan. Het was voor Thea
was beschadigd en thans eerst kwamen
de passagiers te weten, welk gevaar zi]
zooeven hadden doorgemaakt.
Na tallooze festiviteiten, na wekenlan
ge hartelijke Australische gastvrijheid
vertrok zij 1U November met de „Maj-lpo-
sa" van Sydney Behalve Thea Rasche
bevonden zich ook Roscoe Turner en
Pangborn, de derden in de race, aan
boord. Dit drietal kende elkaar reeds van
vroeger jaren. Waar de boot ook voor
anker gaat, Nieuw-Zeeland, Honolulu,
Fidsji-Fldsji of Hawai gaan de vliegers
op zoek naar een vliegveld in een gunstig
gelegen bocht, want de beide Amerika
nen hebben groote plannen.* Reeds te
Sydney werd de Duitsche overstelpt met
attenties van de Australische vliegenier-
sters Dat was het werk van de eere
voorzitster van de Women's Internatio
nal Association of Aeronautics, de inter
nationale vliegeniersters-organisatie,
waarvan Thea Rasche vice-voorzitster is.
Te Los Angeles verscheen mrs. MacQueen
om zichzelf op de hoogte te stellen van
't welzijn harer vriendin. Mrs. MacQueen
heeft slechts één doel: zij wil de vriend
schap der vliegeniersters van de geheele
wereld bevorderen, want zij ziet in de
aviatiek een prachtig middel voor het
Aardige modellen van een fnuts, een
écharpe en handschoenen.
digd om voor de vergadering een rede te
houden. De universiteit van Zuid-Call-
fornlë richt tot haar hetzelfde verzoek
en benoemt Thea Rasche voor levens
lang tot eerelid. Uit San Dlego wordt
haar het eerelidmaatschap van de „In
ternationale Aero Educational Research
Organisation" aangeboden met het ver
zoek in Duitschland te pleiten voor een
inzending op de luchtvaarttentoonstel
ling in Mei 1935. En dan nog een eerbe
wijs van bijzonder karakter te Mission
Inn dit ligt bij Riverside in Callfornië
kan zij zich als eerste buitenlandsche
pilote met Pangborn op de beroemde
pilotenmuur laten vereeuwigen.
Alle vrienden, die vijf jaar geleden de
actieve pilote Thea Rasche vereerden,
hebben deze vriendschap niet vergeten.
De uitgever McFadden, Kant Cooper en
Bill Stout, de vroegere leider van de
Ford-viiegtuigenfabrieken, Chamberlin
en andere vroegere vliegfenomeenen ver
schijnen bij haar. De leden van de „Club
der 99ers", de eerste Amerikaansche vlie-
genierstersvereenlging, die in 1929 werd
opgericht, nemen haar eerelid in be
scherming. Amelia Earhart, Ruth Elder,
Bobby Trout, mrs. Granger, QIadies
O'Donald, Ruth Nichols en mrs. Margret
Rasche de indrukwekkendste gebeurte- I bevorderen van den vrede. Te San Diego
nis-van haar reis Indrukwekkend I moest de Duitsche gast voor de raido
zelfs voor de pilote door het adem- I spreken
beroovend tempo en de zekerheid. De be- j Te Los Angeles vergadert „The World
manning was niet van plan er toe bij te Affaire Assemble". Zij wordt ult^enoo-
dragen de sensatie van deze race te ver-
grooten. Integendeel: zekerheid en snel
heid van een modern vliegtuig wilde zij
bewijzen. Terwijl de concurrenten hun
heele machine op snelheid hadden inge
richt en iedere plaatsruimte in beslag
was genomen voor benzine, zaten in de
cabine van de „Uiver" drie passagiers,
die ondanks den wedstrijd nauwelijks
den Indruk kregen aan een unieke race
deel te nemen. Pas het radiotoestel
maakte hen er op attent. Toen de mar
conist de positie der andere machines
meedeelde, toen Parmentier en Moll de
zegevierende Engelschen steeds nader 'op
het lijf rukten, maakte zich van allen de
wedstrijd koorts meester.
E'n dan het eenige incident dat de Hol-
landsche machine nauwelijks tweehon
derd kilometer voor het einddoel een
achterstand van acht uur bezorgde. On
onderbroken donderden de motoren van
de „Uiver". De dHe in de passagiersruim
te merkten niet, dat ondanks dat bewon
derenswaardig kalmeerende gedreun een
ontzettend gevaar in aantocht was Ter
wijl zij over koetjes en kalfjes praatten
drong net geratel van het morse-appa
raat in de cabine door Thea Rasche ken
de deze roep van het gevaar, want wie
het één keer gehoord heeft, vergeet dit
angstwekkend rhythme nooit meer:
S.O.S. S.O.S. Voortdurend werd dit
sein uitgezonden. Nacht, nevel en on
weer omhulden de machine.
Zonder positie donderde de „Uiver"
boven het onbekende thans gevaarlijke
„Australië". Rustig als steeds zat „Par
mentier aan het stuur Rustig als steeds
assisteerde hem Moll. En ziet, het SO S-
seln werd opgemerkt. Uit het donker
doemde licht op: Albury. Door den re-
genachtigen nacht fonkelden de lampen
van de stad. Met onvergelijkelijke han
digheid zette Parmentier het groote ge
vaarte op het moerassige land van de
renbaan te Albury neer. Geen propeller
meerdere zorg, aangezien bij het ver
plaatsen of keeren zelfs de beeldig
mooie, diep rose getinte bloemen
spoedig afvallen.
De plant heeft donkergroene glim
mende leerachtige bladeren én werd
in de 17e eeuw in de Philippijnen ge
vonden. Zij gedijt het beste bij een
temperatuur van ongeveer 810 gra
den, heeft veel zuivere liefst vochtige
lucht noodig, en groeit het best in een
mengsel van heidegrond, zand en
bladaarde. Regelmatig gieten, doch
vooral niet te veel water, daar de bla
deren dan geel worden. Om de drie of
vier jaar worden de planten verpot.
23
AARDIGE MODELLEN
VAN EEN TASCHJE EN
SCHOENTJE MET REEPJES
LEER BEWERKT.
r de voorzitster van deze club f
üooper- lld(, vriendschapsbanden
Mr*a™t naar Thea Rasche moest de
wcer met na nsclie maChines vlie-
nleU,«« dagelijks te gast bU groote vlieg i
geI\Zlfbrieken. Het hoogtepunt van
maC. .r kaansene reis was de ontvangst
*7wftte Huls door mrs. Roosevelt.
Be verzekering van de Uiver.
giet assuradeuren, .naar het eigen
„_,heringsfonds draagt de schade.
wl) vernemen wordt de schade
»7e Uiver niet gedragen door assura
deuren maar door de KL.M. zelf. Dit
S geen verband met den aard van het
„mg zooals men op het eerste gezicht
Iwonen meenen, maar met den aard
der verzekering, die de Maatschappij ge-
TkTm, heeft n.l een verzekering
insloten tegen schade, die een bepaald
Stag per JW te öoven gaat Uat be"
5de bedrag riskeert zij zelf Als voor
del van zulk een verzekering wordt ge-
Mind dat de premie lager is. dan wan
neer net risico W schaden wordt
"'üTlcnade, jue de K.L.M. in net atge-
luooen jaar geleden heeft, komt niet uit
M»n net geilxeerde totaalbedrag, van-
Rib*, de oliestad, wordt filmcentrum.
De massaregie .n de SovjetfUm.
arbeidskrachten, geen ster-
daar dat assuradeuren niet aansprake
lijk zijn. Zij zal geleden moeten worden
uit het eigen verzekeringsfonds der maat
schappij, waarvan de omvang niet gepu
bliceerd is.
Vtruly schrijn een gedenkboek.
Als de K. L. M. vijftien jaar
op Londen vliegt.
Een belangwekkend werk.
Naar de Telegraaf verneemt zal in Mei
van dit jaar ter gelegenheid van het feit,
dat het vijftien Jaar geleden wa£ dat het
eerste K.L.M.-toestel naar Londen ver
trok in den vasten dienst, door den vlie
ger Vlruly een herinneringsboek worden
samengesteld, dat getiteld is: „Alles O
K.! Draaien!"
De heer Viruly krijgt een maand ver
lof en in dezen tijd zal hij zich vestigen
in Montparnasse te Parijs, waar hij het
boek zal schrijven. Voor dit werk zal mi
nister Colijn een inleiding schrijven. Bo
vendien komen ér bijdragen van de di
recteur der K.L.M., den heer Piesman,
den chef van den Technischen Dienst,
den heer Spit, den chef van den Vlieg-
dienst, de heer Aler, den marconist den
heer v. d. Molen en den vlieger Van Vee-
nendaal.
Bovendien zal een bijdrage worden op
genomen, die door den vlieger Beekman,
die met de „Uiver" is omgekomen, gereed
was gemaakt, alvorens hij zijn ongeluk-
kigen tocht naar Indië ondernam.
door H. W. ROLAND.
5 Het is een bekend feit, waarvan wij in
vroeger jaren al meermalen de bewijzen
hebben gehad, dat de Sovjetautoriteiten de
nationale filmproductie met alle denkbare
middelen ondersteunen en dit niet zoozeer
om artistieke of cultureele beweegredenen,
als wel omdat zij maar al te goed de on
overtroffen waarde van de film als propa-
gendamiddel bij de groote massa inzien en
een doelbewust gebruik wenschen te maken
van den klemmenden invloed, die de film
op baar toeschouwers kanuitoefenen.
De door den Staat gesubsidieerde Rus
sische filmindustrie legde er zich dan ook
met alle ijver op toe, de opdrachten die de
Rusaische Staat haar gaf zoo goed mogel\jK
uit te voeren. Het bekendste product van de
op deze wijze gestimuleerde filmindustrie
was de bekende Sovjetfilm „Potemkin" die
nog door verschillende andere films van
gelijke strekking werd gevolgd. Al deze op
windende films propageeren den opstand
der massa's, trachten de gedachte der com
munistische Internationale te verbrei'den en
werken alle met massale menschenmenig-
ten.
De Sovjet-Russische filmmagnaten, die
er ook in het land van het communisme zijn
- we herinneren slechts aan Eisenstein,
die er'de voorkeur aan gaf, in de feudale
atelim van Hollywood te werken hebben
echter blijkbaar de bedrijfstechnische voor
waarden voor hun filmstad ingezien en be
sloten een Sovjet-Russisch Hollywood te
bouwen. De keuze voor de nieuwe filmstad
schijnt niet slecht uitgevallen. Men !s reecis
begonnen met de voorbereidende werkzaam
heden.
h Bakoe aan de Kaspische 'Zee zal het
nienwe filmparadijs verrijzen, een paradijs
gelegen temidden van de onafgbroken werk
zaamheid van een industriedistrict. Bakoe
heeft als stad een snelle ontwikkeling mee
gemaakt. Het telt thans reeds een half
milüoen inwoners en is de hoofdstad van
de tatonóme Sovjetrepubliek Aserbeidsjan.
Bakoe bezit een goed toegeruste oorlogs-
en lttndelshaven en is, behalve cultuurcen
trum van den Sfaat Aserbeidsjan en uni-
veralteitsstad, het centrum van de Sovjet-
Ruitóche petroleumindustrie.
De laatste omstandigheid verleent de stad
natuurlijk nog een bijzondere beteekenis.
Bakoe is het brandpunt van den internatio
nalen oliehandel, een stad, waar veel geld
in- en uitgaat. Van de stad Bakoe uit loopt
de bekende buisleiding van niet minder dan
K.M. lengte naar Batoem aan den voet
'an de Kaukasus, de andere oliecentrale der
Swjets. Door de leiding wordt de olie via
Tifles naar de Zwarte Zee gevoerd, waar
WiÉM
RUDY VALLEE en ALICE FAY.
betere exportcondities bestaan dan aan de
Kaspische Zee, die geen open uitgang heeft
doch een groote binnenzee is, de grootste
ter wereld.
De schoonste voorbeelden van het Rus
sische landschap vindt men hier rondom
Bakoe veueenigd; het berglandschap van
den Kaukasus, waarvoor zich de laagvlakte
vanAserbeidsjan uitstrekt en de onafzien
bare zeevlakte. Wat kunnen de filmmen-
schen meer verlangen? Volop gelegenheid
vinden ze hier voor goedkoope en prachtige
buitenopnamen. Dit neemt natuurlijk niet
weg, dat er groote ateliers gebouwd zullen
moeten worden voor het maken der noodige
binnenopnamen.
Een groot voordeel voor de Sovjetautori
teiten bij het organiseeren eener nationale
filmindustrie is ongetwijfeld het feit, dat
er geen bijzonder hooge gages betaald be
hoeven te worden, want zooals riten weet
kent de Sovjetfilm op een enkele uitzonde
ring na geen eigenlijke stars. Het star
systeem is in strijd met de communistische
gedachte. „Star" is het volk, de massa in
zijn geheel. Want de Russische films zijn
massafilms. En als men al eens een enkele
maal een hoofdpersoon noodig heeft,I dan
pikt de regisseur uit de massa een of an
dere markante kop, een interessante figuur,
die als de film is voltooid, weer verdwijnt
in de onbekendheid, weer onderduikt in de
massa. De 'gages der filmspelers zijn
indien men althans de berichten uit de Sov
jet-Unie gelooven mag* niet bijzonder
hoog. Een flink figurantenloon, meer niet.
Een leger van menschen staat hiervoor
steeds beschikbaar. Ze zijn snel bij de hand
en leiden, zoolang ze aan het werk zijn, een
zorgeloos leventje, want ze hebben vxije
voeding en kleeding.
In tegenstelling dus met het leven in de
overige filmcentra, Duitsche zoowel als
Amerikaansche, wordt in de Sovjet-Russi
sche filmwereld de kunstenaar om zijn werk
niet geëerd, wordt hij niet op een voetstuk
geplaatst. In Sovjet-Rusland is de doorsnee
filmspeler geen society-mensch, doch een
man uit het volk, een arbeider als alle an
deren. En in het huidige Rusland is het niet
langer de arbeider, aan wien de meeste aan
dacht wordt besteed, doch de soldaat. De
soldaat behoeft er zich geen zorgen om te
maken, hoe hij in zijn levensonderhoud zal
voorzien. Het leger is het beste er aan toe
in het moderne Rusland; het wordt goed
gevoed en gekleed. De soldaat is in elk op
zicht een bevoorrecht personage, hem wordt
ook de toegang tot de hoogere kringen niet
geweigerd. Hoe zeer de roodgardisteni steeds
meer op den voorgrond worden geschoven,
blijkt b.v uit een onlangs uitgevaardigde
oekase van den opperbevelhebber van het
Roode Leger, waarin order werd gegeven,
dat alle regimentscommandanten en hoogere
officieren dansen moeten leeren. De soldaat
wordt voor de society opgevoed! Doch voor
den filmspeler, hoe verdienstelijk hij ook
zijn taak mag vervullen, blijft de weg naar
roem en eer gesloten.
George Withe's Scandals
in de Réunie-Bioscoop.
In de Réunie-Bioscoop draait vanaf
hedenavond George White's Scandals,
ren mooie film van de Fox Film Corp
in de geest van „Golddiggers" en de 42
nd Street. Men kent deze show-films vol
dansende meisjes, klatergoud en schitte
rende revue-scènes, zonder dat er eigen
lijk een draad door het verhaal loopt.
Meestal is het de geschiedenis van een
arme componist die veel talent schijnt te
bezitten. De inhoud van al deze revue-
verhalen komt trouwens op hetzelfde
neer, en men is het alles weer even snel
vergeten.
Wat beteekent nu
dais? Wel.. Georgj
evenknie van wij lei'
Ziegfeld was de
roemde Ziegfeld
zijn nog de di
;e White's Scan-
White is de groote
Flo Ziegfeld. En Flo
van de wereldbe-
lies. Dat waren en
ls, de opperste
selectie van AmerikVs schoone dochte-
ren, die worden getramd tot het uiterste,
om een in z'n soort v^jnaakt ballet te
vormen Vele van deze Follies zijn later
beroemde filmdiva's geworden. Andere
Follies huwden mlllionnairs. Wéér andere
gingen te gronde. Maar-ze hadden en
hebben allemaal, aldus Luc Willink, de
geestige filmcriticus vah het Vaderland,
den maarschalkstaf in den ransel en
velen haalden hem er Uit ook!
George White heeft géén Follies, hij
heeft Scandals En aangevuld met be-
i roemdhedeh als den radio-afgod Rudy
Vallee en de filmsterren Alice Fay, Jlm-
my Durante Cliff Edwards, etc. treden
zij op in deze filmrevue,
i Nu zou dit allemaal niet zoo belangrijk
zijn maar de bijkomende omstandighe-
den maken het waard er hog eens extra
op te wijzen dat het bijzondere in deze
I film is de buitenopnamen. Buitenopna-
I men in een revuefilm. dat is tenminste
nieuw!
Stel U voor: een revue-scène, speelt
zich in een park af. En direct zijn we
j in een heusch park. Ook dit is al vaker
beproefd, maar het leidde altijd tot een
fiasco. Ditmaal niet. Lee Garmes met zijn
i wonder-camera heeft daar ook de hand
in gehad en nu wordt het aantal moge-
lijkheden eensklaps veel grooter.
Nu kan (ter illustratie van de song.
My dog loves your dog) een heel regi
ment schoone dames met kostbare hon-
den voorbijpromeneeren en de beschik
bare ruimte is natuurlijk'onbeperkt uit
gebreid. Nu kan een scène volgen, waar
in vaders, zingend: Every day is father's
day, met ontelbare kinderwagens opruk-
ken en in orde van parade de schoonste
stervormige figuren formeeren Nu kan...
De fotografie in deze film wordt ver
zorgd door Lee Garmes, een der knapste
cameramannen van Amerika.
In George White's Sandals is er nu
eens géén arm-maar-eerlijk componistje
Als het eerste beeld op 't doek valt, wor
den we al omwolkt door tulle en tarlatan
en omvangen door de luchtige muziek,
en dansende mooie meisjes
Wat de draad, de „story" betreft, deze
bestaat uit de strubbelingen en moeite
die George White met zijn artisten heeft
in de kleedkamers en daaromtrent.
Elk dezer woordenwisselingen is een
komlschp dialoog vol typisch Amerikaan-
schen humor
Alles te zamen een bijzondere succes
volle film.
DE ZORG VOOR UW GELAAT.
Wie last heeft van een droge huid, kan
daarvan door een eenvoudig en goedkoop
middel, dat in de meeste gevallen helpt, ver
lost worden. Bevochtig uw gezicht 's mor
gens en^'s avonds met een watje, dat ge
doopt is in warm water en melk, in een
verhouding van een eetlepel melk tegen
twee eetlepels heet water. Laat dat vocht
indrogen en wasch het gezicht daarna met
koud water na.
Zuwrkool met aardappelen en witte
boonen.
1% pond zuurkool, lVa K.G. aardappelen,
2\i ons witte boonen, 2 ons doorregen spek,
3 d.L. melk, zout, 2 blokjes delfrite.
Na het lezen van deze ingrediënten zult
ge misschien even vreemdNjpzien, deze com
binatie van zuurkool, wittp boonen en melk.
Hebt ge deze stamppot «jenmaal klaar ge
maakt, dan geloof ik nieè dat ge stamppot
van zuurkool anders zuil bereiden.
Het spek laten we mcMrinaal snyden en
nemen vooral doorregen spek of mager
rookspek. We beginnen 's morgens de witte
boonen te weeken, waardoor ze spoediger
gaar zyn en koken ze 's middags gaar (on
geveer 2 uur) met weinig water, opdat we
er niets van weg behoeven te gooien. De
zuurkool wordt, als ze tê zuur js gewas-
schen en opgezet met weinig water, daarna
aan de kook gebracht en 116 uur op een
kleine pit gaar gekookt. De aardappelen
worden geschild, aan stukken gesneden en
gekookt in een groote pan, waarbij de zuur
kool en de witte booneij worden gevoegd en
tenslotte alles goed fyn gestampt. We men
gen door de stamppot 2 a 3 kopjes melk, al
naar mate de massa reeds vochtig js, laten
alles daarna nog even doorstoven met de
delfrite en maken het naar smaak met zout
af.
Het eenmaal machinaal gesneden spek
wordt in een pan croquant gebakken en de
stamppot scheppen we op een groote platte
schaal, geven er een mooie gelijke vorm aan
en gieten het speknat over het geheel,
waarna net uitgebakken spek op bovenkant
en tegen de zijkanten gelegd wo'dt. Deze
stamppot is voedzaam, smakelijk en daarbij
zeer billijk.
Macaroni en eieVschotel.
250 gram macaroni, 90 gram geraspte
kaas, 4 hard gekookte eieren, peper, zout,
klontjes boter, paneermeel, 5 d.L. melk, 40
gram boter, 35 gram bloem, tikje zout,
kerry, klein uitje.
We breken de macaroni in vingerlange
stukken en zetten ze op met kokend water
en zout, laten ze zachtjes gaar koken, on
geveer 25 minuten. Terwijl de macaroni
kookt, vetten we een vuurvaste schotel in
en maken het sausje door de boter te ver
warmen en het fijn gesnipperde "uitje er in
gaar te smoren, doch vooral niet te bruin
laten worden, de bloem en zout bijvoegen
en vervolgens de melk langzaam roerende,
waarna de saus eenige minuten door moet
koken. Op het laatste oogenblik wordt
1 eetlepel geraspte kaas door de saus ge
roerd. De eieren worden gepeld en aan-
schijfjes gesneden, de macaroni, die inmid
dels gaar is, wordt in de vergiet afgegoten,
naarna aan kleine stukjes gehakt. In de
schotel komen nu achtereenvolgens laagjes
macaroni, plakken ei en wat saus, totdat
alles verwerkt is. De bovenste lagen be
staan uit macaroni en saus, hierover wordt
eerr laagje paneermeel gestrooid en de rest
van de kaas, met hier en daar een klontje
boter. De schotel wordt tenslotte ongeveer
25 minuten in een warmen oven gebakken.
Gestoofde lever.
5 a 6 ons runderlever, 2 groote uien of
10 k 12 kleine uitjes, laurierblad, kruidna
gelen, 1 blokje delfrite of 60 'gr. margarine,
2 eetlepelp bloem, peper, zout en Liter
water.
We maken de uien schoon, snipperen ze;
als we kleine uitjes kunne» krygen, dan
blijven ze in hun geheel. De gewasschen
lever wordt in blokjes van 3 c.M. ongeveer
gesneden en bestrooid met peper, zout en
bloem.
We zetten lever, uien, boter of delfrite,
kruidnagelen en laurierblad op met L.
water, brengen dit' alles aan de kook, tem
peren de warmtetoevoer en laten het ander
half uur stoven. Is de vloeistof niet genoeg
gebonden, dan voegen we wat aangemaakte
bloem toe, laten alles nog even doorkoken
en doen alles in een dekschaal, waarin de
lever en saus worden opgediend.
ZONDAG: Kalfssoep, runderrollade, spruit
jes, aardappelen, sniaasappelpudding.
MAANDAG: Koud vleesch, prei, aardappe
len, rijst met rozynen.
DINSDAG: Gestoofde lever, knolraap, aard
appelen, havermoutpap.
WOENSDAG: Stoofpot van klapstuk, wor
telen, uien en aardappelen, beschuit met
DONDERDAG: Gehakt in deeg, savoyekool,
I aardappelpurée, pruimen.
I VRIJDAG: Bloemkoolsoep, schelvisch, aard
appelen, peterseliesaus rauwe sla).
ZATERDAG: Macaronischotel met eieren,
i citroenvla.
Meneer Valk en zyn schaar,
door GERTRUDE SANDERSZ.
m verhaaltje speelt in de tyd, toen alle
nog vriendelijk tegen elkaar waren,
"•W, die Koning der Dieren is, gaf
Jaar een feest, en dan werden alle die-
"nwtgenodigd om te komef». Ook de kin-
S pochten dan meekomen,
feert P tegen de tijd dat jaarlijkse
H«*eer gehouden zou worden. Mevrouw
v.111 P met haar kadertjes rond en toe
gaf ontmoette zij haar man.
Zeg man, zei ze haastig, heb je er wel
Kn.u5e(^Cht' dat WÜ dit jaar niet naar het
t kunnen gaan?
waarom niet, als "ik vragen mag?
de haan wat uit de hoogte.
Z, kindertjes zijn nog te klein en ze
2*kn la** zyn op het feest!
eTJ» Wat'hebt ook aïtijd bezwaren!
«uien toch wel andere kleine kinderen
de
duT Ja' &ls je er 20 over denkt ik zal
waar alles in orde gaan brengen.
Eigenlijk had ik vandaag brood willen bak
ken. Maar als we een beetje zuinig eten,
zullen we wel met het brood dat er nog is
uitkomen tot na het feest!
Een'paar dagen na dit gesprek kregen zij
een uitnodiging, welke zij erg graag aan
namen. Dadelijk gingen zij zich voor het
feest klaar maken.
De volgende morgen de zon was nau-
welijk op vertrok de hele hoenderfamilie
om het feest bij te wonen. Onderweg was
het erg gezellig. Het was een gebabbel van
je welste! By het koninklijk paleis zagen
zij, dat er al heel wat gasten waren, o.a.
Valk, Varken, Tortelduif en Vos. Met een
vriendelijk: Goede morgeri, begroetten zij
elkaar!
De Valk had het blijkbaar aldoor nog
volgehouden, om de schaar, welke hij van
zijn vader had gekregen, met zich mee te
dragen. Met die schaar hield hij zijn nagels
kort.
Tot mevrouw Hen's grote verdriet zaj»
zij, dat er geen kinderen op het feest wa
ren. De kleintjes begonnen erg hard te hui
len en mevrouw Hen wist geen raad.
Valk, die het zag, zei tegen mevrouw
H!ü.' Mevfouw hen, ik heb hier myn schaar,
en ik heb die op het ogenblik toch niet no
dig, en daarom mogen uw kinderen zolang
het feest duurt, er mee spelen.
O, mijnheer Valk, ik dank u wel! Vree-
selijk vriendelijk van U! Ik ben U erg dank
baar..
Daarop gaf Valk zijn schaar aan de klei
ne kuikentjes.
Schatteboutjes, zei mevrouw Hen te
gen haar kroost. Gedragen jullie je nou
zoet, en jullie mogen meneer Valk's schaar
niet wegmaken, hoor.
Ja, Mammy, we zullen zoet zijn! ant
woordden alle kinderen tegelijk.
Toen het feest voorbij was, wilde Valk
zyn schaar terug hebben. Maar die was
nergens te vinden. Alles wat de kuikens
konden zeggen was, dat de schaar in het
zand zoek geraakt was. Het hele gezin be
gon toen in het zand te wroeten, maar de
schaar werd jammer genoeg niet gevonden.
Eindelijk zei meneer Valk: Ik geef
jullie een week de tijd om mijn schaar terug
te vinden eh wanneer jullie hem dan niet
gevonden hebben, dan zal het niet goed
aflopen met jullie!
De hoenders zochten en zochten, maar ze
vonden niets. De week was gauw om en nog
steeds was de schaar niet terug.
Intussen waren Valk's nagels aangegroeid
en eindelijk was de dag daar, waarop Valk
zyn schaar moest gaan halen. Hij vloog da
delijk naar het huis van de hoenders, maar
het huis was leeg. Hij zocht en zocht, maar
hij zag niets van meneer Haan en zijn ge
zin. Toen was Valk er wel zeker van dat
zij zich vetstopt hadden uit vrees, omdat
zij de schaar niet konden vinden. Valk werd
toen vreselijk kwaad en hij sprak met zich
zelf af om de kuikentjes op te eten, waar
en wanneer hy hen ook mocht vinden.
Van die dag af eet de Valk kuikentjes
en de kippen wroeten in de grond om te
kijken of zij de schaar van meneer Valk
niet kunnen vinden, om hem terug te geven,
waardoor de vrede weer hersteld zou zijn.
Te volle bloempotten.
Vele kamerplanten worden te rij
kelijk begoten en gaan hierdoor ten
gronde; andere worden door het te
gengestelde lot getroffen en gaan
dood, omdat zij te weinig water krij
gen. Het is ook niet-gemakkelijk om
elk der planten juist datgene te- ge
ven, wat zij noodig heeft, doch als
men er wat aandacht aan besteedt,
bemerkt men spoedig hoe zij stuk
voor stuk behandeld moeten worden.
Men ziet dan ook spoedig, of planten
in goede handen zijn, dan wel of zij
meer geduld dan geliefd worden.
Vaak ziet men potten waarbij de
aarde boven de rand uitsteekt als rij
zend deeg. Misschien is de plant te
hoog geplantmisschien heeft zij met
haar wortels de aarde opgestuwd. In
elk geval is het niet, zooals het be
hoort. Meestal wjjst dit verschijnsel
erop, dat het hoog tijd is om de plan
ten grootere potten te gevenop het
oogenblik is deze verandering echter
niet aan te 'bevelen, met het oog op
den winter.
Voor zoover het mogelijk is, zonder
de wortels te beschadigen, moet men
althans de bovenste aardlaag verwij
deren om een gietwand te krijgen.
Dit is ook dan wenschelijk wanneer
men de planten niet van boven begiet,
doch water water op het onderzetter-
tje schenkt.
