IT:
0J
f
LHIII
,e?
DE KAMPIOEN
l
BUSCH
VBURG~
lCH-.
Deze Courant komt
vele duizenden gezinnen Gegarandeerde oplage 7500
m
Y1
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN' OMSTREKEN
ipl-
Zaterdaq 9*'Februari 1935
REVUE
Dit biad verschijnt dagelijks, behalve Zon- en Feestdagen
ex.
EERSTE BLAD.
f
X
u?
ÖERWOUD-
ISSEN.
OOSTHAVEN 19
Costumes
Japonnen
VERPLAATST
Indien ZEEPPOEDER
dan
PRESTO
[ZEN
C«T,
SEL
Ho. 188*8
De beteekenis van onzen
arbeid.
'IT,
4E
45.
GEHEIM^’
BERGAMBACHT, BERKENWOUDE, BODEGRAVEN, BOSKOOP, ’JGOUDERAK,HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPELLE,
tylEUWERKERK, OUDERKERK, OUDEWATER, REEUWIJK, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADDINXVEEN, ZEVENHUIZEN, enz.
Brieven uit dè Hofstad.
1/35
fcwil
Nieuwe
Modellen
WORDT
4-
4
4
•1’.
NAAR
l 4 j
mtbtdcon f 1.75;
ocieteit reductie,
ags 2 uur.
HAMME
FRANS
ELA enz.
toen ze
tój/haar
r en door
en vóelde
een
talen
sidderen in den nacht
zak'te voor
bij hen
vreem-
SPECIALE
ETALAGE
üahlmann
16
Jickson
VAN qOSTHAVEN 23
(HUIZEN.
ZEVE^l
J
lit Scala Theater
ré te Afnsterdam
KOST ENKELE CENTEN
SPAART TALLOZE GULDENS
telkens weefkéerende ver-
e Bn leven drukt. Dat is
her gevolg van het teveel
een dergelijke nandel gaan atuuiemen, glip
pen zij door de mazen heen, xlet is hier weer
een van die moeilij.Ke punten in net maat
schappelijk levey, de strijd n.l. tegen het
gemis aan medewerking, de zucht tot tegen
werking en de neiging tot ongehoorzaam
heid aan de wetten. Men kan de beste wet
ten maken, doch altijd is en bly/t er een
toepassing mogelijk dat minimaal is; altyd
zijn er veten die precies langs den rand van
het toelaatbare balanceeren. En dezulken
brengen de wetgeving in dfacrediet en be
moeilijken de handhaving der orde.
Trouwens dit is eigenlijk de hoofdtaak
van de overheid geworden. Hetr wetten-ma-
ken is op geen stukken na zoo moeilyk als
het uitvoeren en het controleeren van de
naleving. Iedere nieuwe wet verslindt een
kapitaal aan-uitgaven voor de controle, en
afe dat geld er niet aan gegeven wordt, kan
men het wetten-maken wel laten. Het lijkt
ons wel e?ns alsof het publiek hoe langer
Hjbis vannacht teruggekomerSfj
ik geloof zeker, dat hij nu nog met v<
weg is. Laten we naar binnen gaan, g^ng
ze na een korte pauze voort, liet is hier
veel te koud en bovendien kunnen ze ons
X
zonder verdere tegenwerpingen draai
de mj zich om en ging'haar binneJn, ter
wijl Honor hem volgde. Ze gingen naar
de woonkamer, waar de brandende lamp
op taiel stond.
Heb jij die aangestóken? vroeg het
*meisje snel, -
Ja, vy'i minuten gelêden. Ik werd
wakker uit een akeiigen koortsdroom en
miste jou. Ik heb aan je Meur geklopt,
maaï kreet geen antwoord. Toen nep ik
Ade lamp aanges&ken en ben op zoek ge-
fcan. naar jou.
1George, we kunnen hier’niet blijven/
zli het meisje heesch. We moeten weg
gaan, zoo dra lidt dag As, in alle gevallen
moeten we zoo gauw mogelijk weg ziey.
je kpmen. Le*grand is vannacnt terugge
komen. Ik kon niet simpen en was naar
de waranda gegaan. Drie van de dragers
waren daarbuiten in het maanlicht als
krankzinnigen aan het dansen en Le
grand was hier, in het fort. $k zag hem 1
uit mijrf kamer 'konten. Begrijp je me? n
Maar, Honor, het is gewoon ónmo
gelijk, want... Maïinering keek naar on
derzoekend aan. Ze begreep, dat hfj
dacht, dat het inbeelding van haar was
,pn in het verlangen, om -hem'te overtui
gen, viel zij ITem scherp in de rede.
(yojdt vervolgde^
J
Bit nummer bestaat uit twee bladen.
1 en een Bijvoegsel
I, DRESSOIRS,
BOEKENKASTEN.
We weten wel, dat Wij allen met betrek-
keigk weinig uitzonderingen maar moeten
werken om te leven, om in onze levensbe
hoeften te voorzien. In den Bybel staat het
al: Jn het zweet Uws aansenfons zult ge
uw brood eten.” De nadruk valt hier op het
vermoeiendejoj^de inspanning van den ar
beid. De boorden werden tot den mensch
geiegd na zyn verdrijving pit het Paradys
als een veroordeeling. En wy allen, w^j; we
ook voor' arbeid verrichten, kennen deze
zyde van den arbeid. Er zyn er velen, die
niet anders kennen, voor wie de dagelyk-
sehe arbeid een 1
oordeehng is, die
roker heel vaak tav v<*u vevcei
aan arbeid, maar ook wel van de soort ar
beid in verband met den aard en den aanleg
van wie die arbeid verrichten, maar het is
toch ook voor een groot deel een gevolg,
van óns eigen gebrek aan begrip en inzicht,
vp onze eigene kortzichtigheid. Want
t iedere arbeid heeft ook nog een andere zyde.
En het is deze beteekenis van den arbeid
die ons, wanneer we haar beseffen en ons
er rekenschap van geven, het werk verlich
ten kan en ons den arbeid tot een vreugde
naken kan. En hetms<^ist de stage inspan-
aing, die de arbeid ons kost, /raardoor we
de» beteekenis kunnen leeren begrijpen,
kaar daartoe moeten vtt^HÈpen de ar
beid als iets anders, ietsnraWe zien dan
wie manier om geld te verdienen. Want het
juist <^eze opvatting, die oys den arbeid
tot een last maakt Immers "welk soort ar
beid zullen we daarop afgaande voor onzen
levensarbeid kieken? Die arbeid natuurlijk
die ons het meestè geld ‘opbrengt. Ik weet
wel, dat de meesten niet vrij zyn in het
kiezen van hun levenswerk. Dat is onge
twijfeld te betreuren, omdat het maar al
te vaak dwingt tot het kiezen Van ^n
iwvensarbeid waarvoor we niet geschikt zyn.
Maar oojt vah de vrijheid der keuze, die ons
gelaten wordt, maken we *geen ander ge*
bruik meestal dfn dat we de arbeid kiezen,
waarmee we het meèste denken te verdie
nen. En daardoor kan die dagelyksche ar
beid maar al te vaak niet de betekenis
krjjgen, niet den invloed oefenen, die hem
tot een zegen khn maken.
Want enze arbeid kan een vreugde voor
De Meettor in zijn wijsheid, gist,
De Leerling in zijn waan, beslist.
Z FEUILLETON.
Z,Ulder klonk geroffeld!
thels.en eentoniger
.TOeten op den
r ■ovenllchham t
daar In
Fiam begon tfe
z. r
schijn
73®Jaargang
A NT
moedeloos, omdat ze ons belet van onzen
arbeid die resultaten te plukken, the we
met andere meer voor on& geschikte arbeid
zouden kunnen bereiken. Zoo verslapt van
zelf onze inspanning.
Maar ook onze vreugde om het bereikte
of verwachte resultaat wordt geringer. In
ieder mensch leeft stelker of zwakker een
scheppingsdrang. Hy Wil iets maken, iets
tot stand brengen. En hy kan dat ook mits
hy zyn krachten in de juiste richting aan
wendt. Moet hy nu arbeid verrichten, die
hem in het geheel niet ligt, dan is het re
sultaat gering, maar ook belang
stelling voor dat soort resultaat gewoonlyk
geringer. Zqp wordt dmrbeid hem in vollen
zin tot een last, waar ze hem dwingt tegen
zyn aanleg in te werken en ze hem niet
de voldoening geeft van 'het sterker voelen
worden en evenmin de vreugde^ om het
resultaat.
Willen we dan ook van onzen arbeid den,
zegen verwachten, die ze geven kan, dan
moeten we die arbeid zoeken in overeen
stemming met onzen aanleg. En daarmee
houden we veelal heel weinig rekening.
Wanneer weLdat beter bedachten en ons
er steeds rekenschap van gaven, dat de in
spanning van onzen arbeid ons, doordat ze
ons* wezen tot voller ontwikkeling brengt,
maar ook ons leven op een hooger plan
Irengt, dan zouden we in den arbeid betér
den zegen voelen en waardeeren, die ze ons
schenkt. x K-
ing is met onzen
af te ver af, dan
dwingt ze ons tot vervorming, vaak tot ver
wringing va»( de krachten, die in ons aan
wezig zijn ui plaats dat ze ons tot de ont
wikkeling er van noodzaakt. Eh in eik gev^
helpt ze ons niet die krachtén tot ontwik
keling te/brengen, die de kracht van ons
wezen uiftnaken. Die arbeid is niet een mid
del tot zelfontplooiing, maar integendèel
een 'rem. Maar bovendien maakt ze ons
ons zyn. Die vreugde ontstaat in de eerste
plaats juist door de inspanning, die ze ons
'kost efi in de tweede plats door het resul
taat, dat we met onzen arbeid scheppen.
Maar voor beide is noodig, dat de arbeid
in overeenstemming is met onzen aanleg
en onzen aard, althans zooveel mogelyk in
overeenstemming daarmee.
De aard en de aanleg van alle menschen
is verschillend, maar die aanleg en aard zyn
niet in volwassen staat van den aanvang
af in ons aanwezig, maar in min of meer
embryonalen staat, dat wil zeggen in kiem.
Het leven moet die aanleg, moet het wezen,
dat in ons sluimert, tot ontwikkeling bren
gen, dat wil zeggen, dat we door ons eigen
leven, door ons doen en laten de kiert» ont
wikkelen die in ons aanwezig is. En deze
ontwikkeling is onze voornaamste taak op
de wereld. Wy moeten ons zelf ontplooien,
de talenten, die we hebben, rot hun volste
en schoonste volkomenheid ontwikkelen. In
de gelijkenis der talenten in het nieuwe tes
tament komt deze gedachte reeds tot uit
drukking. We moeten woekerejj met de ta
lenten die we hebben ontvangen. Maar die
ontwikkeling van eigen aard en wezen kan
alleen dooy inspanning verkregen worden.
En die inspanning kunnen we'het best en
het volledigst aanwenden in ons levqgB-
werk, in onzen dagelykschen arbeid. De in
spanning van dien azbeid, die we als een
last plegen te zién, is het grootste middel
tot zelfontplooiing.
Het is duidelyk, dat die insjmnning het
volledigst resultaat zal opleveren, wanneer
de arbeid in overeenstemmii
aanleg. -Wijkt ze daarvan
VAN TOL est.
ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal ƒ2.25, per week 17 cent, overal waar de
bezorging per looper geschiedt. Franco per post per kwartaal ƒ3.15.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 31, GOUDA,
hfl onza agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren.
Onze bureaux zy< dagelyks geopend van 9-—6 uur. Administratie en Redactie Telef.
Interc. 2745. Postrekening 48400.
ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (behoorende tot den bezorgkring):
15 regels ƒ1.30, elke regel meer ƒ0.25. Van buiten Gouda en den bezorgkring:
15 regels f 1.55, elke regel meer f 0.30. Advertentiën in het Zaterdagnummer 25
bijslag op den pöjs. Liefdadigheids-advertentiën de helft van den prns.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN: 1—4 regels 2^6 elke regel meer ƒ0.50. Op
de voorpagina 50 hooger.
Gewone advertentiën en ingezonden mededeehngen by contract tot zeei gereduceerden
prijs. Groote letters en randen worden berekend naar plaatsruimte.
Advertentiën kunnen worden ingezonden door tusschenkomst van soliede Boek
handelaren, Advertentiebureau! en onze agenten en moeten daags vóór de plaatsing
aan het Bureau zyn ingekomen, teneinde van opname verzekerd te zijn.
hoofdstuk vit.
Toen Honor door een opening in de
omheining kroop, zag ze. Marmering op
de waranda staan, een v^ge gestalte in
de duisternis, en voor ze bij hem was.
riep hij haar toe:
Honor, twaar ben je geweest? Ik
werd wakker en kon je nergens vinden.
He wisi Ine gewoon ,geen raad vaji angsj.
Ze gaf'geen antwoord, tot ze de plaats
bereikt had, waar hij stond en zich vast
klemde aan het' houtwerk. Zijn gezicht
was doodsbleek en hij trilde van koorts.
Zijn we alleen? fluisterde ze.
Alleen? herhaalde hij. Wat bedoel
l je in Godsnaam. Honor?
I Dc bedoel/of Legrand binnen is?
Legrand? Je weet toch, dat hij weg
gegaan is...
Maar hij is vannacht teruggekomen
ifc heb hem gezien. Hij...
Honor, viel hij haar in de rede, je
meet gedroomd((irtbben of. de koörts
heeft ook -Jeu te pakken. Legrand is voor
drie dagen weggegaan.
ringen, die Legrand droeg aan een koord
om zfin hals. Een doodelijke angst over
viel haar. Waarom was Legrand terugge
komen? En waarom had hij niet gezegd,
dat hij terug zou komen? Wat deed hij
tn haar kamer? Even bleef ze onbeweeg
lijk staan, toen vluchtte ze over de wa
randa naar den «hoek van het fort en
verder, tot zp plotseling voor een hinder
nis stond, die haar belette verder te gaan.
Het was de muur van het kleine kerk
hof x Ze sprong er over heen en keek snel
achtur zich. Door* een ojjening in den
muur zbg ze de fantastisch verlichte ge
stalten van de inboorlingen en op de
waranda onderscheidde zij den man, die
haar zoo plotseling had doen vluchten.
Ze hoftie door, den heuvel\af en volgae,-
volkomen* onbewust, den wefT dien den
vorigen avond de twee graisteenen ge
nomen hadden. Ze kwam bij de struiken
en viel toen opeens over iets,*dat onder
het groen, verborgen lag... Haar hoofd
stootte op iets Hards, evR^ flitste er een
scherp licht voor haar oogeiïrjoen kwam
vplslagen duisternis.
Ze bleef liggen en wist niets meer van
het, eentonige geroffel of van de maan-
•vérlichte wereld om zich heen
Het was een heeie ppbs laten
weer bijkwam en het eerfite, dat?'
besef doordrong, was, dat ze dp
koud was. Ze Jjewoog zich övetf
iets hards. 'ZFtrachtte ziclNbp te rich
ten en van de struik^waaitegen ze lag,
kwam een ware doucBe omlaag Het wa
ter was koud en deed haar huiveren.
Klaar het was wonderlijk 'Verfrisschend.
daarvan ^voortdurend gadeslaan. Er ia eigen
lijk geen moment meer in het gansche jaar,
dat er niet hier of daar een opruiming of
een uitverkoop plaats heeft. De motieven
daarvoor zyn altijd wekte vinden en in het
rapport der zoo even genoemde commissie
zyn ze in de vermakelykste soorten te vin
den.
Het voornaamste euvel schuilt wel hierin,
dat op een oogenblik de gewon« handel er
onder lijdt wanneer een concurrent met veel
ophef en verlaagde pryzen komt annoncee-
ren, dat hy zijn voorraad opruimt. Zoolang
het goederen zyn die snel aan mode-wiase-
ling onderhevig zijn, dan is het missénien
‘minder ernstig maar als het goederen be
treft die van blijvend«p aard zyn, dan is het
voor de andere handelaren allesbehalve aan
genaam-
Waar toch a|tyd al die goederen vandaan
komen, Ja voor een buitenstaander een raad
sel. 1’lJfeéhng zien wy een z.g. vliegenden
winkel openen en tot den nok toe is die vol
gepropt met artikelen. De pryzen zyn dan
inderdaad belachelyk en er wordt storm ge-
loópen. Er mag misschien veel „rommel” bij
zijn, het kan niet ontkend, dat dit heusch
niet altijd zoo is. En het publiek koopt dan
ook al heeft het dit niet momenteel noodig.
Dat is natuurlijk één van de leelijke dingen,
dat het beschikbare geld op een oogenblik
anders besf^d wordt dan eigeyfijk moest.
Daardoor heeft een verschuiving plaats van
besteding der gelden, die ten nadeele komt
van de gewone verkoopers.
De Doesjianueiarun neooen besloten allen
gdyKiyiug een opruiming te nouuen, zoo-
oat nee onaangename van een concurrent!^
'vervatten is. net lykt ook ,wel alsof zij
©nuerung ue verlagingen hebben vastge-
steid zoodat ook daarin geen onplezierig
element ligt. Dit is natuuriyk ai een goed
begin van bestryding van het kwaad, net
verniAdert natuurlyK niet, dat er weer hief
en daar een tydeiyKe winkel is geopend, die
veel lager pryien noteert. Zonder nu aan
stonds terug te willen-naar een soort gilde-
wezen, was toch eenige beperking op dit
gebied niet onbillijk en niet ongewenscht.
Het is om by die boekwinkels te blij
ven wel een teeken des tijds, dat de duur
dere en fraaiere boekwerken, de luxe-uitga-
ven zoo enorm in prijs verminderd moeten
worden en dat zé zelfs dan nog geen koo-
.pers vinden. Werken van vyf en twintig
gulden zijn voor zes gulden te koop en nog
MMftit er niemand opdagen, die het koopt.
JHMvgenaardig is het, dat het publiek zelfs
nog^verwacht, dat de pryzen nog meer
I sullen dalen en dat het daarop voorshands
I nog wacht.
uelyk besend is er reeds een wetsontwerp
gereed, dat het vraagstuk 4€r schyn-uitvex-
L koopen regelt. Of dit veel te beteekenen zal
Bhebben, is niet aanstonds te zeggen. Er is
F altijd een tweedehands-handel geweest en
die zal men mpeilyk kunnen tegengaan.
I Zoodra de ^^rkoppen het karakter van
van vreugde, toen ze George’s stem her-
cende. Hij had haar Qoodlg, riep .om
laar.
Honor!
Er klonk ongerustheid in zijn roep, on*^^eel 16 1
gerustheid om haar, die haar den angst^
voor Jules Legrand deed vergeten en zij
riep haastig terug:
Ik kom! Ik kqmj
En zoo vlug ze kon liep ze terug naar
het fprK
MCCLXVI.
Het systeem der uitverkoopen.
Het onderzoen, dat door een commissie
uit den middenstand is ingesteld naar den
aard en den omvang» van het systeem der
opruimingen en uitverkoopen, heeft wel een'
merkwaardig licht op,het winkelbedryi’ in
hef algemeen geworpen. Tyouwens W
stad als den Haag kan men alle
Ze richtte zich op en keek verwonderd
om aich heen. Ze kon niet veel onder
scheiden, want ge maan was onderge
gaan. Haar hoofd bonsde pijnlijk, maar
plotseling herinnerde ze zich alles weer
I de woeste dans van de inboorlingen, de
witte gestalte van Legrand, die uit haar
kamer kwam, haar wilde vlucht. Ze wan
kelde overeind, zich vasthoudend, aan hët
harde voorwerp,’’Hat haar ^en paar uur
geleden het bewustzijn had doejp'verile-
zen. Weer overviel haar de ontzettende
angst van den aigeloopën nacht, maar ze
klemde haar vingers Krampachtig om
den harden steen en trachtte die vrees
van zich ai te zetten. Ze Wist, dat vluch
ten een onmogelijkheid was, dat de dood
uit duidenden schuilplaatsen loerde op
degeen, die eenzaam en hulpeloos pe* wil
dernis van Afrika inliep. Ze moest over
leggen, wat^haar te doen stond.
En dan Was er George Marmering.
Een nieuwe angst overviel haar. ïn*st
om hem.
Hoelang ze daar gelegen had, wist ze
niet, rftaar het moest vrij lang geweëst
zijnten wat kon er In dien tijd niet ge
beurt zijn met iemand,-die zoo zie,k was
als hij. Ze moest hatelijk naar hem toe.
Maar Legrand als hij daar ook eëhs
was, wachtend op haar. Ze twijfelde niet
langer kan zijn slechte bedoelingen en
hij waaronder twijfel teruggekomen met
het doel, zijn booze plannen uit te voe
ren. - w t
Honori: Honor!
Een luid ^geroep onderbrak den loop
van h0*r gedachten. Haar hart Klopte
Ie trëm-
zwarte
uMfEd. Toen'begon het
jg huiveren eri het was
iet duister een eenzame
»tad. EenUtw^de gestalte kwan|
’ChiJn en eqh derde voegde zlci
«h met hun drieën dansten ze ee
eh dans in het maanlicht.
strronor stond onbeweeglijk naat hen te
shr,en' 26 Zag het wlt van hu^ oogsn
en hun dikke lippen zich bewë-
ïpn “nis geluld voort te bren-
dp/ri611 2e vroe8*zich af, wat die vreem-
«e/aans beteekende. Rlotseling bekroop
knnHVrees> dat d® drie zwarten haar
den zien, hoewel ze In de schaduw
hoöHT-'<'?n 26 draalde zich om en liep on-
Ueht naar de opeö deur. Het maan-
deei vlel naar blnneA Vi verlichtte'een
'Utiipnpn 8an8- waarop ajle kamers
'nti haar hart scheen plotseling
rtn'inV?1, ^ant ult haar kam*r
Ze gekleeijc gestalte komen,
maar |ezlcht «iet onderscheiden,
van ha 2a^ets5Hns^ren ln het Ucht
qü ze herkende de vier
rSlECHTS\
