theekbank
DE KAMPIOEN
men-*.
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN
5ER0,
18832
73«FJaargang
JJIEUWERKERK, OUDERKERK,OUDEWATER, REEUWIJK, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADD1NXVEEN, ZEVENHUIZEN, enz.
Dit blad verschijnt dagelijks, behalve Zon- en Feestdagen
irecht
huizen
Het conflict tusschen Italië en Abessinië.
raven
OOSTHAVEN 19
FSTAND
IKEN
feuilleton.
Donderdag 14 Februari 1885
lapelle
inxveen
op
FÜk
)UDA
’E MIDDEL
V HET BUREAU
VERPLAATST
a ioo °|0
'es f 1.823 268.44
BERGAMBACHT, ^^^™P.VD®\.A9_DEGRAVEN’ BOSKOOP, gouderak, HAASTRECHT, moordrecht, MOERCAPELLE,
OERWOUD-
geheimenissen.
BUITENLANDSUH NIEUWS.
WORDT
ARD
NAAR
grensgebieden van het Ethlopisch rijk
■ooo»>~.
erpakl
(Wordt vervolgd)
(AAI
ms een
bracht,
beurs,
eer de
kleine
ligheid
etafel,
ebied
een in
reide
ilegd.
REEUWIJK -
WADDINXVEEN
publiciteit.
Zoo is er dan opnieuw een conflict uit
gebroken tusschen Abessynié en Italiè,
dat ditmaal, naar het schijnt, een eenigs
zins ernstiger karakter draagt dan het
jongste geschil, aangezien, naar uit ver-
VAN OOSTHAVEN 23
het geheel weg.
Op hetzelfde oogenbllk klonk door het
gebladerte weer het luchtige gepinkel
van de banjo. Ze merkte, dat het geluld
met den wind meekwam. Ze draalde zich
ojn met het gezicht in den wind en zag
toen plotseling een kleine lichtplek be
neden zich in de duisternis. Dat was een
kampvuur. Ze holde verheugd den heu
vel af, geleid door den gloed van het vuur
en het geluid van de banjo.
Het licht werd helderder De banjo
tinkelde vroolljk door en het duurde niet
lang, of ze kon den speler zien zitten in
den lichtkring van het vuur. Nog steeds
rende ze De gestalte van den speler
werd steeds duidelijker, toen hield de
muziek plotseling op. De man liet zijn
banjo vallen en strekte haastig zijn hand
uit. In minder dan geen tijd stond 'hij
rechtop bij het vuur met iets in zijn han
den: iets, dat glinsterde in het licht van
het vuur: een geweer Ze slaakte even
een kreet van angst bij de gedachte, dat
de man haar voor een nachtelijken aan
valler zou houden en schieten.
Maar bij het hooren van de angstige
meisjesstem liet de man bij het vuur zijn
geweer zakken en hij staarde haar ver
baasd aan. toen ze binnen den uitersten
lichtkring van het vuur kwam. Ze holde
regelrecht op hem toe. ze ving even den
waar het op b Dec. tot een korte, maar
scherpe actie tusschen i
troepen en een vooruitgeschoven Itali-
aanschen post kwam, vestigde de aan
dacht op de spanning, die in het sinds
het tenslotte was, of alle trommels van
de wereld daar samenklonken in een al
les overstemmend geroffel.
Daarna werd het weer zachter, tot het
vaag verwijderd gerommel leek van een
afdrijvende onweersbuien tenslotte stierf
maatregelen nebben genomen De toe- 1
stand in de Oostelijké en Zuld-Oostelijke 1 --J-
grensgebieden van het Ethlopisch rijk uwunuuu» nucuu wupi,
zijn in elk geval de laatste weken op J scheming de belangrijkste taak der
ernstige wijze verscherpt. geeringstroepen is. In verband hiermee
De striid bii de bronnen van Oeal-Oeal. is dan ook reeds de onmerktnc vemaazt.
rerteeren in ome
dorp de bewoners
acht wilt brengen
en Naaretighe'yt komt men
men van te vooren onna-
var. soliede Boek-
i vóór de plaatsing
e zijn.
De „Macon” was de tweede van de
luchtschepen, welke tezamen voor een
bedrag van acht millioen dollars door de
Goodyear zeppelin Corp, zou worden ge
bouwd: dit bedrag was daarvoor door
het Congres toegestaan.
In de enorme montagehai, waar tevo
ren de „Akron” was gebouwd, werd da
delijk daarop de „Macon” geconstrueerd.
De „Macon” had drie „kielen”, één da
delijk onder het dak, ae twee andere
links en rechts op 46 graden van den on
derkant van" het geraamte uit. Deze kie
len dienden om het luchtschip de noo-
dlge stijfheid te geven, teneinde aan
buigmomenten welke bij der gelijke
luchtschepen van het starre type plegen
op te treden weerstand te bieden.
Tegenover de „Graf Zeppelin”, die 233
M. lang is en 105.000 M3 inhoud heeft,
was de „Macon” slechts zes meter lan
ger, maar had dit luchtschip een inhoud
van 184.0UO M3. Dit groote verschil van
inhoud komt dus door den veel grooteren
diameter van dit luchtschip. De verhou
ding lengte doorsnee is bij de „Macon"
dan ook zeer gunstig gewéést nl. 1 op 6.
vergeleken Jjij andere: „Shenandoah”
(vergaan 3 Sept. 1925) 1 op 8.7; „Los An
geles" 1 op 7.2 en „Graf Zeppelin” 1 op
7.7. De grootste diameter van de „Ma
con” was 4üj M., die van de „Graf Zep
pelin" 30 M.
De „Macon” had 12 gascellen of gas
zakken. Het luchtschip was met helium
gevuld, een gas, dat minder „lift" geeft
dan waterstof, maar dat het groote*voor-
deel heeft onbrandbaar te zijn.
Bij de „Macon” was, evenals bij de
„Akron” het geval was, gebroken met het
systeem om de motoren buiten het lucht
schip aan te brengen in afzonderlijke
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 31, GOUDA,
bjj onza agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren.
Onze bureaux zijn dagelijks geopend van 9—6 uur. Administratie en Redactie Telef.
Interc 2745. Postrekening 48400.
ADVERTENTIEPRIJSUit Gouda en omstreken (behoorende tot den bezorgkring):
i5 regels ƒ1.30, elke regel meer ƒ0.25. Van buiten Gouda en den bezorgkring;
15 regels 1.55, elke regel meer 0.30. Advertentiën in het Zaterdagnummer 25
bijslag opgden prijs. Ldefdadigheids-advertentiën de helft van den prijs.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN: 1—4 regels 2.25. elke regel meer ƒ0.50. Op
de voorpagina 50 hooger.
Gewone advertentiën en ingezonden mededeelingen bij contract tot zeer gereduceerden
prjjs. Groote letters en randen worden berekend naar plaatsruimte.
Advertentiën kunnen worden ingezonden door tusschenkomst v
handelaren, Advertentiebureaux en onze agenten en moeten daags
aan het Bureau zijn ingekomen, teneinde van opname verzekerd te
ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal 2.25, per week 17 cent, overal waar de
bezorging per looper geschiedt. Franco per post per kwartaal ƒ3.15.
VEREENIGDE STATEN’
De moord op baby Lindbergh.
Bruno Hauptmann veroordeeld tot
den electrischen stoel.
De Jury te Flemington heeft Bruno
Hauptmann schuldig verklaard aan moord in
den eersten graad. De rechter heeft bepaald
dat hij op den electrischen stool zal worden
gebracht.
De tyd van terechtstelling is bepaald op
een dag in de week van 18 Maart.
Alvorens de Jury zich had teruggetrok
ken om hun oordeel uiti te spreken, had
rechter Trenchard verklaard, dat, wanneer
de juryleden van oordeel zijn, dat beklaagde
den moord en de inbraak heeft gepleegd,
als in het „moord in den eersten graad’’ hij
schuldig moet worden verklaard. Wanneer
een gerechtigde twijfel bestaat dat hij den
moord begaan heeft, moet hij worden vrij- 1
gesproken.
In het eerste geval kan hij tot levenslange
koloniale mogendheid.
Hoe dit ook zij, door de gebeurtenis
sen, die zich de laatste tijden hebben af
gespeeld, wordt Italië in het voornemen
gestijfd ten aanzien van Abessynié ein
delijk ééns voorgoed regelingen te tref
fen, waardoor het garanties verkrijgt,
dat ongeregelde Abessynlsche benden
niet opnieuw Italiaansch koloniaal ge
bied kunnen binnendringen.
Merkwaardig is, dat, wat Abessynié be
treft, ook Japan thans weer op het too-
neel verschijnt: in elk geval wordt van
zekere Itallaansche zijde Japan voor de
voeten geworpen, dat het agressieve aspi
raties koestert ten aanzien van het ge
bied der Middellandsche zee. die onder
meer door stappen in Abessynié in de
hand zouden moeten worden gewerkt.
Ook buiten Italië is men trouwens hier
en daar van gevoelen, dat deze veronder
stelling geenszins ongewettigd Is, gezien
bijvoorbeeld de groote bedrijvigheid der
Japanners, die de laatst jaren onder
meer ook In Turkije vasten voet hebben
weten te krijgen. Een militair gevaar
i vormt deze „ijver” der Japanners voor
de Italianen wel niet meer, sinds hun,
als uitvloeisel van.de overeenstemming,
die tusschen Rome en Parijs werd be
reikt. de mogelijkheid Is geboden om den
wapenlmport naar Abessynié te contro-
leeren en zelfs in geval van nood, te ver
bieden. maar de Japansche belangstel
ling” blijft niettemin voor Rome iets on
aangenaams.
gevangenisstraf worden veroordeeld. Wan
neer twijfel bestaat aan zekere verklarin
gen moet daarmede rekening worden ge
houden.
Na het uitspreken van deze rede trokken I
de juryleden zich terug ter beraadslaging.
Elf uren duurden deze besprekingen,
waarna de Jury het schuldig uitsprak. Met
10 tegen 2 stemmen sprak de Jury als haar
oordeel uit dat Haupianann schuldig was
verklaard „aan moord in den eersten
graad”.
Terstond na deze uitspraak werd het von
nis bekend gemaakt.
Nadat de rechters hadden plaats genomen
kwam de Jury binnen, daarna werd Haupt
mann binnengeleid, even daarna zijn vrouw.
In de voorste bank nam Hauptmann
plaats.
Op een vraag tot de Jury of de gezwore
nen hun uitspraak wilden mededeelen, gaf
een van hen, die het papier met de uitspraak
in handen hièid, dit papier aan den Presi
dent van de Rechtbank.
Er volgde een (loodeljjke stilte. Toen
sprak rechter Trenchard de beslissende
woorden.
„Bruno Richard Hauptmann, gij zyt
schuldig bevonden aan moord in den eersten
graad en volgens de wet moet ge, binnen
den vastgestelden tijd ter dood worden ge
bracht door den electrischen stoel.”
Haupthmann wankelde even en maakte een
beweging alsof hy wilde spreken. Hij draai
de zich om en begaf zich wederom onder
geleide van een cipier naar zijn cel. De ver
dediger Lord Fisher stond op en sprak de
vrouw van Hauptmann moed in en verzeker
de dat hy ondanks deze uitspraak de zaak
tot een goed einde zal brengen. Men ver
wacht dat Hauptmann’s verdediger hoogêr
beroep tegen het vonnis zal aanteekenen.
De behandeling zal dan echter niet eerder
dan Mei a.s. kunnen plaats vinden.
De grensregeling vormt een voortdurende bron van conflicten tusschen
beide landen.
E 100—,
setie:
Ir. P. R. HOORWEG.
verwonderden blik op van een grooten,
gebaarden man en zakte toen snikkend
en uitgeput lit elkaar.
Het volgende ding, dat ze zich herin
nerde. was een prettig klinkende stem,
die met zachten aandrang zei i
Hier, drink dit op, maar langzaam I
aan. i
Iemand hield een tinnen beker aan
haar lippen en machinaal dronk ze den
kroes leeg. De drank deed haar wonder
lijk goed en ze ontdekte dat ze op den
grond lag. met haar schouders tegen zijn
knie en een arm. terwijl zijn ernstig ge
zicht zich onderzoekend over haar heen-
boog Ze maakte een kleine beweging en
de oogen boven haar werden minder
ernstig en begonnen te glimlachen.
Beter? zei hij. Prachtig. Blijf nog
maar even liggen. Tijd genoeg. Hier Is
I In het schijnsel van het vuur
van de „Senandoah” die in 1930 door
brand werd vernield.
De „Macon” nam deel aan manoeuvres
In de nabijheid' van San Dlego aan
de westkust van Amerika, de grootste
marinebasis aan de Stille Zuidzee Daar
door waren verschillende oorlogsschepen
in de nabijheid. Indlen dit niet het geval
was geweest, waren alle opvarenden
zeker verdronken.
GtllME COURANT.
bewnalt8 r?et gesloten oogen, zijn lippen
luid n ZiCh' maar er kwam Keen ge-
vWamn Ze begreeP- de koorts weer
of h» °pzettenhet zou niet lang duren
dat JL?°U Weer hennen te ijlen, maar
Dlan veranderlng brengen In het
ten»hri?! b1^ baar opdomen was, In-
werri 06 snelle uitvoering er van
er des te noodzakelijker door.
Met in een toestand om te
verantwoordelijke
langrijke rol spelen. Dat de werkelijke
macht van Halle Selassie, (Ras Tafarl)
den vorst,, die over Abessynle (Ethiopië)
den scepter voert, niet al te veel te be-
-- - teekenen heeft, wordt trouwens eveneens
schillende berichten valt af te lelden, de geconcludeerd uit het feit, dat een Abes-
Itallanen nog al ultgebrelde militaire synlsche bende er onlangs in wist te sla-
1 gen Fransch gebied binnen te dringen en
wel de streek, waardoor de spoorlijn Djl-
boetl—Addis Abeba loopt, welker be-
r re-
Een later bericht zegt nog:
De stilte na het uitspreken van het von
nis werd verbroken door den verdediger
Lord Fisher, die vroeg dat elk jurylid de
uitspraak persoonlijk zou herhalen, daarop
werd 12 maal achtereen het schuldig aan
riïoord in den eersten graad herhaald.
Naar verluidt hebben twee vrouweiyke
juryleden zich tegen het doodvonnis verzet.
Na de uitspraak was elk contact met de
jury onmogelyk.
De verdediger heeft verklaard geen moei
te te zullen sparen om appèl te verkrijgen;
zoo noodig zal hy daartoe tot den Hoogen
Raad gaan.
De ramp met de „Macon”.
Alle leden der bemanning op twee na
gered.
Hoe het luchtschip verongelukte.
Bijna twee jaren, nadat de „Akron” op
de Oostkunst van Amerika In een storm
verging en op hét water werd neerge-
j drukt bij welke gelegenheid een groot
aantal opvarenden het leven verloor
is thans, wu meldden het reeds In een
kort bericht, de tweede luchtkrulser van
1 dat type, de „Macon” onder vrijwel ge-
J lijke omstandigheden verongelukt.
I Gelukkig zijn thans volgens de nadere
berichten, van de opvarenden slechts
i twee om het leven gekomen.
Het ongeluk moet worden toegeschre
ven aan het slechte weer, het luchtschip
had met zware storm te kampen. Oog
getuigen aan de kust van de Stille Zuid
zee zagen hoe de „Macon” met groote
snelheid op het water daalde. Comman
dant Wliey van de „Macon”, die de eenl-
ge overlevende officier Is van de ramp
van de „Akron” in April istóó, heeft in
een rapport aan het departement van
marine gemeld, dat het achterste gedeel
te van het luchtschip tengevolge van een
daarin plaatsgehad hebbende explosie
snel op en neer werd bewogen en ten
slotte afbrak.
Wliey trachtte de „Macon” op zee te
doen dalen In de nabijheid van de ter
plaatse aanwezige kruisers, ongeveer ter
hoogte van Point Sur. De zee kon hij ech
ter pas even voor de daling zien. De be
manning begaf zich in de rubber red-
dihgbooten en na eenigen tijd verdween
de „Macon” In de diepte.
De discipline onder de bemanning was
volgens Wliey voorbeeldig Allen hadden
tijd om de reddlngsgordels aan te doen.
Volgens het laatste offlcleele bericht
waren in totaal 83 man aan boord van
het luchtschip. Hiervan zijn 81 man door
de oorlogsschepen „Richmond”, „Con
cord” en „Cincinnati” aan boord geno
men.
De marconist en de steward kwamen
om het leven. Van de geredden had
slechts één lichte kwetsuren Kapitein
Wliey, de gezagvoerder van de „Macon”,
was destijds een der drie geredden van
de „Akron” en bevond zich ook aan boord
joreu wvrewc- eiuicu WUUIUIJ
zoowel Abessynié als Italiè aanspraak
maken. j
Wat nu het complex bronnen van i
Oeal-Oeal betreft, heeft de Abessynlsche 1 bIj machte Is een goede en vreed-
regeermg zich, toen zij zich tot Genève 1 zame buur te zijn van een Europeesche
wendde, beroepen op een kaart van En- i
gelachen oorsprong om haar aanspraken I
te motlveerenhet betreft hier een kaart
van 1925, uitgegeven door het Britsche i
War Office In werkelijkheid echter
schijnt de grens tusschen Italiaansch So
maliland en Abessynle van de plaats af,
waar zij den Web! Shebeli overschrijdt,
tot aan de grens van de Britsche Somall-
kolonle nooit te zijn vastgesteld. Daar
men hier in hoofdzaak heeft te doen met
steppen en woestijnen, was deze toestand
die de Itallaanscheregeerlng al meerma
len heeft willen regelen, tot dusver
steeds bestendigd. Inmiddels hebben de
Italianen van den „oncjuldelijken” toe
stand gebruik gemaakt om hun posten
aanmerkelijk vooruit te schuiven, zelfs
tot ver bulten het gebied, dat hun bij
het sluiten der verdragen met Memellk
in iwitt als onbetwistbaar bezit werd toe
gewezen.
Men krijgt den indruk, dat de vraag
stukken, die vastzitten aan de onduide
lijke grenstoestanden, heel goed op
vreedzame wijze hadden kunnen worden
geregeld wanneer bij de twee partijen
de goede wU had voorgezeten,
wok Is het zeer de vraag, of de Abessy
nlsche regeering momenteel wel bij
machte is de vereischte waarborgen voor
een vreedzame regeling te bieden Van
Rallaansche zijde is meermalen de op-
gemaakt, jlat de regeering van
hu?85?10 ln een groot deel van het ge'
n ln naam de heerschappij
*oert. Dit argument zal stellig bij de di-
womatipke onderhandelingen, waartoe
Mt vroeger of later moet komen, een be
hoor Arbeyt
tot saaken. die
•Peurlijk agte.
i gend en nog voor ze geëindigd had, viel
hij haar In de rede.
I Wie is die man? De man, voor wien
u bang is, bedoel Ik.
Hij noemt zich Jules Legrand
Aha!
Kent u hem? vroeg ze haastig.
Ik heb hem nooit ontmoet. Maar
zijn reputatie is wel meer dan slecht. U
zou beter doen, u niet verder met hem in
te laten en uw echtgenoot ook niet.
Sir George Mannering Is mijn echt
genoot nog niet, viel ze hem snel in de
rede
Sir GeorgeWat?
De woorden kwamen plotseling bruusk
en verrieden groote verbazing.
Sir George Mannering, antwoordde
ze. Kent u hem?
Neen, zei hij na een korte stilte, en
kon ze
zien, dat er een aarzelende uitdrukking
op zijn gezicht lag Ik ken hem niet.
Is hij de ik. eh ik bedoel, Is hij erg
ziek?
Honor voelde, dat hij Iets anders had
willen vragen, en terwijl ze hem ant
woordde. vroeg ze zich af. wat l\ij had
willen vragen.
Het Is de koorts. Hij is niet in staat
Iets te doen: en Ik geloof zeker, dat Le
grand van plan Is. daarvan op de een ef
1 andere manier misbruik te maken
I
luisteren. De klank van de banjo kwam
van rechts, terwijl Legrand In tegenover
gestelde richting verdwenen was Met een
laatsten blik op de onbeweeglijke gestal
ten van de dragers glipte ze onhoorbaar
achter de tenten om het woud In. In een
paar minuten had ze het kamp uit het
oog verloren. Onder de boomen was het
donkerder, dan zij gedacht had. maar
van tijd tot tijd waren er open plekken,
die helder door de maan verlicht werden.
De banjospeler had gelukkig zijn spel
nog niet gestaakt en ze kon zich op het
geluld orlënteeren.
Het terrein begon langzamerhand te
stijgen De boomen stonden verder van I
elkaar en met behulp van hét maanlicht
kon ze sneller vooruit komen. Betrekke
lijk spoedig stond ze op den top van een
lange heuvelrij, welke dwars door het
woud scheen te loopen. Er woel een lich
te wind, die de bladeren even deed ritse
len en den stllleji nacht vervulde met
een licht gerulsch. Toen werd ze er zich
plotseling van bewust, dat het getokkel
van de banjo had opgehouden en een ge
voel van oneindige verlatenheid beving
haar.
In de verte begonnen de trommels
weer zacht te roffelen, alsof ze spotten
met haar wanhoop.
Legrand was ongetwijfeld den kant op
gegaan van het negerdorp. waar het ge
luld vandaan kwamen nu was het, als
of ze gedwongen zou worden, ook die
richting uit te gaan, want ze zou den
weg naar het kamp zeker niet alleen
terug vinden. Het geluld zwol aan, tot
nog wat whisky
Ze gehoorzaamde zwijgend, als een
kind, maar al dien tijd was ze zich be
wust van die vragende, onderzoekende
uitdrukking in zijn oogen.
Een paar minuten gingen voorbij.
Haar hart begon onrustiger te kloppen;
ze werd zich bewust van de warmte van
zijn hand op haar arm en haar schou- j
ders. en blozend maakte ze een beweging 1
om op te staan Hij richtte zich op, licht- I
te haar op alsof ze een veertje was en
zette haar op haar voeten. Toen, terwijl
hij haar ondersteunde, zei hij rustig
Vertel me alles.
Zijn stem, zijn manier van doen stel
den haar gerust en ze begon haar ver
haal haastig, een beetje onsamenhan-
H1J was
DeraJnn11 Zlj was de verantwoordelijke
nemen zT ?°est de zaak ln handen
woud ,wlst’ dat een tocht door het
KevalriH Jal blJ nacht ulterst moeilijk en
verdwau» Was Er was veeI kaDSi dat ze
de iflno/1 ,?°u tusschen de boomen ne
haar «u Jlanen’ wllde hoesten zouden
beschouw!611 gemakkellJke prooi kunnen
dat tiriUi11, ->Ze zou moeten afgaan op
bosch nde geluldJe in het donkere
Bh 2?” dat zou een moeilijke taak zijn.
hield? °e onzIchtbare speler eens op-
tastïe hte dreef haar 1011 haast. Ze
’«et annertng’8 tent naar zijn ge-
‘M’bX?00111 of het geladen was en
“«-en een paar oogenblikken staan
is dan ook reeds de opmerking gemaakt,
dat. wanneer de Abessynlsche regeering
inderdaad ln staat zou zijn de grens-
stammen in toom te houden, zij juist,
1 aanceziftn haar vroeeerc conflicten mat.
Italië voor het Volkenbondsforum aan-
emstlge wijze verscherpt.
De strijd bij de bronnen van Oeal-Oeal, 1
waar het on b Dec. tot een korte, maar 1
Abessynlsche
1‘hnvpn Itnli-
aangezien haar vroegere conflicten met
Italië voor het Volkenbondsforum aan
haren betwiste gebied bestaat, waarop hanglg zijn gemaakt, het grootste belang
er bij zou hebben gehad, dat zij althans
tegenover den Franschen buurman het
bewijs hadden kunnen leveren, dat Abes-
4TIB
