IT >9 DE KAMPIOEN" Deze Courant komt in vele duizenden gezinnen Gegarandeerde oplage 7500 ex. ien npl. jjn’ - NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN Zaterdag IB Februari 183B 73" Jaarg ■nes BERGAMBACHT, berkenwoude, bodegraven, ^ieuwerkerk, ouderkerk, oudewater, reeuwijk, schoonhoven, stolwijk, waddinxveen, zevenhuizen, Dit blad verschijnt dagelijks, behalve Zon- en Feestdagen OOSTHAVEN 19 CE REIT, I ME 2745. OERWOUD- GEHEIMENISSEN. VERPLAATST IÈRA IZEN ECHT SSEL EERSTE BLAD. Koers Noord-Oost. uwe Kam Geen dag en geen uur of ik denk aan jouwadres. LEDER- EN FOURNITJJRENHANDEL annex goedkoopste Schoenreparatie-inrichting van CORN. DE BRUIN in de Stoofsteeg - Telef. 2010. DRUKWERK BOSKOOP, GOUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPELLE, enz. Brieven uit de Hofstad. I MOCLXVII. üdllkSUIE (dl KAM in: tterend natuurschoon. speciaal Program Dit nummer bestaat uit twee bladen. ATTENTIE’ WORDT cht NAAR >or eiken leeftijd. 25. en 140. TELEF. 2745. iad om on- FEUILLETON. HOOFDSTUK IX. (Wordt vervolgd). zei dan hij oorspronkelijk van plan was terwijl hij een Er flitste Iets en Honor zag, Attentie! agochtend- :inden wy deze irt brengen wij VAN OOSTHAVEN 23 GOUDA H NDAG in de hoofdrollen N CHINA PAUL KEMP f SCHAEFFERS. ■arl KE REIS lAR N VEEL SCHOON GOED f VOOR WEINIG GELD I De zon was nog niet opgegaan, maar In Rimington’s kamp was alles al In be weging en toen Honor te voorschijn kwam uit Mannering’s tent, stond het ontbijt klaar en waren de dragers bezig alles gereed te maken voor het vertrek. Morgen, miss Donthorne, begroette Rimington haar. Ik hoop, dat de weder waardigheden van gisteravond u geen kwaad hebben -gedaan? tweede ook. De dragers haastten zich om zijn be vel uit te voeren, terwijl de Engelschman een wakend oog hield op de inboorlingen bij het vuur en hun hulpeloozen meester. In wonderbaarlijk korten tijd lag Man nering op de draagbaar, waren de tenten opgebroken en ze waren klaar om te ver trekken. Toen pas maakte Rimington aanstalten om te zien, hoe het met zijn overwonnen vijand was. Terwijl hij zich over hem heenbukte, liep Honor op hem toe. Is... is hij dood? Ik ben bang van niet, was het laco nieke antwoord. Ik had hem tot mosterd moeten slaan, schurk dat hij is. Maar daar is nu niets meer aan te doen. Kom, miss Donthorne, we moeten gaan. Ze trokken weg van Jules Legrand en zijn angstige dragers, het bosch in, waar veiligheid hen wachtte. an den Duitschen R. voordat hij in zi jn t, en onder zich i bekende legende, se en scène, in nooit zoo goed, (ische rollen. z Dode. is Fietsenstalling. lyk werd, Noordelijke meters (in korter zou Goede Hoop. Het was vooral de Zuid-Ne- derlandsche koopman Balthazar de Mouche- ron, die zich met zooveel anderen pa de val van Antwerpen (1585) in ons land geves tigd had, die zeer ijverde voor een expedi tie tot het vindep van de 'Noordelijke door vaart. Hy wist er de Regeering van de Re publiek zelfs in die mate voor te interes- seeren, dat deze er niet voor te vinden was, dat De Moucheron in ruil voor een aandeel in de winst, een gedeelte der kosten op zich nam. De eerste réis, die eigenlijk alleen ten doel had om na te gaan, of een ontdekkings tocht kans van slagen had, bracht gunstige resultaten. Twee schepen uitgerust door de Staten van Holland en Zeeland waren door straat Waaigat gezeild en waren in een open zee gekomen, die zjj Tartaarsche zee noem den; twee schepen, die' voor rekening van Amsterdam een route meer over de volle zee gevolgd hadden, waren echter onver richter zake teruggekomen. De reis van het volgende jaar bracht niet anders dan teleur stelling: de schepen, die met allerlei moei lijkheden van slecht weer en ziekten te kampen hadden gehad, kwamen onverrich ter zake terug: overal was mén op het ijs gestooten. Bwana, er komt iemand aan uit het bosch. Aha, dat zal Jules Legrand zijn. Ik ben benieuwd, of we voor uw verloofde zullen moeten vechten, miss Donthorne. Hij liep naar buiten en op hetzelfde oogenblik klonk Legrand’s stem dreigend Mijnheer, dat doet u hier in mijn kamp? Honor liep haastig de tent uit en zag Rimington naar het vuur gaan en er met zijn voet een nieuw stuk hout op schop pen. De vlammen laaiden bijna dadelijk hoog op, en Honor zag, hoe de twee man nen elkander zwijgend aankeken over het vuur. ZIJ zag ook, hoe er een blik van ontsteltenis over Legrand’s gezicht was gekomen. Toen lachte Rimington kort: Herken je me, Legrand? Ja? Dan zal ik Je vertellen, wat ik hier doe. Ik ben hier gekomen op verzoek van miss Donthorne, om sir George mee te nemen. De andere vloekte woedend, maar Ri mington vervolgde: Je schijnt verbaasd te zijn, Legrand, Dat begrijp ik. Maar de wonderen zijn de wereld nog niet uit. En deze ontmoe ting Is een van die wonderen. Of vergis ik me? Is die man daar In de tent... Monsieur! Er lag iets waarschuwends in die stem en Legrand’s oogen flitsten snel In de richting van Honor met een veelbeteeke- i nenden blik Het meisje merkte dien blik i op en vroeg zich af, wat die beteekende, terwijl Rimington blijkbaar iets anders Ann HU AArcnmri VnlU V* vntl nlon Utzafl Eindelijk in 1596-97 is de derde poging gedaan, die het allerbekendste geworden is. Ook dien keer werd de doortocht door het ys versperd. De tocht stond eigenlijk onder leiding van Heemskerk en De Rijp, maar de bezieling ging uit van den opperstuur man Barentz. Hy wist van geen opgeven. Hy hoopte op beter resultaat in het voor jaar en zoo kwam het tot de overwintering dicht by de’ Noord-Öostelyke kaap van Nova Zembla. De ontberingen, die de man nen te doorstaan hebben gehad zyn over bekend, al was de uitkomst niet zoo tra gisch, als dat wel by andere overwinterin gen op Spitsbergen en Jan Mayenland is voorgekomen, dat alle mannen van koude en scheurbuik zyn omgekomen. De terug tocht moest men tenslotte in open booten aanvaarden en het is op dien tocht geweest dat Willem Barentz op waarlijk stoïcynsche wijze den dood is ingegaan. Tot op het laatst bleef zyn geloof in de mogelijkheid van de doorvaart ongeschokt. Er zouden bijna drie' -èeuwen verloopen, voordat inderdaad de doortocht volbracht is: door Nordenskiold. In onze dagen is dé route bekend geworden door de reizen van Russische ijsbrekers, die intusschen nog steeds met groote moeilijkheden te kampen hebben. In den laatsten tijd wordt beweerd, dat de route op den duur voor den Rus- sischen handel met het verre Oosten van beteekenis zal worden. Wanneer dat zoo is, dan mag men nog wel eens denken aan die onverschrokken Hollandsche pioniers, die reeds eeuwen tevoren een rotsvast vertrou wen hadden in het welslagen van hun ex peditie. Mannen, waardoor onze Republiek groot geworden is. ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal ƒ2.25, per week 17 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt. Franco per post per kwartaal ƒ3.15. Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 31, GOUDA, bfl onza agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren, Onze bureaux zyn dagelijks geopend van 9—6 uur. Administratie en Redactie Telef. Interc. 2745. Postrekening 48400. ELSTER in; usdadigerswereld. Geen wonder, als je goedkoop en toch prima kwaliteit verkoopt, komen de klanten vanzelf en daarvoor moet je zijn in Gouda’s meest bekende was de Republiek veel aan gelegen, een weg te vinden, die minder bezwaarlijk was tengevolge van het feit, dat de ontdekkers, de Portugeezen zich met hana en tand ver zetten tegen hun Hollandsche concurrenten. Men meende, dat er zulk een weg bestond; een schrijver uit de oudheid, Plinius, sprak erover in helaas zeer vage bewoordingen. Benoorden Azië moest een doorvaart be staan. Daarby verkeerde men in de meening dat de Noordkust’ van Azië een geheel an der beloop had, dan inderdaad het geval is. Men meende ,dat na Kaap Tabin, een eina ten 'Oosten van Nova Zembla, de kustljjn zich in Zuid-Zuid-Oostelyke richting om boog. De landmassa van Azië dacht men zich dus veel kleiner, waardoor het moge- dat men becijferde, dat deze route eenige duizendey kilo- modeme lengtemaat herleid) zyn dan die om de Kaap de VOOR GOED EN GOEDKOOP IS HET BESTE ADRES A. BRINKMAN Zn. MARKT 31 - GOUDA - TELEFOON 2745 - geweest. Mannering gaat met me mee. Neen, riep de Franschman heftig. Ja. Miss Donthorne heeft het mij verzocht; het is aan haar om te zeggen, waar sir George heen moet. Legrand wendde zich met een blik naar Honor. Mademoiselle, u weet niet, wat u doet. Deze man is de ergste vijand van uw verloofde. Als die er zelf toe in staat was, zou hij u verbieden te gaan. U moet hier bij ons blijven. Dat zou Mannering’s wensch zijn, Ik smeek u, verander het plan en blijf. Het meisje keek van den een naar den ander en zag, dat Rimington’s oogen haar ernstig aanzagen. Hij negeerde de woorden van Legrand en vroeg eenvou dig: Gaat u mee? Honor aarzelde geen oogenblik. Er was veel, dat zij niet begreep, maar wat Jules Legrand beweerde, maakte niet den min sten Indruk op haar. Ja, zei ze. Neen, riep Legrand, snelle beweging maakte, in het licht van het vuur dat het een zwaar automatisch pistool was. Ze wachtte zonder eenige vrees, want diep in haar hart was het vaste vertrouwen, dat de Engelschman met zijn ernstige oogen ook deze hinderpaal zou overwinnen. Onderwijl stond Legrand kwaadaardig en triomfantelijk te lachen. Monsieur Rimington, wilt u zoo goed langryjc deel is omdat zij den eersten indruk moet maken en de stemming moet wekken. Vreemd was al dadelijk dat de hal niet in het verlengde van de ingang ligt maat dwars daar-op. Het eerste wat men in een hal verwacht, is een trap, een monumentaal bovenstuk. Hier ontbreekt dié. Er zijn twee shialle trappen maar die zijn met opzet gecamou fleerd. Waarom is ons niet duidelijk gewor den. De hal zelf heeft op ons niet den aller- minsten indruk gemaakt. Onrustig, koud, brokkelig was de indruk. Zoo was voortdurend de indruk van het geheele gebouw. Nergens vonden wij iets verrassends, iets nieuw»; overal hokken en kamertjes, soms op zonderlinge wijze af geschoten alsof het vestiairen-boxes waren, overal deuren, waar zij ongewenscht leken. Geen enkele groote zaal. Alles kan nog W- valjen als het „meubilair” geplaatst is, maar wy vreezen het zeer. Hij keek weer neer op den man in bed, «sof hij zich afvroeg, wat ze gezien kon nebben in dien man met zijn zwak, ka rakterloos gezicht. Toen hij zich weer tot haar wendde, jas er iets van verwondering op zijn ge acht. Hebt u hem werkelijk lief? Deze vraag bracht haar nog meer van haar stuk dan de eerste. zij had er nooit over nagedacht, maar oeze vreemdeling maakte het haar met ^J/echtstreeksche v**** plotseling ont- ««uend duidelijk, dat zij George Manne- niet lief had, dat er een kloof tus- ter werd en hem was’ dle steeds gro°" antwoordde niet en voor ze woor- n m kunnen vinden, zei Rimington: rephtem mlJ nlet ^a^k. Ik had geen nt om dat te vragen. Maar de gedach- gers ro^pOpeens me op-Ik zal de dra" naar de opening van de tent de Sr hetzelfde oogenblik stak een van agers zijn hoofd naar binnen. Twee belangrijke bouwwerken. Nog juist vóór de groote tegenslag op economisch gebied haar terugslag op ue ti- nancién van onze gemeente deed gevoelen, zyn twee belangrijke bouw-werken door den gemeenteraad goedgekeurd. Het eene was het Dalton-paleis voor de H.B.S. die het Amerikaansche system wilde tpepassen; het andere was het nieuwe museum voor onze sciulderyten), prenten, penningen, muziek, ceramiek enz. Het eerste staat in de duinen, op een wyd punt en, het verheit zich daar magistraal. Unmiddellijk valt het op en al zal niemand aanstonds vermoeden, dat het een schoolgebouw is, men wordt geboeid door de fiere ën kloeke verschijning waar op hier een gebouw is gesticht. Een bezoek aan dit paleis voor onderwijs is op zich zelf een genot. Hier is alles een voudig en practisch, met distinctie en veel gezicht voor lyn en kleur samengesteld. Er zit een organische grondgedachte in de sa menstelling. Geheel anders is het gesteld met ons nieu we gemeentemuseum. Ontegenzeggelijk staat dit op een mooi punt. Aan alle kanten zyn breede lanen; het behouden stuk Zorg vliet, dat ten eeuwige dage park zal blijven omdat het rijksbezit is, ligt aan de ééne zyde, de jireede Stadhouderslaan aan de tegenovergestelde zijde, derde en vierde kant zyn eveneens breed, en vrijwel vrije wégen, niet door al te zwaren huizenbouw ingesloten. Niemand die onverwacht het eigenaardigé complex gebouwtjes ziet liggen zal op de gedachte komen dat het hier een museum is. Als vreemdelingen op de tram dit com plex passeeren en nieuwsgierig aan den conducteur om inlichtingen vragen, dan kij ken ze by zijn antwoord alle even beteuterd, alsof zij vreezen voor het lapje gehouden te worden. Alles had men verwacht maar dat dit een museum is, allerminst. Maar het i s een museum. Thans is dfe bouw daarvan gereed en is het moment gekomen dat de eigenlijke in richting ervan beginnen kan. Alvorens daar mede aan te vangen zyn diverse groepen in de •gelegenheid gesteld het bouw-werk ook van binnen te bezichtigen. Ons verlangen daartoe was spannend, want wy konden slechts verwachten dat hier een idea^l-werk zou zijn geschapen-. Nu is een museum zonder inhoud. .wel een héél zondierling ding; precies als dit trou wens met een leeg huis het geval is. Maar bij een museum hangt alles af van de op stelling der geëxposeerde kunstschatten. Er viel hier dus niet meer tc zien dan de in richting en ook daarover valt moeilijk te oordeelen. Het eenige wat te zien viel was de entrée, de hal, die nu eenmaal een be- zijn, onmiddellijk te vertrekken. En u, mademoiselle, moest maar naar uw tent gaan. Ze had nog maar een paar stappen gedaan, toen ze den Franschman hoorde lachen en dreigend bevelen: Vooruit, hond! Wel, Legrand, aangezien er niets anders opzit... Ze- drahlde haar hoofd om bij de on verschillige woorden en zag, wat er ge beurde. Rimington sprong, lenig als een tijger, dwars over het vuur. Uit Legrand’s pis tool kwam een lichte flits, nog een en nog een, maar de kogels floten tusschen de toppen van de boomen, want Riming ton had met de eene hand den Fransch man bij den pols gegrepen, terwijl de andere hem vasthield bij den nek. Het schieten hield op en de Engelsch man deed een stap achteruit, zijn ge balde vuist schoot uit en trof den ander precies op het hart. Legrand zwaaide achterover, verloor zijn evenwicht door de kracht van den slag, viel en bleef on beweeglijk liggen. Uit de duisternis kwa men zijn dragers aanhollen, opgeschrikt door de revolverschoten: maar Alec Ri mington draaide zich om en zei iets op gebiedenden toon tegen hen, en ze bleven staan als verschrikte schapen, terwijl de een na den ander naar het vuur afdroop. Rimington lachte en gaf zijn eigen man nen een kort bevel met een blik op den bewusteloozen Legrand. Leg den zieken Bwana uit de tent op de draagbaar en vouw de tent op. Die ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (behoorende tot den bezorgkring) j 15 regels 1.30, elke regel meer 0.Z5. Van buiten Gouda en den bezorgkring: 1—5 regels 1.55, elke regel meer 0.30. Advertentiën in het Zaterdagnummer 25 byslag op den prys. Liefdadigheids-advertentiën de helft van den prijs. INGEZONDEN MEDEDEEL1NGEN1-4 regels ƒ2.20 elke regel meer ƒ0.50. Op de voorpagina 50 hooger. Gewone advertentiën en ingezonden mededeelingen by contract tot zeei gereduceerden prijs. Groote letters en ragden worden berekend naar plaatsruimte. Advertentiën kunnen worden ingezonden door tusschenkomst van soliede Boek handelaren, Advertentiebureaux en onze agenten en moeten daags vóór de plaatsing aan het Bureau zyn ingekomen, teneinde van opname verzekerd te zijn. In een artikel, verschenen in een Noorsch blad, de Finmarkposten van 12 November 1871, werd verteld, dat de resten van het ,fBehoude huys” van Heemskerk en Barentz op Nova Zembla waren teruggevonden. De belangstelling in die moedige onderneming van meer dan twee eeuwen terug werd daardoor aangewakkerd, vooral toen enkele jaren later een aantal voorwerpen uit dat land van sneeuw en ys werden opgedolven, waaronder zelfs een briefje geschreven door Willem Barentz, welke voorwerpen een plaats hebben gekregen in het Ryksmu- seum. Over de gebeurtenissen van deze overwintering zyn wy, als over zooveel andere merkwaardige ontdekkingstochten der Nederlanders in de 16e en 17e eeuw, uit stekend ingelicht door een scheepsjournaal, dat door een der deelnemers, Gerrit de Veer, gehouden is en spoedig uitgegeven. Deze scheepsjournalen hebben in den tijd van hun verschynen een groeten lezers kring getrokken. Zij nemen dan ook geheel de plaats in van de tegenwoordige ontspan- ningslitteratuur, terwijl zjj op deze vaak hun levendigen, frisschen stijl voor hebben, die ook tegenwoordig de lezing der relazen vin een De Veer en een Bontekoe nog tot een genot maken, zoodra de lezer eenigs- zins gewend is geraakt aan de oude taal, terwijl de oude illustraties nog een aan trekkelijkheid temeer vormen. Het is intusschen niet uit zucht naar avonturen geweest, dat deze en soortgelijke tochten op touw zyn gezet, al zal die zucht stellig voor velen een prikkel geweest zyn deel te nemen. Neen, het alles beheerschen- de motief was het belang van den handel. Het zal op het eerste gezicht niet direct duidelijk zijn, wat de oude Hollanders wel voor handel dachten te drijven in het barre Noorden, maar deze tochten, de bekendste van 1596-97, waarby de overwintering op Nova Zembla plaats vond, was door twee andere in de jaren 1594 en 1595 voorafge gaan, hadden ten doel eeh andere route naar Indië te vinden. Het is bekend dat juist in deze jaren Cornelia Houtman de eerste mi«\naar Indië ondernam (1595-1597), daartoe vooral in staat gesteld door de ge gevens van'Jan Huygensz van Linschoten, die in Portugeeschen dienst de geheimen van de vaart naar Indië had leeren kennen. Spoedig volgden verdere tochten, maar er Wat hebben wy al verdriet ephi plukken die nooit gebeurd fyn- Gezelle.

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1935 | | pagina 1