A
DE KAMPIOEN
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN
Donderdag 18 Februari 1835
18844
73" Jaargang
>o.
BOSKOOP,
MIEUWERKERK, OUDERKERK, OUDEWATER, REEUWIJK, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADDINXVEEN, ZEVENHUIZEN,
Dit blad verschijnt dagelijks, behalve Zon- en Feestdagen
•RCÜ
EN
OOSTHAVEN 19
I
JWEN
OERWOUD-
GEHEIMENISSEN.
VERPLAATST
Het Saargebied morgen weer Duitsch.
BERGAMBACHT, BERKENWOUDE, BODEGRAVEN, BOSKOOP, GOUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPEU.E,
-MV/17UU1VA T Uil, DUOIÏ WI UVUMDllrtl», JinrtOl 1VUU11 1 1I1U V1VM»VUV11 X
-V1F
A
WORDT
aki
NAAR
16
BUITENLANDSCH NIEUWS.
r
FEUILLETON.
haar eenigd hoop, en ten einde raad
Plotseling hoorde Honor beweging in
den
(Wordt vervolgd)
A T
I
!gen eelfs
Hagneials
ch er uilsie-
Ik, die hun
egenstood,
i thans vee)
•in scheutje
oegevoegd
een
icht.
iur»;
r de
line
teid
del,
d, vanneer
en dan was
ïilijk hun te
hebben wij
leeie familie
I lag te ge-
ik van een
Izier en nut
Hag Is zul-
koffie, zeer
en van een
na, zonder
uitwerking,
coffelnevrlj.
rschil spoe
den kunnen
thans veel
n werk en
VAN OOSTHAVEN 23
ied
i in
de
zijn gezicht in het schijnsel van het vuur
woud scheen te trillen van het krank-
Volkenbondsbestuur eindigt op 1 Maai t. Hulde wordt gebracht aan de
nouuing, uie ae internationale troepen hebben aangenomen.
weg. werd een Hauw, verweg gedreun, tot
I het opnieuw aanzwol en bijna uit t kamp
zelf scheen te komen
worden
Hij liet den Engelschman even alleen
en ging een van de tenten binnen Toen
hij wederom te voorschijn kwam, nad hij
in iedere hand een geweer Hij zette er
een van tegen een boom en onderzocht
1 toen het andere, blijkbaar om te zien, of
het geladen was.
I Dat is genoeg. Hier, pak aan.
is toch een warme nacht. Het is niet
goed om zoo te huiveren in Afrika. Het
is de voorbode van de koorts. U moet
kinine nemen. Ik zal wat voor u halen.
Hij haastte zich naar zijn tent. Honor
keek hulpeloos naar Mannering, maar ze
besefte al spoedig, dat ze bij hem geen
steun zou vinden, want in zijn glinste
rende oogen was een afwezige blik en op
den grond bij zijn rechterhand lag een
omxergegooide tinnen beker. Maar hij
was haar eenigd hoop, en ten einde raad
liep ze haastig op hem toe.
George. zei ze zacht# maar met na
druk. George!
Mannering bewoog even, deed een po
ging om uit zijn stoel op te staan en viel
toen weer terug met een half dronken
lach, terwijl zijn hoofd voorover zakte.
Ze stond op hem neer te kijken in het
wanhopige bewustzijn, dat er hier voor
haar geen hulp te vinden was. Toen zag
ze Jules Legrand uit zijn tent komen met
een klein fleschje met pillen in de hand.
Terwijl hij met een vluchtigen blik
naar den man in den stoel keek, zei hij
Een beetje van streek, zooals ik zei,
mademoiselle. Als de koorts een man uit
geput heeft
Hij voltooide zijn woorden met een be
weging van zijn schouders U moet niet
al te streng zijn. Liefdadigheid is een
goede eigenschap
Hij schudde drie pillen uit het fleschje
en gaf ze haar, en Honor slikte gehoor
zaam, niet wetende, wat zij anders moest
doen.
Goed! Zoo strijden .we tegen de
MIlBSniE (XIIRANT.
De leiders van het Amerikaansche vak
verbond hebben gisteren te Washington een
geheime bespreking gehad, waarin werd
besloten tot het einde te zullen blijven
vechten voor het behandelde loon-amende-
ment in het door Roosevèlt voorgestelde
werkverschaffingsplan, ondanks het krach
tige verzet, dat van de zijde van het Witte
werkverschaffingsloonen niet beneden het
peil der'normale loonen in het vrije bedrijf
wil laten dalen, tot uiting komt.
De voorzitter van de American Federa
tion of Labor, William Green, had tevens
een bespreking met senator McCarran, den
ontwerper van het betwiste amendement.
De partijleiders hebben weten te berei
ken, dat de zitting van den senaat is ver
daagd tot vandaag, wanneer president Roo
sevelt van zijn buitenverblijf naar Washing
ton terugkeert Roosevelt geeft evenmin den
•strijd tegen het amendement op.
Warms disciplinair gestraft.
Wegens nalatigheid bij de „Morro
Castle”-ramp.
De raad van toezicht op de Amerikaan
sche scheepvaart heeft besloten den ka
pitein van het s.s. „Morro Castle Wil
liam F. Warms, dfen titel van kapitein
k te ontnemen wegens nalatigheid in vijf
gevallen.
Aan den eersten en den tweeden stuur
man wordt de titel voor den duur van
resp. au en 3ü dagen ontnomen.
RUSLAND.
I’otloodfabriek vernietigd door ontploffing.
29 dooden.
In de potloodfabriek „Krassin” te Mos
kou heeft een ontploffing plaats gehad,
waarbij 29 personen werden gedood. Op de
ontploffing volgde een brand, welke het ge
bouw geheel vernietigde. De brandweer
trachtte de vier aangrenzende gebouwen te
gen het vuur te beschermen, maar deze wer
den ook verwoest.
Oorzaak van de ramp was het springen
van een onder hoogen druk staanden com
pressor. In 25 ambulancewagens wprden de
slachtoffers naar het ziekenhuis gebracht.
Driehonderd arbeiders hebben wegens
verwondingen vrijaf gekregen.
Verduistering bij trust.
Vijftien personen gearresteerd.
De staatscontrolecommissie heeft in de
hoofdstad van de Armeensche republiek
Erlwan groote verduisteringen ontdekt
bij een machinebouwtrust. Tot dusver
zijn 15 personen gearresteerd Een voor-
looplg onderzoek heeft uitgemaakt, dat
in deze omstantdigheden zoo volkomen
aan den drank had overgegeven en tege
lijk met haar verontwtaardiglng voelde
ze een onuitsprekelijke wanhoop Van
dezen dronkaard had ze niets te ver
wachten en van Jules Legrand’s bedoe
lingen maakte ze zich geen illusies.
Mannering maakte een beweging, die
ITALIë.
„Abessinië valt niet aan.”
Verklaring van den Abessinischen
zaakgelastigde te Rome,
Vrede en vriendschap.
De Abessinische zaakgelastigde te Rome
heeft Woensdagmiddag op grond van een
schrijven van den keizer van Abessinië voor
de internationale pers „op dit ernstige
oogenblik der geschiedenis van Abessinië
en Ethiopië”, gelijk hij zeide, de volgende
plechtige verklaring voorgelezen:
„Als vertegenwoordiger van mijn keizer
lijken heer Haile Selassie, zweer ik bij mijn
eer en bij de eer van mijn natie, dat de re-
geering van Abessinië nooit er aan gedacht
heeft en nooit er aan denkt de beide nabu
rige Italiaansche koloniën Somali en Eryth-
rea met de wapenen aan te vallen.
Deze verklaring, die ik hiermede voor de
vertegenwoordigers van de internationale
dronken had; alt was als een masker,
een doodsbleek, scherp masker, waarin
de oogen glinsterden met een vreemden
glans. Er moest iets anders zijn. opium,
cocaine misschien...
Een oogenblik later duwde Mannering
de hand, dlo hem vasthield, weg en stond
Het is te begrijpen, dat, nu zooveel Duit-
,chers, die het vredesverdrag van het ove
rige rijk anderhalf decennium lang geschei
den hield, weer in het groote natuurlijke
verband worden opgenomen, er feest zal
worden gevierd. Behalve dr. Frick zullen de
plaatsvervanger van den Führer^ Rudolr
Hess, alsmede de rijks minis ter voor de pro
paganda, dr. Goebbels, zich naar het Saar
gebied begeven, om in redevoeringen uiting
ie geven aan hun blijdschap over den
keer van het Saargebied, dat een „nie
mandsland" was geworden, tot het Duitsche
ryk. Duitschj» menschen zullen het Saarge
bied weer besturen, Duitsche politie zal de
orde handhaven. Duitsche vlaggen en Duit
sche symbolen zullen weer worden gehe-
schen. De klokken der kerken zullen, van
toren tot toren, het uur der vrijheid met
bronzen stemmen verkondigen. De vreugde
vai\ het Saargebied zal de vreugde van na
genoeg alle Duitschers zijn.
Bovendien zijn gisteren de laatste Ita
liaansche en Engelsche troepen definitief uit
het Saargebied vertrokken, nadat de Neder-
landsche en Zweedsche contingenten reeds
ongeveer een week geleden naar hun vader
land zijn gereisd. Ook de Britsche tanks
hebben het Saargebied verlaten. De opvat
ting, die het Duitsche front indertijd heeft
verkondigd, dat ter waarborging van veilig
heid en orde de aanwezigheid van buiten-
landsche troepen feitelijk ""overbodig was,
is. naar de feiten hebben aangetoond, juist
geweest; nergens en in geen enkel geval
hebben zij behoeven op te treden.
Toen kort voor Kerstmis de vreemde mi
litairen het Saargebied binnentrokken, werd
door het Duitsche front er de nadruk op
Wiegd, dat de houding van de Saarbevol-
zou worden gekenmerkt door discipli-
Hoe weinig vrienden bléven vrienden,
de een den ander doorzag.
pers afleg, is reeds door myn keizerlijken
heer persoonlijk en vreedzaam aan Z. M.
den koning van Italië cn den chef der Ita
liaansche regeering, Z. Exc. Benito Musso
lini, gegeven.
Desondanks gaat de Italiaansche regee.
ring voort troepen te mobiliseeren en ze met
veel oorlogsmateriaal naar de beide Italiaan
sche koloniën te zenden, die Aangrenzende
gebieden van Abessinië zijn.
Juist gisteren heeft de Italiaansche regee-
ring door een mededeeling aan de pers
nieuwe verschepingen van troepen en oor
logsmateriaal naar hate koloniën aange-
kondigd.
Juist ernstige militaire maatregelen wor
den door de Italiaansche regeering telkens
gemotiveerd als verdedigingsmaatregel met
het doel de veiligheid en integriteit van de
beide Italiaansche koloniën te beschermen.
Ik moet derhalve hier opnieuw datgene
zeggen, wat ik herhaalde malen de Italiaan
sche regeering verklaard heb, n.l. dat Italië
zich deze troepenvenjehepingen naar Somali
en Erithrea rustig kan besparen, aangezien
Abessiniën noch het^voomemen. noch den
wil heeft, ze aan te vallen.
Ik kan nog verder gaan en verklaren, dat
de bedoelingen van Abessinië tegenover
Italië zoo vreedzaaihi” zijn, dat, wanneer
Italië ook den laatsten man en de gaafste
kanonnen uit Erithrea en Somali zou terug
trekken. Abessinië geen teen van deze
beide Italiaansche koloniën zou aantasten.
De indruk te Rome
De vrêdesverklaring van den Abessini-
xohen vertegenwoordiger voor de interna
tionale pers in Rome yrdt in Italiaansche
kringen afflus gecoi^TOitarircrd, dat het
hier in wezen om niets anders dan een her
haling van reeds lang gezegde zaken gaat.
De feiten toonen het tegendeel.
ENGELAND.
Moskou noodigt Simon officieel uit.
Ook uitnoodigingen verwacht van
Warschau en Praag.
De Sovjet-Unie heeft een officieele uit-
noodiging gezonden voor een bezoek van
een Britsch minister aan Moskou ter be
spreking van het Fransch-Engelsche plan
voor de organisatie van den Europeeschen
vrede.
Volgens de „Daily Telegraph" was te
Londen reeds eenige dagen bekend, dat een
dergelijke uitnoodiging onderweg was.
In den gisteren gehouden kabinetsraad is
x<ieze uitnoodiging ter sprake gekomen en de
Sovjet-Unie schijnt verzekerd te kunnen zijn
van een gunstig antwoord.
len binnenkomen van de regeeringen van
Polen on Tsjecho-Slowakye, daar beide re
geeringen besprekingen willen voeren over
eenkomstig dïe welke de volgende week te
Berlijn zullen worden gevoerd. De leden van
het kabinet zijn van meening dat directe
besprekingen effect zullen sorteeren, zoodat
het waarschijnlijk is dat bezoeken zullen
koorts. Maar u zult wel hongerig zijn,
mademoiselle, en uw maal staat te wach
ten. U zult mij moeten verontschuldigen
Ik heb al gegeten; Mannering ook. En Ik
heb vanavond veel te doen. Maar morgen
hebben we een heelen dag en vannacht
moet u slapen.
Hij boog en ging heen Honor bleef,
waar ze was. en het bewustzijn van haar
volkometn hulpeloosheid drong zich met
aischuwelijke klaarheid aan haar op
Haar oogen dwaalden af naar de don
kere schaduw van de boomenhet woudt
leek haar de eenige^elllge schuilplaats
toe. hoewel het onvermijdelijk den dood
beteekende. Wanhopig ging ze naar haar
tent terug, gooide zich op haar bed en
begroef haar gezicht In de handen. Een I
paar minuten later kwam er Iemand bin-
nen en ze keek verschrikt op. Het was
Fatuma met wat beschuiten en een kom
deed komen Honor schrok. Dat was niet
syz,."geroffel. Toen stlerfhêt j «t gezicht van Iemand, die te veel ge-
Hrnnlzon hart- nif uiae al« PPn maslrpr
vijs vuax.x.v, ---
I Huis tegen dit ajnendement, hetwelk tie
Plotseling bleef de streelende hand van
Fatuma onbeweeglijk liggen en Honor
voelde, hoe ze huiverde. Op hetzelfde
oogenblik drong weer het eentonige ge-
roffel tot haar door. Het klonk heel dicht
bij, ergens In het bosch, rechts van haar;
en langen tijd zaten de twee vrouwen
onbeweeglijk te luisteren tot meer trom-
mels Invielen, steeds maar weer, tot het
worden gebracht aan de genoemde hoofd
steden.
Tijdens het bezoek van de Oostenrijksche
ministers aan Londen is eveneens een be
zoek van een Britschen minister aan Weenen
ter sprake gekomen, doch men acht het niet
zeker dat er reed® zoo spoedig na de be
spreking te Londen opnieuw een conferentie
te Weenen zal plaats vinden.
VEREENIGDE STATEN.
Werkverschaffingsplan van Roosevelt.
De president der republiek zet den
strijd voorts
Naar aanleiding van de amendementen
van senator Blych op het werkverschaf
fingsplan van Roosevelt waarbij 4.800.000
dollar beschikbaar wordt gesteld voor werk-
verschaffingsdoeleinden, verklaarde Roose
velt, die momenteel op zijn buitengoed Hide
Park vertoeft, dat hij niet voornemens is
zich over te geven en dat hij den strijd zal
blijven voeren voor de ongewijzigde aanne
ming van het wetsontwerp. Zoowel te Hide
Park als te Washington heeft hij zeer vele
mededeelingen uit het land ontvangen,
waarin hem steun in dezen strjjd wordt toe
gezegd, terwijl van alle kanten verzet komt
tegen de voorgestelde amendementen, die
voornamelijk ten doel hebben de werkver-
chaffingsloonen op het peil te brengen van
de normale loonen in de vrije bedrijven.
Roosevelt verklaarde, dat hij had gezwegen
toen de strijd in den Senaat aan den gang
was, hoewel hij den gang van zaken, nauw- I
keurig heeft gadegeslagen. Hij verklaarde
niet voornemens te zijn een beroep op het
vólk te doen tot uitvoering van zijn pro
gram. Hieruit leidt men af, dat Roosevelt
voldoende succes verwacht van zijn plan om
ook zonder beroep pp het land zijn program
te verwezenlijken.
in dan Senaat kwam gisteren het plan
wederom aan de orde. Senator Paul Bet
ters, een der leiders van de organisatie van
burgemeesters in de Vereenigde Staten,
waarschuwde ervoor, dat het luet-aangiemen
van Roosevelt’s plannen onrust in het land
zou veroorzaken en dreigde zelfs met het
organiseeren van een rharich van millioe-
nen vfenkloozen naar Washington. Deze
werkloozen, die thans op steun waren aan
gewezen zouden door Roosevelt’s plannen
in plaats van steun werk kunnen krijgen
eh het was de plicht van den Senaat dit
plan te steunen.
Zijn tegenstander, senator Mac Carran,
I noemde dit dreigement bluf en verklaarde,
dat de Senaat zich daardoor niet mocht la-
ten beïnvloeden.
Men verwacht dat ook uitnoodigingen zul- t
ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal ƒ2.25, per week 17 cent, overal waar de
bezorging per looper geschiedt. Franco per post per kwartaal ƒ3.15.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 31, GOUDA,
b|j onza agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren.
Onze bureaux zjjn dagelijks geopend van 9—6 uur. Administratie en Redactie Telef.
Interc 2745. Postrekening 48400.
Nog slechts een
tusbcnen dr. Frick, den Duitschen njksmi-
msster van bmnemandsche zaken, en baron
Aloisi, den Itahaanschen gevolmachtigde
van den Volkenbond, voltrekt zich in ndt
Kreisstandehaus te Saarbrücken de histori
sche overdracht van het Saargebied aan het
Duitsche rijk. Hiermee zal er een einde zijn
gekomen aan wat de Duitschers steeds
hebben genoemd de Saar-tragedie van
Versailles. Vijf j<en ^an8 hebben, omdat
het vredesverdrag zulks voorschreef, vreem
den over het Saargebied geregeerd; op 1
Maart zal het echter weer volkomen vry
zijn en als vroeger deel uitmaken van het
Duitsche rijk. Het régime der buitenlanders
is niet in staat geweest hpt Saargebied te
ontdaitschen; de volksstemming van 13
Januari, waarvan de resultaten op 15 Jan.
bekend werden, is daarvan het éclatante be
wijs geweest.
ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (behoorende tot den bezorgkring)!
x5 regels 1.30, elke regel meer 0.25. Van buiten Gouda en den bezorgkring:
15 regels 1.55, elke regel meer 0.30. Advertentiën in het Zaterdagnummer 25
bijslag op den prijs. Liefdadigheids-advertentiën de helft tan den prijs.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN: 1—4 regels 2.25. elke regel meer ƒ0.50. Op
de voorpagina 50 hooger.
Gewone advertentiën en ingezonden mededeelingen bij contract tot zeer gereduceerden
prijs. Groote letters en randen worden berekend naar plaatsruimte.
Advertentiën kunnen worden ingezonden door tusschenkomst van soliede Boek
handelaren, Advertentiebureaux en onze agenten en moeten daags vóór de plaatsing
aan het Bureau zijn ingekomen, teneinde van opname verzekerd te zijn.
doordringbare duisternis achter het vuur.
Hoor Je de trommels, mon aml? Ze
roepen ons. we moeten weg. Maar je
moet een geweer hebben. Dat zal je noo-
Ze zag, hoe Mannering langzaam zijn i dig hebben, voor wat er gedaan moet
oogen begon uit te wrijven en
Franschman^'afwezig aanstaarde. Le- 1
grand schudde hem nog eens.
Toe, beste Jongen, dat geroffel be-
I teekent, dat het tijd voor ons wordt. We
zullen voortmaken, als je vanavond nog
zekerheid wilt hebben.
Die woorden schenen Mannering klaar
i wakker te maken en de ander stak zijn
handen onder zijn arm en hielp hem
overeind, greep hem toen bij zijn schou
ders. dat hij niet zou vallen. Honor keek
naar Mannering met diepen afkeer.
Het stuitte haar gewelöJg, dat hij zich
het kamp en een stem, die het helsche
I gerot tel trachtte te overstemmen en toen
Honor voorzichtig naar de tentopening
sloop en naar buiten tuurde, zag ze Le- rechtop voor zich uit te staren In de on
grand naast Mannering staan, tracntend
1 hem wakker te schudden,
dampende soep. Haar hart sprong op 1
van vreugde, toen ze het donkere gezicht I
herkende
Fatuma. fluisterde ze, Fatuma!
Ba Mama, fluisterde de ander terug
terwijl ze aan Honor de kom met soep
gaf. Eet!
Honor dronk de soep op en toen ze
klaar was. begon Fatuma zacht haar
hand te streelen. terwijl het meisje zich
een paar woorden Swahillsch voor den 1
geest trachtte te halen. Zoo zaten ze ge-
ruimen tijd en hoewel geen van beiden
zich anders dan gebrekkig, tegen de an
der verstaanbaar kon maken, voelden ze
allebei, dat de sympathie, die ze voor el
kander voelden, geen woorden behoefde.
gerwig aantal uren en/ ne; daarbij werd tegelijkertijd ue verwach-
ung uitgesproken, <iat ook de buitenlanu-
.sene troepen zich door dezelide tucht zou
den laten leiden en alles zouden vurmyden,
wat moeilijkheden in 't leven zou kunnén
roepjen.
Van Duitsche zijde wordt openlijk tapge
geven, dat de buitenlandsche troepen deze
verwachting volkomen hebben vervuld. HuL
de wordt met alleen dien soldaten^ gebracht,
maar in de eerste plaats den buitenland-
schen officieren, die ervoor hebben gezorgd,
dat de speciale opdracht van het Volken-
bondsleger op tactvolle wijze werd vervuld.
Enkele duizenden Engelschen, Italianen,
Zweden en Nederlanders werd door hun
aanwezigheid in het Saargebied de gelegen
heid geboden de Duitschers van deze streek
te leeren kennen en waardeeren. Achteraf
zyn vele Duitschers blij, dat de vreemde
troepen een aantal weken in het door den
Volkenbond bestuurde Saargebied hebben
vertoefd, omdat, naar men van Duitsche
zijde laat uitkomen, vooral bjj talrijke bu>-
tenlandsche officieren, voor zy zich ter
plaatse van het tegendeel konden overtui
gen, de meening had post gevat, dat zij
naar een „wildes Kriegsgebiet zouden wor
den gedirigeerd; maar reedp na enkdïe da
gen uitten zij hun bewondering over de
discipline^ waardoor de Saarbevoiking zi$h
den tanitr al haur handelingen Uet leiden, Zdb heeft
een .ine- h^B*^ndén vWl vteemoe tmpen ntór het
Saargebied in de oogen der Duitschers al
thans dit uitmuntend resultaat opgeleverd,
dat het ten goede is gekomen aan de volke
renverzoening, die slechts gebaseerd kan
zyn op wederzydsch respect.
Wahrom liet u zich ook door hem
Inpalmen, mademoiselle Honor? Dat heb
ik mezelf de laatste twee dagen herhaal-
delijk af gevraagd. Was dat, omdat hij
een landgenoot was? Ik heb tegen mezelf
gezegd ja. dat is het. Maar dat mijn
kleine vriendin niet ziet en begrijpt, dat
die ihan een slechte, zwarte ziel heeft
°m mijn ouden vriend ook mee te ne
men, terwijl hij zwak en ijlend U door de
koorts. Maar eind goed, al goed, made
moiselle.
HU eindigde met een glimlach, maar
was een spottende glans In zijn oogen.
een tintje ironie in zijn stem, welke zijn
woorden een diepere beteekenis gaven.
Honor bleef zwijgend staan. Was het
werkelijk een goed einde? Moest ze zijn
verhaat gelooven? Ze herinnerde zich
weer het gezicht tusschen de boomen.
waarnaar Fatuma, had gewezen. Intuïtief
voelde zij, dat hij de waarheid verdraai-
_d&t hij niet alleen hun zoogenaamde
ader, maar de onbekende aanvaller
geweest. Ze huiverde even; hij zag
et, begreep misschien de reden ervan en
erkte Ironisch op:
V bent koud, mademoiselle, en het.
Word wakker, mon ami. riep hij.
Het is tijd, t
