«BEURS
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN
BERGAMBACHT, berkenwoude, bodegraven, boskoop, gouderak, haastrecht, moordrecht, moercapelle,
flIEUWERKERK, OUDERKERK, OUDEWATER, REEUWIJK, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADD1NXVEEN, ZEVENHUIZEN, enz.
Dinsdag 19 Maart 1985
78“Jaargang
Dit blad verschijnt dagelijks, behalve Zon- en Feestdagen
STER-TABAK
:en
feuilleton.
OERWOUD-
GEHEIMENISSEN.
Een Britsche nota aan Berlijn.
Protest tegen den dienstplicht. Eenzijdige actie, die in
staat is de onrust te vergrooten.
Hitler bereid tot onderhandelen. - De reis van Simon
en Eden naar Berljjn bepaald op 24 Maart.
Duitschland terug naar den Volkenbond.
Wat de Duitsche pers zegt.
21 MAART
erger f'
EEN KLEINTJE
EEN KWARTJE
,1T5eUr<1' P10tMlln8. Wat
“Wen tijd gevreesd had
ii ceuu, c
kwartaal ƒ3.15.
BUITENLANDSCH NIEUWS.
(Wordt vervolgd).
i een
acht,
eurii
ir de
eine
heid
afei.
ried
r> ia
ide
9<
De Angriff schryft; Is dit de terugkeer
van het Pruisische militarisme Worden de
curassriers-laarzen wee? aangetrokken? Zal
men de sabels van Potsd^n weer hooren
kleüteren? Dat alles is het niet. Het Duit-
sche volk is den leider juist gevolgd, omdat
het zelf na vier jaar strijd aan het front
en na veertien jaar binnenlandschen strijd,
den vrede zoo bitter noodig heeft.
V JAARBEURS
EEN DIRECT
IEN.
ie op de terugreis
sche Spoorwegen.
ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal ƒ2.25, per week 17 cent, overal waar de
bewrging per looper geschiedt. Franco per post per kwartaal ƒ3.15.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 31, GOUDA,
bjj onza agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren.
Onze bureaux zijn dagelijks geopend van 9—6 uur. Administratie en Redactie Telef.
Interc. 2745. Postrekening 48400.
De Britsche regeering heeft gisteren door
haar ambassadeur te Berlyn, Sir Eric
Phipps, een protestnota doen overhandigen
naar aanleiding van de mededeeling van de
Duitsche regeering over thet besluit om den
dienstplicht weder in te voeren en de vre-
dessterkte van het Duitsche leger te bepalen
op 36 divisies. Na de aankondiging van de
instelling van een Duitsche luchtmacht is,
zoo zegt de nota, een dergelyke verklaring
een nieuw voorbeeld van eenzydige hande
ling die, afgezien van de hierdoor opgewor
pen principieele quaestie, de bezorgdheid in
Europa ernstig doet toenemen.
De nota brengt in herinnering, dat de
Britsche en de Fransche regeering een al-
gemeene overeenkomst tusschen Duitsch
land en andere mogendheden wilden begun
stigen, welke overeenkomst maatregelen
voor de organisatie van de veiligheid in
Europa volgens de daarin aangegeven richt
lijnen zou geven en tegelykertyd een bewa-
peningsovereenkomst zou behelzen, die, wat
Duitschland betreft, de overeenkomstige be
palingen van deel V van het verdrag van
Versailles zouden vervangen.
Duitschland was het er mee eens dal al
leen openhartige onderhandelingen tusschen
•ouvereine staten tot internationale rege
lingen van duurzamen aard inzake de bewa
pening kon leiden en verwelkomde in het
bijzonder het voorstel tot een luohtconven-
tie, en Duitschland besloot met er op te wij.
zen, dat de Duitsche regeering, alvorens
deel te nemen aan de voorgestelde onder
handelingen, het wenschelyk achtte, in apar
te besprekingen met de desbetreffende mo-
gvndheden een aantal principieele prealabe
le vragen op te helderen. Tot dit doel noo-
digde zy de Bntsche regeering uit onmid-
dellyk met de Duitsche regeering van ge
dachten te wisselen.
De Engelsche regeering is uiterst onge
neigd eenigerlei gelegenheid te laten varen,
die het voorbereide bezoek ter bevordering
'an algemeene overeenstemming zou kun
nen bieden. maar onder de nieuwe omstan-
•gheden wenscht zy er zeker van te zijn,
dat de Duitsche regeering nog steeds
genacht, dat het bezoek met als bespre-
'ngsgrond de daarvoor van tevoren over-
e®^komen onderwerpen, gelijk pfaats
De Duitsche regeering heeft op deze nota
Wie a||e8 van u weet en toch van u houdt,
dat ia uw vriend.
Duitsche volk de proclamatie van Zaterdag
avond meer beschouwt als een handeling
van moreel dan militair karakter. Nogmaals
wees de rykskanselier er op, dat het Duit
sche volk in dezen maatregel van Zaterdag
door de ryksregeering genomep slechts een
eerherstel ziet, maar dat deze niets te ma
ken heeft met oorlog of vrede. „Het Duit
sche volk wenscht geen oorlog, het wil
slechts gelyke rechten voor allen en dat is
alles.”
Blomberg: „Een nieuwe oorlog is
zelfmoord".
In zyn rede in de Staatsopera verklaarde
ryksweerminister Von Blomberg volgens
het D.N.B. o.a.:
Wy willen blyven streven naar het ideaal
van een waarlijk sterk en trotsch Duitsch
land, dat nooit meer capituleert en nooit
meer zyn handteekening zal zetten onder
verdragen en accoorden, die zijn veiligheid
en zyn levensrecht beïnvloeden. Wij willen
echter ook in den wereldoorlog een tata-
strophe zien, voor een herhaling waarvan
wy het nageslacht moeten bewaren. Europa
is te klein geworden als slagveld voor een
tweeden wereldoorlog en zyn cultureels be
zittingen zijn te waardevol, om ze opnieuw
aan de vernielende werking van de moder
ne wapens bloot te stellen.
Daar alle landen over deze oorlogsmidde
len beschikken, staat een nieuwe oorlog ge
lijk met zelfmoord. Wij Duitschers hebben
geen wraakoefening noodig. daar wij aan
de vier jaren van den grooten oorlog genoeg
voor de komende eeuwen hebben.
Wij zyn overtuigde voorstanders van de
hervorming van Europa en van de geheele
wereld op vreedzame wyze, voor zoover re
kening gehouden wordt met de natuurlijke
levenswetten der naties en niet door uit
den tyd zijnde dwangmaatregelen onrecht
wordt veroorzaakt.
Wat de Duitsche pers zegt.
Onder het opschrift „Het herstel der
Duitsche eer’’, schrijft Rosenberg in dte Völ-
kische Beobachter;
„In de proclamatie der ryksregeering is
alles gezegd, wat Duitschland de wereld te
anrtwoorden heeft op alle vragen en kritie
ken, d»e zullen volgen. Al datgene, wat
door verkeerd begrijpen en kwaadwilligheid
zou kunnen worden geproduceerd, vindt zijn
ijzeren weerlegging in de aangevoerde his
torische feiten. Deze zyn ook een geducht
antwoord op de pogingen in de Fransche
Kamer, om niet alleen de geschiedenis der
laatste vyftien ja»r, maar ook die der laat
ste honderd'vijftig jaar om te draaien.
Alleen een dergelyk woord toont de ge
vaarlijke mentaliteit, waarvan men zich in
Frankrijk nog steeds niet vrij heeft ge
maakt. De rijkskanselier heeft tegenover
deze houding, die niets anders is dan een
hebhaling van de methode van Poincaré en
Clepienceau, een besluit genomen, dat de
practische verwezenlijking der Duitsche
rechtsgelijkheid inleidt: op 16 Maart 1935,
struik hun vijand verborgen moest lig
gen. Ze tuurde scherp of ze verder niets
van hem zou kunnen ontdekken, maar in
het begin was de kleine glinstering het
eenige van zyn aanwezigheid. Na een-
poosje echter vond ze een plek, waar het
bruin van de bladeren een beetje anders
van tint was en na een oogenblik maakte
ze bij zichzelf uit, dat het Lets van khaki
moet zijn de top van een zonnehelm,
dacht ze.
Ze bleef de plaats gespannen voorzich
tig gadeslaan. Het stukje helm, dat in
het begin zoo moeilijk te vinden was ge
weest, werd langzamerhand een punt,
dat ze onmogelijk uit het oog verliezen
kon. En ze begon zich weer af te vragen,
wie het kon zijn. Was het Legrand af
was het Mannering?
Maar ze had geen keus en hoewel ze
inwendig sidderde, voor wat ze ging doen
bracht ze toch haar geweer in gereed
heid. Toen knielde ze op een knie, maar
bleef zoo dicht mogelijk bij den grond,
en daarop legde ze aan op een plek, iets
lager dan de zonnehelm. Er was een uit
drukking van afschuw in haar oogen,
maar ze beefde niet. Ze omklemde het
geweer vaster, toen haalde ze langzaam
den trekker over. Ze hield haar adem in,
om niet van haar doel af te wijken, maar
op hetzelfde oogenblik. dat ze vuurde,
hoorde ze een heeschen lach achter zich.
Dat plotselinge geluid maakte haar
zoo aan het schrikken, dat ze haar doel
miste en toen haar schot afgegaan was.
zag ze, hoe het geweer daarginds tus
schen de struiken plotseling met een ruk
in gunstigen zin geantwoord, zoodat niets
het bezoek van de Engelsche delegatie in
den weg staat en thans bepaald is dat Sir
John Simon en Eden op Zondag 24 Maart
naar Berlijn zullen vertrekken.
net verluidt dat de Duitsche regeering
reeds heeft te kennen gegeven dat thans
mets meer de terugkeer van Duitschland
naar den Volkenbond 'in den weg staat.
Hitler geïnterviewd door Ward Price.
De bijzondere correspondent van de „Dai
ly Mail”, Ward Price, heeft te München
met Hitler een interview gehad over de in
stelling vam. den algemeenen dienstplicht.
Hitler zeide daarin o.m. dat het Duitsche
volk geen oorlog wenscht. Het wil in vrede
en gelukkig leven. Voor alles wil het echter
achting voor zichzelf hebben en kan het der.
halve niet langer onder den vernederenden
druk van het Vredesverdrag leven.
Op de vraag van Ward Price of Duitsch
land bereid blijft om met Engeland en
Frankrijk te onderhandelen, antwoordde
Hitler:
„Het herstel der Duitsche nationale auto
riteit in zake de bewapening beteeként een
herstel der geschonden autoriteit van een
groote mogendheid. Het zou absurd zijn om
te gaan meenen, dat een staat, die zyn sou-
vereiniteit heeft teruggekregen minder be
reid zou zyn om onderhandelingen aan te
knoopen, dan een staat, welke slechts be
perkte siouvereiniteit bezit. Integendeel het
feit, dat wy souvereiniteit bezitten, maakt
dat wij bereidwilliger zyn om met andere
staten overleg te plegen.
.jBeschouwt Duitschland zich gebonden
aan de territoriale bepalingen van het Ver
drag van Versailles?” vroeg vervolgens
Ward Price.
Daarop antwoordde Hitler:
„Het herstel der Duitsche souverediuteit
inzake militaire quaesties raakt het Vredes
verdrag alleen in zooverre als de weigering
der andere mogendheden over hun verplich
tingen inzake de ontwapening na te komen,
de geldigheid van dit verdrag heeft te niet
gedaan.
De Duitsche regeering beseft volkomen,
dat een revisie der territoriale bepalingen,
welke op internationale verdragen steunen,
nooit-'door eeqzydige maatregelen verkre-
I gen kan worden.”
I Hitler wees er vervolgens nog op dat het
tlesch werd uit zijn handen geslingerd
en viel twee meter verder neer. Ze gun
de zich zelfs niet den tijd om te onder-
v zoeken waar het geluid vandaan was ge
komen. Ze liet zich dadelijk op de knieën
vallen en sleepte Rimington met zich
mee.
Stil! Stil. Jongen! fluisterde ze en
ze dankte den hemel, toen hij onbeweeg
lijk bleef liggen.
Ze nam het geweer van haar schouder
lichtte het hoofd op en keek omzichtig
i om zich heen. Haar gezicht was geheel
bleek en er was een verschrikte blik in
haar oogen, maar om haar mond lag een
trek van vastberadenheidals het noodig
mocht zijn, zou ze voor het alleruiterste
niet terugschrikken. Ze wist, dat hun
i achtervolger ergens verscholen moest
liggen, wachtend op een nieuwe kans.
Gelegenheid om zich te verbergen was
overal. Zooals zij onzichtbaar waren in
het hooge gras, zoo had ook hij erin weg
kunnen duiken. Hij kon overal zijn in die
groote vlakte Misschien kroop hij op dat
oogenblik ergens do<?r het gras naar hen
toe Bovendien stonden er een paar groe
nen doornige struiken, vanwaar de aan
valler de heele vlakte kon overzienen
die onderzocht Honor scherp, elk op zijn
beurt, terwijl ze haar hoofd heel voor
zichtig boven het hooge gras uitstak.
Eerst ontdekte ze niets, toen zag ze plot
seling iets glinsteren uit een mimosa-
struik, rechts van haar. Ze twijfelde er
geen oogenblik aan, of het moest de loop
van een geweer zijn, die het zonlicht te
rugkaatste, en ze begreep, dat in die
ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (behoo rende tot den bezorgkring) i
15 regels ƒ1.30, elke regel meer 0.25. Van buiten Gouda en den bezorgkring.
15 regels ƒ1.56, elke regel meer 0.30. Advertentiën in het Zaterdagnummer 25
bijslag op d^n prijs. Liefdadigheids-advertentiën de helft van den prijs.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN: 1—4 regels 235. elke regel meer ƒ0.50. Op
de voorpagina 50 hooger.
Gewone advertentiën en ingezonden mededeelingen bij contract tot zeer gereduceerden
prijs. Groote letters en randen worden berekend naar plaatsruimte.
Advertentiën kunnen worden ingezonden door tusschenkomst van soliede Boek
handelaren, Advertentiebureaux en onze agenten en moeten daags vóór de plaatsing
aan het Bureau zijn ingekomen, teneinde van opname verzekerd te zijn.
PLAATS
VOOR
OPGAVEN WORDEN VOOR
DONDERDAGAVOND 6 UUR
INGEWACHT
aan den vooravond' der doodenherdenking,
is de proclamatie der Duitsche souvereini
teit geschied. Duitschland voert den alge
meenen dienst- en weerplicht in, niet om
eenig ander volk te bedreigen, maar inte
gendeel, om zyn veiligheid tegenover even
tueels overvallen te waarborgen. De Duit
sche proclamatie heeft ondubbelzinnig ge
wezen op den volkenrechtelyken toestand.
Nog eendrachtiger dan vroeger staat in dit
ernstige uur geheel ptiitschland achter
Adolf Hitler en zyn leiding en, zonder zich
op een dwaalspoor te laten brengen door
een wellicht komende Hetze, staan 66 mil-
lioen menschen voor hem in den onbuigza-
men wil de Duitsche rechtsgelijkheid te
waarborgen in den dienstman een werkelij-
ken vrede.”
De Nationalsozialistische Partei-Kor res
pondents schryft:
De proclamatie van den rykskanselier is
voor het Duitsche volk een historische ge
beurtenis van de grootste beteekenis. Se
dert de dagen, dat Duitschland onder ver
raad ineen stortte, sedert de dagen, waarin
het dictaat van Versailles ons werd opge
drongen, is de dag van heden de grootste
voor het Duitsche volk. Door deze procla
matie, die een document van den vrede,
maar ook van de vastbeslotenheid is, is
het Duitsche volk bevrijd van een drukken
den smaad, die zestien jaar op ons woog.
Op den dag van heden is de eer der Duit
sche natie hersteld. Wy staan met opgehe
ven hoofden weer als vrije natie onder de
volken. Wij kunnen als souvereine staat
vrij onderhandelen om mede te werken aan
de organisatie van den vrede. Wy bezitten
weer een Duitse h Keger, om ons Duitsche
vaderland zelf met de wapenen te kunnen
verdedigen.
De vryheid en het leven van ons volk
zijn de heilige goederen der Duitsche natie.
De herinnering aan het roemrijke Duitsche
leger met zijn roemvolle geschiedenis, is
thans geen vaég historisch verschijnsel
meer. Er is geen wonder gebeurd. Deze I
rechtsgelijkheid der Duitsche natie, deze I
vrijheid is ons niet in den schoot gevallen,
wy hebben ze zelf verworven. De Führer
heeft ze voor ons verworven.
In dit historische uur vergeet' het Duit
sche volk niet, wat het zyn Führer ver-
schuldigd is. Het weet, dat alles, wat be
reikt is, zyn werk is. De boeien zyn geval
len. Als een phalanx in onverbneekbare een
heid staan volk en Führer. Zij bedreigen
niemand, die Duitschlanri’s arbëid in vre
de zich laat ontwikkelen. Doch zij zullen
dengene hun gansche heldhaftigheid bewij
zen, die het wagen zou, het leven en de
vrijheid van onze natie aan te vallen.
Slechts onder vrije volken kan er ware
vrede zyn. Wij gelooven daarom, dat de 16e
Maart 1935 als dc dag der Duitsche eer
en vrijheid tegelijkertijd het begin van een
nieuw tijdperk van vreedzame samenwer
king der Europaesche volken zal zijn."
verschoof en de zonnehelm verdween.
Machinaal laadde ze haar geweer op
nieuw, zonder naar Rimington te durven
kijken, steeds haar blik op die struik daar
gericht.
Ze had echter den man achter het ge
weer gemist, maar ze was er zeker van,
dat ze het geweer geraakt, misschien wel
onbruikbaar gemaakt had. Ze hoopte het
vurig, want, hoewel het hier een kwestie
van zelfbehoud en rechtmatige zelfver
dediging betrof, toch was het een af
schuwelijke gedachte, dat zij Mannerings
dood op haar geweten zou hebben. Ge
spannen bleef ze wachten. Er kwam geen
schot terug In antwoord op het hare;
geen geluid drong tot haar door en ze
zag het stukje khaki niet weer te voor
schijn komen.
Minuten gingen voorbij en nog keek ze
schprp uit. Achter zich hoorde ze een
zacht gemompel en ze wist, dat de man,
wiens leven ze zoo juist had getracht te
redden, weer door de koorts overvallen
was.
Maar ze durfde haar aandacht niet
aan hem te wijden, voor ze zeker wist,
dat hun achtervolger weggegaan was of
op andere manier buiten gevecht gesteld.
Een afschuwelijke angst kwam in haar
op, terwijl ze daar naar die struik lag te
staren. Had ze toch beter geschoten, dan
ze gedaan had? Ze wist dat dat betee-
kende. dat ze veilig waren, maar het gaf
haar geen gevoel van vreugde eh verlich
ting.
Er ging een lichte golving door de
vlakte Dat beteekende. dat iemand door
BELGlë.
De gouden standaard.
In overleg met Frankrijk is besloten
tot gemeenschappelijke verdediging
van de goudvaluta's tegen speculatie
Zondagavond zijn de vier Belgische
ministers, die te Parijs met vertegen
woordigers der Fransche regeering een
conferentie hadden gehad over de door
beide landen te volgen valuta-politlek, te
Brussel teruggekeerd. Theunis verklaar
de. dat ten aanzien van de stabiliteit der
valuta volledige overeenstemming tus
schen de Fransche en de Belgische mi
nisters was bereikt.
Evenals de Belgische ministers was de
Fransche minister-president Flandin van
oordeel, dat de devalutie met alle mid
delen moest worden bestreden.
Hij verklaarde o.a. dat de aanhangers
van devolutie een misdadig werk ver
richtten en zich als aefaitisten gedroe
gen.
Te Parijs verneemt men officieus over
de FranschBelgische economische be
sprekingen. dat beide regeeringen over
eengekomen zijn, dat men de valuta’s
der goudbloklanden moet verdedigen
tegen iedere speculatie
Beide regeeringen hebber^, erkehd. dat
een uitbreiding van het economische
verkeer voor de landen met gestabili
seerde valuta moet worden nagestreefd.
De Moniteur publiceert twee Konink
lijke besluiten, welke paal en perk stellen
aan de speculaties waarvan de Belgische
franc in de laatste dagen het slachtoffer
is.
Volgens het eene besluit wordt een Of -
fice National des Changes in het leven a
geroepen. Het tweede besluit draagt aan
I dit bureau de controle op den handel in
I buitenlandsche deviezen op. Het zal on-
I der de garantie van den staat werken.
het gras kroop, en ze twijfelde er geen
oogenblik aan. of het was de man waar
op zij geschoten had.
Toen draaide ze zich met een korten
snik van opluchting om naar Rimington.
Hij lag achterover in het gras. Er was
een alwezlge blik in zyn glinsterende
oogen en er kwam een zacht afgebroken
gemompel van zijn lippen.
Die Legrand die ellendeling, om
een kind’
•Hij ijlde weer.
Haar oog viel op de waterflesch. die
een eindje verder lag en ze ging haar
halen. De kogel, die haar uit Alec’s han
den had geslagen, was er regelrecht door
heen gegaan en er was niet, veel water
meer in over. Ze gebruikte had om zijn
voorhoofd er mee te betten en liet hem
wat drinken en toen het op was. staarde
ze wanhopig om zich heen in de ver
schroeiende heete vlakte.
Ze wist, dat ze in een hachelyke positie
waren, dat er nauwelijks hoop voor hen
was Maar ze wilde het niet opgeven. Ze
overlegde bij zichzelf, of ze Rimington
niet ergens op een beschaduwde plaats
zou kunnen achterlaten en zelf naar het
kamp gaan om hulp te halen. Maar ze
verwierp die gedachte bijna dadelijk
weer; ze kon Rimington in dezen toe
stand niet alleen laten. Als hij niet ver
der kon, zou zij bij hem blijven, tot de
koorts zou bedaren en als dat niet ge
beurde.
leek haar verward aan, alsof hij
T 1 geao°rd of begrepen had, wat ze zei.
tooQ. sprai< hij plotseling op heftigen
i llefste! We moeten verder.
worstelde weer voort en Honor
b 5t nu wel bij hem blijven, m^ar haar
"^Wheid werd steeds grooter, toen ze
wpZ &em keek en zag, hoe de koorts
onzekSnel kwam opzetten. Hij liep erg
Rlinef 0°8eh was een vreemde
alsnf m en z^n NP?en bewogen zich,
ma “o trachtte woorden te zeggen,
ze hi kwam geen geluid. Tenslotte kon
voor w langer aanzien en ze wendde
drdat ze dorst had en dwong hem tot
ter nadat ze zelï even aan het wa-
m geknlpt Hij zette de flesch aan
water en het koele- verfrisschende
dat Li j hem alles vergeten, behalve
wathn d°rst had- Ze herinnerde zich,
ze hiJtzegd had over het water, maar
Het wl;hem met tegen Wat «af heV
twaajfyjfr55011 goed doen en tegen
nooMe «n kort, fluitend geluld, de
fiOIDSCHE COURANT.