«BEURS NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN BERGAMBACHT, berkenwoude, bodegraven, boskoop, gouderak, haastrecht, moordrecht, moercapelle, flIEUWERKERK, OUDERKERK, OUDEWATER, REEUWIJK, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADD1NXVEEN, ZEVENHUIZEN, enz. Dinsdag 19 Maart 1985 78“Jaargang Dit blad verschijnt dagelijks, behalve Zon- en Feestdagen STER-TABAK :en feuilleton. OERWOUD- GEHEIMENISSEN. Een Britsche nota aan Berlijn. Protest tegen den dienstplicht. Eenzijdige actie, die in staat is de onrust te vergrooten. Hitler bereid tot onderhandelen. - De reis van Simon en Eden naar Berljjn bepaald op 24 Maart. Duitschland terug naar den Volkenbond. Wat de Duitsche pers zegt. 21 MAART erger f' EEN KLEINTJE EEN KWARTJE ,1T5eUr<1' P10tMlln8. Wat “Wen tijd gevreesd had ii ceuu, c kwartaal ƒ3.15. BUITENLANDSCH NIEUWS. (Wordt vervolgd). i een acht, eurii ir de eine heid afei. ried r> ia ide 9< De Angriff schryft; Is dit de terugkeer van het Pruisische militarisme Worden de curassriers-laarzen wee? aangetrokken? Zal men de sabels van Potsd^n weer hooren kleüteren? Dat alles is het niet. Het Duit- sche volk is den leider juist gevolgd, omdat het zelf na vier jaar strijd aan het front en na veertien jaar binnenlandschen strijd, den vrede zoo bitter noodig heeft. V JAARBEURS EEN DIRECT IEN. ie op de terugreis sche Spoorwegen. ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal ƒ2.25, per week 17 cent, overal waar de bewrging per looper geschiedt. Franco per post per kwartaal ƒ3.15. Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 31, GOUDA, bjj onza agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren. Onze bureaux zijn dagelijks geopend van 9—6 uur. Administratie en Redactie Telef. Interc. 2745. Postrekening 48400. De Britsche regeering heeft gisteren door haar ambassadeur te Berlyn, Sir Eric Phipps, een protestnota doen overhandigen naar aanleiding van de mededeeling van de Duitsche regeering over thet besluit om den dienstplicht weder in te voeren en de vre- dessterkte van het Duitsche leger te bepalen op 36 divisies. Na de aankondiging van de instelling van een Duitsche luchtmacht is, zoo zegt de nota, een dergelyke verklaring een nieuw voorbeeld van eenzydige hande ling die, afgezien van de hierdoor opgewor pen principieele quaestie, de bezorgdheid in Europa ernstig doet toenemen. De nota brengt in herinnering, dat de Britsche en de Fransche regeering een al- gemeene overeenkomst tusschen Duitsch land en andere mogendheden wilden begun stigen, welke overeenkomst maatregelen voor de organisatie van de veiligheid in Europa volgens de daarin aangegeven richt lijnen zou geven en tegelykertyd een bewa- peningsovereenkomst zou behelzen, die, wat Duitschland betreft, de overeenkomstige be palingen van deel V van het verdrag van Versailles zouden vervangen. Duitschland was het er mee eens dal al leen openhartige onderhandelingen tusschen •ouvereine staten tot internationale rege lingen van duurzamen aard inzake de bewa pening kon leiden en verwelkomde in het bijzonder het voorstel tot een luohtconven- tie, en Duitschland besloot met er op te wij. zen, dat de Duitsche regeering, alvorens deel te nemen aan de voorgestelde onder handelingen, het wenschelyk achtte, in apar te besprekingen met de desbetreffende mo- gvndheden een aantal principieele prealabe le vragen op te helderen. Tot dit doel noo- digde zy de Bntsche regeering uit onmid- dellyk met de Duitsche regeering van ge dachten te wisselen. De Engelsche regeering is uiterst onge neigd eenigerlei gelegenheid te laten varen, die het voorbereide bezoek ter bevordering 'an algemeene overeenstemming zou kun nen bieden. maar onder de nieuwe omstan- •gheden wenscht zy er zeker van te zijn, dat de Duitsche regeering nog steeds genacht, dat het bezoek met als bespre- 'ngsgrond de daarvoor van tevoren over- e®^komen onderwerpen, gelijk pfaats De Duitsche regeering heeft op deze nota Wie a||e8 van u weet en toch van u houdt, dat ia uw vriend. Duitsche volk de proclamatie van Zaterdag avond meer beschouwt als een handeling van moreel dan militair karakter. Nogmaals wees de rykskanselier er op, dat het Duit sche volk in dezen maatregel van Zaterdag door de ryksregeering genomep slechts een eerherstel ziet, maar dat deze niets te ma ken heeft met oorlog of vrede. „Het Duit sche volk wenscht geen oorlog, het wil slechts gelyke rechten voor allen en dat is alles.” Blomberg: „Een nieuwe oorlog is zelfmoord". In zyn rede in de Staatsopera verklaarde ryksweerminister Von Blomberg volgens het D.N.B. o.a.: Wy willen blyven streven naar het ideaal van een waarlijk sterk en trotsch Duitsch land, dat nooit meer capituleert en nooit meer zyn handteekening zal zetten onder verdragen en accoorden, die zijn veiligheid en zyn levensrecht beïnvloeden. Wij willen echter ook in den wereldoorlog een tata- strophe zien, voor een herhaling waarvan wy het nageslacht moeten bewaren. Europa is te klein geworden als slagveld voor een tweeden wereldoorlog en zyn cultureels be zittingen zijn te waardevol, om ze opnieuw aan de vernielende werking van de moder ne wapens bloot te stellen. Daar alle landen over deze oorlogsmidde len beschikken, staat een nieuwe oorlog ge lijk met zelfmoord. Wij Duitschers hebben geen wraakoefening noodig. daar wij aan de vier jaren van den grooten oorlog genoeg voor de komende eeuwen hebben. Wij zyn overtuigde voorstanders van de hervorming van Europa en van de geheele wereld op vreedzame wyze, voor zoover re kening gehouden wordt met de natuurlijke levenswetten der naties en niet door uit den tyd zijnde dwangmaatregelen onrecht wordt veroorzaakt. Wat de Duitsche pers zegt. Onder het opschrift „Het herstel der Duitsche eer’’, schrijft Rosenberg in dte Völ- kische Beobachter; „In de proclamatie der ryksregeering is alles gezegd, wat Duitschland de wereld te anrtwoorden heeft op alle vragen en kritie ken, d»e zullen volgen. Al datgene, wat door verkeerd begrijpen en kwaadwilligheid zou kunnen worden geproduceerd, vindt zijn ijzeren weerlegging in de aangevoerde his torische feiten. Deze zyn ook een geducht antwoord op de pogingen in de Fransche Kamer, om niet alleen de geschiedenis der laatste vyftien ja»r, maar ook die der laat ste honderd'vijftig jaar om te draaien. Alleen een dergelyk woord toont de ge vaarlijke mentaliteit, waarvan men zich in Frankrijk nog steeds niet vrij heeft ge maakt. De rijkskanselier heeft tegenover deze houding, die niets anders is dan een hebhaling van de methode van Poincaré en Clepienceau, een besluit genomen, dat de practische verwezenlijking der Duitsche rechtsgelijkheid inleidt: op 16 Maart 1935, struik hun vijand verborgen moest lig gen. Ze tuurde scherp of ze verder niets van hem zou kunnen ontdekken, maar in het begin was de kleine glinstering het eenige van zyn aanwezigheid. Na een- poosje echter vond ze een plek, waar het bruin van de bladeren een beetje anders van tint was en na een oogenblik maakte ze bij zichzelf uit, dat het Lets van khaki moet zijn de top van een zonnehelm, dacht ze. Ze bleef de plaats gespannen voorzich tig gadeslaan. Het stukje helm, dat in het begin zoo moeilijk te vinden was ge weest, werd langzamerhand een punt, dat ze onmogelijk uit het oog verliezen kon. En ze begon zich weer af te vragen, wie het kon zijn. Was het Legrand af was het Mannering? Maar ze had geen keus en hoewel ze inwendig sidderde, voor wat ze ging doen bracht ze toch haar geweer in gereed heid. Toen knielde ze op een knie, maar bleef zoo dicht mogelijk bij den grond, en daarop legde ze aan op een plek, iets lager dan de zonnehelm. Er was een uit drukking van afschuw in haar oogen, maar ze beefde niet. Ze omklemde het geweer vaster, toen haalde ze langzaam den trekker over. Ze hield haar adem in, om niet van haar doel af te wijken, maar op hetzelfde oogenblik. dat ze vuurde, hoorde ze een heeschen lach achter zich. Dat plotselinge geluid maakte haar zoo aan het schrikken, dat ze haar doel miste en toen haar schot afgegaan was. zag ze, hoe het geweer daarginds tus schen de struiken plotseling met een ruk in gunstigen zin geantwoord, zoodat niets het bezoek van de Engelsche delegatie in den weg staat en thans bepaald is dat Sir John Simon en Eden op Zondag 24 Maart naar Berlijn zullen vertrekken. net verluidt dat de Duitsche regeering reeds heeft te kennen gegeven dat thans mets meer de terugkeer van Duitschland naar den Volkenbond 'in den weg staat. Hitler geïnterviewd door Ward Price. De bijzondere correspondent van de „Dai ly Mail”, Ward Price, heeft te München met Hitler een interview gehad over de in stelling vam. den algemeenen dienstplicht. Hitler zeide daarin o.m. dat het Duitsche volk geen oorlog wenscht. Het wil in vrede en gelukkig leven. Voor alles wil het echter achting voor zichzelf hebben en kan het der. halve niet langer onder den vernederenden druk van het Vredesverdrag leven. Op de vraag van Ward Price of Duitsch land bereid blijft om met Engeland en Frankrijk te onderhandelen, antwoordde Hitler: „Het herstel der Duitsche nationale auto riteit in zake de bewapening beteeként een herstel der geschonden autoriteit van een groote mogendheid. Het zou absurd zijn om te gaan meenen, dat een staat, die zyn sou- vereiniteit heeft teruggekregen minder be reid zou zyn om onderhandelingen aan te knoopen, dan een staat, welke slechts be perkte siouvereiniteit bezit. Integendeel het feit, dat wy souvereiniteit bezitten, maakt dat wij bereidwilliger zyn om met andere staten overleg te plegen. .jBeschouwt Duitschland zich gebonden aan de territoriale bepalingen van het Ver drag van Versailles?” vroeg vervolgens Ward Price. Daarop antwoordde Hitler: „Het herstel der Duitsche souverediuteit inzake militaire quaesties raakt het Vredes verdrag alleen in zooverre als de weigering der andere mogendheden over hun verplich tingen inzake de ontwapening na te komen, de geldigheid van dit verdrag heeft te niet gedaan. De Duitsche regeering beseft volkomen, dat een revisie der territoriale bepalingen, welke op internationale verdragen steunen, nooit-'door eeqzydige maatregelen verkre- I gen kan worden.” I Hitler wees er vervolgens nog op dat het tlesch werd uit zijn handen geslingerd en viel twee meter verder neer. Ze gun de zich zelfs niet den tijd om te onder- v zoeken waar het geluid vandaan was ge komen. Ze liet zich dadelijk op de knieën vallen en sleepte Rimington met zich mee. Stil! Stil. Jongen! fluisterde ze en ze dankte den hemel, toen hij onbeweeg lijk bleef liggen. Ze nam het geweer van haar schouder lichtte het hoofd op en keek omzichtig i om zich heen. Haar gezicht was geheel bleek en er was een verschrikte blik in haar oogen, maar om haar mond lag een trek van vastberadenheidals het noodig mocht zijn, zou ze voor het alleruiterste niet terugschrikken. Ze wist, dat hun i achtervolger ergens verscholen moest liggen, wachtend op een nieuwe kans. Gelegenheid om zich te verbergen was overal. Zooals zij onzichtbaar waren in het hooge gras, zoo had ook hij erin weg kunnen duiken. Hij kon overal zijn in die groote vlakte Misschien kroop hij op dat oogenblik ergens do<?r het gras naar hen toe Bovendien stonden er een paar groe nen doornige struiken, vanwaar de aan valler de heele vlakte kon overzienen die onderzocht Honor scherp, elk op zijn beurt, terwijl ze haar hoofd heel voor zichtig boven het hooge gras uitstak. Eerst ontdekte ze niets, toen zag ze plot seling iets glinsteren uit een mimosa- struik, rechts van haar. Ze twijfelde er geen oogenblik aan, of het moest de loop van een geweer zijn, die het zonlicht te rugkaatste, en ze begreep, dat in die ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (behoo rende tot den bezorgkring) i 15 regels ƒ1.30, elke regel meer 0.25. Van buiten Gouda en den bezorgkring. 15 regels ƒ1.56, elke regel meer 0.30. Advertentiën in het Zaterdagnummer 25 bijslag op d^n prijs. Liefdadigheids-advertentiën de helft van den prijs. INGEZONDEN MEDEDEELINGEN: 1—4 regels 235. elke regel meer ƒ0.50. Op de voorpagina 50 hooger. Gewone advertentiën en ingezonden mededeelingen bij contract tot zeer gereduceerden prijs. Groote letters en randen worden berekend naar plaatsruimte. Advertentiën kunnen worden ingezonden door tusschenkomst van soliede Boek handelaren, Advertentiebureaux en onze agenten en moeten daags vóór de plaatsing aan het Bureau zijn ingekomen, teneinde van opname verzekerd te zijn. PLAATS VOOR OPGAVEN WORDEN VOOR DONDERDAGAVOND 6 UUR INGEWACHT aan den vooravond' der doodenherdenking, is de proclamatie der Duitsche souvereini teit geschied. Duitschland voert den alge meenen dienst- en weerplicht in, niet om eenig ander volk te bedreigen, maar inte gendeel, om zyn veiligheid tegenover even tueels overvallen te waarborgen. De Duit sche proclamatie heeft ondubbelzinnig ge wezen op den volkenrechtelyken toestand. Nog eendrachtiger dan vroeger staat in dit ernstige uur geheel ptiitschland achter Adolf Hitler en zyn leiding en, zonder zich op een dwaalspoor te laten brengen door een wellicht komende Hetze, staan 66 mil- lioen menschen voor hem in den onbuigza- men wil de Duitsche rechtsgelijkheid te waarborgen in den dienstman een werkelij- ken vrede.” De Nationalsozialistische Partei-Kor res pondents schryft: De proclamatie van den rykskanselier is voor het Duitsche volk een historische ge beurtenis van de grootste beteekenis. Se dert de dagen, dat Duitschland onder ver raad ineen stortte, sedert de dagen, waarin het dictaat van Versailles ons werd opge drongen, is de dag van heden de grootste voor het Duitsche volk. Door deze procla matie, die een document van den vrede, maar ook van de vastbeslotenheid is, is het Duitsche volk bevrijd van een drukken den smaad, die zestien jaar op ons woog. Op den dag van heden is de eer der Duit sche natie hersteld. Wy staan met opgehe ven hoofden weer als vrije natie onder de volken. Wij kunnen als souvereine staat vrij onderhandelen om mede te werken aan de organisatie van den vrede. Wy bezitten weer een Duitse h Keger, om ons Duitsche vaderland zelf met de wapenen te kunnen verdedigen. De vryheid en het leven van ons volk zijn de heilige goederen der Duitsche natie. De herinnering aan het roemrijke Duitsche leger met zijn roemvolle geschiedenis, is thans geen vaég historisch verschijnsel meer. Er is geen wonder gebeurd. Deze I rechtsgelijkheid der Duitsche natie, deze I vrijheid is ons niet in den schoot gevallen, wy hebben ze zelf verworven. De Führer heeft ze voor ons verworven. In dit historische uur vergeet' het Duit sche volk niet, wat het zyn Führer ver- schuldigd is. Het weet, dat alles, wat be reikt is, zyn werk is. De boeien zyn geval len. Als een phalanx in onverbneekbare een heid staan volk en Führer. Zij bedreigen niemand, die Duitschlanri’s arbëid in vre de zich laat ontwikkelen. Doch zij zullen dengene hun gansche heldhaftigheid bewij zen, die het wagen zou, het leven en de vrijheid van onze natie aan te vallen. Slechts onder vrije volken kan er ware vrede zyn. Wij gelooven daarom, dat de 16e Maart 1935 als dc dag der Duitsche eer en vrijheid tegelijkertijd het begin van een nieuw tijdperk van vreedzame samenwer king der Europaesche volken zal zijn." verschoof en de zonnehelm verdween. Machinaal laadde ze haar geweer op nieuw, zonder naar Rimington te durven kijken, steeds haar blik op die struik daar gericht. Ze had echter den man achter het ge weer gemist, maar ze was er zeker van, dat ze het geweer geraakt, misschien wel onbruikbaar gemaakt had. Ze hoopte het vurig, want, hoewel het hier een kwestie van zelfbehoud en rechtmatige zelfver dediging betrof, toch was het een af schuwelijke gedachte, dat zij Mannerings dood op haar geweten zou hebben. Ge spannen bleef ze wachten. Er kwam geen schot terug In antwoord op het hare; geen geluid drong tot haar door en ze zag het stukje khaki niet weer te voor schijn komen. Minuten gingen voorbij en nog keek ze schprp uit. Achter zich hoorde ze een zacht gemompel en ze wist, dat de man, wiens leven ze zoo juist had getracht te redden, weer door de koorts overvallen was. Maar ze durfde haar aandacht niet aan hem te wijden, voor ze zeker wist, dat hun achtervolger weggegaan was of op andere manier buiten gevecht gesteld. Een afschuwelijke angst kwam in haar op, terwijl ze daar naar die struik lag te staren. Had ze toch beter geschoten, dan ze gedaan had? Ze wist dat dat betee- kende. dat ze veilig waren, maar het gaf haar geen gevoel van vreugde eh verlich ting. Er ging een lichte golving door de vlakte Dat beteekende. dat iemand door BELGlë. De gouden standaard. In overleg met Frankrijk is besloten tot gemeenschappelijke verdediging van de goudvaluta's tegen speculatie Zondagavond zijn de vier Belgische ministers, die te Parijs met vertegen woordigers der Fransche regeering een conferentie hadden gehad over de door beide landen te volgen valuta-politlek, te Brussel teruggekeerd. Theunis verklaar de. dat ten aanzien van de stabiliteit der valuta volledige overeenstemming tus schen de Fransche en de Belgische mi nisters was bereikt. Evenals de Belgische ministers was de Fransche minister-president Flandin van oordeel, dat de devalutie met alle mid delen moest worden bestreden. Hij verklaarde o.a. dat de aanhangers van devolutie een misdadig werk ver richtten en zich als aefaitisten gedroe gen. Te Parijs verneemt men officieus over de FranschBelgische economische be sprekingen. dat beide regeeringen over eengekomen zijn, dat men de valuta’s der goudbloklanden moet verdedigen tegen iedere speculatie Beide regeeringen hebber^, erkehd. dat een uitbreiding van het economische verkeer voor de landen met gestabili seerde valuta moet worden nagestreefd. De Moniteur publiceert twee Konink lijke besluiten, welke paal en perk stellen aan de speculaties waarvan de Belgische franc in de laatste dagen het slachtoffer is. Volgens het eene besluit wordt een Of - fice National des Changes in het leven a geroepen. Het tweede besluit draagt aan I dit bureau de controle op den handel in I buitenlandsche deviezen op. Het zal on- I der de garantie van den staat werken. het gras kroop, en ze twijfelde er geen oogenblik aan. of het was de man waar op zij geschoten had. Toen draaide ze zich met een korten snik van opluchting om naar Rimington. Hij lag achterover in het gras. Er was een alwezlge blik in zyn glinsterende oogen en er kwam een zacht afgebroken gemompel van zijn lippen. Die Legrand die ellendeling, om een kind’ •Hij ijlde weer. Haar oog viel op de waterflesch. die een eindje verder lag en ze ging haar halen. De kogel, die haar uit Alec’s han den had geslagen, was er regelrecht door heen gegaan en er was niet, veel water meer in over. Ze gebruikte had om zijn voorhoofd er mee te betten en liet hem wat drinken en toen het op was. staarde ze wanhopig om zich heen in de ver schroeiende heete vlakte. Ze wist, dat ze in een hachelyke positie waren, dat er nauwelijks hoop voor hen was Maar ze wilde het niet opgeven. Ze overlegde bij zichzelf, of ze Rimington niet ergens op een beschaduwde plaats zou kunnen achterlaten en zelf naar het kamp gaan om hulp te halen. Maar ze verwierp die gedachte bijna dadelijk weer; ze kon Rimington in dezen toe stand niet alleen laten. Als hij niet ver der kon, zou zij bij hem blijven, tot de koorts zou bedaren en als dat niet ge beurde. leek haar verward aan, alsof hij T 1 geao°rd of begrepen had, wat ze zei. tooQ. sprai< hij plotseling op heftigen i llefste! We moeten verder. worstelde weer voort en Honor b 5t nu wel bij hem blijven, m^ar haar "^Wheid werd steeds grooter, toen ze wpZ &em keek en zag, hoe de koorts onzekSnel kwam opzetten. Hij liep erg Rlinef 0°8eh was een vreemde alsnf m en z^n NP?en bewogen zich, ma “o trachtte woorden te zeggen, ze hi kwam geen geluid. Tenslotte kon voor w langer aanzien en ze wendde drdat ze dorst had en dwong hem tot ter nadat ze zelï even aan het wa- m geknlpt Hij zette de flesch aan water en het koele- verfrisschende dat Li j hem alles vergeten, behalve wathn d°rst had- Ze herinnerde zich, ze hiJtzegd had over het water, maar Het wl;hem met tegen Wat «af heV twaajfyjfr55011 goed doen en tegen nooMe «n kort, fluitend geluld, de fiOIDSCHE COURANT.

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1935 | | pagina 1