1t
LENTE.
hein
nxveen
nieuws- en advert
I
^Hulzen
Deze Courant komt in vele duizenden gezinnen Gegarandeerde oplage 7500 ex.
beralen
JSHEID
ENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN
'EGRAVEN, BOSKOOP, GOUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPELLE,
1ATER, REEUWIJK, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADD1NXVEEN, ZEVENHUIZEN, enz.
Wielerbaan - Gouda
Zaterdag 30 Maart 1935
73" Jaaroang
BOSKOOP,
n.ieuwerkerk, ouderkerk.
Dit blad verschu'nt dagelijks, behalve Zon- en Feestdagen
Brievén uit de Hofstad.
moercapelle.
HET MYSTERIE
VAN MÖAT HOUSE.
BRANDING
arden en inlich-
ERBRANDING
crijgbaar by de
Aparte Modellen
Prima pasvorm
Groote keuze
En onze prijzen
die vormen een verrassing;
zich geheel aan deze tijden
EERSTE BLAD.
bergambacht, berkenwoude, bode
- - OUDE&A
Coöperatie en Middenstand.
Ct. en
MCCLXXJH.
Vreugde '«^breiden is plicht.
FEUILLETON.
RSTELLEB
adressen
Nell kreeg een kleur. Zij voelde, dat hij
Maar u lijkt me geen jongedame, die veel
Ik kan voor dien tijd onmogelijk Iets
«haaken verlangens aanpassen.
'Toeg Nell,*
racht
richt
fjving
i één
lelijk,
uilen
i niet
te lee-
zal een lid van het
LIBERALEN in de
W”, Bleekerssingei
Naar het Engelsch van
ADELINE SERGEANT.
{•n,
h
t en
Ook
passen
aan.
I CDUD^ J
De paarden die de haver verdienen.
Het ongetwijfeld altijd een sieraad voor
den mensch geweest, dat hy verdiensten
wist te waardeeren. Er zyn wel eens spreek
woorden gefabriceerd, die daaraan twijfelen
maar in het genre spreekwoorden kan men
altyd wel iets vinden dat op een oogenblik
in de kraam te pas komt. Dat het paard
dat de haver het meest verdient dien niet
krygt, is als alfeemeene stelling niet waar.
Aangezien de haver niet blijft liggen, zou
men de conclusie moeten trekken, dat deze
werd geconsumeerd door de paarden, die
eigenlijk dit edele voeder niet hebben ver-
diehd.
Advert
handelart
aan het
van den onaf hankely ken middenstaiid. Zy
zullen elkander in deze crisis nog fel be
strijden, maar vermoedelyk zal ook nu de
basis kunnen worden gelegd voor een sa
menwerking, die zjj het niet vrijwillig, in
allen geval door de ordeningsgedachte zal
moeten ontstaan.
Wat is ordening anders dan het overbrug
gen van tegenstellingen? Men vergeet di*
zoo dikwijls. Geleidelijk Itfjn de tegenstel
lingen in de wereld zoo enorm groot gewor
den, dat de chaos slechts kan worden be
streden door ordening met behulp van de
Overhèid. Ook in den distribueerenden mid
denstand. GeorganftteWd zal men ten slotte
moeten komen tot eenigen vorm van onder
ling overleg. Men wint immers niets door
elkander te bestrijden; men verliest er eer
der door.
Onze etalages toonen U een beeld
van d° nieuwe modellen in
JAPONNEN - MANTELS
en MANTEL-COSTUMES.
KOMT U EENS KIJKEN.
Het is de moeite ruimschoots waard.
nemen. Zij strekte haar hand er naar uit
en verbeeldde zich een glimp van Uit
stelling op Mr. -Lancaster’s gladgescho
ren gezicht te zien.
Het eenige, wat ik u zou willen vra
gen. merkte hij op. toen hij haar het pa
pier met schijnbare bereidwilligheid over
reikte, is dat u me morgen uw beslissing
Iaat weten. Ik moet met den nachttrein
terug, en zou het prettig vinden om de
zaak met u af te doen voor ik wegga
Ik moet er eerst met mijn moeder
over spreken gaf zjj beslist ten antwoord.
Tir van vnnr Mirt nnmngeliik iets
nemen waarop controle dringend noodzake-
lyk is, hoe kan men dan anders terecht
komen dan by die instellingen, waar die
controle het meest efficiënt kon zyn. Daar
waren de coöperaties deugdelijker objecten
voor het door de Re geer mg gestelde doel
dan de van elkander gescheiden, sterk in
dividualistische middenstanders. Indien ook
by de middenstanders de saamhoorigheids-
gedachte beter was gegroeid, dan zouden
ook hun organisaties wellicht zyn inge-
sohakeld. Nu moest die taak worden ge
geven aan de coöperaties en waar het men-
schelyk is, dat men het eigen belang, waar
zulks mogelyk is, dient in stede van het
algemeene belang, was het te begrypen, dat
de nieuwe positie van de coöperatie in den
landbouw ook dienstig werd gemaakt aan
het coöperatie-idee. Het is zooals gezegd,
aan de Overheid om een niet billijke uit
was af te snijden en co-ordineerend tewerk
te gaan.
Men moet daarbij niet vergeten, dat de
maatschappij uit haar zelf wegen zoekt om
aan systeem-fouten een einde te maken. De
onafhankelijke middenstand heeft in vroe
gere jaren vaak het eerst aan zichzelf
gedacht en niet altyd aan de belangen van
de consumenten. Niet steeds werd de
noodige service gegeven, niet altyd werd
met de prijszetting met de belangen van de
afnemers rekening gehouden. Toen de mid
denstand nog floreerde, won het groeps
egoïsme het van de logica, van het toe
komstige belang. Vandaar, dat de coöpe
ratie kon groeien, de cooperatie die zich niet
schuldig maakte, tenminste destijds, aan
dat groepsegoïsme. Ook vonden de op kapi
talistische basis geschoeide gr^ot-bedrijven
een dankbaar arbeidsveld in dedistributie
vrjj, juist door het gebrek aan vooruitzien
en van saamhorigheid by de uuafhankelyke
middenstanders. De drie, elkaar beconcur-
reerende typen der distributie kregen hiei-
door een eigen bestaansgrond en zooals met
alles in deze wereld groeiden zy naar el
kander toe zonder elkander te kunnen be
naderen in eensgezindheid. De oorspronke
lijke verschillen zyn niet meer zoo groot
als vroeger; ook de coöperaties willen winst
Bit nummer bestaat uit twee bladen.
Ervaring wordt niet verelscht, ver
zekerde Mr Lancaster nadrukkeiijk.
sympathie dat Is alles wat ik voor m’n
KOST ZO WEINIG
O CD ETZ CD VEEL
en daar een lyst van leden van een corps
of'een vereeniging los te krijgen en zendt
dan op breede schaal de circulaires rond.
Eenige honderden exemplaren meer laten
drukken is de kosten niet en het porto is
zeer weinig. Er is weinig risico en de kans
op ruime deelneming is geopend.
Straks komt het comité in „huldigende
stoete” naar het woonhuis van den jubilaris
en de haver wordt by mudden uitgedeeld.
Het lykt dan wel alsof we tc doen hebben
met het grootste genie, dac er ooit geboren
is, met den edelsten mensch, den jjverig-
sten werker, den besten vriend enz.
Is het te begrypen dat er zeer velen zyn,
die zich met hand en tand tegen dergelyke
bejubileering verzetten? Dat verzet komt
natuurlijk allereerst van hen, die misschien
deze haver het eerst verdienden te ontvan
gen. Wanneer zy voor dien jubileum-haver
echter gaan bedanken, komt het tweede
rangs publiek, dat wèl wil nog iheer naar
voren en wordt het euvel nog meer geaccen
tueerd.
Zou men niet wat willen matigen in al
die huldigingen? Het zal wel niet gemak-
kelyk zyn daarmee een begin te maken,
want in stilte zitten wellicht velen te hun
keren naar het groote moment en zouden
anderen zich achtergesteld gevoelen als col
lega zus-en-zoo zoon’ prachtig feest heeft
gehad en* er nu stopgezet wordt met de
jubileumvieringen.
Wy zyn aan het eind van onze „hart-
deflnltlets met u af spreken.
Mr. Lancaster s oogen schitterden. Mis
schien, opperde hij, zou het wel zoo goed
zyn, als ik eens met uw moeder ging pra-
I ten. Mogelijk kan ik haar de voordeelen
van deze betrekking duidelijk maken.
Mijn moeder is een beetje invalide,
en ik ben bang dat een onderhoud met u
haar te veel zal vermoeien, maar Ik ge-
loof wel, dat ik u voor morgenmiddag
mijn beslissing kan mededeelen.
Laten we zeggen, morgen om onge
veer twaalf uur, besloot Mr. Lancaster,
want als ik dan geen antwoord heb, zal
ik mij nog moeten verstaan met de dames
die ik reeds afgewezen heb. Ik heb de
van twee of drie .genoteerd
maar ik moet u eerlijk bekennen, jut-
Nell kreeg een kleur. Zij voelde, dat hij
een antwoord verwachtte, In dien zin dat
zij z’n mededeellnfe over de referenties bij
voorbaat voldoende achtte, en er niet
In tyden van langdurige en ernstige even-
wichtsverstoringen in het economische leven
beginnen de menschen zich toe langer hoe
meer tegen elkander te verzetten in stede
van juist te zoeken naar hetgeen hen bindt
om gezamenlijk tegen de crisis op te treden.
Geleidelijk aan is ons land verdeeld in indi
viduen met volkomen aan elkander tegen
gestelde belangen. Men spreekt byv. vay
den landbouw, inaar nergens neerscht zoo
veel verdeeldheid, zooveel verscheidenheid
als juist in den landbouw. In normale pe
rioden werken deze betrekkelijk onafhanke
lijk en zeer zeker harmonisch, doch in
tyden dat bovendien een bepaald bedrag
onder hen moet worden verdeeld, is er van
harmonie niet de minste sprake meer. Het
zelfde geldt ook in den detailhandel. Hier
heeft men het groot-kapitalistisch bedrijf,
de distribueerende middenstand en de coö
peraties. In normale tyden leven deze naast
elkaar jnatuurlyk bestaat er af en toe een
.vinnige concurrentie, maar er bestaat on
getwijfeld een natuurlijke tendens om el
kanders terrein zpoveel mogelyk te ontzien.
Alle drie hebben hun waardevolle plaats in
de maatschappij; geen van deze schakels
zal de consument kunnen missen, omdat zy
elkander in toom houden, prysexcessen we
ten tegen te gaan en daarbij waken voor
verstarring. Zy voeden elkander op, om het
zoo te noemen.
in crisistijden echter wordt dit anders.
Dan treden zy vanzelfsprekend meer op
elkanders^terrein en dan zal de sterkstie
“•jMWk ook de grootste voordeelen bë-
^ngen. Hoe meer de nationale koopkracht
daalt, hoe meer er door de verschillende
groepen gezocht zal worden naar de gaat
jes, waar nog zaken te doen zyn. Net als
by andere bedrijfsgroepen zullen de tegen
stellingen zich ook hier gaan toespitsen en
voorlezen of Plano spelen zijn dochter.
Juffrouw Valery is nu twintig, zei u
toch? merkte Nell op.
Ja. ze is twintig. Ik verzeker u, juf-
-vvn LUVSjJlLbeil öll
men zal naar de Overheid loopen om steun j
tegen den ander. De Overheid zal met de maken, houden zich by hun pryzen aan die
wenschen en verlangens, door de verschil
lende groepen geuit, in zoover rekening
te houden hebben, datjÉn zoo billyk moge
lijke co-ordinatie zal 3nnen worden door
gevoerd. In landbouwKringen heeft de coö
peratie al bijzondere voordeelen genoten,
voordeelen, die door den aard der coöpe-
tatieve beweging vanzelfsprekend moesten
toevallen. Wanneer men maatregelen moest
fiOUDSCHE C01HAM.
karakter op een afstand lezen. U bent
sterk en scherpzinnig; ik kan mijn lieve
Claire met een gerust geweten aan u
overlaten.
Tijdens dit gesprek werd Nell een
beetje verontrust door geluiden die of uit
de andere kamer, of uit de richting der
vouwdeuren, die de belde vertrekaen
scheidden, moesten komen. Zij was er zoo
zeker van, dat zij het kraken van een
deur en het geluid van een onderdrukten
lach hoorde, dat zij zich haastig in haar
xn. wvm vx X.M vw.- stoel omdraaide. Zij zag dat de vouwdeur
voudlg Natuurlijk zal Ik altijd in staat werd gesloten, alsof een hand in de an
dere kamer haar dichttrok.
Mr. Lancaster keek een beetje geërgerd
toen hij opstond.
Ik geloof dat het de werkster is, zei
hij, rustig naar de deur toe wandelend.
i Die Londensche gedienstigen zijn nooit
te vertrouwen.
Hij opende zachtjes de deur, en sprak
een paar woorden met iemand in de
slaapkamer Zooals ik dacht! deelde
hij met een opgeruimd lachje mede, toen
hij naar z’n stoel terugging. De nieuws-
ZONDAGMIDDAG 2 UUR OPENINGSWEDSTRIJDEN
o.m. WALS) PELLENAARS en v. EGMOND.
Maar wy wilden het niet over paarden
hebben. Een paard wordt in de stad hoe
hanger hoe meer een historisch dier en het
is daardoor niet belangrijk genoeg om er by
stil te staan. Dat moeten wy nu aan de
nistorici overlaten.
in plaats van over de paarden wilden wjj
het over de menschen heuoen, en dat wel in
verband met den geestelyken haver, die hier
ten aeei vair oi unchouuen worat. Ais ge
s avonas uw lyioiad opslaat, vindt ge on-
gerwyleid uaann weer eenige aanstaande
juist neden gevierde juuilea vermeid,
ittocnt ge oy ongeluk uw raaio niet uitge-
scnakeid heoben toen ue pers- en meuws-
berichten, die niemand mag pubiiceeren
werden aigeraifeld, dan hoort u gewis de
wereldschokkende mededeeling van het een
oi ander aanstaand jubileum; de pakhuis
knecht by de firma U. in een dorpje dat ge
nauwelyks by name kent, zal den dag her
denken enz.; de voorman van de gemeente-
reiniging dito dito.
Kwistig wordt de haver door den aether
gestrooid:
Men vertelt in den Haag, dat er ergens
misschien wel in onze $igen stad een bureau
bestaat dat zich speciaal met jubilea op
houdt en tracht die zoovëel mogelyk te
doen vieren. Dat bureau wist een jaargang
van de Staatscourant van 1910 en van 189a
op den kop te tikken en snullelt daarin ge
regeld na wie er veertig oi vyf en twintig
jaar geleden tot „iets is benoemd. Op het
onverwacntst leest de betrokkene dan plot
seling in de krant het bericht van zyn aan
staand jubileum. Hoe gevoelig het meeren-
deel der menschen ook voor alle eerbetoon
mogen zyn, niet ^llen zyn op deze onge
vraagde vermelding gesteld.
En zie hier emdeiyk onze verzuchting:
gaat het met al die jubilea niet al te ver?
Vv'oqlt net ook niet een te zware belasting
v oor velen Dat is een aapje, dat wy ook
i uit den induw willen laten komen. In één
1 week tyd, van 1523 Maart ontvingen wy
vier allervriendelijkste circulaires waarin op
zeer suggereerende wyze de deugden en
kwaliteiten oez on gen worden van vier per
sonen, die zeer spoedig een jubileum zullen
vieren, waaraan wij geadresseerde
natuurlijk onverwijld en met geestdrift wil
len deelnemen.
Het merkwaardige van het geval is dat
één bij dit voortreffelijke viertal ons nau
welijks bij name bekend is 'en aat een ander
zich heeft bewogen op een gebied, waar
tegenover onze sympathie uiterst minimaal
is om het zoo zacht mogelyk uit te drukken.
Hoe het dan komt dat men toch maar
zoo’n circulaire stuurt? Ogh, men weet hier
was alsof zij op de een of andere ma
nier bedrogen werd, maar na een paar
seconden van twijfel verdween haar ach
terdocht. en terwijl zij naar Mr. Lan
caster keek, die haar van uit z’n leu
ningstoel toelachte, op die ondoorgron
delijke wijze, die hem eigen scheen te
zijn, noemde zij zichzelf een dwaas
om te aarzelen met het aannemen van
een betrekking, die in alle opzichten zoo
begeerenswaardlg scheenToch slaagde
zij er in een p«ar seconden te stamelen
over referenties. i
1 Referenties? Natuurlijk! antwoord-
de Mr. Lancaster. U hebt gelijk. Ik heb
hier op dit papier den naam van m’n
bankier en ook de namen en adressen
1 van twee heeren, die u zeker alle ge-
wenschte inlichtingen zullen verschaffen j trouw Davenant. dat u mij meer aan
staat dan één van de anderen.
Er was een jongedame, die juist
voor mij binnen geroepen werd, vertelde
Nell, ik dacht, dat zü een heel goede
aan dacht inzage van het papier te kans zou maken, en had wel verwacht
- - - dat u haar aangenomen zoudt hebben.
teleur- I Dacht u dat werkelijk? Nu, ze was
i juist dat soort jongedame dat ik in geen
geval zou genomen hebben. Een hard,
nuchter meisje, wier Interesse slechts
uitging naar wis- en natuurkunde. Maar
ik moet iemand hebben, die me helpt om
het mijn pupil aangenaam te maken, en
haar van verkeerd gezelschap of schade
lijke invloeden af te houden
I Daaraan zal ze waarschijnlijk tocMüèt
blootgesteld zijn, meende
haar vreemd, zooleta te zeggen.
(Wordt vervolgd).
zijn u op allerlei gebied raad te geven.
Ik kan u wel vertellen, dat ik advocaat
arm oi ----- ben- ofschoon ik reeds lang geen gere-
«me cialre verlang. Ik verzeker u, dat u gelde practijk meer uitoefen. Claire Va-
lery is de dochter van een heel ouden
vriend; hij ging een lange reis onder-
nemen, maakte fortuin, maar had in En
geland geen tehuis voor haar. Hij vroeg
mij voor haar te zorgen, tot ze een-en-
twlntig was. en ik tracht het vertrouwen
dat mij geschonken werd waardig te zijn.
Maar hij stierf helaas kort voor zyn
terugkomst, zoodoende ben ik voogd over gierigheid werd de goede, oude ziel te
i machtig. Zij wilde u even zien, vermoed
- - ik.
Door een of andere oorzaak Nell
wist zelf niet waarom geloofde zij hem
niet volkomen, en door haar brein flitste
de herinnering aan de woorden, die op
de achterzijde van zijn brief geschreven
stonden, en aan de haastige in haar oor
gefluisterde waarschuwing van ’t meisje
met den bril. Een moment scheen het
raadgevingen noodig heeft. Ik kan uw haar toe alsof er iets niet in den haak
ken invloed de buitenlucht op haar heeft,
en ik zoek een prettige gezelschapsdame
voor haar. Dat is alles!
Het klinkt heel aardig, waagde Nell
I het te zeggen, maar mag ik vragen of er I
nog Iemand anders in htis is, een
1 ouder persoon, bedoel Ik, wien ik, als ik
moeilijkheden ipocht hebben, om raad
kan vragen?
I' Een oogenblikje verbeeldde ze zich een
vreemde glans in Mn Lancaster's oogen
te zien Maar hij glimlachte beminnelijk.
I Ik ben er zelf, antwoordde hij een-
ABONNEMENTSPR1JS: per kwartaal ƒ2.25, per week 17 cent, overal waar de
bexorging per looper geschiedt. Franco per post per kwartaal ƒ3.15.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 31, GOUDA
hii onza agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren.
Onze bureaux zijn dagelijks geopend van 9--6 uur. Administratie en Redactie Telef
Interc. 2745. Postrékening 48400
ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (behoorende tot den bëzorgkring)
15 regels ƒ1.30, elke regel meer ƒ0.25. Van buiten Gouda en den bezorgkring;
15 regels ƒ1.55, elke regel meer ƒ0.30, Adverteimën in het Zaterdagnummer 25
bijslag op den prjjs. Liefdadigheids-adyertentiën df helft van den prys.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN: 1—4 regels ƒ2.20 elke regel meer /D.5O. Op
de voorpagina 50 hooger. s
Gewone adverteutiën en ingezonden mededeelingen bij contract tot zeei gereduceerden
prijs. Groote letters en nuiden worden berekend naar plaatsruimte.
•tentiën kunnen worden ingezonden door tusschenkomst van soliede Boek-
ren, Advertentiebureaux en onze agenten en moeten daags vóór de plaatsing
Bureau zijn ingekomen, teneinde van opname verzekerd te zijn.
haar slechts behoeft te zien om van haar
te houden
Maar waaruit zullen mijn werkzaam
heden bestaan? vroeg Nell weifelend en
zenuwachtiger dan zij voordien was ge
weest.
Die zullen wel meevallen, verklaarde
Mr Lancaster Natuurlijk moet u haar
Boelschap houden, met haar uit rijden
k veronderstel, dat u muslkaal bent l
n verder uzelf zooveel mogelijk aan haar
maak en verlangens aanpassen. 1 -
Jiet Is geen zieke verplegen? frouw Davenant, dat u zich volkomen op
TkU. weer moedvattend. uw gemak zult gevoelen. Misschien moet
.7~ Neen, zeker niet. Als ze ziek zou ik nog vertellèn, dat er nog een huis-
i z°uden we een gediplomeerde ver- houdster Is: mogelijk kunt u zich ook
nn hSter voor haar laten bomen 1Ée is tot haar wenden als u raad noodig heeft.
P het oogenblik zelfs niet eens onder
doktersbehandeling Zij probeert nu wel-