1t LENTE. hein nxveen nieuws- en advert I ^Hulzen Deze Courant komt in vele duizenden gezinnen Gegarandeerde oplage 7500 ex. beralen JSHEID ENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN 'EGRAVEN, BOSKOOP, GOUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPELLE, 1ATER, REEUWIJK, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADD1NXVEEN, ZEVENHUIZEN, enz. Wielerbaan - Gouda Zaterdag 30 Maart 1935 73" Jaaroang BOSKOOP, n.ieuwerkerk, ouderkerk. Dit blad verschu'nt dagelijks, behalve Zon- en Feestdagen Brievén uit de Hofstad. moercapelle. HET MYSTERIE VAN MÖAT HOUSE. BRANDING arden en inlich- ERBRANDING crijgbaar by de Aparte Modellen Prima pasvorm Groote keuze En onze prijzen die vormen een verrassing; zich geheel aan deze tijden EERSTE BLAD. bergambacht, berkenwoude, bode - - OUDE&A Coöperatie en Middenstand. Ct. en MCCLXXJH. Vreugde '«^breiden is plicht. FEUILLETON. RSTELLEB adressen Nell kreeg een kleur. Zij voelde, dat hij Maar u lijkt me geen jongedame, die veel Ik kan voor dien tijd onmogelijk Iets «haaken verlangens aanpassen. 'Toeg Nell,* racht richt fjving i één lelijk, uilen i niet te lee- zal een lid van het LIBERALEN in de W”, Bleekerssingei Naar het Engelsch van ADELINE SERGEANT. {•n, h t en Ook passen aan. I CDUD^ J De paarden die de haver verdienen. Het ongetwijfeld altijd een sieraad voor den mensch geweest, dat hy verdiensten wist te waardeeren. Er zyn wel eens spreek woorden gefabriceerd, die daaraan twijfelen maar in het genre spreekwoorden kan men altyd wel iets vinden dat op een oogenblik in de kraam te pas komt. Dat het paard dat de haver het meest verdient dien niet krygt, is als alfeemeene stelling niet waar. Aangezien de haver niet blijft liggen, zou men de conclusie moeten trekken, dat deze werd geconsumeerd door de paarden, die eigenlijk dit edele voeder niet hebben ver- diehd. Advert handelart aan het van den onaf hankely ken middenstaiid. Zy zullen elkander in deze crisis nog fel be strijden, maar vermoedelyk zal ook nu de basis kunnen worden gelegd voor een sa menwerking, die zjj het niet vrijwillig, in allen geval door de ordeningsgedachte zal moeten ontstaan. Wat is ordening anders dan het overbrug gen van tegenstellingen? Men vergeet di* zoo dikwijls. Geleidelijk Itfjn de tegenstel lingen in de wereld zoo enorm groot gewor den, dat de chaos slechts kan worden be streden door ordening met behulp van de Overhèid. Ook in den distribueerenden mid denstand. GeorganftteWd zal men ten slotte moeten komen tot eenigen vorm van onder ling overleg. Men wint immers niets door elkander te bestrijden; men verliest er eer der door. Onze etalages toonen U een beeld van d° nieuwe modellen in JAPONNEN - MANTELS en MANTEL-COSTUMES. KOMT U EENS KIJKEN. Het is de moeite ruimschoots waard. nemen. Zij strekte haar hand er naar uit en verbeeldde zich een glimp van Uit stelling op Mr. -Lancaster’s gladgescho ren gezicht te zien. Het eenige, wat ik u zou willen vra gen. merkte hij op. toen hij haar het pa pier met schijnbare bereidwilligheid over reikte, is dat u me morgen uw beslissing Iaat weten. Ik moet met den nachttrein terug, en zou het prettig vinden om de zaak met u af te doen voor ik wegga Ik moet er eerst met mijn moeder over spreken gaf zjj beslist ten antwoord. Tir van vnnr Mirt nnmngeliik iets nemen waarop controle dringend noodzake- lyk is, hoe kan men dan anders terecht komen dan by die instellingen, waar die controle het meest efficiënt kon zyn. Daar waren de coöperaties deugdelijker objecten voor het door de Re geer mg gestelde doel dan de van elkander gescheiden, sterk in dividualistische middenstanders. Indien ook by de middenstanders de saamhoorigheids- gedachte beter was gegroeid, dan zouden ook hun organisaties wellicht zyn inge- sohakeld. Nu moest die taak worden ge geven aan de coöperaties en waar het men- schelyk is, dat men het eigen belang, waar zulks mogelyk is, dient in stede van het algemeene belang, was het te begrypen, dat de nieuwe positie van de coöperatie in den landbouw ook dienstig werd gemaakt aan het coöperatie-idee. Het is zooals gezegd, aan de Overheid om een niet billijke uit was af te snijden en co-ordineerend tewerk te gaan. Men moet daarbij niet vergeten, dat de maatschappij uit haar zelf wegen zoekt om aan systeem-fouten een einde te maken. De onafhankelijke middenstand heeft in vroe gere jaren vaak het eerst aan zichzelf gedacht en niet altyd aan de belangen van de consumenten. Niet steeds werd de noodige service gegeven, niet altyd werd met de prijszetting met de belangen van de afnemers rekening gehouden. Toen de mid denstand nog floreerde, won het groeps egoïsme het van de logica, van het toe komstige belang. Vandaar, dat de coöpe ratie kon groeien, de cooperatie die zich niet schuldig maakte, tenminste destijds, aan dat groepsegoïsme. Ook vonden de op kapi talistische basis geschoeide gr^ot-bedrijven een dankbaar arbeidsveld in dedistributie vrjj, juist door het gebrek aan vooruitzien en van saamhorigheid by de uuafhankelyke middenstanders. De drie, elkaar beconcur- reerende typen der distributie kregen hiei- door een eigen bestaansgrond en zooals met alles in deze wereld groeiden zy naar el kander toe zonder elkander te kunnen be naderen in eensgezindheid. De oorspronke lijke verschillen zyn niet meer zoo groot als vroeger; ook de coöperaties willen winst Bit nummer bestaat uit twee bladen. Ervaring wordt niet verelscht, ver zekerde Mr Lancaster nadrukkeiijk. sympathie dat Is alles wat ik voor m’n KOST ZO WEINIG O CD ETZ CD VEEL en daar een lyst van leden van een corps of'een vereeniging los te krijgen en zendt dan op breede schaal de circulaires rond. Eenige honderden exemplaren meer laten drukken is de kosten niet en het porto is zeer weinig. Er is weinig risico en de kans op ruime deelneming is geopend. Straks komt het comité in „huldigende stoete” naar het woonhuis van den jubilaris en de haver wordt by mudden uitgedeeld. Het lykt dan wel alsof we tc doen hebben met het grootste genie, dac er ooit geboren is, met den edelsten mensch, den jjverig- sten werker, den besten vriend enz. Is het te begrypen dat er zeer velen zyn, die zich met hand en tand tegen dergelyke bejubileering verzetten? Dat verzet komt natuurlijk allereerst van hen, die misschien deze haver het eerst verdienden te ontvan gen. Wanneer zy voor dien jubileum-haver echter gaan bedanken, komt het tweede rangs publiek, dat wèl wil nog iheer naar voren en wordt het euvel nog meer geaccen tueerd. Zou men niet wat willen matigen in al die huldigingen? Het zal wel niet gemak- kelyk zyn daarmee een begin te maken, want in stilte zitten wellicht velen te hun keren naar het groote moment en zouden anderen zich achtergesteld gevoelen als col lega zus-en-zoo zoon’ prachtig feest heeft gehad en* er nu stopgezet wordt met de jubileumvieringen. Wy zyn aan het eind van onze „hart- deflnltlets met u af spreken. Mr. Lancaster s oogen schitterden. Mis schien, opperde hij, zou het wel zoo goed zyn, als ik eens met uw moeder ging pra- I ten. Mogelijk kan ik haar de voordeelen van deze betrekking duidelijk maken. Mijn moeder is een beetje invalide, en ik ben bang dat een onderhoud met u haar te veel zal vermoeien, maar Ik ge- loof wel, dat ik u voor morgenmiddag mijn beslissing kan mededeelen. Laten we zeggen, morgen om onge veer twaalf uur, besloot Mr. Lancaster, want als ik dan geen antwoord heb, zal ik mij nog moeten verstaan met de dames die ik reeds afgewezen heb. Ik heb de van twee of drie .genoteerd maar ik moet u eerlijk bekennen, jut- Nell kreeg een kleur. Zij voelde, dat hij een antwoord verwachtte, In dien zin dat zij z’n mededeellnfe over de referenties bij voorbaat voldoende achtte, en er niet In tyden van langdurige en ernstige even- wichtsverstoringen in het economische leven beginnen de menschen zich toe langer hoe meer tegen elkander te verzetten in stede van juist te zoeken naar hetgeen hen bindt om gezamenlijk tegen de crisis op te treden. Geleidelijk aan is ons land verdeeld in indi viduen met volkomen aan elkander tegen gestelde belangen. Men spreekt byv. vay den landbouw, inaar nergens neerscht zoo veel verdeeldheid, zooveel verscheidenheid als juist in den landbouw. In normale pe rioden werken deze betrekkelijk onafhanke lijk en zeer zeker harmonisch, doch in tyden dat bovendien een bepaald bedrag onder hen moet worden verdeeld, is er van harmonie niet de minste sprake meer. Het zelfde geldt ook in den detailhandel. Hier heeft men het groot-kapitalistisch bedrijf, de distribueerende middenstand en de coö peraties. In normale tyden leven deze naast elkaar jnatuurlyk bestaat er af en toe een .vinnige concurrentie, maar er bestaat on getwijfeld een natuurlijke tendens om el kanders terrein zpoveel mogelyk te ontzien. Alle drie hebben hun waardevolle plaats in de maatschappij; geen van deze schakels zal de consument kunnen missen, omdat zy elkander in toom houden, prysexcessen we ten tegen te gaan en daarbij waken voor verstarring. Zy voeden elkander op, om het zoo te noemen. in crisistijden echter wordt dit anders. Dan treden zy vanzelfsprekend meer op elkanders^terrein en dan zal de sterkstie “•jMWk ook de grootste voordeelen bë- ^ngen. Hoe meer de nationale koopkracht daalt, hoe meer er door de verschillende groepen gezocht zal worden naar de gaat jes, waar nog zaken te doen zyn. Net als by andere bedrijfsgroepen zullen de tegen stellingen zich ook hier gaan toespitsen en voorlezen of Plano spelen zijn dochter. Juffrouw Valery is nu twintig, zei u toch? merkte Nell op. Ja. ze is twintig. Ik verzeker u, juf- -vvn LUVSjJlLbeil öll men zal naar de Overheid loopen om steun j tegen den ander. De Overheid zal met de maken, houden zich by hun pryzen aan die wenschen en verlangens, door de verschil lende groepen geuit, in zoover rekening te houden hebben, datjÉn zoo billyk moge lijke co-ordinatie zal 3nnen worden door gevoerd. In landbouwKringen heeft de coö peratie al bijzondere voordeelen genoten, voordeelen, die door den aard der coöpe- tatieve beweging vanzelfsprekend moesten toevallen. Wanneer men maatregelen moest fiOUDSCHE C01HAM. karakter op een afstand lezen. U bent sterk en scherpzinnig; ik kan mijn lieve Claire met een gerust geweten aan u overlaten. Tijdens dit gesprek werd Nell een beetje verontrust door geluiden die of uit de andere kamer, of uit de richting der vouwdeuren, die de belde vertrekaen scheidden, moesten komen. Zij was er zoo zeker van, dat zij het kraken van een deur en het geluid van een onderdrukten lach hoorde, dat zij zich haastig in haar xn. wvm vx X.M vw.- stoel omdraaide. Zij zag dat de vouwdeur voudlg Natuurlijk zal Ik altijd in staat werd gesloten, alsof een hand in de an dere kamer haar dichttrok. Mr. Lancaster keek een beetje geërgerd toen hij opstond. Ik geloof dat het de werkster is, zei hij, rustig naar de deur toe wandelend. i Die Londensche gedienstigen zijn nooit te vertrouwen. Hij opende zachtjes de deur, en sprak een paar woorden met iemand in de slaapkamer Zooals ik dacht! deelde hij met een opgeruimd lachje mede, toen hij naar z’n stoel terugging. De nieuws- ZONDAGMIDDAG 2 UUR OPENINGSWEDSTRIJDEN o.m. WALS) PELLENAARS en v. EGMOND. Maar wy wilden het niet over paarden hebben. Een paard wordt in de stad hoe hanger hoe meer een historisch dier en het is daardoor niet belangrijk genoeg om er by stil te staan. Dat moeten wy nu aan de nistorici overlaten. in plaats van over de paarden wilden wjj het over de menschen heuoen, en dat wel in verband met den geestelyken haver, die hier ten aeei vair oi unchouuen worat. Ais ge s avonas uw lyioiad opslaat, vindt ge on- gerwyleid uaann weer eenige aanstaande juist neden gevierde juuilea vermeid, ittocnt ge oy ongeluk uw raaio niet uitge- scnakeid heoben toen ue pers- en meuws- berichten, die niemand mag pubiiceeren werden aigeraifeld, dan hoort u gewis de wereldschokkende mededeeling van het een oi ander aanstaand jubileum; de pakhuis knecht by de firma U. in een dorpje dat ge nauwelyks by name kent, zal den dag her denken enz.; de voorman van de gemeente- reiniging dito dito. Kwistig wordt de haver door den aether gestrooid: Men vertelt in den Haag, dat er ergens misschien wel in onze $igen stad een bureau bestaat dat zich speciaal met jubilea op houdt en tracht die zoovëel mogelyk te doen vieren. Dat bureau wist een jaargang van de Staatscourant van 1910 en van 189a op den kop te tikken en snullelt daarin ge regeld na wie er veertig oi vyf en twintig jaar geleden tot „iets is benoemd. Op het onverwacntst leest de betrokkene dan plot seling in de krant het bericht van zyn aan staand jubileum. Hoe gevoelig het meeren- deel der menschen ook voor alle eerbetoon mogen zyn, niet ^llen zyn op deze onge vraagde vermelding gesteld. En zie hier emdeiyk onze verzuchting: gaat het met al die jubilea niet al te ver? Vv'oqlt net ook niet een te zware belasting v oor velen Dat is een aapje, dat wy ook i uit den induw willen laten komen. In één 1 week tyd, van 1523 Maart ontvingen wy vier allervriendelijkste circulaires waarin op zeer suggereerende wyze de deugden en kwaliteiten oez on gen worden van vier per sonen, die zeer spoedig een jubileum zullen vieren, waaraan wij geadresseerde natuurlijk onverwijld en met geestdrift wil len deelnemen. Het merkwaardige van het geval is dat één bij dit voortreffelijke viertal ons nau welijks bij name bekend is 'en aat een ander zich heeft bewogen op een gebied, waar tegenover onze sympathie uiterst minimaal is om het zoo zacht mogelyk uit te drukken. Hoe het dan komt dat men toch maar zoo’n circulaire stuurt? Ogh, men weet hier was alsof zij op de een of andere ma nier bedrogen werd, maar na een paar seconden van twijfel verdween haar ach terdocht. en terwijl zij naar Mr. Lan caster keek, die haar van uit z’n leu ningstoel toelachte, op die ondoorgron delijke wijze, die hem eigen scheen te zijn, noemde zij zichzelf een dwaas om te aarzelen met het aannemen van een betrekking, die in alle opzichten zoo begeerenswaardlg scheenToch slaagde zij er in een p«ar seconden te stamelen over referenties. i 1 Referenties? Natuurlijk! antwoord- de Mr. Lancaster. U hebt gelijk. Ik heb hier op dit papier den naam van m’n bankier en ook de namen en adressen 1 van twee heeren, die u zeker alle ge- wenschte inlichtingen zullen verschaffen j trouw Davenant. dat u mij meer aan staat dan één van de anderen. Er was een jongedame, die juist voor mij binnen geroepen werd, vertelde Nell, ik dacht, dat zü een heel goede aan dacht inzage van het papier te kans zou maken, en had wel verwacht - - - dat u haar aangenomen zoudt hebben. teleur- I Dacht u dat werkelijk? Nu, ze was i juist dat soort jongedame dat ik in geen geval zou genomen hebben. Een hard, nuchter meisje, wier Interesse slechts uitging naar wis- en natuurkunde. Maar ik moet iemand hebben, die me helpt om het mijn pupil aangenaam te maken, en haar van verkeerd gezelschap of schade lijke invloeden af te houden I Daaraan zal ze waarschijnlijk tocMüèt blootgesteld zijn, meende haar vreemd, zooleta te zeggen. (Wordt vervolgd). zijn u op allerlei gebied raad te geven. Ik kan u wel vertellen, dat ik advocaat arm oi ----- ben- ofschoon ik reeds lang geen gere- «me cialre verlang. Ik verzeker u, dat u gelde practijk meer uitoefen. Claire Va- lery is de dochter van een heel ouden vriend; hij ging een lange reis onder- nemen, maakte fortuin, maar had in En geland geen tehuis voor haar. Hij vroeg mij voor haar te zorgen, tot ze een-en- twlntig was. en ik tracht het vertrouwen dat mij geschonken werd waardig te zijn. Maar hij stierf helaas kort voor zyn terugkomst, zoodoende ben ik voogd over gierigheid werd de goede, oude ziel te i machtig. Zij wilde u even zien, vermoed - - ik. Door een of andere oorzaak Nell wist zelf niet waarom geloofde zij hem niet volkomen, en door haar brein flitste de herinnering aan de woorden, die op de achterzijde van zijn brief geschreven stonden, en aan de haastige in haar oor gefluisterde waarschuwing van ’t meisje met den bril. Een moment scheen het raadgevingen noodig heeft. Ik kan uw haar toe alsof er iets niet in den haak ken invloed de buitenlucht op haar heeft, en ik zoek een prettige gezelschapsdame voor haar. Dat is alles! Het klinkt heel aardig, waagde Nell I het te zeggen, maar mag ik vragen of er I nog Iemand anders in htis is, een 1 ouder persoon, bedoel Ik, wien ik, als ik moeilijkheden ipocht hebben, om raad kan vragen? I' Een oogenblikje verbeeldde ze zich een vreemde glans in Mn Lancaster's oogen te zien Maar hij glimlachte beminnelijk. I Ik ben er zelf, antwoordde hij een- ABONNEMENTSPR1JS: per kwartaal ƒ2.25, per week 17 cent, overal waar de bexorging per looper geschiedt. Franco per post per kwartaal ƒ3.15. Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 31, GOUDA hii onza agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren. Onze bureaux zijn dagelijks geopend van 9--6 uur. Administratie en Redactie Telef Interc. 2745. Postrékening 48400 ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (behoorende tot den bëzorgkring) 15 regels ƒ1.30, elke regel meer ƒ0.25. Van buiten Gouda en den bezorgkring; 15 regels ƒ1.55, elke regel meer ƒ0.30, Adverteimën in het Zaterdagnummer 25 bijslag op den prjjs. Liefdadigheids-adyertentiën df helft van den prys. INGEZONDEN MEDEDEELINGEN: 1—4 regels ƒ2.20 elke regel meer /D.5O. Op de voorpagina 50 hooger. s Gewone adverteutiën en ingezonden mededeelingen bij contract tot zeei gereduceerden prijs. Groote letters en nuiden worden berekend naar plaatsruimte. •tentiën kunnen worden ingezonden door tusschenkomst van soliede Boek- ren, Advertentiebureaux en onze agenten en moeten daags vóór de plaatsing Bureau zijn ingekomen, teneinde van opname verzekerd te zijn. haar slechts behoeft te zien om van haar te houden Maar waaruit zullen mijn werkzaam heden bestaan? vroeg Nell weifelend en zenuwachtiger dan zij voordien was ge weest. Die zullen wel meevallen, verklaarde Mr Lancaster Natuurlijk moet u haar Boelschap houden, met haar uit rijden k veronderstel, dat u muslkaal bent l n verder uzelf zooveel mogelijk aan haar maak en verlangens aanpassen. 1 - Jiet Is geen zieke verplegen? frouw Davenant, dat u zich volkomen op TkU. weer moedvattend. uw gemak zult gevoelen. Misschien moet .7~ Neen, zeker niet. Als ze ziek zou ik nog vertellèn, dat er nog een huis- i z°uden we een gediplomeerde ver- houdster Is: mogelijk kunt u zich ook nn hSter voor haar laten bomen 1Ée is tot haar wenden als u raad noodig heeft. P het oogenblik zelfs niet eens onder doktersbehandeling Zij probeert nu wel-

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1935 | | pagina 1