MKifRKfZTl
HAVERMOUT
De Bloemen
tentoonstelling
te Boskoop
I
blijft~geopend
tot|en met Zpndag
28APRJ|J4s.
I
Alleen H-0
GOUDSCHE COURANT VRIJDaG 26 APRIL 1935 - TWEEDt Bi-AD
<«°|o pandbrieven (a 1OO0|.
DRUKWERK
A. BRINKMAN ZOON
WEEKEND REISJES NAAR BRUSSEL
met Bezoek aan de ALGEMEENE en
INTERNATIONALE TENTOONSTELLING.
DE REISBUREAUX LISSONE-LINDEMAN
zomer
DRINKEN
En zonder STERFTAB A
da's ergert'
Het einde van Monte Carlo
Het ontluikende leven.
De Tweeling,
f
THANS EEN PRIMA
BOUCLÉ
LOOPER
VOOR
IN 10 MINUTEN BEVRIJD VAN HJH
Tot onze diepe droefheid overleed
heden na een geduldig gedragen lijden
doorzien v»n d« H.H. Sacramenten
der stervenden, onze goede en zorg
zame Vader, Behuwd- en Grootvader,
de Heer
Willem Carolus Franciscus
van dar Sloot
Weduwnaar van Mevrouw
Johanna Hester van der Klein,
in den ouderdom van 67 jaar.
Gouda,
M. J. S. HOUDIJK—
VAN DER SLOOT.
N. J. A. HOUDIJK
en Kinderen.
Gouda,
S. P. J. VAN DER SLOOT.
J. C. G. VAN DER SLOOT-
VAN DEN BERGH
en Kind.
Nijmegen,
J- S. J. VAN DER SLOOT.
Gouda,
Ja. C. M. VAN DER SLOOT.
GOUDA, 25 April 1935.
Oosthaven 21.
De H.H. Uitvaartdiensten zullen
gehouden worden in de Parochiekerk
van O. L. Vr. Hemelvaart op Maandag
29 April te 7% en 8% de Stille en te
10 uur de Plechtige H. Mis van Re
quiem, waarna de Begrafenis in het
Familiegraf op de R. K. Begraaf
plaats.
Vertrek van het Sterfhuis te half
twaalf.
Wij ruimen voor
[een Nederl. fa-
briek de geheele
voorraod loopers
;tegen abnormaal
lage prijzen.
ZIET ONZE
Hoogstr. 206 Beijerl. laan 72-78 Schiedamlt|gj.r»v.st 64
Reserves Jf 2(152 608 99
Pandbrieven f 64.(^)0.001
DE BANK stelt beschikbaar ij lijft
In stukken van ^000500en f 100.—.
D©
Mr. A. J. S. VAk LIER. Mr#'. R. HOORWEG.
VOOR GOED EN GOEDKOOP
IS HET BESTE ADRES
MARKT 31 - GOUDA BI
TELEFOON 2745 §gg
VOOR: 1
kinderen
om Bink op te groeien;
zwakken
om krachtig te worden;
gezonden
om gezond te blijven.
Vertrek IEDERBN ZATERDAGMIDDAG van 18 Mei t.m. 26 October
organiseeren elke week WEEKEND REISJES NAAR BRUSSEL
met bezoek aan de Algemeene en t Internationale Tentoonstelling.
Vertrek eiken Zaterdagmiddag. Terug Zondagavond.
Reissom van en tot Roosendaal 14.50, van en tot Rottedam 16^-.
Hierin is begrepen spoor Se kl, logies, diner Zaterdag, ontbijt, lunch,
diner Zondag, entrées bezienswaardigheden, fooien en geleide van
den gids.
Inschrijvingen voor deze reizen kunnen geschieden onder storting
van de totale reissom bij de AFDEELING REISBEMIDDELING
MARKT 31 GOUDA
Als we dezen zomer buiten zijn en het is zóó
warm, dat we gewoon smlchten naar verkoeling
dan vragen we in het eerste het beste hotel of
café „Appelflip I Dan vieren we voor het
eerst (maar heusch'niet voor het laatst) een frisch.
gezond en verkoelend feestdsn laten we ons
weer opknappen en weer fit maken door de
nieuwe, gezonde drank van de Mij „De Betuwe"
uit de Jamstad TielDan drinken wij 'n groot
glas bruisend Appelflip de nieuwe gezonde drank
voor alle dorstige menschen. Appelflip - voor. nü -
en voor alle warme dagen, die nog komen mogen!
Appelflip - na 3 jaar uan experimen
teeren gevonden: een heerlijk, mous
seerend vruchtensap geheel vry uan
alcohol. De g ezonde zomerdrank
van de toekomst.
Bevat alle minerale bestanddeelen van
den appel, noodig voor het ophouwen van
het lichaam.
Aromatische stoffen, onmisbaar voor
goede klierwerking.
Organische zuren bestemd voor het goed
functionneeren van maag en ingewanden.
(Zuiver - Gezond - Alcoholvrij).
MIJ. „DE BETUWE" TIEL
De economische crisis brengt heel Monaco in gevaar!
Aandeden van 2500 gulden thans geen 100 gulden meer waard.
„Er zijn geen Russische grootvorsten meerI"
De speelbank in Monte Carlo moét nu
ook haar tribuut betalen aan de economische
wereldcrisis Of misschien kan mep beter
zeggen, dat de economische toestand, in
haar nog steeds niet te boven gekomen nood
niet meer gedoogt haar jaarlyksche tribuut
ian het spplerparadijs van Monte Carlo te
.A jj^lig
heeft en dat
ouderwetsch-
nompeus ingericnte zalen betreedt, Onmid
dellijk teleurstelt, krygen dit jaar geen
dividend uitbetaald. Dat is weliswaar vroe
ger ook al eens het geval geweest; maar
toen werd er ^enminste nog een redelyke
winst gemaakt; die werd dan by wijze yan
voorzorgsmaatregel voorloopig in, tea
gehouden. Ditmaal bedraagt de wfinst
niet eens een slordige 100.000 gulden,
bedrag beteekent niets in Monte
waar in de beste tijden op één dag
den, Aiillioenen zelfs, over de
fel rplden. Toen was edn aandeel
speelbank meer dan 2ótt0 gulden waard.
|ians heeft men moeite Sen, koofar te Vin-
|n, dieper 100 gulden voor rieqftejt!
yarl
n het front is
>en de oorlel
iHoehkeju
i stad en het bjiitan de ge-
vor-
1#
Duitschjajid
van het 80
«étt detachement
weept, i$ niet bekend-
rby Sv^j heeft Monte
og een bloei -
,van den -stryd:
3 na te gaan,
verdiende oor-
laken, van
ii,/. t:
Jpeè béleet'd. D« Wil,
t spil! Het is interessant.
«vil van het gémajtkely'
pwnstgeld over het gr
1 tpeeltafcl.- gerold is. JÖeroid" kan men
in dezen na-oorlogachen'Jtyd weliswaar
Halst niet meer zeggen: da'jtyd Van de gou
den 20-francstukken is voorbij. En he|f rit
selen W het papieren geld was vrij wat
minder melodieus. Bovendien speelt men
sinds jaren ook niet meer niet baargeld,
doch met jetons, een soort fiches, die men
van te voren by de casinokas moet inwis
selen. M^ar het ritselen van het inflationis-
tische papiergeld zou het noodlot worden
van de speelbank. Bovendien. de oude
stamklanten, zooals de Russische grootvor
sten, de Oost-Europeesche grootgrondbezit
ters en andere magnaten, bestonden niet
meer of, indien er nog enkele waren, kon
den die zich toch niet meer veroorloven de
oogst van een enkele jaar in één nacht te
verspelen! Er kwamen Amerikaansche iy-
dustrieelen en bankiers, maar die waren
koeler en verloren het hoofd niet zoo snel
ijj waren geen hartstochtelykke spelers. En
tot overmaat van ramp overviel de crisis
de Nieuwe Wereld. Toen in
dividenden meer betalen!.
Bovendien waren <jr sp
nes, in Nice en in Sin R<
alleen
van de
inwoners
sten van
éls tegen-
ussio uiel:
een jaar-
lm Engeland de Gouden Standaard los
liet, en daarmede hot. signaal gaf voor een
verdere waardevermindering, ook in andere
landen, was de tijd jvan het spel volkomen
voorbij. Wat in Mojite Carlo nog aan de
roulettetafels bleef - zitten, dat waren de
kleine renteniers en de beroepsspelers, die
bly waren als zy iedéren dag 10 of 20 fres.
wonnen. Daarvan koh men geen geweldige
dividenden meer betalen!.
speelbanken in Can-
io opgerient, ciie
veel moderner en éléganter waren, als het
stérk verouderde casino te Monte Carlo en
zij, die wéi&elyk nog geld hadden, gingen
daarheen.
Deze geheele i
een ongeluk vooi
speelbank, doch
het heele landje
ter dan 1.57 vi«
bergt circa 2ö.Q(
er slechts 1600 oi
dom, de
leven geheel
rEn dat
geheel op rekening vpn hptjCiui
Hoe minder vreemdelingen |r:|t
Carlo gaan, hoe minder de verir
het Monte Carlosche volk
komt nog by, dat de speel banj
prestatie voor de verleende
alleen aan den vorst van ÏHonat
lyHsche „schatting" van 2 millipen francs
schuldig is, en by de periodiek opi de zeven
jafr Vervallende concqssie-veifnjeuwing tel
kens mrllioen francs moet neertellen,
doch dat ook een groofc deel van de kosten
van het landsbeheer er door beafr|den wor
den. Tot 1926 betaalde de bunkïzfelfa a'.'es
'en de inwoners leefden in een «rady'sach-
tigen toestand: de toefefand vaid volmaakte
belastingloosheid! Toen de caJino-inKom-
jfeten gingen verminderen, doch lie vorst er
iwaarde op legde, dat zyn aandeel uitbetaald
zou worden, was het geld niet meer toerei
kend om de kosten van het landsbeheer te
bestrijder^ en in 1927 maakten de inwoners
van Monte Carlo voor het eerst kennis met
deri fiscus! Dat heeft by na éen revolutie
veroorzaakt! Als de winsten van de speel
bank nog verder dalen, zal men tegen wil
en dank dé belastingen wel moeten verhoc-
gen. Of dat een aanleiding zal zyn, om den
vorst, die voortdurend in Parijs verblijf
houdt, tot afstand te dwingen en de repu
bliek uit te roepen, is te befcwyfelen! Waar
schijnlijk blijft er dan niets anders over,
dan zich by Frankrijk te laten inlijven, dat
thans reeds een beetje als beschermer van
het dwergstaatje optreedt. De schijnbare
onafhankelijkheid- was ook eigenlijk slechts
het resultaat van een soort ijdelheid. Als
die geheel terzijde geschoven wordt en niet
alleen Frankrijk, doch ook- andere landen
speelbanken hebben geconcessioneerd, be
staat er geen enkele aanleiding meer, om
de tricolore niet langer van de rotsen van
Monaco te laten wapperen.
Wel zullen de burgers van het landje Mo
naco dan nóg meer belasting moeten be
talen!...
door W. J. EELüSEMA.
Hét zou niet aardig zijn, om van ervaring tot je. Een der zuiverste
een gast, die zich absoluut waardig vreugden van het voorjaar.
EEN LASTIG GEVAL.
- Myn portemonnaie is in de put gevallen. Zal ik even duiken?
heelt gedragen kwaad te spreken.
Zoo zou het dezen keer zijn, wanneer
wij dit jaar spraken over net feit, dat
ue maand Maart een griiiige natuur
heelt gehad. Zeer zeker is net waar,
üat Maart de eene dag een vriende
lijk gezicht kan trekken, tie volgende
dag met buien, sneeuw en \js komt,
zoo nu en dan zelfs met donderbuien
verrast. Doen van een en ander heb
ben we dit jaar absoluut geen last ge
had. We moeten zelfs het prettige feit
constateeren, diat de maand Maart dit
jaar niet zijn staart roerde, maar
al buitengewoon vriendelijk gezind
bleek te zyn. Er waren zeer zeker een
paar gure dagen, maar voor de tijd
van het jaar waren ze niet erg koud,
terwijl er van *neeuw en ys geen
spoor was. Bovendien waren er een
paar dagen, miJd er» zomersch van
temperatuur, waarop je in volle ge
moedsrust buiten in het zonnetje ging
fitten. En och? al was Maart zoö nu
én dan onvriendelijk geweest, wat zou
dat hebben gedeerd, aan de andere
kjant zou ze het met haar bloeijnen,
vogel- en dierenleven toch weer ruim
schoots goed gemaakt hebben, lm-,
mers in Maart is dan overal het ont
waken. In de tuin begint het bloeien,
bijna in overdadige hoeveelheid; Daar
zijn reeds de veelkleurige tulpen, de
statige trompet-narcissen, daar ont
botten en groeien de dwerg-liyacin-
tjes; 4aar zyn de struiken, die reeds
bloeiende roode ribes, de rose aman
delboompjes, de smetteloos-witte pru
nus, daar is de blanke tulpenboom.
Groei en bloei zijn ook in huis te ha
len.
Zet b.v. een paar takken prunus in
een vaas en het is, alsof ge een levend
geworden, tastbare Japansche prent
hebt binnengehaald. De tulpenboom
staat het jammer genoeg niet toe dat
men haar bloei in huis draagt. De
kelken vallen in een warme tempe
ratuur heel gauw. En toch is deze
bloem een bloem, die sfeer rond zich
schept. Rond de oude dokters- en no
tarishuizen, verspreid over duizend
en een dorpen, vindt men vaak de
prachtigste tuinen. Zoo ken ik een
doktershuis, waar ik vaak. gelukkig
niet als patiënt, doch als vriend kom
en in die tuin daar rond staat een
reusachtig-groote tulpenbooni, elk
jaar opnieuw overladen met een weel
de, een vracht van bloemen. Je moet
bij zulk een boom staan op een stille
voorjaarsavond, wanneer in het dorp
alles in rust is, wanneer er geen an
der geluid rondom is dan het even
hoorbaar gaan van de wind door de
nog kale takken der hoornen. Dan
komt de weemoedigi# stemming van
zulk een tulpenboom, van heel die
blanke pracht als een by na tastbare
In veld en plas keert ook het leven
terug. Verscheidene keeren, als een
der gevolgen van den buitengewoon
zachten winter, zag ik weer reeds ee£U
bloeiende Paardebloem. Vreemd doet
het aan, deze bloem reeds ®o vroeg
te zien in haar gele kleur, maar bijna
du boel verheugd begroet je haar aan
wezigheid.
'i,e midden van het frissche groen
van zijn bladen opent het bpeenkruid
taliooze sterretjes. De wallekant zit
er vol mee. in het water van de veen-
plas zelf drijven de dotters weer. De
waterwilgen, overstroomd met kat
jes, spreiden er zegenend hun takken
over uit.
Doei* in diezelfde veenplas is ook
ander leven, dat de aandacht vraagt.
Het korhoen slaat er zyn roffel. Je
hoort het beest, maai- je ziet hem niet.
Eenig ritselen achter het struikgewas
doet zyn aanwezigheid vermoeden.
Boven diezelfde plas jubelt de leeuwe
rik hoog in de lucht. Met tranen in de
oogen tuur je omhoog, tot je de kleine
zanger die al dalende zyn hoogste lied
triliert, ontdekt, de stemmig-gekleur-
de vogel plotseling bijna vlak .voor je
voeten op een polletje valt en daar
rustig een oogenblik bly ft zitten.
Och, April geeft ons nog zoo heel
'veel lenteteekenen. Hoor, daar is de
zanglijster. Hoe vriendelijk, bijna
vertrouwd is zyn geluid. Daar ritselt
door de heg het winterkoninkje. Daar
loopen de roeken in hun staal-blauwe
pakken over het veld te zoeken naar
iets, dat van hun gading is. Soms zie
je een heele zwem in een bijna be
angstigende hoeveelheid, want roeken
zijn lastige vogels; soms wiegt er een
op een tak van de linde, terwijl het
zonlicht zijn veeren glanst...
In het bosch koert de houtduif,
daar klopt de groene specht en in het
lage kreupelhout vliegen de zwarte
iysters heen en weer.
De vink met witte veren op de
schouders, triliert zijn geluid bij het
groote koor, dat de lente inluidt,
evenals de kleine tjiftjaf en de roe
rige musschen, die hier en daar ru
ziën, als een dwarrelend wolkje neer
storten.
Moet er nog meer opgenoemd wor
den, om de vreugden van het voor
jaar ten volle recht te laten we
dervaren. Hoe in de weiden de kie
viten hun liefdesspel bedrijven, mo
gelijk hier en daar hun eerste legsei
reeds hebben in een nest, dat alleen
door een geoefend kennersoog is te
ontdekken en waarvan zijn gelijk
ook hoogstwaarschijnlijk worden
beroofd. Mogelijk mag zulk een op
merking menige dierenliefhebber
vreemd in de ooren klinken, maar het
is een geljjk en bijna een noodzake
lijkheid voor het geslacht der kieviten
dit beroofd worden van hun eerste
broedsel. Want werden uit de eerste
eieren jonge vogeltjes geboren, dan
zouden deze door koude, gebrek aan
voedsel en nog veel meer andere bij
komstige omstandigheden zwakke vo
gels worden. Zoodat het voor het
ouderpaar Kievit in eik opzicht het
beste is, beroofd te worden van hun
eerste eieren, om later onder de be
scherming van de wet, wanneer het
verboden is eieren te rapen, te gaan
broeden en gezonde jonge kieviten
groot te brengen. Als laatste van de
telkens terugkeerende lentevreugden
moet wel het romantische van alles
genoemd worden. Immers veie ouder-
wetsche platen brengen een stemmig
tafereeltje in beeld, waarin... dartele
lammetjes een groote rol vervullen.
Jfeugduiehtvaartdag op Schiphol.
Zeer groote belangstelling.
Reeds vroeg in den morgen heerschte
Dinsdag op Schiphol een ongewone
drukte. De zon stond helder aan de lucht,
veel vlaggen wapperden langs de afras
teringen en op de gebouwen, vliegmachi
nes werden uit de hangars op het plat-
lorm gereden; de luchthaven werd ge
reed gemaakt om eenige duizenden Jon
geren te ontvangen, die Scnlphol ter eere
van den Jeugd-Luchtvaardag zouden be
zoeken.
Om ongeveer 10 uur kwamen de eerste
autobussen met jongelui aan, terwijl om
half elf het grootste deel, een vijftien-
honderdtal, was gearriveerd. Een groot
aantal gidsen stond klaar om hen rond
te leiden en ulet lang daarna was het
zon beschenen terrein met vele honder
den belangstellende jongens en meisjes
bevolkt. Critlsch wandelden de Jeugdige
toeschouwers om de groote vliegmachi
nes, zooals de „Arënd" en die van de
Lufthansa heen, terwijl velen in de ge
sprekken blijk gaven van een ongehoor
de technische kennis.
Inmiddels zoemden de motoren onop
houdelijk hup enerveerënd lied. Aan gene
zijde van het/terrein werden zweefvlieg
tuigen gestart door migdel van een z.g.
kattapult, een instrument, dat door mid
del van een auto wordt aangedreven,
terwijl idelne vliegtuigen, w.o. ook het
auto-gifdviiegtuig „Donna Dulcinea", on
ophoudelijk boven het vliegveld cirkel
den. Later kwam ook een militair eska
der, terwijl piloot
teur
Duimelaar, die direc-
ir Stuttgart had ge
bracht met de zilver schittgrenge Dou
glas „De Gaai", om ongeveer half twaalf
op Schiphol terugkeerde. De jeugd kreeg
dus reeds ln de ochtenduren, behalve
veel interessants een imposanten vloot-
schouw te zien, die zij niet licht
De Jeugd-Luchtvaartdag wordt In sa
menwerking met allerlei luöhtvaarün-
stanties door de Centrale Jeugdcommis
sie van de Koninklijke Nederlandsche
Vereeniging voor de Luchtvaart gehou
den. Men heeft bovendien een wedstrijd
georganiseerd ln het bouwen van vlieg
tuigmodellen. Onder leiding van den
heer I. A. Aler, die voorzitter is van de
jury, brachten wij een bezoek aan de
loods, waarin de ingezonden modellen
van zweef- en motorvliegtuigen waren
geëxposeerd en door de jury werden be
oordeeld. Een zeventigtal modellen, die
haast alle met de grootste sorg zijn ge
construeerd, geven een indruk welk een
beteekenis de luchtvaart voor onze jeugd
reeds heeft en doet alle goeds van onze
toekomstige constructeurs verwachten.
Verschillende firma's stelden een groot
aantal prijzen beschikbaar. De hoofd
prijs bestaat uit een beker en een gratis
retour van de K.L.M. naar Groningen of
Twente.
door HENKI DE VR1EJ.
«Ty ondeugende aap van een jongen
de oude heer en schudde het knaapje
heftig door elkander zoodat uit de zakkrii
zijn gescheurd broekje ettelijke apjèls
het rond vlogen. Hoe heet je
- Jan Vis, zei hetjongetje naar ^aar-
Zoo, dan kom ik morgen by je wider
tal hem vertellen, dat ik je betrapt heb
terwijl je myn appels stal en mijn planten
tutgraafde. En maak nu dat je we#<>mt.
Jan bukte zich met een kalme waardig
heid naar zijn appels en propte er zyfo zak
ken weer mee vol. Vervolgens raapte hy de
uitgegraven plantjes weer op en stopte ze
in rijn blouse. Dan lichtte hij beleefd zijn
petje op en stapte rustig weg.
De oude heer keek hem eenigszins ver
bluft na. Zoo'n kalm, brutaal en vuil jon
getje had hij nog nooit gezien.
Inderdaad, schoon zag Jan er niet uit.
,Jijn hoeder slaakte dan ook een kreet toer
hy thuis verscheen.
- Jantje, wat heb je nu weer gedaan?
huidm0dder Zit ee" centimeter dik °P )0
Ik heb plantjes gezocht voor njyn tuin,
mompelde hy, die onderweg alle appels had
opgegeten.
Kom mee, naar de badkamer, zei zyn
moeder. Je weet dat je straks naar tante
n-aet.
Zoo, nu ben je netjes, zei ze, toen
Jantje in het bad geweest was en schoone
kleeren aangetrokken had. Nu kun je naar
tante gaan en beleefd zijn hoor!
- Alsof hy dat kan, zei Flip, Jan's
groote broer van zeventien jaar.
Waai op, zei Jantje en stapte waar
dig weg, blinkend van schoongewasschen-
heid.
Hy was halverwege op weg ,toen hy de
oude neer tegen kwam.
Nu was deze oude heer pas 2 dagen in
het stadje komen wonen en kende nog nie
mand. Jantje begreep dat deze man naar
zijn vader zou gaan en hem zyn euveldaden
zou gaan vertellen.
Zoo, kwajongen, begon de oude heer en
brak toen plotseling af.
Je bent toch Jan Vis?
Nu, <yi dat was waar, de schóongewas-
scben Jan leek weinig op Jantje van zoo
even.
Ik ben zijn broertje, zei hy.
Ach zoo, een tweelingbroertje?
Ja, zei Jan zonder aarzelen.
Dat dacht ik wel... er is een groote
gelijkenis ik had dadelijk al een idee dat
er iets anders was zoo, zoo, en hoe heet
jy?
Eduard, zei Jan vlot.
Zoo Eduard, zei de man verder. Ik ge
loof dat jy veel netter bent dan je broer.
Dien heb ik vanmorgen betrapt toen hij mijn
appels stal en plantjes uitgroef...
Voor zyn tuin, zei Jan vergoelijkend.
Ja, hij heeft een eigen tuin, ziet U.
Maar daarvoor behoeft hy toch niet
myn plantjes te gaan opgraven?
Dat heb ik hem ook gezegd, zei Jan.
Ik ben nu op weg naar jullie vader
en...
Och, laat U het nog vovr dezen keer,
pleitte Jan uit de grond van zijn hart Hij
zal het nooit meer doen. Ik heb met hem
geredeneerd daarover.
Zoo Ik geloof dat je een veel braver
jongetje bent dan je broertje. Heb je niet
veel last van hem?
Ja erg veel, stemde Jan grif toe.
Hij moet er maar eens flink van langs
Dat helpt niet, meneer, alleen zacht
heid kan helpen. Moeder wordt dan altyd
verdrietig, als hy weer iets uitgehaald
heeft.
Hm, zei de oude heer ontroerd. Je bent'
een aardige jongen, dat je zoo voor je broer
tje in de bres springt. Ik zal het voor dezen
keer er maar bij laten. Zorg, dat hy niet
terugkomt.
Ik zal het hem zeggen, zei Jan en
lichtte dankbaar zyn petje. Dag meneer.
Dag boy.
En Jantje wandelde nu opgeruimd naar
zijn tante. Zoo, dat was nu een aardige- man.
Morgen nog een paar viooltjes uitgraven
voor zijn tuintje en nog een paar appels
Wel allemachtig, aap van een jongen,
't is dat ik principieel geen kinderen sla,
anders.
Jan keëk op. Daar was de oude heer en
naast hem stond een jonge man en deed zfln
best om niet te lachen.
Kjjk nou toch eens... hü graait kalm
mijn plantjes uit en eet mijn appels Van
middag kom ik bij je vader. En nou weg
Laat liggen die appelsdurf je ze nog op
te rapen Geef terug die viooltjes.
De oude heer rukte hardhandig aan de
arme viooltjes, zoodat deze afknapten en
Jan met leede oogen toezag, gaf een schop
tegen de appels, lichtte zfln petje op en zei:
Goeie morgen saam, waarna hij weg-
stapte.
Thuiskomend klopte bij aan Dj) zijn zus
ter. 4
-» Wil je me helpen opknappen'! Ik moet
vanmiddag met ma uit en ik wou d'r ver
rassen. Het eerste gedeelte van de zin was
waar en zijn zuster verheugde zich over
Jantjes goed idee.
Jan werd nu geboend en gewreven en
zag er weer netjes uit. Toen glipte hij on
gemerkt het huis uit en belde bij de oude
heer aan.
Hij werd binnengelaten en stond even
later in een ruime achterkamer, uitziend
op den tuin. De oude heer en zyn zoon
zaten aan de lunch.
Zoo, Eduard, kom je me eens opzoe
ken? Aardig van je. Je broertje heb ik
vanmorgen weer betrapt met het steden van
appels en het uitgraven van plantjes, die
deugniet.
Jan's gezicht voelde stijf ven het braaf-
kijken. u
Ja, en ik heb hem zoo gewaarschuwd
om niet te gaan.
j Hy is onverbeterlijk, zei de oude heer
weer, terwijl hij een blik wierp in de rich
ting van zjjh zoon, die zyn lachen bijna niet
houden kon.
Maar zijn tuintje is nu klaar en ik
geloof. dat hij het nu niet meer doen zal,
betoogde Jan. Wilt u alstublieft deze keer
niet naar zijn vader gaan? Hij heeft een
leverziekte en wordt geel als hij boos is en
moeder huilt dan en... Jan wreef in zyn
oogen, in de hoop dat er tranen zouden ko-
mep, een gebeurtenis die hem totaal vreemd
was.
Goed joggie, zei de oude heer. Je broer
mag van geluk spreken dat hy jou heeft.
Ik zal het geval nu maar laten loopen, maar
zeg hem dat dit de allerlfi&tste maal is,
hoor je. Geeft hem een paar appéls, Bert.
Bert gaf de appels en Jan toog tevreden
Dien middag moest hij met moeder en
zuster mee naaf een tuinfeestje bij den
burgemeester. Hy verveelde zich gruwelijk
en snakte naar Wat afwisseling. Ze kwam
In de gedaante van den ouden heer en zyn
zoon. En de gastvrouw stelde hem voor aan
Jan's moeder.
Onze nieuwe stadgenooten, majoor
Humbel, zijn zoon. Mevrouw Vis.
Zoo boy, zei de majoor, na de gebrui
kelijke begroetingen tegen Jan. Jij ook hier,
je broertje ook?
N neen, meneer, stamelde Jan be
nauwd en retireerde vlug den tuin in.
Ik wist niet dat u Jan Rende, zei me-
