GOOPSCHE COURANT - VRIJDAG 17 MEI 1935 TWEEDE BLAD
18 Mei Volkenboiidsdag.
Boskoop en de Gouwe-
verbreeding.
In doodsgevaar.
I per jaar is het Volkenbon isdag.
De keuj&e van den datum is op zichzelf niet
belangrijk. Men had hiervoor ook kunnen
nemen den dag van den Wapenstilstand (11
November), of wel den dag waarop net
Volkenbondsverdrag in 1920 in werking
trad (10 Januari) of eenigen anderen da
tum. Men heeft nu eenmaal genomen den
.dag van 18 Mei, omdat op dien datum in
1899 in Den Haag de Eerste Vredesconfe
rentie werd geopend, een gebeurtenis, waar
mede in zekeren zin een eerste grondslag
werd gelegd voor de internationale rechts
organisatie, zooals deze in onze dagen in
den Volkenbond van Genève haar uiting
heeft gevonden. Het aantrekkelijke van de
keuze van dezen datum is voor ons Neder
landers, dat aldus, aan dit internationale
herdenkingsfeest tegelijk nog een nationaal
cachet wordt gegeven.
Niet 18 Mei dus is belangrijk, maar wel
het begrip Volkenbondsdag.
Men versta ons wel: wy noemen dit niet
den Vredesdag, maar den Volken
bondsdag.
Bij Vredesdag zouden wij denken aan het
versterken van de vredesgedachte, van het
verlangen naar en den wil tot vrede, zooals
ieder van ons deze bij zichzelf en anderen
kan aankweeken, min of meer in verband
met zyn wereldbeschouwing en godsdien
stige opvattingen. Talloos zyn de kringen,
waarin zoodanige vredesstemmen zyn te
hooren; uitlatingen voor den vrede, zy vin
den hier te lande vrijwel geen tegenstand.
Zuivere vredesmanifestati^s, zooals de
Vrouwen-Vredesgang, zij mogen velen een
zekere bevrediging geven, omdat het vre-
desverlangen zoo sterk is, dat het zich voor
al in deze tijden uiten moet, zy schijnen
toch in Nederland soms overbodig, juist
vanwege het ontbreken van eenige oppositie,
vanwege de algemeene instemming, die zij
hier te lande vinden.
Daarom wil 18 Mei meer zyn dan Vredes
dag; deze dag wil zyn een Volkenbondsdag.
De Vereeniging voor Volkenbond en
Vrede, waarin persorfen van de meest ver-
I
schillende politieke en godsdienstige rich
tingen zitting hebben, en welke Vei;eeniging
sinds jaren d# traditie van deze 18 Mei
viering in stand houdt, wil op dezen dag
meer dan alleen het uiten van den Vredes-
wil. Mey wil tevens wyzen den Vredes-
u 0 g, dien de Volkenbond ons biedt.
Afschuw van oorlog en verlangen naar
het vrede door recht, zy mogen de gevoe
lens zyn, die het vraagstuk van oorlog en
vrede beheerschen, zy zyn niet datgene,
waarbij men moet blyven stilstaan. Hoe
den oorlog te bestrijden, en h o e den vrede
te bevorderen, deze vraag moet ook worden
gesteld.
Voor ieder, die sinds het beëindigen van
den Wereldoorlog den loop der internatio
nale gebeurtenissen heeft gevolgd, zal bij
het stellen van deze vraag, onmiddellijk het
beeld van den Volkenbond verrijzen. Ieder
die nadenkt zal inzien, hoe nuttig werk
te Genève in het belang van den vrede is
verricht. Hoevele malen heeft niet de Vol
kenbond dreigende gevaren kunnen afwen
den, hoeveel is te Genève niet bereikt dank
zy internationaal contact en samenwerking
op allerlei gebied! Zeker, het kwam ook
voor, dat de wereld hoopvol uitzag naar
Genève, zich afvragend wat de Volkenbond
zou brengen, en dat men werd teleurgesteld,
doordat actie uitbleef, of wel de machts
politiek van een of meer Staten sterker
bleek dan het te Genève gevoerd overleg.
Maar zyn deze tekortkomingen van den
Volkenbond een reden om aan het geheele
systeem te anhopen? Zy die het Geneefsche
werk uit eigen aanschouwing kennen, zy
twijfelen niet,' zy hebben de vaste overtui
ging, dat de Volkenbond nuttig is voor de
verwezenlijking van de vredesgedachte.
Om dat inzicht verder ingang te doen
vinden, om te doen begrypen, dat men, zoo
men den vrede wil, den Volkenbond moet
leeren kennen, omdat nu eenmaal de Vol
kenbond is het machtige wapen in den stryd
tegen den oorlog, daarom wyden wy één
dag in «het jaar aan den Volkenbond, d'aar-
>m vbren wy op 18 Mèi VolkefiböndSdag.
ALLES O. K.
- Nou. en toen heb ik gezegd, alles O. K.; ik neem dat baaptje
aan; *k wil een rustig bestaan hebben!
De plannen tot verbreeding van de Gou
we zyn niet van vandaag of gisteren. Reel's
in 4e vorige eeuw was men er van over
tuigd, dat iet, in het belang van de toe
nemende scheepvaart gedaan behoorde te
orden. Maar het is gegaan, zooals met
zooveel andere vraagstukken van lieteeke-
nis, het heeft jaren geduurd eer de plannen
rijp voor uitvoering waren. En eindeiyk is
de Provincie voor eenige jaren terug in een
matig tempo begonnen met de Gouwe ver
breeding.
Het verbreedingsplan *an men vergelijken
met een diep ingrijpends operatie, waarvan
de patiënt wel herstelt, doch pog geruimen
tijd de gevolgen ervan ondervindt, en uk
leelyke litteekens nalaat. Misschien dat de
tyd deze nog wel eens zal uitslijten, doch
op het oogenblik zijn ze nog goed zichtbaar.
De patiënt is in dit geval het middelpunt
van de gemeente.
Het oude dorpscentrum heeft groote ver
anderingen ondergaan. De huizen langs een
gedeelte van de Voorkade, die «tan de noord
zijde van de Dorpstraat W,Z. en O.Z. zyn
weggebroken. Aan de O.Z. van Je Gouwe
wordt in een halve cirkel een winkelgalerij
aangelegd, die, bedriegen we ons niet, voor-
loopig nog geen werkelijkheid zal zyn. D«?
winkelstand heeft zich voor het grootste,
gedeelte aan de westzijde van hei dorp
verplaatst.
Aan de oostzijde van de Gouwe is de Pro
vincie het verst gevorderd met haar plan
nen. De hooge oprit, welke toegang zul
geven tot de nieuw te bobwen brug is bijna
gereed .evenals de lage onderweg. Vay gan-
scher harte hopen wy, dat de oprit spoedig
voor het verkeer zal worden opengesteld,
want thans is het voor het doorgaand ver
keer daar een ware puzzle. Komende over
de brug voor de richting Rejjerskoop per
ryiwel of auto behoort men de grootste
voorzichtigheid in acht te nemen om geen
ongelukkn te maken. De straatweg, welke
sterk hellend is, maakt eerst een V-bocht,
om dan nog eens een hoek van 90 graden
te hebben. Bovehdien heeft men geen uit
zicht.
Alles bij elkaar genomen noopt het den
meest brutalen rijder tot de grootste op
lettendheid, en het is zeker hieraan te dan
ken, dat er op dit pünt geen ongelukken van
beteekenis hebben plaats gevonden. De ver-
keersspiegel, welke op den hoek by den be-
nedenweg stond, was werkelijk geen over
bodige weelde of luxe. Thans is zy weg
genomen.
Buitengewoon slecht gafcoffeit hebben het
de eigenaars van de panden, gelegen aan de
Zuidzijde van de Dorpstraat O.Z. Voor hun
deur loopt de niet al te breede onderweg,
terwyl het uitzicht beperkt blyft tot de
groote muur van den nieuwen bovenweg en
de lucht. Het eenige voordeel is, dat de
huizen beschut liggen tegen den kouden
noordenwind, doch dit is voor de betrok
kenen een vry schrale troost want het lijdt
geen twyfel of al deze perceelen zyn door
de pieuwe situatie in minder voordeelige
conditie gekomen en voor zoover men kan
spreken van eenige schade, de provincie is
niet geroepen hiervoor ook maar eenige
vergoéding te geven.
Binnen niét te langen tyd zal een aan
vang wordèn gemaakt met de oprit aan de
westzijde van de Gouwe. Ook daar komen de
perceelen aan de zuidzijde van de Dorp
straat W.Z. gelegen, in het gedrang, al zal
dit niet in zoo'n sterke mate zyn als by de
perceelen aan de overzijde van de Gouwe.
Immers de eigenaars van de panden, gele
gen aan de Dorpstraat W.Z., de Bootstraat
en de Kerkstraat hebben voor het meeren-
deel de hoofden by elkaar gestoken en maat
regelen beraamd om van de veranderingen,
welke plaats zullen grijpen, de minst na-
deelige gevolgen te ondervinden. De pro
vincie en vooral de gemeente verleenden
hun medewerking. Zoo zal sti*aks, wanneer
het g heel klaar'is een tunnel onder den
hoogen weg by de Gouwebrug gemakkelijk
verbinding geven met de Kerkstraat en
Burgem. Colijnstraat.
Voor de. vele winkeliers, welke in de
Bootstraat en de Dorpstraat W.Z. hun par-
den hebben, is dit van groote beteekenis,
al zal de tyd moeten leeren ot de loop van
het publiek daar te wachten zal zyn. Der
gel yke zaken zyn nooit vooraf te voorspel
len, al is het wel een opmerkelijk verschijn
sel, dat het publiek dikwyls de voorkeur
geeft aan een smalle winkelstraat, zuodai
zakenmenschen, die in zulk een smalle
straat hun panden hebben, zich in een druk
ke klandizie mogen verheugen.
Maar er zullen nog wel eenige jaren ver
strijken eer alle aanhangige werken op de
Gouweverbreeding betrekking hebbende,
hun beslag gekregen hebben.
Zoo zal tydelyk een noodbrug over d<
Gouwe moeten worden geslagen. We hoor
den vertellen, dat deze gelegd zal woruei:
tusschen den Ham en de Bootstraat, nabij
Hotel Neuf. Zekerheid dienaangaande kon
den wy ons echter niet verschaffen, al komt
ons de plaats ook vry logisch voor.
De gemeente zal op de plaats, waar vroe
ger het Gemeentehuis met belendende mu
zen stond een plantsoentje aanleggen. De
pastorie der Ned. Herv. Kerk komt hier
door aan de voorzijde geheel vrij te liggen.
De brug, welke zal worden gebouwd, zal
van zeer moderne constructie zyn en ge
opend kunnen worden door middel van twee
hooge heftorens.
Boskoop ondergaat de laatste jaren diep
ingrijpende wijzigingen. Het dorpsbeeld is
geheel van aanzien veranderd. Voor den
Boskooper van geboorte, die zyn geboorte
plaats in geen jaren heeft gezien, zal het
moeilijk zyn zich op vele plaatsen te oriën-
teeren. Plekjes van vroeger, waaraan hy
misschien prettige of droeve herinneringen
heeft,, zijn verdwenen. Rusteloos is er de
laatste 10 jaren gewerkt, gebouwd en ge
sloopt. En de oud-Boskooper, misseliien
iemand uit een vreemd land, zal zich be
wust worden, dat het Boskoop van vroeger,
de plaats, waarnaar hy in stille uren en 1»
de eenzaamheid zoo dikwerf heeft verlangd,
waarnaar zyn heimwee in het verre land
uitging, niet meer bestaat. Boskoop is uit
gegroeid tot een villadorp in het polder
land.
En slechts een nieuw geslacht zal dit ten
volle naar waarde weten te schatten.
NEEN MAAR.'DAN DE MIJNE!
Mijn vader heeft de Alpen gebouwd!
Wat beteekeïit dat nu? Je kent de Doode Zee? Welnu, myn
vader heeft die zee dood gemaakt!
Anita Clave, een dapper meisje.
Een spannende luchtvaart-novelle
door JAN MOLTEN.
Dof donderde de roffel van den
propeller door de lucht. Ondanks het
180 K.M. vaartje hadden ze niet het
gevoel van snelheid: het vliegtuig
scheen stil te staan, de aarde lang
zaam te glyden. De hoogtemeter wees
2000 M. aan.
Aan het stuur zat Hest, een oud-
oorlogsvlieger, die zich na het sluiten
van den vrede als vliegtuigfabrikant
had 'gevestigd en als zoodanig naam
gemaakt had. Hg vlöog, zooals ande
ren-uit wandelen gaan. Af en toe
- 'erp hy doör de hoekige glazen van
zijn vliegbril een blik op-het meisje,
dat naast hem zat. Dan glimlachte
hy haar toe.
Anita Cleve kende geen angst, als
ze met hem vloog. Zijn gericht gaf
haar een oneindig gevoel van veilig
heid. Thomas Héét was zeker een
zonderling mensch met eigenaardige
grillendoéh als hy eenmaal achter
het stuurrad van zyn vliegtuig zat,
dan werd hy één met zyn machine.
Ze keek in een vlakte van wolkérr,
die zich eindeloos scheen uit te strek
hen, hier en daar stapeltfèn de Wolken
zich torenhoog op en daartusschen
teg, als een bouwsel uit een blokken
doos, ln kubtfséen en kegels, de aarde.
Opgeschrikt dóór een heftige be
rging, keek Anita plotseling opzij.
Ze wist niet wèt ér gebeurd was. doch
begreep onmiddellijk. dat er iets ge
beurd was. Héét zat even rustig als
tevoren, doch "zyn gezicht "Was voisla-
veranderd: De trekker warenruls
Van was geworden, de oogeir staar- i
den, de mond was vertrokken. Hy be
woog zich niet.
Een oogenblik was ze als verlamd.
Ontzet staahde ze naar den man, die
zyn bewustzyn verloren had. Wat
was er met hem gebeurdZe pakte
hem by de schouders en schudde hem
om hem weer tot zichzelf te brengen,
ze wreef zyn gezicht met haar handen
en riep hem voortdurend zinlooze
woorden toe. De man aan het stuur
ontwaakte niet uit zyn verdoovmg.
Midden in de vlucht scheen de dood
hem overvallen te hebben. Ze trok
zyn leeren jekker open en drukte
haar hand tegen zyn borst, doch het
lawaai van den propelleT en de onaf
gebroken trilling van het vliegtuig
beletten haar, om Vast te stellen of
zyn hart nog klopte. Steeds schuiner
zakte hy weg.
Zyn handen hielden intusschen het
stuurrad omklèmd en zyn voeten sta-
ze naar den knuppel, die Hest nog
omvat hield en drukte hem niet ruk
jes naar voren. Steil schoot de ma
chine voorover, felle tegenwiftÖ sloeg
haar in het gezicht, met een ruk trok
ze den knuppel weer naar zich toe
Schokkend kwamen de draagvlakken
weer omhoog.
Anita zat met wyd opengesperde
pogen, als in een gruwelyken droom.
Ze zag in, dat ze handelen moest,
doch wist tegely kertyd dat ze niet han
delen kon. Vlagen van angst sloegen
als schuimende golven over haar
heen. Een gedachte slechts beheersch-
te haar nog: de machine uit! Val
scherm! dacht ze en keek om zich
heende beide valschermen, die Hpst
steeds meenam, lagen als gewoonlyk
op hun plaats. Het bewustzyn, dat er
een mogehykheid bestond, uit haar
benarde positie bevrijd te worden,
gaf haar in zooverre kalmte, dat zy
keil vast in de pedalen van het zy- plotseling weer in staat was logisch i
stuur, zoodat het vliegtuig in de koers j te denken. Hest is misschien niet
bleef liggen. Slechts het deinen van j dood, overlegde ze, hy is misschien I
de draagvlakken verried, dat de con- j
tröle over de stuurinrichting had op-
gehouden. Kalm, riep Anita zichzelf j
toe, kalm! doch ze kon niet kalm over- i
leggen en werd met elke seconde op- i
gewondener. Op eenmaal schreeuwde
ze het uit, als had ze begrepen, dat
ze hulpeloos in de machine zat, met j
Thomas Hest de eeuwigheid invloog, j
Zy had dikwijls met Hest gevlogen, j
ze had honderdmaal gadegeslagen, I
als hy den motor afzette en in gly-
alleen maar bewusteloos geworden,
ik mag hem in geen geval in den
steek latefr...
Ze nam het valscherm en gespte
zich den gordel om, besloten om tot
het laatste oogenblik by Hest te bly
ven. De doodsangst was van haar af
gevallen, het besluit, den man, die op
haar aangewezen was, niet in den
steek te laten, vervulde haar met
moed en trots. Het schoot haar te
binnen, dat ze een fleschje eau de co-
dan weer op. Anita keek naar buiten. V
Angstwekkend diep lag de aarde
een onbereikbare planeet» Opeens viel
haar blik op de boordradio. Ze rukte
de koptelefoon van den haak en J
draaide aan de schakelknoppen, de
een na de ander probeerend. Een ge-
fluit, dat meer en meer in een diep I
gezoem overging, drong tot haar
door. Uit het niets, uit den aether
meldde zich een stem
„Radiostation vliegveld Staaken
Koortsachtig schreeuwde Anita
in het toestel: Hier vliegtuig DAL
3217... piloot Hest bewusteloos ge
worden, misschien hartverlamming,
wat kan ik doen?
Kunt u de machine landen
Neen!
Hebt u parachute?
Parachute heb ik aan, maar ik
kan Hest niet in den steek laten, mis
schien leeft hy nog!
Is de besturing vastgezet?
Hest houdt den knuppel kramp
achtig vast.
Verander er niets aanDe ma
chine zal koers houden, zoolang er
benzine is. Controleert u de bepzine-
stand! Hoeveel hebt u nog?
Iets meer dan dertig liter, riep
ze met een blik op het instrument.
Dan hebt u nog ruim een uur te
vliegen. We zullen probeeren te hel
pen. Ik zal uw positie door peiling
Ja!
Drie machines zyn gestart en
zullen binnen enkele minuten by 'tl
zyn.
De lucht was als een eindeloos
grij^ gordijn en de aarde ging schuil
onder een wolkendek. Daar teeken
den zich tegen het troostelooze grys
drie stipjes af, die grooter en groo-
ter werden, «tot Anitó drie laagdek-
kers kon onderscheiden. Oorverdoo-
vend klonk het geronk der motoren.
Met één slag voelde ze zich van haar
beklemmende eenzaamheid bevrijd.
Ze was niet meer alleen. De laagdek*
kers hadden haar bereikt en vlogen
dicht in haar nabijheid.
In een spiraal klommen de drie ma
chines omhoog en onttrokken zich aan
haar blik. Ze hoorde nog slechts het
geruisch der motoren. Daar dook
plotseling een der laagdekkers vlak
voor haar weer opeen man, die aan
een kabel hing, had zich uit de ma
chine neergelaten. Hij wilde klaarblij-
kelyk probeeren, in het vliegtuig
DAL 3217 over te stappen. Wild
zwaaide hij aan den kabel heen en
weer. Eenmaal kwam hy tot op een
paar meter afstand van den propel
ler. doch juist op dat oogenblik zakte
de machine een eind en de manoeuvre
mislukte. Bijna een kwartier lang
zette de man aan den kabel zyn po
gingen voort, wilde zyn gewaagde
opmaken en onmiddellijk drie vlieg- plan nog niet opgeven.
vlucht overging om te kinden: nu ech- logne in haar taschje had: ze haalde
ter voelde ze zich niet in staat, deze
manoeuvre uit te voeren. Ze wist dok
dat het vliegtuig steeg, als men den
stuurknuppel aantrok en dat Ho
als men den knuppel van iich af drUk-
te. Met gejaagde bewegingen greep 1
het voor den dag en wreef zyn ge
zicht ermee in. Vergeefs...
Als door geestenhand gestnurd
vervolgde de machine rustig haar
weg. alleen de draagvlakken bogen
zich soms een weinig en richtten zich
tuigèn laten starten. Blyf aan het toe j
stel, we zullen u aan wy ringen gevei,.
wat verder te doen! Hallo, hallo
De stetn brak af, Werd door gillen
de seinen afgelost. Radiostation
vliegveld Staaken vliegtuig DAL
3217.
Bent daar nog? meldde de
Een gezoem in de boordtelefoon.
Een stem riep het meisje toeWe
kunnen niets doen! De manoeuvre is
onuitvoerbaar. U moet Hest opgeven
en uit het vliegtuig springen! Maar
zet eerst de motor af.
Een nieuwe golf van angst sloeg1
over haar heen. Nu bleef haar niets
stem wéér.
I anders meer over dan er af te sprin-
