I! R [bank NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN BERGAMBACHT, BERÜENWOUDE, BODEGRAVEN, BOSKOOP, GOUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPELLE, tflEUWERKERK, OUDERKERK, OUDEWATER, REEUWIJK, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADD1NXVEEN, ZEVENHUIZEN, enz. Vrijdag 12 Juli 1835 HOb 18055 da BODEGRAVEN, I lit blad verschijnt dagelijks, behalve Zon- en Feestdagen 52 608.99 DO 4EMEL dereen moet iomf-film. 74“Jaargang Sir Hoare spreekt in het Lagerhuis. Het huis zonder licht. 1935 JULI VARIèTè oorstellen. uden. KOOPMAN van ICO (bieder IOORWEG. FEUILLETON. te laten nanaeimgen van een man,- „vader" niet waardig was? CWgydt vervolgd) I n lied e ffaan zien, if 25 cents. ‘rst is dit in Die zijn mond en tong bewaart, bewaart zijn ziel voor benauwdheden. uuuiag Óivu uivi te slaan. Hij was iemand van goede fa milie, maar verregaande drankzucht had hem geheel erPal aan lager wal gebracht. Na den dood van Mary’s moeder Mary was een Jaar of twaalf toen die stierf verviel hij van kwaad tot erger en de paar dollars die hij te hooi en te gras wist te verdienen, werden grootendeels Advertentiebureau! en onze agenten en moeten daag zijn ingekomen, teneinde van opname verzekerd t achen’! AAL. .ERBESTE. IADIJS DAAN. orris, tsenstalling. BOuda Ais 4 dagen ERK elke leeftijd. Tel. 2027. mma. elke leeftijd. bepaald k te nemen. Wy moj «Till Over de buitenlandsche politiek. Een beroep op Hitler in verband met het Oostpact. Een woord tot Italië. (lOUlSCHE (.01 KAM. ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal ƒ2.25, per week 17 cent, overal waar de .ezorging per looper geschiedt. Franco per post per kwartaal 3.15. oviyeeinkoimst in hun eagen belang hebben gesloten, zonder ons hierin te kennen, zon- uer iemand te raadplegen. Wy hebben hen toen niet becritiseer.., doen hen zelfs toegejuioht dn we heooen ons beisit gedaan1 hen te heupen. IK geloof, dat wanneer die wereld kalmer zal denken over de resultaten, men zal zeg gen, dat de Brutsche regeering den juisten weg heeft ingeslagen, den eenigen, welke haar in de gegeven omstandigheden open stond. De vooruitzichten van een luchtpact. Allen verlangen wij een luchtpact en een ‘beperking van de bewapening in de lucht. Het probleem is evenwel met zoo eenvou dig, als op het eerste gezicht wel lykt. Een eerste voorwaande voor het lucht pact is, dat het door de vyf mogendlhedcn wordt afgesloten. De ondeelbaarheid van den vrede. Vele buitenlandsche regeeringen, o.a. FraMkryk, zyn van meening dat de vrede ondeelbaar is. Het is duidelyk, dat tenge volge van de moderne ontwikkeling, vooial wat betreft de luchtvaart, het steeds moei lijke r wordt een groote wereld-kwestie te scheiden van andere groote wereldkwesties, en het wordt steeds moeilyker voor een een geïsoleerde houding aan maar ik was sterk genoeg om die te weer staan. Ik» Volhardde in mijn weigering, ook toen hij bleef aanhouden en ondanks het geraas en getier van mön vader, die het huwelijk met Revls ook als.een finan- cleele uitkomst voor zichzelf beschouwde f k’erder bleek uit de besprekingen, dat Duitsohe regeering de volgende belang rijke verklaring had afgelegd, n.l. dat in het Wrvoiig, voor de zoover het DuitsaHteuid be treft, een van de kwesties welke een oorlog zoo verschrikkelijlk maken, wordt geëlimi neerd, n.l. het 'ongelimiteerde gebruik van ornderzeeërs tegen koopvaardijschepen. Wij dachten, dat er kans bestond voor een vlootverdrag met de andere zeemogend heden, o.a. Frankrijk. Het gesloten verdrag verleent Frankrijk superioriteit van 43 procent boven de Du l- sche vloot, in vergelijking met een inferio riteit van 30 procent vóór den oorlog. In antwoord op die critiek in het buiten land vervolgde HoareAls verdediging van onze realistische houding zeg ik, dat onze buitenlandsche vrienden in het verleden een ontbroken heeft, kan geen begrip bezit- ten voor de moeilijkheden van mijn jeugd Ik zweeg, omdat ik diep in mijn haft wist, dat ik zooveel liefdevol begrip niet mocht Het was een tijdelijke nederzetting van mijnwerkers en belanghebbenden bij de mijnindustrie waar we woonden, een zaam en verweer in de bergen van de provincie Madison in Noord-Carollna. Revis, die zoo’n beetje de geldschieter van de onderneming scheen, vestigde zich in het kamp en nam zijn intrek in onze hut ;het was een gelegenheid voor mijn vader en mij om tenminste eenige regelmatige inkqmsten te hebben en ik kreeg in dien tijd tenminste genoeg eten. Er speelde zich een tries/ glimlachje op haar gezicht toen ze dit/ zei. Al spoedig begon hij mij allerlei attenties te bewij zen en vroeg mij zelfs zijn vrouw te wor den. Maar ofsclfoon ik alles had willen aangrijpen om uit de hel van het leven bij mijn vader weg te komen’ dat offer was te groot. Zoo jong als ik was, voelde ik bij intuïtie, dat hij eeii slecht mensch was, hoewel, voegde ze er op nadenken den toon bij, ik moet zeggen, dat hij aar dig en opgewekt kon zijn, een vriende lijke en gezellige prater, een heer; heele- nog niet het beest, dat hij zich ïjter voor zijn dood toonde. De verleiding Sprekend over het aanbod van Zeila, zeide Hoare, dat de regeering de eenige mogelijk heid aangreep, dia- haar openstond en ik verheug my erovèx. dat wij dit aanbod ge daan hebben De wijziging dei regeling Versailles.^ en wü Duipsc maskers; geei verwachte^ en dat je het medegevoel v ik getracht had dit buiten ons leven te houden. Toen het gebeurde was ik diep - ongelukkig, naamloos ongelukkig. Ik was I om verder te gaan, nog niet veel meer dan een kind, even TT"‘ 11 zeventien, en mijn vader.... Qe herinnering werd haar te machtig en haar stem brak in een drogen snik. Tom Malloy zag dat het haar zwaar viel de biecht ten einde te brengen. Zal ik het verder vertellen? bood hij vriendelijk aan. 4- Alsjeblieft, kwam het in schor ge fluister over haar lippen. Haar vader was een bruut, een on mensen, zette hij het verhaal voort. Hij behandelde haar onbeschrijfelijk ruw, ontzag zich niet haar met een rijzweep sn die situatie aanjnemen, zooals deze isy^n den gebeurtenissen het hoofd zooals zy komen. Het Oost-Europeesche Dona u verdrag. yVervolgens sprekend over het belang dat /Groot-Bnitannië heeft in een Oost-Pacl, en een niet-aamvalspact voor midden-Europa, zeide Hoare, dat er geen sprake van is, dat Groot-Britannië nieuwe verplichtingen op zich neemt, <Doch dat sluit niet uit, dat het belang kan hebben by een regeling dezer kwesties. Doelend op de meening van enkele Euio- peesche istaten, zeddfe Hoare, dat het vol doende is dat een oorlog welke in het mid den of Oosten van Europa ontbrandt, een algemeene verwikkeling met zich kan bren gen, zoodat het om die reden gewenscht is zich zonder dralen bezig te houden met alle pacten van gevaar die mogelyk zijn. Dat is da^i ook de reden dat de Fegee- ring van Groot-Brittannië wenscht dat de oostelijke en Donau-pacten van non-agres- sie zoo spoedig als maar eenigszins moge lijk is, worden afgesloten. Naar de meening van de Bijtsche regeering kan er geen enkele reden zijn dat er niet spoedig voort gang wordt gemaakt met het afsluiten* van het Oóstelyk-pact, en zij heeft dit dan ook aan de Duitsche regeering te kenden ge geven. Abonnementen worden aageljjts aangenomen aan ons Bureau- MARKT 31, GOUDA, by onza agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren. Onze bureaux zyn dagelijks geopend van 9—6 uur. Administratie en Redactie Telef. iuterc. 2745. Postrekening 48400. De Britsche minister van buitenlandsche zaken, Sir Samuel Hoare, heeft gisteren de met spanning verwachte debatten over de buiitenlankische politiek in het Lagerhuis ge opend met een groote redevoering. De aan hangers der regeering en de oppositie wa ren voltallig verschenen. In de diplomaten loge zag men o.a. de ambassadeurs van Duitsöhland, Frankrijk, Italië, Rusland, be nevens de diplomatieke vertegenwoordigers van verscheidene andere staten. Ook de Britsche ambassadeur te Berlyn, Sir Eric Phipps, was aanwezig. De Engelsch-Duitsche vlootovei- eenkomst. Sir Hoare -begon met te zeggen dat het Bnisch-Duitsche vlootvepdirag zijns inziens met egoïstisch was. „We zouden geen verdrag hebben kunnen sluiten, dat in onze oogen met voordeelig was voor de ovenge vlootmogendheden. We zouden geen, verdrag hebben kunnen slui ten, indien we niet van meening waren, dat verre van een algemeen verdrag te belem meren, dit verdrag juist zou bijdragen tot een algemeen verdrag. "*T)e vlootkwestie is steeds afzonderlijk be- hanfdeld, en voor zoover ik weet is het ook steeds de bedoeling van de vlootmogendhe- <|en geweest deze kwestie afzonderlijk te be handelen. Afgezien van de juridische kwestie, schynt het ons, dat er in het belang van den vrede t ernstige redenen bestaan het ver drag aan te.nemen. n Onze vlootdeskundigen gaven orw den raad het verdrag aan te nemen, aajgjezien het het Britsche Ry(k veiligheid verschafte. e Wij zagen een gelegenheid, welke zich zou kunnen herhalen, oip de redenen, welllce üe/ verbittering van vóór den oorlog veroor zaakten, uit den weg te ruimen, n.l. ten aanzien van, den bewapeningswedloop ter Het ligt thans in de macht van Hitler een werkelijke bijdrage tot de zaak van den vrede te leveren, die de gemoederen in Mid den-, Oost- en West-Europa veel zal kun nen kalmeeren. Ik neem de vrijheid hem dit aan te bevelen, hij zal er de eigen zaak mee dienen. De wereld en wij zyn verontrust, niet 1 alleen door het Duiffsche herbewapenings- programma, doch "ook door menig ander verschijnsel in het moderne Duitschland. Niettemin hebben wij Hitler op zijn woord geloofd en er een practisch bewijs van ge geven door het afsluiten van het vlootver drag met Duitschland. Wy meenen daarmede een stap in de richting der verzoening te hebben gedaan, doch men kan verzoening en vrede langs diverse wegen bereiken. Laat Hitler thans den volgenden stap doen, die noodzakelyk is en zijp steun ver- leenen aan de onderhandeling der oostelyke en Donaupacten, en daardoor het sluiten van een luchtvaartverdrag nader tot zyn verwezenlijking brengen, hetgeen hij, naar mij bekend is, evenzeer verlangt. Wy zijn zeer en voortdurend geïnteres seerd bij een regeling voor Midden- en Oost- Europa. De onafhankelijkheid van Oostenrijk. Wat de onafhankelijkheid van Oostenrijk aanbelangt, wij hebben reeds herhaaldelijk te kennen gegeven, dat wy van meening zijn dat Oostenrijk strategisch en econo misch een sleutelpositie in Europa inneemt en dat een verandering in het statuut van Oostenrijk de grondslagen van den vrede in Europa aan het wankelen zou brengen. Wij zullen dus voortgaan belang te stel len in en met de meeste sympathie te vol gen de moedige pogingen, die regeering en volk van Oostenrijk in het werk stellen, het onafhankelijk bestaan van Oostenrijk te handhaven en te versterken. Dit is dan ook een der redenen waarom de Britsche regeering zonder verder uitstel het Donaupact van niet-aanval en niet-in- menging zoo gaarne tot stand ziet komen. Het collectieve vredesstelsel. Wij wenschen dat alle vraagstukken ge- reg eld worden en met dezen oprechten wensch tot regeling zeggen wij: Laatons alle kwesties gel y kt ij dig bespreken. Het luchtvaartpact kan niet tot stand komen zonder dat de vyf mogendheden het over dat verdrag eens zijn. Niemand kan dus ook er door getroffen worden, indien de onderhandelingen beginnen. Wij zullen ons doel veel sneller bereiken indien wy allen van een goed humeur zyn, gezond verstand aan den dag leggen en weten te geven en te nemen. Sprekend over den collectieven vrede( ’zeide Hoare, zoolang er nog een krachtige Volkenbond is en een collectief veiligheids systeem, zijn wij bereid ons gereele deel in de gemeenschappelijke verantwoording te evenmin zoudt weten te w^ardeeren dat mijn herinnering geschr^t had, een >korte, ellendige droom, anders niet. Ik kon niet Inzien dat het eenlg doel had, dat ellendige voorval ook maar de ge ringste Al in ons leven te laten spelen. Toen hij Jn Washington kwam opdagen hij was hier al een heelen tijd voor ik Idee had van zijn aanwezigheid nam ik me voor het je te vertellen, als Ik voor mezelf zeker was dat je me zoudt begrij pen. De senator luisterde onbeweeglijk, met gebogen hoofd; de oogen beschuldigend en vol toorn. Maar wat was het dan? Zijn toon was hard en koud, als van een onbarm hartig rechter die In koelen bloede een doodvonnis uitspreekt. Mary richtte zich op in haar stoel; het was alsof haar angst en haar deemoed plotseling van haar afvleien. Haar ge voel van eigenwaarde maakte haar sterk, ze bad nu niet meer om genade door woord noch gebaar. Ik ben mij nu bewust, dat ik het je daarom niet vertelde, omdat Ik voortdu rend het Innerlijke besef had dat je me - niet begrijpen zou.fTilet begrijpen kon. amper eten, En nu weet Ik dat mijn intuïtie juist 1 kleedlng aar was, aischuwelijk juist. Een man als jij, 1 voorstellen wat voor jeugd ze had al-/ maal wiens leven altijd langs gebaande paden is gegaan, dien het nooit aan luxe of ge- i Sprekend over de betrekkingen met an dere landen, zeide Hoare, dat Frankrijk en Engeland de mogendheden zijn, die in eer ste instantie verantwoordelijk zijn voor de regeling van 1919. Als gevolg hiervan zijn wij dan ook ten zeerste geïnteresseerd bij een wijziging van bedoelde regeling, die thans als gevolg van den gebiedenden eisch des tijds, daarin aangebracht moet worden. Gedurende^ lange jaren stonden wij aan de zijde van Frankrijk en,wij hebben jaren lang samengewerkt. Dit zullen wij ook in de toekomst blijven doen. Verder dan de verklaring van 3 Febr. en de resoluties van Stresa, behoef ik niet te gaan. Wy hangen het principe aan van sa- menwerkir.igu dat in de' resoluties tot uiting komt. Het is Engelands gewoonte niet oude vriendschappen op te geven voor rpeuwe. Als wij nieuwe vriendschappen trachten aah te knoopen, zal dït niet gebeuren ten ikoste van de ouldfe. De verhouding tot Sovjet-Rusland Duitschland en Japan. Ten opzichte van Sovjet-Ruslaaid zeide Hoare, dat die EngelschRussische betrek kingen beter zijn,, dan ooit, sedert de vor ming der Sovjet-regeering. Rusland is door zijn toetreden tot den Volkenbond1 in nauwer contact gekomen met die Euro-peesöhe mogendheden. Elk staat, die oprecht verlangt den vrede in Europa te handhaven, welke regeering deze ook moge hebben, zal op onze medewerking in dat opafcht kunnen rekenen. Wat betreft de verhoiudiing tot Duitsch land gevoel ik behoefte te herhalen dat het principe dat aan onze houding ten grond slag ligt, practisch realisme is. Na de vriendschappelijke relaties met Ja pan te hebben ondterstreept, voegde Hoare er aan toe: „Ik zou niet openhartig zijn jegens onze Japansche vrienden, indien ik niet vermel de, dat vrienden van Japan in Engeland ver ontrust zijn geworden door de jongste ge beurtenissen in Noord-Ghjna. Ik hoop te dien opzichte dat onze vrees zal worden opgeheven en dat onze wensch tot aller- vnendschappelijkste verhoudingen gelegen heid zal worden geboden tot onbeperkte verwezenl ij king Wat China (betreft voorzag Hoare goede verstandhouding tusschen Japan en China en samenwerking tusschöi deze beide lan den en andere landien welke soortgelijke doeleinden nastreven, evenals handhaving van het principe van open deur en volledige erkenning van het recht van China zijn eigen bestemming te controleeren. De Engelsch-Aimerikaanscihe betrekkingen De toestand werd ondcagelijk en ik gaf te kennen dat ik weg wflde, weg uit deze vreeselijke omgeving. Maar waar moest ik het geld vandaan halen? Toen spande hij mij een duivelschen valstrik Mijn onwil om met hem te trou- \Sön had meer zijn eigenliefde gekwetst, meer hem werkelijk verdriet gedaan en zooiets liet een man als Revls niet onge wroken! Zooals ik zei. hij wist dat Ik weg wilde, hij wist ook dat ik geen kans had aan geld voor de reis en behoorlijke kleeren te komen en hij kende mij goed genoeg om te begrijpen dat mijn trots mij verbood het te vragen. Onwillekeurig hield ze even op; een pauze die het hoogtepunt van haar ver haal moest inlelden. Tdin hij inzag d3t mijn weigering onherrCTpelijk was, bggon hij systema tisch zijn chequeboek er was 'n bank filiaal in de nederzetting rondslingeren. Hij had een doortrapt middel voor zijn wraak gekozen! Laat ik kort zijn, het was duidelijk dat Mary al haar geest kracht noodig had om voort te gaan uit zijn gesprekken met mijn vader had ik gehoord dat hij een flink bedrag op zijn rekening had ik 'maakte zijn handteekenlng na onder een chéque van honderd dollar dat was genoeg om een nieuw leven te beginnen en^lk had mij zelf een duren eed gezworen, het terug te betalen zoodra ik kon. ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (behoorende tot den bezorjjkring)i 5 regels 1.30, elke regel meer ƒ0.25. Van buiten Gouda en den bezorglp-ing. i5 -egels 1.55, elke regel meer 0.30. Advertentiën in het Zaterdagnuminer 25 bijslag op den prijs. Liefdadigheids-advertentiën de helft van den prijs. INGEZONDEN MEDEDEELINGENs 1-4 regels 2.25,. elke regel meer ƒ0.50. Or te voorpagina 50 hooger. Gewone advertentiën en ingezonden mededeelingen oy contract tot zeer gereduceerden prijs. Groote letters en randen worden berekend naar plaatsruimte. Advertentiën kunyen worden ingezonden door tusschenkomst van soliede Boek, handelaren, Advertentiebureau! en onze agenten en moeten daags vóór de plaatsing aan het Bureau zijn ingekoxnen, teneinde van opname verzekerd te zyn. Naar het Amerikaansch van JAMES HAY. Niets! kwam Grimes bruusk tus- schenbeide. Niets! Als jij mij wat vertel len wilt, is het wat anders. Maar ik wensch niet, dat iemand mij terwllle van een of ander- misselijk gerucht .voor schrijft, wat ik te doen of te laten heb Wat jij een misselijk gerucht gelieft te noemen, pareerde mrs. Buckner, is eer^ gemeene schandelijke geschiedenis een. 5. Toe, Grimes, viel Mary haar be droefd in de rede, vraag het aan m-r. Malloy. Die weet alles; hij hij was destijds in Bolewood. Ja, ik was daar destijds, bevestigde Tom. Buckner keek vap hem naar het mels- je en er wag scherp verwijt in zijn stem toen hij vroeg- Dus je hebt Revis vroeger gekend? Jai, maar niet op de mqnier zooals Jij schijnt te denken, Grimes. *Ik heb je er niet over gesproken, omdat ik het zonder beteekenls vond, absoluut zonder beteekenls. Met een pathetisch, smee- kend gebaar spreidde ze de handen uit. «et was een luguber incident, dat ik uit dragen let wel, ik zeg gemeenschappe lijke verantwoording. De Minister bevestigt dan nog e'ens de trouw van-Engeland aan den Volkenbond en aan zyn principes en komt vervolgens te spreken over de Abessynsche kwestie. De Abessijnsche kwestie. Aangaande de Abessynsche kwestie zei de Samuel Hoare: „Wij zyn bereid geweest een constructief voorstel te doen, zelfs op gevaar af te wor den becritiseerd, en aldus een oorlog te voorkonden, die op een of andere wijze een ernstigen terugslag moet hebben op het ge- ^heele Volkenbondssysteem. Dat is dan ook de eenige reden geweest van onze pogingen een basis tot regeling van het conflict te vinden, een bijbedoeling hadden wy niet, slechts het bereiken van een vredelievende regeling. Alle verklaringen, die zeggen dat wij onze eigen koloniale belangen nastreven en troe pen verzamelen in de naburige koloniën, zyn van eiken grond ontbloot. Ik hoop dat men in elke Italiaansche courant, die voor deze beschuldigingen maar eenigszins ver- antwoordelyk kan zijn, beschuldigingen die volkomen ongegrond zijn, hieraan een zeer groote bekendheid zal geven. Het onderhoud tusschen Mussolini en Eden zal ik hier niet weergeven, dit was van vertrouwelijken aard. Eden heeft deze onderhandelingen gevoerd op grond van in structies der Engelsche regeering en Eden en Mussolini hadden niet openiiartiger met elkander kunnen spreken. Wij hebben het Italiaansche verlangen tot gebiedsuitbreiding overzee altijd begre pen en zullen het ook altijd blijven begrij pen en hebben zeker in het verleden ons best gedaan onze sympathieën met deze Italiaansche wenschen en praktische wy'ze tot uiting te brengen. Wij kunnen de Italiaansche behoefte tot gebiedsuitbreiding begrijpen en geven op nieuw toe, dat eenige der grieven tegen de Ethiopische regeering gerechtvaardigd zyn, maar wij vragen ons af, of deze beide fei ten nu wel een voldoende reden zijn zich in een oorlog te storten. In het verleden hebben wij reeds de mo gelijkheid gezien eischen en verschillen van meening tot oplossing te brengen, zonder zijn toevlucht tot oorlog te nemen, en wil dan ook thans niet eenige kans laten loo- pen, die zich zou voordoen, om te voor komen, dat, wat ik als een rafnp beschouw. Geen alliantie met Frankrijk tegen Italië gezocht. Laat men zich toch uit het hoofd stellen, de geruchten die geheel en al ongegrond zyn, dat wy de Fransch» regeering ver zocht zouden hebben ons steun te verleenen bij een blokkade van Italië, en dat wij eenige afzonderlijke actie zouden op touw zetten, tegen een land^dat van oudsner once vriend is. Wij zijn voor vrede en zullen niets verwaarloozen om een noodloctigen oorlog te trachten te voorkomen. Mary scheen zich weer genoeg sterk te voelen om het verhaal over te nemen en ze maakte van Tom’s zwijgen gebruik en het wisv te veraienen, wcjuvji gruuvcuuccio direct in alcohol omgezet. Mary kreeg I ze had geen behoorlijk stuk kleedlng aan het lichaam «-’kunt u zich i tijd nijpend gebrek, altijd blootgesteld' kort voor zijn dood toond:*. -- aan het gevloek en getier, aan de mis- om „Ja” te zeggen, was dan ook groot, mak, laat staan aan het eerst noodlge 1 handelingen van een man,-die den naam „vader" niet waardig was? Er volgde een korte pauze. De gezich ten van moeder en zoon waren strakke ■en spoor van aandoening of vil? erop te erkennen.

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1935 | | pagina 1