I!
R
[bank
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN
BERGAMBACHT, BERÜENWOUDE, BODEGRAVEN, BOSKOOP, GOUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPELLE,
tflEUWERKERK, OUDERKERK, OUDEWATER, REEUWIJK, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADD1NXVEEN, ZEVENHUIZEN, enz.
Vrijdag 12 Juli 1835
HOb 18055
da
BODEGRAVEN,
I lit blad verschijnt dagelijks, behalve Zon- en Feestdagen
52 608.99
DO
4EMEL
dereen moet
iomf-film.
74“Jaargang
Sir Hoare spreekt in het Lagerhuis.
Het huis zonder licht.
1935
JULI
VARIèTè
oorstellen.
uden.
KOOPMAN
van
ICO
(bieder
IOORWEG.
FEUILLETON.
te laten
nanaeimgen van een man,-
„vader" niet waardig was?
CWgydt vervolgd)
I
n lied
e ffaan zien,
if 25 cents.
‘rst is dit in
Die zijn mond en tong bewaart, bewaart
zijn ziel voor benauwdheden.
uuuiag Óivu uivi
te slaan. Hij was iemand van goede fa
milie, maar verregaande drankzucht had
hem geheel erPal aan lager wal gebracht.
Na den dood van Mary’s moeder Mary
was een Jaar of twaalf toen die stierf
verviel hij van kwaad tot erger en de
paar dollars die hij te hooi en te gras
wist te verdienen, werden grootendeels
Advertentiebureau! en onze agenten en moeten daag
zijn ingekomen, teneinde van opname verzekerd t
achen’!
AAL.
.ERBESTE.
IADIJS
DAAN.
orris,
tsenstalling.
BOuda
Ais 4 dagen
ERK
elke leeftijd.
Tel. 2027.
mma.
elke leeftijd.
bepaald k
te nemen.
Wy moj
«Till
Over de buitenlandsche politiek. Een beroep op Hitler in verband met
het Oostpact. Een woord tot Italië.
(lOUlSCHE (.01 KAM.
ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal ƒ2.25, per week 17 cent, overal waar de
.ezorging per looper geschiedt. Franco per post per kwartaal 3.15.
oviyeeinkoimst in hun eagen belang hebben
gesloten, zonder ons hierin te kennen, zon-
uer iemand te raadplegen.
Wy hebben hen toen niet becritiseer..,
doen hen zelfs toegejuioht dn we heooen
ons beisit gedaan1 hen te heupen.
IK geloof, dat wanneer die wereld kalmer
zal denken over de resultaten, men zal zeg
gen, dat de Brutsche regeering den juisten
weg heeft ingeslagen, den eenigen, welke
haar in de gegeven omstandigheden open
stond.
De vooruitzichten van een luchtpact.
Allen verlangen wij een luchtpact en een
‘beperking van de bewapening in de lucht.
Het probleem is evenwel met zoo eenvou
dig, als op het eerste gezicht wel lykt.
Een eerste voorwaande voor het lucht
pact is, dat het door de vyf mogendlhedcn
wordt afgesloten.
De ondeelbaarheid van den vrede.
Vele buitenlandsche regeeringen, o.a.
FraMkryk, zyn van meening dat de vrede
ondeelbaar is. Het is duidelyk, dat tenge
volge van de moderne ontwikkeling, vooial
wat betreft de luchtvaart, het steeds moei
lijke r wordt een groote wereld-kwestie te
scheiden van andere groote wereldkwesties,
en het wordt steeds moeilyker voor een
een geïsoleerde houding aan
maar ik was sterk genoeg om die te weer
staan. Ik» Volhardde in mijn weigering,
ook toen hij bleef aanhouden en ondanks
het geraas en getier van mön vader, die
het huwelijk met Revls ook als.een finan-
cleele uitkomst voor zichzelf beschouwde
f
k’erder bleek uit de besprekingen, dat
Duitsohe regeering de volgende belang
rijke verklaring had afgelegd, n.l. dat in het
Wrvoiig, voor de zoover het DuitsaHteuid be
treft, een van de kwesties welke een oorlog
zoo verschrikkelijlk maken, wordt geëlimi
neerd, n.l. het 'ongelimiteerde gebruik van
ornderzeeërs tegen koopvaardijschepen.
Wij dachten, dat er kans bestond voor
een vlootverdrag met de andere zeemogend
heden, o.a. Frankrijk.
Het gesloten verdrag verleent Frankrijk
superioriteit van 43 procent boven de Du l-
sche vloot, in vergelijking met een inferio
riteit van 30 procent vóór den oorlog.
In antwoord op die critiek in het buiten
land vervolgde HoareAls verdediging van
onze realistische houding zeg ik, dat onze
buitenlandsche vrienden in het verleden een
ontbroken heeft, kan geen begrip bezit-
ten voor de moeilijkheden van mijn
jeugd Ik zweeg, omdat ik diep in mijn
haft wist, dat ik zooveel liefdevol begrip
niet mocht
Het was een tijdelijke nederzetting
van mijnwerkers en belanghebbenden bij
de mijnindustrie waar we woonden, een
zaam en verweer in de bergen van de
provincie Madison in Noord-Carollna.
Revis, die zoo’n beetje de geldschieter
van de onderneming scheen, vestigde
zich in het kamp en nam zijn intrek in
onze hut ;het was een gelegenheid voor
mijn vader en mij om tenminste eenige
regelmatige inkqmsten te hebben en ik
kreeg in dien tijd tenminste genoeg eten.
Er speelde zich een tries/ glimlachje op
haar gezicht toen ze dit/ zei. Al spoedig
begon hij mij allerlei attenties te bewij
zen en vroeg mij zelfs zijn vrouw te wor
den. Maar ofsclfoon ik alles had willen
aangrijpen om uit de hel van het leven
bij mijn vader weg te komen’ dat offer
was te groot. Zoo jong als ik was, voelde
ik bij intuïtie, dat hij eeii slecht mensch
was, hoewel, voegde ze er op nadenken
den toon bij, ik moet zeggen, dat hij aar
dig en opgewekt kon zijn, een vriende
lijke en gezellige prater, een heer; heele-
nog niet het beest, dat hij zich ïjter
voor zijn dood toonde. De verleiding
Sprekend over het aanbod van Zeila, zeide
Hoare, dat de regeering de eenige mogelijk
heid aangreep, dia- haar openstond en ik
verheug my erovèx. dat wij dit aanbod ge
daan hebben
De wijziging dei regeling
Versailles.^
en wü
Duipsc
maskers; geei
verwachte^ en dat je het medegevoel v
ik getracht had dit buiten ons leven te
houden. Toen het gebeurde was ik diep -
ongelukkig, naamloos ongelukkig. Ik was I om verder te gaan,
nog niet veel meer dan een kind, even TT"‘ 11
zeventien, en mijn vader....
Qe herinnering werd haar te machtig
en haar stem brak in een drogen snik.
Tom Malloy zag dat het haar zwaar
viel de biecht ten einde te brengen.
Zal ik het verder vertellen? bood hij
vriendelijk aan.
4- Alsjeblieft, kwam het in schor ge
fluister over haar lippen.
Haar vader was een bruut, een on
mensen, zette hij het verhaal voort. Hij
behandelde haar onbeschrijfelijk ruw,
ontzag zich niet haar met een rijzweep
sn die situatie aanjnemen, zooals
deze isy^n den gebeurtenissen het hoofd
zooals zy komen.
Het Oost-Europeesche
Dona u verdrag.
yVervolgens sprekend over het belang dat
/Groot-Bnitannië heeft in een Oost-Pacl, en
een niet-aamvalspact voor midden-Europa,
zeide Hoare, dat er geen sprake van is, dat
Groot-Britannië nieuwe verplichtingen op
zich neemt, <Doch dat sluit niet uit, dat het
belang kan hebben by een regeling dezer
kwesties.
Doelend op de meening van enkele Euio-
peesche istaten, zeddfe Hoare, dat het vol
doende is dat een oorlog welke in het mid
den of Oosten van Europa ontbrandt, een
algemeene verwikkeling met zich kan bren
gen, zoodat het om die reden gewenscht is
zich zonder dralen bezig te houden met alle
pacten van gevaar die mogelyk zijn.
Dat is da^i ook de reden dat de Fegee-
ring van Groot-Brittannië wenscht dat de
oostelijke en Donau-pacten van non-agres-
sie zoo spoedig als maar eenigszins moge
lijk is, worden afgesloten. Naar de meening
van de Bijtsche regeering kan er geen
enkele reden zijn dat er niet spoedig voort
gang wordt gemaakt met het afsluiten* van
het Oóstelyk-pact, en zij heeft dit dan ook
aan de Duitsche regeering te kenden ge
geven.
Abonnementen worden aageljjts aangenomen aan ons Bureau- MARKT 31, GOUDA,
by onza agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren.
Onze bureaux zyn dagelijks geopend van 9—6 uur. Administratie en Redactie Telef.
iuterc. 2745. Postrekening 48400.
De Britsche minister van buitenlandsche
zaken, Sir Samuel Hoare, heeft gisteren de
met spanning verwachte debatten over de
buiitenlankische politiek in het Lagerhuis ge
opend met een groote redevoering. De aan
hangers der regeering en de oppositie wa
ren voltallig verschenen. In de diplomaten
loge zag men o.a. de ambassadeurs van
Duitsöhland, Frankrijk, Italië, Rusland, be
nevens de diplomatieke vertegenwoordigers
van verscheidene andere staten. Ook de
Britsche ambassadeur te Berlyn, Sir Eric
Phipps, was aanwezig.
De Engelsch-Duitsche vlootovei-
eenkomst.
Sir Hoare -begon met te zeggen dat het
Bnisch-Duitsche vlootvepdirag zijns inziens
met egoïstisch was.
„We zouden geen verdrag hebben kunnen
sluiten, dat in onze oogen met voordeelig
was voor de ovenge vlootmogendheden. We
zouden geen, verdrag hebben kunnen slui
ten, indien we niet van meening waren, dat
verre van een algemeen verdrag te belem
meren, dit verdrag juist zou bijdragen tot
een algemeen verdrag.
"*T)e vlootkwestie is steeds afzonderlijk be-
hanfdeld, en voor zoover ik weet is het ook
steeds de bedoeling van de vlootmogendhe-
<|en geweest deze kwestie afzonderlijk te
be handelen.
Afgezien van de juridische kwestie,
schynt het ons, dat er in het belang van
den vrede t ernstige redenen bestaan het ver
drag aan te.nemen. n
Onze vlootdeskundigen gaven orw den
raad het verdrag aan te nemen, aajgjezien
het het Britsche Ry(k veiligheid verschafte.
e Wij zagen een gelegenheid, welke zich zou
kunnen herhalen, oip de redenen, welllce üe/
verbittering van vóór den oorlog veroor
zaakten, uit den weg te ruimen, n.l. ten
aanzien van, den bewapeningswedloop ter
Het ligt thans in de macht van Hitler
een werkelijke bijdrage tot de zaak van den
vrede te leveren, die de gemoederen in Mid
den-, Oost- en West-Europa veel zal kun
nen kalmeeren. Ik neem de vrijheid hem
dit aan te bevelen, hij zal er de eigen zaak
mee dienen.
De wereld en wij zyn verontrust, niet 1
alleen door het Duiffsche herbewapenings-
programma, doch "ook door menig ander
verschijnsel in het moderne Duitschland.
Niettemin hebben wij Hitler op zijn woord
geloofd en er een practisch bewijs van ge
geven door het afsluiten van het vlootver
drag met Duitschland.
Wy meenen daarmede een stap in de
richting der verzoening te hebben gedaan,
doch men kan verzoening en vrede langs
diverse wegen bereiken.
Laat Hitler thans den volgenden stap
doen, die noodzakelyk is en zijp steun ver-
leenen aan de onderhandeling der oostelyke
en Donaupacten, en daardoor het sluiten
van een luchtvaartverdrag nader tot zyn
verwezenlijking brengen, hetgeen hij, naar
mij bekend is, evenzeer verlangt.
Wy zijn zeer en voortdurend geïnteres
seerd bij een regeling voor Midden- en Oost-
Europa.
De onafhankelijkheid van Oostenrijk.
Wat de onafhankelijkheid van Oostenrijk
aanbelangt, wij hebben reeds herhaaldelijk
te kennen gegeven, dat wy van meening
zijn dat Oostenrijk strategisch en econo
misch een sleutelpositie in Europa inneemt
en dat een verandering in het statuut van
Oostenrijk de grondslagen van den vrede in
Europa aan het wankelen zou brengen.
Wij zullen dus voortgaan belang te stel
len in en met de meeste sympathie te vol
gen de moedige pogingen, die regeering en
volk van Oostenrijk in het werk stellen, het
onafhankelijk bestaan van Oostenrijk te
handhaven en te versterken.
Dit is dan ook een der redenen waarom
de Britsche regeering zonder verder uitstel
het Donaupact van niet-aanval en niet-in-
menging zoo gaarne tot stand ziet komen.
Het collectieve vredesstelsel.
Wij wenschen dat alle vraagstukken ge-
reg eld worden en met dezen oprechten
wensch tot regeling zeggen wij: Laatons
alle kwesties gel y kt ij dig
bespreken.
Het luchtvaartpact kan niet tot stand
komen zonder dat de vyf mogendheden het
over dat verdrag eens zijn. Niemand kan
dus ook er door getroffen worden, indien
de onderhandelingen beginnen.
Wij zullen ons doel veel sneller bereiken
indien wy allen van een goed humeur zyn,
gezond verstand aan den dag leggen en
weten te geven en te nemen.
Sprekend over den collectieven vrede(
’zeide Hoare, zoolang er nog een krachtige
Volkenbond is en een collectief veiligheids
systeem, zijn wij bereid ons gereele deel in
de gemeenschappelijke verantwoording te
evenmin zoudt weten te w^ardeeren dat
mijn herinnering geschr^t had, een
>korte, ellendige droom, anders niet. Ik
kon niet Inzien dat het eenlg doel had,
dat ellendige voorval ook maar de ge
ringste Al in ons leven te laten spelen.
Toen hij Jn Washington kwam opdagen
hij was hier al een heelen tijd voor ik
Idee had van zijn aanwezigheid nam
ik me voor het je te vertellen, als Ik voor
mezelf zeker was dat je me zoudt begrij
pen.
De senator luisterde onbeweeglijk, met
gebogen hoofd; de oogen beschuldigend
en vol toorn.
Maar wat was het dan? Zijn toon
was hard en koud, als van een onbarm
hartig rechter die In koelen bloede een
doodvonnis uitspreekt.
Mary richtte zich op in haar stoel; het
was alsof haar angst en haar deemoed
plotseling van haar afvleien. Haar ge
voel van eigenwaarde maakte haar sterk,
ze bad nu niet meer om genade door
woord noch gebaar.
Ik ben mij nu bewust, dat ik het je
daarom niet vertelde, omdat Ik voortdu
rend het Innerlijke besef had dat je me -
niet begrijpen zou.fTilet begrijpen kon. amper eten,
En nu weet Ik dat mijn intuïtie juist 1 kleedlng aar
was, aischuwelijk juist. Een man als jij, 1 voorstellen wat voor jeugd ze had al-/ maal
wiens leven altijd langs gebaande paden
is gegaan, dien het nooit aan luxe of ge-
i Sprekend over de betrekkingen met an
dere landen, zeide Hoare, dat Frankrijk en
Engeland de mogendheden zijn, die in eer
ste instantie verantwoordelijk zijn voor de
regeling van 1919. Als gevolg hiervan zijn
wij dan ook ten zeerste geïnteresseerd bij
een wijziging van bedoelde regeling, die
thans als gevolg van den gebiedenden eisch
des tijds, daarin aangebracht moet worden.
Gedurende^ lange jaren stonden wij aan
de zijde van Frankrijk en,wij hebben jaren
lang samengewerkt. Dit zullen wij ook in
de toekomst blijven doen.
Verder dan de verklaring van 3 Febr. en
de resoluties van Stresa, behoef ik niet te
gaan. Wy hangen het principe aan van sa-
menwerkir.igu dat in de' resoluties tot uiting
komt. Het is Engelands gewoonte niet oude
vriendschappen op te geven voor rpeuwe.
Als wij nieuwe vriendschappen trachten
aah te knoopen, zal dït niet gebeuren ten
ikoste van de ouldfe.
De verhouding tot Sovjet-Rusland
Duitschland en Japan.
Ten opzichte van Sovjet-Ruslaaid zeide
Hoare, dat die EngelschRussische betrek
kingen beter zijn,, dan ooit, sedert de vor
ming der Sovjet-regeering.
Rusland is door zijn toetreden tot den
Volkenbond1 in nauwer contact gekomen met
die Euro-peesöhe mogendheden. Elk staat,
die oprecht verlangt den vrede in Europa
te handhaven, welke regeering deze ook
moge hebben, zal op onze medewerking in
dat opafcht kunnen rekenen.
Wat betreft de verhoiudiing tot Duitsch
land gevoel ik behoefte te herhalen dat het
principe dat aan onze houding ten grond
slag ligt, practisch realisme is.
Na de vriendschappelijke relaties met Ja
pan te hebben ondterstreept, voegde Hoare
er aan toe:
„Ik zou niet openhartig zijn jegens onze
Japansche vrienden, indien ik niet vermel
de, dat vrienden van Japan in Engeland ver
ontrust zijn geworden door de jongste ge
beurtenissen in Noord-Ghjna. Ik hoop te
dien opzichte dat onze vrees zal worden
opgeheven en dat onze wensch tot aller-
vnendschappelijkste verhoudingen gelegen
heid zal worden geboden tot onbeperkte
verwezenl ij king
Wat China (betreft voorzag Hoare goede
verstandhouding tusschen Japan en China
en samenwerking tusschöi deze beide lan
den en andere landien welke soortgelijke
doeleinden nastreven, evenals handhaving
van het principe van open deur en volledige
erkenning van het recht van China zijn
eigen bestemming te controleeren.
De Engelsch-Aimerikaanscihe betrekkingen
De toestand werd ondcagelijk en ik gaf
te kennen dat ik weg wflde, weg uit deze
vreeselijke omgeving. Maar waar moest
ik het geld vandaan halen?
Toen spande hij mij een duivelschen
valstrik Mijn onwil om met hem te trou-
\Sön had meer zijn eigenliefde gekwetst,
meer hem werkelijk verdriet gedaan en
zooiets liet een man als Revls niet onge
wroken! Zooals ik zei. hij wist dat Ik
weg wilde, hij wist ook dat ik geen kans
had aan geld voor de reis en behoorlijke
kleeren te komen en hij kende mij goed
genoeg om te begrijpen dat mijn trots
mij verbood het te vragen.
Onwillekeurig hield ze even op; een
pauze die het hoogtepunt van haar ver
haal moest inlelden.
Tdin hij inzag d3t mijn weigering
onherrCTpelijk was, bggon hij systema
tisch zijn chequeboek er was 'n bank
filiaal in de nederzetting
rondslingeren.
Hij had een doortrapt middel voor zijn
wraak gekozen! Laat ik kort zijn, het
was duidelijk dat Mary al haar geest
kracht noodig had om voort te gaan
uit zijn gesprekken met mijn vader had
ik gehoord dat hij een flink bedrag op
zijn rekening had ik 'maakte zijn
handteekenlng na onder een chéque van
honderd dollar dat was genoeg om een
nieuw leven te beginnen en^lk had mij
zelf een duren eed gezworen, het terug
te betalen zoodra ik kon.
ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (behoorende tot den bezorjjkring)i
5 regels 1.30, elke regel meer ƒ0.25. Van buiten Gouda en den bezorglp-ing.
i5 -egels 1.55, elke regel meer 0.30. Advertentiën in het Zaterdagnuminer 25
bijslag op den prijs. Liefdadigheids-advertentiën de helft van den prijs.
INGEZONDEN MEDEDEELINGENs 1-4 regels 2.25,. elke regel meer ƒ0.50. Or
te voorpagina 50 hooger.
Gewone advertentiën en ingezonden mededeelingen oy contract tot zeer gereduceerden
prijs. Groote letters en randen worden berekend naar plaatsruimte.
Advertentiën kunyen worden ingezonden door tusschenkomst van soliede Boek,
handelaren, Advertentiebureau! en onze agenten en moeten daags vóór de plaatsing
aan het Bureau zijn ingekoxnen, teneinde van opname verzekerd te zyn.
Naar het Amerikaansch van
JAMES HAY.
Niets! kwam Grimes bruusk tus-
schenbeide. Niets! Als jij mij wat vertel
len wilt, is het wat anders. Maar ik
wensch niet, dat iemand mij terwllle van
een of ander- misselijk gerucht .voor
schrijft, wat ik te doen of te laten heb
Wat jij een misselijk gerucht gelieft
te noemen, pareerde mrs. Buckner, is eer^
gemeene schandelijke geschiedenis een. 5.
Toe, Grimes, viel Mary haar be
droefd in de rede, vraag het aan m-r.
Malloy. Die weet alles; hij hij was
destijds in Bolewood.
Ja, ik was daar destijds, bevestigde
Tom.
Buckner keek vap hem naar het mels-
je en er wag scherp verwijt in zijn stem
toen hij vroeg-
Dus je hebt Revis vroeger gekend?
Jai, maar niet op de mqnier zooals
Jij schijnt te denken, Grimes. *Ik heb je
er niet over gesproken, omdat ik het
zonder beteekenls vond, absoluut zonder
beteekenls. Met een pathetisch, smee-
kend gebaar spreidde ze de handen uit.
«et was een luguber incident, dat ik uit
dragen let wel, ik zeg gemeenschappe
lijke verantwoording.
De Minister bevestigt dan nog e'ens de
trouw van-Engeland aan den Volkenbond en
aan zyn principes en komt vervolgens te
spreken over de Abessynsche kwestie.
De Abessijnsche kwestie.
Aangaande de Abessynsche kwestie zei
de Samuel Hoare:
„Wij zyn bereid geweest een constructief
voorstel te doen, zelfs op gevaar af te wor
den becritiseerd, en aldus een oorlog te
voorkonden, die op een of andere wijze een
ernstigen terugslag moet hebben op het ge-
^heele Volkenbondssysteem. Dat is dan ook
de eenige reden geweest van onze pogingen
een basis tot regeling van het conflict te
vinden, een bijbedoeling hadden wy niet,
slechts het bereiken van een vredelievende
regeling.
Alle verklaringen, die zeggen dat wij onze
eigen koloniale belangen nastreven en troe
pen verzamelen in de naburige koloniën,
zyn van eiken grond ontbloot. Ik hoop dat
men in elke Italiaansche courant, die voor
deze beschuldigingen maar eenigszins ver-
antwoordelyk kan zijn, beschuldigingen die
volkomen ongegrond zijn, hieraan een zeer
groote bekendheid zal geven.
Het onderhoud tusschen Mussolini en
Eden zal ik hier niet weergeven, dit was
van vertrouwelijken aard. Eden heeft deze
onderhandelingen gevoerd op grond van in
structies der Engelsche regeering en Eden
en Mussolini hadden niet openiiartiger met
elkander kunnen spreken.
Wij hebben het Italiaansche verlangen
tot gebiedsuitbreiding overzee altijd begre
pen en zullen het ook altijd blijven begrij
pen en hebben zeker in het verleden ons
best gedaan onze sympathieën met deze
Italiaansche wenschen en praktische wy'ze
tot uiting te brengen.
Wij kunnen de Italiaansche behoefte tot
gebiedsuitbreiding begrijpen en geven op
nieuw toe, dat eenige der grieven tegen de
Ethiopische regeering gerechtvaardigd zyn,
maar wij vragen ons af, of deze beide fei
ten nu wel een voldoende reden zijn zich in
een oorlog te storten.
In het verleden hebben wij reeds de mo
gelijkheid gezien eischen en verschillen van
meening tot oplossing te brengen, zonder
zijn toevlucht tot oorlog te nemen, en wil
dan ook thans niet eenige kans laten loo-
pen, die zich zou voordoen, om te voor
komen, dat, wat ik als een rafnp beschouw.
Geen alliantie met Frankrijk tegen
Italië gezocht.
Laat men zich toch uit het hoofd stellen,
de geruchten die geheel en al ongegrond
zyn, dat wy de Fransch» regeering ver
zocht zouden hebben ons steun te verleenen
bij een blokkade van Italië, en dat wij
eenige afzonderlijke actie zouden op touw
zetten, tegen een land^dat van oudsner once
vriend is. Wij zijn voor vrede en zullen niets
verwaarloozen om een noodloctigen oorlog
te trachten te voorkomen.
Mary scheen zich weer genoeg sterk te
voelen om het verhaal over te nemen en
ze maakte van Tom’s zwijgen gebruik
en het
wisv te veraienen, wcjuvji gruuvcuuccio
direct in alcohol omgezet. Mary kreeg
I ze had geen behoorlijk stuk
kleedlng aan het lichaam «-’kunt u zich
i tijd nijpend gebrek, altijd blootgesteld' kort voor zijn dood toond:*. --
aan het gevloek en getier, aan de mis- om „Ja” te zeggen, was dan ook groot,
mak, laat staan aan het eerst noodlge 1 handelingen van een man,-die den naam
„vader" niet waardig was?
Er volgde een korte pauze. De gezich
ten van moeder en zoon waren strakke
■en spoor van aandoening of
vil? erop te erkennen.