I EP II PLECHTIGE HIHHRT ISTHIO 1 4 NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN bergambacht, berkenwoude. bodegraven, boskoop, «o. 19000 Dinsdag 3 September 1935 74* Jaargang BODEGRAVEN, ItflEUWERKERK, OUDERKERK, OUDEWATER, REEUWIJK, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADDINXVEEN, ZEVENHUIZEN, Dit blad verschijnt dagelijks, behalve Zon- en Feestdagen 4i I ÏANDING Binnen twaalf uur Naar het Engelsch bewerkt door Ontroerende plechtigheid in de Belgische hoofdstad. Laatste gang van de jonge vorstin naar de crypt te Laken. Het Belgische volk rouwt. GOUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPELLE, T, enz. xjix, ov/oikVJV/i. uvuuDivnn, iianoi ikjUv>ai x, invvni/nuvii i, luvnivvni i kwartaal ƒ2.25, per week 17 cent, overal waar de -Jte "SB WIJLEN KONINGIN ASTRID VAN BELGIË. f den zwaren weg naar Laken is de kist met hét «tofi n’d,cht..bU ^tuige van de plechtige uitvaart L 1 .h“ Van Konkin «n 555'01fl3H iar elke ied van en haar henken- 'ijl ook :mak is. twee keer tuks-doos soliede Boek- >r de plaatsing HOOFDSTUK XXVII Grimmig gezelschap. Gedurende een aantal seconden had Freddy Reeve geen zorgen In deze wereld. Maar de vergetelheid, die hem vergund den en inlich- «BRANDING jjgbaar by de AARBORG ken man gegaan. werkman, die het meisje te hulp kwam, neergeslagen. Daarna had Freddy zelf den slag ontvangen, die hem buiten ge vecht stelde; het kind was hem ontrukt, de boosdoener was gevlucht. Ja, hij was gevlucht, maar de boosdoe ner kon nog niet ver zijn. En zelfs als nij ver weg was, moest hij gevonden worden. Freddy staarde naar het onbeweeglijke lichaam van den werkman en zelfverwijt en wroeging vervulden hem. Daar heb ik je toe gebracht, arme kerel, dacht hij beschaamd Toen schudde hij zijn bitter gepeins van zich at en keek naar de deur. Die was dicht. Hij rende er heen om haar te openen. De deur was afgesloten. Dat had hij warempel niet hoeven te probeeren Van de deur wendde hij zich naar het raam en daar wachtte hem een veel grootere teleurstelling. Langs de groot- pijp omhoog kiimmen was al moeilijk ge noeg geweest; er langs omlaag te gaan zou onmogelijk zijn. De wingerd, die een zwakken verbln- dlngsschakel tusschen den bovenkant van de pijp en het raam gevormd had, badhand- nlight doos knipsels of ks-doos 16 sn als brief R’S ZEEP V., Vlaar- i en tevens ermelden lokletters). Iw.ingezon- knipsels. U hiervoor eken. zeker niet indruk- j mannen, vrouwen en kinderen. Groot is het de jonge, aantal oud-strftders, die dóór hun organi- ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda een omstreken (behoorende tot den bezorgkring)l i5 regels 140, elke regel meer 045. Van buiten Gouda en den bezorgkring: 1—5 regels 156, elke regel meer ƒ040. Advertentiën in het Zaterdagnummer 25 bijslag op den prijs. Ilefdadigheids-advertentiën de helft van den prijs. INGEZONDEN MEDEDEELINGEN: 1—4 regels 245, elke regel meer ƒ0.50. Op de voorpagina 50 hooger. Gewone advertentiën en ingezonden mededeelingen bjj contract tot zeer gereduceerde prijs. Groote letters en randen worden berekend naar plaatsruimte. Advertentiën kunnen worden ingezonden door tusschenkomst van handelaren, Advertentiebureau! en onze agenten en moeten daags vóói aan het Bureau zjjn ingekomen, teneinde van opname verzekerd te zjjn. ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal ƒ2.25, per week 17 cent, c oezorging per looper geschiedt. Franco per post per kwartaal ƒ8.15. saties zijn opgeroepen en een speciale re ductie van de spoorwegen hebben gekregen om naar Brussel te gaan. Men herkent hen Nu waren ze onder aan de achtertrap en Freddy spoedde zich met zijn last naar de kamer, waar hij miss Leverldge en den werkman had achtergelaten. Ge lukkig, de doorgang was vrij! Maar toen hij de deur bereikte, trof hem een nieuw geluid. Er kwam iemand over de hoofd trap op hen af. Er viel geen tijd te verliezen. Hiji zou niet in de gelegenheid zijn om zijn re volver te gebruiken, tenzij hij het kind neerzette, en dat kon hij in de gang niet doen. Hij loerde naar de deur. Die was open. Miss Leverldge! riep hij. Uit de deur schoot iets óp hem toe en sloeg hem op hetvoorhoofd. Met het kind in zijn armen kon hij zich niet verweren Het volgende oogenblik werd het kind hem ontrukt en een tweede tik, ditmaal qp zijn kin, deed de wereld terugwen telen. Vandaag heeft het Belgische volk zyn geliefde jonge Koningin naar haar laatste rustplaats geleid en is met ontroerende plechtigheid het stoffelijk overschot van Koningin Astrid bijgezet in d>n koninklijken grafkelder van de kerk van Laken, dicht bij FEUILLETON. J. VAN DER 8LUY6. aa^et klnd klemde zich vaster tegen hem buister, Rose, fluisterde hij troos- wnd Je ziet, ik ken je van naam, ook al vrf1 lme 11161 ga nu WJ een «ro°te l"endln van je brengen, maak je dus «i&ar niet meer ongerust. haar tr^1S vroeg het meis^e door mee M1SS Lydla Leverldge, deelde Freddy Wte is dat? wilde het kind weten. veret Lydia Leverid8e was? Freddy's Die and Wel8erde de vraaB toe te laten, die h T u 8tr^d met> alle andere vragen, net had kunnen verwerken. Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 31, GOUDA, btf onza agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren. Onze bureaux zijn dagelijks geopend van 9—6 uur. Administratie en Redactie Telef. Interc. 2745. Postrekening 48400. Koning Albert. Beiden werden door een noodlottig ongeval plotseling weggerukt uit net midden van hen, die huh hef waren en i>e hen liefhadden. Evenals op 22 Februari van het vorige jaar hoeft die liefde zich geuit in een treffende hulde van gansch een volk. 'Misschien mag de uitvaart in Februari 1934 van den vorst en Koning, den held van den Yzer, grootscher en heroïsclier ge noemd worden, zij was wekkender dan deze uitvaart van stralende Koningin, de liefhebbende vrouw en moeder, de teedere echtgenoote van den I jongen Koning, die vandaag als een gebro- I De liefde gedeeld door wordt een geheel, terwijl de niet gedeelde steeds een halve is. Langs den weg en voor het Koninklijk Paleis. Reeds Zondag en gisteren zyn velen, die „Ia»!,,;™- bilden o_..i laatste hulde wilden brengen aan de baar in het Koninklijk Paleis, waarlangs vier dagen lang een schier eindelooze stroom van men- schen met stille gang heeft geschreden, te Brussel aangekomen uit alle(deelen van het land, en ook uit het buitenland. Doch van morgen vroeg kwam pas de grootste stroom met bussen, auto’s en extra-treinen, uit alle Belgische provincies, uit alle volksklassen, want menigte geko- I gekomen f^pHinor «taan met z.iin aanstonds, als het leven zijn rechten her- i neemt, in den namiddag het publiek weer i toegang verschaffen. Het vertrek uit het Koninklijk Paleis. Reeds te ruim 9 uur is het achter de af zettingen op het Paleisplein zwart van men- i schen en kan er nauwelijks Iemand by. Ge- leideljjk vullen zich ook de tribunes, die aan den kant van de Place Royale zijn opgesla- I gen vojjr speciale genoodigden. Voor het i Bellevue-Paleis ziet men de sombere rjj van oorlogsverminkten, grootendeels in inva- I lide-wagentjes, voor wie men hier een plaats I heeft gereserveerd. Ook zy dragen de oor- logsmedailles op de zwarte jassen. Voortdurend rijden nu auto’s aan, die het hek van het Paleis binnenzwenken. Het zijn de vertegenwoordigers der buitenlandsche staatshoqfden en de leden van het diploma tieke corps, die met de officieele vertegen woordiging van hun land zijn belast. Ook verschillende Belgische ministers zien wij arriveeren. Sommigen hunner zijn te voet, evenals verschillende Belgische Ministers van Staat. De hooge geestelijkheid onder leiding van Kardinaal van Koey is reeds vroeg gearriveerd en nog voortdurend ver schijnen andere hooge autoriteiten, die den stoet van het Paleis naar de St. Goedele I zullen begeleiden. Terzijde van het Paleisplein stellen zich inmiddels de militaire troepen op, die den fiOÏDSCHE COURANT. I en met het commando over de in den rouw- stoet meetrekkende troepen den luitenant- generaal Baron Vincotte. Voor het Paleis branden, evenals langs de geheele route, de met rouwcrêpe om- t floerste lantaarns. Achter de hekken van het Park tegenover het Paleis verdringen zich eveneens tallooze toeschouwers, waar van velen, om iets te kunnen zien, op de hekken moeten klimmen en sommigen zelfs in boomen klauteren. Ondanks de drukte en ondanks de groote menschenmenigte met de vele geluiden, die deze onvermijdelijk veroorzaakt, heerscht er overal een drukkende beklemming, een at mosfeer van ernst en droefheid, die den Belg in het algemeen en den Brusselaar in het bijzonder gewoonlijk vreemd is. Maar over al herinneren de halfstok geheschen, om floerste vlaggen opnieuw aan de droeve ge beurtenis, die het land met rouw heeft ge- 1 slagen. De groote magazijnen, maar ook tal van kleinere zaken, de meeste restaurants en bijna alle café’s hebben in den vroegen ochtend hun deuren gesloten en zullen pas aan de zwarte pakken faet de groote oor- logsmedailles, kruisen en linten, die de re vers tooien. Zoowel aan het Zuiderstation als aan het Station Leopoidswjjk en de buurtstations komeh groote groepen men- schen aan, doch het is vooral het Noorder- station, waaruit al «edert den zeer vroegen ochtend dichte menschenmassa’s stroomen. De groepen oud-strijders en de leden van verschillende organisaties en corporaties, die als geheel hun laatste hulde komen brengen, verzamelen zich achter de met rouwfloers omhangen en vaak ingerolde vaandels. De overigen gaan zelfstandig of in groepjes een plaats zoeken langs de route die de rouwstoet zal volgen en die dezelfde is als de weg, die men verleden jaar van het Paleis naar de St. Goedele en vandaar naar Laken is gegaan. Gemakkelijk is dat niet meer, want reeds vanmorgen zeer vroeg hebben de Brusse laars of zy, die al in Brussel vertoefden, reeds een haag langs dezen weg gevormd. Op enkele plaatsen, zooals nabij het Paleis en tegenover, de St. Goedele, hebben r$eds gisteren menschen, die zeker wilden zjjn van een goede plaats, zich neergezet om er den nacht door te brengen. Geleidelijk worden de hagen dichter en dikker en het verge makkelijk de taak van de afzetting aanzien lijk, dat op sommige punten, eft bijna langs den geheelen weg vanr het Paleis naar de Kathedraal, Zondag en gisteren houten hek ken zjjn geplaatst, die de menigte tegen houden. De afzetting van p den te volgen weg draagt ditmaal een bijzonder karakter. Slechts rechts van den te volgen weg staan militairen geschaard van verschillende wa- pens en regimenten. Zy hebben reeds tydig hun posten betrokken en zjjn gekleed in veld tenue, terwijl de officieren een rouw band om den arm en een zwarten rouwstrik op den degen dragen. Links van den weg staan slechts op sommige plaatsen, waar dat vanwege den aandrang van het publiek noo- dig was, militairen. In hoofdzaak staan hier echter stram en ernstig de oud-stry? dersgroepen geschaard met hun omfloerste vaandels. En daarvoor staan, daartoe op geroepen door den Minister van Onderwijs, in lange rjjen de groepen schoolkinderen, jschool bij school,1 zooals zij zich vanmorgen vroeg hebben opgesteld en uit alle deelen van de stad ook van buiten Bussel hierheen zjjn getrokken. Vóór het Koninklijk Paleis staat een enor me menigte belangstellenden. Zij wordt op ruimen afstand gehouden door een detache ment grenadiers en soldaten van het le Re giment Linietroepen, die de afzetting vor men tot aan de Treurenberg, van welke straat af tot aan de St. Goedele de afzet ting wordt gevormd door detachementen van het 8e Regiment Linietroepen en het le Regiment Carabiniere. Alle aan de by- zettingsplechtigheid deelnemende troepen staan onder het opperbevel van den luite- nant-generaal Tasnier, commandant van het le legerkorps, die met het commando over alle troepen van de afzetting heeft belast den luitenant-generaal Donnay de Casteau, was, duurde slechts kort en spoedig keer de hij uit zijn fluweelen veiligheid terug tot de minder vriendelijke bewustheid. Hij lag merkwaardig zacht en gemak- kelijk. Hoe kwam hij hier ook weer? O ja, iemand had hem een tik met een hamer gegeven En hij was op den grond geval-' len. Maar hoe kwam hij dan zoo zacht te liggen. Hij tastte met zijn hand, hij lagboven op een lichaam. De activiteit golfde als met een elec- trischen schok in hem terug. Hij krab belde overeind en keerde zich toen om, om het lichaam, waarop hij gelegen had, te bekijken Het was dat van den werkman. Hij was dood. Freddy knielde bij de verstijfde ge stalte neer. Een donker litteeken op het gezicht, dat hij thans zag, was daar eer der niet geweest. De man moest dus een nieuwe wond hebben opgeloopen... ja, cn het lichaam lag ook op 'n andere plaats. Freddy realiseerde zich bliksemsnel wat er gebeurd moest zijn: een plotselinge aanval op deze kamer tijdens zijn tijde lijke afwezigheid; het meisje overmees terd en weggevoerd, en de reeds gewonde haar trouwe dienaren op de schouders is genomen, om haar te dragen naar de statie- koets, die haar naar de kathedraal van St. Goedele zal brengen. Men ziet voor het Pa leis de kist in de koets plaatsen en’men ziet hoe de dienaren, het personeel zich neigen. Gezichten kan men, door den grooten af stand niet onderscheiden, doch iedereen raadt de smart, die zich daarop moet weer spiegelen. Langzaam rydt de koets naar den uitgang en uit het Paleis ziet men nu de familieleden en vorstelijke personen, de diplomaten en ministers komen, die den stoet zullen vol gen, alsmede de geestelijkheid, die de rouw koets zal voorafgaan. De militaire troepen, die den stoet escor- teeren, rijdeiwvoor en zetten zich in bewe ging, en heel zwak hoort men in de verte den doffen dreun van de kanonnen der Cin- quantenaire, die met een salvo van 31 scho ten den volke kond doen, dat de laatste gang van Koningin Astrid is begonnen. De rouwstoet naar de SL Goedele. Er vaart een lichte beweging door de nw- nigte, die haar ontroering nauwelijks mees ter is. Niet alleen op hei Paleisplein, doch langs den geheelen weg naar de St. Goedele in de Rue Royale, de Kolonienstraat en de Kanselarijstraat weet men nu, dat de droeve tocht begonnen is. Het is een lange stoet, schoon niet zoo lang als verleden jaar, toen de doode Ko ning denzelfden weg volgde, want thans ontbreken, de buitenlandsche militaire deta chementen, de oorlogs-organisaties en ver schillende regimenten, die toen hun hoog- sten bevelhebber voor de laatste maal be geleidden. De stoet wordt geopend door een peloton bereden gendarmerie. Dan volgt de muziek kapel van het le regiment gidsen. De mu ziek speelt echter niet; de trompetten zjjn met zwart crêpe omwonden, de trommels met rouwfloers bedekt. Te paard volgen de beide bevelvoerende generaals Tasnier en Vincotte, omgeven door de officieren van hun staf. Op eenigen afstand een lichte en kleu rige groep na het khaki der troepen, volgt de geestelijkheid. Het kruis wordt gedragen door priesters in lichte gewaden, waaronder de veertien pastoors van de Belgische hoofd stad, en de Deken van de St. Goedele, Mgr. Marinis. Dan volgt de Pauseljjke Nuntius, Mgr. Micara, wiens zware mantel van paars fluweel wordt gedragen door twee koorkna pen, en tenslotte schrijdt -in den stoet de rKardinaal-Aaltsbisschop Mgr. van Roey, stoet zullen voorafgaan, terwijl aan den an- 1 met den witten aartsbisschoppeljjken mjjter deren kant zich de delegaties opstellen van de organisaties, wien deze eer is toeg&- staan. I Het is inmiddels 10 uur geworden en een gespannen stilte is over de r men. De troepen van de afzetting staan stram met het geweer aan de voet en voor het Paleis is de statige lijkkoets voorge-» reden. Men wacht nu op het oogenblik, dat een Koningin voor altjjd haar Paleis zal verlaten. De beklemming uit zich hier en daar in onderdrukt, zenuwachtig gefluister, ginder in een snik of nauweljjks bedwongen tranen. Tegen kwart over tien klinkt plotseling hoorngeschal en een schok gaat door de menigte. Want dit is het teeken, dat achter de gesloten ramen van het Paleis de kist met het brooze lichaam der vorstin door op het hoofd. Als de groep geestelijken nadert wordt het zoo mogeljjk nog stiller langs den weg, men weet, dat thans het oogenblik i is, dat de rouwkoets zal volgen met zjjn teedere, helaas levenlooze last. Men hoort slechts de korte in het Fransch en in het Vlaamsch gegeven bevelen der officieren, die het bevel voeren over de troe pen, die voor de trottoirs het afzettingscor- don vormen: „Geeft acht", even later ge volgd door het „Presentez armees!’’ De lijkkoets in den stoet. Want thans nadert de lijkkoets, waarmee de laatste maal, in 1909, het stoffelijk over schot van Koning Leopold II naar Laken is gebracht. Toen een oude, grijze Koning, thans een jeugdige, bloeiende Koningin. De lijkkoets wordt getrokken door acht was atgescheurd en hing nu tergend bul ten zQn bereik. Freddy was opgesloten met een doode en zag geen mogelijkhe den om te ontsnappen! Hij probeerde de deur open te rammen. Het geluld van zijn machteloos bónzen echode spottend door het huis. Hij ging weer naar het raam en stelde opnieuw de onmogelijkheid vast om langs dezen weg te ontkomen. Plotseling hoorde hij boven hem een gebonk. Het geluld kwam niet van vlak boven hem. Ja, natuurlijk. De man met den paardenkop! Mijn kop er af, als ze den sleutel krijgen! mompelde hij. Hij trok den sleu tel uit zijn zak, en gooide hem uit het venster. Het ding zeilde door de duister nis, zooals dien nacht reeds eerder een flescn gezeild had en eindigde in den ai- grond. Maar Freddy’s voldoening was geen lang leven beschoren. Nauwelijks was hij den sleutel kwijt of een gekraak boven bewees dat het bewuste voorwerp niet meer noodig was. De deur was openge broken Wordt vervolgd

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1935 | | pagina 1