I
EP
II PLECHTIGE HIHHRT ISTHIO
1 4
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN
bergambacht, berkenwoude. bodegraven, boskoop,
«o. 19000
Dinsdag 3 September 1935
74* Jaargang
BODEGRAVEN,
ItflEUWERKERK, OUDERKERK, OUDEWATER, REEUWIJK, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADDINXVEEN, ZEVENHUIZEN,
Dit blad verschijnt dagelijks, behalve Zon- en Feestdagen
4i
I
ÏANDING
Binnen twaalf uur
Naar het Engelsch bewerkt door
Ontroerende plechtigheid in de Belgische hoofdstad.
Laatste gang van de jonge vorstin naar de crypt
te Laken.
Het Belgische volk rouwt.
GOUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPELLE,
T, enz.
xjix, ov/oikVJV/i. uvuuDivnn, iianoi ikjUv>ai x, invvni/nuvii i, luvnivvni i
kwartaal ƒ2.25, per week 17 cent, overal waar de
-Jte
"SB
WIJLEN KONINGIN ASTRID VAN BELGIË.
f
den zwaren weg naar Laken
is
de kist met hét «tofi n’d,cht..bU ^tuige van de plechtige uitvaart
L 1 .h“ Van Konkin «n
555'01fl3H
iar elke
ied van
en haar
henken-
'ijl ook
:mak is.
twee keer
tuks-doos
soliede Boek-
>r de plaatsing
HOOFDSTUK XXVII
Grimmig gezelschap.
Gedurende een aantal seconden had
Freddy Reeve geen zorgen In deze wereld.
Maar de vergetelheid, die hem vergund
den en inlich-
«BRANDING
jjgbaar by de
AARBORG
ken man
gegaan.
werkman, die het meisje te hulp kwam,
neergeslagen. Daarna had Freddy zelf
den slag ontvangen, die hem buiten ge
vecht stelde; het kind was hem ontrukt,
de boosdoener was gevlucht.
Ja, hij was gevlucht, maar de boosdoe
ner kon nog niet ver zijn. En zelfs als nij
ver weg was, moest hij gevonden worden.
Freddy staarde naar het onbeweeglijke
lichaam van den werkman en zelfverwijt
en wroeging vervulden hem. Daar heb
ik je toe gebracht, arme kerel, dacht hij
beschaamd
Toen schudde hij zijn bitter gepeins
van zich at en keek naar de deur. Die
was dicht. Hij rende er heen om haar te
openen. De deur was afgesloten. Dat had
hij warempel niet hoeven te probeeren
Van de deur wendde hij zich naar het
raam en daar wachtte hem een veel
grootere teleurstelling. Langs de groot-
pijp omhoog kiimmen was al moeilijk ge
noeg geweest; er langs omlaag te gaan
zou onmogelijk zijn.
De wingerd, die een zwakken verbln-
dlngsschakel tusschen den bovenkant
van de pijp en het raam gevormd had,
badhand-
nlight doos
knipsels of
ks-doos 16
sn als brief
R’S ZEEP
V., Vlaar-
i en tevens
ermelden
lokletters).
Iw.ingezon-
knipsels.
U hiervoor
eken.
zeker niet indruk- j mannen, vrouwen en kinderen. Groot is het
de jonge, aantal oud-strftders, die dóór hun organi-
ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda een omstreken (behoorende tot den bezorgkring)l
i5 regels 140, elke regel meer 045. Van buiten Gouda en den bezorgkring:
1—5 regels 156, elke regel meer ƒ040. Advertentiën in het Zaterdagnummer 25
bijslag op den prijs. Ilefdadigheids-advertentiën de helft van den prijs.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN: 1—4 regels 245, elke regel meer ƒ0.50. Op
de voorpagina 50 hooger.
Gewone advertentiën en ingezonden mededeelingen bjj contract tot zeer gereduceerde
prijs. Groote letters en randen worden berekend naar plaatsruimte.
Advertentiën kunnen worden ingezonden door tusschenkomst van
handelaren, Advertentiebureau! en onze agenten en moeten daags vóói
aan het Bureau zjjn ingekomen, teneinde van opname verzekerd te zjjn.
ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal ƒ2.25, per week 17 cent, c
oezorging per looper geschiedt. Franco per post per kwartaal ƒ8.15.
saties zijn opgeroepen en een speciale re
ductie van de spoorwegen hebben gekregen
om naar Brussel te gaan. Men herkent hen
Nu waren ze onder aan de achtertrap
en Freddy spoedde zich met zijn last
naar de kamer, waar hij miss Leverldge
en den werkman had achtergelaten. Ge
lukkig, de doorgang was vrij! Maar toen
hij de deur bereikte, trof hem een nieuw
geluid. Er kwam iemand over de hoofd
trap op hen af.
Er viel geen tijd te verliezen. Hiji zou
niet in de gelegenheid zijn om zijn re
volver te gebruiken, tenzij hij het kind
neerzette, en dat kon hij in de gang niet
doen. Hij loerde naar de deur. Die was
open.
Miss Leverldge! riep hij.
Uit de deur schoot iets óp hem toe en
sloeg hem op hetvoorhoofd. Met het kind
in zijn armen kon hij zich niet verweren
Het volgende oogenblik werd het kind
hem ontrukt en een tweede tik, ditmaal
qp zijn kin, deed de wereld terugwen
telen.
Vandaag heeft het Belgische volk zyn
geliefde jonge Koningin naar haar laatste
rustplaats geleid en is met ontroerende
plechtigheid het stoffelijk overschot van
Koningin Astrid bijgezet in d>n koninklijken
grafkelder van de kerk van Laken, dicht bij
FEUILLETON.
J. VAN DER 8LUY6.
aa^et klnd klemde zich vaster tegen hem
buister, Rose, fluisterde hij troos-
wnd Je ziet, ik ken je van naam, ook al
vrf1 lme 11161 ga nu WJ een «ro°te
l"endln van je brengen, maak je dus
«i&ar niet meer ongerust.
haar tr^1S vroeg het meis^e door
mee M1SS Lydla Leverldge, deelde Freddy
Wte is dat? wilde het kind weten.
veret Lydia Leverid8e was? Freddy's
Die and Wel8erde de vraaB toe te laten,
die h T u 8tr^d met> alle andere vragen,
net had kunnen verwerken.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 31, GOUDA,
btf onza agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren.
Onze bureaux zijn dagelijks geopend van 9—6 uur. Administratie en Redactie Telef.
Interc. 2745. Postrekening 48400.
Koning Albert. Beiden werden door een
noodlottig ongeval plotseling weggerukt uit
net midden van hen, die huh hef waren en
i>e hen liefhadden. Evenals op 22 Februari
van het vorige jaar hoeft die liefde zich
geuit in een treffende hulde van gansch een
volk. 'Misschien mag de uitvaart in Februari
1934 van den vorst en Koning, den held
van den Yzer, grootscher en heroïsclier ge
noemd worden, zij was
wekkender dan deze uitvaart van
stralende Koningin, de liefhebbende vrouw
en moeder, de teedere echtgenoote van den I
jongen Koning, die vandaag als een gebro- I
De liefde gedeeld door wordt
een geheel, terwijl de niet gedeelde
steeds een halve is.
Langs den weg en voor het
Koninklijk Paleis.
Reeds Zondag en gisteren zyn velen, die
„Ia»!,,;™- bilden
o_..i laatste
hulde wilden brengen aan de baar in het
Koninklijk Paleis, waarlangs vier dagen
lang een schier eindelooze stroom van men-
schen met stille gang heeft geschreden, te
Brussel aangekomen uit alle(deelen van het
land, en ook uit het buitenland. Doch van
morgen vroeg kwam pas de grootste stroom
met bussen, auto’s en extra-treinen, uit alle
Belgische provincies, uit alle volksklassen,
want
menigte geko- I gekomen
f^pHinor «taan met z.iin
aanstonds, als het leven zijn rechten her-
i neemt, in den namiddag het publiek weer
i toegang verschaffen.
Het vertrek uit het Koninklijk
Paleis.
Reeds te ruim 9 uur is het achter de af
zettingen op het Paleisplein zwart van men-
i schen en kan er nauwelijks Iemand by. Ge-
leideljjk vullen zich ook de tribunes, die aan
den kant van de Place Royale zijn opgesla-
I gen vojjr speciale genoodigden. Voor het
i Bellevue-Paleis ziet men de sombere rjj van
oorlogsverminkten, grootendeels in inva-
I lide-wagentjes, voor wie men hier een plaats
I heeft gereserveerd. Ook zy dragen de oor-
logsmedailles op de zwarte jassen.
Voortdurend rijden nu auto’s aan, die het
hek van het Paleis binnenzwenken. Het zijn
de vertegenwoordigers der buitenlandsche
staatshoqfden en de leden van het diploma
tieke corps, die met de officieele vertegen
woordiging van hun land zijn belast. Ook
verschillende Belgische ministers zien wij
arriveeren. Sommigen hunner zijn te voet,
evenals verschillende Belgische Ministers
van Staat. De hooge geestelijkheid onder
leiding van Kardinaal van Koey is reeds
vroeg gearriveerd en nog voortdurend ver
schijnen andere hooge autoriteiten, die den
stoet van het Paleis naar de St. Goedele I
zullen begeleiden.
Terzijde van het Paleisplein stellen zich
inmiddels de militaire troepen op, die den
fiOÏDSCHE COURANT.
I en met het commando over de in den rouw-
stoet meetrekkende troepen den luitenant-
generaal Baron Vincotte.
Voor het Paleis branden, evenals langs
de geheele route, de met rouwcrêpe om-
t floerste lantaarns. Achter de hekken van
het Park tegenover het Paleis verdringen
zich eveneens tallooze toeschouwers, waar
van velen, om iets te kunnen zien, op de
hekken moeten klimmen en sommigen zelfs
in boomen klauteren.
Ondanks de drukte en ondanks de groote
menschenmenigte met de vele geluiden, die
deze onvermijdelijk veroorzaakt, heerscht er
overal een drukkende beklemming, een at
mosfeer van ernst en droefheid, die den Belg
in het algemeen en den Brusselaar in het
bijzonder gewoonlijk vreemd is. Maar over
al herinneren de halfstok geheschen, om
floerste vlaggen opnieuw aan de droeve ge
beurtenis, die het land met rouw heeft ge-
1 slagen. De groote magazijnen, maar ook tal
van kleinere zaken, de meeste restaurants
en bijna alle café’s hebben in den vroegen
ochtend hun deuren gesloten en zullen pas
aan de zwarte pakken faet de groote oor-
logsmedailles, kruisen en linten, die de re
vers tooien. Zoowel aan het Zuiderstation
als aan het Station Leopoidswjjk en de
buurtstations komeh groote groepen men-
schen aan, doch het is vooral het Noorder-
station, waaruit al «edert den zeer vroegen
ochtend dichte menschenmassa’s stroomen.
De groepen oud-strijders en de leden van
verschillende organisaties en corporaties,
die als geheel hun laatste hulde komen
brengen, verzamelen zich achter de met
rouwfloers omhangen en vaak ingerolde
vaandels. De overigen gaan zelfstandig of
in groepjes een plaats zoeken langs de route
die de rouwstoet zal volgen en die dezelfde
is als de weg, die men verleden jaar van
het Paleis naar de St. Goedele en vandaar
naar Laken is gegaan.
Gemakkelijk is dat niet meer, want reeds
vanmorgen zeer vroeg hebben de Brusse
laars of zy, die al in Brussel vertoefden,
reeds een haag langs dezen weg gevormd.
Op enkele plaatsen, zooals nabij het Paleis
en tegenover, de St. Goedele, hebben r$eds
gisteren menschen, die zeker wilden zjjn van
een goede plaats, zich neergezet om er den
nacht door te brengen. Geleidelijk worden
de hagen dichter en dikker en het verge
makkelijk de taak van de afzetting aanzien
lijk, dat op sommige punten, eft bijna langs
den geheelen weg vanr het Paleis naar de
Kathedraal, Zondag en gisteren houten hek
ken zjjn geplaatst, die de menigte tegen
houden.
De afzetting van p den te volgen weg
draagt ditmaal een bijzonder karakter.
Slechts rechts van den te volgen weg staan
militairen geschaard van verschillende wa-
pens en regimenten. Zy hebben reeds tydig
hun posten betrokken en zjjn gekleed in
veld tenue, terwijl de officieren een rouw
band om den arm en een zwarten rouwstrik
op den degen dragen. Links van den weg
staan slechts op sommige plaatsen, waar dat
vanwege den aandrang van het publiek noo-
dig was, militairen. In hoofdzaak staan
hier echter stram en ernstig de oud-stry?
dersgroepen geschaard met hun omfloerste
vaandels. En daarvoor staan, daartoe op
geroepen door den Minister van Onderwijs,
in lange rjjen de groepen schoolkinderen,
jschool bij school,1 zooals zij zich vanmorgen
vroeg hebben opgesteld en uit alle deelen
van de stad ook van buiten Bussel hierheen
zjjn getrokken.
Vóór het Koninklijk Paleis staat een enor
me menigte belangstellenden. Zij wordt op
ruimen afstand gehouden door een detache
ment grenadiers en soldaten van het le Re
giment Linietroepen, die de afzetting vor
men tot aan de Treurenberg, van welke
straat af tot aan de St. Goedele de afzet
ting wordt gevormd door detachementen
van het 8e Regiment Linietroepen en het
le Regiment Carabiniere. Alle aan de by-
zettingsplechtigheid deelnemende troepen
staan onder het opperbevel van den luite-
nant-generaal Tasnier, commandant van het
le legerkorps, die met het commando over
alle troepen van de afzetting heeft belast
den luitenant-generaal Donnay de Casteau,
was, duurde slechts kort en spoedig keer
de hij uit zijn fluweelen veiligheid terug
tot de minder vriendelijke bewustheid.
Hij lag merkwaardig zacht en gemak-
kelijk. Hoe kwam hij hier ook weer? O ja,
iemand had hem een tik met een hamer
gegeven En hij was op den grond geval-'
len. Maar hoe kwam hij dan zoo zacht
te liggen. Hij tastte met zijn hand, hij
lagboven op een lichaam.
De activiteit golfde als met een elec-
trischen schok in hem terug. Hij krab
belde overeind en keerde zich toen om,
om het lichaam, waarop hij gelegen had,
te bekijken
Het was dat van den werkman. Hij was
dood. Freddy knielde bij de verstijfde ge
stalte neer. Een donker litteeken op het
gezicht, dat hij thans zag, was daar eer
der niet geweest. De man moest dus een
nieuwe wond hebben opgeloopen... ja, cn
het lichaam lag ook op 'n andere plaats.
Freddy realiseerde zich bliksemsnel wat
er gebeurd moest zijn: een plotselinge
aanval op deze kamer tijdens zijn tijde
lijke afwezigheid; het meisje overmees
terd en weggevoerd, en de reeds gewonde
haar trouwe dienaren op de schouders is
genomen, om haar te dragen naar de statie-
koets, die haar naar de kathedraal van St.
Goedele zal brengen. Men ziet voor het Pa
leis de kist in de koets plaatsen en’men ziet
hoe de dienaren, het personeel zich neigen.
Gezichten kan men, door den grooten af
stand niet onderscheiden, doch iedereen
raadt de smart, die zich daarop moet weer
spiegelen.
Langzaam rydt de koets naar den uitgang
en uit het Paleis ziet men nu de familieleden
en vorstelijke personen, de diplomaten en
ministers komen, die den stoet zullen vol
gen, alsmede de geestelijkheid, die de rouw
koets zal voorafgaan.
De militaire troepen, die den stoet escor-
teeren, rijdeiwvoor en zetten zich in bewe
ging, en heel zwak hoort men in de verte
den doffen dreun van de kanonnen der Cin-
quantenaire, die met een salvo van 31 scho
ten den volke kond doen, dat de laatste gang
van Koningin Astrid is begonnen.
De rouwstoet naar de SL Goedele.
Er vaart een lichte beweging door de nw-
nigte, die haar ontroering nauwelijks mees
ter is. Niet alleen op hei Paleisplein, doch
langs den geheelen weg naar de St. Goedele
in de Rue Royale, de Kolonienstraat en de
Kanselarijstraat weet men nu, dat de droeve
tocht begonnen is.
Het is een lange stoet, schoon niet zoo
lang als verleden jaar, toen de doode Ko
ning denzelfden weg volgde, want thans
ontbreken, de buitenlandsche militaire deta
chementen, de oorlogs-organisaties en ver
schillende regimenten, die toen hun hoog-
sten bevelhebber voor de laatste maal be
geleidden.
De stoet wordt geopend door een peloton
bereden gendarmerie. Dan volgt de muziek
kapel van het le regiment gidsen. De mu
ziek speelt echter niet; de trompetten zjjn
met zwart crêpe omwonden, de trommels
met rouwfloers bedekt. Te paard volgen de
beide bevelvoerende generaals Tasnier en
Vincotte, omgeven door de officieren van
hun staf.
Op eenigen afstand een lichte en kleu
rige groep na het khaki der troepen, volgt
de geestelijkheid. Het kruis wordt gedragen
door priesters in lichte gewaden, waaronder
de veertien pastoors van de Belgische hoofd
stad, en de Deken van de St. Goedele, Mgr.
Marinis. Dan volgt de Pauseljjke Nuntius,
Mgr. Micara, wiens zware mantel van paars
fluweel wordt gedragen door twee koorkna
pen, en tenslotte schrijdt -in den stoet de
rKardinaal-Aaltsbisschop Mgr. van Roey,
stoet zullen voorafgaan, terwijl aan den an- 1 met den witten aartsbisschoppeljjken mjjter
deren kant zich de delegaties opstellen van
de organisaties, wien deze eer is toeg&-
staan. I
Het is inmiddels 10 uur geworden en een
gespannen stilte is over de r
men. De troepen van de afzetting staan
stram met het geweer aan de voet en voor
het Paleis is de statige lijkkoets voorge-»
reden. Men wacht nu op het oogenblik, dat
een Koningin voor altjjd haar Paleis zal
verlaten. De beklemming uit zich hier en
daar in onderdrukt, zenuwachtig gefluister,
ginder in een snik of nauweljjks bedwongen
tranen.
Tegen kwart over tien klinkt plotseling
hoorngeschal en een schok gaat door de
menigte. Want dit is het teeken, dat achter
de gesloten ramen van het Paleis de kist
met het brooze lichaam der vorstin door
op het hoofd.
Als de groep geestelijken nadert wordt
het zoo mogeljjk nog stiller langs den weg,
men weet, dat thans het oogenblik
i is, dat de rouwkoets zal volgen
met zjjn teedere, helaas levenlooze last.
Men hoort slechts de korte in het Fransch
en in het Vlaamsch gegeven bevelen der
officieren, die het bevel voeren over de troe
pen, die voor de trottoirs het afzettingscor-
don vormen: „Geeft acht", even later ge
volgd door het „Presentez armees!’’
De lijkkoets in den stoet.
Want thans nadert de lijkkoets, waarmee
de laatste maal, in 1909, het stoffelijk over
schot van Koning Leopold II naar Laken is
gebracht. Toen een oude, grijze Koning,
thans een jeugdige, bloeiende Koningin.
De lijkkoets wordt getrokken door acht
was atgescheurd en hing nu tergend bul
ten zQn bereik. Freddy was opgesloten
met een doode en zag geen mogelijkhe
den om te ontsnappen!
Hij probeerde de deur open te rammen.
Het geluld van zijn machteloos bónzen
echode spottend door het huis. Hij ging
weer naar het raam en stelde opnieuw
de onmogelijkheid vast om langs dezen
weg te ontkomen.
Plotseling hoorde hij boven hem een
gebonk. Het geluld kwam niet van vlak
boven hem. Ja, natuurlijk. De man met
den paardenkop!
Mijn kop er af, als ze den sleutel
krijgen! mompelde hij. Hij trok den sleu
tel uit zijn zak, en gooide hem uit het
venster. Het ding zeilde door de duister
nis, zooals dien nacht reeds eerder een
flescn gezeild had en eindigde in den ai-
grond.
Maar Freddy’s voldoening was geen
lang leven beschoren. Nauwelijks was hij
den sleutel kwijt of een gekraak boven
bewees dat het bewuste voorwerp niet
meer noodig was. De deur was openge
broken Wordt vervolgd