DE OORLOG IN ABESSYN1Ë1
IEEN
lor
[veen
JUDA
itographie 1935
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN
BERGAMBACHT, berkenwoude, bodegraven, boskoop, gouderak, haastrecht, moordrecht, moercapelle,
IjlEUWERKERK, OUDERKERK, OUDEWATER, REEUWIJK, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADD1NXVEEN, ZEVENHUIZEN, enz.
Mo. 18033
Öïtbïad verschijnt dagelijks, behalve Zon- en Feestdagen
feuilleton.
bijzijn
Waar ligt de sleutel
van Addis Abeba
enfabriek
Gouda.
I
ft
ANNE BELINDA.
BESLUITEN VAN DEN VOLKENBOND.
Tót toepassing van sancties besloten.
Een vergeefsch protest van Aloisi tegen den gang
van zaken.
z<jn imrekomen, teneinde van opname verzekerd te zijn.
I
x/e uativai vuituu uia
>ter
HOOFDSTUK XI.
(Wordt vervolgd).
Ze bevonden zich op een smal, dlcht-
f
zou aansluiten. Dit bleek niet waar te
zijn. Motta verklaarde, dat de Zwltser-
teit van een Volkenbondsstaat aantast'.
Het succes dat de Volkenbbnd thans be
reiken ztfl, zal een machtige rem zijn bij
alle verdere pogingen om den wereld
vrede op andere punten, waar dan ook.
aan te tasten.
*dam niet
Naar het Engelsch van
PATRICIA WENTWORTH
Nadruk verboden
De economische beteekenis van de
provincie Tigre.
Harrar, de Metropool van den Oost-
Afrikaansche Handel.
Kan een Guerilla-Oorlog de hoofdstad
redden?
Alaka Dseta, de kenner by uitstek van
het Abessijnsche land en volk, zet hieronder
de economische beteekenis van de verove
ring van Adoea, de'hoofdstad van de pro
vincie Tigre, uiteen. Verder wijst hy op de
strategische mogelijkheden, die zich in de
eerstkomende weken voor beide partijen
kunnen voordoen.
Ik zal mijn best doen, beloofde ze.
En ze hield haar belofte. Terwijl haar
vaardige vingers hun werk verrichtten,
werd Anne Jones opgenomen in het gron-
ttëlooze niet en Anne Belinda Waveney
wederom ter wereld getooverd. En het
kapstertje had niet alleen handige vin
kers maar ook een radde tong. Ze praatte
aan één stuk door en terwijl ze luisterde,
Pikte Anne Belinda het nieuws van
twaalf verloren maanden op.
ABONNEMENTSPRIJS:’ per
pezorging per looper geschiedt.
7 Dagen
eze geheele week
Liebe
e, grootsch opge-
de liefdestragedie
Igeschipdenis.
TALMADGE in:
lie sensatie.
mderdag 8.15 uur,
anaf half 4 door-
I iederen leeftijd,
es iederen bezoe-
de couranten ge.
Ken van „HART.
E, iedere leeftijd.
el zuigvermogen!
abr.-laagste prijs
Waschmachine M
bond in deze taak- niet geslaagd is, dan
den oorlog tot een eind te brengen. Dit
tweede is thans de taak van den Volken
bond moeten worden. De wereld zal den
Volkenbond peoordeelen naar het succes,
dat hij bij het nastreven van deze taak
zal hebben. Het is thans ae plicht van de
Volkenbondsleden collectief na te gaan,
welke maatregelen moeten genomen wor
den. De Britsche regeering is bereid haar
volle aandeel in deze taak op zich te
nemen. Allen zullen ongetwijfeld met
leedwezen dezen plicht vervullen, maar
het diepste en oprechtste leedwezen mag
ons niet van de vervulling van onzen
plicht weerhouden.
Zulk een actie moet knel ondernomen
worden. Snel, want wij mogen nimmer
vergeten, dat op het ogenblik, de oorlog
voortduurt en dat iedere vertraging meer
j menschenlevens kost.
Het voortgaan met de vervulling van de
verdragsverplichtingen, die uit net Vol-
kenbondsverdrag voortvloeien-, om een
eind aan den oorlog te maken, kantnet
in den weg staan, dat wij onze pogingen
voortzetten om te komen tot éen vreed
zame oplossing van het geschil in over
eenstemming met de beginselen Van het
Voikenbondsverdrag. De Britsche regee
ring zal steeds bereid ook totdeze
vreedzame pogingen naar medewerking
te verleenen.
Zwitserland maakt voorbehoud.
Met spanning zag met het optreden
van den Zwitserscnen minister van bul-
tenlandsche zaken Motta tegemoet, daar
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 31, GOUDA,
bij onza agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren.
Onze bureaux zjjn dagelijks geopend van 9—uur. Administratie en Redactie Telef.
Interc. 2745. Postrekening 48400.
Houding An Rusland.
Hierna legde de Sowjet gedelegeerde
^Potemkin nog een korte verklaring af,
'waarin hij zeide. dat de Sowjet-houding
in dezen bekend is. Hij haalde de uit
spraak van Lltwlnot in den Volkenbonds-
raad aan otn duidelijk te maken dat de
Sowjet-regeerlng alle mogelijke mede-
werking in dezen zal verleenen. Hij hoop
te, dat de sanctiem^atregelen. ,dle de
Volkenbond thans op zich zal nemen, zul
len lelden tot de beëindiging van het ge
schil, dat ten doel heeft een koloniale
kwartaal 2.25, per week 17 c$nt, overal waar] de
Franco per post per kwartaal ƒ3.15.
dat Engeland voorstander was van een
energieker optreden dan Frankrijk, het
welk volgens sommige berichten vreest,
dat Duitschland met den buit zal gaan i
strijken, wanneer b.v. besloten mocht
worden tot een verbod om met Italië
handel te drijven.
De onzekerheid omtrent de houding
van belde landen is thans opgeheven.
Minister Laval, die na de Oostenrijksche
en Hongaarsche gedelegeerden het woord
verkreeg, legde de volgende verklaring af.
Een korte verklaring van Laval.
Frankrijk zal zijn verplichtingen na
komen. Ik heb dit in den Volkenbonds
raad gezegd en ik neb dit in de Assem
ble herhaald. Het Voikenbondsverdrag
is onze internationale wet, die wij poen
kunnen schenden noch laten verzwakken.
In deze minuut, waar iedereen zijn Ver
antwoordelijkheid moet op zien neniien,
is het met ontroering, gij weet het, dat ik
mijn plicht zal vervullen. Mijn land zal
het Voikenbondsverdrag naleven. De
vriendschap legt mij echter nog een an
deren plicht op. Ons geloof in het gezag
van de hoogste internationale instelling
zal niet worden verloochend, indien wij
met den Volkenbond gelijktijdig als een
toepassing van de Volkenbondswet tevens
nastreven het bereiken van een verzoe-
nende oplossing. De Fransche regeering 1
zal zich hartstochtelijk aan dit vredes- -
werk wijden, waarvoor het haar (Laval geruchten gingen, dat de Zwitsersche re-
verklaarde hiervan overtuigd te zijn) aun geering zich bij Oostenrijk en Hongarije
geen medewerking in deze Volkenbonds.- J
assemblee zal ontbreken. - ---- -
Eem verklaring van Eden. sche regeering zich stilzwijgend heeft
net woord aan Eden, die -aangesloten bij de vaststelling van de
veertien' leden van den Volkenbondsraad
en van den raadsvoorzitter over de ver-
antwoordelijkheid voor den oorlog en de
daarijlt voortvloeiende volkenrechtelijke
gevolgen. Deze vaststelling opent de deur
voor de toepassing van sancties. Met ge
noegen constateerde Motta, dat niemand
toespeling had gemaakt op militaire
sancties. Hij nam daarvan acte De sanc
ties. die zullen moeten worden toegepast,
zullen dus zijn van economischen en van
unancieelen aard. Het doel daarvan zal
i moeten zijn efj kunnen zijn een eind te
i maken aan de vijandelijkheden en een
zoodanigen moreelen en materieelen in-
I druk op het land te maken, dat voor den
1 oorlog verantwoordelijk is. dat dit met
den oorlog zal ophouden. Zwitserland zal
in deze verplichting niet te kort schtë-
om te stoppen; nu dacht ze aan niets
anders dan aan Jenny zelf. Ze rukte het
portier open, Het in de haast haar suit
case staan en rende over het krakende
grint naar den zonbeschenen grasberm
waar Jenny stond.
Het was Jenny in wier geest alles levend
was. dat Anne had vergeten. Ze strekte
haar hand uit om Anne veilig op
armslengte van zich af te houden.
Wacht, zei ze. Toen liet ze Anne staan en
ging naar den chauffeur.
Wil je aan het begin van de oprij
laan bij de portlerswoninig wachten? ver
zocht ze.
Anne hoorde de woorden, maar ze gin
gen langs haat heen, beteekenden niets
bijzonders voor haar, omdat ze alleen
aan Jenny dacht. Haar oogen*waren als
gehecht aan Jenny, toen die snel weer
naar haar toeliep.
De eerste indruk van Jenny’s gezicht
scheen al» de aischuwelijke visioenen van
een Jenny in namelooze verschrikking,
met wijd-open angstoogen „en krijtwit,
uit te wisscheni Toch moest lets van dit
beeld werkelijkheid Zijn gebleven. Toen
Jennv terugkwam en de hand op haar
arm legde, had Anne de vreeselijke ge
waarwording, dat deze stralende, bloei
ende verschijning een illusie was, waar
achter een andere Jenny, de doodelijk-
beangste, opgejaagde, haar droomen en
denken had verontrust, zich verschool.
De hand op haar arm voelde stijf aan.
Kom mee, hierdoor dezen kant
uit. Waarom ben je gekomen Anne?
havAnrion 'zinUi nn ppn smal rilnht.-
in de eerste plaats het behoud van den
vrede en in de tweede plaats, indien de 1
bond in deze taak- niet. eeRlaairri is dan
Carruthers gesproken had.
Hij was niet op kantoor; hij is ziek
geweest. Toen, na een pauze: Ik heb im
mers getelegrafeerd.
Wat geeft het dat je telegrafeert?
Je wachtte niet op antwoord en ik
kreeg je telegram pas tien minuten voor
je kwam. We hadden geluncht op Greys-
tones. Het eentge wat 4k kon doen, was
de ancien aan hun lot overlaten en je
in de oprijlaan op te vangen.
Anne’s wenkbrauwen1 trokken zich sa
men; haar oogen rusteen op Jenny met
een vreemeft-verbaasde Uitdrukking.
Heb je gasten?
Ja, logé’s voor de week-ekd. Maar
hoe clan ook, Anne, je moet tocY inzien
dat je onmogelijk hier ofc) die Imanier
kunt komerf binnenvallen.
Anne s blik bleef strak op haar züs
gevestigd. Vaag schemerde het door hï
gedachten hoe goed Jenny eruit zag
hoe knap ze was en hoe uitstekend wit
haar stond. Maar verder was er een doffe
nijpende leegte, in haar hersens ze was
zich 1 alleen duidelijk bewust van een
pijnlijk, krampachtig pogen om dat klop
pende „iets" dat haar geest wilde bin
nendringen, tegen te houden.
Waarom Jen? s
Jenny kwam dichter bij haar.
Waarom heb je in vredesrias
gewacht tot je van me hoorde? Je had
behooren te wachten.
Lokkend Tigre
Van Adoea, de hoofdstad van de provin
cie Tigre, zweeft de blik over eindelooze
groene velden, waar prachtige kudden run-
begroeld pad, dat’ zich door het [kreupel-
hout rechts van de oprijlaan slingerde.
Jenny liep snel voort tot.waar ,het pad
uitmondde in een eigenaardige, v-ierkante
open ruimte. Een haag van geSnoeiden
hulst omringde deze niet hooge, ondoor
dringbare muren. In een van dié muren
was een opening gekapt ze leek een
helder, doorzichtig venster, dat uitzicht
gaf op een lieflijk schilderij, van blauwe
lucht, zonnig water en groene weiden. De
omheinde plek zelf was donker en kil.
Tpen ze daar waren sloeg Anine haar
vrijen arm om Jenny heen. O Jen!
was alles wat ze zeggen kon.
Een kort moment werd de druk van
haar omhelzing beantwoord. Toen maak
te Jenny zich los haar hand hing slap
langs haar lichaam.
Waarom ben je gekomen, herhaalde
ze. O Anne, .waarom ben je gekomen?
Een wonderlijke verwarring greep Anne
aan. Haar heele bewustzijn was zoo vol
komen vervuld van de vreugde weer bij
Jenny te zijn, dat daarin letterlijk geen
plaats was voor een andere overweging.
Maar nu klopte Iets aan de deur van haar
gedachten en elschte toegang. Het half-,
duister van deze schaduwige plaats ver
meerderde haar gevoel van zekerheid.
Ze strekte» de handen vuor zich uit, om
iets af te weren, en vroeg langzaam, op
een toon van twijfel:
Maar Jen je ik bedoel vind
je het dan niet prettig dat ik gekomen
ben?
Ik liet je toch weten niet te komen.
Ik liet je weten niets te doen voor je mr.
De zusters.
Het naaste station, lag acht kllometeer
van Waterdene. Anne nam een taxi en
terwijl déze haar in snelle vaart naar het
buiten. van haar punter en zwager bracht,
ze het trillende, gouden gevoel
van onultsprekelijk-blij verbeiden terug
leaver der wijd-gespreide overhangende
takken ving haar blik een zilveren glimp j
op: het snelvlietende stroompje dat het
landgoed doorsneed. En toen zag ze
Jenny.
De taxi stopte. Later wist zij dat Jenny
den schauffeur een teefcen had gegeven
jderen weiden, en over hoogst gecultiveerd
and, waarop tarwe, mais, gerot en peul
vruchten verbouwd worden. Deze velden
strekken zich uit tot de rivier dë Takasse,
waarachter zich in het zuiden net hoogge
bergte van Senuen verheft,- waarvan de
ióOO meter hooge toppen een groot deel van
net jaar met sneeuw bedekt zyn.
Men zal nu begrijpen, waarom de Italia-
i nen zoo hardnekkig om het bezit van d.ze
- Abessijnsche provincie Tigre gestr^en
hebben. Onder het bestuur van een Europeê-
sche natie kan de provincie Tigre tot een
zeer ry’ke kolonie worden. Vooral het gc-
zonde bergklimaat Werkt hiertoe mede.
Maar van Adoea uit zweeft de blik niet
slechts over dit lachende landschap. In het
westen verliest hij zich in een wirwar van
rotskloven en smalle dalen. Hier was hei,
dat de Italiaansche generaal Baratieri in
1896 de dwaasheid 'beging, zich door keizer
Menelik uit zijn goed verschanste stellingen
te laten lokken en de verschrikkelijke neder
laag leed, die jarenlang aan 'de trots van
de Italianen heeft geknaagd.
Harrar, de toekomstige operatie
basis.
Het tragische voorbeeld van Baratieri
heeft den Italianen geleerd, de verraderlijke
Abessijnsche bergen, waarin zy hun strijd
macht niet kunnen ontwikkelen, uit den
weg te gaan. Zy marcheeren thans door dr
steppen om zich in het bezit van den spoor
weg te stellen, die de Fransche havenplaats
Dzjiboeti met de Abessijnsche hoofdstad
Addis Abeba verbindt. Dat de ItaliaanscWb
legers het spoorwegstation Diredawa en het
in de nabijheid gelegen Harrar zullen be
zetten, is nog slechts een kwestie van tyd.
Harrar is de hooge burcht van den handel
van de Oost-Afrikaansche landen ten zuiden
te winnen, waarvan de glorie vergleden
was toen ze ujtstapte op een leeg perron,
dat wil zeggen, leeg voor haar. Andere
reizigers werden van de trein gehaald.
De blozende jonge vrouw die met l|aar In
de coupé gezeten had, werd opgewacht
door een eveneens flinken jongeman met
een prettig gezicht en ze omhelsden el
kaar hhrtelijk. Een spichtig meisje in een
groen leeren overjas verwelkomde de
oude dame uit den volgenden wagon en
een gezellige grootmoeder met vriénde
lijk glinsterende oogjes flen kleinen Jon
gen in zijn te krap jasje uit hetzelfde
rijtuig. Maar voor Anne was het perron
leeg, ondanks het woelig gewemel; met
een onzeker glimlachje trachtte ze te
bedenken wat Jenny weerhouden kon
Hebben om haar te komen begroeten
Toen de monumentale steenen poort van
Waterdene in zicht kwam, begon Anne’s
hart zoo heftig te kloppen, dat haar ge
peins plotseling afknapte. Er was nog
maar voor één gedachte ruimte in haar:
over een paar minuten zou ze Jenny
weerzien. Alleen de lengte van de oprij
laan scheidde hen nog.
De auto draalde het openstaande hek
in. Ongeveer dertig meter verder maakte
de oprijlaan een scherpe bocht. Anne
leunde uit het open raampje en door het
ten. De eerbied voor de verdragsverplich
tingen, die Zwitserland uit vrijen wil op
zich heeft genomen, is een grondslag der
Zwitsersche politiek en staat geheel bui
ten discussie.
1 Motta herhaalde, dat Zwitserland zal
ginsel hebben veroordeeld. deelnemen aan de economische en flnan-
De Volkenbond heeft tweeërlei taak: cieele sancties in het algemeen doch
I niet aan militaire sancties die Zwitser
land In ernstig gevaar zouden kunnen
brengen.
Met dit voorbehoud is Zwitserland ech
ter bereid indien de Volkenbondsverga
dering dit wenscht haar volle medewer
king te verleenen in de coördinatiecom
missie.
Tenslotte sloot Motta zich1 aan bij de
woorden van La val, dat toepassing van
sancties niet mag ultslulten een voortzet
ting van de verzoeningspogingen.
De Volkenbond moet optreden met
waardigheid en met flinkheid, doch hij
zalydaarbij niet uit het oog mogen ver
liezen, dat hij zal moeten blijven streven
naar een oplossing van het geschil in
overeenstemming met het recht en de
rechtvaardigheid.
ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (behoorende tot den bezorgkring) 1
i5 regels ƒ1.30, elke regel meer 0.25. Van buiten Gouda en den bezorgkring:
15 regels 1.&5, elke regel meer 0.30. AdYertentiën in het Zaterdagnummer 25
bijslag op den prijs. Liefdadigheids-advertenti^n de helft van den pry's.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN1—4 regels 2J45. elke regel meer ƒ0.50. Op
de voorpagina 50 hooger.
Gewone advertentiën en ingezonden mededeelfngen bij contract tot zeer gereduceerden
prijs. Groote letters en randen worden berekend naar plaatsruimte.
Advertentiën kunnen worden ingezonden door tusschenkomst van soliede Boek
handelaren, Advertentiebureaux en onze agenten en moeten daags vóór de plaatsing
aan het Bureau x“J-’"*~1
Hièrna was
verklaarde, dat hij geen aanleiding had
de hoofdlijnen van de Britsche politiek te
herhalen, die Sir Samuel Hoare in de
Volkenbondsvergadering had uiteengezet.
Hij nam aan. dat iedereen thans begrijpt,
dat de Engelsche politiek vast gegrond is
op het lidmaatschap van den Volken
bond. Alleen een krachtige Volkenbond
kan zorgen voor het handhaven van den
vrede. Dit is ook het hoofddoel van de
bultenlandsche politiek van Engeland. De
Engelsche regeering is overtuigd, dat
oorlog een anachronisme is en dat de
menschheid nimmer het ware geluk zal
kunnen verkrijgen, incflen niet de vrede
definitief zal zijn gegrondvest. Indien de
beschaving zal willen voortleven, moeten
wij den oorlog in de practijk afschaffen,
nadat wij hem tot dusver slechts in be-
(lOlliSIHE (OIRAVT.
Dat niet alle leden van den Volkenbond
zich kunnen vereenigen met de sanctie-
politiek tegen Italië, is gisteren overdui
delijk gebleken, toen in de zitting der
Volkenbondsvergadering (Assemblée) de
vertegenwoordigers van twee Donausta-
ten, Oostenrijk en Hongarije, hun bezwa
ren te kennen gaven tegen deelneming
hunnerzijds aan tegen Italië toe te pas
sen strafmaatregelen. Wanneer men ken
nis neemt van de beweegredenen, waar
door de regeeringen te Weenen en Boe
dapest zich ten aanzien van het Oost-
Afrikaansche conflict laten lelden, dan
blijkt, dat zij zicifniet bij de sanctiepoli -
tiek der ovetige mogendheden willen
aansluiten, omdat aan den eenen kant
de nauwe politieke relaties met Italië dit
vejj^eden en anderszij ds het in werking
Zeilen der strafmaatregelen de economi-.
sche en flnancieele ontreddering harer
landen ten gevolge zou hebben. Het veto
over Itaiië's oorlogshandelingen in Abes-
synië draagt dus, al- veroordeelen de
meeste landen, die lid van den Volken
bond zijn, het fascistische avontuur, niet
een algemeen karakter, zoodat de sanc-
tlemuur, die tegen Italië zal worden op
gericht, reeds nu enkele bressen vertoont
als uitvloeisel van het feit», dat enkele
staten bewezen hebben zóózeer bedacht
te zijn op zelfbehoud, dat zij zich ont
trekken aan Inderdaad voor hen on
aangename internationale verplich
tingen. Dat Oostenrijk en Hongarije voor
af zijn overeengekomen éen lijn te trek
ken, blijkt bovendien uit den opbouw van
de door hun gedelegeerden uitgesproken
redevoeringen en de bewoordingen daar
van, die een groote overeenkomst vertoo-
nen en waarin vooral met nadruk gewag
wordt gemaakt van de innige „vriend
schap” mét Italië. Pfluegt, de Oostenrijk-
sche woordvoerder, bracht npg in het
blzonder in herinnering, dat het Italië is
geweest, hetwelk inzonderheid ten voü-
gen jare met grooten nadruk is opgeko
men voor Oostenrijks onafhankelijkheid,
toen deze de naam van den staat werd
niet genoemd door Duitschland werd
bedreigd.
De houding, door Engeland en Franrljk
aan te nemen, is inmiddels nog van veel
grooter belang. Bestaat er tusschen belde 1
landen, wat de toepassing der sancties
betreft, een controverse? zoo vroeg men
zich af. Tot dufiver kreeg men den Indruk I
t Is .schoon, als anderen hulde en eer
u brachten,
Maar beter nog, dat gij bij dag en
nachten,
Het recht hebt, om n zelf te achter».
4“
o
n
cl
it
1!
