'sssasssMsm
2
E STATISTIEKEN
AA^BOOO
ssss
MAGGI5 Soepen
Hoe is het mogelijk, je
WITTE WAS
ziet er al weer mooier uit dan de mijne
NIEMEIJER'S
STER
HEERENBAAI
GOUDSCHE COURANT - VRIJDAG II OCT. 1935 TWEEDE BLAD
hoofdpijn
Rheumafiek
Verkoudheid
Wie Gouda en Omgeving
goed wil kennen
schaffe zich aan
GIDS VOOR GOUDA
Prijs 0.50.
SOUDSCHE VRAAGBAAK
Prijs ƒ0.40.
A. BRINKMAN ZOON,
Voor lijdenden
Herstellenden
"Ik ben gewoonweg verrukt
over dit bordje soep En welk
antwoord gaf de chef-kok mij, toen
ik naar het recept informeerde?"
"Ik wil U hei geheim wel ver
klappen", zeide hij, "want dat
verdient deze soep ten volle:
het is een MaggisSoep. Probeert
U eens stuk voor stuk de ver
schillende soorten en U zult ver
rast zijn door de uitstekende
smaak."
zijn laag in prijs en in kwaliteit
de beste.
H
35* 30c 25c.
c
Het Tana-meer, een wonder van schoonheid.
De mode is veranderlijk.
Hannenrau.
ORATIS PRACTISCHE RAD!ON-WASHANDLEIDING
(waarde 25 eta.)
TABLETTEN
!CE\T;
i CENT.
Heeft Uw winkelier U al een formulier van
MAGGI S K.L.M. PRIJSVRAAG»
verstrekt Het loont de moeite
F. 2500.20 vliegtochten, -2000 troostprijzen voor
de goede oplossingen.
Getrouwd:
G. L. VAN DER MEER,
Wednr. Van Alida Droppert
en
M. I. B. VINGERLING.
Hillegersfoerg, 10 October 1935.
Straatweg 221.
De Heer en Mevrouw van der Mee -
Vingerling, zeggen U. mede nament
wederzijdsche familie, hartelijk dank
voor de vele blijken van belangstel
ling bij hun huwelijk ondervonden.
Bewerkt door G. J. J. POT,
Gemeente-Secretaris
met talrijke illlustraties.
Bevattende tal van inlichtingen be
treffende Rijks- en Gemeentediensten,
Openbare en Bijzonderee Instellingen,
Vereenigingen enz.
UITGAVE:
GOUDA.
die verzwakt zijn door koortsen, typhus, influenza, of dergelijke ondermijnende
ziekten, is de SANfJUINOSE het middel, dat het éérst de levensopgewektheid
terugbrengt.
voor wie het er op aankomt, de verloren krachten apoedïg te heroveren; wier eetlust
moet worden, opgewekt; die aan diepen en verkwikkenden slaap behoet. hebban-
het middel dat u snel en zeker daaraan helpt is DE SANGU1NOSE.
Tweemaal per dag een eetlepel is voldoende. B(j alle Apothekers en Drogisten,
SANGUINQSE kost per flacon 2.6 fl. 11.12 fl. 21.
Omzetbelasting inbegrepen.
De Riemerstraat 2c-4 VAN" DAM Co. j)en
NEDERLANDSCH FABRIKAAT.
A. Dat komt, omdat mijn goed schoner is dan je met zeep alleen
gedaan kan krijgen!
V. Wat bedoel je daarmee? Ik boen en wrijf toch terdege!
A. Ik geloof het graag, maar het is veel beter wanneer je dat niet
doet. Nu zal ik je mijn geheim eens vertellen, dan kan je voortaan
ook zulk een prachtige was hebben. Ik gebruik altijd Radion. Het zuurstofhoudende sop
van RADION heeft een reinigingskracht die veel doeltreffender is dan die^ van gewone
zeep en water. Het maakt al het vuil los, zelfs indien het diep in het weefsel is gedrongen.
En nu zie je het resultaat!
Misschien nog wel koorts ookl
Aspirin Is de onovertroffen bestrijder van verkoudheid.
Na Uw verkoudheid zult U met zo velen zeggen I
ZO N ASPIRIENTJE HELPT TOCH MAAR1
UMuNend verkrijgbaar In da oranje-bandbultjes v. 20 tabl. 70 ets. an oranjezafcjes v. 2 tabl. A K
D
hebben uitgewezen, dat
een gezin van 4 personen per maand
1 fiesch Haasazijn (35 cents) oi
1 fiesch Boogazijn (25 cents)
1 persoon verbruikt per week
cent aan Haasazijn
cent aan Boogazijn.
kleinigheid ten koste van
Uw gezondheid nog sparen
Wilt U om een miniem prijsverschil de
schadelijke, goedkoope carbidazijn
gebruiken
Wilt U onzuiverheden en bacteriën
slikken, om een per week, dus een
niemandalletje te sparen
Wilt U hiervoor uw maag en nier-en on-
noodig in gevaar brengen
Linker
gebruikt
daarom
uitsluitend
HAAS AZIJNFABRIEKEN N.V. MAAQLEM
Verzoeke mij geheel gratis en franco
zenden een exemplaar van Uw nieuwe
illustreerde uitgave met talloze waardevi
wijzingen voor de moderne behandeling
gezins- en fijne wat.
Naam
Straat
THANS
PER Ui POND
Woonplaats
eenden aan lever's /.eet Mij. N. V., Afdtlint Keclam
Oer-oude kloosters liggen op zijn eilanden.
„Het meer der toekomst",
door F. BAXTER.
Of monsieur Laval, toen hq in Ja
nuari j.l. z«n vriend Mussolini de
vrye hand in Abessynië liet en daar
mee practisch dit land aan Italië uit
leverde, wel'er aan heeft gedacht, dat
Frankrijk eens om de gunst van den
Negus zou dingen? Lodewjjk XIV, die
Je latere Afrika-politiek van Frank
rijk inleidde door vriendschappelijke
betrekkingen aan te knoopen met de
regeerende hoofden van Marokko,
kwam op zekeren dag op het idee, zijn
draden ook naar Öost-Afrika uit te
spinnen.
H\j zond een tweetal gezanten naai
den Kqning der Koningen, van wie de
eene nimmer zijn doel bereikte, daar
hij reeds in de hoofdstad van den
Mohammedaanschen Nubien Sennar,
waarvan thans nog de ruïnes staan,
werd vermoord. De tweede onder lei
ding van Poncet, die een in de astro
nomie onderlegde Pater Capucijn op
reis had medegenomen, kwam even
wel behouden te Addis Abeba aan.
Deze gezant legde zijn reisindruk
ken vast in een in 1678 uitgegeven
boekwerk hetwelk thans nog een lit
teraire waarde bezit.
In de vorige eeuw was het de
Franschman Guillaume Lejean, die
in opdracht van de Engelsche regee
ring een expeditie samenstelde, waar
mede hij naar het gebied rondom het
Tana-meer vertrok. In den zomer van
1862 kwam hij hier aan.
Het meer der toekomst".
Het Tana-Meer wordt door alle
vreemdelingen, die het bezoeken ge
roemd als een natuurwonder, zooals
men dit in geheel Afrika niet vindt.
„Het Meer der Toekomst", zoo wordt
het door de Britten, die het nog van
een ander standpunt bezien, genoemd.
En inderdaad, want niet alleen zij,
bezochten, roepen er over, ook de mo
derne techniek interesseerde zich er
voor.
Ingenieurs en technici hebben de
laatste tientallen van jaren niet stil
gezetenmen wil een plan uitvoeren,
om het kostelijk water, waaraan in
geheel Oost-Afrika nog vaak gebrek
is, productief te maken en wel met
behulp van de moderne techniek, wel
ke ons, menschen van heden, ten dien
ste staat.
En tenslotte is het Tana-Meer, de
oorsprong van den Blauwen Nq'I, een
object van industrieele speculatie ge
worden. Zjjn watermassa'^ welke op
een hoogte van 1200 meter boven
Khartoem liggen, verbergen gewel
dige krachten, welke slechts nuttig
kunnen worden gemaakt door toepas
sing der techniek.
Soedan, het toekomstland der En-
kolsche koloniale politiek, wacht
slechts op het water van het Tana-
Meer, hetwelk in staat is geheel En-
gelschnSoedan te bevruchten. En daar
om is het dan ook begrijpelijk, dat de
Britten hun oogen niet van het Tana-
Meer, waarnaar zij reeds veertig jaar
begeerlijk omzien, afhouden!
Safieren tusschcn smaragden.
Wanneer alle plannen, welke rond
het Meer zqn gesponnen, eenmaal
zullen zijn uitgewerkt, dan zal iich,
volgens de meening der kenners, zijn
schoonheid, welker ontdekking den
touristen der toekomst moet blijven
voorbehouden, eerst ten volle ont
plooien.
Midden in zijn wijde bergland ge
legen, welks aanblik even betooverend
als grootsch is, behoeft het Tana-
Meer geen enkel vergelijk, uit welk
werelddeel ook, te vreezen. Het meer
duikt voor de oogen der touristen op
als een in smaragden gevatte'safier.
Taine zeide eenmaal Van het Tana-
Meer, toen hq het water voor den
eersten maal overvoer: „Ik heb in
een beker vol licht gebaad
De fonkelende pracht van het meer
is bij rustig weer vaak nog overwel
digender dan wanneer de heftige
stormen de huizenhooge golven tegen
zijn oevers slaan.
Motorlawaai stoort de geesten!
De Abessijnen hebben tot nu toe
steeds getracht vreemdelingen, die
niet uit wetenschappelijk oogpunt,
doch uitsluitend uit nieuwsgierigheid
het Tana-Meer wilden bezoeken, deze
„indringerige blanken" zooveel moge
lijk te weren.
Het is nog niet zoo lang geleden,
dat de Franschman Marcel Griaulq
een verzoek richtte tot de Abessqn-
sche regeering te Addis Abeba, waar
in hy toestemming vroeg met zijn
motorboot het Tana-Meer te door
kruisen, deels met wetenschappelijke
doeleinden, deels uit avontuuriyk oog
punt. Zijn verzoek werd evenwel rond
uit afgewezen. Men antwoordde hem:
„Het is absoluut onmogelijk. Het la
waai van Uw'motorboot zal de gees
ten, die in het meer verborgen zijn,
doen opschrikken"... Het Tana-Meer
wordt n.l. door de Abessijnen als een
heilig meer beschouwd, waarin vele,
geheime geesten in het verborgene
leven. De mensch maakt deze geesten
boos, wanneer men ze niet met rust
laat. Dan ,zoo zeggen de Abessjjnen,
nemen zq wraak en laten de golven
hoog opspatten, zóó hoog, dat alle
bootjes en hun visscherajrergaan.
Daarom is de afschuw der Abes
sijnen voor de blanken, die met hun
goden lachen, wel eenigszins te be
grijpen.
Oude kloosters op oude eilanden.
De oppervlakte van het Tana-Meer
is bezaaid met kleine, dichtbeboschte
eilanden, waarop oeroude kloosters
staan. Een dier kloosters dient tót
verbanningsoord voor veroordeelde
kerkelijke overheden, die in Abessy
nië nogal eens onwaarheid verkon
digen. Het grootste eiland, Deck, het
welk 40 K.M. omvat, is door vele ge
heimzinnigheden omgeven. Dit eiland
is voor de Abessjjnen het symbool der
Abessjjnséhe onafhankelijkheid. De
mythe, welke om het meer is gespon
nen, is ook een der oorzaken, Waar
door Engeland in zijn plannen, een
stuwdam in het meer te bouwen, wel
ker waterspiegel 5 meter hooger zou
komen te liggen, jarenlang op zooveel
tegenstand van de zijde der Abessij
nen stootte.
Aan den noordelijken oever van het
meer woont sedert eeuwenlang een
wilde stam, die zijn grootsten vijand
in... de blanke kent. Deze stam leeft
hoofdzakelijk van de jacht op nijl
paarden. Nijlpaardenvleesch is het
hoofdbestanddeel van het voedsel,
hetwelk deze menschen eten. En het
is deze stam, die de Abessijnen steunt
in hun tegenwerking ten opzichte van
de Engelschen, die zoo graag een
stuwdam in heè meer wilden plaatsen.
Van technisch standpunt beschouwd
zou dit de productiviteit van het meer
ten goede komen, doch door de plaat
sing van dezen dam zouden vele
eilanden, en mét dezen de oude kloos-
I ters, welke ieder afzonderlijk een le
gende hebben, moeten verdwijnen of
worden overstroomd.
Het zal den modernen, vooruitstre-
venden mensch niet gemakkelijk val
len den strijd aan te binden tegen een
bijgeloovig volk als de Abessijnen!
Schoenen met lage hakken zijn
modern.
Voor eenige jaren zou niemand heb
ben durven voorspefleii, dat platte
hakken in de mode zouden komen,
want zeer zeker zou een medelijdend
lachje hierop als antwoord gegeven
zijn. Toch is zulks thans het geval en
zeker zal deze mode door telen wor
den toegejuicht. Uit gezondheidsoog
punt is het een stap in de goede rich
ting en wij meenen te mogen veron
derstellen, dat vele dames, welke zich
min of meer verplicht gevoelden
schoenen met hooge Fransche hakjes
te dragen omdat het mode was
met een zucht van verlichting haar
keus bepalen op modellen met aan
merkelijk plattere hakken.
De Parjjsche Haute Couture heeft
zich wellicht^ minder laten leiden door
gezondheidsoverwegingen, dan wel
door een gevoel van eenheid in lijn.
By de vele uiterst sobere modellen,
waarbij een strenge lqn gevolgd
wordt passen schoenèn, welke even
eens aan deze eischen voldoen.
TWEE CHARMANTE AVONDJAPONNEN.
No. 1 is van crêpe satijn bleu pale. Het toilet fieeft gedrapeerde mouwtjes.
No. 2 is een toilet van fijne crème kant. Het heeft lange mouwen.
De lange slepende avondjaponnen
met klassieke draperiën hebben schoe
nen welke aan sandalen doen denken,
en hebben lage of geen hakken.
Wandel- en sportieve japonnen zien
wij met stevige molières dragen, wel
ke flinke blokhakken hebben.
Bij de wintershows van Worth in
Parijs werden alle modellen gedra
gen door mannequins, welke schoenen
hadden met lage hakken.
Wy zagen veel peau de suède en
zijden schoentjes, de eerste in donker
blauw-bruin, grijs en zwart, terwql
de zwarte zijden schoentjes gouden
hakjes en dito smalle kettingen als
sluiting over den voet hadden en ele
gant kleedden.
De moderne kapsels geven vele da
mes meerdere zorg, dan zq wellicht
dachten, toen zq hare lokken ten of
fer brachten. Wellicht aan de qdel-
heid Ook zulks is te vergeven, want
in iedere vrouw is deze in kiem aan
wezig. Vooral 's zomers is het haar
zeer veel aan de zon blootgesteld en
wordt hierdoor droog, terwql vooral
blond haar verkleurt. Baden en trans-
pireeren maakt het Vet en plakkerig,
zoodat ons kapsel, dat wq vooral de§(
zomers als we veel buiten zqn of zon
der hoed loopen," zoo graag onberis-
pelqk zien, ons alles behalve naar den
zin is.- Veel wasschen helpt niet, het
bevordert integendeel de vetafschei-
ding en daarenboven, het is vrq kost
baar als wq het tevens moeten laten
onduleeren.
De invloej van de zon op haar en
hoofdhuid is gezond, zoolang men
maat weet te houdeir en niet over-^
drqft. In felle zon bescherme men het
haar tegen te felle inwerking dei-
stralen door een lichté, poreusé stroo-
hoed. Gurtimibadmutsen moeten niet
langer dan strikt noodig is gedragen
worden, aangezien zq de toetreding
van lucht belemmeren.
In den zomer kan men-om de drie
weken het haar wasschen en het beste
is 's avonds tevoren de hoofdhuid te
masseeren met de vingertoppen, ge
doopt in lauWe olq folie, 's Morgens
en 's avonds moet het haar eenige mi
nuten geborsteld worden, waarbij
tevens de huid goed geraakt wordt,
terwql men het eenige malen van
voor naar achter en omgekeerd door
kamt.
Een episode uit den Dertig jarig en Oorlog,
doe Hanna Ross zich opofferde om haar voder's hof voor plundering
te behoeden,
Ergens in Brandenburg onder hon
derdjarige dennen ligt Hannenrau.
belandde daar op een zwerftocht in
vacantie en kreeg van een ouden
emeritus-predikant de verklaring van
ezen merkwaardigen naam te hoo-
ren' naam moet uit den Dertig
jarigen Oorlog stammen en een ver
watering zqn van de woorden „Han-
jjas Ruhe" (Hanna's Rust). Hieron-
er volgt de geschiedenis van Han-
aenrau, zooals ^de predikant deze in
e kronieken vond opgeteekend.
Het was in het jaar 1632, op een
eeten dag m Juli, dat Je dochter vam
boer Ross, de „stille Hanne", z<f£
f genoemd werd, de koeien van
r vader naar het grasland had ge-
even. Het jaar tevoren hadden de
1Z€rlijken onder Tilly leelqk in
Endenburg huisgehouden. Dorpen
Vf*woest
en verbrand, o.a. Winne-
heede, waar boer Ross zqn hoeve en
landerqen bezat. Met het beetje wat
hem na de plundering was overge
bleven, was de boer naar de moeras
sige streken gevlucht. Nu zwoegden
ze dagr op de magere akkers, de boer,
zqn vrouw en hun beide zoons. Hanna
was daarbq niet noodig, haar was op
gedragen, de koeien, die de boer nog
over had, te hoeden.
Ze had zich in den schaduw van het
struikgewas uitgestrekt en blies op
een kleine fluit van wilgenhout een
zelfbedachte melodie. Plotseling klonk
er van de overzqde van het grasland,
waar het bosch weer begon, geraas
en gekraak van takken, zoodat Han
na zich oprichtte om te zien wat hei-
was. Uit de lage struiken kwam een
man te voorschqn. Hq droeg een ge
scheurd scharlaken hemd onder een
leeren wambuis, en een korte degen
opzq. Om zqn hoofd was een bloedige
lap gewonden, die zqn eene oog be
dekte. Achter hem kwamen nog drie.
vier, vijf even verloopen krqgsknech-
ten, de lans in de vuist, een met een
musket en de laatste op een kreupele
knol, zwaar gewond. Nauwelqks had
den ae in de wei de grazende koeien
ontdekt, of ze stormden er op af, en in
minder dan geen tqd was er een rood
bonte gevangen en doodgestoken.
Hanna aan den anderen kant van de
wei was opgesprongen en schreeuwde
luid. Doch het hielp haar-iets. Zoodra
de soldaten haar in het oog kregen,
stormden ze onder woest geschréeuw
op haar af. Hanna, e^i 'krachtig,
hoogopgeschoten meisje, keerde zich
met een sprong om en rende de heide
in. Daar zou wel niemand haar kun
nen inhalenMaar of de Booze in het
spel was, een braamrank bleef aan
haar rok haken en trok haar op den
grond. Onmiddellqk sprong ze weer
op. Doch reeds was de man met het
scharlaken wambuis bq haar, greep
haar beet en riep haar in een taal, die
ze niet verstond iets toe. Ze stond heel
stil en glimlachte. Want vrees kende
haar kinderlqk gemoed niet. Ze merk
te echter, dat ze den landsknechten'
den weg naar haar vaders huis moest
wqzen. Toen keek ze de wilde gasten
peinzend aan. Ze had immers al het
vreeselqke van Winnehoede meege
maakt, had de menschen hooren gil
len en het bloed zien vloeien, had zich
zelf met de harén slechts ternauwer
nood kunnen redden. Toen rqpte er
een beslujit in haar ziel, dat zq zonder
aarzeling in werkelqkheid omzette:
ze maakten den landsknechten door
gebaren en telkens weer herhaalde
woorden duidplqk, dat daarginds,
geboomte ophield; daar groeiden eerst
hazelaarstruiken, lage dennetjes en
elzeboschjes. De man met het roode
wambuis keek wantrouwend in het
rond. Misschien had hq al eens eer
der zoo'n streek gezien en vermoedde,
Maar Hanna liep zoo onbekommerd
fluitend ert zingend verder, dat hq 't
zich uit het hoofd zette. Zoo ging het
'een heel tqdje door. Plotseling zakte
het meisje met een voet weg. Die met
het scharlakeh wambuis schreeuwde
haar toe en pakte haar bq den arm.
Maar ze rukte zich los en sprong als
een hinde over den groenen bodem.
En de soldaten achter haar aan. Ze
a—»-,lachte luidkeels. Daar zakte de eerste
achter het bosch, het broekland was, al tot aan het middel weg. Die achter
waar haar vader woonde. hem liep wilde hem eruit trekken,
Die met het leeren wambuis en het^
verband om zqn hoofd liet haar daar
op los, doch dreigde met zqn vuist,
waar Hanna slechts om lachte. Toen
ging ze voor de soldeniers uit het
bosch in. Ze blies op haar fluitje, daar
tusschendoor zong ze lustig het eene
lied na het andere. Waar het hooge
doch weldra zat ook hq in het groene
moeras. Want opeens was alle vaste
grond verdwenen. De man te paard
vocht woest om zqn leven. Het paard
verdween en brullend volgde de man
zqn rqdier. Eén was er nu nog maar
ovfer, die had zich op een uitstekend
boschje in veiligheid gebracht. Hq