'sssasssMsm 2 E STATISTIEKEN AA^BOOO ssss MAGGI5 Soepen Hoe is het mogelijk, je WITTE WAS ziet er al weer mooier uit dan de mijne NIEMEIJER'S STER HEERENBAAI GOUDSCHE COURANT - VRIJDAG II OCT. 1935 TWEEDE BLAD hoofdpijn Rheumafiek Verkoudheid Wie Gouda en Omgeving goed wil kennen schaffe zich aan GIDS VOOR GOUDA Prijs 0.50. SOUDSCHE VRAAGBAAK Prijs ƒ0.40. A. BRINKMAN ZOON, Voor lijdenden Herstellenden "Ik ben gewoonweg verrukt over dit bordje soep En welk antwoord gaf de chef-kok mij, toen ik naar het recept informeerde?" "Ik wil U hei geheim wel ver klappen", zeide hij, "want dat verdient deze soep ten volle: het is een MaggisSoep. Probeert U eens stuk voor stuk de ver schillende soorten en U zult ver rast zijn door de uitstekende smaak." zijn laag in prijs en in kwaliteit de beste. H 35* 30c 25c. c Het Tana-meer, een wonder van schoonheid. De mode is veranderlijk. Hannenrau. ORATIS PRACTISCHE RAD!ON-WASHANDLEIDING (waarde 25 eta.) TABLETTEN !CE\T; i CENT. Heeft Uw winkelier U al een formulier van MAGGI S K.L.M. PRIJSVRAAG» verstrekt Het loont de moeite F. 2500.20 vliegtochten, -2000 troostprijzen voor de goede oplossingen. Getrouwd: G. L. VAN DER MEER, Wednr. Van Alida Droppert en M. I. B. VINGERLING. Hillegersfoerg, 10 October 1935. Straatweg 221. De Heer en Mevrouw van der Mee - Vingerling, zeggen U. mede nament wederzijdsche familie, hartelijk dank voor de vele blijken van belangstel ling bij hun huwelijk ondervonden. Bewerkt door G. J. J. POT, Gemeente-Secretaris met talrijke illlustraties. Bevattende tal van inlichtingen be treffende Rijks- en Gemeentediensten, Openbare en Bijzonderee Instellingen, Vereenigingen enz. UITGAVE: GOUDA. die verzwakt zijn door koortsen, typhus, influenza, of dergelijke ondermijnende ziekten, is de SANfJUINOSE het middel, dat het éérst de levensopgewektheid terugbrengt. voor wie het er op aankomt, de verloren krachten apoedïg te heroveren; wier eetlust moet worden, opgewekt; die aan diepen en verkwikkenden slaap behoet. hebban- het middel dat u snel en zeker daaraan helpt is DE SANGU1NOSE. Tweemaal per dag een eetlepel is voldoende. B(j alle Apothekers en Drogisten, SANGUINQSE kost per flacon 2.6 fl. 11.12 fl. 21. Omzetbelasting inbegrepen. De Riemerstraat 2c-4 VAN" DAM Co. j)en NEDERLANDSCH FABRIKAAT. A. Dat komt, omdat mijn goed schoner is dan je met zeep alleen gedaan kan krijgen! V. Wat bedoel je daarmee? Ik boen en wrijf toch terdege! A. Ik geloof het graag, maar het is veel beter wanneer je dat niet doet. Nu zal ik je mijn geheim eens vertellen, dan kan je voortaan ook zulk een prachtige was hebben. Ik gebruik altijd Radion. Het zuurstofhoudende sop van RADION heeft een reinigingskracht die veel doeltreffender is dan die^ van gewone zeep en water. Het maakt al het vuil los, zelfs indien het diep in het weefsel is gedrongen. En nu zie je het resultaat! Misschien nog wel koorts ookl Aspirin Is de onovertroffen bestrijder van verkoudheid. Na Uw verkoudheid zult U met zo velen zeggen I ZO N ASPIRIENTJE HELPT TOCH MAAR1 UMuNend verkrijgbaar In da oranje-bandbultjes v. 20 tabl. 70 ets. an oranjezafcjes v. 2 tabl. A K D hebben uitgewezen, dat een gezin van 4 personen per maand 1 fiesch Haasazijn (35 cents) oi 1 fiesch Boogazijn (25 cents) 1 persoon verbruikt per week cent aan Haasazijn cent aan Boogazijn. kleinigheid ten koste van Uw gezondheid nog sparen Wilt U om een miniem prijsverschil de schadelijke, goedkoope carbidazijn gebruiken Wilt U onzuiverheden en bacteriën slikken, om een per week, dus een niemandalletje te sparen Wilt U hiervoor uw maag en nier-en on- noodig in gevaar brengen Linker gebruikt daarom uitsluitend HAAS AZIJNFABRIEKEN N.V. MAAQLEM Verzoeke mij geheel gratis en franco zenden een exemplaar van Uw nieuwe illustreerde uitgave met talloze waardevi wijzingen voor de moderne behandeling gezins- en fijne wat. Naam Straat THANS PER Ui POND Woonplaats eenden aan lever's /.eet Mij. N. V., Afdtlint Keclam Oer-oude kloosters liggen op zijn eilanden. „Het meer der toekomst", door F. BAXTER. Of monsieur Laval, toen hq in Ja nuari j.l. z«n vriend Mussolini de vrye hand in Abessynië liet en daar mee practisch dit land aan Italië uit leverde, wel'er aan heeft gedacht, dat Frankrijk eens om de gunst van den Negus zou dingen? Lodewjjk XIV, die Je latere Afrika-politiek van Frank rijk inleidde door vriendschappelijke betrekkingen aan te knoopen met de regeerende hoofden van Marokko, kwam op zekeren dag op het idee, zijn draden ook naar Öost-Afrika uit te spinnen. H\j zond een tweetal gezanten naai den Kqning der Koningen, van wie de eene nimmer zijn doel bereikte, daar hij reeds in de hoofdstad van den Mohammedaanschen Nubien Sennar, waarvan thans nog de ruïnes staan, werd vermoord. De tweede onder lei ding van Poncet, die een in de astro nomie onderlegde Pater Capucijn op reis had medegenomen, kwam even wel behouden te Addis Abeba aan. Deze gezant legde zijn reisindruk ken vast in een in 1678 uitgegeven boekwerk hetwelk thans nog een lit teraire waarde bezit. In de vorige eeuw was het de Franschman Guillaume Lejean, die in opdracht van de Engelsche regee ring een expeditie samenstelde, waar mede hij naar het gebied rondom het Tana-meer vertrok. In den zomer van 1862 kwam hij hier aan. Het meer der toekomst". Het Tana-Meer wordt door alle vreemdelingen, die het bezoeken ge roemd als een natuurwonder, zooals men dit in geheel Afrika niet vindt. „Het Meer der Toekomst", zoo wordt het door de Britten, die het nog van een ander standpunt bezien, genoemd. En inderdaad, want niet alleen zij, bezochten, roepen er over, ook de mo derne techniek interesseerde zich er voor. Ingenieurs en technici hebben de laatste tientallen van jaren niet stil gezetenmen wil een plan uitvoeren, om het kostelijk water, waaraan in geheel Oost-Afrika nog vaak gebrek is, productief te maken en wel met behulp van de moderne techniek, wel ke ons, menschen van heden, ten dien ste staat. En tenslotte is het Tana-Meer, de oorsprong van den Blauwen Nq'I, een object van industrieele speculatie ge worden. Zjjn watermassa'^ welke op een hoogte van 1200 meter boven Khartoem liggen, verbergen gewel dige krachten, welke slechts nuttig kunnen worden gemaakt door toepas sing der techniek. Soedan, het toekomstland der En- kolsche koloniale politiek, wacht slechts op het water van het Tana- Meer, hetwelk in staat is geheel En- gelschnSoedan te bevruchten. En daar om is het dan ook begrijpelijk, dat de Britten hun oogen niet van het Tana- Meer, waarnaar zij reeds veertig jaar begeerlijk omzien, afhouden! Safieren tusschcn smaragden. Wanneer alle plannen, welke rond het Meer zqn gesponnen, eenmaal zullen zijn uitgewerkt, dan zal iich, volgens de meening der kenners, zijn schoonheid, welker ontdekking den touristen der toekomst moet blijven voorbehouden, eerst ten volle ont plooien. Midden in zijn wijde bergland ge legen, welks aanblik even betooverend als grootsch is, behoeft het Tana- Meer geen enkel vergelijk, uit welk werelddeel ook, te vreezen. Het meer duikt voor de oogen der touristen op als een in smaragden gevatte'safier. Taine zeide eenmaal Van het Tana- Meer, toen hq het water voor den eersten maal overvoer: „Ik heb in een beker vol licht gebaad De fonkelende pracht van het meer is bij rustig weer vaak nog overwel digender dan wanneer de heftige stormen de huizenhooge golven tegen zijn oevers slaan. Motorlawaai stoort de geesten! De Abessijnen hebben tot nu toe steeds getracht vreemdelingen, die niet uit wetenschappelijk oogpunt, doch uitsluitend uit nieuwsgierigheid het Tana-Meer wilden bezoeken, deze „indringerige blanken" zooveel moge lijk te weren. Het is nog niet zoo lang geleden, dat de Franschman Marcel Griaulq een verzoek richtte tot de Abessqn- sche regeering te Addis Abeba, waar in hy toestemming vroeg met zijn motorboot het Tana-Meer te door kruisen, deels met wetenschappelijke doeleinden, deels uit avontuuriyk oog punt. Zijn verzoek werd evenwel rond uit afgewezen. Men antwoordde hem: „Het is absoluut onmogelijk. Het la waai van Uw'motorboot zal de gees ten, die in het meer verborgen zijn, doen opschrikken"... Het Tana-Meer wordt n.l. door de Abessijnen als een heilig meer beschouwd, waarin vele, geheime geesten in het verborgene leven. De mensch maakt deze geesten boos, wanneer men ze niet met rust laat. Dan ,zoo zeggen de Abessjjnen, nemen zq wraak en laten de golven hoog opspatten, zóó hoog, dat alle bootjes en hun visscherajrergaan. Daarom is de afschuw der Abes sijnen voor de blanken, die met hun goden lachen, wel eenigszins te be grijpen. Oude kloosters op oude eilanden. De oppervlakte van het Tana-Meer is bezaaid met kleine, dichtbeboschte eilanden, waarop oeroude kloosters staan. Een dier kloosters dient tót verbanningsoord voor veroordeelde kerkelijke overheden, die in Abessy nië nogal eens onwaarheid verkon digen. Het grootste eiland, Deck, het welk 40 K.M. omvat, is door vele ge heimzinnigheden omgeven. Dit eiland is voor de Abessjjnen het symbool der Abessjjnséhe onafhankelijkheid. De mythe, welke om het meer is gespon nen, is ook een der oorzaken, Waar door Engeland in zijn plannen, een stuwdam in het meer te bouwen, wel ker waterspiegel 5 meter hooger zou komen te liggen, jarenlang op zooveel tegenstand van de zijde der Abessij nen stootte. Aan den noordelijken oever van het meer woont sedert eeuwenlang een wilde stam, die zijn grootsten vijand in... de blanke kent. Deze stam leeft hoofdzakelijk van de jacht op nijl paarden. Nijlpaardenvleesch is het hoofdbestanddeel van het voedsel, hetwelk deze menschen eten. En het is deze stam, die de Abessijnen steunt in hun tegenwerking ten opzichte van de Engelschen, die zoo graag een stuwdam in heè meer wilden plaatsen. Van technisch standpunt beschouwd zou dit de productiviteit van het meer ten goede komen, doch door de plaat sing van dezen dam zouden vele eilanden, en mét dezen de oude kloos- I ters, welke ieder afzonderlijk een le gende hebben, moeten verdwijnen of worden overstroomd. Het zal den modernen, vooruitstre- venden mensch niet gemakkelijk val len den strijd aan te binden tegen een bijgeloovig volk als de Abessijnen! Schoenen met lage hakken zijn modern. Voor eenige jaren zou niemand heb ben durven voorspefleii, dat platte hakken in de mode zouden komen, want zeer zeker zou een medelijdend lachje hierop als antwoord gegeven zijn. Toch is zulks thans het geval en zeker zal deze mode door telen wor den toegejuicht. Uit gezondheidsoog punt is het een stap in de goede rich ting en wij meenen te mogen veron derstellen, dat vele dames, welke zich min of meer verplicht gevoelden schoenen met hooge Fransche hakjes te dragen omdat het mode was met een zucht van verlichting haar keus bepalen op modellen met aan merkelijk plattere hakken. De Parjjsche Haute Couture heeft zich wellicht^ minder laten leiden door gezondheidsoverwegingen, dan wel door een gevoel van eenheid in lijn. By de vele uiterst sobere modellen, waarbij een strenge lqn gevolgd wordt passen schoenèn, welke even eens aan deze eischen voldoen. TWEE CHARMANTE AVONDJAPONNEN. No. 1 is van crêpe satijn bleu pale. Het toilet fieeft gedrapeerde mouwtjes. No. 2 is een toilet van fijne crème kant. Het heeft lange mouwen. De lange slepende avondjaponnen met klassieke draperiën hebben schoe nen welke aan sandalen doen denken, en hebben lage of geen hakken. Wandel- en sportieve japonnen zien wij met stevige molières dragen, wel ke flinke blokhakken hebben. Bij de wintershows van Worth in Parijs werden alle modellen gedra gen door mannequins, welke schoenen hadden met lage hakken. Wy zagen veel peau de suède en zijden schoentjes, de eerste in donker blauw-bruin, grijs en zwart, terwql de zwarte zijden schoentjes gouden hakjes en dito smalle kettingen als sluiting over den voet hadden en ele gant kleedden. De moderne kapsels geven vele da mes meerdere zorg, dan zq wellicht dachten, toen zq hare lokken ten of fer brachten. Wellicht aan de qdel- heid Ook zulks is te vergeven, want in iedere vrouw is deze in kiem aan wezig. Vooral 's zomers is het haar zeer veel aan de zon blootgesteld en wordt hierdoor droog, terwql vooral blond haar verkleurt. Baden en trans- pireeren maakt het Vet en plakkerig, zoodat ons kapsel, dat wq vooral de§( zomers als we veel buiten zqn of zon der hoed loopen," zoo graag onberis- pelqk zien, ons alles behalve naar den zin is.- Veel wasschen helpt niet, het bevordert integendeel de vetafschei- ding en daarenboven, het is vrq kost baar als wq het tevens moeten laten onduleeren. De invloej van de zon op haar en hoofdhuid is gezond, zoolang men maat weet te houdeir en niet over-^ drqft. In felle zon bescherme men het haar tegen te felle inwerking dei- stralen door een lichté, poreusé stroo- hoed. Gurtimibadmutsen moeten niet langer dan strikt noodig is gedragen worden, aangezien zq de toetreding van lucht belemmeren. In den zomer kan men-om de drie weken het haar wasschen en het beste is 's avonds tevoren de hoofdhuid te masseeren met de vingertoppen, ge doopt in lauWe olq folie, 's Morgens en 's avonds moet het haar eenige mi nuten geborsteld worden, waarbij tevens de huid goed geraakt wordt, terwql men het eenige malen van voor naar achter en omgekeerd door kamt. Een episode uit den Dertig jarig en Oorlog, doe Hanna Ross zich opofferde om haar voder's hof voor plundering te behoeden, Ergens in Brandenburg onder hon derdjarige dennen ligt Hannenrau. belandde daar op een zwerftocht in vacantie en kreeg van een ouden emeritus-predikant de verklaring van ezen merkwaardigen naam te hoo- ren' naam moet uit den Dertig jarigen Oorlog stammen en een ver watering zqn van de woorden „Han- jjas Ruhe" (Hanna's Rust). Hieron- er volgt de geschiedenis van Han- aenrau, zooals ^de predikant deze in e kronieken vond opgeteekend. Het was in het jaar 1632, op een eeten dag m Juli, dat Je dochter vam boer Ross, de „stille Hanne", z<f£ f genoemd werd, de koeien van r vader naar het grasland had ge- even. Het jaar tevoren hadden de 1Z€rlijken onder Tilly leelqk in Endenburg huisgehouden. Dorpen Vf*woest en verbrand, o.a. Winne- heede, waar boer Ross zqn hoeve en landerqen bezat. Met het beetje wat hem na de plundering was overge bleven, was de boer naar de moeras sige streken gevlucht. Nu zwoegden ze dagr op de magere akkers, de boer, zqn vrouw en hun beide zoons. Hanna was daarbq niet noodig, haar was op gedragen, de koeien, die de boer nog over had, te hoeden. Ze had zich in den schaduw van het struikgewas uitgestrekt en blies op een kleine fluit van wilgenhout een zelfbedachte melodie. Plotseling klonk er van de overzqde van het grasland, waar het bosch weer begon, geraas en gekraak van takken, zoodat Han na zich oprichtte om te zien wat hei- was. Uit de lage struiken kwam een man te voorschqn. Hq droeg een ge scheurd scharlaken hemd onder een leeren wambuis, en een korte degen opzq. Om zqn hoofd was een bloedige lap gewonden, die zqn eene oog be dekte. Achter hem kwamen nog drie. vier, vijf even verloopen krqgsknech- ten, de lans in de vuist, een met een musket en de laatste op een kreupele knol, zwaar gewond. Nauwelqks had den ae in de wei de grazende koeien ontdekt, of ze stormden er op af, en in minder dan geen tqd was er een rood bonte gevangen en doodgestoken. Hanna aan den anderen kant van de wei was opgesprongen en schreeuwde luid. Doch het hielp haar-iets. Zoodra de soldaten haar in het oog kregen, stormden ze onder woest geschréeuw op haar af. Hanna, e^i 'krachtig, hoogopgeschoten meisje, keerde zich met een sprong om en rende de heide in. Daar zou wel niemand haar kun nen inhalenMaar of de Booze in het spel was, een braamrank bleef aan haar rok haken en trok haar op den grond. Onmiddellqk sprong ze weer op. Doch reeds was de man met het scharlaken wambuis bq haar, greep haar beet en riep haar in een taal, die ze niet verstond iets toe. Ze stond heel stil en glimlachte. Want vrees kende haar kinderlqk gemoed niet. Ze merk te echter, dat ze den landsknechten' den weg naar haar vaders huis moest wqzen. Toen keek ze de wilde gasten peinzend aan. Ze had immers al het vreeselqke van Winnehoede meege maakt, had de menschen hooren gil len en het bloed zien vloeien, had zich zelf met de harén slechts ternauwer nood kunnen redden. Toen rqpte er een beslujit in haar ziel, dat zq zonder aarzeling in werkelqkheid omzette: ze maakten den landsknechten door gebaren en telkens weer herhaalde woorden duidplqk, dat daarginds, geboomte ophield; daar groeiden eerst hazelaarstruiken, lage dennetjes en elzeboschjes. De man met het roode wambuis keek wantrouwend in het rond. Misschien had hq al eens eer der zoo'n streek gezien en vermoedde, Maar Hanna liep zoo onbekommerd fluitend ert zingend verder, dat hq 't zich uit het hoofd zette. Zoo ging het 'een heel tqdje door. Plotseling zakte het meisje met een voet weg. Die met het scharlakeh wambuis schreeuwde haar toe en pakte haar bq den arm. Maar ze rukte zich los en sprong als een hinde over den groenen bodem. En de soldaten achter haar aan. Ze a—»-,lachte luidkeels. Daar zakte de eerste achter het bosch, het broekland was, al tot aan het middel weg. Die achter waar haar vader woonde. hem liep wilde hem eruit trekken, Die met het leeren wambuis en het^ verband om zqn hoofd liet haar daar op los, doch dreigde met zqn vuist, waar Hanna slechts om lachte. Toen ging ze voor de soldeniers uit het bosch in. Ze blies op haar fluitje, daar tusschendoor zong ze lustig het eene lied na het andere. Waar het hooge doch weldra zat ook hq in het groene moeras. Want opeens was alle vaste grond verdwenen. De man te paard vocht woest om zqn leven. Het paard verdween en brullend volgde de man zqn rqdier. Eén was er nu nog maar ovfer, die had zich op een uitstekend boschje in veiligheid gebracht. Hq

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1935 | | pagina 3