i Nieuwe Modellen!! I Deze Courant komt in Mantels NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA vele duizenden gezinnen Gegarandeerde oplage 7500 ex. Zaterdag 9 November 1935'' - - - enz. Dit blad verschijnt dagelijks, behalve Zon, en Feestdagen EERSTE BLAD. Innerlijke stilte. dhiitengetDOon lag e prijzen >0 ex. nt ze Japonnen 3500 2350 1650 2200 I 'f BERGAMBACHT, BERKENWOIJDE, BODEGRAVEN. BOSKOOP, GOUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPELLÉ, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADDINXVEEN, ZEVENHUIZEN, BERGAMBACHT, BERKENWOUDE, BODEGRAVEN, BÖSKi NIEUWERKERK, OUDERKERK, OUDEWATER, REEUWIJK, Brieven uit de Hofstad. 8ADI0FEEST III DE KAMPIOEN OOSTHAVEN13 KOMT HOORKN ÉN ZIEN ANNE BELINDA. go, 19098 .WC DKT --EN OMSTREKEN 51 nummer bestaat uit twee bladen ZAKEN.’ ff ken, moeten we zelf maken. In die stilte DE Anti-Fadiagcontpensatie, zichtbare schaduwafstenuning. 95.50 mnvrtvr T i Ken wy van-qj grooce marge me uaar mw- TOEGANG VRIJ. j.gchen ligt en die toch heusch onmisbaar is KÓMT ALLEN. K. FEUILLETON. Je J M. W. was er opnieuw een Je J. M W. (Wordt vervolgd). Pan Europa 7. Kring* Super Heterodyne Edel van Toon Zie onze Etalages Het is voor U van belang Je J. M. W. P.S. De beste tijd om op te bellen Is bU het ontbijt; dan ben Ik altijd thuis. en Bahlmann i-HUIS JDITIE 7500 1100 waterleiding. De prijs’voor I Anne sloot den brief in haar koffer weg. Het was de -eerste lieve brief, die ze in meer dan een jaar ontvangen had. Mij schrijft niemand, klaagde juf frouw Brownltng op verongelijkten toon. Dat was ook anders toen ik een meisje was, alles wat toen anders. Heb ik Je ver teld, hoe ik altijd met mijn vader in een ontwikkeling van het eigen persoonlek leven. En die ontwikkeling wordt in de stilte, waar de mensch met zich zelf alleen is, voltrokken. Natuurlek is er ook aan raking «n voortdurende aanraking ïnet het I nmrinvonrlo luvun nnnHiir Mtitir Int .lio onn. 1 nerlyke stilte te scheppen, waarin ons in nerlijk leven tot schoonere volkomenheid kan uitbloeien, en waarin we ons zelven kunnen terugvinden. Want het i# de kracht der volwaardige persoonlijkheid, waarin tenslotte alle levenskracht zich manifes teert. De stroomingen van dezen tijd mis kennen deze beteekenis-der persoonlijkheid Verlichte schaal met duidelijke stationsnamen naar voren gebracht door sterk vergrootglas. dit prachtige toestel is slechts 4- 2.50 omzetbelasting. Heste Anne, Ik hoop, dat je onze afspraak van Don derdag. niet vergeet. Ik kom maar om twee uur; want als ze om één uur lun chen heb Je toch tijd genoeg om den boel op te ruimen. Ik had altijd mannen, beweerde Juffrouw Brownllng zelf-lngenomen. Zaterdagmorgens brief geboden. de oogen des vaders en verdronken. ?euwarden behandel- van den 33-jarigei^ nenum, die door den veroordeeld tot een imdat hij geen hulp sijn dochtertje toen was gevallen en in rde. Het kind vond d. ?rhoor bleek, dat de ihuwd, dat zyn kind vallen. Hij kwam Dij kind 2 M. uit de wal ij ven. Er stond ter J M. water. eed of zei hij?” „Hij zei niets en liep jonlijk weg. Een an- het water gespron- ■eds in de diepte was naar het kind, doch le vader terugkeerde ironken”. bevestiging van het onrechter. Stoop, concludeerde n levensgevaar zich it strafbaar volgens i biedt. ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal ƒ2.25, per week 17 cent, overal waar da bezorging per looper geschiedt. Franco per post per kwartaal ƒ3.15. Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 31, GOUDA, bÜ onza agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren. Onze bureaux zijn dagelijks geopend van 9—6 uur. Administratie en Redactie Telef. [nterc. 2745. Postrekening 48400. Maandagmorgen gaf mrs. Fossick Yates den derden brief. Ze bekeek hem eerst eenlge seconden en las toen den post stempel. Daarop zei ze- „getypt”, met een stem als een officier van Justitie, die de aandacht vestigt op een uiterst bezwa rende getuigenis. n Anne sprak geen woord, nam den brief aan en ging er mee weg; haar vingers wereld juffrouw Brownllng er toe kon be wegen met het raam open te slapen. Er waren oogen blikken, dat Afine haast met weemoed terug bracht aan Holloway. -Vrijdagmorgen haalde ze met de an dere post een getypte enveloppe geadres seerd aan' miss Annie Jones uit de bus Er zat een briefje, van John In. ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (behoorende tot den bezorgkring)l 15 regels ƒ1.80, elke regel meer ƒ0.25. Van buiten Gouda en den bezorgkring: 15 regels 1.55, elke regel meer 0.30. Advertentiën in het Zaterdagnummer 25 ft bijslag op den prijs. Liefdadigheids-advertentiön de helft van den prijs. INGEZONDEN MEDEDEELINGEN: 1—4 regels 2^6 like regel meer ƒ0.50. Op de voorpagina 50 hooger. Gewone advertentiën en ingezonden mededeelmgen bij contract tot zeer gereduceerde!) prijs. Groote letters en randen worden berekend naar plaatsruimte. Advertentiën kunnen worden ingezonden door tusschenkomst van soliede Boek handelaren, Advertentiebureau! en onze agenten en moeteh daags vóór de plaatsing aan het Bureau zijn ingekomen, teneinde van opname verzekerd te zijn. t Beste Anne,, Ik heb Je mijn adres niet gegeven. Ik had het willen doen, maar was zoo dom het te vergeten. Denk er aan, me het te laten weten, als je iets noodlg hebt. En vergeet niet Je belofte voor a.s. Donder dag. Om kwart over twee zal ik op den hoek op Je wachten. Beste Anne, Ik, geloof, dat ik'vergeten heb, Je mijn telefoonnummer op te geven. Het kon wel eens te pas komen, als Je me onver wacht noodlg mocht hebben Ik hoop, dat je me dan wilt opbellen. een predikant. Tegen middernacht zin speelde ze op een adelijke afkomst, door het wapenschild waardoor helaas een smadelijke balk liep. En deze fantasten eindigden steevast in een krampachtlge hyilbui. Anne vond het verschrikkelijk. Nooit kon ze eens alleen zijn; ze was veroor deeld tot het bestendige, dolmakende ge zelschap van een morsige malloot. Een I van de ergste xlingefi was, dat niets ter n het iryf. het waterleidingbedrijf ig saldo van 426.— ■iciteitsbedrijf met 108. In den gewonen <le" MpitaaHiensl JKECHT. oning. ihier, behaalde op de dam een verguld zü- i de Veiling Ver. te aepTtdiantum in vaas s; voorts een getulg- ste voor een nieuw» MCdCV. Het verkeer en de nauwe straten. Het kruis van naywe straten, dat het brandpunt van de residentie vormt, blijft altyd als winkelwijk zijn oude bekéring be houden. Men zegt, dat voor winkels de nau we straat beter is dan een breede. Waarom is niet precies te zeggen. Misschien is het omdat men beide kanten tegelijk kan gade slaan en (ius midden door een dubbele fa lanx van verlokkelijke etalages wandelt; misschien drijft het verkeer in die nauWe Een half uur later, toen Anne de eet tafel aan het wrijven was, zeilde nlrs. Fossick Yates de eetkamer blnneii en posteerde zich in een majestueuze hou ding voor den haard. Een oogenbllkje Anne. Anne kwam overeind. Ze had roode wangen gekregen van het wrijven. Ze droeg een blauw katoenen Japon, waar van de aanschaffïngskosten van haar loon zouden worden afgehouden. En Anne... ging mrs. Fossick Yates voort. Ja mevrouw? Ik ik ben overtuigd, dat Je eh de noodzakelijkheid wel zult inzien om eh je niet verder in te laten met de conflecties uit je vroegere, min der gewenscht^ omgeving Anne zei niets. I, Ik verwacht, dat Je geen correspon dentie met Je vroegere kornuiten aan- moèdigt. srwijl de datum daar- q December valt. Doch dstrijd naar wensch aft spr. dat men met ae het nieuwe Jaar zal letsport bergt schoone >r de vreedzame kamp de vriendschapsband net op prijs dat men an een wedstrijd als irïd, bréngt dank aan roor nebben ingespan- inspannen, hoopt dat i^eest van kameraad- rlgneid zal verloopen oop zal vormen naar •n. akte daarop den bur- sesproken woorden, en ie wedstrijd daadwer- jenen door de eerste aaraan de aangespro- (deed. Ook de andere e-comite volgden dit loral de eerewijn was JERAK. an Volhardt”. en Volhaidl" van den t vorige week in de n en gezonken, is ge- e naar de scheepswerf ier gebracht. Er la een irsteven van het ^chip kon'Jjlk geen bed opmaken, - «vuo stoppen of een aardappel Koken. Anne legde het brood, dat ze gesneden ad en gesmeerd, op een schaal. Ze had opmerking ktinnen maken, dat Juf- rouw Brownllng ook nu ü»g geen aard delen koken kon. Ze glimlachte echter Er zal op den duur een kentering in dezen stryd moeten komen, want het is ónmoge lijk om dien op dezen voet te blijven voort zetten. De groote zaken met hun kapitalen laten zich niet van de baan dringen en zjj zyn allang den stryd tegen de buitenwyk- winkdiiers aangevangen door overal filialen te stichten, die van de hoofdzaken uit voort durend gèvoed worden. Het kleine bedrijf kan daartegen geen stand houden. Dit be dryf moet in den regel veel te hooge huren betalen. Het is ongelooflijk wat voor huur •j,ien durft te eischen voor niet anders dan een eenigszins verbouwd benedenhuisje, waarin een winkel gevestigd wordt. In den regel is dit wel een bedrag dat driemaal de huur van een woonhuis van dit genre be draagt.. Daar komt dan nog by, dat vry lange contracten worden geëischt en dat als de winkel het „houdt” de huur later steeds naar boven gaat, omdat de eigenaar weet hoe het levensbestaan van den huurder aan dat pand gebonden zit. Het is onbegrijpelijk dat de overheid hier nooit een taak heeft gezien. Zoo ergens, dan was die hier on- middellyk te vinden, want op dit gebied be staan ongehoord sleshte verhoudingen. Wan neer wij, leeken, eens toevallig hooren hoe de verhouding is tusschen de productieprijs I van een artikel en de detailprijs, dan schrik- j ken wij van-4j groote marge die daar tus- schen ligt en die toch heusch onmisbaar is I voor het welslagen van dien kleinhandel. tintelden. Wat dom van hem om nu weer te schrijven ontzettend dom. Toch moest ze zichzelf bekennen, dat ze het niet heelemaal onplezierig vond. s Dezen keer schreef John: Pracht Muziek anders noodig dan wetten en crisismaat regelen en herstel van onze welvaart, .dan moeten we inkeeren tot ons zelven en In ons zelven de kracht zoeken, die we nu in de leading van anderen eh in uiterlyke 'veran deringen meenen te kunnen vinden. Deze zelfinkeer is het, die de innerlijke stilte eischt, die we in dezen tyd ontberen. Het leven is druk, lawaaierig, duizelingwek kend snel en vraagt van ons voortdurende inspanning naar buiten toe. Maar midden in dien tyd staande moeten we de kracht trachten te vinden alleen met ons zelven te zyn, moeten we trachten een sfeer van in- straten dichter naar de huizenrij toe, zoodat noriüko atiUo chOnn»n in. 1 men gedwongen wordt meer op die uitstal lingen te letten. Het heeft natuurlijk een groot bezwaar voor het verkeer, dat juist die hoofdwinkel- wyk zoo nauw is en men is er al op bedacjit geweest daarin eenlge verbetering^&an te brengen. Het is natuurlijk onbegonnen werk om by herbouwing de gevellijn naar achte ren te -stellen. Waar het kan doet men dit veelal onder den schyn, als zochten ze ver- J natuurlijk, maar dan wordt het verkeer sterking der persoonlijkheid. Maar de per- telkens in de nauwere gedeelten opgeprópt. wegen <op de straten tfe doen uitkomen, zoo- voor de wandelaars geen eisch mooie dogcart reed, met roodgelakte wie len? Hij was dokter, dat weet je, niet waar? en hij had een heel goede practijk in het noorden van het land. Je hebt er geen idee van wat voor brieven ik in dien tijd van Jongelui kreeg! Zei Je niet, dat die brief van Je beminde was? Neen, daar heb ik *een woord van gezegd, klonk het verbaasd. - Ik dacht toch, dat het het hand- schrift van een man was. Apne lachte hartelijk. En het is een getypte brief! een goeden kijk op de passages, heeft toch niet het succes ge had dat men er zich van voorstelde. Het is er in den regel te onfrfsch, alhoewel dit van 1 1 kan wor- den. Men is er nu meer op uit by de res- alleen kunnen we luisteren naar wat in ons 1 is en in ons geboren wordt, kunnen we ons J zelven, maar ook onze verhouding tot de j buitenwereld ontdekken. We kunnen er lee- ren wie we zelf zyn en wat de wereld is en hoe onze verhouding tot die wereld. En we kunnen er staan als voor de poorten der eeuwigheid en de werkelyke beteekenis van dit leven leeren schatten. We zullen er nifet langer zyn een deel der massa, maar een geheel. En dat geheel hebben we noodig om I te( kunnen inwerken ook op de wereld buiten j ons. Het leven, juist het leven van dezen tijd heeft persoonlijkheden noodig, men- schdn, die sterk staan in zich zelven en uit zich zelven de kracht kunnen putten, die het leven van ons vraagt. Dit is feite-^L lijk de groote opgave, die deze tyd ons steltj^^ ons aelven te ontwikkelen tot sterkere pei^r soonlykheden. Wanneer we dat beseffen, dan zullen we ook de innerlyke stilte zoe ken, waarin de persoonlijkheden geboren worden^ lijk in de straten zelf even nauw en smal. In de aloude Spuistraat zyn op deze wijze al heel wat schuilhoeken ontstaan eh daar mede is veel verbeterd. Bovendien heeft het groote Warenhuis een doorloop gevormd naar een achtergelegen straat, zoodat ook opftdie wyze een Spui-kanaal voor de Spui straat is ontstaan. Het blijft intusschen op spitsuren en belangrijke dagen nog een ge- ^weldig gedrang. Verleden-week was het op vele scholen herfstvacantie en men kon op den dag dat er tevens markt was, des na middags ternauwernood .voetje voor voetje door het kruis van nauwe straten heen ko men. Ondanks alle betoogen van de winkeliers, die in de buitenwijken hun zaken hebben, blyft de trek naar het oude centrum- van de stad voor hen, die winkelen willen, altyd onverminderd. Misschien is dit ook een ge- vojg van de te breede winkelstraten in de buitenwijken, waar men niet zoo knus en gezellig Iran ronddwalen. Het schynt nu eenmaal, dat men dat volle nauwe van die oude winkelstraten juist aangenaam vindt. Het geeft velen een aangename sfeer; een genoeglijke drukte, die° stimuleerend op de kooplust werkt. De psychologie in het proces van koopen en verkoopen is ingewikkeld, maar lang niet alle nieuwigheden werden aanstonds door het winkelend publiek aan vaard. Dat publiek wil kijken, altyd maar i kijken en heel veel zien, want alleen daar- I door komt men geleidelijk in de stemming van kooplust. I Het is ongelooflijk hoe enorm in de bui tenwijken het aantal winkels is toegenomen; voor een buitenstaander is het een volsla gen raadsel hoe die daar allen hun kostje kunnen ophalen, vooral als men bedenkt, hoe vepl er altijd nog uit de „oude stad” wordt betrokken. Dagelijks ziet men de snelle auto’s der groote zaken door de bui tenwijken rennen en zy voeren daar heel wat aan. Steeds scherper- wordt de concur rentie en het publiek volgt dien stryd met groote aandacht om precies te concludeeren waar het voordeel het grootst is. i alleen maar en zette thee. Oéh, lieve kind, zuchtte de andere vrouw. Een mensch weet nooit hoe het in zijn leven nog eens loopen kan. De een komt m goeden doen, de ander raakt aan lager wal. Luister naar mijn raad en zoek een weduwnaar die zijrf bemoeizieke schoonmoéTler beu is, een geschikte, ge- moedehjke*man, die er warmpjes in zit. Dat is de groote kans voor een meisje zooals jij. Van de kind^en hoef je heele maal geen last te hebben, ais je maat weet hoe Je er mee omspringen moet. Je stuurt ze naar een kostschool eh Je hebt je man en je huls voor jezelf. Zeg nu eens zelt, of dat geen goede raad is? Al pra tend liet ze de kaarten pver de talel val len en haar mond vertrok in een dwazen lach. Anne ging de keuken uit met het thee- blh0. Juli rouw Brownllng was een be proeving, De keukentafel lag altijd be zaaid met haar beduimelde, vette kaar ten. Ze kon nog niet een ei koken zonder de heele keuken overhoop te halen; nooit waschte ze een bord, schaal of pan om, voor dat de heele voorraad schoone ult- gepüt was. Anne had een slaapkamertje met haar samen, een kamertje, waar het grootste deel van Juffrouw Brownllng’s eigendommen gewoonlijk over den vloer verspreid lagen. Uit- en aanklqeden duurde eindeloos bij haar en ze praatte onderwijl aan één stuk door; zenuwter- gende verwarde en veranderlijke verha len over vervlogen grootheid* De eene keer was ze de dochter varl een advocaat of notaris, d^n weer van een dokter of x Naar het Engeisch van PATRICIA WENTWORTH. Nadruk verboden Arme was blij, dat het klaar was, want w had zich al eenigszins bezorgd afge zaagd, hoe ze op die met kaarten be- *aaide tafel brood moest klaarmaken voor de thee. We woonden in een mooie villa met een grooten tuin, Juffrouw Brownllng tegon haar kaarten, die er smoezelig, vettig uitzagen en ezelsooren hadden, bij eltaar te zoeken. Wie had in dien tijd Wnnen denken, dat het nog eens zoo ver •het me zou komen! Langzaam en'peln-. zend schudde ze de kaarten. Mijn man een zaak heb ik je dat al eens herteld? Dat Is geen schande. Maar een **pkel blijft een winkel en ik was groot- r~acllt als een echte dame. Toen Ik wntig was Keen kous Het lykt nu allerminst de tyd (om over innerlyke stilte te spreken of te sshryven. Onze tyd is vol rumoer en bedreiging. Wy hebben moeite om ons de ellende, de zorgen, de gevaren van het lijf te houden. Wy voe len ons leven als op een vulkaan, waarvan we iederen dag de uitbarsting verwachten. Het is of het geheele leven der menschheid voor goed uit zyn evenwicht geraakt is. En wanneer wy herstel verwachten, dan is het van de grove'werking der massa. Wy ge- looven met meer aan de kracht der persoon lijkheid en haar overheerschende beteekenis voor alle leven. De ontwikkeling vun het leven gedurende de laatste drie kwart eeuw heeft dat leven gemechaniseerd. En nu de crisis waarin we geraakt zyn, ons absoluut in de almacht dezer mechanisatie heeft ge broken, staag we hulpeloos en hopeloos. Maar is het dan niet nu juist de tijd om ons te herinneren dat .dit uiterlijke leven ni»t het werkelijke leven, maar slechts de verschijningsvorm, beter misschien nog de uitingsvorm van hèt leven is en dat dit leven zich binnen in ons voltrekt? De ont wikkelingsgang van het leven heeft onze aandacht geheel naar buiten toe gekeerd- en ons blijkbaar het besef ontnomen, dat dit uiterlyke leven toch slechts de verwer kelijking is van het innerlijk leven en dat dus in lat innerlijk leven de krachteh wer ken, die de uiterlijkheid bepalen. Dit hééft tot gevolg gehad, dat we steeds meer de beteekenis van dat innerlijk leven zyn gaan voorbijzien en de beteekenis der persoon lijkheid zyn gaan verwaarloozen. Maar het heeft tevens gemaakt,, dat we in dat uiter- Hjk leven de voldoening van onze verlangens en behoeften en aspiraties met uitsluiting j van ons jnnerlyk leven zyn gaan zoeken. We hebben ook de persoonlijkheid en haar ontwikkeling verwaarloosd en ons den tyd niét gegund tot ons zelf in te keeren om daar de bron van alle leven te vinHen. Dat wreekt zich in de verregaande vervlakking van ons leven maar ook in het gemis aan kracht om ons boven de zorgen en moeiten van den tijd uit te werken. We staan zavhk en hulpeloos omdat we geen kracht in ons zelven hebben. Wülen we ons uit die hulpe-1 loosheid opwerken,'dan hebben we Rog wat Be waarde van een mensch wordt niet be paald door zyn woorden, ook niet door zyn daden, maar door de driyfveeren van deze. (lOUMIlE UIlRAVi soonlykheid krygt niet haar kracht door j Men heeft vooral getracht wat meer zy- een opgaan in de massa, maar door sterker dat het meer is van het ééne eind naar het andere te loopen eer zy de straat kunnen verlaten, i' Het indertijd ingenieuse idee overdekte winkelgalerijen op te richten, de zoogenaam- de nassasres. heeft toch niet het succes ize- omringende leven noodig. Maar tot die aan raking dwingt ons het leven vanzelf. De innerlyke stilte echter moeten we zelf zoe- I de Haagsche passage niet gezegd tauratie van winkels diepe portieken aan te brengen, waarin aan weerszijden ondiepe etalages zyn aangebracht. Er kan dan heel wat kijkgraag publiek in zöo’n eigen vesti bule een plaatsje vinden. Men is er tijdelyk I uit het gedrdng, men is er beschut tegen den regen en den wind en men kan er dus op zyn gemak alles gadeslaan. Het verhelpt in ieder geval het euvel der opstopping eenigermate al blijft het natuur-

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1935 | | pagina 1