i
Nieuwe Modellen!!
I
Deze Courant komt in
Mantels
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA
vele duizenden gezinnen Gegarandeerde oplage 7500 ex.
Zaterdag 9 November 1935''
- - -
enz.
Dit blad verschijnt dagelijks, behalve Zon, en Feestdagen
EERSTE BLAD.
Innerlijke stilte.
dhiitengetDOon
lag e prijzen
>0 ex.
nt ze
Japonnen
3500
2350
1650
2200
I
'f
BERGAMBACHT, BERKENWOIJDE, BODEGRAVEN. BOSKOOP, GOUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPELLÉ,
SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADDINXVEEN, ZEVENHUIZEN,
BERGAMBACHT, BERKENWOUDE, BODEGRAVEN, BÖSKi
NIEUWERKERK, OUDERKERK, OUDEWATER, REEUWIJK,
Brieven uit de Hofstad.
8ADI0FEEST III DE KAMPIOEN OOSTHAVEN13
KOMT HOORKN ÉN ZIEN
ANNE BELINDA.
go, 19098
.WC DKT --EN OMSTREKEN
51
nummer bestaat uit twee bladen
ZAKEN.’
ff
ken, moeten we zelf maken. In die stilte
DE
Anti-Fadiagcontpensatie, zichtbare schaduwafstenuning.
95.50
mnvrtvr T i Ken wy van-qj grooce marge me uaar mw-
TOEGANG VRIJ. j.gchen ligt en die toch heusch onmisbaar is
KÓMT ALLEN.
K.
FEUILLETON.
Je J M. W.
was er opnieuw een
Je J. M W.
(Wordt vervolgd).
Pan Europa 7. Kring*
Super Heterodyne
Edel van
Toon
Zie onze Etalages
Het is voor U
van belang
Je J. M. W.
P.S. De beste tijd om op te bellen Is bU
het ontbijt; dan ben Ik altijd thuis.
en
Bahlmann
i-HUIS
JDITIE
7500
1100
waterleiding.
De prijs’voor
I Anne sloot den brief in haar koffer
weg. Het was de -eerste lieve brief, die ze
in meer dan een jaar ontvangen had.
Mij schrijft niemand, klaagde juf
frouw Brownltng op verongelijkten toon.
Dat was ook anders toen ik een meisje
was, alles wat toen anders. Heb ik Je ver
teld, hoe ik altijd met mijn vader in een
ontwikkeling van het eigen persoonlek
leven. En die ontwikkeling wordt in de
stilte, waar de mensch met zich zelf alleen
is, voltrokken. Natuurlek is er ook aan
raking «n voortdurende aanraking ïnet het I
nmrinvonrlo luvun nnnHiir Mtitir Int .lio onn. 1
nerlyke stilte te scheppen, waarin ons in
nerlijk leven tot schoonere volkomenheid
kan uitbloeien, en waarin we ons zelven
kunnen terugvinden. Want het i# de kracht
der volwaardige persoonlijkheid, waarin
tenslotte alle levenskracht zich manifes
teert. De stroomingen van dezen tijd mis
kennen deze beteekenis-der persoonlijkheid
Verlichte schaal met duidelijke stationsnamen naar voren gebracht door
sterk vergrootglas.
dit prachtige toestel is slechts
4- 2.50 omzetbelasting.
Heste Anne,
Ik hoop, dat je onze afspraak van Don
derdag. niet vergeet. Ik kom maar om
twee uur; want als ze om één uur lun
chen heb Je toch tijd genoeg om den boel
op te ruimen.
Ik had altijd
mannen, beweerde Juffrouw Brownllng
zelf-lngenomen.
Zaterdagmorgens
brief
geboden.
de oogen des vaders
en verdronken.
?euwarden behandel-
van den 33-jarigei^
nenum, die door den
veroordeeld tot een
imdat hij geen hulp
sijn dochtertje toen
was gevallen en in
rde. Het kind vond
d.
?rhoor bleek, dat de
ihuwd, dat zyn kind
vallen. Hij kwam Dij
kind 2 M. uit de wal
ij ven. Er stond ter
J M. water.
eed of zei hij?”
„Hij zei niets en liep
jonlijk weg. Een an-
het water gespron-
■eds in de diepte was
naar het kind, doch
le vader terugkeerde
ironken”.
bevestiging van het
onrechter.
Stoop, concludeerde
n levensgevaar zich
it strafbaar volgens
i biedt.
ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal ƒ2.25, per week 17 cent, overal waar da
bezorging per looper geschiedt. Franco per post per kwartaal ƒ3.15.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 31, GOUDA,
bÜ onza agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren.
Onze bureaux zijn dagelijks geopend van 9—6 uur. Administratie en Redactie Telef.
[nterc. 2745. Postrekening 48400.
Maandagmorgen gaf mrs. Fossick Yates
den derden brief. Ze bekeek hem eerst
eenlge seconden en las toen den post
stempel. Daarop zei ze- „getypt”, met een
stem als een officier van Justitie, die de
aandacht vestigt op een uiterst bezwa
rende getuigenis. n
Anne sprak geen woord, nam den brief
aan en ging er mee weg; haar vingers
wereld juffrouw Brownllng er toe kon be
wegen met het raam open te slapen. Er
waren oogen blikken, dat Afine haast met
weemoed terug bracht aan Holloway.
-Vrijdagmorgen haalde ze met de an
dere post een getypte enveloppe geadres
seerd aan' miss Annie Jones uit de bus
Er zat een briefje, van John In.
ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (behoorende tot den bezorgkring)l
15 regels ƒ1.80, elke regel meer ƒ0.25. Van buiten Gouda en den bezorgkring:
15 regels 1.55, elke regel meer 0.30. Advertentiën in het Zaterdagnummer 25 ft
bijslag op den prijs. Liefdadigheids-advertentiön de helft van den prijs.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN: 1—4 regels 2^6 like regel meer ƒ0.50. Op
de voorpagina 50 hooger.
Gewone advertentiën en ingezonden mededeelmgen bij contract tot zeer gereduceerde!)
prijs. Groote letters en randen worden berekend naar plaatsruimte.
Advertentiën kunnen worden ingezonden door tusschenkomst van soliede Boek
handelaren, Advertentiebureau! en onze agenten en moeteh daags vóór de plaatsing
aan het Bureau zijn ingekomen, teneinde van opname verzekerd te zijn.
t Beste Anne,,
Ik heb Je mijn adres niet gegeven. Ik
had het willen doen, maar was zoo dom
het te vergeten. Denk er aan, me het te
laten weten, als je iets noodlg hebt. En
vergeet niet Je belofte voor a.s. Donder
dag. Om kwart over twee zal ik op den
hoek op Je wachten.
Beste Anne,
Ik, geloof, dat ik'vergeten heb, Je mijn
telefoonnummer op te geven. Het kon
wel eens te pas komen, als Je me onver
wacht noodlg mocht hebben Ik hoop, dat
je me dan wilt opbellen.
een predikant. Tegen middernacht zin
speelde ze op een adelijke afkomst, door
het wapenschild waardoor helaas een
smadelijke balk liep. En deze fantasten
eindigden steevast in een krampachtlge
hyilbui.
Anne vond het verschrikkelijk. Nooit
kon ze eens alleen zijn; ze was veroor
deeld tot het bestendige, dolmakende ge
zelschap van een morsige malloot. Een
I van de ergste xlingefi was, dat niets ter
n het
iryf.
het waterleidingbedrijf
ig saldo van 426.—
■iciteitsbedrijf met
108. In den gewonen
<le" MpitaaHiensl
JKECHT.
oning.
ihier, behaalde op de
dam een verguld zü-
i de Veiling Ver. te
aepTtdiantum in vaas
s; voorts een getulg-
ste voor een nieuw»
MCdCV.
Het verkeer en de nauwe straten.
Het kruis van naywe straten, dat het
brandpunt van de residentie vormt, blijft
altyd als winkelwijk zijn oude bekéring be
houden. Men zegt, dat voor winkels de nau
we straat beter is dan een breede. Waarom
is niet precies te zeggen. Misschien is het
omdat men beide kanten tegelijk kan gade
slaan en (ius midden door een dubbele fa
lanx van verlokkelijke etalages wandelt;
misschien drijft het verkeer in die nauWe
Een half uur later, toen Anne de eet
tafel aan het wrijven was, zeilde nlrs.
Fossick Yates de eetkamer blnneii en
posteerde zich in een majestueuze hou
ding voor den haard.
Een oogenbllkje Anne.
Anne kwam overeind. Ze had roode
wangen gekregen van het wrijven. Ze
droeg een blauw katoenen Japon, waar
van de aanschaffïngskosten van haar
loon zouden worden afgehouden.
En Anne... ging mrs. Fossick
Yates voort.
Ja mevrouw?
Ik ik ben overtuigd, dat Je eh
de noodzakelijkheid wel zult inzien
om eh je niet verder in te laten
met de conflecties uit je vroegere, min
der gewenscht^ omgeving
Anne zei niets. I,
Ik verwacht, dat Je geen correspon
dentie met Je vroegere kornuiten aan-
moèdigt.
srwijl de datum daar-
q December valt. Doch
dstrijd naar wensch
aft spr. dat men met
ae het nieuwe Jaar zal
letsport bergt schoone
>r de vreedzame kamp
de vriendschapsband
net op prijs dat men
an een wedstrijd als
irïd, bréngt dank aan
roor nebben ingespan-
inspannen, hoopt dat
i^eest van kameraad-
rlgneid zal verloopen
oop zal vormen naar
•n.
akte daarop den bur-
sesproken woorden, en
ie wedstrijd daadwer-
jenen door de eerste
aaraan de aangespro-
(deed. Ook de andere
e-comite volgden dit
loral de eerewijn was
JERAK.
an Volhardt”.
en Volhaidl" van den
t vorige week in de
n en gezonken, is ge-
e naar de scheepswerf
ier gebracht. Er la een
irsteven van het ^chip
kon'Jjlk geen bed opmaken,
- «vuo stoppen of een aardappel
Koken.
Anne legde het brood, dat ze gesneden
ad en gesmeerd, op een schaal. Ze had
opmerking ktinnen maken, dat Juf-
rouw Brownllng ook nu ü»g geen aard
delen koken kon. Ze glimlachte echter
Er zal op den duur een kentering in dezen
stryd moeten komen, want het is ónmoge
lijk om dien op dezen voet te blijven voort
zetten. De groote zaken met hun kapitalen
laten zich niet van de baan dringen en zjj
zyn allang den stryd tegen de buitenwyk-
winkdiiers aangevangen door overal filialen
te stichten, die van de hoofdzaken uit voort
durend gèvoed worden. Het kleine bedrijf
kan daartegen geen stand houden. Dit be
dryf moet in den regel veel te hooge huren
betalen. Het is ongelooflijk wat voor huur
•j,ien durft te eischen voor niet anders dan
een eenigszins verbouwd benedenhuisje,
waarin een winkel gevestigd wordt. In den
regel is dit wel een bedrag dat driemaal de
huur van een woonhuis van dit genre be
draagt.. Daar komt dan nog by, dat vry
lange contracten worden geëischt en dat als
de winkel het „houdt” de huur later steeds
naar boven gaat, omdat de eigenaar weet
hoe het levensbestaan van den huurder aan
dat pand gebonden zit. Het is onbegrijpelijk
dat de overheid hier nooit een taak heeft
gezien. Zoo ergens, dan was die hier on-
middellyk te vinden, want op dit gebied be
staan ongehoord sleshte verhoudingen. Wan
neer wij, leeken, eens toevallig hooren hoe
de verhouding is tusschen de productieprijs
I van een artikel en de detailprijs, dan schrik-
j ken wij van-4j groote marge die daar tus-
schen ligt en die toch heusch onmisbaar is
I voor het welslagen van dien kleinhandel.
tintelden. Wat dom van hem om nu weer
te schrijven ontzettend dom. Toch
moest ze zichzelf bekennen, dat ze het
niet heelemaal onplezierig vond. s
Dezen keer schreef John:
Pracht
Muziek
anders noodig dan wetten en crisismaat
regelen en herstel van onze welvaart, .dan
moeten we inkeeren tot ons zelven en In ons
zelven de kracht zoeken, die we nu in de
leading van anderen eh in uiterlyke 'veran
deringen meenen te kunnen vinden.
Deze zelfinkeer is het, die de innerlijke
stilte eischt, die we in dezen tyd ontberen.
Het leven is druk, lawaaierig, duizelingwek
kend snel en vraagt van ons voortdurende
inspanning naar buiten toe. Maar midden in
dien tyd staande moeten we de kracht
trachten te vinden alleen met ons zelven te
zyn, moeten we trachten een sfeer van in- straten dichter naar de huizenrij toe, zoodat
noriüko atiUo chOnn»n in. 1 men gedwongen wordt meer op die uitstal
lingen te letten.
Het heeft natuurlijk een groot bezwaar
voor het verkeer, dat juist die hoofdwinkel-
wyk zoo nauw is en men is er al op bedacjit
geweest daarin eenlge verbetering^&an te
brengen. Het is natuurlijk onbegonnen werk
om by herbouwing de gevellijn naar achte
ren te -stellen. Waar het kan doet men dit
veelal onder den schyn, als zochten ze ver- J natuurlijk, maar dan wordt het verkeer
sterking der persoonlijkheid. Maar de per- telkens in de nauwere gedeelten opgeprópt.
wegen <op de straten tfe doen uitkomen, zoo-
voor de wandelaars geen eisch
mooie dogcart reed, met roodgelakte wie
len? Hij was dokter, dat weet je, niet
waar? en hij had een heel goede practijk
in het noorden van het land. Je hebt er
geen idee van wat voor brieven ik in dien
tijd van Jongelui kreeg! Zei Je niet, dat
die brief van Je beminde was?
Neen, daar heb ik *een woord van
gezegd, klonk het verbaasd.
- Ik dacht toch, dat het het hand-
schrift van een man was.
Apne lachte hartelijk.
En het is een getypte brief!
een goeden kijk op
de passages, heeft toch niet het succes ge
had dat men er zich van voorstelde. Het is
er in den regel te onfrfsch, alhoewel dit van
1 1 kan wor-
den. Men is er nu meer op uit by de res-
alleen kunnen we luisteren naar wat in ons 1
is en in ons geboren wordt, kunnen we ons J
zelven, maar ook onze verhouding tot de j
buitenwereld ontdekken. We kunnen er lee-
ren wie we zelf zyn en wat de wereld is en
hoe onze verhouding tot die wereld. En we
kunnen er staan als voor de poorten der
eeuwigheid en de werkelyke beteekenis van
dit leven leeren schatten. We zullen er nifet
langer zyn een deel der massa, maar een
geheel. En dat geheel hebben we noodig om I
te( kunnen inwerken ook op de wereld buiten j
ons. Het leven, juist het leven van dezen
tijd heeft persoonlijkheden noodig, men-
schdn, die sterk staan in zich zelven en
uit zich zelven de kracht kunnen putten,
die het leven van ons vraagt. Dit is feite-^L
lijk de groote opgave, die deze tyd ons steltj^^
ons aelven te ontwikkelen tot sterkere pei^r
soonlykheden. Wanneer we dat beseffen,
dan zullen we ook de innerlyke stilte zoe
ken, waarin de persoonlijkheden geboren
worden^
lijk in de straten zelf even nauw en smal.
In de aloude Spuistraat zyn op deze wijze
al heel wat schuilhoeken ontstaan eh daar
mede is veel verbeterd. Bovendien heeft
het groote Warenhuis een doorloop gevormd
naar een achtergelegen straat, zoodat ook
opftdie wyze een Spui-kanaal voor de Spui
straat is ontstaan. Het blijft intusschen op
spitsuren en belangrijke dagen nog een ge-
^weldig gedrang. Verleden-week was het op
vele scholen herfstvacantie en men kon op
den dag dat er tevens markt was, des na
middags ternauwernood .voetje voor voetje
door het kruis van nauwe straten heen ko
men.
Ondanks alle betoogen van de winkeliers,
die in de buitenwijken hun zaken hebben,
blyft de trek naar het oude centrum- van de
stad voor hen, die winkelen willen, altyd
onverminderd. Misschien is dit ook een ge-
vojg van de te breede winkelstraten in de
buitenwijken, waar men niet zoo knus en
gezellig Iran ronddwalen. Het schynt nu
eenmaal, dat men dat volle nauwe van die
oude winkelstraten juist aangenaam vindt.
Het geeft velen een aangename sfeer; een
genoeglijke drukte, die° stimuleerend op de
kooplust werkt. De psychologie in het proces
van koopen en verkoopen is ingewikkeld,
maar lang niet alle nieuwigheden werden
aanstonds door het winkelend publiek aan
vaard. Dat publiek wil kijken, altyd maar
i kijken en heel veel zien, want alleen daar-
I door komt men geleidelijk in de stemming
van kooplust.
I Het is ongelooflijk hoe enorm in de bui
tenwijken het aantal winkels is toegenomen;
voor een buitenstaander is het een volsla
gen raadsel hoe die daar allen hun kostje
kunnen ophalen, vooral als men bedenkt,
hoe vepl er altijd nog uit de „oude stad”
wordt betrokken. Dagelijks ziet men de
snelle auto’s der groote zaken door de bui
tenwijken rennen en zy voeren daar heel
wat aan. Steeds scherper- wordt de concur
rentie en het publiek volgt dien stryd met
groote aandacht om precies te concludeeren
waar het voordeel het grootst is.
i alleen maar en zette thee.
Oéh, lieve kind, zuchtte de andere
vrouw. Een mensch weet nooit hoe het
in zijn leven nog eens loopen kan. De een
komt m goeden doen, de ander raakt aan
lager wal. Luister naar mijn raad en zoek
een weduwnaar die zijrf bemoeizieke
schoonmoéTler beu is, een geschikte, ge-
moedehjke*man, die er warmpjes in zit.
Dat is de groote kans voor een meisje
zooals jij. Van de kind^en hoef je heele
maal geen last te hebben, ais je maat
weet hoe Je er mee omspringen moet. Je
stuurt ze naar een kostschool eh Je hebt
je man en je huls voor jezelf. Zeg nu eens
zelt, of dat geen goede raad is? Al pra
tend liet ze de kaarten pver de talel val
len en haar mond vertrok in een dwazen
lach.
Anne ging de keuken uit met het thee-
blh0. Juli rouw Brownllng was een be
proeving, De keukentafel lag altijd be
zaaid met haar beduimelde, vette kaar
ten. Ze kon nog niet een ei koken zonder
de heele keuken overhoop te halen; nooit
waschte ze een bord, schaal of pan om,
voor dat de heele voorraad schoone ult-
gepüt was. Anne had een slaapkamertje
met haar samen, een kamertje, waar het
grootste deel van Juffrouw Brownllng’s
eigendommen gewoonlijk over den vloer
verspreid lagen. Uit- en aanklqeden
duurde eindeloos bij haar en ze praatte
onderwijl aan één stuk door; zenuwter-
gende verwarde en veranderlijke verha
len over vervlogen grootheid* De eene
keer was ze de dochter varl een advocaat
of notaris, d^n weer van een dokter of
x Naar het Engeisch van
PATRICIA WENTWORTH.
Nadruk verboden
Arme was blij, dat het klaar was, want
w had zich al eenigszins bezorgd afge
zaagd, hoe ze op die met kaarten be-
*aaide tafel brood moest klaarmaken
voor de thee.
We woonden in een mooie villa met
een grooten tuin, Juffrouw Brownllng
tegon haar kaarten, die er smoezelig,
vettig uitzagen en ezelsooren hadden, bij
eltaar te zoeken. Wie had in dien tijd
Wnnen denken, dat het nog eens zoo ver
•het me zou komen! Langzaam en'peln-.
zend schudde ze de kaarten. Mijn man
een zaak heb ik je dat al eens
herteld? Dat Is geen schande. Maar een
**pkel blijft een winkel en ik was groot-
r~acllt als een echte dame. Toen Ik
wntig was
Keen kous
Het lykt nu allerminst de tyd (om over
innerlyke stilte te spreken of te sshryven.
Onze tyd is vol rumoer en bedreiging. Wy
hebben moeite om ons de ellende, de zorgen,
de gevaren van het lijf te houden. Wy voe
len ons leven als op een vulkaan, waarvan
we iederen dag de uitbarsting verwachten.
Het is of het geheele leven der menschheid
voor goed uit zyn evenwicht geraakt is. En
wanneer wy herstel verwachten, dan is het
van de grove'werking der massa. Wy ge-
looven met meer aan de kracht der persoon
lijkheid en haar overheerschende beteekenis
voor alle leven. De ontwikkeling vun het
leven gedurende de laatste drie kwart eeuw
heeft dat leven gemechaniseerd. En nu de
crisis waarin we geraakt zyn, ons absoluut
in de almacht dezer mechanisatie heeft ge
broken, staag we hulpeloos en hopeloos.
Maar is het dan niet nu juist de tijd om
ons te herinneren dat .dit uiterlijke leven
ni»t het werkelijke leven, maar slechts de
verschijningsvorm, beter misschien nog de
uitingsvorm van hèt leven is en dat dit
leven zich binnen in ons voltrekt? De ont
wikkelingsgang van het leven heeft onze
aandacht geheel naar buiten toe gekeerd-
en ons blijkbaar het besef ontnomen, dat
dit uiterlyke leven toch slechts de verwer
kelijking is van het innerlijk leven en dat
dus in lat innerlijk leven de krachteh wer
ken, die de uiterlijkheid bepalen. Dit hééft
tot gevolg gehad, dat we steeds meer de
beteekenis van dat innerlijk leven zyn gaan
voorbijzien en de beteekenis der persoon
lijkheid zyn gaan verwaarloozen. Maar het
heeft tevens gemaakt,, dat we in dat uiter-
Hjk leven de voldoening van onze verlangens
en behoeften en aspiraties met uitsluiting j
van ons jnnerlyk leven zyn gaan zoeken.
We hebben ook de persoonlijkheid en haar
ontwikkeling verwaarloosd en ons den tyd
niét gegund tot ons zelf in te keeren om
daar de bron van alle leven te vinHen. Dat
wreekt zich in de verregaande vervlakking
van ons leven maar ook in het gemis aan
kracht om ons boven de zorgen en moeiten
van den tijd uit te werken. We staan zavhk
en hulpeloos omdat we geen kracht in ons
zelven hebben. Wülen we ons uit die hulpe-1
loosheid opwerken,'dan hebben we Rog wat
Be waarde van een mensch wordt niet be
paald door zyn woorden, ook niet door zyn
daden, maar door de driyfveeren van deze.
(lOUMIlE UIlRAVi
soonlykheid krygt niet haar kracht door j Men heeft vooral getracht wat meer zy-
een opgaan in de massa, maar door sterker
dat het
meer is van het ééne eind naar het andere
te loopen eer zy de straat kunnen verlaten,
i' Het indertijd ingenieuse idee overdekte
winkelgalerijen op te richten, de zoogenaam-
de nassasres. heeft toch niet het succes ize-
omringende leven noodig. Maar tot die aan
raking dwingt ons het leven vanzelf. De
innerlyke stilte echter moeten we zelf zoe- I de Haagsche passage niet gezegd
tauratie van winkels diepe portieken aan te
brengen, waarin aan weerszijden ondiepe
etalages zyn aangebracht. Er kan dan heel
wat kijkgraag publiek in zöo’n eigen vesti
bule een plaatsje vinden. Men is er tijdelyk
I uit het gedrdng, men is er beschut tegen
den regen en den wind en men kan er dus
op zyn gemak alles gadeslaan.
Het verhelpt in ieder geval het euvel der
opstopping eenigermate al blijft het natuur-