bergambacht, berkenwoude, bodegraven, I Deze Courant komt in vele duizenden gezinnen Gegarandeerde oplage 7500ex MANTELS JAPONNEN RECLAME- VERKOOP NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN BOSKOOP, GOUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPELLE, I, enz. go 19082 Zaterdag 7 December 193S 74* Jaargang NIEUWERKERK, OUDERKERK, OUD EWATER, REEUWIJK, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADDINXVEEN, ZEVENHUIZEN Dit blad verschijnt dagelijks, behalve Zon- en Feestdagen 4 ANNE BEUNDA. 2200 >00 ex. ant ze 1100 3500 2350 1650 BaUmann n op glazen. Decemberdagen. l Verplaatsing j naar Markt 18 D. A. van Yperen - Tel. 2537 Brieven uit de Hofstad. STADS-SPAARBANK Z. van p. meer ƒ0.50. Op KOUSEN TRICOT GOEDEREN. CORSETTEN en K. jaar goedmaakt of nog even aanvult wat de HAGENAAR. FEUILLETON. (Wordt vervolgd). Naar het Engelsch van PATRICIA WENTWORTH Nadruk verboden. N-HUIS EDITIE 7500 cholas met ijzige stem. Jenny bewoog haar hoofd zij van ja. Dit nummer bestaat uit twee bladen EERSTE BLAD. a ou da Wii vestazen speciaal de aan dacht op onze nieuwe Mantel- en Japonnen-inkoop, waardoor wü in de gelegenheid zijn, in elk genre iets bijzonders aan te bieden voor VERRASSEND LAGE PRIJZEN’ de leuning van den stoel en nlets^zagen Moet ik den brief lezen? vroeg Ni- i op glazen mooi in moet om te begin- I zonde, sterke, vaste der zij spruiten. Ter jrden ze op een of :1 in keuken of huis den moet namelijk ich aan den onder een krans van wor- jevormd. Dan eerst lazen worden gezet, ierkant van de bol et een klein beetje iet water voegen we nzout en houtskool dat het goed blijft, op de glazen staan, een koele, donkere ogen eerst voor een sen verwarmd ver- 'i wortels den bodem ebben bereikt en er punt van bladeren, >emknop bevindt, is t raam laten we ze onder een bescher- utsje staan. Zooals kt, moet het water orden aan gevuld. tegen de bureaustoel en ging zitten. was J' J was zou Januari zit veeleer de gedachte van winter koude, van ijs en sneeuw verbonden. In een stad als den Haag drukt de maand December een eigen cachet ook op het open bare leven. Het is voor velen een drukke maand, de zakenlieden hopen er altijd nog 1 een goede slag in te slaan, die het geheele Anne’s gelijkenis met haar vatte hij als een beleediging op; Anne’s liefde voor haar was meer dan hinderlijk; in zijn ondrageiijke vernedering voelde hij zijn woede tegen Anne als een opluchting. Er was op dat moment moord in zijn hart vóór Anne. Wat er voor Jenny was wist hij niet minachting, kouder dan woe de; wrok, die bitterder was dan een slag. Hij zei met lage stem: Jij misselijk wezen, en liep, zonder om te kijken, de kamer uit. John Waveney schreef jou een brief. Waar is die? Ze bewoog haar hoofd even, als om het ie ontkennen. Ik meen dat die licht op de situatie werpt. Wil je me dien laten lezen? Weer die lichte hoofdbeweging. Ik geloof dat je hem bij Je hebt aan dat jtakje te oordeelen. Wil je hem mij geven? Waanzinnige angst dreef haar er toe te zeggen: Nicko, dat kan ik niet! Toen, terwijl hij naaf voren reikte en den brief uit haar zak nam, gaf ze een gesmoorde kreet en zonk in een stoel neer. Nicholas streek den brief glad zonder er naar te Stukken I etreffen. c|e studeerkamer. Nurse kan haar niet bewegen om weg te gaan zelfs niet om naar Master Tony te kijken. Zij en Harman zijn heel erg ongerust. Nicholas trok zijn jas uit. Mevrouw heeft slecht nieuws ont vangen wij beiden. Ik ga naar haar toe. Nurse heelt er op aangedrongen dat ze thee zou drinken. Ik dacht dat u niet goed vondt dat wij den dokter lieten halen voordat u thuiskwam. Neen dat is goed. Hij kwam in de studeerkamer in een alleronverkwikkelijkste stemming. Pu blieke opinie er was niet aan te ont komen. Bedienden, vrienden, bekenden, de pers je kon je leven niet eens zoo inrich ten, zonder dat iedereen het merkte als er iets bijzonders gebeurd was. Hij had Jenny zijn bittere minachting laten voelen en was er vandoor gegaan Hij was teruggekomen, voelde Emipot’s bezorgdheid, de publieke opmie in zijn eigen huishouding. Jenny zat nog net als toen hij haar verlaten had Harman opgewonden en verontrust, bevond zich aan het eene eind van het vertrek Ze ging weg toen hij binnenkwam en wierp nog een ver schrikten blik achterom. Toen de deur gesloten was, hief Jenny haar hoofd op. Ze zag er uit alsof ze urenlang geschreid had. Het licht van de leeslamp op de tafel deed haar haren als goud glanzen. ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal ƒ2.25, per week 17 cent, overal waar d» bezorging per looper geschiedt. Franco per post per kwartaal ƒ8.15. Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 31, GOUDA, hti onza agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren. Onze bureaux zijn dagelijks geopend van 96 uur. Administratie en Redactie Telef. Interc. 2745. Postrekening 484’00. Er is geen maand in het jrfar met een donkerder en somberder uiterlijk dan De cember. De dagen zijn kort en mistig en nevelig vaak. Laag hangen de wolkenluch ten. En regen- en sneeuwvlagen of hagel buien jagen langs onze ramen, 't Is of het leven zyn somberste gestalte lieeft aange nomen, of alle vreugde en licht en blijheid zyn weggevloden en moeilijkheden en zor gen zwaar op ons leven drukken. En toch., en toch... is deze Decembermaand niet ook de intiemste en warmst-huiselyke, die vreugde brengt en verrassingen en rustige toenadering in stille uren van samenzijn en overpeinzingen, die opnieuw ons leven or denen en herstellen, de, ja de lichtste ook door haar verrassende vreugde en haar schijnsel van haardvuren en waskaarsen en kleurige Kerstboomen? Is ze dat misschien juist daarom, omdat ze zooveel donkerheid brengt, omdat ze het leven zoozeer schijnt in te kerkeren in de benauwenis van korte, zonlooze dagen en de beperking van enge, mistige horizonten? Want het leven houdt van tegenstellingen. Vreugde en smart, zorg en uitkomst, heerlijkheid en verfoeiïng lig- jen naast elkaar. Dat is zeker niet toeval- lig. Schijnt er zich niet een poging in uit te spreken tot herstel va# het evenwicht. Die neiging om het evenwicht te zoeken is immers oVtral merkbaar. Waarom dan in de levensgebeurtenissen en -omstandigheden niet? De evenwichtstoestand-1s toch de na tuurlijke toestand, die echter telkens op nieuw verbroken wordt, omdat het leven nu Eenmaal niet de rust zoekt, maar dynamisch is, in voortdurend beweging, maar die zich ook aldoor weer tracht te herstellen. Het is het ook wat we zelf zoeken, maar slechts zelden vinden kunnen om als we het gevon den hebben, het weer spoedig te verliezen. Het is de rust, het in evenwièht zijn van onze behoeften en begeerten en haar vers vulling. We verstoren hem telkens weer dezen evenwichtstoestand door nieuwe be geerten en nieuwe behoeften. Maar dan ook zoeken we hem opnieuw aldoor en aldoor om hem dan opnieuw te verstoren. Is dat het leven niet? Maar is het ook niet de noodzakelijkheid van het leven? Verstoring van evenwicht en herstel in een nooit eindi genden kringloop in het eigen leven en het groote leven daarbuiten. Evenwicht van krachten ook, die tenslotte elkander in haar werking opheffen en nieuwe strijd, die het onzer zaak van KLEIWEG 54 op 21 DECEMBER a.a. imissie B. B zal op Donderdag 12 ergadering houden voor roedferen. Aanvraagfor- terlyk Dinsdag 10 De- ingevuld zjjn binnen- ik verlang een verklaring. JIJ schijnt niet in staat mij er een te geven. Nu blijft de kijken. Ik zal hem niet zonder goedvinden lezen. Maar ik vind dat Je mij moeilijk Je toestemming kunt onthouden. Zie Je, „In een „huig waar weinig opgewektheid heerscht, weven ontevredenheid, verdriet en Mgeluk haar spinnenwebben. Gelukkig de masch, die vaak met den ragebol der vroo- hjkheid dat rag weet te verstoren.” Kerststemming wel eenigermate tempert of bederft. Anderzijds is er spannende verwachting, want velen, die ver van het ouderlijk huis vertoeven, hebben het verlangen om die da gen van Kerstmis weer in de oude vertrouw de huiseljjken kring door te brengen. Ook een typische uiting van het intieme karak ter, dat juist deze maand heeft. Hoevele verhalen zyn er van „verloren” kinderen die juist op Kerstfeest terug keerden in het ouderlijk huis? Het is altijd een geliefd thema in de literatuur geweest en dat men dit moment van het jaar uitkoos voor een dergelyk verhaal wijst al weer er op, dat de karakteristieke eigenschap van deze maand het intiemere is. Tot slot dan de Oudejaars avond, die soms het karakter van boete- avond krijgt, voornamelijk dan in de litera tuur. In de praktijk is het in den regei anders. De oude gewoonte dat zeer vele menschen, die het gansche jaar naar geen kerk omkeken, op dien avond weer eens hun schreden herwaarts richtten, is ook door vele schrijvers by voorkeur als thema voor intieme schetsen uit het huiselijk leven ge bezigd. Of daar praktisch iets van bestond of nog bestaat is ons niet bekend. Zoo is er Vffor deze maand van alles wat en ieder heeft een eigen visie op December en zal die op eigen manier doormaken. In geen enkel van de andere elf zitten echter ^ooveel bizondere feiten bijéén als in deze en daarom is zij een der belangrijkste van het dozijn. Op het platteland zal zy mis schien anders bekekén worden dan in de groote stad. Hier verdwijnen de elementen van koude en guurheid, van eenzaamheid jen opgesloten zyn, van saaie avonden en lange nachten, van sombere dagen en naargees tige natuurstemming. De wijde zalen waar in ontspanning wordt gegeven, zjjn warm en hel-verlicht; de auto’s voeren ons ge- makkelyk door de koude; wij zien hier niet Maar nauwelijks had ze dat gedaan of ze had haar tong willen afbijten om die wanhopige toestemming weer in te trek ken. Als ze „neen” gezegd had, zou hij dien vreesêlljken brief niet lezen. Haar voorhoofd was nat waar het tegen haar arm gedrukt was geweest. Als ze maar flauw viel, als ze maar kon sterven en uit Nicko’s oogen verdwijnen. Na een lange, lange stilte, klonk Ni cko’s stem, langzaam, afgemeten, be- zul je me alles vertellen van die paarlengeschledenls. Ik wacht. Hij wachtte. Antwoord mij! klonk het toen op een toon, zooals nog nooit in haar leven iemand tegen haar gesproken had. De schok gaf haar spraakvermogen te—*Ben JIJ het geweest, die de paarlen gestolen heeft? vroeg hij. die kwijnende natuur, die kaalheid van wei de en heide. De stad is als één groot woon huis, een groot, verlicht huis waar het vol is van aangename plekken en waar de saai heid is verjaagd. Wij behoeven ons niet op te sluiten; onze wegen zyn nipt versperd door modder, ijs of sneeuw. Integendeel zy zyn spiegelglad en harder dan ooit. Wij zyn niet vereen zaamd in kleine, verlaten huizen die ons '3 zomers zoo vriendelyk aanzien, maar die wij ’s winters niet gaan bekyken. Wij luisteren wel eens, als wy er ’s zo- naers genieten naar die wintersche verhalen van eenzaamheid en verlatenheid, maar zij dringen niet tot ons door, want de groote stad heeft al die euvelen voor ons weg gevaagd en wij zyn even vrij in onze be- weging als in de zomermaanden. December is een bizondere maand, die wy in gemengde gevoelens doorleven. Zy is gedeeltelijk van haar macht beroofd, maar het intieme ervan hébben wy behouden. yke Stand. ïlis Adrianus, Cammenut. en M. Metselaar ran S. H. de Booj w rloren voorwerpen. «nmerbord; een hwfcn flastingmerkeneen», nriek. r gebr. br. kinderhand. A. Smit, 42 j. j I. A. Vermeü, 81'j. olking. van Vuuren uit Gouda; Semarang en H. Fun andere elf tekort kwamen. In de Kunst is a het opK een drukke periode. Als straks de reputatie. Het zou niet moeilijk zijn voor Kerstvacantie voor de scholen ingetreden ~J-!j en wil men gaar ne trachten die nu eens aangenaam te vul len. Op vele scholen leeft men in spanning wat in die vacantie gegeven zal worden door de clubs en vereenigingen van de leerlingen zelf, die van September af aan de voorbe reiding hebben gewerkt. Met Kerstmis echter komen ook de eerste schoolrapporten en voor menig ouderpaar wacht een angstige schrik, die misschien de Geen enkele uitvlucht was er te beden ken. Ze zei: Ja, hoezoo? Ze bracht de hand aan haar hals, alsof ze naar de paarlen tastte, die er niet waren. Jouw paarlen Je wilde ze hebben. De mijne? Wat bedoel Je? Je had ze noodig. Ik bezat ze niet meer. WH Je me dat eens nader uitleggen? Jenny keek naar hem met oogen, die -"Z~” - wezenlooze bruine oogen. Ik had geld noodig, ik kon het nie- mand vragen. Ik beleende Jouw paarlen. Toen ze dit gezegd had, huiverde Jenny Nu knikte f onder den minachtenden blik in zijn- oogen. Je hebt me verteld dat Anne je paarlen genomen en beleend had. Dat was dus niet waar? Jenny schudde het hoofd. Je hebt ze zelf beleend en toen Ik •er op bleef staan ze terug te hebben, stal je die andere. Was het je bedoeling die voor de mijne te laten doorgaan? Ik weet het niet ik dacht er met over na het was zoo,, gemakkelijk ze weg te nemen. Zoo. En je Het Anne er voor op- dr aaien? Zij wilde niet anders, zei Jenny. Anne is altijd altijd Ze Het een bitteren kreet van „Anne!” hooren en liet het hoofd weer op haar armen zinken. Nicholas stond doodstil. Hij had Anne nooit mogen lijden. Jenny behoorde hem toe en hij vrensehte haar met niemand te deelen. te vinden, dat het karakteristieke van dat eigen aspect en die reputatie aangaf. Voor December zouden wij de keuze kun nen laten vallen op het epitheton „intiem”. Tal van andere gedachten wekt deze maand ongetwijfeld, maar voor het huiselijk leven is het de maand van het intieme. In den aanvang van het aloude feest der verras singen, eenmaal het meest nationale feest van ons land genoemd. Waarom dit feest brief en je neef. Of Ik lees dezen brief of ik vraag John Waveney om mij den inhoud ervan te vertellen. Waaraan geef je de voorkeur? Jenny ging een stap achteruit, botste .1 Ut UUICOUOIUVI o*» Ze het vechten moede geworden. Er j niemand om haar te helpen. Nicko haar nooit vergeven. Ze verlangde vreesdijk naar Anne. Ze legde haar afmen op c~ -- - Het er haar hoofd op zlnkep. ig rijbewijs. den kantonrechter ;p tyd van een jaar inge- js van H. Alphenaar, HÜQFDBTUK KXXIX De bekentenis. Nicholas kwam in de schemering op Waterdene terug. De regen had opgehou den: het was een heldere, grijze avond met gelige strepen aan de westelijke hemel. Hij had urenlang als wildeman rondgetuft. Hij kwam thuis om geen an dere reden dan dat hij niet steeds maar door kon rijden. Emmot. de butler, kwam hem in de hall tegen, een gemoedelijk type, die al twintig jafir op Waterdene geweest was en die altijd nog aan Nicholas dacht als aan „Jongeheer Nick”. Mevrouwwe hebben ons ongerust gemaakt over mevrouw. Even kreeg Nicholas een koude huive ring. Wat is er? Nurse wilde den dokter laten,komen maar ik zei dat we beter konden wach ten tot u thuis was. Wat is er? Mevrouw zit al sedert u weg bent in y-r evenwicht verbreekt. Het zou niet anders kunnen. Is dat niet een troost, een steun, een'ver klaring van veel wat ons raadselachtig be nauwt. Wanneer de donkere, korte, sombere Decemberdagen ons drukken en ons inslui ten in den engen kring van mistige hori zonten, dan vluchten we naar de warme intimiteit van eigen huiselijk leven, naar de verrassingen van den Sint Nicolaasavond of de heerlijkheid van het Kerstfeest met zyn verlossende gedachte en naar de heilige stilte van eigen binnenste. Het is het her stel, dat we zoeken, het herstel van het evenwicht, dat we moeten zoeken willen wt. niet ondergaan in den levensstrijd. Het is ook het herstel, dat het leven zoekt en zoe ken moet. Dit geeft ons de zekerheid, dat na iederen neergang een opgang volgen moet. Het is ongetwijfeld zeker, dat in eigen leven niet na iedere smart vreugde, na ieder verlies winst, na de ellende het geluk volgt. Er zijn levens, waarin het geluk en de zon neschijn zelden geziene gastep zyn. Maar het is wel zeker, dat we uit de diepste diepte van het leed altijd weer stijgen naar een nieuw lic^t, dat zich ook in ons leven het evenwicht te herstellen zoekt, is het niet door uiterlyk dan door innerlijk ge beuren. Wanneer we dat vasthouden, dan zal ook hei leed gemakkelijk te dragen zijn, dan zullen we ook m een crisistijd als de tegenwoordige den moed gemakkelyker kun nen bewaren en de kracht behouden ons te weer te stellen en voor een nieuwen opgang nieuwe kracht en nieuwen moed gereed te houden. Maar dan zullen we ook iets zien van de verscheidenheid van' het leven en de beteekenis daarvan. Dan zullen we in don kere Decemberdagen een licht kunnen ont steken niet alleen in onze kamers, maar ook in onze harten. MCCGIX. De Decembermaand. Iedere maand van het jaar heeft een eigen karakter, een eigen aspect, een aparte elk van het dozijn een bijvoeglijk naamwoord is; komen de avonden vrij .,.,1 J—X -l—-Li™ J4* Az.no a Veilig. Rente 3 Geheim. STORTING S-GIRODIENST met wekeljjksche afhaling van spaar - en belastinggelden aan huis. GOUWE 2 - HOEK WIJDSTRAAT ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (behoorende tot den bezorgkring) t 15 regels ƒ1.80, elke regel meer ƒ0.25. Van buiten Gouda en den bezorgkring: 15 regels 1.55, elke regel meer ƒ0.30. Advertentiën in het Zaterdagnummer 25 bijslag op den prjjs. Liefdadigheids-advertentiën de helft van den prijs. INGEZONDEN MEDEDEELINGEN: 1—4 regel» 2Jb6 «Ike - de voorpagina 50 'hooger. Gewone advertentiën en ingezonden mededeehngen bij contract tot zeer gereduceerden Prii»- Groote letters en rkaden worden berekend naar plaatsruimte. Advertentiën kunnen worden ingezonden door tvMehenkomst van soliede Boek handelaren, Advertentiebureaus en onze agenten en moeten daags vóór de plaatsing a»n het Bureau zjjn ingekomen, teneinde van opname verzekerd te zjjn. d voor B. en W. mter- vóór 10 uur ten raad- ïn rijn om voor behan waarin die Maand* f te komen. vorden in de betreffe behandeld. 001 DOE (DIJRANT. hier zoozeer is ingeburgerd mogen de vlij tige historici ons verklaren. Men zou juist hier een sterke adoratie van het Kerstfeest verwachten, doch ondanks alle pogingen om dit naar voren te dringen bly’ft de oude Sint bij de meerderheid favoriet. Vooral j voor de kinderen voor wie het Kerstfeest altijd wat te zwaar op de hand blijft, al zit er iets fascineerends in den opzet met de Kerstboom. Het feest van den 5en Decem ber is meer kinderlijk; het andere meer voor groote menschen pasklaar gemaakt dan voor de jeugd. Beide zijn het echter feesten van intiemen i huiselyken aard, waarbij men geen anderen inviteert dan de intiemste kennissen en vrienden. Er wordt daarbij veel gesnoept, maar op de 25e wordt dikwijls gesmulpaapt en dit past by het karakter van dat feest eigenlijk heelemaal niet. December sluit ook in de intimiteit van het huiselijk leven. De overgang van het jaar heeft altyd voor velen een sentimen- teele gewaarwording, die vooral geprikkeld wordt door de intieme viering. Men wil dat eigenaardige moment van het jaar over zich laten komen. Geen maand heeft zoo dvlu karakteris tieke moménten aan te wijzen als juist de laatste van het jaar en daarom neemt zij een bizondere plaats in. De gedachte dat die i maand officieel de wintermaand heet, staat i I verre op den achtergrond, ook al omdat zij j in dit opzicht haar reputatie en naam in 1 j den regel niet pleegt na te komen. Aan I I Januari zit veeleer de gedachte van winter-

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1935 | | pagina 1