bergambacht, berkenwoude, bodegraven,
I
Deze Courant komt in vele duizenden gezinnen Gegarandeerde oplage 7500ex
MANTELS
JAPONNEN
RECLAME-
VERKOOP
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN
BOSKOOP, GOUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPELLE,
I, enz.
go 19082
Zaterdag 7 December 193S
74* Jaargang
NIEUWERKERK, OUDERKERK, OUD EWATER, REEUWIJK, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADDINXVEEN, ZEVENHUIZEN
Dit blad verschijnt dagelijks, behalve Zon- en Feestdagen
4
ANNE BEUNDA.
2200
>00 ex.
ant ze
1100
3500
2350
1650
BaUmann
n op glazen.
Decemberdagen.
l Verplaatsing
j naar Markt 18
D. A. van Yperen - Tel. 2537
Brieven uit de Hofstad.
STADS-SPAARBANK
Z. van p.
meer ƒ0.50. Op
KOUSEN
TRICOT GOEDEREN.
CORSETTEN
en
K.
jaar goedmaakt of nog even aanvult wat de
HAGENAAR.
FEUILLETON.
(Wordt vervolgd).
Naar het Engelsch van
PATRICIA WENTWORTH
Nadruk verboden.
N-HUIS
EDITIE
7500
cholas met ijzige stem.
Jenny bewoog haar hoofd
zij van ja.
Dit nummer bestaat uit twee bladen
EERSTE BLAD.
a ou da
Wii vestazen speciaal de aan
dacht op onze nieuwe Mantel-
en Japonnen-inkoop, waardoor
wü in de gelegenheid zijn, in elk
genre iets bijzonders aan te
bieden voor VERRASSEND
LAGE PRIJZEN’
de leuning van den stoel en nlets^zagen
Moet ik den brief lezen? vroeg Ni-
i op glazen mooi in
moet om te begin- I
zonde, sterke, vaste
der zij spruiten. Ter
jrden ze op een of
:1 in keuken of huis
den moet namelijk
ich aan den onder
een krans van wor-
jevormd. Dan eerst
lazen worden gezet,
ierkant van de bol
et een klein beetje
iet water voegen we
nzout en houtskool
dat het goed blijft,
op de glazen staan,
een koele, donkere
ogen eerst voor een
sen verwarmd ver-
'i wortels den bodem
ebben bereikt en er
punt van bladeren,
>emknop bevindt, is
t raam laten we ze
onder een bescher-
utsje staan. Zooals
kt, moet het water
orden aan gevuld.
tegen de bureaustoel en ging zitten.
was J' J
was
zou
Januari zit veeleer de gedachte van winter
koude, van ijs en sneeuw verbonden.
In een stad als den Haag drukt de maand
December een eigen cachet ook op het open
bare leven. Het is voor velen een drukke
maand, de zakenlieden hopen er altijd nog 1
een goede slag in te slaan, die het geheele
Anne’s gelijkenis met haar vatte hij
als een beleediging op; Anne’s liefde voor
haar was meer dan hinderlijk; in zijn
ondrageiijke vernedering voelde hij zijn
woede tegen Anne als een opluchting. Er
was op dat moment moord in zijn hart
vóór Anne. Wat er voor Jenny was wist
hij niet minachting, kouder dan woe
de; wrok, die bitterder was dan een slag.
Hij zei met lage stem:
Jij misselijk wezen, en liep, zonder
om te kijken, de kamer uit.
John Waveney schreef jou een brief.
Waar is die?
Ze bewoog haar hoofd even, als om het
ie ontkennen.
Ik meen dat die licht op de situatie
werpt. Wil je me dien laten lezen?
Weer die lichte hoofdbeweging.
Ik geloof dat je hem bij Je hebt
aan dat jtakje te oordeelen. Wil je hem
mij geven?
Waanzinnige angst dreef haar er toe
te zeggen:
Nicko, dat kan ik niet! Toen, terwijl
hij naaf voren reikte en den brief uit
haar zak nam, gaf ze een gesmoorde
kreet en zonk in een stoel neer. Nicholas
streek den brief glad zonder er naar te
Stukken I
etreffen.
c|e studeerkamer. Nurse kan haar niet
bewegen om weg te gaan zelfs niet
om naar Master Tony te kijken. Zij en
Harman zijn heel erg ongerust.
Nicholas trok zijn jas uit.
Mevrouw heeft slecht nieuws ont
vangen wij beiden. Ik ga naar haar
toe.
Nurse heelt er op aangedrongen dat
ze thee zou drinken. Ik dacht dat u niet
goed vondt dat wij den dokter lieten
halen voordat u thuiskwam.
Neen dat is goed.
Hij kwam in de studeerkamer in een
alleronverkwikkelijkste stemming. Pu
blieke opinie er was niet aan te ont
komen.
Bedienden, vrienden, bekenden, de pers
je kon je leven niet eens zoo inrich
ten, zonder dat iedereen het merkte als
er iets bijzonders gebeurd was.
Hij had Jenny zijn bittere minachting
laten voelen en was er vandoor gegaan
Hij was teruggekomen, voelde Emipot’s
bezorgdheid, de publieke opmie in zijn
eigen huishouding.
Jenny zat nog net als toen hij haar
verlaten had Harman opgewonden en
verontrust, bevond zich aan het eene
eind van het vertrek Ze ging weg toen
hij binnenkwam en wierp nog een ver
schrikten blik achterom.
Toen de deur gesloten was, hief Jenny
haar hoofd op. Ze zag er uit alsof ze
urenlang geschreid had. Het licht van de
leeslamp op de tafel deed haar haren als
goud glanzen.
ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal ƒ2.25, per week 17 cent, overal waar d»
bezorging per looper geschiedt. Franco per post per kwartaal ƒ8.15.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 31, GOUDA,
hti onza agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren.
Onze bureaux zijn dagelijks geopend van 96 uur. Administratie en Redactie Telef.
Interc. 2745. Postrekening 484’00.
Er is geen maand in het jrfar met een
donkerder en somberder uiterlijk dan De
cember. De dagen zijn kort en mistig en
nevelig vaak. Laag hangen de wolkenluch
ten. En regen- en sneeuwvlagen of hagel
buien jagen langs onze ramen, 't Is of het
leven zyn somberste gestalte lieeft aange
nomen, of alle vreugde en licht en blijheid
zyn weggevloden en moeilijkheden en zor
gen zwaar op ons leven drukken. En toch.,
en toch... is deze Decembermaand niet ook
de intiemste en warmst-huiselyke, die
vreugde brengt en verrassingen en rustige
toenadering in stille uren van samenzijn en
overpeinzingen, die opnieuw ons leven or
denen en herstellen, de, ja de lichtste ook
door haar verrassende vreugde en haar
schijnsel van haardvuren en waskaarsen en
kleurige Kerstboomen? Is ze dat misschien
juist daarom, omdat ze zooveel donkerheid
brengt, omdat ze het leven zoozeer schijnt
in te kerkeren in de benauwenis van korte,
zonlooze dagen en de beperking van enge,
mistige horizonten? Want het leven houdt
van tegenstellingen. Vreugde en smart, zorg
en uitkomst, heerlijkheid en verfoeiïng lig-
jen naast elkaar. Dat is zeker niet toeval-
lig. Schijnt er zich niet een poging in uit
te spreken tot herstel va# het evenwicht.
Die neiging om het evenwicht te zoeken is
immers oVtral merkbaar. Waarom dan in de
levensgebeurtenissen en -omstandigheden
niet? De evenwichtstoestand-1s toch de na
tuurlijke toestand, die echter telkens op
nieuw verbroken wordt, omdat het leven nu
Eenmaal niet de rust zoekt, maar dynamisch
is, in voortdurend beweging, maar die zich
ook aldoor weer tracht te herstellen. Het is
het ook wat we zelf zoeken, maar slechts
zelden vinden kunnen om als we het gevon
den hebben, het weer spoedig te verliezen.
Het is de rust, het in evenwièht zijn van
onze behoeften en begeerten en haar vers
vulling. We verstoren hem telkens weer
dezen evenwichtstoestand door nieuwe be
geerten en nieuwe behoeften. Maar dan ook
zoeken we hem opnieuw aldoor en aldoor
om hem dan opnieuw te verstoren. Is dat
het leven niet? Maar is het ook niet de
noodzakelijkheid van het leven? Verstoring
van evenwicht en herstel in een nooit eindi
genden kringloop in het eigen leven en het
groote leven daarbuiten. Evenwicht van
krachten ook, die tenslotte elkander in haar
werking opheffen en nieuwe strijd, die het
onzer zaak van KLEIWEG 54 op 21 DECEMBER a.a.
imissie B.
B zal op Donderdag 12
ergadering houden voor
roedferen. Aanvraagfor-
terlyk Dinsdag 10 De-
ingevuld zjjn binnen-
ik verlang een verklaring. JIJ schijnt niet
in staat mij er een te geven. Nu blijft de
kijken.
Ik zal hem niet zonder goedvinden
lezen. Maar ik vind dat Je mij moeilijk
Je toestemming kunt onthouden. Zie Je,
„In een „huig waar weinig opgewektheid
heerscht, weven ontevredenheid, verdriet en
Mgeluk haar spinnenwebben. Gelukkig de
masch, die vaak met den ragebol der vroo-
hjkheid dat rag weet te verstoren.”
Kerststemming wel eenigermate tempert of
bederft.
Anderzijds is er spannende verwachting,
want velen, die ver van het ouderlijk huis
vertoeven, hebben het verlangen om die da
gen van Kerstmis weer in de oude vertrouw
de huiseljjken kring door te brengen. Ook
een typische uiting van het intieme karak
ter, dat juist deze maand heeft. Hoevele
verhalen zyn er van „verloren” kinderen die
juist op Kerstfeest terug keerden in het
ouderlijk huis? Het is altijd een geliefd
thema in de literatuur geweest en dat men
dit moment van het jaar uitkoos voor een
dergelyk verhaal wijst al weer er op, dat de
karakteristieke eigenschap van deze maand
het intiemere is. Tot slot dan de Oudejaars
avond, die soms het karakter van boete-
avond krijgt, voornamelijk dan in de litera
tuur. In de praktijk is het in den regei
anders. De oude gewoonte dat zeer vele
menschen, die het gansche jaar naar geen
kerk omkeken, op dien avond weer eens hun
schreden herwaarts richtten, is ook door
vele schrijvers by voorkeur als thema voor
intieme schetsen uit het huiselijk leven ge
bezigd. Of daar praktisch iets van bestond
of nog bestaat is ons niet bekend.
Zoo is er Vffor deze maand van alles wat
en ieder heeft een eigen visie op December
en zal die op eigen manier doormaken. In
geen enkel van de andere elf zitten echter
^ooveel bizondere feiten bijéén als in deze
en daarom is zij een der belangrijkste van
het dozijn. Op het platteland zal zy mis
schien anders bekekén worden dan in de
groote stad. Hier verdwijnen de elementen
van koude en guurheid, van eenzaamheid jen
opgesloten zyn, van saaie avonden en lange
nachten, van sombere dagen en naargees
tige natuurstemming. De wijde zalen waar
in ontspanning wordt gegeven, zjjn warm
en hel-verlicht; de auto’s voeren ons ge-
makkelyk door de koude; wij zien hier niet
Maar nauwelijks had ze dat gedaan of
ze had haar tong willen afbijten om die
wanhopige toestemming weer in te trek
ken. Als ze „neen” gezegd had, zou hij
dien vreesêlljken brief niet lezen. Haar
voorhoofd was nat waar het tegen haar
arm gedrukt was geweest. Als ze maar
flauw viel, als ze maar kon sterven en uit
Nicko’s oogen verdwijnen.
Na een lange, lange stilte, klonk Ni
cko’s stem, langzaam, afgemeten, be-
zul je me alles vertellen van die
paarlengeschledenls. Ik wacht.
Hij wachtte.
Antwoord mij! klonk het toen op
een toon, zooals nog nooit in haar leven
iemand tegen haar gesproken had.
De schok gaf haar spraakvermogen
te—*Ben JIJ het geweest, die de paarlen
gestolen heeft? vroeg hij.
die kwijnende natuur, die kaalheid van wei
de en heide. De stad is als één groot woon
huis, een groot, verlicht huis waar het vol
is van aangename plekken en waar de saai
heid is verjaagd.
Wij behoeven ons niet op te sluiten; onze
wegen zyn nipt versperd door modder, ijs
of sneeuw. Integendeel zy zyn spiegelglad
en harder dan ooit. Wij zyn niet vereen
zaamd in kleine, verlaten huizen die ons
'3 zomers zoo vriendelyk aanzien, maar die
wij ’s winters niet gaan bekyken.
Wij luisteren wel eens, als wy er ’s zo-
naers genieten naar die wintersche verhalen
van eenzaamheid en verlatenheid, maar zij
dringen niet tot ons door, want de groote
stad heeft al die euvelen voor ons weg
gevaagd en wij zyn even vrij in onze be-
weging als in de zomermaanden.
December is een bizondere maand, die
wy in gemengde gevoelens doorleven. Zy is
gedeeltelijk van haar macht beroofd, maar
het intieme ervan hébben wy behouden.
yke Stand.
ïlis Adrianus,
Cammenut.
en M. Metselaar
ran S. H. de Booj w
rloren voorwerpen.
«nmerbord; een hwfcn
flastingmerkeneen»,
nriek.
r gebr. br. kinderhand.
A. Smit, 42 j. j
I. A. Vermeü, 81'j.
olking.
van Vuuren uit Gouda;
Semarang en H. Fun
andere elf tekort kwamen. In de Kunst is
a het opK een drukke periode. Als straks de
reputatie. Het zou niet moeilijk zijn voor Kerstvacantie voor de scholen ingetreden
~J-!j en wil men gaar
ne trachten die nu eens aangenaam te vul
len.
Op vele scholen leeft men in spanning
wat in die vacantie gegeven zal worden door
de clubs en vereenigingen van de leerlingen
zelf, die van September af aan de voorbe
reiding hebben gewerkt.
Met Kerstmis echter komen ook de eerste
schoolrapporten en voor menig ouderpaar
wacht een angstige schrik, die misschien de
Geen enkele uitvlucht was er te beden
ken. Ze zei: Ja, hoezoo? Ze bracht de
hand aan haar hals, alsof ze naar de
paarlen tastte, die er niet waren. Jouw
paarlen Je wilde ze hebben.
De mijne? Wat bedoel Je?
Je had ze noodig. Ik bezat ze niet
meer.
WH Je me dat eens nader uitleggen?
Jenny keek naar hem met oogen, die
-"Z~” - wezenlooze bruine oogen.
Ik had geld noodig, ik kon het nie-
mand vragen. Ik beleende Jouw paarlen.
Toen ze dit gezegd had, huiverde Jenny
Nu knikte f onder den minachtenden blik in zijn-
oogen.
Je hebt me verteld dat Anne je
paarlen genomen en beleend had. Dat
was dus niet waar?
Jenny schudde het hoofd.
Je hebt ze zelf beleend en toen Ik
•er op bleef staan ze terug te hebben, stal
je die andere. Was het je bedoeling die
voor de mijne te laten doorgaan?
Ik weet het niet ik dacht er met
over na het was zoo,, gemakkelijk ze
weg te nemen.
Zoo. En je Het Anne er voor op-
dr aaien?
Zij wilde niet anders, zei Jenny.
Anne is altijd altijd
Ze Het een bitteren kreet van „Anne!”
hooren en liet het hoofd weer op haar
armen zinken.
Nicholas stond doodstil. Hij had Anne
nooit mogen lijden. Jenny behoorde hem
toe en hij vrensehte haar met niemand
te deelen.
te vinden, dat het karakteristieke van dat
eigen aspect en die reputatie aangaf.
Voor December zouden wij de keuze kun
nen laten vallen op het epitheton „intiem”.
Tal van andere gedachten wekt deze maand
ongetwijfeld, maar voor het huiselijk leven
is het de maand van het intieme. In den
aanvang van het aloude feest der verras
singen, eenmaal het meest nationale feest
van ons land genoemd. Waarom dit feest
brief en je neef. Of Ik lees dezen brief
of ik vraag John Waveney om mij den
inhoud ervan te vertellen. Waaraan geef
je de voorkeur?
Jenny ging een stap achteruit, botste
.1 Ut UUICOUOIUVI o*» Ze
het vechten moede geworden. Er j
niemand om haar te helpen. Nicko
haar nooit vergeven. Ze verlangde
vreesdijk naar Anne. Ze legde haar
afmen op c~ -- -
Het er haar hoofd op zlnkep.
ig rijbewijs.
den kantonrechter ;p
tyd van een jaar inge-
js van H. Alphenaar,
HÜQFDBTUK KXXIX
De bekentenis.
Nicholas kwam in de schemering op
Waterdene terug. De regen had opgehou
den: het was een heldere, grijze avond
met gelige strepen aan de westelijke
hemel. Hij had urenlang als wildeman
rondgetuft. Hij kwam thuis om geen an
dere reden dan dat hij niet steeds maar
door kon rijden.
Emmot. de butler, kwam hem in de
hall tegen, een gemoedelijk type, die al
twintig jafir op Waterdene geweest was
en die altijd nog aan Nicholas dacht als
aan „Jongeheer Nick”.
Mevrouwwe hebben ons ongerust
gemaakt over mevrouw.
Even kreeg Nicholas een koude huive
ring.
Wat is er?
Nurse wilde den dokter laten,komen
maar ik zei dat we beter konden wach
ten tot u thuis was.
Wat is er?
Mevrouw zit al sedert u weg bent in
y-r
evenwicht verbreekt. Het zou niet anders
kunnen.
Is dat niet een troost, een steun, een'ver
klaring van veel wat ons raadselachtig be
nauwt. Wanneer de donkere, korte, sombere
Decemberdagen ons drukken en ons inslui
ten in den engen kring van mistige hori
zonten, dan vluchten we naar de warme
intimiteit van eigen huiselijk leven, naar
de verrassingen van den Sint Nicolaasavond
of de heerlijkheid van het Kerstfeest met
zyn verlossende gedachte en naar de heilige
stilte van eigen binnenste. Het is het her
stel, dat we zoeken, het herstel van het
evenwicht, dat we moeten zoeken willen wt.
niet ondergaan in den levensstrijd. Het is
ook het herstel, dat het leven zoekt en zoe
ken moet. Dit geeft ons de zekerheid, dat
na iederen neergang een opgang volgen
moet. Het is ongetwijfeld zeker, dat in eigen
leven niet na iedere smart vreugde, na ieder
verlies winst, na de ellende het geluk volgt.
Er zijn levens, waarin het geluk en de zon
neschijn zelden geziene gastep zyn. Maar
het is wel zeker, dat we uit de diepste
diepte van het leed altijd weer stijgen naar
een nieuw lic^t, dat zich ook in ons leven
het evenwicht te herstellen zoekt, is het
niet door uiterlyk dan door innerlijk ge
beuren. Wanneer we dat vasthouden, dan
zal ook hei leed gemakkelijk te dragen zijn,
dan zullen we ook m een crisistijd als de
tegenwoordige den moed gemakkelyker kun
nen bewaren en de kracht behouden ons te
weer te stellen en voor een nieuwen opgang
nieuwe kracht en nieuwen moed gereed te
houden. Maar dan zullen we ook iets zien
van de verscheidenheid van' het leven en de
beteekenis daarvan. Dan zullen we in don
kere Decemberdagen een licht kunnen ont
steken niet alleen in onze kamers, maar ook
in onze harten.
MCCGIX.
De Decembermaand.
Iedere maand van het jaar heeft een
eigen karakter, een eigen aspect, een aparte
elk van het dozijn een bijvoeglijk naamwoord is; komen de avonden vrij
.,.,1 J—X -l—-Li™ J4* Az.no a
Veilig. Rente 3 Geheim.
STORTING S-GIRODIENST met
wekeljjksche afhaling van spaar -
en belastinggelden aan huis.
GOUWE 2 - HOEK WIJDSTRAAT
ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (behoorende tot den bezorgkring) t
15 regels ƒ1.80, elke regel meer ƒ0.25. Van buiten Gouda en den bezorgkring:
15 regels 1.55, elke regel meer ƒ0.30. Advertentiën in het Zaterdagnummer 25
bijslag op den prjjs. Liefdadigheids-advertentiën de helft van den prijs.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN: 1—4 regel» 2Jb6 «Ike -
de voorpagina 50 'hooger.
Gewone advertentiën en ingezonden mededeehngen bij contract tot zeer gereduceerden
Prii»- Groote letters en rkaden worden berekend naar plaatsruimte.
Advertentiën kunnen worden ingezonden door tvMehenkomst van soliede Boek
handelaren, Advertentiebureaus en onze agenten en moeten daags vóór de plaatsing
a»n het Bureau zjjn ingekomen, teneinde van opname verzekerd te zjjn.
d voor B. en W. mter-
vóór 10 uur ten raad-
ïn rijn om voor behan
waarin die Maand*
f te komen.
vorden in de betreffe
behandeld.
001 DOE (DIJRANT.
hier zoozeer is ingeburgerd mogen de vlij
tige historici ons verklaren. Men zou juist
hier een sterke adoratie van het Kerstfeest
verwachten, doch ondanks alle pogingen om
dit naar voren te dringen bly’ft de oude
Sint bij de meerderheid favoriet. Vooral
j voor de kinderen voor wie het Kerstfeest
altijd wat te zwaar op de hand blijft, al zit
er iets fascineerends in den opzet met de
Kerstboom. Het feest van den 5en Decem
ber is meer kinderlijk; het andere meer voor
groote menschen pasklaar gemaakt dan
voor de jeugd.
Beide zijn het echter feesten van intiemen
i huiselyken aard, waarbij men geen anderen
inviteert dan de intiemste kennissen en
vrienden. Er wordt daarbij veel gesnoept,
maar op de 25e wordt dikwijls gesmulpaapt
en dit past by het karakter van dat feest
eigenlijk heelemaal niet.
December sluit ook in de intimiteit van
het huiselijk leven. De overgang van het
jaar heeft altyd voor velen een sentimen-
teele gewaarwording, die vooral geprikkeld
wordt door de intieme viering. Men wil dat
eigenaardige moment van het jaar over
zich laten komen.
Geen maand heeft zoo dvlu karakteris
tieke moménten aan te wijzen als juist de
laatste van het jaar en daarom neemt zij
een bizondere plaats in. De gedachte dat die i
maand officieel de wintermaand heet, staat i
I verre op den achtergrond, ook al omdat zij
j in dit opzicht haar reputatie en naam in 1
j den regel niet pleegt na te komen. Aan I
I Januari zit veeleer de gedachte van winter-