Hoe het komt, dat de mensehen kunnen lachen.
In den Snofeptjjd.
-feu de zoetigheden zyn nog weer
verschillende graden te onderscheiden
in de kracht, waarmede zy de maag
klieren tot afscheiding prikkelen. De
sterkste klierwerking werd by choco
lade tabletten waargenomen.
1
Een Verstandshuwelijk.
FILMNIEUWS.
Winterdienst en ons ontbijt.
Vrouwen commandeeren een leger van
-/
Een oud Roemeenseh sprookje,
naverteld door
Dé van der Staay.
Mogen we zoetigheid gebruiken
Psychologie bij het eten.
Hoe we het maagsap aan het werk zetten,
'ioen de eerste menschen nog in
hót raradys leefden, kondeir ze lachen
noch huilen.AVaarvoor zoi dit m net
Paradijs ook noodig zijn geweest!
Het werd anders, toen God hen uit
het t'araays verdreef en zy nun moei-
Ink leven op-de aarde kregen door te
worstelen. 'Zoo troosteloos was het,
diit de Heer medelijden met hen kreeg
en overlegde: „lk zal de arme 1
menschheid iets geven om hun het
leven wat lichter te makenik zal hun
Wet - lachen, schenken.
De mannen en vrouwen werkten op
h|ét veld om in het z.weet huns aan-
:hyns hun dagelyksch brood te ver-
ienen, terwijl de kinderen thuis wa
len en op het jongste kind pasten,
lat lag te slapen.
Toen gebood God een van Zyn en
gelen, dit allerkleinste, allerteerste,
alleronschuldigste van alle menschen-
iinderen in den droom een blik door
Hemelpoort te laten werpen. En
iet kindje herkende zyn vroegere
oonplaats en lachte een verrukt
hchje. Üe oudste zuster zag het en
i*iep de anderen er by, om gezamen
lijk het wonder van den lach op het
Jtleine aangezicht te aanschouwen.
ane
kin.
etc
Op de teenen verdrongen zich de
kinderen om de legerstede van den
kleine en keken, keken, tot in aller
oogen kleine lichtjes begonnen te flik
keren en om aller mond een zoeten
glimlach speelde...
En ziet, op dat oogenbïik kwamen
de ouders thuismoe en afgemat, ge
melijk en zwijgend. Daar zagen ze
plotseling rondom de wieg een stille
kinderschaar met ontroerde, vroo-
lijke gezichten en in de wieg het klein
ste, dat«in den Hemel keek en lachte.
Toen ontspanden zich ook hun trek
ken en de vader lachte voor de eerste
maal luid en hartelijk.
Een wondere klank was het, een ge-
iuid, dat vroolyker en heerlij ke^1 was
dan de schoonste muziek. En de moe
der greep zyn vereelte hand en stem
de met zyn blijden lach in. Toen de
kinderen dat zagen, barstte klaterend
hun gelach los. Ze pakten elkaar by
de handen en liepen jubelend en la
chend naar buiten, waar hun vroolyk-
heid alle menschen aanstak. Er werd
een groot uitbundig feest gevierd.
Van dien dag af konden de men
schen lachen en viel het leven hun
minder zwaar.
OM ZELF TE MAKEN.
PL iH
Gebreid jasje met kraag en losse gebreide cape.
Stel eens, dat we een kleinen jon
gen een schaal met een heerlijke
Kerstpudding en een schaal spinazie
voortzetten en hem dan met beide
schotels alleen laten! Welke schaal zal
leeg zijn, als we terug komen? Zal de
kleine jongen naar de zoetigheid gry-
pen of zich aan de vitaminenhouden-
de spinazie tegoed doen?
I Honderd tegen een, dat hy de pud
ding heeft gekozen, want hy volgt
natuurlijk zijn instinct en dat voert
i zyn hand naar het lekkers.
Evenals de kleine jongen zou ook
ieder volwassene de voorkeur geven
aan de zoete spijs, als hy louter aan
zijn natuurlijke neiging gevolg gaf en
niet door ervaring en aangeleerde
kerfnis naar de andere richting werd
bestuurd, want het zoet zet meer dan
eenige andere smaak de maagsapklie-
ren tot werking aan en hoe rijkelijker
het maagsap vloeit, des te beter wor
den de spijzen verteerd en des te meer
voordeel heeft men van het voedsel.
De spijsverteringsproef.
In het Psychologisch Instituut van
de Colgate Universiteit te Hamilton,
New-York, heeft men hieromtrent
buitengewoon interessante proeven
gènomen, welke hebben aangetoond,
hoe zeer de smaak der spijzen op zich
zelf reeds dus geheel afgezien van
hun voedingswaarde of hun chemi
sche samenstelling van invloed is
op de werkzaamheid der maagklieren.
Men gaf de proefpersonen, meest stu
denten, die zich hiervoor beschikbaar
hadden gesteld, bepaalde spijzen te
eten en nam met tusschenpoozen van
15 minuten door middel van'een slok
darmsonde (een geneeskundig instru
ment, waarmede de diepte van den
slokdarm wordt gepeild) monsters
van den maaginhoud. Deze monsters
werden chemisch geanalyseerd, zoo
dat men het percentage maagsap in
het mengsel en de samenstelling van
dit maagsap kon vaststellen. Daarbij
is men tot hoogst merkwaardige re
sultaten gekomen.
Zoete spijzen veel maagsap.
De eerste monsters werden telkens
genomen voordat de proefpersonen
nog van de spijzen hadden gegeten.
Er bleek, dat het maagsap reeds be
gint te vloeien, zoodfa men het eten
ziet of, zomfer het te zien, ruikt, ja
zellfs wanneer men er maar aan
denkt. In dit stadium wordt er ech
ter nog maar weinig maagsap afge
scheiden. Het neemt echter onmiddel-
llijk merkbaar toe, zoodra men de
spyzen proeft en nog voor ze in den
maag zijn gekomen.
Het sterkst is de afscheiding van
maagsap bij zoete spijzen, daarop
volgt de werking van vleesch. Een
zoute smaak zet de maagklieren in
mindere mate tot afscheiding aan, by
bitter en zuur blyven de klieren wer
keloos.
De werking na het eten.
Het maagsap begint rijkeiyk te
stroomen, zoodra de eerste smaak van
het voedsel door den mond wordt
waargenomen, het neemt dan gesta
dig toe, om binnen een uur na het
eten zijn hoogtepunt te bereiken.
Daarna vermindert de afscheiding
van maagsap snel. Eén tot twee uur
na het eten van een gewonen maaltijd
staken de maagkliéren hun werk
zaamheid geheel. Toch is dan in de
meeste gevallen nog lang niet al het
voedsel in den maag volledig ver
werkt en voor deze rest ontbreekt het
maagsap, dat noodig zou zijn om deze
spijzen behoorlijk voorbereid in den
darm te doe?n komen.
Uit de verdere proeven is gebleken,
dat men de afschéiding van maagsap,
nadat 'deze is opgehouden, weer in
vollen gang kan brengen, als men iets
zoets eet eenigen tyd na den maaltyd.
Hieruit kan men de belangrijke ge
volgtrekking maken, dat het raad
zaam is ongeveer een uur na het
middageten een stuk chocolade of een
stukje zoete koek te eten. Dat is dan
niet alleen een aangenaam toegiftje,
doch ook een nuttige ondersteuning
voor de verdere spijsvertering. Daar
wy hierbij niet, zooals wy weten, met
een chemische werking van de zoete
spijzen te doen hebben, en het uitslui
tend de psychologische uitwerking
van den zoeten smaak is, komt het er
niet op aan veel zoetigheid te eten,
doch is een stukje, als het maar heel
lekker smaakt, al voldoende.
Ook zoet onder het eten.
Ook tijdens den maaltyd is'het nut
tig, behalve het eigenlijke voedsel iets
zoets te gebruiken, by voorbeeld een
kleinen slok zoet, dik vruchtensap.
Dat bevordert de toestrooming vftn
het maagsap en draagt daardoor b(j
tot een betere verwerking van de
spy zen in den maag.
Het maagsap is echter niet het
eenige, dat wij noodig hebben, om het
voedsel voor de darmvertering voor
te bereiden. Niet minder belangrijk is
de beweging van den maagwand, die
de spijsbrij goed door elkaar kneedt,
en de vermenging van het voedsel met
speeksel in den mond. Ook deze beide
verrichtingen werden by de bewuste
proeven met speciale apparaten ge
meten en daarbij bleek, dat zoute en
bittere smaken de normale samen
trekking van den maag verzwakken,
terwijl zoet en zuur daarop geen in
vloed hebben, dus in elk geval de be
weging van den maagwand niet ver
minderen. De speekselafscheiding
wordt echter door zoet en zout bevor
derd bij zuur en bitter ontstaat een
sprongsgewijze vermeerdering van de
hoeveelheid speeksel, gevolgd door
een snelle vermindering van de speek
selafscheiding.
In zyn algeheele uitwerking is dus
zoet in elk opzicht bevorderlijk voor
de verwerking van het voedsel in den
maag en daarmede zorgt het er dus
ook voor, dat het voedsel dat wy tot
ons nemen, ons lichaam zooveel mó
gelijk ten goede komt.
ONZE COIFFURE.
Hoe dragen we onze coiffure bij
groote soiréesf
Hierboven zijn eenrdrielal ideeën
weergegeven, die meer en meer veld
winnen. Men draagt zooals men ziet
aigrettes, een soort turban, bloemen
of andere versierselen in het kapsel.
Elegant avondtoilet van zwart ve
lours de soie met een züvervosgarnee-
ring onder aan de rok. Een bolero
eveneens van velours de soie met
bontgameering aan de mouwen en
met een kraag van zilvervos, die tot
aan de taille reikt.
Naar het Engelsch.
8)
O, Lisa, de zee! riep het kind in
eens, toen ze by een kromming van
den weg een deel van het Kanaal vóór
eich zagen, met een ry visschersboo-
ten op eenigen afstand, prachtig vel
licht door de ondergaande-zonwat
verderop een zeiljacht en dan weer een
groote stoomboot. Ik wist niet eens,
dat we zoo dicht by de zee zouden
zijn!
Langs den'grooten weg zyn we
er maar vier mijlen af, zei Marsh, en
als je dwars door de velden gaat»
wordt het maar de helft van den af
stand. Gisterochtend heb ik nog in
zee gebaad vóór hetontbijt.
O ja? Zou ik ook kunnen gaan
baden, Elisa?
Als je sterk gengeg bent, om een
eind te loopen, maar'eerst kunnen we
misschien nog een ponfeywagentje
huren.
In de zomermaanden gaat er ge
regeld een omnibus naar het strand
van Chorville. Misschien zoudt u daar
gebruik van kunnen maken, Miss Ro
salie.
Ja, natuurlyk. Is Chorville een
groote plaats?
Neen, dat niet. Maar het komt
sterk op sinds de graaf van Mount-
morris er het Kasteel gekocht heeft,
en daar den zomer komt doorbrengen
met zyn familie. Maar we zullen er
gauw heengaan. Moeder zou er zoo
graag haar oude huis nog eens zien.
Kijk, daar is de woning en moeder
staat al op den uitkijk.
Er was nu iets jongensachtigs over
hem gekomen ;zyn oogen straalden
en hij wuifde zijn moeder toe.
Het zoo zeer geduchte oogenblik
was dus aangebroken. Ze waren
thuis! Elisabeth kreeg een gevoel of
ze een gevangenis zou binnengaan.
Het was een ideaal plekje, waar het
„Zunneke" stond. Er heen leidde een
laan, die weldra beschaduwd zou zyn
door eeuwenoude olmen. Het was een
ruim huis met vensters aan weerszij
den van de deur en het zag er aller
gezelligst uit met de sneeuwwitte gor
dijntjes voor de aardige ruitjesven
sters, terwijl door de open deur al
een belofte schemerde van hetgeen de
tuin zou wezen.
Het vrouwtje, dat hen stond op te
wachten, was een klein, teer figuurtje
in een keurig zwart zijden japonnetje
met een kanten fichu'tje, dat aan den
hals gesloten was met een camée.
Ze had een lief, maar treurig ge
zichtje, of ze al heel wat droefheid
had meegemaakt.
Elisabeth was er in haar armelyk-
ste kleeding altijd even aristocratisch
blyven uitzien, maar nu, in dit duif-
gryze costuum, leek zy wel een ko
ningin.
Hoe komt John er by, om zulk
een vrouw te kie4en dacht Mrs.
Marsh. Wy zullen in alles immers ge
heel uiteenloopen in opvattingen.
Dit is myn vrouw, moeder, zei
John Marsh en onwillekeurig klonk
er eenige trots door in den toon van
zijn stem. Mijn moeder, Elisabeth.
Dit was voor het eerst, dat hij haar
bij den voornaam noemde.
Welkom hier, lieve, zei Mrs.
Marsh en stak haar de hand toe met
iets dat naar een ouderwetsche bui
ging zweemde. Ik ben blij je te zien.
Dank u.
Elisabeth beantwoordde den hand
druk en ging toen het huisje binnen.
En dit is Rosalie, het zusje van
Elisabeth.
Ik ben ook blij u te zien, Miss
Rosalie.
U moet mij niet Miss Rosalie
noemen, Mrs. Marsh, antwoordde'het
kind en kuste het vriendelijke, oude
gezichtje. Als u eens wist, hoe blij ik
ben, dat wy hier zyn! Wat is het hier
mooi!
Dat is zoo en vooral ben ik er
zoo mee ingenomen, omdat ik al in
zoo lang niet buiten ben geweest.
O, maar ik ben ook niet meer
buiten geweest, sinds ik een baby was
en nu ben ik al dertien. Ik dacht, dat
ik al lang dood zou zyn, eer ik ooit
weer buiten zou komen n wonen.
Maar nu moet u 't binnen ook
eens zien.
Ze traden in den hall en Elisabeth
l^eek^eens rond.
Laat ik u even voorgaan, Mrs.
John. Dit is de zitkamer. Ze deed een
deur open. Aan den anderen kant zyn
de keuken en de by keuken.
De zitkamer was een ruim vertrek.
Op den hoogen schoorsteenmantel
stonden verscheidene stukken mooi
porcelein en een vaas met campanu
la's. Er was een eikenhouten ameu
blement kortom, alles was heel sobei
maar sty 1 vol van inrichting.
Johij heeft dit meubilair geko
zen, zei Mrs. Marsh met rechtmatigen
trots. Hy heeft toch zooveel smaak.
Het past hier verbazend goed by
elkaar, zei Elisabeth^aardeerend.
Vandaar gingen ze naar de keuken
die ook heerlijk ruim en licht en luch
tig was. Aan de tafel stond een net
jong mei.sje in een eenvoudig katoe
nen japonnetje en met een wit mutsje
op, terwyl zy bezig was brood te srïy-
den.
zei Elisabeth, terwijl nu een glim
lach haar gelaat verhelderde, waar
door zy er dadelijk veel vriendelijker
en innemender uitzag.
Dat hoop ik ook, Madam. Ik zal
myn best doen.
Mrs. Marsh ging de jongelui voor
naar boven. Aan de eene zijde was
een zitkamer, waarin Elisabeth en
Rosalie het ameublement
Dit is Martha, ons meisje. Je staan, dat ze voor zich uitgekozen
meesteres, Martha. Zy heeft my heel j hadden. De slaapkamer grensde da£r"
gewillig en handig alles helpen in or- aan. Aan den anderen kant van het
de maken.
Martha keek vol belangstelling
naar haar jonge mevrpuw.
Zoo, Martha. IIhoop dat wy
het samen goed zullen kunnen vinden,
huis waren nog twee kamers en c
boven twee zolderkamers. Uit alle
vensters had men een prachtig uit
zicht.
(Wordt vervolgd.)
LANG GELEDEN.
Hij: In welk jaar zijn de vrouwen er toch toe gekomen, weer
korte rokken te gaan dragen?
Zij: In hetzelfde jaar dat jij ontdekte dat je een bril noodig
had.
„KöniRswalzer".
Een van de nieuwste Ufa-films
in den Nieuwen Schouwburg.
De film „Königswalzer", een van de
nieuwste Ufa-films, brengt den toeschouwer
naar het Beiersche Hof van Koning Maxi-
miliaan II, de vader van prinses Elishbeth,
het allerliefste mooie jonge prinsesje,
dat werd uitgehuwelijkt aan Keizer Franz
Joseph van Oostenrijk. Keizer Fran/, Joseph
was toen nog de jonge kranige officier. In
deze film speelt hij slechts een kleine rol.
De vorstelijke hoofdpersoon is hier Koning
Maximiliaan, Paiil Hörbiger, die men vaak
reeds in dergelijke rollen heeft kunnen zien
spelen. Paul Hörbiger weet koninklijke
waardigheid aan beminnelyken eenvoud te
paren en het hart van alle rechtschapen mo
narchisten gaat open als zy dezen koning
zien in zyn paleis of in een park, in zijn
koets of op zijn paard, in de balzaal of in
het café Tomasoni.
Anton Pointner, afgemeten en formeel
zooals het behoort in zyn rol van Oosten-
rijksch gezant, tracht koning Maximiliaan
te bewegen den jongen keizer de hand van
zijn dochter te weig'eren; de keizerin-moe
der, die tegen dit huwelijk is, zit daarachter,
maar de Beiersche koning stuurt den gezant
met een kluitje in het riet, wat, naar men
weet, de beste manier van regeeren is. Ver
geet nooit het riet, en vergeet nooit de
kluitjes, en gij behoeft later geen spijt te
hebben van de verplichtingen die gy hebt
aangegaan wat zou Beieren, wat zou
Er is iets gezelligs in het winter-
ontbijt met een stevig bord pap,
zegt Marline Wittop Koning.
Theodor Danegger, Heli Finkenzeller en Paul Hörbiger op het Hofbal.
ieder land, gelukkig zyn met een vorst, die
dit altijd bedenkt, en daarbij zooveel char
me heeft als Paul Hörbiger, die nochtans
moet ondervinden dat het in deze wereld
moeilijk is het iedereen naar den zin te
maken. Want de Beieren zyn achterdochtig,
niet van aard, maar door het toedoen van
Lolla Montez, de vriendin van den Koning,
die vier jaar voordat deze film aanvangt
Willy Forst en Heli Finkenzeller in „Konigswalzer".
Kerstmannetjes veroveren de kinder harten.
Uit het kortstondige leven der chocoladefiguren,
Honderden, duizenden chocolade
figuren vinden hun weg naar allé dee-
len des lands en weten zelfs de klein
ste uithoeken te bereiken.
Recht en stram staan zij in het ge
lid eri ontelbaar zyn de kerstmanne
tjes met het vriendelijk lachende ge
laat en hun kerstboompje in den arm.
Zy zyn niet allen precies even groot,
want men heeft zeer bescheiden, klei
ne kerstmannetjes en groote forsche,
doch allen kijken ze even vriendelijk
en goedig in- hun bruin chocolade-
kleed.
Re taak, die deze maAnetjes te vol
brengen hebben is om heel veel kin
deren vreugde te bereiden, iets...
waarin zij zeker zullen slagen
Het is voor een kind hetzelfde of
hij Yen eenvoudige kerstman krijgt,
dan wel een bijzonder opgetuigde fi
guur en zoo vinden Kerstfiguren in
allerlei vorm en van allerlei grootte
hun weg naar de vele, vele kinderen.
Vrouwen voeren het commando
over dit leger van chocoladefiguren.
Vrouwenhanden doen ze opmarchee
rt naar de etalages der chocolateries.
Moederhanden kiezen ze met liefde
uit om er haar kinderen op Kerstmis
gelukkig mede te maken en er de
kersttafel of -boom mede te versieren.
In de fabrieken wordt reeds maan
den tevoren ijverig gewerkt om alle
chocoladefiguren, welke in de Decem-
beroiaand zooveel aftrek vinden, op
tyd gereed te hebben. Reeds kort na
dat de Paascheierencampagne achter
den rug is, werden de eerste maat
regelen genomen om tijdig alles klaar
te hebben voor Sinterklaas en Kerst
mis.
Het eigenaardige is, dat de Kerst-
rrrannetjes, die in Juni en Juli gebo
ren worden in het minst niet ver
ouderd zyn in deze maanden en er
even blijmoedig en frisch uitzien
als op het oogenblik, dat zy de fabriek
verlaten. Ongetwijfeld hebben zij hei
geheim der eeuwige jeugd ontdekt!
De bakermat dezer Kerstfiguren is
te zoeken in de chocoladefabrieken,
waar alles beantwoordt aan de meest
mogelijke hygiëne en waar een zoete
geur hangt. Menséhen, die korten tyd
in deze ruimten vertoeven, vinden
deze heerlyk, doch de arbeidefs en ar
beidsters,die hier dag aan dag vertoex
ven, krijgen wel eens teveel van „het
goede" en hebben ruimschoots genoeg
\an chocolade, eten ze zelfs nimmer
Waar de chocolade vandaan komt?
vroeg een der bezoeksters van zoo'n
fabriek. De directeur antwoordde
glimlachend, dat chocolade evenmin
als griesmeel of havermout groeit,
doch bereid wórdt en wel van cacao-
boonen.
Er zijn vele soorten cacaoboonen,
evenals dit het geval is met koffie-
boonen en een eerste vereischte is een
goede mélange, zoodat de smaak ten
volle tot zijn recht komt, en dan... de
kleur. By lichtgekleurde chocolade
speelt niet alleen de toevoeging van
melk een groote rol, doch tevens de
kwaliteit. De beste soorten komen uit
Zuid-Amerika, doch tevens uit Azië,
Indië en Afrika.
De mengkuipen, waarin een deel
van de bereiding "plaats vindt, zyn
reusachtig groot, en nadat de boonen
geroosterd zijn, hetgeen groote vak
kennis vereischt en zelfs weinigen
verstaan, worden zy fijn gemalen.
Het mengproces geschiedt met suiker,
melk en kruiden en vordert langen
tijd, wij kunnen alle huisvrouwen
de verzekering' geven, dat de berei
ding heel wat eenvoudiger beschreven
dan uitgevoerd wordt. Niet minder
dan 90 uur blyven alle ingrediënten
in de mengkuipen, terwyl de tempe
ratuur steeds gelijkmatig moet blij
ven 90 gr. C. en de massa dag en
nacht in beweging gebracht wordt,
want er mag zich geen enkel klontje
vormen.
Vanuit bovengenoemde kuipen
wordt de massa weer in andere over
gebracht en wordt steeds op een zoo
danige temperatuur gehouden, dat de
chocoladebeeldhouwers, in basu de
vormen, steeds hun zoeten inhoud
kunnen verwerken.
Er behoort een bijzondere routine
toe om iedere vorm met de juiste hoe
veelheid te vullen en de holle en mas
sieve helften der figuren worden op
verschillende manieren gefabriceerd.
De gevulde vormen worden op den
loopenden band naar koelkamers ge
voerd, waarna er zachtjes tegen ge
klopt wordt en de chocoladefiguren
kerstmannetjes, mooi glimmend uit
hun blikken pantsers te voorschijn
komen. De holle chocoladefiguren zijn
veel gecompliceerder te maken dan de
massieve en de helften worden afzon
derlijk gegoten, daarna worden de
kanten door vrouwen en meisjes ver
warmd en beide helften tezamen ge
drukt. In met crème gevulde figuren
wordt met een fyne boor een gaatje
gemaakt, waardoor het inwendige ge
vuld wordt.
Een ongelooflijke menigte ohocö-
ladefiguren wordt jaarljjjtj door ver
schillende fabrieken gemaakt en een
groot deel wordt tenslotte nog door
vlugge vrouwenhanden bekleed met
staniel, waardoor de schitterende aan
blik nog wordt verhoogd en de groote
zoowel als de kleine kerstmannetjes
krygen nog een miniatuurkerstbooni-
pje onder den arm.
En nu, moeders, zult ge Uwe inkoo-
pen voor de kersttafel Uwer kleinen
gaan doen en deze versieren met fris-
scbe groene takken, helder rood crêpe
papier en daartusschen lacht het
kerstmannetje allen vriendelijk toe
en wenscht groot en klein„Gelukkig
Kerstfeest".
(1852), de lakens in Beieren uitdeelde, en
niets zoo goed opmaakte als haar eigen bed
en het geld van den koning.
De regisseur van deze film is Herbert
Maisch. Met Paul Hörbiger treden in deze
schitterende film op de bekende Willy
Forst, die naar men weet zelf een van de
beste regisseurs is, Heli Finkenzeller, Ca-
rola Höhn, Ellen Schwannecke, Kurt von
Ruff in, Oscar Si ma en Theodor Dannegger.
en vele anderen.
Carla Höhn, een nieuwe Ufa-ster, vervult
de rol van Hertogin .Elisabeth, de latere
Keizerin van Oostenrijk. Haar bekendheid
en populariteit dateert van een groot suc-
ces in „Ferin vom Ich".
Willy Forst is in „Königswalzer een echte
Do» Juan, elegant als altijd, een man met
genoeg verstand van Beiersche meisjes om
de gekuste in het park te versmaden en
haar oudere zuster, door Heli Finkenzeller
gespeeld, t£ prefeyeeren, ook al verzetten
familiebelangen zich tegen zulk een huwe
lijk.
De liefde triomfeert onder leiding van den
regisseur Herbert Maisch, die met zulk een
film vol walsmuziek (van Franz Doelle) wel
raad weet, die voor een extra attractie heeft
gezorgd door een opera-uitvoering in te las-
schen, en die van JCönigswalzer" een opge
wekte film heeft gemaakt.
Het is een uitstekende amusementsfilm,
die overal een groot succes heeft behaald,
en bij uitstek geschikt voor een feest
programma,
De „winterdienst" in ons dage
lyksch leven beperkt zich niet tol
spoor- en tramgids... er is óók sprake
van in den huiselijke kring.
Kachels worden gezet, warme klee-
ren komen de plaats innemen van het
dunne zomergoed, het „hoekje bij den
haard" komt meer in trek dan de
plaats by het venster.
Ook de maaltijden passen zich aan
bij het koudere jaargety het middag
maal met zyn stamppot en zijn erw
tensoep ;de koffietafel met het zeer
geliefde „warme hapje" by de boter
ham... het ontbijt met zyn stevig bord
dampende pap.
Er is iets gezelligs in dat winter-
ontbyt. En juist het feit, dat we er
gedurende het laatste halfjaar niet
meer aan gedacht hebben, doet het
ons thans dubbel waardeeren, pis iets
wat den glans van het nieuwe met
zich brengt.
Ztillen we ons houden aan de oud-
Hollandsche overlevering en gort kie
zen als grondstof? Of wel, voelen we
meer voor de Schotsche en Engelsche
gewoonte en bepalen we ons tot ha
vermout
Dat hangt van verschillende over
wegingen af. „Van den smaak" zullen
de dischgenooten zeggende een
houdt meer van gort, de ander meer
van havermout.
„Van het werk", zegt moeder; en
ze denkt aan havermout vlug ko
kende zelfs! die slechts eenige minu
ten noodig heeft, terwyl de gort om
even zooveel halve uren vraagt.
„Van de kosten", meent een ander,
en ze vergelijkt dan niet enkel den
prijs van de grondstoffen, maar ook
dien, van de verbruikte brandstof.
Er is u ziet het al wel meer
kans voor de havermout. Onoverko
melijk zijn echter de bezwaren tegen
de gort nietwe kunnen b.v. om kook
tijd uit te sparen eu toezicht overbo
dig te maken, heel goed onze toevlucht
nemen tot de hooikist of kranten
methode voor het gaar maken; we
Kunnen zelfs de pap kant en klaar van
de melkinrichting ontvangen een
maatregel, die trouwens óók geldt
voor de havermoutpap.
Wat de voedzaamheid betreft, staar,
beide soorten pap vrijwel gelijk: gort
en havermout ontloopen elkaar niet
veel in voedingswaarde, terwyl de
hoeveelheid melk per bord pap (2 a
4 d.L.) voor belde graanproducten
ongeveer hetzelfde zal zijn, evenals de
suiker, die er gewoonlijk over wordt
gestrooid.
't Is de melk natuurlijk, die de
hoofdrol vervult; en 't Is verrassend
om waar te nemen, hoe gemakkelijk
by menigeen speciaal bij kinderen
de melk er met het bordje pap in
gaat, terwyl ze in den beker of het
glas zoo licht wordtfergeten" zul
len we'maar zeggen!
De recepten, die hier volgen toonen
^an de huisvrouw verschillende mo
gelijkheden ze zal dus in staat zijn te
kiezen in verband met de omstandig
heden, zooals die zich in haar gezin
voordoen.
Gort met warme melk (I* pers.)
150 gr. gort, snuifje zout, 1 L. wa
ter, ongeveer L. kokende meik, wal
suiker.
Laat de goed gewasschen gort in de
voorgeschreven hoeveelheid water
eenige uren weekenbreng ze in het
zelfde water met een ietsje zout
aan de kook t*n laat ze zachtjes gaai-
worden ongeveer 2 uur).
Verminder desgewenscht dezen
langen kooktijd door de gort in het
water slechts {/i uur te laten koken,
de pan dan in de hooikist of in kran
ten te pakken en ze daarin minstens
6 uur te laten staan (gedurende den
nacht b.v.).
Dien de gort koud op, als een ste
vige massa; giet er op de diepe bor
den kokerïöe melk over en strooi er
wat suiker op.
(Op deze^wyze kan de gort dus hee.
goed den vorigen dag worden bereid
alleen de melk moet vóór het ontbijt
worden gekookt)
Havermout met warme melk (4
personen).
V/i ons havermout, snuifje zout, 12
d.L. water, ongeveer L. kokende
mélk, wat suiker.
Breng het water met een snuifje
zout aan de kook, strooi er roei-ende
de havermout in en blijf roeren tot de
vloeistof weer kookt. Laat de haver
mout op een zacht vuur gaar en dik
worden, af en toe roerende (10 a 15
minuten).
Presenteer de havermout koud (dus
b.v. den vorigen dag gekookt) met
kokende melk er over en wat suiker.
Havermoutpap (U personen),
1%, L. melk, 100 a 125 gr. haver
mout (afhankelijk van de gewensch-
te dikte), snufje zout, wat suiker.
Breng de melk aan de kook, strooi
er roerende de havermout in en laat
ze op een zacht vuur gaar worden, nu
en dan roerende (ongeveer een kwar-
tiej-).
Dien de pap op en strooi er op de
borden wat suiker over.
Gortpap (U personen).
1 flesch gortpap, wat stroop of sui
ker, desverkiezende een klontje boter.
Breng de pap uit de flesch over in
een gaaf pannetje en warm ze voor
zichtig (steeds roerende) op. Roer er
vóór het opdoen misschien een klontje
boter door en presenteer de pap met
stroop of met suiker.
Een smakelijke saus voor vleesch-
looze dagen is de volgende:
Men fruit 1 fijngesnipperde ui in
50 gr. boter lichtbruin, doet er een
eetlepel tomatenpurée bij en een kop
je zure melk, naar verkiezing al dan
niet binden.
Om een restje jus voldoende te ma
ken voor een volgenden dag lengt men
dit aan met water, voegt er een ge
fruit uitje bij, tomatenpurée, mosterd
en fyn gesneden augurkjes, door
koken en zoo noodig iets binden.'
Om gehakt in anderen vorm op te
dienen, doet men er fijn gesneden, ge
smoorde champignons by, maakt hét
vleesch op met brood, peper, zout en
noot en brengt in het midden van de
gehaktbal een hardgekookt ei aan,
daarna paneeren en braden. Het aan
gesneden gehakt ziet er aardig uit en
smaakt uitstekend.
GOEDE KENNISSEN.
Die man daar zegt dat hy je kent.
Hoe durft h(j! Ik ben tweemaal met hem getrouwd geweest'.