Hoe het komt, dat de mensehen kunnen lachen. In den Snofeptjjd. -feu de zoetigheden zyn nog weer verschillende graden te onderscheiden in de kracht, waarmede zy de maag klieren tot afscheiding prikkelen. De sterkste klierwerking werd by choco lade tabletten waargenomen. 1 Een Verstandshuwelijk. FILMNIEUWS. Winterdienst en ons ontbijt. Vrouwen commandeeren een leger van -/ Een oud Roemeenseh sprookje, naverteld door Dé van der Staay. Mogen we zoetigheid gebruiken Psychologie bij het eten. Hoe we het maagsap aan het werk zetten, 'ioen de eerste menschen nog in hót raradys leefden, kondeir ze lachen noch huilen.AVaarvoor zoi dit m net Paradijs ook noodig zijn geweest! Het werd anders, toen God hen uit het t'araays verdreef en zy nun moei- Ink leven op-de aarde kregen door te worstelen. 'Zoo troosteloos was het, diit de Heer medelijden met hen kreeg en overlegde: „lk zal de arme 1 menschheid iets geven om hun het leven wat lichter te makenik zal hun Wet - lachen, schenken. De mannen en vrouwen werkten op h|ét veld om in het z.weet huns aan- :hyns hun dagelyksch brood te ver- ienen, terwijl de kinderen thuis wa len en op het jongste kind pasten, lat lag te slapen. Toen gebood God een van Zyn en gelen, dit allerkleinste, allerteerste, alleronschuldigste van alle menschen- iinderen in den droom een blik door Hemelpoort te laten werpen. En iet kindje herkende zyn vroegere oonplaats en lachte een verrukt hchje. Üe oudste zuster zag het en i*iep de anderen er by, om gezamen lijk het wonder van den lach op het Jtleine aangezicht te aanschouwen. ane kin. etc Op de teenen verdrongen zich de kinderen om de legerstede van den kleine en keken, keken, tot in aller oogen kleine lichtjes begonnen te flik keren en om aller mond een zoeten glimlach speelde... En ziet, op dat oogenbïik kwamen de ouders thuismoe en afgemat, ge melijk en zwijgend. Daar zagen ze plotseling rondom de wieg een stille kinderschaar met ontroerde, vroo- lijke gezichten en in de wieg het klein ste, dat«in den Hemel keek en lachte. Toen ontspanden zich ook hun trek ken en de vader lachte voor de eerste maal luid en hartelijk. Een wondere klank was het, een ge- iuid, dat vroolyker en heerlij ke^1 was dan de schoonste muziek. En de moe der greep zyn vereelte hand en stem de met zyn blijden lach in. Toen de kinderen dat zagen, barstte klaterend hun gelach los. Ze pakten elkaar by de handen en liepen jubelend en la chend naar buiten, waar hun vroolyk- heid alle menschen aanstak. Er werd een groot uitbundig feest gevierd. Van dien dag af konden de men schen lachen en viel het leven hun minder zwaar. OM ZELF TE MAKEN. PL iH Gebreid jasje met kraag en losse gebreide cape. Stel eens, dat we een kleinen jon gen een schaal met een heerlijke Kerstpudding en een schaal spinazie voortzetten en hem dan met beide schotels alleen laten! Welke schaal zal leeg zijn, als we terug komen? Zal de kleine jongen naar de zoetigheid gry- pen of zich aan de vitaminenhouden- de spinazie tegoed doen? I Honderd tegen een, dat hy de pud ding heeft gekozen, want hy volgt natuurlijk zijn instinct en dat voert i zyn hand naar het lekkers. Evenals de kleine jongen zou ook ieder volwassene de voorkeur geven aan de zoete spijs, als hy louter aan zijn natuurlijke neiging gevolg gaf en niet door ervaring en aangeleerde kerfnis naar de andere richting werd bestuurd, want het zoet zet meer dan eenige andere smaak de maagsapklie- ren tot werking aan en hoe rijkelijker het maagsap vloeit, des te beter wor den de spijzen verteerd en des te meer voordeel heeft men van het voedsel. De spijsverteringsproef. In het Psychologisch Instituut van de Colgate Universiteit te Hamilton, New-York, heeft men hieromtrent buitengewoon interessante proeven gènomen, welke hebben aangetoond, hoe zeer de smaak der spijzen op zich zelf reeds dus geheel afgezien van hun voedingswaarde of hun chemi sche samenstelling van invloed is op de werkzaamheid der maagklieren. Men gaf de proefpersonen, meest stu denten, die zich hiervoor beschikbaar hadden gesteld, bepaalde spijzen te eten en nam met tusschenpoozen van 15 minuten door middel van'een slok darmsonde (een geneeskundig instru ment, waarmede de diepte van den slokdarm wordt gepeild) monsters van den maaginhoud. Deze monsters werden chemisch geanalyseerd, zoo dat men het percentage maagsap in het mengsel en de samenstelling van dit maagsap kon vaststellen. Daarbij is men tot hoogst merkwaardige re sultaten gekomen. Zoete spijzen veel maagsap. De eerste monsters werden telkens genomen voordat de proefpersonen nog van de spijzen hadden gegeten. Er bleek, dat het maagsap reeds be gint te vloeien, zoodfa men het eten ziet of, zomfer het te zien, ruikt, ja zellfs wanneer men er maar aan denkt. In dit stadium wordt er ech ter nog maar weinig maagsap afge scheiden. Het neemt echter onmiddel- llijk merkbaar toe, zoodra men de spyzen proeft en nog voor ze in den maag zijn gekomen. Het sterkst is de afscheiding van maagsap bij zoete spijzen, daarop volgt de werking van vleesch. Een zoute smaak zet de maagklieren in mindere mate tot afscheiding aan, by bitter en zuur blyven de klieren wer keloos. De werking na het eten. Het maagsap begint rijkeiyk te stroomen, zoodra de eerste smaak van het voedsel door den mond wordt waargenomen, het neemt dan gesta dig toe, om binnen een uur na het eten zijn hoogtepunt te bereiken. Daarna vermindert de afscheiding van maagsap snel. Eén tot twee uur na het eten van een gewonen maaltijd staken de maagkliéren hun werk zaamheid geheel. Toch is dan in de meeste gevallen nog lang niet al het voedsel in den maag volledig ver werkt en voor deze rest ontbreekt het maagsap, dat noodig zou zijn om deze spijzen behoorlijk voorbereid in den darm te doe?n komen. Uit de verdere proeven is gebleken, dat men de afschéiding van maagsap, nadat 'deze is opgehouden, weer in vollen gang kan brengen, als men iets zoets eet eenigen tyd na den maaltyd. Hieruit kan men de belangrijke ge volgtrekking maken, dat het raad zaam is ongeveer een uur na het middageten een stuk chocolade of een stukje zoete koek te eten. Dat is dan niet alleen een aangenaam toegiftje, doch ook een nuttige ondersteuning voor de verdere spijsvertering. Daar wy hierbij niet, zooals wy weten, met een chemische werking van de zoete spijzen te doen hebben, en het uitslui tend de psychologische uitwerking van den zoeten smaak is, komt het er niet op aan veel zoetigheid te eten, doch is een stukje, als het maar heel lekker smaakt, al voldoende. Ook zoet onder het eten. Ook tijdens den maaltyd is'het nut tig, behalve het eigenlijke voedsel iets zoets te gebruiken, by voorbeeld een kleinen slok zoet, dik vruchtensap. Dat bevordert de toestrooming vftn het maagsap en draagt daardoor b(j tot een betere verwerking van de spy zen in den maag. Het maagsap is echter niet het eenige, dat wij noodig hebben, om het voedsel voor de darmvertering voor te bereiden. Niet minder belangrijk is de beweging van den maagwand, die de spijsbrij goed door elkaar kneedt, en de vermenging van het voedsel met speeksel in den mond. Ook deze beide verrichtingen werden by de bewuste proeven met speciale apparaten ge meten en daarbij bleek, dat zoute en bittere smaken de normale samen trekking van den maag verzwakken, terwijl zoet en zuur daarop geen in vloed hebben, dus in elk geval de be weging van den maagwand niet ver minderen. De speekselafscheiding wordt echter door zoet en zout bevor derd bij zuur en bitter ontstaat een sprongsgewijze vermeerdering van de hoeveelheid speeksel, gevolgd door een snelle vermindering van de speek selafscheiding. In zyn algeheele uitwerking is dus zoet in elk opzicht bevorderlijk voor de verwerking van het voedsel in den maag en daarmede zorgt het er dus ook voor, dat het voedsel dat wy tot ons nemen, ons lichaam zooveel mó gelijk ten goede komt. ONZE COIFFURE. Hoe dragen we onze coiffure bij groote soiréesf Hierboven zijn eenrdrielal ideeën weergegeven, die meer en meer veld winnen. Men draagt zooals men ziet aigrettes, een soort turban, bloemen of andere versierselen in het kapsel. Elegant avondtoilet van zwart ve lours de soie met een züvervosgarnee- ring onder aan de rok. Een bolero eveneens van velours de soie met bontgameering aan de mouwen en met een kraag van zilvervos, die tot aan de taille reikt. Naar het Engelsch. 8) O, Lisa, de zee! riep het kind in eens, toen ze by een kromming van den weg een deel van het Kanaal vóór eich zagen, met een ry visschersboo- ten op eenigen afstand, prachtig vel licht door de ondergaande-zonwat verderop een zeiljacht en dan weer een groote stoomboot. Ik wist niet eens, dat we zoo dicht by de zee zouden zijn! Langs den'grooten weg zyn we er maar vier mijlen af, zei Marsh, en als je dwars door de velden gaat» wordt het maar de helft van den af stand. Gisterochtend heb ik nog in zee gebaad vóór hetontbijt. O ja? Zou ik ook kunnen gaan baden, Elisa? Als je sterk gengeg bent, om een eind te loopen, maar'eerst kunnen we misschien nog een ponfeywagentje huren. In de zomermaanden gaat er ge regeld een omnibus naar het strand van Chorville. Misschien zoudt u daar gebruik van kunnen maken, Miss Ro salie. Ja, natuurlyk. Is Chorville een groote plaats? Neen, dat niet. Maar het komt sterk op sinds de graaf van Mount- morris er het Kasteel gekocht heeft, en daar den zomer komt doorbrengen met zyn familie. Maar we zullen er gauw heengaan. Moeder zou er zoo graag haar oude huis nog eens zien. Kijk, daar is de woning en moeder staat al op den uitkijk. Er was nu iets jongensachtigs over hem gekomen ;zyn oogen straalden en hij wuifde zijn moeder toe. Het zoo zeer geduchte oogenblik was dus aangebroken. Ze waren thuis! Elisabeth kreeg een gevoel of ze een gevangenis zou binnengaan. Het was een ideaal plekje, waar het „Zunneke" stond. Er heen leidde een laan, die weldra beschaduwd zou zyn door eeuwenoude olmen. Het was een ruim huis met vensters aan weerszij den van de deur en het zag er aller gezelligst uit met de sneeuwwitte gor dijntjes voor de aardige ruitjesven sters, terwijl door de open deur al een belofte schemerde van hetgeen de tuin zou wezen. Het vrouwtje, dat hen stond op te wachten, was een klein, teer figuurtje in een keurig zwart zijden japonnetje met een kanten fichu'tje, dat aan den hals gesloten was met een camée. Ze had een lief, maar treurig ge zichtje, of ze al heel wat droefheid had meegemaakt. Elisabeth was er in haar armelyk- ste kleeding altijd even aristocratisch blyven uitzien, maar nu, in dit duif- gryze costuum, leek zy wel een ko ningin. Hoe komt John er by, om zulk een vrouw te kie4en dacht Mrs. Marsh. Wy zullen in alles immers ge heel uiteenloopen in opvattingen. Dit is myn vrouw, moeder, zei John Marsh en onwillekeurig klonk er eenige trots door in den toon van zijn stem. Mijn moeder, Elisabeth. Dit was voor het eerst, dat hij haar bij den voornaam noemde. Welkom hier, lieve, zei Mrs. Marsh en stak haar de hand toe met iets dat naar een ouderwetsche bui ging zweemde. Ik ben blij je te zien. Dank u. Elisabeth beantwoordde den hand druk en ging toen het huisje binnen. En dit is Rosalie, het zusje van Elisabeth. Ik ben ook blij u te zien, Miss Rosalie. U moet mij niet Miss Rosalie noemen, Mrs. Marsh, antwoordde'het kind en kuste het vriendelijke, oude gezichtje. Als u eens wist, hoe blij ik ben, dat wy hier zyn! Wat is het hier mooi! Dat is zoo en vooral ben ik er zoo mee ingenomen, omdat ik al in zoo lang niet buiten ben geweest. O, maar ik ben ook niet meer buiten geweest, sinds ik een baby was en nu ben ik al dertien. Ik dacht, dat ik al lang dood zou zyn, eer ik ooit weer buiten zou komen n wonen. Maar nu moet u 't binnen ook eens zien. Ze traden in den hall en Elisabeth l^eek^eens rond. Laat ik u even voorgaan, Mrs. John. Dit is de zitkamer. Ze deed een deur open. Aan den anderen kant zyn de keuken en de by keuken. De zitkamer was een ruim vertrek. Op den hoogen schoorsteenmantel stonden verscheidene stukken mooi porcelein en een vaas met campanu la's. Er was een eikenhouten ameu blement kortom, alles was heel sobei maar sty 1 vol van inrichting. Johij heeft dit meubilair geko zen, zei Mrs. Marsh met rechtmatigen trots. Hy heeft toch zooveel smaak. Het past hier verbazend goed by elkaar, zei Elisabeth^aardeerend. Vandaar gingen ze naar de keuken die ook heerlijk ruim en licht en luch tig was. Aan de tafel stond een net jong mei.sje in een eenvoudig katoe nen japonnetje en met een wit mutsje op, terwyl zy bezig was brood te srïy- den. zei Elisabeth, terwijl nu een glim lach haar gelaat verhelderde, waar door zy er dadelijk veel vriendelijker en innemender uitzag. Dat hoop ik ook, Madam. Ik zal myn best doen. Mrs. Marsh ging de jongelui voor naar boven. Aan de eene zijde was een zitkamer, waarin Elisabeth en Rosalie het ameublement Dit is Martha, ons meisje. Je staan, dat ze voor zich uitgekozen meesteres, Martha. Zy heeft my heel j hadden. De slaapkamer grensde da£r" gewillig en handig alles helpen in or- aan. Aan den anderen kant van het de maken. Martha keek vol belangstelling naar haar jonge mevrpuw. Zoo, Martha. IIhoop dat wy het samen goed zullen kunnen vinden, huis waren nog twee kamers en c boven twee zolderkamers. Uit alle vensters had men een prachtig uit zicht. (Wordt vervolgd.) LANG GELEDEN. Hij: In welk jaar zijn de vrouwen er toch toe gekomen, weer korte rokken te gaan dragen? Zij: In hetzelfde jaar dat jij ontdekte dat je een bril noodig had. „KöniRswalzer". Een van de nieuwste Ufa-films in den Nieuwen Schouwburg. De film „Königswalzer", een van de nieuwste Ufa-films, brengt den toeschouwer naar het Beiersche Hof van Koning Maxi- miliaan II, de vader van prinses Elishbeth, het allerliefste mooie jonge prinsesje, dat werd uitgehuwelijkt aan Keizer Franz Joseph van Oostenrijk. Keizer Fran/, Joseph was toen nog de jonge kranige officier. In deze film speelt hij slechts een kleine rol. De vorstelijke hoofdpersoon is hier Koning Maximiliaan, Paiil Hörbiger, die men vaak reeds in dergelijke rollen heeft kunnen zien spelen. Paul Hörbiger weet koninklijke waardigheid aan beminnelyken eenvoud te paren en het hart van alle rechtschapen mo narchisten gaat open als zy dezen koning zien in zyn paleis of in een park, in zijn koets of op zijn paard, in de balzaal of in het café Tomasoni. Anton Pointner, afgemeten en formeel zooals het behoort in zyn rol van Oosten- rijksch gezant, tracht koning Maximiliaan te bewegen den jongen keizer de hand van zijn dochter te weig'eren; de keizerin-moe der, die tegen dit huwelijk is, zit daarachter, maar de Beiersche koning stuurt den gezant met een kluitje in het riet, wat, naar men weet, de beste manier van regeeren is. Ver geet nooit het riet, en vergeet nooit de kluitjes, en gij behoeft later geen spijt te hebben van de verplichtingen die gy hebt aangegaan wat zou Beieren, wat zou Er is iets gezelligs in het winter- ontbijt met een stevig bord pap, zegt Marline Wittop Koning. Theodor Danegger, Heli Finkenzeller en Paul Hörbiger op het Hofbal. ieder land, gelukkig zyn met een vorst, die dit altijd bedenkt, en daarbij zooveel char me heeft als Paul Hörbiger, die nochtans moet ondervinden dat het in deze wereld moeilijk is het iedereen naar den zin te maken. Want de Beieren zyn achterdochtig, niet van aard, maar door het toedoen van Lolla Montez, de vriendin van den Koning, die vier jaar voordat deze film aanvangt Willy Forst en Heli Finkenzeller in „Konigswalzer". Kerstmannetjes veroveren de kinder harten. Uit het kortstondige leven der chocoladefiguren, Honderden, duizenden chocolade figuren vinden hun weg naar allé dee- len des lands en weten zelfs de klein ste uithoeken te bereiken. Recht en stram staan zij in het ge lid eri ontelbaar zyn de kerstmanne tjes met het vriendelijk lachende ge laat en hun kerstboompje in den arm. Zy zyn niet allen precies even groot, want men heeft zeer bescheiden, klei ne kerstmannetjes en groote forsche, doch allen kijken ze even vriendelijk en goedig in- hun bruin chocolade- kleed. Re taak, die deze maAnetjes te vol brengen hebben is om heel veel kin deren vreugde te bereiden, iets... waarin zij zeker zullen slagen Het is voor een kind hetzelfde of hij Yen eenvoudige kerstman krijgt, dan wel een bijzonder opgetuigde fi guur en zoo vinden Kerstfiguren in allerlei vorm en van allerlei grootte hun weg naar de vele, vele kinderen. Vrouwen voeren het commando over dit leger van chocoladefiguren. Vrouwenhanden doen ze opmarchee rt naar de etalages der chocolateries. Moederhanden kiezen ze met liefde uit om er haar kinderen op Kerstmis gelukkig mede te maken en er de kersttafel of -boom mede te versieren. In de fabrieken wordt reeds maan den tevoren ijverig gewerkt om alle chocoladefiguren, welke in de Decem- beroiaand zooveel aftrek vinden, op tyd gereed te hebben. Reeds kort na dat de Paascheierencampagne achter den rug is, werden de eerste maat regelen genomen om tijdig alles klaar te hebben voor Sinterklaas en Kerst mis. Het eigenaardige is, dat de Kerst- rrrannetjes, die in Juni en Juli gebo ren worden in het minst niet ver ouderd zyn in deze maanden en er even blijmoedig en frisch uitzien als op het oogenblik, dat zy de fabriek verlaten. Ongetwijfeld hebben zij hei geheim der eeuwige jeugd ontdekt! De bakermat dezer Kerstfiguren is te zoeken in de chocoladefabrieken, waar alles beantwoordt aan de meest mogelijke hygiëne en waar een zoete geur hangt. Menséhen, die korten tyd in deze ruimten vertoeven, vinden deze heerlyk, doch de arbeidefs en ar beidsters,die hier dag aan dag vertoex ven, krijgen wel eens teveel van „het goede" en hebben ruimschoots genoeg \an chocolade, eten ze zelfs nimmer Waar de chocolade vandaan komt? vroeg een der bezoeksters van zoo'n fabriek. De directeur antwoordde glimlachend, dat chocolade evenmin als griesmeel of havermout groeit, doch bereid wórdt en wel van cacao- boonen. Er zijn vele soorten cacaoboonen, evenals dit het geval is met koffie- boonen en een eerste vereischte is een goede mélange, zoodat de smaak ten volle tot zijn recht komt, en dan... de kleur. By lichtgekleurde chocolade speelt niet alleen de toevoeging van melk een groote rol, doch tevens de kwaliteit. De beste soorten komen uit Zuid-Amerika, doch tevens uit Azië, Indië en Afrika. De mengkuipen, waarin een deel van de bereiding "plaats vindt, zyn reusachtig groot, en nadat de boonen geroosterd zijn, hetgeen groote vak kennis vereischt en zelfs weinigen verstaan, worden zy fijn gemalen. Het mengproces geschiedt met suiker, melk en kruiden en vordert langen tijd, wij kunnen alle huisvrouwen de verzekering' geven, dat de berei ding heel wat eenvoudiger beschreven dan uitgevoerd wordt. Niet minder dan 90 uur blyven alle ingrediënten in de mengkuipen, terwyl de tempe ratuur steeds gelijkmatig moet blij ven 90 gr. C. en de massa dag en nacht in beweging gebracht wordt, want er mag zich geen enkel klontje vormen. Vanuit bovengenoemde kuipen wordt de massa weer in andere over gebracht en wordt steeds op een zoo danige temperatuur gehouden, dat de chocoladebeeldhouwers, in basu de vormen, steeds hun zoeten inhoud kunnen verwerken. Er behoort een bijzondere routine toe om iedere vorm met de juiste hoe veelheid te vullen en de holle en mas sieve helften der figuren worden op verschillende manieren gefabriceerd. De gevulde vormen worden op den loopenden band naar koelkamers ge voerd, waarna er zachtjes tegen ge klopt wordt en de chocoladefiguren kerstmannetjes, mooi glimmend uit hun blikken pantsers te voorschijn komen. De holle chocoladefiguren zijn veel gecompliceerder te maken dan de massieve en de helften worden afzon derlijk gegoten, daarna worden de kanten door vrouwen en meisjes ver warmd en beide helften tezamen ge drukt. In met crème gevulde figuren wordt met een fyne boor een gaatje gemaakt, waardoor het inwendige ge vuld wordt. Een ongelooflijke menigte ohocö- ladefiguren wordt jaarljjjtj door ver schillende fabrieken gemaakt en een groot deel wordt tenslotte nog door vlugge vrouwenhanden bekleed met staniel, waardoor de schitterende aan blik nog wordt verhoogd en de groote zoowel als de kleine kerstmannetjes krygen nog een miniatuurkerstbooni- pje onder den arm. En nu, moeders, zult ge Uwe inkoo- pen voor de kersttafel Uwer kleinen gaan doen en deze versieren met fris- scbe groene takken, helder rood crêpe papier en daartusschen lacht het kerstmannetje allen vriendelijk toe en wenscht groot en klein„Gelukkig Kerstfeest". (1852), de lakens in Beieren uitdeelde, en niets zoo goed opmaakte als haar eigen bed en het geld van den koning. De regisseur van deze film is Herbert Maisch. Met Paul Hörbiger treden in deze schitterende film op de bekende Willy Forst, die naar men weet zelf een van de beste regisseurs is, Heli Finkenzeller, Ca- rola Höhn, Ellen Schwannecke, Kurt von Ruff in, Oscar Si ma en Theodor Dannegger. en vele anderen. Carla Höhn, een nieuwe Ufa-ster, vervult de rol van Hertogin .Elisabeth, de latere Keizerin van Oostenrijk. Haar bekendheid en populariteit dateert van een groot suc- ces in „Ferin vom Ich". Willy Forst is in „Königswalzer een echte Do» Juan, elegant als altijd, een man met genoeg verstand van Beiersche meisjes om de gekuste in het park te versmaden en haar oudere zuster, door Heli Finkenzeller gespeeld, t£ prefeyeeren, ook al verzetten familiebelangen zich tegen zulk een huwe lijk. De liefde triomfeert onder leiding van den regisseur Herbert Maisch, die met zulk een film vol walsmuziek (van Franz Doelle) wel raad weet, die voor een extra attractie heeft gezorgd door een opera-uitvoering in te las- schen, en die van JCönigswalzer" een opge wekte film heeft gemaakt. Het is een uitstekende amusementsfilm, die overal een groot succes heeft behaald, en bij uitstek geschikt voor een feest programma, De „winterdienst" in ons dage lyksch leven beperkt zich niet tol spoor- en tramgids... er is óók sprake van in den huiselijke kring. Kachels worden gezet, warme klee- ren komen de plaats innemen van het dunne zomergoed, het „hoekje bij den haard" komt meer in trek dan de plaats by het venster. Ook de maaltijden passen zich aan bij het koudere jaargety het middag maal met zyn stamppot en zijn erw tensoep ;de koffietafel met het zeer geliefde „warme hapje" by de boter ham... het ontbijt met zyn stevig bord dampende pap. Er is iets gezelligs in dat winter- ontbyt. En juist het feit, dat we er gedurende het laatste halfjaar niet meer aan gedacht hebben, doet het ons thans dubbel waardeeren, pis iets wat den glans van het nieuwe met zich brengt. Ztillen we ons houden aan de oud- Hollandsche overlevering en gort kie zen als grondstof? Of wel, voelen we meer voor de Schotsche en Engelsche gewoonte en bepalen we ons tot ha vermout Dat hangt van verschillende over wegingen af. „Van den smaak" zullen de dischgenooten zeggende een houdt meer van gort, de ander meer van havermout. „Van het werk", zegt moeder; en ze denkt aan havermout vlug ko kende zelfs! die slechts eenige minu ten noodig heeft, terwyl de gort om even zooveel halve uren vraagt. „Van de kosten", meent een ander, en ze vergelijkt dan niet enkel den prijs van de grondstoffen, maar ook dien, van de verbruikte brandstof. Er is u ziet het al wel meer kans voor de havermout. Onoverko melijk zijn echter de bezwaren tegen de gort nietwe kunnen b.v. om kook tijd uit te sparen eu toezicht overbo dig te maken, heel goed onze toevlucht nemen tot de hooikist of kranten methode voor het gaar maken; we Kunnen zelfs de pap kant en klaar van de melkinrichting ontvangen een maatregel, die trouwens óók geldt voor de havermoutpap. Wat de voedzaamheid betreft, staar, beide soorten pap vrijwel gelijk: gort en havermout ontloopen elkaar niet veel in voedingswaarde, terwyl de hoeveelheid melk per bord pap (2 a 4 d.L.) voor belde graanproducten ongeveer hetzelfde zal zijn, evenals de suiker, die er gewoonlijk over wordt gestrooid. 't Is de melk natuurlijk, die de hoofdrol vervult; en 't Is verrassend om waar te nemen, hoe gemakkelijk by menigeen speciaal bij kinderen de melk er met het bordje pap in gaat, terwyl ze in den beker of het glas zoo licht wordtfergeten" zul len we'maar zeggen! De recepten, die hier volgen toonen ^an de huisvrouw verschillende mo gelijkheden ze zal dus in staat zijn te kiezen in verband met de omstandig heden, zooals die zich in haar gezin voordoen. Gort met warme melk (I* pers.) 150 gr. gort, snuifje zout, 1 L. wa ter, ongeveer L. kokende meik, wal suiker. Laat de goed gewasschen gort in de voorgeschreven hoeveelheid water eenige uren weekenbreng ze in het zelfde water met een ietsje zout aan de kook t*n laat ze zachtjes gaai- worden ongeveer 2 uur). Verminder desgewenscht dezen langen kooktijd door de gort in het water slechts {/i uur te laten koken, de pan dan in de hooikist of in kran ten te pakken en ze daarin minstens 6 uur te laten staan (gedurende den nacht b.v.). Dien de gort koud op, als een ste vige massa; giet er op de diepe bor den kokerïöe melk over en strooi er wat suiker op. (Op deze^wyze kan de gort dus hee. goed den vorigen dag worden bereid alleen de melk moet vóór het ontbijt worden gekookt) Havermout met warme melk (4 personen). V/i ons havermout, snuifje zout, 12 d.L. water, ongeveer L. kokende mélk, wat suiker. Breng het water met een snuifje zout aan de kook, strooi er roei-ende de havermout in en blijf roeren tot de vloeistof weer kookt. Laat de haver mout op een zacht vuur gaar en dik worden, af en toe roerende (10 a 15 minuten). Presenteer de havermout koud (dus b.v. den vorigen dag gekookt) met kokende melk er over en wat suiker. Havermoutpap (U personen), 1%, L. melk, 100 a 125 gr. haver mout (afhankelijk van de gewensch- te dikte), snufje zout, wat suiker. Breng de melk aan de kook, strooi er roerende de havermout in en laat ze op een zacht vuur gaar worden, nu en dan roerende (ongeveer een kwar- tiej-). Dien de pap op en strooi er op de borden wat suiker over. Gortpap (U personen). 1 flesch gortpap, wat stroop of sui ker, desverkiezende een klontje boter. Breng de pap uit de flesch over in een gaaf pannetje en warm ze voor zichtig (steeds roerende) op. Roer er vóór het opdoen misschien een klontje boter door en presenteer de pap met stroop of met suiker. Een smakelijke saus voor vleesch- looze dagen is de volgende: Men fruit 1 fijngesnipperde ui in 50 gr. boter lichtbruin, doet er een eetlepel tomatenpurée bij en een kop je zure melk, naar verkiezing al dan niet binden. Om een restje jus voldoende te ma ken voor een volgenden dag lengt men dit aan met water, voegt er een ge fruit uitje bij, tomatenpurée, mosterd en fyn gesneden augurkjes, door koken en zoo noodig iets binden.' Om gehakt in anderen vorm op te dienen, doet men er fijn gesneden, ge smoorde champignons by, maakt hét vleesch op met brood, peper, zout en noot en brengt in het midden van de gehaktbal een hardgekookt ei aan, daarna paneeren en braden. Het aan gesneden gehakt ziet er aardig uit en smaakt uitstekend. GOEDE KENNISSEN. Die man daar zegt dat hy je kent. Hoe durft h(j! Ik ben tweemaal met hem getrouwd geweest'.

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1935 | | pagina 4