GOUDSCHE COURANT - DINSDAG 31 DEC 1935 - TWEEDE BLAD
HET JAAR 1935.
Wat het atgeloopen jaar bracht.
Het is een avond als alle andere, deze
laatste avond van het Oude jaar. In de
vroeè vallende schemering worden hier
en daar verspreide lichtjes aangestoken.
Naast ons gloeit de vulhaard zijn vurig
schijnsel over het tapijt. Ergens vèr weg
klepelt een klokje zijn bekende tonen.
Dan begint ee nzware kerkklok lang
zaam te luiden. En plotseling, terwijl we
neerzitten in de schemering, die zich al
dichter over de kale velden en stille
stadjes verspreidt, is het alsof van zelf
onze handen en onze gedachten stil wor
den en we ons keeren van de dingen bui -
ten ons naar binnen toe, als zagen we
daar nog eens de dagen van het ver
leden voorbijgaan in een helderder licht
vaak dan we ze eens zagen in hun thans
herkenbare onderlinge samenhang en
beteekenis.
JDat heelt de laatste jaren geen op-'
wekkende uitwerking op ons kunnen
hebben. In stijgende bezorgdheid, die
vaak tot angstige beklemming werd,
moesten we ons atvragén, waartoe deze
als nog zelden een de menschheid teis
terde, ons moest brengen. Want deze cri
sis is niet alleen oeconomisch, maar ook
intellectueel en moreel en strekt zich uit
over ons geheele cultuurleven. Stroomin
gen en bewegingen zijn opgekomen, die,
wat de menschheid door eeuwen van
worsteling als hoogste beschavingsgoe
deren wist te veroveren, dreigen weg te
spoelen als waardelooze ballast, die de
ordening van het menschelljk leven door
recht en rede langs den weg der per
soonlijke zelfordening niet langer willen
erkennen, maar teruggrijpen naar de
volstrekte heerschappij van het geweld
en het dierlijk Instinct en die in de
sterkst ontredderde en geestelijk ont
wrichte landen reeds de macht aan zich
getrokken hebben en naar die macht in
andere landen de hand uitstrekken, maar
ook in het internationale leven haar on
betwiste heerschappij trachten te vesti
gen. De oeconomische crisis, hoe zwaar
ze ook drukken moge, is niet het ergste
gevaar. Een algemeene en algeheele
'geestelijke ontreddering bedreigt het be
schavingsleven. Maar de oeconomische
noodstand verstikt onze kracht in den
strijd ertegen. Zoolang we deze oecono
mische ellende nipt kunnen opheffen, zal
het spook van den algeheelen ondergang
blijven dreigen. Alle middelen om die
ellende weg te nemen zijn tot nu toe
machteloos gebleken. Alleen herleving
van het besef der internationale saam-
hoorigheld op oeconomisch gebied en het
herstel van een normalen wereldhandel
zullen ons kunnen redden. Maar hét zijn
Juist deze stroomingen, die voor een deel
door de crisis ontstaan, althans tot ont
wikkeling gekomen ,ons beschavings
leven bedreigen, waarvan tengevolge van
haar chauvinistische tendenzen en ge-
weldstheoriën een hardnekkig verzet
tegen een dergelijk herstel uitgaat. Toch
is het of hier en daar een zwakke licht
streep den donkeren oeconomischen
hemel begint te kleuren. Sprak Dr
Schacht, Dultschland's oeconomische
dictator in een zijner laatste redevoe
ringen niet van de onbestaanbaarheid
der autarkie en l?et noodzakelijk herstel
van een normalen wereldhandel? Ook
elders komt het besef van dez£noodza-
kelljkheid tot uitdrukking. Het is een
begin. Maar het kan de aankondiging
zijn van den aanbrekenden dageraad
Er is meer, dat tot hoop, zij het voor
hands zwakke hoop nog, stemt tegenover
de machten, die ons bedreigen. Is het
geloof aan de alleen-zaligmakendheid
van het geweld aan het verzwakken of
is het geweld bezig zijn onmacht te be
wijzen? Het is niet alleen, niet in de eer
ste plaats zelfs het verliezen van terrein
door de op heerschappij van het geweld
gerichte stroomingen in landen, als Zuid-
Slavië en Bulgarije, waar ze al haar doel
schenen bereikt te hebben, maar waai
de dictaturen bezig zijn te verdwijnen,
die deze vraag doet stellen Het is een
gebeuren van veel weidschere strekking
en wereldomvattende beteekenis, die
haar doet rijzen. En het is wel opmerke
lijk, dat dit gebeuren te danken Is aan
de meest brutale manifestatie van het
geweld in het internationale leven, aan
een conflict, dat nog altijd den wereld
vrede ernstig bedreigt.
De aanval van Italië op Abessynië,
evenals Italië lid van den Volkenbond,
ondubbelzinnige rechtstreeksche toepas
sing van de leer van het geweld, in de
praktijk van het internationale leven
nog steeds oppermachtig, dat in dezen
tijd ook als levensleer voor het geheele
menschelljk leven ingang tracht te vin
den, heeft tot een manifestatie geleid
van een- overgroot deel der beschaafde
menschheid, die een
internationale veroordeeling van
het geweld en erkenning van het
recht als beslissende factor
Inhoudt. Want dit is de beteekenis van
de te Cienève door den Volkenbond en
de tot dien Bond behoorende staten ge
nomen beslissingen, waarin Italië's aan
val als een schending van het Volken
bondsverdrag en van de internationale
rechtsorde gebrandmerkt en veroordeeld
werd en tot de toepassing van de sanc
ties, tot gemeenschappelijk verzet dus
tegen deze schennis besloten. Het is mo
gelijk, dat deze beslissingen niet bij allen
geheel vrij zijn gebleven van den invloed
van eigen belangen. Maar dit doet niets
af aan het feit, dat men dan toch deze
eigen belangen heeft trachten te bescher
men en verdedigen door een beroep op
het internationale recht en door de er
kenning van een zich omwikkelende in
ternationale rechtsorde. En dat geeft aan
ae gebeurtenissen te CJeètfve. maar geeft
ook aan het jaar 1955 humgroote betee
kenis. Het gaat hier niet om Italië of
Abessynië, om de slaVernij en de achter
lij kheiü van Abessynië of de beschaving
van Italië. Het gaat ook ten slotte niet
om den Volkenbond. De beteekenis van
het gebeuren gaat ver daar boven uit.
Na, den aanval van Italië werd de wereld
voor de graag gesteld of het haar ernst
was met den wil een nieuwe rechtsorde
te scheppen in het samenleven der vol-
«j keren, toen zij den Volkenbond stichtte,
oi ze wilde voortgaan op den weg, waar
op bij die stichting den eersten stap ge
zet werd dan weer terug naar de erken
ning van het geweld als hoogste macht,
naar de rechteloosheid der zwakken en
ae willekeur en oppermacht van den
sterkste. De uitspraken van trouw van
oü tot den Volkenbond behoorende sta
ten zijn in beginsel het antwoord ge
weest op deze vraag. Het verder verloop
van het Italiaansch-Abessijnsch conflict
zal moeten bewijzen of men dit beginsel
kracht wil verschaffen dodr daden, zoo
noodig door opofleringen Maar het be
ginsel is aanvaard en aan hare toepas
sing een begin van uitvoering gegeven
Hiermee zijn niet alleen de Volken bonos-
beginselen als richtsnoer voor het inter
nationale leven aanvaard, maar is ook
het beslissend gezag van den Vol
kenbond erkend
in internationale geschillen.
We behoeven ons naturuhjk geen illu
sies te maken. Het rijk variMrat recht is
nog niet auurzaain gevestigd. En het zal
zeker nog wei gebeuren, dat de Volken
bondsbeginselen worden op zij geschoven
en dat de Bond onwillig oi onmachtig
blijkt de naleving van zijn beginselen ai
te dwingen. Maar het feit, dat 50 staten
zich onderworpen hebben aan het Vol-
kenbondsverdrag ten emde ten koste van
eigen opoi leringen de naleving daarvan
le verzekeren en den aanrander terug te
■kringen, blijft daarom even goed zijn
groote beteekenis behouden. En dit feit
spreekt het groeiend besel uit van de
noodzakelijkheid het recht ook in het
internationale politieke leven als beslis
sende iactor te erkennen, maar tevens
van de beteekenis van den Bond als
handhaver van dat recht. Dit is te op
merkelijker, omdat de Bond en zijn ge
zag er bij den aanvang van dit Jaar niet
zoo heel best schenen voor te 6taan en
de gedachte der collectieve veiligheid,
uitvloeisel van de Volkenbondsbeginse
len, nog een slechte kans scheen te ma
ken. Wfcl werd onder de auspiciën van
den Volkenbond en onder bescherming
van Volkenbondstroepen, waarvoor oor
ons land zijn aandeel leverde, de stem
ming ln het Saargebied gehouden, waar
bij de Saarbevolking zich met groote
meerderheid voor Dultschland uitsprak,
welke bemoeiingen ongetwijfeld het pres
tlge van den Bond verhoogden. Maar ln
China ging Japan onbekommerd zijn
gang. En Dultschland, dat als Japan den
Bond reeds den rug had toegekeerd,
bleek zich van de veroordeeling van den
Bond wegens zijn verbreking van het
verdrag van Versailles niet zoo heel veel
aan te trekken. *De tegenstand van
Dultschland en Polen tegen aansluiting
aan de verdragen, die de collectieve vei
ligheid in Europa moesten verzekeren en
speciaal den toestand in
moesten consolideeren, bewees bovendien
hoe gering de kans nog was tot aaneen
sluiting ter waarborging van den alge-
meenen vrede.
Het was vooral Frankrijk, dat zich
hierover bezorgd toonde en ln collectieve
verdragen een zekerheid trachtte te
scheppen, Hitler's verklaring, dat na de
terugkeer van het Saargebied Dultsch
land geen territoriale eischen ten op
zichte van Frankrijk meer had, ten spijt.
Die bezorgdheid was grootendeels het
gevolg van Dultschland's houding, welks
doen en laten de internationale politiek
gedurende de eerste helft van dit jaar
vrijwel beheerschte. Frankrijk, dat tegen
het Duitsche gevaar dekking zocht, sloot
daartoe een nadere overeenkomst met
Rusland en zocht nauwere samenwerking
met Engeland en de vorming van een
Midden-Europeesch eri een Oostelijk
pact, waaraan echter Polen en Dultsch
land hun medewerking weigerden, dok,
toen na de Fransch—Engelsche bespre
kingen te Londen, waarin in groote»lijnen
een overeenkomst werdvastgesteld, Ber
lijn in het Londensch communiqué be
paalde overeenkomsten als een lucht
vaartconventie, de even genoemde ver
dragen, bewapeningsbeperking enz wer
den voorgesteld.
Het onduidelijke Duitsche antwoord
hield alleen ten opzichte van de lucht
vaartconventie ter aanvulling van h£t
Locarno-verdrag een toestemmende ver
klaring in, maar tevens een verzoek tot
besprekingen te Bèrlijn. Ingevolge dit
verzoek kondigden Sir John Simon en
Eden huia bezoek te Berifln aan, welk
bezoek moest worden uitgesteld toen het
verschijnen van een Engelsch Witboek
over de defensie, waarin het va» Duitsch
land dreigende wat sterk op den voor
grond werd geschoven, Hitier een ver
koudheid bezorgde Voordat het bezoek
plaats had, kondigde daarop Hitler het
herstel van den algemeenen dienstplicht
af, aldus den Engelschen bezoekers voor
een lelt plaatsende,'dat, iedere verdere
uesprtkuig in au opzicnt ieitenjk over-
oouig mtuucie. i_/e Despiekmgen te Ber
lijn icveraen aan oor geen tasuoaar re
sultaat op, overtuigaen ae Engeiscne
regeermg enkel van uuitscniana s wil tot
j nieuwe uewapening, wa aie besprekin
gen vertrok Euen naar Warscnau, mos-
rou en Praag, waarou nij te warscnau
een zenae autwoora ongeveer ontving
ais te Berlijn en voor aeein%ming aan
een cöiiectiei verarag ai even weinig
i animo Dieek te bestaan.
ue ïnaruk, aie ae Engeische ministers
te Berlijn vun ae Duiuscne mentautiet
ontvingen, bevestigd aoor ae wederinvoe
ring van aen algemeenen aienstpücnt,
j oracnt ongetwijieia Engeiana aicnter dij
r rankrijR en wera waarscnyniyk ae oor
zaak van ae conierentie van ötresa,
waar het Fransen-Engeisch-ltahaanscn
iront tot stand kwam, aa^ auiaenjk tegen
j Duitschiana genent was. Door net uit-
spreken van ae bereidwilligheid om aan>
I ten Oostelijk pact aeei te nemen, mits
aaann niet wend opgenomen de verplien-
ung van wederzuanche mimaire nuip.
terwijl nog de algevaardigüen te Stresu
i bijeen waren, traentte Dultschland de
j zaken een anderen loop te geven en de
beareiging van zien af te wenden. Maar
zoowei Italië, welks troepensamentrek-
king aan den Brénner tot het houden
van oeleningen een duidelijke wa'arschu- l
i wing aan Duitschtand innieid tegen mo-
gelijke avonturen pi Oostenrijk als j
frankrijk waren door Iluitschland's op- 1
treden te zeer verontrust. Een buitenge
wone zitting van den Volkenbondsraad
werd bijeengeroepen* die op voorstel van
Frankrijk een resqluti'e aannam, waarin
iedere eenzijdige opzegging van verdra
gen en Dultschland s schending van het
verdrag van Versailles door w.ederbewa-
pening veroordeeld werd. Een protest
van Dultschland kon niet uitblijven. De
veroojdeeiing kon trouwens Duitschlani
er niet van ai houden met zijn bewape
ning voort te gaan. W^t Duitschland nog
aan deviezen beschikbaar had, werd ge
bruikt voor aankoop van grondstoflen
ten behoeve der wapenindustrie, die in
koortsachtige haast het bestaande tekort
traentte in te halen en daarmee blijk
baar al lang voor de wederinvoering van
den algemeenen dienstplicht en Duitsch -
land's openlijke verloochening van het
vredesverdrag ln het geheim was bezig-
geweest. Het resultaat van die werk
zaamheden bleek dan ook uit de,sterkte
der nieuwe Duitsche luchtvloot. Waar
Duitöfchland ook duikbooten ging aan
bouwen. achtte Engeland blijkbaar de
tijd gekomen om naar eenbewapenings-
overeenkomst met Duitschland te stre
ven. Zij kwam1' te Londen tot stand en
hield in, dat Duitschland niet meer aan
schepen zou bezitten dan 35 pet. van de
Engeische yloot Maar Frankrijk1 zag ln
deze afzonderlijk® oveeeenkómst een ver
loochening van de Lpndensahe afspraken
waarbij besloten was de verschillende
kwesties van bewapening en veiligheids
verdragen als een aaneengesloten geheel
te beschouwen, en een verbreking van de
nauwe samenwerking tusschen de twee
landen. Ten einde den opgekomen storm
alsnog te bezwerefc toog Eden riaar Parijs
en Rome, waar men zich oog, ontsticht
getoond had. Maar hij kon nie£ verhin- i
deren, dat er in de betrekkingen tus-
schen Londen en Parijs een afkoelirig^
plaats had, die zich ook later zou doen
voelen en die ook op de behandeling van
het Italiaanse!^ Abessijnsche conflict
van invloed was.
Het is dit conflict, dat de belangstel
ling in de gebeurtenissen ln Midden-
Europa en in Oost-Azië. waar Japan zijn
veroveringstocht voortzette ten koste van
China, geheel naar den achtergrond'
drong en sinds het midden van dit jaar
nietalleen de publieke belangstelling
maar ook de internationale politiek vrij -
wél volkomen beheerschte en een span
ning te voorschijn riep, die thans wel
haar hoogtepunt schijnt bereikt te heb
ben. maar waarin juist de laatste dagen
een lichte ontspanning merkbaar scheen.
De eerste teekenen van internationali
satie van dit conflict lieten zich reeds
in Februari van het afgeloopen jaar zien
toen het grensincident bij Wal-Wal de
Itallaansche Abessljnsche verhouding
zoodanig verscherpte, dat het de inter
nationale bezorgdheid omtrent Italië's
plannen moest" gaande maken. Sinds
dien tijd heeft de kwestie Europa niet
meer los gelaten En toen'eenmaal in
Mei van dit jaar Abessynië glch als lid
van den Volkenbond op dien Bond en
tevens op het* ltaliaarisch—Abessijnsch
vredesverdrag beroepen had? begon de
rechtstreeksche bemoeienis met het con
flict. waaraan door de felle rede van
Mussolini in Juni al heel snel 'n uiterst
scherpen kant kwam. Italië ging uit van
de stelling, dat de Volkenbond met deze
zaak niet te maken had. omdat het een
koloniale aangelegenheid was, Abessynië
een achterlijk land was, waar nog sla
vernij heerschte en dat zich niet gehou
den "had aan de voorwaarden bij zijn
toetreding tot dern BorfS- gesteld. Het
heeft die motieven later in verschillende
nota's en memories op allerlei wijzen
herhaald, maar zonder daarvoor gehoor
te vinden Als ooraken en ter recht
vaardiging van zijn aanval op Abessynië
beriep het zich daarbij op de herhaalde
grensincidenten en de onveiligheid der
Itallaansche kolonies Eritr^t en Somali-
land, maar vooral ook op zijn behoefte
aan expansie en koloniën. Een der grens
incidenten, dat bij Wal-Wal, werd de di
recte aanleiding tot het acuut worden
van het feitelijk reeds lang bestaande
conflict De arbitrage-compilssie, krach
ten het arbitrageverdrag ingestelc^ die
'in all
deed
slechts met moeite aan het werk kwam,
ornaat liane aanvankelijk geen ruet-
Abessymers ais aigevaardigaen van
Abessynie wilde erkennen, kon geen re
sultaat bereiken ook met nadat zu onder
ae auspiciën van aen Voikenbona haar
aroeia nervat nad te öchevemngen. Ita
lië zette zijn reeds in den aanvang van
net jaar begonnen troepenverschepintten
naai uost-Airika voort, waarneen net
een leger van ongeveer zoU.uaj man expt-
aieerae. Nog aeea de Keizerin van Abes
synie een beroep op de vrouwen der we-
reid. f rankrijk en Engeland waarschuw
den vrienascnappelljk. Naar het heet
waarscnuwaen 09k de militaire raad
gevers Mussolini voor het gevaarlijke van
een veidtocnt in het ontoegankelijke
bergland Abessynié, waar bovendien ten
gevolge van ae regenmoesson de heiit
van net jaar alle operaties onmogelijk
zbuden zijn Maar in september, toen de
regentijd geëindigd was, beval de Itali
aanse he dictator uen opniarsch.
De Volkenbond in het geweer.
Reeds ln het begin van October kwam
de volkenbond in net geweer En op den
oden aier maand besliste de commissie
uit den Bond, aat Italië het Volken
bondsverdrag geschonden* had. In de
Volkenbondsactie, aie zich nu' tegen Ita
lië ontwikkelae, nam* Engeland van den
aanvang al zeer bewust de leidipg, waar
aan waarschijnlijk de bedreiging van
Egypte en de bronnen van den Nijl en
•de bezorgdheid voor Engeland s positie
aan het BugZskanaal en in de' Middel -
landsche Zee wel niet geheel vreemd zal
zun, maar die toth gestuwd werd door
een machtige strooming ter verdediging
van de Voikenbondsbeglnselen,, die zien
alle lagen der Engeische bevolking
gevoelen Daartegenover bleek
Frankrijk slechts noode aan deze actie
mee te doen uit bezorgdheid voor verlies
van de itallaansche vriendschap met het
oog op "het Duitsche gevaar, wat) de actie
natuurlijk verslapte. Het'gevolg was een
reehtstreekscne spanning tusschen Italië
en Engeland, dat de ItaliaAen voor de
V olkenbondjsactie tegen hen in den vorm
van sancties verantwoordelijk stelden."
Italië trok .troepen samen ln' Lybië als
bedreiging tegen Egyptë en Engeland
dirigeerde een geweldige oorlogsvloot
naar de Middellandsche Zee en wist na
veei tegenstribbelen vaft Laval, den
Franschen minister-president de toezeg
ging te krijgen van Frankrijk's hulp in
geval de, Italianen tengevolge van de toe -
passing, der sancties een aanval óp de
Engeische vloot mochten, doen. Deze
sancties, waartegen Italië bfj de 50 sta
ten, die daaraan medededen alleen
Oostenrijk. Hongarije en Albanië van de
a&ngesioten staten deden niet mee --
afzonderlek protesteerde, bestonden in
een verbod van uitvoer van verschillende
goederen naar Italië, een verbod van in
voer van itallaansche goederen en een
verbod van finantiëele transacties met
Italië. Door een verbod van invoer van
wafen uit aan de sancties; deelnemende
landen beantwoordde Italië de maatre
gelen terwijl hei door beperking in het
verbruik en een beroep op de offervaar
digheid der bevolking, dat met schitte
rend élan beantwoord werd. zich tegen
de sancties trachtte te "weer te stellen.
Intusschen hielden de pogingen tot
vreedzame oplossing van het Verschil
niet op. Ze gingen en gaan nog steeds
in de eerste plaats van Frankrijk uit
In een samenkomst van Hoare en
Laval te Parijs waren Engeland en
Frankrijk het blijkbaar eens gewor
den over de basis, waarop onderhande
lingen met Italië over ^en vrede zouden
.kunnen gevóerd worden onder voorbe
houd natuurlijk van de goedkeuring van
Abessynië en van den Volkenbond voor
^en daarop te sluiten vrede. Men
meende dat het nu alleen van Mus
solini zou afhangen of ee^i minne
lijke regeling mogelijk wordt, want de
vborsteljen, die hem krachtens deze over
eenkomst zijn voorgelegd, warerf het
maximum, waarmee Engeland accoord
Wilde «aan en dat kan Italië eenig Abes-
sijnsch grondgebied ln ruil voor een door
gang van Abessynië door Italiaansch ge
bied naar zee zou afstaan Men meende,
dat de bedrejging met een uitvoerverbod
voor petroleum, waardoor de toevoer van
benzine eveneens zou worden afgesne
den en dat dus de oorlogvoering onmo
gelijk moet maken, hem wat toeschiete
lijker gestemd zou hebben'. Nog yoor
echter Mussolini zijn antwoord tpzond,
waren deze voorstellen echter reeds ten
doode opgeschreven. Het verzet ook in
Engeische kringen Was zeer groot en
Minister Hoare die ze nfet Laval had
ontworpen, vond óok in Engeland zelf
zooveel verzet, dat hij zijt) ontslag In
diende Hij werd opgevolgd door Antho
ny Eden. tot nog toe Minister voor Vol-
weJhcht een nieuwe wereldbrand kan
aoen ontvlammen, doemt in
Oost-Azie
alweer een nieuwe bedreiging Woor den
wereiavrede op. «Japan, dat blijkbaar aan
iuanuyoerye nog niet genoeg neen,
maakt zien gereea ook Noord-cmna on-
aer zijn neerscnappy te brengen door
aa aeei van net reusachtige cnlneescn
ruk tot een autonoom gebied te maken
z-oowei Amèrika ais Engeland zien nun
belangen oaaraoor zoozeer bedreigd, dat
ze nierover ai overleg hebben gepleegd
en gereed scnynen te staan hiertegen
nun veto te laten hooren. By de tegen
woordige stemming ln Japan en speciaal
in net japanscne leger is de kans groot,
aat Japan ziCh aa^roy met zal neerleg
gen.
Ongetwijfeld' raakt met het oog op
onze Kolomen dit Oost-Aziatisch conflict»
ook
kenbondsaangelegenheden. Deze nieuwe
Minister van Buitenlandsche Z^Jten is
een groot voorstander van den Volken
bond. zoodat verwacht wordt dat hij
zal vasthouden aan strenge toepassing
van de sanctjes en ook voorstander zal
zijn van een embargo op petroleum.
Indertijd heeft Mussoimf* gedreigd,
dat een dergelijke sanctiemaatregel
ajs een oorlogsdaad beschouwd zou
worden, wat dus een weinig roos
kleurig verschiet opent voor het ge
val het verbod dezer dagen 'mocht wor
den uitgevaardigd. Het is waar, dat lan
den als Dultschland, Japan, Brazilië en
de Vereenigde Staten aan de sancties
niet mee doen. Maar alleen het laatste
land kan petroleum leveren en ls bereid
den toevoer daarvan naar Italië of te
verbieden of belangrijk te beperken
Terwijl de wereld nog in beklemming
wacht op den afloop, van dit conflict; dat
van naby. Het deelnemen aan de sanc
ties tegen Italië heelt ©ns reeds in de
internationale politiek betrolcken. En de
toestand in Oost-Azie, waarpy we Sok
ais aeeinemer aan net negenmogena-
neden-verdrag nauw betrokken zyn, doei
een nieuwe mogelijkheid ontstaan.
Dit deelnemen aan de sancties heelt -
ook ,iA ons parlementair leven zich al-
gespiegeiü door de wet, die de regeering
oaartoe ïrfacntigae. De meeste wetten, die
in dit jaar door de ötaten-Ueneraal wer
den aangenomen, waren weer als vorige
jaren het gevolg van den economischen
noodtoestand, aie vele industrieën in
nood doet verkeeren en die bezuiniging
en steun aan bedreigde bedrijven noodig
maakte. Zoo werden vastgesteld het Be-
zuirugingsontwerp, dat een korte irfliiis-
teneeie crisis ten gevolge had, toen Mr.
Aaiberse* niet geneigd bleek het vertrou
wen der Katholieke Staatspartij in de
regeerin& uit te spreken, maar die na
vergeelscne pogingen van den katholie
ken leider*tot vorming van een ministe
rie een nieuw minister-Coiyn aart ftet
bewind" bracht, verder een wet tot rege
ling van de tinantleele vernouding tus
schen rijk en gemeenten, ae cumuiatle-
wet, de wet tot naasting van de locaal-
spoorwegen en tramwegen, de wet toi
subsidleerlng van de. scheepvaart, de wet
tot opheiiing vain de Armenraden* tot
verlaging van de loodsgelden, tot helfing
van opcenten op verschillende belastin
gen ten behoeve vap het Werkloosheids-
ronds, tot regeling van uitverkoopen en
opruimingen tot verhooging van den
bieraccijns, tot regeling van den arbeid
van vreemdelingen, verschlllendeM.wijzi-
gingswétten en wel wan de Drankwet, de
Boterwet, de Rywielbelasting, het Wet-»
boek van Burgerlijke Rechtsvordering,
de Warenwet, de Invoerrechten in Indië
enz., tal van cqntingenteeringswetten.r
uitvoerverboden en andere crisismaat
regelen. Daarnaast kwam een wijziging
van de Kieswet tot stand, een wet tot
stichting van een omroep-maatschappij,
tot voorkoming' en bestrijding van aard
appelziekten, tot verbindend verklaring
van ondernemingsovereenkomsten enz.
Deze rij van wettên toont ïeeds de ont
reddering van ons oeconomisch leven,
die steeds grootere lagen van ons volk
trof., De bloemententoonstellingen te
Heemstede en Boskoop bewezen, dat niet
temin de energie piet dood was. Ook an
dere gebeurtenissen legden daarvan ge
tuigenis af. De onthullingen uit de Os-
sche onderwereld openbaarden naast de
verdoryenheld in dit Brabantsche dorp*
tóch ook de energie van politie en Jus
titie.
Van internationale beteekenis was het
bezoek van onze Koningin jen Prinses
Belgie
welks Koningshuis door den noodlotti-
gen dood van 'de zoo beminde Kóningin
Astrid tengevolge varfreen auto-ongeluk
'lri Zwitserland opnieuw zoo ernstig en
pijnlijk getroffen werd. Dit bezoek mocht
tevens al» een blijk gezien worden van
nieuwe toenadering tusschen de beide
nabuurvolken, die elk&ax zoo nauw vers
want zijn. 7
De oeconomische en fipantlëeie ma
laise openbaarde zich in België o.a. door,
de devaluatie, waartoe de regeering over
ging. De politieke tqestond in het land
werd weer voor een deel beheerscht dooi
de Vlaamsche beweging Daarbij deed
zich ooi? het streven der Vlamingen
vooral gelden haar grootere onafhanke
lijkheid van j
Frankrijk.
*In dit land deed een ministeriëel^cri-
sis het mlnisterie-Flandln aftreden, d£t
na een zeer kortstondig ministerie-Bouls -
son werd vervangen door het tegenwoor -
dlge ministjerie-Laval, dat nog aan&het
bewind is. s
De Fransche politiek werd als steeds
beheerscht door de vrees voor
Duitschland,
dat ln het afgeloopen jaar zich, zonder
rekening' te houden met de yerbodsfcg-
palingen in het verdrag van Versailles,
i door invoering van den algemeenen
dienstplicht, bouw vjp oorlosschepen en
vliegtuigen, zijn bewapening geweldig
opvoerde, ondanks zijn finantjëele en
J oeconomische misère, die zich,ook in de
stijging der prijzen kenbaar maakt en
die aan het eind van dit Jaar voorzoovar
het het gebrek aan deviezen betreft wel
zijn hoogtepunt schijnt te hebbjen be-
reikt. Ter verdere uitwerking yipi het
1 nationaal socialistisch program werd een
t nieuw strafwetboek ingevoerd, welks be-