GOUDSCHE COURANT - DINSDAG 31 DEC 1935 - TWEEDE BLAD HET JAAR 1935. Wat het atgeloopen jaar bracht. Het is een avond als alle andere, deze laatste avond van het Oude jaar. In de vroeè vallende schemering worden hier en daar verspreide lichtjes aangestoken. Naast ons gloeit de vulhaard zijn vurig schijnsel over het tapijt. Ergens vèr weg klepelt een klokje zijn bekende tonen. Dan begint ee nzware kerkklok lang zaam te luiden. En plotseling, terwijl we neerzitten in de schemering, die zich al dichter over de kale velden en stille stadjes verspreidt, is het alsof van zelf onze handen en onze gedachten stil wor den en we ons keeren van de dingen bui - ten ons naar binnen toe, als zagen we daar nog eens de dagen van het ver leden voorbijgaan in een helderder licht vaak dan we ze eens zagen in hun thans herkenbare onderlinge samenhang en beteekenis. JDat heelt de laatste jaren geen op-' wekkende uitwerking op ons kunnen hebben. In stijgende bezorgdheid, die vaak tot angstige beklemming werd, moesten we ons atvragén, waartoe deze als nog zelden een de menschheid teis terde, ons moest brengen. Want deze cri sis is niet alleen oeconomisch, maar ook intellectueel en moreel en strekt zich uit over ons geheele cultuurleven. Stroomin gen en bewegingen zijn opgekomen, die, wat de menschheid door eeuwen van worsteling als hoogste beschavingsgoe deren wist te veroveren, dreigen weg te spoelen als waardelooze ballast, die de ordening van het menschelljk leven door recht en rede langs den weg der per soonlijke zelfordening niet langer willen erkennen, maar teruggrijpen naar de volstrekte heerschappij van het geweld en het dierlijk Instinct en die in de sterkst ontredderde en geestelijk ont wrichte landen reeds de macht aan zich getrokken hebben en naar die macht in andere landen de hand uitstrekken, maar ook in het internationale leven haar on betwiste heerschappij trachten te vesti gen. De oeconomische crisis, hoe zwaar ze ook drukken moge, is niet het ergste gevaar. Een algemeene en algeheele 'geestelijke ontreddering bedreigt het be schavingsleven. Maar de oeconomische noodstand verstikt onze kracht in den strijd ertegen. Zoolang we deze oecono mische ellende nipt kunnen opheffen, zal het spook van den algeheelen ondergang blijven dreigen. Alle middelen om die ellende weg te nemen zijn tot nu toe machteloos gebleken. Alleen herleving van het besef der internationale saam- hoorigheld op oeconomisch gebied en het herstel van een normalen wereldhandel zullen ons kunnen redden. Maar hét zijn Juist deze stroomingen, die voor een deel door de crisis ontstaan, althans tot ont wikkeling gekomen ,ons beschavings leven bedreigen, waarvan tengevolge van haar chauvinistische tendenzen en ge- weldstheoriën een hardnekkig verzet tegen een dergelijk herstel uitgaat. Toch is het of hier en daar een zwakke licht streep den donkeren oeconomischen hemel begint te kleuren. Sprak Dr Schacht, Dultschland's oeconomische dictator in een zijner laatste redevoe ringen niet van de onbestaanbaarheid der autarkie en l?et noodzakelijk herstel van een normalen wereldhandel? Ook elders komt het besef van dez£noodza- kelljkheid tot uitdrukking. Het is een begin. Maar het kan de aankondiging zijn van den aanbrekenden dageraad Er is meer, dat tot hoop, zij het voor hands zwakke hoop nog, stemt tegenover de machten, die ons bedreigen. Is het geloof aan de alleen-zaligmakendheid van het geweld aan het verzwakken of is het geweld bezig zijn onmacht te be wijzen? Het is niet alleen, niet in de eer ste plaats zelfs het verliezen van terrein door de op heerschappij van het geweld gerichte stroomingen in landen, als Zuid- Slavië en Bulgarije, waar ze al haar doel schenen bereikt te hebben, maar waai de dictaturen bezig zijn te verdwijnen, die deze vraag doet stellen Het is een gebeuren van veel weidschere strekking en wereldomvattende beteekenis, die haar doet rijzen. En het is wel opmerke lijk, dat dit gebeuren te danken Is aan de meest brutale manifestatie van het geweld in het internationale leven, aan een conflict, dat nog altijd den wereld vrede ernstig bedreigt. De aanval van Italië op Abessynië, evenals Italië lid van den Volkenbond, ondubbelzinnige rechtstreeksche toepas sing van de leer van het geweld, in de praktijk van het internationale leven nog steeds oppermachtig, dat in dezen tijd ook als levensleer voor het geheele menschelljk leven ingang tracht te vin den, heeft tot een manifestatie geleid van een- overgroot deel der beschaafde menschheid, die een internationale veroordeeling van het geweld en erkenning van het recht als beslissende factor Inhoudt. Want dit is de beteekenis van de te Cienève door den Volkenbond en de tot dien Bond behoorende staten ge nomen beslissingen, waarin Italië's aan val als een schending van het Volken bondsverdrag en van de internationale rechtsorde gebrandmerkt en veroordeeld werd en tot de toepassing van de sanc ties, tot gemeenschappelijk verzet dus tegen deze schennis besloten. Het is mo gelijk, dat deze beslissingen niet bij allen geheel vrij zijn gebleven van den invloed van eigen belangen. Maar dit doet niets af aan het feit, dat men dan toch deze eigen belangen heeft trachten te bescher men en verdedigen door een beroep op het internationale recht en door de er kenning van een zich omwikkelende in ternationale rechtsorde. En dat geeft aan ae gebeurtenissen te CJeètfve. maar geeft ook aan het jaar 1955 humgroote betee kenis. Het gaat hier niet om Italië of Abessynië, om de slaVernij en de achter lij kheiü van Abessynië of de beschaving van Italië. Het gaat ook ten slotte niet om den Volkenbond. De beteekenis van het gebeuren gaat ver daar boven uit. Na, den aanval van Italië werd de wereld voor de graag gesteld of het haar ernst was met den wil een nieuwe rechtsorde te scheppen in het samenleven der vol- «j keren, toen zij den Volkenbond stichtte, oi ze wilde voortgaan op den weg, waar op bij die stichting den eersten stap ge zet werd dan weer terug naar de erken ning van het geweld als hoogste macht, naar de rechteloosheid der zwakken en ae willekeur en oppermacht van den sterkste. De uitspraken van trouw van oü tot den Volkenbond behoorende sta ten zijn in beginsel het antwoord ge weest op deze vraag. Het verder verloop van het Italiaansch-Abessijnsch conflict zal moeten bewijzen of men dit beginsel kracht wil verschaffen dodr daden, zoo noodig door opofleringen Maar het be ginsel is aanvaard en aan hare toepas sing een begin van uitvoering gegeven Hiermee zijn niet alleen de Volken bonos- beginselen als richtsnoer voor het inter nationale leven aanvaard, maar is ook het beslissend gezag van den Vol kenbond erkend in internationale geschillen. We behoeven ons naturuhjk geen illu sies te maken. Het rijk variMrat recht is nog niet auurzaain gevestigd. En het zal zeker nog wei gebeuren, dat de Volken bondsbeginselen worden op zij geschoven en dat de Bond onwillig oi onmachtig blijkt de naleving van zijn beginselen ai te dwingen. Maar het feit, dat 50 staten zich onderworpen hebben aan het Vol- kenbondsverdrag ten emde ten koste van eigen opoi leringen de naleving daarvan le verzekeren en den aanrander terug te ■kringen, blijft daarom even goed zijn groote beteekenis behouden. En dit feit spreekt het groeiend besel uit van de noodzakelijkheid het recht ook in het internationale politieke leven als beslis sende iactor te erkennen, maar tevens van de beteekenis van den Bond als handhaver van dat recht. Dit is te op merkelijker, omdat de Bond en zijn ge zag er bij den aanvang van dit Jaar niet zoo heel best schenen voor te 6taan en de gedachte der collectieve veiligheid, uitvloeisel van de Volkenbondsbeginse len, nog een slechte kans scheen te ma ken. Wfcl werd onder de auspiciën van den Volkenbond en onder bescherming van Volkenbondstroepen, waarvoor oor ons land zijn aandeel leverde, de stem ming ln het Saargebied gehouden, waar bij de Saarbevolking zich met groote meerderheid voor Dultschland uitsprak, welke bemoeiingen ongetwijfeld het pres tlge van den Bond verhoogden. Maar ln China ging Japan onbekommerd zijn gang. En Dultschland, dat als Japan den Bond reeds den rug had toegekeerd, bleek zich van de veroordeeling van den Bond wegens zijn verbreking van het verdrag van Versailles niet zoo heel veel aan te trekken. *De tegenstand van Dultschland en Polen tegen aansluiting aan de verdragen, die de collectieve vei ligheid in Europa moesten verzekeren en speciaal den toestand in moesten consolideeren, bewees bovendien hoe gering de kans nog was tot aaneen sluiting ter waarborging van den alge- meenen vrede. Het was vooral Frankrijk, dat zich hierover bezorgd toonde en ln collectieve verdragen een zekerheid trachtte te scheppen, Hitler's verklaring, dat na de terugkeer van het Saargebied Dultsch land geen territoriale eischen ten op zichte van Frankrijk meer had, ten spijt. Die bezorgdheid was grootendeels het gevolg van Dultschland's houding, welks doen en laten de internationale politiek gedurende de eerste helft van dit jaar vrijwel beheerschte. Frankrijk, dat tegen het Duitsche gevaar dekking zocht, sloot daartoe een nadere overeenkomst met Rusland en zocht nauwere samenwerking met Engeland en de vorming van een Midden-Europeesch eri een Oostelijk pact, waaraan echter Polen en Dultsch land hun medewerking weigerden, dok, toen na de Fransch—Engelsche bespre kingen te Londen, waarin in groote»lijnen een overeenkomst werdvastgesteld, Ber lijn in het Londensch communiqué be paalde overeenkomsten als een lucht vaartconventie, de even genoemde ver dragen, bewapeningsbeperking enz wer den voorgesteld. Het onduidelijke Duitsche antwoord hield alleen ten opzichte van de lucht vaartconventie ter aanvulling van h£t Locarno-verdrag een toestemmende ver klaring in, maar tevens een verzoek tot besprekingen te Bèrlijn. Ingevolge dit verzoek kondigden Sir John Simon en Eden huia bezoek te Berifln aan, welk bezoek moest worden uitgesteld toen het verschijnen van een Engelsch Witboek over de defensie, waarin het va» Duitsch land dreigende wat sterk op den voor grond werd geschoven, Hitier een ver koudheid bezorgde Voordat het bezoek plaats had, kondigde daarop Hitler het herstel van den algemeenen dienstplicht af, aldus den Engelschen bezoekers voor een lelt plaatsende,'dat, iedere verdere uesprtkuig in au opzicnt ieitenjk over- oouig mtuucie. i_/e Despiekmgen te Ber lijn icveraen aan oor geen tasuoaar re sultaat op, overtuigaen ae Engeiscne regeermg enkel van uuitscniana s wil tot j nieuwe uewapening, wa aie besprekin gen vertrok Euen naar Warscnau, mos- rou en Praag, waarou nij te warscnau een zenae autwoora ongeveer ontving ais te Berlijn en voor aeein%ming aan een cöiiectiei verarag ai even weinig i animo Dieek te bestaan. ue ïnaruk, aie ae Engeische ministers te Berlijn vun ae Duiuscne mentautiet ontvingen, bevestigd aoor ae wederinvoe ring van aen algemeenen aienstpücnt, j oracnt ongetwijieia Engeiana aicnter dij r rankrijR en wera waarscnyniyk ae oor zaak van ae conierentie van ötresa, waar het Fransen-Engeisch-ltahaanscn iront tot stand kwam, aa^ auiaenjk tegen j Duitschiana genent was. Door net uit- spreken van ae bereidwilligheid om aan> I ten Oostelijk pact aeei te nemen, mits aaann niet wend opgenomen de verplien- ung van wederzuanche mimaire nuip. terwijl nog de algevaardigüen te Stresu i bijeen waren, traentte Dultschland de j zaken een anderen loop te geven en de beareiging van zien af te wenden. Maar zoowei Italië, welks troepensamentrek- king aan den Brénner tot het houden van oeleningen een duidelijke wa'arschu- l i wing aan Duitschtand innieid tegen mo- gelijke avonturen pi Oostenrijk als j frankrijk waren door Iluitschland's op- 1 treden te zeer verontrust. Een buitenge wone zitting van den Volkenbondsraad werd bijeengeroepen* die op voorstel van Frankrijk een resqluti'e aannam, waarin iedere eenzijdige opzegging van verdra gen en Dultschland s schending van het verdrag van Versailles door w.ederbewa- pening veroordeeld werd. Een protest van Dultschland kon niet uitblijven. De veroojdeeiing kon trouwens Duitschlani er niet van ai houden met zijn bewape ning voort te gaan. W^t Duitschland nog aan deviezen beschikbaar had, werd ge bruikt voor aankoop van grondstoflen ten behoeve der wapenindustrie, die in koortsachtige haast het bestaande tekort traentte in te halen en daarmee blijk baar al lang voor de wederinvoering van den algemeenen dienstplicht en Duitsch - land's openlijke verloochening van het vredesverdrag ln het geheim was bezig- geweest. Het resultaat van die werk zaamheden bleek dan ook uit de,sterkte der nieuwe Duitsche luchtvloot. Waar Duitöfchland ook duikbooten ging aan bouwen. achtte Engeland blijkbaar de tijd gekomen om naar eenbewapenings- overeenkomst met Duitschland te stre ven. Zij kwam1' te Londen tot stand en hield in, dat Duitschland niet meer aan schepen zou bezitten dan 35 pet. van de Engeische yloot Maar Frankrijk1 zag ln deze afzonderlijk® oveeeenkómst een ver loochening van de Lpndensahe afspraken waarbij besloten was de verschillende kwesties van bewapening en veiligheids verdragen als een aaneengesloten geheel te beschouwen, en een verbreking van de nauwe samenwerking tusschen de twee landen. Ten einde den opgekomen storm alsnog te bezwerefc toog Eden riaar Parijs en Rome, waar men zich oog, ontsticht getoond had. Maar hij kon nie£ verhin- i deren, dat er in de betrekkingen tus- schen Londen en Parijs een afkoelirig^ plaats had, die zich ook later zou doen voelen en die ook op de behandeling van het Italiaanse!^ Abessijnsche conflict van invloed was. Het is dit conflict, dat de belangstel ling in de gebeurtenissen ln Midden- Europa en in Oost-Azië. waar Japan zijn veroveringstocht voortzette ten koste van China, geheel naar den achtergrond' drong en sinds het midden van dit jaar nietalleen de publieke belangstelling maar ook de internationale politiek vrij - wél volkomen beheerschte en een span ning te voorschijn riep, die thans wel haar hoogtepunt schijnt bereikt te heb ben. maar waarin juist de laatste dagen een lichte ontspanning merkbaar scheen. De eerste teekenen van internationali satie van dit conflict lieten zich reeds in Februari van het afgeloopen jaar zien toen het grensincident bij Wal-Wal de Itallaansche Abessljnsche verhouding zoodanig verscherpte, dat het de inter nationale bezorgdheid omtrent Italië's plannen moest" gaande maken. Sinds dien tijd heeft de kwestie Europa niet meer los gelaten En toen'eenmaal in Mei van dit jaar Abessynië glch als lid van den Volkenbond op dien Bond en tevens op het* ltaliaarisch—Abessijnsch vredesverdrag beroepen had? begon de rechtstreeksche bemoeienis met het con flict. waaraan door de felle rede van Mussolini in Juni al heel snel 'n uiterst scherpen kant kwam. Italië ging uit van de stelling, dat de Volkenbond met deze zaak niet te maken had. omdat het een koloniale aangelegenheid was, Abessynië een achterlijk land was, waar nog sla vernij heerschte en dat zich niet gehou den "had aan de voorwaarden bij zijn toetreding tot dern BorfS- gesteld. Het heeft die motieven later in verschillende nota's en memories op allerlei wijzen herhaald, maar zonder daarvoor gehoor te vinden Als ooraken en ter recht vaardiging van zijn aanval op Abessynië beriep het zich daarbij op de herhaalde grensincidenten en de onveiligheid der Itallaansche kolonies Eritr^t en Somali- land, maar vooral ook op zijn behoefte aan expansie en koloniën. Een der grens incidenten, dat bij Wal-Wal, werd de di recte aanleiding tot het acuut worden van het feitelijk reeds lang bestaande conflict De arbitrage-compilssie, krach ten het arbitrageverdrag ingestelc^ die 'in all deed slechts met moeite aan het werk kwam, ornaat liane aanvankelijk geen ruet- Abessymers ais aigevaardigaen van Abessynie wilde erkennen, kon geen re sultaat bereiken ook met nadat zu onder ae auspiciën van aen Voikenbona haar aroeia nervat nad te öchevemngen. Ita lië zette zijn reeds in den aanvang van net jaar begonnen troepenverschepintten naai uost-Airika voort, waarneen net een leger van ongeveer zoU.uaj man expt- aieerae. Nog aeea de Keizerin van Abes synie een beroep op de vrouwen der we- reid. f rankrijk en Engeland waarschuw den vrienascnappelljk. Naar het heet waarscnuwaen 09k de militaire raad gevers Mussolini voor het gevaarlijke van een veidtocnt in het ontoegankelijke bergland Abessynié, waar bovendien ten gevolge van ae regenmoesson de heiit van net jaar alle operaties onmogelijk zbuden zijn Maar in september, toen de regentijd geëindigd was, beval de Itali aanse he dictator uen opniarsch. De Volkenbond in het geweer. Reeds ln het begin van October kwam de volkenbond in net geweer En op den oden aier maand besliste de commissie uit den Bond, aat Italië het Volken bondsverdrag geschonden* had. In de Volkenbondsactie, aie zich nu' tegen Ita lië ontwikkelae, nam* Engeland van den aanvang al zeer bewust de leidipg, waar aan waarschijnlijk de bedreiging van Egypte en de bronnen van den Nijl en •de bezorgdheid voor Engeland s positie aan het BugZskanaal en in de' Middel - landsche Zee wel niet geheel vreemd zal zun, maar die toth gestuwd werd door een machtige strooming ter verdediging van de Voikenbondsbeglnselen,, die zien alle lagen der Engeische bevolking gevoelen Daartegenover bleek Frankrijk slechts noode aan deze actie mee te doen uit bezorgdheid voor verlies van de itallaansche vriendschap met het oog op "het Duitsche gevaar, wat) de actie natuurlijk verslapte. Het'gevolg was een reehtstreekscne spanning tusschen Italië en Engeland, dat de ItaliaAen voor de V olkenbondjsactie tegen hen in den vorm van sancties verantwoordelijk stelden." Italië trok .troepen samen ln' Lybië als bedreiging tegen Egyptë en Engeland dirigeerde een geweldige oorlogsvloot naar de Middellandsche Zee en wist na veei tegenstribbelen vaft Laval, den Franschen minister-president de toezeg ging te krijgen van Frankrijk's hulp in geval de, Italianen tengevolge van de toe - passing, der sancties een aanval óp de Engeische vloot mochten, doen. Deze sancties, waartegen Italië bfj de 50 sta ten, die daaraan medededen alleen Oostenrijk. Hongarije en Albanië van de a&ngesioten staten deden niet mee -- afzonderlek protesteerde, bestonden in een verbod van uitvoer van verschillende goederen naar Italië, een verbod van in voer van itallaansche goederen en een verbod van finantiëele transacties met Italië. Door een verbod van invoer van wafen uit aan de sancties; deelnemende landen beantwoordde Italië de maatre gelen terwijl hei door beperking in het verbruik en een beroep op de offervaar digheid der bevolking, dat met schitte rend élan beantwoord werd. zich tegen de sancties trachtte te "weer te stellen. Intusschen hielden de pogingen tot vreedzame oplossing van het Verschil niet op. Ze gingen en gaan nog steeds in de eerste plaats van Frankrijk uit In een samenkomst van Hoare en Laval te Parijs waren Engeland en Frankrijk het blijkbaar eens gewor den over de basis, waarop onderhande lingen met Italië over ^en vrede zouden .kunnen gevóerd worden onder voorbe houd natuurlijk van de goedkeuring van Abessynië en van den Volkenbond voor ^en daarop te sluiten vrede. Men meende dat het nu alleen van Mus solini zou afhangen of ee^i minne lijke regeling mogelijk wordt, want de vborsteljen, die hem krachtens deze over eenkomst zijn voorgelegd, warerf het maximum, waarmee Engeland accoord Wilde «aan en dat kan Italië eenig Abes- sijnsch grondgebied ln ruil voor een door gang van Abessynië door Italiaansch ge bied naar zee zou afstaan Men meende, dat de bedrejging met een uitvoerverbod voor petroleum, waardoor de toevoer van benzine eveneens zou worden afgesne den en dat dus de oorlogvoering onmo gelijk moet maken, hem wat toeschiete lijker gestemd zou hebben'. Nog yoor echter Mussolini zijn antwoord tpzond, waren deze voorstellen echter reeds ten doode opgeschreven. Het verzet ook in Engeische kringen Was zeer groot en Minister Hoare die ze nfet Laval had ontworpen, vond óok in Engeland zelf zooveel verzet, dat hij zijt) ontslag In diende Hij werd opgevolgd door Antho ny Eden. tot nog toe Minister voor Vol- weJhcht een nieuwe wereldbrand kan aoen ontvlammen, doemt in Oost-Azie alweer een nieuwe bedreiging Woor den wereiavrede op. «Japan, dat blijkbaar aan iuanuyoerye nog niet genoeg neen, maakt zien gereea ook Noord-cmna on- aer zijn neerscnappy te brengen door aa aeei van net reusachtige cnlneescn ruk tot een autonoom gebied te maken z-oowei Amèrika ais Engeland zien nun belangen oaaraoor zoozeer bedreigd, dat ze nierover ai overleg hebben gepleegd en gereed scnynen te staan hiertegen nun veto te laten hooren. By de tegen woordige stemming ln Japan en speciaal in net japanscne leger is de kans groot, aat Japan ziCh aa^roy met zal neerleg gen. Ongetwijfeld' raakt met het oog op onze Kolomen dit Oost-Aziatisch conflict» ook kenbondsaangelegenheden. Deze nieuwe Minister van Buitenlandsche Z^Jten is een groot voorstander van den Volken bond. zoodat verwacht wordt dat hij zal vasthouden aan strenge toepassing van de sanctjes en ook voorstander zal zijn van een embargo op petroleum. Indertijd heeft Mussoimf* gedreigd, dat een dergelijke sanctiemaatregel ajs een oorlogsdaad beschouwd zou worden, wat dus een weinig roos kleurig verschiet opent voor het ge val het verbod dezer dagen 'mocht wor den uitgevaardigd. Het is waar, dat lan den als Dultschland, Japan, Brazilië en de Vereenigde Staten aan de sancties niet mee doen. Maar alleen het laatste land kan petroleum leveren en ls bereid den toevoer daarvan naar Italië of te verbieden of belangrijk te beperken Terwijl de wereld nog in beklemming wacht op den afloop, van dit conflict; dat van naby. Het deelnemen aan de sanc ties tegen Italië heelt ©ns reeds in de internationale politiek betrolcken. En de toestand in Oost-Azie, waarpy we Sok ais aeeinemer aan net negenmogena- neden-verdrag nauw betrokken zyn, doei een nieuwe mogelijkheid ontstaan. Dit deelnemen aan de sancties heelt - ook ,iA ons parlementair leven zich al- gespiegeiü door de wet, die de regeering oaartoe ïrfacntigae. De meeste wetten, die in dit jaar door de ötaten-Ueneraal wer den aangenomen, waren weer als vorige jaren het gevolg van den economischen noodtoestand, aie vele industrieën in nood doet verkeeren en die bezuiniging en steun aan bedreigde bedrijven noodig maakte. Zoo werden vastgesteld het Be- zuirugingsontwerp, dat een korte irfliiis- teneeie crisis ten gevolge had, toen Mr. Aaiberse* niet geneigd bleek het vertrou wen der Katholieke Staatspartij in de regeerin& uit te spreken, maar die na vergeelscne pogingen van den katholie ken leider*tot vorming van een ministe rie een nieuw minister-Coiyn aart ftet bewind" bracht, verder een wet tot rege ling van de tinantleele vernouding tus schen rijk en gemeenten, ae cumuiatle- wet, de wet tot naasting van de locaal- spoorwegen en tramwegen, de wet toi subsidleerlng van de. scheepvaart, de wet tot opheiiing vain de Armenraden* tot verlaging van de loodsgelden, tot helfing van opcenten op verschillende belastin gen ten behoeve vap het Werkloosheids- ronds, tot regeling van uitverkoopen en opruimingen tot verhooging van den bieraccijns, tot regeling van den arbeid van vreemdelingen, verschlllendeM.wijzi- gingswétten en wel wan de Drankwet, de Boterwet, de Rywielbelasting, het Wet-» boek van Burgerlijke Rechtsvordering, de Warenwet, de Invoerrechten in Indië enz., tal van cqntingenteeringswetten.r uitvoerverboden en andere crisismaat regelen. Daarnaast kwam een wijziging van de Kieswet tot stand, een wet tot stichting van een omroep-maatschappij, tot voorkoming' en bestrijding van aard appelziekten, tot verbindend verklaring van ondernemingsovereenkomsten enz. Deze rij van wettên toont ïeeds de ont reddering van ons oeconomisch leven, die steeds grootere lagen van ons volk trof., De bloemententoonstellingen te Heemstede en Boskoop bewezen, dat niet temin de energie piet dood was. Ook an dere gebeurtenissen legden daarvan ge tuigenis af. De onthullingen uit de Os- sche onderwereld openbaarden naast de verdoryenheld in dit Brabantsche dorp* tóch ook de energie van politie en Jus titie. Van internationale beteekenis was het bezoek van onze Koningin jen Prinses Belgie welks Koningshuis door den noodlotti- gen dood van 'de zoo beminde Kóningin Astrid tengevolge varfreen auto-ongeluk 'lri Zwitserland opnieuw zoo ernstig en pijnlijk getroffen werd. Dit bezoek mocht tevens al» een blijk gezien worden van nieuwe toenadering tusschen de beide nabuurvolken, die elk&ax zoo nauw vers want zijn. 7 De oeconomische en fipantlëeie ma laise openbaarde zich in België o.a. door, de devaluatie, waartoe de regeering over ging. De politieke tqestond in het land werd weer voor een deel beheerscht dooi de Vlaamsche beweging Daarbij deed zich ooi? het streven der Vlamingen vooral gelden haar grootere onafhanke lijkheid van j Frankrijk. *In dit land deed een ministeriëel^cri- sis het mlnisterie-Flandln aftreden, d£t na een zeer kortstondig ministerie-Bouls - son werd vervangen door het tegenwoor - dlge ministjerie-Laval, dat nog aan&het bewind is. s De Fransche politiek werd als steeds beheerscht door de vrees voor Duitschland, dat ln het afgeloopen jaar zich, zonder rekening' te houden met de yerbodsfcg- palingen in het verdrag van Versailles, i door invoering van den algemeenen dienstplicht, bouw vjp oorlosschepen en vliegtuigen, zijn bewapening geweldig opvoerde, ondanks zijn finantjëele en J oeconomische misère, die zich,ook in de stijging der prijzen kenbaar maakt en die aan het eind van dit Jaar voorzoovar het het gebrek aan deviezen betreft wel zijn hoogtepunt schijnt te hebbjen be- reikt. Ter verdere uitwerking yipi het 1 nationaal socialistisch program werd een t nieuw strafwetboek ingevoerd, welks be-

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1935 | | pagina 3