GE
NT
j RADION
landel.
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN
RERKENWOUDE. BODEGRAVEN, BOSKOOP, GOUDERAK, HAASTRECHT. MOORDRECHT, MOERCAPELI.E,
enz.
No 18124
Woensdag 28 Januari 1836
74e Jaargang
bergambacht,
BODEGRAVEN
I )it blad verschijnt dagelijks, behalve Zon- en Feestdagen
Ml
EEK
AGS
DA
ING
a
A
1ME
lNS
4RD
ft
ONTBIJTBORD
Olie-koningen en hoé zjj dat werden.
Het verraderlijke gezicht.
Het
-- - --- Duonuvr, wuufLiv/vn, nAAömELni, lYiuunmtEi n i, inuEnvni l
I^IEUWERKERK, OUDERKERK, OUDEWATER, REEUWIJK, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADDINXVEEN, ZEVENHUIZEN,
waar de
enige verplichting
van
(Nadruk verboden).
BUITENLANDSCH NIEUWS.
en zijn
van de bultenlandsclv politiek, door La-
er niets aan doen, stamelde
N 2745
(Wordt vervolgd.)
ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal ƒ2.25, per week 17 cent, overal
uezorging per looper geschiedt. Franco per post per kwartaal /3.15.
nkelier,
lent in
•ie, vier
tikelen.
i^OUDE
IJSEL
’IJSEL
PELLE
JK
K
<VEEN
EN GLAS
NOTEN
HANDEN,
ik zal heel, heel Hef zijn, op voorwaarde
dat Je niet vraagt, waarom ik je eergis-
LLE GARANTIE,
muiden.
ART
GOUDA,
Dit nmnnier bestaat uit twee bladen
EERSTE BLAD.
Ilatvald.
TELEF. 331».
BOVENDIEN BEHOUDEN DE
GESCHENKENBONS HUN WAARDE
WUAl
GESCHENKEN BIJ I
verkrijgbaar tot 29 Februari I
KOP EN SCHOTEL
voor 4 uitknipsels
3 uitknipsels
„Doe, alsof i
Heden, die dat „Be
®o*kers inderdaad'
val had samengewerkt op het gebied van
de buitenlandsche politiek en dat er
nooit verschil van meening tusschen hen
PRESIDENT LEBRUN VAN FRANKRIJK begeeft zich met Minister FLANDIN
Parijs naar Londen ter bijwoning van de uitvaart van Koning George V.
De „geestelijke” had zijn werk gedaan.
Het was een slag die Winifred half ver
doofde. Ze was er Immers zoo goed als
zeker van geweest binnen een paar dagen
weer in haar eigen onderhoud te kunnen
voorzien! Ze voelde zich voor een grim-
migen onoverkomelijken muur van moei
lijkheden en bezwaren geplaatst. Den
volgenden dag moest ze ergens in een
volkomen -vreemd huls trekken, want
hier blijven zou ze onder geen voorwaar
de, met nauwelijks eenlg geld In haar
zak en zonder vooruitzicht het te krij
gen.
Want een beroep doen op Sir Regi
nald’s hulpvaardigheid, was wel het laat
ste wat ze thans van zich zou kunnen
verkrijgen.
Hoe bescheiden haar levensomstandig
heden ook waren geweest, armoede had
ze nooit gekend; haar „tante” had altijd
voldoende geld ter beschikking gehad.
En het vooruitzicht van gebrek te moe
ten lijden, was een verschrikking voor
haar. Ze moest een uitweg vinden en
toen ze een beetje van dep schok van de
jobstijding bekomen was, leek niets haar
natuurlijker dan dat ze, nu ze blijkbaar
in haar oude vak niet slagen kon, het
toch nog maar eens met de tooneelplan-
nen probeeren zou Om acht uur was ze
In Uxbridge besteld. Ze keek op de klok;
als ze voortmaakte kon ze er nog op tijd
zijn, al was het krap aan. Ze zou het er
maar op wagen
Teagle, Seuberts en Deterding Cadman, Bearsted, Agnew en Rockefeller.
„Wat hij niet van olie weet, gaat in een vingerhoed...”
De personen, waarom het drama van Genève draait...
door
Prof. Dr. REG, R. BOYDD.
FEUHXETON.
Naar het Engelsch van
LOUIS TRACY.
Nadruk verboden.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 31, GOUDA,
bü onza agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren.
Ouze bureaux zijn dagelijks geopend van 9-4 uur. Administratie en Redactie I elef
Interc. 2745. Postrekening 48400.
heefltl de productie daarvan opgevoerd (se
dert 1919) van 476.000 vaten op 120 mil-
lioen vaten per jaar!
Sir Andlrew* Agnew, een man van
54 jaren, uit een oud-Schotsoh geslacht, zit
in de bestuursraad van niet minder dan ze
ventig olie-maaitschappyen. Hij houdt niet
van publiciteit maar wie de banden van
de Europeesche olie-industrie met de Ame
rikaansche kent, met hun soms dramatische
conflicten en even dramatische ontfknoopin-
gen, zal kunnen nagaan, welk een bemidde
len die rol Sir Andrew hier overal speelt en
hoe groot zyn aanzien in Amerika wel is.
Daarmede zijn de1 hoofdfcersonen van het
Geneefsche drama den volke voorgesteld.
Opdat zij spelen...
ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (behoorende tot den bezorgkring) i
5 regels ƒ1.30, elke regel meer 0.25. Van buiten Gouda en den bezorgkring:
15 regels 1.55, elke regel meer 0.30. Advertentiën in het Zaterdagnummer 25
bjjslag op den prijs. Liefdadigheids-advertentiën de helft van den prijs.
INGEZONDEN MEDEDEBLINGEN: 1—4 regels ƒ2.25. elke regel meer /0.5«. Op
-ie voorpagina 50 hooger.
Gewone advertentiën en ingezonden mededeelingen bij contract tot zeer gereduceerden
prijs, Groote letters en randen wórden berekend naar plaatsruimte.
Advertentiën kunnen worden ingebonden door tusschenkomst van soliede Boek
handelaren, Advertentiebureau* en onze agenten en moeten daags vóór de plaatsing
aan het Rureao r.ün ine-elrornen. tene<nde van opname verzekerd te zfln.
ij het eindigen van het
;af de koeien te willen
de anderen de vette
in de plaats daarvan
ien magere koeien in
e eigenaar constateer,
ckelyk, doch hü Het de
van de magere koe.
imiddellijk na afloop
rden echter maatrege.
onderzoek, dat werd
verwisseling vast te
i die publiek verkocht
<n bleken bij verschil.
Ie omgeving op stal te
ee is beslag gelegd.
FRANKRIJK.
Regeeringsverklaring
door het kabinet goedgekeurd.
Verdediging van den franc, voort
zetting der traditioneele buiten
landsche politiek.
Minister-president Sarraut heeft een
langdurige bespreking gevoerd mgt den
minister van buitenlandsche zaken Flan-
dln, waarna deze met Paul Boncour de heel eens te zijn met de algemeene lijn
Volkenbondsquaesties besprak. j van de buitenlandsche politiek, door La-
Sarraut heeft in groote trekken den val gevolgd, en zeide dat hij alleen een
inhoud der regeeringsverklaring medege- 1 andere methode zou volgen en slechts op
deeld, welke eenstemmig werd goedge- ---* --
Hoe zit het eigenlijk? hernam hij
na een pauze. Hou je nu weer van me?
Ben ik weer in genade aangenomen?
Winifred’s hoofd lag op zijn schouder,
heur haar tegen zijn wang. Ze gaf geen
antwoord.
Het heeft er tenminste veel van,
ging hij voort, en stilzwijgen wordt ge
acht toestemming te beteekenen. Maar
waarom hield je dan eergisteren opeens
niet van me.
Weer bleet het meisje het antwoord
schuldig. De extatische verrukking begon
te wijken; de moreele bezwaren, door het
gesprek met Sir Reginald’s moeder in
haar geest gewekt, kregen weer de over
hand. Wat ze deed was niet goed voor
hem.
Toe, vertel het me, drong hij aan.
Je zult het me toch, heusch moeten ver-
tellen.
Winifred maakte zich van hem los.
Je hebt beloofd niet meer te zullen
komen; je hebt het uitdrukkelijk be
loofd, hield ze hem voor.
Kon ik er iets aan doen, dat ik mijn
belofte niet gehouden heb? verdedigde
hij zich opgewonden. Ik snapte er letter
lijk niets van en ik was doodziek van
ellende.
Dus je bent van plan om weer ge
regeld te blijven komen, zelfs als je be
loofd hebt het te zullen laten?
Ik denk er niet aan nog eens zoo-
iets krankzinnigs te beloven. Waar is
dat goed voor? Jij houdt van mij en ik
houd van Jou.
Winifred wendde zich af, liep naar het
ren Standandi-Oil-grootlheidEdward
Seubert, directeur van de Standard Oil
Company of India, die als jongste bediende
begon op de kantoren van de Standard Oil
Company en na 20 jaar (hy begon op zijn
15de jaar), dus op 35-jarigen leeftijd, direc
teur werd. Toen hy 51 was, in 1927, werd
hy' tot president gekozen van zyn maat
schappij.
Tegenwoordig, nu dergelyke carrières tot
de zeldzaamheden gaan behooren in de
Amerikaansche zakenwereld, beseft men
j welk een onmetelyke energie, uithoudings
vermogen en wilskractit ervoor noodig is
geweest, om zooiets te bereikeri. Men zegt
dan ook „Wat Seubert niet van olie weet,
kan in een vingerhoed)!Daarbij en dat
is haast het grootste wonder is Seubert
een beschaafde millionair. In zyn huis In
Chicago bevonden zich groote verzamelin-
kort zijn.
Het nieuwe ministerie heeft als eerste
punt op zijn program de verdediging van
den franc geplaatst; een bewijs voor de
voortzetting van de tot nu toe gevolgde
politiek ziet men in de handhaving van
Marcel Regnier als minister van Finan
ciën. Strijd tegen de werkloosheid en
economisch herstel zullen belangrijke
punten der mlnlsterieele verklaring uit
maken, evenals handhaving der open
bare orde en eerbiediging der republi-
keinsche vrijheden.
Op het gebied der buitenlandsche po
litiek tenslotte zal de regeeringsverkla
ring den vredeswil van Frankrijk betui
gen en handhaving van zijn traditioneele
politiek, gebaseerd op het Statuut van
den Volkenbond en de eerbiediging der
verdragen tot richtsnoer verklaren.
In de vergadering van het executief
comité van de „Alliance Democratique”
heeft Flandin gesproken over de buiten
landsche politiek die hij zou volgen.
Flandin verzekerde dat hij Laval’s poli
tiek van verzoening en collectieve veilig
heid in het kader van den Volkenbond
zal voortzetten Hij verklaarde het ge-
(.OIHSIHE COIRA XT.
gen boeken en schilderijen, die van een ver
fijnde smaak getuigen en die boeken kan men I
het aanzien, dat de rustige, eenigszins in j
zichzelf gekeerde gastheer hen niet kocht 3
vanwege hun fraaien band
Aan de andere zijde van den Atlantiscnm
Oceaan vergadert de menschheid en besluit, I
wat men zal doen met de oliebronnen en
Italië... Daarbij voeren Sir Henri Deter- j
ding, Sir John Cadman, Viscount Bearsted, 1
Sir Andrew Agnew het woord.
Over Sir Henri Deterding kan
niet veel nieuws gezegd worden zijn I
naam komt in de vele boeken over den olie-
strijd der laatste jaren op byna iedere blad
zijde voor. „Een Napoleon, wat betreft moed
en een) Cromwell, walt betreft nauwkeurig
heid”, zei de Engelsche Lord Admiraal
Fisher over hem. Sir Her.ry wordt thrms
zeventig jaar oud, wat niemand wil geloo-
vep, die hem ziet. Zyn strijd om de Russi
sche olie is overbekend. Deterding kocht de
rechten der eigenaars van voor den oorlog,
wier landen thans onteigend zyn. En eigen
lijk had hy, wilde hy principieel zijn, in
1928 tegen de Vereenigde Staten een aan
klacht moeten indienen wegens heling, daar
zy in die jaren juist petroleum van Rusland
betrokken. Sindsdien is het in de groote
oliegroepen iets rustiger geworden en Sir
Henri had rust genoeg om een voorname
plaaltlB in te nemen in het Britsche society-
leven. Of het probleem van de olieblokkade
van Italië hem echter in die rust zal laten,
staat te bezien.
Sir John Cadman is de voorz’tter
van de machltóge Anglo-Iranian Oil Compa
ny, doch tevens van vele andere olie-maat-
sthappyen en is de semi-officieele Britsche
regeerings-adviseur bij alle olievraagsHik-
ken. Hy is geen slechte adviseur, want hü
heeft een mysterieuze speurzin voor nieuwe
oliebronnen. Hy is eerste deskundige voor
Schotsche olie-exploiibatiemaatschappijen en
zyn rapporten over oliebronnen in Burma,
Barbados, Canada, Trinidad, Iran en Pitts
burg hebben de olie-industrie geweldig voor
uitgeholpen. Kortaangebonden en energiek,
zooals alle mannen uit de Engelsche in
dustriestreek by Birmingham en Stafford,
heeft hy zich op eigen kracht opgewerkt tot
de machtige positie, die hij thans in de olie-
wereld bekleedt. En voorts draagt hij hel
Kruis van Commandeur in de Kroonorde
van Italië...)
Viscount Bearsted, een andere
„oliebaron”, behoort reeds tot de tweede ge
neratie van een familie van groote olie-
industrieelen. Zyn vader was .de eerste, die
olie uit het Oosten in grootere hoeveelheden
naar Europa voerde, door het Suez-kanaal
dezelfde weg, die men thans weer wil af
sluiten. Hy was ook de eerste, die de oils
als stookmaiteriaal op Brtische schepen in
voerde. ,J)e jonge baron” teert inmiddels,
ondanks zyn opvoeding in Eton en Oxford,
ondanks zyn grooten rijkdom, niet op den
roem van zyn vader; hij heeft het belang
ontdekt van de oliebronnen in Venezuela en
raam en bleef een tijdlang naar bulten
staren.
I Haar tljne lippen verstrakten; een
I trek van vastbesloten wilskracht kwam
om haar mond. Gedurende de paar mi
nuten dat ze daar bij het raam stond,
werkten haar hersens ingespannen en
snel. Ze was zichzelf nu weer volkomen
meester ze overzag de situatie rustig
en klaar.
Ze had ook beloofd hem op te geven
en ze zóu die belofte houden hoe dan
ook. Het was terwllle van hem en bij alle
bitterheid was er iets zoets in besef
van martelaar zijn.
Maar één ding besefte ze nu heel dui
delijk Zoolang hij wist dat hij haar hier
vinden kon, zou ze haar offer niet kun
nen brengen Hij zou haar geregeld blij
ven opzoeken en als ze hem zag;, zouden
haar dappere voornemens telkens weer
wegsmelten als sneeuw voor de zon -
net als nu! Morgen om dezen tijd, als
hij weer kwam, moest ze hier vandaan
zijn, begraven in een ander deel van
Londen, onvindbaar voor hem.
Toen ze met zichzelf in ’t reine was,
ging ze weer op hem toe en zei
Juitrouw Goodman zal wel direct
met de thee komen. Kom, laten we ge
zellig bij elkaar gaan zitteh. Zeg. je wou
immers weten ot ik nog van je hield?
Het antwoord is ja, ja, en nog eens ja.
Dat is zeker wel voldoende om alle twlj -
fel bij je weg te nemen, hé? Je moet zoo-
hebben den eigenaar
'oor deze twee veehom
jaren” in de veehou.
logen; magere jaren
on door tegenslagen
gemaakt. By een le.
zelfs zoozeer in het
failliet te worden ver-
den, dat deze schuld,
hun veestapel werd,
dat zy «le koeien in’
Ilvt vee blusf dus bij
deeld, welke eenstemmig werd goedge- ondergeschikte punten zou afwijken. Hij
keurd. De tekst der regeeringsverklaring i deed opmerken dat hij al vaker met La-
zal in den Donderdagochtenr te houden J-«-«• *--«■ «-■—-
ministerraad definitief worden opgesteld
De regeeringsverklaring zal betrekkelijk
teren al dien onzin vertelde, want daar -
op geel ik je toch geen antwoord!
Sir Reginald nam haar in zijn armen
en kuste haar, nog eens en nog eens
onophoudelijk! Toen kwam juffrouw
Goodman met de thee en hij bleef tot
zeven uur zonder ook maar éénmaal in
breuk te maken op de voorwaarde die
ze had gesteld. Al dien tijd deed ze kalm
opgewekt, maar toen hij haar een af
scheidskus gaf, schreide ze zachtjes. Sir
Reginald zocht daar echter niets bijzon
ders achter; het leek hem een heel be
grijpelijke reactie op de emoties van dien
middag en de voorafgaande dagen. Hij
verdiepte zich niet meer in de vraag wat
de oorzaak van haar onverklaarbaar ge
drag mocht zijn geweest; het was hem
genoeg dat nu alles weer goed was. Op
vrouwen kon je nu eenmaal geen peil
trekken, maakte hij filosofisch uit.
Toen hij vertrokken was, zei Winifred
tegen de hospita, op bedaarden, zake-
lijken toon:
Ik ga morgen hier vandaan, juf
frouw Goodman, voorgoed...
Voordat de goedhartige vrouw ophel
dering kon vragen, ging de bel. Het was
1 de post en juffrouw Goodman kwam
terug met een brief voor Winifred.
j Met haar aangeboren kleschheid Het
ze het meisje alleen om hem te lezen.
Het was een bericht van de directie van
het warenhuis waar haar bezoek aanvan-
.A.. ja. AA,-kelijk zooveel succes beloofd had. De flr-
lang blijven als je kunt vanmiddag en 5 ma moest miss Bartlett meedeelen, dat
zij tot haar spijt bij nader inzien geen
«gebruik van haar diensten kon maken.
Bovendien, haar woorden, haar heeie
manier van doen, had hij bij later over
denken geoordeeld, hadden Iets onwezen-
njks gehad, iets dat niet overtuigde. Al
had hij ook duizend beloften gegeven,
met dit afscheid kon hij geen vrede heb-
b«n.
En, kindje, zei hij, In zijn oogen een
Klans van vreugde om de onmiskenbare
blijken van haar niet- gestorven liefde
Vertel me nu maar eens wat dat alle
maal te beteekenen heeft. Wat een on
berekenbare kleine heks ben je toch,
Winnie.
Ik kan er niets aan doen, stamelde
ze gesmoord; geefgeef me een kus
éénmaal maar!
De tranen stroomden over haar opge
heven gezichtje.
Sir Reginald aarzelde* geen seconde om
aan deze uitnoodlgingj te voldoen! Hij
voelde zich in den zevenden hemel.
Zonder olie draait het mechanisme van
den oorlog niet. De mannen aan de kraan
van de brandstoftanks zyn daarom van het
allergrootste gewidht voor de politieke po
sitie, die ’t land kan innemen, hoewel zy zeii
niet als politici, maar als zakenlieden han
delen en denken. Tegenwoordig zyn zy door
de kwestie, of een oliesanctie tegen Italië
tot stand zal komen, weer in het middelpunt
van de algemeene aandacht gebracht; het is
daarom weleens interessant de leidende fi
guren uit deze oliewéreld eens van dichtbü
te 'bekyken.
De titel „Oliekoning” heeftl de gryze John
D. Rockefeller moeten afstaan aan Wal
ter Clark Teagle, den tegenwoordl-
gen president van de Standard Oil Company
of New lersey. Teagle heeft zich niet van
onderen af behoeven op te werken, maar
stamt uit een familie, die reeds geld bezat,
bezocht de universiteit en kon reeds vroeg
zyn belangstelling in alles wat met petro
leum verband hield, voedsel verschaffen.
Desondanks is zyn carrière een modern
sprookje, is jonge man van 26 jaar kwam hy
in 1903 in het Kockefellerconcem; zün or
ganisatietalent en zyn typisch-Amenkaan-
.■>che stuwkracht verschaftten hem al spoedig
een goeden naam, zelfs by den „grooten
John D.”, wien hy bij een toevallig bezoek
in Cleveland, de geboortestad van Teagle,
opviel; in 1917 werd W. C, Teagle tot pre
sident benoemd van de Standard Oil Com-
pany, de groofate petroleum-exploitatie-
maatschappy ter wereld.
Teagle is de belichaming van het type
van den succesvollen, Amerikaanschen za
kenman. Punctyeel om 9 uur stapt hy lede
ren morgen zyn bureau aan den Broadway
te Londen binnen en laat zich daji door
niets van zyn werk afhouden, hoe belang
rijk de problemen ook zyn, die in don loop
van zoo’n dag te voorschijn komen, proble
men van een concern, dat anderhalf mil
liard controleert. Men zegt ook, dat hy een
van de twintig Amerikanen is, die nooit de
proüubitiewetten hebben overtreden; maar
een spelbreker is hy niet, want een goede
mop of een goede partij basshalï kan hij ten
zeerste apprecieeren Zyn optimisme is gren-
zenloos en verminderde zelfs niet, toen in
1925 een commissie vastetelde, dat zoo on
geveer eind 1935 de Amerikaansche olie
velden uitgeput zouden zyn! Teagle had
toen reeds de positieve meening, dat de
oliebronnen der Vereenigde Staten niet vóór
30 tot 50 jaar uiügeput zouden raken. En...
by schijnt gelijk te kry’gen.
Romahtsich is de loopbaan van een ande-
u thuis bent!” Wat zonden de
t zeggen, schrikken, als de be-
-Ja...a1 eens gevolg gaven aan
deze uitnoodiging.
aan, dat rtlldunde
janwoordlb wetlar
aatan