GE NT j RADION landel. NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN RERKENWOUDE. BODEGRAVEN, BOSKOOP, GOUDERAK, HAASTRECHT. MOORDRECHT, MOERCAPELI.E, enz. No 18124 Woensdag 28 Januari 1836 74e Jaargang bergambacht, BODEGRAVEN I )it blad verschijnt dagelijks, behalve Zon- en Feestdagen Ml EEK AGS DA ING a A 1ME lNS 4RD ft ONTBIJTBORD Olie-koningen en hoé zjj dat werden. Het verraderlijke gezicht. Het -- - --- Duonuvr, wuufLiv/vn, nAAömELni, lYiuunmtEi n i, inuEnvni l I^IEUWERKERK, OUDERKERK, OUDEWATER, REEUWIJK, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADDINXVEEN, ZEVENHUIZEN, waar de enige verplichting van (Nadruk verboden). BUITENLANDSCH NIEUWS. en zijn van de bultenlandsclv politiek, door La- er niets aan doen, stamelde N 2745 (Wordt vervolgd.) ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal ƒ2.25, per week 17 cent, overal uezorging per looper geschiedt. Franco per post per kwartaal /3.15. nkelier, lent in •ie, vier tikelen. i^OUDE IJSEL ’IJSEL PELLE JK K <VEEN EN GLAS NOTEN HANDEN, ik zal heel, heel Hef zijn, op voorwaarde dat Je niet vraagt, waarom ik je eergis- LLE GARANTIE, muiden. ART GOUDA, Dit nmnnier bestaat uit twee bladen EERSTE BLAD. Ilatvald. TELEF. 331». BOVENDIEN BEHOUDEN DE GESCHENKENBONS HUN WAARDE WUAl GESCHENKEN BIJ I verkrijgbaar tot 29 Februari I KOP EN SCHOTEL voor 4 uitknipsels 3 uitknipsels „Doe, alsof i Heden, die dat „Be ®o*kers inderdaad' val had samengewerkt op het gebied van de buitenlandsche politiek en dat er nooit verschil van meening tusschen hen PRESIDENT LEBRUN VAN FRANKRIJK begeeft zich met Minister FLANDIN Parijs naar Londen ter bijwoning van de uitvaart van Koning George V. De „geestelijke” had zijn werk gedaan. Het was een slag die Winifred half ver doofde. Ze was er Immers zoo goed als zeker van geweest binnen een paar dagen weer in haar eigen onderhoud te kunnen voorzien! Ze voelde zich voor een grim- migen onoverkomelijken muur van moei lijkheden en bezwaren geplaatst. Den volgenden dag moest ze ergens in een volkomen -vreemd huls trekken, want hier blijven zou ze onder geen voorwaar de, met nauwelijks eenlg geld In haar zak en zonder vooruitzicht het te krij gen. Want een beroep doen op Sir Regi nald’s hulpvaardigheid, was wel het laat ste wat ze thans van zich zou kunnen verkrijgen. Hoe bescheiden haar levensomstandig heden ook waren geweest, armoede had ze nooit gekend; haar „tante” had altijd voldoende geld ter beschikking gehad. En het vooruitzicht van gebrek te moe ten lijden, was een verschrikking voor haar. Ze moest een uitweg vinden en toen ze een beetje van dep schok van de jobstijding bekomen was, leek niets haar natuurlijker dan dat ze, nu ze blijkbaar in haar oude vak niet slagen kon, het toch nog maar eens met de tooneelplan- nen probeeren zou Om acht uur was ze In Uxbridge besteld. Ze keek op de klok; als ze voortmaakte kon ze er nog op tijd zijn, al was het krap aan. Ze zou het er maar op wagen Teagle, Seuberts en Deterding Cadman, Bearsted, Agnew en Rockefeller. „Wat hij niet van olie weet, gaat in een vingerhoed...” De personen, waarom het drama van Genève draait... door Prof. Dr. REG, R. BOYDD. FEUHXETON. Naar het Engelsch van LOUIS TRACY. Nadruk verboden. Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 31, GOUDA, bü onza agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren. Ouze bureaux zijn dagelijks geopend van 9-4 uur. Administratie en Redactie I elef Interc. 2745. Postrekening 48400. heefltl de productie daarvan opgevoerd (se dert 1919) van 476.000 vaten op 120 mil- lioen vaten per jaar! Sir Andlrew* Agnew, een man van 54 jaren, uit een oud-Schotsoh geslacht, zit in de bestuursraad van niet minder dan ze ventig olie-maaitschappyen. Hij houdt niet van publiciteit maar wie de banden van de Europeesche olie-industrie met de Ame rikaansche kent, met hun soms dramatische conflicten en even dramatische ontfknoopin- gen, zal kunnen nagaan, welk een bemidde len die rol Sir Andrew hier overal speelt en hoe groot zyn aanzien in Amerika wel is. Daarmede zijn de1 hoofdfcersonen van het Geneefsche drama den volke voorgesteld. Opdat zij spelen... ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (behoorende tot den bezorgkring) i 5 regels ƒ1.30, elke regel meer 0.25. Van buiten Gouda en den bezorgkring: 15 regels 1.55, elke regel meer 0.30. Advertentiën in het Zaterdagnummer 25 bjjslag op den prijs. Liefdadigheids-advertentiën de helft van den prijs. INGEZONDEN MEDEDEBLINGEN: 1—4 regels ƒ2.25. elke regel meer /0.5«. Op -ie voorpagina 50 hooger. Gewone advertentiën en ingezonden mededeelingen bij contract tot zeer gereduceerden prijs, Groote letters en randen wórden berekend naar plaatsruimte. Advertentiën kunnen worden ingebonden door tusschenkomst van soliede Boek handelaren, Advertentiebureau* en onze agenten en moeten daags vóór de plaatsing aan het Rureao r.ün ine-elrornen. tene<nde van opname verzekerd te zfln. ij het eindigen van het ;af de koeien te willen de anderen de vette in de plaats daarvan ien magere koeien in e eigenaar constateer, ckelyk, doch hü Het de van de magere koe. imiddellijk na afloop rden echter maatrege. onderzoek, dat werd verwisseling vast te i die publiek verkocht <n bleken bij verschil. Ie omgeving op stal te ee is beslag gelegd. FRANKRIJK. Regeeringsverklaring door het kabinet goedgekeurd. Verdediging van den franc, voort zetting der traditioneele buiten landsche politiek. Minister-president Sarraut heeft een langdurige bespreking gevoerd mgt den minister van buitenlandsche zaken Flan- dln, waarna deze met Paul Boncour de heel eens te zijn met de algemeene lijn Volkenbondsquaesties besprak. j van de buitenlandsche politiek, door La- Sarraut heeft in groote trekken den val gevolgd, en zeide dat hij alleen een inhoud der regeeringsverklaring medege- 1 andere methode zou volgen en slechts op deeld, welke eenstemmig werd goedge- ---* -- Hoe zit het eigenlijk? hernam hij na een pauze. Hou je nu weer van me? Ben ik weer in genade aangenomen? Winifred’s hoofd lag op zijn schouder, heur haar tegen zijn wang. Ze gaf geen antwoord. Het heeft er tenminste veel van, ging hij voort, en stilzwijgen wordt ge acht toestemming te beteekenen. Maar waarom hield je dan eergisteren opeens niet van me. Weer bleet het meisje het antwoord schuldig. De extatische verrukking begon te wijken; de moreele bezwaren, door het gesprek met Sir Reginald’s moeder in haar geest gewekt, kregen weer de over hand. Wat ze deed was niet goed voor hem. Toe, vertel het me, drong hij aan. Je zult het me toch, heusch moeten ver- tellen. Winifred maakte zich van hem los. Je hebt beloofd niet meer te zullen komen; je hebt het uitdrukkelijk be loofd, hield ze hem voor. Kon ik er iets aan doen, dat ik mijn belofte niet gehouden heb? verdedigde hij zich opgewonden. Ik snapte er letter lijk niets van en ik was doodziek van ellende. Dus je bent van plan om weer ge regeld te blijven komen, zelfs als je be loofd hebt het te zullen laten? Ik denk er niet aan nog eens zoo- iets krankzinnigs te beloven. Waar is dat goed voor? Jij houdt van mij en ik houd van Jou. Winifred wendde zich af, liep naar het ren Standandi-Oil-grootlheidEdward Seubert, directeur van de Standard Oil Company of India, die als jongste bediende begon op de kantoren van de Standard Oil Company en na 20 jaar (hy begon op zijn 15de jaar), dus op 35-jarigen leeftijd, direc teur werd. Toen hy 51 was, in 1927, werd hy' tot president gekozen van zyn maat schappij. Tegenwoordig, nu dergelyke carrières tot de zeldzaamheden gaan behooren in de Amerikaansche zakenwereld, beseft men j welk een onmetelyke energie, uithoudings vermogen en wilskractit ervoor noodig is geweest, om zooiets te bereikeri. Men zegt dan ook „Wat Seubert niet van olie weet, kan in een vingerhoed)!Daarbij en dat is haast het grootste wonder is Seubert een beschaafde millionair. In zyn huis In Chicago bevonden zich groote verzamelin- kort zijn. Het nieuwe ministerie heeft als eerste punt op zijn program de verdediging van den franc geplaatst; een bewijs voor de voortzetting van de tot nu toe gevolgde politiek ziet men in de handhaving van Marcel Regnier als minister van Finan ciën. Strijd tegen de werkloosheid en economisch herstel zullen belangrijke punten der mlnlsterieele verklaring uit maken, evenals handhaving der open bare orde en eerbiediging der republi- keinsche vrijheden. Op het gebied der buitenlandsche po litiek tenslotte zal de regeeringsverkla ring den vredeswil van Frankrijk betui gen en handhaving van zijn traditioneele politiek, gebaseerd op het Statuut van den Volkenbond en de eerbiediging der verdragen tot richtsnoer verklaren. In de vergadering van het executief comité van de „Alliance Democratique” heeft Flandin gesproken over de buiten landsche politiek die hij zou volgen. Flandin verzekerde dat hij Laval’s poli tiek van verzoening en collectieve veilig heid in het kader van den Volkenbond zal voortzetten Hij verklaarde het ge- (.OIHSIHE COIRA XT. gen boeken en schilderijen, die van een ver fijnde smaak getuigen en die boeken kan men I het aanzien, dat de rustige, eenigszins in j zichzelf gekeerde gastheer hen niet kocht 3 vanwege hun fraaien band Aan de andere zijde van den Atlantiscnm Oceaan vergadert de menschheid en besluit, I wat men zal doen met de oliebronnen en Italië... Daarbij voeren Sir Henri Deter- j ding, Sir John Cadman, Viscount Bearsted, 1 Sir Andrew Agnew het woord. Over Sir Henri Deterding kan niet veel nieuws gezegd worden zijn I naam komt in de vele boeken over den olie- strijd der laatste jaren op byna iedere blad zijde voor. „Een Napoleon, wat betreft moed en een) Cromwell, walt betreft nauwkeurig heid”, zei de Engelsche Lord Admiraal Fisher over hem. Sir Her.ry wordt thrms zeventig jaar oud, wat niemand wil geloo- vep, die hem ziet. Zyn strijd om de Russi sche olie is overbekend. Deterding kocht de rechten der eigenaars van voor den oorlog, wier landen thans onteigend zyn. En eigen lijk had hy, wilde hy principieel zijn, in 1928 tegen de Vereenigde Staten een aan klacht moeten indienen wegens heling, daar zy in die jaren juist petroleum van Rusland betrokken. Sindsdien is het in de groote oliegroepen iets rustiger geworden en Sir Henri had rust genoeg om een voorname plaaltlB in te nemen in het Britsche society- leven. Of het probleem van de olieblokkade van Italië hem echter in die rust zal laten, staat te bezien. Sir John Cadman is de voorz’tter van de machltóge Anglo-Iranian Oil Compa ny, doch tevens van vele andere olie-maat- sthappyen en is de semi-officieele Britsche regeerings-adviseur bij alle olievraagsHik- ken. Hy is geen slechte adviseur, want hü heeft een mysterieuze speurzin voor nieuwe oliebronnen. Hy is eerste deskundige voor Schotsche olie-exploiibatiemaatschappijen en zyn rapporten over oliebronnen in Burma, Barbados, Canada, Trinidad, Iran en Pitts burg hebben de olie-industrie geweldig voor uitgeholpen. Kortaangebonden en energiek, zooals alle mannen uit de Engelsche in dustriestreek by Birmingham en Stafford, heeft hy zich op eigen kracht opgewerkt tot de machtige positie, die hij thans in de olie- wereld bekleedt. En voorts draagt hij hel Kruis van Commandeur in de Kroonorde van Italië...) Viscount Bearsted, een andere „oliebaron”, behoort reeds tot de tweede ge neratie van een familie van groote olie- industrieelen. Zyn vader was .de eerste, die olie uit het Oosten in grootere hoeveelheden naar Europa voerde, door het Suez-kanaal dezelfde weg, die men thans weer wil af sluiten. Hy was ook de eerste, die de oils als stookmaiteriaal op Brtische schepen in voerde. ,J)e jonge baron” teert inmiddels, ondanks zyn opvoeding in Eton en Oxford, ondanks zyn grooten rijkdom, niet op den roem van zyn vader; hij heeft het belang ontdekt van de oliebronnen in Venezuela en raam en bleef een tijdlang naar bulten staren. I Haar tljne lippen verstrakten; een I trek van vastbesloten wilskracht kwam om haar mond. Gedurende de paar mi nuten dat ze daar bij het raam stond, werkten haar hersens ingespannen en snel. Ze was zichzelf nu weer volkomen meester ze overzag de situatie rustig en klaar. Ze had ook beloofd hem op te geven en ze zóu die belofte houden hoe dan ook. Het was terwllle van hem en bij alle bitterheid was er iets zoets in besef van martelaar zijn. Maar één ding besefte ze nu heel dui delijk Zoolang hij wist dat hij haar hier vinden kon, zou ze haar offer niet kun nen brengen Hij zou haar geregeld blij ven opzoeken en als ze hem zag;, zouden haar dappere voornemens telkens weer wegsmelten als sneeuw voor de zon - net als nu! Morgen om dezen tijd, als hij weer kwam, moest ze hier vandaan zijn, begraven in een ander deel van Londen, onvindbaar voor hem. Toen ze met zichzelf in ’t reine was, ging ze weer op hem toe en zei Juitrouw Goodman zal wel direct met de thee komen. Kom, laten we ge zellig bij elkaar gaan zitteh. Zeg. je wou immers weten ot ik nog van je hield? Het antwoord is ja, ja, en nog eens ja. Dat is zeker wel voldoende om alle twlj - fel bij je weg te nemen, hé? Je moet zoo- hebben den eigenaar 'oor deze twee veehom jaren” in de veehou. logen; magere jaren on door tegenslagen gemaakt. By een le. zelfs zoozeer in het failliet te worden ver- den, dat deze schuld, hun veestapel werd, dat zy «le koeien in’ Ilvt vee blusf dus bij deeld, welke eenstemmig werd goedge- ondergeschikte punten zou afwijken. Hij keurd. De tekst der regeeringsverklaring i deed opmerken dat hij al vaker met La- zal in den Donderdagochtenr te houden J-«-«• *--«■ «-■—- ministerraad definitief worden opgesteld De regeeringsverklaring zal betrekkelijk teren al dien onzin vertelde, want daar - op geel ik je toch geen antwoord! Sir Reginald nam haar in zijn armen en kuste haar, nog eens en nog eens onophoudelijk! Toen kwam juffrouw Goodman met de thee en hij bleef tot zeven uur zonder ook maar éénmaal in breuk te maken op de voorwaarde die ze had gesteld. Al dien tijd deed ze kalm opgewekt, maar toen hij haar een af scheidskus gaf, schreide ze zachtjes. Sir Reginald zocht daar echter niets bijzon ders achter; het leek hem een heel be grijpelijke reactie op de emoties van dien middag en de voorafgaande dagen. Hij verdiepte zich niet meer in de vraag wat de oorzaak van haar onverklaarbaar ge drag mocht zijn geweest; het was hem genoeg dat nu alles weer goed was. Op vrouwen kon je nu eenmaal geen peil trekken, maakte hij filosofisch uit. Toen hij vertrokken was, zei Winifred tegen de hospita, op bedaarden, zake- lijken toon: Ik ga morgen hier vandaan, juf frouw Goodman, voorgoed... Voordat de goedhartige vrouw ophel dering kon vragen, ging de bel. Het was 1 de post en juffrouw Goodman kwam terug met een brief voor Winifred. j Met haar aangeboren kleschheid Het ze het meisje alleen om hem te lezen. Het was een bericht van de directie van het warenhuis waar haar bezoek aanvan- .A.. ja. AA,-kelijk zooveel succes beloofd had. De flr- lang blijven als je kunt vanmiddag en 5 ma moest miss Bartlett meedeelen, dat zij tot haar spijt bij nader inzien geen «gebruik van haar diensten kon maken. Bovendien, haar woorden, haar heeie manier van doen, had hij bij later over denken geoordeeld, hadden Iets onwezen- njks gehad, iets dat niet overtuigde. Al had hij ook duizend beloften gegeven, met dit afscheid kon hij geen vrede heb- b«n. En, kindje, zei hij, In zijn oogen een Klans van vreugde om de onmiskenbare blijken van haar niet- gestorven liefde Vertel me nu maar eens wat dat alle maal te beteekenen heeft. Wat een on berekenbare kleine heks ben je toch, Winnie. Ik kan er niets aan doen, stamelde ze gesmoord; geefgeef me een kus éénmaal maar! De tranen stroomden over haar opge heven gezichtje. Sir Reginald aarzelde* geen seconde om aan deze uitnoodlgingj te voldoen! Hij voelde zich in den zevenden hemel. Zonder olie draait het mechanisme van den oorlog niet. De mannen aan de kraan van de brandstoftanks zyn daarom van het allergrootste gewidht voor de politieke po sitie, die ’t land kan innemen, hoewel zy zeii niet als politici, maar als zakenlieden han delen en denken. Tegenwoordig zyn zy door de kwestie, of een oliesanctie tegen Italië tot stand zal komen, weer in het middelpunt van de algemeene aandacht gebracht; het is daarom weleens interessant de leidende fi guren uit deze oliewéreld eens van dichtbü te 'bekyken. De titel „Oliekoning” heeftl de gryze John D. Rockefeller moeten afstaan aan Wal ter Clark Teagle, den tegenwoordl- gen president van de Standard Oil Company of New lersey. Teagle heeft zich niet van onderen af behoeven op te werken, maar stamt uit een familie, die reeds geld bezat, bezocht de universiteit en kon reeds vroeg zyn belangstelling in alles wat met petro leum verband hield, voedsel verschaffen. Desondanks is zyn carrière een modern sprookje, is jonge man van 26 jaar kwam hy in 1903 in het Kockefellerconcem; zün or ganisatietalent en zyn typisch-Amenkaan- .■>che stuwkracht verschaftten hem al spoedig een goeden naam, zelfs by den „grooten John D.”, wien hy bij een toevallig bezoek in Cleveland, de geboortestad van Teagle, opviel; in 1917 werd W. C, Teagle tot pre sident benoemd van de Standard Oil Com- pany, de groofate petroleum-exploitatie- maatschappy ter wereld. Teagle is de belichaming van het type van den succesvollen, Amerikaanschen za kenman. Punctyeel om 9 uur stapt hy lede ren morgen zyn bureau aan den Broadway te Londen binnen en laat zich daji door niets van zyn werk afhouden, hoe belang rijk de problemen ook zyn, die in don loop van zoo’n dag te voorschijn komen, proble men van een concern, dat anderhalf mil liard controleert. Men zegt ook, dat hy een van de twintig Amerikanen is, die nooit de proüubitiewetten hebben overtreden; maar een spelbreker is hy niet, want een goede mop of een goede partij basshalï kan hij ten zeerste apprecieeren Zyn optimisme is gren- zenloos en verminderde zelfs niet, toen in 1925 een commissie vastetelde, dat zoo on geveer eind 1935 de Amerikaansche olie velden uitgeput zouden zyn! Teagle had toen reeds de positieve meening, dat de oliebronnen der Vereenigde Staten niet vóór 30 tot 50 jaar uiügeput zouden raken. En... by schijnt gelijk te kry’gen. Romahtsich is de loopbaan van een ande- u thuis bent!” Wat zonden de t zeggen, schrikken, als de be- -Ja...a1 eens gevolg gaven aan deze uitnoodiging. aan, dat rtlldunde janwoordlb wetlar aatan

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1936 | | pagina 1