SpT^S-:É
Deze Courant komt
vele duizenden gezinnen Gegarandeerde oplage 7500 ex
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN
BERGAMBACHT, BERKENWOUDE, BODEGRAVEN, BOSKOOP, GOUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPELLE,
NIEUWERKERK, OUDERKERK, OUDEWATER, REEUWIJK, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADD1NXVEEN, ZEVENHUIZEN, enz.
Ho 19157
Zaterdag 7 Maart 1936
Dit blad verschijnt dagelijks, behalve Zon- enFeestdagen
in
4-j
elle.
Heeft U interesse
voor Moderne Potterie
Dan zien wij UKLEIWEG 36.
fa. G. L.
In duizend gevaren
beproefd.
KEKS TE BLAD.
Moet Rusland door Neder
land worden erkend
'k a. d. IJssel.
«evru,.
Brieven uit de Hofstad.
Wafe ^AFE-3%
irecht
op.
MINISTER EDEN IE GENEVE.
1
I
FEUILLETON.
4
fWsr/f vmilgi.)
heilig geloof schenden; hun
emeente.
■neente is tydeljjk
i de Ned. Hen'.
Krabben dijke
gemeente heeft
rtorie tijdelijk be-
tpgetricht.
en knip- en naai-i
'd. van de Hille-
ool. Als leerares
rteld. De school is
Daar is vrede, vreugd noch licht
Dan op den engen weg van Plicht.
ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal f 225, per week 17 cent, overal waar d»
bezorging per looper geschiedt. Franco per post per kwartaal ƒ3.15.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 31, GOUDA,
hjj on&a agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren.
Onze bureaux zyn dagelijks geopend van 96 uur. Administratie en Redactie Telef.
Interc. 2745. Postrekening 48400.
Naar het Engelsch bewerkt door
J. VAN DER SLUYS
gebonden voeten bevrijden; hun leeren, »i
dat het verkoopen van huwbare meisjes
uit den booze is. Is dat niet zoo?
Och, gaf Forsyth goedmoedig toe,
•rv. Kerk.
in de Ned. Herv.
acht.
L. School.
kan ten gemeente-
gedaan van leerlin-
>1. Alleen zy die op
'tyd hebben bereikt,
PEN.
art.
z.m. Ds. Hiensch
iPUFR.
iling staan als werk-
77 land- en tuln-
ouwvakarbeiders. In
128.
Dit nummer bestaat uit twee bladen.
'dag.
ran de Ned. Centr.
en bate van haar
louden. De verschil-
n door bakkers en
ter beschikking ge-
n zich beijverd om
Den geheel en dag
ad om het bestelde
saldo zal gebruikt
koopen voor een
igst ten goede zal
it stichten van een
ito. Lr
Pryzen: kip
peren 88.10;
van 2425 per
lie damclub.
lamcliïb speelde een
ik I. Uitslag 10—10,
In de Nederlandsche Tuinbouw, orliciee'
orgaan van de Nederlandsche Tuindersbond,
doet de heer J. Keesen een dringend beroep
op onze Regeering om in het belang van
den Nederlandschen tuinbouw de Sovjet
unie als rechtstaat te erkennen.
De heer Keesen geeft daarvoor enkele
argumenten, Hy wyst op de tegenstrijdig
heid tusschen onzen export en de eischen,
welke het kapitaal stelt. Nederland heeft
aan Rusland zeer groote bedragen geleend.
De schulden, die het oude Tsarenrijk aan
ons heeft, worden door de Sovjets niet er
kend. Welnu; dit is voor ons aanleiding om
ook de Sovjets niet als rechtstaat te erken
nen. Bestaat daartusschen werkelijk het
verband, dat de heer Keesen aanhaalt?
Erkent onze Regeering de Sovjets niet, om
dat de schulden niet betaald worden? Wy
geloóven dit niet, want er moeten natuur
lijk andere motieven zyn, ideëele hoogst
waarschijnlijk, welke de Nederlandsche
Overheid tot dien stap heeft doen heruiten.
I gebleven. Het is
drijven? Of zou hij wel voldoende op de j
hoogte zyn van hetgeen achter de handels- I
schermen geschiedt? Misschien is hij dit
wèl en dan heeft zyn betoog natuurlijk i
waarde. Heeft hy het niet, welnu dan zou
thleen Barrington. Zou hij haar zien?
Zou hij gelegenheid hebben haar te
I spreken voor hij wegging?
Zijn tweeledige vraag werd kort daar
op toen hij naar het restaurant ging om
te ontbijten, beantwoord. Hij wilde juist
de met gordijnen afgesloten deuropening
passeeren, toen Li Weng-Ho uit het res
taurant kwam. De Oosterling groette
hem ernstig; hij beantwoordde den
groet en liep het restaurant binnen,
waar Kathleen Barrington de eerste gast
was. Ze zat aan het verste eind van de
groote zaal, in gedachten verdiept en
met een verontruste uitdrukking op haar
knap gezichtje.
Kathleen Barrington was zoo afwezig,
dat ze dr. Forsyth niet zag aankomen,
terwijl hij haar tafeltje naderde; en
eerst toen hij sprak werd ze zich van
zijn aanwezigheid bewust.
Goeden morgen, miss Barrington.
Bij deze begroeting schrok ze op en
lachte toen om zichzelf.
O. Goeden morgen, dokter. Wat
hebt u mij aan het schrikken gemaakt.
Ik heb u niet eens zien binnenkoken.
Neen, antwoordde hij glimlachend
Dat merkte ik. U was zoo in gedachten
verdiept.
Ja, erkende het meisje. Ik over
woog hoe ik in Yong-Foo moest komen.
Mijn xader is inderhaast vertrokken gis
terenavond en nu moet ik op mijn eigen
houtje gaan.
Russischen handel, burgemeester de Vlugt
is als particulier naar Rusland geweest om
tegenwoordig te zyn bij de besprekingen
omtrent zeer belangrijke transacties. Onze
officieele handelsinstanties, zooals de lei
ders der crisisbureaux hebben al meerdere
malen met Moskou in contact gestaan en
wanneer transacties mochten zijn afgespron
gen, ligt het dan aan het niet-erkend zyn
of aan de pryzen, de credietvoorwaarden,
welke gevraagd en gesteld worden?
Zou de heer Keesen niet een weinig over-
luitboom gebotst,
misleidt botste een
afsluitboom en van
e sluis. Auto zoowel
zwaar beschadigd
Ik zei: geen tijd. Ik zou er aan toe
willen voegen: geen gelegenheid, als u
ten minste van uw werk houdt, dat, ver
geet het niet, geheel van mijn genade
afhankelijk is.
Dick Forsyth was zich ineens bewust
wat de ander bedoelde en begreep waar
om de uitnoodlglng geschied was. Hij
herinnerde zich wat hij gevoeld had,
toen hij den Zoon van het Hemelsche
Rijk met het meisje had zien praten in
het „Paleis der Tienduizend Zalighedert”
en wist dat hij zich niet vergist had. Hij
begreep drommels goed, dat er achter
die effen woorden een nauwelijks ver
borgen dreigement lag; dat de manda
rijn met een eigen doel zijn vriendschap
met Kathleen Barrington verbood; en
dat hij, Indien hij niet Instemde met de
wenschen van den Chinees, dat duchtig
in zijn werk voelen zou. Een gevoel van
verontwaardiging, dat Li Weng-Ho ver
onderstellen zou, dat hij zich tot zulk een
gemeene overeenkomst verlagen zou,
greep hem aan; maar hij hield zich in,
deed alsof hij het bedekte dreigement
niet begreep en antwoordde bedaard:
Ik heb die geneigdheid wel en ik
hoop dat ik tijd zal hebben een vriend
schap te onderhouden, die mij aantrekt.
De mandarijn vouwde met een klap
zijn waaier dicht en stond plotseling van
zijn zitplaats op. Forsyth begreep, dat
Anthony Eden, de Britsche Minister van
Buitenlandsche Zaken, op de wandeling in
Genève.
Ken vluchtige glimlach trok over het
gezicht van den Chinees. Het is in mijn
provincie gelegen, legde hij uit Het be
hoort tot mijn werk dingen te weten, die
er mee in verband staan, wie komt en
gaat, in het bijzonder welke vreemde
lingen dat gebied bezoeken. Hij zweeg
een oogenblik, als om deze woorden goed
tot zijn gast te laten doordringen; toen
voegcte-hij er aan toe: De menschen in
t van vreemde dui-
a-g 6 Maart 7 u.
Voorber. H. A.
m., 2 u. en 6 u.
van Vlaardin-
ondmaal.
n. Ketaeente-opzichta
a.s. eervol ontslag ge.’
ijcccxxn.
Het Plein.
Met zijn
Ieder, die den Hl
centrum op het Pleinjterecht. Het is eenigs-
le S.S. gesloten.
cht van de St. Spoor,
esloten. Behalve per.
ng van den o vei weg,
ezig.
<eraad.
den raadsvergadering
de door Ged. Staten
ngswyzi gingen in te
zal Ged. Staten dui.
n.dat de betreffende
ingen onverantwoord
dgekeurd de regeling
neubilair voor de bUz.
men hem vaagheid ten laste mogen leggen.
Hy zegt onder meer: Klinkt het niet een
beetje paradoxaal, nu alle groote en kleine 1 den ouden gevel ervan behouden en dus het
Staten van Europa Rusland wel hebben er- uiterHik ntet al te zeer verleeliikt door
raam-garnitilren die heelemaal niet in styl
Yong-Foo houden niet
veis.
Hij uitte deze «verklaring op kalmen
toon, onverschillig of de woorden als een
opzettelijke beleedlglng zouden worden
opgevat en wachtte. De zendings-arts
dronk een paar slokjes geurige thee voor
nij antwoordde. Daarna sprak hij glim
lachend:
Ik kan het vooroordeel begrijpen,
ik h niet meer dan natuurlijk. Maar
uw *n doltter- seen prediker Ik kan
tenen 8eneaen’ hun ltfd*n verzach-
Hun
Mandolineclub.
rips van de Hieuw-,
lecluö mag goed
aanmerking genom-
haar bestaan. De uit.
getuigden van dege-
nstlge studie De
ukjes werden eveni,
met applaus beloonu
bestaan, al verdwijnen dan de zuilen en het
fraaie driehoekje daarop rustend. Veel is
er aan den stand van het gebouw niet te
veranderen, want Koloniën en Justitie ky-
ken op het voorplein uit en zy kunnen dus
niet ingebouwd worden.
Hopen wy dat nu eindelijk iets goeds
wordt gesticht; wat zal het dan staan tus
schen twee afgryselyke huurlieden, maar
wie weet krijgen ook die nog eens een beurt
voor restauratie. In ieder geval heeft men
nu een begin gemaakt.
De raming der kosten van deze verbou
wing is drie en een halve ton. Men kan dus
wel aannemen, dat er heel gauw een half
millioen gulden aan ten koste gelegd zal
worden. Als er dan iets goeds voor in de
plaats komt, kunnen wij er vrede mee heb
ben. Een schitterend architectonisch milieu
zal dit Plein wel nooit worden.
HAGENAAR.
raam-gamiti
zijn.
Aan den anderen kant, eveneens recht
hoekig op het gebouw van de Witte, staat
een afgryselyk leelyk gebouw, waarin het
ministerie van Koloniën is gehuisvest. We
hebben wel eens gehoord, dat dit een beeld
moet geven van een regeeringsgebouw zoo-
Dr. Forsyth, in Yong-Foo zal er
geen tijd zijn om vriendschap te sluiten.
Maar... begon Forsyth impulsief,
doch een gebiedend gebaar met den
u zegt het nogal grof, geachte heer, f waaier deed hem zwijgen,
maar dat ongeveer is het programma.
Dus u zult die dingen in Yong-Foo,
dat in mijn provincie ligt, uitvoeren?
De mandarijn zweeg en staarde zijn
gast onverstoorbaar aan, toen vroeg hij:
Ik veronderstel, dokter, dat u daar
alleen met mijn toestemming handelen
kunt?
Die zal mij, hoop ik, niet onthou
den worden, antwoordde Forsyth rustig.
Li Weng-Ho waaide zich koelte toe.
Toen de Chinees weer sprak, was de
Engelschman verbaasd, want zijn gast
heer veranderde plotseling van koers.
Kent u Leland Barrington goed, dr.
Forsyth?
Neen, gaf de dokter direct ten ant
woord. Ik heb hem vanavond pas voor
het eerst in mijn leven gezien.
Ah Na dien uttroep bewaarde de
mandarijn een oogenblik het stilzwij
gen; daarna vroeg hij abrupt: En de
charmante miss Kathleen, is zij voor u
ook een vreemde?
Zij was een vreemde, mijnheer. Ik
hoop, dat we nu vrienden zijn.
Het gezicht van den Chinees was even
onbeweeglijk als een masker, maar toch
scheen er na de vurige woorden van den
ander een schaduw over te zijn gevallen
en hij vouwde met vlugge bewegingen
zijn waaier dleht Toen sprak hij met
effen stem:
als het er in Indië uitziet. Dan is .het type
daar heel leelyk. Aan den achterkant van
dit gebouw grenst het aan het mooie Bin
nenhof en nog niet zooveel jaren geleden
heeft men den achtergevel ervan in oud-
Hollandschen styl er tegen aan geplakt. In
derdaad maakt die een goed figuur, maar
des te leelyker is de voorkant.
Naast Koloniën ligt een pleintje op den
achtergrond waarvan een Grieksche tempel
verdwaald is geraakt. Aan den linkerkant
daarvan een hoog gebouw in de onver-
valschte koekebakkersstyl, die een oogen
blik de overheerschende is geweest in onze
bouwkunst, uitgevonden als die was door
den landsarchitect. In die koekebakkery
zetelt het ministerie van Justitie. Als je er
binnen treedt, kry'g je eer het gevoel in een
onderaardsch gewelf te zyn verdwaald. Er
hangt een naargeestig duister.
Weer'rechthoekig op dit gebouw staat het
laatste van het edele zestal dat het Plein
versiert of ontsiert. Het concurreert met
dat van Koloniën in leelykheid. Waag u er
zonder gids niet in, want ge zyt in een
doolhof waar we alleen niet uitkomt. Hier
is onze defensie gehuisvest, hetgeen mis
schien al vermoed wordt doordat voor een
poortje een militair staat om de geheime
nissen van dit gebouw te bewaken. Geen
oneerbiedig, individu mag dit poortje in;
trouwens iemand die zich zelf respecteert
zal er voor terugdeinzen om door dit enge
poortje in te gaan.
Richten wy nog eens het oog op den
Griekschen tempel, die uit Athene schijnt
te zyn weggeloopen. Hoog bordes, zuilen,
tympanen, volmaakt in orde. Hier zetelt ons
hoogste rechtscollege, de Hboge Raad.
Merkwaardiger gebouw bestaat er niet; er
zit eigenlijk geen huis achter. De maléte
hokken zijn er te vfnden; de eigenlijke
rechtszaal is onbruikbaar en al lang bui
ten dienst. In 1861 is dit pronkjuweel ge
sticht en gelukkig zal het nu van het aara-
ryk verdwijnen.
Er zal maar één soort menschen zijn die
er bij verliezen en dat zyn de fotografen.
Dat zit zóó. Als een groote vereeniging eens
een mooie kiek wil laten maken van al haar
leden, dan is dit bordes daarvoor prachtig
geschikt. Er konden op de treden, honder
den menschen staan en de achtergrond deed
het óp een foto wonderbaarlijk. 'Jaren ge
leden hebben wij de eer gehad er ook eens
te poseeren te midden van een groote groep.
Het geschiedde op een Zondagmorgen reeds
om negen uur, dat de gansche horde zich
op het nog doodstille plein verzamelde. Nie
mand kon zijn nieuwsgierigen neus in het
geval steken en rustig werd op het bordes
de gansche, saamgestroomde gemeente op-
gesteld en op de gevoelige plaat ver
eeuwigd.
Gelukkig blyft naar wy nu over de plan-
I nen van den herbouw lezen, het bordes nog
het onderhoud een einde had genomen
en voelde bij instinct, dat de man voor
hem voortaan zijn vijand zou zijn. Li
Weng-Ho’s gezicht echter was even on
beweeglijk als steeds en zijn stem klonk
effen toen hij met een licht accent
sprak:
U moet mij nu excuseeren, dr. For
syth. Ik heb een langen dag achter mij
en ik ben vermoeid.
Hij liep naar de gong, luidde en zei,
toen de bediende binnenkwam:
We zuilen elkaar, zonder twijfel, in
Yong-Foo teruzlen.
Hij boog ernstig. Forsyth beantwoord
de de buiging en nadat de bediende de
zijden voorhangsels terzijde geschoven
had, verdween hij uit dat rijke vertrek
om naar zijn eigen kamer te gaan.
Maar toen hij in bed lag, wilde de
slaap eerst niet komen. En toen hij einr-
delijk sliep, droomde hij van een groote
spin met een koel, uitdrukkingloos ge
zicht als dat van den mandarijn, die In
een geweldig groot web op zijn slacht
offer zat te wachten. Hij zelf sloeg de
spin ademloos gade en toen hij op den
rand van het web Kathleen Barrington
ontdekte, riep hij haar toe en wilde haar
waarschuwen; hij werd wakker van zijn
eigen stem.
Het was morgen. De geluiden op straat
zeiden hem, dat het tijd was om op te
staan, aangezien hij dien dag per sam
pan naar Yong-Foo zou reizen. Hij kleed
de zich aan en pakte de handtasch in,
die hij bij zich had. Den geheelen tijd
waren zijn gedachten vervuld van Ka-
Wanneer het werkelijk de tegenstelling: diligente commissie voor den Nederlandsch-
eischen van de Russische crediteuren en
onze export gold, dan zou de keuze niet
moeilijk zyn. Dan zou door eiken welden-
kenden Nederlander moeten worden ge-
eischt: erken de Sovjets en vergroot onze
handel met dit land.
Het is natuurlyk een soort zelfmoord,
wanneer men ter wille van de houders van
schuldvorderingen, welke niet worden er
kend, ook ons geheele bedrijfsleven zou
offeren. Want ons nationale inkomen wordt
gevoed door datgene, wat ons bedrijfsleven
opbrengt. Door niets anders. Belastingen,
honoraria en loonen aan niet-productieve
werkers rente op staatsschuld etc. behoo-
ren tot de zoogenaamde afgeleide inkomens,
geven aanleiding tot verschuivingen in de
verdeeling, doch het inkomen zelf
wordt verkregen door de goederen en de
diensten, die wy als producenten leveren en
bewijzen! Betaalt Rusland ons niet, wat de
oude schulden betreft, dan kunnen wij daar
tegen protesteeren, maar wy mogen nim
mer er onze verdere handelsbeweging door
laten afsnijden.
Er moet dus in de eerste plaats ge
vraagd worden: Waarom, Regeering, erkent
ge de Sovjets niet? an indien de beant-
mOnumentale gebouwen,
laag bezoekt, komt in het
eiri,“terecht. Het is eenigs-
zins zonderling dat dit plein geen anderen
naam heeft dan dien van Plein alleen, maar
aan dergelyke vreemdsoortigheden went
men op den duur. Op dat plein dan vindt ge
allerlei zonderlinge gebouwen. Niet minder
dan vyf heel groote en min of meer monu
mentale gebouwen, die nu geen van alle
uitmunten door bizondere architectonische
schoonheid.
Eén der korte zyden wordt ingenomen
door de befaamde Witte Sociëteit, in den
lande algemeen bekend om deugden en on
deugden, maar waarvan de reputatie lang
niet meer is wat ze' vroeger was. In over
oude tyden was dit het centrum van poli
tiek, althans van'gepraat en kwa
men daar de kopstukken van den Haag op
ieder gebied bijeen. Onder den borrel werd
I heel wat wysheid verkondigd en niet ón
mogelijk is het, dat er ook wei eens wat
onzin is gezegd.
Ministers en Kamerleden, ze waren er
alle als kind in huis; echte of rustende auto
riteiten van allerlei grootte en kaliber ver
keerden er in de schaduw van die grootheid.
Er is nu niet veel meer van dit beeld over
3 een deftige soos, waar
waarschynlyk nog veel wysheid wordt’ op-
gedischt, misschien ook wat onzin, maar ef
fectieve beteekenis heeft het alles niet meer.
Rechthoekig op dit gebouw staat een niet
j onaardig oud patricisch huis, eenmaal de
I woonstede van landelijke afgevaardigden
naar de Staten van Holland, nu departe
ment van Buitenlandsche Zaken. Men heeft
lasproducenten.
'g Nieuwerkerk a. y
d van Kaasproducen-
JPKetreden de heer a
ouda, voorzitter vaa
iet onderwerp Het
e Invoerrechteneen
luderir.
1 toehoorders hebben
indacht gevolgd.
ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (behoorende tot den bezorgkring)i
15 regels ƒ1.80, elke regel meer ƒ825. Van buiten Gouda en den bezorgkring:
ly-S regels 1.55, elke regel meer 020. Advertentiën in het Zaterdagnummer 25
bijslag op den prijs. Liefdadigheids-advertentiën de helft van den prijs.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN: 1—4 regels 2^6 elke regel meer ƒ0.50. Op
de voorpagina 50 hooger.
Gewone advertentiën en ingezonden mededeelmgen bij contract tot zeei gereduceerden
prjjs. Groote letters en randen worden berekend naar plaatsruimte.
Advertentiën kunnen worden ingezonden door tusschenkomst van soliede BoeK.
handelaren, Advertentiebureaux en onze agenten en moeten daags vóór de plaatsing
aan het Bureau zijn ingekomen, teneinde van opname verzekerd te zjjn.
eeniging opgericht.
leden Is alhier een
?nlglng opgericht.
1. J Leppink, R. u
F v d Dool is het
reglement opgedra-
kend en Zwitserland, die zich klaar maakt
om het te erkennen, en Nederland het hoofd
niet wenscht te buigen? Maakt Nederland
niet een zeer pover figuur tegenover zijn
exportbehoefte van land- en tuinbouwpro
ducten, nu men al het mogelyk doet om
in handelsverbinding met Rusland te
komen?
Heeft de al of niet erkenning van Rus-
land door onze Regeering daarop werkelijk
invloed
GOUWE 2 - hoek Wydstr. - GOUDA
Afhaling aan huis van Spaar-
en Belastinggelden
GOIimi E HHRAM
van werk.
woning met veestallen
n heer A. van Tilbuig
aan den aannemer J.
woording van die vraag uit overwegingen
van internationale politiek niet publiek be
kend mag worden, welnu, dan Kan de Re
geering deze vraag beantwoorden in een
besloten, niet openbare vergadering. Ver
schillende mogelykheden doen zich daarby
voor: De Regeering erkent de Sovjets niet
vanwege het met betalen der scnuiden.
Dan is slechts een daad mogelyk: het
eischen, dat de erkenning onnuddellyk
plaats vindt.
De Regeering gaat daartoe niet over uit
andere redenen, die van voldoende gewicht
zyn.
Dan zal men hebben te handelen naar ge
lang de aard der Kegeeringsmotieven.
Zuiver ideëele motieven Kunnen moeilyk I
gelden. Byv. ons land kan een ander land
met erkennen, waar nog zulke barbaarsche
en met de West-Kuropeesche cultuur stry- 1
dige opvattingen bestaan. Dit thema is al
voldoende openlijk behandeld. Ook de R.K.
nebben hun meening hieromtrent reeds
vroeger gepubliceerd en naar wy ons-her
inneren, werd ar geen bezwaar in gezien
om de handelsbetrekkingen met zulk een
land op te voeren.
Een andere vraag is het, of werkelyk de
handelsverhoudingen met de Sovjets Itfden
onder het feit, dat zy officieel door onze
Regeering niet zyn erkend. Wij hebben een I