SpT^S-:É Deze Courant komt vele duizenden gezinnen Gegarandeerde oplage 7500 ex NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN BERGAMBACHT, BERKENWOUDE, BODEGRAVEN, BOSKOOP, GOUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPELLE, NIEUWERKERK, OUDERKERK, OUDEWATER, REEUWIJK, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADD1NXVEEN, ZEVENHUIZEN, enz. Ho 19157 Zaterdag 7 Maart 1936 Dit blad verschijnt dagelijks, behalve Zon- enFeestdagen in 4-j elle. Heeft U interesse voor Moderne Potterie Dan zien wij UKLEIWEG 36. fa. G. L. In duizend gevaren beproefd. KEKS TE BLAD. Moet Rusland door Neder land worden erkend 'k a. d. IJssel. «evru,. Brieven uit de Hofstad. Wafe ^AFE-3% irecht op. MINISTER EDEN IE GENEVE. 1 I FEUILLETON. 4 fWsr/f vmilgi.) heilig geloof schenden; hun emeente. ■neente is tydeljjk i de Ned. Hen'. Krabben dijke gemeente heeft rtorie tijdelijk be- tpgetricht. en knip- en naai-i 'd. van de Hille- ool. Als leerares rteld. De school is Daar is vrede, vreugd noch licht Dan op den engen weg van Plicht. ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal f 225, per week 17 cent, overal waar d» bezorging per looper geschiedt. Franco per post per kwartaal ƒ3.15. Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 31, GOUDA, hjj on&a agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren. Onze bureaux zyn dagelijks geopend van 96 uur. Administratie en Redactie Telef. Interc. 2745. Postrekening 48400. Naar het Engelsch bewerkt door J. VAN DER SLUYS gebonden voeten bevrijden; hun leeren, »i dat het verkoopen van huwbare meisjes uit den booze is. Is dat niet zoo? Och, gaf Forsyth goedmoedig toe, •rv. Kerk. in de Ned. Herv. acht. L. School. kan ten gemeente- gedaan van leerlin- >1. Alleen zy die op 'tyd hebben bereikt, PEN. art. z.m. Ds. Hiensch iPUFR. iling staan als werk- 77 land- en tuln- ouwvakarbeiders. In 128. Dit nummer bestaat uit twee bladen. 'dag. ran de Ned. Centr. en bate van haar louden. De verschil- n door bakkers en ter beschikking ge- n zich beijverd om Den geheel en dag ad om het bestelde saldo zal gebruikt koopen voor een igst ten goede zal it stichten van een ito. Lr Pryzen: kip peren 88.10; van 2425 per lie damclub. lamcliïb speelde een ik I. Uitslag 10—10, In de Nederlandsche Tuinbouw, orliciee' orgaan van de Nederlandsche Tuindersbond, doet de heer J. Keesen een dringend beroep op onze Regeering om in het belang van den Nederlandschen tuinbouw de Sovjet unie als rechtstaat te erkennen. De heer Keesen geeft daarvoor enkele argumenten, Hy wyst op de tegenstrijdig heid tusschen onzen export en de eischen, welke het kapitaal stelt. Nederland heeft aan Rusland zeer groote bedragen geleend. De schulden, die het oude Tsarenrijk aan ons heeft, worden door de Sovjets niet er kend. Welnu; dit is voor ons aanleiding om ook de Sovjets niet als rechtstaat te erken nen. Bestaat daartusschen werkelijk het verband, dat de heer Keesen aanhaalt? Erkent onze Regeering de Sovjets niet, om dat de schulden niet betaald worden? Wy geloóven dit niet, want er moeten natuur lijk andere motieven zyn, ideëele hoogst waarschijnlijk, welke de Nederlandsche Overheid tot dien stap heeft doen heruiten. I gebleven. Het is drijven? Of zou hij wel voldoende op de j hoogte zyn van hetgeen achter de handels- I schermen geschiedt? Misschien is hij dit wèl en dan heeft zyn betoog natuurlijk i waarde. Heeft hy het niet, welnu dan zou thleen Barrington. Zou hij haar zien? Zou hij gelegenheid hebben haar te I spreken voor hij wegging? Zijn tweeledige vraag werd kort daar op toen hij naar het restaurant ging om te ontbijten, beantwoord. Hij wilde juist de met gordijnen afgesloten deuropening passeeren, toen Li Weng-Ho uit het res taurant kwam. De Oosterling groette hem ernstig; hij beantwoordde den groet en liep het restaurant binnen, waar Kathleen Barrington de eerste gast was. Ze zat aan het verste eind van de groote zaal, in gedachten verdiept en met een verontruste uitdrukking op haar knap gezichtje. Kathleen Barrington was zoo afwezig, dat ze dr. Forsyth niet zag aankomen, terwijl hij haar tafeltje naderde; en eerst toen hij sprak werd ze zich van zijn aanwezigheid bewust. Goeden morgen, miss Barrington. Bij deze begroeting schrok ze op en lachte toen om zichzelf. O. Goeden morgen, dokter. Wat hebt u mij aan het schrikken gemaakt. Ik heb u niet eens zien binnenkoken. Neen, antwoordde hij glimlachend Dat merkte ik. U was zoo in gedachten verdiept. Ja, erkende het meisje. Ik over woog hoe ik in Yong-Foo moest komen. Mijn xader is inderhaast vertrokken gis terenavond en nu moet ik op mijn eigen houtje gaan. Russischen handel, burgemeester de Vlugt is als particulier naar Rusland geweest om tegenwoordig te zyn bij de besprekingen omtrent zeer belangrijke transacties. Onze officieele handelsinstanties, zooals de lei ders der crisisbureaux hebben al meerdere malen met Moskou in contact gestaan en wanneer transacties mochten zijn afgespron gen, ligt het dan aan het niet-erkend zyn of aan de pryzen, de credietvoorwaarden, welke gevraagd en gesteld worden? Zou de heer Keesen niet een weinig over- luitboom gebotst, misleidt botste een afsluitboom en van e sluis. Auto zoowel zwaar beschadigd Ik zei: geen tijd. Ik zou er aan toe willen voegen: geen gelegenheid, als u ten minste van uw werk houdt, dat, ver geet het niet, geheel van mijn genade afhankelijk is. Dick Forsyth was zich ineens bewust wat de ander bedoelde en begreep waar om de uitnoodlglng geschied was. Hij herinnerde zich wat hij gevoeld had, toen hij den Zoon van het Hemelsche Rijk met het meisje had zien praten in het „Paleis der Tienduizend Zalighedert” en wist dat hij zich niet vergist had. Hij begreep drommels goed, dat er achter die effen woorden een nauwelijks ver borgen dreigement lag; dat de manda rijn met een eigen doel zijn vriendschap met Kathleen Barrington verbood; en dat hij, Indien hij niet Instemde met de wenschen van den Chinees, dat duchtig in zijn werk voelen zou. Een gevoel van verontwaardiging, dat Li Weng-Ho ver onderstellen zou, dat hij zich tot zulk een gemeene overeenkomst verlagen zou, greep hem aan; maar hij hield zich in, deed alsof hij het bedekte dreigement niet begreep en antwoordde bedaard: Ik heb die geneigdheid wel en ik hoop dat ik tijd zal hebben een vriend schap te onderhouden, die mij aantrekt. De mandarijn vouwde met een klap zijn waaier dicht en stond plotseling van zijn zitplaats op. Forsyth begreep, dat Anthony Eden, de Britsche Minister van Buitenlandsche Zaken, op de wandeling in Genève. Ken vluchtige glimlach trok over het gezicht van den Chinees. Het is in mijn provincie gelegen, legde hij uit Het be hoort tot mijn werk dingen te weten, die er mee in verband staan, wie komt en gaat, in het bijzonder welke vreemde lingen dat gebied bezoeken. Hij zweeg een oogenblik, als om deze woorden goed tot zijn gast te laten doordringen; toen voegcte-hij er aan toe: De menschen in t van vreemde dui- a-g 6 Maart 7 u. Voorber. H. A. m., 2 u. en 6 u. van Vlaardin- ondmaal. n. Ketaeente-opzichta a.s. eervol ontslag ge.’ ijcccxxn. Het Plein. Met zijn Ieder, die den Hl centrum op het Pleinjterecht. Het is eenigs- le S.S. gesloten. cht van de St. Spoor, esloten. Behalve per. ng van den o vei weg, ezig. <eraad. den raadsvergadering de door Ged. Staten ngswyzi gingen in te zal Ged. Staten dui. n.dat de betreffende ingen onverantwoord dgekeurd de regeling neubilair voor de bUz. men hem vaagheid ten laste mogen leggen. Hy zegt onder meer: Klinkt het niet een beetje paradoxaal, nu alle groote en kleine 1 den ouden gevel ervan behouden en dus het Staten van Europa Rusland wel hebben er- uiterHik ntet al te zeer verleeliikt door raam-garnitilren die heelemaal niet in styl Yong-Foo houden niet veis. Hij uitte deze «verklaring op kalmen toon, onverschillig of de woorden als een opzettelijke beleedlglng zouden worden opgevat en wachtte. De zendings-arts dronk een paar slokjes geurige thee voor nij antwoordde. Daarna sprak hij glim lachend: Ik kan het vooroordeel begrijpen, ik h niet meer dan natuurlijk. Maar uw *n doltter- seen prediker Ik kan tenen 8eneaen’ hun ltfd*n verzach- Hun Mandolineclub. rips van de Hieuw-, lecluö mag goed aanmerking genom- haar bestaan. De uit. getuigden van dege- nstlge studie De ukjes werden eveni, met applaus beloonu bestaan, al verdwijnen dan de zuilen en het fraaie driehoekje daarop rustend. Veel is er aan den stand van het gebouw niet te veranderen, want Koloniën en Justitie ky- ken op het voorplein uit en zy kunnen dus niet ingebouwd worden. Hopen wy dat nu eindelijk iets goeds wordt gesticht; wat zal het dan staan tus schen twee afgryselyke huurlieden, maar wie weet krijgen ook die nog eens een beurt voor restauratie. In ieder geval heeft men nu een begin gemaakt. De raming der kosten van deze verbou wing is drie en een halve ton. Men kan dus wel aannemen, dat er heel gauw een half millioen gulden aan ten koste gelegd zal worden. Als er dan iets goeds voor in de plaats komt, kunnen wij er vrede mee heb ben. Een schitterend architectonisch milieu zal dit Plein wel nooit worden. HAGENAAR. raam-gamiti zijn. Aan den anderen kant, eveneens recht hoekig op het gebouw van de Witte, staat een afgryselyk leelyk gebouw, waarin het ministerie van Koloniën is gehuisvest. We hebben wel eens gehoord, dat dit een beeld moet geven van een regeeringsgebouw zoo- Dr. Forsyth, in Yong-Foo zal er geen tijd zijn om vriendschap te sluiten. Maar... begon Forsyth impulsief, doch een gebiedend gebaar met den u zegt het nogal grof, geachte heer, f waaier deed hem zwijgen, maar dat ongeveer is het programma. Dus u zult die dingen in Yong-Foo, dat in mijn provincie ligt, uitvoeren? De mandarijn zweeg en staarde zijn gast onverstoorbaar aan, toen vroeg hij: Ik veronderstel, dokter, dat u daar alleen met mijn toestemming handelen kunt? Die zal mij, hoop ik, niet onthou den worden, antwoordde Forsyth rustig. Li Weng-Ho waaide zich koelte toe. Toen de Chinees weer sprak, was de Engelschman verbaasd, want zijn gast heer veranderde plotseling van koers. Kent u Leland Barrington goed, dr. Forsyth? Neen, gaf de dokter direct ten ant woord. Ik heb hem vanavond pas voor het eerst in mijn leven gezien. Ah Na dien uttroep bewaarde de mandarijn een oogenblik het stilzwij gen; daarna vroeg hij abrupt: En de charmante miss Kathleen, is zij voor u ook een vreemde? Zij was een vreemde, mijnheer. Ik hoop, dat we nu vrienden zijn. Het gezicht van den Chinees was even onbeweeglijk als een masker, maar toch scheen er na de vurige woorden van den ander een schaduw over te zijn gevallen en hij vouwde met vlugge bewegingen zijn waaier dleht Toen sprak hij met effen stem: als het er in Indië uitziet. Dan is .het type daar heel leelyk. Aan den achterkant van dit gebouw grenst het aan het mooie Bin nenhof en nog niet zooveel jaren geleden heeft men den achtergevel ervan in oud- Hollandschen styl er tegen aan geplakt. In derdaad maakt die een goed figuur, maar des te leelyker is de voorkant. Naast Koloniën ligt een pleintje op den achtergrond waarvan een Grieksche tempel verdwaald is geraakt. Aan den linkerkant daarvan een hoog gebouw in de onver- valschte koekebakkersstyl, die een oogen blik de overheerschende is geweest in onze bouwkunst, uitgevonden als die was door den landsarchitect. In die koekebakkery zetelt het ministerie van Justitie. Als je er binnen treedt, kry'g je eer het gevoel in een onderaardsch gewelf te zyn verdwaald. Er hangt een naargeestig duister. Weer'rechthoekig op dit gebouw staat het laatste van het edele zestal dat het Plein versiert of ontsiert. Het concurreert met dat van Koloniën in leelykheid. Waag u er zonder gids niet in, want ge zyt in een doolhof waar we alleen niet uitkomt. Hier is onze defensie gehuisvest, hetgeen mis schien al vermoed wordt doordat voor een poortje een militair staat om de geheime nissen van dit gebouw te bewaken. Geen oneerbiedig, individu mag dit poortje in; trouwens iemand die zich zelf respecteert zal er voor terugdeinzen om door dit enge poortje in te gaan. Richten wy nog eens het oog op den Griekschen tempel, die uit Athene schijnt te zyn weggeloopen. Hoog bordes, zuilen, tympanen, volmaakt in orde. Hier zetelt ons hoogste rechtscollege, de Hboge Raad. Merkwaardiger gebouw bestaat er niet; er zit eigenlijk geen huis achter. De maléte hokken zijn er te vfnden; de eigenlijke rechtszaal is onbruikbaar en al lang bui ten dienst. In 1861 is dit pronkjuweel ge sticht en gelukkig zal het nu van het aara- ryk verdwijnen. Er zal maar één soort menschen zijn die er bij verliezen en dat zyn de fotografen. Dat zit zóó. Als een groote vereeniging eens een mooie kiek wil laten maken van al haar leden, dan is dit bordes daarvoor prachtig geschikt. Er konden op de treden, honder den menschen staan en de achtergrond deed het óp een foto wonderbaarlijk. 'Jaren ge leden hebben wij de eer gehad er ook eens te poseeren te midden van een groote groep. Het geschiedde op een Zondagmorgen reeds om negen uur, dat de gansche horde zich op het nog doodstille plein verzamelde. Nie mand kon zijn nieuwsgierigen neus in het geval steken en rustig werd op het bordes de gansche, saamgestroomde gemeente op- gesteld en op de gevoelige plaat ver eeuwigd. Gelukkig blyft naar wy nu over de plan- I nen van den herbouw lezen, het bordes nog het onderhoud een einde had genomen en voelde bij instinct, dat de man voor hem voortaan zijn vijand zou zijn. Li Weng-Ho’s gezicht echter was even on beweeglijk als steeds en zijn stem klonk effen toen hij met een licht accent sprak: U moet mij nu excuseeren, dr. For syth. Ik heb een langen dag achter mij en ik ben vermoeid. Hij liep naar de gong, luidde en zei, toen de bediende binnenkwam: We zuilen elkaar, zonder twijfel, in Yong-Foo teruzlen. Hij boog ernstig. Forsyth beantwoord de de buiging en nadat de bediende de zijden voorhangsels terzijde geschoven had, verdween hij uit dat rijke vertrek om naar zijn eigen kamer te gaan. Maar toen hij in bed lag, wilde de slaap eerst niet komen. En toen hij einr- delijk sliep, droomde hij van een groote spin met een koel, uitdrukkingloos ge zicht als dat van den mandarijn, die In een geweldig groot web op zijn slacht offer zat te wachten. Hij zelf sloeg de spin ademloos gade en toen hij op den rand van het web Kathleen Barrington ontdekte, riep hij haar toe en wilde haar waarschuwen; hij werd wakker van zijn eigen stem. Het was morgen. De geluiden op straat zeiden hem, dat het tijd was om op te staan, aangezien hij dien dag per sam pan naar Yong-Foo zou reizen. Hij kleed de zich aan en pakte de handtasch in, die hij bij zich had. Den geheelen tijd waren zijn gedachten vervuld van Ka- Wanneer het werkelijk de tegenstelling: diligente commissie voor den Nederlandsch- eischen van de Russische crediteuren en onze export gold, dan zou de keuze niet moeilijk zyn. Dan zou door eiken welden- kenden Nederlander moeten worden ge- eischt: erken de Sovjets en vergroot onze handel met dit land. Het is natuurlyk een soort zelfmoord, wanneer men ter wille van de houders van schuldvorderingen, welke niet worden er kend, ook ons geheele bedrijfsleven zou offeren. Want ons nationale inkomen wordt gevoed door datgene, wat ons bedrijfsleven opbrengt. Door niets anders. Belastingen, honoraria en loonen aan niet-productieve werkers rente op staatsschuld etc. behoo- ren tot de zoogenaamde afgeleide inkomens, geven aanleiding tot verschuivingen in de verdeeling, doch het inkomen zelf wordt verkregen door de goederen en de diensten, die wy als producenten leveren en bewijzen! Betaalt Rusland ons niet, wat de oude schulden betreft, dan kunnen wij daar tegen protesteeren, maar wy mogen nim mer er onze verdere handelsbeweging door laten afsnijden. Er moet dus in de eerste plaats ge vraagd worden: Waarom, Regeering, erkent ge de Sovjets niet? an indien de beant- mOnumentale gebouwen, laag bezoekt, komt in het eiri,“terecht. Het is eenigs- zins zonderling dat dit plein geen anderen naam heeft dan dien van Plein alleen, maar aan dergelyke vreemdsoortigheden went men op den duur. Op dat plein dan vindt ge allerlei zonderlinge gebouwen. Niet minder dan vyf heel groote en min of meer monu mentale gebouwen, die nu geen van alle uitmunten door bizondere architectonische schoonheid. Eén der korte zyden wordt ingenomen door de befaamde Witte Sociëteit, in den lande algemeen bekend om deugden en on deugden, maar waarvan de reputatie lang niet meer is wat ze' vroeger was. In over oude tyden was dit het centrum van poli tiek, althans van'gepraat en kwa men daar de kopstukken van den Haag op ieder gebied bijeen. Onder den borrel werd I heel wat wysheid verkondigd en niet ón mogelijk is het, dat er ook wei eens wat onzin is gezegd. Ministers en Kamerleden, ze waren er alle als kind in huis; echte of rustende auto riteiten van allerlei grootte en kaliber ver keerden er in de schaduw van die grootheid. Er is nu niet veel meer van dit beeld over 3 een deftige soos, waar waarschynlyk nog veel wysheid wordt’ op- gedischt, misschien ook wat onzin, maar ef fectieve beteekenis heeft het alles niet meer. Rechthoekig op dit gebouw staat een niet j onaardig oud patricisch huis, eenmaal de I woonstede van landelijke afgevaardigden naar de Staten van Holland, nu departe ment van Buitenlandsche Zaken. Men heeft lasproducenten. 'g Nieuwerkerk a. y d van Kaasproducen- JPKetreden de heer a ouda, voorzitter vaa iet onderwerp Het e Invoerrechteneen luderir. 1 toehoorders hebben indacht gevolgd. ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (behoorende tot den bezorgkring)i 15 regels ƒ1.80, elke regel meer ƒ825. Van buiten Gouda en den bezorgkring: ly-S regels 1.55, elke regel meer 020. Advertentiën in het Zaterdagnummer 25 bijslag op den prijs. Liefdadigheids-advertentiën de helft van den prijs. INGEZONDEN MEDEDEELINGEN: 1—4 regels 2^6 elke regel meer ƒ0.50. Op de voorpagina 50 hooger. Gewone advertentiën en ingezonden mededeelmgen bij contract tot zeei gereduceerden prjjs. Groote letters en randen worden berekend naar plaatsruimte. Advertentiën kunnen worden ingezonden door tusschenkomst van soliede BoeK. handelaren, Advertentiebureaux en onze agenten en moeten daags vóór de plaatsing aan het Bureau zijn ingekomen, teneinde van opname verzekerd te zjjn. eeniging opgericht. leden Is alhier een ?nlglng opgericht. 1. J Leppink, R. u F v d Dool is het reglement opgedra- kend en Zwitserland, die zich klaar maakt om het te erkennen, en Nederland het hoofd niet wenscht te buigen? Maakt Nederland niet een zeer pover figuur tegenover zijn exportbehoefte van land- en tuinbouwpro ducten, nu men al het mogelyk doet om in handelsverbinding met Rusland te komen? Heeft de al of niet erkenning van Rus- land door onze Regeering daarop werkelijk invloed GOUWE 2 - hoek Wydstr. - GOUDA Afhaling aan huis van Spaar- en Belastinggelden GOIimi E HHRAM van werk. woning met veestallen n heer A. van Tilbuig aan den aannemer J. woording van die vraag uit overwegingen van internationale politiek niet publiek be kend mag worden, welnu, dan Kan de Re geering deze vraag beantwoorden in een besloten, niet openbare vergadering. Ver schillende mogelykheden doen zich daarby voor: De Regeering erkent de Sovjets niet vanwege het met betalen der scnuiden. Dan is slechts een daad mogelyk: het eischen, dat de erkenning onnuddellyk plaats vindt. De Regeering gaat daartoe niet over uit andere redenen, die van voldoende gewicht zyn. Dan zal men hebben te handelen naar ge lang de aard der Kegeeringsmotieven. Zuiver ideëele motieven Kunnen moeilyk I gelden. Byv. ons land kan een ander land met erkennen, waar nog zulke barbaarsche en met de West-Kuropeesche cultuur stry- 1 dige opvattingen bestaan. Dit thema is al voldoende openlijk behandeld. Ook de R.K. nebben hun meening hieromtrent reeds vroeger gepubliceerd en naar wy ons-her inneren, werd ar geen bezwaar in gezien om de handelsbetrekkingen met zulk een land op te voeren. Een andere vraag is het, of werkelyk de handelsverhoudingen met de Sovjets Itfden onder het feit, dat zy officieel door onze Regeering niet zyn erkend. Wij hebben een I

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1936 | | pagina 1