E
-s
•T
IT
;s
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN
N<f IBIS9
74ef Jaargang
Dit blad verschijnt dagelijks, behalve Zon- en Feestdagen
EK
•A
feuilleton.
IE
ÏS
ID
Maamlagj|IOgMaartHl836£
Hitler’s rede in den Rijksdag.
Eden vreest geen Duitsche agressie.
Een uiteenzetting in het Lagerhuis.
Heden besprekingen te Parjjs.
De Volkenoonasraaa tegen vryaag oueengeroepen.
In duizend gevaren
beproefd.
DE 34e NEDERLANDSCHE JAARBEURS.
De Voorjaarsbeurs ingeluid.
Naast schaduwzijden ook lichtpunten aanwezig.
1645 Deelnemers; bijna alles vol.
Plannen tot uitbouw van het Jaarbeursinstituut.
BERGAMBACHT, BERKENWOUDE, BODEGRAVEN, BOSKOOP, GOUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPELLE,
fJIEUWERKERK, OUDERKERK, OUDEWATER, REEUWIJK, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADDINXVEEN, ZEVENHUIZEN, enz.
in
te veronderstellen dat de recente i
van unzl don htwlroio-intr
om
SEN
QG
745
(Wordt vervolgd.
I
ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal ƒ2.26, per week 17 cent, overal waar de
yexorging per looper geschiedt. Franco per post per kwartaal ƒ8.15.
na-
vleva
lier,
in
rier
len.
K Alg een mensch ongelukkig is, moet dat
aan hemzelf liggen, want de menschen zijn
tot geluk geschapen.
DE
IEL
>EL
,LE
niet alleen heelt
maar zich heelt
tot een plan, dat
dat aantoont dat
mede de noodlan.
wegens een motor-
1 het toestel op een
vandaar na herstel
ertrekken.
over vrede te onderhandelen, 'het zjjn lente
boden, die op verjonging en op vernieuwing
V'ij zen. Wanneer men het verlammende pes
simisme, het doodende wantrouwen maar
eens een tijdje van zich af zou kunnen zet
ten.
handelaren,
aan het Bui
dingszouten uit I
omen.
achtig werkend I
ilgemeene ver- I
d in de oorzaak I
inbegrepen. I
Den Haag.
haar onwrikbaren wensch een werkelijk pa
cificatie van Europa na te streven, en ver
klaart zich bereid een pact van non-agressie
met Frankrijk en België aan te gaan. Om
elk misverstand aangaande de positie als
onderteekenaar van het verdrag van Locar
no te vermijden .acht de Britsche regeering
het noodzakelijk mede te deelen dat, indien
tijdens de periode die nootzakelijk zal zijn
om de situatie te bestudeeren, een aanval
zou
Engeland de aangevallenen te hulp zal ko
men. De Britsche regeering beschouwt het,
ondanks de opzegging van het pact van Lo
carno door Duitschland ,als een eereplit-ht,
volgens de bepalingen van het verdrag van
«av «x-~xx x~.-v» Locarno het land te hulp te komen dat aan-
leva te halen valt. Doch deze disch zal voor gevallen wordt op een wijze die een schen-
I ding beteekent van artikel van dit ver-
I drag”.
Gisteravond nog is Eden naar Parijs ver
trokken om de conferentie by te wonen op
het Ministerie van BuiteajLandsche Zaken.
De conferentie waaraan de .vertegenwoordi
gers van de landen1 die het Locarnopact on
der teekenden (behalve Duitschland) deelna
men, is te half elf aangevangen in de Salon
de l’Horioge, dezelfde zaal waar Bnand het
Kelloggpact heeft onderteëkend.
Met Eden waren meegekomen Lord Ha
lifax en eenige Juridische ambtenaren, de
Belgische Minister van Zeeland was ver
gezeld door den Belgischen ambassadeur te
Parijs.
Met Minister van Zeeland was uit Brussel
meegekomen zijn secretaris Meeus, dan was
er de chef van het Kabinet van het Britsche
Ministerie van Buitenlandsche Zaken Har
vey en Stanley, de secretaris van Minister
Eden. Voor Frankrijk waren aanwezig Mi
nister Flandin en Paul Boncour, met de
chefs van hun departement.
De Volkenbond bijeengeroepen.
Tegen Vrydag a.s. is de Volkenbond bij
eengeroepen, ook Duitschland heeft als
mede-onderteekenaar van het Locamo-pact
een uitnoodiging ontvangen, ter bespreking
van de door Duitscnland' in het leven geroe
pen moeilijkheden.
Intusschen'is door dit alles het conflict
ItaliëtAbessynië vrijwel op den achter
grond geraakt.
nen de stille straat binnengedragen, voer
en achter bungelde een lantaarn. Naast
den stoel liep een derde man, die iemand
van gezag bleek te zijn, want nu de klei -
ne stoet bij de poort van het ziekenhuis
kwam gal hij een bevel, waarop de dra
gers dert stoel neerzetten. Terwijl zij dit
deden, hoorden de Engelschen een klaag
lijk gekreun.
Forsyth ging een stap naar voren.
Wat is er? vroeg hij lij de taal van
het land.
Mijn dochtertje Nang-Kung, ant
woordde een beschaafde Chineesche
stem. Ze is erg ziek. Haar voetjes zijn
gebonden.
Forsyth liet een uitroep van ergernis
hooren, haakte vlug een der lantaarns
los en hield die boven den open draag
stoel. Hij zag, dat de inzittende een Chi-
neesch meisje was van een jaar of zeven.
Ze was rijk in zijde gekleed, maar haar
gezicht was doodsbleek en onder haar
oogen waren donkere kringen. Terwijl
het licht op haar viel, openden zich de
oogen, die donker waren en vol tranen
stonden en weer kwam er een pijnlijk
gekreun over de witte lippen.
Och, dat arme kind! fluisterde een
van de Engelschemelsjes. Het is zeker
erg ziek!
Er zijn duizenden kinderen in Chi
na, die er zoo aan toe zijn, vertelde Ku-
thleen Barrington.
Hallo, Forsyth! kwam een stem van
over den muur. Ben jij daar, kerel?
Ja, Burrlt met gezelschap.
Een houten afsluitboom werd terugge
schoven, de poort ging open en een lange
magere man met een lantaarn in zijn
hand werd zichtbaar. Voor hij hem goe
dendag kon zeggen, kwam Dick Forsyth
tusschenbeide.
Bekommer je niet om ons, kerel.
Hier is iemand anders met een kind,
waarvan de voeten gebonden zijn.
Schijnt een autoriteit te zijn en het kind
is er naar aan toe. Schenk daar eerst je
aandacht aanwij gaan onzen weg wel.
Hij sprak met de meisjes en ging een
groot huis binnen, waarvan de beneden
vensters verlicht waren. Hij wilde juist
vertellen, dat Burrlt ongetrouwd was,
toen de Amerikaan he-m achterna kwam.
Ik heb je noodig, Forsyth. Wat een
geluk! De man, dien je zag, is een man
darijn en heel gezien in deze streek.
Meer dan eens heeft hij gedreigd het
hospitaal met den grond gelijk te ma
ken; nu brengt hij me zijn eenlg kind,
zijn oogappel, dat voeten heeft die weg
rotten. Als we ze konden redden...
Dat moet eenvoudig! zei Forsyth,
terwijl hij naar de deur riep: U moet
ons excuseeren, dames...
Misschien kunnen wij helpen, stelde
een van de Engelsche meisjes voor.
Kent u de taal? vroeg de Ameri
kaan bruusk.
Ik wel, antwoordde Kathleen Bar
rington rustig.
Dr. Burrlt wierp haar een stuggen,
goedkeurenden blik toe en sprak: Mooi.
Als u dan dat arme melske probeert te
kalmeerén, maken wij alles klaar. Kom
mee.
sluitend te danken aan een lager fcos-
lenpeil, maar in vele gevauen aan ge
weldige creaiet-expansie, uitvoering van
upenoare werken op buitengewone
scnaai, orders voor de oor logs-industrie
en annexe lactoren, cue meerendeeis sa-
mennangen met ooriog, oorlogsgevaar
en oonogstoebereiding.
Ai ngt eenter acnter het veld, dat met
het oioote oog waarneembaar is, een
onmetelijk gebied van oncontroleerbaar
gebeuren, zoo wettigt de betere buiten-
landscne conjunctuur toch de veronder
stelling, dat aan de grootere activiteit
op internationaal gebied inderdaad ook
een Hink stuk normale opleving ten
grondslag ligt. Het zou onjuist zijn te
meenen, dat alleen kunstlicht en oor
logsgloed aan den toestand puiten
onze grenzen den verheugenden licht
schijn gaven.
waast de feiten staan verwach
tingen. Ook voor de verwachtingen
valt internationaal een toene
mende lichtsterkte te constateeren. Men
kan zich niet aan den indruk onttrek
ken, dat de wereld ten opzichte van net
kernprobleem der wereld-crisls een
ander geziciit vertoont dan een halt
jaar geleden. Waar vroeger de meerlin
gen wijd uiteenliepen, begint zien nu
een communis opinio te vormen, ten op
zichte van de voornaamste voorwaarden
voor een werkelijke opleving: stabi
lisatie der wisselkoersen, zij
het dan voorloopig tijdelijk aigegrensd,
herstel van een op g o u d gebaseec-
den muntstandaarden 'n geleide
lijk afbreken van de handels-bar-
rières. Dat thans door steeds grooter
kring van economen en staatslieden
weer wending genomen wordt naar de
beginselen en begrippen van vertrouwen,
rust, evenwicht, vrijheid en samenwer
king en dat de beste mannen uit de
practijk bezig zijn daarvoor een basis te
j zoeken (.misschien al te leggen),
dat zijn verheugende verschijnselen, die,
oplitleke spanningen voorbehouden, „In.
de schaduwen van morgen” als de licht
zijden van o v e r-morgen mogen worden
begroet.
Donkere schaduwen nog in eigen
land.
Wendt men den blik van het wereld
gebeuren af om hem op ons eigen land
te richten, dan dient erkend, dat hier
te lande eenlg belangrijk symptoom van
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan one Bureau: MARKT 31, GOUDA,
bfl onxa agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren.
Onze bureaux zijn dagelijks geopend van 96 uur. Administratie en Redactie Telef.
Interc. 2745. Postrekening 48400.
lysol behandeld,
den drogist.
J uit een gezin j
Rotterdam kreeg
over het lichaam
brandwonden be
de tegenwoordig-
ddellijk naar den
aar wat kalkwater
teneinde het kind
van de wonden
drogist hielp haar
•ij rende naar het
e behandeling met
k echter dat het
itlng van pijn ou-
v
van hoopte
ijkgoedkoopl
Mm IS NedariMd
vsrsiMktsl
Naar het Engelsch bewerkt door
J. VAN DER SLUYB
wat er aan de hand
int zich vergiet had
>n was met een ver.
sol. Men heeft toen
lienst opgeheld, die
abuis aan den Cool.-
aar het in zorgwet
Hwmen,
r en zakkenroller
al zegels kon wor-
rdt vermoed, dat
zegels door hem
tracht.
9
De straten waren tjokvol. Onder het
voortwandelen werd het lawaai steeds
grooter, nu hoorden zij lachen en
schreeuwen en kreten van opgewonden
heid. Geknal weerklonk, een regen van
gouden vonken viel hoog hoven hun
hoofden neer en plotseling verscheen
om een hoek een vreemdsoortig geïllu
mineerd dier, vijf en twintig voet lang,
dat zich, al kronkelend en wringend, een
weg baande door de straat.
Lieve deugd, riep een der Engelsfehe
meisjes, wat is datt
Een'papieren draak, lachte de dok
ter. Laten we aan den kant gaan, anders
verslindt hij ons nog.
Halthoudend trok hij het heele gezel
schap tegen een winkel aan, wjiar ze
goed in den schemer stonden, want hij
was lang genoeg in China geweest om
te weten, dat de bevolking, wanneer ze
in feeststemming is, tot allerlei balda-
ue
nen, oi met exKanuer aan ne groene taiei te
gaan zitten teneinoe te Komen-tot een vre-
ueiievenue oplossing?
ue eerste reactie van brankryk is
tuuriya: opiaanng van oe vrees. ue
voor oen envyanu, aie met bestaat dan al
leen in de rransene veroeeluing. &pontane
nervositeit, opgewondenneid. iten pracnug
water om in te vissenen voor nen, <ue vis
oenen willen. Buitengewoon troeoei. Maar
de uoorsnee-r ransenman, me wars van poli-
uea rusuig wensen^ voort te leven op net
stUKje grond, uat ny %yn eigen kan noemen,
Kalm verder te bestaan mede van zyn cou
pons of van zyn loon als rustige en Kieuie
middenstander, voelt voor het erf vijand
schap mets.
Itaiie blaakt eveneens plotseling voor een
voordeeligien en eervoilen vrede. Hét weet,
dat er aan den komenden disch der naties
Door de twee doktoren vergezeld, liep
ze naar een kamer, als ziekenzaaltje in
gericht, waar vier bedjes stonden, in een
waarvan het kleine patiëntje lag te
kreunen van pijn. Burrlt wees naar het
bedje en fluisterde Kathleen toe:
Praat wat met haar. Doe wat u
kunt. Ze heeft ontzettende pijn en is
bang van ons. We zijn over tien minuten
klaar.
Alleen gelaten met het kind, begaf
Kathleen zich naar ’t bedje. Het meisje
had (Je oogen gesloten. Haar donkere
wimpers waren nat van tranen en een
klaaglijk gekreun kwam over haar lip
pen. Kathleen stond een oogenblik stil,
door medelijden bevgigen; toen ging ze
op een bankje zjtten’ en nam de hand
van het kind in de hare.
Kleine bloem! zei ze met rustige
stem.
Het meisje opende de oogen, die vol
verwondering op Kathleen gericht wer
den, maar eensklaps kromp ze weer in
een door de hevige pijn.
Mijn voeten, fluisterde ze. Ze bran
den zoo.
Ja, ik weet het. Maar de dokter
komt. Hij zal ze losmaken van de wind
sels, dan branden ze niet meer. Je moet
niet bang zijn, kllentje.
Neen als u bij mij blijft. Ik weet
niet wie u bent, maar ik houd van u.
Eden in het Lagerhuis. I
In het Britsche Lagerhuis heeft Minister
Eden een lang betoog gehouden over d<
rede van Hitler, dat in hoofdzaak hierop I
voor terug te ontvangen. Wat is meer waar. neerkomt dat Engeland geen enkele reden j
nei leven van mixHoenen jonge nm- 1 heeft om tc
1 handelwijze van Duitschland een bedreiging
met vijandelijkheden inhoudt. De Duitsche
regeering spreekt in haar memorandum van
geheeie I nem niet worden üoegankelyk gesteld, m-
I dien het niet eerst voldoet aan de eischen
van de Commissie van dertien... het willen
gaan onderhandelen over vrede met Abessy-
1 me. Gemakkelijker voorwaarde om mede
graantjes te pikken, zal er wel nimmer ge
steld zyn, vooral omdat er dan voorloopig
ook niets van oliesaneties zal komen.
Engeland is natuurlijk niet zoo bijster
rustig. Want by herverdeeling van Koloniën
kpji het wel eens in moeilijke problemen be
trokken worden. John Buil is echter taai,
nuchter en koel-berekenend. Bovendien kan
de Britsche Regeering zich .nergens tegen
verzetten tenminste niet legen het aan-
snyden van de taart, wel bij het zich zien
toebedeelen zyner portie ervan daar de
handige Hitler-zet .een terugkeer naar den
Volkembond beoogt. Binnen het kader van
den Volkenbond is a 11 e s te regelen, alles
te probeeren. Heeft I-onden niet pas ge
zegd, dat het volledig en volkomen achter
dien Bond staaten zich bij zyn besluiten zal
neerleggen?
Ook Frankrijk kan niet veel doen tegen
het principe. Duitschland immers keert te
rug naar het bolwerk, waarvoor Parjjs alles
over heeft!
Neen, wanneer men alles tezamen neemt,
is er reden van verheuging. Natuurlijk is
het gewirwar nog lang niet geëindigd. Het
begint pas, want wat is inoeilijker dan het
vinden van een allen bevredigende oplos
sing? Maar de terugkeer van Duitschland
naar Genève, de bereidhejd van Italië om
digheid geneigd is.
Kathleen Barrington wist dat ook, ze
was zich bewust, dat een menschenme-
nlgte, zooals zich nu door de straten
drong, korte metten met de „vreemde
duivels” zou maken.
Neem zoo min mogelijk notitie van
wat er gebeurt, fluisterde ze de Engel
sche meisjes toe, terwijl ze tusschen hen
in «ing staan. Gelukkig was de menigte
te zeer verdiept in de groteske kronke
lingen van den draak om de vreemdelin
gen op te merken. Toen het tromgerof
fel, het geknal en gespetter van het
vuurwerk en het lawaai der menschelijke
stemmen verminderd, 't monster ver
dwenen was en de straat leeger werd,
vervolgden de vreemdelingen hun w?g.
Ze kwamen plotseling in een rustige
straat, die heel donker was na de straat
met al die lantaarns. Forsyth bleef voor
een hooge schutting staan en klopte luid
op de deur. Even daarna hoorden ze het
geluid van zachte voetstappen op net
grint en toen de dokter weer klopte,
vroeg een stem in het Chineesch:
Wie is daar?
Forsyth antwoordde, de stem zei iets
terug, daarnd. verwijderden de voetstap
pen zich weer. Een van de anderen fluis
terde:
Uw vriend is een voorzichtig man,
dokter.
Hij is verstandig op eeh avond,
dat er feest is! De menschen hier zijn
nogal vijandig. Hijmaar wie komt
daar?
Een draagstoel werd door twee man-
ADVERTENTIEPRIJS: Vit Gouda en omstreken (behoorende tot den bezorgkring) 1
i5 regels /1JC, elke regel meer 1425. Van buiten Gouda en den bezorgkring:
1—5 regels 1.55, elke regel meer 0.34). Advertenti&i in het Zaterdagnummer 25 9E>
beslag op den prijs. liefdadigheids-advertentièn de helft van den prijs.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN: 1—4 regels ƒ246, elke regel meer ftM. Op
de voorpagina 50 hooger.
Gewone advertentiMn en ingezonden mededeelingen bü contract tot zeer gereduceerde])
prijs. Groote letters en randen worden berekend naar plaatsruimte. t
Advertentiën kunnen worden ingezonden door tusschenkomst van sóliede Boek-
Advertentiebureaux en onze agentenen moeten daags vóór de plaatsing
lureau zijn ingekomen, teneinde van opname verzekerd te zijn.
liegtuig maakt
Eng.
art voor acht heeft
vericeersvliegtufg,
in den Eugenia-poL
Sas van Gent een
ding gemaakt. Het
tarweveld van den
boord waren twee
GOMHË COURANT.
K
Vandaag is de 34e Nederlandsche Jaar-
beuia geopend, die van m1J Maart te
uuecni, genouden wordt.
Het is een werKwaardig telt dat welke
stormen er in de Jaren vanaf de oprich
ting van het wed. Jaarbeurs-insutuut
over het. zakenleven ook zijn heengegaan
deze instelling zich
1 kunnen handhaven,
kunnen ontwikkelen
respect aidwingt en
ondanks de ontzaggelijke moeilijkheden
waarmede handel en industrie te wor-
worden gedaan op Frankryk en België, 1 stelen hebben, er in de Nederlandsche
zakenlieden nog pit en durf zit om aan
te pakken.
Gisteren, daags voor de opening heeft
het Jaarbeursbestuur als gebruikelijk de
pers in de gelegenheid gesteld te ver
nemen hoe naar zijn Inzicht de toestan
den en verhoudingen in buitenland en
binnenland thans zijn en welke ver
wachtingen van de Komende tijden mo
gen worden gekoesterd. In een'zeer be
langwekkende rede heeft de secretaris
generaal van de Kon. Ned. Jaarbeurs, de
neer W. Graadt van Roggen dit uiteen
gezet.
Politieke figuren en vertegenwoordi
gers van net zakenleven hebben bij de
jongste Jaarswisseling er op gewezen,
dat op economisch gebied interna
tionaal een herstel-be weging aange
vangen is en met vrij groote regel
maat zich voortzet maar dat In Ne
der 1 a n d de depressieve factoren nog
algemeen de overhand hebben. Het vult
niet te ontkennen, dat verschillende
gunstige verschijnselen in het buiten
land een belofte voor een opleving in-
houden. Zoo toont de statistiek aan, dat 1
bij een van de belangrijkste factoren, de I
prijsbeweging op de wereld-!
markt, een opwaartsche beweging is
ingetreden. Eveneens constateert de sta
tistiek een verbetering in den wereld-
handel, zoowel naar waarde als naar
volumen.
Achter de uiterlijke teekenen van her
levende bedrijvigheid echter staat een
achtergrond van gevaarlijke problemen.
Het woordje „politiek” spreekt in alle
talen tragische boekdeelen. Maar niet de
politiek alleen. Zoo zitten er in de bui
tenlandsche prijsstijgingen nog tal van
bedenkelijke elementen van kunstmatig
heid. De toegenomen bedrijvigheid van
den wereldhandel is heelemaal niet uit-
Hitler heeft zyn groote red® gehouden,
nadat iiy eerst de gezanten van Kngelanu,
FrankryK, tselgie en Italië vag zyn voor
nemen en zyn bedoelingen in kennis heeft
gesteld. Zyn rode in den Ryksdag duurde
meer dan anderhalf uur en de by zonderhe
den hebben wjj gisteren breedvoerig gepu
bliceerd.
Men kan met ontkomen aan den indruk,
dat de Duitsche geste zal moeten bijdragen
Do» internationale opluchting. Misschien
moge men ini de eerste momenten hiertegen
over eenigszins sceptisch staan, wanneer
men de internationale toestand echter wat
intensiever analyseert, komt men tot geheel
andere conclusies.
Wat doen ingenieurs bij het aanleggen
van een spoorweg, wanneer zy plotseling
komen te staan voor een keten van bergen,
die zy niet kunnen overschrijden Dan
boren zy een tunnel, teneinde hun doel te
bereiken!
Is het ongeveer niet hetzelfde bij de hui
dige internationale situatie? De
wereld is by haar opbouw omringd door een
met te beklimmen gebergte. Is het dan geen
verdienste, wanneer een der belanghebben
den een project heeft uitgedacht om tot tun
nelbouw te komen? Natuurlyik; men kan be
ginnen met te wantrouwen. Men kan zeg-
gen: „datgene, wat voorgesteld wondt, is
geen zuivere koffie, daarop kunnen wy niet
ingaan”. Maar dan krijgt men geen tunnel
en dan komt men nooit tot hetgeen ten
slotte allen vurig hopen en wenschen.
Duitschland reikt de vriendenhand aan
West-Europa. Niet uit altruïsme natuurlijk.
Maar ook niet met bedekte en minder zui
vere motieven. Men moge over Duitschland
oordeelen, hoe men wil. het land mag niet
worden ontzegd, dat het niet ruiterlijk voor
zijn meening en voor zijn doen en laten op
komt. Het eischt geleidelijke afbraak van
Versailles .uitwissching van de laatste rudi
menten van het ooriog-verliezersschap. Het
wil Koloniën en speciaal teruggave van het
geen het vóór deni oorlog bezat. Maar daar
tegenover wenscht het met alle buurstaten
in vrede te leven. Het wil handhaving van
de Westersdhe grenzen; het wil non-agres-
siepaeben sluiten, luchüpacten, en het wil
zelfs naar den Volkenbond terug.
Wal wil men meer? Is het een overdreven
eisch om ook iets te willen hebben van de
landoveTdaad der andere groote naties, die
deze overdaad zelfs niet -kunnen exploree-
ren? Trouwens, wij leven in een: periode,
w'aar‘n gegeven moet worden om er iets
