Slimme Lena. Modeshow Philippe en Gaston in Carlton. J FILMNIEUWS. Wanneer de schooltijd eindigt. Denk b(j hef kiezen van Uw tractatie» ook aan room ^Recepten. Hoe Lena van de Roode Molen haar mannetje stond! Een ivaar gebeurde geschiedenis. I De molen, die in dit verhaal voor komt, heet, uren in den omtrek, de „Roode Molen", daar hy geheel van roode tegels gebouwd is. De heldin is de „Slimme Lena" genoemd, omdat zij door haar ongeloofelyke tegen woordigheid van geest, de molenaars familie voor een by na onherstelbare schade heeft behoed. De achternaam van het meisje is niemand bekend, behalve de molenaarsfamilie, en nie mand in het dorp weet ook waar zy vandaan komt. Eenige jaren geleden had de mole naar haar uit de stad meegebracht als hulp voor zyn zwakke vrouw. Niettegenstaande Lena toentertyd nog erg jong was, kweet zy zich toch wonderlijk vlug vah de haar opge geven taken. Daar de molenaarster zich geheel op haar verlaten kon, werd haar al gauw de leiding van het huishouden in handen gelegd. Zy was als een goede geest in huis, want op alles wat zij deed rustte zegen voor den molen. Zoo was het jaren geleden, zoo is het nu nog. Het zal nu ongeveer 20 jaar gele den zijn, dat de molenaar, zyn vrouw qn de beide jongens, zich op een vroe gen morgen naar de stad ter markt begaven. In den molen was Lena al leen achtergebleven met het vijfjarig zoontje van den molenaar. Het huis houdelijk werk was gauw gedaan, zoo doende verdreef Lena zich den tyd, door een spelletje met den kleinen jongen te spelen. Daar verscheen plotseling laat op den middag, een onguur uitziende jongen, die naai den molen was gekomen om te bede len. Na een paar boorden met hem gesproken te hebben, ontdekte Lena dat de jongen een vroegere school kameraad van haar was, uit haar ge boortedorp: Bly verrast, vroeg zy hem: Hé, Max, waar kom jy van daan? De jongen deed of hy even verrast was als zy, hoewel hy wel degelyk wist wie hy in dén molen zou aan treffen. Hy had alles al onderzocht, en had dit moment uitgekozen, om een lang overdacht plan ten uitvoer te brengen. Het meisje, in haar blijd schap zoo onverwacht een bekende te ontmoeten, noodigde hem hartelijk uit om binnen te komen. Op zijn on gunstig uiterlijk lette ze niet en ze haastte zich hem 't een en ander voor te zetten, brood en spek en een kruik schuimend bier. Toen ging ze naast hem zitten, om hem van hun dorp en zijn lotgevallen te laten vertellen. Langzaam en onzeker kwamen de woorden uit zijn mond en hij waagde het niet Lena daarbij in de oogen te zien. Deze merkte het niet in haar blijdschap, ook niet dat hij voortdu rend zyn blikken rond liet zwerven, om zich van alles op de hoogte te stellen. Plotseling liet hy zijn mes met opzet op den grond vallen, maar deed dat zoo handig, dat het leek als had hij het per ongeluk gedaan. Daar zy geen aanstalten maakte om' het op te rapen, beval hij -Raap toch mijn mes op! Lachend kaatste het meisje terug: Je kunt je zelf toch ook nog wel bukken -- Als je mij tracteert, sprak hij, op denzelfden schertsenden toon, dan moet je me ook bedienen. Ja, als U Edele een leege maag heeft, en U zich niet bukken kunt, ging zij schertsend verder, ja, dan moet ik het wel doey. Zy bukte zich om het mes op te rapen. Tegelijkertijd echter, drukte de knaap haar met volle kracht on der de tafel, zette zijn knie op haar, trok z'n messen zei met dreigende stem Vertel my nu waar de molenaar zijn geld bewaart, of je kunt je laat ste gebed wel opzeggen. De ijzeren greep in haar hals en het mes in zijn hanaen, toonden Lena aat het wel degelyk ernst was met de ueureiging. Zy koesterde geen ij dele verwachtingen, om haar voormalige ricnoolvriend van zijn voornemen te laten afstappen. Haar gedachten gin gen bliksemsnel, lloe kon zij hem ooor list overrompelen? Daar liet hy zien weer hooren Vijf minuten laat ik je tyd, en dan heb je de keuze: of je zegt me vrijwillig waar de molenaar zijn geld bewaart, en ik iaat je leven, of... Hij voleindigde zijn bedreiging niet voor een tweede maal, mayr in zijn woeste oogen stond het ook zon der woorden duidelijk te lezen. Lena had plotseling een goed idee. Dat zou haar waarschijnlijk redden. Schijn baar schikte zy zich in het onvermij delijke. Ja, Max, ik wil je wel zeggen, waar de molenaar zyn geld bewaart, zei ze verlegen, maar dan begrijp je toch wel dat ik hier niet meer blijven kan, dan zul je me moeten meenemen. Hij liet haar nu onder de tafel van daan komen en zei genadig Nu, ja, als er genoeg is, dan kun je meegaan. Dan gaan \yy naar Ame rika en beginnen zelf 't een of ander. Ze ging hem nu voor naar de bo venste verdieping. Daar bracht ze hem in een kamer, waarvan het eeni ge raam door tralies afgesloten was, wat men echter op het eerste gezicht vanuit de kamer niet kon zien. Zij wees hem een met ijzer beslagen kist en zei rustig: Zoo, daar kun je al het geld van den molenaar vinden en de sieraden van de vrouw. De oogen van den jongen flikker den begeerig. Hij twijfelde er geen oogenblik aan of ze sprak de waar heid. Waar is de sleutel? stootte hij heesch uit. Geef de sleutel hier. De sleutel? Ja, die heeft de mo lenaar meegenomen. Nu sprak zy wel de waarheid. Je moet probeeren de kist zoo open te maken. De jongen kéék de kamer rond. Daar ontdekte hy een hamer op den grond. Triomphantelyk greep hij hem: Nu is het geen kunst meer! Terwijl bij nu bezig was de kist met den hamer te bewerken, gelukte liet Lena uit de kamer te komen. Voorzichtig trok zy de zware deui achter zich toe en draaide die vlug op slot. Nu was de knaap gevangen, hij kon noch door het raam, noch door de deur ontvluchten. Het meisje vloog nu de trappen af, ging naar de plaats, en riep de kleine jongen, die daar aan het spelen was: Loop gauw naar het dorp en zeg aan de menschen dat er bij ons een' slechte man in huis is, die on$... Een schel gefluit uit een raam bo ven haar onderbrak haar. Zij keek naar het raam en zag dat haar gevan gene achter het traliewerk hevig stond te wenken. Nu keek zy door de poort van het erf en zag daar een tweede jongen, niet ver van haar van daan, uit de greppel langs den weg komen. Dadelijk riep zy den jongen, die net naar het dorp wilde gaan, terug en sloot ook de poort af. Lammeling, schreeuwde de ge vangene, die van zijn plaats zag hoe zy de deur afsloot. Het zal je toch niets helpen, hy komt er heusch Wel in. En weer werkte haar brein. Welke mogelykheid bestond er nog om den molen binnen te dringen Intusschen was de tweede knaap bij de hoofd poort aangeland en rammelde er uit alle macht aan. Hy kon zoo hard ram melen als hy wilde, maar de grendel gaf toch niet mee. Maar hoe zou hy nu nog binnen kunnen komen? En nog eens deed. de gevangene haar on willekeurig do oplossing aan de hand. Wanneer het voorname Parysche Modehuis Philippe en Gaston een modeshow arrangeert, dan kan men altijd verzekerd zyn dat daar model len worden gepresenteerd, die een zeer bijzonder cachet hebben, die de uitingen zijn van de samenwerking tusschen fynen Franschen geest en goeden smaak van kunstenaars en practici, die het wezen der elegante vrouw in alle tijdperken bestudeerd hebben en nog bestudeeren. Zy voe- len den geest van den tyd aan, en 1 j reageeren daarop door den vorm der toiletten, alsook de stoffen, waaruit ze worden vervaardigd en de kleuren, die daarby harmonieeren, daaraan te doen aanpassen. En zi^ weten altyd, of het zyn eenvoudige*complets, na middagtoiletten dan wel kostbare robes voor gala-soirée's, daaraan een distinctie te geven, die de vrouw be koort. Wie als wy het voorrecht hadden dezer dagen d,oor Madame Gaston, de elegante dame, die dit voorname Pa- rij sche modehüis dirigeert, te worden ingeleid in het hoe en waarom de mode zich in bepaalde vormen mani festeert, begrypt volkomen dat het creëeren van nieuwe modellen niet is een zaak van een inval of een gril, maar de uitkomst van een nauwge zette studie van het vrouwelijk we- zen, en hoe dat reageert op de gebeur- I tenissen van den dag, zoowel als op I de gesteldheid der natuur. En waar j daarin telkenmale opnieuw verande- j ringen plaats grijpen, is het volkomen verklaarbaar dat de mode zich telkens wyzigt en er steeds weer nieuwe scheppingen ontstaan. Daarby wordt echter steeds voor oogen gesteld dat de nieuwe creaties Charme moeten geven aan de draagster daarvan. Dat is de essentieele eisch, die een voor naam modehuis nimmer voorbijziet. Zoo is het ook verklaarbaar, dat de crisis-tijd, die aan geen land is voor bijgegaan, zyn invloed in sterke mate op de mode heeft 4oen gelden en deze in zekere mate heeft'verarmd. Maar 1 al zijn de jaren, waarin de schitte rende festynen in bepaalde kringen aan de orde van den dag waren, voor bij, de kunstzin er\ het vernuft der modekunstenaars hebben toch weten te bewerkstelligen, Aom naast gra- cieuse scheppingen met kostbaar ma teriaal, ook modellen te ontwerpen, waarby met r^inder precieuse stof fen, maar door een elegante coupe en fijne garneering een smaakvol en be korend geheel wordt verkregen. Dat dit zeef goed mogelijk is, is bij de show der nieuwe modellen van dit Parysche modehuis in Carlton Hotél in Amsterc^m Zaterdag en, Zopdag j.l. duidelijk gebleken. De gracieuse mannequins les belles poupées vi- vantes, zooals ze door Madame Gas ton worden genoemd hebben daar een collectie nouveauté's gepresen teerd, die de vele honderden gasten, die in de groote feestzalen van hei bekende Amsterdamsche hotel dit modefestijn bijwoonden, in bewonde ring hebben gebracht, zoo zelfs dat by menig, waarlijk frappant toilet, een enthousiast applaus de schoone draagster ten deel viel. Bij de wandeltoiletten domineerde het zwart, al werden ook koffie bruine, marineblauwe en ook mos groene gedragen. Door een kleurige ceintuur, een blouse of een vest had den deze vlotte toiletjes iets aparts. By de tailormade costuums viel het op dat de rokken nauwer zijn, ter wijl de korte cape,' die er by werd ge dragen,rde schouders breed doet uit komen. De korte cape wordt trouwens bij aJle, zelfs by het avondtoilet ge dragen. Een halflange wijde mantel omhult het galakleed, waarvan het rugdecolleté tot aan de taille reikt. Wijl beide van dezelfde stof zijn, is daarmede de mogelykheid geschapen dit geheel zoowel voor namiddag- als voor gala-toilet te benutten. Dit is wel heel practisch. By vele japonnen bleken de mou wen gansch anders te zijn opgevat dan tot nu toede coupe gaf iets heel aparts t? zien en gaven een bekorend cachet aan het geheel. De avondtoiletten vormden de clou van de show; kostbare toiletten wis selden zich af met die van meer een voudige opvatting en minder precieus EEN SCHOTSCH ENSEMBLE. Nieuwe creatie Philippe Gaston - Parijs. materiaal; er waren er die aan de schoone fee uit sprookjesland deden denken, een robe van zilverglanzend lamé, gedragen met een avondmantel van sneeuwwit hermelijn was werke lijk phenomenaal, maar ook de an dere toiletten waren vol distinctie. Met modehuis Philippe en Gaston heeft wederom op voorname wijze zyn opwachting by het Nederlandsch publiek gemaakt. De Directie van het Carlton Hotel, die de kunst verstaat haar gasten op hoffelijke wijze te ontvangen in haar gezellig milieu, aan een feestelyken disch, heeft ook door de medewerking van haar nieuwe band, de parade dei- mannequins op bijzonder aardige wyze opgeluisterd. Deze band heeft er ook voor gezorgd dat de gasten tijdens het diner voor en na den shöw zich op den dansvloer konden ver- poozen. Als een charmante attentie voor de dames werd aan het ei yd van den maaltijd voor de dames een speciaal gebakje geserveerd, waarin zich een nummer bevond, dat recht gaf op een door het Modehuis Philippe en Gas ton beschikbaar gestelde robe. Zoo weid de modeshow vpor alle aanwezigen tot een festijn. Hans, brqlcte hij, ga achterom, klim over het rad langs de as naar binnen! Maar reken eerst met dat ellendige mensch af... Meer hoorde Lena niet. Dezen weg wilde zy ook afsluiten. Langs de as zou de jongen niet naar binnen gaan. Zy holde den molen binnen, om het rad in werking te stellen. Maar daar was water voor noodig. Kostbare mi nuten gingen verloren, daar Lena eerst alles moest'inschakelen, om het water te laten stroomen. Koortsach tig werkte zy dpor en verloor geen minuut haar zelfbeheersching. Weer kwam er een goed idee in haar op: hoe zij ook den tweeden jongen ge vangen kop nem^y. Het was een geluk, dat het molen rad zich in het achterste gedeélte van den molen bevond. Voordat de jongen omgeloopen was, en de beek was over gesprongen, ging er ook een tijdje voorby. Elndelylc had Lèna de voor bereidingen om de molen inperking te krijgen zoover, dat zij daar direct mee zou kunnen beginnen. Het was hoog tyd, want fcij zag reeds den jon gen in het molenrad klimmen. Eén ruk van het meisje en dat was reeds genoeg om water in de schoepen van het rad te laten stroomen. Een ge kraak in de balken, en daar begon het rad te draaien. De knaap stiet een vreeselyken gil uit en moest zich vast houden om niet van het rad geslin gerd te worden. Zoo hing hij, kon niet eens loskomen en werd maar rond gedraaid. Hy zat in ieder geval ge vangen. In den geheelen omtrek was het klapperen van den molen te hooren. Ook het meisje kon nu gerust adem halen, want elk gevaar was geweken. In het dorp schrokken de menschen op. Zy hoorden het klapperen van De nieuwe Zeppelin verlaat de hangar te die aan alle eischen hebben voldaan. den molen, hoewel zij wisten dat de molenaar naar de stad was en hy nog niet terug kon zijn. Wat was er ge beurd? Er moest wel iets aan de hand zijn. In het dorp was het bekend, dat als de molen op ongewone uren werk te, dat er dan iets niet in orde was. Het ging als een loopend vuurtje rond In de „Roode molen" moet iets gebeurd zyn. De mannen van het dorp kwamen bij elkaar en renden met oude gewe ren, knuppels en bullepeezen gewa pend naar den molen. Lena vertelde wat er gebeurd was. De dieven wer den door de boeren meegenomen. Toen moesten zij op een wagen naar het politiebureau vervoerd wor den, daar zij zich niet meer konden bewegen. Lena werd van dien tijd af altijd de „slimme" genoemd. DE NIEUWE ZEPPELIN. Friedrichtshaven voor zijn proefvluchten, Overalls. Overalls van werkende mannen moe ten als zij nieuw zijn In een sterke soda-oplossing geweekt worden, waar door men het Inbranden van gaten door vloeistoffen voorkomt. Gesnipperde bananen. Gesnipperde bananen verkleuren spoe dig, hetgeen men voorkomt, door ze te besprenkelen met citroensap of ze enkele oogenblikken in licht gezouten water te leggen. Zaklantaarns. Indien men een huic heeft, waar niet veel lichtpunten van electrisch licht zijn, dan kan men zich uitste kend behelpen door electrische zak lantaarns te koopen, die men ophangt en even aanknipt, indien men hier of daar moet zyn, b.v. in den kelder, bij de kolenbergplaats, boven het bed zijn deze dingen uiterst practisch en niet duur in het gebruik, indien de kinde ren ze althans niet in handen krijgen om „zoeklichten" te maken. „Folies Bergère" met Maurice ('hevallier. in de Schouwburg-Bioscoop. Ieder jaar trekken duizenden naar Parys om er vermaak te zoeken en men mag vei lig aannemen, dat negentig procent van deze. menschen naar het wereldberoemde etablissement in de Rue Bergère „Folies Bergère" gaan, waar in de laatste twintig jaren de grootste Parysche revue's worden opgevoerd. „Folies Bergère" is een woord, waaraan talloozen onmiddellijk het begrip van pikanterie, geraffineerdheid en schoon heid zullen verbinden. Chevalier in een dubbelrol. Maurice speelt in deze film voor de eer ste maal een dubbelrol. Hy is Charlier, de vroolyke, populaire zanger van de Folies Bergère en hy is tevens maar dan voor zien van snor en monocle de beroemde Parijsche bankier Cassini. Desondanks komt er in de film geen truc-fotografie te pas, want de liedjeszanger en de baron ontmoe ten elkaar nooit. De creatie van Chevalier als Baron Cassini is waarlijk uitmuntend. - Deze karakterrol speelt hij met gevoel en hy weet door stem en houding steeds een kleine nuance verschil te houden met den liederenzanger Charlier. Dringende en ernstige zaken roepen Ba ron Cassini naar Londen. Door speculaties ter beurze en het uitgeput raken van de Rio Neromijn dreigt een bankroet voor het bankiershuis. De baron wil trachten in Lon den nieuwe credieten op te nemen, tot groote schrik van zyn compagnons, die daardoor in moeilyke situaties komen. Indien het publiek zou bemerken, dat Baron Cassini plotseling vertrokken is zijn zaken in een hachelijke positie achterlatend zou dat ongetwijfeld het einde van het bankiershuis beteekenen. Bovendien heeft de minister president toegezegd op een soirée te zullen komen, die Baron Cassini te zijner éere geeft en de afwezigheid van den gastheer zou een beleediging zyn, die ernstige gevol gen zou kunnen hebben. Als uit den hemel gezonden verschijnt op dat moment Eugène Charlier, die een uit- noodiging van den baron heeft ontvangen om hem eens te komen bezoeken. De beide compagnons aarzelen niet. Tegen een hoog bedrag verzekeren zij zich van Charlier's diensten.. Hy zal op de beurs en tijdens de soirée baron Cassini imiteeren! Ingewikkel de instructies volgen. Want Charlier moet niet alleen ter beurze en als gastheer „in gewerkt" worden hy moet ook precies we ten hoe de verhoudingen in zyn huis zyn, hoe zijn personeel verdeeld is en hoe hy tegenover barones Cassini staat. Want Charlier heeft geëischt, dat men de char mante barones die hy vluchtig kent niet van de persoonsverwisseling op au hoogte brengt. Het loopt aanvankelijk prachtig. Charlier slaat zich handig door de ingewikkeldste situaties heen en de soirée zal spoedig be ginnen. Voorzichtigheidshalve (want je weet nooit, wat je aan zoo'n acteur hebt) hebben de vrienden van den baron maar liever de barones op de hoogte gebracht van Maurice Chevalier en Merle Oberon. Charlier's „optreden" in haar huis, doch zij belooft om uit niets te doén blyken, dat zy in het complot betrokken is. Zoo ontvangt de pseudo-baroq den mi nister-president en den minister van finan ciën. opgewekt en vroolyk, alsof CassLni>s bank in bloeienden welstand verkeerde. Hij flirt met zyn vrouw maakt haar het hof en weet zelfs, ofschoon hy er zelf niets van begrypt -rvijde waardelooze Rio Nero-aan- deelen a#n de Regeering te verkoopen voor '25 millioen francs. jMaar er komt gevaar opdoemen, In het theater heeft Charlier's vriendinnetje Minii een groote scène gemaakt. Zy zou vertellen, dat Charlier wegens ziekte niet kon optre den, doch door haar jalöuzïe (zy denkt dat Charlier met een ^ouw uit is) bederft ze jlle*. D« directeuren zijn woedend -- Mimi zelf wil haar troosc, gaan zoeken by baron Cassini, die zy «ien dag tevoren ontmoet heeft r-n die haar ,yn kaartje heeft gegeven. In het huis van den baron ziet zy den gastheer en in de veronderstelling dat hij baron Cassini is, doet zy extra lief tegen hem. Charlier laat haar begaan. Maar door een schram op zijn hand bemerkt Mimi, wie eigenlijk de baron is. Een hevig tafreel volgt, maar het eindigt'met een verzoening en als Mimi vertelt van de scène in het theater, van de woede der directeuren, con tractbreuk etc., hollen zij samen naar de „Folies Bergère", teneinde nog te redden wat er te redden is. diet geweigerd heeft, komt dp minister van financiën de hoogverbaasde bankdirectie een cheque van 25 millioen dollar brengen. De Rio Neromijnen hebben namelyk groote militair-strategische beteekenis en zyn voor de Regeering van het groote belang voor het houwen van forticicaties. Baron Cassini geeft dan zyn piloot en het vliegveld Bourget opdracht om niet te zeg gen dat hy den vorigen avond gearriveerd is. Zy moeten volhouden, dat hy dienzelf den morgen om 10.35 is aangekomen. Dit verschil van 12 uur veroorzaakt de barones heel wat zorg. Cassini vertelt haar pas uit Londen te komen welke man heeft'haar dan gekust? „Kermisgasten" met Johan Kaart en Henriëtte Davids. Thalia-Theater. Het Thalia-Theater brengt de nieuwste Nederlandsche filmcomedie «Kermisgasten", een Jos Jacobi productie. De regie van deze nieuwe rolprent is van Jagp Speyer, de man van „De Jantjes". Deze nieuwe Nederlandsche rolprent wordt aangekondigd als een film zonder pretentie, maar het moet een lachsucces zyn zooals nog nimmer te voren topnd. waardoor de Jolly Sisters overal be roemd, zyn, ontbreken niet. Het feit, 'dat •Jan als de eene helft van de Jolly Sisters een werkelijk aantrekkelijke dame voorstelt, waarop achtereenvolgens de directeur van het theater en een paar detectives verliefd "worden, is aanleiding tot de meest komische verwikkelingen, die men zich denken kan. Voeg daarby dat Johan Kaart niet alleen als Jolly Sister optreedt, maar ook als Ca- ruracha-danser, als Marlène Dietrich, als de man met de vrouwenstem, en als de ver liefde Saltimbanque, dan kan men zich in denken dat men veel plezier zal beleven. is ver- vertooiit Op dat moment komt de echte baron uit Londen terug en zonder dat iemand het be merkt voegt hy zich bij de gasten. Na een serie dwaze misverstanden komen de vrien den tot de ontdekking, dat de „echte" baror. zyn plaats weer ingenomen heeft. Cqssim vraagt hen echter te zwygen. Hy wil zyn vrouw, Genevieve, nu eens op de proef stel len. Na afloop der soirée komt hy in haar boudoir. Zy denkt dat het Charlier is en wyst hem hooghartig terug. Maar 'tenslotte ia zijeen vrouw en nog wel eert vaak be drogen vrouw. In ieder geval: het eindigt met veel kussen. Eerlykheidshalvp zü ver meld, dat de barones niet dacht, dat zy iets slechts deed. Den volgenden dag Is het geval nog steeds gecompliceerd. Juist als de City Bank te Londen Baron Cassini het gevraagde cfe- De film die veel met de succes-revue „Lachen is «uw waarmede het duo Kaart-D^vids avond aan avond successen heeft; geoogst en waarbij de bezoekers van de eene lachbui in dé an dere vielen, is de, geschiedenis van .een I groep kermisartisten, die allerlei zotte avon- J turen belevén. Theater-directeur is Matthieu van Eys- r deq. zijn artistën zyn Henriëtte Davids, t Johan Kaart Jr., Sylvain Poons, Johan El- 1 sönsohn, Fientje Belegge, Uzzy Valesco, I Cprfy,Von]t, Harry Boda,' Wiqi Kan. Alex de Meester en vele andere" bekende Holland- sohe acteurs. De film speelt op een kermis in het Zui den van ons land. Directeur Marinelli, van het „wereldberoemde theater Marinelli", kan veel vertellen van de korgen, die er in die wereld van klatergoud geleden worden. Hij heeft geen geld om «ijn artistën te be talen. Onder hen bevinden zich Jan en Truus, die eigenlijk tot de hoogere orde der tooneelspelers behooren, maar die, ook al weer door de slechte tyden, in de kermis tent zyn verzeild geraakt door toedoen van Jan's zuster, Annie, die éen rasechte ker- misartiste is. Door Jan's. (Don Juan-neigin- Rpn ontstaat er oneenjgheid tusschen hejn oji Truus. Deze laatste neemt het aanbod van een theateragent üan voor een eh£agé- ment in de groote stad. Boo* de financieele débacle van Marinelli krijgen Jan en Annie met hun' directeur ook ruzie, welke daarin resulteert, dat de beide Örtisten op Straat worden gezet „sans le a<ftts". Door een tfoe{ val, dat in hftt -leven eenmaal, een be- langrijke rol speelt, komen Jan en Annie ook Irt Amsterdam teredit ïn hetzélfde theater, waar ook Truus Werkt. Z'y zuilen hier optreden als de „Jolly Sisters", waai% Jan's talent als dames-imitator hem uitste kend Van pas komt. Zelfs de prachtige' ju- Pola Negri, de hoofdrolspeelster in „Mazurka". Réunie-Bioscoop. De op 31 December 1897 als dochter van Poolsch—Hongaarsehe ouders geboren Apolonaise Chapulez, beter bekend als Pola Negri, kwam retds als 8-jarig kind op een balletschool te Warschau. Op 15- jarige leeftijd was haar debuuj, zoo'n sensationeel succes, dat zij op haar 16de jaar benoemd werd aan het hof-tooneel- gezelschap. Zij kreeg weldra een contract bij de Poolsche film (haar eerste film heette „Skiave der Sinne"), toen Max Réin- h^rdt haar zag en haar engageerde voor zyn gezelschap te Berlijn. Hierqp volg den ook engagementen bij de Duitsche tjlm, die echter in de begiïlne niet veel H hadden. -yv elfdertijd begon echter ook Lu- zijn lpopbaaïi als regisseur, die raet eériigë kluchtspelen het grootst dankbare fiasco leed. Het voorstel, Qin een drama té regisseeren werd door den „Jiumoflstischen Ernst" gladweg afge wezen. Pas- door de overredingskracht vgn Negri, die over haar eerste films zéér ontevreden was, lukte het Lubitséh et- toe over te halen, een drama «iet haar in de hoofdrol te regisseeren. De film heette „De mummie Mia Ma' Door dit baanbrekende filmwerk werd de groote tragedienne in de toen reeds bekende Pola Negri ontdekt, terwijl de onbekende Lubitsch In één slag een groot regisseur was. Zoo had dus Ernst Lubitsch Negri en Pola Negri Lubitsch tot roem gebracht. Met deze twee groeide ook de beroemd heid van Jannings, Harry Liedtke, Hen- ny Porten en Joe May. Lubitsch maakte met Pola Negri o.a. nog „Madame Dubarry", „Carmen" en de succesfilm „Sumurin". Daarna ver trok hij naar Amerika, waarheen Pola Negri hem spoedig volgde, om aldaar weer onder Lubitsch' regie te filmen Ook in Amerika vierde Negri triomfen, doch,na verloop van jaren werd het om haar heen stil, men vergat Pola Negri. Op een goede dag ontving zij, geheel onverwacht, een aanbod van Rablno- witsch-Pressburger, de productie-leiders van „Mazurka", om ih deze Wflly Forst- film de hoofdrol te spelen. Pola Negri was blij weer in Europa te mogen werken en had zeer groote ver wachtingen omtrent haar samenwerking met Willy Forst, wiens regie-kwaliteiten zij te Hollywood bij een privé-voorstel- ling van „Maskerade" zeer hoog schatte. Ook het draaiboek van „Mazurka" be viel haar zeer goed en zij beschouwde hfet als een «unstig teeken, dat dit door Hans Rameaü was geschreven, wiens v|tder het scenario voor haar eerste film hfcd gemaakt. Haar hoop pp een nieywe perjode fn haar carrière, door samenwerking met Willy Forst, werd bewaarheid ln het unieke wereldsucces van de Lumina- ffm rMazurka", waarin Pola Negri, on dier regie van Wllly Forst, wèer ln het birandpunt van de publieké belangstel- - ling staat. Pola Negri ën Hans Hermann Schamfuss. Welk beroep wordt gekozenl Oude en jonge generaties. Wanneer de meisjes de U.L.O., M.U. L.O. of middelbare scholen bijna door- loopen hebben, dan rijst meermalen de vraag: wat nu? Iedere moeder zal toegeven, dat met het ouder worden, hare dochters'haar in zekeren zin ook meer ontgroeien. De jeugd is tegenwoortHg zeer zelfstandig en meermalen hebben zij bij de keuze van een beroep moeders raad niet noodig. Zij hebben zelf haar keus reeds gedaan. Toch moet de moeder zich door een der gelijke zelfstandigheid niet pijnlijk ge troffen gevoelen, doch bedenken, dat wij ln onze jeugd toch ook een meening hadden. Hebben wij allen niet eens het gevoel gehad van heerlijke vrijheid, die einde lijk aan zou breken? Alleen, wij heb ben ons ln onze jeugd niet zóó geuit als de jeugd van heden dit doet! Het is het recht der jeugd deze vrijheid niet on middellijk met de ernst en onvermijde lijke zorgen op één lijn te stellen. Het spreekt natuurlijk van zelf, dat aan een gekozen beroep slechts dan uit voering gegeven ken worden, indien de zyn"1100616" ,voor studie aanwezig Vele beroepen zijn er, die zich voor meisjes leenen, doch vóór en aleer zij zien hiervoor bekwamen is het zoo nut- g. dat zij eerst de huishouding grondig eeren. Het meerendeel der werkende jonge vrouwen trouwt later en bij velen aan de handen dan geheel en al ver keerd Soms wordt nog „even" voor het trou- tis'h6en cursus gevolgd, doch het prac- sche werk moeten zij nog leeren. Het dat z«- indien het geld voor n huishoudschool ontbreekt, in een eemde huishouding een leejtffar door th,„en. Het leei"en van de huishouding ziin ri meestal half werk, want soms to ae moeders wat ongeduldig en doen aingen gauwer zelf en in andere ire- *flJheidZljn Zij g0edlg 6n g6Ven tC VeeI Het is trouwens uitótekend voor Jonge menschen om eens een tijd van huis te zijn. Zij leeren dan veel dingen anders zien en tevens, het ouderlijk huis te ap- precieeren. Soms valt een beroep als hulp in de huishouding de meisjes erg mee en zoeken zij als zoodanig een werk kring Is dit niet het geval dan kunnen zij zich bekwamen voor stenotypiste, winkeljuffrouw, verpleegster, analyste, tuinarchitecte en voor veel meer beroe pen. De practische huishoudelijke oplei ding, die zij gehad hebben, komt haar echter altijd te pas, ook wanneer zij niet trouwen en zelfs eenmaal op. kamers gaan door MARTINE WITTOP KONING. Er komen in onze voeding levensmid delen voor, die we om zoo te zggen dage lijköch gebruiken en bepaald niet kun nen missen. Daartoe behooren om ons tot de zuivelproducten te bepalen melk en de boter. Maar er doen zich in het leven van de huisvrouw ook gevallen voor, waarin ze het absoluut noodzakelijke nog aanvult met het één of ander extraatje* een Zondag, een verjaardag, de ontvangst van een gast het zijn alle gelegen heden, waarbij min of meer met het alledaagsche wordt gebroken. Iedere huisvrouw heeft voor dergelijke gevallen wel een lijstje van extraatjes in haar hoofd vastgelegd— misschien wel wat al te nadrukkelijk vastgelegd, zoo, dat de feestgerechten zich slechts in een klein kringetje bewegen De witte pudding met een roode saus, de bruine of roode pudding met een witte saus ze komen zoo goed als altijd te voor schijn als griesmeel-, rijst- en maizena- pudding met vanillesaus. Mag ik eens probeeren, om in dat lijstje wat meer afwisseling te brengen? En mag ik dap de room voorstellen als het middel, waarmee met weinig of geen vermeerdering van de kosten zulke variaties zijn te bereiken? We gaan dan eerst terug naar de daareven genoemde „gekleurde" puddin gen; de roode (vruchtensap), de licht bruine (koffie) 'én qe donkerbruine (chocolade). Bij die putldihgen is om de afstekende kleur de vanillesaus heel goed gekozen, maar -*■ *t kah ook anders, 't kans voor de huisvrouw ze^ op een veel gemakkelijker manier, waar bij het koken van de saus alch'terwege kan blijven. In plaats van een sauskom te vullen met vanillesaus, vullen we een aardig melkkannetje met koffieroom en we laten dat achter de pudding aangaan. Duurder zal deze methode van voor dienen onze tractatie niet maken; de melk, de eieren, de vanille, het gasver bruik de kans op mijiluxKlng van de ■hien ook nog! worden ge heel uitgeschakelden daarvoor In dé plaats betalen we de prijs van. onS „kan-» netje" room. Met opzet gebruik ik di», verkleinwoord, immers van de roorp die veel vloeibaarder is dan een vanille saus wordt slechts een klein söhéütje over de portie pudding gegoten, zoo op de manier, waarop men zich van melk of room bedient in thee of koffie: het bekende fleschje koffieroom van pl.m. 10 ets. is voldoende voor 4 persenen, en niemand kan dan beweren, dat de trac tatie er duurder door wordt dan met Ue gebruikelijke vanillesaus. De gastvrouw bereikt er nog iets an ders mee, n.l. het prettige gevoel, dat ze haar gasten iets voorzet, wat ze niet overal te genieten krijgen, iets wat ze misschien nog nooit hebben geproefd! In Denemarken, waar men de hier be schreven wijze van opdienen reeds lang volgt, breidt men de toevoegirfg van room ook uit tot andere gerechten dfcn de pudding. Een portie vruchten spe ciaal de een of andere „bessen"-soort"— wordt op het bord ook overgoten met een scheutje room, eeri gébruik, dat wij trouwens wel e^jfis toepassen., maar dan alleen bij de aardbeien. Stel nu eens het geval van een onver wachte gast. Vruchten zijn in huis: die zouden we anders op de gewone wijze gebruikt hebben. We beschikken dus b.v. over sinaasappelen, of wel over een paar sinaasappelen en bananfen, misschien ook een appel. Om daarvan een aardig dessert te maken, hebben we niets an ders te doen, dan de diverse vruchten in plakjes of blokjes te snijden, er voor zoover 't noodig is de pitten uit te hemen en ze dan door elkaar in een diep schaaltje ite leggen (jde^chlifjps appel vooral niet bóvenop, want dap w,orden ze bi;uin) We strooien er nu wat suiker óver en latèn de' „'vtuchtèn-sla" een uurtje staan, zoodat de smaak van de Verschillende onderdeelqn zich tot gen geheel kan vormen; dan roeren we alles nog even dooi( elkaar en brengen het over in een compote-schaal,'terwijl een kannetje room weer wordt klaargezet om de vruchten-sla te vergezellen. De koffieroom vervangen door slag room? Dat kan ook, maar de prijs vah 't gerecht wordt daatdobr 'natuurlijk hoogér. i Een vruehtensla voor 4 personen vraagt li 2 dL slagroom, maar. de schotel, zooals hij dan op tafel komt: dé vruch ten-mélange bedekt metde Vlokkige room, is zelfs geschikt om er qinéetje mee i te besluiten. >t.\- Bil het kloppen van de slagroom denkt U wel aan een paar kleinigheden^ Ten eerste: 'houd slagroom zóo koel fnogelijk en zet ze dus niet vóór het ge bruik in een warme keuken. Klop ze. ook liever in de koelte: het resultaat Is dan vlugger bereikt Ten tweede: klop de room ih een diepe kom (dat voorkomt het anders zoo las tige spatten) en gebruik als klopper liefst een z.g. garde Beweeg die met korte, flinke slagjes door de röom en let goed^op, of het Juiste punt van samen hang bereikt is: door langer vport te kloppen slaat men licht de room „tot boter" èn dat is zeker niet de toestand, waarin we ze voor dit geval wenschen te flen. Een goed kenteeken oir» te Weten f men met het kloppen moet eindigen, is het doffer worden van de samenhan gende massa: gewoonlijk hebben we dan nog juist gelegenheid om er vlug even de suiker door te kloppen (als die toe voeging tenminste gewenscht wordt). Vruchten. Vruchten moeten, vooral 's winters niet gegeten worden, vóór zij eenige uren ln een verwarmde kamer zijn geweest. Eet men ze te koud dan is een maag stoornis, soms zelfs hevige buikpijn hiervan het gevolg. Koffievïa. d.L. melk, 1 d.L. koffie-extract, 1 ei, vanille custardpoeder, 75 gr. suiker. De koffie wordt gemaP b.v. \xh fl 2 lood t.n hierop giet ru'en ruim d.L. kokend wa ter, laat ze een minuut of tien trekken en -eef ze door een doekje, opdat alle stukjes koffie achterblijven. Men neemt desnbods cèfféfnevrye 'koffie, omdat de vla dan zoo wel door kinderen als door patiënten of herstellenden beter verdragen kan worden, j De,melk wordfc aan de kpok gebracht met dfc suiker, het éi geklopt en vermengd met dp custardpoeder en lèpelsgëwyze niét de alfgekoeldè koffie, daarha wórdt met een dfcm straaltje een dèel Van dé heete thelk tfogevqegd en alles teruggedaan fin dé pan, v^aarip men dn vlg zachtjes en. roerende zhcht^eg even door Jagt koken, daarna, -flink opkloppen met de garde tof ze grootendeels afgefc'óéld' én luchtig is en in een glazen schaal overbrengen om geheel en al koud 4 worden. .Presenteeren met vinger-hUcnits. Appelsneeuiv. 1 K.G. moesappelen, 100 gr. suiker (lichte basterd, 4 eiwitten, eenige amandelen. Mèn schilt de moesappelen, snydt. ze in vieren en haalt de klokhuizen eruit. Daarna zet men deze appelen met zoo weinig mo- gelyk water op, zoodat men een dikke moes krygt, welke men flink klopt met de garde, weer even verwarmt en de basterd erin op lost, daarna van het vuur; twee geklopte «eidooiers door roeren en de moes in een met te diep vuurvast schoteltje doen, daar na bedekken met de 4 eiwitten, die men met eenige lepels suiker zeer stijf heeft geklopt Men heeft eenigé amandelen in warm watev gebroeid, ontdoet ze van hun velletje en snydt ze in lange reepjes, die over het eiwit gestrooid worden, daarna gaat het scho teltje in den oven, om het eiwit vlug licht bruin te laten worden.

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1936 | | pagina 4