wL
Zeeziekte.
Georgië, het land van Vorsten en bloedwraak.
Groote Vrouwen.
FILMNIEUWS.
Een merkwaardige film op komst.
Voedzame schotels uit het
buitenland.
De kwaal van het rewseizoen.
ft iet alleen een medisch, maar ook
een technisch probleem.
Met het naderen van het reissei-
zoen wordt ook de vraag naar zee
reizen weer actueel. Zeereizen op onze
moderne luxe schepen, zooals deze
voor ontspannings- en gezelschaps-
reizen tegenwoordig veelvuldig ge
bruikt worden, zijn ongetwijfeld het
aangewezen middel voor nen, die her
stel van gezondheid zoeken of rust
behoeven. De noodige rust vinden zfl
daarbij volop en tegelijkertijd kan
hun geest toch frissche, nieuwe in
drukken opdoen. Toch denkt menig
een die een lange zeereis zou willen
maken, nog wel eens tweemaal over
de zaak fla. Want tegenover al het ge
not, dat hij er zich van voorstelt,
staat tooh altijd weer de vrees voor
zeeziekte.
Wat is zeeziekte eigeniy*? Het is
een toestand van algemeen onwelzyn,
die met een gevoel van zwakte begint,
al spoedig gevolgd door het uitbreken
van koud zweet, duizeligheid en mis-
selijkheid. Het laatste gevoel neemt
snel toe en leidt tot aanhoudend bra
ken, de pols wordt zwakker, adembe-
zwaren treden op en in ernstige ge
vallen is de patiënt dikwijls bij tijden
bijna bewusteloos.
Deze symptomen worden door een
verstoring van het evenwicht veroor
zaakt en deze weer door het slinge
ren en stampen van het schip of van
het vliegtuig. De directe physiolo-
gische oorzaak van de zeeziekte zijn
de schommelingen van de vloeistof in
•het menschelijk evenwichtsorgaan, in
de halfcirkelvormige gangen van het
labyrinth van het oor. Toch is dit niet
uitsluitend de oorzaak. Zooals bekend
is de zeevastheid bij verschillende
mênschen zeer ongelijk. Het feit, dat
kinderen veel minder van zeeziekte te
lijden hebben en zuigelingen bijna
nooit, wettigt de veronderstelling, dat
hier mede nerveuse aandoeningen in
het spel zijn. Ook het „opto-kinetisch
effect" spreekt hier nog een woordje
mee, d.w.z. de reactie van de hersenen
op de schommelingen van het door het
oog waargenomen beeld. Instinctma
tig sluiten daarom zeezieken de oogen.
Een werkelijk probaat middel te
gen den toestand van zeeziekte be
staat er tot op heden nog niet. Wel
bestaat er een menigte palliativa, die
heel wat verlichting kunnen brengen
en de symptomen temperen, zonder
evenwel de eigenlijke oorzaken van de
ziekte te kunnen bestrijden. Daartoe
behooren in de eerste plaats de kal-
meerings- en slaapmiddelen, prepara
ten, waarin atropine, broom, kamfer
en scopolamine verwerkt zijn. Ook
alcohol heeft soms een goede uitwer
king, met name champagne.
Doch de eigenlijke bestrijding van
zeeziekte is niet zoozeer een toestand,
die onmiddellijk ophoudt zoodra de
uiterlijke oorzaken verdwijnen (dus
als men aan land komt of de zee ka^nt
wordt) en die men eigenlijk als een
ziekte kan beschouwen.
De moderne scheepsbouwtechniek
houdt zich reeds lang met de
oplossing van dit probleem bezig en
heeft op dit punt ook al uitstekende
resultaten bereikt Het zjjdelmgsph
slingeren van net schip vormt tegen
woordig welhaast het eenige „gevaar"
voor zeeziekte. Het rollen op de gol
ven speelt een veel geringer rol, sinds
de moderne oceaanreuzen twee, ja
driemaal zoo lang zijn als de golven,
die doorgaans niet meer dan 100 M.
bereiken. Zoo'n oceaanreus ligt rustig
op drie golfbergen tegelijk. Daar komt
nog bij, dat schepen van dergelijke
afmetingen veel minder het trillen
en stampen van de machines voort
planten. Dit alles bij elkaar maakt,
dat men bij onze tegenwoordige ge-
zelschapsreizen per schip nauwelijks
meer gevaar loopt zeeziek te worden.
Boyendien worden de reizen meestal
wel georganiseerd in een tijd dat men
goed weer kan verwachten. Wie ech
ter genoodzaakt is, om bijvoorbeeld
's winters het Kanaal over te steken,
die zal toch altijd nog verstandig doen
zich. met een van bovengenoemde mid
delen te wapenen tegen het gevaar*
van deze onaangename „ziekte".
2000 Schapen geven recht op een vorstentitel;
De onlangs bij een auto-ongeval om
het leven gekomen Prins Mdivani was
in werkelijkheid geemprins, doch een
Georgisch vorst. In "iderstaand ar
tikel willen wy, in het kort, een uit
eenzetting geven over het wezen en
de zeden der Georgische vorsten.
Van de vele volksstammen, die de
Kaukasus bewonen, zijn de Georgiërs
het meest bekend. Deze stam wordt
door de Sovjet-regeering nog meer
onderdrukt dan gedurende den Tsa
rentijd het geval was.
Het volkskarakter der Georgiërs,
onder wie er 15 een vorstelijken
titel dragen, en onder wie zich 50
bevindt, die zich noemen tot de adel
stand te behooren een ieder, die
eigenaar is van 2000 schapen, had in
den Tsarentijd het recht een vorsten
titel te voeren heeft zich ook na
de „Sovjetiseering" niet veel veran
derd.
Nog altijd heeft de Georgiër heel
bijzondere begrippen omtrent eer,
eergevoel en goede manieren en hij
pleegt zijn goede opvoeding tegenover
zijn gasten op zulk een zonderlinge
wijze aan den dag te leggen, dat zijn
manieren bij ons dikwijls meer dan
verwondering wekken.
Een Georgiër, die Voor een goed
gastheer wil doorgaan, Iaat zijn gast
niet in zijn eigen woning treden, ook
al is deze nog zoo keurig ingericht,
doch noodigt hem uit in een met echt
Oostersche luxe ingericht badhuis te
Tiflis, de hoofdstad van Georgië,
waar de gastheer zich enkele dagen
met zijn gast bezighoudt en men over
allerlei belangrijke zaken spreekt.
In de pauzen, tusschen de maal
tijden door, baden de gasten zich en
worden door de bedienden van den
gastheer met dure zalven en oliën in
gewreven. Wie zooiets heeft beleefd,
gelooft in een sprookje uit „1001
Nacht" te leven.
De dolk is de grootste trots van den
Georgische vorst, maar de Georgiër
is een gevaarlijk messenheld.
Het volgend voorval is teekenend
voor de primitieve denkwijze der
Georgiër: Een Georgisch vorst toon
de een vriend een nieuw gekochte
dolk en roemde de buitengewone
scherpte van het mes. De vriend wil
de den man echter niet gelooven en
stelde den vorst voor, dat hij iets met
het mes zou doorklieven, om de
scherpte te toonen. Zonder een woord
te zeggen, stak de vorst zijn vriend
neer, om, zooals hij later voor het Ge
rechtshof verklaarde, den man te too
nen hoe scherp zijn dolk wel was!
Een ander Georgisch aristocraat
wedde, dat hij een heel schaap gedu
rende één maaltijd kon verorberen.
En hij won de weddenschap ook, doch
overleed enkele oogenblikken later,
nog aan tafel gezeten...
Bij een behandeling voor het Ge
rechtshof te Tiflis,(riep de voorzitter
een getuige, zekere vorst Koscho-
kidsee, naar voren. Hierop antwoord
de een stem uit de zaal: „Vorst Ko-
sehokidse is verhinderd te. komen."
„En om welke redenen?" vroeg de
voorzitter. „Ik heb hem gisteren ge
stoken, omdat hij zeide dat mijn bruid
niet schoon was!" luidde het ant
woord, alsof het hier de eenvoudgste
zaak ter wereld betrofe...
De bloedwraak komt in vele fami
lies in Georgië voor en roeit dikwijls
gansche families uit. Een familie
strijd, welke dikwijls zeer ernstige
vormen aanneemt, duurt vaak tien-
Margarithe Durand.
Pionierster der Fransche Vrouwenbeweging.
In Parijs is 16 Maart j.l. in den
ouderdom van 81 jaren een pionier
ster der Vrouwenbeweging in Frank
rijk overleden, Margarithe Durand.
Met haar is &n der vurigste strijd
sters voor de verkrijging van meer
dere rechten voor de vrouw heenge
gaan. Zij was de dochter van gene
raal Durand «n een letterkundige en
reeds op vijftienjarige leeftijd ver
bonden aan de Comédie Frangaise.
Toen zij huwde met de afgevaardigde
George Laquerre heeft zij haar too-
neelloopbaan opgegeven en trok de
pplitiek haar sterk aan. In de eerste
jfaren werkte zij met haar echtgenoot
"karnen aan de destijds van beteekeni§
zijnde courant „ia Presse", later
richtte zij een eigen blad op. In het
politieke schandaal van Generaal Bou-
langer speelde zij een groote rol en
haar artikelen droegen er toe bij, dat
een onderzoek naar deze affaire in
gesteld werd. In 18Ö0 liet zij zicK van
haar mdn scheiden en is niet meer gè-
trouwd. Eerst toefi begon haar leven
zeer interessant te worden.
In 1893 richtte zij de „Fronde" op,
de eerste vrouwencourant in Frank
rijk, "dat niet alleen voor vrouwen be
stemd was, doch ook geheel door
vrouwen samengesteld werd, zoowej
wat het redactioneele deel als de zet
terij betrof. In het Dreyfus-proces
heeft het blad zich aan de zijde van
den onschuldig veroordeelde gesteld
en moest daarom gedurende een be
paalden tijd verdwijnen. Na eenige
jaren kwam het weer uit en was niet
meer uitsluitend aan vrouwenwerk
gewijd, tevens kwamen er zoowel bij
de staf als in de zetterij eenige man
nen in dienst. De staf omvatte een
reeks van prominente mannelijke wer
kers, o.a. Briand, Viviani, Berthelot,
Jacques Sterue e.a. Met verschillen
de groote maöpen stond deze char-
tallen van jaren en kan nog door geen
enkelen regeeringsmaatregel worden
gestuit.
Doch dat de beorgisehe vorsten hun
leven voor hun trots op bijna middel-
eeuwsche wijze veil hebben, is zeker
en dit bewijst ö.a. ook het volgend ka
rakter iseerend voorval
De laatste Tsaar van Rusland be
vond zich op een reis door den Kau
kasus. Zooals altijd, wanneer de heer-
scher aller Russen op reis was, mocht
niemand weten ,in welke der drie op
elkaar volgende en op elkaar gelijken
de treinen de vorst zich bevona. Op
een klein stationnetje, waar men even
stil hield, verscheen een Georgisch
vorst, Abasjidsee en gaf te kennen
den Tsaar te willen spreken. De Tsaar
ontving den vorst in zijn salon wagen.
De vorst vertelde den Tsaar, hoe de
Russische dwang-heerschappij in zijn
land groeide een hoe verhit de tra
wanten van den Tsaar in 't land wa
ren geworden. De boeren waren reeds
lang ontevreden en men wenschte een
algeheele politieke omwenteling en
een mildere stemming van den vorst
der Russen, die zijn macht niet eens
durfde doen gelden in sommige dee-
len van zijn eigen land... Verwonderd
en met groeiende verontwaardiging
luisterde de Tsaar naar het verhaal
van den vreemden vorst en juist toen
de spoortrein over de Kurabrug reed,
opende de vorst een der deuren en
gooide zich, voor de oogen van den
Tsaar en zijn gevolg, in de Kura, een
woedende, kokende bergstroom. Men
heeft den vorst nimmer meer gezien.
Op den Tsaar maakte het geval wel
een diepen indruk, doch zijn veront
waardiging was té groot, dan dat hij
over-de geheele zaak ernstig wenschte
na te denken...
Toen vele jaren later, in het zomer
verblijf Livadia in den Krim, een
Georgisch vorst, die tot de Tsaren-
tafel was genoodigd, begon, met zich
te beklagen over de meedogenlooze
mante vrouw op zeer vriendschappe-
lijken voet.
Margarithe Durand was een mooie
verschijning, groot, blond, elegant en
vol temperament, terwijl zij haar
charmante beminnelijkheid tot op
hoogen leeftijd behouden heeft.
Een zeer bekende vrouwenfiguur,
Diana, moet door den beroemden
beeldhouwer Francois Rudi naar
haar gestalte ontworpen zijn. Zooals
vele vooraanstaande vrouwen was ook
zij een autoriteit en het gebeurde
meermalen, dat (ie courant niet op
tijd gedrukt kon worden, omdat Ma
dame Durand haar goedkeuring nog
niet gegeven had aan de meest be
langrijke artikelen en zoodoende eerst
's avonds laat werd uitgegeven.
Nadat de „Fronde" opgehouden
had te bestaan, gaf zij weer een an
dere courant uit: „Les Nouvelles", die
de eerste in Frankrijk was, waarin
financieele en politieke overzichten
werden gegeven in ruimen zin.
Behalve *op litterair en journalis
tiek gebied heeft deze vooraanstaande
'vrouw zich' nog aan vele andere din
gen gewijd, o.a. is zij de oprichtster-
van een hon<Jenkerkhof op het Seiné-
eiland bij Parijs, dat nog slechts wei
nig of geen navolging heeft gevonden.
Zij bezat een kostbare verzameling
brieven, o.a. van Luther en van Ko
ningin Marie Antoinette aan den
graaf Fersen.
In de laatste twintig jaar van haar
leven wijdde zij zich geheel aan twee
harer stichtingen en wel aan een rust
huis, voor vrouwelijke letterkundigen,
dat op haar landgoed Pierrefonds is
gebouwd. De andere was een biblio
theek van vrouwelijke schrijfsters, die
in de buurt van het Pantheon is on
dergebracht. In deze bibliotheek, die
haar naam draagt, is zij gestorven,
terwijl zij met onverwoestbaren ijver
nog bezig was met lilterairen arbeid.
Russificeeringspolitiek in Georgië,
verbleekte de Tsaar en zag weer den
grootvorst Aabasjidse voor oogen, die(
in de Kura was gesprongen, nadat hij
zijn hart had gelucht...
Ditmaal verliep alles evenwel vre
diger. Na beëindiging van het diner,
gaf de Hofminister den „rebellischen"
Vorst bevel, hetwelk van den Tsaar af
komstig was, dat de map den volgen
den morgen het land moest verlaten,
waarbij de Tsaar zich zou verplichten
den vorst iederen maand een aanzien
lijke som gelds te doen toekomen, op
dat de vorst in het buitenland geen
armoede zou lijden. Op die wijze ver
lieten reeds vele grootvorsten, groot
hertogen en andere adellijke personen
het geliefd vaderland, lang nog, vóór
dat de Sovjets heil wegjoegen...
Jong Holland snakt naar werk!
Hoe er in de werkkampen gewerkt
wordt.
Het plaatselijk Comité van de Cen
trale voor Werkeloozenzorg (gesticht op
initiatief van den Kaad van Nederland-
sche Kerken voor practisch Christendom
schrijtt óns:
Zooals bekend is, stichtte de Centrale
I voor werkeloozenzorg in het atgeloopen
jaar zeven werkkampen voor jeudlge
werkeloozen en zal binnenkort het acht
ste in de boschwachterlj Chaam bij Gin-
neken (N.-B.worden geopend. Wat het
f oprichten van dergelijke kampen aan
gaat moet worden opgemerkt-, dat het
geen gemakkelijke taak is. kir moet voor
gewaakt worden, dat er aroeid aan oe
vrue markt wordt onttrokken; er mogen
ook geen werkzaamheden worden ver
richt, welke anders in rijkswerkverschat-
img zouden worden uitgevoerd, en toch
moet het object kunnen worden aange
merkt uls een van algemeen nut. Er moet
voor een behoorlijken tijd gelegenheid
tot werken zijn en tenslotte moet het
terrein gunstig liggen ten opzichte van
het rayon, waaruit de deelnemers zullen
komen, 's Maandags per fiets naar het
kamp en 's Zaterdags evenzoo naar huis,
o.m. opdat de band met het gezin niet
acht weken lang verbroken zal zijn. Mtt
de opening van het kamp te Chaam zul
de ring gesloten zijn. De overige kampen
zijn gevestigd te Ede, Rockanje, Bussum,
Ommen, Kumpen, Oude Mirdum en
Roden.
Wat de Jongens in die kampen dqen
Werken, voor alles werken, 40 uur per
week, onder leiding van Ingenieurs en
vakbekwame voormannen, bijgestaan
door ambtenaren van de Nederlandsche
Heidemaatschappij en andere technisch
bekwame lieden.
Er wordt ook voor ontspanning ge-
j zorgd en .de geesteltfke verzorging dei
jongelui neemt een voorname plaats in.
Maar overigens, ze zijn in een werk
kamp, en moeten er stevig aanpakken
Hoe er gewerkt wordt?
De rapporteurs zijn vol lof, ofschoon
d^ Jóngeiui op de vrije arbeidsmarkt de
meest uiteenloopende beroepen hebben
uitgeoefend. Er waren in de kampen der
Centrale kantoorbedienden, reizigers,
onderwijzers, losse arbeiders, timmerlie
den, schilders, schoenmakers; theologen,
Jongens zonder beroep (helaas hadden
deze nog nimmer werkgelegenheid ge
vonden), enz.
Het zou tc veel ruimte behoeven om
een opsomming te geven *van de werk
zaamheden die in al de kampen der
Centrale reeds zijn verricht. Hier volgt
een greep uit het rapport van den heer
A. Slagmolen, boschbaas bij de Neder
landsche Heidemaatschappij, die het
toezicht op de werkzaamheden heeft van
het kamp t Wijde Veld" bij Ede. Na
een periode van drie maal weken (er
wordt gewerkt door 1<JU man tegelijk)
hadden de Jongens daar de volgende
werkzaamheden verricht.
wegen en rijwielpaden gemaakt
'4)3.044 m2 of 20.413 km; diepspitten van
wegen 4601 m2 of 7280 km; brandslntels
gespit 121.489 m2 of 19.697 km; heidezoden
wegkrulen van het kamp 1880 ma; heide
onderspitten 1.2680 ha; grond verkruien
over ïo—ib meter 546 m5; grove dennen
ontschorsen 22.265 m2; in plantsoen spit
ten 4670 m2; voetbalveld maken met een
pad 70üü ma; nestkastcontrole 117* uur;
kweekerij schoffelen 8UU0 m2; strooken
gemaakt voor onderzaatlng 1.3455 ha;
plantsoen vrij gesnoeid 20 ha; korfbal-
veld gemaakt met pad 1780 m2; plant-
gaten maken voor boomen 3446; Douglas
en Lariks geplant 2609 stuks; Prunus ge
plant 542 stuks. Daarenboven wegen bij
werken, hout opruimen, drinkplaatsen
voor de vogels maken, afrastering zetten
enz., waarmede niet minder dan 6936J
uur gemoeid waren.
Dit alles werd verricht in één kamp
gedurende slechts drie maal 8 weken.
EEN DRIETAL VOORJAARSCOSTUUMPJES,
MET AARDIGE KLEINE HOEDJES.
Midzomernachtsdroom.
De verfilming door Max Reinhardt van Shakespeare's sprookje.
Jean Muir en Ross Alexander als Helena en Demetrius.
Hedenavond zal in de Schouwburg-Bios
coop een gala-voorstelling plaats hebben
van Reindhardtfs schepping, de verfilming
varf Shakespeare's „Midzomernachtsdroom".
In deze galavoorstelling zal voor den aan
vang van de fiim Dr. C. C. Koets, leefaar
aan de Rijks H. B. S. alhier, een korte in
leiding over Shakespeare's tooneelsprookje
houden.
Max Reinhardt, de groote regisseur, heeft
de opdracht om deze film te maken, ontvan
gen, nadat men in Hollywood kennis ge
maakt had met een tooneelvertooning van
Midzomernachtsdroom onder zijn regie.
Des te meer kan men het waardeeren, dat
Reinhardt, die een machtig assimilatiever
mogen bezit, zich bij de verfilming van dit
werk zoo radicaal van h»t tnoneel heeft
losgemaakt. Men weet, dat hy ook als too-
neelregisseur niet schroomde den tekst van
den dichter te fatsoeneeren naar de moge
lijkheden, die hy zich als tooneelregisseur
droomde. Hij ging al jarenlang van het
standpunt uit soms terecht, soms ten op
rechte dat de tooneelregisseur absoluut
autoritair is op eigen terrein, en dat de tekst
van den dichter niet veel meer is dan een
attribuut dat hem als oppersten dictator
ten dienste staat.
De vrijheid die hy zich voorbehield tegen
over den tekst van den dichter kwam hem
als filmschepper te stade. Heeft hy zich
diezelfde vrijheid voorbehouden tegenover
Warner Bros, die hem in Hollywood in staat
stelden om dit werk te maken, en die uiter
aard wenschten, dat dit werk ook financieel
een zéker resultaat Zou oplevéren, dus ex:
op aangelegd moest zyn de massa te boeien
(Zeer begrijpelijk, als men weet dat een
enorm kapitaal in deze film is gestoken!)
De tekst van Shakespeare's werk.
De tekst van Shakespeare's werk is uiter
aard bekort. De inhoud echter bleef gelijk,
men bevindt zich in Athene bij de bruiloft
van den Hertog van Athene, Theseus, met
Hippolyta, de Amazone, als een fond van
feestelijke plechtigheden en van grootsche
pracht en praal, waarvóór zich de bewuste
drie intriges, licht en vroolijk en vol kluch
tige vergissingen, voltfrfeMem^De^vryage
van Lysander en Demetriusrilfn Hernïia^
twee jonge, hooggeboren mannen van AiS^-
ne om eenzelfde meisje; de vertooning van
een drama door een groepje handwerks
lieden ter gelegenheid van 's hertogs feest,
en het conflict tusschen Titania, de konin
gin, en Oberon, de koning van het feeën-
rijk, waarin de dienaar van de koning, Puck
een groote rol vervult.
Puck is de stichter 'van de complicaties en
verwarringen die in het bosch ontstaan,
waar zich de dilettant-acteurs verbergen
om te repeteeren, èn waar Hermina, Lysan
der en Demetrius gevolgd door Hélena
die op Demetrius verliefd is 's nachts
zich heen begeven. Puck moet namelyk één
van de spelers betooveren op bevel van Obe
ron, die tracht Titania te overwinnen en
haar trots te breken, doch hij vergist zich in
de mênschen die hy voorheeft en betoovert
dus maar dóór, tot iedereen verward is in
het nachtelijke bosch: verwarring die eerst
ophofidt alk'de dag weer aanbreekt en het
bruiloftsfeest gehouden wordt en de acteurs
hy een der spelers Bottom met een
ezelskop voorzien heeft en men ziet den
roes van zomernachtelijke dwaasheid, liefde,
jaloezie, ontstaan als een bedwelming, die
weer later, in den ochtend en het feest, zal
wyken voor de vreugden van den dag en
het geluk van de hervonden harmonie.
In de groote, groep der spelers treft men
een nobelen en mooien Theseus van Ian
Hunter dié zijn tekst met waardigheid zegt;
een sterken, levendigen Bottom van James
Cagney en een jong kwartet van minnen-
den, gespeeld door Powell, Alexander, Jean
Muir en Olivia de Haviland. Voorts een
frisschen, schaterenden Puck van Mickey
Itooney, een, poëtische Titania van Anita
Louise, een statigen Oberon van Victor
Jory, een bekoorlijke elf van Nini Thellade,
en nog zóóveel anderen, terwijl E. W. Korn-
gold de onvergankelijke muziek van Men
delssohn meesterlijk heeft aangewend als
begeleiding van Reinhardt's film.
Twee momenten zijn er in de film met
zijn beeldenreeksen die geniaal te noemen
zyn. Ten eerste het moment dat de ballet
danseres (Nini Theilade) weggedragen
wordt, en^hel arabesken-spel der armen en
der handen tot in het verste perspectief
schynbaar eincleloos vervolgd wordt. Hier
nadert de naturalist Reinhardt als filmpr
ile expressieve macht yan de „absolute"
filmscheppers, hier wordt film tot muziek
en muziek tot film. En het tweede moment
is dat, waar de dag gaat aanbreken en
waar Oberon te paard gezeten, zijn wappe
renden mantel omslaat en die mantel zich
eindeloos voortzettend in golf na golf een
zwellenilen stoet van de wonderlijkste bi-
zarste verschijningen oproept.
In deze twee momenten is Reinhardt
boven het venhaal uitgestegen.
Er zullen literair- en dramatisch gevoe
lige menschen zyn, die zich de tooneelvoor-
stellingen van wijlen Royaards herinneren
of die kort tevoren nog eens den tekst van
Shakespeare hebben gelezen, en sych door
de filmische vrijheid die Reinhardt zich
heeft veroorloofd gechoqueerd gevoelen,
maar zy dienen niet te yergeten, dat ook de
dichter indertijd de teksten die hy vond,
naar eigen willekeur gebruikt heeft om zijn
werk te scheppen. Zy mogen evenmin ver
geten, dat ook Shakespeare, die behalve
LUCHTVAART.
hun drama spelen en de jongelieden trou- dichter, e speler en tooneelleider was, wel
degelijk rekening hield met den smaak en
de wenschen van zyn publiek.
Reinhardt heeft met dezen Midzomer
nachtsdroom een fjlm gemaakt, die uit een
oogpunt van schilderachtige en rhythmische
sprookjesverfilming tot het béste behoort,
wat de film op het oogenblik te bieden heeft.
Die nacht in 't bosch, 4net alle elfen .en
kabouters, alle feeën en den kleinen en
brutalen Puck, met de acteurs en met de
jongelieden met Titania en Oberon wordt
hier door middel van het gansche apparaat
van tooverkunsten dat de film bezit, reali-,
teit. Men ziet de elfen zweven, de kabouters
musiceeren, Puck zich in een zwijn en ln
een vlam en wat niet al veranderen, nadat
ONVERSTOORBA Aft OPTIMI SM E.
Optimistische automobilist: 't Is toch maar een geluk dat de
wagen by deze sneeuwstorm goede remmen heeft!
N.V. „City-Film" heeft zich de ver-
tooningsrechten verzekerd van een
nieuwe belangrijke film der Oosten-
ryksche filmindustrie, waarin de
hoofdrollen worden vertolkt door Lili
Darvas, Hans Jaray, Attila Hörbi-
ger, Hilde von Stolz en Szöke Szakall
en Szöke .Szakall ditmaal in een
ernstige rol. Deze film is daarom
merkwaardig en belangwekkend, om
dat het scenario geput werd uit het
origineele dagboek van Maria Bash
kirtseff. Gladstone heeft eens over
deze klassiek geworden mémoires van
bet jonge Russische meisje gezegd:
..Dit is een boek, dat zijns gelijke niet
heeft!" en dat kan men eveneens
zeggen van het even korte als rijke
leven van Maria Bashkirtsoff zelf.
Deze jonge Russin behandelt in
haar dagboek ieder onderwerp: we-
toschappeljjke kwesties, sociale aan
gelegenheden, kunst, litteratuur en
de liefde met een bijna Machiavel
listisch cynisme en met de naïviteit
v&n een vurig jong meisjeshart. Ma
ria Bashkirtseff schreef haar eerste
dagboekblad op haar 12de jaar en
sedert dien is zij blijven schrijven tot
elf dagen voor haar dood. Reeds in
haar vroegste aanteekeningen treft
de raakste, gevoeligste en zui
verste dingen aan en toen was zij toch
°P een leeftijd, dat vele meisjes nog
met hun poppen spelen. Toen zfl
stierf, 24 jaar oud, had zij zoo harts
tochtelijk geleefd, gewerkt en geleden
als slechts voor weinigen op deze
aarde is weggelegd.
Op zeer jeugdigen leeftijd verliet
zij met haar moeder haar Russisch
vaderland, om zich om gezondheids
redenen aan de Riviera te vestigen.
Reeds toen teekende zjj met een op
merkelijk talent, speelde piano man
doline en harp, terwijl zij over een
warmen, ontroerende stem beschikte.
Zij reisde veel in die jaren, zooals het
gewoonte was in de voorname Rus
sische kringen, waaruit zij voortge
komen was. Op 17-jarigen leeftijd
vestigde zij zich echter voorgoed te
Parijs, waar zij zich liet inschrijven
a's leerlinge aan de schildersschool
van Julian. In Parfis openbaarde zich
de eerste symptomen van de keel
tuberculose, die haar zeven jaar later
ten grave zou sleepen. Zij baarde er
opzien door haar moderne kunstop
vattingen. Zij werkte vaak veertien
uur per dag, want het was alsof zij
voorvoelde, dat haar geen lang leven
beschoren was. Zij haastte zich haar
levensdoel te bereiken: roem te be
halen. Telkens treft men in haar dag
boek opmerkingen aan in den geest
van„Als ik jong sterf, wil ik iets
blijvend achterlaten... Niets lijkt mij
verschrikkelijker dan te verdwijnen
zonder een spoor achter te laten,"
Zij eischte het onmogelijke van
haar zwakke gezondheid, maar zij
bleef een mooi meisje van de wereld,
dat 's avonds schitterde in de salons
van den Russichen gezant door haar
geest, haar zelfontworpen japonnen
en haar zeldzame schoonheid.
Haar gezondheid liet steeds meer
te wenschen over en haar dokter raad
de haar aan naar het Zuiden te gaan,
doch zij weigerde. Haar brandende
eerzucht hield haar te Parijs. Op het
einde van haar leven wijdde zij zich
nog aan de beeldhouwkunst, omdat
zij vreesde haar gezichtsvermogen te
verliezen en dan niet meer zou kun
nen schilderen. Ook haar gehoor-
scherpte nam af, wat ha£r ontzaglijk
leed berokkende, omdat zij 't uit een
onverklaarbaar schaamtegevoel aan
niemand dorst mede te deelen.
Men kan het dagboek van Maria
Bashkirtseff niet lezen zonder ont
roerd te worden door den heldhafti-
gen strijd, die dit meisje tevoeren had
tegen het Noodlot, dat haar met stuk
jes en beetjes weer dat ontnam, wat
het haar vroeger met zulk een kwis
tige hand geschonken had.
Éénzelfde ontroering brengt ook
de. film, die naar dit merkwaardige
dagboek werd vervaardigd. De film
pretendeert niet historisch te zijn in
de strikte beteekenis van het woord,
doch wil met gebruikmaking van het
voorhanden dagboek een synthese ge
ven van dit uiterst merkwaardige
leven van de „grande amoureuse van
het leven" zooals zij zich zelf eens
betitelde zooals het voor ons op
bloeit uit de bladen van haar mémoi
res. Het hoofdthema van de film is
Waardeering voor de K.L.M. in het
Britsche Lagerhuis.
Alleen uit vaderlandsliefde vliegt men per
„Imperial Airways".
In het Britsche Lagerhuis kwam gisteren
het ontwerp van wet tot regeling van de
rijkssubsidies aan de burgerluchtvaart aan
de orde. Zooals men wet wordt in dit wets
ontwerp het jaarlyksch subsidie gebracht op
anderhalf millioen pond sterling, uit te be
talen tot het einde van 1953, terwyl thans
slechts één millioen pond wordt toegestaan,
tot einde 1940.
Het ontwerp voorziet ook in het in wer
king stellen van een vergunningsstelsel
voor luchtdiensten, en in een uitbreiding
•an de bevoegdheden der plaatselijke auto
riteiten met betrekking tot de stichting van
vliegvelden.
By de besprekingen kwam, betreffende de
financieele zijde van de wet, de opmerking
r voren, dat de gemeenschap gevaar
loopt ondernemingen te steunen, welke niet-
efficiente machines gebruiken.
„Dat gebeurt heden ten dage", zeide de
afgevaardigde Brabazon en hij voegde hier
aan toe, dat wanneer de Imperial Airways
geen Britsche onderneming ware, zeker de
Engelschen per K.L.M. zouden reizen.
De afgevaardigde Tate voegde hieraan
toe, dat de Nederlandsche K.L.M. over den
weg naar Batavia 3H ag minder doet dan
de Imperial Airways. De Nederlandsche
dienst brengt bovendien, aldus deze afge
vaardigde, meer dan de helft van de kosten
op, tegenover de Imperial Airways nog geen
tiende deel van de kosten.
De „Hindenburg-" te Las Palmas.
Snelheid 142 K.M. per uur.
De bijzondere D.N.B.-berichtgever a. b.
van de L. Z. „Hindenburg" meldt, dat er in
den nacht van Dinsdag op Woensdag 9—10
m. wind stond: stormweer! ftjen zag de
schepen beneden zich in de hoogstaande gol
ven van de Golf van Biskaye stampen en
slingeren. De Zepeplin lag evenwel zeer
rustig.
Om half acht Woensdagochtend zagen de
luchtreizigers ter hoogte van Kaap Fini-
stère een thuisvarend Engelsch oorlogsschip.
Er werden over en weer groeten gewisseld:
de Engelschman wenschte de L.Z„ 129 be
houden varen/
De koers was Las Palmas: daar hoopt
kapt. Jjehmann voordeel te krijgen van de
N.O.-passaat.
Tengevolge v&n den gedwongen omweg
over Nederland en over de Golf van Bis-
caye zal de „Hindenburg" eerst Vrijdag
ochtend vroeg te Pernambuco kunnen zijn
en omstreeks middernacht daarna te Rio de
Janeiro.
De melding van het luchtschip van 3 Uur
gistermiddag gaf als positie 35.52 gr. N.B.
en 11.21 gr. W.L.: dwars van Gibraltar. Het
luchtschip liep .76 zeemijlen per uur (142
K.M.).
Donderdagochtend werd gemeld dat het
luchtschip te 23 uur Las Pfclmas had be
reikt. Het vloog op geringe hoogte over de
haven. De bevolking toonde ook hier veel
belangstelling.
Volgens te Hamburg gisteren te 10 Y* uur
ontvangen berichten bevond de „Hinden
burg" zich Donderdagmorgen te 7 uur 220
zeemijlen ten N.O. van het Kaap Verdische
eiland Boavista Zondag zal het luchtschip
te Rio de Janeiro aankomen.
haar liefde voor den Franschen schrij
ver Guy de Maupassant, dien zij eerst
van zich verwijderde, omdat zij zich
geheel wijden wilde aan haar schil
derkunst en dien zij later niet meer
ontmoeten wilde, omdat zij vreesde,
dat haar sleepende ziekte haar schoon
heid zou schenden en den geliefde
daardoor te veel leed zou brokkenen.
Deze film werd geregisseerd door
Hermann Kosterlitz, die hiermede een
zijner schoonste films schiep. Zuiver
afgestemd op de sfeer van het geheel
is- ook het camerawerk van Willi
Goldberger, in samenwerking met
Zoli Vidor, terwijl Paul Abraham de
muziek verzorgde. - Van deze film
werd gelijktijdig eén Duitsch spre
kende en een Italiaansche versie ver
vaardigd en zij vormt opnieuw een
bewijs voor de groote artistieke hoog
te, waarop tegenwoordig de Oosten-
rijksche filmindustrie staat.
door Martine Wittop Koning.
Polenta-(voorgerecht voor ongeveer
6 personen).
1 L. melk, 250 gr. gele mai'sgries,
(desnoods te vervangen door boek-
weitmeel), Vfc afgestreken eetlepel
zout, 200 gr. zoetemelksche kaas, 50
gr. boter.
Breng de melk aan de kook, strooi
er onder voortdurend roeren het meel
en het zout in en laat steeds roe
rende de pap gaar en dik koken
(minstens 10 minuten). Roer er de
geraspte kaas en de boter door, on-
FINANCIEEL NIEUWS.
N.V. Westlandsche Hypotheekbank.
Dividend 6 (v. j. 20) pet.
In de gisteren te 's-Gravenhage gehou
den algemeene vergadering van aandeel
houders werden de Jbalans per 1 Januari
1936 en de winst- en verliesrekening over
1936 goedgekeurd.
De aan de beurt van aftreden zijnde com
missarissen, de heeren G. L. Maaldrink,
prof. rhr. A. S. de Blecourt en jhr. nir. A.
F. O. van Sasse van Ysselt, werden allen als
zoodanig herkozen.
Uit het door de directie uitgebrachte ver
slag ontleenen wy nog het volgende:
Het jaar 1935 heeft geen opleving in za
ken gebracht. Het bedryf is nog verder in
gekrompen. Zoowel het bedrag der uitstaan
de pandbrieven als dat der hypothecaire
leeningen is gedaald, en wel tot respectieve
lijk ƒ49.011.450 (v. j. 50.817.300) en
ƒ50.932.369 (v. j. 52.794.097.50)
Per 15 Maart is een bedrag van 1.458.000
pandbrieven ingetrokken en daartegen
over aan de houders gelegenheid gegeven
4 '/c te koopen. Ongeveer 63 c/c van het be
drag der ingetrokken pandbrieven-ris op deze
wijze in het bedryf belegd.
In de maand Mei is 379.000 pandbrieven
van verschillend rentetype uitgeloot. Aan
gezien in dien tijd reeds de koersen der
pandbrieven aanmerkelijk waren gedaald,
konden wy den houders geen 4 f/< pandbrie
ven daartegen aanbieden, zoodat wy het
voll bedrag hebben uitbetaald.
Door den lagen koers der pandbrieven
was het ons niet mogelijk verder uitvoering
te geven aan onzen opzet, om door middel
van vrijwillige conversie van hoogrentende
pandbrieven de hypotheekrenten, zooveel
mogelijk, te verlagen.
18 maal (v. j. 20 maal) waren wy ge
noopt om gebruik te maken van de ons ver
leende onherroepelijke machtiging tot ver
koop van het onderpand, en wel 9 keer we
gens faillissement en 9 keer wegens wan
betaling. Het daarbij geleden verlies be
draagt 14.433.
Vijf ctóbiteuren hebben het onderpan^on
der orize'. goedkeuring vrijwillig gefeild. De
opbrengst bedroeg 12.600 minder dan onze
hoofdvorderingen.
Dertig maal hebben wy, hetzij in veiling,
^.hetzij onder de hand het onderpand inge
kocht, of direct een kooper daarvoor ge
vonden. Een gedeelte van de ingekochte on
derpanden zijn in den loop van het jaar
weder verkocht. De verliezen en onkosten
op een en ander geleden bedragen tezamen
65.861.
Bovenstaande bedragen, tezamen f92.894
zyn ten laste van de extra-reserve gebracht,
die echter uit de winst wederom is gecredi
teerd voor 108.505.
Wy hebben alle noodige voorzieningen
getroffen ten aanzien van achterstallige
rente en administraties door een bedrag
van ƒ85.056.86 af te schrijven, waarna wij
van oordeel zijn, dat redelijkerwijze geen
teleurstellingen meer te verwachten zyn.
De te verdeel en winst bedraagte hierna
260.675. Deze winst laat toe om aan aan
deelhouders een dividend uit te keeren van
6 (v. j. 20 c/r of 15 per aandeel van ƒ2500,
waarop 10 TU is gestort, terwijl op elk op-
richtersbewjjs ƒ8.49 (v. j. ƒ70.55) worïït
uitgekeerd.
Nadat op de rekening Onroerende Goe
deren ƒ63.661 is afgeschreven, staat deze
rekening thans te boek voor ƒ264.000. De
huuropbrengst is zeer bevredigend.
De gezamenlijke reserves staan thans te
boek voor ƒ2.361.195 (v. j. 2.337.569).
derzoek of er voldoende zout in is ge
daan en dien het gerecht zoo warhi
mogelijk op.
Kaasklompjes voorgerecht voor 4
a 6 personen).
200 gr. bloem, 3 eieren, 6 d.L. melk,
wat zout, 100 gr. geraspte oude kaas,
wat peper en nootmuskaat, 100 gr.
boter.
Klop de eieren met zout, peper en
nootmuskaat, voeg er een derde van
de hoeveelheid kaas en 1 d.L. van de
melk bij en klop met dit vloeistof
mengsel de bloem tot een glad beslag
verdun het met de rest van de koude
melk, laat het op een zacht vuur on
der voortdurend roeren aan de kook
komen, voeg er 25 gr. van de boter bij
en bljjf fbnk roeren, tot het gare deeg
zich als één klomp van de pan los
laat. Neem de pan van het vuur en
laat den inhoud wat bekoelen.
Wrijf een vuurvast schoteltje in
met een gedeelte van de nog overge
houden boter; vorm met behulp van
twee lepels kleine klompjes van het
bekoelde deeg, leg daarvan een laag
in het schoteltje, strooi er een paai
lepels van de nog achtergebleven
kaas op en leg hier en daar een stukje -
van de boter. Vorm op dezelfde wijze
een tweede laagje en ga zoervoort, tot
het deeg is opgebruikt. Bestrooi de
laatste laag niet met kaas, maar leg
er wel eenige klontjes boter op.
Zet het schoteltje in den oven, tot
het deeg goed doorbakken en de bo
venkant goudbruin is (een klein half
uur). Dien het gerecht dadelijk op.