KOOPJES??
Deze Courant komt in vele duizenden gezinnen Gegarandeerde oplage 7500
ex
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD
BERGAMBACHT, BERKENWOUDE, BODEGRAVEN, BOSKOOP,
NIEUWERKERK, OUDERKERK, OUDEWATER, REEÜWIJK, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADDINXVEEN, ZEVENHUIZEN, enz.
- --- V00R gouda EN OMSTREKEN
Zaterdag IS Juli 1888
78» Jaargang
■a 18287
Dit blad verschijnt dagelijks, behalve Zon-en Feestdagen
S' J
FA' 1
EERSTE BLAD.
Onder de Goudgravers.
Nieuw optimisme.
P A AR-
BOEKJES
PAAR- I
I
iclcrdtoM/L
helpt tegen
luwpijn altijd
SPIRIN
i de oranje-bandbuitjei van
zakjes van i tabl. 10 ets.
WAFE WaFE-3% I
Brieven uit ie Hofstad.
GOUDERAK. HAASTRECHT, MOORDRECHT. MOERCAFELlÉ,
Reserveer Woensdagavond 22 Juli voor de Wielerbaan.
natuurlijk bij
fff)
hlmcinn
I
f
K.
RABOUW, Oost-
gelukkig zorgeloos bestaan was geweest.
HOOFDSTUK 111.
Charley in de buurt was, maar hij bracht
wetend was om te begrijpen, dat Dick
Dan zal ik je Rose noemen, maar
alléén mag gebruiken, ging Dick Bryc
jonge Schot, die pas was „uitgekomen”
ballades.
babbelden tevergeefs tegen haar en aan
HOOFDSTUK II.
I
vormde, en waarachter de stallen en het
ezet.
ngen
kers.
>ning gekozen. De
ir het draaksteken.
de, waardoor al haar witte tanden te
zien kwamen.
wand, vormde de slaapgelegenheid.
De mannen hadden Rosalie’s verja-
ringsmaal alle eer bewezen, en zaten nu
om het kampvuur geschaard, dat helder
vlamde en grillige schaduwen over het
water van de rivier wierp.
Rosalle zat midden In de groep, onge
woon stil. Zij staarde over het water en
wesigheid hem genoegen in de bijeen
komst deed scheppen.
Na een poosje vroeg een der mijnwer
kers Rosalle om wat te zingen Zij kende
hut, die liefdevolle handen voor haar
hadden gebouwd
Rosalie’s kamer keek uit op het woud,
waarover zich dé met sterren bezaaide
hemel welfde. Met een kimono om bleef
ze in den stillen nacht zitten turen, die
per in gedachten dan ze ooit In haar
kijken, maar zs durfde haar oom niet
ongehoorzaam zijn
Daarom wenschte zij allen goeden
naar bed te gaan,
Charley ten slotte, terwijl hij zijn ouder-
wetsch horloge uit den zak haalde.
geen aandacht.
Rosalie wandelde verder en verder,
Dit nummer bestaat uit twee bladen.
0
ministratief gedoe. lil het buitenland prikt
men alle ontvangen bewijsstukken op pen
nen en men zoekt* ze later uit.
Intusschen hebben wij heel veel stof voor
onzen postdienst, al moest het ons van het
hart, dat die nachttreinen niet geheel en al
verbeteringen zijn geweest. Men heeft de
correspondentie zooveel mogelijk opgehoopt
en expedieert ze als massa in den nacht.
Inderdaad zal dit voordeeliger zijn en met
het oog daarop aanvaarden wij dit stelsel.
FEUILLETON.
Naar het Engelsch van
Mrs. PATRICK McGILL.
Nadruk verboden.
KI
MET GEBR. VAN GOG
Op Donderdag 23 Juli naar Arnhem-
Sonsbeek etc. en Burger’s Dieren
park compl. ƒ2.75 p. fp. Vertrek
7'4 u. v.m.
Op Zondag 26 Juli: Auto- met wan
deltocht, Middachterlaan, om het
Kasteel, Laag Soeren, De Kaap, De
Rouwenberg, Rozenbosch, compl.
gids inbegr. 3.p. p.
Op Zondag 9 Aug.: Panorama Anvers,
Schelde rij- en looptunnels, 26 be
zienswaardigheden in Brussel, Lae-
ken en Tervuren, p. p. ƒ3.75, pas
0.25. Panorama en Tunnels inbegr.
Alg. Reclametocht. Vertr. 5l/i u.
v.m.
Plaatsbespreken
haven.
bijgaat. Alleen zal hij ook van dat leed of
van zijn gevolgen het voordeel trachten te
ontdekken en het tijdelijke ook van het leed
naar voren brengen.
Vrijwel alles in de wereld en het leven
heeft een licht- en een schaduwzijde. Het
verschil tusschen den optimist en den pes
simist is, dat de eerste steeds naar de licht-,
de ander naar de schaduwzijde ziet en dat
de een in den goeden, de ander in den
slechten afloop gelooft. Ten slotte is dit
verschil een verschil in vertrouwen. De op
timist vertrouwt, misschien wel wat te ge
makkelijk, in het leven en in de menschen,
de pessimist ziet in het leven de overwin
ning van het kwade en het rampspoedige.
Maar beide trekken telkens weer hun con
clusies uit het gebeuren en verbinden daar
aan verwachtingen.
Wanneer nu iemand als de voorzitter der
Ned. Vereeniging van de buitenlandsche
metaalindustrie, hy moge dan optimist zijn
of een optimistischeh kijk op de dingen heb
ben, het einde der huidige crisis constateert,
dan is het duidelijk, dat er dingen gebeuren,
die hem daarvoor aanleiding geven, al zal
wellicht een pessimist daaruitmog niet deze
hoopvolle verwachtingen opbouwen. We mo
gen dus gelooven, dat het gebeuren van den
laatsten tijd zich in een richting ontwik
kelt, die hen, die vertrouwen stellen in het
leven, doet gelooven aan het komen van
een beteren tijd in de naaste toekomst. En
dat kan ons aanleiding geven om ook zelf
de toekomst wat hoopvoller in te zien en
opnieuw vertrouwen te stellen.
Want dat vertrouwen hebben we noodig.
En daarom reeds heeft het optimisme, voor
al in een tijd, wanneer het er donker uit
ziet, zoo groote beteekenis voor ons leven.
Het schenkt ons het vertrouwen terug, dat
we bezig waren te verliezen. Het heft ons
opnieuw op en geeft nieuwe krachten voor
den zwaren strijd, die juist in dezen tijd hét
leven van ons eischt. Niet by de pakken
neerzitten, maar gelooven, vertrouwen stel
len in het leven, gelooven ook, dat de crises
voorbij is» dat is de weg, waflrlangs wij zoo
noodig met nieuwe middelen voor ons en
onze nakomelingschap een betere toekomst
veroveren.
Dezer dagen heeft de voorzitter der Ne-
derlandsche vereeniging van de buitenland
sche metaalindustrie en aanverwante be
drijven, ir. Hoette, een lezing gehouden over
het onderwerp: ,jDe crisis is voorbij”, waar
in hij uiteenzette waarom de wereldoecono-
mie van nu af aan haar aanteekeningen in
een nieuw boek grifte. Sprak zich hier
alleen optimisme uit? Of was het de uiting
van overtuiging, steunende op nauwkeurige
waarnemingen en feiten? En wanneer hei
een uiting van optimisme was en opti
misme spreekt er in alle geval uit is dat
optimisme dan gerechtvaardigd Het is
irioeilyk hierop een beslist antwoord te
geven. Er zjjn ongetwijfeld teekenen, die op
herstel wijzen. In de meeste landen neemt
de werkloosheid af, al neemt ze dan in ons
land nog toe. Maar is dit niet het gevolg
van buitengewone maatregelen, waardoor
menschen aan werk geholpej^ worden, die
normaal werkeloos zouden zyn 'gebleven In
elk geval en het werd boven reeds ge
zegd is een zeker optimisme niet vreemd
aan de uitspraak, dat de crisis voorbij is.
Maar wanneer dit zoo is, wanneer optimis
me aan de uitspraak niet vreemd is, wat het
ook niet kan zyn, zelfs wanneer zy voor een
groot deel voor rekening van optimisme
komt, dan verliest daarmee deze uitspraak
in een doorwrochte rede zeker niet haar
waarde, en allerminst zeker, wanneer dat
optimisme ook objectief gezien gerechtvaar
digd mag heeten.
Optimisme is, evenmin als wat ter wereld
ook, een toevalligheid. Het is het gevolg van
een geaardheid, maar ook van uiterlyke en
wellicht innerlyke, dat wil zeggen in het
innerlijk leven van den mensch zich open
barende, verschijnselen. Ieder mensch rea
geert anders op uiterlyke en innerlyke ver
schijnselen en gebeurtenissen. Ey in deze
reactie openbaart zich zyn aard en karak
ter. Optimist is nu wie uit het gebeuren
gemakkelyk aangename, blyde gevolgtrek- I kunnen
kingen maakt, er blyde verwachtingen aan
verbindt, doordat hij geneigd is den zonne-
kant der verschijnselen te zien en een aan
geboren goed vertrouwen heeft in de goede
ontwikkeling der gebeurtenissen. Dit opti-
misme kan sterker en minder sterk zijn. 1
Maar uit deze kenschetsing volgt reeds, dat
men verkeerd doet in den optimist iemand I
te zien, die altyd en onveranderlijk het
leven rozig gekleurd ziet en voor het leed
en den kommer» van het leven geen oog
heeft en het achteloos en ongevoelig voor- en Belastinggelden
wondering, terwijl hij hoog opgericht het
Genipt. mau>' la Irla.ic- met niin- en ahornboom en omzoomde
ik zal je ook een naam geven, dien ik
alléén mag gebruiken, ging Dick Bryc
.voort, terwijl hij verstrooid de lange krul J
oprolde.
DIIfllGC
Hef mijnwefkerskamp BesEond uit een
I lange, lage schuur, die de woonkamer
vormde, en waarachter de staUen en j'~*
??n’ RosaUe’s ®eest te kookhuis waren. Een hut van denneblok-
I ken, met eenvoudige bedden langs dten
u/onH vnrmdn Hn J
ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal ƒ225, per week 17 cent, overal waar de
bezorging per looper geschiedt. Franco per post per kwartaal ƒ3.15.
Abonnementen Worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 31, GOUDA,
by onze agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren.
Onze bureaux zyn dagelijks geopend van 96 uur. Administratie en Redactie Telef.
latere. 2745. Postrekening 48400.
ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (behoorende tot den bezorgkring)
15 regels ƒ1.30, elke regel meer ƒ0.25. Van buiten Gouda en den bezorgkring:
15 regels 1.55, elke regel meer 0.30. Advertentiën in het Zaterdagnmmer 20
byslag op den prijs. Liefdadigheids-advertentiën de helft van den prys.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN: 1—4 regels 2.25, elke regel meer 0.50. Op
de voorpagina 50 hooger.
Gewone advertentiën en ingezonden mededeelingen by contract tot zeer gereduceerden
prijs. Grojote letters en randen worden berekend naar plaatsruimte.
Advertentie® kunnen worden ingezonden door tusschenkomst van soliede Boek
handelaren, Advertentiebureaux en onze agenten en moeten daags vóór de plaatsing
aa het Bureau zijn ingekomen, teneinde van opname verzekerd te zyn.
keerd, met haar
Plukte groente
Mary, die niet veel van. den vreemde -
ling moest hebben, stuurde hem de deur
uit, toen hij haar een keer in den weg
liep.
Rosalie volgde hem met oogen vol be-
llEUWb.
ooi wei pen.
l ruulie z.yn ue\ra.
laar ais gevonden
m: 3 sleuteltjes
Ups sleutel.
navolgende adressen
emonnaie met 2 cent,
61; een bloed kor.
m, Groeneweg 79; een
d. Berg, Zoutmanstr.
antel, een kinderman.
Voude, Wachtelstr. 27;
ig, W. Oskam, Gouwe
dschappentasch, Van
slot met ketting, A. v.
36; een regenmantel,
aven 12; een dop van
dingen, Wilhelminastr.
A. Wansink. Turf.
n. Kilogewieht, G. v. d.
r. 16; een theemeubei,
een stalen duimstok,
en; een br. portemon.
tssellaan 69; een br.
>en, Vrouwesteeg 33;
a, St. Josephstraat 94;
Jonkheid, Karnemelk.
T. Wentink, P, C.
taaid herdershond, H.
35; een damesport».
ateix, O. de Boompje»
an Beede, Bod. StraaL
■bord H 91785, J. Hot
91; een kindertaschje,
n 95; een alpiiiomuto,
that raat 51; een gr.
izer, Weth. Venteweg
landdoek, P. Verkade,
n dameshoed. N. Mon-
13; een medaille met
straat 33; een bl. kin-
el, Pr. Hendrikstraat
jes, J. Jonkheid, RoU
nantelceintuur, J. J.
een beursje met inh.,
Singel 15.
tangegeven: een bank,
aen zakje waschgoed
‘s Wouters)een don-
de met ongev. 24.—;
8.-.
BANK -
i BUSJES j
I GOUWE 2 - hoek Wijdste. - GOUDA
Afhaling aan huis van Spaar-
De ervaring heeft geleerd, dat meer dan
driekwart van alle postzendingen zaken be
treft en men is gaan overwegen dat het
weinig nut heeft oi die in den laten namid
dag of 's avonds nog worden besteld: ze
blijven toch tot den volgenden dag liggen
eer zij worden behandeld. Het bestellen
langs de woningen is eigenlijk een dure ge
schiedenis geworden, vooral in onze stad,
waar men zoo wijd uit heeft gebouwd en de
besteller dus op een groot oppervlak maar
weinig „klanten" pleegt te hebben.
De openstelling der bijkantoren is in den
loop der tijden ook al beperkt. Dat is noch
voor het publiek noch voor het personeel
aangenaam. Het is er in de ochtenduren
voortdurend propvol voor alle loketten, des
middags is het al zeer veel stiller en in de
paar avonduren, tot half acht, is het er ver
laten.
Dat is natuurlijk ook al een gevolg hier-,
van, dat het overgroote deel der correspon
dentie ’s morgens vroeg arriveert. Onbegrij
pelijk is het waarom men midden op den
dag de uitbetaling van wissels en chèques
stopzet. Deed men dit niet, maar liet men
daarvoor den geheelen dag open, dan zou
dit deel der administratie veel meer over
den geheelen dag verdeeld worden. Ten
slotte hébben wy altyd nog de opmerking
dat veel te veel administratie aan de loket
ten wordt afgedaan, terwijl het publiek
wacht. Het opplakken van de chèque-ge-
deelten bijvoorbeeld is belachelijk als ad-
omdat ze zingen moeten en ze was
direct bereid.
Wat zal ik zingen? vroeg ze glim
lachend. In de witte jurk, die Mary voor
haar gemaakt had, leek ze op een liefe-
lijke waterbloem, en zelfs de mannen,
die haar van kind af hadden zien op
groeien, waren getroffen door haar
schoonheid.
Zing een liedeken voor mij, meiske,
zei de oude Rob Cameron, die zelden zijn
mond open deed óm tegen iemand te
spreken.
„In ’t land van het Geluk, schat,
Wordt het nimmer nachf
zong RosaJle, en er glinsterde iets in de
oogen van den ouden Schot. Hij zag een
turfvuur en een kleine beek, die murme
lend Stroomde door een groen dal
Rose, zou je „Killamey” willeh zin-
In plaats van het onophoudelijke, alles
overstemmende gedruisch van. de stroom
versnellingen en watervallen, hoorde ze
de zachte stem van den knappen vreem
deling, die haar „zijn lieve Canadeescne
roos” had genoemd.
Dica Bryce was te slim om van het
praat? peinsde Rosalie, die veel te on- meisje notitie te nemen, terwijl Chicago
wetend was om te begrijpen, dat Dick Charley in de buurt ’rar, maar h” bracht
Bryce, wat zijn karakter betrof, niet 1 haar op honderd spitsvondige manieren
halen kon bij de gebruinde ruwe mijn- 1 aan het verstand, dat alleen haar aan-
werkers van het Glenconneikamp.
Hoe zou Je Je voelen als Je verliefd
Ik snap niet, waar de gepomma-
deerde Jongeling toch uithangt, merkte
Charley den volgenden morgen op, want
Dick Bryce was verdwenen, maar de
kano, waarin hij gekomen was, lag nog
aan den oever gemeerd
Best mogelijk, dat hij hem gestolen
heelt en het wel gemakkeiijk vond hem
hier achter te laten, zei een van de Jon-
I gens en iedereen telde hierop zijn bezit-
1 tingen na.
Maar er werd niets vermist en hoewel
het verdwijnen van Dick Bryce onder het
tijdschriften wel eens van lees? vroeg
^Rosalie zich af terwijl ze
1 maakte vóór haar verjaringsfeest.
Het was de eerste keer, dat die ge- i
- En hoe is die? vroeg Rosilie lachen- dachte blJ haar opkwam, en de man, die
waardoor al haar witte tanden te j daarvoor aansprakelijk was, was bezig
I geen vijfhonderd meter verder vriend-
i schap te sluiten met de mijnwerkers.
MCOCXXXI.
Het nachtelijk postvervoer.
Dezer dagen heeft de dagbladpers weer
eens altemaal een geestdriftig stukje ge
schreven over het nachteiyk postvervoer.
De Ministeronder wiens departement het
bedryf der posterijen ressorteert, is eens
een keertje meegegaan op zoo’n nachtelyke
rit in den postwagen om van zyn belang
stelling te getuigen en via de pers den yolke
zyn groote belangstelling te doen verkon
digen.
Als men dat verhaa| leest, dan zullen
velen met trots vervuld zyn over deze pres
taties en verheerlijkt zyn over dat nationaal
organisatie-talent. Zóó mooi als het er uit
ziet is het misschien toch niet heelefhaal.
Misschien dat uit een oogpunt van be-
dryfs-rationalisatie dat nachtelyk vervoer
heel fraai is, maar terwijl aan den éénen
kant de postverzending wordt versneld, is
ze aan den anderen kant er niet op vooruit
gegaan. Het aantal bestellingen is hier ter
stede in weinige jaren tijds van vyf op drie
gebracht en ’t aantal buslichtingen ook veel
verminderd. Het gevolg daarvan is ge
weest, dat het overgroote deel der bestel
lingen naar de eerste, in het vroege morgen
uur is samengebracht. Het publiek heeft
dat niet zoo scherp in de gaten, ómdat de
meeste brieven niet zoo’n haast hébben.
Wat in den loop van den dag wordt gepost
bereikt maar zelden nog dienzelfden dag
zyn bestemming; bijna altyd komt het den
volgenden ochtend aan. Wil men in onze
stad nog met de avondbestelling een brief
besteld hebben, dan dient die öm kwart voor
drie in één bij-bus te liggen. Even later
na de lichting op dat uur gepost bereikt
die brief pas den volgenden ochtend zijn be
stemming.
In den loop der tyden is de particuliere
correspondentie niet zoo heel veel vermeer
derd. Andere middelen met name de tele
foon, hebben heel wat daarvan vervangen.
üonkSGiE mum.
AVAAJ1A WUUV AUWWV. AAMA0
woorden altijd voor me, zei hij met zijn I
schorre stem.
Toen het lied uit was, sprong Rosalie
op en begon te dansen.
Zij danste op de ihuziek van de oude
viool, waarop Sandy MacDougal, een
Jonge Schot, die pas was „uitgekomen”
speelde. RosaUe’s oogen schitterden als ontbijt, het onderwerp van het gesprek
was, had men 's middags het voorval
1 vergeten.
Alleen Rosalie dacht aan hem, toen ze
Nu wy de gedetailleerde cyfers over het
verloop der bevolking in April j.l. hebben,
waarover wy een vorige maal reeds iet»
meedeelden, n.l. dat ons zielenaantal een
honderd was achteruitgegaan, blijken toch
nog eenige bizonderheden die wat meer licht
verschaffen. Het aantal personep, dat zich
kwam vestigen bleef gelyk, steeg zelfs iets.
Het aantal Indische gasten dat zich ves
tigde en vertrok bleef hetzelfde. De achter
uitgang zit hem hierin, dat naar de omlig
gende plaatsen, Voorburg, Ryswyk en Was
senaar 275 personen meer zyn vertrokken
dan daaruit naar onze gemeente zyn over
gekomen. Naar het buitenland zijn 140 per
sonen meer vertrokken dan het getal ge-
vestigden bedraagt. Dit zyn natuurlijk voor
een deel dienstmeisjes die geleidelijk in aan
tal verminderen.
I Uit deze gegevens bljjkt wel, dat het ver
schijnsel der vermindering nog niet in een
I ernstig stadium is gekomen. Het kan nog
Het grootste programma wat ooit gebracht werd.
PIET VAN KEMPEN, JAN VAN KEMPEN, WALS, BELLENAARS,
KILIAN, VOPEL, CHARLIER, DENEEF, enz. enz.
gen voor een armen jongen, die in vele
jaren die mooie meren niet gezien heeft?
vroeg Micky Ö’Hara, een goedhartige
kerel, die het altijd had over hpt bezoek,
dat hij zyn oude moeder in Ierland nog
eens wilde brengen, maar die steeds
eiken cent, dien hij verdiende verspeelde.
Toen Rosalle zong, werd Ce ontroering
zijn Keltische natuur haast de baas.
Mijn oude moeder zong diezelfde
sterren en haar voeten bewogen vlug; ze
hield niet op vóOr MacDougal, vermoeid
van zijn taak, de vlooi neerlegde.
Ik geloof, dat het tijd voor je is om den volgenden morgen In het bosen wan-
-Rose zel unicago ^e^e’f de kleine roodbruine eekhoorntjes
de blauwe ekster, die wild boven haar
Rosalie had grooten lust om te blijven hoofd fladderde en krijschte, schonk ze
en naar Dick Bryce’s knappe gezicht te
VHVan maar to rtwrfda Tiaar ntat 1
zonder te weten hoe ver zij van huis was,
en plotseling, In een gedeelte ,vpn het
nacht en gin over het pad naar de blok- bosch, dat glooiend afliep naar de rivier,
vond ze hemden donkerooglgen knap-
i pen vreemdeling, die zoo onverwacht In
haar leven was gekomen
Wordt vtrvolgd.)
Geniet, maar wacht u, ’t hart te kluis- niet pijn- en ahornboomen omzoomde
teren aan het goed. Pad, dat naar het mijnwerkerskamp
leidde, alging.
Wat een fiere houding! waarom
neemt geen van de andere jongens eigen
lijk zijn hoed niet af, als hij met me J-
bent, zooals die meisjes, waar Ik in de I
tiirtCPhriftan Tirol oono wam IaaoO Vroeg t„wv ww «.WWW..-.
zich klaar I vele aardige oudé Schotsche en lersche
.•awuMv aaucm t uij cu uigoïccöu, ballades.
Het Was de eerste keer, dat die ge- Rosalie zong zooals de vogels zingen
I daarvoor aansprakelijk was, was bezig
Mijn lieve Canadeesche noos, fluis- j
terde de man in haar oor.
Voor het eerst in haar leven, bloosde
Rosalie en haar wangen vlamden don
kerder dan de bloemen, die ze in de hand
hield.
Hlj^zag het met inwendig genoegen en
bedwelmen met zijn zachte woorden, als
Mary op dat moment niet was terugge-
armen vol versch ge-
GOliLA
