r
I
De Herfstwaaier.
ZT
Medisch Praatje.
Paddenstoelen.
Modesnnfjes.
FILMNIEUWS.
RECEPTEN.
i
Pan-tsjich-ju, een Chineesche
dichteres uit de grijze oudheid,
Heldere maneschijn! Door de vertrek
ken van het tuinhuis schrijdt de hof
dame van Keizer Cheng Ti rusteloos op
yn neer. Het is, de wonder mooie Pan-
Tsjich-Jü. Zij wrong de handen ineen
als geslagen door een groot verdriet.
„Weer niet naar haar jgevraagd?"
Waarom had haar Heer haar reeds
sedert eenige dagen niet ontboden? Wat
zou dit beduiden? Had hij dani vergeten,
dat zij sedert Jaren geluk en leed met
hem gedeeld had? Zij, de eenige vrouw,
die hij oprecht liefhad? Noemde hij haar
niet steeds een wijze vrouw Zijn dich
teres?
Hoe was alles tot voor weinig dagen
nog geweest met hem, die zij beminde,
die haar geheele hart behoorde!
Voorzichtig tuurden hare donkere
oogen in den tuin en langzaam, nadat
de wacht zijn derde ronde beëindigd
had, betrad zij de lichte weg, die naar
zee voerde.
Diep in gedachten verzonken, tuurde
Pan naar de zee, die rustig en besche
nen door het licht der maan voor haar
lag...
Het is alsof het water jade-kleurig is,
zoo wondermooi is het getint, dacht zij.
Maar ook haar prachtig zijden gewaad,
een geschenk van haar Heer werd door
dat zelfde helle maanlicht beschenen en
was blauwgroen met zilveren glans.
Zeldzaam! Deze wondere Oostersche
pracht bracht tranen ln hare oogen,
maakte haar overgevoelig!
Was haar invloed aan het verminde
ren? Was ook zij slechts, gelijk zoovelen
vóór haar, een speelpop, een tijdverdrijf
geweest voor den Heerscher? Zij was
tóch" mooi, haar spiegel toonde haar
dagelijks haar bijzondere schoonheid!
In de stille tuin, eenzaam en verlaten,
wèende Pan om hare verloren liefde en
het smartelijk leed, dat zoovelen vóór
haar doorvoeld hadden!
Met haar fijne zijden waaier verborg
zij haar gelaat en de tranen, die langs
hare wangen vloeiden.
De nachtelijke koelte deed zich door
hare dunnen zijden kleeren gevoelen en
bracht haar langzamerhand tot de wer
kelijkheid terug. Zij maakte zich gereed
den ^stillen weg naar haar tuinhuisje te
bewandelen en zette zich neder op de
rens zij zich naar binnen begaf.
Hare gedachten wilden niet tok rust
komen en woelden door haar brein. „Zou
zij het wagen haar Heer te zeggen, hoe
zeer zij leed?- Neen, zulks zou immers
ongehoord zijn en had nog niemand vóór
haar gedaan! Een vrouw, die aan het
keizerlijk hof verkeerde had te zwij
gen"...
Een zucht kwam uit haar angstig ge
moed naar boven...
Het maanlicht wierp de schaduwen
van de takken *op haar zijden waaier,
de klokjes op het dak, die door de nach
telijke wind werden voortbewogen, klin
gelden zachtkens en heel in de verte
deden de reeds ontwakende vogels zich
hooren ln de stilte...
Pan keek enkele oogenblikken naar
het spel der schaduwèn. Wonderlijk leek
het, alsof Iemand teekens op het reine
wit maakte, die zij niet begTeep. Het was
haar aüsof zij (ln pen aindere wereld
leefde en een zachte hand haar vrien-
delllk over voorhoofd en wangen streek
en een stem haar iets toefluisterde
Pan hief zich op en schreed langzaam
de trappen op naar hare kamer en als
onder hypnose ging zij op een stoel voor
haar tafel zitten, greep penseel en inkt,
die voor haar stonden.
„Mijn Heer zal weten hoezeer ik hem
bemin en wat ik door hem lijd", zeide
zij zachtkens voor zich heen, terwijl zij
droomerig voor zich uit keek.
Met krachtigen hand schreef zij een
lied op de vakken van haar zijden waaier
aan hem, hare liefde en haar lijden ge
wijd...
Lang, heel lang Is het geleden, dat
Pan haar eerste gedichten schreef en
deze dateeren reeds van het Jaar 18 vóór
de Christelijke jaartelling Vele gedich
ten zijn haar eerste gevolgd en deze
dichteres, die eeuwen en eeuwen geleden
leefde, staat nog steeds bij de Chinee-
zen in hoog aanzien.
Ter nagedachtenis van liet eerste gt
h dicht, dat zij schreef en gat een beej
gaf van haar groote leed, dat zij op
waaier schreef, noemt men in Chiiyê een
verÜiten vrouw steeds nog een .yherfst-
waaler".
Misleidende gevoelens.
Pijn duidt niet altijd op ziekte.
Plotseling^ indrukken, vooral vrees
en angst, kunnen lichamelijke'pyn
soms op slag doen verdwijnen. Het
gebeurt dikwijls, dat een patiënt bij
het binnenkomen van de wachtkamer
Ww** den dokter, opeens niets meer
van zijn pijn voelt van angst voor
hetgeen hem te wachten staat. Ook
bij den tandarts komt dit vaak voor.
Zintuigelijke indrukken speciaal
die op oogen en ooren kunnen
eveneens pijn doen verdwijnen, doch
ook^te voorschijn roepen. Menschen
die veel van muziek houden, kunnen
soms een pijnlijke operatie doorstaan
zonder de pijn te gevoelen, alleeji
doordat ze door het luisteren naar
hun lievelingsmelodieën worden af
geleid.
Pijn treedt lang niet altijd op daar
waar zich de ziektehaard bevindt. Bü-'
zonder talrijk zyn de gevallen, waar
in op geheel andere plaatsen dan
waar de eigenlijke ziektehaard zit,
pijn gevpeld wordt. Zoo kan een ont
stoken galblaas of galsteenen pijn in
den rechter schouder veroorzaken, die
zelfs tot in den rechterarm kan uit
stralen. Tand wortelabcessen en ver
standskiezen zijn dikwijls oorzaak
van hoofdpijn, terwijl in de kaak zelf
niet de minste pijn wordt gevoeld.
Uit deze weinige voorbeelden blijkt
genoegzaam, dat het voor den leek
uitgesloten is, op grond van pijn die
hij -ergens voelt, gevolgtrekkingen te
maken. Daar is vakkennis voor noo-
dig. Aan den anderen kant moet men
er ook bedacht zijn, dat het ophouden
van de pijn, nog in'het geheel geen
beterschap van de ziekte, die haar
veroorzaakte, behoeft te beteekenen.
Zoo zien we b.v. bij blindedarmontste
king, dië gepaard gaat met pijn in de
rechterzijde van de onderbuik, dat het
ophouden, vooral het plotseling op
houden, van de pijn door den patient
dikwijls als een teeken van beterschap
wordt beschouwd. De medicus echter
weet, dat dit veelal beteekent dat de
ontsteking is doorgebroken en dat
slechts onmiddellijk opereerpn nog
redding kan brengen. De zieke is dan
echter door zijn misleidend gevoel
van beterschap geneigd, de operatie
uit te stellen, omdat hij geen pijn
meer voelt. Aan deze dwaling zijn
reeds heel wat menschenlevens ten
offer getallen.
Evenzeer slaat men de plank mis.
als men bij het gevoelen van een of
andere pijn meent, dat men dus deze
of gene ziekte heeft.
Telkens weer krijgt de medicus
patiënten bij zich, die mennen dat
ze een nierziekte hebben, omdat
ze pijl» in den rug gevoelen dat
ze het aan de longen hebben, omdat
ze last hebben van pijn onder de
schouderbladen of in de borst. Nu is
het een bekend feit, dat er maar heel
weinig nier- en longziekten zijn,
waarbij pijn optreedt. Het talrijkst
zijn de klachten over pijn en steken in
het hart en het meest komen deze
klachten van jonge menschenhet be
hoort echter tot de hooge uitzonde
ringen, dat de dokter in zulke gevallen
inderdaad een ziekelijke afwijking
aan het hart kan vinden, die oorzaak
is van deze pijn. Ja, wij zouden zelfs
met de woorden van een beroemd ge
neesheer kunnen zeggen, dat iemand
die over pijn in de longen, de nieren
of het hart klaagt, ei* bij voorbaat van
overtuigd kan zijn, dat de genoemde
organen volkomen gezond zijn. Deze
uitspraak mag nu wat overdreven zijn
er schuilt ontegenzeggelijk een groote
kern van waarheid in.
Het is rifet moeilijk aan te toon^n,
dat in vele gevallen de pijn slechts
ingebeeld is. Patiënten, die bij1 elke
pijn die zij gevoelen, altijd direct aan
een bepaalde ziekte denken, zijn door
gaans nerveuze naturen, die zich de
pijn slechts ingebeeld hebben. Telkens
weer krijgen de doctoren ze op het
spreekuur, de patiënten die zelf al de
diagnose gesteld hebben. „Dokter",
heet 't dan, „ik heb 't aan de nieren."
En als men dan vraagt„Hoe weet u
dat?", dan krijgt men ten antwoord:
„Ja, ik héb pijn aan de nieren." Waar
of die dan wel zitten? En dan
wijst de patiënt meestal een plek aan
die niets met de nieren te maken
heeft.
Wie naar den dokter gaat en hem
bij zijn diagnose wil helpen, moet niet
met zijn eigen diagnose voor den dag
komen, maar zich bepalen tot een
nauwkeurige omschrijving van de
pijn, hoe, waar en wanneer hij deze I
gevoeld heeft; het maken van gevolg
trekkingen daaruit late hij rustig aan
den dokter over. Ook dient men den
arts voldoende tijd te laten voor een
zorgvuldig onderzoek of voor, mis
schien noodzakelijke observatie. In
geen geval moet men den raad van
den dokter, om zich na korterenof
langeren tyd nog eens te laten onder
zoeken, in den wind slaan, evenmin
als men hieruit de conclusie mag trek
ken, dat de dokter met het geval geen
raad weet en door zijn onbekwaam
heid een tweede onderzoek noodig
heeft.
Generaal Fabius
rechts) toont de
Duitsche mjlitaire
attaché Majoor
Ditschmann het
verloop de#, Bra-
bantsche
gen op d<^
kaart.
deiL Bra-
de^ptaf-
Tressen zullen in de eerstvolgende
maanden een groote rol in de mode-
1 Collecties spelen. Men ziet ze op kra
gen', revers, ceintuurs, ze omzoomen
l jasjes en rokken en zullen opk de
l rioedenmode veroveren. De bollen met
j drie of twee spits toeloopende punten
I zy'n met tressen gegarneerd, of de
I tressen worden t(k cocardes gerold
j en garneeren de hooge l?irectoire-bol.
Men ziet op 'de allerlaatste schep
pingen der hoedenmode zeer groote,
decoratieve gespen van goud, zilver,
kristal en dergelijke materialen.
Het dient gezegd te worden, dat
deze gespen, vooral gouden en zilve
ren, op doykere ondergrond, zooals
"zwart vilt, buitengewoon tot hun
recht komen.
Plotseling is een groote voorliefde
voor wollen kant aan den dag getre
den. De laatste seizoens heeft de mode, 1
zich tot tal van modematerialen ge-
wend, doch wollen kant werd geen
aandacht waardig gekeurd. Thans-is
deze kant ineens favoriet geworden.
Vermoedelijk ligt het daaraan, dat
éftkele Parijsche modehuizen enkele
modellen van dit materiaal op hun
modeshows hebben gelanceerd en
daar ingeslagen hebben, een feit is
het, dat steeds meer Weener salons
dit prachtige materiaal verwerken en
er een geweldige vraag naar is ont
staan. Het beste komt de eigenaar
dige schoonheid van deze stof tot
haar recht by de middagjaponnen.
Weidechampignon of kampernoelje.
0
In een beknopt artikel 't een en an
der te vertellen over paddenstoelen
is niet zoo eenvoudig. De volgende
regelen gelieve men dan ook te lezen
met de gedachte, dat er nauwelijks
minder over dit onderwerp geschre
ven zou kunnen worden. Zij vormen
slechts een opwekking om padden
stoelen niet alleen van de culinaire
zijde te beschouwen, maar daarnaast
vooral niet te vergeten welk een bron
van aesthetisch genot zij zijn en welk
een wondere wereld bij een meer dan
oppervlakkige kennismaking voor ons
opengaat.
Feitelijk is er geen maand van het
jaar, waarin men geen paddenstoelen
kan vinden, maar terecht gelden na
zomer en herfst als het paddenstoe
lenseizoen bij uitnemendheid. Weldra
zal de zomer ten einde zijn. De bla
deren beginnen al te vallen en zullen
straks den bodem van het bosch met
een dikke laag bedekken. Dan breekt
de geschikte tijd voor de paddenstoe
len aan. Hun ontwikkeling wordt
door den warmen, vochtigen bodem
sterk begunstigd en vooral eenige da
gen na een fiksche regenbui geven zij,
bij duizenden uit den grond verrezen,
kleur en geur aan het herfstbosch. En
al zijn wij niet meer zoo bijgeloovig
als onze voorouders, altijd weer maakt
hun plotselinge verschijning, als uit
het niet ontstaan, indruk. Als wij bij
beschadiging het blanke vleesch snel
zien verkleuren in groen of blauw,
kunnen w'j ons best indenken, dat
men er vroeger duivelsproducten in
zag. Menige naam herinnert daar
nog aan. Onze voorouders zagen de
paddenstoelen in wijde cirkels in het
grasveld ontstaan, spraken van hek
senkringen en schiepen zich voorstel
lingen van nachtelijke feesten en
woeste dansen, die de heksen binnen
die kringen uitvoerden. Tegenwoor
dig weet een schooljongen te vertel
len, dat die verkleuring door enzym
werking veroorzaakt wordt ën dat die
heksenkringen de normale groeivorm
van deze paddenstoelen zijn.
Wat wij paddenstoelen noemen zijn
eigenlijk alleen de vruchtlichamen
van planten, die onder den grond le
ven, en die tot de groep der schim
mels behoren. Als meh zoo'n padden
stoel zorgvuldig uit den gr^nd haalt,
kan 't vaak gebeuren, dat men onder
aan den steel eenige witte draadjes
ziet zitten. Deze witte draadjes ma
ken deel uit van het lichaam van de1
plant, zwamvlok genaamd. Dit be
staat uit een onnó^melyk aantal door-
eenloopende witte draden, die bij alle
soorten sterk op elkaar gelijken. Een
eigenaardig bestaan hebben die
schimmels. Nergens in hun cellen
vindt men namelyk bladgroen, de
wonderbaarlijke stof, wier aanwezig
heid een conditio sine qua non is,
voor de ontwikkeling van de meeste
planten. Dank zij de aanwezigheid
van dit bladgroen, kunnen de groene
planten met behulp van het zonlicht,-
uit het door de bladeren opgenomen
koolzuurgas en het door de wortels
opgenomen water (met de daarin op
geloste stoffen), hun eigen lichaam
opbouwen. Hieruit kan men dus de
gevolgtrekking maken, dat de schim
mels op andere wijze in hun behoefte
aan voedingsstoffen moeten voor
zien. Een deel doet dit dan ook door
als parasiet te leven op andere plan
ten en dieren. Deze laten wij buiten
beschouwing. Een ander deel, eii
daartoe behoort het overgi^pte deel
der paddenstoelen, leeft van de doode
organische stof, vaif rottende plan
ten- en dierenresten. Als opruimers,
van deze doode stoffen zjjn de*
schimmels van onnoemelijke beteeke.
nis in het groote kringlooppro^s, dit
in de natuur plaats vindt. Men noemt
hen saprophyten.
Paddenstoelen vermenigvuldigen
zich niet door zaad, maar, langs onge-
slachtelijken weg, door sporen. Dit
zijn ééncellige lichaampjes, die in
haast onnoemelijk aantal door de pi*,
denstoelen worden gevormd. Een efi-
Bkel groot individu laat per secunde
10.000, sporen vallen, dat is per et
maal ruim 850.000.000. De op iepen
parasiteerende zadelzwam kan 16
volle dagen achtereen sporen laten
vallen en komt dan tot een totaal van
50.000.000.000. Is 't overdreven hiér
van nullenschemering te spreken? D«
sporen, waarvan de gemiddelde groot
te ongeveer 1/200 mM. bedraagt, da
len buitengewoon langzaam en kun
nen dientengevolge door den wind ver
worden weggevoerd. Er zijn ook soor
ten, die hun sporen de lucht in schie
ten, terwijl bij de bekende stuifballen
de sporen, die binnen in het vrucht-
lichaam worden gevormd, bij aanra
king in wolkjes naar buiten komen.
Slechts een zeer klein deel dier spo
ren komt op een zoodanige plaats te
recht dat ze zich tot een nieuwe
zwamvlok kunnen ontwikkelen; deze
vormt dan later weer nieuwe padden
stoelen.
Al naar gelang het sporenvormend
weefsel zich aan den boven- of onder
kant of binnen in het vruchtlichaam
bevindt, onderscheidt men de padden
stoelen in drie typen. Tot het eerste
behooren o.a. de morieljes, tot het
laatste de stuifzwammen. Het derde
Groene knolzwam.
De doodelyk vergiftige zwam, welke Mi
niet opletten wel ala weide-champignon
wordt geplukt.
type wordt wederom in drie groepen
verdeeld, n.l. die waarbij de sporen
worden gevormd aan lamellen (pla
ten), in buisjes of op stekels aan den
onderkant van den hoed.
Liefhebbers die zelf paddenstoelen
willen verzamelen dienen zich te
voren grondig op de hoogte te stel
len van het uiterlijk der voornaam
ste eetbare soorten en van hun gif
tige dubbelgangers. Er bestaan daar
voor, ook in onze taal, een paar goede,
handleidingen o.a. „Het Paddens^oe-
lenboekje" van Cool en Van der Lek
en het minder omvangrijke, maar
prachtig geïllustreerde werkje vflfl
Swanenburg de Veye,
Onder de eetbare soorten zijn, be
halve de champignons, vooral de ha-
nekammen (cantharellen), de para-
solzwam, 't eekhoorntjesbrood, de gele
en bruine ringboleet en de weide-
kringzwam een bijzondere vermel
ding waard. Bij het verzamelen ervan
dient men evenwel zorgvuldig toe te
zien, dat er geen giftige soorten tus-
schen geraken. Nimmer mag men
paddenstoelen eten, als men niet vol
komen zeker is, dat ze inderdaad on
schadelijk zjjn. Bij het verzamelen
dient men er ook nog op te letten,
;dat men geen oude exemplaren mee
neemt, daar deze soms aanleiding ge
ven tot vergiftigingsverschijnselen,
vooral by daarvoor gevoelige perso
nen. Daar, klaargemaakte padden
stoelen spqflig bederven is het boven
dien gewSfcpht hen zoo spoedig mo
gelijk te etflk
Onder dejfgeveer 1000 soorten, dié
in ons land gevonden kunnen worden;
zijn er ruim 100 goed eetbaar en on
geveer 25 bepaald giftig. Bij deze
laatste zijn er 11 hoogst gevaarlijk-
De belangrijkste daarvan is dq. groe
ne knolzwam. Niet alleen omdat deze
in ons geheele land vrij talrijk wordt
ongetroffen, maar ook omdat hy in
jongen toestand eenigszins op een
champignon gelijkt. Later is hij er
van te onderkennen aan de beurs om
den steel. Practisch gesproken is elke
hoeveelheid, die men van deze soort
kan binnen krijgen absoluut doodelyk.
Op voorzichtigheid bij het verzamelen
van champignons kan dus nimmer
genoeg qadruk worden gelegd. Men
doet daarbij goed de paddenstoelen
nooit af te snijden, maar te plukken,
opdat men zich ervan kan overtuigen,
dat e/ geen beurs aan de basis van
de steel ontwikkeld is. Voor verdere
bijzonderheden zy verwezen naar de
bovenvermelde boeken.
Ten slotte nog enkele opmerkingen
over de voedingswaarde der padden
stoelen. Zij bestaan voor ongeveer
90 uit water, zooals trouwens ook
veel groenten. Van de droge stof be-
staat 10—35 uit eiwitten, maxi
maal 10 uit koolhydraten en enkele
procenten uit .v.et. De koolhydraten
bestaan, vooral bij jonge exemplaren
vooral in glycogeen, een stof, die ove
rigens in het plantenrijk niet wordt
uagetroffen. Zy komt echter wel bij
dieren voor. Paddenstoelen komen
daardoor ook meer met dierlijke dan
met plantaardige voedingsmiddelen
Overeen. Gewoonlijk zijn zij ryk aan
vitaminen en voedingszouten. Zy zijn
niet gemakkelijk verteerbaar, daar de
celwanden chitine bevatten, een stof,
die o.a. in het pantser van insecten
voorkomen. De voedingswaarde van
paddenstoelen wordt dan ook vaak
overschat. Mogen de in dit nummer
■voorkomende recepten evenwel goede
diensten bewijzen bij het bereiden
van een paddenstoelenmaaltijd, die
voor zeer velen toch altijd een der
hoogste culinaire geneugten vormt
Gouda, Sept. 1936. A. S.
Een scène uit de Ufa-film ,,Het Meisje van de Veenhoeve", de filpri die gemaakt werd
naar de gelijknamige novelle van Selma Lageriöff en waarin Hansi Knoteck de rol
van het boerenmeisje vervult. De film werd opgenomen in de met talrijke legenden
omgeven Neder-Duitsche venen. Hedenavond draait de film in de Schouwburg-Bioscoop
na het uitgebreide Profilti-nieuws van de Vorstelijke verloving.
Het Thalia-Theater draait vanaf heden- j
avond de Metro Goldwyn Mayer-film j
„Vrouw of Secretaresse", met Clark Gable, I
Myrna Loy en Jean Harlow. J
De film brengt in beeld de volmaakte
driehoek.
De „driehoek", Ln dien zin, dat I
iemand anders zich, hoe dan ook, ln het I
leven van twee menschen dringt, is
nu eenmaal zoo («ud als de wereld van
het tooneeL, en zeker als de wereld van j
de film.
Zeker 9 van de 10 tooneelstukken en
illms ls daarop gebaseerd geweest, zoo-
dat men reeds smalend ls gaan spreken 1
van de „eeuwige driehoek". Eeuwig ls 1
zij misschien in dien zin, dat niets men-
schelijks ons menschen vreemd ls en 1
het spreekt vanzelf, dat film en tooneel 1
den driehoek daarom altijd weer aan
bieden, omdat er altijd-door vraag naar
bestaat. Met andere woorden: omdat de vereert en die zelf gewoonlijk aan het
meen, waarbij uiteraard zij die
een dagelijksch voorkomend geval op
nieuwe, pakkende wijze wisten op te
diepen, meer succes hadden dan zij, die
het ln letterlijken1 en figuurlijken zin in
de „uithoeken" van den driehoek zoch
ten. f
Nu is er, in het leven van allen dag
en vooral in het moderne leven van
Kantoor- en zakenmenschen, één drie
hoek, een soort „gelijkzijdige" driehoek,
die aanspraak maakt óp den titel van
„volmaakten" driehoek. En dat is
graiisch voorgesteld bovenaan de
zakenman, chef van een zaak, van een
afdeeling, de man die getrouwd is en
zijn vrouw ook van harte lief heeft. Maar
tegelijkertijd overdag op zijn kantoor té
maken neeft met een andere vrouw/ die
hem als hij een goede baas is en een
knap zakenman vooral! een beetje
Amerlktansche schrijvers gevonden ln
de filnf ..Wife versus Secretary", die in
het Nederlandsch „Vrouw of Secreta
resse?" heet en thans aoor de Metro-
troiawyn-Mayer in ons land wordt uit
gebracht. Hier is in het kader van het
Amerikaansche zakenleven een driehoek
zoodanig algemeen menschelijk en bij
alle lichte toets zoo dlep-treffend uitge
werkt, dat ten slotte elke man, vrouw of
secretaresse (en vermen Czij tezamer^--
niet het grootste gedeelte van hafe-ievén
van allen dag?), zich in deze figuren ge-
heel of ten deele erkent Alleiopzettelijk 1
„drama" is hier verre gehoudem de op- j
lossing is zoo decent, zoo voortreffelijk
'juist gezien, dat ook de officieele een- i
suur, die er voor de films bestaat, zich
iri ons land niet van lovende termen
onthouden kon, ofschoon het voor de I
hand ligt, dat juist dit een géVal voor
volwassen menschen en niet voor kin- 1
deren ls.
De film „Vrouw of Secretaresse",!
gaat recht op haar doel af, zij ls bij af 1
haar charme een modern zedenbeeld en
een gezond beeld tevens. De drie men
schen in deze film zijn alle drie eerlijk
levende, elkaar recht in de oogeri ziende
menschen. Het zijn alle drie groote,
levende rollen, die deze film dragen
moeten.
Dit Inziende, had de Metro-Goldwyn-
Mayer bij het maken van deze film dan
ook besloten, voor de bezetting drie vol
komen gelijkwaardige hoofdrollen te
vragen, drie spelers, die voor moderne
rollen misschien bij elkaar de populair
ste van het witte doek geworden zijn!
Myrna Loy, vooral in de laatste Jaren de
onvergelijkelijke act/ice voor moderne,
tijngespeelde, diep doordachte en licht
gehouden vrouwenrollen, opentop „lady",
maar modern en breed van opvatting.
Jean Harlow, thans niet meer platina-
blöhd, maar een brunette, wier schoon
heid en vitaliteit door deze kleine uiter
lijke verandering nog maar verhoogd ia
en die bovendien, na een serie» echt Ame-
Het concert der Arnhemsehe
Orkestvereenigiiig.
Interview met Willem Noske.
a-Ud.cS U'tlt de i.8—
Zijden kousen.
Ziiden kousen houden zich lang
goed, mits men ze goed behandelt en
ieder paar, vóór dat men ze gaat dra
gen eenige minuten (.ongeveer vyf)^
in koud water laat staan. De kleur
houdt zich beter en het weefsel wordt
soepeler, en biedt meerdere weer
stand. Kousen moeten na het was-
schen en spoelen dry f nat opgehangen
worden gan de teenhierdoor zullen
*e zich befèr^watjjet been gaan voe
gen en mogen ook ruef l* te felle zon
drogen, Men wascht ze.net best in
vlokkenzeep, waarvoor men het watei
neemt en de vlokken flink kloppende
in laat smelten, daarna giet men er
koud water by, zoodat het sop goed
lauw is. Kotsen mogen nimmer ge
wreven, doch moeten steeds gedrukt
worden, daarna worden ze enkele ma
len in koud sop gespoeld. Minder
waardige vlokken gry pen de weefsels
steeds zeer gan en daarom is 't nood
zakelijk goede zeep voor he^ sopje te
gebruiken.
Flesschen,
Fiesschen en glazen, waarin melk
geweest is, moet men eerst met koud
water omwasschen, daarna, waftneer
de melk verwijderd is, wascht men ze
in warm water.
Vet braden
Indien vet by braden erg spat*
heeft men de kans, dat gelaat en han
den met brandplekken komen, die on
aangenaam en pijnlijk aandoen. Men
kan dit voorkomen door een weinig
zout in het vet te strooien.
„driehoek" ln al zijn verscheidenheid
geen uitvinding is van de schrijvers van
tooneelstukken of filmscenario's, maar
eenvoudig het leven zelf is, ln zijn een-
voudigsten vorm van zich altijd weer
herhalend drama of blijspel. Het ls
slechts de kunst van die schrijvers ge
weest omdaar steeds weer facetten in
te vinden, soms Sctueel, soms zeer alge
trouwen nog niet toe is, maar daaren
tegen tien tegen een wel verloofd, «n die
bovendien als modern meisje haar uiter
lijk verzorgt: namelijk de secretaresse,
de steno-typiste, of onder welken naam
en titel het moderne kantoormeisje met
haar chef ook samenwem.
Een dergelijke volmaakte driehoek in
een volmaakt verhaal jiebben de knappe
om een „secretaresse" te spelen, waarin
elk kantoormeisje haar ideaal zal zien.
En Clark Gable, de fijne acteur, char
meur, jeune premier én gevoelig karal
terspeler tegelijkertijd.
Een niet mfnder belangrijke factor is
de keuze van den regisseur geweest. De
Metro-Goldwyn-Mayer heeft deze taak
opgedragen een Clarence Brown, iden
Garbo-regisseur bij uitnemendheid.
Geen wonder dan ook, dat deze film
ln Amerika en ook hier te lande stor
menderhand aller harten veroverd heeft.
Hersenschudding kan ook voorko
men zonder dat er uiterlijk zichtbare
verwondingen aanwezig zijn. Betrek
kelijk geringe verwondingen zijn dik-
'wyls als voldoende om hersenschud
ding te veroorzaken. Een val op het
zitvlak kan al hersenschudding ten
gevolge hebben.
Te warme kacheloven.
Indien de kacheloven te warm is,
mpet men er een kommetje met koud
water in plaatsen het vermindert de
warmte en maakt het gebak minder
droog. Soms kan men volst&an metde
ovendeur iets open te zetten.
Het schoonmaken van padden
stoelen.
De paddestoelen komen ook in ons-land
meer en meer in trek. Wie ze eenmaal ge
geten heeft, komt er steeds op terug.
Hoe men de paddenstoelen mpet schoon
maken? Begin het hoedje en de steel van
elkander te scheiden. Van het steeltje alle
aanhangsels, verwijderen en het huidje luch
tig afschrappen. Van het hoedje en de
onderzijde de lamellen of buisjes laag, van
de steenzwammen aan de bovenzijde ook
het bruin gekleurde vlies afhalen.
Bij heele kleine paddenstoeltjes kan men
volstaan met afwasschen in warm water en
goed afborstelen.
Gestoofde paddestoelen met witte
500 gram paddestoelen, 75 gram boter,
citroensap, zout.
De paddenstoelen u> een pannetje o doen
en met het aanhangende water en de boter,
sap van een hllve citroen en zout zachtjes
gaar stoven, V.m. 20 minuten. Groote
exemplaren worden in de lengte doorge
sneden. Het ontstane vocht wordt nu in een
steelpannetje gedahn en nu wordt de saus
gemaa*ktT?h«jjk er^£5 gram boter bij te voe
gen, deze te verarmen met de vloeistof en
twee eetlepels bloem, langzaam twee kopjes
water bijvoegen,zout en noot naar smaak,
eenige minuten door laten koken en de
champignons bijvoegen, die in. het midden
van een rand aardappelpuree worden opge
diend.
Gestoofde paddenstoelen.
Schoonmaken als hierboven is aftngege
ven; snij ze als ze groot zijn in stukken'en
kruid ze met een weinig zotö| en peper, i
Met een fijngesneden uitte in de boter
smoren en het vocht binden met een weinig
sago.
Croquetten van paddenstoelen met
rijst.
250 gr. .paddenstoelen, 150 gr. rijst, uitje,
30 gr. boter, zout, peper, peterselie, eiwit,
paneermeel, frituurvet, bouillon.
Het uitje fijnhakken, het fruiten met de
boter, mag niet bruin worden. 3% d.L. bouil
lon toevoegen en wal zout en peper. De
rijst voor gaar koken. De paddenstoelen
fijn hakken en bij de rijst doen en deze ge
heel gaar laten koken. Een lepel peterselie
zeer fijn gehakt er door roeren ep dan
kneden tot een massa en uitspreiden om
koud te worden. Dan er croquetten van ma
ken en in heet frituurvet bakken.
Men kan er tomatensaus bij geven.
Paddenstoelen in roomsaus.
Neem 500 gr. paddenstoelen, 3 d.L. bouil
lon, 20 #r. bloem, 30 gr. boter, wat prei of
een fijngesneden ui, peterselie, zout en
d.L. room.
De paddenstoelen schoonmaken en gaar
smoren in 10 gram boter, een weinig zout
en de fijngehakte prei of ui. Zeef het vocht
en laat de paddenstoelen uitdruipen. Van de
bloem en het vocht en de rest van de boter
een lichtgele saus maken, bouillon toevoe
gen, de saus binden, en de room doorroeren
en 1 eetlepel fijngehakte peterselie. In de
saus de paddenstoelen goed warm maken.
Paddenstoelen in schelpen.
Kook de goed "schoongemaakte padden
stoelen gaar en vermeng ie met een becha-
melsaus, maak deze af met wat melk en,
eierdooier en wat citroensap. Meng er eiwit
door en verdeel deze massa in schelpen of
in caisses. Met wat paneermeel bedekken
en wat £oter en ze in den oven 6 minuten
gratinopren.
A/ppelsneeMvi.
A groote appelen, ongeireer K.G., sap
van een citroen, 100 gram suiker, M liter
witte- of bessenwijn, 2 eieren, eventueel een
lepel rum, enkele schuimpjes.
De appels worden gescjiild, in stukjes ge
sneden, van de klokhuizen ontdaan, daarna
met zéér weinig water tot een dikke com
pote gekookt en de suiker er in opgelost,
duama door een paardeharen zeef wrijven
oen de appelmoes weer in een pan op het
vuur plaatsen, er 2 geklopte eiérdooiers bij
voegen, die vermengd zijn met de gezeefde
citroensap en de wijn en daarna roerende
tot op kookpunt brengen en met dè garde
kloppen, totdat de massa grootendeels af
gekoeld is en er het zeer stijf geklopte wit
der eieren en een lepel rum of een klein
fleschje essence (ongeveer 7% h 10 cent)
doorroeren. In een kristallen schaal over-
De tomaten worden met een %pchtigen
doek schoongemaakt, hpt kopje wordt afge
sneden en de tomaat voorzichtig met een
theelepeltje uitgehold. De buitenkant mag
niet breken. Het vleesch wordt fijngehakt
of gemalen en vermengd met de tomaten-
purée, de peterselie, fy«n gesnipperd uitje,
peper, zout en kerry of paprika, daarna
^ordt alles ongeveer 5 minuten in een steel-
I jiannetje verwarmd en het geklopte ei ei
"over gegoten, nog even roerende verwar
men, totdat dit gestolt ia en de tomaten
met het mengsel vullen, het kapje "er op
leggen en met een stukje boter, nadat het
met paneermeel bestrooid is, ongeveer 15
k 20 minuten in een vuurvaste schotel in
een warme oven plaatsen.
Schotel van aardappelen, varkens-
vl§esch en uien.
400 gram koud va&ensvleesch, 8 uien(
Vi L. bouillon of water met 2 bouillonblok
jes, 1 K.G. aardappelen, 1' theelepel kerry,
8 zure appelen, peper en zout, 100 gram
gesneden spek.
De aardappelen worden geschild en in
plakjes verdeeld van een halve c.m. dik,
terwijl het varkensvleesch in nette blokjes
wordt verdeeld, evenals de appel, waaruit
het klokhuis is weggenomen. De uien wor
den schoongemaakt en in zeer dunne plak
ken verdeeld.
Men kan deze schotel het best ineens in
een niet te kleine vuurvaste schotel klaar
maken. omdat men het gerecht dan tegelijk
hierin opdient. Bezit men deze niet, dan
stooft men alles in een pan,„ doch bij hef
overbrengen in een schaal gaan de ingre
diënten dan meer doj>r elkander, hetgeen
niet zooveel oogt. Men doet eerst een laag
plakjes aardappel in een schotel, daarna
vleesch, spek, uien, appelen en herhaalt de
verschillende lagen, totdat alle ingrediën
ten verdeeld zijn. en de laatste laag uit'aard
appelen bestaat. Hierover heen giet men de
bouillon, waardoor nog kerry, zout en peper
zijn gemengd en plaatst de schotel in den
oven of op een asbest plaatj'e in een goed
afgesloten pan op een kleine pit om geheol
gaar te worden (ongeveer kwartier k 1
uur).
brengen elf garneeren
met kleine schuim-
"pjes of met schuimpje» geslagen room.
Gevuldmtomaten.
500 gram middelmatig groote tomateh, 1
eetlepel peterselie, 150 gram goad kalfs- of
varkensvleesch of ham; peper, zout, 1 kleine
ui, paneermeel, boter, kerry of paprika, 1
U, tirtu.cn
u- j-rtuj-v. ecu wtuentt/uti met, uczca uc—
fc*uuucM jonge., muaicuö me lyaeus ue yuir
v\A.x«ig eten uaiit&uaai fceuioor vonu enmei.
zqu uiuuunrenae vouidxacnt auer narien
axioop, was
Ut.
Een wonderkind.
zeer jonge leeftijd openöaarae
by den kleinen Willem een stern mu-
gevoel. Naai' zyn moeder ons ver
was hy nauwely^p twee jaar, otïi hy
vrywel alle concerten van elkander
loheifdde en ze iby naam kende, of
schoon hy de woorden haast nog niet kon
uitspreken.
Hjj was vyf jaar toen hy van zyn moe
der pianoles kreeg en op zyn zevende jaar
namhy voor het eerst een viool in, handen.
Acht jaar oud, ging hij ndar het Muzielk-
lyceum te Amsterdam waar de vermaarde
Hongaar8che violist Oscar Back hem onder
zijn leiding kreeg.
Daar 'blonk hy al spoedig uit en op een
uitvoering van Ihet lyceum, maakte hy op
elfjarigen leeftijd zijn debuut voor de PH.O.
H.I.-microfoon roet het viool-concert in a
moll van Bach.
Na zijn dertiende jadr kreeg hy veel en
gagementen en concerteerde bij oa, in het
Kurhaus te Séhevendnéien, waar hy compol
sities van TschAikowSky speelde.
Op zyn veertiendie jaar speelde hy als
solist mee iti het Goncertgeboaiw-orioest on
der leiding van Clemens CLauss, die Willem
Mengelberg tijdens diens ziekte verving.
Hiervoor maakte hy naam op het groote
Viool-concours te Weenen in 192, waar hij
uit 300 violisten tot de veertig .besten be
hoorde en een onderscheiding kreeg.
Bij zyn terugkomst in ons land, volgcU»
een optreden voor de A met het or
kest ondier leiding vain Albert van Raalte.
Voorts trad hy als solist ^«p 'by het Resi-
dentie-orfcesit, he UjS.O., de Arrthemsche
Ortcesvereeniging, de Groningsche Orkest-
vereeniging e.a.
In Parijs heeft hy met Lotte Lehmann in
een recital gespeeld ën naar hy ons ver
telde. zal ihy op haar uitnioodiging in
April van het volgende jaar weder in Pa-
rij k met haar optreden, als Lotte Lehmann
uit Amerika terugkeert.
GEMENGD JJIEUWS.
De moord in de Oranieboomstraat
te Rotterdam'.
De dader heeft bekend de moord
^gepleegd te hebben.
De inbreker T., tile op het bureau aan
het Sandeiingplein te Rotterdam is in
gesloten in verband met den moord op
de ób-jarige vrouw lyl K., die Zaterdag
avond omstreeks kwart over tien in haar
woning aan de Oranjeboomstraat ver
moord ls 'gevongen, heeft .bekend, de
vrouw door slagen op het hoofd van, het
1 leven te hebben beroofd.
Geheel conform de theorie heeft het
drama zich reeds Zaterdag in den vroe
gen avond afgespeeld. De dader, die een
woordenwisseling iyet de vrouw heeft
gehad, welke ln handgemeen ls overge
gaan. neeft van een kast. die in de ka
mer stond een steekbeitel genomen,
waarmede hy haar den schedel heeft
ingeslagen. Öe vrouw kreeg een wonde
van zeven cTM diepte ln het achter
hoofd. waaruit wel bleek, ddt de slag met,
groote kracht was toegebracht.
Temeer, daar bij de sectie ls komen
vhst te staan, dat dc vrouw een schedel
had van. meer dan 8 m.M. dikte, hetgeen
zeer weinig schijnt voor te komen. De
daderls .onmiddellijk na den moord te
hebben gepleegd, weggeloopen en heeft
de deur achter zich dicht getrokken. De
vrouw ls. toen in ï\aar doodsangst naar
T»*«4eur gerend, welke zij nog zelf op
ddr-TOHAjgedaan. Toen hebben haar
krachten «Hl begeven. SJij zakte ineen
en is volkomen dood gebloed
De dader heeft den beitel, waarmee
hij den moord "heeft bedreven, in het
Spul-kanaal gegooljl. De rivierpolitie
tracht het voorwerp thans op te halen.