r I De Herfstwaaier. ZT Medisch Praatje. Paddenstoelen. Modesnnfjes. FILMNIEUWS. RECEPTEN. i Pan-tsjich-ju, een Chineesche dichteres uit de grijze oudheid, Heldere maneschijn! Door de vertrek ken van het tuinhuis schrijdt de hof dame van Keizer Cheng Ti rusteloos op yn neer. Het is, de wonder mooie Pan- Tsjich-Jü. Zij wrong de handen ineen als geslagen door een groot verdriet. „Weer niet naar haar jgevraagd?" Waarom had haar Heer haar reeds sedert eenige dagen niet ontboden? Wat zou dit beduiden? Had hij dani vergeten, dat zij sedert Jaren geluk en leed met hem gedeeld had? Zij, de eenige vrouw, die hij oprecht liefhad? Noemde hij haar niet steeds een wijze vrouw Zijn dich teres? Hoe was alles tot voor weinig dagen nog geweest met hem, die zij beminde, die haar geheele hart behoorde! Voorzichtig tuurden hare donkere oogen in den tuin en langzaam, nadat de wacht zijn derde ronde beëindigd had, betrad zij de lichte weg, die naar zee voerde. Diep in gedachten verzonken, tuurde Pan naar de zee, die rustig en besche nen door het licht der maan voor haar lag... Het is alsof het water jade-kleurig is, zoo wondermooi is het getint, dacht zij. Maar ook haar prachtig zijden gewaad, een geschenk van haar Heer werd door dat zelfde helle maanlicht beschenen en was blauwgroen met zilveren glans. Zeldzaam! Deze wondere Oostersche pracht bracht tranen ln hare oogen, maakte haar overgevoelig! Was haar invloed aan het verminde ren? Was ook zij slechts, gelijk zoovelen vóór haar, een speelpop, een tijdverdrijf geweest voor den Heerscher? Zij was tóch" mooi, haar spiegel toonde haar dagelijks haar bijzondere schoonheid! In de stille tuin, eenzaam en verlaten, wèende Pan om hare verloren liefde en het smartelijk leed, dat zoovelen vóór haar doorvoeld hadden! Met haar fijne zijden waaier verborg zij haar gelaat en de tranen, die langs hare wangen vloeiden. De nachtelijke koelte deed zich door hare dunnen zijden kleeren gevoelen en bracht haar langzamerhand tot de wer kelijkheid terug. Zij maakte zich gereed den ^stillen weg naar haar tuinhuisje te bewandelen en zette zich neder op de rens zij zich naar binnen begaf. Hare gedachten wilden niet tok rust komen en woelden door haar brein. „Zou zij het wagen haar Heer te zeggen, hoe zeer zij leed?- Neen, zulks zou immers ongehoord zijn en had nog niemand vóór haar gedaan! Een vrouw, die aan het keizerlijk hof verkeerde had te zwij gen"... Een zucht kwam uit haar angstig ge moed naar boven... Het maanlicht wierp de schaduwen van de takken *op haar zijden waaier, de klokjes op het dak, die door de nach telijke wind werden voortbewogen, klin gelden zachtkens en heel in de verte deden de reeds ontwakende vogels zich hooren ln de stilte... Pan keek enkele oogenblikken naar het spel der schaduwèn. Wonderlijk leek het, alsof Iemand teekens op het reine wit maakte, die zij niet begTeep. Het was haar aüsof zij (ln pen aindere wereld leefde en een zachte hand haar vrien- delllk over voorhoofd en wangen streek en een stem haar iets toefluisterde Pan hief zich op en schreed langzaam de trappen op naar hare kamer en als onder hypnose ging zij op een stoel voor haar tafel zitten, greep penseel en inkt, die voor haar stonden. „Mijn Heer zal weten hoezeer ik hem bemin en wat ik door hem lijd", zeide zij zachtkens voor zich heen, terwijl zij droomerig voor zich uit keek. Met krachtigen hand schreef zij een lied op de vakken van haar zijden waaier aan hem, hare liefde en haar lijden ge wijd... Lang, heel lang Is het geleden, dat Pan haar eerste gedichten schreef en deze dateeren reeds van het Jaar 18 vóór de Christelijke jaartelling Vele gedich ten zijn haar eerste gevolgd en deze dichteres, die eeuwen en eeuwen geleden leefde, staat nog steeds bij de Chinee- zen in hoog aanzien. Ter nagedachtenis van liet eerste gt h dicht, dat zij schreef en gat een beej gaf van haar groote leed, dat zij op waaier schreef, noemt men in Chiiyê een verÜiten vrouw steeds nog een .yherfst- waaler". Misleidende gevoelens. Pijn duidt niet altijd op ziekte. Plotseling^ indrukken, vooral vrees en angst, kunnen lichamelijke'pyn soms op slag doen verdwijnen. Het gebeurt dikwijls, dat een patiënt bij het binnenkomen van de wachtkamer Ww** den dokter, opeens niets meer van zijn pijn voelt van angst voor hetgeen hem te wachten staat. Ook bij den tandarts komt dit vaak voor. Zintuigelijke indrukken speciaal die op oogen en ooren kunnen eveneens pijn doen verdwijnen, doch ook^te voorschijn roepen. Menschen die veel van muziek houden, kunnen soms een pijnlijke operatie doorstaan zonder de pijn te gevoelen, alleeji doordat ze door het luisteren naar hun lievelingsmelodieën worden af geleid. Pijn treedt lang niet altijd op daar waar zich de ziektehaard bevindt. Bü-' zonder talrijk zyn de gevallen, waar in op geheel andere plaatsen dan waar de eigenlijke ziektehaard zit, pijn gevpeld wordt. Zoo kan een ont stoken galblaas of galsteenen pijn in den rechter schouder veroorzaken, die zelfs tot in den rechterarm kan uit stralen. Tand wortelabcessen en ver standskiezen zijn dikwijls oorzaak van hoofdpijn, terwijl in de kaak zelf niet de minste pijn wordt gevoeld. Uit deze weinige voorbeelden blijkt genoegzaam, dat het voor den leek uitgesloten is, op grond van pijn die hij -ergens voelt, gevolgtrekkingen te maken. Daar is vakkennis voor noo- dig. Aan den anderen kant moet men er ook bedacht zijn, dat het ophouden van de pijn, nog in'het geheel geen beterschap van de ziekte, die haar veroorzaakte, behoeft te beteekenen. Zoo zien we b.v. bij blindedarmontste king, dië gepaard gaat met pijn in de rechterzijde van de onderbuik, dat het ophouden, vooral het plotseling op houden, van de pijn door den patient dikwijls als een teeken van beterschap wordt beschouwd. De medicus echter weet, dat dit veelal beteekent dat de ontsteking is doorgebroken en dat slechts onmiddellijk opereerpn nog redding kan brengen. De zieke is dan echter door zijn misleidend gevoel van beterschap geneigd, de operatie uit te stellen, omdat hij geen pijn meer voelt. Aan deze dwaling zijn reeds heel wat menschenlevens ten offer getallen. Evenzeer slaat men de plank mis. als men bij het gevoelen van een of andere pijn meent, dat men dus deze of gene ziekte heeft. Telkens weer krijgt de medicus patiënten bij zich, die mennen dat ze een nierziekte hebben, omdat ze pijl» in den rug gevoelen dat ze het aan de longen hebben, omdat ze last hebben van pijn onder de schouderbladen of in de borst. Nu is het een bekend feit, dat er maar heel weinig nier- en longziekten zijn, waarbij pijn optreedt. Het talrijkst zijn de klachten over pijn en steken in het hart en het meest komen deze klachten van jonge menschenhet be hoort echter tot de hooge uitzonde ringen, dat de dokter in zulke gevallen inderdaad een ziekelijke afwijking aan het hart kan vinden, die oorzaak is van deze pijn. Ja, wij zouden zelfs met de woorden van een beroemd ge neesheer kunnen zeggen, dat iemand die over pijn in de longen, de nieren of het hart klaagt, ei* bij voorbaat van overtuigd kan zijn, dat de genoemde organen volkomen gezond zijn. Deze uitspraak mag nu wat overdreven zijn er schuilt ontegenzeggelijk een groote kern van waarheid in. Het is rifet moeilijk aan te toon^n, dat in vele gevallen de pijn slechts ingebeeld is. Patiënten, die bij1 elke pijn die zij gevoelen, altijd direct aan een bepaalde ziekte denken, zijn door gaans nerveuze naturen, die zich de pijn slechts ingebeeld hebben. Telkens weer krijgen de doctoren ze op het spreekuur, de patiënten die zelf al de diagnose gesteld hebben. „Dokter", heet 't dan, „ik heb 't aan de nieren." En als men dan vraagt„Hoe weet u dat?", dan krijgt men ten antwoord: „Ja, ik héb pijn aan de nieren." Waar of die dan wel zitten? En dan wijst de patiënt meestal een plek aan die niets met de nieren te maken heeft. Wie naar den dokter gaat en hem bij zijn diagnose wil helpen, moet niet met zijn eigen diagnose voor den dag komen, maar zich bepalen tot een nauwkeurige omschrijving van de pijn, hoe, waar en wanneer hij deze I gevoeld heeft; het maken van gevolg trekkingen daaruit late hij rustig aan den dokter over. Ook dient men den arts voldoende tijd te laten voor een zorgvuldig onderzoek of voor, mis schien noodzakelijke observatie. In geen geval moet men den raad van den dokter, om zich na korterenof langeren tyd nog eens te laten onder zoeken, in den wind slaan, evenmin als men hieruit de conclusie mag trek ken, dat de dokter met het geval geen raad weet en door zijn onbekwaam heid een tweede onderzoek noodig heeft. Generaal Fabius rechts) toont de Duitsche mjlitaire attaché Majoor Ditschmann het verloop de#, Bra- bantsche gen op d<^ kaart. deiL Bra- de^ptaf- Tressen zullen in de eerstvolgende maanden een groote rol in de mode- 1 Collecties spelen. Men ziet ze op kra gen', revers, ceintuurs, ze omzoomen l jasjes en rokken en zullen opk de l rioedenmode veroveren. De bollen met j drie of twee spits toeloopende punten I zy'n met tressen gegarneerd, of de I tressen worden t(k cocardes gerold j en garneeren de hooge l?irectoire-bol. Men ziet op 'de allerlaatste schep pingen der hoedenmode zeer groote, decoratieve gespen van goud, zilver, kristal en dergelijke materialen. Het dient gezegd te worden, dat deze gespen, vooral gouden en zilve ren, op doykere ondergrond, zooals "zwart vilt, buitengewoon tot hun recht komen. Plotseling is een groote voorliefde voor wollen kant aan den dag getre den. De laatste seizoens heeft de mode, 1 zich tot tal van modematerialen ge- wend, doch wollen kant werd geen aandacht waardig gekeurd. Thans-is deze kant ineens favoriet geworden. Vermoedelijk ligt het daaraan, dat éftkele Parijsche modehuizen enkele modellen van dit materiaal op hun modeshows hebben gelanceerd en daar ingeslagen hebben, een feit is het, dat steeds meer Weener salons dit prachtige materiaal verwerken en er een geweldige vraag naar is ont staan. Het beste komt de eigenaar dige schoonheid van deze stof tot haar recht by de middagjaponnen. Weidechampignon of kampernoelje. 0 In een beknopt artikel 't een en an der te vertellen over paddenstoelen is niet zoo eenvoudig. De volgende regelen gelieve men dan ook te lezen met de gedachte, dat er nauwelijks minder over dit onderwerp geschre ven zou kunnen worden. Zij vormen slechts een opwekking om padden stoelen niet alleen van de culinaire zijde te beschouwen, maar daarnaast vooral niet te vergeten welk een bron van aesthetisch genot zij zijn en welk een wondere wereld bij een meer dan oppervlakkige kennismaking voor ons opengaat. Feitelijk is er geen maand van het jaar, waarin men geen paddenstoelen kan vinden, maar terecht gelden na zomer en herfst als het paddenstoe lenseizoen bij uitnemendheid. Weldra zal de zomer ten einde zijn. De bla deren beginnen al te vallen en zullen straks den bodem van het bosch met een dikke laag bedekken. Dan breekt de geschikte tijd voor de paddenstoe len aan. Hun ontwikkeling wordt door den warmen, vochtigen bodem sterk begunstigd en vooral eenige da gen na een fiksche regenbui geven zij, bij duizenden uit den grond verrezen, kleur en geur aan het herfstbosch. En al zijn wij niet meer zoo bijgeloovig als onze voorouders, altijd weer maakt hun plotselinge verschijning, als uit het niet ontstaan, indruk. Als wij bij beschadiging het blanke vleesch snel zien verkleuren in groen of blauw, kunnen w'j ons best indenken, dat men er vroeger duivelsproducten in zag. Menige naam herinnert daar nog aan. Onze voorouders zagen de paddenstoelen in wijde cirkels in het grasveld ontstaan, spraken van hek senkringen en schiepen zich voorstel lingen van nachtelijke feesten en woeste dansen, die de heksen binnen die kringen uitvoerden. Tegenwoor dig weet een schooljongen te vertel len, dat die verkleuring door enzym werking veroorzaakt wordt ën dat die heksenkringen de normale groeivorm van deze paddenstoelen zijn. Wat wij paddenstoelen noemen zijn eigenlijk alleen de vruchtlichamen van planten, die onder den grond le ven, en die tot de groep der schim mels behoren. Als meh zoo'n padden stoel zorgvuldig uit den gr^nd haalt, kan 't vaak gebeuren, dat men onder aan den steel eenige witte draadjes ziet zitten. Deze witte draadjes ma ken deel uit van het lichaam van de1 plant, zwamvlok genaamd. Dit be staat uit een onnó^melyk aantal door- eenloopende witte draden, die bij alle soorten sterk op elkaar gelijken. Een eigenaardig bestaan hebben die schimmels. Nergens in hun cellen vindt men namelyk bladgroen, de wonderbaarlijke stof, wier aanwezig heid een conditio sine qua non is, voor de ontwikkeling van de meeste planten. Dank zij de aanwezigheid van dit bladgroen, kunnen de groene planten met behulp van het zonlicht,- uit het door de bladeren opgenomen koolzuurgas en het door de wortels opgenomen water (met de daarin op geloste stoffen), hun eigen lichaam opbouwen. Hieruit kan men dus de gevolgtrekking maken, dat de schim mels op andere wijze in hun behoefte aan voedingsstoffen moeten voor zien. Een deel doet dit dan ook door als parasiet te leven op andere plan ten en dieren. Deze laten wij buiten beschouwing. Een ander deel, eii daartoe behoort het overgi^pte deel der paddenstoelen, leeft van de doode organische stof, vaif rottende plan ten- en dierenresten. Als opruimers, van deze doode stoffen zjjn de* schimmels van onnoemelijke beteeke. nis in het groote kringlooppro^s, dit in de natuur plaats vindt. Men noemt hen saprophyten. Paddenstoelen vermenigvuldigen zich niet door zaad, maar, langs onge- slachtelijken weg, door sporen. Dit zijn ééncellige lichaampjes, die in haast onnoemelijk aantal door de pi*, denstoelen worden gevormd. Een efi- Bkel groot individu laat per secunde 10.000, sporen vallen, dat is per et maal ruim 850.000.000. De op iepen parasiteerende zadelzwam kan 16 volle dagen achtereen sporen laten vallen en komt dan tot een totaal van 50.000.000.000. Is 't overdreven hiér van nullenschemering te spreken? D« sporen, waarvan de gemiddelde groot te ongeveer 1/200 mM. bedraagt, da len buitengewoon langzaam en kun nen dientengevolge door den wind ver worden weggevoerd. Er zijn ook soor ten, die hun sporen de lucht in schie ten, terwijl bij de bekende stuifballen de sporen, die binnen in het vrucht- lichaam worden gevormd, bij aanra king in wolkjes naar buiten komen. Slechts een zeer klein deel dier spo ren komt op een zoodanige plaats te recht dat ze zich tot een nieuwe zwamvlok kunnen ontwikkelen; deze vormt dan later weer nieuwe padden stoelen. Al naar gelang het sporenvormend weefsel zich aan den boven- of onder kant of binnen in het vruchtlichaam bevindt, onderscheidt men de padden stoelen in drie typen. Tot het eerste behooren o.a. de morieljes, tot het laatste de stuifzwammen. Het derde Groene knolzwam. De doodelyk vergiftige zwam, welke Mi niet opletten wel ala weide-champignon wordt geplukt. type wordt wederom in drie groepen verdeeld, n.l. die waarbij de sporen worden gevormd aan lamellen (pla ten), in buisjes of op stekels aan den onderkant van den hoed. Liefhebbers die zelf paddenstoelen willen verzamelen dienen zich te voren grondig op de hoogte te stel len van het uiterlijk der voornaam ste eetbare soorten en van hun gif tige dubbelgangers. Er bestaan daar voor, ook in onze taal, een paar goede, handleidingen o.a. „Het Paddens^oe- lenboekje" van Cool en Van der Lek en het minder omvangrijke, maar prachtig geïllustreerde werkje vflfl Swanenburg de Veye, Onder de eetbare soorten zijn, be halve de champignons, vooral de ha- nekammen (cantharellen), de para- solzwam, 't eekhoorntjesbrood, de gele en bruine ringboleet en de weide- kringzwam een bijzondere vermel ding waard. Bij het verzamelen ervan dient men evenwel zorgvuldig toe te zien, dat er geen giftige soorten tus- schen geraken. Nimmer mag men paddenstoelen eten, als men niet vol komen zeker is, dat ze inderdaad on schadelijk zjjn. Bij het verzamelen dient men er ook nog op te letten, ;dat men geen oude exemplaren mee neemt, daar deze soms aanleiding ge ven tot vergiftigingsverschijnselen, vooral by daarvoor gevoelige perso nen. Daar, klaargemaakte padden stoelen spqflig bederven is het boven dien gewSfcpht hen zoo spoedig mo gelijk te etflk Onder dejfgeveer 1000 soorten, dié in ons land gevonden kunnen worden; zijn er ruim 100 goed eetbaar en on geveer 25 bepaald giftig. Bij deze laatste zijn er 11 hoogst gevaarlijk- De belangrijkste daarvan is dq. groe ne knolzwam. Niet alleen omdat deze in ons geheele land vrij talrijk wordt ongetroffen, maar ook omdat hy in jongen toestand eenigszins op een champignon gelijkt. Later is hij er van te onderkennen aan de beurs om den steel. Practisch gesproken is elke hoeveelheid, die men van deze soort kan binnen krijgen absoluut doodelyk. Op voorzichtigheid bij het verzamelen van champignons kan dus nimmer genoeg qadruk worden gelegd. Men doet daarbij goed de paddenstoelen nooit af te snijden, maar te plukken, opdat men zich ervan kan overtuigen, dat e/ geen beurs aan de basis van de steel ontwikkeld is. Voor verdere bijzonderheden zy verwezen naar de bovenvermelde boeken. Ten slotte nog enkele opmerkingen over de voedingswaarde der padden stoelen. Zij bestaan voor ongeveer 90 uit water, zooals trouwens ook veel groenten. Van de droge stof be- staat 10—35 uit eiwitten, maxi maal 10 uit koolhydraten en enkele procenten uit .v.et. De koolhydraten bestaan, vooral bij jonge exemplaren vooral in glycogeen, een stof, die ove rigens in het plantenrijk niet wordt uagetroffen. Zy komt echter wel bij dieren voor. Paddenstoelen komen daardoor ook meer met dierlijke dan met plantaardige voedingsmiddelen Overeen. Gewoonlijk zijn zij ryk aan vitaminen en voedingszouten. Zy zijn niet gemakkelijk verteerbaar, daar de celwanden chitine bevatten, een stof, die o.a. in het pantser van insecten voorkomen. De voedingswaarde van paddenstoelen wordt dan ook vaak overschat. Mogen de in dit nummer ■voorkomende recepten evenwel goede diensten bewijzen bij het bereiden van een paddenstoelenmaaltijd, die voor zeer velen toch altijd een der hoogste culinaire geneugten vormt Gouda, Sept. 1936. A. S. Een scène uit de Ufa-film ,,Het Meisje van de Veenhoeve", de filpri die gemaakt werd naar de gelijknamige novelle van Selma Lageriöff en waarin Hansi Knoteck de rol van het boerenmeisje vervult. De film werd opgenomen in de met talrijke legenden omgeven Neder-Duitsche venen. Hedenavond draait de film in de Schouwburg-Bioscoop na het uitgebreide Profilti-nieuws van de Vorstelijke verloving. Het Thalia-Theater draait vanaf heden- j avond de Metro Goldwyn Mayer-film j „Vrouw of Secretaresse", met Clark Gable, I Myrna Loy en Jean Harlow. J De film brengt in beeld de volmaakte driehoek. De „driehoek", Ln dien zin, dat I iemand anders zich, hoe dan ook, ln het I leven van twee menschen dringt, is nu eenmaal zoo («ud als de wereld van het tooneeL, en zeker als de wereld van j de film. Zeker 9 van de 10 tooneelstukken en illms ls daarop gebaseerd geweest, zoo- dat men reeds smalend ls gaan spreken 1 van de „eeuwige driehoek". Eeuwig ls 1 zij misschien in dien zin, dat niets men- schelijks ons menschen vreemd ls en 1 het spreekt vanzelf, dat film en tooneel 1 den driehoek daarom altijd weer aan bieden, omdat er altijd-door vraag naar bestaat. Met andere woorden: omdat de vereert en die zelf gewoonlijk aan het meen, waarbij uiteraard zij die een dagelijksch voorkomend geval op nieuwe, pakkende wijze wisten op te diepen, meer succes hadden dan zij, die het ln letterlijken1 en figuurlijken zin in de „uithoeken" van den driehoek zoch ten. f Nu is er, in het leven van allen dag en vooral in het moderne leven van Kantoor- en zakenmenschen, één drie hoek, een soort „gelijkzijdige" driehoek, die aanspraak maakt óp den titel van „volmaakten" driehoek. En dat is graiisch voorgesteld bovenaan de zakenman, chef van een zaak, van een afdeeling, de man die getrouwd is en zijn vrouw ook van harte lief heeft. Maar tegelijkertijd overdag op zijn kantoor té maken neeft met een andere vrouw/ die hem als hij een goede baas is en een knap zakenman vooral! een beetje Amerlktansche schrijvers gevonden ln de filnf ..Wife versus Secretary", die in het Nederlandsch „Vrouw of Secreta resse?" heet en thans aoor de Metro- troiawyn-Mayer in ons land wordt uit gebracht. Hier is in het kader van het Amerikaansche zakenleven een driehoek zoodanig algemeen menschelijk en bij alle lichte toets zoo dlep-treffend uitge werkt, dat ten slotte elke man, vrouw of secretaresse (en vermen Czij tezamer^-- niet het grootste gedeelte van hafe-ievén van allen dag?), zich in deze figuren ge- heel of ten deele erkent Alleiopzettelijk 1 „drama" is hier verre gehoudem de op- j lossing is zoo decent, zoo voortreffelijk 'juist gezien, dat ook de officieele een- i suur, die er voor de films bestaat, zich iri ons land niet van lovende termen onthouden kon, ofschoon het voor de I hand ligt, dat juist dit een géVal voor volwassen menschen en niet voor kin- 1 deren ls. De film „Vrouw of Secretaresse",! gaat recht op haar doel af, zij ls bij af 1 haar charme een modern zedenbeeld en een gezond beeld tevens. De drie men schen in deze film zijn alle drie eerlijk levende, elkaar recht in de oogeri ziende menschen. Het zijn alle drie groote, levende rollen, die deze film dragen moeten. Dit Inziende, had de Metro-Goldwyn- Mayer bij het maken van deze film dan ook besloten, voor de bezetting drie vol komen gelijkwaardige hoofdrollen te vragen, drie spelers, die voor moderne rollen misschien bij elkaar de populair ste van het witte doek geworden zijn! Myrna Loy, vooral in de laatste Jaren de onvergelijkelijke act/ice voor moderne, tijngespeelde, diep doordachte en licht gehouden vrouwenrollen, opentop „lady", maar modern en breed van opvatting. Jean Harlow, thans niet meer platina- blöhd, maar een brunette, wier schoon heid en vitaliteit door deze kleine uiter lijke verandering nog maar verhoogd ia en die bovendien, na een serie» echt Ame- Het concert der Arnhemsehe Orkestvereenigiiig. Interview met Willem Noske. a-Ud.cS U'tlt de i.8— Zijden kousen. Ziiden kousen houden zich lang goed, mits men ze goed behandelt en ieder paar, vóór dat men ze gaat dra gen eenige minuten (.ongeveer vyf)^ in koud water laat staan. De kleur houdt zich beter en het weefsel wordt soepeler, en biedt meerdere weer stand. Kousen moeten na het was- schen en spoelen dry f nat opgehangen worden gan de teenhierdoor zullen *e zich befèr^watjjet been gaan voe gen en mogen ook ruef l* te felle zon drogen, Men wascht ze.net best in vlokkenzeep, waarvoor men het watei neemt en de vlokken flink kloppende in laat smelten, daarna giet men er koud water by, zoodat het sop goed lauw is. Kotsen mogen nimmer ge wreven, doch moeten steeds gedrukt worden, daarna worden ze enkele ma len in koud sop gespoeld. Minder waardige vlokken gry pen de weefsels steeds zeer gan en daarom is 't nood zakelijk goede zeep voor he^ sopje te gebruiken. Flesschen, Fiesschen en glazen, waarin melk geweest is, moet men eerst met koud water omwasschen, daarna, waftneer de melk verwijderd is, wascht men ze in warm water. Vet braden Indien vet by braden erg spat* heeft men de kans, dat gelaat en han den met brandplekken komen, die on aangenaam en pijnlijk aandoen. Men kan dit voorkomen door een weinig zout in het vet te strooien. „driehoek" ln al zijn verscheidenheid geen uitvinding is van de schrijvers van tooneelstukken of filmscenario's, maar eenvoudig het leven zelf is, ln zijn een- voudigsten vorm van zich altijd weer herhalend drama of blijspel. Het ls slechts de kunst van die schrijvers ge weest omdaar steeds weer facetten in te vinden, soms Sctueel, soms zeer alge trouwen nog niet toe is, maar daaren tegen tien tegen een wel verloofd, «n die bovendien als modern meisje haar uiter lijk verzorgt: namelijk de secretaresse, de steno-typiste, of onder welken naam en titel het moderne kantoormeisje met haar chef ook samenwem. Een dergelijke volmaakte driehoek in een volmaakt verhaal jiebben de knappe om een „secretaresse" te spelen, waarin elk kantoormeisje haar ideaal zal zien. En Clark Gable, de fijne acteur, char meur, jeune premier én gevoelig karal terspeler tegelijkertijd. Een niet mfnder belangrijke factor is de keuze van den regisseur geweest. De Metro-Goldwyn-Mayer heeft deze taak opgedragen een Clarence Brown, iden Garbo-regisseur bij uitnemendheid. Geen wonder dan ook, dat deze film ln Amerika en ook hier te lande stor menderhand aller harten veroverd heeft. Hersenschudding kan ook voorko men zonder dat er uiterlijk zichtbare verwondingen aanwezig zijn. Betrek kelijk geringe verwondingen zijn dik- 'wyls als voldoende om hersenschud ding te veroorzaken. Een val op het zitvlak kan al hersenschudding ten gevolge hebben. Te warme kacheloven. Indien de kacheloven te warm is, mpet men er een kommetje met koud water in plaatsen het vermindert de warmte en maakt het gebak minder droog. Soms kan men volst&an metde ovendeur iets open te zetten. Het schoonmaken van padden stoelen. De paddestoelen komen ook in ons-land meer en meer in trek. Wie ze eenmaal ge geten heeft, komt er steeds op terug. Hoe men de paddenstoelen mpet schoon maken? Begin het hoedje en de steel van elkander te scheiden. Van het steeltje alle aanhangsels, verwijderen en het huidje luch tig afschrappen. Van het hoedje en de onderzijde de lamellen of buisjes laag, van de steenzwammen aan de bovenzijde ook het bruin gekleurde vlies afhalen. Bij heele kleine paddenstoeltjes kan men volstaan met afwasschen in warm water en goed afborstelen. Gestoofde paddestoelen met witte 500 gram paddestoelen, 75 gram boter, citroensap, zout. De paddenstoelen u> een pannetje o doen en met het aanhangende water en de boter, sap van een hllve citroen en zout zachtjes gaar stoven, V.m. 20 minuten. Groote exemplaren worden in de lengte doorge sneden. Het ontstane vocht wordt nu in een steelpannetje gedahn en nu wordt de saus gemaa*ktT?h«jjk er^£5 gram boter bij te voe gen, deze te verarmen met de vloeistof en twee eetlepels bloem, langzaam twee kopjes water bijvoegen,zout en noot naar smaak, eenige minuten door laten koken en de champignons bijvoegen, die in. het midden van een rand aardappelpuree worden opge diend. Gestoofde paddenstoelen. Schoonmaken als hierboven is aftngege ven; snij ze als ze groot zijn in stukken'en kruid ze met een weinig zotö| en peper, i Met een fijngesneden uitte in de boter smoren en het vocht binden met een weinig sago. Croquetten van paddenstoelen met rijst. 250 gr. .paddenstoelen, 150 gr. rijst, uitje, 30 gr. boter, zout, peper, peterselie, eiwit, paneermeel, frituurvet, bouillon. Het uitje fijnhakken, het fruiten met de boter, mag niet bruin worden. 3% d.L. bouil lon toevoegen en wal zout en peper. De rijst voor gaar koken. De paddenstoelen fijn hakken en bij de rijst doen en deze ge heel gaar laten koken. Een lepel peterselie zeer fijn gehakt er door roeren ep dan kneden tot een massa en uitspreiden om koud te worden. Dan er croquetten van ma ken en in heet frituurvet bakken. Men kan er tomatensaus bij geven. Paddenstoelen in roomsaus. Neem 500 gr. paddenstoelen, 3 d.L. bouil lon, 20 #r. bloem, 30 gr. boter, wat prei of een fijngesneden ui, peterselie, zout en d.L. room. De paddenstoelen schoonmaken en gaar smoren in 10 gram boter, een weinig zout en de fijngehakte prei of ui. Zeef het vocht en laat de paddenstoelen uitdruipen. Van de bloem en het vocht en de rest van de boter een lichtgele saus maken, bouillon toevoe gen, de saus binden, en de room doorroeren en 1 eetlepel fijngehakte peterselie. In de saus de paddenstoelen goed warm maken. Paddenstoelen in schelpen. Kook de goed "schoongemaakte padden stoelen gaar en vermeng ie met een becha- melsaus, maak deze af met wat melk en, eierdooier en wat citroensap. Meng er eiwit door en verdeel deze massa in schelpen of in caisses. Met wat paneermeel bedekken en wat £oter en ze in den oven 6 minuten gratinopren. A/ppelsneeMvi. A groote appelen, ongeireer K.G., sap van een citroen, 100 gram suiker, M liter witte- of bessenwijn, 2 eieren, eventueel een lepel rum, enkele schuimpjes. De appels worden gescjiild, in stukjes ge sneden, van de klokhuizen ontdaan, daarna met zéér weinig water tot een dikke com pote gekookt en de suiker er in opgelost, duama door een paardeharen zeef wrijven oen de appelmoes weer in een pan op het vuur plaatsen, er 2 geklopte eiérdooiers bij voegen, die vermengd zijn met de gezeefde citroensap en de wijn en daarna roerende tot op kookpunt brengen en met dè garde kloppen, totdat de massa grootendeels af gekoeld is en er het zeer stijf geklopte wit der eieren en een lepel rum of een klein fleschje essence (ongeveer 7% h 10 cent) doorroeren. In een kristallen schaal over- De tomaten worden met een %pchtigen doek schoongemaakt, hpt kopje wordt afge sneden en de tomaat voorzichtig met een theelepeltje uitgehold. De buitenkant mag niet breken. Het vleesch wordt fijngehakt of gemalen en vermengd met de tomaten- purée, de peterselie, fy«n gesnipperd uitje, peper, zout en kerry of paprika, daarna ^ordt alles ongeveer 5 minuten in een steel- I jiannetje verwarmd en het geklopte ei ei "over gegoten, nog even roerende verwar men, totdat dit gestolt ia en de tomaten met het mengsel vullen, het kapje "er op leggen en met een stukje boter, nadat het met paneermeel bestrooid is, ongeveer 15 k 20 minuten in een vuurvaste schotel in een warme oven plaatsen. Schotel van aardappelen, varkens- vl§esch en uien. 400 gram koud va&ensvleesch, 8 uien( Vi L. bouillon of water met 2 bouillonblok jes, 1 K.G. aardappelen, 1' theelepel kerry, 8 zure appelen, peper en zout, 100 gram gesneden spek. De aardappelen worden geschild en in plakjes verdeeld van een halve c.m. dik, terwijl het varkensvleesch in nette blokjes wordt verdeeld, evenals de appel, waaruit het klokhuis is weggenomen. De uien wor den schoongemaakt en in zeer dunne plak ken verdeeld. Men kan deze schotel het best ineens in een niet te kleine vuurvaste schotel klaar maken. omdat men het gerecht dan tegelijk hierin opdient. Bezit men deze niet, dan stooft men alles in een pan,„ doch bij hef overbrengen in een schaal gaan de ingre diënten dan meer doj>r elkander, hetgeen niet zooveel oogt. Men doet eerst een laag plakjes aardappel in een schotel, daarna vleesch, spek, uien, appelen en herhaalt de verschillende lagen, totdat alle ingrediën ten verdeeld zijn. en de laatste laag uit'aard appelen bestaat. Hierover heen giet men de bouillon, waardoor nog kerry, zout en peper zijn gemengd en plaatst de schotel in den oven of op een asbest plaatj'e in een goed afgesloten pan op een kleine pit om geheol gaar te worden (ongeveer kwartier k 1 uur). brengen elf garneeren met kleine schuim- "pjes of met schuimpje» geslagen room. Gevuldmtomaten. 500 gram middelmatig groote tomateh, 1 eetlepel peterselie, 150 gram goad kalfs- of varkensvleesch of ham; peper, zout, 1 kleine ui, paneermeel, boter, kerry of paprika, 1 U, tirtu.cn u- j-rtuj-v. ecu wtuentt/uti met, uczca uc— fc*uuucM jonge., muaicuö me lyaeus ue yuir v\A.x«ig eten uaiit&uaai fceuioor vonu enmei. zqu uiuuunrenae vouidxacnt auer narien axioop, was Ut. Een wonderkind. zeer jonge leeftijd openöaarae by den kleinen Willem een stern mu- gevoel. Naai' zyn moeder ons ver was hy nauwely^p twee jaar, otïi hy vrywel alle concerten van elkander loheifdde en ze iby naam kende, of schoon hy de woorden haast nog niet kon uitspreken. Hjj was vyf jaar toen hy van zyn moe der pianoles kreeg en op zyn zevende jaar namhy voor het eerst een viool in, handen. Acht jaar oud, ging hij ndar het Muzielk- lyceum te Amsterdam waar de vermaarde Hongaar8che violist Oscar Back hem onder zijn leiding kreeg. Daar 'blonk hy al spoedig uit en op een uitvoering van Ihet lyceum, maakte hy op elfjarigen leeftijd zijn debuut voor de PH.O. H.I.-microfoon roet het viool-concert in a moll van Bach. Na zijn dertiende jadr kreeg hy veel en gagementen en concerteerde bij oa, in het Kurhaus te Séhevendnéien, waar hy compol sities van TschAikowSky speelde. Op zyn veertiendie jaar speelde hy als solist mee iti het Goncertgeboaiw-orioest on der leiding van Clemens CLauss, die Willem Mengelberg tijdens diens ziekte verving. Hiervoor maakte hy naam op het groote Viool-concours te Weenen in 192, waar hij uit 300 violisten tot de veertig .besten be hoorde en een onderscheiding kreeg. Bij zyn terugkomst in ons land, volgcU» een optreden voor de A met het or kest ondier leiding vain Albert van Raalte. Voorts trad hy als solist ^«p 'by het Resi- dentie-orfcesit, he UjS.O., de Arrthemsche Ortcesvereeniging, de Groningsche Orkest- vereeniging e.a. In Parijs heeft hy met Lotte Lehmann in een recital gespeeld ën naar hy ons ver telde. zal ihy op haar uitnioodiging in April van het volgende jaar weder in Pa- rij k met haar optreden, als Lotte Lehmann uit Amerika terugkeert. GEMENGD JJIEUWS. De moord in de Oranieboomstraat te Rotterdam'. De dader heeft bekend de moord ^gepleegd te hebben. De inbreker T., tile op het bureau aan het Sandeiingplein te Rotterdam is in gesloten in verband met den moord op de ób-jarige vrouw lyl K., die Zaterdag avond omstreeks kwart over tien in haar woning aan de Oranjeboomstraat ver moord ls 'gevongen, heeft .bekend, de vrouw door slagen op het hoofd van, het 1 leven te hebben beroofd. Geheel conform de theorie heeft het drama zich reeds Zaterdag in den vroe gen avond afgespeeld. De dader, die een woordenwisseling iyet de vrouw heeft gehad, welke ln handgemeen ls overge gaan. neeft van een kast. die in de ka mer stond een steekbeitel genomen, waarmede hy haar den schedel heeft ingeslagen. Öe vrouw kreeg een wonde van zeven cTM diepte ln het achter hoofd. waaruit wel bleek, ddt de slag met, groote kracht was toegebracht. Temeer, daar bij de sectie ls komen vhst te staan, dat dc vrouw een schedel had van. meer dan 8 m.M. dikte, hetgeen zeer weinig schijnt voor te komen. De daderls .onmiddellijk na den moord te hebben gepleegd, weggeloopen en heeft de deur achter zich dicht getrokken. De vrouw ls. toen in ï\aar doodsangst naar T»*«4eur gerend, welke zij nog zelf op ddr-TOHAjgedaan. Toen hebben haar krachten «Hl begeven. SJij zakte ineen en is volkomen dood gebloed De dader heeft den beitel, waarmee hij den moord "heeft bedreven, in het Spul-kanaal gegooljl. De rivierpolitie tracht het voorwerp thans op te halen.

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1936 | | pagina 4