u*rë"u.pu&
r
i
F
P. G.’ SCHAKLEMJr.
Deze Courant komt in
vele duizenden gezinnen Gegarandeerde oplage 8000
BVieven uit de Hofstad.
Nóvember aanbieding
I
^Japonnen
i
u
Böklmann
Zaterdao ijl Woyeinbm» 193875 Jaargan-
[EUWERKERK, OUDERKERK, OUDEWATER, REEUWDE, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADDINXVEEN, ZEVENHUIZEN, enz.
E)it blad verschflnt dagelijks, behalve Zon- èn Feestdagen
1 W apenstilstandsdag.
r2--
Helga’s Weddenschap.
W. T. J. ABBE"MA
w i .4
c»
Ide Bpr. de lokall.
iet
-L
JL
steeds te veel zyn.
FEUILLETON.
(h ordt vervolgd.)
b
Durf te leve»; kwel u niet
Met te veel gedachten.
Werk uw werk en zing uw lied
Onder blij verwachten.
ouderen is
1-ontwik-
het is
En I
pe enl
nog i|
krete^
naast
GOUDA
geopend van
5 uur n.m.Jdes
v.m.
~estanipt
als, regel
gegadigden
nderan toch
flOUDSCHE COURANT.-
1TWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN
IMBACHT, BERKENWOUDE, BODEGRAVEN, BOSKOOP, GOUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPELLÉ,
irrmi/miT nrmrmimu*w _a
■lukkig te vallen
Dr. Hakkenberg
eeskundige hulp
aap alle andere vrouwen,
xndar matig in haar schik
Daarop ging ik over tot den aanval.
Wil je me niet meer in genadé aan
nemen? vroeg ik.
Hij werd somber, maar 'antwoordde
niet rechtstreks op mijn vraag. Ik
wil niet byjou thuiskomen als iemand,
die gebruik heeft, gemaakt van je jcyügd
en ie onervarenheid, zei hij. Zeg wat
je wilt over democratie en gelijkheid en
broederschap en al dat moois, je vader
zal een jhauffeur hoogstwaarschijnlijk
geen geschikte partij vinden voor zijn
dochter.
Ik stond op. Wil je of wil Je niet?
Hij zei: Je marteltxne.
Wel zei ik, ik rfteen het in ernst,
jneer dan spel - adieu.
K sprong naar beneden in het ^ie-
fzwom zoo lang onder ,wa|er als ik
looit gedaan heb. Ik hoorde verre
L en dan een plons. Zoodra hij
me was, het ik*me naar boven
drijven; hij greep me, bracht ine aan
land, trok me op de rots, schold iqfe, gaf
me standjes, raasde en tierde, noemde
me overspannen, hysterisch, gek, idioot,
ik weet niet was nog meer, gaf me de
teetiertjes naampjes, zei de heerlijkste
gingen. Toen kwam ik bij, begrijp Je, en
werd het alles zoo heerlijk; maar w^t
we dp eerstvolgende uren zeiden is niet
iets, om hier weer te geven; want dat
zijn dingen, welke de beide belangheb
benden heerlijk en verrukkelijk vinden,
maar die op een buitenstaander den in
druk maken yan volslagen idiotisme.
Maar het was de eenige manier, weet
je; en Ik wil mijn handelwijze llevef
als wij komen, ik wou zoo graag, dat
jullie mekaar leerden jennen. Maa<
misschien met Kerstmis.
Ik heb het maar voortdurend over me
zelf. Doch een jong-verloofde moet men
in dit Qpzlcht Veel vergeven. Tot m’n
groote verdriet ontdek ik, dat ik hierin
helemaal niet verschil van alle (andere
jong-verloofden. Ik heb een heel veile-*
tje volgekalkt over „mevrouw Helga Fri-
gaard”, ik heb m’n ring met den saffier
aan m’n rechter ringvinger gedaan en
omgedraaid, zoodat de gladde gant bovëh
is om te zien, hoe dat stapt; en ik heb
er een hëelen nacht-over liggen denken^
wat voor slaapkamerameublement ikjvl^
ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (behoorende tot den bezorgkring):
1—5 regels 1.30, elke regel meer 0.25. Van buiten Gouda en den bezorgkring:
15 regain j 1.55, elke regel meer 0.80. Advertentiën in het Zaterdagnmmer 20
bijslag op den prijs. Liefdadigheids-advertentiën de helft van den prijs.
INGEZONDEN MEDEDEEL1NGEN1—4 regels ƒ2.25, elke regel meer ƒ0.50. Op
de voorpagina 50 hooger.
Gewone advertentiën en ingezonden mededeelingen bij contract tot zeer gereduceerden
prijs. Groote letters en randen worden berekend naar plaatsruimte.
Advertentiën kunnen worden ingezonden door tusschenkomst van soliede Boek
handelaren, Adve^tentiebureaux en onze agenten en moeten daags vóór de plaatsing
aa het Bureau zijn injpekomen, teneinde van opnaJfae verzekerd te zijn. i
„Ekebpkke”, 1 Oct.
^Negentiende rapport.
dergelijks m n toevlucht; n
me te herinneren dat ik'
coup beschreven hebt dit
,me met'doodsverachting
golven stortte. Moet je.fhporen, hoe ik
daar ingevlogen ben.
’s Middags van den
Hans en ik thuisgekomen waren, ging
hij met tante en mij naar mhi kamer
tje, opdat .we hem tezamendatinte
ressante vertrek konden tooiien, mèt al
m’n tropeeën. Talite, die opgegroeid is
in eeh. tijd dat diploma's, en dergelijk.e
paperassen een zeldzaamheid waren in
handen 'eener $wouw, haalde m^J, agn-m
«/doenlijken ijvè?’uit de^kast m’n eind-
examen-diploma, en m’n. academiscAen
bul, oude rappqrten eri. schfijfcahiers,,
oude teekenlngén, enfin, alles behalve
het pokkebrief je, (wat ze, vreemd genoeg,
van geen belang achtte» voor Hans.
larbjj ook dê Wet-
der Commissie te-
de Burgemeester
.en, waarin hjj o.a.
op PriJ8 stelden,
kvereenigingen de
len slaan ter leni-
x>d onder de werk-
'ertrouwde, dat de
trots het verschil
tieke’richting, ka
me wijze den tijd
Van harte hopen
werkloosheid spoe-
rtellingen als deze
JOUWE 2 - hoek Wijds^r. - GOUD/.
Afhaling aan huis van Spaar-'
an fiMastinggeidea
over^estélde te wenschen van wat
logisch’ was, dat je verlangen zou, enz.
Maar Hans zei, dat hij niet gelooide dat
het iets zou helpen, het leven te behan
delen als een ouwen brombeer, dien
men a tout prix moei, tegenspreken, en
hij ried me aan, mm vrouwenlist niet
verder toe te passen dan ^trikt noot
zakelijk is.
Apropos van vrouwenlist. Ja weel dat
ik, nog niet zoolang geleden, tot iets
nam, Ik meen
k^e den grooten*
iitki keer dat ik
yr in de blauwe k
e/hporen, hoe ik
CTJrstei} dag\ dat
0jammer beslaat uit twee Waden.
•EERSTE BLAD.
I November werd ih de landen, die aan
wereldoorlog hebben medegedaan, den
proef nam, zou men niets anders vinden.
Laat die jongelui eens mondeling den in
houd vertellen van een boek of een film/
dat zij gelezen ?f gezien hebben, dan %ult
u eens een gestumper hooren! Niet alleen
wat de taal betreft, maar ook wat den in
houd van hun Verhaal aangaat, zal het drpe-
•yg zjjn. Het is zonderling in ons land, maar
slechts een'uiterst klein percentage van de
menschen beheerscht de taali Het slechts,
onvoldoende voorbeeld van <fie ou<’
allerminst bevorderlijk vóoi; deJtaal-
keling der jongeren.
Wil men de resultaten, van het*laalonder-
wjjs verbeteren dan dient men de jeugd
eerst de ta^-te leeren spreien. Zoolang dat
niet ih orde is, komt er van de rest niet
veel terecht. Het is wei zonderling, dat in
het verslag dat wij hierboven citeerden,
geen enkele opmerking van dien aard voor*
komt, terwijl daarop toehaal duizendmaal is
gewezen.
HAGENAAR.
CHT.
ie6-^*>eiu
aroeiuers.
ia ue uovenza.t
ui georuiK genu-
gkuegwLoem voor
uoorureenc. voor
vers^puuenue vax-
iatiei van de Ge.
voor Cultureeien
He Nooden, deze
tot IWJt beoefenen
schaken, dammen,
endien couranten,
ter lezing zullen
jgt het in de be-
ineer 'AR. den Mi-
hieraan goedkeu-
cursussen te orga-
zicH&
was.
Nu is het^ genoeg
g^ je goed.
I)
net resultaat was triest. Een vierde deel
was absoluut onvoldoende en n^t gemiddel
de cyier was 5M.
Natuurlijk is de conclusie uit dit alles, dat
het onderwys, niet deugt. De vraag kan ook
gesteld, worden of de eigenlijke oorzaak niet
dieper lifct en wel in het allergebrekkigste
spreken van de menschen. Daarmede toch,
met het Opreken, wordt de grondslag van
de taak bij de kinderen gelegd. Het genoor
beeld van de taal is onzuiver en het is dus
niet te verwonderen dat zè dan ook fout
wordt geschreven. Wil men verbetering dan
dient het taalonderwijs te beginnen met
.spreek-onderwijs. De dialeoten moeten wor
den tegengegaan, want.,zij bederven he»
goede «gehoor van de taal. De zuivere taal
en de schrijftaal moeten nu afzonderlijk ge
leerd worden. Vooral de'laatste,.die weer op
allerlei dwaze wijze van de gehoor-taal af-
wykt, moet kunstmatig worden inget
èn... mislukt daardoor. Wij hebbeyali
drie talen in <nis land; de min of
lectische spreektaal; de min of meer offi-
cieele spreektaal èn de warwinkel van de
schrijftaal. Het behoeft'dps niet te veywon-
deren dat dit misloopt. Men kijkt nu ver- j
baasd over die ^esultateh mei etfn sollici-®
tatiebrief, «naar als men eens. een spreek-
GESTOOMDE MAKREELEN HARDERWIJKERS GEROOKTE
BOKKIKG BOSJES SPROT GEROOKTE PALING GEKOOKTE
MAKREEL HOLLANDSCHE EN SCHOTSCHE HARING.
IjANGE TIENDEWEG 75 GOUDA TEÉEF. 3202.
Hét adres met de grootste omzet, dus altijd versch. JH*
hebbqfc.
Daarom ook -schreef ik in Laurense s
jioezie album de volgende (.onechte?)
qiëp'gevoelde ontboezeming: Eerst wan
neer een vrouw bemint, begrijpt zij hoe
gelijk ze is ai
Laurense wa§>~
met,deze nieuwe bijdrage, maar troostte
sell en mij ermee, dat het „apart”
)^ooi; vandaag. Het
Je Helga.
I npenstilstand herdacht. In vele harten wor-
da» telkenj are de beelden, van 1914-18, weer
naar voren gebracht en men gedenkt de
I H|d0oden, die in deze periode te betreuren zijn.
gHs Plechtig zijn tydens'1 enkele minuten van
atilte de slachtoffers uit dien verschrikke-
Ijjken oorlog herdacht, terwyl het geheele
Inaatschappelyke leven gedurende die paar
minuten stilstond! 11 November <918! de
I dag die aan de verschrikking eten einde
I maakte en die het tijdperk heeft, ingejuid
II van den «conomischen strijd, welke nu nog
ft woedt
g Ook die economische strijd werd doelbe-^
I wuat gestreden. De ex-'geallieerden hielden».
I in 1916 een conferentie in Pary's en op deze
conferentie werden de maatregelen geno-
men, welke ook zouden gelden, nadat de
I oorlog zou zyn beëindigd. ‘Prof. C. A. Ver-
I r>n Stuart weidde hieraan een artikel in de
t Economist van Augustus 1916X de besluiten
I der Parjjsche economische, conferentie.JPaar
aan ontleenen|®| de inededeellnj
'M dezer conRtentie was om 4
Wkende landen voortaan te bèwüligen
tegen het streven der centrale mogendheden
aaar overheeraching der wereldmarkt,
waardoor een niet te dragen juk aan de
■andere landen zou worden opgelegd.
Geheel in deze sfeer werd later Versailles
geredigeerd. Duitschland moest voor goed
onschgdelyk worden gemaakt, zoowel mili
tair als economisch. «Dit werd, zooala ge
legd, het uitgangspunt van den economl-
achen oorlog, welke volgde op der. nnlitai-
ren kryg. Deze oorlog is verwoed
in de directe na-oorlogsjaren was er z<]^vec-l
te vervangen, moest zooveel worden opge
bouwd, ‘frat totaal verwoest was, dat men
de gevolgen van- de felle onderlinge con
currentie niet voelde. Dit/iuurde echtter niet
I lang eff geleidelijk werd het duidelijk* dat
men voor een ernstige crisis stond, die eerst
in 1920 uitbrak.
f Duitschland werd geknecht en dit land
I trachtte zich met alle njogelyke middelen
van dit juk te’ bevrijden. Het was belast niet
ontzaglijke schulden... de meest waardevolh
deelen waren haar ontnamen.de Fransche
omaingelingspolitiek had de bedoeling het
land te beletten, zich te verheffen. Men
bleef trouw aan de gedachten van de hiei-
Onze spreektaal.
Nu wy het toch óver de jongeren hebben
heijfnriéren wy ons deze week het verslag
l gelezen te hebben vhn de gymnama en lyce&
’aldus beschouwen, dat Ik hem door ech),
geniaal optreden bevrijdde van een idee\
fixe, eejr dwangvoo/stelllng. En als we
eenmaal getrouwd zijn, zal ikhet hem,
'-als daar een geschikte aanleiding ^oe Is,
wel vertellen, want dan weet hij, immers
hoe gOed en lief Ik ben en. behoeft, hij er*
zich V&4er niet druk over te maken.
Ik heb nahr huis geschreven e'n ze ge
zegd, dat ik nu gauw kom en den tllgr-
besten schonzoon van de heele wereld
nïeèbreng>Ze zullen wel even opgekeken
hebben, denk ik. Tegenover vader heb
ik den nadruk gelegd op zijn .degelijk
heid en ernst en goed verstand; tante
«weet, dat zijn moeder behoort to(t het
beroemde. Palmgéslacht. Ik heb moeder
ook geschreven?
Vanavond g&an Lotten, Hans en ik
naar het 2-Sei>temberfeest van de stu
denten.
Het is jammer, dat Je niet thuis bent
-1--IJ - -- ---f-J-X
/'^qpNNEMENTSPRIJSper kwartaal per week 17 cent, overal waar de
ng- yr looper geschiedt. Franco per post per Idvartaal ƒ8.15.
Abonnémenten worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 31, GOUDA,
bü onze, agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren.
Onze bureaux zyn dagelijks geopend van 96 uur. Administratie en Redactie Telef.
latere. 2745. Postrekening 484(00.
Uit het Noorsch door
8IGRID BOO t
60 9
Hij weet, dat de wegen droog moeten
zijn, maar niet stoffig, het koren goud
en het gras groen als smaragd; hij-weet
evengoed als Juli, dat het water in de
rivier en fjord warm moet zijn en lek
ker, en dat het zand op het strand moet
glinsteren. Als hij dus maar wil, kan hij
het gezellig .genoeg- maken; wat Augus
tus dan ook deed dezen dag
We baadden onder het erbij behoo-
rende gelach en spektakel, waarna we
ons over het strand en de rotsen ver
spreidden om te drogen en te flirten.
Hans en ik lagen op den> uitersten
landtong en praatten over alles wat los
en vast was, alsof we ons leven lang
niet anders hadden gedaan.
Odder meer vroegflftbnis of ik kon
zwemmen, ik was dierftftg n.1. enkel in*
het ondiepe gedeelte/ gebleven. Ineens
kreeg ik een ingeving. Nee. eigenlijk
kan Ik zoo goed alk niet zwemmen, zei
Ik. Let op: als Je onwaarheid spreekt,
gebruik Je graag een aantal vage bepa-
hngen, opdat'de leugen niet zoo brutaal
zal zijn.
in onze stad. Hel opwekkend was de lectuur
daarvan niet. I
Het aantal klachten is zeer groot. Goede
vormen laten te wenschen over; er is veel
nalatigheid. De1 resultaten van het onder
wijs zijn matig. Men zint in de eerste plaats
op middelen om de leerlingen, van wie
vaststaat dat zij ongeschikt zijn voor het j
onderwijs, zoo spijedig mogelyk te verwij-
deren. Reeds is besloten dat leerlingen,'die
zeer slechts resultaten bereiken, zelfs niet
voor de tweede maal in een zelfde klasse
zullen worden toegelaten.
Algeipeen is weer de klacht “ov/r de ge
ringe kennis van de Nederlandsche taal.
Waaraan het hiefby toch hapert? Men heeft
als proef de leerlingen der hoogere klasse
van de handelscursussen opgedragen een 1
eenvoudige sollicitatie-brief te schrijven.
Lid Ned. Instituut van Accountants
GOUDA
Van Bergen IJzendoornpark 9d
feleloon 21bU
t w MqjCXLIX.
Scheveningen zwaar getroffen.
Het visschersdorp Scheveningen is wel
heel zwaaS' getroffen; een ongekend groot
aantal slachtoffers is by de jongste stormen
dqpr de zee geëischt. Er heerscht een diepe
rouw onder de bevolking. Het bepaalt zich
niet tot de gezinnen waaraan eén lid is ont
nomen, maanide druk valt op de. geheele
groep van de Scheveningsche visschers.
Door fainiliebaiiden is byna geheel Scheve
ningen aan elkaar verbonden en het faihili^-
leven, het onderhouden “der betrekkingen is
heel sterk onder deze bevolking. De gewoon
te getrouw treurt'ook in de uiterlykg nor
men de familie mede. Na een ramp aft \gze
blijven drie, soms «wel zes weken de gordy-
Ben der woningen Waarin de families der
overledenen wonen, gesloten; een naargees
tige aanblik in de straten. Men pleegt ook
I in de rouwkleeren te gaan, maar er is altijd
al zooveel rouw in de families geweest, dat
een groot deel nooit anders dan in het zwart
I gekleêd is.
Er worden vele nabetrachtingen over de
schipbreuken .gehouden maar och, wat baat
het. Niemand weet hoe de omstandigheden
geweest zjjn. De schepen jjjn klein én de
golven zyn groot; de strijd is altyd ongelyk4'
Hei bed’ryf is hachelijk en het is onmogelyk
zich te wapenen tegen het ergste. Hoe veel
is de toestand al yerbetenj sedert de „bomr
men” -uit de vaart zyn verdwenen. Deze
waren al spoedig by eenwferm een speelbal
^n toch hoeveel eeuwen, heeft men er mee
gevaren, zy het dan ook met het noodlottig
verlies van zeen vele menschenlevens. Meer
malen nog zeer onlangs hebben wij de
betere schepen,zien dobberen tydens een
storm en men staat er verbaasd van, dat zy
nog heelhuids thuis komen. Hoeveel te er?
ger moet het zyn als de orkanen loeien.
I Met de Scheveningsihe bevolking heeft
I ieder diep medelijden; wü die hier zoo dicht
by hen wonen, beseffen de beteektenis van
jrd en doode zal men hiertoe over- I
\)r zal weerstand worden geboden.
dte herinnering aan de dooden v^n
t na$r
v<^n^/gekomen, zal met dubbele kracht
ons moeten inspireeren om zooïen^ moge
lijk den sabel in de scMeede te houden! Dat
is hetgeen wapenstilstanddag ons te zeggen
heeft!
1 Lieve üre^fc
Weer thuis. «En weer alleen. Glsle&n
vertrok Hans, en de overgang tot
gewone enkelvoudige bestaan is on
draaglijk
Ik ‘moet werkelijk al m’n verstalet
mobiliseeren gelukkig dat ik over
nogal veel verstknd beschik, óm er
den moed In te houden. Je ziilt allicht
lachen wanneer Je bedenkt, dat een van
mijn meest onwrikbare principes inder
tijd was, dat een verloviïig hoogstens
een maand moest duren. Maar Ja
toen was ik nog jong, en groen. Wat mij
betreft wordt het zeker eefï kwestie van
vier Jaar.
Het leven heeft de neiging, precies
anders te verlooperi dan Je gedacht hebt,
pat heb ik ook tegen Hans gezegd. En
ik piekerde erover, of Je er nfet wat op
zou kuiinen vinden' door er je op te trai
nen, net andersom te denken; het tegeïi-
X
boven genoemde Parysche conferentie.
Het Resultaat van een en ander is ge
weest, dat de wereld heeft moeten gaan
langs den weg van een gevaarlyke finan-
cieele en economische crisis en eerst in d^
jaar ziet men het einde vaA een titanen
strijd, welke 18 jaar lang is gevoerd. Het
litfuidatie-proces zal langen tyd in beslag
nemen maar het stemt al hoopVol, dat er
een einde te zien is van den onyruchtbaren
stryd, welke men zoo lang gestreden heeft.
Er is een ander gevaarlijk verschijnsel en
wel, dat de economische oorlog, die zooals
gèzegd, den militairen kryg heeft ópgevolga
weer geleid heeft tot een hernieuwden be
wapeningswedloop. Zal de wereld nog niet
genoeg hebben van strijd? Zal de ecoiyomi-
sche oorlog weer gevolgd worden door een
stryd tfiet de'wapenen? Zulke dagen als
wapenstilstand-herdtenkingsdag dringen het
besef meer naar voren, dat 0e wereld voor
een dergelyke ramp bespaard moet worden.
Wanneer de verantwoordelijke leiders zich
begeven naar de plechtige herdenking, wan
neer de koraalmuziek speelt en wanneer^de
hoofden zich ontblootenuüt piëteit voor de
gevallenen, dan zal ook by hen het verant
woordelijkheidsgevoel naar voren kómen.
Dan zullen ook zy denken aan de gevolgen,
die een nieuwe oorlog over de w;ereld zal
brengen en hoevete tientallen nieuwe doo
den te betreuren zullen zyn!
Gelukkig is men zwh nog deze vecant-
woordelykheid bewust. De vredeswil is
groot en men zoekt eeijs uitweg tusscheu
alle belangen en belangetjes zonder nieuwe
rampen te ontketenen. Laten wy hopen, dat
zulks zal kunnen blyven. Hèt is onmogelyk,
dat de bepalingen van Versailles zullen
kunnen blijven bestaan; de puinhoopen van
den wereldoorlog moeten geheel en al bor
den afgebroken en vervangen door het
nieuwe, dat zich aan het ontwikkelen is.
Gwote belangen zullen moeten worddnxoj»-
geoT^
gaan.
Maar
1914191.8, <|ie juist nu 'met kracht
ons “moeten inspireeren om zoolang
deze slagen nóg te meer, en Svy staan er
verstóftd“van ,dat nog altijd weer jongeren
het zeemansleven als een beroep kiezen. Er
schynt van <^e zee en van dit leven een be
koring uit te gaan, waaraan geen weerstand
geboden kan worden. Het Ja Tróuwens by de i
moderne „sp"brt”, de luchtsport, al niet «an
ders. Voo? jongeren heeft nbis^hien juist
dat hachelijke^ avontuurlijk dë charme,
waaraan zy niet weten te ontkomen. Aan
den eenen kant is het gelukkig dat er altijd
voor defgeüjlce beroepen nog f
zyn, óók al omdat er voor alle an<
Da witste tanden, 1 steed* veel
indien U poetst niet wat gneds, dus met
