NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN Brandstof KLOOSTERBALSEN Deze Courant komt in vele duizenden gezinnen Gegarandeerde oplage 8000 No 19426 75e Jaargang. MJRT1WRRKKRK. ouderkerk, oudewater, Dit blad verschijnt dagelijks, behalve Zon- en Feestdagen ex Brieven uit de Hofstad. Goede voornemens. Zaterdag 23 Januari 1937 Wat een ieder goed moet weten: 1 BERGAMBACHT, BERKENWOUDK» BODEGRAVEN. BOSKOOP, GOUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPELLE, WUK, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADDJNXVEEN, ZEVENHUIZEN, enz. Vlammende Schoonheid. EIKEN WINTER LEED.HU aan .Winterhanden en Wintervoeten AKKER’S OftlMNIBL TBR INZAQB I de balustrade; EERSTE BLAD. 4 t Tot slot een jubilé en wel een 90-jarig, en eten en drinken zijn geweest. m. De zilveren tooverfee. I oor den uitvoer naar schrijven, waarom niemand vroeg Neen, Kom naar beneden. (Wordt vervolgd). I het nageslacht gekerstende uit- Rlckey, begin er alsjeblieft niet over te kibbelen'. Ik kibbel niet. Nou dan... „HARING staalt en sterkt het bloed! Gaat dus allen HARING koopen, Heusch ze doet het lichaam goed. Daarom eten wij tevree Zoo’n FIJNE HARING van SCHARLEMAN mee. t 4 GOIINHE WIRAVI. FEUILLETON. Naar het Engelsch van TEMPLE DAILY. Na,druk verboden. im verschillende persoon- iet (links). Rechts: Note zijn prilste jeugd ai zijn eenige kame raad was geweest, zijn steun in moei lijkheden, zijn veiligheidsklep in booze buien en zijn troost in alle verdrieteiijk- heden. Maar voor hem was zij geen sprookjesprinses, zooals voor Tony Michael. Schoonheid zag Rickey alleen in vrou- j hoogst fatsoenlijk. Maar dat niet zal weten hoe een i heeft uitgestippeld ,by zal met ongeduld het oogenblik afwachten, waarop hij aan de uitvoering kan beginnen. Hem zijn deze voornemens tot een voortdurende aanspo ring, nimmer de steenen, waarmee de weg naar de hel geplaveid is. En wanneer we zoo de goede voornemens zien, dan zal het ons duidelijk worden, dat ze onontbeerlijk zyn voor het richting geven aan ons leven. K. Voor Prima heeft bevorderd. i Nederland, en den Haag in het bijzonder mogen hem daarvoor hartelijk erkentelijk blijven. gen. Het was De gloriejaren zijn die der z.g. Haagsche School geweest, waarvan wij de namen wel niet behoeven te memoreeren. Nog altijd werkt die school na en dat wfel omdat zy een typisch Hollandsche school was, de school van het echte Hollandsche landschap. De moderne schilders hebben ook een plaats in het genootschap gevonden en al geeft oud en nieuw wel eens aanleiding tot con flicten ten slotte voelt men zich kunstbroe ders. Veleïi hebben in den loop der tijden gewenscht, dat de schilders meer samenwer king zouden zoeken met andere kunstenaars, litteratoren, .acteurs, musici enzoovoort, maar men verkoos geïsoleerd te blyven en men heeft zich daar klaarblijkelijk wèl bij bevonden. Uit den goeden tyd dateert hec bezit van een eigen gebouw, dat vele zalen ABONNEMENTSPltl JSper kwartaal ƒ2.25, par waak 17 cant, overal waar da bMoxtfing par looper geschiedt. Franco par post per kwartaal ƒ3.16. UMOnamanten worden dagdyka aangenomen aan ons Bureau: MARKT 31, GOUDA, onso agtaten an loopers, den boekhandel en de postkantoren. Oase bureaux zij* dagelijks geopend van 96 uur. Administratie en Redactie Telef. latere. 2746. Peatretoeaing 48400. heelemaal in het zilvergrijs was. Die was pas mooi, mooi als een zilveren toover- iee. De zon scheen pal op haar, maar de hitte scheen haar niet te deren. Zij was koel en bleek, van een glanzende, door- schijnende bleekheid, aisoi er binnen in haar een licht brandde. Hij kon zijn oogen niet van haar aihouden en draal de onwillig zijn hoofd ftf, toen hij Vir ginia’s stem achter zich hoorde. Zeg Rickey, stel je voor, de Blee- ontwikkeling xan brengen. Maar hce dan ook, een bestek, een plan hebben we noo- dig. Niet planloos bouwen en werken, ge dreven door de stemming van het oogenblik, maar vooruitzien en werken naar een ge maakt bestek. En dat bestek, dat zyn im mers de voornemens, de plannen. Wat wil het dan zeggen, dat met goede voornemens de weg naar de hel geplaveid is? immers niets anders dan dit, dat we niet by die voornemens moeten blyven staan, dat we niet het bestek voor het werk maar het werk zelf moeten aanzien. Wan neer we de voornemens gevormd hebben, dan hebben we niet anders gedaan dan een iyn “gestippeld, waarlangs onze werk zaamheid zich bewegen zal, dan zyn we nog niet verder dan de eer^teR^Wbereiding voor het werk. Wanneer we denken dat we daarmee al heel wat gedaan hebben, wan neer we telkens weer die voornemens her halen ,ons zelven voorhoudend, dat we toch het goede willen, dan worden die goede voor nemens de steenen, waarmee de weg naar de hel geplaveid is. ik herinner me een versje van dezen in houd: „Morgen, morgen”, zegt de trage, Maar hy zegt het telken dage, En zoo blijft het Morgen uit, Tot de doodsklok „Heden" luidt." Daarin is het gevaar van de goede, voor nemens geteekend. Hoe menigeen, die een ondeugd te overwinnen, een lust te bestrij den, een zware daad te volbrengen had, is aan dat gevaar niet te gronde gegaan! lederen dag opnieuw paait hy zich zelf met zyn goede voornemens. Vandaag nog niet, maar morgen. Maar morgen blijft morgen. En de voornemens worden of nimmer of te laat uitgevoerd. Wanneer we het bestek klaar hebbei} en de tyd voor den bouw er is, moeten we niet langer uitstellen, maar het werk met volle kracht aanpakken. Wat weten we wat er morgen of overmorgen gebeuren zal. Wanneer we daarmee geen rekening houden, dan worden onze goede voornemens ons tot een belemmering. t>t de steenen, waarmee de weg naar de hel ge plaveid is. Wie weiikelyk wil tot stand brengen, wat hy in zijn goede voornemens e bezichtiging van tyd open en alles pro- id ik niet, tot- begon. El- avond deed ik die op genazen binnen een r en voor goed. Nu smeer wordt oan te voren m(jn n ochtend met teb sedert dien Er is een spreekwoord, dat zegt: „de weg naar de hel is met goede voornemens ge plaveid.” Dat klinkt niet erg vriéndelijk ten opzichte van de goede voornei^bps, die het spreekwoord als een geschikt middel schynt aan te wijzen om te komen op een plaats, waaraan we gewoonlyk maar liever niet denken. Is dus dit gezegde een afschrikwek kende uitspraak omtrent goede voorne mens? Wil het zeggen, dat we die maar liever niet moeten hebben? Natuurlijk niet. Het spreekwoord geeft geen afkeuring om trent goede voornemens te kennen, maar wyst alleen op het gevaar, dat uit het heb ben van goede voornemens kan voorko men waarschuwt als het ware tegen dat gevaar. Voornemens, goede voornemens, moeten we altyd hebben. We kunnen er niet buiten. Maar in het bizonder nu, in het begin van het jaar, is het de tyd om goede voorne mens te vormen en de uitwerking daarvan voor te bereiden. We staan nu voor een nieuw tijdperk. We hebben het gevoel als hadden we afgedaan met het verleden, als had er een vernieuwing plaats gehad en als lag een nieuwe toekomst voor ons open. In deze toekomst moeten we ons leven uit bouwen. Maar voor dien bouw is een bestek noodig. Welke aannemer of huizenbouwer zal zonder bestek in het wilde weg bouwen Zeker in het maken van dat bestek zyn w« niet vry en we zyn niet, als de huizenbou wer, meester over de uitvoering daarvan. Ons verleden kunnen we niet wegdenken, al hebben we het gevoel voor een nieuwe, toe komst te staan, en het zal of we willen of niet Het bestek en zyn uitvoering mede be palen. Maar ook de gebeurtenissen en om standigheden van ons toekomstig leven, waarover we geen zeggingschap hebben, tullen een vaak overheerschenden invloed op den bouw uitoefenen. Maar dit mag ons nooit terughouden van het maken van een bestek. En wanneer straks de gebeurtenis sen de uitvoering van het gemaakte bestek verhinderen, dan moeten we ons daardoor niet uit het veld laten slaan, maar ons zoo spoedig mogelyk aan de nieuwe omstan digheden aanpassen en ons bestek naar die omstandigheden wyzigen. Juist in die aan passing en snelle wijziging, meer wellicht nog dan in het maken van het bestek, be staat de kunst van ons leven iets te maken, dat ’t leven en onze persoonlijkheid tot volle Wijs is, wie niet bedroefd is over Let teen hij niet heeft, doch verheugd is over hetgeen hij heeft. censor neeit er lusug in niu» alle minder fraaie passages doodleuk ge- dat een aanloop kan worden voor het eeuw- Wat er nu overbleef was keurig netjes en *---* ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omataeken (beboerend» tot den bezorgkring) 1—5 regels 1JQ, eik» regel meer 0.26. Van buiten Gouda en den bezorgkring: 15 regels 1.55, elk» regel meer 0J0. Advertentiên in het Zatardagnnuner 2® bijslag op den prya. liefdadigheida-^advertentiën de helft van den prya. INGEZONDEN MEDEDEELINGEN: 1—4 regels ƒ2.26, elke regel meer ƒ0.50. Qp de voorpagina 50 hooger. Gewone advertontiën en ingezonden mededeelingen by contract tot zeer gereduceerde» prjja. Groot» letton en randen worden berekend naar plaatannmte. Advertontiën kunnen worden ingezonden door tusachenkomst van zoliede Boek handelaren, Advërtontiebureaux en onze agenten en moeten daag» vóór do plaatsing aa hot Bureau zijn ingakomen, teneinde van opname verzekerd to zjjn. zijn. Je bedoelt, als jij je boek geschre- ven hebt? I Ja. Er zal een tijd komen, dat ieder een ons zal willen zien en kennen. I Dat iedereen jou zal willen kennen, I Rickey Ik ben dan alleen maar de zus ter van de beroemdheid. i gave is opgevoerd, zal toch wel heel ver baasd zijn als het leest hoe op een gala- avond dit stukje ten tooneele is gebracht. Meer zullen wy van dien avond niet zeg- een avond vol dilettantisme en met kunst had het weinig gemeto. In vredesnaam: wie verzint zoo iets toen? En nu basta over het feest. Zelfs de rijm prent zullen wij trachten te vergeten. Van de vreugde naar de droefenis, het is altyd één stap. Wij willen een enkel woord wyden aan de nagedachtenis van een man, die heel veel voor ons land deed en wiens verdiensten niet zoo gemakkelyk zijn te schatten. Wij bedoelen den plotseling over leden directeur van de Ned. Ver. voor Vreemdelingenverkeer W. P. F. van Deven ter, die verleden week aan zyn taak is ont vallen. Ieder, die hem heeft gekend en hoevele duizenden in den lande zullen dat er zyn! behoudt aan hem een diepe her innering. Van Deventer was een merkwaar dige figuur, die volkomen alle kwaliteiten bezat voor de functie, die hy vervulde. Zoo wel door zijn persoonlijke eigenschappen als door zijn capaciteiten was hij da figuur, die op die plaats volkomen tot zyn recht kwam en kon komen. Beminnelijk en welwillend, vol optimisme en toch scherp in zyn visie op alle gebeurtenissen; bekwaam als spre ker en als schrijver, paraat als organisator en by dat alles een man vol levendige be langstelling voor wat er in zyn wereld voor viel. Weinige menschen zullen zoo precies op een post terecht komen waar zy zoo voor passen als met Van Deventer het geval was. Waren hem meer middelen ter beschik king gesteld geweest, hy zou nog veel meer hebben gedaan. Over de geheele wereld heeft hy de roep van ons land hooggehou den en verdedigd en wanneer ons land nog steeds een groote aantrekkingskracht heeft voor vreemdelingen, dan is dit voor een goed DMk Z« da. KLOOSTERBALSEN komt Mi da» »ow goad no af. „Door mijn beroep moest ik den ge- geheelen dag op straat loopen en daar door gingen de plekken altyd begonnen te zweren. Van beerde ik, maar baat vom' dat ik met Klooslerbalsem ken ochtend en de plekken. Ze week prachtig ik als 't koud i handen en voeten eiken Kloosterbalsem in en geen last meer van winterhanden en -mtten „Aid." w s u >Gn „Geen goud zoo goed" Onovertroffen bij brand- en snUwonden Ook ongeëvenaard als wrljfmiddel bij Rheumatiek, spit en pijnlijke spieren Schroefdoos 35 ct. Potten 62% ct. en 1.04. feest. In 1847 werd het schilderkundig ge nootschap Pulchri Studio gesticht en on danks alle stormen der tyden heeft het zich weten te handhaven. Er zijn perioden van glorie geweest, tijdvakken van inzinking, maar altyd is het gelukt het genootschap drijvend te houden. Byna alle schilders van eenige beteekenis in den Haag maken er deel van uit; te betreuren is het dat wy niet kunnen zeggen alle schilders, maar dat schijnt nu eenmaal niet te kunnen. Over de vraag of het gewenscht is een rigoureuse schifting toe te passen, zullen wy niet twisten. Nou. schiet maar op... Hy aanvaardde dat als vdnzelispre- Hij wendde zich weer naar het ven- kend. Jinny zei altijd zulke dingen en Jinny, meen je het heusch, wat je daar straks zei van die Kandelaars? I Ja. Maar Tony smeekte dadelijk: O. alstublieft, miss. Farquhar! Wij zijn allemaal zoo verschrikkelijk oe- nieuwd naar het verhaal van de lepels! Vóór zij kon antwoorden, kwam Marty van Duyne met McMillan op hen toe. Jane, ik heb Michael uitgenoodigd °ïïi met ons te lunchen^ Je hebt er toch Liets op tegen? Het was om Michael, dat Virgina toe stemde zij vond mrs. Bleecker onuit staanbaar, maar zij kon zich het plezier Van een nadere kennismaking met Mi chael McMillan niet ontzeggen. Dus dan zijn we met ons vijven, zei Jane Bleecker. Tony, je doet het beste met even een tafel te reserveeren. Tony ging. HIJ was ervan overtuigd aat Virginia om zijn aandringen ja had Kezegd Rickey had uit het zolderraam m zuster gadegeslagen. Hij zag, hoe zij aar excuses maaJcte over den spiegel, ent iets voor Jinny, om zoo op haar cnl.. staan! Wat maakte het voor ver- scnli voor die menschen? Rickey was er zich nfet van bewust. maai ckers nebben mij te lunchen gevraagd! Hij draaide zich snel heelemaal om en zag haar stralende oogen. Wat moeten ze van je hebben? Virginia maakte een kleine buiging. Mijn gezelschap 1 Toen zag ze den rimpel in zijn voor hoofd, en voegde eraan toe: ze willen graag ae geschiedenis weten van de dingen, die ze gekocht heb ben, zie je, daar is het om begonnen. Vind je het erg? Het is nogal vervelend voor mij om er buiten te worden gelaten. Maar Rlckey... j was een dichter en een droomer en hij Rlckey zag. wenkte zij hein. Toen hij droomde van roem en eer. Hij was niet aarzelde, maakte zij een trompet van van plan om het te doen zooals vader haar handen en riep: gedaan had. sentlmenteele nonsens te j Knm naar schrijven, waarom niemand vroeg. Neen, j t listen mantel riep een toekomst. Het verleden had hem aan n°S steeds haar bedrbtan met haar _x een 2achLt zuidelijk Dit nummer bestaat uit twee Haden. MOOCUX. Het verscheiden van den heer van Deventer. We zyn uitgepraat en uitgemopperd over de 7e Januari. De gemeenteraad zelfs heeft zyn kritiek laten hooren op de organisatie en wy gaan nu verder. Misschien geeft het gebeurde aanleiding tot bestudeering van het gansche vraagstuk, zoodat men de vele fouten die gemaakt zijn, by een volgende gelegenheid zal weten te vermijden. Het is zielig voor de velen die er een strop aan ghaald hebben, omdat zij hoogere verwach tingen hebben gekoesterd omtrent het ver loop van dien (jag. Het is niet gelukkig ge weest ,dat onzëCburgervader getracht heeft de maatregeleiï*te verdedigen en vrij te pleiten van. de schuld aan vele mislukkin gen. Begrypelyk is het, maar het zal de ontstemming eer vergroot dan getemperd hebben. Nu alles voorby is, zyn er nog een paar punten die aandacht verdienen. In de eer ste plaats de befaamde gala-avond op 5 Ja nuari. De kranten zyn vriéndelijk gebleven en hebben hun kritiek achterwege gelaten, al hebben zy duidelijk laten gevoelen, dat die niet malsch zou geweest zyn. En daar voor was reden, want wat die avond gebo den is, was allesbehalve hooge kunst. En dan het zonderlinge, dat byna alles niet- Nederlandsch was. Behalve eenige uiterst onbenullige volksliedjes, die bovendien niet te verstaan waren «fi**h*aronder waarlijk oqk nog Engelsche waren, werd een Duitsch stukje opgevoerd en een uit het Fransch vertaald. Met dit laatste is het wel heel zonderling. Het is het werkje van Jacques Offenbach „Le manage aux lanternes", een stukje van 75 jaar oud. Nu is het bekend, dat dit werkje, hoe aardig en geestig ook, in zyn werkelijke vorm allesbehalve „salon- fahig" is te noemen. Er komt bijvoorbeeld j deel werk> woord geweeat, dat dit e«n bal-de-vache in voor, waar ouders met graag hun dochters heen zouden sturen. Toen wy de aankondiging van dit stukje lazen, zyn wy heusch geschrokken. Maar, de censor heeft er lustig in huis gehouden schrapt. eerst een boek. Dan met het geld daar voor in zijn zak zou Hij zich rustig kun- hij groeide erin. nen wijden aan al de verzen, die er in Toen ze de trap afging hing hij over zijn hoofd zongen. En daarna zou de roem komen l i Wat dat prachtige zilvergrijze meisje i betreft, hij zou dadelijk een sonnet op i haar schrijven. Het was vervelend, dat Weet je wel, dat je niet wijs bent? hij niet met Jinny mee kon gaan. Niet - -.-x om de juncu, hoewel het toch wel hard was, zich nu tevreden te moeten stellen met een paar droge boterhammen en i een fleschje melk. Maar naast Marty Zij voltooide den zin niet maar liep van Duyne temogen zitten, dat zou zijn Daar hoort"ze ook thuis niet in het i terneergeslagen door.’Het scheen Rlckey eten en drinken zijn geweest. niets te kosten het oude leven vaarwel j Grogan zette den verkoop voort en het i te zeggen. Maar hij was jong, hij had meisje in den. Schot""1' een voekornst. Het velleden had hem aan tiog steeds haar ben banden gelegd, nu was nij vrij. Rlckey prettige stem, die een zou zijn kans hebben en zij was trotsch, j accent had. Rlckey bekeek haar met het dat ze hem zou kunnen helpen. i °°e van een artiest en vond, dat zij wei I iets aantrekkelijks had. Maar wat een kleeren. De volgende ©ogenblikken be- 1 gon hij te fantaseeren hoe zij eruit zou i zien als hij haar costuums kon ontwer- pen. Hij zou haar In 't zwart kleeden, Met een somber gezicht staarde Rlckey een J^ar^, 8etailleerd mantelpak met naar het groepje beneden. Hij voelde een witte blouse en hooggehakte zwarte -haar voeten waren goed ge vormd. Het voorwerp van zijn belangstelling Zeg Rlckey, zie ik er niet vreeselijk armoedig uit naast die anderen? Hij keek naar de groene jumper en de oude bruine schoenen. - Nou, chic is het ensemble niet, i maar het Is het beste wat Je hebt. i Zij trok een klein groen hoedje over I heur haar. i Later, Rlckey, als we rijk zijn, dan zul Je eens zien, hoe Ik me kan kleeden. I Zijn gezicht klaarde op. i Ja, later, dan zullen we die men- - - - -- - - schen daar wel eens laten zien, wat we zich te kort gedaan. Virginia had zich P bij de anderen gevoegd en nu liepen ze vnrmn allemaal samen naar het hek, toe. Maar -- Rlckey zag alleen Marty van Duyne. Hij keek oPeeftls naar boven en toen zij A. VINGERLING Tel. 3336 ta. S. D. Boon Co fëveni 35 dat zijn zuster mooi was. Hij hield van haai’ en hing aan haai-, omdat zij van ster. - Zeg, wie is dat meisje, dat erbij is? Marty van Duyne. Wat is zij mooi! Ik vind haar niet aardig. Waarom niet? Och ik weet het niet, net is natuui - lijk maar onzin, want Ik ken haar niet I xwvavjT IU1UVU Uk V1UU- 111 cUU UI1ZU1, WiUIL IK. KCI1 IIUIU lUVb wen, zooals die eene daar beneden, die eens. Maai’ zij doet mij denken aan de j ijskoningin uit het sprookje. Ik ben van plan haar later in een I boek te laten optreden. - t-facu HUUl b WS UUO. M1UUS, echte leven, glimlachte Jinny.

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1937 | | pagina 1